Van de voorzitter.
Het
is nog nazomer als deze bijdrage aan “Wx cÉáà ” aan de pen des schrijvers ontvloeit. Dat komt door het strakke tijdschema dat de redactiecommissie wil hanteren om op tijd de verschillende artikelen klaar te hebben om zodoende de kwaliteit van ons blad beter te kunnen waarborgen. Het bestuur en andere betrokkenen hebben de zomerperiode niet stilgezeten; velen hebben de tentoonstelling in de Doopsgezinde kerk bezocht en/of meegedaan aan de auto/fietstocht door de Zeevang op 8 en 9 september. U zult begrijpen dat deze activiteit weer veel voorbereiding heeft gevraagd van ons maar zeker van de Stichting Historisch Zeevang die het initiatief en eindverantwoording heeft genomen; een goede uiting om in de Zeevang met elkaar samen te werken. Nog geen archief, wel een opslagplaats.
Een ander voorval wil ik U niet onthouden. Het zal zowat een jaar geleden zijn, dat ik met een aantal oud boerenhandgereedschappen wat omhoog zat. Die had ik aangetroffen in het oude spulletje van Pleuntje Molenaar-Vink nadat wij haar huis en erf kochten. Desgevraagd mocht ik dat onderbrengen bij Lineke, de weduwe van Jan Kout. 'Wel ja' zei ze, 'er ligt nog veel meer; Jan bewaarde alles en mocht er iets bij zitten voor Oud Middelije dan neem je het tezijnertijd maar mee'. Er stond inderdaad nog heel veel in de grote schuur achter op het erf. Na de bouw van ons nieuwe huis heb ik wat mogelijkheden bekeken voor opslag van al deze spullen voor [|áàÉÜ|áv{ ZxÇÉÉàáv{tÑ bâw „`|wwxÄ|}x .
Ons "nieuwe"archief.
Er stond nog een oude spoorwagon op ons erf die eigenlijk rijp was voor de sloop. Maar buurman Jonker kwam op het idee om er gewoon een wand omheen te zetten; het ijzeren geraamte was nog sterk genoeg. Dat plan is uitgevoerd, een nieuw dak erop en een nieuwe vloer erin. Mijn achterliggende gedachte was om dit zo ontstane schuurtje te bestemmen voor de grotere oude handgereedschappen en andere voorwerpen van onze vereniging. Zo kwam het dat half augustus Sjors Vroom en Cees Koster en ondergetekende op verzoek van Lineke de spullen uit haar schuur hebben gehaald en ondergebracht in de opgeknapte oude wagon van Pleuntje. Het meest originele is een kaaspers zoals die ± 100 jaar geleden gebruikt werd. Verder een gewicht, weitobbe, wastobbe, paardentuig, werkslee, ijsklompen en wat andere kleine dingen. Met een traan in de ogen nam Lineke afscheid van alles wat Jan bewaard had maar, voegde zij er aan toe, het is zeker in de geest van Jan dat deze dingen naar de vereniging gaan om bewaard te blijven. Hiervoor onze dank. Echter er zit nog wel wat restauratiewerk aan sommige voorwerpen. Ze zijn nu schoongemaakt en behandeld met houtwormbestrijdingsmiddel en droog opgeslagen, maar we zoeken nu nog iemand die aardigheid en vaardigheid heeft om wat herstelwerk uit te voeren, want de tand des tijds is zichtbaar. De tijd er aan besteed wordt helaas niet betaald U krijgt alleen dankbaarheid terug. Piet Laan.
Onze voorpagina: waar is deze plek? reacties op “De Post” van april 2001
De voorpagina van onze “Post” heeft vele mensen aan het denken gezet welke ‘post’ of dat
rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr [|áàÉÜ|áv{ ZxÇÉÉàáv{tÑ bâw@`|wwxÄçx Wx cÉáà D