20 TOORTS
Internationaal
City of Hope
— Er gloort hoop voor Srebrenica Op een paar heuvels afstand van het noodlottige provinciestadje Srebrenica, waar we allemaal om verschrikkelijke redenen van gehoord hebben, ligt het hoopvol stemmende gehuchtje Kasapić, waar we allemaal om fantastische redenen van zouden moeten horen. Het is één van de talrijke oorden waar het project ‘City of Hope’ zijn vleugels uitgeslagen heeft. van de geschiedenis te leren van enorme waarde; in Irvins visie gaat dit evenwel gepaard met de kennismaking met de mensen die het heden van Srebrenica vormen en de echte omgeving zoals die nu bestaat.
Tekst en foto’s: Fonger Huisman
Om dit te bereiken werkt Irvin, spil van het project en voorzitter van de vereniging, nauw samen met plaatselijke gastgezinnen. Zo verzorgen deze families verrukkelijke lokale maaltijden – evenals eventuele overnachtingen – voor de deelnemers van de trektochten en voor bezoekersgroepen van het herdenkingscentrum. Daarnaast worden boerengezinnen in de omliggende dorpen ‘s zomers bijvoorbeeld ondersteund door vrijwilligers die zich bij Irvin aangemeld hebben. Momenteel vindt de verwezenlijking plaats van een zogenaamd ‘etno selo’ (een aantal op traditionele wijze gebouwde huisjes). In het dal, omkaderd door een riviertje, worden vijf huisjes gebouwd waarin zowel grotere groepen als gezinnen vakantie kunnen vieren. Ook staan er een recreatieruimte en een openluchttheater op de planning. Deze zullen onder andere dienen om kunst- en cultuurworkshops en zomerkampen aan te bieden, onder meer voor de kinderen uit het weeshuis van Tuzla. Ook zijn er – geïnspireerd door het concept van de Italiaanse natuurvrienden – langs de wandelroutes geplaatste berghutjes voorzien.
V
Het pas gegraven kanaal voor de stroom opwekkende watermolen
erspreid over het gemeentegebied van Srebrenica heeft de daar geboren, maar in Italië getogen Irvin Mujčić een hoopgevende poging ondernomen om de streek meer te laten zijn dan een afgrijselijke gebeurtenis in de wereldgeschiedenis. Samen met een groep (deels na de oorlog teruggekeerde) inwoners wil hij de wereld te laten zien dat Srebrenica ook vreugde en plezier biedt. Maar ook willen zij de inwoners hiervan overtuigen en laten blijven. Juist toen Irvin wilde terugkeren naar zijn geboortegrond om wandeltochten aan te bieden, ontmoette hij bij toeval leden van de Italiaanse natuurvrienden die hem met hun concept bekend maakten. Hiermee werd de grondsteen gelegd voor de oprichting van de Bosnische tak van NFI, met een eigen karakter en andere accenten dan bijvoorbeeld Nivon of de Italiaanse natuurvrienden.
‘Duurzaam toerisme en culturele uitwisseling, met aandacht voor heden en verleden.’ Zomaar een dag in Srebrenica — Ik sta vroeg op, want zou om
10 uur bij het museum zijn en ik voel de aandrang om me aan mijn woord te houden, als Nederlander. Irvin was ‘s avonds laat weer huiswaarts gekeerd en had mij in de liefdevolle handen van het gastgezin achtergelaten, dat me gedurende de avond al had laten genieten van de Bosnische gastvrijheid: veel börek, veel koffie en nog meer vreugde, interesse en gesprekken.
Heilzame wateren — De vereniging Prijatelji Prirode Oaza Mira
(natuurvrienden – oase van vrede/rust) ziet haar voornaamste taak in de (socio-)economische heropleving van de regio rondom Srebrenica, die voor de Bosnische oorlog, dankzij de heilzame wateren, toeristen van heinde en verre trok. Maar volgens Irvin reikt de opzet van het project verder dan alleen economische voorspoed door middel van duurzaam toerisme. Even belangrijk is de culturele uitwisseling tussen de inheemse bevolking en de bezoekers vanuit de hele wereld. Uiteraard is een bezoek aan het herdenkingscentrum in Potočari om Uitzicht op Srebrenica
