Vijf dagen langs de Lesse en de Lomme

Elk jaar trekken Jan en ik voor enkele dagen op stap door het zuiden van het land. Wat begon met één overnachting in Onnezies is intussen uitgebreid tot een vijfdaagse. Afgelopen najaar stond de GR 17 op het programma, een verkenning van de Lesse en de Lomme.

Treinen die op tijd zijn, magen die te vol zijn

De NMBS bezorgt ons dit jaar een stressloze reis van Gent naar Anseremme. Overstappen in Brussel en Namen verloopt rimpelloos. Al snel vinden we de streepjes en volgen we de loop van de Lesse, stroomopwaarts. Het kajak- pretpark is in september gesloten en we genieten volop van de rust en het gezelschap van een waterspreeuw en een grote gele kwikstaart. Voorbij het kasteel van Walzin pauzeren we onder een spoorwegbrug. Onze timing is verre van perfect, want iets verderop in Furfooz passeren we La Flobette, een eenvoudige eet- en drinkstop aan de oever van de rivier. Aangezien onze maag nog vol zit, lopen we er met spijt in het hart voorbij. Een uurtje later staan we al bij onze overnachtingsplek, een hotelletje in Gendron. We rusten even uit in de kamer en vangen op televisie een glimp op van de begrafenis van de Queen. Het is nog maar 15u, het weer is prima en dus besluiten we een eindje verder te wandelen zonder bagage. Al snel zien we duidelijke beversporen: uit een boom ontbreekt een flinke hap. Het ziet er allemaal heel vers uit, maar de beestjes zelf zien we niet. In Houyet zijn we net op tijd om de trein terug te nemen naar Gendron. Het restaurant van ons hotel is gesloten maar aan de overzijde van de spoorweg vinden we een brasserie, uitgebaat door drie jonge dames.

Welgekomen pauzes

Rode draad voor vandaag is de RAVeL HouyetRochefort. Een oude spoorwegbedding verbindt beide plaatsen en is nu omgevormd tot fietspad. We zullen het pad meermaals kruisen en soms ook volgen, want Rochefort is onze bestemming. We verlaten onmiddellijk de vallei van de Lesse en nemen een bospad omhoog. Zo komt een prachtig landschap met weide en bos tevoorschijn. Tijd om op een bankje even te verpozen. Aan een landbouwweg wijst een bord ons op de fatale gevolgen van blikjes voor rundvee. Onbegrijpelijk dat mensen dit zomaar weggooien, en jammer dat onze overheden nog geen systeem op poten hebben gezet om dit via statiegeld in te zamelen.

In Hérock houden we (alweer) even halt aan een grote kapel. Het bankje is welgekomen, want aan een gemiddelde snelheid van 3 km per uur, pauzes inbegrepen, zullen we vandaag zo’n 8 uur onderweg zijn. Na onze picknick aan de oevers van de Lesse herkennen we het geluid van een ijsvogel en even later zien we hem van dichtbij over het water scheren. Onze dag kan niet meer stuk! En al helemaal niet wanneer we verderop in een weide herfstijlozen ontdekken. Bij een oude hoeve die te koop staat, kijkt Jan even binnen. Zijn oude droom komt weer even naar boven …

We herkennen we het geluid van een ijsvogel en even later zien we hem van dichtbij over het water scheren. Onze dag kan niet meer stuk!

Onze laatste halte is Chapelle Notre Dame du Maquis, een doorkijkkapel net voor Rochefort. Ze werd opgericht na WOII als bedanking, omdat de bevolking ondanks de strijd gespaard bleef van represailles. Onze timing blijkt alweer te kloppen, want omstreeks 18u30 staan we zoals voorzien in onze hotelkamer, in hartje Rochefort

Klimaatproblemen, gestolen courgettes en een foute boeking

Bij het verlaten van het stadje merken we nog steeds de gevolgen van de overstromingen van juli 2021. Het stromende water zorgde ook hier voor heel wat schade en menselijk leed. Een verbindingsweg in de stad is nog steeds onderbroken, het weggespoelde asfalt nog niet hersteld. We stappen vandaag opvallend veel over verharde wegen, maar gelukkig is het landschap best mooi. Veel bomen met verdorde bladeren zijn al in herfstmodus na de droge en hete zomer. Hopelijk vinden zij tegen volgende lente nieuwe energie om weer blad te krijgen. Het ene jaar overstromingen, het volgende droogte en hitte: de opwarming van het klimaat houdt ons sterk bezig. Wat zal het de komende jaren worden? En wat met de volgende generatie? Genieten van de prachtige natuur in eigen land lijkt ons alvast een goede klimaatactie. Het hoeft niet ver te zijn om mooi te zijn.

Net voor we het dorp binnengaan is een vrouw haar courgettes aan het inladen. Zij heeft een grote moestuin met mooie vruchten, maar klaagt over diefstal van haar groenten. We zijn verrast dat dergelijke praktijken hier in deze verlaten uithoek opduiken en begrijpen als gepassioneerde moestuiniers haar ergernis. Vandaag is een korte stapdag en na 15 km belanden we in Grupont. De eigenaar van onze B&B is echter verrast, hij dacht dat we een dag later aan zijn deur zouden staan. Niet getreurd, we zijn welkom. We kuieren even door het dorpje terwijl onze bedden opgemaakt worden. Een lokale kunstenaar exposeert leuke verfrissende creaties, onder andere een tekening van een yoga-oefening die toont hoe je in vier stappen hondenpoep kan oprapen. Voor het avondmaal brengt onze gastheer ons naar een restaurant in de buurt, maar bij nader inzien blijkt het een frituur te zijn. Bij een lekker biertje maken wij er het beste van. Een vriendelijke man vertrouwt twee liftende vijftigers en we zijn sneller dan verwacht terug bij onze overnachting

Een kapel, een waterkrachtcentrale en een oude papierfabriek

Vandaag volgen we verder de loop van de Lomme. Ook de spoorlijn naar Libramont kruisen we meermaals. De zon is van de partij en het wordt een prachtige dag. In Mirwart, één de gleuf is vlakbij geplaatst. Bij het plaatselijke kasteel geraken we even op het foute pad. Omdat we geen kaarsje gebrand hebben? van die mooiste dorpen van Wallonië, gaan we even binnen in de kerk, maar ver geraken we niet: een metalen hek houdt ons tegen. Een kaarsje aansteken zou nog net kunnen, want

Gelukkig zijn we snel weer in goede GR-handen en vinden we een picknickplek bij de rivier, nabij Smuid. De Lomme blijkt hier een perfect verval te hebben om groene energie op te wekken. Langs een verharde weg bij Poix-SaintHubert geraken we aan de praat met een man die zit te rusten op een bank voor zijn woning. Jan is benieuwd naar het gebouw ernaast. Het blijkt een oude papierfabriek te zijn die vroeger omslagen maakte. Vandaag wordt de ruimte gebruikt voor crossmotoren. Die houden zich vandaag gelukkig gedeisd.

Verderop staat nog wat heide in bloei. Het is opvallend hoeveel vlinders we nog zien, onder meer de grote vos en de gele luzernevlinder. Na 25 km komen we aan bij de bron van de Lomme in Bras-Haut. Ook daar staat een kapel, gewijd aan de Heilige Maagd. Het bronwater zou goed zijn voor oog- en huidziekten. We maken gebruik van de aanwezige banken voor een laatste stop, om dan op zoek te gaan naar onze overnachtingsplek. Die blijkt een goede kilometer verder te liggen. De vermoeidheid valt best mee. Veel steile hellingen of afdalingen zijn er niet, waardoor knieën en kuiten maar beperkt op de proef worden gesteld. We hebben het wel eens anders geweten in de Ardennen. Of is onze conditie verbeterd met de jaren? Het avondmaal blijkt een vijfgangenmenu, door de gastheer gebracht maar door de gastvrouw met veel zorg klaargemaakt. Onmiskenbaar het culinaire hoogtepunt van onze vijfdaagse.

Een hert en een kudde everzwijnen

Na een heerlijk ontbijt met lokale producten vatten we het laatste deel aan, richting Libramont, zo’n 12 km verder. Wij vertrekken onmiddellijk zuidwaarts en snijden hierdoor 3 km af. Bij het kerkje van Bras-Bas genieten we van de voormiddagzon. In een groot omheind bos hangen bordjes dat er ’s morgens en ’s avonds wordt gejaagd, maar gelukkig mogen we overdag nog met een gerust gemoed de paden bewandelen. Dat er veel wild zit merken we snel. Terwijl ik even stop om een trui uit te trekken horen we een hert burlen. Daarmee hoopt het mannetjeshert een vrouwtje voor zich te winnen en toont hij in dit territorium de baas te zijn. Even verderop staat het dier in vol ornaat, op zo’n 50 m van ons. Het brede gewei is indrukwekkend. Hij kijkt ons een tijdje aan en besluit dan om de aftocht te blazen. Een prachtige ontmoeting, maar het is nog niet gedaan. Enkele minuten later treffen we een familie op ons pad: twee grote everzwijnen, samen met een tiental kleintjes, op zoek naar voedsel tussen de bomen. Een klein biggetje moet hevig hoesten. We observeren een tijdje hun gedrag en besluiten traag verder te stappen. Al snel hebben ze ons opgemerkt en verplaatsen zij zich verder in het struikgewas. Zullen ze het einde van de maand halen, nu er elke dag op hen wordt gejaagd?

We lopen verder langs lange rechte paden, met vooral naaldhout rondom ons. Bij een open plek genieten we nog even van het landschap en de geluiden van de natuur, om ten slotte het laatste deel naar Libramont aan te vatten. Na de picknick stappen we op de trein, voldaan en niet te vermoeid.

PRAKTISCHE INFO

In 2021 verscheen bij onze Waalse collega’s de nieuwe topogids GR 17, Sentier de la Lesse et de la Lomme. De gids beschrijft twee tochten: enerzijds het pad langs de Lesse van haar monding in de Maas bij Anseremme tot haar bron in Ochamps (105 km) en daarnaast het pad langs de Lomme van haar monding in de Lesse bij Eprave tot haar bron bij Bras (60 km). Beide uiteinden kunnen via Libramont verbonden worden tot een lus. GR 17 loopt deels op nieuwe paden en deels via langer bestaande GR-paden (GR 126, GR 577, GR 151 en GR 129).

Daarbovenop beschrijft de gids nog eens 10 niet-gemarkeerde luswandelingen van 14 tot 26 km, hoofdzakelijk langs bijriviertjes zoals de Our, de Almache, de Wéri, de Wimbe, de Hileau, de Marsolle of de Masblette. Deze Franstalige topogids is vanzelfsprekend beschikbaar in onze webshop. Geupdate gpx-tracks vind je op grsentiers.org

Wandelroute van het jaar

Na twee digitale edities kon dit jaar de trofee ‘Wandelroute van het jaar 2023’ opnieuw live uitgereikt worden aan de mooiste nieuwe wandelroute van de Benelux. De eer viel te beurt aan het Stellingenpad, een 260 km lang streekpad in het grensgebied van de Nederlandse provincies Friesland, Drenthe en Overijssel. Het traject volgt in grote lijnen de omtrek van de Vrijstaat der Stellingen die tussen de jaren 1300 en 1500 in dit gebied bestond. De jury roemde de grote afwisseling aan landschappen, de uitzonderlijk mooie en gedetailleerde gids en het originele thema. Ook het feit dat de route door het Nationaal Park Drents-Friese Wolden en het Nationaal Park Weerribben–Wieden loopt, was een belangrijk pluspunt. De andere vier laureaten waren het Betuwepad, de GR 161 –Tour du Pays de Bouillon, de Heuvelrughike en de National Park Trail. Het Stellingenpad is de opvolger van het Hondsrugpad dat vorig jaar de trofee won.

Wandelen voor het goede doel

Na 15 edities in het laatste weekend van augustus gaat de Oxfam Trailwalker dit jaar door op 19 en 20 mei. Deze sportieve en solidaire uitdaging vindt plaats in het hart van het Grote Bos van Saint-Hubert. Je wandelt 100 km in minder dan 30 uur (teams van vier personen) of 25 km in minder dan 7 uur (teams van twee tot acht personen). Voorafgaand aan het evenement verbinden de teams zich ertoe om geld in te zamelen voor de acties van Oxfam België. Vertrek en aankomst vinden plaats op het militaire vliegveld van Saint-Hubert. Je kan tot 30 april inschrijven. Het organisatieteam verwacht in totaal minstens 225 teams (ongeveer 1250 wandelaars). oxfambelgie.be/ doe-mee/oxfam-trailwalker

Nieuwe Vlaamse pelgrimswegen

In Vlaanderen wordt gewerkt aan een net van pelgrimsroutes dat op elkaar en op de Franse trajecten aansluit. Niet alleen interessant voor pelgrims naar Santiago maar ook voor ‘gewone’ wandelaars.

Via Brugensis (199 km). Een belangrijke historische as liep van Brugge naar Atrecht (Arras). De pelgrims kwamen per schip aan in Sluis en gingen daar aan land of zetten hun tocht verder langs de Zwinhavens. De Via Brugensis start dan ook op de markt van Sluis aan het eindpunt van de Jacobsweg Die Haghe. Deze komt uit het noorden langs de Nederlandse kust. De Via Brugensis voert langs de Damse Vaart naar Brugge en verder langs Zevenkerken, Torhout, Roeselare en

Ledegem naar Menen. Daar kan je kiezen om langs de Via Scaldea richting Reims en Vézelay te stappen of de Leie over te steken en de Via Brugensis te volgen naar Lens en vandaar via Arras naar Epernon en Chartres.

Via Yprensis (70 km). Deze route start op de kop van het Westerstaketsel, 500 m ver in de zee bij Nieuwpoort en volgt een deel van de frontstreek langs de IJzer. Via Boezinge, Steenstraete, Ieper en Wervik gaat het traject Frankrijk binnen om daar aan te sluiten op de Via Brugensis.

Beide routes worden samen uitgegeven als e-boek of als papieren gids. Alle info compostelagenootschap.be

Eerste Pasar Wandelfestival

Op zondag 30 april organiseert Pasar zijn eerste Wandelfestival, een laagdrempelig, niet competitief wandelevent waar zowel ervaren als beginnende wandelaars hun uitdaging vinden en kunnen genieten van een gezellige ambiance en randanimatie. De wandelingen starten in Ezemaal en zijn 3 tot 26 km lang. Onderweg

Nieuw bij Gegarandeerd Onregelmatig

Bij Gegarandeerd Onregelmatig verschenen twee nieuwe interessante gidsen. Je kan de routebeschrijvingen en gpx-tracks downloaden via www.wandel zoekpagina.nl of de papieren versie bestellen via www.gegarandeerdonregelmatig.nl. Prijs € 17,95.

3x Wandelen in de Meierij

3x Neanderland Steig

Surf naar www.groteroutepaden.be >magazine>wedstrijden

Wandelen in de Meierij. De Meierij is het gebied tussen ‘s-Hertogenbosch, Tilburg en Eindhoven. Deze gids begeleidt de liefhebber van onverhard wandelen in 15 tochten van 11 tot 18 km op de mooiste paden in de wijde omtrek van ’s-Hertogenbosch. Minimaal 70% van iedere route is onverhard. De trajecten voeren door schitterende natuurgebieden zoals de Maashorst, de Kampina en de Loonse en Drunense Duinen. Leuke oeverpaadjes langs de Dommel, de Beerze en de Aa staan eveneens op het programma. Ook dichtbij de stad word je verrast door mooie natuur zoals de Moerputten en het Bossche Broek. worden de deelnemers verrast door allerlei acts. Deelname kost € 10, kinderen tot 12 jaar betalen de helft.

Wandelen langs de Regge. De Regge is een van de langste kleine rivieren van Nederland. Hij begint als een stroompje van nog geen meter breed in Diepenheim en mondt ruim 70 km verder bij Ommen als een forse rivier uit in de Overijsselse Vecht. De laatste jaren heeft de rivier de ruimte teruggekregen die haar begin 20ste eeuw was afgenomen. Vele meanders zijn weer in hun oorspronkelijke staat hersteld. De gids bevat 13 gevarieerde routes van 11 tot 19 km langs het water en door de heuvels, de bossen en de landgoederen in de wijde omtrek.

Alle info via www.wandelfestival.be

Van Brussel naar de Ardennen

Bij onze collega’s over de taalgrens verscheen de zesde ge-update editie van de GR 126, de Bruxelles à la Semois. Op deze populaire route van ruim 236 km stap je door een grote variatie aan landschappen. Bekende, zoals het Zoniënwoud met zijn imposante beukendreven, maar ook minder bekende. Je trekt door de bosrijke valleien van de Samber, de Maas, de Lesse en hun zijrivieren. Ook diverse cultuurparels staan op het programma: Villersla-Ville, Namen, Dinant, de grot van de Man van Spy of het fort van Malonne. De route eindigt aan de Semois, vlakbij de Franse grens. Wat het traject aantrekkelijk maakt, is de goede bereikbaarheid met het openbaar vervoer, waardoor je de route gemakkelijk in etappes kan verdelen. Zelfs een vier- of vijfdaagse trektocht vanaf een vaste standplaats behoort tot de mogelijkheden. Te koop in de GR-webshop.

Info www.grsentiers.org

Pieterpad

De nestor van de Nederlandse langeafstandswandelroutes is het Pieterpad, dat in 500 km van Pieterburen in het uiterste noorden van Groningen naar de Pietersberg in het uiterste zuiden van Limburg voert. Het pad werd in 1983 in Vorden, halverwege het traject, officieel in gebruik genomen en is nu dus 40 jaar oud. Ter gelegenheid daarvan verscheen het boek Op Pieterpad, een relaas over twee fictieve wandelaars die het pad bewandelen.

Schrijver Wim Huijser, zelf wandelaar en routemaker, schreef bij elk deelkaartje uit de routegids een humoristisch verhaal. Tijdens de Fiets en Wandelbeurs in Utrecht werd het eerste exemplaar van het boek aan de directeur van de Stichting Pieterpad aangeboden. Uitgeverij Noordboek, prijs € 19,90.

www.noordboek.nl

Droombalkon

In de serie Hikeline verscheen de wandelgids Albsteig. Deze route is een van de oudste van Duitsland. Hij voert in 360 km van Donauwörth naar Tuttlingen, dus van de ene Donaustad naar de andere. Met zijn onvergetelijke uitzichten aan de noordrand van de Schwäbische Alb doet hij zijn bijnaam ‘Droombalkon van het Zuiden’ alle eer aan. De natuur speelt de hoofdrol maar behalve uitgestrekte bossen, heidegebieden en watervallen zijn er ook imposante burchten, koele grotten of bizarre rotsformaties, afgewisseld met leuke dorpjes en bezienswaardige vakwerkstadjes. Vanaf de hoog gelegen route kan je soms tot in de Alpen kijken. Uitgeverij Esterbauer, prijs € 12,90. www.esterbauer.com

Welke Duitse route?

De bestseller Fernwanderwege

Deutschland kreeg een nieuwe, ge-update editie. Een nuttig naslagwerk als je niet kan beslissen welke langeafstandsroute je wil lopen. Hier vind je voldoende gegevens over 63 Duitse wandelroutes (meer dan 12.000 km) om je keuze te vergemakkelijken. Of misschien bemoeilijken. Voor iedere route is er een kaart, hoogteprofiel, mogelijke etappe-indeling, info over kwaliteit en moeilijkheidsgraad en de belangrijkste bezienswaardigheden. Prijs € 10,00. Info www.esterbauer.com