‘Toen ik het moeilijk had, stonden mensen voor mij klaar. Nu wil ik er voor anderen zijn’
ONTBIJTFIETS
‘We voorzien mensen van de belangrijkste maaltijd van de dag’
PIETER HOLLEBRANDSE
‘Als er iemand is die weer LICHT BRENGT in je LEVEN, dan is het God wel’
‘Tot nu toe werd het altijd weer licht. Het donker kwam, het zag, en het verloor zijn grip.’ matthijn buwalda
Beeld / Mona van den Berg
Beste lezer,
Als ik vertrek naar m’n werk is het donker en als ik ’s avonds weer naar huis rijd ook. Laat ik maar eerlijk zijn: deze donkere wintermaanden zijn niet mijn favoriete periode van het jaar. Hoe gezellig ik alle kaarsjes in huis ook vind, ik kan niet wachten tot de dagen langer worden en het eerste straaltje lentezon weer doorbreekt!
Ik weet niet of je het scheppingsverhaal in de Bijbel weleens hebt gelezen. Maar weet je wat de allereerste woorden van God waren? ‘Laat er licht zijn!’ Van alles wat Hij als eerste had kunnen maken, koos Hij voor het licht, en zo ontstonden de dag en de nacht. We weten allemaal dat er zonder licht geen leven is. Dat geldt niet alleen voor de natuur. Ook als mensen hebben we licht nodig: voor warmte, helderheid, hoop en richting.
Het thema van deze editie van OverHoop, Licht leven, gaat daarover. Hoe licht ga jij door het leven? Waar zie jij de hoopvolle lichtpuntjes in deze wereld? Hoe kun jij zorgen verlichten, voor jezelf en voor mensen om je heen?
Als Leger des Heils geloven we dat God niets liever wil dan licht brengen in ons leven. Daar is Zijn zoon Jezus het bewijs van. Hij kwam naar een wereld die donker was. Hij liet zien dat er altijd hoop is, zelfs in omstandigheden die uitzichtloos lijken. Zijn aanwezigheid verlicht niet alleen ons leven, het zorgt er ook voor dat wij zelf licht kunnen verspreiden. ‘Laat er licht zijn!’ Dat wens ik jou ook toe.
24 Wijze woorden
37 Aan tafel Pilav
Kapitein Anita Kamperman Veldsecretaris
14
Tussen hemel en aarde God of toeval
inhoud
11
Aanraders
Tips voor een gezellige en knusse winter
12
Levenslied
Levenslessen uit muziek
17
Column
Op straat met Jezus
18
In actie Bikers met een boodschap
21
Over de grens Dionne houdt zich staande
winter 2025
Column Shirma Rouse
sta elke dag dankbaar
22
Uitgediept Geldproblemen? Je staat er niet alleen voor
28
Vraag het De commandant geeft antwoord
30 Bijbelverhaal
32
In het land Aan het einde van de nacht is daar de ontbijtfiets
Van verslaving naar vrijheid:
Hoe Pieters
leven volledig veranderde toen God
Als klein jongetje hield de Zeeuwse Pieter er al van om kattenkwaad uit te halen. Hij werd gelovig opgevoed in een hervormde gemeente, maar vond het geloof lastig. Pieter: “Ik was een druk ventje.
In de kerk zat ik meer onder de banken dan erop. Veters losmaken van mensen die bij mij in de buurt zaten, dat soort dingen deed ik tijdens de dienst.”
Een makkelijke jeugd had Pieter niet. Thuis was er vaak ruzie. Zijn ouders gingen uit elkaar en op zijn veertiende moest hij zijn geliefde dorp achter zich laten om op een boerderij te gaan wonen in Stolwijk. “Dat was voor mij een heel vervelende tijd. Ik werd uit mijn vertrouwde omgeving gehaald, terwijl ik net zelf een beetje het leven aan het ontdekken was. Ik was opstandig en dacht alles beter te weten.”
Tussen Pieters moeder en haar nieuwe man ging het al vrij snel niet goed, waardoor er opnieuw vaak ruzie was. “Dat heeft mijn
Wie Pieter Hollebrandse (34) vandaag ontmoet, ziet iemand met een rustig karakter en een vriendelijke uitstraling. Dat was ooit heel anders. Pieters leven stond in het teken van verslaving, tot hij na een aangrijpende droom over de hel God om hulp riep. Een moment dat zijn leven volledig veranderde.
opgefokte karakter denk ik ook wel versterkt. Ik was regelmatig betrokken bij vechtpartijen op school en zette me tegen alles af. Ik spijbelde veel, gamede urenlang en was elk weekend dat ik kon in Yerseke. Daar wilde ik veel liever zijn.”
Het begon met een pilletje
In de weekenden in Yerseke sliep Pieter vaak bij vrienden. Omdat er weinig toezicht was, begonnen hij en zijn vrienden al snel recreatief alcohol en drugs te gebruiken op feestjes. Het begon met een pilletje, maar al snel kwam daar ook cocaïne bij. Drugs gebruiken vond Pieter fijn. “Het maakte me heel rustig en het was een hele goede demping voor mijn opgefokte karakter.”
Op z’n achttiende verhuisde Pieter terug naar Yerseke, om naar de zeevaartschool te gaan. Daar nam zijn drugsgebruik toe. “Ik begon van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat te snuiven. Normaal deed ik dit altijd met anderen, maar toen ik het ook alleen thuis begon te gebruiken, wist ik wel dat ik verkeerd bezig was en verslaafd was. Op zee kun je een aantal weken niet gebruiken, en elke keer nam ik me voor om te stoppen. Toch lukte dat telkens niet. Ik dacht: dan blijf ik
Beeld / Janita Sassen
maar gewoon gebruiken en zie ik wel waar het schip strandt.”
Nog één kans
Op de dag dat Pieters leven volledig veranderde, had hij er net een nachtdienst op het schip op zitten. Toen hij na zijn dienst ging rusten, kreeg hij een heftige droom. “Ik zat opgesloten in een horrorhuis en werd opgejaagd door demonen. Het was alsof ze een spelletje met me speelden. Elke keer als ik dacht te ontsnappen, grepen ze me weer vast. Het leek wel uren te duren. Ten einde raad riep ik het uit naar God: ‘Vader, als U er bent, help me!’ Terwijl ik dit uitsprak, kwam er een lichte gedaante door het plafond. De demonen waren zichtbaar bang voor deze gedaante en verdwenen.” Maar dat was niet het einde van Pieters droom. Eenmaal uit het horrorhuis, ontdekte hij dat hij zich in een spookstad bevond. Pieter: “Dat beangstigde me, en daarom besloot ik op zoek te gaan naar een kerk. Eenmaal binnen in de kerk sprak er een stem tot mij: ‘Je hebt nog één kans om naar de hemel te gaan, als je deze vraag
‘Meteen werd ik overspoeld door een gevoel van intense liefde, dat met woorden niet te beschrijven is’
goed beantwoordt.’ Toen ik de vraag niet kon beantwoorden, werd de stem ineens demonisch en zei: ‘Het maakt niet uit wat je kiest, je gaat toch wel naar de hel.’ De stem ging echt door merg en been.”
Gods liefde overwint
Badend in het zweet werd Pieter wakker. Hij had wel vaker heftig gedroomd, maar dit was zó echt. Hij kon alleen nog maar aan de droom denken. Wat hij had meegemaakt, wilde hij absoluut nooit meer ervaren. Pieter: “Ik bad tot God en zei: ‘Als dit mij te wachten staat, vergeef me dan alstublieft.’
‘Ik was helemaal overdonderd en dacht meteen: ‘Wow, God bestaat echt’
Meteen werd ik overspoeld door een gevoel van intense liefde, dat met woorden niet te beschrijven is. Ik was helemaal overdonderd en dacht meteen: ‘Wow, God bestaat echt.’ Ik zat huilend in de controlekamer van het schip. Ik besefte dat ik heel verkeerd geleefd had en dat ik met de hulp van God mijn leven moest omdraaien.”
Pieter begon iedereen op het schip te vertellen wat hij had meegemaakt. “Mensen dachten dat ik gek geworden was of dat ik een snuifje te veel op had, maar het maakte me niets uit.
‘Mensen dachten dat ik gek geworden was of een snuifje te veel op had’
Ik had de liefde van God gevonden.” Hij besloot ook zijn moeder te bellen en haar te vertellen over zijn bekering. Pieter: “Ze was zo perplex dat ze eerst niet geloofde wat ik haar vertelde. Ze maakte zich zorgen en belde me bijna elke dag om te vragen hoe het met me ging. Toen ik bleef herhalen wat mij was overkomen, was ze uiteindelijk ontzettend blij. Ze had al heel lang voor mij gebeden.”
Nog op het schip besloot Pieter ontslag te nemen en ander werk te gaan doen. “Ik wilde mijn verhaal met de wereld delen en echt iets terugdoen voor de maatschappij.”
Cirkeltje rond
Eenmaal aan wal zwoer Pieter al zijn verslavingen af. “Ik ruimde mijn huis op en voelde niets meer voor drank en drugs. Gods liefde was zo sterk, daar wilde ik alles wel voor laten.” Vrienden reageerden wisselend op zijn bekering. Sommigen wilden niets
meer met hem te maken hebben omdat hij gelovig was geworden, anderen bleven wel. Een van zijn vrienden wees Pieter op het Leger des Heils. “Hij zei: ‘Is dat niet wat voor jou?’ Ik was nog maar vier maanden clean, maar besloot het te proberen. De recruiter vertelde me dat er op korte termijn een Domus* in Halsteren geopend zou worden en dat daar een vacature openstond. Ik besloot te solliciteren en werd aangenomen.”
“Dat ik nu anderen met dezelfde problematiek mag helpen als die ik zelf heb gehad, vind ik nog steeds heel bijzonder. Ik begon met de opleiding Maatschappelijke Zorg en heb deze inmiddels afgerond.” Pieter geeft nu zelfs Bijbelstudies in de Domus. “Als er iemand is die weer licht brengt in je leven, dan is het God wel. Het voelt als een eer dat ik die boodschap met de deelnemers van de Domus mag delen.”
*Een Domus is een woonlocatie voor mensen die te maken hebben met verslaving en psychische problemen.
tips
voor een
gezellige en knusse winter
Doe een spelletjesmarathon
Trek je leukste spelletjes uit de kast (of uit die van de buurthuiskamer) en trommel je buren, vrienden en familieleden op voor een heuse spelletjesmiddag! Ideaal voor een regenachtige winterdag. Wie wint de meeste spellen?
Kerstactiviteiten Leger des Heils
Wist je dat het Leger des Heils veel gezellige kerstactiviteiten organiseert?
Van kerstmarkten en A-meezing dinners, tot prachtige kerstnachtdiensten en lekkere brunches: voor ieder wat wils! Scan de QR-code voor de actuele lijst met activiteiten bij jou in de buurt.
Scan de qr-code voor de actuele lijst met activiteiten bij jou in de buurt.
marY
In deze Netflix-film word je als kijker meegenomen in het verhaal van de geboorte van Jezus, door de ogen van Zijn moeder: Maria. De film geeft zo een nieuwe kijk op dit wereldberoemde verhaal.
maak je eigen CHoColademelk
Een kop chocolademelk is een heerlijke opwarmer tijdens de koude wintermaanden. En zelf maken is heel simpel! Verwarm 250 ml melk in een steelpannetje. Doe 1 flinke eetlepel cacaopoeder in een ruim glas, samen met 3 theelepels suiker. Schenk een klein beetje melk erbij en roer tot een glad mengsel. Voeg nu de rest van de opgewarmde melk toe, en je bent klaar. Vergeet natuurlijk de extra slagroom en minimarshmallows niet!
Heer, ik kom en beken, nu ik hier dicht bij U ben: zonder U
val ik uiteen; leid mijn hart door stormen heen.
ik heb u nodig – opwekking 763
Beeld / Esra van der Haagen
Het levenslied
van...
Ik heb U nodig
“Door moeilijke dingen in mijn jeugd ben ik het geloof kwijtgeraakt. Toch had ik na de scheiding van mijn ouders sterk het gevoel dat God mij riep. Toen ik naar de kerk ging, werd dit lied gezongen. Dat raakte mij. Het herinnert mij eraan dat ondanks dat ik van God ben weggelopen, Hij mij niet vergeet en altijd voor mij klaarstaat.”
Reign above it all Bethel Music
“God regeert over alles. Hij heeft de duisternis overwonnen. Als de hoogste Koning – Die over alles regeert – voor ons is, kan niets ons meer afbreken. Als het tegenzit, helpt het me heel erg om stil te staan bij de hoop die overal bovenuit steekt. In Hem mag ik rust en stilte ervaren. Je hoort erbij.”
Het is een bruisende bedoening in jongerencafé Kuppien op Urk. Vlak voor de zomer opende het café haar deuren. Sindsdien komen jongeren uit Urk en omstreken graag langs voor gezellige gesprekken, spelletjes of om samen muziek te maken onder het genot van een kopje koffie of thee. De piano tegen de muur van het café wordt graag bespeeld. Uit welke liederen halen de jongeren hoop?
is
“Het lied heeft niet heel veel tekst, maar de herhaling maakt het zo krachtig. Dat niemand is als Jezus, zegt eigenlijk al genoeg. Wat er ook gebeurt, niemand vervult ons zoals Jezus dat doet en niemand kan ons troosten zoals Hij. Dat is het allerbelangrijkste, dat raakt mij.”
Million little miracles Elevation Worship
“Dit nummer bezingt heel letterlijk mijn thuissituatie. Mijn moeder genas van borstkanker, ik had een moeilijke band met mijn vader, en mijn broertje stierf toen ik jong was. Het voelt alsof dit nummer speciaal voor mij is geschreven. De glorie van God is altijd bij mij geweest, ondanks dat het niet altijd zo voelde.”
Stand in Your love Josh Baldwin
“De woorden in dit lied moedigen mij aan om juist in moeilijke tijden te vertrouwen op Gods steun en bescherming. Schaamte, angst en leugens hebben geen kans als ik in Gods liefde ben. Wanneer ik strijd, strijd ik niet alleen. Het herinnert mij eraan dat de kracht van Zijn liefde ketens kan breken.”
Lichtstad met Uw Paar’len Poorten Urker Mannenkoor
“Dit lied doet me denken aan mijn vader. Hij is vier jaar geleden overleden en dit nummer werd gespeeld op zijn begrafenis. Sindsdien komt het nummer telkens op bijzondere momenten voorbij. Het lied herinnert mij aan een hoopvolle toekomst.”
De liedjes zelf luisteren? Scan de qr-code en volg de OverHoop Spotify-lijst.
Lisa (19)
Wouter (25)
Albert-Jan (17)
Diana (22)
Corina (22)
Joanne (25)
(opw. 763)
Niemand
als U (opw. 474)
Aan het woord zijn Remco (45) en Hanneke (40) Majoor-Eckhart. Ze wonen samen met hun twee jongens, Jess en Quinn, in Blaricum. Allebei werken ze als planner; hij voor een betonfabriek, zij voor het Leger des Heils.
God of toeval
tussen hemel en aarde
Hij groeide op in een gezin waar het geloof geen rol speelde. Af en toe ging hij met zijn oma mee naar de katholieke kerk, maar gelovig was hij niet. Ook zij groeide op in een gezin waar het geloof nauwelijks aanwezig was, maar op latere leeftijd leerde ze God kennen. Ze kwam tot geloof en werd heilssoldaat.
Ruim twee jaar zijn Remco en Hanneke getrouwd. Ze kenden elkaar al veel langer, maar de bruiloft liet even op zich wachten. Hanneke: “Ik wilde heel graag trouwen. Het perfecte plaatje, weet je wel. Maar van Remco hoefde het niet zo nodig. We zijn eerst samen gaan wonen, en kregen toen kinderen. Daarna moest hij er toch aan geloven.”
Ze leerden elkaar kennen via gemeenschappelijke vrienden, woonden eerst in Bussum, later in Naarden, en streken uiteindelijk met het gezin in Blaricum neer. Het geloof speelde in het begin van hun relatie geen rol. Ze waren er allebei niet mee bezig, dus kwam het ook niet ter sprake.
Vrijwilligerswerk
de locaties. Dat beviel zo goed, dat ik niet veel later ook betaald aan de slag kon als gastvrouw op een woongroep.”
Via haar werk kwam Hanneke in aanraking met God. HANNEKE: “Tijdens een bijeenkomst vertelde iemand over de kerk van het Leger des Heils. Dat sprak me zo aan. Dat wilde ik ook.” Ze bezocht het korps in Almere, en werd direct enthousiast. “Ik ben niet meer weggegaan.”
‘Ik geloof dat God een plan heeft, en dat er daaromgebeurendingen ’
Daar kwam een aantal jaar geleden verandering in. Bij de geboorte van hun eerste zoon brak Hanneke haar bekken. Ze kwam thuis te zitten, kon niet meer in de horeca werken en moest revalideren. Ze werd gewezen op een aantal vrijwilligersvacatures, om weer wat stappen te zetten richting werk. Hanneke: “De eerste vacature was bij het Leger des Heils, als receptioniste op een van
Vrij laten
Het geloof begon voor Hanneke een steeds belangrijkere rol te spelen. Voor Remco was dat geen probleem. REMCO: “Je moet elkaar vrij laten in die keuzes. Ik zou de laatste zijn die er moeilijk over gaat doen. Soms ga ik mee naar een samenkomst, als er iets bijzonders is, maar normaal gesproken blijf ik op zondagochtend liever thuis.” HANNEKE: “En dan word je ook gemist hoor. Ze zullen altijd vragen waar je bent.”
Opvoeding
Als het gaat over de kinderen, is Remco heel duidelijk. REMCO: “Ze mogen zelf kiezen. En wat ze ook kiezen: ik vind dat goed. Nu gaan
‘Ik zou het vindengeniaal om mijn opa en oma weer tegen te komen.
Maar ik weet het echt niet’
zou ik dat ook wel willen. Dan denk ik: zou God mij dan ook helpen, als ik dat vraag? Maar dat blijft vaak bij een gedachte. Ik vraag er niet om.”
Voor Hanneke speelt het gebed een belangrijke rol in haar leven. HANNEKE: “Voordat ik ga slapen, bid ik. Vaak voor anderen, niet zozeer voor mezelf. Ook voor Remco.” REMCO: “Dat wist ik eigenlijk niet. Volgens mij hoor ik dat voor het eerst. Maar ik vind het wel mooi.”
ze meestal met Hanneke mee op zondag naar de samenkomsten. Als ze ervoor kiezen om het geloof nog serieuzer te gaan nemen, is dat natuurlijk helemaal oké. Maar dat is het ook als ze besluiten om er niets mee te doen.”
Toeval
Andere wereld
Tegenwoordig komt het geloof – in tegenstelling tot in het begin van hun relatie – wel af en toe ter sprake.
Met name als het gaat over gebeurtenissen in het leven.
HANNEKE: “Ik geloof dat God een plan heeft, en dat er daarom dingen gebeuren.”
REMCO: “Ik weet het niet. Volgens mij is dat dan gewoon toeval.”
Hoewel Remco zelf niet veel voelt voor het geloof, kan het enthousiasme van de mensen die wel geloven, voor hem soms bijna jaloersmakend zijn. REMCO: “Als je over straat loopt, moet je eens kijken hoe veel mensen chagrijnig kijken. In het korps is dat totaal anders. Iedereen is daar vrolijk, vriendelijk. Dat vind ik mooi om te zien. Het lijkt wel een heel andere wereld.” HANNEKE: “Wat dat betreft denk ik dat je je goed thuis zou voelen in de kerk.” REMCO: “Ja, misschien wel.”
Leven na dit leven
Ook als het gaat over tegenslagen, ervaren Remco en Hanneke die verschillend. HANNEKE: “Ik kan, juist ook in moeilijke situaties, echt vertrouwen op God, en vragen om hulp. En ik geloof dat God dan ook wil helpen. Dat geeft rust, ook als het moeilijk is. REMCO: “Soms
Is er leven na dit leven? Voor Remco een vraag, voor Hanneke een weet. REMCO: “Ik hoop het ergens wel. Ik zou het geniaal vinden om mijn opa en oma weer tegen te komen. Maar ik weet het echt niet. Volgens mij komen we daar maar op een manier achter, en dat is aan het eind van dit leven.”
HANNEKE: “Het geeft mij juist veel troost. Sinds ik geloof, ben ik veel minder bang voor de dood. Ik heb geen idee hoe het er straks uit zal zien, maar ik weet wel dat het goedkomt.”
Beeld / Erik Borst
‘Sinds hij Jezus had leren kennen, was hij af van de stemmen in zijn hoofd’
Op straat met Jezus
Het was nog vroeg op de ochtend toen hij voor de deur stond. Het verband om zijn voet en een grote donkere plek onder zijn ogen verraadden moeilijkheden. Was hij in elkaar geslagen? Of onder invloed van drugs?
“Kom!”, zei ik tegen mijn collega, “we moeten naar hem toe.” Toen we voorzichtig dichterbij kwamen, zagen we hoe vermoeid hij was. Hij zocht een slaapplek en iets te eten. Een vast bed kon onze buurthuiskamer niet bieden, maar een boterhammetje was gauw gesmeerd.
Net negentien was hij. In zijn eentje doolde hij rond door de straten van Amsterdam. Thuis was hij niet meer welkom, sinds hij in Jezus geloofde. Zijn islamitische familie wilde hem niet meer zien, tenzij hij zich opnieuw bekeerde tot de islam, maar dat kon hij niet. Want sinds hij Jezus had leren kennen, was hij af van de stemmen in zijn hoofd, en de depressieve gedachten. Hardhandig was hij door zijn familie op straat gezet.
“Jullie zijn toch van het Leger des Heils?”, vroeg hij ons. “Dan geloven jullie ook in Jezus!” Zijn stralende blik verwonderde mij. Hoewel hij op straat leefde, kende hij geen angst. “God beschermt mij. Hij zei tegen mij dat ik naar het Leger des Heils moest gaan.” Terug naar huis gaan was geen optie, vertelde hij: “Ik ben zo blij met Jezus in mijn leven, hoe kan ik Hem ooit aan de kant zetten?”
We raakten in gesprek zijn over toekomstplannen, het geloof en de Bijbel en het werk van de Heilige Geest. Hij deed een dutje in de buurthuiskamer en we aten samen. Zijn wens? Een maatschappelijke opleiding volgen, anderen helpen en vertellen over Jezus. Toen ging hij – met nieuwe antwoorden op zak – weer verder naar zijn logeeradres. “Je bent hier altijd welkom voor een stage!”, riep ik hem nog na.
Elise Knoop buurthuiskamercoördinator in Amsterdam-West
Bikers met een boodschap
‘Iedereen kent het Leger, daardoor kom je makkelijk binnen’
Wie van motorrijden houdt én iets heeft met de missie van het Leger des Heils, kan zich sinds deze zomer aansluiten bij de Salvation Army Motorcycle Ministry, kortweg SAMM. In oktober vond de eerste SAMM-dag plaats in Amersfoort. “De laagdrempeligheid waardeer ik.”
Op de verwarming binnen ligt een rijtje motorhand-schoenen te drogen. Buiten, tussen de buien door, staat een man of twintig elkaars motor te bewonderen.
Het gaat over pk’s en cc’s, maar ook over dieperliggende zaken. Binnen zitten Martin Hessel en Henk Schipper, in leren motorhesjes. Zij zijn de Nederlandse tak van SAMM afgelopen zomer begonnen. Tijdens een roadtrip naar Noorwegen spraken ze iemand van SAMM Noorwegen en ontstond het verlangen in Nederland ook zoiets te starten. En nee, SAMM is geen motorclúb, dus de geinig klinkende naam Heils Angels is nooit een optie geweest.
Heilssoldaat Henk Schipper opent de dag met Marcus 16 vers 15, een bekend
Bijbelvers over ‘de wereld ingezonden worden’. Daarna: “Ik rijd een Honda, 25 duizend kilometer per jaar. Dat is belangrijk hier.” Aan het eind van zijn opening deelt hij aan iedereen symbolisch een metalen veerring uit, geplakt op een kaartje met de tekst: Ve(er)ring voor de hobbels op je levenspad! Mogelijk komt het ringetje nog van pas bij de tourrit.
Martin en Henk MARTIN: “Een motorclub is hiërarchisch en aan andere regels gebonden. Dat willen wij niet, wij willen een bediening zijn. Enerzijds is er de SAMM Community, waar het vooral draait om ontmoeting. Anderzijds is SAMM Mission gericht op evangelisatie onder motorrijders. We willen relaties opbouwen en gaan daarvoor naar clubhuizen, feestjes, beurzen of doen mee met tourritten. Het contact ontstaat vanzelf, met de motor als verbindende schakel.” HENK: “We vertellen over wie God en Jezus voor ons zijn. Soms zien we de mensen die we ontmoeten daarna nooit meer. Het is aan God hoe het met zo iemand verder gaat. Iedereen kent het Leger en heeft er een positief beeld bij. Daardoor kom je makkelijk binnen.”
‘Het contact ontstaat vanzelf, met de motor als verbindende schakel’
Vader Anton en zoon Matthias
ANTON: “Zelf heb ik nog niets met het Leger, wel met het geloof. Via-via werden we op deze dag gewezen. Gaaf om vanuit diverse windrichtingen een dag met gelijkgestemden op te trekken.”
MATTHIAS: “Ik rijd langer motor dan m’n vader en heb wél alles in een keer gehaald. In je eentje rijden is leuk, maar in een groep leuker. Ik vind de dingen waar het Leger mee bezig is belangrijk. SAMM spreekt me meer aan dan een gewone motorclub. Dat heeft te maken met alles wat er buiten het motorrijden om gebeurt.”
Henk Jan “Ik ben een kind van heilssoldaten. Door een relatie met een vrouw die niet geloofde, raakte ook mijn geloof op een zijspoor. Ik kreeg een nieuwe relatie, las weer in de Bijbel en zocht geloofsgenoten. Motorrijden is mijn hobby, dus wees mijn zus me op deze SAMM-dag. Ik heb geen idee wat ik moet verwachten, daar sta ik open in, maar de laagdrempeligheid waardeer ik. So far, so good!”
‘Ik
Dionne houdt zich staande:
blijf altijd hoop houden’
Dionne Swedo (31), geboren en getogen in Paramaribo, groeide op in een gezin met vijf kinderen. Haar moeder werkte jarenlang in de dierentuin, terwijl haar zieke vader niet in staat was te werken. Ondanks de moeilijkheden uit haar jeugd, weet Dionne zich overtuigend staande te houden.
Op haar zeventiende werd ze moeder. De vader van het kind verdween uit beeld, waardoor Dionne al vroeg de verantwoordelijkheden van alleenstaand moederschap droeg. Inmiddels heeft ze twee zoons en werkt ze in een slecht betaalde baan met onregelmatige uren. Door hard te werken is ze in staat om naast haar gezin ook andere familieleden te ondersteunen.
Allemaal in 1 huis
Dionne woont samen met haar twee kinderen, haar zus, broer en nichtje van twee in één huis. Voor iedereen is ze een moederfiguur; ze is zorgzaam, betrokken en onvermoeibaar. Ze is ook de enige vaste kostwinner van de familie.
Haar zus heeft geen baan en haar broer werkt af en toe in de bouw.
op een betere toekomst niet. Een eigen plek vinden zal niet makkelijk zijn, maar ze gelooft dat het met Gods wil toch mogelijk is.
Vechten voor de toekomst van de kinderen
Haar oudste zoon zit op het voortgezet onderwijs, maar heeft het moeilijk met leren. Hij is meer praktisch ingesteld. Haar jongste zoon gaat het makkelijker af. Ze is dankbaar voor de ontwikkeling van haar jongens, maar het blijft financieel knokken. Vanuit haar geloof blijft ze vechten voor haar kinderen, haar omgeving en haar toekomst.
Dankbaar kerst vieren
Scan de qr-code om dit werk te steunen.
Leger des Heils geeft kracht en hoop
Ze is al haar leven lang betrokken bij het Leger des Heils. De hulp in moeilijke tijden geeft haar kracht en hoop. Zoals de voedselpakketten met kerst. “Daar zit heel wat in, echt genoeg voor een paar weken”, vertelt ze dankbaar. “In periodes dat er geen geld voor eten is, geeft de steun van het Leger mij een stuk rust.”
Ondertussen verliest Dionne de hoop
De kerstperiode betekent veel voor Dionne. Als er geld is, probeert ze een heerlijke Surinaamse maaltijd te bereiden. Ze viert kerst met het hele huishouden; gezellig thuis met lekker eten en vervuld van dankbaarheid voor God. Ook de steun van het Leger des Heils helpt enorm bij het vieren van de kerstdagen. Het feest van het Licht schijnt ook vooruit naar de toekomst: ondanks strijd heeft Dionne hoop en vertrouwen.
Steeds meer mensen in Nederland hebben te maken met bestaansonzekerheid.
Dit kan zorgen voor stress en sombere gevoelens. Wat kunnen we doen om dit op te lossen en de last te verlichten?
Geldproblemen?
Je staat er niet alleen voor
Ongeveer 1,7 miljoen mensen in Nederland leven in armoede of hebben geldproblemen. Dat is bijna een op de tien mensen. Vaak hebben ze niet alleen last van geldgebrek, maar ook van andere problemen. Die problemen samen noemen we bestaansonzekerheid. Dennis Maliepaard, programmadirecteur financiën van het Leger des Heils, vertelt: “Mensen in bestaansonzekerheid hebben stress over de vraag of ze wel rond kunnen komen. Maar het gaat over meer dan geld. Bijvoorbeeld: kun je deze maand de huur betalen? Kun je de boodschappen betalen, zorgen voor je gezin en naar de dokter als dat nodig is? Het gaat over de basis, niet over luxe. Veel mensen denken dat armoede komt doordat iemand op een onverantwoorde manier geld uitgeeft. Maar dat is vaak niet zo.”
Ontmoeting
In de buurthuiskamers van het Leger des Heils ziet Dennis veel mensen die door langdurige ziekte of arbeidsongeschiktheid in bestaansonzekerheid belanden. Hij ziet dat mensen in zo’n situatie vaak eenzaam worden. “Armoede komt nooit alleen”, aldus Dennis. Een deel van de oplossing ligt volgens hem in de buurthuiskamers. “Het Leger des Heils wil dat mensen elkaar ontmoeten en uit hun isolement komen. Wij willen er voor elkaar zijn en met mensen meelopen. Vertrouwen opbouwen, daar gaat het om.”
Kijk hier voor een buurthuiskamer bij jou in de buurt?
Praktische hulp
Zo kwam er laatst een arbeidsmigrant bij een buurthuiskamer binnen, vertelt Dennis. Hij zat in de problemen en had een simkaart nodig. Een simkaart met een Nederlands nummer, zodat de kans op een nieuwe baan een stuk groter was. De buurthuiskamer
zorgde ervoor dat deze meneer er een kreeg. Zo kon hij weer aan het werk en had hij weer inkomen. Voor dit soort praktische hulp zijn mensen welkom in de buurthuiskamer: een goedkope, gezamenlijke maaltijd, tweedehands kleding of iets kleins als een simkaart. Ook is er in veel buurthuiskamers een spreekuur waar je terecht kunt met vragen over financiën of ingewikkelde formulieren.
Aardig
Veel mensen die problemen hebben, schamen zich hiervoor. Daarom vertellen ze er niet snel over. Dennis vertelt over een ontmoeting met een vrouw die nu vrijwilliger is in een buurthuiskamer. “Ze vertelde me dat mensen aardig voor haar waren toen ze voor het eerst in de buurthuiskamer kwam. Ze dacht: als ze me leren kennen, gaat dat wel over. Maar de mensen bleven aardig, vertelde ze.”
zit jij in een moeilijke situatie? dit kun je doen:
1. Durf naar buiten te komen. Praat met iemand uit je omgeving. Of kom eens koffiedrinken of mee-eten in de buurthuiskamer. Misschien durf je daar iemand in vertrouwen te nemen om over je problemen te praten.
2. Word vrijwilliger. Dat je geen betaald werk doet, betekent niet dat je nergens goed in bent. Vrijwilligerswerk doen dat je leuk vindt, geeft vaak een gevoel van voldoening.
3. Doe de potjescheck. Heb je moeite om rond te komen? Er zijn allerlei ‘potjes’ geld beschikbaar bij de gemeente. Ontdek op potjescheck.nl waar jij recht op hebt of doe dit samen met een vrijwilliger in de buurthuiskamer.
wijze woorden
Het geeft een goed gevoel om iets voor een ander te betekenen
FRED
Bezoeker buurthuiskamer
Fred en zijn vrouw hebben een gezamenlijke passie voor dieren. Regelmatig passen ze op de (huis)dieren van mensen die op vakantie gaan. Iets betekenen voor een ander en waardering daarvoor krijgen, brengt licht in het leven van Fred. “Wij genieten van de dieren en het buitenleven en helpen daar anderen mee. Win-win dus!”
Als er een deur dichtgaat, zet God een raam open en komt er licht binnen
MEGGIE
Vrijwilliger en heilssoldaat
Tijdens een donkere periode van ziekte ervaarde Meggie dat God over haar waakte. Ze herstelde en wil nu licht brengen in levens van anderen. Dat doet ze door middel van zang, kunst en creativiteit en door een luisterend oor te bieden.
“Toen ik het moeilijk had, stonden mensen voor mij klaar. Nu wil ik er voor anderen zijn.”
Ik geniet enorm van al het moois in de natuur
MILAD
Bezoeker buurthuiskamer
Een jaar geleden kwam Milad vanuit Syrië naar Nederland. Het leven als christen daar was niet makkelijk voor hem. Na een moeilijke periode kan hij hier extra genieten van de natuur. Hij vindt steun bij mensen om hem heen en bij God. “Praten met God brengt mij licht en vrede. Ik ben dankbaar dat ik elke dag mag opstaan.”
Door niet in problemen te blijven hangen, wordt je leven lichter
SANDRA
Bezoeker buurthuiskamer
Sandra is regelmatig te vinden achter de naaimachine, tijdens de naaiclub in de buurthuiskamer. In de dagelijkse drukte vindt ze hier een momentje voor zichzelf. “Deze plek is voor mij een lichtpuntje. Hier kan ik even op adem komen.” Licht zit volgens Sandra ook in jezelf. “Als je leert van wat je meemaakt, ontstaat licht en ruimte om dat vervolgens uit te delen aan anderen.”
In elk nummer van OverHoop geeft commandant Bente S. Gundersen, de leider van het Leger des Heils in Nederland, Tsjechië en Slowakije, antwoord op drie vragen van lezers. nte S Gund e r s ne
Vraag
het aan... de commandant
Waar gaat het geld van de collecte naar toe?
“Elk jaar in november gaan in het hele land collectanten van het Leger des Heils langs de deuren. In 2024 leverde dit ruim 1,3 miljoen euro op, waar we erg dankbaar voor zijn. De opbrengst is met name bestemd voor het buurtwerk van het Leger des Heils. We hebben door heel Nederland zo’n 130 buurthuiskamers, die toegankelijk zijn voor iedereen. Mensen kunnen er terecht voor een kop koffie, een spelletje, een maaltijd, zingevingsvragen of bijvoorbeeld tweedehands kleding. Op steeds meer locaties wordt ook schuldhulp en huiswerkbegeleiding geboden, aangevuld met lokale activiteiten. We merken dat de behoefte aan contact en directe hulp enorm is. Het overgrote deel van de buurthuiskamers is voor het voortbestaan afhankelijk van giften en donaties.”
‘We merken dat de behoefte aan contact en directe hulp enorm is’
Beeld
/ Mona van den Berg
Waar komen de rangen van het Leger des Heils vandaan en welke rangen zijn er?
“Toen het Leger des Heils in 1865 werd opgericht door William en Catherine Booth, heette het ‘The Christian Mission’. In die tijd werd het vooral gezien als een vrijwilligersorganisatie. William Booth zag dit echter anders: hij beschouwde zijn beweging als een leger dat strijdt tegen alles wat mensen afhoudt van Gods liefde. In 1878 kreeg de organisatie zijn huidige naam ‘The Salvation Army’.
Omdat het als een strijdend leger werd gezien, werd ook gekozen voor het invoeren van legertermen, zoals rangen en voor uniformen. Een van de bekendste termen is misschien wel die van heilssoldaat. Dit zijn leden van het kerkgenootschap van het Leger des Heils. Officieren (mensen die een geestelijke leiderschapsrol vervullen binnen het Leger des Heils) hebben verschillende rangen. Hoe meer dienstjaren, hoe hoger de rang. Zo ben je luitenant met 1 tot 5 dienstjaren, kapitein tussen de 5 en 15 jaar en majoor bij meer dan 15 dienstjaren.
De rangen luitenant-kolonel, kolonel en commissioner worden toegekend aan mensen met hogere leidinggevende functies, veelal op landelijk niveau. De hoogste leider van het wereldwijde Leger des Heils is de generaal, in Londen.
Van die functie is er wereldwijd maar één. Er zijn nog meer rangen, maar dit zijn de bekendste.”
‘William Booth beschouwde zijn beweging als een leger dat strijdt tegen alles wat mensen afhoudt van Gods liefde’
‘Ik zie ook dat, als het erop aankomt, mensen echt voor elkaar klaarstaan’
Hoe probeer jij goed te doen voor de mensen om je heen?
“Goed contact met de mensen om me heen vind ik belangrijk – of het nu om vrienden, familie of collega’s gaat. Ik wil benaderbaar zijn en denk graag mee als er iets speelt. Hoe kan ik iets betekenen in jouw situatie?
In Nederland draait het vaak om snelheid en efficiëntie –we zijn met z’n allen altijd druk. Maar ik zie ook dat, als het erop aankomt, mensen echt voor elkaar klaarstaan. Dat vind ik mooi en dat probeer ik zelf ook te doen.”
Stel je vraag!
Wat wilde jij altijd al vragen aan Bente, de leider van het Leger des Heils?
Stuur je vraag uiterlijk 1 april 2026 naar overhoop@legerdesheils.nl en wie weet staat hij in het volgende nummer!
Tekst / Naar Lucas 14
Beeld / By Malu
Een rijke man wilde een groot feest geven. Hij nodigde al zijn vrienden en kennissen uit voor een uitgebreide maaltijd bij hem thuis.
Een hele week was hij bezig met de voorbereidingen. Boodschappen doen, het huis klaarmaken, de tafels dekken. Het moest perfect zijn.
Toen de dag van het feest aangebroken was, liet de rijke man zijn gasten ophalen door zijn eigen auto met chauffeur. Maar tot zijn grote verbazing kwam de chauffeur zonder gasten terug. Een voor een lieten alle gasten weten toch niet te komen.
De een had net een nieuwe baan, en was zo druk. De ander was net getrouwd, en kon thuis niet weg. Weer een ander was plots op zakenreis gegaan. Allemaal hadden ze een excuus.
De rijke man werd boos en verdrietig. Al die voorbereidingen, al dat heerlijke eten: was het nu allemaal voor niets? Het bleken toch niet zulke goede vrienden. Ze lieten hem allemaal zitten.
Daarom besloot de rijke man zijn chauffeur er weer op uit te sturen. Nu niet naar zijn vrienden, maar naar de bruggen, de stegen, de opvangplekken. “Ik zal vanavond de maaltijd delen, mijn huis zal
De chauffeur ging erop uit en kwam deze keer wel met gasten terug. Het huis liep vol met onbekenden. Met mensen die nog nooit zo’n feest hadden gezien. Het werd een prachtige avond.
Goedemorgen.
Leger des Heils. Wilt u een ontbijtje?
Aan het einde
van
de nacht is daar de ontbijtfiets
Iedere woensdagochtend rijdt Marius met de ontbijt ets door Groningen. Samen met een vrijwilliger gaat hij op pad om dak- en thuisloze mensen te voorzien van een ontbijtje. “De nacht kan heel lang zijn. Ik probeer de mensen te zien nog voor ze van hun slaapplek worden weggestuurd”, vertelt Marius.
Het is woensdagochtend half zeven als Marius de ontbijtfiets klaarmaakt.
In de buurthuiskamer aan de Dirk Huizingastraat in Groningen is hij samen met vrijwilliger Rutger begonnen met het vullen van de soepfiets, die op woensdagochtend als ontbijtfiets dient. Koffie, thee, zestig vers belegde broodjes, wat fruit en water – dan hebben ze voor deze ochtend wel voldoende.
‘Met
de ontbijtfiets tref ik mensen aan het einde van de nacht. Vaak ben ik dan de eerste die ze zien en spreken’
Sinds een jaar gaat Marius iedere woensdagochtend op pad met de ontbijtfiets. Marius: “Het begon als een pilot, omdat ik een manier zocht om met de mensen die op straat leven in contact te komen.” Marius is Leger des Heilsmedewerker. Een groot deel van zijn werk bestaat uit trajectbegeleiding van EU-arbeidsmigranten, signalering en beleidsadviezen geven. Maar ook het veldwerk is onderdeel van zijn takenpakket. De ontbijtfiets is daarbij een waardevol instrument.
Verborgen plekken
Om kwart voor zeven starten Marius en Rutger
hun route door Groningen. Het is een koude ochtend. De mannen houden halt onder een grote brug. Rutger belt twee keer met de fietsbel: “Goedemorgen. Leger des Heils. Wilt u een ontbijtje?”
Achter de vangrail liggen wat spullen, vanuit een slaapzak begint iemand te bewegen. Er klinkt gemompel en daarna een enthousiast ‘ja’. Tot een gesprekje komt het niet, het is nog vroeg. Iets verderop kijkt Marius in een trapgang die onder een gebouw verdwijnt. Er ligt iemand te slapen. Een voorbijganger had het waarschijnlijk niet opgemerkt.
Marius: “We fietsen meestal ongeveer dezelfde route. Soms wijk ik wat af en soms krijg ik een tip. Ook hebben we korte lijntjes met de organisatie Meldpunt Overlast. Wanneer het gaat om dakloze mensen nemen ze contact met mij op. Het is voor mensen fijner wanneer wij langskomen, en niet de handhaving.” Dat is ook de reden dat Marius vroeg vertrekt. “Ik probeer de mensen te
treffen nog voor ze van hun slaapplek worden weggestuurd.”
De vertaalapp
Marius en Rutger vervolgen hun route naar het station. Buiten staat een groepje medewerkers van de handhaving en van het wijkteam. Ze vertellen Marius dat er binnen op het station vier Poolse arbeidsmigranten zijn. Ze hebben een flinke stapel koffers bij zich. Met gebruik van een vertaalapp vraagt Marius of ze koffie of een broodje willen. Koffie, dat willen ze wel. De medewerker van het wijkteam vertelt Marius dat de arbeidsmigranten vier nachten buiten hebben geslapen, omdat ze geen werk meer hebben en nu naar huis willen vertrekken.
Later op de ochtend krijgt Marius een telefoontje van Stichting Barka, een organisatie die zich inzet voor kwetsbare EU-burgers. Marius: “Het blijkt dat de vier mensen toch ergens in de buurt werk hebben gekregen. Wellicht dat ze in de tussentijd nog naar de dagopvang komen. Twee dagen per
week is er ook een medewerker van Stichting Barka aanwezig bij de dagopvang, die veel Oost-Europese talen spreekt.”
Aan het einde van de nacht
Vanaf de fiets scant Marius de straten, stegen en hoekjes. Marius: “Ik weet naar welke kenmerken ik moet zoeken. Het zijn de locaties, de kleding en soms ook de manier waarop iemand loopt of zit die aanwijzen of iemand dakloos zou kunnen zijn.” Vanuit het niets trekt Marius zijn fiets op de stoep. Hij heeft iemand gezien. De man ligt in een slaapzak in een donkere portiek van een discotheek. “Goedemorgen. Leger des Heils. Wil je een ontbijtje?” Marius schenkt een kopje thee in voor de man.
De nachten zijn lang voor de mensen die op straat slapen. Marius: “Met de ontbijtfiets tref ik mensen aan het einde van de nacht. Vaak ben ik dan de eerste die ze zien en spreken. En daarbij: we voorzien mensen van de belangrijkste maaltijd van de dag. Dat geeft voldoening.”
Tekst / Wilfred Hermans Beeld / Rick Arnold
‘Ik sta elke dag dankbaar op’
Mijn glas is altijd halfvol, elke dag sta ik dankbaar op. Ik woonde vroeger op de Antillen. Door een orkaan zijn we twee keer alles kwijtgeraakt, ik had alleen nog de kleding die ik droeg. Toch bleven mijn ouders dankbaar, we leefden nog! Ik heb genoeg ellende gezien in de wereld, maar zag daardoor mijn zegeningen des te meer. Door het verlies van jonge familieleden en vrienden ontdekte ik: je rouwt omdat je liefhebt. In verlies schuilt iets van licht, en daarin kan het donker nooit zegevieren. Als je je terugtrekt in het donker, wordt je verdriet alleen maar sterker. Maar als je buiten het licht opzoekt, brengt dat energie, lichtheid. Bloemen floreren in het licht, maar mensen ook! Maar je moet dat licht wél opzoeken.
Hopen is voor mij: geloven. Als je ergens op hoopt, geloof je dat het mogelijk is. Ik vind hoop in de melodie, de noten of de teksten die ik zing. Ik geloof dat God in ons allemaal leeft en Zijn licht door ons heen wil laten schijnen. Je hoeft Hem daar alleen maar toestemming voor te geven.
‘Ik geloof dat God in ons allemaal leeft en Zijn licht door ons heen wil laten schijnen’
Mijn relatie met God is altijd belangrijk voor me geweest. op die bescherming nodig hadden. Als oudste van vijf ben stuurden haar ouders me een mailtje:
Mijn relatie met God is altijd belangrijk voor me geweest. Al jong ontdekte ik dat het leven draait om je naaste liefhebben. Mijn ouders waren daarin een voorbeeld. Ze hadden vijf kinderen en vingen daarnaast nog twee kinderen op die bescherming nodig hadden. Als oudste van vijf ben ik verzorgend ingesteld; in mijn jeugd hielp ik in bejaardentehuizen of bracht ik eten naar ouderen. Naar het voorbeeld van mijn moeder en oma – die deden dit vroeger ook.
Vanaf mijn zesde zing ik in kerken. Toen ik ontdekte dat mijn stem mensen raakte, wist ik dat het een gave was. Ik ben eens gevraagd te zingen in een hospice, waar iemand haar laatste dagen doorbracht. Na haar overlijden stuurden haar ouders me een mailtje: ‘Je hebt licht en troost gebracht.’
is zangeres, met een voorliefde voor soul en
Shirma Rouse (1980) gospel muziek. Vanaf december tourt ze door Nederland met A Christmas Soul Explosion. Daarnaast verschenen er twee kookboeken van haar hand.
Pilav
Gré Swama is heilssoldaat en heeft een een lange loopbaan binnen het Leger des Heils. Eerst als officier, later als verpleegkundige. Na haar pensioen ging ze aan de slag als vrijwilliger. Sinds ze de breiclub opstartte in de buurthuiskamer van Alphen aan den Rijn, kookt ze er regelmatig. Haar pilav trekt al veertig jaar volle zalen. “Een echte favoriet”, vertelt Gré. “Thuis stop ik de rijst altijd nog even in bed, dan blijft het warm totdat de gasten komen!”
Pilav van Gre
5-6 personen 25-35 minuten
Ingrediënten:
2 eetlepels olijfolie
250-300 gram kip in blokjes
1 groot blik halve perziken op sap 1 pot zoete roerbaksaus met perzik
4 eetlepels ketjap manis
400 gram roerbakgroente met champignon en prei als basis
250 gram champignons
1 paprika
1 winterpeen
250-300 gram gele rijst
(50 gram per persoon)
Variant:
Gebruik mango in plaats van perzik.
Bereidingswijze:
stap 1: Braad de kipstukjes in olijfolie op laag vuur.
stap 2: Snijd de champignons, paprika en winterpeen in plakjes en bak even mee. Voeg na 5 minuten de rest van de groente toe. Laat het geheel ongeveer 15 minuten stoven op laag vuur, tot het beetgaar is.
stap 3: Snijd ondertussen de halve perziken in blokjes. Giet de zoete roerbaksaus in een andere grote pan en verwarm deze samen met de perzikstukjes en ketjap.
stap 4: Voeg de groente en kip toe aan de pan met saus en laat het geheel even pruttelen.
stap 5: Kook de rijst.
Tip: Maak de saus (stap 3) een dag eerder, dan is deze veel lekkerder. In dat geval hoeft de saus nog niet op het vuur verwarmd te worden, de ingrediënten kunnen koud bij elkaar worden gevoegd.
@legerdesheils legerdesheils legerdesheils
voor meer
mooie verhalen en tips, volg ons op socials
Hoofdredactie
Henriët Brouwer
Kapitein Anita Kamperman
Eindredactie
Coen van Everdingen
Art Direction en grafisch ontwerp
TinekeWerkt
Lithografie
Studio Boon
Correctie
Jasper van den Bovenkamp
Redactie
Daniël Albers, Esra van der Haagen, Sanne Koudijs, Annouk Postma, Joëlle Slootjes, Frank Taale, Majoor Simon van der Vlugt, Geke van Wijnen
