D O O R G E E F
COLUMN gino gommers
Dank je wel Veerle Baetens voor de mooie column. Proficiat met je hoofdrol in de film DE COLLEGA’S 2.0. waarin je met verschillende brillen van binôche prachtig je rol vertolkt als de sexy vrouw van rond de 50, terwijl ook je jongere collega’s zoals Mathias Vergels, Loes Swaenepoel en Jurgen Delnaet gestyled werden met brillen uit die zelfde collectie.
digheden bij te dragen aan een productieproces ten voordele van een maximaal winstbejag of ten voordele van de consument die zich geen verdere vragen stelt bij marktprijzen waarin geen enkele logica terug te vinden is. Wil je als ouder dit je eigen kinderen aandoen? Kiezen we voor kleinschalig geproduceerde gezonde voeding? Het menselijk contact met de marktkramer die lokale producten aanbiedt? Het enorm aantal jonge en dynamische zelfstandigen die met volle overtuiging een nieuwe zaak opstarten? Of laten we een verdere wildgroei toe van anonimiteit door een maximale ontwikkeling van baanwinkels (en bijkomende files) en internationale ketens waardoor wereldwijd elke stad er hetzelfde zal uitzien?
OPTIMALISEER
Zelfstandige optiekzaken en ketens, het is een vertrouwd beeld geworden in de winkelstraten. Maar hoe en waarom kiest een brildrager voor ofwel het vakmanschap van zijn opticien of voor de lage prijs van de keten? Onvoldoende geïnformeerd gaat de consument in het algemeen al snel voor de eenvoudige meetbare oplossing, de laagste prijs, wat niet altijd de voordeligste prijs zal zijn. Het is geen simpele klus voor de brildrager: kiest hij voor de bekwaamheid van de opticien, de korte opleiding van de winkelverantwoordelijke in de keten, het hippe imago van sommige massa geproduceerde merken die uiteindelijk hun lange levensduur niet kunnen garanderen? Het probleem is dat zowel ondernemer als consument teveel willen maximaliseren, zonder te kijken naar lange termijn effecten zoals gezondheid, duurzaamheid, milieu, sociale economie, etc. De mindset van beiden zal moeten wijzigen indien we in de toekomst nog een evenwicht willen bewaren tussen vraag en aanbod, minimale prijzen voor consumenten tegenover uitbuiting van leveranciers of fabrikanten. Neem bijvoorbeeld allerhande supermarkten die vanuit hun machtspositie lokale boeren uitbuiten om te leveren aan minimale prijzen of nog liever zonder enig ecologisch inzicht importeren uit lage loonlanden om de consument zogezegd de laagste prijs te kunnen bieden. Of de voedselindustrie die door genetische manipulatie de groei van allergieën veroorzaakt (bv. glutenintoleranties). Kan de consument zichzelf in de ogen zien om enkel nog voor de laagste prijs te kiezen, als je weet dat enkel onzekere lonen en slechte werkomstandigheden hiervan het gevolg kunnen zijn? Denk aan de vele reportages op TV waarin onderbetaalde werknemers, kinderen, worden gedwongen om in onmenselijke omstan-
74
eyeline
Het welzijn van zowel consumenten als leveranciers, handelaars en het behoud van de natuur zou eerder een doelstelling moeten worden in plaats van enkel maximale economische groei van een beperkt aantal aanbieders. De Europese welvaart kan zeker nog gedeeld worden zodat iedereen onder menswaardige omstandigheden kan genieten van zijn rol in het productieproces, en waarin terug respect is voor de consument én de zelfstandig ondernemer die een lokale meerwaarde kan creëren. Met enige emotionele intelligentie kan éénieder alvast zijn verantwoordelijkheden voor de toekomst ontdekken, en beslissen welk levenspad hij verder wil zetten. Ik hoef geen maximalisatie, geef mij dan maar een leven vol passie voor vakmanschap, persoonlijk contact met klanten en een volle tevredenheid over de filosofie van je eigen leven. Bij deze dank ik al onze klanten van binôche die al 20 jaar met wederzijds respect deze filosofie delen. Het was optimaal genieten.
VOLGENDE COLUMN: Betty De Wilde van Optiek De Wilde