Moervaart Magazine Juli 2018 by Jef Beernaert

MOERVAART - magazine Driemaandelijks ledenblad van Watersport Moervaart vzw - Wachtebeke – Jaargang 36 – Juli 2018

Vaar Wel!

Waalwijk Helsinki

Afzendadres: Leeweg 4 – 9270 Laarne V.U. Beernaert Jef

P509300 Afgiftekantoor 9270, Laarne

TELEFOON

HET BESTUUR Beernaert Jef Van de Velde Abel De Rouck Armand Vanhouteghem Charles De Witte Jurgen

Voorzitter Secretaris Penningmeester Havenmeester Medewerker

09 369 93 72 09 344 59 60 0496 342 479 0477 460 983 0496 581 374

Redactieadres: LEEWEG 4 9270 LAARNE e-mail: watersport.moervaart@proximus.be

INHOUD

Watersport Moervaart vzw of de uitgever zijn niet verantwoordelijk voor onjuiste, onvolledige of ontbrekende vermeldingen.

Werkten mee aan dit blad: Abel Van de Velde Armand De Rouck Jurgen De Witte Vera Hoogerwerf Eartha Dereuddre Jef Beernaert

Niets uit dit Watersport Moervaart magazine mag overgenomen worden zonder schriftelijke toestemming van de auteur.

Blz 14: Lage waterstanden mogelijk!

Juli 2018 Blz 3 Voorwoord Blz 5 In Memoriam Blz 6 Tips! Opgetekend door Marcel Buysse Blz 7 Voor u gelezen of gehoord Blz 12 Op Cruise: FINLAND

Blz 15: De helmstok

Blz 14 Waterschaarste Blz 15 De helmstok Blz 17 TV met DVB-T antenne Blz 18 Reisverslag: Zwerftocht deel 2 Blz 23 Reinigen bikini bimini Blz 25 Moervaart & Durme - DE AFDAMMING Blz 28 Toervaart Daknam

Blz 18: Op zwerftocht

Blz 17: DVB-T ontvangst

HOOG ZOMER! H

et is reeds zover. Het voorjaar zit er op. We kunnen terugkijken op een geslaagde lente met succesvolle clubuitstapjes en vele warme lentedagen. Toeval wil dat net op de openingstocht tijdens het 1 mei weekend de zonnegoden een dagje recup namen, maar het minder goede weer werd meer dan gecompenseerd door het enthousiasme van de talrijke deelnemers. De meesten onder ons zullen nu ongetwijfeld, al dan niet aan de waterkant, genieten van de zomervakantie.

GROOT gelijk! Website Watersport Moervaart Wie op zoek gaat naar onze blog op www.watersportmoervaartnieuws.skynetblogs.be zal te lezen krijgen dat die van het net werd gehaald. Op 1 juni besliste Proximus eenzijdig om geen ondersteuning meer te geven aan het blog-platform. Er werd ons wel een mogelijkheid geboden om de gegevens integraal over te plaatsen naar een ander platform naar keuze. Dat werd geprobeerd maar bleek geen groot succes. Afbeeldingen waren soms vervormd, bestaande teksten bleken onvolledig enzovoort. Er werd beslist om een nieuwe blog aan te maken. Deze is momenteel reeds online maar nog in een startfase: www.watersportmoervaartnieuws.blogspot.com Ter info: De oude blog werd in 2014 opgestart en werd ongeveer 16000 keer bekeken.

Het privacy beleid van Watersport Moervaart vzw Er is heel wat om te doen, de nieuwe EU wet op de privacy, beter bekend als GDPR. In eerste instantie waarschijnlijk in het leven geroepen om het overaanbod ongewenst mailverkeer, het misbruik op het Word Wide Web, facebook en misdadige organisaties die met je privégegevens trachten beurzen te rollen, een halt toe te roepen. Maar ook op kleine verenigingen (zoals de onze) is deze van toepassing, terwijl het niet altijd vanzelfsprekend is om aan alle vooropgestelde punten van de nieuwe wetgeving te voldoen. Een kort woordje is allicht op zijn plaats om enige duiding te brengen. Simpel gezegd zijn het een aantal regels om de gegevens van onze leden (en alle andere mensen waarmee we in contact zijn) af te schermen. In ons geval gaat dit in het bijzonder over de persoonlijke ledengegevens ( namen, adressen, mailadressen, persoonsgegevens, foto’s…). Als vereniging moeten we een protocol opmaken waarbij we ten allen tijde kunnen aantonen dat al die gegevens beschermd zijn en niet kunnen misbruikt worden. Ook op de website en in het clubblad moeten we aandacht besteden aan publicaties van o.a. foto’s of publiciteit. Tot op heden, en dat zal allicht in de toekomst zo blijven, werd op de website of in ons clubblad nooit publiciteit gemaakt. De producten die soms ter sprake komen in bepaalde artikeltjes worden enkel aangehaald omdat ze prima blijken te werken. Ingestuurde artikels worden steeds voor druk ter goedkeuring aan de inzender voorgelegd. Zo worden nooit zaken gepubliceerd op een manier waarop de auteur het niet geeft bedoeld. En vanaf nu zullen groepsfoto’s tijdens clubuitstapjes enkel genomen worden indien iedereen in boerka is gehuld. Of we voeren de zwarte censuurblokjes terug in! (Eventueel kleur te kiezen naar smaak) Tot op heden heeft uw bestuur er evenwel altijd op gelet dat geen gegevens van leden werden doorgegeven, op welke manier dan ook. Tot voor enkele jaren moesten we ledenlijsten neerleggen bij de rechtbank van koophandel, maar ook dat is verleden tijd. Zelfs de lijsten van de VPF, die nodig zijn om Kanaal 77 door te sturen en lidkaarten op te maken, worden door ons eigen secretariaat bijgehouden. De gegevens die daarin zijn opgenomen worden beperkt tot het strikt noodzakelijke. Binnenkort zullen onze leden een digitaal verzoek krijgen om hun akkoord te geven over ons privacy beleid. Heb je evenwel bezwaren of opmerkingen, laat niet na deze door te geven. Ook indien je liever niet op een of andere foto terecht komt, meld dit aan de fotograaf van dienst, of beter nog, speel zelf fotograaf, dan komt de dienstdoende ook eens in de picture!

Een kanttekening. Zo af en toe krijgen we commentaar op verhalen en artikels uit uw driemaandelijkse ledenblad. Meestal zijn die heel positief. Een zeldzame keer zien lezers een tekortkoming en melden ze dit, en daar zijn we blij mee. Een rechtzetting volgt steeds in een volgende uitgave. We zijn zeer tevreden met alle reacties, het bewijst dat het blad interessant genoeg is om te lezen en juist daarvoor wordt het opgemaakt.

Nieuws uit onze haven De Lady van Wim Willemsen is verkocht en heeft zijn stekje, waar ze heel veel jaren lag, verlaten. Wim wenst lid te blijven van de vereniging. We hopen hem af en toe, samen met Jan en Esmeralda, nog eens te kunnen begroeten. “Kleine” broer Frans Willemsen daarentegen heeft zijn oude Spranky, wellicht tegen wil en dank, ingeruild voor een heel andere Spranky. We wensen hem veel succes en een voorspoedige vaart toe. Ook Nele en Wim hebben hun Blijgedacht verkocht en zijn nu de nieuwe eigenaars van de Xena waarmee Marc en Nadine jarenlang kop trokken tijdens de groepsuitstapjes van de club. Na een start met enige hindernissen zijn we overtuigd dat ook Wim en Nele nog heel veel jaren kunnen genieten van de ons zo welbekende Xena.

Reddingsvest?

Nu hebben we gemerkt dat een nieuw magazine ook ons ledenblad onder ogen krijgt. Heel wat van onze artikels blijken deels in dat nieuwe blad te verschijnen, weliswaar niet als zuivere kopie, maar het is heel duidelijk waar de mosterd vandaan komt. Of bestaat er zoveel toeval? Op zich geen probleem, we voelen ons gevleid, maar die gevoelens zijn dubbel. Toppunt is dat een half blad gespendeerd wordt aan het feit dat niets uit dat nieuwe magazine mag gekopieerd worden zonder toestemming van de redactie… Aan onze redactie of de auteurs die de artikels in oorsprong schreven werd echter geen toestemming gevraagd. Dit was even terzijde maar het is een eigenaardige ongezonde situatie die mij toch even van het hart moest! Jef Beernaert

Of niet?

Vakantie zonder zorgen

In de loop van de maand mei werd vanuit de hoek van de waterwegbeheerder een enquête gestart met de vraag wat toervaarders vinden over het al dan niet verplicht dragen van een reddingsvest aan boord. We stuurden die vraag door naar onze leden en mochten toch verschillende reacties ontvangen. En elke reactie was totaal anders, zelfs met uitersten. Sommigen zouden stoppen met varen, anderen vinden het dragen van een vest de normaalste zaak ter wereld. Een reddingsvest kan een belemmering zijn in sluizen, en het is niet ideaal tijdens het zonnebaden. De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze opgediend wordt. En wij moeten hierin uiteraard geen knopen doorhakken, maar zou het niet redelijk zijn indien naar een gulden middenweg wordt gezocht. En mogen we hopen dat de beleidsvoerders het voor één keer zo simpel mogelijk houden en niet te ver gaan met nog meer regeltjes.

Graag willen we in herinnering brengen dat wie voor enkele weken zijn ligplaats in Wachtebeke verlaat toch best eens contact opneemt met havenmeester Charles. Die zal met plezier de zekering in de elektrische kast afleggen zodat er geen misbruik kan gemaakt worden van uw teller. Het kan best gebeuren dat uw ligplaats tijdelijk ingenomen wordt door een bezoeker, dat helpt ons om onze ligplaatstarief laag te houden. Vergeet niet om daags voor u terugkomt uit vakantie opnieuw een seintje te geven aan Charles. Dan kan je zo terug afmeren en inpluggen op uw plaats. Doe je dit niet, dan is het best mogelijk dat een bezoeker op uw ligplaats ligt afgemeerd bij aankomst en je zelf tijdelijk op een andere plek terechtkomt. Laat je de wagen staan aan de Moervaart, zorg er voor dat hij goed is afgesloten, dat er geen waardevolle zaken in blijven liggen en neem zeker de autodocumenten mee.

En laat verder het gezonde verstand wat vrijheden aub.

Najaars barbecue Op zaterdagavond 13 oktober is het weer zover. Het moment om de strafste vakantieverhalen met anderen te delen bij een lekker drankje en een voortreffelijke BBQ. Een persoonlijke uitnodiging mogen onze leden verwachten eind september, maar hou de datum misschien toch al vrij.

Tot onze grote spijt moesten we dit voorjaar afscheid nemen van twee iconen uit de Watersport Moervaart geschiedenis.

Pierre Defer

( °9 maart 1929

+8 maart 2018)

Pierre was beroepsmatig, als staatsloods, zijn leven lang met het water verbonden. Tientallen jaren had hij samen met zijn echtgenote Jeannine een vaste stek in Wachtebeke. Vroeger met de Wandelaar, vervolgens met de Eos waarmee ze samen avontuurlijke reizen maakten. Tot op een respectabele leeftijd was Pierre, tot nog voor enkele jaren, regelmatig te vinden aan boord van zijn zeilbootje de Cosmos. Toen het onderhoud iets moeizamer ging nam hij, ongetwijfeld met pijn in het hart, het besluit om zijn bootje te verkopen. We herinneren ons Pierre als een zachtaardig en wijs man. We wensen Jeannine en de familie veel sterkte toe.

Marcel Buysse

( °14 okt 1937

+15 mei 2018)

Ere- voorzitter Watersport Moervaart Marcel was mede-stichter van Watersport Moervaart en ruim 25 jaar voorzitter, trekpaard en manusje van alles in onze club. Streng maar rechtvaardig, recht voor de vuist, geen taak te zwaar. Hij was steeds te vinden aan de Moervaart of aan boord van zijn Ulysses, bereidwillig en steeds paraat met raad en daad. De laatste jaren ging het niet zo goed meer met Marcel. Zoals het zo mooi staat geschreven op de aankondiging van zijn overlijden: ZO STERK EN GEEN KRACHT MEER ZO’N WIL EN GEEN MACHT MEER We zijn Marcel eeuwige dankbaarheid verschuldigd! We wensen Marnix, Erwin en hun families veel sterkte toe.

Vele jaren lang was Marcel ook de stuwende kracht van dit ledenblad. De mogelijkheden waren er toen niet zoals we ze nu kennen. Computers waren er nog niet voor Jan met de pet, alles gebeurde op een typmachine. In de beginjaren moesten Marcel en Mang nog drukken op een aftandse stencilmachine. Daarna volgden fotokopies, uiteraard in zwart/wit want kleur was nog onbetaalbaar. Digitale fotografie moest nog uitgevonden worden. Maar aan de informatie en de verhalen die gebracht werden, daar was niets mis mee. Integendeel! Ter herinnering en om Marcel nog de eer te brengen die hij verdient volgt hier een prettig gestoord verhaal met “Nuttige tips” die hij ons gaf in het clubblad van juli 1994.

Veel leesplezier! 5

Enkele nuttige tips om het pleziervaren goedkoper te beoefenen. Dat pleziervaren in België duurder wordt moet niet steeds worden herhaald. Wie het zuiniger wil volge deze raadgevingen (of laat zich abonneren op het vrekkenkrantje). 1. Koop nooit dure stootkussens, stuur bij een aanlegmaneuver uw schip recht naar het mooist gelakte yacht. In paniek zal de eigenaar van al dat geglans zijn laatste (stoot)wil, misschien zelfs zijn matras, buiten boord hangen. 2. Valavond! Vraag uw buurman of hij je enkele ampères kan lenen voor de TV. Je kinderen zijn er dol op. Maar momenteel zit je aan boord met een short-circuit, dus geen TV. Benadruk vooral die panne. Geen enkel yachtman kan het zich permitteren om hulp te ontzeggen. Je zal zien, na enkele ogenblikken wordt je een zwart-rode kabel toegeschoven onder spanning. Bij gebrek aan boordkinderen, neme op voorhand een cassetje op met hoogfrequent gebleir. 3. Verlichting: een olielamp geeft minder candela als ene op elektriek, maar het grote voordeel zijn de walmen die een stalen schip roestvrij houden. In tijden van economische recessie een schilderbeurt minder, dat kan tellen! 4. Op de Franse kanalen woont de sassenier bij zijn sas. Dikwijls tuiniert hij vlijtig in de buurt van dat sas. Het moet al erg tegenzitten moest hij bij het ochtendgloren onmiddellijk merken dat er aan zijn patatten of tomatten werd gezeten. Moest hij toch wantrouwig kijken, geef hem NA het schutten met gulle hand één Franse frank! 5. Bijtanken als je zonder mazoet zit is een probleem. Probeer onderweg in Frankrijk maar eens bij een naftstation te komen. Kijklustigen heb je wel altijd en overal, probeer volgende truc eens uit: Leg enkele vettige bouten aan dek. Men zal vragen of je panne hebt. Bevestig dit direct. Voeg er aan toe dat het in NO TIME zal opgelost zijn. Dat uw grootste probleem wel een lege fuel-tank is. Gegarandeerd zal een brave ziel direct in zijn 2PKtje springen en diesel halen. Geef hem je jerrycan mee maar geen geld of hij is er van onder met je geld en jerrycan. Bij levering trek je een pijnlijk gezicht en kreunt “hernia”. Met wat geluk kiepert hij de mazoet voor u in de tank. Om te laten zien dat je de kwaadste niet bent grijp je met een grijns in je achterzak naar het verfrommelde pakje Van Nelle en biedt hem wat kruimels toebak aan, met de verontschuldiging “ ne plus papier de cigarettes”. 6. Op de meeste jachtjes zijn er kleine keukentjes (met ronkende naam keukenblok). De schipperse moet bij gebrek aan ruimte bijna in de castrollen kruipen om ze af te wassen. Een mens leeft echter niet voor afwassen alleen en duur afwasmiddel besparen kan, zelfs op een milieuvriendelijke manier. Kan je daar nog mee stoefen ook. Men neme een gevlochten rieten mand (met stevige oren), vult ze met de vaat, zonder zeep. Neem een stuk touw en hang de mand in het schroefwater. Enige oplettendheid is geboden bij het invaren van een sluis: SLA NOOIT ACHTERUIT! Eerst de mand binnenboord halen, want een touw rond de schroef kan desastreuze gevolgen hebben, niet alle clubs hebben duikers onder hun leden!! 7. Het onderwaterschip kan met een hogedrukspuit gereinigd worden. Spreekt voor zich dat de boot op het droge moet. Per “toeval” ontdekte ik het ultieme middel om deze dure manipulatie te omzeilen. Probeer bij vallend water, voor het keren van het tij, op halve kracht over een zandrug te varen. Je boot van 1.2 meter diep komt op 0.8 m water te liggen maar alle aangroei is weg. Wees ervan overtuigd dat binnen 10 minuten het water wast. Wees er nog zekerder van dat je vriend met zijn zwaar gemotoriseerd schip in de buurt is of je komt voor verassingen te staan. Kijk nog eens goed of je getijenboekje wel van dit jaar is. Is dat niet het geval, roep driemaal PAN-PAN-PAN… Dit is maar een greep uit een brede waaier van mogelijkheden om de pleziervaart te veraangenamen. Indien de lezer verdere informatie wil, schrijf gerust onze redactie. We zullen u verder, met rode konen, behulpzaam zijn. P.S., nummer 7 is niet aan te raden voor beginners! Uit het clubblad van juli 1994

BEDANKT MARCEL, VOOR ALLES! 6

VOOR U

GELEZEN of

Gebundeld door Abel Van de Velde

GEHOORD! 6 juli: Nationale controledag op de waterwegen Op 6 juli slaan SPN, BIPT, douane en FOD mobiliteit de handen in elkaar om zoveel als mogelijk jachtjes te onderwerpen aan een grondige inspectie. Hierbij staan de veiligheid en de boorddocumenten voorop. Het is niet onmiddellijk de bedoeling om bij kleine inbreuken direct te gaan beboeten maar om de pleziervaarder te sensibiliseren om het veilig te houden tijdens een vaartocht. Blijf bij het varen toch maar beter van die aperitief af, je weet maar nooit!

Op vakantie door Frankrijk: OPGELET! Canal des Ardennes gestremd Door overvloedige regenval gecombineerd met harde windstoten was er op 12 juni een grondverzakking. Op het Canal des Ardennes, ter hoogte van sluis nr 21 van Neuville-Day is het bedienershuisje weggeschoven en is deels, samen met een stuk sluismuur, in de sluiskolk terecht gekomen. Hierbij vielen geen gewonden. De materiele schade aan de sluis en de bedieningsinstallaties voor de sluis zijn wel groot. De passage van het kanaal is volledig gestremd tot nader order. De VNF zal alles in het werk stellen om de schade zo vlug mogelijk te herstellen. Deze herstellingen zullen zeker niet tijdens het vaarseizoen 2018 voltooid zijn. Laat ons hopen dat het hier niet dezelfde weg opgaat als de reparaties aan de kanaalbrug van Vadencourt op het kanaal van de Samber naar de Oise.

Degenen die een vaartocht op het Canal des Ardennes gepland hadden kunnen maar beter een nieuw traject uitwerken.

Welkom in Lokeren?? Meestal wel! Een vaartocht op de mooie Moervaart naar Lokeren is fantastisch. Reeds vele jaren prijzen we die aan in zowel binnen- als buitenland. Niet alleen het meanderen door de eindeloze Moervaartvallei is top, ook in Lokeren is het mooi liggen. Steigers midden in het centrum, met elektra en water, twee dagen gratis, waar vind je dat nog? Maar blijkbaar heeft Lokeren zijn visie enigszins bijgesteld. Er kan of er mag niet altijd meer afgemeerd worden. Dit voorjaar waren er reeds enkele dagen waarop het niet was toegelaten en er volgen er nog: Van 28 april tot 14 mei wegens de geplande VVW toervaart – begrijpelijk. Zondag 27 mei ter gelegenheid van het Parktheater – ook voor pleziervaarders een leuke activiteit, maar helaas! Zondag 8 juni, Big Jump – nochtans is er een nieuwe steiger tegen de dam aan waar je ook kan jumpen, maar helaas! Zaterdag 29 september, Durme Challenge, een wedstrijd met raftbootjes – normaal zouden we dat weekend met de club einde toervaart naar Lokeren varen, maar helaas! Uiteraard juichen we alle activiteit op en rond het water toe, alleen spijtig dat er niet gecommuniceerd wordt, dit terwijl we toch in de waan waren goede contacten te hebben met het plaatselijk toeristisch infopunt. Bezoekers die voor de brug lagen te wachten kregen te horen dat ze geen doorgang tot Lokeren konden krijgen en moesten onverrichterzake rechtsomkeer maken. Die zien we nooit meer terug. Jammer, maar helaas! Ook via dit clubmagazine kon niet eerder aangekondigd worden dat er afmeerverbod zat aan te komen, we wisten het zelf niet. In scheepvaartberichten hebben we ook niets van dit alles gelezen (uitgenomen voor de VVW toervaart). Mogelijks komt een tijdelijke aanpassing in de blokvaart tijdens de Lokerse Feesten om de Gentse Barge opnieuw doorgang te verlenen, maar ook hierover is het koffiedik kijken en zien we dit pas als we voor Overledebrug liggen te liggen.

TER INFO: Net voor het ter perse gaan van dit clubblad verscheen in een scheepvaartbericht dat bij Spletterenbrug tot 21 september de doorvaarthoogte beperkt is tot max 3 meter wegens een stelling onder de brug voor schilderwerken.

Portus Ganda

Weekend van OdeGand

Varen met patiënten – zaterdag 15 september 2018 Naar goede gewoonte wordt ook dit jaar een rondvaart georganiseerd voor onze vrienden Hodgkin patiënten. Zoals steeds zouden er graag ongeveer 80 personen eens meevaren. Het programma ziet er als volgt uit : - Vanaf 12,00 uur Aankomst van de passagiers bij Portus Ganda. - Om 13,00 uur inscheping van de deelnemers volgens de richtlijnen v/d verantwoordelijken. - Vanaf 13,30 uur begin vaartocht. (duurtijd ongeveer 1.5 uur) - Rond 16,00 uur onthaal voor een hapje en een droogje in het cafetaria van het zwembad Van Eyck. - Alle deelnemende boten hebben een gratis ligplaats op vrijdag 14 en zaterdag 15 september 2018. - Uiteraard wordt verwacht dat deelnemende boten in regel zijn met de geldende wetgeving inzake veiligheid. We zijn ervan overtuigd dat vele pleziervaarders met het hart op de juiste plaats zich ook dit jaar enkele uurtjes willen inzetten voor de getroffen medemens door hen een onvergetelijke namiddag op het water te laten beleven. Inschrijven via mail of telefonisch: Havenmeester Carlos Van Renterghem 0472/41.78.43 E-mail Portus Ganda : portus.ganda@gent.be

Nieuwe sluis Terneuzen Bron: Nieuwsbrief nieuwe sluis

Uitkijkpunt voor het publiek Om de bouw van de nieuwe sluis te volgen, wordt in augustus 2018 een uitkijkpunt van vijf meter hoog op het midden van het sluizencomplex opgetrokken. Vanaf september kunnen geïnteresseerden de trap naar boven nemen om de werkzaamheden te volgen. Het uitkijkpunt komt naast het fietspad tussen de Westsluis en Middensluis. Vanaf de toren kan je een blik werpen op alle werkzaamheden aan het sluizencomplex en later in de bouwput van een van de sluishoofden. Bereikbaarheid Het uitkijkpunt is bereikbaar voor fietsers en voetgangers. Bezoekers die met de auto komen kunnen parkeren bij het Portaal van Vlaanderen aan de Binnenvaartweg en verder te voet gaan. Het Portaal van Vlaanderen organiseert rondleidingen over het sluizencomplex waarbij ze ook het uitkijkpunt aanlopen. De gidsen kunnen alles vertellen over de bouw van de Nieuwe Sluis. In het najaar wordt het uitkijkpunt wellicht nog iets in westelijke richting verplaatst. Daarna blijft het staan tot eind 2021. Dan moet het plaats maken voor baggerwerken in de vernieuwde voorhaven. Met een trap komt u bovenop het vijf meter hoge punt. Er is geen lift en daardoor is het niet geschikt voor mindervaliden. Eens de werkzaamheden goed gevorderd zijn is een groepsbezoek met geïnteresseerde clubleden een optie.

Elektrisch varen Bron: De scheepvaartkrant

Eerste elektrische binnenschepen in Antwerpen De Antwerpse haven gaat op termijn volop elektrische schepen ontvangen. De volledig elektrische en emissieloze schepen, van Nederlandse makelij, zijn een wereldprimeur. De eerste vaartuigen worden vanaf augustus verwacht in de Antwerpse haven. Het Nederlandse Port-Liner laat vijf kleine en zes grote elektrische schepen bouwen en kan rekenen op 7 miljoen € aan Europese subsidies. Ook de Antwerpse haven stopt 200000 € toe voor de ontwikkeling van de kleine modellen. De schepen die op Antwerpen gaan varen zijn die van het kleine type. "Klein" betekent 52 meter lang en 6,7 meter breed, type Kempenaar. Die schepen zijn op alle Kempische kanalen inzetbaar. Ze kunnen 24 containers van 20 voet aan boord nemen of 425 ton bulklading. Voor de grote modellen - 110 meter lang - zijn dat 270 containers. Antwerpen gaat momenteel uit van 10 afvaarten per week. Het gaat zowel om transport van containers als van bulk. De schepen worden voor de aandrijving uitgerust met gigantische E-powerboxen, elk ter grootte van een 20 voet container. Die brengen de energie aan voor de elektrische motor. De kempenaars kunnen 15 uur varen, de 110 m (die vier powerboxen aan boord hebben) zouden aan 35 uur autonomie komen. De batterijen kunnen overigens desgevallend worden omgewisseld of opgeladen bij containerterminals wat 4 uur zou duren. Omdat er geen klassieke machinekamer meer nodig is, wordt er uiteindelijk zelfs tot 8 % ruimte uitgespaard tegenover een vergelijkbaar klassiek schip met dieselmotor. De elektrische motoren en batterijen zouden op termijn ingebouwd kunnen worden in oudere schepen bij retrofitting. De nieuwe schepen kunnen theoretisch zelfstandig varen, zonder schipper, al is dit voorlopig nog niet aan de orde. Als alles volgens plan verloopt, moet het eerste volledig elektrische binnenschip in augustus van wal steken. De "Tesla van de binnenvaart" zal in het begin sowieso maar een minieme fractie van het scheepvaartverkeer vertegenwoordigen, want er varen in Europa ruim 7.000 binnenschepen rond. Toch zouden de zes grote modellen alleen al - volgens berekeningen van Port-Line - goed zijn voor een CO2-besparing van 18.000 ton per jaar. De productie van de elektriciteit voor de binnenschepen moet dan natuurlijk afkomstig zijn van groene energiebronnen zonder CO2-uitstoot (of kernenergie).

De nieuwe wetgeving Pleziervaart Toelichting door de staatssecretaris Op 6 juni was staatssecretaris voor de Noordzee Philippe De Backer te gast bij de RYCB Antwerpen en gaf er toelichting bij de nieuwe wetgeving pleziervaart. Althans, dat was de bedoeling. Dus trokken we richting het mooie clubhuis aan de Schelde om te horen hoe de vork in de steel zit. Volgens zijn zeggen zou er echt niet veel veranderen. De hervorming heeft blijkbaar vooral te maken met administratieve vereenvoudiging en de verhoging van de veiligheid. De registratie en aanschaf van een vlaggenbrief wordt vereenvoudigd, allemaal goed zolang ons registratienummer niet veranderd zodat we geen nieuwe letters moeten schilderen op onze gelakte romp. Vooral voor de zeevarenden komen er extra veiligheidsmaatregelen en het vaarbewijs wordt nog maar eens aangepast. De lappendeken van overjaarse wetten (denk maar aan de roeispaanplicht) zou opgekuist worden en vatbaar voor aanpassingen en vernieuwing zonder dat hiervoor nieuwe koninklijke besluiten nodig zijn. DAT BELOOFD! Maar hoe de vork nu precies zit weten we nog niet. Naar alle waarschijnlijkheid is de wetgever nog niet klaar met schrijven, of misschien zit de koning achter op schema. Wie zal het zeggen. De staatssecretaris had wel veel lof voor de vele werkgroepen die de afgelopen jaren intensief hebben meegedacht aan de vernieuwingen in de wet. Het woord werd al vlug doorgegeven aan Dhr. Hielen van de FOD Mobiliteit die tekst en uitleg gaf over de werking van zijn diensten. Best wel interessant, maar… Voor het nieuws dat we wilden horen bleven we op onze honger zitten. Dorst niet, na de korte uiteenzetting konden we namelijk genieten van een verfrissend drankje om vervolgens op de grootste parking van West Europa aan te schuiven. De nieuwe wetgeving zou moeten in voege treden op 1 januari 2019, hier en daar met de nodige overgangsperioden. We zijn benieuwd!

Gentse haven blijft industriehaven bij uitstek Bron: Flows – Nationale bank

Gent boekte met een vijfde stijging op rij sinds 2012 een nieuw record qua toegevoegde waarde. Die kwam in totaal uit op 8 miljard euro. Ruim 90% daarvan staat op naam van de niet-maritieme sector, industrie en trading op kop. De top tien (toegevoegde waarde) in Gent zag er als volgt uit: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

Arcelormittal Belgium Total Belgium Volvo Car Belgium Belgian Shell Volvo Group Belgium Stora Enso Langerbrugge Taminco Cri Catalyst Company Belgium Honda Motor Europe Logistics Rutgers Belgium

Samen hadden die tien bedrijven een aandeel van maar liefst 61,5% in de directe toegevoegde waarde. ArcelorMittal en Volvo Car zijn als grootste industriële actoren gebruikelijke koplopers. Total en Shell zetten de rol van de petrochemie in Gent in de verf. Die vier tekenden in 2016 voor de helft van de directe toegevoegde waarde. Honda blijft met zijn grootschalige distributieactiviteiten voor een logistieke noot zorgen.

Kanaal Seine-Nord Nog niet afgeschreven Bron: VNF

Als alles volgens plan verloopt, kan in 2020 dan toch de schop in de grond voor het kanaal Seine-Nord en zou het in 2027 klaar kunnen zijn. Tijdens een bijeenkomst van de 'Association Seine-Nord Europe' werd een stand van zaken gegeven over het project. Nadat het dossier eerder door de Franse overheid ‘on hold’ was gezet, kon het dankzij de regionalisering van het dossier in september vorig jaar worden gedeblokkeerd. De wet voor de overdracht aan de betrokken regio’s moet evenwel nog gestemd worden in september. In die wet moet ook vastgelegd worden hoe de 1 miljard euro van de Franse overheid voor de financiering van het project zal worden terugbetaald. Ondanks de jarenlange vertraging kan het ook blijven rekenen op de beloofde 40% Europese steun.

Timing Als de laatste hindernissen in het dossier voor eind dit jaar opgelost geraken, dan kunnen de werkzaamheden aanvangen in 2020. In april werden al de eerste grondboringen uitgevoerd.

België en Nederland Ondertussen maken de betrokken regionale overheden in Frankrijk zich zorgen over de staat van de Franse binnenvaartsector. Ze dringen erop aan om snel werk te maken van een sterkere sector om te voorkomen dat het nieuwe kanaal alleen de Belgische en Nederlandse schippers ten goede zou komen. Wordt vervolgd!

TE KOOP Motoryacht PALUJOPE Omschrijving : Goed onderhouden stalen Motorkruiser, tweemotorig met flybridge en dubbele stuurstand. Vaarklaar. Merk / Type : ALTENAKRUISER 1190 Flybridge : Altena Yachting, Nieuwendijk Geertruidenberg, NL Bouwwerf Afmetingen : L x B x D x H : 11,95 x 3,70 x 1,25 x 3,40 meter : 1987 / 1989 Bouwjaar : Knikspant Rompvorm : Staal, gelast Materiaal : 2 x PERKINS Type : 4.236 Diesel / Kielkoeling Motoren merk Motorvermogen : 2 x 53,0 KW / 72,0 PK bij 1500 RPM : 2 x lijnmotoren 4 cilinders inboard Uitvoering Keerkoppelingen : 2 x PARAGON GEAR P 230 Registratienummer: B 02080

Van de Velde Abel 09. 3445960 Mail: abel.vandevelde@skynet.be

Prijs overeen te komen 11

REISVERSLAG

Tekst & foto’s Vera Hoogerwerf

Op cruise naar de Baltische Zee Deel 3 : Tussenstop in Helsinki (Finland)

Een 12 daagse reis op een cruiseschip waarbij we 6 landen en 7 totaal verschillende steden aan de Baltische zee aanlopen lijkt HOP ON – HOP OF. Dat is het natuurlijk ook. Best wel vermoeiend, vooral als er al eens een woelig zeetje staat waardoor nachtrust en eetlust min of meer… eerder meer dan min, verstoord worden. Onze 6de morgenstond gluurt achter een constant bewegende horizon. De tocht van Stockholm naar Helsinki is op zijn zachtst gezegd onrustig. Al zijn er passagiers die overal doorheen lijken te ronken en zich van rollen en stampen weinig aantrekken.

Om jaloers op te worden!

Zaterdag 5 augustus 2017, Helsinki Om 3u wordt de zee eindelijk wat rustiger… OEF, we kunnen ons nog eens goed draaien en proberen wat te slapen. Maar niet al te lang. Om 7u30 genieten we reeds van een ontbijt onder een stralende zon, al is de deining nog steeds aanwezig. Dat het maar rap middag is, dan leggen we aan in Helsinki en kunnen onze zeebenen en die knoop in de maag tot rust komen. Voor ons 4 uur durende “bezoek aan Helsinki” staan we de eersten in rij om te ontschepen, deze keer met euro’s in de portemonnee. Finland is de uitzondering in Scandinavië die als enige de eigen munt (Finse Markka) ingeruild heeft voor de €. Het is trouwens ook in vele andere opzichten een buitenbeentje. Het is niet zoals Zweden, Noorwegen en Denemarken een koninkrijk maar een republiek met een president, het is waarschijnlijk iets armer dan de andere Scandinavische landen, al zijn de inwoners nog welgesteld en tijdens de tweede oorlog stonden ze (door toedoen van de Russen) aan de verkeerde kant. Anderzijds kost een pintje, net zoals in de buurlanden, al vlug 8 € en meer, enfin, de prijs zoals op de Grote Markt in Brussel. Rotskerk Busje komt zo staat al te wachten om ons naar de belangrijkste plekjes van de stad te giden. Een eerste halte is voorzien aan de “Temppeliaukio” (rotskerk). We kunnen het maar met moeite schrijven, laat staan uitspreken. De rotskerk blijkt een uniek heiligdom te zijn in Helsinki, gelegen in het hart van de wijk Etu-Tӧӧlӧn net buiten het stadscentrum. Het moderne bouwsel werd met explosieven uit een rotspartij gewonnen. Een reuzenkoepel uit koper en glas, qua vorm vergelijkbaar aan de koepels die we kennen van kerncentrales, komt als het ware uit de rotsen omhoog. De binnenkant van de kerk is minimalistisch gehouden. Ruwe rotswanden en graniet zijn de hoofdbestanddelen. De grote glaspartijen in de koepel worden ondersteund door honderden balken en zorgen voor een mooi samenspel van licht en schaduw.

Pasio Musicae Wereldwijd wordt de rotskerk geroemd als toonbeeld van de Finse architectuur, bekend om zijn simpelheid en minimalisme. Na de oplevering en inwijding in 1969 werd de kerk één van de toeristische hoogtepunten in de stad. De Finse hoofdstad herbergt trouwens nog verschillende architecturale pareltjes. Zo staat er in het Sibiliuspark het Passio Musicae, een monument ter ere van de Finse componist Jean Sibelius (1865-1957). Voor ons een nobele onbekende, in Finland blijkbaar een muzikale held. 600 ruw bewerkte stalen buizen hangen er verticaal opgesteld en vangen er als een enorme panfluit de wind. We krijgen volop de tijd om er rond te kuieren en alle impressies op te snuiven. We vervolgen onze Rondrit door de stad waar we bij de voornaamste bezienswaardigheden even vertragen of stoppen. De ambassadewijk, de scheepswerven, de hoofdstraat “Mannergeimintie” met het parlement, het Nationaal Museum en de Opera. We hebben een pitstop aan het Olympisch Stadium waar in 1952 de Olympische Spelen werden gehouden. Bij gebrek aan spikes vertikken we het om de 100 meter te lopen. Een ander staaltje architectuur is de parelwitte Dom, een Evangelisch-Lutherse kerk aan het Senaatsplein in neoclassicistische stijl. Het hoofdgebouw van de Universiteit, het Regeringspaleis en de Nationale Bibliotheek van Finland liggen allemaal aan dit plein. Na de beklimming van de vele DOM-trappen komen we voor een gesloten deur te staan. Er is een huwelijk aan de gang en toeristen worden niet toegelaten, hoe stil we ook zouden zijn. Hebben ze gelijk? Of hebben ze gelijk!

De Dom, Helsinki

Dan maar het plein en de omliggende straten verkennen... De invloeden van grote buur Rusland op Finland is heel duidelijk te zien aan de Uspenski kathedraal. Versierd met 13 karakteristieke uienkoepels die symbool staan voor Christus en z’n Twaalf Apostelen. Of zou Aalst hier ooit de overheerser geweest zijn?? Op amper een halve dag de volledige Finse hoofdstad van naaldje tot draadje ontdekken is onmogelijk. Het is eerder een verkenningstocht waarbij we enkele hoogtepunten eens hebben aangelopen. De keuze om met een bus door de stad te rijden is een eigen beslissing. Niets moet maar er worden verschillende mogelijkheden voorgesteld om de dag door te brengen, elke mogelijkheid met een specifiek prijskaartje. Maar je kan ook op eigen initiatief, zonder gids, door de straten struinen. Marnix en ikzelf verkiezen telkens geleide uitstappen. De gidsen zijn meestal ervaren en goed verstaanbaar, al durft er uitzonderlijk wel eens een ambetante egotripper tussen zitten. Om 15u moet iedereen wel aan boord zijn en varen we af richting Rusland. Na een opfrisbeurt is het al weer apéritieftijd met aansluitend een heerlijk diner, en ja, de zee is rustig, ik kan er ook weer van genieten. We slaan de avondshow over en kruipen wat vroeger onder het donsdeken… om uit te rusten! Er komen namelijk 2 propvolle excursiedagen aan in St. Petersburg.

Salyut, Marnix & Vera 13

Foto: Aralmeer - Oezbekistan

Opnieuw gevaar voor ernstige

WATERSCHAARSTE

Net als in 2017 hadden we ook nu weer een heel droog voorjaar. Uitzonderlijk werd het vorige keer genoemd, maar het begint stilaan de regel te worden. Voor zonnekloppers het Aards Paradijs. De kustgemeenten zullen allicht ook niet klagen. Maar voor de scheepvaart, zeker ook de pleziervaart, is het allesbehalve ideaal. Zowel in Frankrijk als in BelgiĂŤ was het de laatste weken zeer droog. Een plaatselijk hevig onweer niet meegerekend, maar deze volstaan niet om de waterreserves opnieuw aan te vullen tot het gangbare peil. De afwatering, die hoofdzakelijk uit Frankrijk moet komen, valt stilaan weg. De Vlaamse Waterweg heeft, naar eigen zeggen, geleerd uit vorig jaar en regelt preventief de barrages om zoveel mogelijk water op te sparen. Dat zal in het Waalse Gewest niet anders zijn. Er werden reeds enkele maatregelen genomen om water uit te sparen. Heel wat sluizen worden enkel bediend indien er meerdere schepen in liggen. Pleziervaart moet er soms wachten op de komst van beroepsvaart voor er gedraaid wordt.

Aan de Landbouwers wordt gevraagd om zuinig om te gaan met het besproeien van de akkers. Verschillende gemeenten verbieden reeds het sproeien van gazon en beplanting. We kennen dit allemaal van vorig jaar. Blijkbaar wordt in juli zo goed als geen regen verwacht. We vrezen voor taferelen als vorig jaar. Het is helemaal niet ondenkbaar dat opnieuw jachtjes ergens verwaaid blijven liggen in een door God en Klein Pierke vergeten gat omdat sluizen niet kunnen bediend worden. Bezint eer ge begint en informeer vooraf eens of je geplande reisroute haalbaar is. Het kan je een pak ellende besparen. Ben je ergens onderweg, leg je oor te luister bij collega watersporters of havenmeesters naar nieuws over mogelijke stremmingen langs de waterweg die je moet passeren zodat je er misschien nog door kan voor het te laat is. Laat het ons gerust ook weten, wij zeggen het verder. watersport.moervaart@proximus.be

Onderstaand bericht wordt op vraag van De Vlaamse Waterweg verspreidt.

Bericht aan de pleziervaart SCHUTTEN / VERSASSEN IN VLAANDEREN: BEST PRACTICES VOOR DE PLEZIERVAART -

Gebruik je marifoon voor de aanvraag van de bediening en verdere communicatie met en instructies van het bedieningspersoneel. Hang aan beide zijden van het schip voldoende stoot. Wacht voor het rode licht. Als vrachtschepen en pleziervaartuigen samen worden versast, zorgt een optimale indeling van de sluiskolk ervoor dat dit veilig en vlot verloopt. Volg steeds de instructies van het bedieningspersoneel. Houd in de sluis enige afstand van een groot schip. Maak het schip met meerdere meertouwen vast. Zet de schroef uit. Help je buren bij het langszij vastmaken. Maak het schip pas los als het sein op groen springt.

De Vlaamse Waterweg wenst alle pleziervaarders een veilige en aangename vaart! Meer informatie omtrent waterrecreatie in Vlaanderen: www.vlaamsewaterweg.be/recreatie

Techniek

BESTURINGSSYSTEMEN

Onderwerp: Jurgen De Witte Tekst & fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: Jef Beernaert

DEEL 1

Met besturingssystemen bedoelen we de manier waarop de draaibeweging aan het stuurwiel omgezet wordt naar de uitzwaaibeweging van het roer. Daarvoor werden in de loop der tijden verschillende mechanismen ontwikkeld. De soorten die op pleziervaartuigen in gebruik zijn: 1.

3. 4. 5.

Simpelweg met een helmstok, zoals nog te zien is op de kleinere zeiljachtjes of op de grote ouwe getrouwe platbodems. Er zijn de overbrengingen met kabels en kettingen, een direct systeem dat zeer betrouwbaar is en vooral op oudere types schepen nog veel voorkomt. Je hebt de enkelvoudige kabels die in een zogenaamde gaine schuiven. Er bestaan hydraulische besturingen zonder motor. En er zijn hydraulische systemen met motor, eerder bedoeld voor bedieningen met stuurautomaat.

1. Helmstok Eenvoudiger kan het niet. Bedrijfszekerder allicht ook niet. Boven op het roer wordt een hefboom gemonteerd, of zo je wil een stok, waarbij het roer met spierkracht kan gericht worden in de gewenste positie. Bij grotere vaartuigen is er best wat kracht nodig om bij scherpe maneuvers tegen het schroefwater, de stroming en de wind in te boksen. In veel gevallen kan er een verlengstuk gemonteerd worden om de krachten te verminderen. Dat verlengstuk verkleint wel de bewegingsruimte aan het roer. (grotere zwaaicirkel)

Flink uit de kluiten gewassen helmstok op de Vrouwe Lilith met een (toepasselijk?) biertonneke als klik.

Verder heb je natuurlijk de hoogtechnologische toestanden zoals bv. de Volvo Penta IPS stuursystemen met joystick. Daar gaan we het niet over hebben. We houden het op de traditionele mechaniek die op het merendeel van onze jachtjes voorkomt en waaraan we nog eigenhandig onderhoud of reparaties kunnen uitvoeren. In dit eerste deel beperken we ons tot de helmstok. In een volgend clubblad bespreken we het populaire hydraulische besturingssysteem dat tegenwoordig op de meeste jachtjes terug te vinden is.

Noodroer. Oud degelijk smeedwerk

Sturen met een helmstok is heel direct, je hebt echt gevoel met het water, de stroming, de wind en het schip. Een goed uitgebalanceerd roer laat zich gemakkelijk sturen. Bij het achteruitslaan moet je evenwel opletten dat het roer je niet overboord trekt. Een roerstopper die belet dat het roer in de schroef komt is noodzakelijk. Roerstoppers of aanslagen zijn er in meerdere vormen, meestal gelast of geschroefd. Op veel oudere binnenvaartschepen wordt hiervoor een ketting gebruikt die je ziet hangen achteraan het roer en die de uitslag beperkt tot het maximum toelaatbare.

Op heel veel zeilscheepjes wordt de helmstok nog toegepast als standaard stuursysteem. En eigenlijk zijn de kleine buitenboordmotoren ook gebaseerd op het procedé van een helmstok. Alleen is het in dat geval niet het roer maar de schroef die aangestuurd wordt. Bij de traditionele schepen is de klik (of kop) van de helmstok meestal opgesmukt met scheepssier, een kunst die zo oud is als de scheepvaart en waar we in een komend clubblad misschien ook eens wat aandacht kunnen aan besteden. De oude authentieke Narrow scheepjes zijn meestal van top tot kiel opgesmukt met allerlei mooie taferelen, maar ze hebben allemaal een simpele helmstok besturing zonder toeters of bellen. Een geplooide stalen stang rechtstreeks op de scharnier van het roer geschroefd (zie foto hiernaast), meer is het meestal niet.

Narrow, met regenfrakske, zonder stiletto’s, met helmstok

Sommige, meestal oudere, jachtjes hebben als noodhulp, na bijvoorbeeld een kettingbreuk, een helmstok die, al dan niet met een tussenstuk, dwars door het achterdek kan gemonteerd worden op de as waarop het roer scharniert. Ik zag het onlangs ook nog op een spiksplinternieuw, zelfs nog niet opgeleverd, polyester jacht met hydraulische besturing. Met een afsluitkraan wordt in de drukleiding een bypass gecreëerd, waarna door een dekseltje in het dek de helmstok over een koppelstuk bovenop de roeras geschoven wordt. Heel simpel maar als veiligheid kan het tellen, zeker als af en toe groot water opgezocht wordt. Het grote nadeel van de helmstok is dat je bij weer en wind buiten moet sturen. Daarbij zit je helemaal achteraan met niet zelden een beperkt uitzicht naar voor toe. Een goede regenfrak en een hoge stoel, of misschien een stel stiletto’s, met af en toe een dreupelke tegen de druipneus, kan hier een goede uitkomst geven! Reden te over om voor de helmstok te kiezen!?!

Noodhelmstok, nog in de folie, 16

Bypass in de drukleiding

TV KIJKEN AAN BOORD

De VRT doet niet meer mee! Onder onze aandacht gebracht door Armand De Rouck

Op 1 december 2018 stopt de VRT met het aanbieden van haar netten via DVB-T. Wie over een antennetje met decoder (al dan niet ingebouwd in de tv) beschikt kan tot 30 november in Vlaanderen en Zuid Nederland nog gratis kijken naar de programma’s van één, Canvas en Ketnet. Vanaf 1 december zal dit niet meer het geval zijn.

Naar zeggen van de openbare omroep is het mediagebruik volop aan het evolueren: mensen willen ook kijken waar en wanneer ze willen. Het online aanbod VRT NU beantwoordt aan deze behoefte, DVB-T niet. Mooi gezegd, maar je moet eens proberen van op je boot via Live Stream met een mobiel internet naar een programma te kijken. Je betaalt je blauw, of je mist net de clou van het programma. Het aanbod van VRT NU is en blijft gratis. Een internetaansluiting is wel nodig. VRT NU kan o.a. via platformen zoals Stievie ontvangen worden.

Zal VRT dan helemaal niet meer te bekijken zijn via de digitale ether? In Vlaanderen biedt enkel TV Vlaanderen een DVB-T2-aanbod aan, uiteraard tegen een vergoeding. Het TV Vlaanderen DVB-T2 abonnement omvat de meeste Vlaamse zenders. Hiervoor heb je enkel de antenne nodig (geen schotel). Hou er wel rekening mee dat je hiermee in het buitenland niet naar de Vlaamse zenders kan kijken. De dekking van het 4G- en binnenkort 5G-netwerk neemt wel toe en zal allicht de toekomst worden. Met een computer, laptop, tablet of smartphone kan je het aanbod van VRT NU wereldwijd bekijken. Dit kan je ook overbrengen op je tv scherm met een kabelverbinding (USB) of in sommige gevallen zelfs draadloos. Informeer vooraf bij uw provider naar de mogelijkheden en kosten van mobiel internet zodat je geen torenhoge rekening in de maag wordt gesplitst.

Voetbal… Voetbal voetbal voetbal ! Overal dat voetbal. Op het net, op teevee, in de krant, op de plee. Op de straat, in de kroeg, op verpakking, 't is genoeg ! Ben het beu, ben het zat, 't is te veel, 'k veeg mijn gat. Aan dat gedoe, met die bal, 'k spuw hier dus, maar mijn gal.... Ben het moe, laat me g'rust, 'k wil wat anders, 'k wil wat rust. En dan nog, dat commentaar, uren lang, ook nog waar. Als je denkt, die heeft gelijk, vergeet het maar, 't is gezeik. Beter luisteren, met één oor, want de wereld, die draait door. Zonder die Duivels, met hun bal, maar dat, dat wisten jullie al. Mang Berlare, 18 juni

REISVERHAAL

OP ZWERFTOCHT Deel 2

Zonder horten of stoten

Tekst: Jef Beernaert Foto’s: Eartha & Jef

at het onder weg zijn niet altijd zonder slag of stoot voorbij gaat weet iedereen wel. Onheil zit soms in een klein hoekje. Bij ons is het eerder onder de salonvloer. De stuurboordmotor, bij naam Mr Benz, heeft er definitief de brui aan gegeven, de snoodaard! Gelukkig hebben we nog Miss Mercedes die de scepter zwaait over de bakboordschroef. Op haar eentje moet ze er nu voor zorgen dat onze duur aangekochte diesel omgezet wordt in positieve energie vóór de gevreesde en gehate dieselbacterie er vat op kan krijgen. De Dolle Mina’s probeerden ons destijds te overtuigen dat meisjes de steunpilaar van onze maatschappij vormen. We beginnen het waarlijk te geloven en hebben er het volste vertrouwen in. Onze reis wordt rustig verder gezet, weliswaar met een ‘lichtjes’ aangepast parcours. In plaats van een bezoek aan Berlijn zal het Breda en omstreken worden. Amper 4 letters verschil; je kan het slechter treffen! Maar we klagen absoluut niet. Met weer een ervaring rijker varen we met de glimlach en de zon aan het firmament, onze volgende bestemming tegemoet.

Donderdag 6 juli: De Dintel is mooi en wordt niet echt druk bevaren, al kom je nog af en toe wel een vrachtschip tegen. Er zijn verschillende zijsprongetjes naar meestal landelijke dorpjes die vroeger een eigen industriehaventje hadden. Vandaag zijn die haventjes omgetoverd naar ligplaatsen voor de recreatievaart. Oudenbosch, Etten-Leur, Zevenbergen… Elk dorp met ergens wel iets waar de bewoners fier op zijn. In Oudenbosch is dat zonder twijfel hun replica van de St. Pieterskathedraal uit Rome, weliswaar op schaal, maar best nog imposant. Er is op zijn zachtst uitgedrukt een zweem van hoogmoed in te vinden van de toenmalige plaatselijke clerus en beleidsvoerders. Zevenbergen daarentegen heeft eerder iets met suiker. Het telde ooit 3 suikerfabrieken, nu is er nog 1 in bedrijf. Intussen hebben we naadloos de Dintel ingeruild voor de Mark. Die begint waar de Steenbergse Vliet en Dintel één worden, op het plaatsje met die mooie naam; Stampersgat. We leggen aan op een steigertje langs het kanaal, in absolute rust en toch maar op fietsafstand van Zevenbergen. Het stadje heeft aan toeristen niet echt veel te bieden, al heb je alle winkels die je maar wensen kan in het centrum.

Op regelmatige afstand vind je hier gratis afmeerplaatsen. Meestal zeer simpel, zonder voorzieningen. Twee kloeke palen in de grond, verbonden met een langsligger. De meeste hebben geen verbinding met de oever. Enkele hebben dit wel, je moet een beetje geluk hebben om er zo een in te palmen. Vandaag is blijkbaar onze geluksdag. Vrijdag 7 juli: (vrijdag poetsdag?) De boot krijgt in elk geval een flinke schrobbeurt. Het zout van de eerste vakantiedagen wordt zorgvuldig weggespoeld. Het lukt ons vandaag voor het eerst om een internetverbinding te maken met onze Proximus stick. Dat heeft flink wat voeten in de aarde gehad, maar eind goed – al goed. (Zie bijlage). We doen het verder rustig aan. Zaterdag 8 juli: We krijgen bezoek over de vloer. Niet hier in Zevenbergen, wel in Terheyden. Daarvoor moeten we iets verder zwerven, voorbij de spoorwegbrug. De trein zorgt er voor dat we drie kwartier moeten wachten, of wat had je gedacht? Het gemeente- insteekhaventje van Terheyden is knus. Er vaart constant een pontje op en af met voetgangers en fietsers die aan de andere oever hun knooppuntenroute kunnen vervolgen. De havenmeester is hier steeds in groot ornaat, met kepie! De havengelden zijn, naar Nederlandse normen, evenwel heel gunstig. Breda is amper 7 km ver weg, maar hier is het veel rustiger liggen. Met onze bezoekers fietsen we naar de mooie maar drukke stad.

Breda

OPGELET MET MOBIEL INTERNET! Voor we op reis vertrokken brachten we een bezoek aan de Proximus winkel om er zeker van te zijn dat onze SIM kaartjes vrij van roaming konden gebruikt worden in het buitenland. De juf van dienst maakte er ons attent op dat elk type abonnement zijn beperkingen heeft. Eens het verbruik hoger ligt dan beschreven in de kleine lettertjes worden soms onredelijke bedragen gerekend per extra MB, ondanks de afschaffing van roaming. Een voorbeeld: Met ons standaard contract hadden we een SIM-kaart waarmee 2 Gb mobiel kon gebruikt worden, ook in het buitenland. Voor elke extra gebruikte Mb moesten we een halve euro ophoesten. En met een Mb doe je echt niet veel. Op aanraden van de juf nemen we tegen een kleine meerprijs een ander soort abonnement waarmee we langer aan het lage tarief het Word Wide Web kunnen terroriseren. We hebben nu 5 Gb ter beschikking terwijl een extra Mb amper 5 cent kost. Een wereld van verschil. Ondanks een onmiddellijke bevestiging van ons nieuwe contract blijkt het abonnement niet te werken. Pas na meer dan een week en een eindeloos aantal telefoontjes, telkens weer met andere Proximus medewerkers, wordt het probleem opgelost. Zo zie je maar weer, in de nieuwe wereld van app’s en sociale netwerken wordt alles heel mooi voorgesteld, in de praktijk echter moet regelmatig een gevallen steekje opgeraapt worden. Dit alles heeft natuurlijk niets te maken met het varen langs kanalen maar lijkt ons toch belangrijk om als info mee te geven. Ga je op reis en maak je regelmatig gebruik van je mobiele internet, lees beter vooraf eens het contract na, zo ontloop je exuberante facturen en een hoop discussies.

Wie Breda zegt, zegt “Beste Binnenstad van Nederland”, want die titel mogen ze er voeren. En dat is niet voor niets want Breda is een gezellige, bruisende winkelstad, staat bol van de historische monumenten, musea en galerieën en je kan er heerlijk rondlummelen, al dan niet tijdens een van de vele evenementen. Want er is altijd wel iets te doen op de Grote Markt, de Havermarkt of gewoon langs straten en pleintjes.

Centrum Drimmelen

Zondag 9 juli: We blijven nog een dagje in Terheyden. Het weer is ideaal. Een flinke fietstocht richting Drimmelen langs de Brabantse knooppuntenroutes wordt uitgestippeld. Drimmelen ligt recht over de monding van de Biesbosch aan de Amer. De knooppunten leiden ons langs mooie landelijke wegen door kleine dorpjes naar ons keerpunt: de goed uitgebouwde haven van Drimmelen. Terug aan boord sluiten we samen met onze vrienden het weekend af op Vlaamse wijze, met frieten uit het frietkot. Maandag 10 juli: Oosterhout is onze eerste sluis sinds dagen en die ligt er uit. Zoals je ziet kan dit ook bij onze noorderburen voorvallen. Een technieker laat ruim een uur op zich wachten maar kan het euvel vervolgens op korte tijd de wereld uithelpen. Intussen liggen de jachtjes drie rijen dik. Voorbij de sluis kom je op een driesprong. SB loopt richting het Wilhelminakanaal en Tilburg, wij richten onze pijlen rechtdoor op de Maas.

Terheyden

Op de Bergse Maas kan het behoorlijk druk zijn, maar niet vandaag. Het doel van de dag is WSV Waalwijk, een geassocieerde VPF haven. Dat betekent dat je er aan een verminderd tarief kan liggen (tweede nacht gratis, incl. elektriciteit). Deze info is te vinden in het vademecum voor de toervaarder, een boekje dat elk jaar in april, samen met de VPF lidkaart wordt opgestuurd en waarlijk een bron aan informatie is. We trachten Waalwijk aan te lopen langs het Oude Maasje dat begint bij Keizersveer iets opwaarts Geertruidenberg, een parallelle vaarweg, in hoofdzaak nog in zwang bij pleziervaarders en beroepsvaart naar Waspik. Hierbij maken we een kapitale fout. De laatste brug is te laag, het water is er ondiep en net voor Waalwijk is er een afdamming. In het vervolg moet ik beslist mijn leesbril opzetten en er desnoods de loepe bijhalen om alle details op de ANWB vaarkaart te kunnen onderscheiden. We lopen net niet vast en moeten het hele eind terugvaren, een omzwerving van ruim 20 km. Dinsdag 11 juli: Waalwijk is, of liever was, het episch centrum voor de Nederlandse schoenenindustrie, een beetje zoals ons Izegem in Vlaanderen. Vandaag worden schoenen vooral in lageloonlanden vervaardigd, niet zelden in bedrijfjes die door fabrikanten van hier op poten werden gezet. Het beroep is er echter niet volledig uitgestorven, integendeel, men tracht het nieuw leven in te blazen. Er is een internationaal gerenommeerde school waarin het ambacht, aangepast aan de huidige noden en technieken, wordt onderwezen. Aan de school is een museum gekoppeld, en daar wippen we even binnen. Best wel leerrijk!

Woensdag 12 juli: Het heeft de hele nacht hard geregend, het Hemelwater blijft komen tot de middag. Geen weer om een hond door te jagen. Toch moet onze Loeka zo af en toe eens gelucht worden. Kleddernat spoeden we ons terug aan boord. In de Westhoek zullen ze een gat in de lucht springen met dat malse engelenvocht. Nu kunnen ze daar na de droogte van het voorjaar misschien ook nog eens varen. In de namiddag blijft het over en zwerven we verder tot Kerkdriel. Ook hier is er een geassocieerde haven, maar het is een beetje van ‘Let op!’. Aan de voormalige zandwinningsplas zijn verschillende havens die op het eerste zicht naadloos in elkaar overgaan, maar dat is niet zo. Je hebt er Jachthaven Marina (klinkt aantrekkelijk maar heeft niets met de bij ons wel bekende M. te maken). Er is Jachthaven Van Gent met bijhorend een werf maar wij gaan afmeren bij WSV De Zandmeren. Daar is onze VPF lidkaart weer geld waard. En als je dan toch kan kiezen? Met een stevige zijwind meren we af aan de riante bezoekerssteiger op de kop van het ponton. In de kantine wordt ons gemeld dat de havenmeester tegen de avond wel komt en ons dan een plaatsje zal aanwijzen. Net voor hij er aankomt zien we een Rotterdamse bezoeker aanwaaien. Enkele tientallen meter voor de meldsteiger werpt die prompt zijn anker uit met een ketting die verticaal naar beneden zakt, zonder grip. Die zandmeren zijn wel 30 meter diep, met een kettinkje van 20 meter schiet je bijgevolg te kort! We snappen er niets van. Tot de dame des huizes ons toekrijst dat ze stuurloos zijn. We reppen ons naar de kop van de steiger om de ongelukkigen op te vangen. Op spierkracht trekken we ze een box in. Indien we daarmee kunnen helpen willen we gerust eens hun roerwerk nakijken. Dat blijkt niet nodig. Ze zullen het op de plaatselijke werf laten repareren. Twee uur later, en blijkbaar na het verorberen van enkele pilsjes, komen ze toch vragen of ik eens wil kijken. Ze melden me dat de hydraulische cilinder afgebroken is. Na wat gekronkel in donkere vettige kastjes kom ik tot de conclusie dat er helemaal geen hydrauliek aan te pas komt.

Het betreft een enkelvoudige kabelbesturing. Van techniek hebben ze duidelijk geen kaas gegeten. Door het ontbreken van een roerstopper (aanslag) is tijdens het achteruitslaan het roer in de schroef getrokken en heeft daarbij de bevestigingsbeugel danig geplooid dat alles vast verwrongen zit. Met bloed, zweet, tranen (en een gereedschapskoffer) krijg ik het boeltje gedemonteerd. Door gebrek aan nieuwe onderdelen worden de oude zo goed mogelijk hersteld en opnieuw gemonteerd. Met de opmerking om toch maar voorzichtig te zijn in achteruit ga ik onder een sterrenhemel terug aan boord. Een bedankje kan er niet eens af… en de pilsjes zullen op geweest zijn. Donderdag 13 juli: ’s Ochtends zien we Rotterdam proefvaren. Vol vooruit – vol achteruit. Telkens opnieuw. Die Stoepenschijter (bijnaam Rotterdammer) zal mijn Nederlands met Vlaams accent allicht niet goed begrepen hebben. De herstelling blijkt hen te bevallen, zonder nog een woord verdwijnen ze voorgoed achter de dijk. Bizar geval! Onze Loeka is zo ziek als nen hond. We gaan op zoek in het dorp naar een dierenarts. Hiervoor hoeven we niet eens onze fietsen van boord te halen. De vereniging heeft er gratis in bruikleen. Een mooi initiatief dat je hier ook nog in andere clubs ziet. Het dorpscentrum is niet op wandelafstand maar met de fiets gemakkelijk te bereiken. In de omgeving van de zandmeren is er heel wat bedrijvigheid, zowel professioneel maar er is vooral veel te doen rond watertoerisme en sportkampen. De arts komt iets later aan boord met een grote spuit, roze en (jawel) blauwe pilletjes. Onze hoogbejaarde hond wordt binnen de kortste keren weer 3x7. Ik wil ook zo’n pillekes! (Zonder de grote spuit…)

We blijven in elk geval hier vandaag, niet dat er in Kerkdriel echt zoveel te beleven valt. Eventueel zouden we naar ‘s-Hertogenbosch kunnen fietsen maar dat doen we, gezien de toestand van Loeka, niet. In de haven hebben we de PESCADO opgemerkt, het jachtje van Marie-Claire en Jacques, oud bekenden van op o.a. de VPF toervaartreünies. Ze komen straks ‘op de koffie’, al kan dat evengoed een biertje worden natuurlijk. Vrijdag 14 juli: Door de regenval van 2 dagen geleden is er zowaar een kleine tegenstroom te merken op de Maas. We varen op de grens tussen Noord Brabant en Gelderland. De omgeving is weids en mooi, die enkele sluizen liggen op respectabele afstand uit elkaar. Op den duur gaat het een beetje vervelen. We lassen een tussenstop in ter hoogte van Grave. Aan een mooie steiger boven de sluis kunnen we gratis afmeren, maar overnachten is er verboden. Niettemin is de voorziening ideaal voor zij die het oude stadje willen bezoeken of net als wij op zoek zijn naar een leuke eetgelegenheid. Die zijn er voldoende, maar om net dat extra te vinden moet je Steakhouse een beetje geluk hebben. We zoeken ons heil bij Don Kiesjot, misschien spreekt de speciale schrijfwijze ons wel aan, we weten het niet, maar het blijkt een schot in de roos. We worden er ontvangen in een sfeervol voormalig koetshuis. Specialiteit van het huis zijn vlees of vis die boven een grote houtskoolgrill geroosterd worden. Daarbij blijft al dat lekkers zeer betaalbaar.

Don Kiesjot

Om te overnachten varen we de Kraaijenbergse plassen op. Daar lijkt het ons, vergeleken met een vorige passage, heel rustig. Er is plaats zat aan de oever. Al vlug is duidelijk waarom: vroeger kon je hier wild en gratis afmeren, nu is het nog steeds wild maar betalend aan 1 € per meter. De plaatsen zijn wel onderhouden en er staat een afvalcontainer, maar voor alle andere voorzieningen moet je op de camping aan de overkant zijn.

De Nijmeegse vierdaagse De wandeltocht werd voor het eerst georganiseerd in 1909. Toen waren bijna alle wandelaars militairen. Ook vandaag zijn heel wat binnen- en buitenlandse militairen van de partij, maar het overgrote deel van de ongeveer 45000 deelnemers zijn burgers, afkomstig uit alle werelddelen. Voor de Nederlanders is het een waar feest en voor de wandelaars vooral een eer om de tocht met succes te doorstaan. Die bestaat uit 4 wandelingen van naar keuze 30, 40 of 50 km, elke dag over een ander parcours rondom Nijmegen. In de week van de vierdaagse is er overal langs het parcours en in de dorpen rond Nijmegen feest. In tegenstelling met de Vierdaagse van de IJzer die wordt georganiseerd ter ere van de gesneuvelden in de Westhoek heeft deze van Nijmegen geen verband met een oorlogsconflict.

Zaterdag 15 juli: Binnen drie dagen begint de Nijmeegse vierdaagse, de grootste meerdaagse wandeltocht ter wereld die in een boog rond Nijmegen afgehaspeld wordt. Bijna jaarlijks leggen de genietroepen voor het evenement een pontonbrug over de Maas. Meewandelen lijkt ons niet direct een optie, om niet het risico te lopen gestremd te liggen varen we maar weer een stukje verder. Over het stuk van de Maas en haar omgeving tussen Cuijk en Venlo kunnen we relatief kort zijn, al zal waarschijnlijk niet iedereen deze mening delen. Het water is kraakhelder, daar kan je niet over discussiëren. De rivier kronkelt zich door een mooi overwegend vlak, ruw natuurlijk landschap. Maar er is niet echt veel animatie. Af en toe zie je een dorp, in enkele gevallen is er een passantensteiger waar je enkel overdag mag vastmaken en waar je vooral moet rekening houden met de hevige golfslag, veroorzaakt door haastig passerende beroepsvaart, wil je niet op de kant worden gezet. In enkele van de oude grindwinningsgaten kan je wel terecht. Daar is meestal wel ergens een jachthaven of je kan er veilig voor anker gaan. De mooie plekjes waar je vrij kan aan de kant liggen zijn meestal wel bezet. Van daaruit kan je verder op onderzoek trekken te voet of met een fiets. Wij komen vandaag in het kleine dorpje Wanssum aan in een jachthaventje op het einde van een insteekhaven voor beroepsvaart. Wanssum is een afhaalchinees rijk. Halleluja! De oriëntaalse nummel 45 wordt met een plaatselijke Gouverneur trippel en een blondje uit de kantine doorgespoeld. We kunnen er weer voor een nachtje tegen!

Het vervolg van de zwerftocht zal zich hoofdzakelijk verder in eigen land afspelen. Dat komt in volgend clubblad terecht. Nu gaan we eerst enige nieuwe nautische ervaringen optekenen, hopelijk,

Zonder al te veel Horten of Stoten. Ligplaats Kraaijenbergse plassen

Prettige vakantie gewenst. Eartha & Jef

ONDERHOUD VAN

UW BOOTKAP & BIMINI Tekst: Jef Beernaert

Wie een bimini, een canvas bootkap of achtertent heeft zal er vroeg of laat onvermijdelijk mee te kampen krijgen:

HARDNEKKIGE VERVUILING EN SCHIMMEL. Na een zomerlang bloot staan aan de elementen, of in het andere geval na de winterslaap, kan het zeildoek er belabberd gaan uitzien. Sommigen wisselen de zomertent in voor een afwasbare wintertent, al dan niet zonder doorkijkpartijen en dat lijkt een prima idee. Toch zal de zomertent af en toe een grondige poetsbeurt kunnen gebruiken. Denk maar aan de ongure neerslag die de Gentse kanaalzone ons bezorgt, de vallende pollen uit de populieren, opvliegend stof van passerend verkeer, zand (al dan niet afkomstig uit de Sahara), een passerende zwerm vogels die met volle goesting onze bootjes bombarderen of de beginnende schimmel op die immer vochtige plekjes waar de zon maar zelden of nooit komt. Hoe kunnen we de tenten zo proper mogelijk houden en daarmee ook de levensduur rekken. We zochten het uit en deden de test op onze eigen bimini.

Wij gingen als volgt te werk.

Vooraf ontstoffen en grof vuil verwijderen Het best kan je, terwijl het tentdoek nog opgespannen en mooi droog is, met een half harde borstel het stof en eventuele vuil van bomen en klodders die de vogels achter hebben gelaten, afborstelen. Doe je dit niet, dan riskeer je dat het vuil tijdens de verdere natte behandeling in de poriën gewreven wordt, wat een averechts effect heeft.

Natte reiniging Voor de reiniging van onze kap maakten we in eerste instantie gebruik van een speciaal, nogal duur product uit de watersportwinkel waarbij we nauwgezet de gebruiksaanwijzingen volgden. Om heel eerlijk te zijn bracht dit niet het gewenste resultaat. De vuile vlekken aan de bovenkant waren nog lang niet verdwenen, aan de binnenkant waren de kleine spikkels schimmel nog duidelijk met enig leedvermaak aan het nagenieten. Het beloofde “ALS NIEUW” blijkt duidelijke verkooppraat. De merknaam van het gebruikte product wens ik om voor de hand liggende redenen liever niet te melden. Alleen bij goede resultanten doen we dit wel. We hebben dan maar de methode van oma-zaliger uitgetest, een methode die trouwens ook door ervaren tentenmakers (die niet moeten leven van de verkoop van schoonmaakproducten) wordt aanbevolen, deze keer wel met een positief resultaat.

Op oma’s wijze: VOORBEREIDING

Het nogal gevoelige beige doek is inmiddels 3 jaar oud en staat telkens vanaf april tot eind november onafgebroken opgesteld. De witte linten (ongeveer 10 jaar oud) met snelkoppelingen worden jaarlijks in de wasmachine gestopt en zien er achteraf voortreffelijk uit. Het zeil mag niet in een wasmachine. Hiervoor bestaan andere mogelijkheden.

Kies een droge maar niet al te zonnige dag uit om dit werkje op te knappen. De kap buiten mooi uitspreiden op een grote tafel, beter nog is hem opgespannen te laten op de boot, maar dan kan je bijna nooit elk plekje bereiken. Ook de binnenkant van het deel die over het buizenstel spant moet gereinigd worden.

Zoals reeds beschreven borstelen we eerst de tent af met een half harde borstel. Vervolgens besproeien we met een waterslang overvloedig de bache met proper water tot ze doornat is. (Doe dit nooit met een hogedrukreiniger, er is namelijk kans dat de naden door de straal los geblazen worden)

Bij hardnekkige schimmelplekken, in die gevallen waar de tent in een ver gevorderde staat van ontbinding verkeert, is de schade onomkeerbaar. Uiteraard riskeer je bij een “verbluffend” resultaat, dat je thuis ook dergelijke karwijtjes op je to do lijstje krijgt. Mijn advies, nooit overdrijven!

INZEPEN

Er wordt aangeraden om de buizen waarop de tent gedragen wordt ook te desinfecteren met zeep en bleekwater. Ze zijn namelijk drager van de schimmelbacterie die het doek onmiddellijk opnieuw kan besmetten. Een middel om schimmel voor eens en altijd buiten spel te zetten is er niet, dus reken er op dat er na een vochtige warme periode opnieuw leven in de brouwerij, of liever in sommige hoekjes van de tent komt.

We maken een sopje van lauw water, 10 % bleekwater en een niet agressieve zeep. Je leent bijvoorbeeld gewoon eens de WOOLITE vloeibare zeep uit de kast naast de wasmachine. Je kan het ook mooi aan het vrouwtje vragen natuurlijk, weliswaar met de kans dat je het niet krijgt. Voor de klunzen (meestal mannen) onder ons; Woolite is een niet agressieve zeep die gebruikt wordt om wol en het delicate linnen te wassen in de handwas of wasmachine. Bruine (of groene) zeep zou ook kunnen, maar gezien dit een zeep is die uit plantaardige oliën wordt gemaakt blijken eventuele zeepresten een goede voedingsbodem te zijn voor algen en schimmel. Een ander product waar we ooit in dit clubblad nogal positief over deden is de Dasty uit de Wibra. Dat is en blijft een fantastisch poetsproduct maar het is nogal agressief. Zeker niet zuiver toepassen op tentzeil met ruiten. Met een zachte borstel wordt het aangemaakte mengsel tot in de poriën gewreven. Niet zuinig zijn, het mag flink opschuimen. Laat ongeveer een kwartier inwerken op het canvas. Spoel overvloedig tot alle zeepresten verdwenen zijn. Herhaal de behandeling voor de binnenkant van de tent. Mogelijks blijven er nog enige schimmelsporen in hoekjes achter. Maak een mengsel van 10 % bleekwater in water en ga die plekken te lijf, behandel eventueel nog eens het hele doek met dat mengsel. Spoel na een kwartier inwerken opnieuw af. Om de werking van het bleekwater te neutraliseren maak je best een sopje van lauw water en een flinke scheut azijn (ook ongeveer 10 % of 1 liter op een emmer water). Besproei hiermee opnieuw het doek. Dit is zeker aan te bevelen bij gekleurde kappen. Anders kan het kleur gaan vlekken of verbleken door het bleekwatereffect. Spoel opnieuw overvloedig met proper water. Laat het doek opdrogen in de wind. Liefst niet in de blakende zon om krimp te vermijden. Na uitdrogen zal uw bimini of tent er verbluffend mooi uitzien. Misschien niet helemaal als nieuw zoals de reclamefolders voor speciale dure wasmiddelen doen geloven maar terug proper en tijdelijk zonder schimmel.

Opnieuw impregneren Zeker na een grondige poetsbeurt met zeep is het noodzaak om de buitenkant van het zeildoek opnieuw waterdicht te maken. Dit om twee redenen, uiteraard om regenwater tegen te houden, al zal het niet onmiddellijk binnen regenen. Regenwater zorgt er voor dat de vezels uitzetten zodat het doek automatisch tot op bepaalde hoogte gaat afdichten. Ook om te vermijden dat vers vuil diep doordringt tussen de geweven vezels is het van belang om het doek te behandelen. Dit doen we door de stof te gaan impregneren met een product om linnen en katoen waterafstotend te maken. Ook deze producten vind je in alle prijsklassen, in flacons met sproeikop, in spuitbus in literflessen of per 5 liter. Met een spuitbus doe je echt niet veel. Vooraleer te impregneren moet het gewassen doek volledig uitgedroogd zijn. Indien je een vernevelaar hebt, in de vorm van een tuinsproeier voor pesticiden of met een handpompje, dan kan je het zeil gelijkmatig natspuiten met het product. Je kan het eventueel ook met een spons inwrijven. Lees best vooraf de gebruiksaanwijzingen op de verpakking. Laten uitdrogen en met een beetje geluk is het doek voor enkele jaren opnieuw waterdicht.

Wanneer behandelen Dergelijke uitgebreide behandeling hoeft je natuurlijk niet om de haverklap te doen, eventueel wel aan te raden na een vaarseizoen voor je het doek opbergt. Zorg er voor dat het doek perfect droog is voor je het opbergt. Een regelmatige normale poetsbeurt kan droog gebeuren met borstel en/of stofzuiger, maar probeer de naden te ontzien!

t Veel poesgenot gewenst!

Tekst: Jef Beernaert

Waterweg in beeld

DEEL 2

MOERVAART & DURME

En de afdamming! EEN VERDRAG TUSSEN NEDERLAND EN BELGIE Hadden we het vorige keer meer over de voorgeschiedenis van Durme en Moervaart, over het hoe en waarom er een dam werd gelegd in de Durme ter hoogte van het Molsbroek in Lokeren, lijkt het ons toch de moeite om het nut van die dam vandaag eens te bekijken. En vooral, wat als die dam nu eens zou weggenomen worden. We eindigden deel 1 in de ‘70er jaren van vorige eeuw, toen met de aanleg van het Rodenhuizendok (verdwijnen oude Moervaartsluis) en het uitgraven van het nieuwe stuk Moervaart tussen Mendonk en Terdonk, de stroomrichting van het water werd omgekeerd. Historisch gezien liep dit naar de Schelde in Tielrode. Na het verdwijnen van de sluis loopt het water van de Moervaartdepressie, vanaf Lokeren en Stekene, richting het Kanaal Gent – Terneuzen. Dat kanaal hunkert naar vers zoet water. Ieder schip dat van op de Westerschelde naar binnen wordt geschut brengt tienduizenden liter zout water mee. Dat zeewater kan alleen tegengehouden worden indien er voldoende zoet water wordt aangevoerd uit het binnenland. Tijdens langdurige droge periodes, zoals in 2017 en zoals er nu een dreigt aan te komen, is het zout niet te stuiten en dringt het door tot Gent en stroomopwaarts de Moervaart. Om dergelijke toestanden zoveel mogelijk te beperken werden tussen Nederland en Vlaanderen waterverdragen opgesteld. En ook daarin speelt de Moervaart zijn rolletje.

Reeds in 1960 werd tussen Nederland en België beslist tot het verruimen van het Zeekanaal, het rechttrekken van enkele bochten en het bouwen van een grote zeevaartsluis te Terneuzen. Alle details werden, zoals dat gaat, opgenomen in een bilateraal verdrag. Een groot woord voor beslissingen met verstrekkende gevolgen. Artikel 32 van het verdrag vermeldt o.a. het volgende: De beide regeringen zullen, elk op haar gebied, de nodige maatregelen treffen ten einde te bewerkstelligen, dat de door het Belgisch aan het Nederlands gedeelte van het kanaal toegevoegde hoeveelheid zoet voedingswater en de door de sluizen te Terneuzen toetredende hoeveelheid zout water zodanig op elkaar zijn afgestemd, dat te Terneuzen op 2.200 m ten zuiden van de Westsluis een gehalte aan chloorionen van 3,5 gram per liter gemiddeld over de gehele diepte van het kanaal niet wordt overschreden. Met andere woorden, er moet voldoende water naar Terneuzen afvloeien. De overgrote hoeveelheid water komt uit de Tolhuissluis en vanuit Evergem. Tussen Gent en Terneuzen wordt het Zeekanaal nog gevoed door o.a. de Kale, de Avrijevaart en de Moervaart. Deze afvoerdebieten zijn echter te verwaarlozen, maar het verdrag belet wel dat er water via Moervaart en Durme kan vloeien richting de Schelde. En stromend water is cruciaal om verzanding op de Benedendurme tegen te gaan.

DE DURME EN HET POMPGEMAAL De bouw van de dam in Lokeren ter hoogte van het Molsbroek werkt de verzanding van de Beneden Durme in de hand. Tijdens elke vloedbeweging, tweemaal per etmaal, worden met het getijwater zanddeeltjes stroomopwaarts gestuwd. Bij gebrek aan een voldoende afwaartse stroming van de Durme bij eb, blijft een gedeelte van het slib op de bedding achter. De verzanding is onvermijdelijk. Vermits voor een getijrivier het behoud van een voldoende diepe bedding absoluut noodzakelijk is om het overstromingsgevaar bij hoogwater te neutraliseren, dienen er dus regelmatig dure baggerwerken uitgevoerd te worden. De dam werd opgetrokken om Lokeren tegen overstroming te behoeden. Bij zware regenval echter moet de afwatering van Lokeren nu gebeuren langs de Moervaart en het kanaal Gent Terneuzen. Dit gaat tergend traag zodat er regelmatig hoogwaterstanden en overstromingen voorkomen.

Om welke reden niet voor een sluis werd gekozen mag Joost weten. Maar misschien is er nog enige ruimte om ooit nog een jachtensluis te bouwen naast het pompgemaal. Blijkbaar is daar de plaats voorzien.

Een sluis biedt trouwens nog bijkomende voordelen. 



Het zou een prima vervanger zijn voor de bestaande dam. Opstuwend water wordt tegengehouden door de sluis, een teveel aan water kan door het pompgemaal afgevoerd worden en indien noodzakelijk kan met de sluis extra gespuid worden. De historische verbinding tussen Schelde en Moervaart zou hersteld worden zonder waterverlies voor Terneuzen. De Schelde en sluis Merelbeke zou ontlast worden van heel wat pleziervaart, in het kader van het Seine Nordproject en de opwaardering van de Schelde voor klasse Va (2250 ton) schepen een niet te onderschatten feit. De regio Moervaart & Durme zou een enorme toeristische boost krijgen.

In 2016 werd hiervoor een nieuw concept uitgedokterd. De Vlaamse Waterweg, toen nog W&Z, bouwde er een pompgemaal met een dubbele functie. -

Bij hevige regenval pompt het gemaal bij eb het overtollig water van de Moervaart naar de Durme aan een debiet van maximum 7.500 liter per seconde (met 2 vijzels). Het waterpeil in de Moervaart stijgt dan trager zodat er in de Moervaartvallei minder kans is op wateroverlast.

Bij normale weersomstandigheden pompt het gemaal bij terugtrekkend water met 1 vijzel water naar de Durme zodat er een extra stroming ontstaat om verzanding op de getijden-Durme tegen te gaan.

Het pompgemaal zit in de afsluitdam verwerkt. Het overstromingsgevaar van Lokeren en een deel van het Waasland is door het verhogen van de dijken op de Benedendurme in het kader van het Sigmaplan en door de bouw van het pompgemaal zo goed als geweken.

EERHERSTEL AAN DE DURME. BREEK DIE DAM AF!

De rechtgeaarde pleziervaarder zou niets liever willen dan een Durme zonder hindernissen. Er zijn echter nog enkele obstakels waar rekening mee dient gehouden te worden: 1.

DE LOKERSE VREES

Heel wat inwoners van Lokeren hebben de overstroming van 1953 nog meegemaakt. Het is begrijpelijk dat ze niet nog eens dergelijke tragedies willen meemaken. En misschien ontbreekt het de huidige plaatselijke bewindvoerders aan politieke moed om de burger te overtuigen van de positieve boost die een open Durme kan geven aan de stad en de omgeving. 2.

HET MOLSBROEK

De vzw Durme, staat, als beheerder van het 80ha grote natuurgebied niet onterecht op zijn strepen. Ze willen uiteraard het gebied beschermen tegen mogelijke vervuiling en verstoring van het ecologische systeem waar ze jarenlang voor hebben geijverd. Er zijn in Nederland en Duitsland evenwel voldoende voorbeelden waar bewezen wordt dat pleziervaart en de natuur best hand in hand kunnen gaan. Het is trouwens helemaal niet de bedoeling om door het Molsbroek te varen. De Durme loopt, zoals te zien is op het plan, rakelings langs het domein. 3.

PRIJSKAARTJE

Het is een zekerheid dat het bouwen van een sluis, het aanpassen van enkele bruggen en de infrastructuurwerken een flinke duit kosten. Toch is dit niet het grote probleem. Indien de gepaste personen aan de juiste wieltjes draaien kunnen de nodige financiële middelen gereserveerd worden. Alleen moeten die personen de aanzet krijgen om dat raderwerkje op gang te trekken. Dat kan alleen als er een samenwerking kan ontstaan van alle betrokken partijen die willen strijden voor de goede zaak. Geen simpele opdracht. Hiervoor hebben we al zeker nr. 4 nodig.

7 GEMEENTEN, HAVEN GENT EN OOST-VLAANDEREN

De gemeenten langs het traject moeten met de neuzen dezelfde kant op draaien. Dat zijn er 7 , in volgorde vanuit de monding: Hamme, Waasmunster, Lokeren, Sinaai, Moerbeke, Wachtebeke en Gent. En natuurlijk niet te vergeten de provincie die een groot deel van ‘De Long van Oost-Vlaanderen’ onder zijn hoede heeft. In Gent moet uiteraard ook rekening gehouden worden met de noden en deugden van het havenbedrijf.

DE VLAAMSE WATERWEG, een belangrijke schakel!

De waterwegbeheerder die ook Moervaart en Durme onder zijn hoede heeft lijkt de basis, de lijm, om alle actoren rond een tafel te krijgen. Dat zal een flink uit de kluiten gewassen exemplaar moeten zijn. En als het even kan mogen ze een stoeltje voor de pleziervaartsector bijschuiven.

DROMEN ZIJN BEDROG? Toch zijn we overtuigd dat het vroeg of laat mogelijk moet zijn om de Durme in eer te herstellen. Dat dit nog niet voor morgen zal zijn weten we ook. Hopelijk mogen we het nog meemaken, al zullen onze baarden allicht ruim volgroeid zijn tegen de tijd dat we van Mendonk naar Tielrode kunnen varen.

WAAR ER HOOP IS, IS ER EEN WEG!

SLUITEN VAARSEIZOEN MET

WATERSPORT MOERVAART

Weekend van za 15 en zo 16 september

DAKNAM Bedoeling was Lokeren aan te lopen. Door werkzaamheden aan Spletterenbrug is dit waarschijnlijk niet mogelijk.

Vandaar dit Voorlopig programma: ZATERDAG 15 SEPTEMBER - Afvaart in Wachtebeke zaterdagmorgen met brugopening 8u15. - Aankomst in Daknam omstreeks 10 uur. - Indien de weergoden ons goed gezind zijn drinken we met zâ&#x20AC;&#x2122;n allen een streekgebonden glaasje op de middag. - In de namiddag plannen we een activiteit haalbaar voor alle deelnemers. (voorstellen zijn welkom) - Omstreeks 18u30 verzamelen we aan de steiger voor een restaurantbezoek in de omgeving. Momenteel staat nog niet vast waar dit zal zijn. ZONDAG 16 SEPTEMBER - In de voormiddag is ieder vrij. - â&#x20AC;&#x2122;s Namiddags terug naar Wachtebeke , afvaart om 15.00 uur Een uitgewerkt programma zal begin september per mail doorgestuurd worden. Inschrijven kan evenwel reeds vooraf zodat we vervoer en restaurant kunnen inplannen. Per mail: watersport.moervaart@proximus.be GSM: 0478 349 291 of bij een der bestuursleden.

TOT BINNENKORT Het Watersport Moervaart Toervaartteam Deelnemen is GRATIS, eventuele restaurantkosten en havengelden worden door de deelnemers betaald.