viermaandelijks: januari – april 2024
twintigste jaargang nr. 71
Afgiftekantoor: 2400 Mol 1, P 602688
Afz.: “Ons Huis”, Bresserdijk 4, 2400 Mol
Onze vrijwilligers delen af en toe hun ervaringen en inspireren elkaar.
DANK AAN AL ONZE VRIJWILLIGERS!
Van 2 maart tot 10 maart liep de week van de vrijwilliger door het Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk.
Vrijwilligers zijn voor veel organisaties en verenigingen onmisbaar. En vaak ook onzichtbaar. Ze doen belangeloos iets voor een ander en zijn het cement van onze samenleving.
Ook in Ons Huis zijn ze een onmisbare schakel. Ze weven een –soms onzichtbare- draad doorheen onze werking. Zonder hun belangloze inzet kan Ons Huis niet bestaan.
Met hen zijn wij voortdurend op zoektocht naar verandering en verbetering voor mensen die het moeilijk hebben in onze complexe samenleving.
Op onze maandelijkse vergaderingen zoeken vrijwilligers samen met mensen in armoede oplossingen voor de vele problemen waarmee ze dagelijks te maken hebben.
We nodigen ook specialisten uit op onze Open werkgroepen om ingewikkelde regelgevingen op een begrijpelijke manier voor te stellen aan onze mensen.
Vrijwilligers begeleiden achteraf het verdere gesprek er over.
Ons Huis richt veel activiteiten in om mensen kansen op sociale ontwikkeling te bieden.
Vrijwilligers met elk hun eigen vaardigheden begeleiden hen hierbij. Ik denk aan de hobbyclub, de taallessen, computerlessen, kooklessen, brei- en naailessen, enz.
Er is ook individuele socio-emotionele begeleiding in het bijzonder voor jongeren (Seb), die mogelijk gemaakt wordt dankzij vrijwilligerswerk.
Enkele vrijwilligers verzorgen mee de contacten met het onderwijsveld, de gemeente, de Vlaamse en Nationale Overheid om armoede structureel te bestrijden.
En het winkeltje wordt ook met hart en ziel uitgebaat door enkele vrijwilligers die alle materialen met de grootste zorg sorteren en ervoor zorgen dat ook mensen die het minder breed hebben zich mooi en betaalbaar kunnen kleden.
Onze vrijwilligers delen af en toe hun ervaringen en inspireren elkaar.
En soms nemen mensen met armoede-ervaring verantwoordelijkheid binnen onze vrijwilligersgroep. Wat een mooie evolutie!
Voor al deze volgehouden ondersteuning willen wij onze grote dankbaarheid uitspreken. Zonder deze betrokkenheid en inzet, motivatie, gedrevenheid met hart en ziel, kan Ons Huis niet bestaan.
In een wereld die steeds individualistischer lijkt te worden, herinneren vrijwilligers ons eraan dat onbaatzuchtig zorgen voor elkaar ons sterker maakt om te streven naar een solidaire samenleving.
Aan al onze vrijwilligers: een oprechte DANKJEWEL!
Ma c
DE 6 CRITERIA VOOR VERENIGINGEN
WAAR ARMEN HET WOORD NEMEN
Verenigingen waar armen het woord nemen, werken volgens 6 criteria, die vanuit de verenigingen (en de mensen in armoede) tot stand zijn gekomen. De 6 criteria gelden ook als criterium om erkend te worden door de Vlaamse overheid.
1. Armen verenigingen zich
Op 30 januari kwamen we samen voor het nieuwjaarsetentje. We werden weer heerlijk in de watten gelegd door Ludo, Marcel en hun ploeg vrijwilligers. Iedereen heeft er heel erg van genoten.
Op 2 maart gingen we met een groep vanuit Ons Huis samen met de Lions Mol Geel en Beer For Nature bomen planten op de Galbergen in Mol. Het was een gezellige, zonnige namiddag. Samen plantten we meer dan 1000 bomen. (zie artikel verder in dit krantje.)
Op 4 maart gingen we naar de theatervoorstelling Kansendans in de Rex. Dit is een toneelstuk gebaseerd op het boek dat Caro Bridts en Lieven Depril samen schreven over armoede.
2. Armen het woord geven
Dit doen we op onze maandelijkse KRING-vergaderingen.
3. Werken aan maatschappelijke emancipatie
Op 11 januari ging Petra naar de directieraad van het Sint-Jan Berghmans college. Ze dacht mee na samen met directie en leerkrachten over hoe omgaan met armoede op school en in de klas.
Op 6 februari startten we in Ons Huis met de cursus ‘Ieder stem telt’. Lien van Ligo maakt ons wegwijs in de verschillende bestuursniveaus, in hoe we kunnen stemmen en voor wie we kunnen stemmen.
4. Werken aan maatschappelijke structuren
Binnen het project Vectamus, waarbij Ons Huis partner is, doorlopen we momenteel een proces over de toekomst van Vectamus. Op welke doelgroep richten we ons en hoe willen we dit organiseren?
Op 22 januari hadden Marc en Petra een gesprek met Sepp Van der Veken. Dit is de stafmedewerker armoede van de gemeente Mol. Samen met hem bekeken we op welke thema’s i.v.m. armoedebestrijding we de komende jaren willen inzetten. We bespraken ook hoe we in de toekomst mensen in armoede verder kunnen blijven betrekken bij het armoedebeleid van de gemeente.
‘Op 4 maart gingen we naar de theatervoorstelling Kansendans in de Rex.’
5. Dialoog en vorming
Op 24 januari kwam Jolijn Deceulaer van het palliatief netwerk arrondissement Turnhout (PNAT). Zij kwam ons wegwijs maken in het web van palliatieve zorg en vroegtijdige zorgplanning.
Op 23 februari gaven Anne, Manuela, Leo en Petra vorming aan negen pastoraal medewerkers in opleiding. We dompelden hen onder in het thema armoede en gaven uitleg over de werking van Ons Huis.
Op de Open Werkgroep van 20 maart kwamen Sofie Aerts & Roeland Pauwels van de gemeente Mol uitleg geven over de bouw van het nieuwe sociale huis in Mol.
Op 31 maart konden we door de steun van de volleybalclub van Beerse aan onze bezoekers en hun gezinnen weer een heerlijk paasontbijt aanbieden.
Vanaf 13 maart komen er maandelijks vier vormelingen op woensdagnamiddag vrijwilligerswerk doen in Ons Huis. We schakelen deze jongeren in in het winkeltje of bij de verzending van brieven.
Zie link youtube: https://youtu.be/fek6wTsTbpE
6. Armen blijven zoeken
We gaan samenwerken met LIGO en de klas van anderstaligen. Deze mensen komen op bezoek in Ons Huis en zullen deelnemen aan activiteiten om zo kennis te maken met de werking.
Mia en Petra hadden weer verschillende kennismakingsgesprekken.
MINDER SOCIALE WONINGEN VOOR KWETSBARE GROEPEN?
Kunnen daklozen, vluchtelingen en jongeren uit de jeugdhulp nog een sociale woning huren? Er rijzen twijfels nu de sociale verhuurkantoren opgaan in de nieuwe woonmaatschappijen. Toch kunnen welzijnsorganisaties nog verschil maken. Joris Deleenheer (VVSG), Wim Boone en Deira Derycke (Initia) geven tekst en uitleg.
41 WOONMAATSCHAPPIJEN
Het Vlaamse sociaal woonbeleid is grondig hervormd. De sociale huisvestingsmaatschappijen en de sociale verhuurkantoren zijn samengesmolten tot één woonmaatschappij per werkingsgebied, 41 in totaal.
‘Het komt eropaan om de woonnood van kwetsbare groepen maximaal te verzekeren.’
Goed om weten is dat de woningen van de sociale huisvestingsmaatschappijen en de huurwoningen van de sociale verhuurkantoren in één pot komen. Ook goed om weten is
24/11/2023
Ludo Serrien
Bron: sociaal.net
dat het woningaanbod de vraag niet volgt. Er blijven dus lange wachtlijsten.
Bovendien brengt elke fusie perikelen met zich mee. De complexe overdracht van het beschikbare woonpatrimonium kan nog enkele jaren duren. Het zet het aanbod van sociale woningen in Vlaanderen verder onder druk.
VOORRANG VOOR SOCIALE WONING
Dat hoeft niet meteen te betekenen dat de meest kwetsbare groepen nog verder in de kou komen te staan. Voorrangsregels kunnen dat corrigeren.
Zo was het woonaanbod van de sociale verhuurkantoren tot voor kort prioritair bedoeld voor de meest kwetsbare mensen op de woningmarkt. Via een puntensysteem kregen zij voorrang om een huis of appartement te huren. Sociale huisvestingsmaatschappijen hadden een eigen voorrangssysteem voor bepaalde kwetsbare doelgroepen.
Hoe gaat dit nu lopen nu elke woonmaatschappij nieuwe toewijzingsreglementen moet afspreken?
WORDT SOCIAAL HUREN MOEILIJKER?
“Voor kwetsbare mensen zal de toegang tot sociale huur moeilijker worden”, zo klonk het twee jaar terug op Sociaal.Net over deze fusiegolf. “De hervorming duwt mensen in de handen van huisjesmelkers.”
Er was bij sociaal werkers grote bezorgdheid, vooral over de chronologische volgorde van toewijzing en de verstrenging van de voorwaarde van lokale binding. Daar komen we straks op terug.
Wim Boone is beleidsmedewerker van Initia, de nieuwe koepelorganisatie van de woonmaatschappijen. Huurpunt, de koepel van de sociale verhuurkantoren en de Vereniging van Vlaamse Huisvestingsmaatschappijen gaan nu samen verder in Initia. Hij ontkent niet dat er veel scepsis was, ook bij hem. Toch horen we vandaag een ander geluid: “We zitten in een nieuwe fase. De hervorming is een feit. Het komt eropaan om met de nieuwe toewijzingsregels de woonnood van kwetsbare groepen maximaal te verzekeren.”
NIEUW TOEWIJZINGSBELEID
Elke woonmaatschappij werkt een nieuw toewijzingsbeleid uit. Dat is een ingewikkeld kluwen dat sterk wordt aangestuurd door de Vlaamse regelgeving. In kort bestek, het nieuwe toewijzingssysteem voor de sociale huur bestaat uit vier verschillende toegangsmogelijkheden.
‘Kwetsbare mensen en gezinnen verhuizen vaak, hebben daarom een minder stabiele woongeschiedenis en dus ook minder lokale binding.’
De meeste toewijzingen zullen nog steeds gebeuren op basis van chronologie en lokale binding. Wie bovenaan de wachtlijst staat, krijgt als eerste een vrije sociale woning. De voorwaarde van lokale binding is strenger geworden: kandidaat-huurders die in de afgelopen tien jaar vijf jaar onafgebroken in de gemeente hebben gewoond krijgen voorrang. Vroeger was dat drie jaar in de afgelopen zes jaar. Gemeenten kunnen deze verstrengde voorwaarde van lokale binding nog strenger maken.
Meer kwetsbare mensen en gezinnen verhuizen vaak, hebben daarom een minder stabiele woongeschiedenis en dus ook minder lokale binding. Zij komen amper in aanmerking om via deze weg een sociale woning te huren en zijn daarom aangewezen op andere ingangen.
VERSNELDE TOEWIJZING
De meest kwetsbare kandidaat-huurders moeten vooral rekenen op de versnelde toewijzing. Hier geldt de voorwaarde van lokale binding niet. 20 procent van alle toewijzingen moet voorbehouden zijn voor deze versnelde toegang. In het vroegere systeem realiseerden de sociale verhuurkantoren en de sociale huisvestingsmaatschappijen samen bijna 30 procent toewijzingen op basis van een erg hoge en dringende woonnood.
De ruimte voor versnelde en dringende toewijzing is met de nieuwe regelgeving dus drastisch ingeperkt. Daarom vragen meerdere middenveldorganisaties nog steeds dat de Raad van State de nieuwe regelgeving nietig zou verklaren.
Wim Boone: “De vermelde 30 procent is echter een Vlaams gemiddelde. Lokaal kan dit enorm verschillen. In sommige regio’s of gemeenten zullen dus meer versnelde toewijzingen kunnen gebeuren. Het beste is om te vertrekken van reële cijfers van de toewijzingen aan kwetsbare groepen. Die bepalen of de 20 procent versnelde toewijzingen werkbaar is of moet aangevuld worden met een doelgroepenplan.”
Een versnelde toewijzing kan aangevraagd worden door een OCMW of een CAW voor een dakloze en door een CAW of een dienst jeugdhulp voor een jongere die begeleid zelfstandig woont. Voor iemand met een ernstige psychische kwetsbaarheid kan een organisatie uit de geestelijke gezondheidszorg het initiatief nemen.
Huurders van een woning van slechte kwaliteit en kandidaten die om andere redenen hopen op een snelle toewijzing omwille van “bijzondere omstandigheden van sociale aard”, kunnen zich straks zelf aanmelden bij de woonmaatschappij.
MINDER TOEWIJZINGEN AAN KWETSBARE DOELGROEPEN?
Zullen die kwetsbare groepen niet nog slechter af zijn in het nieuwe systeem met strengere lokale binding en in vele regio’s minder ruimte voor versnelde toewijzing?
Wim Boone hoopt dat dit niet het geval zal zijn en rekent erop dat woonmaatschappijen hier teruggrijpen naar toewijzingen die vroeger via het puntensysteem en de versnelde toewijzingen gebeurden. “We zien dat de meeste gemeenten daar ook
oog voor hebben, onder andere vanuit een bezorgdheid om de doorstroom vanuit noodwoningen en lokale opvanginitiatieven te kunnen behouden en zelfs te verbeteren.”
‘We moeten opletten dat de negatieve boodschappen over de nieuwe woonmaatschappijen niet leiden tot een selffulfilling prophecy.’
Deira De Rijcke, ook beleidsmedewerker bij Initia, merkt op dat de huisvestingsmaatschappijen en de sociale verhuurkantoren vroeger niet altijd dezelfde kijk hadden op wie wel of niet in aanmerking kwam voor een versnelde toewijzing. In het nieuwe model van de woonmaatschappij zal dat gestroomlijnd moeten worden.
Joris Deleenheer, stafmedewerker Wonen bij de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) beaamt dit: “De visie op doelgroepen en versnelde toewijzing wordt nu volop gevormd en moet zich de komende jaren verder kunnen ontwikkelen. Die staat niet in stenen gebeiteld. Het komt eropaan de mogelijkheden die er zijn te benutten, aangepast aan de lokale noden.”
“Heel wat sociaal werkers rekenden op de sociale verhuurkantoren om kwetsbare cliënten relatief ‘snel’ aan een huurwoning te helpen. Nu er geen sociale verhuurkantoren meer zijn, dreigt deze uitweg te verdwijnen.”
MEER AANDACHT VOOR KWETSBARE GROEPEN
Maar heel wat sociaal werkers rekenden op de sociale verhuurkantoren om kwetsbare cliënten relatief snel aan een huurwoning te helpen. Nu er geen sociale verhuurkantoren meer zijn, dreigt deze uitweg te verdwijnen.
“Die vrees bestaat. Maar dat hoeft zeker niet in die richting te gaan”, zegt Wim Boone. “Daarom is het zo belangrijk dat welzijnsorganisaties in overleg gaan met de nieuwe woonmaatschappijen en oplossingen ontwikkelen voor kwetsbare doelgroepen.”
Joris Deleenheer zit op dezelfde golflengte: “We moeten opletten dat de negatieve boodschappen over de nieuwe woonmaatschappijen en de nieuwe toewijzingsregels niet leiden tot een selffulfilling prophecy. Er liggen voor welzijnsorganisaties en lokale besturen heel wat kansen om de aandacht voor specifieke doelgroepen binnen te loodsen in de nieuwe woonmaatschappijen.”
PRIVATE HUURMARKT SOCIALISEREN
Toch moeten we de vraag stellen of er in de nieuwe woonmaatschappijen nog groeikansen zijn voor de succesformule van inhuren en sociaal doorverhuren die de sociaal verhuurkantoren hadden uitgebouwd.
‘Er zijn nog groeikansen op de private huurmarkt.’
Joris Deleenheer: “Er zijn zeker nog mogelijkheden om op de private markt huiseigenaars bereid te vinden om te verhuren aan een woonmaatschappij. Misschien zijn die nieuwe woonmaatschappijen daartoe ook beter gewapend, bijvoorbeeld op het vlak van het begeleiden van renovaties.”
Deira De Rijcke vult aan: “Het is wel belangrijk dat de kostenefficiëntie van gehuurd en eigen patrimonium goed tegenover elkaar afgewogen wordt.” Een thema dat ook Wim Boone benadrukt: “Woningen inhuren is over het algemeen duurder en minder duurzaam dan eigen woningen bouwen al kan je een patrimonium op die manier wel snel uitbreiden. Bovendien is het een goede zaak dat bestaande private panden sociaal verhuurd kunnen worden.”
“Het blijft een manier om leegstaande of soms wat oudere woningen, waarvan de eigenaar opziet tegen alle rompslomp die komt kijken bij het verhuren, te socialiseren. Zo verdwijnen ze niet van de huurmarkt. Een woonmaatschappij moet daar blijven op inzetten”, vult Joris Deleenheer aan.
SPECIFIEKE DOELGROEPEN
Het doelgroepenbeleid van een woonmaatschappij is als derde ingangspoort uiterst belangrijk, want het geeft mogelijk uitzicht op een verruiming van het aanbod.
Een woonmaatschappij kan maximaal een derde van het totaal aantal sociale huurwoningen voorbehouden voor 65-plussers, jongeren die begeleid zelfstandig gaan wonen, mensen met een beperking, mensen in beschut wonen of een tewerkstellingsprogramma, mensen met een geestelijke gezondheidsproblematiek en mensen die dak- of thuisloos dreigen te worden.
‘De woonmaatschappij kan voor bepaalde doelgroepen begeleidende maatregelen als extra voorwaarde stellen.’
De toewijzingsraad maakt voor deze doelgroepen een voorstel van reglement. Welzijnsorganisaties kunnen hieraan
meewerken. De uiteindelijke goedkeuring wordt gegeven door de lokale besturen. Een doelgroepenplan kan ook voor andere doelgroepen opgemaakt worden, maar moet dan door de minister goedgekeurd worden.
LABELS
Heel concreet kunnen woningen gelabeld worden voor bepaalde doelgroepen, op voorwaarde dat ze ook voor hen geschikt zijn. De woonmaatschappij kan voor bepaalde doelgroepen als extra voorwaarde stellen dat een welzijns- of gezondheidsvoorziening moet zorgen voor begeleidende maatregelen. Voor doelgroepen die geen aangepaste woning nodig hebben kan ook een aantal toewijzingen voorbehouden worden.
Maar ook hier geldt de voorrang voor kandidaten met een langdurige woonbinding. Al is dat heel relatief want als er binnen de doelgroep geen kandidaten meer overblijven met lokale binding, kunnen ook andere kandidaten een woonaanbod krijgen. Mogelijk zijn er binnen de doelgroep weinig of geen kandidaat huurders met lokale binding, zodat men ook zonder binding toegang heeft.
Een groter probleem is dat het aanbod in deze pijler erg beperkt blijft en de wachtrij erg lang. Die wordt alleen maar korter wanneer er voor de meest kwetsbare huurders meer sociale woningen gecreëerd worden.
GOEDE VOORBEELDEN
Zowel voor de versnelde toewijzing als het doelgroepenbeleid is structureel overleg nodig tussen de nieuwe woonmaatschappij, welzijnsactoren en de lokale besturen. De heldere afbakening van het werkingsgebied van elke woonmaatschappij maakt het iets gemakkelijker. De samenwerking kan ook uitzicht geven op een verruiming van het woonaanbod voor specifieke groepen met ‘gelabelde’ woningen.
Het is dan ook geen toeval dat structureel overleg snel opgestart is in regio’s die al over een sterke intergemeentelijke organisatie beschikken, zoals W13 in de regio Kortrijk of Welzijnszorg Kempen.
Wim Boone: “W13 heeft vrij snel een mandaat gekregen om aan het nieuwe toewijzingssysteem te werken. Dat komt niet uit de lucht vallen, want zij waren ook al voortrekker van een
regionale aanpak van dak- en thuisloosheid. Men was het snel eens om voor de versnelde toewijzing verder te werken op basis van het puntensysteem van de sociale verhuurkantoren.”
REGIONALE AANPAK
Joris Deleenheer wijst op een andere plus van een sterke regionale aanpak. “In sommige gemeenten zijn specifieke doelgroepen zoals thuislozen, vluchtelingen of instellingsverlaters niet altijd even zichtbaar. Zo’n regionale aanpak kan die doelgroepen beter in het vizier brengen.”
‘Een goed doelgroepenbeleid maak je ook niet met de natte vinger.’
“Het systeem voorziet ook dat er regionaal overleg is, want alle gemeenten zitten samen met de welzijnspartners in de toewijzingsraad. Elke gemeente kan de noden van specifieke doelgroepen aankaarten en dat kan leiden tot oplossingen in de ruimere regio. Het is niet omdat er in een bepaalde gemeente een opvangstructuur is voor thuislozen dat de woongerichte oplossing alleen in die gemeente moet gevonden worden.”
Deira De Rijcke: “Een goed doelgroepenbeleid maak je niet met de natte vinger. Het is belangrijk om te vertrekken van gegevens: wie woont of verblijft er in de gemeenten van de regio? Hoe verloopt de in- en uitstroom? De resultaten van de daklozentellingen of de gegevens van de inschrijvingsregisters bij de sociale verhuurkantoren kunnen een en ander verduidelijken.”
VERDELEN VAN DE SCHAARSTE
De discussies over toewijzing, versnelde toewijzing en doelgroepenbeleid zijn uiterst belangrijk. Maar hoeveel mensen uiteindelijk versneld of doelgroepgericht toegang krijgt tot een sociale woning blijft afhankelijk van de omvang van het aanbod. En dat blijft dramatisch klein.
‘Zonder extra woonaanbod blijft de wooncrisis aanhouden.’
Zolang er op dat vlak geen fundamentele doorbraak is, blijft de wooncrisis aanhouden en is het grondrecht op wonen een verre droom voor veel te veel kwetsbare huurders.
Daarom durven we hopen dat de dialoog tussen welzijn, wonen en lokale besturen over de toewijzingssystemen niet alleen zal gaan over het verdelen van de schaarste, maar ook om met alle creatieve middelen het woonaanbod voor kwetsbare groepen daadwerkelijk te verruimen.
Die verruiming van het woonaanbod gebeurt nu vaak door kleine initiatieven die losstaan van de woonmaatschappijen. Steeds meer welzijnsorganisaties en coöperaties nemen het zekere voor het onzekere en creëren zelf een woningaanbod voor hun doelgroep. Ze hebben geen vertrouwen in de toewijzingssystemen van de woonmaatschappijen.
Wim Boone heeft hiervoor begrip, “maar het zou spijtig zijn dat welzijnsorganisaties een eigen woonaanbod ontwikkelen naast de sociale huisvesting. Het toewijzingssysteem laat perfect toe om woningen aan hun doelgroepen voor te behouden.”
VERRUIMING VAN HET AANBOD
De vrees blijft dat het nieuwe toewijzingssysteem het voor de meest kwetsbare kandidaat-huurders moeilijker maakt om aan een sociale woning te geraken.
Maar het goede nieuws van mijn gesprekspartners is dat er voor wie opkomt voor deze doelgroepen, heel wat kansen liggen om samen met de nieuwe woonmaatschappijen de toegang en het aanbod voor de meest kwetsbaren te verruimen. Dat heet dan structureel sociaal werk.
LEGENDE
Naailes
maandag elke 14 dagen
van 10.30 - 13.30 u
en 13.30 - 16.30u
Christine 0495 20 36 83
Ria 0496 06 99 89
Socio-Emotionele
Begeleiding (SEB) van jongeren
Enkel op afspraak
François 0484 48 63 33
Engelse les donderdag elke 14 dagen
van 13.30 - 15.30 u
Denise 014 58 77 71
0498 81 19 80
Franse les donderdag elke 14 dagen
van 13.30 - 15.30 u
Open werkgroep Begrafenis/begrafeniskosten door Karel van Syntra 30/05 Extra Open werkgroep om 9u30 : Wegwijs in het web van palliatieve zorg en vroegtijdige zorgplanning door Jolijn Deceulaer van Palliatief Netwerk Arrondissement Turnhout (PNAT)
en feestdagen is ons huis en het winkeltje gesloten.
OP BEZOEK BIJ ROB, COMPUTERDOKTER BIJ ONS HUIS
Als je bij Ons Huis computerlessen volgt, ken je hem vast: computertovenaar Rob Breugelmans. Hij is een rustige, geduldige man die veel weet van de digitale wereld. In zijn jongere jaren maakte hij mee dat de eerste computers in Antwerpen werden geïnstalleerd. Al meer dan vijf jaar helpt Rob nu mensen bij Ons Huis met hun computer.
Dag Rob, hoe kwam je bij Ons Huis terecht?
Dat was een nieuwe uitdaging voor mij. Ik was al jaren vrijwilliger bij PC-café in Balen en Digiweten in Mol. De vorige computerman van Ons Huis stopte ermee, en tijdens een vergadering vroeg hij of iemand zijn job bij Ons Huis wilde overnemen. Dat heb ik toen gedaan. Ondertussen heb ik mijn handen vol aan Ons Huis. Bij PC-café en Digiweten spring ik nog alleen in als er een lesgever ziek is of in de gracht rijdt. (lacht)
Wat doe je eigenlijk bij Ons Huis?
Ik geef er één keer per week computerles, op dinsdag van twee tot vier uur. Meestal lopen de lessen wel wat uit, tot vijf uur. Het zijn geen echte lessen, want iedereen leert op zijn eigen tempo.
Hoe bedoel je?
Toen ik begon, merkte ik na een tijd dat enkele mensen zelfs hun computer uit elkaar konden halen om bijvoorbeeld de harde schijf te vervangen, terwijl anderen nog hulp nodig hadden bij het aanmaken van een map op de computer. De niveauverschillen waren groot.
Hoe heb je dat opgelost?
Sinds september zijn we begonnen met een nieuwe aanpak. Ik begin de les nu met een korte uitleg over een onderwerp. Daarna help ik mensen met hun computerproblemen, als een soort computerdokter. De les is open voor iedereen. Je hoeft dus niet ingeschreven te zijn om langs te komen met een vraag.
Hoe lang werk je eigenlijk al met computers?
Al heel lang! In de jaren 1960 voelde je dat er iets nieuws op de wereld kwam. Ik was erbij toen de eerste computers in Antwerpen werden geïnstalleerd, rond 1965. Ik werkte toen bij een scheepvaartkantoor in de haven. Een computer was toen zo groot als vier bureaukasten naast elkaar en had tapes die alle kanten op draaiden. Er werd zelfs een hele verdieping vrijgemaakt voor de computer, inclusief airconditioning, want computers mochten niet warmer dan 18 of 19°C worden. Toen voelde je echt dat er dingen aan het veranderen waren in de wereld, en daar wilde ik meer over weten.
Ben je toen computerspecialist geworden?
Niet meteen. Mijn loopbaan nam verschillende wendingen. Op een gegeven moment kwam ik terecht bij een internationale holding, waar ik tien jaar aan de slag bleef. Ze hadden overal ter wereld plantages. Na een tijd werd ik technische aankoper voor alle plantages in het toenmalige Zaïre (nu de Democratische Republiek Congo). Van de allereerste reeks IBM-computers die in België gebruikt werd, had ik er ééntje op mijn bureau staan.
Wauw. Waarvoor gebruikte je die computer?
Alle machines op de plantages in Zaïre kwamen uit België, dus moest ik honderden bestellingen tegelijk bijhouden. Op de computer hield ik mijn aankopen bij, maakte lijsten van aanvragen en hield bij wat ik nog moest doen en wie ik had gecontacteerd.
En ben je toen computerspecialist geworden?
Ook nog niet direct. Ik kom uit een familie van horeca-uitbaters, die al honderden jaren in de horeca actief is. Ik moest dat ook eens proberen. Ik waagde de sprong en had tien jaar lang een restaurant in Berchem. In het begin was het succesvol, maar door aanhoudende wegenwerken ging het bergaf. Het is nooit meer goed gekomen met het restaurant. Toen alle leningen waren afbetaald, besloot ik te stoppen, dat was rond 1995. In die tijd begon ik met een kennis computers te bouwen. We kochten kapotte computers op, maakten er iets nieuws van, en verkochten ze weer. In die periode schreef ik me ook in voor de RVA-opleiding bureautica-expert.
‘Ik help mensen met hun computerproblemen, als een soort computerdokter. De les is open voor iedereen. Je hoeft dus niet ingeschreven te zijn om langs te komen met een vraag.’
Dat klinkt boeiend.
Het was heel spannend om op mijn leeftijd met een nieuwe opleiding te starten, maar het was een goede keuze. Er was een heuse computergekte aan de gang. Toen het jaar 2000 eraan kwam, was er wereldwijd grote paniek, omdat computers mogelijk zouden crashen. De hele computerwereld zocht toen naar mensen die iets van computers begrepen.
Dan ben je de computerwereld écht ingerold?
Ja, direct na de opleiding begon ik bij een computerbedrijf te werken. Ik werkte veel bij Belgacom in Brussel. Na anderhalf jaar werd ik overgenomen door Belgacom, waar ik tot mijn pensioen heb gewerkt. Na twee jaar kreeg ik de smaak van vrijwilligerswerk te pakken. En van het een kwam het ander…
Waarom zou je computerles volgen?
De nood aan basiskennis is heel groot. Belastingen worden nu digitaal verzonden, een afspraak maken bij de dokter gebeurt digitaal, een treinticket kopen ook, omdat er geen loketten meer zijn op stations, enzovoort. Maar niet iedereen kan dat allemaal. Veel mensen haken compleet af.
Wie heeft het meeste nood aan computerlessen?
De 65-plussers. Zij zijn net na de Tweede Wereldoorlog geboren, gingen naar school, groeiden op, trouwden, kregen kinderen, werkten en hadden nooit een computer nodig tot aan hun pensioen. Zij weten, met 65 jaar ervaring, dat die dingen voor niks nodig zijn. En nu ineens kunnen ze niet meer zonder.
Is er een verschil tussen ouderen en jongeren?
Absoluut. Mensen van 65 hebben 40 jaar geleden leren autorijden. In die tijd zat het gaspedaal rechts, de rem in het midden en de koppeling links. Maar tien jaar later kochten ze een Ford, en je gaat het nooit geloven, maar het gaspedaal stond ook rechts, de rem stond ook in het midden, en die koppeling stond ook links. En nog eens acht jaar daarna kochten ze een Daihatsu, en raad eens, nog steeds hetzelfde. Vandaag koop je iets en volgende week is er al een update. Dan staat alles op een andere plek, ga het maar zoeken.
Het tempo gaat razendsnel.
Dat klopt, en mensen zijn niet aangepast. Dat is het grote
verschil tussen generaties. De mindset is totaal anders. Jongeren verliezen de moed niet als alles verandert.
Hoe lang ben je nog van plan om bij Ons Huis vrijwilliger te zijn?
Eternity! Tot ik doodval (lacht). Het moment waarop ik niet meer meekan, dat komt eraan...
Of niet?
Tja.. Ik kende enkele oudere ingenieurs van 80 jaar oud, en die lazen zich nog altijd bij, dus misschien wordt het niet zo rampzalig.
Doe jij dat ook?
Ja, absoluut. Nieuwe truken leren. Dat blijf ik doen.
‘De 65-plussers, geboren net na de Tweede Wereldoorlog, hebben geleefd en gewerkt zonder computers. Zij weten, met 65 jaar ervaring, dat die dingen voor niks nodig zijn. En nu ineens kunnen ze niet meer zonder.’
BOOMPLANTACTIE ZATERDAG 2 MAART
Hier een schrijfsel over de boomplantactie op 2 maart.
Een zonnige en windvrije dag...
Met een schop en veel goede wil trokken wij met zijn allen naar het te beplanten terrein in de Galbergen in Mol, de mensen van de “Lions Mol Geel” en de mensen van “Ons Huis”, iedereen deed dapper mee,putjes graven en het plantgoed erin,mooi om te zien hoor!
Mensen met een gestalte, S, M, L ,XL: iedereen deed mee!
Het plantgoed was ook in alle maten ,mits een goede verzorging gaat het ontwikkelen en groeien!
Met mensen gaat het ook zo: verzorg ze goed en ze gaan zich ontwikkelen in goede zin! Dan gebeuren er kleine wonderen hoor. Terug naar de dag van toen die werd afgesloten met een hapje en een drankje en nog leuke babbels.
Dankjewel aan de mensen die er waren en aan Petra en Marc voor de voorbereiding en begeleiding.
Mi
We gingen naar de Galbergen om bomen te planten
Het was een mooie dag en het was leuk!
We moeten dat meer doen
Dank u aan de Lions
Dank u voor de lekkere soep en voor de leuke namiddag!
Ca s
Samen op stap om bomen te planten op vraag van de Lions want zij steunen Ons Huis met hun actie waar we heel dankbaar voor zijn. Op goed geluk want na een heel week regen hadden we mooi weer die dag. Er zijn maar liefs 1000 bomen geplant. Ik was fier want mijn kleindochter en dochter waren er ook bij. Daarna hebben we nog samen iets gedronken en gegeten samen met al onze vrijwilligers en leden van Ons Huis: dank je wel voor de opkomst. Groetjes tot een volgende keer.
Ma
De weergoden waren ons goedgezind toen we de 2de maart op uitnodiging van de Lions mee gingen helpen bomen planten op de Galbergen.
En omdat het toch wel fijn is om eens iets terug te doen voor onze gulle sponsors, togen we vergezeld van een mager zonnetje en geladen met een schop en goed humeur richting Ingang van het bos.
De verkeerde zo bleek; want nadat we een beetje beteuterd waren dat de opkomst niet zo groot was kregen we bericht dat er nog een groep via de andere kant op komst was. Dan nog maar een stukje wandelen wat zonder morren gedaan werd, ook door de minder mobielen onder ons, dikke pluim voor hen!
Toen we aankwamen op de bestemming bleek de groep van “Ons Huis” goed vertegenwoordigd te zijn. We werden verdeeld over
een strook bos met de vraag om minstens 5 bomen te planten, van de 1200 die voorzien waren.
Met veel enthousiasme werd er gegraven en geplant zodat we zeker ons deel gedaan hadden. Nadien konden we wat rusten aan de tent van “beer for nature” die ons trakteerden op een lekker hapje en drankje voor we moe maar voldaan richting huis gingen.
Ik heb alleen spijt dat ik niet stiekem een lintje aan “mijne” boom gebonden heb zodat mijn kleinzoon, als hij daar over 20 jaar met zijn kinderen gaat wandelen, kon zeggen; kijk die boom heeft oma nog geplant!
Dp
ENERGIEWERKING SAAMO
De Experten presenteerden vrijdag 26 januari hun suggesties voor het federaal energiebeleid. Met het oog op de verkiezingen hoorden ze federaal minister van Energie
Tinne Van der Straeten uit over haar plannen om:
�� energiearmoede aan te pakken
�� betaalbare energie te voorzien
�� ons als consument te beschermen
�� én voluit voor een sociaal rechtvaardige transitie te gaan!
De minister luisterde aandachtig, noteerde suggesties, dikte het takenlijstje van haar kabinet nog meer aan en nam de aangrijpende brief van Experte Gerda mee naar haar huis. Zo blijft ze eraan herinnerd om de ervaring van mensen in armoede in al haar dossiers mee te laten wegen. ⚡ Met de Experten bundelt SAAMO ervaringsexpertise van mensen in energiearmoede. Vanuit die ervaringsexpertise volgen mensen in armoede, opbouwwerkers en medestanders samen het sociale energiebeleid op en streven naar een recht op energie. Gebundeld vakmanschap!
De laatste bijeenkomst van de experten was super. De minister luisterde naar ons. Ze had ook tijd. Ze luisterde ook heel aandachtig naar de getuigenis van expert, Gerda. Zij vertelde hoe moeilijk het is op de huurmarkt. De minister nam zelfs haar getuigenis mee naar huis.”
UITGESTELDE KOFFIE
Wist je dat... De Baobar van de wereldwinkel in Mol en Ons Huis een samenwerking zijn aangegaan ?
Achtergrond:
Caffé sospéso of uitgestelde koffie is ontstaan in Napels…
Koffie is belangrijk in Napels. Heel belangrijk. Het is dan ook geen toeval dat de mooiste traditie op koffiegebied in Napels geboren is: de caffè sospeso (in het Nederlands: de uitgestelde koffie).
Wat is de caffè sospeso?
De uitgestelde koffie is een extra kopje koffie dat je afrekent voor iemand anders. Dat is op zich niet heel bijzonder. Wat de caffè sospeso echter bijzonder maakt is dat je niet weet wie je op een kopje koffie trakteert. Het kopje koffie (dat later vers
gemaakt zal worden) is bedoeld voor een persoon die er zelf geen geld voor heeft.
In de Baobar kan je dus zo een uitgestelde koffie schenken aan iemand van Ons Huis.
Enkele bezoekers van Ons Huis bespraken mee dit concept en dachten mee na over de praktische uitvoering. Dit was een mooi staaltje van hoe participatief werken kan. Integratie vinden wij een heel belangrijk punt. Ook mensen in armoede moeten volwaardig kunnen deelnemen aan de maatschappij.
Heel veel dank voor dit mooie initiatief lieve vrijwilligers van de BAOBAR Mol! Samen maken we mensen sterker en de wereld een beetje mooier!
‘Wat de uitgestelde koffie bijzonder maakt is dat je niet weet wie je op een kopje koffie trakteert.’
BEDANKJES
Be k . aandemannenvan deRondeTafelvoorde mooiechequedieLea enPetrainontvangst mochtennemeninde Weselo.
Bedankt aan de Ladies Circle, voor de sandwiches! Daar maakten we nog heel wat bezoekers erg blij mee.
Bedankt aan Ludo, Marcel en de ploeg vrijwilligers voor het lekkere nieuwjaarsetentje. Het was om duimen en vingers af te likken.
Be k .
aan KWB Mol Rauw voor de mooie cheque en de fijne samenwerking.
Bedankt aan de volleybalclub van Beerse voor het heerlijk paasontbijt.
WILT U
EEN GIFT DOEN?
Dat kan op rekeningnummer: BE97 8939 4407 0349 (opgelet nieuw rekeningnummer!) van het Netwerk tegen Armoede met vermelding van ‘projectnummer 206’. Voor giften vanaf 40 euro wordt er een fiscaal attest opgemaakt. Gelieve, indien je een fiscaal attest wenst te ontvangen, in de mededeling van je overschrijving niet
alleen het projectnummer van de vereniging te vermelden, maar ook je nationaal nummer. Voorbeeld mededeling:
“Project 206 – Ons Huis - NN 780423 235
66” Rechtstreekse giften voor Ons Huis, zonder fiscaal attest, kunnen gestort worden op BE16 1030 3442 5974
COLOFON
Redactie Mia, Marina, Carla M., Dymphie, Sven, Nicky, Marc, Petra
Foto’s SAAMO, Gust, Rondetafel, KWB Mol Rauw, Petra
Drukkerij xod Drukkerij, Balen
Papier Cyclus Print
Letter Tisa Sans Pro, Arno Pro
Oplage
180 stuks
Vormgeving Geertrui Storms, naar een ontwerp van Chloë Janssens
Interview Isabelle Vanhoutte
Fotografie Charlotte Struyf
Contactgegevens
ons huis; Bresserdijk 4, 2400 Mol vierdewereldwerking-mol@skynet.be 014/32 04 83 of 0473/ 85 48 12 www.onshuismol.be
Met steun van:
