14 DE PENSEELSTREEK Nummer 65
DE GROTE V ER B Door Marie-Louise Markhorst
Er zijn zo van die verbouwingen die zonder twijfel vallen in de categorie intensief. Zoals die aan de Van Heemstralaan 22. Een gesprek met blije nieuwkomers die gevoel hebben voor oude sfeer. Wanneer ik ergens in een tuin een Dixie-wc zie staan, word ik altijd nieuwsgierig. Hier is een verbouwing gaande. En wel zo dat een externe plee nodig is. Want kennelijk is de wc die binnen aanwezig is niet bruikbaar op dat moment. Stel ik me zo voor. Nog nieuwsgieriger word ik bij het zien van een Dixie-wc in de tuin van een leeg huis. Niet alleen is de wc niet bruikbaar, er komen ook nog eens nieuwe bewoners. En dat kan een nog grotere verbouwing betekenen.
Lege kamers
Zo viel ergens in februari mijn oog op het huis aan de Heemstralaan 22. Terwijl ik naar beneden zoefde op mijn fiets, zag ik een grote container met bouwpuin en lege kamers. Bingo. Een leuk project om een stukje over te schrijven in de Penseelstreek. Rond etenstijd ging ik gewapend met pen en notitieboekje naar het betreffende huis. Niemand aanwezig. Eigenlijk heel logisch. Er waren nog geen bewoners. Die zaten elders te eten en werklui zijn doorgaans rond 4 uur al weg. Een paar dagen later fietste ik weer voorbij en nu zag ik naast de container een auto staan. Ik reed meteen de oprit op en belde aan. Een oudere man deed open. Ik stelde me voor en vroeg of ik een stukje mocht schrijven voor de penseelstreek. “Dan moet je mijn zoon hebben”, zei hij. De zoon stelde zich voor als Guido van den Broek en reageerde meteen enthousiast. Hij wilde wel nog even overleggen met zijn vrouw. Uiteindelijke duurde het nog een aantal maanden voor ik een afspraak had. Er kwam een verhuizing tussendoor en daarna nog een bevalling.
Perfecte huis
In juni stap ik eindelijk een volledig verbouwd oud nieuw huis binnen. Het eerste wat me opvalt, is dat het er binnen zo authentiek uitziet. Een granito vloer in een grote hal, profiellatten langs de deurkozijnen, paneeldeuren en prachtig glas-in-lood… “We zijn ook heel erg blij met de aannemer”, zegt Guido die me rondleidt. “Die is in staat geweest het huis te moderniseren en het oorspronkelijke karakter te behouden.” Op mijn vraag wat hem zo aantrekt in dit huis zegt hij zonder aarzelen: “Alles. Voor ons is dit het perfecte huis. Maar we hebben er dan ook drie jaar naar gezocht.”
Guido en Dorien van den Broek zijn allebei arts. Guido werkt in het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen en Dorien in het ARTI naast het Rijnstate. Guido: “Toen we deze banen kregen, woonden we in Utrecht. Het leek ons wel handig om tussen Arnhem en Nijmegen in te gaan wonen, dus verhuisden we naar Elst. Maar dat beviel helemaal niet. Eerst hebben we in Nijmegen naar een huis gezocht. Maar steeds als we door deze buurt reden, voelden we ons hier thuis. Mooie huizen, relaxte sfeer. We wonen hier nu sinds april en het bevalt ons uitstekend. En we hebben gelijk wat betreft de relaxte sfeer.