Interview met een student uit Sint Maarten

Taina Bouw

In dit interview ben ik in gesprek gegaan met Rani Raghosing, zij is een tweedejaars geneeskunde studente aan de VU afkomstig van Sint Maarten. Ze vertelt over hoe het is om hier te studeren en laat ons kennismaken met Sint Maarten.

Zou je jezelf kunnen voorstellen? Ja natuurlijk, ik ben Rani, geboren en getogen in Sint Maarten. Mijn ouders komen uit Suriname, hierdoor spreken we thuis Nederlands. In Sint Maarten wordt eigenlijk alleen maar Engels gesproken, ondanks dat het eiland een onderdeel is van het Koninkrijk der Nederlanden.

Hoe ben je op het idee gekomen om aan de VU te studeren en niet in het land waar je woonde destijds? Op Sint Maarten heb je niet echt hoge scholen. De vervolgopleidingen zijn vooral gericht op de praktijk, wat we hier in Nederland mbo noemen. Er is wel een soort van Amerikaanse universiteit, het heet the medical university, hier komen rijke Amerikaanse studenten voor een paar exchange semesters. Als inwoners van Sint Maarten kan je hier een paar semesters gratis studeren, mits je al een Bachelor of Sciences op zak hebt. Ik heb wel getwijfeld of ik dit zou doen, maar ik heb het uiteindelijk niet gedaan omdat het te veel tijd kostte. Mijn ouders zijn beide arts, dus het werd wel een beetje verwacht dat wij (mijn 2 zusjes en ik) ook naar het hbo of universiteit gingen. Hierin had ik eigenlijk twee keuzes: studeren in Nederland of in USA. Twee dingen haalde me over om naar Nederland te gaan: het collegeld is veel goedkoper en in de USA heb je eerst een Bachelor of Sciences nodig om in medical school te komen. Eerst heb ik meegedaan aan de loting in Maastricht, hiervoor kon ik de selectietoets op Curacao maken. Hier kwam ik niet binnen, het jaar erna heb ik meegedaan bij de VU en kwam ik wel binnen. Sindsdien woon en studeer ik in Amsterdam. Verder was de selectie gelijk aan studenten die uit Nederland zelf komen. Ik moest wel een dossier inleveren met de uitgebreide beschrijving van vakken die ik heb gevolgd in Sint Maarten.

Hoe verliep voor jou de selectie tot geneeskunde aan de VU? Op Sint Maarten heb ik op een Nederlandse middelbare school gezeten. Ook hier was, hoe we het in Nederland noemen, de mavo het grootste deel van de leerlingen. In de tweede van vwo zaten we met z’n zevenen in de klas. Het niveau moet gelijk staan aan

het vwo in Nederland, hierdoor kon ik mij op de normale manier aanmelden aan de VU. Het was wel moeilijk, omdat ik alles alleen moest doen, ik kende niemand die mij kon helpen. Bij de tweede keer selectie ging het makkelijker, omdat ik toen beter wist aan wie ik hulp kon vragen.

Heb je altijd al geweten dat je dokter wilde worden? Ja, ik wist in de 6e van de middelbare school zeker dat ik dokter wilde worden. Natuurlijk door mijn ouders wist ik beter wat het vak inhoudt.

Heb je een culture shock ervaren? In het begin toen ik in Nederland kwam was ik erg gefocusst op mijn Nederlands. Ik had een beetje een accent en ik gebruikte soms Surinaamse woorden. Ik gebruikte bijvoorbeeld het woord ijskast i.p.v. vriezer. Daarnaast zijn we op Sint Maarten meer gericht op het samen zijn en merk ik dat in Nederland het veel meer op jou als individu gericht is. Ik kan dit denk ik het beste weergeven met een voorbeeld in een restaurant. Op Sint Maarten bestellen we allemaal gerechten, delen we alles en betalen we om en om, hier in Nederland wordt vaak een gerecht besteld, eet je het zelf op en betaald iedereen individueel. Op zich is dit wel fijner als student, maar het is wel wennen. Het is ook wel zwaar geweest, ik had last van heimwee en mistte mijn ouders en zusjes. Gelukkig is inmiddels een van mijn zusjes nu in Nederland om te studeren en aankomende zomer komt mijn andere zusje ook. Mijn ouders heb ik ook vaak kunnen zien in corona tijd, het was toegestaan om vrij te reizen in het Koninkrijk van Nederland. Hierdoor heb ik ook een tijdje online lessen kunnen volgen op Sint Maarten

Weet je of je na je studie in Nederland zou willen blijven of terug gaat naar Sint Maarten of naar een ander land? Ik heb geen behoefte eraan om terug te gaan naar Sint Maarten, tenminste niet voor langere tijd en natuurlijk wel om mijn familie en vrienden te bezoeken. Maar niet om daar later als arts te gaan werken. Op Sint Maarten is er bijna geen nascholing in de geneeskunde, je punten voor je BIG registratie worden niet bijgehouden. Je mag dan wel wel werken als arts, maar je verliest je registratie en kan dan niet bijvoorbeeld terug naar Nederland om daar te werken als arts. Ook houd ik erg van studeren en altijd meer bij te leren, dit wil ik dan niet missen als ik op Sint Maarten woon terwijl ik ook de mogelijkheid heb om bijvoorbeeld in Nederland te wonen. Alhoewel door corona veel bijscholingen ook online werden gehouden en misschien als dit blijft de keuze wel iets moeilijker wordt. Maar dit is allemaal nog voor de toekomst.

Dan mijn laatste vraag, zou je wat kunnen vertellen over Sint Maarten als eiland in het algemeen? Mijn moeder legt de relatie tussen Sint Maarten en Nederland altijd op de volgende manier uit: Vroeger was Sint Maarten het inwonende kindje van Nederland en nu is het kind uit huis. Sint Maarten is niet onafhankelijk van Nederland, maar heeft wel z’n eigen ministers en gouverneur (deze wordt door de koning gekozen). Sint Maarten is niet zo populair onder de Nederlandse toeristen als bijvoorbeeld een Curacao. Dit komt denk ik doordat de ticketprijzen naar Sint Maarten veel duurder zijn en de prijzen op het eiland liggen ook veel hoger dan op een Curacao of Aruba. Op Sint Maarten zien we vooral Amerikaanse toeristen en betalen we ook met de Amerikaanse dollar. Ondanks dit allemaal is het echt een schitterend eiland en zeker de moeite waard om een keer te bezoeken! Er zijn prachtige stranden, veel onontdekte plekken en mooie natuur. De bevolking op het eiland is erg divers, er zijn geloof ik 40 nationaliteiten. Je kan ook een coschap of stage op Sint Maarten doen. Zelf zou ik dit niet doen, omdat ik het andere studenten meer gun dan ikzelf. Wel zou ik de rest van de wereld meer willen ontdekken.

Taina: Ik wil Rani heel erg bedanken voor dit openhartige interview en inkijkje in haar leven. Het was een erg gezellig en leuk gesprek.