2022-04 September

Colofon

De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.

HOOFDREDACTIE

Peter Bezemer

EINDREDACTIE

Peter Holleman

REDACTIEMEDEWERKERS

Nicole Rensen, Paul Graafland, Renée Pleysier, Henk de Velde, Frits Hommersom, Marjo Haitjema

REDACTIEADRES

Meent 2a

4141 AC Leerdam

E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl

De Koninklijke Nederlandsche

Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM). De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd. Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen.

SECRETARIAAT KNMC

Meent 2a

4141 AC Leerdam

Telefoon: 0345 - 623100

E-mail: secretariaat@knmc.nl

Petra van der Weel, secretaresse Het secretariaat is op dinsdag t/m donderdag van 9.00 - 15.00 uur bereikbaar.

PRODUCTIE EN ADVERTENTIES

Ad de Graaf Media

Hoofdstraat 28

4265 HK GENDEREN

Telefoon: 0416 - 760400 info@addegraafmedia.nl

Inhoud

3 Van de redactie

5 Van de voorzitter

6 ‘Bereddingskosten horen erbij’

7 Kleinkindertocht

15 1e KNMC sloepentocht - vijf zonnige dagen een & al feest!

17 Fotowedstrijd

19 Aspergetocht

25 Kreeften/fietstocht

28 Wie gaat ermee naar André Rieu?

33 Nieuwe Ledentocht

39 Aanloop- en Retourtocht Leer

42 Commissie Nautische Techniek en Commissie Toertochten

43 Culturele en Culinaire tocht

47 Pinkstertocht 5 tot 11 juni 2022

49 Nieuwe Veenkanalen van Drenthe

53 Afscheid van de Toertochtcommissie

53 Programma Ledenservice en Nautische Techniek winterseizoen 2022/23

54 In gesprek met Aart en Toos de Smit

55 De website van Varen Doe Je Samen (VDJS)

56 Commissie PR & Ledenwerving

57 In gesprek met Wijnand en Tiny van den Haak

59 In gesprek met Jan en Doris SatterMast

61 Bezoek bij Koninklijke De Vries Scheepsbouw in Aalsmeer

62 Zoek de 10 verschillen

63 Terugblik clubblad

64 Optreden Madammenkoor in Turnhout!

66 Paul Graafland

69 De droomreis van Keete

71 Clubkleding

Foto voorblad: José en Dick v.d. Pol

Van de redactie

Het is alweer september, wanneer dit blad bij u in de bus valt. Met een indrukwekkende foto op de voorpagina, die door de jury deze keer is uitgekozen voor de fotowedstrijd. Prachtig! Het is wel een dik blad geworden en gelukkig heeft de drukker het kunnen regelen. Eén artikel werd doorgeschoven naar het volgende clubblad. Een groot aantal toertochten vond de afgelopen periode plaats en daarvan is een verslag opgenomen. Al deze artikelen maken er weer een aantrekkelijk lezenswaardig blad van. Veel foto’s verluchtigen het blad. Centraal in dit blad staan de twee tochten naar André Rieu in Maastricht. Nadat de inschrijvingen volgeboekt waren, regelde de Commissie Toertochten gewoon een tweede tocht. En dat al in december, omdat er kaartjes voor het concert gekocht moesten worden. Als je de beide verslagen leest en de foto’s bekijkt, zie je wat een plezier de deelnemers onderweg gehad hebben op deze mooie tocht.

Helaas moest uw scribent en vervolgens ook Renée onderweg naar Mook in Gorinchem corona constateren. In overleg met de toertochtleiding moesten we noodgedwongen afhaken. In dit blad komt u de gebruikelijke vaste rubrieken weer tegen. Natuurlijk de rubriek ‘van de voorzitter’, al voor de achtste keer vult Aart deze rubriek. Frits Hommersom put weer uit zijn rijke ervaring met juridische zaken in de watersport. Helaas kan Henk de Velde vanwege ziekte geen rubriek schrijven. Heel veel sterkte Henk!

Voor het eerst in de KNMC een echte sloepentocht, waarvan Ida Beemster verslag doet. Topper bij de toertochten is traditioneel de Kleinkindertocht. Met 18 opa’s en oma’s en 21 kleinkinderen werd eind mei de tocht weer op de Randmeren gehouden, met als eindbestemming de Amersfoortse Eemhaven. Daar word je altijd – bij wijze van spreken – met de rode loper welkom geheten! Leest u maar weer met een glimlach het verslag van Ans Entius. Het verslag van de Aspergetocht is qua opzet goed informatief. Louis Wurkum beschrijft aan de hand van een aantal kernvragen het verloop van de tocht. Natuurlijk, de Kreeftentocht is altijd een genoegen om aan deel te nemen. Zo ervoeren Renée en ik dat in elk geval. Lees het maar! Ook de Nieuwe Ledentocht trok veel deelnemers dit jaar. Met 13

deelnemende scheepsbemanningen konden nieuwe leden kennis maken met de KNMC. Ondanks alle andere toertochten die plaatsvonden, voeren toch nog zo’n 7 schepen naar het Skipperstreffen van het Deutscher Motoryachtverband. Mooie tocht! De laatste door Eddy en Janny van Bergen georganiseerde tocht, de Culturele-en Culinaire tocht, laat zien hoe interessant je een tocht kunt maken. Ook werd het verslag van de Pinkstertocht onder leiding van Meine van der Knaap opgenomen. Wel kregen ze veel regen over zich heen, wat je je na deze zomer nauwelijks meer kunt voorstellen! Interessant artikel.

In de rubriek ‘van de voorzitter’ werd er al aan gerefereerd: Meine van der Knaap neemt het voorzitterschap van de Commissie Toertochten over van Jack van Gent. Meine verhaalt hoe ze hiertoe kwamen en Jack bedankt iedereen voor de samenwerking. Jack gaat nu de Nautiek in en de Ledenservice bijeenkomsten deze winter organiseren! In dit blad is al het voorlopig programma voor het komende winterseizoen opgenomen. Succes heren!

De Commissie P&R vraagt aandacht voor de website en ontwikkelingen van Varen Doe Je Samen (VDJS). Deze organisatie – in feite een project – is cruciaal voor de veiligheid op het water. Goed om daar nog eens op gewezen te worden. Herbert Schoenmakers beschrijft gedetailleerd de nieuwe route door de Veenkanalen in Drenthe. Gedegen stuk werk! Marjo Haitjema heeft weer twee mooie interviews met leden gemaakt: Aart en Toos de Smit en Wijnand en Tiny van den Haak. We kennen allemaal nog Johan Schaaf en zijn partner Ben. Johan heeft vòòr de huidige redactie die taak vervuld en reflecteert daarop. Hun schip is inmiddels verkocht en ze gaan wonen in Hardenberg. Fijn om wat van hen te horen! Het tijdstip waarop Keete Leclaire de grote zeiltocht met de ‘Thalassa’ naar de Cariben begint, gaat aanbreken. Ze beschrijft deze keer haar voorbereidingen. Ook is opgenomen een interview met Doris en Jan Satter. Ze zijn al behoorlijk op leeftijd, maar ook afgelopen jaar actief varende geweest. Veel leden van de KNMC zijn betrokken bij het Madammenkoor, dus

van hun zangfestijn in Turnhout laten ze ons graag meegenieten! Tijdens de Zuiderzeewedstrijd kwamen we Tom de Vries tegen met zijn broers en zwager. Een interview met Tom en zijn broers laat zien iets van hun bedrijf – De Koninklijke De Vries Scheepsbouw – en hoe ze aan de slag zijn. Zoals in elk clubblad heeft Paul Graafland weer een ludiek artikel gemaakt. Als ik zijn bijdrage lees, geeft het me veel plezier!

In het maart nummer van het clubblad is het al aangekondigd: voor de huidige redactie is dit het laatste clubblad dat zij organiseren en redigeren. Het was een intensieve taak elke keer weer en dan komt er na al die jaren een einde aan. Wij bedanken onze vaste scribenten Henk de Velde, Frits Hommersom, Paul Graafland en Marjo Haitjema voor hun constructieve samenwerking en input met kwaliteitsartikelen. Ook bedanken we het VNM voor hun telkens terugkerende bijdrage in de clubbladen. Ad de Graaf bedanken we in het bijzonder voor de enorme medewerking. Met zijn ‘zetter’ Arnold maakte hij er elke keer weer een aantrekkelijk blad van. Ook toen Arnold afwezig was vanwege corona. Het koste wel drie drukproeven, maar het werd geregeld! De kosten konden worden beperkt door de advertenties die Ad genereerde. We bedanken natuurlijk ook onze lezers. Immers daar maak je het blad voor. We hebben niet veel reacties gekregen, maar we hebben altijd maar aangenomen dat het clubblad in goede aarde viel. Het eerstvolgende nummer moet in december uitkomen. Nogmaals, bedankt allen!

Peter Bezemer, Peter Holleman, Renée Pleysier, Nicole Rensen

Kies voor de elektronische motorbediening van morgen Ongekende flexibiliteit en gemak

De elektronische motobediening uit de Flexball 4500-serie biedt een onovertroffen systeemarchitectuur, robuuste constructie en betrouwbaarheid in combinatie met een stijlvol Italiaans design.

De 4500-serie is toepasbaar voor alle schepen en kan worden gebruikt met elektronische motoren en elektrische schakeltransmissies maar ook met volledig mechanische motoren of hybride toepassingen. De modulaire constructie zorgt voor maximale flexibiliteit, betrouwbaarheid en installatiegemak.

Maak voor een bezichtiging en werking een afspraak bij Koopmans Yachtservice, de Nederlandse importeur van Flexball. Gedurende januari en februari 2022 profiteert u van 20% korting.

www.flexball.nl/contact | 06 - 2274 3351

10:27

20% KORTING

20.000

Slim ergonomisch ontwerp voor gebruik met één hand Joystick functionaliteit die motoren met boeg- en hekschroef combineert Wifi-verbinding voor software-updates en instellingen Acceleratie (S)

Akoestische, visuele en voelbare diagnostische feedback Afgestemd op één- en tweemotorige jachten

Geïntegreerde CAN bus module voor boeg- en hekschroeven

023-5401797

Van de voorzitter

Als ik dit schrijf is het hoog zomer. Ja echt hoog, want we hebben al een flink aantal zeer warme dagen gehad en als we de voorspellingen mogen geloven, ook nog een groot aantal voor de boeg. Het is prettig varen met mooi weer. Maar soms kan het ook te warm zijn. Het is al niet prettig om op het dek te zitten wanneer het te heet is, maar het wordt vooral vervelend als bij langdurige droogte de waterstanden te laag worden. De vaardieptes nemen af en de stremmingen bij bruggen en sluizen nemen toe. Ook daarom is het van belang aan een goede reisvoorbereiding te doen: waterstanden controleren voor de vaardieptes en bij Rijkswaterstaat stremmingen controleren om niet voor verrassingen te “liggen”. Maar fijn toch dat we weer varen en van het mooie zomerweer kunnen genieten.

De toertochten zijn in volle gang en de tweede André Rieu tocht is net afgelopen. Beide tochten waren een succes. En dat hoor ik over alle tochten. Zo ook over de tocht naar Leer waarbij Klaus met 6 schepen naar toe is geweest en met 7 schepen weer terug is gevaren. Hieruit blijkt hoe waardevol ons toertochten programma is en hoeveel leden daar plezier aan beleven. Los van het mooie programma van een tocht, met excursies en gezellig samenzijn, wordt ook veel geleerd van elkaar op vaargebied. Door ervaringen te delen doe je veel kennis op en krijg je goede nautische suggesties van ervaren toertocht-vaarders. Ook zijn er vaak handige leden die je kunnen

helpen bij reparaties onderweg. Het leeraspect heeft een nadrukkelijke plaats in een toertocht. De cursus “Samen Varen” was de ultieme leerervaring. In deze activiteit waren de deelnemers, met behulp van 3 externe instructeurs, samen bezig om elementaire vaarbewegingen te trainen zoals “draaien op de plaats”, aanleggen, afvaren, man overboord, ankeren etc. Hoewel de training gericht was op de normaal niet varende bemanning (de partner) hebben veel schippers hier ook veel van geleerd. Wat mij betreft is deze cursus volgend jaar weer onderdeel van het programma.

Via een bestuursupdate bent u op de hoogte gebracht van de samenwerkingsovereenkomst met het VNM. Ik ben blij dat wij tot een overeenkomst zijn gekomen die geldt tot eind 2025. Wat ons betreft is dit niet alleen van belang in historisch perspectief (immers, VNM is voortgekomen uit de KNMC), maar ook is de samenwerking een goede basis om elkaar te versterken.

In de rol van voorzitter heb je vaak te maken met droge kost van het beheer van een vereniging, zeker als er geen bijzondere zaken aan de orde zijn. Maar omdat echtgenote Marjo voor het clubblad interviews doet, ga ik op die bezoekjes ook mee. Dat geeft mij gelegenheid om leden beter te leren kennen en te horen wat er leeft en speelt. Nu hebben wij in het voorjaar een bezoek gebracht aan Kick & Etty Wittkämper.

Dit keer niet vanwege een interview, want daar had Peter Bezemer al voor gezorgd. Hij heeft een mooi beeld van beiden gegeven in het clubblad 202202 April. Nee nu, omdat ik als voorzitter een missie had. Kick was namelijk 50 jaar lid en daarvoor mocht ik hem namens de KNMC een bokaal met inscriptie aanreiken. Omdat Kick en Etty niet op de Algemene Leden Vergadering aanwezig waren, vond de uitreiking bij hen thuis plaats. En dan leidt zo’n bezoek tot aangename en interessante gesprekken over het echtpaar, beiden 92 jaar, en hun rijke historie voor en tijdens hun KNMC lidmaatschap. Echt een bijzondere ontmoeting. Diverse mensen leren kennen met hun eigen bijzondere achtergrond en levensverhaal, maakt, naast het gezamenlijk varen, het lidmaatschap waardevol.

Wat het lidmaatschap ook interessant maakt is onze Ledenservice, mede gevoed door de Nautisch Technische commissie. Want in de winter ligt de KNMC niet stil. Eerst krijgen we 30 oktober nog een Galafeest, maar daarna is er zo ongeveer elke wintermaand een activiteit. Dat kan een excursie zijn naar een scheepswerf of een ander scheepsgerelateerd bedrijf, lezingen over tochten, workshops over motoren of navigatie, licht onderhoud aan de eigen boot en ga zo maar door. Wij plannen in ieder geval deze activiteiten en laten we hopen dat Corona dit jaar geen roet in het eten gooit.

Wat betreft de Ledenservice is de volgende verandering in het bestuur gaande. Meine van der Knaap is in maart van dit jaar toegetreden tot het bestuur. Aanvankelijk met de bedoeling om de Ledenservice en Nautisch Technische commissie daarin te vertegenwoordigen. Maar al varende in toertochten is bij Jack en Meine het idee ontstaan om een compleet nieuwe toertochtencommissie te vormen met jonge/nieuwe leden, te weten Kees van der Werf en Marc Adriaansen. Meine gaat die commissie trekken. Hij neemt die rol over van Jack van Gent, die dit al 6 jaar met veel enthousiasme en succes heeft gedaan. Jack neemt dan de verantwoordelijkheid op zich voor Ledenservice en de Nautisch Technische commissie. Een prachtig initiatief,

waardoor nieuwe leden bij commissies worden betrokken en Jack, met zijn ervaring, voor het bestuur behouden blijft. In de komende tijd trekken Jack en Meine samen op voor zowel de toertochten als de Ledenservice & Nautische Technische commissie om zo voor een goede overdracht zorg te dragen.

Fijn dat er dus weer leden zijn die als vrijwilliger een rol op zich gaan nemen. Vrijwilligers zijn enorm belangrijk en de kurk waarop een vereniging drijft. Zo denk ik ook aan Peter Bezemer en Peter Holleman. Zij hebben eerder in besturen

gediend. Ook waren zij betrokken bij het formeren van het vorige bestuur. Peter Bezemer was zelfs even stand-in secretaris en penningmeester. Beiden hebben, samen met hun partners Renée Pleysier en Nicole Rensen, al vanaf 2018 de redactie van het clubblad op zich genomen. Daarvoor waren enkelen van hen ook al bij de redactie van het blad betrokken. In de loop van de tijd is dit tot een prachtig blad uitgegroeid. Als club zijn we zeer dankbaar dat zij zich de afgelopen jaren met hart en ziel hebben ingezet voor de KNMC en met heel veel

toewijding ervoor hebben gezorgd dat het clubblad regelmatig bij ons op de deurmat of in de postbus belandde. Hans Hogenbirk zwaait per einde dit jaar af als secretaris conform eerdere afspraken. Er is daardoor een vacature voor secretaris in het bestuur. Ook zien wij graag de rol van voorzitter Evenementen ingevuld. Kortom voor enthousiaste leden een mooie gelegenheid om een bijdrage te leveren aan onze mooie vereniging. Doet u met ons mee?

Aart Haitjema

Bereddingskosten horen erbij

Bereddingskosten zijn de gemaakte kosten om verdere schade te voorkomen of te beperken tijdens of na een schadegebeurtenis.

Meneer De Wit kocht in juni 2018 op een veiling een motorschip. Na de koop werd het in een zoutwater-haven afgemeerd. De volgende ochtend ontving hij tot zijn schrik een telefoontje van Rijkswaterstaat: zijn vers aangeschafte trots lag op de bodem van de haven. De Wit meldde het schadegeval onmiddellijk bij zijn verzekeraar en die stuurde een schadeexpert. Die middag was de boot al gelicht en naar een jachtwerf gebracht. De schade-expert had een en ander in gang gezet toen hij ’s ochtends ter plaatse was. De expert besprak ook met de werf wat er aan het schip gedaan moest worden om verdere schade af te wenden: bereddingswerkzaamheden dus. Het schip zat vol met zout water en de motor moest zo snel mogelijk gespoeld worden om onherstelbare schade te voorkomen. Het spoelen van motor- en brandstofsysteem zou in opdracht van de jachtwerf worden gedaan.

Uiteindelijk werd ruim een jaar later een schade-uitkering aan De Wit gedaan van € 17.500. Wat de verzekeraar echter niet uitkeerde, was een bedrag van € 4.750 terzake de door de jachtwerf uitgevoerde werkzaamheden. De Wit had dit bedrag echter wel al vooruitbetaald! Wat bleek?

De schade-expert had tegen De Wit gezegd dat hij het schip niet mee zou krijgen als de factuur van de jachtwerf niet op voorhand door hem zou worden betaald. De Wit vond dit wel vreemd, want het waren toch kosten die voor rekening van de verzekeraar waren? In arren moede betaalde hij maar en vertrouwde erop dat de verzekeraar hem

deze kosten zou terugbetalen. Niet dus. Intussen bleek dat het spoelen van de motor en het brandstofsysteem niet goed was uitgevoerd. De tank en de leidingen zaten nog vol met zeewater en toen de motor opnieuw gestart werd, kwam daar dus opnieuw corroderend zeewater in. De motor moest opnieuw gespoeld worden; weer € 1.750.

De Wit vond dat, omdat de werf het werk niet goed had uitgevoerd, deze extra kosten ook voor rekening van de verzekeraar waren.

De verzekeraar wrong zich in alle mogelijke bochten om niet te hoeven betalen. Op de factuur van de jachtwerf stond onder andere: ‘werkzaamheden uitgevoerd, bestaande uit het spoelen van de motor en het brandstofsysteem’. Dit zou geen noodzakelijk werk zijn geweest maar herstel/verbetering aan het schip, aldus de verzekeraar.

De rechtbank maakte met dit verweer korte metten. De rechter vond dat door de jachtwerf uitgevoerde werkzaamheden te kwalificeerden waren als bereddingskosten, die dus voor rekening kwamen van de verzekeraar. Voor wat betreft vergoeding van de factuur voor de tweede keer spoelen, wilde de rechtbank wel weten wie nu in eerste instantie opdracht had gegeven aan de jachtwerf om de bereddingswerkzaamheden uit te voeren. Als namelijk bleek dat de opdracht niet namens de verzekeringsmaatschappij was gegeven, dan zouden de kosten van de tweede spoeling voor rekening van De Wit komen. De Wit moest bewijzen wie

dus de opdrachtgever was geweest. De expert had als eerste het schip beoordeeld en alle opdrachten gegeven. De verzekeraar had dit eerder erkend, maar ontkende dat later weer. Het probleem was dat De Wit de factuur op voorhand zelf had betaald en dat zijn naam op de factuur stond. Daarmee kon de verzekeraar twijfel zaaien over wie dus als opdrachtgever had te gelden. Uit het getuigenverhoor werd echter al snel duidelijk dat De Wit nooit zelf contact had gehad met de jachtwerf en dat de expert als enige contact had gehad met de jachtwerf. Daarmee stond de aansprakelijkheid van de verzekeraar vast. Uiteindelijk werden alle kosten dan ook vergoed. De Wit heeft daar wel 2,5 jaar voor moeten procederen. Tip: zorg bij schade dat je exact vastlegt wat er moet worden gedaan en wie de opdracht tot beredding of herstel geeft. Laat offertes op voorhand beoordelen door de verzekeraar en laat je niet te snel afschepen met de mededeling dat bepaalde kosten geen bereddingskosten zijn. Stuur de facturen direct door naar de verzekeraar, zonder ze zelf vooraf te betalen. Je voorkomt hiermee een ellendige discussie achteraf.

Frits Hommersom

Kleinkindertocht 2022

Van Muiderzand naar Amersfoort 25 tot 29 mei 2022

Deelnemers

Na een stormachtige dag zijn alle boten veilig in de Marina Haven Muiderzand aangekomen.

Om 19.00 uur maken negen opa’s en negen oma’s kennis met elkaar en genieten van een heerlijk diner in Harbor House aan de haven.

DONDERDAG 26 MEI

Alle 21 kleinkinderen worden vandaag aan boord gebracht, verdeeld over de 9 boten met de eigen opa’s en oma’s.

Om 11.00 uur nodigen opa Peter en oma Renée ons allen uit voor een gezellige welkomstbijeenkomst. Voor de opa’s en oma’s is er koffie met gebak. En voor de kinderen staat er een frisdrank-, snoep- en koekbuffet.

De kinderen krijgen gelijk een leuke opdracht: de hele groep krijgt een geel petje en een blanco geusvlaggetje om te versieren, prachtige creaties met eigen naam, bootnaam, de hond die gemist wordt, regenboog etc. De hele week dragen ze hun petje, dit tevens als herkenning dat ze bij de KNMCkindergroep horen.

Ze zijn vanaf nu de matrozen van onze boten.

Matrozen kunnen ook goed zingen en krijgen elke dag een of twee liedjes op de melodie van ‘My Bonnie is over the ocean’.

Lied 1

Hoera, ja wij mogen weer varen.

Wij mogen weer mee op het schip. Matroos op de woelige baren. Daarvoor zijn wij super geschikt, joho. Refrein: Ja, als matro-hoos zijn wij echt supergeschikt, joho!

Ja, als matro-hoos, ben ik echt supergeschikt!

Om 13.00 uur start de eerste vaartocht, nadat alle vlaggetjes zijn opgehangen aan opa’s boot.

We varen in flottielje naar de Jachthaven van ’t Huizerhoofd in Huizen, waar de passantensteiger voor ons is gereserveerd.

Om 14.20 gaan we onder de deskundige leiding van mevrouw Marije Baas een teambuildingsproject doen. Onder toeziend oog van de grootouders maken de kinderen in groepjes van drie een knikkerbaan. De kinderen leren hoe ze de

schroefboormachine moeten gebruiken. Mevrouw Marije heeft een aanhanger vol met spullen: hout, kartonnen buizen, kokers, flexibele pijpen in allerlei kleuren en maten. De knikkerbanen moeten goed stevig staan, want er staat een flinke klap wind. Iedereen is druk bezig en er ontstaan prachtige creaties, sommige zelfs met 2 ingangen. Om half 5 gaat de eindfluit en worden alle 7 banen stuk voor stuk gedemonstreerd. Voor elke baan klonk luid applaus van alle opa’s

Peter Bezemer en renée Pleysier Saranna, Janita

Lady Dumoulin Meine en Jeanette van der Knaap Evi, Sen Per Sempre Dirk en Anneke Zwart Juliëtte De Liefde Peter en Nicole Holleman Koert, Floor, Tess Impala Tom en Marion Ekering Stella, Robin Puck Oeds en Gerda Gesman Hugo, Bink, Laurens

Gouden Leeuw

Karel Ton en Herma van der Riet Rovert, Isaak Najade Ans en Leo Entius Stijn, Nienke D’Ans Ria en Theo Spiegeler Louise, Peer, Mare, Dinand Mirror

en oma’s. Wat een creatieve kinderen allemaal! Door deze leuke middag was het ijs gebroken. Met recht teambuilding, zowel bij de kinderen als bij hun grootouders.

Peer, Louise, Mare en Dinand, matrozen van de Mirror vonden de knikkerbaan een groot succes. Stijn en Nienke matrozen van D’Ans waren al aardig bekend met de boormachine en maakten zelfs een hoge en een lage baan in hun opstelling.

elkaars boten goed bekijken. De kinderen zwaaien blij bij het langsvaren. Dus dit mag de pret niet drukken. Als we net allemaal aangemeerd zijn, horen we ambulances en politieauto’s met gillende sirenes. Het gaat maar door! Blijkt er een schip dat deelneemt aan de wedstrijd omgeslagen te zijn met veel mensen aan boord. We zijn er allemaal een beetje van ontdaan. Gelukkig horen we al snel dat iedereen gered is.

Om 14.00 uur gaan we met de veerboot naar de overkant naar de Beachclub. De kinderen trekken op een luwe plaats met hulp van oma wetsuits aan.

‘s Avonds staan er in restaurant Boot 2 lange tafels voor een uitgebreid diner. Een tafel met 21 kinderen en een tafel met 18 opa’s en oma’s: heel gezellig. Saranna en Janita zijn de matrozen van de Lady Dumoulin, net als hun opa en oma hebben zij erg genoten van het eten met de hele groep, waardoor ze kennis maakten met alle kinderen en daardoor vrienden hebben gemaakt. Wat een fantastische dag.

VRIJDAG 27 MEI

Vandaag varen we naar Spakenburg. Het is een hele drukte bij Spakenburg, want met Hemelvaart worden de traditionele Zuidwal (botter)Wedstrijden georganiseerd.

We kunnen de haven nog niet in varen, want er moeten 80 botters naar het Gooimeer.

Ruim drie kwartier dobberen we met z’n allen voor de havenkom. Er is veel wind, maar de zon schijnt. En we kunnen

Als extra veiligheid een zwemvest en een cap op hun hoofd. Onder leiding van professionele instructeurs gaan de kinderen in 2 groepen om en om ‘banaanvaren’ en windsurfen met kleine zeilen. Door de harde wind vloog de banaan met de eerste groep kinderen al letterlijk in het water. Verschillende kinderen durfden het niet aan maar de waaghalzen vonden het heel cool. Jammer, van de harde wind en temperatuur.

Stella en Robin, matrozen van de Puck, vonden de banenboot erg leuk, maar het was wel een beetje koud. Tess, matroos van de Impala, vond de banaan en het suppen spannend.

Floor, ook matroos van de Impala, was geen fan van de banaan. Rovert en Isaak, matrozen van de Najade, vonden deze waterpret superleuk en vroegen de opa’s en oma’s:,,Wanneer gaan we voetballen?” (Helaas…)

Nadat alle kinderen zich weer lekker warm hadden aangekleed, konden we met z’n allen doorwarmen in het restaurant van de Beachclub. Daar genoten we van een heerlijk menu.

Bij terugkomst in Spakenburg lag de hele haven vol met botters en bemanning. Wat een spektakel! Lopend op de terugweg naar onze boten genoten we van de traditionele Spakenburgse ‘Solex rees’. De zon bleef nog lang schijnen, zodat we nog lang mee konden genieten van de feestelijke drukte in Spakenburg.

ZATERDAG 28 MEI

Vanmorgen gaan we een speurtocht doen door het centrum van Spakenburg. Ieder een krijgt een lijst met vragen en foto’s. Opa’s en oma’s speuren samen met hun kleinkinderen alles af om op het eind het juiste woord (met alle 8 beginletters) te kunnen inleveren bij de Lady Dumoulin.

We zoeken een beeld wat geschonken is aan de bevolking van Spakenburg, wat is de specialiteit van een restaurant, we lopen langs de visafslag, een bord met de NAP waterstand hoogtes. Het pand met de ingemetselde tegeltjes was moeilijk te vinden.

Als alle letters zijn gevonden is het juiste woord MATROZEN. Juliëtte, matroos van De Liefde, vond de speurtocht geweldig! Koert, nog een matroos van de Impala, vond het wel veel lopen in Spakenburg. Evi, matroos van de Per Sempre, vond Spakenburg de leukste haven.

Om 12 uur vertrekken we naar Amersfoort. Als we net de haven uit zijn, zien we aan stuurboord het gekapseisde skûtsje nog in het water liggen. Ze proberen deze met behulp van een kraan weer boven water te krijgen. We varen over de Eem, een prachtige rivier in een mooi landschap. Aan het eind van de Eem ligt de stad Amersfoort. In Amersfoort wordt het even puzzelen of

alle 9 boten aan de kade kunnen liggen. Samen hebben we toch bijna 130 meter steiger nodig. Die middag mag/kan ieder voor zichzelf invullen. In de middag/avond zoeken verschillende kinderen elkaar op in de boot om samen een spelletje te doen. Hugo, Bink en Laurens, matrozen van de Gouden Leeuw, vonden het spelen met vrienden en vriendinnen van andere boten TOP! Senn, matroos van de Per Sempre, heeft een heel mooi weekend gehad. Alle activiteiten vond hij superleuk en heel gezellig en hij meldt zich al graag aan voor volgend jaar. Morgen alweer de laatste dag.

ZONDAG 29 MEI

De kinderen gaan zonder grootouders om 10.00 uur naar de overkant van de haven Zandfoort aan de Eem. Ze hebben daar een workshop en om 11.30 uur mogen alle opa’s en oma’s langskomen voor een presentatie. Spannend?!? Wat gaan ze doen?

Wat een verrassing: een djembé trommel show. Alle kinderen zitten in een grote

kring met ieder een trommel voor zich. Ze geven een oorverdovende show. Trotse opa’s en oma’s zien hoe de kinderen dit weekend gezamenlijk afsluiten. Ze krijgen een groot applaus. Zo goed het hele weekend samen gesport, gespeeld, gewerkt en genoten. Ondertussen zijn we toe aan het laatste lied.

Lied 7

Een uitvoering op al die trommels. Is ’t afscheid van o-hon-ze tocht. Bedankt lieve opa en oma. Dat ik weer eens met jullie mee-hee mocht!

Ref.

We sluiten af met een lunchbuffet voor zowel de opa’s en oma’s als de kinderen. We bedanken opa Peter en oma Renée met een cadeau voor een onvergetelijk Hemelvaart-weekend.

Om 14.00 uur worden alle kinderen weer opgehaald. En daarna? vaart ieder weer zijn eigen koers. Alle opa’s en oma’s hebben weer tijd om te genieten van de rust. Het was bijzonder leuk om deze tocht met onze kleinkinderen te varen. Peter en Renée namens alle grootouders bedankt. Het was super voor elkaar. Dankwoord van Juliëtte matroos van de liefde namens alle kinderen. Het was een super week! Oma Renée en opa Peter waren superleuk ‘bezig’ geweest om er een feestje van te maken. We willen volgend jaar wel WEER mee.

Ans Entius

Rectificatie

Nee, het was geen extra puzzel van Paul Graafland, maar een foutje van de redactie. De mooie foto op de middenpagina was natuurlijk niet Numansdorp, maar Veere, tijdens Mosseltocht 2 vorig jaar. Ook voor de pagina met de 10 verschillen moest u een vergrootglas gebruiken en was daarom niet goed bruikbaar.

1e KNMC sloepentochtvijf zonnige dagen een & al feest!

Een maand voor de tocht begon is bij wijnbar Walsjérôt in Rotterdam met alle deelnemers (waaronder 4 snuffelaars) kennis gemaakt. Van groot belang is dat we elkaar respecteren zodat iedereen met volle teugen kan genieten!! Aad geeft uitleg over de te varen route en belooft om een maand lang te duimen voor mooi weer. Dat werd beloond, de weergoden waren ons enorm goed gezind.

DAG 1 VERZAMELEN IN ROTJEKNOR DELFSHAVEN

Bij café Soif een hapje en drankje en rond 17:00 uur gezamenlijk naar het HOTEL voor diner en overnachting.

DAG 2 ROTTERDAM - GOUDA

Vroeg uit de veren en snel in de kleren. Stipt om 07:00 uur ontbijten om een half uurtje later te kunnen vertrekken voor een tocht van zo’n 36 km. We boffen want de zon schijnt al volop. We varen een prachtig stukje via de Rotte, Rotte meren & Hennip-sloot Hennipsloot naar de Ringvaart om in een blauwe golf naar de Hollandse IJssel te varen. In de Snel lesluis zorgt de Meander voor een ware muzikale happening We moeten wel goed op de tijd letten, slechts tot 16:15 uur kan je in de Mallegatsluis schutten. Na de Sint Remeynsbrug meren we af aan de Hoge Gouwe Kade.

DAG 3 GOUDA - MONTFOORT

Vandaag kunnen we een klein beetje uitslapen: om 08:00 uur ontbijt en om 09.30uur vertrekken. Vandaag varen we naar Montfoort, zo’n 18 km varen en ……

de zon wordt opnieuw onze vriend. Voor een schutting varen we weer naar de Mal legatsluis om zo onze weg naar de Waai ersluis te vervolgen. Onderweg wordt er koffie gedronken bij Jachtbouw Dama rin in Gouda. Na deze stop varen we via Haastrecht door de Hekendorpse buurt naar Oudewater.

Om 14:30 uur meren we af in Montfoort. Inboeken inboeken kan pas om 16:00 uur, tja… wat te doen? We openen de wijnflessen, proosten op de mooie dag en maken tevens een groepsfoto.

Stipt om 16:00 uur checken we in en frissen ons op voor de stadswandeling. De Montfoorters zijn bekend als knopendraaiers. Met carnaval heet Montfoort Knopengein Knopengein, er is een Knopenbad om te zwemmen, in de Knopentuin worden groenten gekweekt, een Knopentoernooi voor de bridgers, de beleggingsstudieclub heet De Knoop en bij de bakker koop je overheerlijke Knopenkoeken.

DAG 4 MONTFOORT - UTRECHT ‘s Morgens een ietsie bewolkt en een paar spettertjes maar dat kon de pret niet deren.

We vertrekken om 10:00 uur en we varen lekker op ons gemakje over de Hollandse IJssel.

We krijgen trek in een koffietje, maar het restaurant is gesloten. Niet getreurd, de zon schijnt en een eigen koffietje is wel zo lekker. Na een sanitaire stop vervolgen we de tocht. Twee keer schutten: eerst in Zuidersluis Nieuwegein daarna de Noordersluis Utrecht. Oef… bij de oversteek van het Amsterdam Rijnkanaal gaan onze sloepjes wel erg driftig tekeer. Om 13:45 uur meren we voor ons hotel af, tijd genoeg dus om de stad te bekijken. Utrecht staat bekend om zijn Domtoren die in het hart van de prachtige oude binnenstad staat. Na al dat slenteren hadden we wel honger gekregen dus

Deelnemers

Barend Bluf Mariëtte Smit & Jan Nagtegaal Blauwe Engel Martine & Leonard Boender Elba Bedo Dorothè Zoetemelk & Bert Rotteveel Kleine Riethure Yvonne & Charlotte van Bokkum

Little Smile Aad & Ida Beemster, TTL LWP2 Anneke & Gerard den Heijer, penningmeester Meander Jacky Koopman & Alexandra Wilms

togen we naar een van de vele terrassen. Aansluitend kregen we van Anneke & Gerard een rondvaart met muzikale support van Jacky en haar koor. Jullie snappen het al: een en al gezelligheid !!

Dag 5 Utrecht - Loosdrecht

Onze laatste dag, de 1e belevenis is om onder het winkelcentrum Hoog Catharijne door te varen. Via de Weersluis, Oud Zuilen, Maarssen, Breukelen en de Mijndense sluis varen we naar de Loosdrechtse plassen.

Bij Buitenplaats Slangevegt meren we af voor een hapje en drankje. Wat een ambiance, wat een feestje om zoveel moois te zien. Een laatste dag met een gouden randje: heerlijk weer, zalig gezwommen, kostelijk gegeten en

honderduit gekletst. Vijf schitterende dagen geen onvertogen woord, er werd gepraat, er werd gelachen, kortom: een tocht met een dikke gouden rand.

Ida Beemster

Uitslag Fotowedstrijd september 2022

Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door José en Dick v.d. Pol met een opname van “The Needles” (Isle of Wight)

Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de KNMC fotowedstrijd 2022 uit te reiken op het openingsfeest 2023

Wij verwachten jullie nieuwe inzendingen voor 10 november a.s. op mailadres graafland17@icloud.com

Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte)

Namens de jury: Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland

U geniet van onze full-service yachting!

Smits Jachtmakelaardij BV bemiddelt bij de aan- en verkoop van uw motorjacht. Als u op zoek bent naar uw droomjacht, dan kunt u een ruime keuze maken uit een groot assortiment motorjachten die allemaal in uitstekende conditie verkeren. Daarnaast profiteert u van een perfecte begeleiding, goede prijsonderhandelingen en uitgebreide after-sales.

Met onze kennis en expertise weten we uw wensen doortastend te vertalen en een passende deal te maken. We kunnen ons beroepen op een groot netwerk, directe lijnen en een flexibele instelling om uw droomjacht te realiseren. De full-service yachting van Smits Jachtmakelaardij BV zorgt ervoor dat alles voor u wordt geregeld. Neem direct contact met ons op!

12.60 OK, bouwjaar 2005, refit 2020, afm. 12.60 x 4.20 x 1.20 m, John Deere 6068 DF 150 127 PK 6 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 249.000,-

René Smits

Etten-Leur naar Steenbergen van 25 tot 30 mei Aspergetocht in 6 vragen en antwoorden

WAAROM DOE JE MEE MET EEN ASPERGETOCHT?

Al bij het bekend worden van het programma van de toertochten viel het oog op de Aspergetocht. Goed gepland rondom Hemelvaartsdag, een tocht in het West-Brabantse land, voor een aantal deelnemers (redelijk) dichtbij, varen door klein vaarwater, een klein aantal deelnemers en een geheel nieuwe tocht.

Dat zou voor iedereen een verrassing worden. Daarnaast was de kans natuurlijk groot dat er asperges gegeten zouden gaan worden, dus ja, de keuze snel gemaakt.

IN WELKE HAVENS IS AFGEMEERD?

De ontvangst op woensdag 25 mei in jachthaven de Turfvaart van EttenLeur was prima. De havenmeester ving iedereen op en verwees elke deelnemer duidelijk naar een ligplaats. De steigers zijn prima en de haven is overzichtelijk. Uiteindelijk kon elk schip op walstroom worden aangesloten. De 10 deelnemende schepen lagen enigszins verspreid in de haven, maar iedereen had een goede plek.

De haven in de Zwaaikom van Roosendaal is splinternieuw. De kaden zijn solide en voorzien van keurige bolders. Wel is de kade laag, dus goed rekening mee houden met het ophangen van de stootwillen. Er zijn weinig aansluitpunten voor elektriciteit. Daarom werd door iedereen splitters, koppelstukken en verlengsnoeren tevoorschijn gehaald om toch ieder schip van walstroom te kunnen voorzien. Tijdens de activiteit en het diner op zaterdag was bij de haven beveiliging aanwezig. Dat voelde wel een beetje decadent.

De tweede nacht was het onrustig bij de haven. Veel gepraat en geschreeuw. Er is zelfs geprobeerd een schip los te maken van de bolders, gelukkig is er geen schade ontstaan.

Steenbergen is de thuishaven van drie deelnemers. Zij konden na aankomst dan ook direct naar de eigen ligplaats. De andere zeven schepen konden ligplaats innemen aan de passantenkade aan het einde van de haven. Dat ging prima en het is hier goed liggen. Dicht bij het centrum. Enig minpuntje, behalve

de supermarkten was er op zondag 30 mei geen winkel open en was er weinig reuring.

WELKE ACTIVITEITEN ZIJN ONDERNOMEN?

De openingsborrel, aan boord van de ‘What Else?’, was ook deze keer een gezellige gebeurtenis. De Steeler NG 43

Deelnemers

Adagio Marc en Mirelle Adriaansen Chimborazo Hans en Leny Lommers Con Amore Rosemarie Hendrickx en Leo Dagmar Jack en Lisa van Gent TTL en penningmeester Doggersbank Eduard en Lena de Jong

Nuance

Louis en Alberta Wurkum Verslaggever Off Duty Jan-Willem en Jose Ober Sark Peter en Elly Adriaansen What Else? Leo en Els Heijmans

TTL en fotograaf XQ’s ME Henk en Dolly van Hylckama Vlieg

heeft ruimte genoeg om 20 personen plaats te laten nemen. Iedereen kon ook nog ademhalen. Kennismaken en avonturen van bootreizen werden besproken. De toertochtleider gaf uitleg over de tocht.

Op Hemelvaartsdag stond een huifkar met 2 Friese paarden en 2 keurig geklede koetsiers de groep op te wachten. Een rit, met veel bekijks onderweg, van ongeveer 50 minuten bracht ons bij wijn- en aspergeboerderij De Santspuy, ‘De smaak van het goeie leven’. Hier werd een fijne en uitgebreide uitleg gegeven over de wijnproductie en de aspergeoogst. Zo kwamen we te weten dat de aspergeplant een bol wordt ter grootte van een voetbal, 20 asperges per seizoen levert, ongeveer 10 jaar meegaat en dat het perceel daarna 15 jaar niet gebruikt kan worden om asperges te telen. Oh ja, de groene en witte asperges komen van dezelfde plant. In de grond blijven de asperges wit en boven de grond worden ze groen. Een groep Roemenen zorgt dat de asperges met de hand gestoken worden. Na een

heerlijke lunch met aspergeproducten (zelfs een aspergekroket) en een likeurproeverij, bracht de huifkar ons weer terug bij de jachthaven.

Vrijdag bracht voor zowel de gemeente Roosendaal als ook voor de KNMC een primeur. De geheel opgeknapte Zwaaikom, ‘het golvende hart van Stadsoevers’ kreeg voor het eerst passanten op bezoek. De wethouder voor o.a. grote projecten heette de KNMC-deelnemers welkom. De wethouder hees de vlag van Roosendaal en onze toertochtleider hees de vlag van de KNMC. De lokale pers was bij dit officiële moment aanwezig en sprak van ‘een stukje Monaco in Roosendaal’. Daarna volgde een uitleg en rondleiding door het gebied Stadsoevers. Hierbij werd vooral duidelijk dat bij de nieuwe ontwikkelingen de historie van het gebied niet vergeten wordt en zo mogelijk zelfs gebruikt wordt. Bijvoorbeeld, de oude vloer van een staalfabriek is nu de ondergrond voor een skatebaan. Zaterdag was het tijd voor beweging, d.w.z. fietsen. De fietsroute ging door Roosendaal en het landelijke gebied van Rucphen naar Sprundel. Dat was een flinke tocht. Onderweg was zelfs het

bordje ‘Achterhoek’ te zien. Gelukkig is dit niet de streek in Gelderland, maar een buurtschap bij Rucphen.

Zo kwamen we na een klein uur bij de Kaasboerderij Ossenblok. Een leuke presentatie van de kaasboerin volgde en leerde ons veel over kaas en zuivelproducten. Er wordt o.a. ook een rumkaas gemaakt. De kaasboerin gaf de tip de lunch te gebruiken bij theeschenkerij Natuurlekker.

m, bouwjaar 2011, werf

ton, teak dek 12 mm, John Deere 2x 6 cilinder 520pk, slechts 1200 draaiuren, hydraulische boegen hekschroef met afstandsbediening, generators 1x 16 KW 1x 6KW, Najad stabilisators, grote tendergarage, hydraulische gangway, diesel 6500 l, water 2500 l, vuilwater 750 l, watermaker, Kabola CV, mast hydraulisch strijkbaar, compleet navigatie van Simrad, mastervolt controlpanel, mastervolt omvormers, 2x Tracvision, electric winches achterdek.

staal

Grote en goed uitgeruste machinekamer met stahoogte, het interieur is voorzien van teak, prachtige salon met veel ramen en teakdeuren naar het achterdek, twee gastenhutten delen douche en dagtoilet, grote eigenaarshut met badkamer en kingsize bed. Zeer compleet en goed onderhouden schip, perfect voor lange reizen of ‘Live on board’. Kijk voor meer foto’s en specificatie op www.iym.be.

salesplan.

yachts,

professional

Dit jacht moet u zeker zien maak een afspraak voor bezichtiging in Rotterdam, voor meer informatie bel of mail ons.

Daar was niet op een groep van 20 personen gerekend, maar toch kwam vrij snel een lunch op tafel. Wel een bijzondere lunch. De route terug naar Roosendaal ging door bos- en heidegebied. Mooi, maar bij de meeste deelnemers bleek een waterrijke omgeving toch de voorkeur te hebben. De totale fietsroute was 40 km. Mens en elektrische fiets gingen bij terugkomst in de haven snel aan de ‘beademing’.

De iedere dag voldoende aanwezige vrije tijd werd door de meeste deelnemers doorgebracht op het eigen schip waarbij de ‘hang- en ligcultuur’ ofwel het ‘bankieren’ de boventoon voerde.

HOE WAS DE AANDACHT VOOR ETEN EN DRINKEN?

Het ontbijt was iedere keer op het eigen schip. Dat gaf de mogelijkheid te nemen wat en hoeveel je wilde. Tweemaal was er bij de activiteiten een gezamenlijke lunch.

De diners waren toch wel het hoogtepunt. In paviljoen De Turfvaart kregen we het eerste aspergediner. Een aspergesoep werd uitgeserveerd. Daarna kon een keuze gemaakt

worden uit het aspergebuffet. Uiteraard met heerlijk klaargemaakte asperges en ook garnalen, zalm en heerlijke krielaardappelen. Een aardbeiendessert vormde de afsluiting.

In restaurant Sistermans in Roosendaal was de setting iets luxer. Belangrijk was dat het keuzemenu fantastisch was. Echt heerlijk. Ook hier met asperges en een uitmuntende Romanoff als dessert.

Het slotdiner in Steenbergen was in brasserie De Kaai en was gewoon goed. Ook weer met asperges en weer op een andere manier klaargemaakt.

Bij alle diners bleef de wijn niet onaangeroerd.

WELKE ROUTES ZIJN GEVAREN?

De eerste route voerde van Etten-Leur naar Roosendaal. Een gedeelte door de smalle en mooie Leurse Vaart naar de Mark. Na korte tijd werd de spoorbrug bereikt. Hier moest de groep drijvend wachten. Door de wind viel het nog niet mee het schip op zijn plaats te houden. Goede test voor boeg- en hekschroe ven. Na de spoorbrug werd de bedachte vaarvolgorde ingenomen. Na Stampers gat vanaf de Dintel bakboord uit via het

Mark-Vlietkanaal richting Roosendaal. Daar aangekomen werden 2 bruggen speciaal voor de KNMC-groep geopend en konden we aanmeren in een hoek van de nieuwe Zwaaikom.

De tweede route voerde van Roosendaal naar Steenbergen. Bij de splitsing van het Mark-Vlietkanaal en de Roosendaalse Vliet werd het konvooi gescheiden in twee kleinere konvooien. De schepen met een lagere doorvaarthoogte dan 3,00 meter (4 schepen) konden via de Roosendaalse Vliet, sluis Bovensas en de Steenbergse Vliet naar Steenbergen. De 6 hogere schepen moesten via de Dintel en het Volkerak. Een langere vaarweg dus. Om ongeveer 13.30 uur waren alle schepen in de haven van Steenbergen.

HOE KUN JE DE ASPERGETOCHT 2022 SAMENVATTEN?

De Aspergetocht; leuk, gezellig, interessant en goed verzorgd. Er was veel te leren over wijn, asperges en kaas. De groep was gezellig en de toertochtleiding had alles goed georganiseerd en verzorgd. De aspergemaaltijden waren allen prima, heerlijk en zeer gevarieerd. Hoewel sommige deelnemers na afloop wel even klaar waren met asperges.

Het weer was goed. Droog tijdens de activiteiten en prima tijdens het varen. Alweer een KNMC-tocht met verrassende elementen, een leuke groep en mooie (vaar)gebieden.

Eén van de deelnemers liet zich ontvallen: “als je niet wil dat je iets meemaakt moet je thuis blijven”. Wij zeggen: “als je niet wil dat je iets meemaakt moet je niet met de KNMC meegaan”.

Louis Wurkum

Wij verzorgen groepsreizen door heel Europa met uw eigen jacht.

Vervoer over water van uw schip is volledig verzekerd zowel in de kraan als in het binnenvaartschip. Centraal wordt uw schip ingeladen. Dan begint direct uw vakantie en kunt u genieten vanaf dag 1.

Ook kunnen wij transport verzorgen over de weg met verschillende transporteurs. Wij vervoeren uw jacht per binnenvaartschip vanuit Nederland naar de gewenste bestemming. Uw schip is volledig verzekerd vanaf het laden t/m het schip gelost is. Vanaf het moment dat u aankomt bij uw jacht begint uw vakantie/reis.

Ontdek de mooist rivieren en plaatsen van Europa met uw eigen jacht. Lift a Boat, grenzeloos genieten van uw jacht.

Kreeften/fietstocht 2022

16 tot 19 juni Van Yerseke via Burghsluis naar Sint-Annaland

Het was alweer drie jaar geleden dat de kreeften/fietstocht plaatsvond. Deze altijd succesvolle toch begon ook dit jaar in Yerseke met prima weer.

Yerseke is een dorp gelegen aan de Oosterschelde. Het dorp is vooral bekend om zijn mossel- en oestercultuur. Toeristen komen naar Yerseke om verscheidene zeevruchten te eten in een van de vele restaurants, en voor rondleidingen over de oesterputten, de jachthaven en het Oosterscheldemuseum. Verder is Yerseke bekend vanwege de jaarlijks terugkerende Mosseldag.

Beide ervaren TTL-koppels hadden deze tocht goed voorbereid. Voor ons – de verslaggevers – was dit de eerste keer. Met als thuishaven Huizen was het voor ons best een stuk varen – 195 km – en daar hadden we twee dagen voor. We zouden dan woensdag aan kunnen komen. De tocht begon donderdag. Via de vaarsnelwegen Amsterdam – Rijnkanaal en Schelde-Rijnkanaal schiet het lekker op. De twee sluizen – Oranjesluis en Beatrixsluis – geven ook een snelle passage. Tussenstop in Dordrecht. De Bergse Diepsluis –met toegang tot de Oosterscheldegaf echter op ons verzoek voor een

schutting geen antwoord. Je kunt dan het landelijk nummer van Rijkswaterstaat bellen en die verwijzen je door naar Rijkswaterstaat in Zeeland. Via een menu met alle bruggen en sluizen in Zeeland kom je bij de contactpersoon voor deze sluis terecht. Deze persoon was juist de voorbereidingen aan het treffen, maar het kostte wel een uur extra. Het was voor ons inmiddels 12 jaar geleden dat we op Yerseke afkoersten en je moet goed opletten hoe je de haven binnenvaart. Het was hoog water en dan lukt het altijd wel! Bij laag water kan het wel eens anders uitpakken. Opvallend is dat bij de haveningang een aantal hele kleine

Deelnemers

Jack en Lisa van Gent, TTL Dagmar Leo en Els Heijmans, TTL What Else? Jan en Doris Satter Blue Bell Sjaak en Mirjam van Herwijnen Maatje

David Saeys en Mireille Mas Cue Nada Peter en Elly Adriaansen Sark Peter Bezemer en Renée Pleysier, verslag Lady Dumoulin

boeien zijn neergelegd om de route naar de haveningang te markeren. Waarom geen grotere boeien?

Ontvangst is met TTL Jack altijd goed geregeld. Deskundig, hartelijk, belangstellend en ga zo maar door. Inmiddels was ook de Blue Bell gearriveerd en het is altijd een genoegen Jan en Doris Satter te spreken. Jan kan over alle onderwerpen die naar voren komen meepraten. Maar wat wil je. Op hoge leeftijd zijn ze nog altijd actieve vaarders!

Die avond dineerden we met de bemanning van de al aanwezige toertochtdeelnemers in een visrestaurant. De volgende dag arriveerden ook de laatste deelnemers aan de tocht en kon het programma beginnen. ’s Avonds kennismakingsdiner in restaurant De Oesterbeurs in het centrum van Yerseke. Natuurlijk met kreeft, want daar kwamen we voor! Een zevental deelnemende schepen met hun bemanning namen deel aan de tocht. Een leuke en gezellige club mensen.

De volgende ochtend voeren we naar Burghsluis. Het was rustig weer en je kon heerlijk genieten van een mooie tocht met prachtige vergezichten.

Vanuit Burghsluis kun je prachtig het eiland Schouwen-Duiveland verkennen.

Zo fietsen we die avond naar een Italiaans restaurant voor het diner.

Op zaterdag was het plan de Kunstschouw route te fietsen. We troffen het dat er zo’n bijzondere manifestatie

was. Deze jaarlijkse Kunstschouw is een laagdrempelig evenement op bijzondere locaties in het fraaie landschap van Schouwen-Duiveland. Zowel gevestigde kunstenaars als aanstormend talent lieten hun werk zien over een groot deel van het eiland in wel 35 locaties. We hebben een aantal van hun werken bekeken, dat was zonder meer indrukwekkend. Hedendaagse kunst wordt in tal van vormend geëxposeerd. Het was een mooie aanvulling op de bezienswaardigheden van het eiland. Zondag vertrokken we voor de tocht naar Sint-Annaland. De weidsheid van het water op deze route is elke keer weer indrukwekkend. Het vroegere zo rustige plaatsje wordt langzaam maar zeker een aantrekkelijke watersportplaats met een prachtige haven. Veel KNMC’ers meren regelmatig aan. De haven van Sint-Annaland is goed voorzien van nautische bedrijven. Zo is er –eigen ervaring - een uitstekende werf, Mariteam Shipyard. Ook is er een goede watersportwinkel, een supermarkt en het uitstekende restaurant ‘Buutengaets’ in de haven, met prachtig uitzicht op de Krabbenkreek. Ook is er een vestiging van Jachtmakelaardij De Valk. Deze bezochten we en we werden hartelijk welkom geheten. Interessant om met de medewerkers te spreken en de verhalen over de aan- en verkoop aan te horen. Het was goed om te horen dat – op dat moment – er veel vraag is naar schepen waar wij in varen. Je wilt immers altijd weten wat je schip waard is, nietwaar? Die middag zouden we met een vissersbootje zien hoe kreeften

gevangen worden. Helaas was de wind behoorlijk aangewakkerd en ging dat niet meer lukken.

In plaats daarvan gaf vis ser Pieter Scherpenzeel een uitleg hoe kreeften gevangen worden en wat er zoal bij komt kijken. Ademloos luisterden we toe. Pieter legde uit hoe het vissen op kreeft te werk gaat. Veel kennis van water en stroming is belangrijk omdat kreeften en vissen daar ook rekening mee houden. Hij had een aantal levende kreeften ter illustratie van zijn verhaal meegenomen. Kreeften gedijen alleen in 100% zout water. Een vrouwtje kan tot 3,5 kg wegen en een mannetje tot 4,5 kg. Veel wetenswaardigheden werden gemeld. De vaak moeizame regelgeving maakt het voor vissers vaak niet makkelijk. Er kwamen dan ook politieke uitspraken aan de orde: ‘Den Haag’ begrijpt niet voldoende hoe de visserij werkt. Bijvoorbeeld de pulsvisserij. De bodem wordt door die techniek niet beroerd, je verbruikt minder brandstof. Molens voor windenergie op zee leidt tot minder vissen. Tussen de windmolens is er geen vis meer. Veel meer is er te melden, maar uw scribent kan het indrukwekkende verhaal niet goed meer samenvatten…

Die avond vond het sluitingsdiner plaats, natuurlijk met kreeft en andere vissoorten. Jack en Lisa en Leo en Els werden bedankt voor het organiseren van deze tocht!

Het was een mooie, gezellige en interessante tocht!

Peter Bezemer

Wie gaat ermee naar André Rieu?Groep

Mook naar Maastricht 13 tot 22 juli

13 JULI

Het startpunt van onze vaartocht was op de Mokerplas bij Jachthaven de Driesen bij het plaatsje Middelaar. Sommigen waren al eerder gekomen. De omgeving is namelijk prachtig en je kunt hier heerlijk wandelen en fietsen. Om 16.30 uur was er een steigerborrel bij de Ursus. Hoewel we elkaar nog nauwelijks kenden, zat de stemming er al goed in! Commodore Aart en zijn vrouw Marjo waren ook aanwezig. Zij waren met hun camper gekomen en stonden in de buurt van de haven. Wijnand heette iedereen van harte welkom en er werden KMNC-tassen uitgedeeld. In zo’n tas zat het programmaboekje, twee zakjes M&M’s en een chocolade viool. Dat laatste was natuurlijk wel duidelijk met het oog op André Rieu. Maar de M&M’s? Dat bleek te staan voor snoepreisje van Mook naar Maastricht. Heel leuk

bedacht! Daarna gingen we een hapje eten bij restaurant De Loopplank, lekker buiten op het terras in de zwoele avondlucht.

14 JULI Rond 8.45 uur gingen we varen. We werden bij de brug uitgezwaaid door Aart en Marjo. Hun reis ging niet naar het zuiden zoals onze reis, maar naar het noorden. Zij gingen naar Scandinavië! Ook niet verkeerd. Het weer was schitterend en onze tocht verliep voorspoedig. Sluis Sambeek stond al voor ons open. En zoals bekend kunnen KNMC’ers heel goed stapelen, zodat iedereen meekon. Tegen 14.30 uur lag iedereen in de haven van Watersportvereniging de Maas bij Venlo. Bij Brasserie De Admiraal genoten we van een heerlijk diner, gemaakt door een Chinese kokkin, Yong Le. Wijnand en

DE TOERTOCHT VAN MOOK NAAR MAASTRICHT TROK VEEL INSCHRIJ VERS. VANDAAR DAT DE TOCHT IN TWEE TOCHTEN WERD GESPLITST. DIT IS HET VERSLAG VAN DE EERSTE TOCHT.

Deelnemers

Wijnand en Tiny van den Haak URSUS, TTL Aart en Toos de Smit ANDANTE Marc en Mirelle Adriaansen ADAGIO Aad Meijburg en Yvonne van Deursen JUPITER, verslag

Jack en Lisa van Gent DAGMAR, TTL, penningmeester, AED/EHBO Leo en Beppie Vergeer ELISABETH Paul en Wil Dinant SUN

Hans en Lia Zuiderwijk

BLEU MAGIC Meine en Jeanette van der Knaap PER SEMPRE, bezemboot

Peter en Elly Adriaanse SARK Hans en Leny Lommers CHIMBORAZO Jan en Yvonne Schalke LIBERTY Jacob en Wil den Bakker NORDERNY Nico en Nanda Visser PILGREM Robert en Anita van Buuren BUBBELS

Tiny kennen haar goed. Iedereen was dik tevreden over het eten en dat was voor deze kokkin wel een applausje waard!

15 JULI

Tegen 10.00 uur vertrokken we uit Venlo. Ook deze reis verliep voorspoedig en de twee sluizen Belfeld en Roermond stonden netjes voor ons open. Onderweg was het heerlijk varen. We werden vergezeld door prachtige wolkenpartijen, waarvan we konden genieten. Vlak voor de haven van Roermond liet Wijnand een Limburgs lied over de marifoon galmen. Hoewel we er geen bal van konden verstaan was het wel heel leuk om op deze manier de Limburgse sfeer te proeven!

Eenmaal in Roermond was het echt passen en meten met onze 15 schepen. Maar....

het lukte ons allemaal om ze erin te proppen. Heel knap, want we lagen echt hutjemutje tegen elkaar! Daarna kregen we een rondleiding door Roermond. Zeer interessant, om over de historie van Roermond te horen. Roermond is lange tijd van het ene naar het andere land over gegaan. Dan was het van Spanje, dan weer Oostenrijk, Frankrijk of Duitsland, maar uiteindelijk toch bij

Nederland. Na de rondleiding ging ieder zijn/haar eigen weg. Natuurlijk waren er ook lieden die een terrasje pakten om te genieten van een koel drankje. Wel met bitterballen erbij!

16 JULI

Vandaag een vrije dag om op de boot wat te relaxen of om zelf op stap te gaan. Roermond heeft een gezellig winkelcentrum met heel veel terrasjes, dat vlakbij de haven ligt. Op deze zaterdag was het ook markt in het centrum. Voor de liefhebbers was dat natuurlijk mooi meegenomen. Het Outlet Centre is iets langer lopen vanaf de haven. Wel leuk, maar of de prijzen echt Outlet zijn is nog maar de vraag! Dan is er nog het Pierre Cuypers museum. Best interessant voor degenen die meer achtergrondinformatie willen hebben. Hij heeft onder meer veel kerken ontworpen, gebouwd en verbouwd, maar hield zich ook bezig met het interieur. Ook het Rijksmuseum in Amsterdam is door hem gebouwd. Hij was een van de grootste architecten van zijn tijd (1827-1921) en had dan ook veel invloed.

Om 18.00 uur kwamen we weer samen in het Restaurant NU Nautilus op de kop van de haven. Mooi uitzicht over de haven en weer heel gezellig.

17 JULI

Al vroeg in de ochtend - om 8.00 uurvertrokken we van Roermond naar Maas bracht. Dat was vanwege de reservering van een bus in Maasbracht, die om 12.00 uur voor ons klaar zou staan. Het was ei genlijk een afstand van niks, 14 km! Maar sluis Linne zat ertussen, waarmee we rekening moesten houden. Aangekomen bij de sluis werd er verzocht om allemaal aan stuurboordzijde aan te meren. De invaart ging prima, maar het schutten zelf duurde vrij lang. Om 12.00 uur stond ieder zowaar gereed om met de bus naar het plaatsje Thorn te gaan. Helaas geen bus, die kwam een half uur later. Er bleek een misverstand te zijn. Het was wel een hele aparte bus, zo’n oldtimer. Dat maakte weer veel goed. Bij de abdij in Thorn ston den, onder grote parasols, gedekte tafels klaar voor de lunch. We kregen allemaal aparte hapjes, die op een prachtige wijze werden opgediend. Iedereen vond het echt geweldig! Hierna stonden twee gid sen klaar voor de stadswandeling.

Thorn was 800 jaar een mini vorstendom, waar abdis-vorstinnen de scepter zwaaiden. Met de komst van de Fransen in 1794 kwam hier een einde aan. De dames van adel vluchtten voor de Fransen en er kwamen veel arme mensen in het stadje wonen. De Fransen voerden een belasting in op basis van de omvang van de ramen. De arme bevolking metselde de ramen dicht om de belastingaanslag te beperken. Om de ‘littekens van de armoede’ te verbergen, werden de huizen wit gekalkt. Daarom staat Thorn bekend als het witgeschilderde stadje! Het is een prachtig stadje, met monumentale panden en authentieke geplaveide straatjes, opgefleurd door kleurrijke

bloemenpracht. Het was een mooie en gezellige dag en iedereen was zeer tevreden. Er werd die avond vooral teruggeblikt op de zeer aparte hapjes!

18 JULI

Deze dag voeren we naar onze eindbestemming Maastricht. Vlak na vertrek rond 10.00 uur konden we meteen Sluis Maasbracht in, achter een vrachtschip dat als eerste naar binnen voer. Aangezien het een grote sluis was zou dit normaliter geen probleem zijn. We waren inmiddels al gewend aan proppen! Toch hadden we nu wel een probleempje, namelijk dat er aan bakboordzijde totaal geen drijfbolders waren. Alleen trapjes, en dat met een verval van meer dan 11 meter. Dat was geen doen met grote boten. Maar op de een of andere manier lagen we toch met z’n allen in de sluis. Sommigen lagen met z’n drieën naast elkaar op 1 of 2 drijfbolders! Alles ging wonderwel goed. Sluis Born hadden we helemaal voor onszelf, met gelukkig aan beide zijden drijfbolders! Ik kan niet anders zeggen, dan dat het team voor de sluizen van Limburg goede service gaf voor de vlotte bediening! Is wel het vermelden waard! Vlak na sluis Born waren er werkzaamheden aan het kanaal en werden we door een verkeersbegeleidingsbootje erdoorheen geleid. De temperatuur was inmiddels aardig gestegen naar 33 graden. Maar gelukkig kwam Maastricht in zicht met onze bestemming de Pietersplas. Eenmaal liggend in de Pietersplas gingen er een heel stel lekker zwemmen om even af te koelen. Er wachtte ons nog een verrassing om 19.00 uur. Dat bleek een hele grote

verrassing te zijn! Op het grasveld onder de bomen stonden lange tafels die zeer mooi gedekt waren. Het was echt een plaatje, alsof je in Italië op een bruiloftsfeest was! Siciliaans feest, noemde Wijnand dat. In grote koelboxen zat het eten en de drank. Dat werd allemaal netjes op tafel gezet door Wijnand en Jack. Hoewel we al een gezellige groep hadden werd dat nog eens extra versterkt door dit samenzijn. Het was een groot feest! Wijnand zette daar nog een tandje bij door met zijn accordeon een deuntje te ‘spelen’. Een accordeon met draaiorgelmuziek, hoe verzin je zoiets! Het was zo’n zwoele avond dat we daar tot twaalf uur ‘s nachts hebben gezeten. We vonden het ongelooflijk dat we het zo getroffen hadden met het weer zodat dit mogelijk was. Een ding wisten we zeker: deze avond vergeten we nooit!

19 JULI

Deze ochtend konden we bijkomen van

de vorige avond. De bedoeling was om om 12.30 uur met de bus naar Aken te gaan. Maar de bus had motorpech. Gelukkig werden twee andere busjes ingezet en konden we een half uur later toch naar Aken. Het zou deze dag 39 graden worden! De airco in de busjes konden de hitte niet goed aan, zodat het alsnog aardig warm bleef in de busjes. Maar we klaagden niet. In Aken hadden we een heel enthousiaste gids, Paul genaamd. Bij de rondleiding werd er zoveel mogelijk rekening gehouden met schaduwrijke plekken. Het ging vooral over Karel de Grote die in 800 keizer van Rome was. Hij heerste over een groot deel van Europa. We bezochten nog wat opgravingen uit de Romeinse tijd. Keizer Karel woonde de laatste jaren van zijn leven in Aken. Hij maakte Aken tot het centrum van zijn Europese rijk en liet een paleis bouwen en een kerk. Deze kerk werd in latere eeuwen uitgebreid en is nu een Domkerk. Het oudste gedeelte (uit de tijd van keizer Karel) is werkelijk

heel bijzonder. De bouwstijl is antiek byzantijns en Italiaans. In de koepels zie je prachtige afbeeldingen in mozaïek. De muren bestaan allemaal uit marmeren platen die vaak op speelse wijze op elkaar waren afgestemd. Tussendoor hadden we tijdens diverse rondgangen door Aken van onze gids iets lekkers gekregen. Zoals de Printen koek die een specialiteit is in Aken. Het smaakte een beetje naar taai-taai, maar dan lekkerder. In het paleis kreeg ieder een klein flesje kruidenbitter met de naam St. Hubertus. We moesten dat in een keer opdrinken en proosten op het leven. Dat deden we uiteraard! Daarna gingen we naar een terras om onze dorst te lessen en uiteraard daarna een hapje te eten.

Om 20.00 uur stond de bus weer klaar om ons weer naar de haven te rijden. Ondanks het hete weer was het toch een interessante trip.

20 JULI

Om 9.15 uur stond nu een grote bus klaar om ons naar Luik te brengen. Paul, onze gids, ging met ons mee. Diverse mensen kenden Luik alleen omdat zij er wel eens met de boot doorvoeren en vonden het nou niet bepaald een mooie stad. Maar Paul, als kenner en enthousiaste verteller, wist ons naar plekken te brengen waar we normaal nooit zouden komen. Tussen verwaarloosde huizen en gebouwen, kon hij ons attent maken op huizen en gebouwen die zeker de moeite waard waren om even bij stil te staan. Zoals de stijlen: jugendstil, art deco en gotiek. Zeven kerken waren meer dan 1000 jaar oud. We liepen door zeer smalle steegjes (wat heel spannend was!) en bezochten een soort citadel. Dat

was aardig klimmen en trappenlopen, maar dan had je wel uitzicht over heel Luik! Weer naar beneden liepen we door de stadstuinen. Daar stonden allerlei prachtige bloemenstruiken, kruidenplanten en fruitbomen (appel, kiwi en vijgen). Het liefst wilde Paul nog uren met ons wandelen en nog veel meer vertellen. Maar gelukkig moesten we op tijd bij de bus zijn, wij waren namelijk een beetje ‘versleten’ ook door de inmiddels opgelopen temperatuur van 27 graden! Het was best interessant allemaal, maar op een gegeven moment kon je gewoon niets meer opnemen.

In de avond gingen we in restaurant Sofa eten bij de ingang van onze haven. We zaten buiten onder een bladerdak van platanen. Heel leuk en gezellig. Aad Meijburg zong een lied dat hij speciaal had gemaakt voor Wijnand en Tiny. Daarna een korte speech waar hij Wijnand en Tiny prees maar ook natuurlijk Jack en Lisa. Zij hadden allen een pluim verdiend. Daarna overhandigde Aad aan ieder van hen een (ganzen) veer! Natuurlijk veel hilariteit. Beppie kwam met het serieuze cadeau en bood beide echtparen een cadeaubon aan. Tot slot kreeg ieder van Wijnand een mooie mok als aandenken van deze tocht met de naam van de boot erop. Echt heel leuk!

21 JULI

Vandaag de grote dag dat we naar het concert van André Rieu gingen. In de namiddag werden we met een bootje overgezet naar het centrum van Maastricht. Wijnand had een zeer goede plek voor ons uitgekozen op het Vrijthof. Namelijk vlakbij de plek waar André Rieu met zijn gevolg naar buiten zou komen.

Maar voordat het zover was, kregen we een diner op het terras waar we zaten. Voor het concert begon werd alvast de stemming erin gebracht door een fanfare die door heel het Vrijthof marcheerde. Daarna zagen we Rieu met een deel van zijn gevolg op het bordes verschijnen, waar hij gewoon een poosje stond.

Toen begon het concert en het was echt grandioos. Er was o.a. een Europees mannenkoor aanwezig bestaande uit 150 mannen, met daarbij leden van de heel bekende Koninklijke Zangvereniging Mastreechter (Maastrichtse) Staar. Dat maakte best veel indruk. Uiteraard werd er bij het laatste gedeelte van het concert gedanst, gehost en de polonaise gedaan. Onze groep ging helemaal uit z’n dak! Wat hadden wij een plezier met z’n allen! Ondanks de motregen die af en toe neerdaalde, hebben we enorm genoten van deze avond.

We (ik spreek namens de hele groep!) kunnen niet anders zeggen dan dat we een enorm leuke, gezellige tocht hebben gehad!

Vanaf het begin was er een fijne saamhorigheid die we tot het laatste moment met elkaar hadden. Wijnand wilde ons iets laten proeven van de Bourgondische sfeer. Dat is niet voor 100, maar voor 200 procent gelukt! Wijnand en Tiny, maar ook Jack en Lisa, ontzettend bedankt voor deze onvergetelijke mooie, gezellige en fijne tocht!

Yvonne van Deursen

Nieuwe Ledentocht 2022

DONDERDAG 9 JUNI

Vanaf 12.00 uur vandaag is iedereen van harte welkom in de mooie haven van De Wiel in het bijzondere Brabantse plaatsje Heusden aan de Bergsche Maas. Met behulp van de TTL en de al tijd behulpzame havenmeester Jelle krijgt iedereen een goede ligplaats. De toertochtboekjes worden uitgereikt en ie dereen kan zich nu een idee vormen van wat hem de komende dagen te wachten staat. Voor de liefhebbers staat er vanaf 16.30 uur een borrel klaar aan boord van de Dagmar en La Qrooze. Rond de klok van zes wordt iedereen verwacht in de Boei 35 voor een nadere kennismaking, een welkomstborrel en aansluitend een diner. De TTL heet allen nogmaals van harte welkom en laat weten het zeer op prijs te stellen dat zoveel nieuwe leden aanleiding hebben gevonden zich voor deze tocht in te schrijven. Het wordt al snel een zeer geanimeerde bijeenkomst en voldaan zoekt iedereen aan het eind van de avond zijn/haar kooi op. Morgen op naar Drimmelen.

VRIJDAG 10 JUNI

09.45 uur palaver. De TTL neemt vaar volgorde en bijzonderheden door en aansluitend maken de schepen los voor het eerste deel van onze tocht naar Drimmelen. Na een paar natte en koude dagen zijn de weergoden ons nu goed gezind en gaan we met een schraal zon netje, maar met aangename tempera tuur, in de afvaart op de Bergsche Maas. Rond de middag zijn alle schepen bin nen in Jachthaven de Biesbosch te Drim melen. Om 14.30 uur verzamelen we bij de La Qrooze en begeven we ons naar de grote aanlegsteiger voor inschep ing bij Rederij de Zilvermeeuw voor een prachtige tocht naar en door de Bies bosch.

Dit nationale park is een uitzonderlijk na tuurgebied, dat grote bekendheid heeft gekregen door zijn unieke landschap, brede en smalle kreken, spaarbekkens voor de drinkwatervoorziening en natuur lijk de bevers.

De bevers waren in Nederland volgens

Van Heusden naar Rotterdam 9 tot 12 juni

Deelnemers:

ANDANTE Dirk en Fenneke Groeneveld, foto’s BUBBELS Robert en Anita van Buuren DAGMAR Jack en Lisa van Gent, penningmeester/EHBO-AED

LA QROOZE Aart en Marjo Haitjema, TTL MAIDEN Hans en Constance Hogenbirk, verslag NAJADE Karel Ton en Herma van der Riet, bezemboot

OEVERLOOS Ron en Joke van Riemsdijk PILGRIM Nico en Nanda Visser PRAHNA Nic en Henny Slingerland RIO GRANDE Eddie en Adriana Dücker SANS DOUTE Hans en Madeleine Vernooij SARK Peter en Elly Adriaansen SIRIUS Ben en Rosi van Schaik

de natuurhistorici in 1826 uitgestorven maar komen sinds 1988 weer voor in de Biesbosch. Zij zijn uitgezet door Staatsbosbeheer.

Zij leven van struiken en bomen en volgens de laatste telling uit 2015 zijn er inmiddels meer dan 300 stuks. Helaas mochten we gedurende de tocht door de Biesbosch geen enkele bever treffen.

Door de aanleg van de Deltawerken heeft de Biesbosch zijn natuurlijke getijdeverschil verloren. Toch bedraagt het getijdeverschil nog altijd meer dan 40 cm, hetgeen ook vaak in bijvoorbeeld Willemstad is te merken.

We werden gedurende de vaart door de bemanning rijkelijk voorzien van een drankje en hapje en zo was ook dit weer een zeer geslaagde happening. Tegen de avond is Restaurant Het Witte Huis de plek voor ons diner, waar we heerlijk genieten van een borrel en diner. Absoluut, een geslaagde 2e dag.

ZATERDAG 11 JUNI

Om 09.00 palaver voor instructie van onze tocht naar Rotterdam. Gezien de verwachte drukte rond de Dordtse Kil en Oude Maas, wordt besloten om de groep in tweeën te splitsen, we vertrekken zo ongeveer een half uur na elkaar. Jack neemt de eerste groep mee en uw verslaggever de tweede groep. In exact 4,2 uur varen we via de Amer - de Moerdijkbruggen - de Oude Maas en Noord naar Rotterdam alwaar we afmeren in de Admiraliteit. De middag is voor ieder ter vrije besteding en rond de klok van zes worden we verwacht aan boord van de Contessa. Daar worden we allerhartelijkst ontvangen met een glas Prosecco en

genieten we vervolgens tijdens ons samenzijn van een heerlijk aspergediner.

Het is de laatste avond van onze tocht met nieuwe leden en enkele leden met wat meer KNMC-ervaring en het was in ieder geval de indruk van uw verslaggever dat iedereen het uitstekend met elkaar kon vinden. Nadat de asperges waren verorberd en de nodige rondjes waren gegeven, nam de TTL het woord om de nieuwe leden te bedanken dat ze op deze tocht waren meegegaan, hij hoopte dat ze dat ook in de toekomst zullen doen middels inschrijving op één van de vele tochten die de KNMC jaarlijks organiseert.

De TTL bedankt de penningmeester, bezemboot en verslaggever voor de assistentie in deze tocht, er worden toertochtplaatjes uitgereikt en met nog een rondje wordt afscheid van elkaar genomen en is deze tocht alweer verleden tijd.

Hans Hogenbirk, a/b MAIDEN

Starttoren Kaag Foto: Paul Graafland

Aanloop- en Retourtocht Leer

Van Grou naar Leer 14 juli tot 31 juli

Deelnemers:

DONDERDAG 15 JULI

GROU

Deze tocht is georganiseerd door Klaus en Susanne Pieper. Om 16.00 uur wor den wij verwacht bij hotel-restaurant Oostergoo. Klaus deelt eerst de boekjes uit en vertelt dan het een en ander over onze toekomstige tocht.

In gemakkelijk zittende kleding komen wij dan om 17.00 uur bij elkaar voor de openings- en kennismakingsborrel om vervolgens aan tafel te gaan. Enfin, helaas geen clubkostuum bij dit 3 gangendiner, maar wel makkelijk dat wij binnen enkele minuten weer naar onze boot kunnen lopen.

VRIJDAG 15 JULI

GROU - LEEUWARDEN

Zoals gepland vertrekken wij op tijd richting Leeuwarden en meren aan bij de alom bekende Prinsentuin en genieten weer van het prachtige weer. We liggen allemaal achter elkaar en hebben de hele middag de tijd om deze dag zelf in te vullen. De meeste mensen van onze groep pakken dan ook een terrasje.

ZATERDAG 16 JULI

LEEUWARDEN - LUNEGAT

Vertrek 10.00 uur - aankomst 14.30 uur

‘s Avonds worden wij getrakteerd op een BBQ door de plaatselijke slager en hierna kunnen wij nog heel lang buiten zitten.

ZONDAG 17 JULI

LUNEGAT - GARNWERD AAN ZEE

Vertrek 10.00 uur - aankomst 14.00 uur Het is rustig in Garnwerd aan Zee en wij

krijgen weer allemaal een mooi plekje aangewezen door de havenmeester. Hier bevindt zich een mooi restaurant, gedeeltelijk op een steiger gebouwd. Fijn, om na een paar uur varen weer even bij te praten en met elkaar een hapje en een drankje te nuttigen.

MAANDAG 18 JULI

GARNWERD AAN ZEE -

GRONINGEN OOSTERHAVEN

Vertrek 10.00 uur - aankomst 13.30 uur Het is vandaag bloedheet en om dan in de stad te liggen is eigenlijk niet te doen. In de verte zien we de Martinitoren. Eerst ontvangt Christa, de havenmeester, ons met de toeter en laat ons door de brug, nadat wij hier zeker een half uur hebben liggen wachten.

DINSDAG 19 JULI

GRONINGEN OOSTERHAVENDELFZIJL

Vertrek 10.00 uur - aankomst 13.00 uur

In Delfzijl liggen wij lekker rustig buiten en lopen met zijn allen naar de Chinees, waar wij heerlijk hebben gegeten en natuurlijk eerst even met zijn allen op het terras gezeten.

Hier werden wij trouwens ontvangen door Dirk-Jan en Anneke.

WOENSDAG 20 JULI

DELFZIJL - LEER

Vertrek 11.30 uur - aankomst 16.00 uur

Het werd een onrustige tocht door de stroming, maar er zijn gelukkig geen ongelukken gebeurd. Voorlopig blijven wij in Leer tot en met 24 juli vanwege de feesten hier.

DONDERDAG 21 JULI

LEER TOT 26 JULI

Het feest kan beginnen en Dirk-Jan zal hier meer over schrijven.

WOENSDAG 20 JULI

DELFZIJL - LEER

In Delfzijl sluit de scribent van het tweede deel van deze tocht zich aan bij de an dere 6 schepen en het lijkt een logisch moment om vanaf hier aan het verslag te beginnen.

Het vertrek van Delfzijl naar Leer staat voor 11:30 uur, om optimaal gebruik te maken van het opkomende water en inderdaad, de tocht begint met enige ondersteuning van vloedstroom en we

Klaus en Susanne Piepe NANNI, penningmeester en TTL Haiko Veenstra DOLFIJN

Wim en Rina Brus, GOLFINHO met opstappers Wim en Anja Schippers

Dick en Elselies VOYAGER, 1ste deel verslag Uittenbosch en foto’s Leo en Ans Entius-Deken D’Ans Ad en Trijntje Kamp TROJAN Dirk-Jan en Anneke Zwart DE LIEFDE, 2e deel verslag

maken een mooie snelheid. Gaandeweg wordt de stroom sterker en voor de afsplitsing van de Leda van de Eems varen we zo’n 19/20 km uur. Bij zo’n snelheid komen de boeien, die natuurlijk stilstaan, angstaanjagend snel op je af. De splitsing ziet er in eerste instantie eenvoudig uit, totdat het schip in de bocht door de stroming weg wordt gezet naar de kant van de buitenbocht en wel dicht bij oever komt. Echter door het schip weer in de richting van de stroom te draaien, wordt dit gelukkig door alle schepen voorkomen.

Door enig geluk en een super actieve TTL, die op het juiste moment met de sluis belt, is er de mogelijkheid van een vroege schutting en in plaats van de reguliere tijd 17.30 uur vaart het KNMC-konvooi rond 15.30 uur de sluis in. Na de passage van de brug worden we opgevangen door twee KNMC’ers, die assistentie verlenen aan de havenmeester door ons onze ligplaatsen aan te wijzen.

LEER VAN 21 TOT 26 JULI

Donderdag is de officiële dag van aankomst van de deelnemers aan het Skipperstreffen van het Deutscher Motoryachtverband in Leer. Helaas valt het aantal deelnemende schepen dit jaar na alle corona beperkingen tegen. Ook het aantal deelnemende jachten vanuit de KNMC is beduidend minder dan in het verleden. Wellicht is het optreden van Andre Rieu hier debet aan. Wij zijn slechts met zeven schepen door de aanlooptocht van Noordoost van Susanne en Klaus aanwezig en verder zijn er nog twee KNMC-leden. Ook ons lid uit Berlijn is aanwezig. Het Skipperstreffen opent op donderdagavond met een vlaggenparade en vervolgens is er een openingsavond in de feesttent. Onze TTL organiseert voor de KNMCdeelnemers een excursie naar de Meyer Werft in Papenburg. Voorheen was deze excursie onderdeel van het Skipperstreffen, maar dit jaar niet. Dit

gemis wordt door Klaus goed gemaakt en de reis naar Papenburg wordt per trein afgelegd. Bijzonderheid is dat het treinkaartje van 9.00 euro de hele maand geldig blijft voor reizen per trein in Duitsland. Aan de excursie neemt een groot deel van de aanwezige KNMCleden deel en het is een mooi succes. De mogelijkheid om ook de volgende dag gratis op hetzelfde kaartje te reizen is voor twee KNMC’ers aanleiding om een bezoek aan Bremen te brengen. Zaterdag wordt er tijdens de lunch erwtensoep geserveerd en later in de middag is er haring met korenwijn, op zich een goede aanloop voor de slotavond in de feesttent met eerst een menu en vanaf 21.00 uur een feestelijk avond voor alle prijsuitreikingen, artiesten/shows en toespraken. Helaas geeft deze avond geen gelegenheid om op de dansvloer enige activiteiten te ontwikkelen en de meeste KNMC’ers houden het voortijdig voor gezien. De laatste volle dag in Leer begint met

een brunch. Tijdens de brunch vindt de prijsuitreiking plaats aan de kids, die mee hebben gedaan aan de motorbootraces. Verder is er om 18.00 uur de afsluiting met de vlaggenparade. Verrassend genoeg is Klaus gevraagd om één van de vlaggen te strijken. Dus alle KNMC’ers zijn aanwezig bij de vlaggenparade.

MAANDAG 26 JULI LEER – DELFZIJL

In eerste instantie staat het vertrek op 11.00 uur, maar op advies van de havenmeester liggen we om 10:30 uur al voor de eerste brug. Zoals gebruikelijk duurt het schutten enige tijd, maar we varen toch nog voor hoogwater de Leda op. Het eerste deel van de toch is niet echt spannend, maar de westenwind trekt aan en bij het passeren van Emden begint het vaarwater woelig te worden. Mede door stroom mee en wind met uitschieters tot 6 tegen zijn er hoge, steile golven. Dit leidt tot veel buiswater en de schepen worden alleen maar zouter. Helaas, op de bezemboot na, past het KNMC-konvooi in de Zeesluis in Delfzijl. Om de jachthaven Abel Tasman te bereiken, moet ook nog een brug gepasseerd worden, die net een bedieningspauze heeft. Gelukkig had de bezemboot zelf ook nog enige hapjes en drankjes aan boord en sluit zich late deelnemer aan bij de steiger borrel met een bijdrage.

DINSDAG 27 JULI

DELFZIJL - GRONINGEN

18 graden, bewolkt, af en toe een druppel regen, een typische Nederlandse

zomer en een saai stuk varen in het Eemskanaal, weinig te zien en vervolgens door Groningen met alle bruggen naar jachthaven het Reitdiep. Dan is het ineens weer één en al reuring en vermaak om met 7 boten deze route te varen. De aankomst in het Reitdiep is voortreffelijk met behulp van de havenmeester.

WOENSDAG 28 JULI

GRONINGEN - ZOUTKAMP

De dag begint slecht, de twee motoren van de Nanni starten niet en we horen alleen het karakteristieke geluid van het relais. Na vele pogingen is het aanbrengen van een startkabel over de min van de accu de oplossing en varen we na een vertraging van ongeveer een half uur het Reitdiep op richting Zoutkamp. Tot de Dorkwerdersluis gaat het goed, maar voordat we daar aankomen horen we dat de sluis storing heeft en dat de monteur onderweg is. Anderhalf uur later is de storing verholpen en kunnen 5 KNMC-schepen mee met de eerste schutting. De twee achtergebleven schepen worden één uur later geschut en hebben de vijf voor hun varende schepen nooit meer ingehaald. Het gemis van een vooropvarende TTL is onmiddellijk merkbaar, bij aankomst in Zoutkamp varen de eerste twee/ drie schepen de verkeerde haven in. Gelukkig komt alles goed en meren de eerste vijf schepen af in het kommetje bij het restaurant ZK 86. Enige tijd later arriveren de Voyager en de Nanni. Tijdens het diner krijgt Trijntje de volle inhoud van een glas rode wijn over haar

shirt, kortom een dag met vele set-backs, maar toch gaat iedereen na het diner tevreden ter kooi.

DONDERDAG 28 JULI

ZOUTKAMP - DOKKUM

Een dag met indrukwekkende wolken, zonder dat er regen uit komt en we varen door het zeer fraaie landschap van Reitdiep en Lauwersmeer. Bij de eerste sluis, de Willem Loréssluis wordt het konvooi opgesplitst. De eerste vier boten varen, ondanks het opbouwen van hoge nood bij de meevarende hondjes langzaam door, terwijl de drie achtergebleven boten er na de schutting de vaart in zetten, zonder natuurlijk de maximum toelaatbare snelheid te overschrijden. Vlak na de ir D.F. Woudabrug is er weer aansluiting. Ook in Dokkum is de TTL er weer in geslaagd uitstekende ligplaatsen te reserveren en worden we door de havenmeester opgevangen.

VRIJDAG 29 JULI

DOKKUM - LEEUWARDEN

Het was niet gepland, maar de TTL heeft het geweldige idee om de traditionele steigerborrel te combineren met een rondvaart door Leeuwarden. Het weer werkt mee, want als we om kwart over vijf inschepen op een tot rondvaartboot omgebouwde mestpraam is de zon alom aanwezig. Zowel de gids als de schipper hebben een geweldig aandeel in het succes van deze twee uur durende rondvaart, waarbij we Leeuwaarden vanaf het water nader

leren kennen. Tijdens de tocht mag een ervaren KNMC-schipper het roer overnemen, hetgeen zeer goed gaat totdat we een rondlopende pijp, zoals de onderdoorgang van de bruggen hier genoemd worden, tegenkomen. Daar komen we kant en wal tegen en moet de professionele schipper ingrijpen.

ZATERDAG 30 JULI

LEEUWARDEN - SNEEK

in Grou wordt dit toch weer een aparte tocht. Het aantal afgemeerde, geankerde en drijvende boten op het Pikmeer in combinatie met het grote aantal toeschouwers op de kant is indrukwekkend. Ook voor de beroepsvaart is er op het Prinses Margrietkanaal bijna geen doorkomen aan en vaart de politie te water in een rib voor een vrachtschip. Ons konvooi komt zonder kleerscheuren ook hier doorheen, jammer, dat we de skûtsjes alleen uit de verte gezien hebben.

Vandaag meren we af aan het starteiland in het Sneekermeer en de tocht eindigt zondagmorgen met een gezamenlijk ontbijt, waarbij er voldoende gelegenheid is om van elkaar afscheid te nemen en terug te blikken op een geweldig leuke tocht. Het is duidelijk dat er alom waardering is voor hoe Susanne en Klaus deze tocht hebben georganiseerd en geleid.

Commissie Nautische Techniek en Commissie Toertochten

De activiteiten van de Commissie Toertochten zijn ongelooflijk belangrijk voor de KNMC-leden. Ook het afgelopen jaar zijn er veel prachtige tochten gevaren. Maar de voorbereiding en de begeleiding van alles wat er georganiseerd wordt is intensief. De Commissie Nautische Techniek (waaronder de EBAbelangenbehartiging) geeft veel input in zaken die te maken hebben met de regelgeving op het water, toekomstige ontwikkelingen rond ecologische aspecten van het varen, en zo meer.

Maar, er staat nu wat te gebeuren: een wissel. In de column ‘Van de voorzitter’ is dit al gemeld.

Tijdens de geweldige toertocht naar André Rieu hebben Jack van Gent en ondergetekende een poosje bij elkaar gezeten en hebben met elkaar van gedachten gewisseld over hoe we verder gaan met de KNMC.

We kwamen er al snel achter dat Jack na zijn lange periode als voorzitter van de Commissie Toertochten het tijd vindt qua intensiteit van de activiteiten een stapje terug te zetten. Onze echtgenotes suggereerden toen, dat we gewoon van rol in het bestuur zouden moeten wisselen.

Dat vonden wij eigenlijk best een goede oplossing.

We hebben dit idee aan het bestuur voorgelegd. Zij juichten dit, zonder uitzondering, toe.

Ons plan is dat Jack en ik enige tijd samen de twee commissies voorzitten. Daarna ga ik verder met de Commissie Toertochten en Jack met de Commissie Nautische Techniek en Ledenservice.

De Commissie Toertochten heeft naast de voorzitter twee leden. Omdat Leo Heijmans al had aangegeven terug te willen treden uit de Commissie Toertochten en ook omdat Aad Beemster als vicevoorzitter al voldoende om handen heeft, besloten we om een tweetal nieuwe leden te zoeken.

Na enige brainstorming kwamen er al gauw twee namen naar boven, met wie ik het wel zie zitten om de activiteiten van de Commissie Toertochten op te pakken namelijk: Cees van der Werf en Marc Adriaanse.

Ik pak altijd gelijk de koe bij de horens en heb beide heren direct gebeld. Cees ging - na twee seconden overleg met zijn vrouw Ans – akkoord en wilde dit wel. Daarna Marc gebeld en dat ging eigenlijk op dezelfde manier. Dus de nieuwe

Toertocht Commissie was geboren. Ik wil dan ook Cees en Marc bedanken dat ze het zien zitten om met mij deze commissie te willen bemannen.

Natuurlijk heb ik Aad en Leo direct gebeld over dit idee en zij zijn het daarmee eens. Natuurlijk onder dank aan Aad en Leo voor hun werk.

Ik hoop dat de leden de wissel ook toejuichen en we met elkaar nog veel toertochten met elkaar mogen doen, met heel veel gezelligheid en vreugde!

Uiteraard zijn wij altijd op zoek naar leden die een toertocht willen organiseren. Van harte welkom! Schroom niet als je eerst wat info wilt hebben en je kan me altijd hierover bellen op 06 5392 9188. Wij gaan ervoor!

Meine van der Knaap in overleg met Jack van Gent

Door het evenement Skûtsje zeilen

Elselies Uittenbosch/Dirk Jan Zwart

Culturele en Culinaire tocht

Van Muiden via Amsterdam naar Purmerend van 17 tot 26 augustus

Deelnemers:

Ook dit jaar stond deze tocht op het KNMC-programma. Een tocht als deze is bij Eddy en Janny van Bergen in goede handen. Wel gaven ze aan dat dit de laat ste door hen georganiseerde tocht zou worden. Veel voorbereiding vond plaats, want een tocht moet gewoon goed ge organiseerd zijn en originaliteit bieden. Het programma klinkt dan ook weer als een klok.

Op woensdag 17 augustus arriveerden we in de middag in Muiden, vrijwel naast het Muiderslot. Het is daar wel even pas sen en meten om alle 9 schepen goed af te meren.

We hernieuwden of maakten voor het eerst kennis met de deelnemers, onder het genot van soesjes op de Vrouwe Jan ny, een verrassend ruime Valk vlet. Eddy en Janny leggen uit dat deze tocht weer een waar culinair genoegen zal worden met ruime culturele input. De helft van de

deelnemers had dit vorig jaar met deze tocht ook al ervaren. Nieuwe elementen vergeleken met vorig jaar werden toege voegd, zoals een bezoek aan het Paleis op de Dam, bezoek en uitleg over archi tectuur op de Zuidas met lunch, bezoek aan de Hortus en een lunch in het res taurant van het beroemde hotel Krasna polsky op de Dam. Natuurlijk, een lunch bij het Amstel Hotel en rondwandelingen door de stad met uitleg van Eddy staan ook weer op het programma.

MUIDEN

We dineerden de eerste dag in restau rant de Doelen in Muiden, net naast de sluis. Uitstekend diner. De dag erna was er ’s morgens gelegenheid om het Mui derslot met de daar aangelegde tuinen te bekijken. Deze zijn al in de 17e eeuw aangelegd primair om voedsel bij de hand te hebben. Ook is er een prach

tige beukenloofgang waar je heerlijk kunt wandelen en vandaar de tuin bewonde ren. Ook in het kasteel zijn een aantal mooie rondleidingen met veel informatie over de historie van het kasteel. Een gids leidde ons die middag door een deel van Muiden en kon veel vertellen, zoals over de vestingwerken, de kazerne, de wa terlinie, de bouw van het stadje. Met een oude oorspronkelijk inwoner van Muiden hadden we nog een leuk gesprek over dit stadje.

AMSTERDAM

Op vrijdag vertrokken we naar Amster dam, naar de Amsterdam Marina, waar we via de Oranjesluizen arriveerden. Zes dagen waren gepland om de stad te bezoeken, te genieten van de ligplaats met uitzicht op het IJ en nog veel meer. Vanuit de haven kan je makkelijk met de pont naar Amsterdam. We hadden geen

Eddy en Janny van Bergen

Vrouwe Janny, TTL Jack en Lisa van Gent Dagmar Aart en Toos de Smit Andante Thom en Toos Kanters Panta Rhei Leo en Els Heijmans What Else?

Peter Bezemer en Renée Pleysier Lady Dumoulin, penningmeester, verslag

Jan en Doris Satter Blue Bell Marin en Carla Kersten Casa Blanca Louis en Alberta Nuance

Joost Kempers

programma die middag vanwege drei gende buien, die niet kwamen, en gin gen er zelf op uit. Het is een interessant gebied. Appartementen rijzen de pan uit met heel veel jongeren. Dwalen door het historisch erfgoed (bv de NDSM werf) en een drankje drinken bij het ‘Noorderlicht’ of ‘Pllek’ brengen je in een andere leef wereld. Die avond dineren we in Restau rant IJ-kantine. Drank is er in alle soorten te kust en te keur! Op zaterdag gaan we op de fiets onder leiding van Eddy Am sterdam in. Eerst met de pont naar de Pontsteiger en vervolgens fietsen door de nieuwe ‘yuppenwijk’. Dit was nog niet zolang geleden deel van de Houthaven van Amsterdam met opslagterreinen en andere industrie. Indrukwekkend woon gebied nu!

Daarna op voor Eddy meer bekend ter rein, waar we ons met de fiets doorheen worstelen en zo verder de Haarlemmer buurt in. Het geboortehuis van Eddy ontbrak niet op deze tocht. Vol passie verhaalt hij van de buurt. Geen band met Ajax, maar wel voor Blauw Wit en D.W.S. Het geheel is doorspekt met de verhalen

en kennis over stofferingen en meubelen. Natuurlijk ook langs Herengracht 68. Ge kocht voor fl. 250.000 en verkocht voor fl. 750.000. Nu waard vele miljoenen euro’s. Maar wel eerst krakers eruit werken. Hoe? Wel door er tussenin te gaan wo nen! Dus niet met de harde hand. En om ze er echt uit te krijgen nog een paar ‘le ninkjes’. Op hulp van de gemeente kon je echt niet wachten. De huidige bewo

ner van het pand kwam naar buiten en er ontspon zich een soort van herkennings gesprek. Hij liet een mooie plaat zien van het pand zoals het vroeger was. We drongen ons door de vele mensen op de Nieuwendijk en ‘beleefden’ Amsterdam. We trokken verder naar de Vijzelstraat. In het indrukwekkende gebouw ontworpen door de Basel was voorheen het hoofd kantoor van de ABN gevestigd. Nu is het gemeentearchief van Amsterdam. Peter vertelde dat voorheen de hele Vijzelstraat en delen van grachtenpanden allemaal ABN-kantoren waren. Vandaaruit werden in de ‘wereld’ de bancaire activiteiten aangestuurd. We bezochten het archief en dat is meer dan indrukwekkend. Voor Peter een herinnering aan vroeger om weer op zijn oude werkplek in het ge bouw te komen waar hij zijn eerste baan had. Via de Leidsestraat keerden we te rug naar onze haven. Zondag stond de Hermitage en een lunch in het Amstel Hotel op het pro gramma. We voeren met de ‘lage’ sche pen Vrouwe Janny en de Nuance via de grachten naar de ligplaats bij het Amstel Hotel. Je ziet vanaf het water heel goed de bruisende stad. Goed dat we vroeg vertrokken, want op deze mooie zomer dag werd het heel druk op het water. Voor het varen in Amsterdam moet je sinds dit jaar een vergunning kopen die drie jaar geldig is. Met een kaart met een chip erin plak je deze op je boot. Na koffie en gebak in het indrukwekkende hotel op naar de Hermitage. Hoogte punt was het schilderij van Brueghel – de torenbouw in Babel, zoals in de Bijbel beschreven - met daaromheen een ex

positie over deze schilder in zijn tijd. Ook was er een expositie over de stad Am sterdam, vanuit het ontstaan tot nu toe. Herinneringen kwamen weer op aan de provotijd, de rellen, en nog veel meer. Dit museum met regelmatig wisselende ex posities is een echte aanrader! Terug naar het Amstel Hotel. In het res taurant werd ons een lunch aangeboden. Die loog er niet om. Immers, dit is een 5-sterren restaurant en dat past goed in het culinaire deel van deze tocht. Rond 16.30 uur (!) vertrokken we weer met de schepen. Deze keer een iets gewijzig de tocht, maar wel spannend, want de Nuance zou net onder de bruggen door moeten kunnen. De koelbloedigheid van de kapitein (Louis Wurkum) was indruk wekkend en op millimeters lukte het elke keer weer! Voldaan keerden we om 15.30 uur terug naar onze schepen in de haven. Maandag bezochten we de Hor tus Botanicus en kregen uitleg van een gids. De Amsterdamse ‘Hortus Medicus’ was opgezet als een tuin met medici nale planten ten dienste van chirurgijns en apothekers en werd gesticht in 1638. Vanwege de pest waren doctoren op zoek naar een kruid als geneesmiddel, maar ook effectievere behandelwijzen van ziekten onder schepelingen op verre reizen hadden de aandacht van de me dici. Zo ontstond deze Hortus, een oase van groen met iets van 3.000 planten en bomen. Vandaar ging ieder zijn eigen weg. Wij bezochten het Waterlooplein, de Joodse Synagoge en het monument ter nagedachtenis aan 102.000 Joden, die in de oorlog vermoord werden. Dinsdag lunchten we in Grand Hotel Kra snapolsky, op de Dam. Ook dat was daar prima voor elkaar en verhoogde onze culinaire kennis -��. Het Paleis op de Dam was ons volgende culturele hoogte punt die dag. Hoewel we bekend zijn met Amsterdam was het paleis voor ons een indrukwekkende belevenis. Gebouwd in

de gloriejaren van de stad, Amsterdam moest laten zien hoe groot en belangrijk ze waren in de wereld, werd een groot stadhuis gebouw met veel Franse invloe den. Het is nu een paleis en staat open voor het publiek. Het is rijks eigendom en daarom van ons allemaal. Ook deze dag was weer een belevenis en zeer interessant. Na terugkomst genoten we vanaf onze schepen van het vele scheep vaartverkeer over het IJ en de zonson dergang!

Op de laatste dag in Amsterdam bezoch ten we de Zuidas. Gids en KNMC-lid Dick Uittenbosch liet ons kennismaken met de architectuur van dit grote zakengebied. Indrukwekkend! De lunch genoten we bij Dickys. Peter vertelde daar over het be lang van dit grote business centrum. Dit gebied huisvest zo’n 11.000 bedrijven en er werken zo’n 30.000 mensen. Hoofd kantoren van bedrijven hebben zich hier gevestigd. Vlakbij Schiphol. De Zuidas kan zich meten met andere business centra in de wereld en ook na de Brexit hebben zich hier veel bedrijven geves tigd. Dit centrum is een geweldige motor voor de economie! Als je in dit gebied rondloopt plaatst het tal van politieke vraagstukken over bv de luchthaven in een wat ander perspectief! Na de voor treffelijke lunch keerden de meesten van ons weer terug naar de haven. Amsterdam laat op ons een diepe indruk achter: dynamiek, bedrijvigheid en veel bouw. In het business centrum waan je je in een ander deel van Europa! Het laat zien dat er veel gedaan en bereikt is in Amsterdam!

AKERSLOOT

Het werd na zes dagen hoog tijd de mo toren te starten. Via Zaandam en door de vorig jaar gereedgekomen sluis voeren we over de Zaan. Veel historische gebou wen met bekende namen, zoals Verkade, Lassie. Een mooie tocht!

PURMEREND

In Akersloot dineerden we bij Dok 10 hadden volop tijd onze tot dan toe opge dane ervaringen te bespreken. Vrijdag op naar Purmerend. Over het begin 19e eeuw gegraven Noord-Hollands kanaal. Vanuit Purmerend vertrokken we met een rondvaartboot richting Broek in Water land. Rob en zijn vrouw Natalie verzorg den een tocht vol entertainment en een uitstekende verzorging met hapjes en drankjes. Je ziet in dit gebied dat water en land eigenlijk in elkaar overgaan. Een mooi gebied met heel veel zeer lage brug getjes. Een aar vogelparadijs! Aangeko men in Broek in Waterland – met vele mo numenten – bezochten we de dorpskerk en liepen wat rond in het kleine exclusieve dorp. Op de terugtocht naar Purmerend was het een vrolijke boel!

‘s Avonds was het afscheidsdiner in res taurant Spijkerman. Renée zong nog een lied van drs P. – omdat Janny en Eddy daar zo van houden –. Jack bedankte Eddy en Janny voor het vele werk en refereerde aan hun besluit dat dit de laat ste door hen georganiseerde tocht was. Vanaf 2011 hebben ze jaarlijks één of meer tochten georganiseerd. Jan en Doris Satter kregen speciale aan dacht in het afscheidswoord van Jack. Op hun hoge leeftijd deden ze weer actief mee, maar ze gaven aan dat het varen toch wel een behoorlijke fysieke en mentale inspanning kost. Vandaar dat mogelijk deze tocht toch wel de laatste zou kunnen zijn. We kennen Jan en Doris al vele jaren en het is altijd een genot om met hen te praten over tal van onderwer pen. Elders in dit blad leest u een inter view met Doris en Jan.

Eddy en Janny, heel veel dank voor deze prachtige tocht en al jullie voorbereidingen!

Peter Bezemer

Pinkstertocht 5 tot 11 juni 2022

We kwamen op 1e Pinksterdag bij el kaar in de haven van Schoonhoven en werden getrakteerd op koffie met gebak. Dat was zo een goede kennismaking! Schoonhoven is de Zilverstad en op 2e Pinksterdag hadden we alle gelegenheid om het zilver en goud te bekijken. He laas, de hele middag spoelde het van de regen! Dat was jammer. ’s Avonds kwam alles gelukkig weer goed en hebben we heerlijk met de groep gegeten. Dinsdag morgen genoten we van een gezamenlijk ontbijt in de haven.

Die dag was de haven van watersportver eniging De Peiler de bestemming. Deze ’lange tocht’ over de Lek nam twee uur in beslag. Het weer was zeker niet wat je zou willen, maar in de middag verbeterde het wat. Er was zelfs veel zon! De liefheb bers konden deze middag ‘een spelletje doen’ (?).

De dag erna vertrokken we naar Gorin chem via het Merwedekanaal. Dus schut ten in de Grote Sluis bij Vianen en dan de prachtige tocht naar Gorinchem. Gelukkig was het wel droog, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Inderdaad, voor dat we Gorinchem binnenvoeren kwam de regen weer terug, maar daar waren we inmiddels aan gewend geraakt. Na de

schutting in de Grote Merwedesluis meer den we af in de haven van Watersportver eniging De Mer wede.

We dineerden in het restaurant op de haven en Meine had vooraf de keuzes al opgenomen.

Het hield niet op met regenen, want ook die donderdag begon ermee, maar toen we naar de plaats van de watertaxi lie pen, werd het zowaar droog. Met deze watertaxi vertrokken we naar Slot Loe vestein. De gids had ons veel te vertellen over de historie en de geschiedenis van het slot. In het oer-Hollandse rivierenland schap, waar Maas en Waal samenkomen, liet ridder Dirc Loef van Horne al in 1358 zijn kasteel bouwen. Als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie behoort Loevestein sinds 2021 tot het UNESCO Werelderfgoed. In het kasteel, de voor burcht en het soldatendorp is van alles te beleven voor jong en oud. Het slot is vooral bekend van de specta culaire ontsnapping van Hugo de Groot (1583-1645). Hij was een rechtsgeleerde, geboren in Delft.

Jarenlang is De Groot stadspensionaris van Rotterdam en juridisch adviseur van Johan van Oldenbarnevelt, de raads pensionaris van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Na de Slag bij Nieuwpoort, een grote veldslag tegen het Spaanse leger die nipt gewonnen wordt, heeft Van Oldenbarnevelt ruzie gekregen met de invloedrijke legeraanvoerder en stadhouder Prins Maurits van Oranje (de zoon van Willem van Oranje). Tijdens het Twaalfjarig Bestand, een wapenstilstand die tot 1621 duurt, verslechtert de relatie tussen de voormalige vrienden verder. Maurits wil verder vechten tegen de Span jaarden, Van Oldenbarnevelt wil de vrede behouden. Dat politieke conflict overlapt bovendien met een religieus conflict, na melijk dat tussen de tolerante remonstran ten en de strenge contraremonstranten. De Groot kiest partij voor Van Olden barnevelt en de remonstranten. Hij ijvert voor tolerantie van verschillende geloven en vindt dat de staat en niet de kerk het hoogste gezag heeft. De contraremon stranten vinden dit ketterij. Hij wordt op Loevestein gevangengezet. Tijdens zijn gevangenschap op Loe vestein schrijft Hugo de Groot zijn be roemdste boek, over het recht van oorlog

Deelnemers:

Ann Hans en Marthie Oosterman Per Sempre Meine en Jeanette v.d.Knaap, TTL Dutch Flower Matthieu en Coby Endhoven Mirror Theo en Ria Spiegeler, verslag

Chimborazo Hans en Leny Lommers Puck Ton en Marion Ekering Panta Rhei Thomas en Toos Kanters Romea Maarten en Janneke Geelen (introducés)

en vrede. Hugo de Groot beschrijft de grondbeginselen en de basis van het volkenrecht zoals we die nu nog steeds kennen. Zo was zijn stelling dat het recht moet worden gehandhaafd, desnoods door oorlog. Een ander belangrijk werk van Hugo de Groot vormt de basis van het huidige internationale zeerecht, de vrije zee. In zijn boek houdt hij een plei dooi voor een vrije toegang van de zee.

Hugo de Groot las veel tijdens zijn gevan genschap. Kisten vol met boeken werden gebracht. Zijn vrouw kwam op het idee hem in een kist te laten ontsnappen. Na tuurlijk probeerden velen van onze groep hoe dat was in die kist. Ook zagen we een film over het water. Een actueel onderwerp. Na een prima lunch en wat rondlopen door het slot vertrokken we met de watertaxi weer naar de haven in Gorinchem. Op vrijdag vertrokken we al vroeg – om 08.30 uur – naar de haven van Woudri

chem. Met twee ponten vertrokken we vandaar naar Werkendam, waar een bus op ons stond te wachten. We kregen een super goede ontvangst en een rondlei ding bij Scheepsafbouw werf CCM3. We werden rondgeleid op een tanker en op het nieuwe opleidingsschip van de Bin nenvaart school STC.

De STC-Group (www.stc.nl) is een Ne derlandse kennis- en onderwijsinstelling op het gebied van scheepvaart, havens, transport, logistiek en havengebonden olie- en chemieactiviteiten. De groep heeft wereldwijd een aantal scholen en oplei dingscentra voor de transportsector.

De casco’s van de schepen komen uit Servië. De tanker is 110 meter lang en vaart op gas, maar ook op elektriciteit. Er werd veel uitleg gegeven, zoals over het bunkeren van gas en wat te doen bij een ongeval, waar een oogdouche voor aanwezig is.

Het opleidingsschip heet Ab Initio (be tekent: ‘vanaf het begin’) en is bedoeld voor beginnende studenten. Dit 67 meter lange schip kost € 8 mln. Het heeft twee gescheiden machinekamers. We beëin digden de excursie met een prima brood maaltijd.

Met de bus keerden we terug naar onze schepen in Woudrichem een genoten ’s avonds van een goed diner in Restaurant de Stroming.

Op zaterdag - de laatste dag – voeren we via de Biesbosch naar Drimmelen. De laatste avond hadden we het diner in het Witte Huis. We kijken terug op een ge slaagde tocht. In het begin wat rustig met veel regen, maar kwam goed op gang met veel interessante activiteiten. We heb ben er allen enorm van genoten!

Ria Spiegeler met input van de TTL Meine van der Knaap

Prachtige route door de aloude

WAAROM HEBBEN WIJ DIT GEBIED OPGEZOCHT?

De route door de Veenvaart hadden we al een keer eerder gevaren in 2018, alleen destijds hebben wij deze route gekozen omdat we een korte route naar Berlijn wilden varen. Je snijdt een behoorlijk stuk af, zowel in Nederland als in Duitsland

wat de aanloop naar Berlijn aanmerke lijk korter maakt. Wij zijn destijds eigenlijk veel te snel door de Veenvaart gevaren en hadden gelijk het idee om deze route nog eens op ons gemak te varen en te genie ten van deze prachtige omgeving. Omdat we aan het Skippertreffen in Leer hebben deelgenomen, hebben we de planning zo

gemaakt dat we eerst Duitsland verder in zijn gevaren tot aan Haren. Van Haren via het Haren-Rütenbrockkanaal, terug naar Nederland.

WAT MAAKT DIT GEBIED ZO UNIEK? ‘Woest en ledig’ was het in Drenthe in vroeger tijden, zo ook in het veenvaartge bied in zuidoost-Drenthe. Met het winnen van turf kwam dit gebied in ontwikke ling. Turfwinning voor eigen gebruik, voor brandstof van steenbakkerijen en aardap pelmeelfabrieken en later om te verkopen voor economisch gewin. Voor de winning moest het door de eeuwen heen ge vormde hoogveen ontwaterd worden. Zo ontstond er een uitgebreid kanalenstelsel, waarover de later gewonnen turf ook weer vervoerd kon worden, dit in aansluiting op al bestaande waterwegen. De turfwin ning is verleden tijd, het nog resterende hoogveen wordt nu internationaal gezien als een uniek gebied qua flora en fauna. Het landschap vertoont nog altijd de ken

merken van het ‘woest en ledige’ karakter van weleer.

Het vaarverkeer van Erica naar Ter Apel was vroeger niet mogelijk. In 1853 wer den de veengebieden door de Markge noten verkocht aan de Drentsche Veenen Midden Kanaal Maatschappij met de voorwaarde dat er een laatste verbin dingskanaal gegraven zou worden. Deze verbinding zou het mogelijk moeten ma ken om het veen gemakkelijk richting As sen te vervoeren, wat natuurlijk goed was voor de omzet en de lagere vervoerskos ten. Dat is er destijds nooit van gekomen, er moesten namelijk minimaal 5 sluizen gebouwd worden en de laag van keileem op het Hondsrug plateau was veel te dik. Uiteindelijk heeft het nog een kleine 160 jaar geduurd, voordat de verbinding tot stand zou komen. Voor gedetailleerde geologische informatie: www.geheugen vandrenthe.nl.

In 2013 werd onder de naam ‘Veen vaart’ de vaarverbinding Erica – Ter Apel geopend. Het is deze vaarverbinding, met daarin het 5,5 kilometer lange nieuw gegraven Koning Willem-Alexanderka naal, dat het varen mogelijk maakt van Zuidoost-Drenthe naar het Friese meren gebied, Overijssel, Twente en vice versa. Zo is er nu ook een kortere vaarverbin

ding met Duitsland mogelijk en kan er een ‘rondje Drenthe’ gevaren worden. Hiermee is niet alleen een knooppunt van oude vaarwegen tot stand gekomen. Door deze ontsluiting van het gebied is er ook een andere dynamiek in deze regio ontstaan. Vaarvoorzieningen en faciliteiten rondom het varen zijn sterk verbeterd en het activiteitenaanbod is uniek en voor elk wat wils. Varen, fietsen, wandelen en au thentieke dorpen bezoeken. Genieten van wat flora en fauna te bieden hebben en natuurlijk de rust in dit gebied. Je laat de hectiek van de Friese meren en/of Rand meren letterlijk achter je. Het is zo’n mooi vaargebied dat het gelijk de Motorboot varenprijs in 2013 heeft gewonnen. (www. motorbootvarenprijs.nl). Het juryrapport uit 2013 geldt nog steeds: “De Provincie Drenthe heeft met de aan leg van het Koning Willem-Alexander kanaal en aanvullende civiele werken een grote bijdrage geleverd aan het recrea tietoervaartnet in Nederland. Niet alleen kan thans een ‘rondje Drenthe’ van 300 kilometer worden gevaren, maar kan nu ook het Haren-Rütenbrock Kanal als verbinding tussen het kanaal van BargerCompascuum naar Ter Apel en de Eems veel sneller dan voorheen bereikt worden. Daardoor is het Duitse recreatie toervaart

net toegankelijk geworden voor kleinere schepen, waarvoor stroomopwaarts varen over de Rijn of het oversteken van de Dol lard van Delfzijl richting Leer tot zeesluis Herbrun bezwaarlijk is”.

AANLOOPROUTE NAAR DE VEENVAART

Komend via Duitsland is Haren een uitstekend startpunt. Haren heeft een prachtige jachthaven ‘Haren/Ems eV’ met alle faciliteiten. Daarnaast is het een leuk plaatsje met een meer dan uitste kende Italiaanse IJsboer met een mooi terras. Met het mooie weer hebben we daar meermaals gezeten. Ook is er een aardig scheepvaartmuseum met tal van wetenswaardigheden. Haren is een echte schippersplaats. Veel rederijen hebben er hun roots, vergelijkbaar met Werkendam, maar dan kleiner. Ook is het een prachtig gebied om te fietsen, voor veel informatie kunt u kijken op de sites: https://duitslandfietsparadijs.nl/ en www.geheimoverde grens.nl. Hier kun je per provincie/regio heel veel informatie vinden.

Het varen door het Haren-Ruitenbroek kanaal, het HRK is afwisselend wat be treft de omgeving, landerijen, dorpjes en bossen. Het hele kanaal is middels video bewaakt bij de kunstwerken en de

bediening, die vanaf Haren gedaan wordt, gaat daardoor erg vlot. De brugwachter in Haren houdt het allemaal in de gaten en je hoeft je niet aan te melden. Wat betreft de doorvaartmaten kunt u dezelf de maten aanhouden als in Drenthe. De openingstijden in de maanden mei t/m september zijn maandag t/m zaterdag van 08.00 – 18.00 uur met een middag sluiting van 13.00 – 13.30 uur. Op zondag wordt er alleen bediend in de vakantie periode van de Bundesländer NordrheinWestfalen en Niedersachsen. Voor nadere info: sluis Haren telefoon 0049-5932 4376. Overigens moet je bij sluis Haren € 5.00 doorvaartrechten betalen. Na de laatste sluis kom je aan in Nederland. Direct op de grens is een tankstation met een extra pomp aan het water, hoe makkelijk. Een maal in Nederland ga je bakboord uit het Oosterdiep op richting Emmer-Compas cuum. Een leuk plaatsje met verschillende aanlegplaatsen met water en stroom. Te vens twee supermarkten en verschillende ambachtswinkels. De bediening van de eerste bruggen en sluizen gaat heel vlot. Meestal rijdt een brugwachter met je mee en bedient 2 of 3 bruggen. Eigenlijk heb ben wij geen lange wachttijden meege maakt. Als je wilt stoppen, meld je dat even en overleg je wanneer je verder wilt varen. Wij spraken bij de eerstvolgende brug af om 09.00 uur en we gingen de volgende dag door naar het Veenmuseum. Bij de Sint Jozefbrug (Barger-Compascuum) ga je stuurboord uit de Sint Jozefvaart op. Nu kom je in het Veenpark museum. Een afstandje van niets, namelijk 4 kilometer, maar dan liggen we wel midden in het Veenpark: www.veenpark.nl. Het park be zoeken en een nachtje blijven liggen kost

€ 10 per persoon. (Prijspeil 2022) Zeker de moeite waard! Je hebt dan de gele genheid om te ervaren hoe het zo’n 1,5 eeuw geleden was om hier te wonen en te werken; ongeveer tot de jaren ’60 van de vorige eeuw. Allerlei oude ambachten komen voorbij, waarbij het turfsteken het voornaamste is. Ook toen er al stoomma chines gebruikt werden, is nog veel turf met de hand gestoken. De belangrijkste gereedschappen waren, de stikker en op legger en de krooie. Je moet er niet aan denken hoeveel zweetdruppels hierbij zijn vrijgekomen. Met de ’oplegger’ wordt de met de ’stikkker’ gestoken turf uit het nat te veen genomen. Met de ’krooie’ wordt de turf naar het ’zetveld’ gebracht en daar werd de natte turf ’in slag’ gelegd. Tot slot staat turf in ’stoeken’ te drogen. Later werd er gebruik gemaakt van een, door een stoomlocomobiel aangedreven, ma chine die ’persturf’ produceerde. Deze turf is kleiner dan de handgestoken versie, maar brandt langer en beter. Ook zijn er in het Veenpark allerlei andere ambachten te zien, zoals de bakker, de smid, de schil der en natuurlijk de klompenmaker. Ook krijgen we een goed beeld hoe in die tijd de leefomstandigheden van de turfsteker en zijn familie waren. Of hier de term ’die goede oude tijd’ geldt, daarover hebben wij zo onze twijfels. Het waren zware en slechte leefomstandigheden - des te meer waarderen wij ons huidige luxeleventje. Het Harmonium Museum is één van de opvallendste gebouwen van het park, er is een bijzonder museum in gevestigd. Sinds 2001 vindt de collectie van Jan Vos, inmiddels ondergebracht in de Stichting Harmonium Museum Nederland, onder dak in het Veenpark. Het museum is een

integraal onderdeel van het park en is vrij toegankelijk voor alle bezoekers, die er in middels meer dan 250 harmoniums aan treffen. Het harmonium is vanuit technisch oogpunt een heel ander instrument dan het (pijp)orgel. Toch wordt het instrument vaak gebruikt door organisten om thuis op te studeren. Meerdere organisten van naam hadden zo'n instrument thuis. De aardappelmeelfabriek met een reusach tige stoommachine geeft een goed beeld van de industriële vooruitgang en is vrij toegankelijk.

De volgende ochtend varen we door het museumterrein. De Veenparksluis staat open en is de smalste doorgang in de Veenvaart. Via het Scholtenskanaal ko men wij bij het nieuwste stukje vaarwater in Nederland: het Koning Willem Alexan derkanaal (KWAK). Een stukje kanaal van zo’n 6 kilometer lang. Hier moeten we wachten in verband met middagsluiting, maar geen punt, er is genoeg te zien. We wandelen een klein half uurtje en kun nen dan weer verder. Overal liggen mega keien die vrijgekomen zijn bij het maken van het KWAK. Er is een ’IJstijdenpad’ www.dehondsrug.nl. Er zijn verschillende kunstobjecten te bewonderen, zoals een megagrote giraffe en een object van Huib Rademakers, waarbij zwerfstenen en glas elementen in een stalen frame zijn gevat. Op het KWAK varen we door een prachtig stukje natuur. Schitterend aangelegd, een beetje slingerend door de omgeving. Dat slingeren is niet alleen bewust gekozen, maar was noodzakelijk om het Hondsrug plateau te bedwingen. Brussel heeft diep in de buidel moeten tasten om dit mogelijk te maken, een slordige 34 miljoen euro was nodig om het KWAK te realiseren met 1

enkele en 1 dubbele sluis. Dit project moet niet alleen bootjesmensen en camping gasten trekken, maar ook dagjesmensen die wandelend en fietsend door dit gebied hun vertier zoeken en genieten van de om geving. Door de toenmalige projectgroep werd geschreven: ’Het KWAK moet de transformatie van de veenkoloniën worden, van verlaten negorij aan de rand van Ne derland tot een prachtig recreatiegebied’. Op 8 juni 2013 was het zover en heeft Ko ning Willem Alexander het kanaal dat naar hem is vernoemd geopend.

De koppelsluis is een aparte beleving. Je vaart de eerste sluis in en je wordt, in ons geval, omhoog geschut. Eenmaal boven aangekomen, gaan de deuren open en vaar je de sluis uit en tegelijk de volgende sluis in. Deuren sluiten weer en je wordt verder naar boven geschut. Alles even gemoedelijk en langs een ’glijstang’. Tij dens het schutten heb ik gesproken met de sluiswachter. Hij kon mij niet vertellen waarom voor een dubbele sluis is geko zen in plaats van een enkele. Na de sluis hebben we afgemeerd aan een graskant, de fietsjes gepakt en de omgeving ver kend. Het schijnt overigens dat deze hoek in Drenthe zo’n 500 kilometer aan fiets paden heeft. We blijven hier liggen voor de nacht. Heerlijk rustig in een prachtige omgeving. Morgen gaan we verder naar Nieuw-Amsterdam. We beginnen bij de Spaarsluis, deze is ook nieuw aangelegd in de Veenvaart verbinding. Dan de Oran jesluis. Na deze sluis kun je ook Klaziena veen invaren, maar dat slaan we over. We komen nu op de Verlengde Hoogeveense Vaart richting Nieuw-Amsterdam. Dit moet echt een stopplaats voor iedereen zijn. Een 600 meter lange kademuur met water

en stroom op veel plaatsen. (Tussen de Veenbrug en halverwege de Kerkbrug zijn de mooiste afmeerplekken). Aan de over zijde van de straat is een keur aan winkels en restaurants, zodat boodschappen doen en een terrasje pakken geen punt hoeft te zijn. Het mooie van de Veenvaart is ook dat er nergens liggeld betaald hoeft te worden. Dus alleen eurootjes betalen voor stroom en water. Waar vind je dat nog? Op de ruime kade kun je prima je stoeltje neerzetten en genieten van alles wat er te zien is. We blijven een paar da gen liggen en pakken de vouwfietsjes om de omgeving te verkennen. Een aanrader is om de dorpen ten noorden van de Ver lengde Hoogeveense Vaart te bezoeken, zoals Gees, Meppen, Aalden enzovoorts. Het heideveld Hooge Stoep bij Gees en de Palms bij Meppen met zijn karakteris tieke jeneverbessen zijn zeker een bezoek waard. Als je niet ver weg wilt, kun je in Nieuw-Amsterdam het Van Gogh huis bezoeken in, hoe kan het ook anders, de Van Goghstraat 1. In 1883 reisde Vincent van Gogh naar Nieuw-Amsterdam en heeft hij een aantal maanden hier geschil derd en getekend. Het ruige landschap bood hem veel inspiratie. Voor nadere informatie: www.vangogh-drenthe.nl. Tij dens ons verblijf in Nieuw-Amsterdam kre gen we nog bezoek van twee bestuurs leden van de Veenvaart. Het VNM had in 2021 gemeend de Turfroute beter op de kaart te zetten op Boot Holland 2022. Helaas is deze beurs niet doorgegaan. We hebben dan ook afgesproken dat we het opnieuw gaan proberen op Boot Hol land in 2023. Het bestuur van de Turfroute komt dan op een stukje VNM-stand te staan om varen door Drenthe te promo

ten. Na enkele dagen Nieuw-Amsterdam gaan we verder richting Hoogeveen. Ook hier is brugbediening geen issue en kun nen we overal ongestoord doorvaren tot Hoogeveen. Hier is een passanten afmeerplek, met water en stroom. Aardig om te vermelden is nog dat tussen NieuwAmsterdam en Hoogeveen er geen natio nale vlag op de normale wijze gepresen teerd werd. Vele tientallen vlaggen hingen ondersteboven om te laten zien dat men achter de boeren staat. Op zich in dit landbouw- en veeteeltgebied geen ver rassing. De volgende dag is Meppel ons eindpunt en gaan we liggen in de passan tenhaven van Meppel (gemeentehaven). Puntje van aandacht: de laatste beweeg bare brug in de Hoogeveensevaart, de Staphorster Grote Stouwe brug, staat op veel kaarten als 2.50, maar hij is echt 3 meter hoog. In Meppel prima boxen met water en stroom. Hier is wel weer ha vengeld verschuldigd. In Meppel is weer veel te zien en te doen. Boodschappen en centrum zijn op loopafstand. Voor info www.meppel.nl.

Na ruim een week gevaren, gefietst en ge wandeld te hebben op de Veenvaart route gaan we nu weer verder richting Zwart sluis. De Veenvaart is werkelijk prachtig varen, mits je boot aan de afmetingen vol doet die eerder genoemd zijn. Wie meer wil weten en de nodige vaarkaarten en informatie wil hebben, is van harte uitge nodigd op de stand van het VNM op Boot Holland van 8 t/m 12 maart 2023. We heb ben het informatiemateriaal voor een deel al gezien en het ziet er heel goed uit. De Veenvaart, een aanrader voor iedereen!

Herbert en Petra Schoenmakers

Het is bijna zover: na 6 jaar geef ik het stokje over aan Meine van der Knaap als voorzitter van de Toertochtencommissie en ondersteund door Kees van der Werf en Marc Adriaanse.

Hoe ik eind 2016 deze taak op me nam, kwam door Chris de Ruiter. Hij had ge vraagd of ik kon helpen om de estafet tetocht, die plaatsvond bij het 100-jarig bestaan van de KNMC (in 2007) opnieuw kon opzetten. Deze keer, omdat het 100 jaar geleden was dat de KNMC het pre dicaat ‘Koninklijke’ had ontvangen. Ik ben met mijn dochter Marlijn aan de slag gegaan en binnen 14 dagen hadden we de tocht uitgewerkt. De tocht zat leuk in elkaar met een rondje midden Nederland. Als de ene tocht stopte, startte de volgen de tocht op dezelfde plaats en werd de koker(estafettestokje) doorgegeven met het verslag van de afgelopen tocht. He laas, ging deze tocht uiteindelijk niet door. Van het een kwam het ander. Peter Hol leman – toen interim-voorzitter - belde me met de vraag of ik de functie van Chris in het bestuur kon overnemen. Dit paste

mij eigenlijk wel, als je lid bent van een club moet je ook iets doen anders heeft de club geen bestaansrecht, dus heb ik ja gezegd. Plannen en regelen was een belangrijk onderdeel in mijn autover huurbedrijf. Dan zou dit toch ook moeten kunnen bij de KNMC, dus ik ging aan de slag. Van de commissieleden wilde Hans van der Meer ons van advies dienen. Leo Heijmans nam zitting in de commissie en heeft mij zes jaar terzijde gestaan. Ook Leo Frijters, ondersteund door Lia heeft 3 jaar meegewerkt. Later is Aad Beemster hiervoor in de plaats gekomen. In de jaren is er veel veranderd in de KN MC: het ‘clubkostuum’ hoefde niet meer gedragen te worden bij het openingsdi ner van toertochten. Het belemmerde de komst van nieuwe leden. Ook begonnen we met digitale inschrijvingen voor toch ten. Dat was een hele klus! Dat gaat nu zonder problemen en loopt soepel. Mijn geliefde echtgenote Lisa is altijd een grote steun voor mij geweest. Zij hielp deelnemers die voor het eerst aan een tocht deelnamen. We begonnen met

Nieuwe Ledentochten en maakten de, al tijd met inschrijvingen overschreven, Mos seltochten, mogelijk voor iedereen door er gewoon twee achter elkaar te organi seren. De tochten afgelopen maand naar André Rieu in Maastricht met Wijnand en Tiny van den Haak waren een organisato risch hoogstandje! Ik ga graag de uitdaging met de Commis sies Ledenservice en Nautische Techniek aan. Begin oktober gaan we het program ma uitwerken. Meine en ik zullen elkaar terzijde staan, dus we hebben er alle vertrouwen in. Als u ideeën heeft voor het winterprogramma, zoals een werfbezoek, een spreker over een nautisch onderwerp, laat het me graag weten.

Graag bedank ik alle commissie leden van harte voor de ondersteuning, de wijze woorden, de tochten en alles wat jullie ge daan hebben!

Jack en Lisa van Gent

Jack van Gent

Aart en Toos de Smit en de lijfspreuk van Pippi Langkous

Als ik terugkijk op het gezellige gesprek met Aart en Toos in de jachthaven van Mook, aan de vooravond van hun toertocht naar Maastricht, dan schiet Pippi Langkous door mijn hoofd. Een rare gedachtenkron kel zou je in eerste instantie denken, maar zo gek is het niet, want de lijfspreuk van Pippi ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’ zou ook maar zo de lijfspreuk van Aart en Toos kunnen zijn.

Aart en Toos zijn hun werkzame leven sa men gestart in Dronten. Daar hadden ze een zaak in land- en tuinbouwbenodigd heden. Toos, opgegroeid in een melk zaak, runde de winkel en Aart ging letter lijk de boer op om van alles en nog wat te verkopen, van graszaden tot tuinma chines. En niet alleen verkocht hij machi nes, hij deed ook het onderhoud en de reparaties. Dit bedrijf is later overgegaan in een doe-het-zelf zaak (Formido). Na vijf jaar hebben ze hun zaak in Dronten verkocht en zijn ze gestart in een groter bedrijf in Heerhugowaard en later ook nog een in Purmerend.

De vader van Aart was een kleine pacht boer in de Wieringermeer. Toen deze in 1979 overleed, kwam de boerderij te koop. Iedereen die geïnteresseerd was, kon inschrijven en, als geintje, deed Aart ook een bod. Op de verjaardag van Toos kreeg Aart een telefoontje met het bericht dat hij de hoogste bieder was en daar mee werd hij de eigenaar van de boerde rij die zijn vader jarenlang had gepacht. Maar wat moest hij nu, want Toos en hun inmiddels 4 kinderen hadden het prima naar hun zin in Hoorn en wilden niet ver huizen naar de polder.

Datzelfde jaar kwamen ze tijdens hun va

kantie in Engeland aan de praat met een Engelsman die samen met zijn zwager een metaalbedrijfje had. Die samenwer king was niet zo best en eigenlijk wilde hij wel wat anders gaan doen. Natuurlijk was de Engelsman ook geïnteresseerd in Aart en die vertelde o.a. dat hij in het bezit was van een boerderijtje waar hij nog een bestemming voor zocht. Hoe wel hij dat nog nooit had gedaan, zag hij het maken van eenvoudige houten meubeltjes als één van de mogelijkhe den. Tot zijn stomme verbazing zei de Engelsman dat hij dat ook wel zou wil len en nog datzelfde jaar had deze huis en haard verkocht om samen met Aart meubeltjes te gaan maken in de schuur bij de boerderij. Daarmee waren ze zo’n beetje de voorlopers van IKEA, want ze maakten simpele bouwpakketjes, zoals lattentafeltjes, plankendragers en kubus sen, die thuis in elkaar moesten worden gezet door middel van tandverbindingen. Na de productie pasten die verbindingen perfect in elkaar, maar ja, hout reageert nu eenmaal anders dan metaal en zet uit of krimpt. Dus op het moment dat het pak ketje thuis in elkaar moest worden gefrö beld, lukte dat vaak niet. De eerste jaren verliepen moeizaam en winst werd er niet gemaakt. Toen ook nog bleek dat niet alle transacties door de partner in de boeken werden verwerkt, heeft Aart de samen werking beëindigd. Het was geen leuke tijd, maar wel het begin van hun bedrijf De Eekhoorn (klein, beweeglijk). Aart is alleen doorgegaan en zijn bedrijf is in de loop van de jaren verplaatst naar Zwaagdijk en uitgegroeid tot een organisatie waar 225 mensen werken. Het bestaat uit fabrieken, een mooi hoofdkantoor, een distributie centrum en een showroom.

Nieuwsgierig naar dit interessante bedrijf van Hollandse bodem met internationale allure dat exporteert naar 50 landen en nog steeds opereert onder de naam De Eekhoorn (maar dan wel met de toevoe ging ‘Dutch Furniture’)?; bekijk dan de website op www.deeekhoorn.com.

Aart en Toos hebben 3 zoons en 1 doch ter. De dochter heeft haar eigen pad gekozen maar de zoons zitten inmiddels alle 3 in het bedrijf. De jongste zoon Jos (commercie), zou in Groningen naar de Hoge School gaan, maar zover is het niet gekomen. Toen hij die zomer vakan tiewerk deed in het bedrijf, hij was net 18 geworden, is hij gebleven. Hij is de eerste zoon die in vaste dienst is geko men en onlangs is het 40-jarig jubileum gevierd. De middelste zoon (techniek) Winfried is de dag nadat hij uit militaire dienst kwam in het bedrijf gestapt. De oudste zoon Gerard (financiën) heeft eerst elders een carrière opgebouwd en heeft als laatste de stap gezet om in het familiebedrijf te werken.

Aart en Toos zijn 17 jaar geleden gestopt met werken, maar ze zijn pas geïnteres seerd geraakt in varen nadat ze hun grote boerderij in Noord-Holland, met 4,5 hec tare siertuin, zijn gaan verhuren als zorg boerderij. Zelf zijn ze toen gaan wonen in één van hun vakantiehuizen in Nijkerk. Dagelijks maakten ze lange wandelingen met de hond en zo wandelden ze ook regelmatig naar het sluisje van Nijkerk. Daar zagen ze dan allemaal mooie boten voorbijvaren met relaxte, zongebruinde mensen aan boord. Dat leek hun ook wel wat. Aart was inmiddels 73 en had nog nooit één meter zelf gevaren, maar met

de instelling ‘ik heb het nog nooit gedaan dus ik dank dat ik het wel kan’, zijn ze op zoek gegaan naar een boot. In Grou hebben ze de boot gekocht, De Andante, waarop we nu gezellig samen een kopje koffie drinken. Voor de eerste tocht van Grou naar Nijkerk heeft Aart een schipper ingehuurd die hem de meeste kneepjes van het vaarvak kon aanleren. Vervolgens is hij zelf gaan oefenen, iedere keer een stukje verder. Natuurlijk is hij wel eens in situaties belandt waarbij hij dacht ‘oeps varen is toch anders dan autorijden’, maar geen moment heeft hij gedacht ‘waar ben ik aan begonnen’. En dat ze varen leuk vinden blijkt wel, want ze varen toch wel zo’n 300 uren per jaar.

Na een jaar zijn ze lid geworden van de KNMC. Op dat moment lagen ze in de stadshaven van Hoorn en kwamen ze aan de praat met Gert Polman. Gert heeft hen ervan overtuigd dat ze lid moesten wor den en tot op dit moment hebben ze daar geen spijt van gehad. Door mee te doen aan verschillende toertochten hebben ze, ook letterlijk, hun grenzen verlegd. Zo

zijn ze in Antwerpen en Leer geweest en ook hebben ze in 2019 deelgenomen aan de Waddentocht. Toos heeft dit voorjaar meegedaan aan de cursus ‘Samen Va ren’. Ze heeft daar heel veel van opgesto ken, maar nu al zelf de boot afmeren vindt ze toch nog een brug te ver. Als ze wat dichter bij huis willen blijven, varen ze vaak, als tussendoortje, naar Harderwijk. Ook Hoorn bezoeken ze re gelmatig. Niet alleen vanwege de leuke stadshaven, maar ze kunnen de reis dan ook mooi combineren met een bezoekje

De website van Varen Doe Je Samen (VDJS)

Wanneer je de website van VDJS bekijkt, raak je onder de indruk van de enorme hoeveelheid informatie die verstrekt wordt. De meeste van onze lezers kennen het knooppuntenboekje. Dat boekje voorziet in een beschrijving, en geeft aanwijzingen hoe je op drukke en gevaarlijke knoop punten veilig je route kunt vinden. (https:// varendoejesamen.nl/knooppunten). Deze boekjes zijn per regio gemaakt, met gedetailleerde beschrijving van de knoop punten, geïllustreerd met heldere kaarten en aanwijzingen wat te doen als je er vaart.

aan de kinderen en kleinkinderen die daar wonen.

We zijn nog lang niet uitgepraat, maar Aart en Toos willen nog een stukje fiet sen voor aanvang van het openingsdiner van de André Rieu toertocht, dus nemen we afscheid van deze ondernemende mensen die, zelfs na hun 73e verjaardag, niet bang zijn om nog aan iets nieuws te beginnen.

Marjo Haitjema

In 2007 hebben de partners van ‘Varen doe je Samen!’ de handen ineengeslagen om de verkeersvei ligheid op de Nederlandse vaarwe gen te bevorderen, door middel van veiligheidscampagnes. In dat jaar te kenden zij tijdens de HISWA te water 2007 het hoofdconvenant ‘Varen doe je samen!’. Ook de KNMC is part ner van VDJS en neemt deel aan dit project.

Voorts presenteert VDJS zich op deskun dige wijze via het ‘Kenniscentrum’. Er wordt ingegaan op wat ‘goed zeeman schap’ is en op het voorkomen van onvei lige situaties. Aangeraden wordt om het klein vaarbewijs te halen, dat is in elk geval verplicht als je een schip van meer dan 15 meter lengte bestuurt. Natuurlijk moet je schip technisch in goede staat zijn en word je aangeraden om regelmatig het oliepeil en het koelwater te controleren. Het ken niscentrum geeft alle denkbare informatie over veiligheid op en rond het water.

Daar valt ook een goede vaaruitrusting onder. Voorts is een goede voorbereiding van een vaartocht essentieel, verdiep je ook elke keer weer in de vaarregels! Veiligheid gaat ook over, onder meer, goe de reddingsvesten, de dode hoek, door een sluis varen, stuurboordwal varen, man over boord en nog veel meer.

Toen VAMEX, de organisatie die de vaar examens afnam en vaarbewijzen uitgaf, ophield te bestaan, zijn deze activiteiten overgedragen aan het CBR. De KNMC heeft destijds aangegeven dat de exa meneisen, die nog steeds gelden voor het verkrijgen van een vaarbewijs, wel erg gedateerd zijn. De KNMC pleitte ervoor de vraagstukken en informatie die VDJS aan reikt ook op te nemen in de eisen die aan examens gesteld worden. Wanneer dit ge beurt, zullen ook de opleidingsinstituten daar in hun opleiding rekening mee gaan houden. Dat zou een enorme opsteker zijn voor het bevorderen van de veiligheid op het water!

Peter Bezemer

VDJS is inmiddels bij pleziervaarders, maar ook bij de beroepsvaart een begrip geworden. In het kort is het doel: het bevorderen van de veiligheid voor beroepsen recreatievaart op dezelfde vaarweg.

Commissie PR & Ledenwerving

KNMC Commissie PR en Ledenwerving

In het clubblad van april jl. heeft u kunnen lezen dat de Commissie PR en Ledenwer ving op zoek is naar nieuwe collega’s, om het stokje over te nemen van de KNM C’ers die uit de commissie/redactie zullen treden per eind september.

Voor zowel de redactie van ons KNMCClubblad, als voor Facebook en de leden werving zijn wij er nog niet in geslaagd opvolgers onder de KNMC’ers te vinden. Wij doen hierbij nogmaals een beroep op u, vele handen maken licht (mooi) werk!

COMMUNICATIEPLAN 2022

In het Communicatieplan 2022, waarvan u de complete versie bij uw bestanden op de ledensite kunt inzien, staan de doel

KNMC PR

KNMC-WEBSITE EN KNMC-APP

Maakt u gebruik van de KNMC-Ledensite en de KNMC-App, dan heeft u alle infor matie onderweg op het water bij de hand. Er staat meer informatie dan je denkt, maar mist u iets, vraag het of doe een suggestie!

KNMC - WATERSPORTTV

WatersportTV heeft voor ons de succes volle cursus Samen Varen, die plaats vond op 21 en 22 mei jl. bij Jachthaven ’t Huizerhoofd in Huizen, op film vastge legd. Naast verspreiding onder de deel nemers door Ineke Hessing, staat de film tevens online. U vindt het op YouTube, via deze link https://studio.youtube.com/ video/98kOAgRBM3I/edit en op onze website.

KNMC LEDEN ONDERWEG

Heel veel KNMC-leden zijn deze zomer met hun schip weer heerlijk onderweg en sommigen van hen delen daarvan foto’s en korte berichten.

Er liggen nog mooie toertochten in het verschiet, die in de late zomer en de herfst gevaren zullen worden. Wij zien graag dat

stellingen vermeld:

• Groei in ledental

• Naamsbekendheid

• Imagoverbetering

KNMC LEDENWERVING

De ledenwerving vindt ook deze zomer met name plaats ‘op de steiger’, waarbij zowel de leden als het bestuur actief zijn om nieuwe leden bij de KNMC te laten aansluiten. Met regelmaat worden de in formatiemappen door u en ons gedeeld met geïnteresseerden.

Natuurlijk willen wij graag het niet eerder behaalde resultaat van 2021 overtreffen!

Immers, zowel het aantal nieuwe leden als het aantal nieuwe partnerleden dat zich

had aangemeld, was niet eerder zo hoog. Wij hopen dan ook dat wij op u mogen blijven rekenen om motorbootvaarders, die u ontmoet, te motiveren zich aan te sluiten bij de KNMC.

Ook nu geldt, voor nieuwe aanmeldingen voor het KNMC-lidmaatschap wordt geen contributie over 2022 berekend. Voor nieuwe leden gaat de betaling van de contributie dus pas volgend jaar (2023) in!

Aanmelden kan via onze website knmc.nl/lidmaatschap of door gebruik te maken van de QR-code op onze informa tiefolder, dan kan men het aanmeldformu lier direct invullen.

Wij sturen u de informatiemappen graag toe!

u daarvan mooie beelden met ons, maar ook met de redactie van het clubblad en de jury van de fotowedstrijd deelt.

KNMC FACEBOOK, MEER DAN 950 VOLGERS! VOLGT U ONS AL?

Ook op Facebook laten wij graag zien wat de KNMC in zomer en winter organiseert. Daarnaast wordt er allerlei watersportgerelateerde, actuele informatie gedeeld.

U treft er natuurlijk ook korte berichtjes en foto’s van KNMC-toertochten en van KNMC-leden onderweg met hun schip in binnen- en buitenland.

Wilt u een bijzondere foto, gemaakt tij dens uw vaartocht met ons delen? Wij kij ken er naar uit en vermelden deze graag op onze Facebook-pagina!

Stuurt u deze dan voorzien van een korte tekst, via Whatsapp, aan Ineke HessingSchindeler. Mocht u geen Whatsapp ge bruiken, stuurt u dan een email aan prledenwerving@knmc.nl

NB: Stuurt u svp geen berichten voor Facebook plaatsing aan het secretariaat.

KNMC, partner in Varen Doe je Samen!

• Check de website Varen Doe je Sa

men, ook u vindt er belangrijke, actuele informatie voor uw reis op het water. In deze editie van het clubblad besteed Peter Bezemer er aandacht aan.

• Volgt u de webinars en de acties van Varen doe je Samen deze zomer, ook op onze website en op Facebook vindt u ze. Zeker de webinar ‘Vaar mee met de Binnenvaart’ is de moeite van het bekijken waard.

Trudy Geerlings

Wijnand en Tiny van den Haak in de etalage

Het zal het Guinness Book of Records niet halen, maar dat de André Rieu-tocht binnen een uur na opening van de in schrijving anderhalf keer was uitverkocht, is toch zeker een eervolle vermelding waard. Zoveel enthousiasme voor hun eerste tocht als toertochtleiders hadden Wijnand en Tiny niet verwacht. Ze had den 30 kaarten gereserveerd voor de happening in Maastricht, maar geluk kig lukte het om nog eens zo’n aantal te bemachtigen, waardoor uiteindelijk 30 boten direct verzekerd waren van een ticket naar Maastricht en Wijnand en Tiny aan de slag konden met het organise ren van twee toertochten van Mook naar Maastricht. Een hele uitdaging. Natuurlijk willen wij graag nader kennis maken met deze jonge KNMC’ers, die zo in het diepe durven te springen. Voor die gelegenheid bezoeken wij hen in de haven van Mook, terwijl de eerste André Rieu-gangers bin nenvaren en de tochten op het punt staan te beginnen.

Wijnand (onder de toertochtgangers ook bekend onder zijn pseudoniem W. van der Knaap), is geboren en getogen in Geldermalsen aan de Linge en Tiny in Culemborg aan de Lek. Beiden hebben een fantastische jeugd gehad en zijn op gegroeid in een gezellig gezin bestaande uit vijf kinderen, 3 jongens en 2 meisjes. Na de lagere school ging Wijnand naar de ULO in Culemborg. Dat eerste jaar vond hij zo interessant, dat hij besloot om het nog maar een keer over te doen. Dat tweede jaar kwam Tiny naast hem te zit ten. Samen hebben ze de ULO afgemaakt en vervolgens een bedrijf opgebouwd en kinderen en kleinkinderen gekregen.

Tijdens ons gesprek gaat het leven als toertochtleider ook gewoon door. Zo as sisteert Wijnand de havenmeester met het verleggen van wat boten en helpt hij een schipper met de stroomaansluiting. Tiny vertelt ons tijdens dit intermezzo dat Wijnand zijn hele werkzame leven meer dere keren per jaar, soms wekenlang, voor zijn werk in het buitenland moest zijn. Zij runde het gezin, was Wijnands geweten, zijn rechterhand en, nu hij aan 1 oor doof is, ook zijn linkeroor…

De ouders van Wijnand hadden een klein transportbedrijf. Het was de bedoeling dat alle zoons uiteindelijk in het bedrijf zou den komen, dus op de leeftijd van 6-7 jaar ging Wijnand al vaak een dagje mee op de wagen. In de tijd dat Wijnand naar de middelbare school ging, reed hij in de va kanties als bijrijder mee op een vrachtwa gen. De buurman handelde in olievaten (regentonnen). Die kocht hij bij fabrieken op en verkocht deze dan weer aan een firma in Purmerend. De tonnen werden gespoeld en weer verkocht. Bij meubel bedrijven kwam Wijnand later diezelfde tonnen weer tegen en op zijn vraag wat ze daar mee gingen doen kreeg hij een vaag antwoord. Natuurlijk mocht hij wel zo’n ton mee nemen voor de bouw van een steiger in de Linge voor zijn roeibootje… Aan het einde van de dag bracht Wijnand deze ton naar zijn buurman met de vraag of hier handel in zou zitten. Als de ton ge spoeld zou kunnen worden dan was dat zeker het geval en een week later beurde Wijnand 25 gulden voor deze eerste ton. Een heel bedrag, want zijn zakgeld in die tijd was 5 gulden in de week. Een tijdje la ter kreeg Wijnand de vraag van een meu

belfabriek in Beesd hoe groot die boot van hem wel niet was. Op dat moment had hij zo’n 150 tot 200 tonnen op het be drijf liggen.

Zijn oudste broer was inmiddels in de zaak gekomen en wilde die tonnen bin nen een week van het terrein hebben en zo niet, dan zou hij ze als oud ijzer laten ophalen. Nou, dat zou Wijnand niet laten gebeuren, dus nam hij weer contact op met de buurman. Een week later kwam deze met een grote vrachtauto, waarin de tonnen 6 hoog werden opgestapeld en afgevoerd. De dikke enveloppe met geld die hij met deze handel had verdiend, werd afgegeven bij zijn vader en aan het einde van de dag, in bijzijn van zijn broer, aan Wijnand overhandigd. Wijnand had de hoofdprijs en zijn broer had het nakij ken.

Na nog een aantal jaren op de vrachtwa gen door Europa te hebben geredenTiny vult aan dat hij toen al veel van huis was - en nog een aantal jaren op de ver huiswagen, waarover hij ook mooie ver halen kan vertellen, had Wijnand genoeg van het transportleven. Inmiddels was ook zijn jongste broer in de zaak gekomen en de onderlinge sfeer was, zacht uitgedrukt, niet heel erg geweldig. Niet alleen de zoons, ook de schoondochters moes ten in de zaak hun steentje bijdragen en Tiny voelde daar niet zoveel voor. Zij was inmiddels kleuterjuf, een baan waarvoor ze zelf had gekozen, die ze leuk vond en waar ze graag in verder wilde. Het was Tiny die de knuppel in het hoenderhok gooide en voorstelde om hun eigen weg te kiezen.

Via een zwager vond Wijnand een baan als leerling autoverkoper bij een Opel

garage waar ze ook Amerikaanse auto’s verkochten, zoals Cadillac, Camaro, Che vrolet en Oldsmobile. In de proeftijd had hij een paar auto’s verkocht en het gevolg daarvan was dat hij werd aangenomen. Maar eerst moest hij nog wel de fijne kneepjes van het vak leren en mocht hij allerlei trainingen doorlopen, zoals spre ken in het openbaar, een psychologische verkooptraining, vraag en antwoordspel letjes, presenteren etc. Van wat hij daar heeft geleerd, heeft hij zijn hele leven pro fijt gehad.

Binnen twee jaar zat Wijnand in de top 10 van autoverkopers, waardoor hij veel extraatjes verdiende. Van het basissalaris kon hij echter geen huis kopen en dat was iets wat hij en Tiny wel graag wilden. In die tijd vroeg een klant van Wijnand of hij zijn BMW 518 terug wilde kopen. Hij wilde namelijk stoppen met zijn agentschap in etalagematerialen en naar Spanje emi greren. Wijnand rook een kans en onder het mom van je bent jong en je wilt wat, waren Wijnand en Tiny drie maanden later een woning en 6 vertegenwoordigingen in etalagematerialen in Duitsland en Oos tenrijk rijker en een schuld van meerdere

nullen armer. De jaren die erop volgden, leefden ze van het salaris dat Tiny ver diende. De opbrengst van het bedrijf werd weer geïnvesteerd.

Op de jaarlijkse beurzen van etalagemate rialen in Frankfurt en Neurenberg bedien de Wijnand aanvankelijk de Nederlandse klanten. Maar omdat hij vloeiend Engels, Duits en Frans spreekt, werd hij gevraagd om ook die klanten te bedienen. Daarmee werd hij, geholpen door alle trucjes die hij tijdens zijn verkoopopleiding voor de au tobranche had geleerd, DE verkoper van de beurs. Toen hij ook verantwoordelijk werd voor de verkopen in Frankrijk, ver drievoudigde de omzet.

Wijnand kende de markt goed en daarom werd hij door zijn Duitse zakenrelatie in Aken gevraagd mee te helpen producten zelf te ontwikkelen. Dat zag hij wel zitten en zo werd voor de eerste grote reis naar Hongkong, Taiwan, China en Japan de koffer gepakt met voldoende onderbroek jes voor 6 weken. Na deze reis volgden nog meerdere, maar wel met heel wat minder broekjes in de koffer, want in China kunnen ze natuurlijk ook wassen. Na vele reizen samen sloeg Wijnand het aanbod om verkoopdirecteur te worden af, maar toen hem de volgende reis werd aangeboden om de aandelen over te ne men van de 86 jarige moeder van de za kenrelatie, waarmee hij medecompagnon zou worden, zag Wijnand dat wel zitten. Bij aankomst in Nederland stelde hij Tiny dan ook voor om de koffers te pakken en te emigreren naar Vaals, net voor de grens bij Aken. Ze hebben die stap gezet maar voor Tiny en hun, toen nog, 2 kleine kinderen was dat een hele overgang. De dozen waren nog niet uitgepakt toen Wijnand alweer voor 4 weken moest pak ken voor Frankrijk. Tiny moest zich red den in een omgeving waar ze het dialect niet verstond en zonder de vertrouwde familie in de buurt.

De jaren die volgden liepen als een speer. Het bedrijf groeide als kool, Wijnand was heel veel onderweg en Tiny en de kinde ren hebben hun weg gevonden in Lim burg. In 2003, toen de compagnon van Wijnand wilde stoppen, heeft hij ook die aandelen kunnen overnemen, waarmee hij het hele bedrijf in handen kreeg. Door de crisis halveerde de omzet en volgden zware jaren. Toen alles weer liep heeft hij zijn bedrijf verkocht aan een concurrent in Neurenberg. Dit bedrijf ging binnen de kortste keren failliet en trok het bedrijf, dat

Wijnand had opgericht, ook mee in het faillissement. Omdat geen van de over gebleven medewerkers wilde meewerken aan de liquidatie van het bedrijf dat ze zelf hadden opgebouwd, heeft Wijnand, samen met een investeerder en het hoofd inkoop in 2016 het bedrijf teruggekocht. Hij moest weer vanaf 0 beginnen; het heeft heel veel energie gekost, maar nu loopt het bedrijf weer. In 2019 zijn de aan delen overgedragen en genieten Wijnand en Tiny van alle vrije tijd die ze nu hebben.

2019 Is ook het jaar dat Wijnand en Tiny lid zijn geworden van de KNMC. De eerste vaarkunsten heeft Wijnand ge leerd met een BM’er op de Linge. Later heeft hij veel gevaren met een internatio nale vriendengroep. Ze spraken af in bij voorbeeld Frankrijk of Ierland en huurden daar een (house)boot. Overdag gingen ze vissen, ’s avonds naar de pub voor een spelletje biljart en een pintje bier. Op een gegeven moment viel het groepje uit elkaar en besloten Wijnand en Tiny om eens samen een boot te huren. Eerst een dag, toen een weekje, vervolgens een maand en het beviel nog steeds. Uiteinde lijk hebben ze een heel seizoen voor een leuk prijsje een boot gehuurd waarmee ze regelmatig op pad gingen.

Hun eerste boot hebben ze 7 jaar geleden gekocht. De aanleiding was dat ze graag op groot water wilden varen onder bege leiding van een ervaren organisatie, in dit geval Ocean People. De eerste reis was van Zeeland naar Engeland en tijdens die tocht hebben ze kennis gemaakt met een aantal leuke KNMC’ers. Twee jaar later, tijdens een tocht over de Oostzee, kwa men ze diezelfde KNMC’ers weer tegen en toen ze op Boot Holland in gesprek kwamen met Lia en Leon Frijters, was de beslissing om zelf lid te worden van de KNMC snel genomen. Leuk om te vermelden is dat Lia, tijdens ons gesprek, Wijnand en Tiny even belt om hen succes te wensen met hun eerste tochten als toertochtleiders.

Nadat Wijnand nog even in de kombuis is gedoken om een heerlijke lunch voor ons te maken en we samen één glaasje wijn hebben gedronken om te toosten op de twee aanstaande André Rieu toertochten, nemen we afscheid. Het was een bijzon dere nadere kennismaking met twee ge zellige en creatieve mensen waarvan we vast nog heel veel zullen horen.

Marjo Haitjema

Jan en Doris Satter- Mast, leden met rijke historie!

Het zat al even in de pen, maar toen we Jan en Doris in de Culturele en Culinaire tocht meemaakten, was een afspraak snel gemaakt. Jan en Doris namen deel aan veel toertochten van de KNMC. Boven dien is Doris dit jaar al 40 jaar lid van de KNMC! Dus Renée en ondergetekende reisden naar Etten-Leur, waar Jan jaren lang huisarts is geweest. Samen met Do ris wonen zij daar in hun riante woning, vol met boeken, foto’s van kinderen en van de watersport.

Jan is een geboren Bosschenaar. Doris is Zwitserse en komt uit Zürich in Zwit serland. We kregen natuurlijk een forse Bossche bol. Jan is van het geboortejaar 1934, Doris een paar jaar later, beiden nog volop actief varende op hun Elling E4, de Bluebell, die ze inmiddels al 14 jaar bezitten. Wel valt hen dat nu wel zwaar der, dus de C&C tocht was mogelijk hun laatste tocht.

Jan is al vanaf zijn 14e jaar actief in de watersport. Na de oorlog kwam hij in de rivier de Dommel een oude boot tegen, waar hij een bezemsteel als mast opzette. Met een laken erop was zijn eerste zeil bootje compleet. Een oom leerde hem goed zeilen in een Sharpie, een houten zeilboot. Hij volgde ondertussen op de middelbare school het gymnasium en rondde dat af met een bêta opleiding. In

die tijd vond hij in het begin van zijn medi sche studie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen bij een boer een ‘uitgedroog de’ BM’er, die hij minutieus helemaal opknapte. Een nieuw dek, maar ook een nieuwe mast en dat was een apart pro ject: hoe maak je van een vierkante paal een ronde, taps toelopende mast? Een oud Bosch timmermansbaasje heeft hem daarbij geholpen. Nadat Jan in 1964 met Jeanne-Marie trouwde en hij in 1965 zijn studie geneeskunde had voltooid, leerde hij de praktijk van het huisartsenvak in Bergambacht en Ammerstol. Hij kan daar mooie verhalen over vertellen! Daarna be gon hij in 1967 als huisarts in Etten-Leur. Toen er kinderen kwamen – Jeanne-Ma rie en Jan kregen twee dochters en een zoon - kwam er een Optima 92 zeilschip van ruim 9 meter. Ze brachten met de kin deren veel weekenden door op de Greve lingen. Na een jaar of tien werd het schip vervangen door een Hallberg-Rassy, waar ze ook 10 jaar mee zeilden. Veel vakanties in België, Frankrijk, De Kanaaleilanden, Zuid Engeland, rond the Isle of Wight en noem maar op.

Toen Jeanne-Marie 65 werd hebben zij lang nagedacht over een motorboot. Hij besloot tot een Elling E3. Elling had een nieuw concept van bouwen en een filo sofie dat een boot zoveel mogelijk moest kunnen en dat sprak Jan aan. Het was bovendien een snelle boot. Met zo’n boot konden ze naar Zuid Frankrijk! Jan werd lid van de KNMC toen zijn Elling in aan bouw was. Op de Hiswa in 1999 ontmoet te hij Wout de Graaf en Cor van de Wal. Om lid te worden, moesten drie leden met een handtekening de aanvraag onder steunen – zo ging dat toen - en dat werd daar even snel geregeld.

Doris groeide op in Zürich. Ze was altijd

goed in talen en verbeterde op de tolken school nog haar Frans, Engels, Spaans en Italiaans. Ze sprak natuurlijk al haar moedertaal, het wat zangerige ZwitserDuits. En ze was ook zeer geïnteresseerd in aardrijkskunde. Geen wonder dat zij kwam te werken bij Swissair (als secre taresse) en later ook bij Panair do Brasil (vanuit Zürich). Begin 60’er jaren woonde zij een tijdje in Italië, in Madrid en op de Canarische eilanden. Daar kon ze haar talenkennis goed in praktijk brengen. Zo raakte ze te werk bij een reisbureau. Ze begeleidde toeristen die graag een eiland wilden bezoeken, zoals op Gran Canaria. Met haar multi-talenkennis nam ze een unieke positie in, want er waren er niet veel die dat konden doen. Ook gaf ze een tijd Engelse les op Gran Canaria. Toen vroeg de eigenaar van een interna tionale reisorganisatie of ze een vestiging in Zwitserland kon opzetten. Daar kwam ondernemerstalent naar boven! Zoals ze zelf omschreef, werd ze toen carrièrege richt. Doris werd vanwege haar talenken nis en haar organisatievermogen voor veel zaken ingeschakeld. Zo vertelt ze met enige trots over het succesvolle samen gaan van een Amerikaans en een Spaans bedrijf, waar zij de tolken-functie van Engels naar Spaans en vice versa vervulde. Maar haar passie lag duidelijk bij het toerisme.

Ze ontmoette de Hollandse Jaap Mast in Zürich. Jaap woonde in Suriname en werkte voor Billiton. Maar hij vestigde daar zelf een meelfabriek. Het klikte tussen hen en ze trouwden in 1975, het jaar waarin Suriname onafhankelijk werd.

Met Jaap ging Doris veel op reis en woonde toen in Suriname. Ze leerde er weer een taal bij: Nederlands, de officiële taal van Suriname. Ze genoten enorm van dat prachtige land! Met hun Fjord motor

boot waren ze regelmatig op het water. Doris woonde 7 jaar in Suriname en zij en haar man vertrokken in 1982 naar Ne derland, naar Den Bommel, op GoereeOverflakkee. Jaap was daar opgegroeid te midden van de landbouwgebieden. Ze kochten een Princess van 38 ft en ruilden die later om naar één van 45 ft. Jaap kon echter niet wennen aan de koude winters In Nederland. Dus besloten ze de winters in Florida door te brengen. Daar kochten ze een schip, een Uniflite 42 ft, afgemeerd in Fort Lauderdale (bij Miami). Daar woonden ze op. Ondernemer Jaap begon ook een meelfabriek in West Indië op St. Lucia. Doris was de organisator van de vele reizen. Met hun schip voeren ze naar St Lucia voor de opening van de fabriek (kijk maar eens na op de kaart wat een afstand!).

Tijdens een diner in 1982 besloten ze –dus veertig (!) jaar geleden – lid te wor den van de KNMC. Ze maakten diverse tochten mee, getuige het grote aantal ‘plaatjes’. Hun eerste tocht was de Pink stertocht in 1984. Maar ook het grote Europese motorbotenevenement Pavil

lion D’Or bezochten ze met hun Princess. Ook organiseerden ze een KNMC-tocht in Amerika. De KNMC was de initiatief nemer. Met 26 KNMC-leden reisden ze af naar Florida, waar 10 boten werden gehuurd en met de eigen boot van Doris en Jaap voeren ze rond de westkust van Florida. Een exclusieve KNMC-tocht, waar oudere leden nog steeds over spreken!

Doris heeft mooie verhalen. Zo ontmoet te zij op een exclusief oord beroemde filmsterren voor de opname van een film. Ze gebruikten hun boot voor de film. Ze leidde met Jaap een heel bijzonder leven! Ze deden aan veel KNMC-tochten mee, zoals de Aqua Industriatocht (bedrijven bezoeken), Kastelentocht en naar Enge land, etc.

Nadat Jaap in 2001 was overleden en Jeanne-Marie in 2003, troffen Doris en Jan elkaar bij enige KNMC-evenementen en dat klikte. De kapitein had ook beman ning nodig. Ze trouwden in 2009.

La Bonheur: Drie maanden lang voe ren KNMC-ers onder leiding van Ad en Ina Smaal met de Kaaiman, de Almira, de Bluebell en de Waltzing Matilda een tocht naar de Middel landse Zee. Daar is een indrukwek kend boekwerk van gemaakt met een nauwkeurige beschrijving van de tocht en de wederwaardigheden. De tocht was goed voorbereid. Zo werden ze het eens over een goed reisschema met een strakke plan ning. Ze planden voor de heen en terugreis 334 sluizen en 3 tunnels. Het werden 3 sluizen en ook 3 tun nels meer. In totaal 3066 km en 373 motoruren. De tocht ging over de Maas, via het rivieren- en kanalenstel sel naar de Rhône en enige toch ten langs de Middellande Zee kust. De terugreis via de Rhône ging over de Rijn. De verhalen beschrijven de regelmatig optredende storingen en hoe deze werden opgelost, al dan niet met monteurs en nieuwe onderdelen. Tussendoor wordt het landschap beschreven met de ei genschappen van de waterwegen. Qua varen was het zoals Ad Smaal samenvatte: alle waterelementen hebben gehad: varen in binnen- en buitenland, op zee, tegen en voor de stroom, honderden sluizen! Een zeld zaam mooie beschrijving van een 3 maanden lange tocht!

Met hun Elling maakten Jan en Doris in 2006 een bijzondere tocht. Met 4 KNMCschepen, de Kaaiman (Ad en Ina Smaal), de Almira (Albèrt en Ria van der Kwaak) de Bluebell (Doris en Jan Satter) en de Wal zing Matilda (Erica en Ab Oskam) maak ten ze een drie maanden lange tocht door Frankrijk naar de Middellandse Zee en via Duitsland weer terug. Iets over deze tocht – genoemd ‘a la Bonheur’ – is in een apart kader bij dit artikel opgenomen. In 2008 ruilden zij de Elling E3 om voor een Elling E4. Die was groter. En net onder de 15 meter, je had dus geen Rijnpatent nodig. Met dit schip maakten ze vanaf de werf di rect een tocht naar Berlijn! Samen hebben ze veel gevaren, vaak lange tochten samen met de Almira van Albert en Ria van der Kwaak. Een paar keer naar Parijs, de Bel gische kust. Dit onder het motto: ‘zeilen is sportief en met de Elling ga je toeren’.

Daarnaast hebben Jan en Doris veel hobby’s: Jan zit op Schipperskoor, speelt saxofoon, skiet en danst graag. Doris, ook lid van het Madammenkoor, is een – hoe kan het ook anders als Zwitserse –actief skiester en ze brengen jaarlijks in de winter veel tijd door in Zwitserland.

Jan en Doris zijn een bijzonder stel. Op bijzondere wijze bij elkaar gekomen. Op hun leeftijd heel actief. Op hun prach tige Elling schip, voorzien van alle gemak hebben ze heel wat weken en maanden doorgebracht. En, aan discussie geen gebrek. Jan kan over veel onderwerpen meepraten en weet het helder te verwoor den. Heel bijzonder. Doris lijkt Jan goed te kunnen balanceren… Als je hun verhaal en bijbehorende delen van hun levensge schiedenis hoort kom je onder de indruk.

De KNMC was in die tijd misschien nog veel meer een club met veel saamhorig heid. Er werd veel onderling georgani seerd. Zo’n tocht naar Frankrijk bijvoor beeld met ‘vaarondernemers’, zoals Ad Smaal. Een tocht in Florida, ingewikkeld om te organiseren. Maar tijden verande ren, de cultuur verandert. De uitdaging voor de KNMC is om haar weg daarin te vinden. Het zou aardig zijn om via de KN MC dit soort tochten weer van de grond te krijgen. Uiteindelijk is de KNMC een bij zondere club van leden met mooie boten, die de tijd hebben en er voor willen gaan! Het gaat er in de KNMC immers om de le den en het clubgevoel van saamhorigheid hoog te houden.

Peter Bezemer

Bezoek bij Koninklijke De Vries Scheepsbouw in Aalsmeer

de tientallen jaren heen steeds groter is geworden, tot nu wel 110 meter of meer. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Feadship).

Bij de De Vries Groep werken zo’n 1300 medewerkers, waarvan zo’n 435 in Aals meer. In Aalsmeer zijn drie droogdokken, waar gemiddeld per jaar een drietal sche pen kunnen worden gebouwd. We had den het voorrecht een schip in aanbouw te mogen bekijken. Een enorm project om dat voor elkaar te krijgen. Alleen al de gesprekken met (veeleisende) klanten, de wijze van bouwen, het interieur, de techniek, etc. Een enorme klus met veel logistieke uitdagingen! Zo wordt in het schip dat we zagen meer dan 80 km ka bels verwerkt.

De KNMC organiseerde afgelopen mei weer de Zuiderzeewedstrijd. Deze startte vanuit de Bataviahaven in Lelystad en ein digde in Huizen. De hoofdprijs voor de win naar is de KNMC-wisselprijs ‘Het Zilveren Schip’ voor, zoals de officiële benaming is, ‘de Internationale Zuiderzeewedstrijd’. De winnaars worden bijgeschreven op de lange lijst van winnaars met de naam van de kapitein en die van het schip. De eerste keer dat deze wedstrijd werd gevaren, was in 1928, dus als de naam van de kapitein met die van je schip op het plaatje komt te staan, is dat een hele eer! Er staan nu vanaf 1928 tot en met 2022 55 namen van winnaars op. Zo staat de naam van Tom de Vries in 2003 en 2004 op de lijst en ook die van zijn vader (C.J. de Vries) in 1994 en 1996. Elke keer met hetzelfde schip, de Wishbone. Ook nu deed Tom de Vries mee met de 12,5 meter lange Wishbone. Deze keer samen met zijn broers Sybrand, Pieter en hun zwager Peter.

De familie De Vries is een echte nauti sche familie. Immers, de familie De Vries is al scheepsbouwer sinds 1906. Ze zijn al zeer lang, eerst via hun vader en sinds 1995 ook via Tom, lid van de KNMC. Het bedrijf van De Vries werd een jaar eerder opgericht dan de KNMC, en wel in 1906 en bestaat dus al 116 jaar! En net als de KNMC heeft ook het bedrijf het predi caat ‘Koninklijke’ gekregen. Overgroot vader Han begon het bedrijf, eerst alleen in Aalsmeer, maar nu op meer plaatsen.

Daarover straks meer. Logisch natuurlijk dat, tijdens de prijsuitreiking van de Zui derzeewedstrijd in Huizen, de afspraak gemaakt werd voor een hernieuwde ken nismaking in het clubblad. Als je tot de illustere club van prijswinnaars – zoals on dergetekende - behoort praat het ook wat makkelijker, nietwaar?

Tezamen met Jack van Gent en Jacques van Ruiten bezochten we Koninklijke De Vries Scheepsbouw aan de Oosteinder weg in Aalsmeer. Overgrootvader Han be gon in 1906 een scheepswerf en bouw de houten pramen, punters etc voor de bloemenkwekers. Al snel breidde dat uit tot aluminium zeil- en motorjachten. Maar het bedrijf is nu een wereldspeler voor de bouw van exclusieve superjachten. Inmid dels heeft het bedrijf ook een vestiging in Makkum, waar schepen tot 120 meter lengte kunnen worden gebouwd en ‘refits’ worden uitgevoerd. Ook Scheepswerf Slob in Papendrecht behoort tot de De Vries Groep, evenals meerdere bedrij ven voor de binnenbouw, de uitrusting van het schip en alles wat te maken heeft met techniek. De schepen die gebouwd worden, zijn de zogenoemde Feadships. Daartoe bestaat een samenwerkingsver band met Royal Van Lent. Deze samen werking dateert al vanaf 1949 – en er de den meer werven in mee – om de export van Nederlandse jachten te promoten. Op Wikipedia kom je een lijst tegen met opgeleverde Feadships vanaf circa 1920. Je ziet dat de lengte van de schepen door

Tijdens het gesprek werden herinnerin gen opgehaald, aan hoe de broers met ‘pa’ de eer moesten verdedigen tijdens de Zuiderzeewedstrijden. Ook al, omdat hun schip één van de eerste ‘snellopers’ was in Nederland. Toen geen digitale check op het uitvoeren van de opdrachten. Je moest afgaan op boeien en vlaggen of kenmerken aan de wal.

Ook kwamen we te spreken over het ver schil tussen de zogenoemde ‘bijlboeg’ met de verticale steven en de klassieke ‘waaiersteven’. Een bijlboeg snijdt het wa ter als het ware doormidden. Dat doet de waaiersteven ook, maar het schip komt moeilijker uit een dal, vandaar de uitwaai ende boegvorm, die een bepaalde op waartse lift geeft.

En natuurlijk spraken we ook over de KN MC. Ledenwerving is belangrijk. Toertoch ten, wedstrijden, clubblad, winteractivitei ten, allemaal erg belangrijk om de club aantrekkelijk te maken en te houden!

De broers vinden de traditie van de Zui derzeewedstrijd erg goed. Zij zullen zeker weer meedoen en zijn trots op hun KN MC-lidmaatschap en de mooie vlag met het logo! Al met al een bijzonder interes sant bezoek, waar, en passant, Jack een ledenservice-activiteit kon regelen! Een stimulans om je in 2023 in te schrijven voor deze Zuiderwedstrijd!

Peter Bezemer

Zoek de 10 verschillen

Terugblik op mijn tijd als hoofdredacteur van het KNMCclubblad van 2016 tot 2019

Na een lange periode, waarin de redactie van het clubblad in de bekwame han den was van Gert-Jan Onvlee, heeft de Commissie PR en Ledenwerving , onder voorzitterschap van Peter Holleman en het KNMC-bestuur besloten, mede ook uit kostenoverweging, om het clubblad in eigen beheer verder uit te geven. Ik was net gepensioneerd en had wel graag wat te doen. De plotselinge over gang van een druk werkzaam leven naar bijna niets en een partner die nog werkte viel mij zwaar.

Voor mij was het een nieuwe uitdaging en het leek mij leuk om creatieve inbreng te hebben. Het was zeker niet mijn bedoe ling om de hele redactie over te nemen.

In het begin ben ik erg geholpen door Ma riszka Bos, Elly Baas en Paul Graafland. Jammer dat zij zich later hebben terugge trokken. Daarna werd het team versterkt met Nicole Rensen en Renée Pleysier, die deze dyslectische redacteur ter zijde ston den, met de correctie van de artikelen.

Aanvankelijk gaven we 11 nummers uit. Het maken van een clubblad met een be hoorlijke kwaliteit is best een uitdaging. Dit alles speelde ook nog in het jaar dat de KNMC 100 jaar geleden het predicaat ‘Koninklijke’ had ontvangen. Dit was het jubeljaar voor de KNMC met alle festivitei ten en terugblikken over de afgelopen 110 jaar. Het redacteurschap was, soms met enige stress, een complete baan, maar ontzettend leuk om te doen.

In het begin was het zoeken naar een ma nier om het zo efficiënt mogelijk te laten lopen. Voor de uitgever Ad de Graaf was het een uitdaging, omdat hij het plotseling met amateurs moest doen.

In het formaat was veel winst te behalen, het blad werd uitgegeven in een kleiner dan A4 formaat, dat betekende veel snij verlies. Gekozen werd voor A4 met meer ruimte voor ons, als redactie. De omslag werd gemoderniseerd, met een kleine inhoudsopgave, op deze manier konden ook liggende foto’s gebruikt worden voor de voorpagina. Dat verruimde de fotokeu ze aanzienlijk. Door de verscheidenheid van de inhoud, natuurlijk wel gerelateerd

aan de watersport, hebben we ook veel meer lezers gekregen, de oplage is daar door verdubbeld. De redactieleden wilden ‘s zomers ook graag met hun schip varen, waardoor we het aantal uitgaven naar 6 hebben teruggebracht. Natuurlijk was daar in het begin wel wat kritiek op, maar ja, het moest voor iedereen leuk blijven.

Al met al hebben we in die beginperiode een turbulente tijd gehad, maar het heeft mij en ik hoop dat ik voor de hele team spreek, veel voldoening gegeven.

We waren altijd blij als we de deadline voor de drukker weer gehaald hadden en als uiteindelijk het blad weer op de mat viel. En dan maar afwachten of de inhoud positief werd gewaardeerd.

Toen mijn partner Ben met pensioen ging, kwam voor mij de moeilijke keuze om te stoppen met het redactiewerk. Er was te veel tijdsdruk en werk voor het clubblad en wij wilden voldoende tijd voor elkaar en onze hobby het varen hebben.

En daar zijn de kostbare jaren, van je pen sioentijd genieten, wel voor bedoeld. Veel lof voor Peter Bezemer, die als hoofdre dacteur de werkzaamheden naadloos heeft overgenomen. Nicole Rensen en Renée Pleysier bleven corrigeren en Peter Holleman bleef eindredacteur.

Daardoor kon ons clubblad nog steeds uitgegeven worden, met een kwaliteit die

als voorbeeld kan dienen voor menig pro fessioneel uitgegeven blad.

Als dank, heeft het KNMC-bestuur mij in het coronajaar 2020 benoemd tot lid van verdienste. Helaas was er in dat jaar geen ALV, hetgeen uiteraard minder feestelijk heid gaf.

Inmiddels hebben wij ons schip verkocht en na 16 jaar wonen op het water zijn we weer in een huis (chalet) beland, nou ja tijdelijk. We hebben gekozen voor een nieuwbouwwoning in Hardenberg, start bouw 2023. De 16 meter Stentor met de naam Noroc is naar Berlijn verhuisd en heeft een nieuwe enthousiaste eigenaar gevonden.

Het is wel weer wennen om in een huis te wonen, geen waterslangen meer, of zoe ken naar een stopcontact met voldoende ampères. Maar ook het gemis van het weidse water, zoals het IJsselmeer en reisjes naar Antwerpen over het Volkerak. Ja, alles heeft zijn tijd, nu krijgen we in het oosten van het land weer een nieuwe toe komst. Het clubblad bestaat al ruim 116 jaar en ik hoop dat dit samen met de KN MC nog vele jaren doorgang zal vinden! Met vriendelijke groet vanaf ons tijdelijk adres Chaletpark de Berghorst in Stege ren vlak bij Ommen.

Johan Schaaf

Optreden Madammenkoor in Turnhout!

Ja, je leest het goed. Het Madammen koor is uitgenodigd om TWEE keer op te treden tijdens de Havendagen in Turnhout van 12 t/m 15 augustus, mede georgani seerd door Jan Klomp en Bert Vos. En zo belanden wij voor het eerst met ons koor in het buitenland. Hoe gaaf is dat! Negentien enthousiaste koorleden mel den zich aan. Op zich is dat al bijzonder gezien de vakantieperiode, al zijn we veel al pensionada’s. Zeven koppels komen met de boot en de overige met de auto.

Wij begonnen onze vaartocht reeds op 3 augustus en een dag later bemerkten wij dat de Parksluizen in Rotterdam niet door lopend draaien met het doel zout water uit de rivier te houden. ’s Ochtends wordt tot 07.30 uur geschut en vervolgens niet eerder dan 14.00 uur. Deze vroege vogels verlieten de haven van Delft om 05.25 uur om toch vooral die laatste schutting op deze vroege ochtend te beleven. En za gen niet vaak zo’n prachtige zonsopgang. We voeren om 07.15 uur de Parksluis uit en is Numansdorp een peuleschil. We ar riveerden daar rond lunchtijd. Een paar uur later voer de Diamond binnen en vier den wij ons gezamenlijk tripje naar Turn hout met een gezellige borrel. De volgende dag voeren we in rap tempo naar Antwerpen, waar wij al een aantal madammen ontmoetten die uit verschil lende windrichtingen kwamen. We be zochten het Rubenshuis op de Wapper dat altijd weer grote indruk maakt. Niet alleen het “woonhuis” maar ook de tuin en prachtig prieel zijn magnifiek. Zo onge veer de enige schilder die nooit armoede leed. Er was wat ongerustheid over de diepgang van 1.80 meter en zodoende konden wij het Kanaal van Dessel over Turnhout naar Schoten (kortweg ook Ka naal Dessel / Schoten genoemd) van wege de lagere waterstand niet bevaren. Voor ons dus het Albertkanaal.

Na 2,5 dag Antwerpen verlaten wij het Wil lemdok om 8.30 uur en varen naar sluis Wijnegem. Vanwege het probleem wa terstand wisten wij dat er minder geschut werd en er een wachttijd van maximaal 2 uur was. Daar bleek geen woord van ge jokt, want over een afstand van pakweg 5 kilometer waren wij drie uur onderweg, inclusief schutting, dat wel.

De volgende sluis op onze route door het

Albertkanaal was Olen. De lichten ston den op groen en we mochten zo binnen varen. Dat gaf een goed gevoel, maar was van korte duur. Invaren was inderdaad toegestaan maar met schutten werd ge wacht tot de sluis vol was. Ook hier dus een forse wachttijd. De laatste sluis op onze route was Kwaadmechelen en die doop ik om naar “Liefmechelen” vanwege de onvoorstelbaar vlotte schutting. Al met al bereikten wij over een afstand van ongeveer 70 kilometer om 18.45 uur de haven Zilvermeer in Mol Witgoor, ge legen aan een mooi meer en waar we blij werden van het uitzicht en onze welver diende borrel, maar minder van de ook hier geldende wespenplaag.

De volgende ochtend waren wij vroeg uit de veren en maakten een heerlijke fiets tocht door de Kempen. Prachtige natuur langs mooie bijna drooggevallen vennen, smalle kanaaltjes en dito sluisjes. Aan bei de kanten van het fietspad langs het water bloeit paarse heide! Heel bijzonder om te zien. Een warme, wonderschone dag. Eind van de middag wordt het tijd voor

een verfrissend drankje met onze buren. En de wespen die de vorige avond over leefden, hadden hun vrienden opgetrom meld en kwamen in grote getale op be zoek. In weinig tijd helpen we er zeker 22 naar de andere wereld. Sommige zijn zo dom om op de elektrische mepper te lan den. Dat was een makkie, maar er werd wraak genomen. Mrs. Diamond werd ge stoken in haar bovenarm. Nadat de angel was verwijderd deed Mr. Diamond een te nonchalante poging om het gif af te zui gen hetgeen resulteerde in een dagenlan ge pijnlijke huid.

Tien augustus varen wij het laatste traject van onze bestemming : Turnhout. Via het supermooie kanaal(tje) Dessel. Smal vaar water waar we op een tocht van 3,5 uur slechts een beroepsvaart tegenkomen.

Er moet dan ergens in een kom gewacht worden omdat het eerste gedeelte heel smal is. We varen ook hier langs bijna drooggevallen vennen en aan weerszijden van het water veel bos. Een zeer gevari eerd landschap. In de buurt van Turnhout passeren we 3 ophaalbruggen die super snel bediend worden.

De Loonie en New Wave verwelkomen ons en het afmeren verloopt vlekkeloos aan niet al te lange steigers. Een lieflijke kleine haven, waar op vrijdag de festivitei ten beginnen. Het liggeld is ook bijzonder : EEN euro per meter en de stroom wordt apart afgerekend op 2,50 euro per nacht. En tijdens het feestgedruis van 12 t/m 15 augustus liggen wij gratis!

’s Avonds aan boord oefenen we nog een paar liedjes voor Riet, waar we de

volgende dag op verjaardagsvisite gaan. Gezellig weerzien en lekkere taart op deze elfde augustus.

Het zijn tropische temperaturen zodat er verder niet al te veel ondernomen wordt. Een bezoek aan de supermarkt is nu echt een feest en heel kort overweeg je om de deuren van de vriescellen langer geopend te houden dan nodig. Aan de haven wordt een grote tent opgebouwd en zijn de ge hele dag mensen druk in de weer met de voorbereiding.

Om 19.30 uur, in de schaduw van bomen, wordt onze eerste oefening gehouden. We zijn met zes madammen present en de bijbehorende schippers natuurlijk. Zij krijgen een rol toebedeeld in het geheel. Dat is toch slim bedacht van onze maes tro, want zo houdt hij iedereen te vriend en voelen onze ook zo graag zingende mannen, zich meer dan schippers / chauf feurs van de madammen. Iedereen blij. Grappig dat er al publiek op de banken in het parkje zit te luisteren. We nemen ons repertoire door en Ludo is na de eerste avond al redelijk tevreden, hetgeen het vertrouwen van de madammen versterkt. Na afloop drinken we op het terras aan de haven een lekker koud pintje met elkaar. Voor de madammen is het feest begon nen!

Vandaag, 12 augustus, is het 32 graden in mooi Turnhout en gaan wij volgens een tropenrooster leven hetgeen betekent dat onze al eerder geplande fietstocht weer komt te vervallen. Op het achterdek staat een vrolijk windje waar het nu goed toeven is. Eerst om 16.00 uur gaan we oefenen en dat is toch weer een heerlijke samenkomst.

Waren we gisteren nog met zes madam men, vandaag arriveerden per auto / boot weer een aantal koppels en oefenden we nu met 13! Onze dirigent hier en daar tevreden en morgenochtend de laatste

puntjes op de i. Helaas zegden 2 madam men wegens onvoorziene omstandighe den af. Dat is voor iedereen spijtig. Onze mannen worden ook ingeschakeld en gaan een paar liedjes meezingen. Zo zijn zij meer betrokken en hoeven ze zich niet te vervelen. Om 18.00 uur zien we elkaar in de tent aan de haven waar tafels zijn gereserveerd. Lekker relaxed want voor deze barbecue avond is veel animo. Daarbij treedt op dit tijdstip het orkest De Boeren van Turnhout op. Heerlijke dixie land muziek.

De barbecue was goed verzorgd en ons gezelschap genoot volop. Later op de avond namen Bert en Ria het podium over. Dit koppel kennen wij van hun op treden een paar jaar geleden tijdens een winterse consulavond in Hotel Van der Valk in Sassenheim, gezamenlijk georga niseerd door de briljante (destijds) con suls van Zuidwest en Zuid. Goeie meezin gers en wederom een mooie avond. 13 augustus wordt onze geluksdag! Om 10.00 uur verzamelen we voor onze laat ste repetitie en zijn nu compleet. Nog vijf mensen komen vanochtend met de auto uit respectievelijk Noord- en Zuid-Holland en zijn voor dag en dauw vertrokken om op tijd in Turnhout te zijn.

En zo stonden wij om 13.00 uur deze zaterdagmiddag met 17 madammen op het podium. Temperatuur inmiddels 32 graden! Het had wat voeten in de aarde om de techniek op orde te krijgen maar de niet aflatende inzet van onze maes tro wierp zijn vruchten af. Ons repertoire is gevarieerd en we zongen van Leo nard Cohen via Abba, Bart Kaëll, Anneke Grönloh, The Drifters en Hit the road Jack, waarin Rita de tekst van Ray Charles met donkerbruine stem vertolkte.

De Lichtjes van de Schelde ontbrak na tuurlijk niet en hierbij schoven de schip pers, in totaal 16, bij ons aan en zongen

het refrein mee. Vervolgens zongen we Take me home van John Denver als ge mengd koor en ook dit klonk als een klok, om te eindigen met Non, non rien n’a changé van Les Poppys.

We kregen veel applaus en nog net geen staande ovatie! Daar doen ze niet aan in België, denk ik. We waren zo blij en had den hier wel een uur langer willen zingen. Stonden we aanvankelijk gepland voor twee optredens op zaterdagmiddag, werd dit gewijzigd naar een tweede op maan dagochtend. We hielden het bij een optre den omdat veel madammen dan al weer huiswaarts gekeerd zijn.

Ook verzorgde de Ballroom Syncopaters deze middag een optreden. Een groep geweldige muzikanten en dito dirigent uit het Brabantse land. Ze wilden graag ge fotografeerd worden op een schip en zo werd de Chrismarpa uitverkoren om deze groep van circa 15 muzikanten met instru ment aan boord te ontvangen en werd op het voordek nog een stukje muziek gemaakt.

Zondag, 14 augustus, is een gehele dag ter vrije besteding. Wij zijn hier uitgezon gen, maar het havenfeest gaat onvermin derd door en vanaf 10.00 uur start er een gevarieerd muziekprogramma dat wij vanaf de boot kunnen beluisteren doch niet goed kunnen zien.

Wij maken vandaag onze al eerder ge plande fietstocht langs het Kanaal DesselTurnhout-Schoten, richting Dessel. Het water is groener dan de overhangende boomtoppen. Dit kanaal maakt deel uit van het Kempense kanalennet, dat onder meer tot doel had om de Maas met de Schelde te verbinden. Karel V, Napoleon en Willem I ondernamen pogingen om deze verbinding te realiseren maar pas na de onafhankelijkheid van België werd deze eeuwenoude droom werkelijkheid. Het kanaal is met de HAND gegraven! Dat waren nog eens stoere mannen.

Op zondag wederom een gevarieerd muziekprogramma en ook aan de klein tjes is gedacht die worden verwend met twee leuke clowns die o.a. van ballonnen

koddige figuren maakte. Ook Jan en Ra quel kregen een zwarte teckel in handen gestopt. Hun teckel Mouche keek er met enige scepsis naar. Het JaKL (geen afkor ting van “Jan Klomp”) Shantykoor trad op en de op dat moment aanwezige KNMC Schipperskoorleden werden uitgenodigd om een paar deuntjes mee te zingen. Het JaKL Shantykoor is ontstaan uit schip pers van pleziervaartuigen van Jachtklub Leopoldsburg in België. Een soort KNMCclubje dus, maar ook hier indrukwekken de stemmen.

15 augustus is Maria-Hemelvaart en te vens Moederkesdag. Dat levert de Belgen een vrije dag op, zo niet de organisatoren van dit festijn. Wij genieten nog met 12 personen van een ontbijtbuffet en daarna blijven er nog slechts 2 schepen in Turn

hout. Met weemoed nemen we afscheid van dit mooie festijn. Het had iets minder warm mogen zijn. Dagenlang tempera turen van boven de 30 graden deed het bezoekersaantal minder goed. De ma dammen en hun schippers en de maestro en zijn lief hebben voor de volle honderd procent genoten!

Tot slot: het moet nog maar eens gezegd wat een fantastisch koor wij met elkaar vormen. De saamhorigheid is groot en de motivatie om naar Turnhout te varen / rijden, hotelovernachtingen te boeken zijn indrukwekkend. En natuurlijk bedanken wij Ludo en Rita die zoveel tijd in dit eve nement staken. Chapeau voor iedereen! Het waren geweldige dagen en voor her haling vatbaar.

Mocht je door dit verslag geïnteresseerd raken in ons koor, neem contact met ons op. We kunnen een uitbreiding van dit su per leuke koor nog aan.

Karin Klomp

Boot laten poetsen, erfenis uit mijn slavernijverleden?

Geintje natuurlijk. Ik weet heel goed wat poetsen is. En dat is beslist niet mijn hobby. Als we op de boot zijn dan willen we maar één ding: varen in plaats van een schouder blessure.

Dus komt mijn slavernijverleden (zie plaatje) weer even bovendrijven. Ik schaam mij er niet voor hoor mevrouw, dat mijn overoveroveroverover-groot ouders ook iets met de VOC van doen hadden. Zijn er bij de rest van de KNMC – KNVOC – ook nog flarden blijven han gen? Nee! Alleen bij mij! Discriminatie, uitbuiting, menselijk leed. Nee, ik kan bij onze geliefde club geen tekenen vinden van deze erfenissen. Behalve bij mij. Ik zal hier in enkele regels iets opbiechten (discriminatie) over een moment dat ik zelf enige wroeging had vanwege mijn optreden voor en namens deze club. Komt ie! Een aantal jaren geleden was er bij mij een heftig moment tijdens een goedbedoelde actie voor de KNMC. We kwamen er, in die tijd, met z’n allen ach ter dat het wel erg achteruit kachelde met het ledenaantal door iets te veel op

zeggingen en te weinig aanwas. Overlij den speelde natuurlijk ook een wrange rol. We spraken af er voor de volle 20% tegenaan te gaan en allemaal één nieuw lid aan te brengen. Na korte tijd zou het probleem opgelost zijn. Toen leefde de echte ballotagecommissie nog en menin gen zoals; wel wat niveau graag en geen sloepen hoor want dan krijgen we alleen maar ‘Yuppen’. Weten jullie wat precies Yuppen zijn? Yup is de Engelse afkor ting voor Young Urban Professional. Nu zijn Yuppen misschien wel juist wat we nodig hebben want het gaat om twintigdertigers uit de hogere middenklasse die later, via hun KNMC- sloepenlidmaat schap, kunnen doorstromen naar een wat grotere boot. De toon is nu duidelijk veranderd en als de nood het hoogst is ……….. Maar sorry, het afdwalen zit ook voor eeuwig in mijn VOC-genen. Ik met 10 clubbladen en inschrijfformu

lieren in een tasje de steigers langs in Doesburg. Stel je even voor; 30 gra den, stralende zon en zeker zes prachtige jachten van een meter of 15 blinkend aan de kade met alleen zo’n ordinaire, saaie, simpele drie kleur op de scheepsderrière. Dit gebeur de er.

Iedereen op zijn achterdek aan de koffie. Bij de eerste boot mag ik onze folder en boekje afgeven maar in mijn ooghoek lijkt de prullenbak dichtbij. Bij de 2e boot van zeker 20 meter raak ik flink aan de praat en voel zomaar weer mijn ‘vertegenwoor digers-succeshormonen’ opkomen, mede omdat de vrouw des botes niet bepaald onaantrekkelijk is. Er komt zelfs koffie langs en ik voel mij super gelukkig in mijn nieuwe rol. Een lid erbij? Geweldig toch! De volgende twee kapiteins nemen het

pakketje aan zonder mij aan te kijken. Er volgt hier en daar nog een korte steek on der water over de bekende ‘kan niet ma noeuvreren club’ en vijftig meter verderop zie ik een bootje van zo’n 11 meter, waar van het lijkt alsof hij zojuist van de bodem van de Atlantic is opgevist. Twee totaal verroeste fietsen achterop, achterdek be plakt met kunstgras uit 1955, gesponsord door 6 kratten Heineken op het dak, over al plantenbakken en kanten gordijntjes. Ik tel 8 stootwillen assorti. Ik kijk heel toeval lig bij het langslopen de andere kant op naar een jongedame die zon aanbiddend op het achterdek van een speedboot het moeilijk probeert te maken voor een man. Zij beschikte over een z.g. ‘Riche Nature’. Dan voel ik plots twee priemende ogen in mijn nek en hoor de man vanaf het achterdek van de kantengordijntjesboot schreeuwen: “Hé waarom krijg ik niks?”

Ik loop met clubblad in de hand peinzend terug; hoe moet ik me hieruit redden? De oplos sing was de dame met de ‘Riche Nature’. Dus met een grote grijns en een knip oog vertel ik hem dat ik …. eeeeven werd afgeleid door haar prachtige, door de schepping geschonken, oren. Een bulde rende lach valt mij ten deel. Hij gelooft mij voor de volle 100%, boekje afgegeven, probleem opgelost. Hij roept mij nog na dat ik veel te oud ben voor zulke gedach tes. “Absoluut niet” roep ik terug, omdat ik me door dat laatste toch aangesproken voel. Teruglopend naar ons eigen schip voel ik mij toch behoorlijk ongemakke lijk over dit voorval. Om zomaar een boot over te slaan alleen vanwege het uiter lijk. (ook van de vette tattoo - kapitein.) Trouwens, ik twijfel met wie ik liever een borrel zou drinken; met de laatste kapitein of met de gezagvoerder van een groot duur schip die je geen blik waardig gunt. Vul zelf maar in. Vette discriminatie dus, vooroordelen! Daarover is veel te doen heden ten dage en kan je zonder pardon zomaar voor het gerecht brengen. Tijdens het schrijven zie ik door mijn raam een witte eend met een kale nek steeds luid kwakend onder water verdwijnen. De drie mannetjes in de hoofdrol zouden eigenlijk ook eens voor het hekje moeten staan!

Grensoverschrijdend gedrag van de 1e categorie. Daar zijn A.B., M.B. en M.O. niets bij! Wat zegt u? Cryp tisch? Misschien, maar leuke puzzel toch? Maar goed, toch weer een nieuw lid voor de Botery.

Tijd voor mijn vaste rubriek nu. (Is niet meer weg te denken) Mijn droom van de maand.

Dat blijkt, gezien sommige reacties, een geslaagd middel om deze column interes sant te houden. Varend door de Zuid-Hol landse weilanden zie ik nog steeds koeien lopen. Een extra dimensie in het leven om te mogen varen door het mooie complete landschap van dit prachtige land. Er fietst, in razend tempo, een man langs onze boot die mijn woorden bevestigt. “Gaaf land hè Graafland”, roep hij ons toe, en dat valt als een warme deken over ons achterdek. Later bleek hij Mark te heten. Onze kleinkinderen weten in deze droom nog niet dat een uiterst vreemd en dubi eus onderdeel van onze medebewoners van zins is om weilanden en koeien af te schaffen en dat we binnenkort aan de 100.000e windmolen moeten. We betalen binnenkort in Roe bels en leven onder de grond. Zelfs mijn vrouwtje heeft af en toe vreemde ‘Woke’ ideeën; ze heeft dit tegeltje opgehangen.

Voor de laatst ontdekte virussen, waar onder het ‘Apenpokkenvirus’, is een op lossing gevonden; patiënten worden nu opgevangen in de Apenheul. Een nieuwe versie van de film De Apen planeet is al in de maak. Het TV-program ma ‘Boer zoekt koe’ is nog steeds onge kend populair. Negatief? Hoe bedoelt u! Ik schrijf toch niet over oorlog! Trouwens, op het moment van schrijven heeft ‘mijn droom’ geen idee wat augustus en sep

tember ons gaat brengen. De gebeurte nissen volgen elkaar zo snel op, dat wie iets jonger is dan oud, even niet weet hoe nu verder. Watercrisis, energiecri sis, je kan alleen in de laatste week voor publicatie bijsturen om actueel te blijven. Héé, daar loopt Timmermans langs, maar wat………? Voor 2025 alleen nog maar elektromotoren in plezierjachten? Ik ben een emotioneel mens, met name in mijn dromen, dus als u alles een maand voor uit durft te voorspellen, mag u het probe ren, leden van de Botery, mij lukt dat niet meer. Mijn vrouwtje wel, die weet alles en ze droomt ook regelmatig over twee mannen.

Paul Graafland

P.S. Tijdens het op papier zetten van deze laatste woordjes klinkt toevallig een liedje van Abba uit mijn oordopjes:

I have a dream, a song to sing

To help me cope with anything

If you see the wonder of a fairy tale

You can take the future even if you fail

I believe in angels

Something good in everything I see

I believe in angels

When I know the time is right for me

Oplossing De Tien Verschillen

De droomreis van Keete deel 3

Hallo, mijn naam is Keete Leclaire, ik ben 15 jaar oud en zit in 4 VWO op het Alkwin Kollege in Uithoorn. In de clubbladen van april en juni heeft u al kunnen lezen over de droomreis die ik ga maken. Naast een korte samenvatting van de eerder ge schreven stukjes, vertel ik u graag over de vorderingen van mijn reisvoorbereiding.

Mijn droom is om 6 maanden op reis te gaan met School at Sea. Op zondag 16 oktober a.s. stap ik op het Tallship genaamd de 'Thalassa', waarmee ik binnen een half jaar vanuit Harlingen naar de Cariben en terug zal zeilen. Tij dens deze reis houd ik mijn schoolwerk bij, terwijl ik kennis maak met andere cul turen, mezelf beter leer kennen en vrien den voor het leven maak. Om deze droom waar te kunnen maken, moet ik zelf door middel van fundraising €25.000 ophalen. Ik ben nu bijna een jaar bezig met fond senwerving. Dit doe ik door pitch-pre sentaties te geven, waarin ik vertel over deze bijzondere reis en waarom ik zo gemotiveerd ben. Deze pitch geef ik aan ondernemersverenigingen rondom mijn buurt, daarnaast benader ik ook bedrijven en particulieren voor eventuele sponso ring en ik heb een baantje bij een restau

rant, waarvan alle opbrengsten naar de reis gaan. Ik heb het geld bijna bij elkaar, voordat ik ga heb ik nog een pitch ge pland staan bij een bedrijf in Hoofddorp en ik blijf doorwerken totdat ik vertrek. Afgelopen tijd ben ik hard bezig geweest met de laatste voorbereidingen, ik moet nog een aantal dingen regelen in verband met school. Aan boord is er geen wifi of bereik, dus ik moet veel planningen en schema's maken op papier, zodat ik dat daar niet nog hoef te doen. Helaas heeft mijn school besloten om mij geen toet sen op te sturen als ik aan boord zit, wat betekent dat ik na terugkomst heel veel toetsen moet inhalen. Dit wordt een grote uitdaging, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit gaat lukken en het houdt mij ze ker niet tegen om heel erg van deze reis te gaan genieten.

Daarnaast heb ik een paklijst meegekre gen van School at Sea en ik ben nu bezig met alle kleding en spullen bij elkaar te halen, zodat ik goed voorbereid ben. Dit is een best lastige paklijst, aan boord kan je maar weinig vanwege gebrek aan ruimte. Verder moet je ook dingen meenemen die de meeste mensen niet in huis hebben zoals bijvoorbeeld een hangmat, maar ik vind het heel leuk om er op uit te gaan en voorbereidingen te treffen voor deze droomreis.

Ook al ben ik er bijna, kan ik alsnog alle hulp gebruiken om echt mijn volledige doel te kunnen bereiken. Wat zeker zal helpen, is het delen van mijn verhaal, zo dat meer mensen worden bereikt. Maar wat natuurlijk het meest helpt is een direc te donatie van u als particulier of met uw bedrijf, dit kan snel via een knop op mijn website die hier beneden vermeld staat. Ik bied natuurlijk ook tegenprestaties, ook

deze kunt u vinden op mijn website onder het kopje 'sponsoren'.

Als u meer wilt weten over de reis en hoe u kunt helpen om mijn droom waar te ma ken, zou ik het ontzettend waarderen als u een bezoekje brengt aan mijn website.

Hartelijke groet,

Keete Leclaire

Link naar website: https://opreismetkeete4.webnode.nl

NEDERLAND WINT

Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen.

Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen.

Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.

Polo dames Avon donkerblauw en rood

Polo heren Avon donkerblauw en rood

Trui heren Ashland donkerblauw

Vest heren Novahill donkerblauw

Meer informatie over de clubkleding (maten, maattabellen, samenstelling en prijzen) vindt u op de ledensite van de KNMC. De clubkleding kan besteld worden via de ledensite www.knmc.nl. Het secretariaat stuurt de bestelling door naar de leverancier, die vervolgens het KNMC logo borduurt op de kleding en het product rechtstreeks naar de besteller toestuurt.

Clubblazer Heren donkerblauw

Bodywarmer Burney dames en heren marine blauw

Damesjas Islandblock donkerblauw ook verkrijgbaar in herenmodel

Softshell dames Skeleton oceaan blauw

Softshell heren Skeleton marine blauw

Harrington jas voor dames en heren donkerblauw

KNMC Clubkleding (alle clubkleding wordt voorzien van KNMC logo / op de clubblazer komt de clubbadge)

UW BOOT VERKOPEN? SIT BACK AND RELAX...

Het kopen en verkopen van een jacht is zowel een emotionele als een financiële beslissing. Uw jacht is uw persoonlijk bezit, een thuis op het water, een toevlucht van de alledaagse stress aan wal. Hoe wij dit zo goed weten? Wij van De Valk delen uw liefde voor het water.

Onze diensten zorgen er daarom voor dat u opti maal van uw vrije tijd op het water kunt genieten. Wij bieden namelijk bemiddeling tussen kopers en verkopers en beschikken over uitgebreide ervaring door de verkoop van duizenden schepen.

Uw jacht kan ter verkoop worden aangeboden vanuit uw eigen ligplaats of één van onze showrooms op A1-locaties, die 7 dagen per week

geopend zijn. Of u nu kiest voor een plek binnen in de overdekte verkoophaven, op de wal, in een verwarmde hal of aan de verkoopsteiger, uw jacht wordt door ons tot in de puntjes toe verzorgd.

Bent u benieuwd wat we voor u kunnen betekenen? Neem gerust vrijblijvend contact op met één van onze 20 vestigingen via: 0888 - 338222 of kijk op www.devalk.nl

limburg, Belgie en thuishaven