Kans 3-2023 ‘Kijk mij eens, een man met echte vrienden’ by Leger des Heils

NR.3 2023

LIEFDE BIJ HET LEGER ZIJ AAN ZIJ

Voor het eerst een eigen bed SAMEN TEGEN EENZAAMHEID

‘Kijk mij eens, een man met echte vrienden’ AAD VAN DER ENT (46)

KANS SEPTEMBER 2023

KANS NR.3

september 2023 10 COVER Aad ( 46 ) Ook als je jong, veelbelovend én hoogopgeleid bent, kan het misgaan. Door een scheiding, een ongeluk of een verslaving. En soms door dat alles bij elkaar, zoals Aad van der Ent (46) ervaarde. Het was geen fijn leven voor de jonge Aad, met een vader die dronk en een hulpbehoevende moeder die al jong getroffen werd door de ongeneeslijke ziekte Huntington. ‘Mijn vader was een tiran’, vertelt Aad, ‘hij wilde mij en mijn zus altijd slaan.’ Aads oudere zus Nicole ging al jong het huis uit, kort nadat Aad zijn vader betrapte terwijl hij zich aan haar vergreep. “Ik sla hem dood”, riep ik tegen mijn zus. “Nee, doe dat niet”, zei ze, “we gaan morgen samen weg”. Zij vertrok, maar ik kon niet mee. Ik was te jong en wilde mijn moeder niet alleen achterlaten bij die engerd. Na vijf jaar kon ik het niet meer aan, wonen bij een vader die elke dag een halve krat bier leegdronk. Elke dag als ik thuiskwam uit school kon ik een andere man aantreffen. Ik werd steeds angstiger om naar huis te gaan. Na mijn havoexamen vertelde ik mijn moeder dat ik vertrok, ik ging bij mijn zus wonen. Daar begon ik aan de verpleegkundeopleiding.’ Pechvogel Toen Aad 21 was, stierf zijn vader. Vanwege haar ziekte moest zijn moeder naar een verpleeghuis, tot groot verdriet van Aad. ‘In de bus terug zat ik te huilen. In die tijd werd ik steeds depressiever en deed ik een poging om een einde aan mijn leven te maken.’

Al wist Aad sinds zijn elfde dat hij homoseksueel is, toch trouwde hij met een vrouw. ‘Ik haalde haar weg uit een onveilig huwelijk.’ Hun relatie liep op de klippen, daarna stapelden de problemen voor pechvogel Aad zich op. Inmiddels opgeleid als paramedicus en al jarenlang werkzaam als operatieassistent chirurgie, kon hij door een hernia en een fietsongeluk ineens niet meer werken. Alleen de zwaarste pijnstillers hielpen hem. Aad raakte verslaafd aan morfine. Echte vrienden ‘Maar kijk mij nu eens, ik heb bijna alles afgebouwd. En van een eenzame man ben ik een man met echte vrienden geworden. Een bekende sleepte mij mee naar de buurthuiskamer van het Leger des Heils hier in Nijmegen. Om nooit meer weg te gaan’, lacht Aad. Hij kijkt Martanja, coördinator van de huiskamer, aan. ‘Ook dankzij jou vind ik hier gezelligheid, en we delen van alles met elkaar.’ Aad sloot vriendschappen met andere bezoekers van de huiskamer. ‘Dat gaat hier gemakkelijker dan als je alleen thuis blijft zitten. De diversiteit is leuk. Vooraf had ik het idee dat hier alleen dakloze mensen of verslaafden kwamen, daar is het Leger des Heils toch voor? Maar dat is helemaal niet zo. Iedereen is hier welkom.’

Liefde bij het Leger

In de buurt huiskamer: kom je sjoelen of lekker mee-eten?

Hannah maakt toetjes met bewoners

Trukes nalatenschap en het Leger des Heils

22 20

Make-over voor Zij aan Zij

Ook jij kunt eenzame mensen helpen

Verder: P18 Het Leger helpt in Angola P28 Vrolijk langs de deuren met de collectebus P29 Hoe is het met Aaltje? P30 Tas met verrassingen P31 Column Arie van Dijk P32 Donateur in beeld

TEKST CAROLINE TOGNI BEELD LINELLE DEUNK

Verliefd

Zij vonden elkaar bij het Leger

KANS SEPTEMBER 2023

Ontmoetings winkel vol liefde Ze zijn jong en verliefd. Ze zagen elkaar voor het eerst op de studentenvereniging, maar tijdens vrijwilligerswerk voor het Leger des Heils sloeg de vonk over. Jowan en Marinka vertellen hoe hun liefde groeide in de Ontmoetingswinkel in Maastricht.

‘Hij: ‘Tijdens een gesprek met coördinator Eline van de Leger ‘Zij is de des Heils-ontmoetingswinkel rots in de hoorde ik dat Marinka hier branding’ vrijwilliger was en op dezelfde dag werkte als ik. Ik dacht meteen: haar vind ik heel leuk. Samen fietsten we naar het Leger. We spraken af bij de Zeeman en vanaf daar gingen we samen verder. We konden het goed vinden, dat zag iedereen. Het duurde een paar maanden voor we onze eerste date hadden. Na die date veranderde er iets tussen ons. Onze gesprekken werden anders. Van heel praktisch over het werk en de winkel, werd het vooral gezellig en persoonlijker. Nog even samen een kopje thee drinken als de winkel dicht was, nog even blijven hangen. Het werden steeds meer kopjes thee en er volgden steeds meer gesprekken. Ik had de signalen die Marinka mij gaf niet meteen door, dat is altijd mijn probleem. Ik kon me niet voorstellen dat ze mij leuk vond. We maakten ook

samen muziek in de kerk, ik achter de piano, Marinka zong. Op een keer vertelde de predikant over Keesie en Mariska, over hoe verliefd Keesie was op haar. Maar Keesie wist niet dat Mariska ook verliefd op hem was. Dat ben ik, die Keesie, bedacht ik. Zou ze dan echt...? Ook in de winkel ging het opvallen. Bezoekers maakten opmerkingen over ons. “Zijn jullie een stel? Julie passen zo goed bij elkaar.” Ergens in die tijd werd het serieuzer, we spraken onze verliefdheid naar elkaar uit. Wat ik zo waardeer in Marinka is dat zij er altijd is voor anderen, altijd klaarstaat om te helpen. Dat merkte ik al bij de studentenvereniging. Vriendinnen zoeken haar op, zij is de rots in de branding. Ze kan zo goed luisteren. En onze communicatie is open, alles kan op tafel. Ik weet dat ik altijd bij Marinka terecht kan. We zijn nog heel jong, te jong misschien om al heel erg aan de toekomst te denken. Maar ik weet zeker: onze toekomst is samen.’

Zij: ‘Ik had hem al eens eerder gezien op de stu‘Hij is dentenvereniging waar we mijn grote allebei lid van zijn. Leuke liefde’ jongen, vond ik. En hee wat leuk, hij komt ook op dinsdag vrijwilligerswerk doen in de ontmoetingswinkel. Op dinsdagavond na ons werk bij het Leger hebben we altijd een verenigings activiteit. “Jullie zijn zo vrolijk”, kregen we vaak te horen. “Samen gezellig vrijwilligerswerk gedaan?” Dan lachten we maar wat. Maar het klopte wel,

het voelde fijn en kennelijk straalden we dat uit. Bij het Leger des Heils doen we veel samen, kleding uitzoeken, de boel opruimen, de winkel afsluiten. Ondertussen kletsen we over van alles en nog wat. Zo leerden we elkaar steeds beter kennen. Maar die eerste echte date, dat was een drempel. Ga je voor het eerst samen uit, dan geef je toch hardop toe dat je elkaar wel een beetje leuk vindt. Die eerste date was overigens een flop. De Leger des Heils-ontmoetingswinkel ligt in de wijk Scharn in Maastricht. Daar vieren ze in de zomer het wijkfestival Sjaander Broonk: leuk voor jullie eerste date, tipten onze collega’s. Wij

Jowan Tanis (20) studeert theologie aan de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven, België. Marinka Mensink (18) studeert social work aan Hogeschool Zuid in Maastricht. De weekenden brengen zij liefst samen door. In Maastricht of Leuven, of in Apeldoorn waar Marinka’s ouders wonen. En maandelijks in Ouddorp, waar Jowan organist is van de Hersteld Hervormde Gemeente.

daarheen, behoorlijk onwennig, we gingen tenslotte voor het eerst als stel op pad. Maar het festival was niet echt iets voor ons. Er waren allemaal oudjes, we haalden de gemiddelde leeftijd flink omlaag. Er knalde verschrikkelijke Nederlandstalige muziek door de speakers. We zijn even gebleven om een wijntje te drinken. Daarna zijn we gaan wandelen en hadden we gelukkig een mooi gesprek. Het leuke was: mijn fiets was kapot, dus moest ik achterop bij Jowan. Die date en alle dates erna zat ik bij hem achterop, mijn armen om hem heen geslagen. Bij het Leger des Heils kregen we steeds meer opmer-

kingen. Piet, een van de oudere bezoekers, vertelt elke keer weer hoe trots hij is dat ie ons heeft gekoppeld. Jowan is mijn grote liefde, voor de rest van mijn leven. We zijn beide vrijwilliger bij het Leger des Heils omdat we een hart hebben voor mensen. Je zet je in voor anderen, zorgt dat mensen zich gehoord voelen, bezorgt ze een fijne middag. Jowan bekommert zich om mensen, ook mensen die hij nog nooit heeft ontmoet. Hij wil dat iedereen zich waardevol voelt. Dat is bij hem terug te zien, en dat raakt mij. Het is, denk ik, de belangrijkste reden dat ik echt stapelverliefd op hem ben geworden.’

KANS SEPTEMBER 2023

Rignald (65) en Nabila (45) Sakoetoe ontmoetten elkaar op Westburgh, een woonlocatie van het Leger des Heils in Amsterdam. Toen Rignald een huis kreeg in Amsterdam-West, gingen zij samenwonen. In 2022 trouwden zij.

Hij: ‘Ik ging scheiden en belandde op straat, 58 jaar oud. Mijn vrouw en dochter bleven in ons huis wonen hier in Amsterdam. Na een paar ellendige jaren kwam ik te wonen op Westburgh, een woonvoorziening van het Leger des Heils. Op 12 mei 2018, mijn eerste dag daar, zag ik Nabila voor het eerst. “Laat haar met rust”, zeiden mijn begeleiders. Ze kenden mijn reputatie. Maar vanaf het moment dat ik haar zag, wist ik dat Nabila mijn vrouw zou worden. Maandenlang draaide ik om haar heen, maar Nabila wilde niets van mij weten. Tot op een dag begeleider Miriam zei dat Nabila’s zoontje naar de kapper moest, maar dat ze daar geen geld voor had. “Jij wilt toch contact met haar”, lachte ze. “Geef haar dan dat tientje

‘Zij is de engel die mij uit de put trok’

Zij: ‘We houden elkaars handen vast om samen te lopen en niet meer te vallen. Ja, ik ben erg verliefd op Rignald. Maar het duurde even voor het zover was. Ik was niet de makkelijkste op Westburgh; ik wilde niets van mannen weten. En ik was best angstig door slechte ervaringen met mannen in Italië, het land waar ik eerst woonde. Rignald bleef mij vrolijk begroeten, buenos dias señora. Hij zei het wel honderd keer. Maar ik bleef stug. Tot ik zag hoe lief Rignald was voor mijn zoontje en wat hij voor mij over had: stoppen met roken en drinken en tijd en aandacht geven aan mij. Toen wist ik dat hij voor mij de ware was. Ook het Leger des Heils

‘Ik ben erg verliefd op mijn amore’

‘We houden elkaar vast’ Hun liefde voor elkaar doet Rignald en Nabila elke dag stralen. Ze bevestigden die liefde met een huwelijk op de plek waar ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Daar waar Rignald na zes maanden het hart van Nabila wist te veroveren: bij het Leger des Heils.

voor de kapper, zo win je vertrouwen.” Ze kreeg gelijk. Vanaf dat moment kregen we een steeds beter contact. Ik stopte met alles waar Nabila een hekel aan had: drinken, roken, mijn interesse in vrouwen. En de klik was er. Ze kookte voor me en wat een lol hadden we samen als we elke zaterdag voor het Leger des Heils kookten. Nog steeds koken we daar af en toe samen. Dat ik ervoor zorgde dat haar zoontje naar de kapper kon en dat ik haar aandacht gaf, was wat Nabila nodig had. Iemand had haar hart gebroken en ze stond er alleen voor. Nu zag ik haar en hielp ik haar. Ook al was het iets kleins, het bleek toch belangrijk voor haar. Nabila is de engel die mij uit de put trok, God heeft ons samengebracht. Daar op Westburgh, de plek waar we elkaar vonden, zijn we getrouwd. Met begeleiders Miriam en Erik van het Leger des Heils als onze getuigen.’

‘ Ik zag hoe lief hij was voor mijn zoontje’ speelde hierin een belangrijke rol. Zij hebben mij altijd goed behandeld en in het begin beschermd tegen de mannen op Westburgh. Ja, Rignald was daar één van. Maar hij liet zien dat hij zijn allerbeste best wilde doen voor mij. Ik genoot van het samenwerken met hem in de keuken, samen koken en schoonmaken. Nu geniet ik ervan dat we een gezin zijn. We wonen inmiddels drie jaar samen, sinds kort woont mijn dochter ook bij ons. Mijn zoontje woont in een pleeggezin, maar we zien elkaar vaak. Ook hij is gek op Rignald, mijn amore, mijn schatje.’

DATEN BIJ HET LEGER Ook de liefde van je leven vinden? Bij het Leger des Heils werk je altijd met liefde, daar begint het mee. In de buurthuiskamers of bijvoorbeeld tijdens vrijwilligerswerk ontmoet je leuke mensen die net als jij in de ander zijn geïnteresseerd. Neem gerust een kijkje op: legerdesheils.nl/helpen

KANS SEPTEMBER 2023

Heb je iets te repareren of een klusje waar je zelf niet uitkomt? Dan kun je terecht in het Repair Café waar vrolijke vrijwilligers van wanten weten.

Tijdens de samenkomsten op zondag speelt de brassband. Speel je ook een instrument? Informeer bij je plaatselijke korps of je kunt meespelen.

Vaders en moeders, neem gerust je kinderen mee naar de buurthuiskamer. In de kidsclub gaan ze samen op avontuur.

Het Leger des Heils telt meer dan 120 buurthuiskamers, plekken waar mensen samenkomen voor de gezelligheid, een leuke activiteit of goede gesprekken over zingeving. Dit kun je zoal tegenkomen.

Om te leren over de basisprogramma’s van een computer en bijvoorbeeld leren betalen via internet.

BEELD INEKE GOES

Steeds meer mensen weten de weg naar de kledingwinkel te vinden. Voor ieders smaak, voor een kleine prijs.

Bezoekers die daar behoefte aan hebben, kunnen bij de mensen van de buurthuiskamer terecht voor een goed gesprek. Ook als het gaat om hulp bij schulden of andere problemen.

Soms gaat de huiskamer de wijk in, op wielen, met de Ontmoetingsbus of Ontmoetingsfiets. Kom gerust eens kijken en een praatje maken.

De behoefte aan groen groeit. Zo ook bij het Leger. Waar het kan, zorgen vrijwilligers dat er een (moes)tuin komt, waarin bezoekers samen kunnen tuinieren. Dat is leuk, samen wandelen. Met een groepje buurtbewoners een leuke wijkwandeling maken of naar een park in de buurt. Iedereen kan zich aansluiten.

Wees welkom voor koffie en een praatje. In de buurthuiskamer staat de koffie altijd klaar.

Hoe leuk is het om, ook op oudere leeftijd, samen te bewegen en ook eens die hoepel om te doen. Doe jij het voor?

Daar kennen we het Leger van: maaltijden voor buurtbewoners die graag samen eten en elkaar hier ontmoeten.

In de huiskamer is altijd tijd voor een spelletje, van sjoelen en klaverjassen tot een potje serieus schaken.

Bij het Leger kun je ook leren dansen en toneelspelen. Is er nog geen groep in jouw buurt? Begin er een!

Ook je steentje bijdragen aan de buurt? En vind je het gezellig om onder de mensen te zijn? We zoeken regelmatig vrijwilligers voor onze buurthuiskamers; kijk op: legerdesheils.nl/vrijwilligerswerk

KANS SEPTEMBER 2023

TEKST CAROLINE TOGNI BEELD PETER DE KROM

‘Eén schepje cake is genoeg, Jan.’ Maar Jan is niet te stoppen, het liefst krijgen alle toetjes van hem een extra dikke laag cakekruimels als bodem. Mart schuift als tweede aan in de rij - hij is verantwoordelijk voor een laag vanillevla in het bakje. ‘De lepel even langs de rand van de emmer, dan in het bakje’, luidt de instructie. Eitje voor Mart! ‘Mag ik nu ook even? Er komen ook bramen in, hè.’ ‘Groepsoudste’ Remke laat zich horen, tenslotte zorgt zij voor de kers op de taart in dit toetjes-maakproces: een laagje fruit, waarna Leen de deksels erop zet. Activiteitenbegeleidster Hannah, die samen met vrijwilliger Skadiye leuke dingen verzint voor bewoners van verpleeghuis De Linde, is tevreden. ‘Jullie zijn een geoliede machine, hier word ik blij van.’ Er komt nog een krat voor de laatste afdeling op tafel, dan zijn ze alweer klaar. Tijd voor een peukie, vindt Jan.

Na haar opleiding Maatschappelijke Zorg ging Hannah Verhaar (tweede van links) aan de slag als activiteiten begeleidster bij De Linde in Dordrecht, specialistisch verpleeghuis van het Leger des Heils. Ze vindt haar werk waardevol. ‘Hier kan ik iets bijdragen aan de maatschappij’, zegt Hannah. Wil je ook betekenisvol werk doen bij het Leger des Heils? Kijk op legerdesheils. nl/vacatures

KANS SEPTEMBER 2023

‘Er zijn voor de ander, daar gaat het om’ Onze bezittingen moeten een goede bestemming krijgen. Die gedachte hield Loek en Truke van Arem steeds meer bezig naarmate ze ouder werden. Dat het Leger des Heils veel kan betekenen voor anderen en ook voor degene die nalaat, gaf de doorslag. ‘Toen Loek overleed, stond het Leger des Heils direct voor mij klaar.’ Een gesprek met Truke van Arem (90). TEKST CAROLINE TOGNI BEELD CHRIS DE BODE

oek en Truke, Truke en Loek. Jullie waren al jong een twee-eenheid. Waar begint jullie verhaal? ‘Op de sportopleiding. Want sport, daar waren we allebei gek op. Toen ik de hbs bijna had afgerond, las mijn zusje Tiny in dagblad Trouw dat er een christelijke academie kwam voor lichamelijke oefening. “Daar moet je heen”, zei ze, “jij houdt zo verschrikkelijk van sport”.’

De christelijke academie, was die belangrijk voor jullie?

‘Het geeft rust te weten dat alles goed is geregeld’

‘We waren christelijk, maar tegelijkertijd ook vrij. Zo voelde ik me althans, vrij en los van anderen. Misschien omdat ik de jongste ben van vijf kinderen, vier meisjes en een jongen. Ik had een heerlijke jeugd, ook thuis waren we heel vrij. We mochten doen wat we wilden, de studie kiezen die we wilden. Dat deed ik. Op dag één van de opleiding ontmoette ik Loek. Hij zat een jaar hoger.’ Lachend: ‘Hij heeft me ontgroend, de rotzak!’

Zo begon jullie leven samen.

negentiende zijn we verloofd en na Loeks diensttijd trouwden we. Toen we getrouwd waren, kwamen we tot de ontdekking dat we geen kinderen konden krijgen. Dat kwam door de buikvliesontsteking die ik als jong meisje tijdens de oorlog kreeg. Ook door de operaties die daarop volgden, is van alles in mijn buik aangetast. In de oorlog waren er geen antibiotica. Mijn vader en moeder brachten me naar het ziekenhuis met het idee dat het afgelopen was. “Laat dat kind maar, ze gaat dood”, werd gezegd. Dat heeft zo’n indruk op mij gemaakt. Enfin, ik heb het overleefd, maar geen kinderen dus voor ons. Wat ik enorm in Loek prijs: hij heeft nooit gezegd dat hij dit erg vond. Daar ben ik hem tot op de dag van vandaag dankbaar voor.’

‘Eigenlijk wel. Ik was 18 en vond Loek direct aardig. Al snel waren we behoorlijk dol op elkaar. Hij was zo’n integere persoon. Zijn eerlijkheid heb ik mijn hele leven bewonderd. Loek was beter in sport dan ik, hij hielp mij met alles. Op mijn

Werd werken in de sport een levensdoel voor jullie?

‘Dat gold zeker voor Loek, hij kon goed voetballen. Hij was de sterspeler bij Blauw Wit in Amsterdam en werd zelfs gevraagd voor Ajax. Daar heeft hij even gespeeld tot zijn vader er een stokje voor stak. “Loek”, zei hij, “je gaat je talent niet verpatsen voor een hoop centen”. Dus bleef Loek bij Blauw Wit en later speelde hij bij De Geuzen. Terwijl ik nog met de opleiding bezig was, vroeg mijn zusje mij gymnastieklerares te worden op de huishoudschool waar zij directrice was. Zo begon mijn werkzame leven. Uiteindelijk gaven Loek en ik beiden les op de mulo en latere mavo in Krommenie.’

KANS SEPTEMBER 2023

De Nalatenschap

appartement kwamen wonen. Bij de ontruiming van een van de buurhuizen viel ons op dat de mensen keurig met de spullen omgingen. Ze smeten het leven niet weg zoals je wel eens ziet. “Waar zijn jullie van?”, vroeg ik. Ze bleken van het Leger des Heils te zijn. Onder ons woonde iemand van het Leger, daar gingen we op bezoek. Na een leuke avond met veel gepraat, wisten we: zo gaan wij het doen. En zo kwam Fred, de relatiemanager van het Leger des Heils in ons leven.’

In SBS6-programma De Nalatenschap vertellen mensen als Truke over de wens om na hun dood iets te betekenen voor een ander. Sommigen kiezen ervoor om een goed doel, zoals het Leger des Heils op te nemen in hun testament. De Nalatenschap is te zien op zaterdag 4 november om 16.30 uur bij SBS6. Herhalingen volgen op zondag 5 november om 12.30 uur en zaterdag 13 januari vanaf 10.00 uur.

Wat deed die keuze met je?

‘Het geeft rust om te weten dat alles goed is geregeld. Het Leger luistert goed naar wat mensen zelf belangrijk vinden, dat de nalatenschap in de geest is van diegenen. Mijn mooie spullen, ik gun ze anderen. Mij maken ze gelukkig en ze mogen ook iemand anders gelukkig maken. Ik ben gelovig, maar in de keuze voor het Leger des Heils gaat het mij niet om het christelijke, maar om praktische hulp en waar het Leger des Heils voor staat: er zijn voor de ander. Daar gaat het om.

Hoe kwam het Leger des Heils in jullie leven?

‘Wij hebben altijd geschonken aan goede doelen. Ieder jaar maakte ik een lijst van al onze giften, het Leger des Heils stond daar altijd tussen. Nadenken over onze nalatenschap deden we ook. We hadden gesprekken over wat we zouden doen als een van ons kwam te overlijden en ook over als wij er alle bei niet meer zouden zijn. Vanaf het moment dat ik samen was met Loek, was ik bang voor de eenzaamheid als hij er niet meer zou zijn. Het was voor ons heel gewoon om hierover te praten. Loek zat er vooral praktisch in: we moeten alles goed verzorgd achterlaten. Wat doen we met ons geld?, vroegen we ons af. Aan onze families nalaten wilden we niet, die waren zo gericht op geld. Vooral in mijn familie betekende geld aanzien. We voelden allebei sterk dat onze bezittingen niet aan onze families moesten toekomen.’

Jullie zochten een ander doel.

‘We zochten een antwoord. Want de vraag wat met ons geld te doen, bleef zingen in ons hoofd. Bij iedere verhuizing zeiden we tegen elkaar: wie gaat straks onze spullen opruimen? Tot we in dit

Als een van ons zou wegvallen, vonden Loek en ik het belangrijk dat de ander ondersteuning zou krijgen. Loek wist dat hij doodging en schreef alle praktische zaken in een boekje, hij wilde alles goed achterlaten. “Kijk maar in het boekje van Loek”, roepen we nu. Toen Loek twee jaar geleden overleed, stond het Leger des Heils direct voor mij klaar. Ik zal het nooit vergeten. Loek stierf om kwart over acht ’s ochtends, om half negen was Fred er en hij was er ’s avonds nog om mij te steunen. En Fred is nog steeds tot steun. Ik was altijd bang om alleen achter te blijven. Dankzij het Leger des Heils voel ik me nooit alleen.’

Meer weten over nalaten aan het Leger des Heils? Wilt u net als Truke kwetsbare mensen steunen als u er zelf niet meer bent? Met hulp van uw nalatenschap kunt u mensen helpen die anders niet gezien worden. Vraag de brochure aan via legerdesheils.nl/brochure-nalaten of vul de antwoordkaart in, in het hart van deze Kans.

KANS SEPTEMBER 2023

mensen in Angola Hygiëneproject Terwijl tijdens de COVID-19pandemie wereldwijd hygiëneen gezondheidszorgprojecten worden opgeschaald, krijgt Luanda, de overbevolkte hoofdstad van Angola, te maken met een uitbraak van tyfus. Oorzaak: slechte hygiëne doordat het vuilnis op dat moment niet meer wordt opgehaald. Het Leger des Heils springt in en start een WASH (Water, Sanitatie en Hygiëne)project om erger te voorkomen.

Schoon water, hygiëne en goede sanitaire voorzieningen zijn belangrijk, zeker op plekken waar de omstandigheden verre van ideaal zijn. Zoals in de Angolese hoofdstad Luanda, die kort na de coronaperiode te maken krijgt met een tyfusuitbraak. Met het WASH-project leert het Leger des Heils bewoners over goede hygiëne.

HELP JE MEE zodat inwoners van Luanda kunnen werken aan hygiëne en een gezonder bestaan? Steun dit project met je gift op bankrekening NL72 RABO070 70 70 171 onder vermelding van: Angola, Kans 3/2023.

Zegen van boven Het Leger des Heils blijft onder deze omstandigheden stug doorwerken, ook al staan tafels en stoelen inmiddels in het water. De vrijwilligers van het WASHproject weten hoe belangrijk schoon water, goede sanitatie en hygiëne zijn. Met enige regelmaat duwt een vrijwilliger met een schep tegen het dak van de tent om zo de enorme hoeveelheid water af te voeren. Lege containers worden gebruikt om het water op te vangen om zo veilig drinkwater te bemachtigen. Een tropische regenbui heeft vele gezichten: vreugde, overlast, waterpret voor kinderen, maar ook gratis drinkwater van boven.

TEKST EN BEELD ELLEN VAN DEN HIL

Stortbui Bij de startbijeenkomst van het project krijgen deelnemers informatie en ze worden doorverwezen naar de verschillende hulpverleners. Een enorme regenbui zorgt voor consternatie en maakt duidelijk dat Luanda, vanwege de slechte afvoer, zo’n stortbui niet aankan. Zanderige straten veranderen in kolkende watermassa’s. Kinderen rennen naar buiten en spelen in het vuile water alsof ze in een zwembad zijn. Huizen lopen onder. Op veel plaatsen zijn ouders én kinderen met emmers bezig met lozen.

KANS SEPTEMBER 2023

Zij aan Zij, de locatie voor jonge moeders in Amsterdam-Noord, kreeg dankzij Ikea een make-over met nieuwe meubels, gordijnen en keukenspullen. De vrouwen en kinderen die hier wonen zijn er blij mee. ‘Ik voel me hier thuis.’ TEKST CAROLINE TOGNI BEELD JUDITH JOCKEL

Sinem woont bij Zij aan Zij

‘VOOR HET EERST HEEFT MIJN ZOON EEN EIGEN BED’

‘Na 19:00 niet aankloppen a.u.b. We slapen!!!’

uğtekin (5) is trots. Na verschillende plekken in de crisisopvang krijgen hij en zijn moeder Sinem een woonen slaapverblijf bij Zij aan Zij. ‘Het is niet groot, maar hij heeft eindelijk zijn eigen bed’, vertelt Sinem Efe (25). Nadat haar relatie eindigt en ze niet bij haar ouders kan verblijven, komt ze met haar zoontje in de spoedopvang. Na een paar crisisplekken krijgen ze een woonplek bij Zij aan Zij. ‘Wat was ik blij. Toen wij binnenkwamen, was alles hier net vernieuwd, de etiketten zaten nog op de tafel en de spulletjes in de keuken. Wat een verschil met de spoedplekken. Daar moet je koken in de oude, vieze pannen die iedereen gebruikt. Het klinkt zo eenvoudig, nieuwe spullen. Maar het gaat over waardigheid, het is toch een plek waar mama’s moeten wonen, vaak met kleine kinderen. Hier voelen we ons veilig, het is een thuis.’

KANS SEPTEMBER 2023

Huisje boompje beestje

In de centrale huiskamer (mét tuin) ontmoeten de jonge moeders elkaar; vaak eten ze samen. Ook hier staan nieuwe meubels van Ikea.

inem doet haar best om haar kamer gezellig te houden, met voldoende ruimte voor het speelgoed en de knuffels van Tuğtekin. ‘Al wonen we hier tijdelijk, ik wil toch huisje-boompje-beestje.’ De vragen van haar zoontje vindt ze soms lastig. ‘Waarom wij niet een gewoon huis hebben. Waarom naast onze kamer een kantoor is. Waarom we met andere moeders en kinderen samen eten in de huiskamer. Dan leg ik hem uit dat we deze hulp nu nodig hebben. En dat hij straks, net als de andere kinderen in zijn klas, in een eigen huis zal wonen met een eigen kamer en mét een PlayStation. Dat is zijn droom.’

Sinem:

‘HIER VOELEN WE ONS VEILIG’

Sinem is blij met haar kamer aan een rustige gang van de opvang.

De beschermd wonen-locatie Zij aan Zij is gelegen in een rustige buurt in AmsterdamNoord.

KANS SEPTEMBER 2023

SAMEN TEGEN EENZAAMHEID

‘ Laat mensen ervaren dat ze ertoe doen’ Steeds meer mensen voelen zich eenzaam en doen minder mee in de samenleving. Eenzaamheid tast je gevoel van eigenwaarde aan en leidt tot gezondheidsklachten. Daarom is het belangrijk dat we ons inzetten voor mensen die zich langdurig eenzaam voelen. TEKST JOKE VAN ROOYEN BEELD STOCKSY

et gevoel ‘erbij te horen’ en ‘ertoe te doen’ is voor ieder mens een basisbehoefte. Toch hoort eenzaamheid, net als verdriet, bij het leven, het is onderdeel van mens-zijn. Vaak is eenzaamheid tijdelijk en de meeste mensen komen hier op eigen kracht weer uit. Maar soms is er meer nodig. Eruit komen is belangrijk, want langdurige eenzaamheid kan het zelfvertrouwen en het gevoel van eigenwaarde aantasten. Ook de gezondheid komt onder druk te staan, omdat het lichaam voortdurend stress ervaart. Eenzaamheid draagt bij aan uiteenlopende psychische en fysieke klachten, zoals depres sie, dementie, verslaving, beroertes, slaapproblemen en hart- en vaatziekten. Emotionele en sociale eenzaamheid Jan Willem van de Maat is onderzoeker sociale vraagstukken op het gebied van eenzaamheid bij Movisie, kennisinstituut voor de sociale sector. Jan Willem definieert

eenzaamheid als: het gemis aan betekenisvol contact. ‘Het is gebruikelijk twee vormen te onderscheiden: emotionele eenzaamheid die ontstaat bij een sterk gemis aan iemand bij wie je je verhaal kwijt kunt. En sociale eenzaamheid waarbij het gaat over het gemis van betekenisvolle relaties met een bredere groep van mensen om je heen.’ Zelf gebruikt de onderzoeker liever de verdeling die uitgaat van sociale behoeften: het hebben van een sociaal netwerk om leuke dingen mee te doen, het horen bij een groep (familie, vrienden, collega’s), de behoefte om begrepen te worden en een hechte band te onderhouden, en de behoefte aan waardering door een groter sociaal verband (werk, vrijwillige inzet). ‘Deze verdeling biedt meer houvast bij de aanpak van eenzaamheid’, vindt Jan Willem. ‘Of je je eenzaam voelt, hangt af van de mate waarin je behoefte hebt aan sociaal contact. En dat wordt weer bepaald door je persoonlijkheid en waar je opgroeit.

KANS SEPTEMBER 2023

In een land als Noorwegen bijvoorbeeld zijn mensen tevreden met een kleiner sociaal netwerk dan in Italië.’ Zelfkennis doorbreekt eenzaamheid De oorzaken van eenzaamheid zijn divers: van individuele oorzaken, veranderingen in het sociale netwerk, zoals na een overlijden, verhuizing, veran dering van werk of echtscheiding, tot maatschappelijke oorzaken die betekenisvolle contacten in de weg staan. Denk daarbij aan negatieve beeldvorming over ouderen, mensen met psychische beperkingen en migranten. ‘Het is belangrijk dat je in actie komt, niet in die eenzaamheid blijft hangen’, weet Jan Willem. ‘Uit onderzoek is bekend dat zaken als goed voor jezelf zorgen, gezond eten en te drinken, regelmatig bewegen en erop uitgaan, belangrijk zijn.’ Maar ook zelfkennis helpt, leerde Jan Willem toen hij onlangs namens Movisie een kleinschalig eenzaamheidsonderzoek deed met zestien deelnemers. Op de vraag wat hen vooral had geholpen de eenzaamheid te doorbreken, antwoordden de deelnemers: ‘Dat ik mezelf heb leren kennen.’ Jan Willem: ‘Dat vond ik verrassend, want zelfkennis voegt echt iets toe aan de reeks stappen die mensen

kunnen zetten om eenzaamheid te doorbreken. Zelfinzicht helpt om patronen in denken en gedrag te doorbreken. Als mensen ontdekken wie ze zijn en wat ze leuk vinden, kunnen ze daar vervolgens mee aan de slag.’ Uitsluiting Is er meer eenzaamheid dan vroeger? ‘In de coronajaren nam eenzaamheid toe, vooral bij jongeren en ouderen. Maar eenzaamheid is van alle tijden’, stelt Jan Willem. ‘Vroeger was de maatschappij meer gestructureerd, met strakkere normen, maar ook dat kan knellen en eenzaamheid oproepen. Nu is er meer vrijheid en ruimte om te zijn wie je bent.’ Wel ziet hij een andere actuele aanjager voor eenzaamheid: de zelfredzaamheid die tegenwoordig

wordt verwacht, mede als gevolg van toenemende digitalisering. ‘Voor mensen met een licht verstandelijke beperking en mensen die lichamelijk of psychisch kwetsbaar zijn, is dit moeilijk. Het vergroot de kans op vereenzaming. Uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat van deze kwetsbare groep 35 procent zich eenzaam voelt, tegenover 5 procent van de overige mensen. Dat roept de vraag op of we niet te ver zijn

‘ Uit langdurige eenzaamheid komen, vraagt meestal een lange adem’

doorgeschoten met die zelfredzaamheid.’ Met enige regelmaat is er in campagnes aandacht voor eenzaamheid. Goed om bewustwording en begrip te creëren, maar campagnes vormen geen snelle uitweg, waarschuwt Jan Willem. ‘Uit langdurige eenzaamheid komen, vraagt meestal een lange adem. Het is oké als het even duurt, tenslotte is het niet van de ene op de andere dag ontstaan. Daarnaast hangt eenzaamheid vaak samen met andere problematiek, zoals armoede en beperkingen, die uitsluiting in de hand werken. Je kunt je afvragen: hoe inclusief zijn we werkelijk, als mens, als bedrijf als maatschappij? Daar zijn zeker stappen te zetten. Als individu kun je vragen: hoe gaat het met je, wil je mee een boodschapje doen of koffiedrinken? Zonder betuttelend te zijn. Zie de ander als volwaardig mens en wees sociaal wanneer het kan.’ Iemand echt zien Dat is koren op de molen van Ine Voorham, officier van het Leger des Heils. Ine werkte als voorganger, gaf leiding aan het landelijke jongerenen maatschappelijk werk en was directeur van Stichting Leger des Heils Welzijns- en Gezondheidszorg. Nu leidt ze

de werkgroep Eenzaamheid, armoede en sociale uitsluiting, die zich richt op een aanpak tegen materiële en emotionele armoede. Glimlach Ine: ‘Het woord ‘eenzaamheid’ roept negatieve gevoelens op. Alsof het aan de ander ligt. Mijn ervaring is dat mensen zich niet eenzaam hoeven te voelen als je ze laat ervaren dat ze ertoe doen. Het gaat niet om wat je bezit, niet om wat je kunt, maar om wie je bent, om de ander te waarderen zoals hij of zij is. Als je dat oprecht kunt overbrengen, voelen mensen dat ze erbij horen. Dat kan door iemand ‘echt’ te zien, door een glimlach te delen, koffie te drinken of te wandelen met iemand. Het is wat onze medewerkers en vrijwilligers dagelijks doen in de buurthuiskamers en het draagt bij aan meer zelfvertrouwen en een beter gevoel over jezelf. Als werkgroep buigen we ons over de vraag hoe we deze houding meer kunnen stimuleren en uitdragen. Want als je daarvan de smaak te pakken hebt, is dat niet alleen goed voor die ander, maar ook voor jezelf, omdat het zoveel voldoening geeft.’

4 tips Hoe help je iemand die eenzaam is?

Laat mensen ervaren dat ze ertoe doen: vragen hoe het gaat, een beetje aandacht of een glimlach kan helpen.

Wees sociaal wanneer dat kan: maak een praatje, drink samen koffie of ga samen wandelen.

Bied concrete hulp: doe samen een boodschap, help bij de (digitale) administratie.

Meld je aan als Leger des Heils vrijwilliger in een van onze buurthuiskamers.

KANS SEPTEMBER 2023

UIT DE REGIO

De jaarlijkse collecteweek van het Leger des Heils komt eraan. Met de collecte halen we geld op voor buurthuiskamers door heel Nederland, waar de koffie gratis is en waar we mensen een plek geven om thuis te komen.

TEKST MAUREEN LAND BEELD ERIK BUIS

Ilse Doornhof (45) uit Harderwijk is een ervaren collectant. Sinds een jaar collecteert ze ook voor het Leger des Heils. ‘Mijn partner Mara is coördinator voor de collecte en ik ga langs de deuren. Daar kan ik onderuit, maar dat wil ik niet, want ik vind het veel te leuk om te doen. Anders dan bij andere goede doelen, roept het Leger veel positieve reacties op bij mensen. Majoor Bosshardt, de soepbus, de daklozenopvang en zingen bij de vuurpot met Kerst: zo kennen mensen het Leger. “Wat een goede organisatie”, hoor ik vaak. Mensen geven vaak ook meer dan ik gewend ben. Het Leger des Heils is voor ons familie. Mara en ik gaan er elke week naar de kerk, onze kinderen van 13 en 15 om de week. Een pubercompromis, inderdaad. De Leger des Heils-geloofsfamilie is een wat vrijere kerk dan andere kerken in Harderwijk. Er komen veel verschillende mensen. Ze worden allemaal als mens gezien, ook wij als twee vrouwen samen. We maken deel uit van het vrijwilligersteam dat het Leger des Heils in Harderwijk mede in stand houdt. Ik ben koster in de kerk en soms werk ik in de winkel of de buurthuiskamer. Die openhouden vind ik belangrijk, het is een ontmoetingsplek voor eenzame mensen. Daarom collecteer ik en zet ik me graag in voor het Leger. We moeten het toch met zijn allen doen, dan kunnen we elkaar maar beter steunen. ‘

HOE IS HET MET

KANS SEPTEMBER 2023

Aaltje

Rust in het groen De Breehof in Nieuw-Amsterdam bij Emmen is verbouwd en feestelijk heropend. Midden in het groen vinden de 32 bewoners hier rust en een veilig thuis, en krijgen ze de hulp en zorg die ze nodig hebben. Zodat de licht verstandelijk beperkte of voorheen verslaafde en dakloze deelnemers uiteindelijk op eigen benen kunnen staan.

Leren van leeftijdsgenoten In de buurthuiskamer in Arnhem organiseert stichting Gave samen met het Leger des Heils elke drie weken een Connect Us-avond: Nederlandse jongeren en jonge vluchtelingen sporten of eten samen en leren ondertussen van elkaar. ldh.nl/connectusarnhem

Veilige plek voor mensen met autisme De buurthuiskamer van het Leger des Heils in Brunssum is twee jaar geleden een ontmoetingsplek voor mensen met autisme gestart: de Auti-corner. Zo’n twintig mensen vinden inmiddels de weg naar deze voor hen veilige plek.

Foto-expositie Zie de mens Fotograaf en collega Gert Willem Haasnoot portretteerde begeleiders en bewoners van de Hilversumse Leger des Heils-locatie De Saffier. Bezoek de expositie Ecce homo van 8 september tot 17 oktober in het raadhuis en van 1 tot 30 november in de bibliotheek van Hilversum.

Haar huis raakte langzaam vol, vertelde de Amsterdamse Aaltje vorig jaar in Kans. Ze ging aan de slag met opruimen, samen met begeleider Walter van het Leger des Heils. Hoe gaat het nu? ‘Mijn aanrecht is leeg’, lacht Aaltje, ‘je herkent het niet terug.’ Ze vertelt dat ze eerst met Walter en nu met begeleider Bep heel veel spullen heeft opgeruimd en weggedaan. Uiteraard staan haar prachtig aangeklede paspoppen er nog, haar lievelingen. ‘Maar ik heb veel meer ruimte gekregen. Op de grond van de gang en mijn slaapkamer is het gewoon leeg. Ongelooflijk.’ En fijn, beaamt ze. Nu mag ze in haar huis blijven en hoeft de woningbouw geen schoonmaakploegen meer langs te sturen. ‘Zolang ik maar zorg dat het opgeruimd blijft.’ Haar poedel Sarah ligt lekker naast haar op de bank. ‘Maar Jari, mijn andere hondje, moest ik laten inslapen, hij had kanker. Dat was verdrietig.’ Ambulant begeleider Bep zoekt Aaltje eens in de twee weken op. ‘Dan kletsen we veel, en we gaan lekker naar buiten. Vaak naar de Ten Katemarkt hier om de hoek. Gisteren gingen we zelfs met de pont naar Noord, leuk hoor.’

KANS SEPTEMBER 2023

UITGELICHT

COLOFON Kans is een uitgave van Stichting Leger des Heils Fondsenwerving, bestemd voor donateurs en andere betrokken gevers. Onze activiteiten worden voor circa 90 procent bekostigd via overheidsregelingen. De gelden kunnen alleen worden besteed aan doelen die de overheid aanwijst. Verder betaalt een aantal cliënten een eigen bijdrage. Er zijn echter nog steeds mensen die buiten de boot vallen. Daar zijn donaties hard voor nodig. Dit magazine geeft donateurs en relaties die de organisatie steunen een gevarieerd, maatschappelijk relevant, hedendaags en zinvol beeld van het Leger des Heils. Het blad wil een kennisbron zijn over maatschappelijke issues waarmee het Leger zich bezig houdt. Het laat ook zien dat het Leger zijn beloften inlost: er onvoorwaardelijk zijn voor mensen zonder vangnet, geïnspireerd door het christelijk geloof.

TERRITORIAAL COMMANDANT Bente Strømner Gundersen

HOOFDREDACTIE

CIJFER

Kunst en Theater Gala Op zaterdag 9 september was het 14e Kunst en Theater Gala in AFAS Live Amsterdam. Bekende artiesten als Jeangu Macrooy, Stef Bos en Francis van Broekhuizen traden op, maar de hoofdrol was weggelegd voor talentvolle Leger des Heils-deelnemers. Op youtube.com/legerdesheils kun je nagenieten van deze avond.

Struikelen

2030

is het jaar waarin de Nederlandse overheid bereikt wil hebben dat er niemand meer op straat leeft. Met het Nationaal Actieplan Dakloosheid ‘Eerst een Thuis’ zetten we in op het ‘ombuigen’ van maatschappelijke opvang naar een passende woonvorm, waarbij mensen daadwerkelijk een eigen woonplek krijgen.

Harm van Teijlingen

COÖRDINATIE/EINDREDACTIE Erika Haisma

Schoolspullen voor Slowaakse kinderen

Als kinderen in Slowakije naar school willen, moeten zij zelf schoolspullen zoals schriften, pennen en potloden meenemen. Wie dit niet kan betalen, kan ook niet naar school. Voor veel kinderen uit de Romagemeenschap is dit helaas de realiteit. Majoor Richard de Vree, die namens het Leger des Heils in Slowakije werkt, reed daarom eind augustus met 160 rugzakken gevuld met schoolspullen naar Slowakije, alle 160 ingezameld door Leger des Heilsmedewerkers op het hoofdkwartier in Almere.

REDACTIE Menno de Boer, Charlotte van Egmond, Erika Haisma, Willemijn de Jong, Geert Jeroen Klootsema, Rien Timmer, Caroline Togni, Geke van Wijnen

CONCEPT/EINDREDACTIE Maters en Hermsen: Charlotte van Egmond, Caroline Togni, Kaisa Pohjola

TEKST/VORMGEVING Maters en Hermsen Journalistiek en Vormgeving

LITHOGRAFIE/DRUK Studio Boon, Senefelder Misset

DRUKWERKBEGELEIDING Regalis, Zeist

TECHNISCH UITGEVER Keystone Consultancy

REAGEREN?

Week tegen eenzaamheid Donderdag 28 september t/m woensdag 4 oktober is de landelijke Week tegen eenzaamheid. Je kunt hieraan meedoen door zelf een activiteit te organiseren om eenzaamheid tegen te gaan. Je kunt natuurlijk ook meedoen aan een activiteit die al wordt georganiseerd. Alles over de week tegen eenzaamheid vind je op: eentegeneenzaamheid.nl.

Leger des Heils, t.a.v. redactie Kans postbus 3006, 1300 EH, Almere. kans@legerdesheils.nl Wij worden ondersteund door:

Nieuwe Generaal

De CO2-voetafdruk van dit drukwerk is berekend met ClimateCalc en gecompenseerd bij: Groenbalans www.climatecalc.eu Cert. no. CC-000140/NL

De Nieuw-Zeelandse commissioner Lyndon Buckingham is gekozen tot 22e Generaal van het wereldwijde Leger des Heils. Hij en zijn vrouw Bronwyn gingen 1 augustus aan de slag. Hun belangrijkste taak, volgens de commissioner: God en het Leger des Heils dienen.

De adventskalender die geeft om een ander

W GLOSSY MAGAZINE VOOR DE MAJOOR Majoor Bosshardt was voor veel mensen een groot voorbeeld en inspireert nog altijd. Het werd dus de hoogste tijd voor haar eigen glossy magazine! Dat heeft maar één thema: goed doen. De glossy gaat niet alleen over de Majoor, maar ook over jou en mij. Wij krijgen allemaal elke dag de kans om het goede te doen. Het magazine is een prachtig cadeau voor iedereen die zich inzet voor een betere wereld, dichtbij huis. Vanaf 6 oktober voor € 9,95 te verkrijgen in alle supermarkten. Mis ‘m niet!

ie kent ‘m niet, de adventskalender? In de weken voor Kerst maak je elke dag een vakje open met als beloning een kleine verrassing, een chocolaatje bijvoorbeeld. Twee jaar geleden startte kapitein Anita Kamperman in Lelystad de omgekeerde adventskalender: je krijgt elke dag een tip om iets weg te geven aan een ander. In 24 dagen vul je een tas met kleine verrassingen voor iemand die dat hard nodig heeft. Inmiddels is de omgekeerde advents kalender een echte hype geworden. Door heel Nederland werden al honderden tassen gevuld en door bedrijven gesponsord. Majoor Hennie Kremer: ‘De omgekeerde adventskalender tipt iedere dag een praktisch product waar iemand die op straat leeft blij mee is. De ene dag is dat een warme muts, de ander dag is dat tandpasta.’ Aan het einde van de adventsperiode heb je een volle tas, en een mooi kerstpakket om weg te geven. Breng een beetje licht in donkere dagen en verras iemand die dit nodig heeft. Meedoen? Een gevulde tas lever je in bij een Leger des Heils-locatie in jouw buurt.

Ik voelde mij euforisch toen ik op een Grieks eiland de hoogste berg had beklommen. Enkele dagen later, terug in eigen land, struikelde ik over een fietsenrek. De euforie was snel verdwenen. Ik stond weer met beide benen op de grond. Nou ja, nadat ik was opgestaan. Omdat ik al enige ervaring had met struikelen, keek ik eerst snel om me heen. Ik had geluk dat niemand het gezien had. Daarna constateerde ik dat mijn broek én mijn knie kapot waren. Dat het soms wel wordt gezien, herinner ik me ook. Ik zie die drie jongens nog hard lachen, nadat ik met mijn fiets viel. Het moet een koddig gezicht zijn geweest en uiteindelijk kon ik ook wel om mezelf lachen. Eerlijk gezegd lachte ik ook wel eens om anderen. Toch weet ik dat niet ieder struikelverhaal om te lachen is. Dan gaat om veel meer dan een kapotte knie en broek. Het leven laat ons soms struikelen, ik voel het nog. Is er in de samenleving, waarin succes maatstaf lijkt te zijn, nog plaats voor mensen die struikelen? Ik hoor regelmatig succesverhalen. Maar hoe is dat met struikelverhalen? Kunnen mensen hun struikelverhaal nog wel kwijt in deze ‘succesmaatschappij’? En bij wie dan? Van Nelson Mandela is de uitspraak: ‘Oordeel niet naar mijn succes, maar naar het aantal keer dat ik ben gevallen en opnieuw ben opgestaan.’ Hierdoor blijf ik met beide benen op de grond soms struikelend door het leven gaan.

Arie van Dijk

Na 37 jaar werken bij het Leger des Heils, geniet hij van zijn pensioen

Donateur in beeld

T he Amazones

Van vrouwen voor vrouwen. Met die gedachte organiseerde damesteam ‘The Amazones’ het eerste 100% vrouwelijke rugbytoernooi van Nederland. En dat op internationale vrouwendag op de velden van de Wassenaar Warriors Rugby Club. De opbrengst van de inschrijfgelden, verkoop van zelfgebakken cakes en de barbecue ging volledig naar het Leger des Heils en werd gebruikt voor het opknappen van een moeder- en babyruimte op de Zij aan Zij-locatie in Voorburg. Initiatiefnemer Carine Stock: ‘We hebben een

internationaal team met 21 speelsters uit 11 verschillende landen. Voor dit toernooi nodigden we vrouwen uit van andere clubs uit de regio. Alles bij elkaar speelden we 581 euro bij elkaar met rugbyen. Samen besloten we dat we met het geld iets voor kwetsbare jonge vrouwen wilden doen.’ Samen met mede-initiatiefnemer Estelle Saevarsson maken The Amazones van het toernooi een jaarlijks terugkerend event. En misschien weten ze volgend jaar weer het Leger des Heils te vinden. Bedankt Amazones!

TEKST CAROLINE TOGNI BEELD MARTIJN BEEKMAN

‘Iets doen voor kwetsbare jonge vrouwen’