Interview minor in het buitenland
22 Simone Liesveld
Allereerst, waar ben je nu? Momenteel ben ik in Stockholm, de hoofdstad van Zweden. Hier heb ik een halfjaar parallelle tweedejaarsvakken van het Biomedicine programma aan het Karolinska Institutet gevolgd. Wanneer bedacht je dat je naar het buitenland wilde en waarom? Ik wilde eigenlijk altijd al een keertje ervaren hoe het is om nu echt op mijzelf te zijn en in het buitenland te wonen. Het idee om voor het eerst naar het buitenland te gaan ontstond op de middelbare school, toen mijn Chinees docent mij informeerde over een studiebeurs waar ik in aanmerking voor kwam, dit gaf mij de mogelijkheid om een halfjaar in China te studeren. Op dat moment zag ik het alleen niet zitten om in mijn eentje als 18-jarige in het buitenland te wonen. Dat idee veranderde tijdens mijn eerste jaar van de bachelor, toen de mogelijkheid zich voordeed om in het tweede jaar naar Zweden toe te gaan (deze uitwisseling dus). In het begin stond ik hier nogal sceptisch tegenover (immers, wat valt er in Zweden te beleven? Waarop ik nu zou antwoorden: “heel veel!”, maar goed dat wist ik toen natuurlijk nog niet). Ook dacht ik dat ik zo’n uitwisseling nooit aan zou durven. Echter, toen ik de verhalen hoorde van de ouderejaars en iemand van het Karolinska over Zweden kwam vertellen, wist ik het zeker: ik wil – nee herstel – ik moet naar Zweden toe. En toen was het een kwestie van een goed verhaal op papier neerzetten en natuurlijk het geluk hebben om gekozen te worden. Heb je nog tips voor dingen die goed staan op je cv? Om eerlijk te zijn ben ik eigenlijk nooit zoveel bezig met mijn cv. Zeker nu ik hier ben vind ik het belangrijk om de tijd en energie te besteden aan dingen die ik op dit moment belangrijk en leuk vind en niet alleen te focussen op het einddoel. Als je je alleen maar focust op een einddoel, dan bevind je je eigenlijk in een sneltrein met een geweldig uitzicht, maar dan vergeet je te genieten en naar buiten te kijken. Mijn tip is om je niet zoveel zorgen te maken over je cv, maar vooral dingen te doen waar je blij van wordt. Want als je over 20 jaar terugkijkt, realiseer je je dat het niet de momenten zijn dat je streed om een mooi CV die je blij maakten, maar alle momenten die je daarbui-
ten deed. Althans, dat is mijn mening. Alhoewel ik moet toegeven dat een exchange naar het buitenland zeker niet slecht staat op je cv . Wat was je grootste ‘culture shock’? Lastige vraag! Enerzijds komt de Zweedse cultuur erg overeen met Nederland (zeker omdat het allebei Westerse landen zijn), maar anderzijds zijn er veel verschillen te vinden tussen de Zweedse en Nederlandse cultuur, met name wat betreft de werkmentaliteit. Iets wat mij namelijk al gauw opviel is hoe relaxt iedereen hier is. • De werkdruk is veel hoger in NL. In Zweden is echt letterlijk iedereen relaxt. o Je hebt hier geen zelfstudie, wat echt top is. • De focus op persoonlijke ontwikkeling. Dat staat hier echt centraal. o Ik hoorde dat mensen hier promoten om een tussenjaar te nemen zodat je de tijd hebt voor jezelf. o Vroege mogelijkheid tot stages, zodat je ook kunt ontdekken wat jij leuk vindt en wat jij bij jezelf vindt passen. • Zweden kunnen echt niet organiseren. Ze kijken wel wanneer dingen gebeuren. o Soms heel frustrerend, maar ook wel erg grappig . o Het is in ieder geval wel een mooie mentaliteit, want als je al ver van tevoren met iets bezig bent maak je je eigenlijk 2x zoveel zorgen of heb je 2x zoveel stress dan wanneer je hier gewoon pas last minute mee bezig bent. • In Zweden vertrouwen ze je heel erg. o Als je dingen leent (bijvoorbeeld schaatsen huren) verwachten ze dat je het wel ooit een keer komt terugbrengen. Geen borg, niets gecheckt etc. (bijv. ik hoorde van de medische exchangestudenten dat ze bij coschappen vaak 1-op-1 begeleid werden door een arts en dat ze regelmatig pauze mochten nemen) Een ander ding is hoeveel vertrouwen de Zweden hier in elkaar hebben! Waar in Nederland meer een prestatiecultuur heerst en dingen soms á-la-minute moeten gebeuren, staat in Zweden persoonlijke ontwikkeling centraal. In Zweden plannen ze de zaken niet zoveel vooruit (ik geef toe, soms wel onhandig, bijvoorbeeld als je over 2 dagen een optreden hebt en dan pas het repertoire
