STdDK - Głęboka ekologia jako filozofia i ruch społeczny (prezentacja) - R. Kulik

projekt

Edukacja zawodowa i obywatelska na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatu Szkoła Trenerów dla Dobrego Klimatu

warsztat

Trening motywacyjny, Bystra, 23–27 października 2013

Głęboka ekologia jako filozofia i ruch społeczny Ryszard Kulik

Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada Stowarzyszenie Pracownia na rzecz Wszystkich Istot, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

edukacja dla dobrego klimatu

Arne Naess (1912-2009) – twórca filozofii głębokiej ekologii Zajmował się filozofią nauki, języka semantyką, psychoanalizą, rozwijał myśl Spinozy i Gandhiego. Był autorem licznych książek i artykułów z filozofii, ekologii i logiki, z których wiele stało się bestsellerami i podręcznikami akademickimi. W latach 60. i 70. XX wieku pod wpływem m.in. książki Rachel Carson „Silent spring” stworzył zręby „głębokiej ekologii”.

Płytka ekologia - nie rozważa problemu w sposób filozoficzny, - jej punkt widzenia jest powierzchowny i krótkowzroczny, - oraz antropocentryczny. „Postrzega człowieka jako istotę ponad albo poza naturą, jako źródło wszelkich wartości, a naturze przypisuje jedynie wartość instrumentalną lub użytkową”.

A. Naess

Głęboka ekologia

- Niepowierzchowny, - dociekliwy - i głęboki stosunek do zaistniałego problemu ekologicznego

Metodą praktykowania głębokiej ekologii zaproponowaną przez Naessa jest zadawanie głębokich pytań, takich jak:

• • • •

Dlaczego żyjemy tak, jak żyjemy?

Jakie jest znaczenie życia?

Jakie są najważniejsze cele w życiu?

Które z wartości naprawdę, niezbędnie potrzebujemy? A które wartości dotyczą zaledwie komfortu i powierzchownej zabawy?

• Dlaczego niszczymy przyrodę?

• Co to jest właściwy sposób życia?

• Jaka technologia jest najlepsza?

Podsumowaniem piętnastoletnich przemyśleń dotyczących zasad ekologii głębokiej było sformułowanie ośmiu zasad ekologii głębokiej przez Georgea Sessionsa i Arne Naessa :

Pomyślność oraz rozwój ludzkiego i pozaludzkiego życia na Ziemi są wartościami same w sobie (wartościami immanentnymi, przyrodzonymi) niezależnie od użyteczności pozaludzkich form życia dla człowieka.

Bogactwo i różnorodność form życia przyczyniają się do urzeczywistnienia tych wartości i same w sobie są wartościami.

Ludzie nie mają prawa ograniczania tego bogactwa i różnorodności, chyba że chodzi o zaspokojenie ich żywotnych, istotnych potrzeb.

Rozwój pozaludzkich form życia wymaga zahamowania wzrostu liczebności populacji ludzkiej.

Rozkwit życia i kultury człowieka daje się pogodzić z takim obniżeniem.

Oddziaływanie człowieka na inne formy życia jest obecnie zbyt duże, a sytuacja ta gwałtownie się pogarsza.

Wymaga to poważnych zmian, szczególnie ekonomicznych, technologicznych i ideologicznych.

Nowa sytuacja będzie całkowicie odmienna od obecnej.

W sferze ideologicznej chodzi przede wszystkim o ograniczenie wzrostu materialnego standardu życia na rzecz jakości życia.

Wytworzy się głęboka świadomość różnicy miedzy tym, co ilościowo i jakościowo wielkie.

Ci, którzy zgadzają się z powyższymi założeniami, powinni czuć się zobowiązani do podjęcia pośrednich lub bezpośrednich działań na rzecz wprowadzenia w życie tych niezbędnych zmian.

Celami Pracowni są zachowanie, ochranianie i odtwarzanie środowiska naturalnego.

Pracownia realizuje swoje cele poprzez: -propagowanie filozofii głębokiej ekologii; -prowadzanie licznych kampanii w obronie dzikiej przyrody -organizowanie wykładów, prelekcji, pokazów filmowych, ekspozycji -uczestnictwo w seminariach wydawanie książek dotyczących problemów ochrony dzikiej przyrody -wydawanie miesięcznika Dzikie Życie poświęconego obronie dzikiej przyrody; propagującego filozofię ekologii głębokiej i poruszającego zagadnienie bioregionalizmu -prowadzenie warsztatów edukacyjnych, organizację rytuałów, pozwalających uczestnikom na wyrażenie swoich związków z całą planetą.