Keppnistímabil 2. flokks - Hvað þarf til?
F
yrirsögnin að þessu sinni, Hvað þarf til? er eitthvað sem undirritaður veltir mikið fyrir sér þegar kemur að þjálfun. Vangaveltur sem við verðum að velta fyrir okkur þegar einstaklingar mæta til æfinga, við erum ekki í þeirri stöðu að geta valið í hóp og einungis hugað að ala upp fótboltamenn fyrir meistaraflokk líkt og klúbbar víðsvegar um Evrópu. Að mínu mati er verkefnið mun veigameira en svo, hlutverkin eru svo fjölþætt í fótboltauppeldinu og margir þættir sem hafa áhrif. Líta má á keppnistímabilið hjá 2. flokki síðastliðið ár með mörgum mismunandi gagnrýnis augum, eitthvað sem við eigum ætíð að vera tilbúin til að gera. Gagnrýni er ekkert nema af hinu góða, svo lengi sem jákvæð uppbygging eigi sér stað í framhaldinu. Íslenska er frábært tungumál, sem ég ætla nú ekki að kryfja neitt sérstaklega hér en ef við rýnum í orðið og brjótum það aðeins niður þá kemur skilningurinn, minn skilningur, að rýna til gagns. Þannig að hvatningin er, verum aldrei hrædd við rýna til gagns. Því miður kom það í okkar hlut að fara niður um deild sem er aldrei skemmtilegt en ef við lítum á þau markmið sem við setjum okkur sem klúbbur, eins og má lesa um síðar í pistlinum, þá höfum við náð mörgum öðrum markmiðum. Við stöndum vörð um forvörn, alls skiluðu sér 18 einstaklingar upp úr flokknum, þar af margir sem koma til með að taka þátt í meistaraflokksbolta á komandi keppnisári. Það voru 8-9 einstaklingar sem æfðu og spiluðu með meistaraflokk Keflavíkur og Víðis en það samstarf var sett á koppinn fyrir tímabilið. Við áttum þrjá landsliðsmenn og svona mætti lengi telja. Menn úr bæjarfélaginu sem og innan klúbbsins spyrja undirritaðan um árangur og af hverju flokkurinn sé ekki að ná árangri en spyrjum okkur frekar og veltum fyrir okkur, hvað sé árangur? Þessari spurningu er ekki svo auðsvarað og því leyfum við henni bara að fljóta aðeins um, leika lausum hala. Nýráðinn þjálfari meistaraflokks karla segir í góðum pistli sínum að ástríða sé lykillinn að árangri, á meðan annar segir að samstaða sé lykillinn. Fyrst og fremst þarf að skilgreina orðið áður en lyklarnir eru sóttir. Hlutverk þjálfara sem uppalanda eru svo fjölbreytt og margþætt; ala upp fótboltamann fyrir meistaraflokk, búa til félagsanda, skapa sannan
Keflvíking, fórn fyrir félagið með sjálfboðavinnu, styrkja einstaklinginn þannig að hann sé tilbúinn til þess að mæta þeim verkefnum sem bíða hans, ekki bara inn á vellinum heldur einnig utan vallar og halda í heiðri forvörninni sem fótbolti og þátttaka í hópíþrótt getur svo sannarlega verið. Listinn er langt frá því að vera tæmandi. Eins og þið sjáið, elsku lesendur, þá er þjálfarastarfið svo langt um meira en bara að mæta til æfinga, þjálfa og fara svo heim. Starf þjálfarans er hugsjón – það er ástríða og fórn. Reynslusögur þjálfara sem hafa þor til að nálgast þjálfun á annan hátt, stíga út fyrir þægindarammann, gefa meira af sjálfum sér en jafnvel er ætlast til af þeim og hafa kjark, þor til að fara leiðir sem eru jafnvel ekkert endilega vinsælar má finna víðsvegar, t.a.m. á hvíta tjaldinu. Orðatiltækið carpe diem er tekið úr latínu og með beinni þýðingu „GRÍPTU DAGINN“, má finna í einni slíkri kvikmynd. Upprunann má rekja til rómverska skáldsins Hóratíus sem var uppi nokkrum árum fyrir Kristburð og var eitt helsta skáld rómverskar kveðskapar. Hugsa nú að flest okkar muni eftir orðatiltækinu úr Hollywood-myndinni, sem leikarinn Robin Williams gerði svo ódauðlega með leik sínum í kvikmyndinni Dead Poet Society. Fyrir ykkur sem ekki hafið séð myndina, sem vakti mikla athygli á sínum tíma, þá er tilvalið að ná sér í popp og kók, hlamma sér í sófann og njóta myndarinnar. Get lofað ykkur því að þið sjáið sko ekki eftir þessum tveimur klukkustundum. Í stuttu máli þá fjallar myndin um leiðbeinanda, leikinn af Robin Williams heitnum, sem ræður sig sem kennara við skóla einn í Bandaríkjunum. Það sem er sérstakt
við þennan kennara er að hann hefur kjark, þor til þess að gera hlutina öðruvísi, kryddar kennsluna með óhefðbundnum kennsluaðferðum sem koma eins og ferskir vindar inn í skólann. Hann leggur áherslu á að einstaklingurinn þori að stíga út fyrir kassann, hugsi sjálfsætt, fylgi sannfæringu sinni og hafi kjark til að gera mistök, sem hann gerir svo sannarlega sjálfur. Innleiðing kennarans á orðunum carpe diem í kvikmyndinni er eftirminnileg og ekki minnst áhugaverð, að grípa daginn. Sjá öll tækifæri sem dagurinn hefur upp á að bjóða og notafæra þau sér í vil. Hver dagur, hver æfing, hvert augnablik býður upp á tækifæri, það er okkar að sjá þau, grípa og notfæra til að þroska líkama og sál. Allar þær umbreytingar sem eiga sér stað innra með okkur við þessa nálgun þroskar einstaklinginn og gerir hann undirbúnari til þess að takast á við verkefnin sem mæta honum. Einkunnarorð 2. flokks Keflavíkur þetta keppnisárið eru:
METNAÐUR – DUGNAÐUR GÆÐI – GLEÐI Tel að það felst mikill árangur í því ef einstaklingar hópsins hafa þessi orð í hávegum, ná að tileinka sér þau og hafa trú á að orðin skili þeim árangri sem þeir leggja í þau. Njótið komandi tíðar og „carpe diem“ til ykkar allra Fótboltakveðja Unnar Stefán Sigurðsson þjálfari 2. flokks Keflavíkur
Óskum Suðurnesjamönnum gleðilegra jóla og farsæls komandi árs. Þökkum árið sem er að líða.
Jólablað 2019
17