beste museumvriend, beste lezer, Bij Musea Brugge lopen dit najaar twee tentoonstellingen die qua inhoud en
Terwijl het nog even wachten is op een presentatie van Brugse wandtapijten
opzet niet nóg meer van elkaar kunnen verschillen: ‘Pieter Pourbus en de
beveel ik ook graag nog de presentatie ‘Gruuthuse in galant gezelschap’
vergeten meesters’ in het Groeningemuseum brengt nieuwe aspecten uit
aan die momenteel in het Arentshuis te bewonderen is en een smaakmaker
de Brugse Renaissance onder de aandacht terwijl de tentoonstelling ‘Smo-
is voor het toekomstige Gruuthusepaleis. Het artikel van Lieven Devisch en
ke, Ashes, Fable’ met werk van William Kentridge inzet op de intrinsieke
Kristel geeft er de nodige duiding over.
emotionele kracht van kunst. Zo zeer de twee projecten op het eerste zicht
Ik wil, ook namens Hubert De Witte, al onze medewerkers, vrijwilligers,
van elkaar verschillen, hun uitmuntend hoge kwaliteit, hun inhoudelijke in-
vrienden en sympathisanten van harte bedanken voor al hun enthousiasme
tegriteit en hun artistieke nieuwsgierigheid vertonen duidelijke parallellen.
en steun in 2017 en wens iedereen een gelukkige kerstperiode en een
Musea Brugge biedt zo op geloofwaardige manier een verbazingwekkend
schitterend eindejaar. In 2018 staan we er terug, klaar om nieuwe en grote
cultureel-artistiek spectrum aan, dat in onze streken alles behalve vanzelf-
uitdagingen aan te gaan.
sprekend is en niet snel geëvenaard zal worden. Niet te missen dus: Musea Brugge op kruissnelheid.
Till-Holger Borchert
Van snelheid gesproken. Het is uitzonderlijk dat de bijdragen in het museumbulletin al verouderd zijn op het ogenblik dat ze verschijnen. Deze keer is dit precies het geval: Kristel Van Audenaeren, adjunct-conservator van het Bruggemuseum en alom begaan met toegepaste kunsten, schrijft in haar actuele bijdrage over twee recente aanwinsten van Brugse wandtapijten. Intussen kunnen we met enige trots vermelden, dat we er nog een derde wandtapijt konden aankopen met als thema Het bollenspel uit de negendelige reeks van Gombaut en Macee. Er waren tot op vandaag al een vijftal tapijten uit deze vroeg 17de-eeuwse Brugse reeks in onze collectie aanwezig en nu hebben we uit de Engelse kunsthandel het zesde tafereel kunnen bemachtigen. Gelukkig waren de onderhandelingen al ver gevorderd toen de New York Times het tapijt als een van de hoogtepunten van kunstbeurs TEFAF New York publiceerde. Het tapijt was een van de eyecatchers op de stand van Nick Mullany die ik gelukkig al weken vooraf had kunnen benaderen. De intenties van de directie van Musea Brugge en het bestuur waren duidelijk: dit bijzonder mooi tapijt naar Brugge laten terugkeren. Toch betekende de aankoop een buzz op de beurs en heel wat Amerikaanse collega’s - die niet vertrouwd zijn met het reilen en zeilen langs de Reien – kwamen hun bewondering uitspreken over het feit dat we op dit niveau aankopen.
Nick Mullany en Till-Holger Borchert op TEFAF New York bij het wandtapijt Het bollenspel (oktober 2017)
