DarkPhoenix
1
Chapter3.04
2
APTC : Hrey Hephus
เรามันตัวเล็ก นิดเดียว แรงก็ไม่ได้มากมาย
สักนิด...
แต่คงไม่เอามาเป็นข้ออ้างให้ทุเรศตัวเอง
: Hrey Hephus
DarkPhoenix
Chapter 3.04 เปรี ย้ ง! เสี ยงฟ้ าที่ ผ่าลงมากลางดึกสะกิดสัญชาตญาณที่ ซ่อนอยู่ ภายในสัตว์ร่างใหญ่ ให้ ตื่นขึ ้น เสียงของสงครามดังอยู่ทวั่ ทุกแห่งหน แม้ แต่มงั กรรักสันโดษตัวนี ้ก็ถกู ปลุกให้ ยืนหยัดสู้ เสียงคารามดังขึ ้นอีกครัง้ ก่อนที่มนั จะเอาร่างเข้ าชนถ ้าที่สอง ชีวิตยืนเหงื่อตกอยู่ เฮรย์กลิ ้งตัวหลบออกไปนอกถ ้าก่อนที่เพดานจะ พังลงมาจบชีวิตพวกเขาได้ อย่างทันท่วงที ฮเรย์ ล อดขาของเจ้ า แห่ง สายหมอกไปโดยไม่ก ลัวเปรอะ เปื อ้ นดินโคลน หากมัวแต่สนใจเรื่ องเล็กน้ อยเช่นนันคงไม่ ้ เป็ นอันทา อะไร มังกรสายหมอก... เม่นหนุ่มกระโดดขึน้ โหนต้ นไม้ เหวี่ยงร่ างของตนขึ ้นไปยืน บนกิ่งใหญ่ มองภาพให้ กว้ างขึ ้น พยายามหาลูท่ างที่จะตอบโต้ หรื อถ้ าจาเป็ น...ก็ต้องหนีให้ พ้น แต่เมื่อเหลื อบไปมองฟอร์ เทียแล้ วเขาก็ไม่แน่ใจนักว่าหาก ต้ องเลือกอย่างหลังขึ ้นมาจริ งๆ เด็กคนนี ้จะมีเรี่ ยวแรงมากพอหรื อไม่ การจะแข่งความเร็ วกับมังกรที่ส ามารถสยายปี กออกโบยบินไม่ใช่ เรื่ องตลก ถ้ าจะหลบซ่อน...ก็ต้องแน่ใจว่าพ้ น
3
4
APTC : Hrey Hephus
เฮรย์ จิกเล็ บที่แขนเพื่ อไล่ความง่วงหนาวหาวนอนของตน สายตาคมจับจ้ องการเคลื่ อนไหวของสิ่ ง มี ชี วิตตรงหน้ า มัง กรร่ าง ใหญ่หมุนตัวฟาดหาง ความรุนแรงที่ล้มต้ นไม้ บริเวณนันเป็ ้ นวงกว้ าง หมอกที่หนาขึน้ เรื่ อยๆ ทาให้ เฮรย์ ยิ่ง หวาดระแวงกว่าเดิม เขาปาเข็มอาบยาพิษ ไปเพื่อลองเชิง เล็งจุดที่ ผิวอ่อนนิ่มกว่าส่วนอื่น เพราะรู้ดีวา่ เกล็ดมังกรแข็งแกร่งเกินกว่าจะเจาะทะลุไปได้ ง่ายๆ ความแม่นยาลดลงเมื่อเจอกับสายฝน ยังดีที่เฮรย์ผสานเวท ลมเพื่อควบคุมและเสริ มกาลังทาให้ อาวุธขนาดเล็กมีอานุภาพมาก ขึ ้นทวีคณ ู แต่...ก็อาจไม่มากพอ เคร้ ง! เข็มที่หมายจะพุ่งใส่ผิวหนังอ่อนพลาดเป้าไปเพียงเล็กน้ อย เพราะเจ้ าแห่งหมอกเอี ้ยวตัว หลบทัน เข็มที่ปาออกไปจึงกระทบเข้ า กับเกล็ดที่เป็ นเหมือนเกราะป้องกันยากจะทะลุทะลวง ยากกว่าทีค่ ิ ดแฮะ ทีแรกเขากังวลเรื่ องยาพิษที่ถูกชาระล้ างได้ ง่ายเมื่อเจอกับ ฝนที่ตกไม่หยุดทาให้ เขาต้ องเลือกพิษชนิดพิเศษที่มีติดตัวอยู่ไม่มาก นักเพราะไม่คิดว่าจะต้ องใช้ บอ่ ยๆ ยาพิษที่มีคณ ุ สมบัติเหนียวติดทน กว่ายาพิษเหลวๆ ทัว่ ไป ปั ญหาตอนนี ้...คือทายังไงถึงจะส่งพิษเข้ าสูร่ ่างสาเร็จ
DarkPhoenix
ฟอร์ เ ที ย เห็ น เฮรย์ พ ยายามตอบโต้ ก็ ไ ม่อ ยากจะอยู่เ ฉยๆ ปี ศาจร่ างเล็กก็พยายามฝื นใช้ พลังที่เหลืออยู่น้อยนิดให้ ค้ มุ ค่าที่สุด เจ้ าตัวรู้ ดีว่ายามนี ้ไม่ใช่เวลาจะใช้ พลังทิ ้งขว้ าง เปลวเพลิงที่ เคยร้ อน ระอุใช้ แผดเผาศัตรูบดั นี ้เหลือเพียงแสงรางๆ เพื่อใช้ หลอกล่อ ในเมื่อไม่สามารถต่อสู้ได้ ...ก็ทาหน้ าที่ ‘เหยื่อ’ ที่ดีแทน เฮรย์เปลี่ยนจากการรักษาระยะห่างมาเป็ นการเข้ าประชิด ตัวเพื่ อลดปั ญหาเรื่ องจังหวะและความแม่นยา มังกรเป็ นสัตว์ร่าง ใหญ่แต่แขนขาไม่ยาวพอที่จะเอื ้อมมาปั ด ตัวเขาที่เกาะอยู่ที่หลังคอ ของมันได้ เม่นหนุ่มกอดคอมังกรแน่นเพื่อไม่ให้ ถูกสลัดทิ ้ง หากปล่อย มือตอนนีอ้ าจพลาดโดนเหวี่ยงไปไกลแล้ วตามด้ วยถูกหางฟาดจน กระอัก ร่างกายที่บอบบางของเขาคงรับไม่ไหว แค่นึกภาพ ‘ความเป็ นไปได้ ’ เหล่า นัน้ ขึน้ มาในหัวก็ ทาให้ เฮรย์ยิ่งต้ องพยายามให้ มากขึ ้น รอเวลาที่เหมาะสมเพื่อโจมตีกลับ เขาจะไม่ยอมปล่อยโอกาสอันน้ อยนิดให้ หลุดลอยไป ตอนนี แ้ หละ! เฮรย์กระโดดหมุนตัวลอยขึ ้นกลางอากาศ ย้ ายร่างของตนไป ที่บริ เวณใบหน้ าของมังกรองอาจ ขณะที่มันกาลังตกใจเขาก็ปักมีด ลงไปที่ดวงตาโดยไม่มีคาว่าลังเล
5
6
APTC : Hrey Hephus
‚ขอโทษนะ‛ เอรย์ พู ด ด้ ว ยน า้ เสี ย งเย็ น ชาก่ อ นจะรี บ ทิ ง้ ระยะห่างเพราะคาดเดาการเคลื่อนไหวของมังกรตรงหน้ าที่น่าจะ อาละวาดหนักพอสมควร ดวงตา...ที่ถกู ช่วงชิง กร๊ าซ! เสี ย งค ารามดัง ไปทั่ว ทัง้ ป่ า ฉับ พลัน นัย น์ ต าอี กข้ า งก็ ว าว โรจน์ ไ ปด้ ว ยความเกรี ย้ วกราดของสัต ว์ ชัน้ สู ง สายหมอกที่ ล ด อุ ณ หภู มิ ล งเรื่ อ ยๆ ร่ า งของมัน ยื น หยุ ด นิ่ ง กลับ สู่ ค วามสงบ ไม่ อาละวาดทาลายล้ างสิ่งที่อยู่รอบตัว เฮรย์ มองคู่ต่อสู้ของเขาอย่าง ระวังตัวจนรู้สกึ ถึงความผิดปกติที่เกินกว่าแค่หมอกธรรมดา แต่กว่าจะรู้ตวั ‚อย่าบอกนะว่า...‛ เฮรย์เบิกตากว้ างด้ วยความไม่เชื่อ แต่สิ่ง ที่อยูต่ รงหน้ ากลับยิ่งชัดเจน ‚อาณาเขตสีขาว‛ ...มันก็คงสายไปเสียแล้ ว