SK Demokracja energetyczna - D. Szwed

Demokracja energetyczna – uwolnijmy energię Polek i Polaków Demokracja energetyczna to koncepcja społeczna, gospodarcza, polityczna i kulturowa wdrażana w rosnącej liczbie krajów świata. Jej celem jest zapewnienie, że technologiczna transformacja energetyczna jest realizowana wraz ze wzmacnianiem demokratycznej kontroli i udziału społeczeństwa w sektorze energetyki. Jest to zatem proces zastępowania dotychczas dominującej energetyki korporacyjnej przez tzw. energetykę obywatelską. Demokracja energetyczna wiąże się w sposób szczególny ze stopniowym przejściem na taniejące, lokalnie dostępne odnawialne źródła energii (OZE: wiatr słońce, biomasa, woda itp.) i odchodzeniem od coraz droższych i trudniej dostępnych, często importowanych i związanych z konfliktami zbrojnymi źródeł nieodnawialnych (ropa naftowa, gaz, węgiel, uran itp.).

Energetyka od XIX wieku miała charakter mocno scentralizowany: kilka ogromnych koncernów (państwowych lub prywatnych) produkujących i dystrybuujących prąd lub energię cieplną dominowało w większości krajów uprzemysłowionych. Ze względu m.in. na wysokie koszty importu surowców energetycznych oraz szkodliwy wpływ takiego modelu energetyki na zdrowie ludzi i środowisko, Unia Europejska podjęła decyzję o rozbiciu tych monopoli i transformacji prowadzącej do społeczeństwa energii odnawialnej.

Proces demokratyzacji energetyki polega na zwiększaniu naszego udziału w produkcji i dystrybucji energii poprzez masowe instalowanie małych, lokalnych systemów produkcji energii ze źródeł odnawialnych na dachach czy w przydomowych ogródkach oraz rekomunalizację sieci energetyczych. Dostępność technologii odnawialnych (np. w Wielkiej Brytanii panele fotowoltaiczne można już kupić w sieci IKEA) powoduje, że w energetyce masowo pojawiają się nowi „gracze”: prosumenci (prosument = jednocześnie producent i konsument energii), spółdzielnie energetyczne czy komunalne zakłady energetyczne, które wypychają z lukratywnego rynku (w Polsce jest to ok. 5 mld złotych zysku rocznie) korporacyjnych gigantów. Przykładowo w Niemczech w 2013 roku prąd ze słońca produkowało już 8,5 mln (ponad 10 %) solarnych obywateli. Podnoszenie efektywności energetycznej (np. docieplanie budynków) i wzrost produkcji własnej energii odnawialnej przez obywatelki i obywateli prowadzi zatem do ograniczania roli koncernów w energetyce oraz zwiększa lokalne i krajowe bezpieczeństwo energetyczne. Rozproszona energetyka, podobnie jak Internet, jest znacznie bardziej odporna na np. ataki terrorystyczne czy