Km 104

‫‪١٩‬‬ ‫اداﻣﮫ از ﺻﻔﺤﮫ ﭘﯿﺶ ‪. . .‬‬ ‫ﺑﺎرداري ﺟﻨﯿﻦ ﺑﮫ ﻣﻮاد ﻏﯿﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ واﺑﺴﺘﮫ‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻮادي ﮐﮫ ﻣﺎدر‬ ‫ﻣﺼﺮف ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﯿﺮد و در واﻗﻊ‬ ‫ﺟﻨﯿﻦ ﻣﻌﺘﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد و ھﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ ﻧﻮزاد‬ ‫ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي رﻓﻊ ﻣﺸﮑﻞ آن‬ ‫اﻗﺪاﻣﺎت درﻣﺎﻧﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬ ‫رﺋﯿﺲ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺳﻢ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﭘﺰﺷﮑﻲ آﺳﯿﺎ و‬ ‫اﻗﯿﺎﻧﻮﺳﯿﮫ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬اﻏﻠﺐ ﻣﺎدران‬ ‫ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن اﻧﮕﯿﺰه اي‬ ‫ﺑﺮاي ﻧﮕﮭﺪاری ﻧﻮزاد ﺧﻮد ﻧﺪارﻧﺪ از اﯾﻦ‬ ‫رو وﻗﺘﻲ ﮐﻮدک ﻧﺎآرام و ﺑﯿﻤﺎر ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫ﺑﺮاي ﺧﻼﺻﻲ از او ﻣﻮاد ﺑﮫ او ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮراﻧﻨﺪ و از اﯾﻦ طﺮﯾﻖ ﻧﻮزاد ﺑﮫ آن ﻣﻮاد‬ ‫ﻣﻌﺘﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫دﮐﺘﺮ اﻓﺸﺎری ﺑﯿﺎن ﻣﻲ ﮐﻨﺪ‪ :‬ﮐﻮدﮐﺎن ھﻤﯿﺸﮫ‬ ‫ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎدر و اطﺮاﻓﯿﺎن ﺧﻮد ﻣﻌﺘﺎد ﻣﻲ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ و ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن ﺑﮫ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر در‬ ‫ﺳﻨﯿﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺮای اﻓﺮاد ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک‬ ‫اﺳﺖ و ﺣﺘﯽ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﮫ ﻣﺮگ آن‬ ‫ھﺎ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫وی آﻣﺎر ﻣﻌﺘﺎدان را ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻲ داﻧﺪ و‬ ‫ﻣﻲ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﭼﻮن ﺑﺨﺸﻲ از اﻋﺘﯿﺎد در ﺟﺎﻣﻌﮫ‬ ‫ھﻤﯿﺸﮫ ﭘﻨﮭﺎن اﺳﺖ‪ ،‬آﻣﺎر دﻗﯿﻘﯽ از ﻣﺒﺘﻼﯾﺎن‬ ‫ﺑﮫ اﻋﺘﯿﺎد وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫وی ﻣﻲ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻌﺘﺎد در‬ ‫ﺧﺎﻧﻮاده ھﺎﯾﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ اﻓﺮاد آن ﺧﺎﻧﻮاده‬ ‫ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻮاد ھﺴﺘﻨﺪ و آﻧﮭﺎ ﯾﺎ ﺗﻮﺳﻂ‬ ‫اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻣﻌﺘﺎد و ﯾﺎ از ﺳﺮ ﮐﻨﺠﮑﺎوی‬ ‫دﭼﺎر آن ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﺑﮫ‬ ‫ﺗﺮﯾﺎک و ھﺮوﺋﯿﻦ ھﺴﺘﻨﺪ و در واﻗﻊ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬ ‫ﻣﻮاد اﻓﯿﻮﻧﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺼﺮف ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ و‬ ‫ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻮاد ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﺟﺪﯾﺪ‬ ‫ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫دﮐﺘﺮ اﻓﺸﺎری اﺧﺘﻼل در ﺗﻐﺬﯾﮫ و ﺗﻐﯿﯿﺮ در‬ ‫ﺧﻠﻖ و ﺧﻮ را از ﻋﻮارض ﺑﺎرز اﻋﺘﯿﺎد در‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻲ داﻧﺪ و ﻣﻲ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬اﻋﺘﯿﺎد ﺗﺎﺛﯿﺮ‬ ‫ﻣﺨﺮب ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی ﺑﺮ ﺟﺴﻢ و روح‬ ‫ﮐﻮدک ﻣﻲ ﮔﺬارد و ھﻨﮕﺎﻣﻲ ﮐﮫ او ﺑﯿﻤﺎر‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﯿﻤﺎری او ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد و‬ ‫ﺳﻼﻣﺖ و رﻓﺘﺎر او را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﻲ‬ ‫دھﺪ‪ .‬ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل وﺟﻮد ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻌﺘﺎد در‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﮫ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺘﻤﺎن ﮐﺮد ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫واﻗﻊ ﺑﯿﻨﺎﻧﮫ ﺗﺮ ﺑﮫ ﻗﻀﯿﮫ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا‬ ‫ﻓﺮدی ﮐﮫ از ﺑﺪو ﺗﻮﻟﺪ ﺑﺎ اﻋﺘﯿﺎد ﻋﺠﯿﻦ ﻣﻲ‬ ‫ﺷﻮد‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ً در ﺑﺰرﮔﯽ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از اﻋﺘﯿﺎد‬ ‫ﺟﺪا ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪا ﻣﺎدران ﻣﻌﺘﺎد را‬ ‫ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ اﻋﺘﯿﺎد ﮐﻮدﮐﺎن ھﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮد و ﺑﮫ درﻣﺎن آن ھﺎ ﭘﺮداﺧﺖ‬ ‫ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺘﮭﺎی ھﻤﮫ ﺟﺎﻧﺒﮫ ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫ﻣﺎدراﻧﯽ را از ﮔﺮاﯾﺶ ﻣﺠﺪد ﺑﮫ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر‬ ‫دور ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻘﺪﻣﻨﺪ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪١٠٤‬‬

‫درس و ﻣﺪرﺳﻪ ات‬ ‫ﭼﯽ ﺷﺪ!؟‬

‫ﮐﻨﻢ‪...‬اﻻﻧﻢ طﺒﻘﮫ ﭘﺎﯾﯿﻨﮫ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ دﯾﮕﮫ ﻣﯿﺎد‬ ‫ﺑﺎ ھﻢ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﭘﯿﺶ رﺋﯿﺲ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش‬

‫ﺳﺎﻻر ﻣﻠﮑﯽ‬ ‫ﻣﮭﺪی‪ :‬اﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺳﯿﺮوان؟! اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻔﺸﺎ ﭼﯿﮫ دور ﺧﻮدت ﺟﻤﻊ ﮐﺮدی؟!ﻣﮕﮫ‬ ‫اﻻن ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺪرﺳﮫ ﺑﺎﺷﯽ؟‪!...‬‬ ‫اﺷﮏ ﺗﻮی ﭼﺸﻤﺎی ﺳﯿﺮوان ﺟﻤﻊ ﺷﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﯽ! دارم ﮐﻔﺸﺎی ﮐﺎرﻣﻨﺪان اﯾﻨﺠﺎ‬ ‫رو واﮐﺲ ﻣﯿﺰﻧﻢ‪...‬‬ ‫ﻣﮭﺪی‪ :‬آﺧﮫ ﭼﺮا !؟ ﭘﺲ درس و ﻣﺪرﺳﮫ‬ ‫ات ﭼﯽ ﻣﯿﺸﮫ؟! اﺻﻼ ﺗﻮ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎر‬ ‫ﮐﻨﯽ؟!‬ ‫ﺳﯿﺮوان‪ :‬دو ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﭘﺪرت ﺗﭙﮫ ھﺎی‬ ‫اطﺮاف روﺳﺘﺎی ﻣﺎ رو ﮐﮫ ﻣﺤﻞ داﻣﺪاری‬ ‫و ﮐﺎر و درآﻣﺪ و ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﮫ ﻣﺮدم اوﻧﺠﺎ ﺑﻮد‬ ‫را ﺑﮫ زور ﭘﻮل و ﭘﺎرﺗﯽ ﺑﺮای ﺧﻮدش ﺛﺒﺖ‬ ‫ﮐﺮد و ﺑﺠﺎش ﭼﻨﺪ ﮐﺎرﺧﺎﻧﮫ ﻣﺎﺳﮫ ﺷﻮﯾﯽ‬ ‫اﺣﺪاث ﮐﺮد‪ .‬ﭘﺪر ﻣﻦ ھﻢ ﺑﻌﺪ از ﺑﯿﮑﺎر ﺷﺪن‬ ‫ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺑﺼﻮرت روزﻣﺰد ﺑﺮه ﺗﻮی‬ ‫ﮐﺎرﺧﻮﻧﮫ ﭘﺪرت ﮐﺎر ﮐﻨﮫ و ﺑﻌﺪ از ﯾﮫ ﻣﺪت‬ ‫دﺳﺘﺶ رﻓﺖ زﯾﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻄﻊ ﺷﺪ و ﭼﻮن‬ ‫ﺑﯿﻤﮫ ﻧﺪاﺷﺖ ھﺮﭼﯽ داﺷﺘﯿﻢ ﻓﺮوﺧﺘﯿﻢ و‬ ‫ﺧﺮج ﻋﻤﻠﺶ ﮐﺮدﯾﻢ اﻻن اون ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﮫ ﮐﺎر‬ ‫ﮐﻨﮫ و ﻣﻨﻢ ﻣﺠﺒﻮرم ﺧﺮج ﺧﻮﻧﮫ رو درﺑﯿﺎرم‬ ‫‪...‬ﺑﻐﺾ ﮔﻠﻮی ﻣﮭﺪی رو ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد و‬ ‫ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﭼﯿﺰی ﺑﮕﮫ‪ .‬ﺳﯿﺮوان ھﻢ ﮐﮫ دﯾﺪ‬ ‫ﻣﮭﺪی ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪه ﻓﻮرا ﺣﺮف رو ﻋﻮض‬ ‫ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺧﻮدت اﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟‬ ‫ﻣﮭﺪی‪ :‬ﺑﺎﺑﺎم ﻣﯿﺨﻮاد ﻣﻨﻮ ﺑﻔﺮﺳﺘﮫ ﯾﮫ ﻣﺪرﺳﮫ‬ ‫ﺑﮭﺘﺮ‪ ،‬ﻣﯿﮕﮫ ﻣﺪرﺳﮫ ای ﮐﮫ درس ﻣﯿﺨﻮﻧﻢ‬ ‫اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﺶ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻮﺿﺶ‬

‫ﺗﺎ دﺳﺘﻮر اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻨﻮ اﻣﻀﺎ ﮐﻨﮫ‪...‬‬ ‫در ھﻤﯿﻦ ﺣﺎل ﭘﺪرش اوﻣﺪ دﺳﺖ ﻣﮭﺪی رو‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ھﻢ رﻓﺘﻦ ﺗﻮی اﺗﺎق رﺋﯿﺲ ‪ ,‬از‬ ‫در ﮐﮫ وارد ﺷﺪن رﺋﯿﺲ اداره ﻓﻮرا از‬ ‫ﺟﺎش ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﮫ ﭼﺎﭘﻠﻮﺳﯽ و‬ ‫ﺧﻮﺷﺎﻣﺪﮔﻮﯾﯽ وﻣﮭﺪی رو ﺑﻐﻞ ﮐﺮد و‬ ‫ﺑﻮﺳﯿﺪ‪...‬دﺳﺘﻮر داد ﭼﺎی آوردن ‪,‬ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ‬ ‫ﮔﻔﺖ ﻣﮭﺪی ﺟﺎن دوﺳﺖ داری ﮐﺪوم‬ ‫ﻣﺪرﺳﮫ درس ﺑﺨﻮﻧﯽ؟‬ ‫ﻣﮭﺪی ﮐﮫ ھﻨﻮز ﻧﺎراﺣﺖ و ﺗﻮی ﻓﮑﺮ‬ ‫ﺳﯿﺮوان ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮام ھﯿﭻ ﻓﺮﻗﯽ‬ ‫ﻧﻤﯿﮑﻨﮫ‪ ...‬رﺋﯿﺲ ﮔﻔﺖ ﭼﻄﻮر ھﯿﭻ ﻓﺮﻗﯽ‬ ‫ﻧﻤﯿﮑﻨﮫ ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬ﺟﺎی ﺗﻮ‪ ،‬در ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ‬ ‫ﻣﺪرﺳﮫ اﯾﻦ ﺷﮭﺮه‪ ،‬و از روی ﻣﯿﺰ ﭼﻨﺪﺗﺎ‬ ‫ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﺑﺮداﺷﺖ و داد ﺑﮫ ﻣﮭﺪی و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ‬ ‫ﭘﺪرش ﻣﺸﻐﻮل ﺣﺮف زدن ﺷﺪ در اﯾﻦ‬ ‫ﻟﺤﻈﮫ در اﺗﺎق ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺳﯿﺮوان ﺑﺎ ﯾﮫ‬ ‫ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ ﺑﺮاق و ﺗﻤﯿﺰ ﺷﺪه اوﻣﺪ داﺧﻞ‪،‬‬ ‫ﮐﻔﺸﮭﺎ رو ﺟﻠﻮی ﭘﺎی رﺋﯿﺲ ﮔﺬاﺷﺖ و ﭼﻨﺪ‬ ‫ﻗﺪم ﻋﻘﺐ رﻓﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ دﺳﺘﻤﺰدش ﺷﺪ‪.‬‬ ‫رﺋﯿﺲ اﺻﻼ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺳﯿﺮوان ﻧﺒﻮد ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺳﯿﺮوان ﺑﺎ ﺻﺪای ﺿﻌﯿﻒ و‬ ‫ﺧﺴﺘﮫ ﮔﻔﺖ آﻗﺎ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻔﺸﺎﺗﻮﻧﻮ‬ ‫ﺧﻮب واﮐﺲ زدم؟‬ ‫اوﻧﻢ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﮫ ﺑﮫ ﺳﯿﺮوان ﻧﮕﺎه ﮐﻨﮫ ﯾﺎ‬ ‫ﺣﺘﯽ ﯾﮫ ﺗﺸﮑﺮ ﺳﺎده ﺑﮑﻨﮫ‪ ،‬دﺳﺖ ﮐﺮد ﺗﻮی‬ ‫ﺟﯿﺒﺶ و ﮐﻤﯽ ﭘﻮل ﺧﺮد رﯾﺨﺖ روی ﻣﯿﺰ‬ ‫و ﮔﻔﺖ ﺑﯿﺎ ورش دار‪ ...‬ﺳﯿﺮوان ﭘﻮل رو‬ ‫ﺑﺮداﺷﺖ و ﺧﻮاﺳﺖ از اﺗﺎق ﺑﺮه ﺑﯿﺮون ﮐﮫ‬ ‫ﻣﮭﺪی ﺻﺪاش ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ رﻓﺖ‬ ‫ﺟﻠﻮ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ھﺎﺷﻮ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﻮی ﺟﯿﺐ‬ ‫ﺳﯿﺮوان و ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎش ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‬ ‫ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ‪...‬ﺳﯿﺮوان دﯾﮕﮫ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰد و از‬ ‫اﺗﺎق رﻓﺖ ﺑﯿﺮون‪ ...‬ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻦ ﺳﯿﺮوان‬ ‫رﺋﯿﺲ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﻣﮭﺪی ﺟﺎن اﯾﻦ ﭘﺴﺮ ﮐﯿﮫ؟ از‬ ‫ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﯿﺶ؟‬ ‫ﻣﮭﺪی ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﺎﻟﺒﮫ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﭼﻄﻮر‬ ‫ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯿﺶ!‪...‬اﯾﻦ ھﻤﻮن داﻧﺶ آﻣﻮزه ﮐﮫ‬ ‫ﭘﺎرﺳﺎل ﺟﺎﯾﺰه ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﻣﺤﺼﻞ اﯾﻦ ﺷﮭﺮ و‬ ‫ﺷﺎﮔﺮد ﻧﻤﻮﻧﮫ ﺳﺎل رو از دﺳﺖ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ‬ ‫درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮد‪.‬‬