
2 minute read
ZBIGNIEW WALTER – NIE TYLKO LEŚNIK I ŻOŁNIERZ
W 2014 roku Ośrodek Kultury Leśnej w Gołuchowie otrzymał cenną spuściznę po leśniku Zbigniewie Walterze. Wśród przekazanych przez wnuka Marka Piętę dokumentów znalazły się także ciekawe fotografie.
Zbiór liczy 402 zdjęcia, z których część znajduje się w albumach, a część została przekazana luzem lub w kopertach. Niektóre są lakonicznie opisane lub tylko opatrzone datą. Wszystkie obrazują najważniejsze momenty życia tej niezwykle interesującej postaci leśnego świata, ale także mówią o czasach, w których przyszło jej żyć. A czasy Waltera naznaczone były pierwszą wojną światową, tworzeniem na nowo państwowości – która rodziła się w bólach, na zachodzie kraju w ogniu walk powstań wielkopolskiego i śląskich – następną wojną… I kolejnym układaniem życia po historycznej zawierusze. Tak ważne wydarzenia determinowały wybory tamtych pokoleń.
Advertisement
Zbigniew Walter już od najmłodszych lat przywdziewał mundur – najpierw skauta, później żołnierza, wreszcie leśnika. I tak na zdjęciach widzimy chłopca w kapeluszu i krótkich spodniach około roku 1915, później młodzieńca w mundurze wojskowym z okresu powstania wielkopolskiego, wreszcie dojrzałego już mężczyznę w uniformach leśnika i żołnierza, niekiedy pozującego z żoną i córką, w sytuacjach zawodowych lub całkowicie prywatnych.
Dyrektor RLP w Lęborku Zbigniew Walter przemawia podczas obchodów Dnia Lasu, wiosna 1959 r. Ok. 1915 r.


Los sprawił, że przyszło mu mieszkać w różnych rejonach Polski. Od narodzin w Kocinie koło Trzemeszna, przez gimnazjum i studia w Poznaniu, pierwszą pracę w lasach kórnickich, późniejsze zatrudnienie w nadleśnictwach: Sarny, Wronki, Osieczna, Wirty, Kartuzy, Chylonia, Błędno, Kostkowo i Zwoleń, pracę w dyrekcji lasów w Szczecinie z siedzibą w Gorzowie Wlkp., w Rejonie LP w Lęborku czy wreszcie, jako inspektor obwodowy, w Okręgowym Zarządzie LP w Gdańsku, który był ostatnim miejscem jego pracy i życia. Przez te wszystkie lata działał i pracował, ale także po prostu cieszył się życiem – podróżował, wyjeżdżał z rodziną, grywał w karty… Poznał przyszłą żonę, Hannę, z którą w 1928 roku stworzył rodzinę (jego córka Danuta była jedyną kobietą w 1951 roku kończącą studia leśne na Uniwersytecie Poznańskim).
Do zbiorów OKL trafiają różne pamiątki, dokumenty, fotografie po leśnikach z całego kraju. Często dary te przekazuje bliższa lub dalsza rodzina danej osoby. Dla potomków to najczęściej przedmioty o dużej wartości sentymentalnej, a mimo to decydują się powierzyć je instytucji muzealnej. Jest im ona za to niezwykle wdzięczna, gdyż są to dla niej prawdziwe skarby, z których mogą korzystać inni. I dowiadywać się więcej na temat historii lasów, leśnictwa, leśników, a tym samym także naszej ojczyzny.

Powstaniec wielkopolski, 1919 r. Państwo Walterowie (na skrajnych miejscach) podczas gry w brydża, 1937 r.



Z żoną i córką Danutą, Garbatka, 1941 r.
