DarkPhoenix 1
2 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
DarkPhoenix 3
‘Can Be Anything’ ความฝันของแต่ละคน FanFiction Zootopia by DarkPhoenix
4 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
‘Can Be Anything’ ความฝันของแต่ละคน FanFiction Zootopia by DarkPhoenix พิมพ์ครั้งที่ 1 : มิถุนายน 2559 พิมพ์ครั้งที่ 2 : เมื่อชาติต้องการ(?) เนื้อเรื่อง : DarkPhoenix Rate : ใสใส ‘^‘ ภาพปก : Aotsuyu ภาพวาดประกอบขาวดา : Icemugan ภาพถ่ายขาวดา : DarkPhoenix จัดพิมพ์โดย : Cyberprint Digital Dept จัดจาหน่ายโดย : นักเขียนนี่แหละจ้า ช่างทางติดต่อ Dek-D id : my.dek-d.com/pear1310/ Facebook เพจ : www.facebook.com/Dark.Phoenix.Pear.13 Facebook ส่วนตัว : www.facebook.com/darkphoenix.pear Instagram : http://instagram.com/darkphoenixpear Twitter : https://twitter.com/DarkPhoenix13Fr เว็บไว้ขาย : http://irrelevantshop.lnwshop.com/
DarkPhoenix 5
คานา เรื่ องราวเริ่ มต้ นขึ ้นจากการที่หนังจบแต่จินตนาการยังไม่จบ ยังมีอีกหลายๆ จุดที่น่าย้ อนกลับมาคิดอีกครัง้ ถึงความรู้ สกึ ของตัวละคร แต่ละตัว เมื่อคนเรามีประสบการณ์ชีวิตแตกต่างกัน ย่อมมองเหตุการณ์ตรงหน้ า ในมุมที่ไม่เหมือนกัน รวมทัง้ ผู้ชมที่ แม้ จ ะดูอนิ เมชั่น เรื่ องเดียวกัน ก็ อ าจมองสารที่ ได้ รับมา หลากหลาย บ้ างชอบตัวละคร บ้ างชอบฉาก บ้ างชอบความสัมพันธ์ในเรื่ อง “You know you love me” – Nick Wilde ความสัมพันธ์ของกระต่ายบื ้อกับจิ ้งจอกเจ้ าเล่ห์จะเป็ นอย่างไร เพื่อนสนิท คูห่ ู คูก่ ดั หรื อ...คูร่ ัก Can be anything...
6 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
คุยกับนักเขียน สวัสดีนกั อ่านทังหลาย(รอบที ้ ่เท่าไหร่ ไม่ร้ ู ) ห่างหายกันมา หนึง่ ปี เต็ม เอาไฟล์ฟิค BH6 มาจัดแล้ วก็ตลกดี คราวนันเขี ้ ยนขายงาน MC3 ครัง้ นี ้เขียนลงงาน MC4 เล่มแรก...Jack FrostXElsa เล่มสอง...ภาคต่อจากเล่มแรก มีเรื่ องรุ่นลูกกับรวมฟิ คสัน้ เล่มสาม...Big Hero6 ไม่เน้ นจับคู่ ส่วนครัง้ นี ้เป็ น Zootopia คู่ NickXJudy นัน่ เอง! ถ้ านับจากตอนเขียนฟิ คเล่มแรกก็ นับว่านานที่ไม่ได้ เขียน แนวรักเลย ก็หวังว่าเล่มนี ้จะไม่ทาให้ ผิดหวังนะคะ และหากเคยติดตามงานเก่าๆ มาคงทราบกันดีวา่ อาจไม่ใช่ คนเขียนอะไรหวานหยดมากนัก ติดไปทางหวานๆ ขมๆ เคล้ าน ้าตา เสียมากกว่า เล่มนีม้ ีเวลาค้ นข้ อมูลมาประกอบการเขียนน้ อยไปหน่อย อาจมีผิดพลาดบ้ างก็ต้องขออภัยไว้ ลว่ งหน้ าเลยนะคะ หวังว่าจะสนุกไปกับ Zootopia ในฉบับของเรานะคะ ปล. มี บ างตัวละครที่ สร้ างเพิ่มเติ มขึน้ มา หรื อ ปรั บ อะไรบางอย่าง เพื่อให้ เข้ ากับเรื่ อง
DarkPhoenix
DarkPhoenix 7
8 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
คุยกับนักวาด สวัสดีคา่ อาโอตัน๊ คนเดิมค่ะ555 ได้ มาวาดปกให้ อีกครัง้ ดีใจ มากเลย แถมยังเป็ นฟิ คซูโทเปี ยด้ วยอ่ะ วาดสนุกมากเลย:D ต้ องขอขอบคุณนักเขียนที่เปิ ดโอกาสให้ เรา แล้ วก็ขอขอบคุณทุกๆคน ที่อุดหนุนแฟนฟิ คเล่มนี ้นะคะ! มาวาดให้ เป็ นครัง้ ที่สองแล้ วก็หวังว่า จะได้ วาดต่อไปอีกในอนาคต555 รู้ สึกเหมือนเลเวลอัพอะไรแบบนัน้ เลย จะพยายามเต็มที่คะ่ ฝากตัวอีกครัง้ นะคะUvU,, ติดตามผลงานได้ ที่ FB Page: Ao-Tsuyu Instagram: @aotsuyu Twitter: @aotsuyu_
Aotsuyu สวัสดีคะ่ icemuganค่ะ อย่างแรก ขอบคุณที่ช่วยอุดหนุนฟิ คเล่มนี ้นะคะ^^ ดี ใ จมากๆที่ ไ ด้ มาวาดให้ พี่ แ พรอี ก แต่ ค รั ง้ นี ก้ ็ แ อบเป็ น ประสบการณ์ใหม่เพราะปกติเราไม่วาดNLค่ะ 555 ยังไงก็หวังว่าจะชอบกันนะคะ! ขอบคุณอีกครัง้ ค่า
Icemugan
DarkPhoenix 9
10 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
Chapter List Universe I Prologue Chapter I Chapter II Chapter III Chapter IV Chapter V Epilogue Special I
★
Again Investigate Clue Night Howlers Tears Childhood
Special II Gideon Grey
★
Special III Finnick
★
Special IV Clawhauser
★
DarkPhoenix 11
Universe II Prologue Chapter I Chapter II Chapter III Chapter IV Chapter V Chapter VI Chapter VII Epilogue Special I
★
President Delinquent Friend Protect Rumor Truth Mistake Date
Special II Nick Wilde
★
Special III Reward
★
Enjoy Reading
12 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
สิง่ ที่ควรทราบ 1. ฟิ คเรื่ องนี ้มีให้ เลือกอ่านหลักๆ สองจักรวาล จะแบ่งเป็ น Uni I (5 ตอนหลัก 4 ตอนพิเศษ) และ Uni II (7 ตอนหลัก 3 ตอนพิเศษ) 2. เนือ้ เรื่ อง Uni I และ II ไม่มีจุดเชื่ อมต่อกัน ถื อซะว่าเป็ นคนละโลก คนละ มุมมองไปเลย คือในเนื ้อเรื่ องจะมีเหตุผลของการกระทาแตกต่างกันไป อาจมี การปรับเปลีย่ นข้ อมูลตัวละครบางตัวเพื่อให้ เหมาะสมกับจักรวาล 3. แนะนาให้ อา่ น Uni ใด Uni นึงให้ จบไปก่อนไปเลยเพื่อความไม่งง Universe I : Description -จักรวาลเดียวกับอนิเมชั่น Zootopia เป็ นแฟนฟิ คเนื ้อเรื่ องต่อจาก เหตุการณ์ในนัน้ หรื อมุมอื่นๆ ที่อยากเขียนถึง -ตัวละครเป็ นเคโมะ หรื อก็คือร่างสัตว์ทงตั ั ้ วเหมือนในเรื่ อง Universe II : Description -ตัวละครเป็ นมิมิ หรื อก็คือเป็ นคนแต่มีหู หาง หรื อส่วนอื่นๆ บางอย่าง แบบสัตว์ สาหรับเรื่ องนี ้ที่ชดั ๆ จะเป็ นหูกบั หาง -เนื ้อเรื่ องหลักๆ เกิดในโรงเรี ยน ‘Zootopia Academia’ -อายุของนิคและจูดีม้ ีก ารปรั บ เพื่อ ให้ เหมาะกับเรื่ อ ง โดยนิ คอายุ มากกว่าจูดี ้แค่สองปี
DarkPhoenix 13
UNI I
14 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
Predator might look scary for a Prey But for me… you are ‘YOU’
DarkPhoenix 15
Can Be Anything Prologue “ความฝั นของฉัน” “กลายเป็ นความจริ ง” “ทีน่ ี.่ ..ซูโทเปี ย” - Judy Hopps Zootopia เป็ นมหานครที่มีความหลากหลายทางชี วภาพสูง เนื่อง ด้ วยเทคโนโลยีที่ก้าวไกลแบ่งเป็ นเขตภูมิอากาศของเมืองได้ อย่างลงตัว อีกทัง้ ยังสิ่งอานวยความสะดวกมากมายที่เหมาะสมกับสัตว์น้อยใหญ่แต่ละตัว เหตุ นี ้เองทาให้ สถานที่แห่งนี ้เปรี ยบเสมือนแดนในฝั นของสัตว์มากมาย รวมถึงกระต่ายน้ อยนาม ‘จูดี ้ ฮอปส์’ ที่มาตามความฝั นของตัวเอง จากความเชื่อที่ว่าคุณจะเป็ นอะไรก็ได้ ที่ซูโทเปี ย ความฝั นตังแต่ ้ เด็กของเธอที่ จะเป็ นตารวจเพื่อทาให้ โลกนี ้น่าอยูข่ ึ ้น หลังจากเหตุการณ์ ว่นุ วายในครัง้ ก่อนที่ทาให้ เกิดข้ อบาดหมางและ แคลงใจระหว่าง ‘ผู้ลา่ ’ และ ‘ผู้ถกู ล่า’ ตอนนี ้พวกเขาอยูร่ ่วมกันอย่างสันติ... “วีเซิลตัวนันน่ ้ ะ หยุดเดี๋ยวนี ้นะ!” ...รึเปล่านะ กระต่ายสีเทาตัวน้ อยในชุดตารวจวิ่งไล่วีเซิลขี ้ขโมยอย่างไม่ลดละ ด้ วยรู ปร่ างที่เพรี ยวบางทาให้ เ ธอสามารถวิ่งแทรกระหว่างฝูงชนได้ ไม่ย าก ความคล่องตัวที่ฝั่งนันเองก็ ้ มีไม่น้อยเช่นเดียวกัน
16 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
จูดี ้เร่งฝี เท้ ายิ่งขึ ้นก่อนที่จะใช้ เสาไฟฟ้ าเหวี่ยงตัวเองให้ ลอยข้ ามไปดัก ด้ านหน้ า เธอกลิ ้งไปกับพื ้นเพื่อลดแรงกระแทกแล้ วพลิกตัวลุกขึ ้นอย่างรวดเร็ ว ไม่ให้ เสียจังหวะ ก่อนจะพุง่ เข้ าจับกุมวีเซิลตัวร้ ายได้ อย่างอยูห่ มัด ระหว่างที่กาลังจะพาไปรับโทษเธอก็นกึ ได้ วา่ ลืมเรื่ องสาคัญบางอย่าง ไปเสียสนิท... นิ คล่ะ? คูห่ ทู ี่ถกู ทิ ้งนัง่ รอไม่ร้ ูเรื่ องอยูร่ ้ านอาหาร
DarkPhoenix 17
Chapter I Again “คู่หูของฉัน” “ต้องเป็ นนายเท่านัน้ ” “เข้าใจมัย้ ...คุณจิ้ งจอกเจ้าเล่ห์” - Judy Hopps “ก็ฉนั ขอโทษแล้ วไง” เสียงใสดังเจื ้อยแจ้ วมาจากประตูทางเข้ าเรี ยก รอยยิ ้มของเจ้ าหน้ าที่แผนกต้ อนรับได้ เป็ นอย่างดี คลอว์เฮาเซอร์ หรื อชีตาห์ จ ้าม่ามองตามสองคูห่ ทู ี่เดินเข้ ามา “ทะเลาะกันอีกแล้ วเหรอ” คลอว์เฮาเซอร์ เอ่ยถามพลางมองสีหน้ า ของทังคู ้ ท่ ี่ไม่ตา่ งอะไรกับไม่กี่วนั ที่ผา่ นมา “ฉันขอโทษไปตังหลายรอบแล้ ้ วนะ” จูดี ้หันไปมองหน้ านิคที่เดินเงียบ มาสักพัก “ไม่ร้ ูจะโกรธอะไรนักหนา ก็แค่...” “แค่ระหว่างไปที่ร้านประจาบังเอิญเห็นวีเซลนัน่ ขโมยของ แค่ไล่จบั พามาส่งกรมเรี ยบร้ อย แค่พอฉันโทรไปก็ไม่รับสาย” นิคร่ ายมายาวก่อนจะปิ ด ท้ าย “แค่ลืมว่านัดกิ นข้ าวไว้ แล้ วไปหาซื ้อกิ นเองเฉย ปล่อยฉันไว้ ที่ร้านสอง ชัว่ โมงกว่า” จูดี ้เอาหูของตัวเองมาปิ ดหน้ าแก้ เขินในความมึนของเธอก่อนจะแอบ ชาเลืองมองนิคด้ วยแววตาใส “อย่าโกรธเลยนะ” นิคถอนหายใจก่อนจะเบือนหน้ าหนี แอบอมยิ ้มโดยไม่ให้ ใครรู้ ความ จริ งเขาก็ไม่ได้ โกรธอะไรมากมายนัก แต่การเห็นกระต่ายบางตัวทังกรอกหู ้ คา
18 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
ว่าขอโทษมาตังแต่ ้ เมื่อกี ้ รวมทังงั ้ ดเอาทุกวิถีทางมาทาให้ เขาใจอ่อน ถึงแม้ จะดู น่าขามากกว่าก็ตาม เห็นแบบนี ้ก็อดแกล้ งไม่ได้ ก็ดนั เป็ นซะแบบนี ้ นิคนึกขาในใจก่อนที่จะได้ ยินสารวัตรโบโก้ เรี ยกพวกเขาเข้ าไปรับ แฟ้ มคดี ปกติพวกเขาจะรับแฟ้ มงานพร้ อมกับหน่วยอื่นๆ แต่จากน ้าเสียงจริงจัง รวมทังการเรี ้ ยกเข้ าไปคุยส่วนตัว ทังคู ้ ต่ า่ งรู้สกึ เหมือนกัน ...งานนี ้คงไม่ธรรมดา สารวัต รโบโก้ เดิ น ไปมาอยู่ ใ นห้ อ งสัก พัก เหมื อ นยัง ลัง เลในการ ตัดสินใจของตนเอง เขาถือแฟ้ มคดีไว้ ในมือ อ่านทวนแล้ วทวนอีกก่อนจะนัง่ ลง แล้ วส่งแฟ้ มให้ จดู ี ้ “งานนี ้เป็ นความลับ” โบโก้ กาชับก่อนที่จะเริ่ มเล่ารายละเอียดคร่ าวๆ ให้ ทงสองฟั ั้ ง “ยังจาไนต์ฮาวเลอร์ กนั ได้ ใช่มย” ั้ “ค่ะ” ไนต์ฮาวเลอร์ ดอกไม้ ที่มีฤทธิ์ทาให้ สตั ว์คลุ้มคลัง่ ซึง่ เป็ นสาเหตุความ วุ่นวายเมื่อหลายเดือนก่อน จากการที่เกิ ดกระแสความเข้ าใจผิดเรื่ อ งผู้ล่า ดอกไม้ ชนิดนีไ้ ม่ได้ ทาให้ ผ้ ูล่าคุ้มคลัง่ เท่านัน้ ไม่ว่าจะเป็ นสัตว์กินพืชรั กสงบ ยังไงหากเผลอกินดอกไม้ ชนิดนี ้เข้ าไปก็กลายเป็ นสัตว์ร้ายได้ เช่นกัน หลังจากเหตุการณ์เมื่อครัง้ นันแม้ ้ มีการคิดค้ นยารักษาออกมาแล้ วแต่ ไนต์ฮาวเลอร์ ก็ถกู จัดเป็ นพืชอันตราย ห้ ามมีไว้ ในครอบครอง หากจู่ๆ ออกดอก ที่สวนก็ให้ ตดั ทิ ้ง
DarkPhoenix 19
ช่วงแรกๆ ก็ยงั มีพวกอยากลองของ พยายามลักลอบนาเข้ า ส่งออก อยู่บ้าง แต่หลังจากมีการออกกฎที่รัดกุมขึ ้นและเพิ่มโทษหนักขึ ้นก็ ทาให้ ลด ปั ญหาลงได้ พอสมควร แต่ไม่ใช่วา่ จะหมดไป “...มันกลับมาอีกแล้ ว” มีข้อมูลจากสายข่าวที่เชื่อถือได้ ว่ามีผ้ ไู ม่ประสงค์ดีกาลังรวบรวมต้ น ไนต์เฮาเลอร์ เพื่อกระทาการบางอย่าง แต่เพราะยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชดั ทาให้ ไม่สามารถปฏิบตั ิงานได้ อย่างที่ควรเป็ น กาลังพลมีจากัด หากถูกใช้ ไปกับข่าว ที่ไม่ร้ ูฝ่ายนันจงใจปล่ ้ อยออกมาเองหรื อเปล่า ยามจาเป็ นจะกลายเป็ นไม่มีใคร พร้ อมลุย สาเหตุที่งานนี ้ต้ องเป็ นความลับก็เพื่อไม่ให้ เกิดความวุ่นวาย ความ แตกตื่นซึ่งอาจเป็ นเป้าหมายของอีกฝ่ ายก็เป็ นได้ การระแวงสงสัยกันเองมีแต่ จะทาให้ เกิดความขัดแย้ งยิ่งกว่าเดิม ดัง้ นัน้ ถ้ าเลือกได้ เขาก็อยากจับผู้ที่อยู่ เบื ้องหลังเรื่ องนี ้ให้ ได้ ก่อน แล้ วจะประกาศหรื อออกกฎอะไรเพิ่มก็วา่ ไป โบโก้ คิดดีแล้ วว่างานนี ้เหมาะกับทังสองด้ ้ วยปั จจัยหลักๆ ด้ านขนาด ตัวและความคล่องแคล่ว หากส่งสัตว์ ที่มีร่างมหึมาอย่างหมีขาว แรด หรื อ แม้ แต่ตวั เขาเอง ในด้ านการหลบซ่อนหรื อแอบไปล้ วงข้ อมูลนันก็ ้ จะยากเกินไป และด้ วยความที่จดู ี ้เป็ นกระต่าย... คงปฏิเสธไม่ได้ วา่ ภาพลักษณ์ช่วยทาให้ เธอดูไม่มีพิษมีภยั สิ่ง ที่ ท าให้ โบโก้ ลัง เลมี เ พี ย งหากพวกเขาต้ อ งปะทะกับ ศัต รู ต รงๆ ขึ ้นมาจะลาบากเอา แม้ จดู ี ้จะเป็ นกระต่ายที่เก่งเกินกระต่ายทัว่ ไป แต่หากสู้กบั มือโปรที่มีทงั ้ ความสามารถและความได้ เปรี ย บทางธรรมชาติ ก็จะหนัก มื อ เกินไป
20 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
“สัญญากับฉันว่าพวกนายจะ ‘สืบ’ แล้ วมารายงาน” โบโก้ ลกุ ขึ ้นเดิน ไปที่ประตูแล้ วจับลูกบิด ก่อนจะย ้าอีกรอบ “ไม่ใช่บกุ ไปกันสองคน” “รับทราบค่ะ/ครับ” จูดี ้กับนิคประสานเสียงก่อนจะเดินออกจากห้ อง ทังคู ้ ไ่ ม่พดู อะไรกันอยูพ่ กั นึงเหมือนต่างฝ่ ายต่างย้ อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ ้น จุดเริ่ มต้ นของการพบเจอกัน ...และเกือบจะต้ องผิดใจกันไปตลอดกาล จนเดี๋ยวนี ้จูดี ้ก็ยงั ไม่ลืมสิ่งที่ตวั เองเคยพูดไว้ การสัมภาษณ์หลังพวก เขาหานักล่าที่หายไปจนเจอ ด้ วยความตื่นเต้ น ไม่ร้ ูจะสัมภาษณ์อย่างไรเธอจึง ใช้ ค าที่ ยิ น จากนัก วิ ท ยาศาสตร์ ที่ ศูน ย์ วิ จัย นัน้ อี ก ที ว่ า นี่ อ าจเกี่ ย วข้ อ งกับ พันธุกรรม คาพูดของเธอเป็ นตัวจุดชนวนให้ มหานครซูโทเปี ยแตกเป็ นสองฝั่ ง รวมทังความเชื ้ ่อใจของนิคที่แตกหัก “อย่าไปคิดมาก” นิคเท้ าแขนบนหัวจูดี ้เพื่อดึงเธอให้ ออกมาจากห้ วง ความคิด “เรื่ องมันผ่านไปแล้ ว” “ฉันรู้ น่า” จูดี ้สลัดความรู้ สกึ หม่นหมองเมื่อครู่ ออกไปแล้ วเปลี่ยนเป็ น ความฮึกเหิม ในเมื่อคราวที่แล้ วเธอเป็ นคนทาทุกอย่างพังจนเกือบแก้ ไม่ทนั ครัง้ นี ้ เธอจะไม่ปล่อยให้ เกิดเรื่ องแบบนันอี ้ ก ฉันไม่ยอมให้ใครมาทาลายทีแ่ ห่งนีเ้ ด็ดขาด! จูดี ้เริ่ มต้ นการสืบสวนโดยไม่รอช้ า เธออ่านข้ อมูลในแฟ้ มจนจาขึ ้นใจ พยายามหาจุด เชื่ อ มต่อ ระหว่า งแต่ละเบาะแส หวัง ว่า มัน จะพาเธอไปหา
DarkPhoenix 21
คาตอบที่ต้องการ ชีวิตประจาวันของเธอกลายเป็ นหมกมุ่นอยู่กบั งานที่ได้ รับ มอบหมายมา แต่ไม่วา่ จูดี ้จะนัง่ คิดนอนคิดยังไงก็ยงั พบแต่ทางตัน เธอไม่ร้ ูวา่ ควรจะ เริ่ มต้ นจากตรงไหนเพราะเบาะแสที่ได้ รับมานันทั ้ งกระจั ้ ดกระจาย หาจุดเชื่อม กันแทบไม่ได้ และบางอย่างก็ไม่มีรายละเอียดชัดเจนทาให้ งานไม่คืบหน้ าไป ไหน “แครอท พักก่อนก็ได้ ” นิคปั ดเอกสารงานของจูดี ้ไว้ ข้างๆ แล้ วแทนที่ ด้ ว ยจานอาหารเมนูโปรดของเธอ “ถ้ า ไม่กิน อะไรเลยเดี๋ยวก็ ได้ วูบ ไปจริ งๆ หรอก” “ขอบใจนะนิค แต่...” “ไม่มีแต่” นิคนัง่ ลงข้ างๆ แล้ วจ้ องมองอย่างกดดัน “กินซะ” กระต่ายสาวมีทีทา่ จะพูดขัดอีกแต่สดุ ท้ ายก็ยอมกินแครอทในจานจน ได้ ในหัวยังคงเต็มไปด้ วยข้ อมูลเบาะแสที่ไขไม่ออก เธอไม่อยากพลาดเหมือน ครัง้ ที่แล้ ว ไม่อยากให้ มีใครต้ องเป็ นเหยื่อของไนต์เฮาเลอร์ มันไม่ตลกเลยถ้ าต้ องเห็นคนที่สาคัญกับตัวเองอยูใ่ นสภาพนัน้ เธอยังจาแววตาที่เปี่ ยมไปด้ วยความเศร้ าของญาติๆ เหยื่อที่โดนดอก ไนต์เฮาเลอร์ เล่นงานครัง้ ที่แล้ วได้ เป็ นอย่างดี นิคสังเกตปากของกระต่ายแถวนี ้ที่ไม่ยอมทาหน้ าที่ที่ควรทาแล้ วก็ ต้ องถอนหายใจ “รี บกินจะได้ รีบมาคิดต่อไง” ได้ ยินดังนันเธอก็ ้ รีบจัดการอาหารตรงหน้ าอย่างรวดเร็ วก่อนจะนา ภาพและเบาะแสทุกอย่างมาวางเรี ยงบนโต๊ ะอีกครัง้ “มีสตั ว์คลุ้มคลัง่ ที่นี่ นี่ แล้ วก็นี่สินะ ถึงจะไม่มีการออกสื่อไปเพราะ สารวัตรส่งพวกเราในกรมไปคุมสถานการณ์พร้ อมยาแก้ พิษได้ เร็ วก็เถอะ” นิคชี ้
22 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
ไปที่แผนที่ นิ่งคิดไปครู่ หนึ่งก่อนจะหันมาถามจูดี ้ “แต่ถ้าคนร้ ายรายเดียวกัน จริ ง แรงจูงใจคืออะไร” “แรงจูงใจ?” จูดี ้พยายามคิดตามแล้ วก็ยิ่งไม่เข้ าใจกว่าเดิม “ตอนนี ้พวกเรามียา รักษาแล้ ว ฝ่ ายนันก็ ้ น่าจะรู้ ดีวา่ ทาไปเดี๋ยวก็มีใครสักคนในกรมเอายาไปส่งอยู่ ดี หรื อถ้ าทาเพื่อป่ วนเมืองเฉยๆ สารวัตรก็คงไม่เครี ยดขนาดนี ้” แล้วจะทาไปทาไม? “บางที ก ารที่ พ วกเราคิ ด มากไปก็ อ าจจะลื ม ความเป็ นได้ ง่ า ยๆ บางอย่างก็ได้ นะ” นิคพูดติดตลกพลางยกมือปิ ดปากหาว “เรื่ องง่ายๆ...” จูดีมองเบาะแสที่กระจัดกระจายอีกรอบก่อนจะโพล่ง ออกมาเสียงดัง “ใช่แล้ ว!” จูดี ้หยิบปากกาแครอทคูใ่ จขึ ้นมาเขียนสิ่งที่คิดได้ ลงกระดาษอย่างรี บ ร้ อน “หลายวันมานี ้ฉันมัวแต่หาทางเชื่อมเบาะแสพวกนี ้ ดูลกั ษณะว่าพวกนัน้ เลือกเหยื่อยังไง ทังที ้ ่ความจริ งฝ่ ายนันอาจก ้ าลังทาสอบการทางานของพวก เราก็ได้ ” “พวกเรา?” นิคเลิกคิ ้ว “ถ้ าฝ่ ายนันวางแผนจะท ้ าการใหญ่จริ งอย่างที่สารวัตรกังวล พวกเขา น่าจะอยากทดสอบประสิทธิภาพของตัวไนต์เฮาเลอร์ ความเข้ มข้ นเวลาใช้ งาน รวมทังระยะเวลาที ้ ่ยารักษาจะออกฤทธิ์” ยาแก้ พิษไนต์เฮาเลอร์ ยงั ไม่มีขายตามร้ านขายยาทัว่ ไปเนื่องจากสูตร ยายังมีการพัฒนาอยูเ่ รื่ อยๆ รวมทังสารบางตั ้ วในนันหากสกั ้ ดออกมาปริ มาณ มากๆ ก็ไม่ตา่ งอะไรกับยาพิษ สารบางตัวเป็ นอันตรายเกินกว่าจะอยูใ่ นมือของ ประชาชนทัว่ ไป
DarkPhoenix 23
ผู้ที่ มี ย านี ใ้ นครอบครองจึง มีตารวจอย่างพวกเขา และหน่ว ยงาน พิเศษที่ดูแลรักษาเรื่ องนี ้ ระบบรักษาความปลอดภัย หน่วยงานที่ว่านับว่าสูง กว่าที่เคยมีมาก่อนเนื่องจากโครงการนี ้ได้ รับการสนับสนุนเงินทุนจากทัว่ ทุก สารทิศ ไม่มีใครอยากให้ มหานครแห่งนี ้เกิดการปะทะกันระหว่างผู้ลา่ และผู้ ถูกล่าอีก “เธอจะบอกว่าคนร้ ายเข้ าถึงตัวยาไม่ได้ เลยใช้ ผ้ ลู า่ เหล่านันเป็ ้ นเหยื่อ ล่อตารวจอย่างพวกเราเอายาไป...เดี๋ยวนะ” “อะไรเหรอนิค?” “พวกเราต้ องรี บแล้ วล่ะ” นิคเริ่ มหน้ าซีด ไม่อยากให้ สิ่งที่แวบเข้ ามา ในหัวเป็ นความจริ ง “จากการคลุ้มคลัง่ ล่าสุดนี่ก็ผา่ นมาสักพักแล้ ว การที่ไม่เกิด เหตุอะไรแปลว่าฝ่ ายนันอาจจะมี ้ ยารักษามากพอไว้ ใช้ ” “แล้ ว?” จูดี ้ยังคงไม่เข้ าใจว่ามันร้ ายแรงยังไง “ทางนัน...อาจจะใช้ ้ ไนต์เฮาเลอร์ ไม่ตา่ งจากอาวุธ” จูดีใ้ ช้ เวลาอยู่ครู่ นึงกว่าจะเข้ าใจสิ่งที่นิคต้ องการจะสื่อ เหตุการณ์ คราวก่ อ นแค่ มี สัต ว์ ค ลุ้ม คลั่ง จนเป็ นข่ า วแล้ ว เกิ ด ความขัด แย้ ง เป็ นเพี ย ง สงครามจิตวิทยาที่เล่นกับความกลัว แต่หากมีใครเอามาใช้ เป็ นอาวุ ธ ฉีดใน ปริ มาณที่พอเหมาะเพื่อเพิ่มศักยภาพของตัวเอง หรื อที่ร้ายยิ่งกว่า...คือการนามาใช้ เพื่อให้ พวกเดียวกันจัดการกันเอง เหมือนตอนที่เบลล์เวทเธอร์ ตงใจจะใช้ ั้ นิคกาจัดจูดี ้ แม้ ซูโทเปี ยจะมีตารวจที่ เก่งกาจแค่ไหน หากให้ มาสู้กนั เอง ฝ่ ายที่ไม่โดนฤทธิ์ของไนต์เฮาเลอร์ ก็อาจไม่ กล้ าทาร้ ายเพื่อน ยาสลบกับยาแก้ พิษไนต์เฮาเลอร์ ก็ไม่ใช่ของที่จะพกกันทุกวัน นับเป็ นฝั นร้ ายเลยก็วา่ ได้
24 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
ช่วงที่ผา่ นมายังไม่มีใครใช้ มนั ต่างอาวุธนักเนื่องจากการที่ตวั เองไม่มี ยาแก้ ให้ อนุ่ ใจก็เหมือนถือดาบสองคม แต่ถ้ามีทงสองอย่ ั้ างพร้ อมแล้ ว...นี่อาจจะเป็ นจุดจบของซูโทเปี ยได้ เลยเหมือนกัน ทังสองรี ้ บไปบอกข้ อสันนิษฐานนี ้ให้ สารวัตรโบโก้ ฟังและเตือนให้ ทาง กรมรัดกุมเรื่ องการใช้ ยามากขึ ้น เพื่อความแน่ใจพวกเขาไปสอบถามข้ อมูลจาก ฝ่ ายจัดเก็บยาของกรมเพื่อนับจานวนว่าตรงกับที่เจ้ าหน้ าที่พกไป ใช้ งานและ นากลับมาคืนหรื อไม่ นาตัวเลขมาเทียบกันก็พบว่ามีบางส่วนหายไป ตารวจอย่างพวกเขาเข้ มงวดเรื่ องไนต์เฮาเลอร์ มากจนไม่คิดว่ าฝ่ าย นันจะจ้ ้ องขโมยตัวยา ความสะเพร่ านี ้เองที่เป็ นช่องว่างให้ แผนการของศัตรู เป็ นไปได้ ด้วยดี ทาไมเราไม่รู้ตวั เร็ วกว่านีน้ ะ จูดีไ้ ด้ แต่ก่นด่าในใจที่เสียเวลาไปมากมายพยายามเชื่อมโยงคดีที่ ปลายเหตุ แต่ปัญหาที่รอพวกเขาอยูต่ อ่ จากนี ้ก็คือ... แล้ วจะหาที่ซอ่ นของฝ่ ายนันยั ้ งไง จบตัวอย่าง Universe I ติดตามต่อได้ ในเล่ม
DarkPhoenix 25
UNI II
26 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
Appearance
make you think about me that
‘Way’
Even though I’m not like
that
‘AT ALL’
DarkPhoenix 27
Can Be Anything Prologue “Zootopia Academia” “โรงเรี ยนทีแ่ ต่งแต้มความฝั น” “ปูเส้นทางให้นกั เรี ยน” - Judy Hopps ในโลกที่พนั ธุกรรมของมนุษย์ผสมกับสัตว์ เวลาผ่านไปเป็ นพันปี จน ทัว่ ทังโลกมองเรื ้ ่ องนี ้กลายเป็ นเรื่ องปกติ การสังเกตว่าคนคนนันมี ้ พนั ธุกรรม สัตว์อะไรก็สงั เกตจากหูแลหางเป็ นหลักได้ ไม่ยาก และเพราะคาจากัดความของ ‘คน’ นันเปลี ้ ่ยนไป พวกเขาไม่เรี ยกว่า ตัวเองเป็ นมนุษย์ แต่ก็ไม่นบั ว่าตัวเองเป็ นสัตว์ จึงเกิดคาว่า บีสต์แมน หรื อเรี ยกกันสันๆ ้ ว่า บีสต์ ปั จจุ บัน บนโลกไม่ เ หลื อ มนุ ษ ย์ เ ลื อ ดแท้ อี ก ต่ อ ไปแล้ ว เนื่ อ งจาก เหตุการณ์ทางธรรมชาติบางอย่าง เผ่าพันธุ์ที่เหลือรอดคือบีสต์และสัตว์ทวั่ ไป เปลีย่ นจากลูกผสมที่ถกู ตีหน้ าว่าเป็ นปี ศาจในตอนแรก กลายมาเป็ น ประชากรหลักที่ปกครองโลก นี่คือการคัดเลือกทางธรรมชาติ Zootopia Academia โรงเรี ยนที่เหล่า บีสต์แมนต่างพยายามอย่างมากที่จะสอบเข้ าให้ ได้ เนื่องจากเป็ นโรงเรี ยนที่ก่อตังมานาน ้ มีชื่อเสียง ผลิตประชาชนคุณภาพมาแล้ ว มากมาย
28 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
หากใครก็ตามที่เป็ นศัตรูกบั ที่นี่ก็แทบจะเหมือนเป็ นศัตรูกบั บีสต์แมน ทัว่ โลก ปฏิเสธไม่ได้ วา่ เส้ นสายมีความสาคัญในชีวิต แม้ บ างครั ง้ ไม่จาเป็ นต้ อ งใช้ เส้ นสายที่ ว่าถ้ าแค่อยากมีชีวิตสงบๆ ธรรมดา ไม่ได้ อยากแข่งขันกับใคร แต่คาว่าไม่ใช้ ...กับไม่มีให้ ใช้ นนต่ ั ้ างกัน และที่แย่ที่สดุ คือการเป็ นศัตรู ในเมื่ อ มี ศิ ษ ย์ เ ก่ า อยู่ทั่ ว โลก หากมี ปั ญ หาขึ น้ มาจนถูก แบนทาง เศรษฐกิจก็กลายเป็ นเรื่ องใหญ่แล้ ว ระบบของโรงเรี ยนแห่งนี ้ก็เหมือนระบบโรงเรี ยนอื่นๆ ที่ต้องมีตวั แทน นักเรี ยนเพื่อทาหน้ าที่ประสานงานระหว่างครูกบั นักเรี ยน ดังนันการเลื ้ อกตัง้ ใน แต่ละครัง้ จึงส่งผลอย่างยิ่งต่อความเป็ นไปของนักเรี ยนในแต่ละรุ่น รวมทังการแข่ ้ งขันเพื่อให้ ได้ มาซึง่ ตาแหน่งสาคัญก็เป็ นที่เล่าลือกันมา นานในด้ านความจริ งจัง เพราะหากอยากก้ าวหน้ าในอนาคต ตาแหน่งนีก้ ็ เหมือนเป็ นจุดเริ่ มต้ นที่ดี ในทางกลับกัน...ถ้ าทาทุกอย่างพังก็จะถูกตีหน้ าไว้ ตลอดกาล ว่าหมอนี่แหละที่ทาให้ โรงเรี ยนมีปัญหา ใครก็ตามที่ลงสมัครจึงมักเป็ นผู้ที่มีความมัน่ ใจในตัวเองพอสมควร หรื อได้ รับความเชื่อมัน่ จากคนรอบข้ างเสริ มกาลังใจที่ตอนแรกอาจมีไม่มาก เท่าไหร่ให้ เพิ่มพูนขึ ้น
DarkPhoenix 29
โรงเรี ย นแห่ง นี ม้ ี ห ลายแผนก เรี ย นกัน ยาวๆ ได้ จ นจบการศึก ษา เบือ้ งต้ นของโลกนี ้ เริ่ มจากเกรดหนึ่งไปจนถึงสิบสอง ก่อนที่จะไปต่อสาขา อาชีพเฉพาะทางในอนาคต ด้ วยประวัติอนั ยาวนานทาให้ มีการขยายโรงเรี ยนให้ ใหญ่ขึ ้นเรื่ อยๆ จนแทบจะเรี ยกเป็ นเมืองขนาดเล็กเลยก็วา่ ได้ ขนาดโรงเรี ยนที่ใหญ่ เงินทุนที่มาก ทาให้ ที่นี่เป็ นสถานที่ที่เหมาะกับ การมาตามหาความฝั น มาค้ นหาว่าอนาคตอยากจะทาอะไร สาขาที่มีให้ เลือก มากมายช่วยให้ นกั เรี ยนที่จบจากที่นี่สามารถเดินหน้ าต่อได้ อย่างมัน่ คง เพราะสิง่ ที่นา่ กลัวที่สดุ ... คือการไม่ร้ ู ‘ความฝั น’ ของตัวเอง หรื อรู้เมื่อสายเกินไป
30 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
Chapter I President “ฉันคนนี”้ “จะทาให้ทีน่ ีน่ ่าอยู่ขึ้น” “ขอเอาตาแหน่งประธานนักเรี ยนเป็ นเดิ มพัน” - Judy Hopps วัน เปิ ดเทอมวันแรกมักจะเป็ นวัน ที่ กาหนดอะไรหลายๆ อย่า งใน เทอมนันได้ ้ เลย หากใครก็ตามที่ทาอะไรพลาดในวันแรก คนรอบข้ างก็มกั จะจา ภาพนันติ ้ ดตาไปอีกนาน กว่าจะปรับภาพลักษณ์ของตัวเองได้ ก็นานอยู่ ดังนันส ้ าหรับประธานนักเรี ยนคนใหม่ที่จะรับหน้ าที่ ตงแต่ ั ้ วนั นี ้เป็ น ต้ น ไปอย่ า ง ‘จู ดี ้ ฮอปส์ ’ ย่ อ มต้ อ งการให้ ทุก อย่า งออกมาดี ที่ สุด ในฐานะ ประธานนักเรี ยนของโรงเรี ยนแห่งนี ้ จูดี ้ไต่เต้ ามาจากการร่ วมทางานในทีมกรรมการนักเรี ยนตังแต่ ้ ตอน อยู่เกรดเจ็ดจนตอนนี ้เธอก็ได้ ทาหน้ าที่ที่เธออยากทาสมใจแม้ จะเรี ยนอยู่แค่ เกรดสิบ ตาแหน่งประธานนักเรี ยนเปิ ดให้ ลงสมัครเริ่ มต้ นจากเกรดสิบเป็ นต้ น ไปแม้ สดุ ท้ ายแล้ วส่วนมากมักจะเป็ นนักเรี ยนเกรดสิบเอ็ดก็ตาม ส่วนเกรดสิบ สองไม่ค่อยมาลงสมัครเนื่องจากเตรี ยมตัวออกจากรัว้ โรงเรี ยนและวุ่นวายกับ การหาที่เรี ยนต่อ ไม่ก็หางานทา
DarkPhoenix 31
จูดี ้เดินขึ ้นเวทีด้วยความมัน่ ใจ หญิ งสาวแต่งชุด เรี ยนเรี ยบร้ อย มัด ผมแกละสองข้ างพร้ อมถักเปี ยบางส่วนเพื่อเพิ่มเอกลักษณ์ให้ ง่ายต่อการจดจา แว่นตาที่ช่วยเสริ มมาดเด็กเรี ยน ปิ ดท้ ายด้ วยปลอกแขนที่บง่ บอกถึงตาแหน่งประธานนักเรี ยน ประธานนักเรี ยนที่นานๆ ครัง้ จะเป็ นบีสต์กระต่าย “ยินดีที่ได้ ร้ ู จกั ทุกคนนะคะ” ประธานนักเรี ยนคนใหม่กล่าวพลางโค้ ง ตัวเล็กน้ อย “จูดี ้ ฮอปส์ เกรดสิบ ต่อจากนี ้ก็ฝากเนื ้อฝากตัวด้ วยค่ะ” เสียงปรบมือดังขึ ้นทาให้ จูดี ้โล่งใจไปได้ พอสมควร ที่เธอมาอยู่ตรงนี ้ ได้ ก็ เ พราะทัง้ ครู แ ละประธานรุ่ น ก่ อ นๆ สนับ สนุน แต่ที่ ข าดไม่ได้ ก็ ค งเป็ น นักเรี ยนในโรงเรี ยนคนอื่นๆ ทังที ้ ่ไม่ได้ ร้ ูจกั เธอเป็ นการส่วนตัว แต่กลับโหวตให้ เธอ นัน่ หมายความว่าพวกเขาเชื่อมัน่ ในตัวของสาวน้ อยคนนี ้ เราจะต้องไม่ทาให้ทกุ คนต้องผิ ดหวัง จูดี ้ ฮอปส์ ย้ ายมาเรี ยนที่นี่ตงแต่ ั ้ ตอนเกรดเจ็ด และตังแต่ ้ ที่เธอเข้ ามา ในฐานะนักเรี ยนทุนเธอก็อาสาช่วยงานกรรมการนักเรี ยนมาตลอด เธออยาก เป็ นส่วนหนึง่ ของที่นี่ให้ ได้ เร็ วที่สดุ ไม่อยากถูกมองเป็ นพวกบ้ านนอกอย่างที่เธอเคยโดนปรามาสไว้ ใน วัยเด็ก บ้ านของเธอสืบทอดการทาสวน ปลูกพืชผักผลไม้ กันมาหลายรุ่ น ด้ วยความที่เป็ นบีสต์กระต่ายทาให้ พวกเขาผูกพันกับงานนี ้เหมือนมัน อยู่ใน สายเลือด
32 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
และเพราะเป็ นสิ่งที่สอนต่อกันเองได้ ทาให้ บางครัง้ คนในตระกูลนี ้จึง เข้ าเรี ยนการศึกษาภาคบังคับตามกฎหมายถึงแค่เกรดหกแล้ วออกมาทาสวน ของบรรพบุรุษต่อ จูดี ้กลับแตกต่าง เธอไม่ได้ เ กลีย ดงานท าสวนของครอบครั ว ในวัน ว่า งเธอก็ มักจะ ช่วยงานที่บ้านเสมอ เป็ นลูกที่ดี ไม่เคยทาให้ พอ่ แม่ผิดหวัง เพราะเธอเป็ นฝ่ ายอยากมาเรี ยนต่อด้ วยตัวเองเธอจึงเก็บเงินและ เดินทางมาสอบเพียงลาพัง ไม่อยากให้ คุณพ่อคุณแม่ต้องลาบากส่งเสียค่า เรี ยน สุดท้ ายทุนนักเรี ยนดีก็เป็ นของเธอ ทาให้ จูดี ้ไม่ต้องห่วงเรื่ องค่าเล่า เรี ยนของตัวเอง รวมทังหอพั ้ กจนจบเกรดสิบสอง ที่นี่มีทนุ อยู่เป็ นจานวนมาก โดยเฉพาะหากไปเข้ าตาผู้ใหญ่ใจดีหรื อก็คือศิษย์เก่าที่จบไปจากที่นี่แล้ วก็มี โอกาสที่จะได้ รับการสนับสนุนในด้ านอื่นๆ เพิ่มเติมด้ วย ตัวอย่างเช่น เงินค่ากินอยู่ต่อเทอม เงินค่างานวิจยั เงิน ส่งเสริ มวิชา เรี ยนเพิ่มเติม อย่างที่ทราบกันว่าที่ นี่มีสาขาให้ เลือกเรี ยนหลากหลาย นักเรี ยนแต่ ละคนสามารถลงเรี ยนมากกว่าหน่วยกิตที่กาหนดได้ โดยอาจมีค่าใช้ จ่ายต่อ วิชาเพิ่มเข้ ามา จูดี ้เป็ นนักเรี ยนดีเด่นที่เลือกเก็บวิชาหลากหลายคนหนึง่ เธอต้ องการ ตามหาว่าลึกๆ แล้ วเธออยากจะเป็ นอะไรกันแน่ ถึงแม้ ว่าจนตอนนี ้เธอจะยัง เลือกให้ แน่ชดั ไม่ได้ แต่ด้วยความที่ยงั เลือกไม่ได้ นี่แหละที่ทาให้ เธอเต็มที่กบั ทุกอย่างจน เป็ นคนหนึง่ ที่มีความสามารถค่อนข้ างรอบด้ าน
DarkPhoenix 33
จูดี ้สะพายเป้แล้ วเดินไปเข้ าห้ องเรี ยนของเธอด้ วยความตื่นเต้ น เธอ อยากรู้ ว่าเพื่อนร่ วมห้ องรอบนีจ้ ะมีใครบ้ าง จะมีคนที่เธอรู้ จักกี่ คนหรื อจะมี นักเรี ยนใหม่เข้ ามาหรื อเปล่า เกรดสิบเป็ นอีกช่วงที่มีการเปิ ดให้ สอบเข้ า ดังนันหากจะมี ้ นกั เรี ยน ใหม่เข้ ามา หรื อมีนกั เรี ยนเก่าย้ ายออกไปก็ไม่ใช่เรื่ องแปลก ระหว่างที่เดินไป ตามทางเดินก็จะมีคนทักทายเธออยูเ่ รื่ อยๆ เป็ นความรู้สึกทีแ่ ปลกๆ ดีแฮะ จริ งอยู่ที่ก่อนหน้ านี ้เธอก็ค่อนข้ างเป็ นที่ร้ ู จกั เพราะช่วยงานกรรมการ นักเรี ยนมาเรื่ อยๆ แต่ก็ไม่มากขนาดนี ้ ไปๆ มาๆ เธอก็ชกั จะวางตัวไม่ถกู “หลบไป!” เสียงหนึ่งดังมาจากด้ านหลังก่อนที่ร่างของเธอจะถูกดัน ให้ หลบไปด้ านข้ างอย่างแรงจนเกือบล้ ม เสียงดังกึกที่ข้อเท้ าทาให้ จูดี ้ต้ องกัด ฟั นเพื่อไม่ให้ ตวั เองร้ องออกมา เจ็บ... จูดี ้ที่ถกู ผลักไปกระแทกหน้ าต่างริ มทางเดินค่อยๆ พยุงตัวเองขึ ้นยืน ก่อนจะส่งยิ ้มให้ นกั เรี ยนคนอื่นๆ ที่เข้ ามาดูอาการ “ฉันไม่เป็ นไร ขอบคุณนะ” ปากที่ พูด ไปอย่างนัน้ เพราะไม่อ ยากให้ ใครเป็ นห่วง เมื่ อ ลองเดิน ต่อไปแล้ วยังเจ็บไม่หายจึงแวะห้ องพยาบาลก่อน เนื่องจากเธอนอนอยู่หอพัก นักศึกษาจึงไม่ใช่เรื่ องแปลกที่เธอจะมาถึงโรงเรี ยนก่อนเวลาพอสมควร แม้ จะ เสียเวลาพันข้ อเท้ าไปพักนึงก็ยงั ไม่เป็ นไร
34 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
หญิงสาวค่อยๆ เดินไปที่ห้องเรี ยนก่อนจะหาที่นงั่ เนื่องจากมาถึงช้ า กว่าที่คาดไว้ ทาให้ เธอไม่ได้ นงั่ ช่วงกลางๆ อย่างที่ตงใจ ั ้ แต่พอนัง่ พักแล้ วก็เริ่ ม ย้ อนคิดว่าคนที่ผลักเธอเป็ นใคร วินาทีนนเธอไม่ ั้ ทนั ได้ สงั เกตอะไรเท่าไหร่ เพราะแว่นที่เลื่อนตาแหน่ง จากจุดที่ควรอยูท่ าให้ มองไม่ชดั เปิ ดเรี ยนวันแรกก็เจ็บตัวซะแล้ว มีเพื่อนๆ เข้ ามาถามถึงข้ อเท้ าของเธอบ้ าง แต่เมื่ออาจารย์ผ้ สู อนเดิน เข้ าห้ องเรี ยนมาทุกคนก็ทาความเคารพอย่างพร้ อมเพรี ยง “นัง่ ลง” อาจารย์นามฟิ นนิคกล่าวด้ วยน ้าเสียงที่ดดุ นั ผิดจากใบหน้ า อ่อนวัยจนดูไม่เหมือนคนอายุเกือบสี่สิบ หากไม่ร้ ู จกั มาก่อนไม่ว่าใครก็ต้องไม่ เชื่อว่าบีสต์จิ ้งจอกทะเลทรายตรงหน้ าอายุใกล้ จะขึ ้นเลขสีแ่ ล้ ว ดูยงั ไงก็ไม่เกินสิบแปดชัดๆ นัน่ เป็ นสิง่ ที่อยูใ่ นใจนักเรี ยนหลายคน “ครูชื่อฟิ นนิค เป็ นครูประจาชันของพวกเธอ” ้ ฟิ นนิคพูดต่อไปก่อนจะ หันไปจ้ องนักเรี ยนคนหนึง่ ที่สง่ เสียงหัวเราะคิกคัก “มีอะไรน่าขา” “ครู ไม่ได้ เผลอไปสลับร่ างกับใครมาใช่มยครั ั ้ บ” นักเรี ยนคนนันยั ้ งคง พูดด้ วยน ้าเสียงติดตลก อาจเพราะด้ วยใบหน้ าอ่อนเยาว์และส่วนสูงที่ไม่มาก เท่าไหร่ทาให้ บางคนคิดไปเองว่าอาจารย์คงจะใจดี นิสยั เด็กๆ คิดผิดแล้ ว... “ไม่ใช่เพื่อนเล่น” ฟิ นนิคหรี่ ตาก่อนจะพูดด้ วยน ้าเสียงนิ่งเฉย “ถ้ ามา สนุกก็ออกไป” “...”
DarkPhoenix 35
บรรยากาศในห้ อ งกลายเป็ นตึงเครี ยดในทัน ใด บางคนเคยเรี ยน กับฟิ นนิคมาก่อนจะรู้ดีวา่ เขาคนนี ้พูดจริ งทาจริ งไม่มีคาว่าล้ อเล่น “ครัง้ นี ้จะแค่ ไล่ออกไปข้ างนอกห้ อง แต่ถ้ามีอีก...ไปเขียนใบลาออกซะ” นักเรี ยนคนดังกล่าวรี บก้ มลงขอโทษก่อนที่จะออกไปยืนข้ างนอก เมื่อ ทุกอย่างกลับสูค่ วามสงบฟิ นนิคจึงเริ่ มทางานในฐานะครูของเขาต่อ “เสียเวลา ชะมัด...แล้ วที่ยืนอยูข่ ้ างนอกน่ะ เข้ ามาแนะนาตัวให้ มนั เสร็ จๆ ซะ” นัก เรี ย นใหม่ เ ดิ น เข้ า มาในห้ องด้ วยความงัว เงี ย ผมเผ้ าที่ ยัง ไม่ เรี ยบร้ อยเท่าไหร่เหมือนเพิ่งลุกมาจากเตียง เสื ้อผ้ ามีรอยยับเต็มไปหมด เดาได้ ไม่ยากว่าเขาคนนี ้เพิ่งจะไปแอบงีบที่ไหนมา “นิค ไวลด์ บีสต์จิง้ จอก อายุสิบแปดปี ไม่ต้องงง ไม่ต้องถาม ที่อายุ เยอะก็ แ ค่มี ปั ญ หาที่ โรงเรี ย นเก่ า นิ ด หน่อ ยเลยต้ อ งมาเรี ย นใหม่ ” นิ ค ตอบ คาถามในใจของหลายๆ คนแทบจะทันทีหลังสังเกตสีหน้ าคนในห้ อง “มีคาถาม อะไรมัย้ ถ้ าไม่มีก็จบนะ” พูดจบก็เดินไปนัง่ ที่นงั่ ที่ยงั ว่างอยู.่ ..ข้ างๆ จูดี ้ ขณะที่นิคกาลังจะนัง่ ลงจูดี ้ก็เผลอสบตากับเขาโดยบังเอิญและเพิ่ง จะนึกได้ วา่ เสียงของคนคนนี ้เหมือนกับ... นิคเลิกคิ ้วแปลกใจ “ยัยเปี๊ ยกที่ทางเดินนี่?” ...คนที่เป็ นต้ นเหตุข้อเท้ าพลิกของเธอ จูดี ้พยายามไม่ใส่ใจกับสิ่งที่นิคทากับเธอ พยายามไม่เป็ นคนคิดเล็ก คิดน้ อย ถึงอีกฝ่ ายจะไม่มีทีทา่ รู้สกึ ผิดเลยสักนิดเธอก็ต้องไม่โกรธ ต้องไม่โกรธ...
36 Can Be Anything : ความฝันของแต่ละคน
ร่ างเล็กเก็บข้ าวของเตรี ยมไปกินข้ าวเที่ยงกับเพื่อนๆ ในสภานักเรี ยน เหมือนทุกๆ ครัง้ แต่แล้ วก็มีมือหนึ่งดึงเธอไว้ จากด้ านหลังจนทาเธอเกือบเสีย หลักเป็ นรอบที่สองของวัน “มีอะไรกับฉันรึ เปล่า” จูดี ้หันกลับไปมองบีสต์จิ ้งจอกที่ทาหน้ ามึนอยู่ ข้ างหลัง “ถ้ าไม่มีก็ปล่อยด้ วย ฉันจะไปกินข้ าว” ก่อนที่จดู ี ้จะดึงมือของตัวเองให้ หลุดอีกฝ่ ายก็พดู ขึ ้นมาสันๆ ้ “มี” “?” “เธอต้ องพาฉันไปกินข้ าวด้ วย” ...ฮะ?! สุดท้ ายในเมื่อสลัดไม่หลุด และข้ อเท้ าของเธอก็เจ็บ ยังไงก็ไม่มีทาง หนีคนคนนี ้พ้ นอยู่ดี จูดี ้จึงจาใจพานิคไปกินข้ าวด้ วยโดยมีเพื่อนๆ ของเธอมอง อย่างงงๆ แต่เมื่อมีใครมากระซิบถาม เธอก็ทาได้ แต่ตอบว่าไม่ร้ ู เธอไม่เข้ าใจว่าอีกฝ่ ายคิดอะไรอยู่ จู่ๆ ก็ตามเธอมากินข้ าว ระหว่าง นันก็ ้ ไม่พดู อะไรหรื อไม่คิดจะอธิบายสาเหตุใดๆ แต่ด้วยความที่จดู ี ้เป็ นประธาน นักเรี ยนคนปั จจุบนั เธอก็ไม่ควรที่จะทิ ้งเพื่อนร่วมชัน... ้ แต่ถ้าเพื่อนคนนันมี ้ ทา่ ทีไม่นา่ ไว้ วางใจแบบนี ้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน วันนันนิ ้ คตามติดเธอไปไหนมาไหนตลอดจนหลังเลิกเรี ยนก็พาเธอไป ยังห้ องของผู้อานวยการโรงเรี ยนคนปั จจุบนั ‘ลีโอดอร์ ไลออนฮาร์ ท’ ไม่ทนั ให้ ได้ ถามถึงเหตุผล พอประตูปิดลงเท่านัน้ ท่าทีของเขาก็เปลีย่ นไปแทบจะทันที
DarkPhoenix 37
“ผมลองแล้ วนะ แต่ไม่เห็นว่ายัยนี่จะมีดีตรงไหน” นิคนัง่ ลงที่โซฟา เหยียดแข็งเหยียดขาเต็มที่ไม่สนใจว่ามีผ้ ูใหญ่นั่งอยู่อีกฝั่ ง “ถ้ าจะรั บผมเข้ า มาแล้ วมีกฎนูน่ นัน่ นี่ขนาดนี ้ก็ไม่ต้องรับก็ได้ ” ลีโอดอร์ ยิ ้มกริ่ มไม่พดู อะไรก่อนจะผายมือให้ อีกหนึง่ ชีวิตในห้ องนัง่ ลง จูดี ้ยังคงยืนนิ่งเนื่องจากตามไม่ทนั เธอมองท่าทีของนิคที่แตกต่าง จากก่อนหน้ านี ้แล้ วก็พาลไม่เข้ าใจกว่าเดิมว่าตกลงแล้ วเขาเป็ นคนยังไงกันแน่ และที่สาคัญ... มายุง่ กับเธอทาไม จบตัวอย่าง Universe II ติดตามต่อได้ ในเล่ม