
















Samen in ontwikkeling

“Ons 15-jarig bestaan danken we aan jou.” - Martijn, bestuurder



“Ons 15-jarig bestaan danken we aan jou.” - Martijn, bestuurder
“Als we dan een passende baan vinden, dat is de kers op de taart. Dan ben ik zo trots op de klant!” - Mariëtte, werkcoach
“Het samen doen is een ervaring die bijblijft.” - Rosalie, ambulant begeleider
Welkom!
Of je nu medewerker, cliënt, verwijzer of professional bent, ons 15-jarig bestaan danken we aan jou. Iedereen verdient een plek in dit magazine, maar dat past niet meer. We zijn namelijk gegroeid naar 450 collega’s en begeleiden nu ruim 2500 cliënten. We werken samen met talrijke organisaties door heel Nederland. Een groei om trots op te zijn.
Typisch Jados
Dit magazine biedt een mooi inkijkje in 15 jaar Jados. De verhalen en foto’s nemen je mee op een reis door de tijd: van de beginjaren tot nu. Wie zijn we geworden en wat heeft ons gevormd? Lees het in de persoonlijke verhalen en ervaringen. Ze vormen Jados tot wat het nu is. Als je het mij vraagt: een organisatie waarin iedereen zijn of haar steentje bijdraagt. Waarin we samen ontwikkeld zijn van een jeugdige rebel in 2009, tot de volwassen en professionele organisatie die we vandaag zijn. Waarin we door onze nieuwsgierigheid en gelijkwaardige houding leren van elkaar en van onze omgeving. Met een uitgesproken visie en ideeën over hoe we de ondersteuning en deelname van mensen met autisme in Nederland kunnen verbeteren.
Gedeelde geschiedenis
Sinds 2012 ben ik onderdeel van Jados. In 1999 rondde ik mijn opleiding tot verpleegkundige af. Daarna was ik ruim 13 jaar actief als begeleider in de jeugdzorg, voor jongeren met autisme. In die periode was ik onderdeel van het leven van die jongeren en van hun netwerk. Heel leerzaam en het legde een stevige basis voor wat erna kwam. Waardering, gelijkwaardigheid en omgaan met anderen zoals je wilt dat zij met jou omgaan. Dat zijn belangrijk waarden voor me, die zich daar ontwikkeld hebben.
Na 13 jaar kreeg ik steeds sterker de behoefte om deze waarden breder uit de dragen. Voorbij mijn rol als begeleider. Die stap zette ik bij Jados. Mijn carrière bij Jados begon bij Stumass als teamleider van de locaties in Eindhoven, Tilburg, Breda en Maastricht. Na 3 jaar teamleiderschap werd ik formulemanager, een rol die sinds 2016 niet meer bestaat binnen Jados. Als formulemanager hield ik me op landelijk niveau bezig met de ontwikkeling en strategie van Stumass en Capito Wonen. De andere formule ‘In Voor Autisme’ (IVA) was in handen van Jan Köbernik, die inmiddels in Duitsland Autinom heeft opgericht. Toen in 2016 de rol van bestuurder bij Jados op mijn pad kwam, ging ik daar vol voor.
Een warm bad
Bij binnenkomst in 2012 voelde Jados als een warm bad. Een directe match met wie ik ben en wat ik belangrijk vind. Er werd gezien wat ik toe te voegen had aan de organisatie. Ik voelde me gewaardeerd.
“De ruimte om jezelf te zijn wordt sterk gewaardeerd”
In de verhalen uit dit magazine vind je datzelfde gevoel terug. De cultuur binnen een organisatie bepaal je niet alleen, maar ik zal er als bestuurder op blijven toezien dat we vanuit gelijkwaardigheid met elkaar omgaan.
Ik ben erg dankbaar en vind het fijn dat ik samen met collega’s en cliënten elke dag kan bijdragen aan deze organisatie. Daarom wil ik iedereen bedanken die ons
Martijn van Gompel
- Woont in Brabant samen met zijn vrouw en 3 kids
- Is sportief, doet aan hardlopen en fietsen
- Is opgeleid als verpleegkundige
Graag nemen we je mee in 15 momenten uit 15 jaar Jados. Van belangrijke gebeurtenissen en mijlpalen tot aan feestelijke data.
Oprichting Stumass
Oprichting IVA Capito Wonen start
Stumass, Capito Wonen en IVA hebben samen 625 cliënten
Autinom wordt opgericht door Jan Köbernik en Johan Veenman
Stumass bestaat 5 jaar
Benoeming nieuwe bestuurder: Martijn van Gompel
De eerste echte organisatiedag 2016
Jados sluit zich aan bij brancheorganisatie Valente
Verhuizing centraal kantoor van Nieuwe Plein naar Velperweg in Arnhem
Stumass, Capito Wonen en IVA gaan samen verder onder de nieuwe naam: Jados
Ter ere van het 10-jarige bestaan is er een Jados festival
Nogmaals verkozen tot beste werkgever in de GGZ
Jados is de beste werkgever in de GGZ
15 jaar Jados We vieren dit jubileum met elkaar tijdens de organisatiedag in Amersfoort
STOOT
“Wij krijgen energie van Jados. Ze nemen initiatief in hoe een goede samenwerking tot stand komt en zoeken naar mogelijkheden voor hun cliënten in een soms complexe zorgwereld.”
Praten over dingen die wél goed gaan - STOOT
Positieve Gezondheid & Bewegen voor jongvolwassen Groningers
Actium
“Jados 15 jaar: van harte gefeliciteerd!
Aan alle medewerkers van Jados en aan hun cliënten, onze huurders! Actium, als verhuurder van jullie locatie in Assen, is blij met onze samenwerking. We zien hoe mooi het is dat jullie cliënten in de Amstelflat de kans krijgen om te ervaren hoe het is om zelfstandig te wonen. Met Jados als vangnet lekker dichtbij, op de begane grond.
We wensen jullie een toekomst vol met nieuwe kansen voor zowel Jados als voor onze Jados-huurders!”
Woningcorporatie Actium
Herman Nijhof (Wijkbeheerder) en Siske Lamers (Wijkconsulent)
Stichting Veste
“Wij feliciteren Jados met het 15-jarig bestaan. In die 15 jaar zijn veel mooie mijlpalen behaald. De belangrijkste is het jaarlijkse cliënttevredenheidonderzoek dat nooit onder een 7,5 kwam. We verheugen ons om de komende 15 jaar te mogen samenwerken met deze mooie organisatie.”
Team Stichting Veste
Stichting Veste maakt wonen voor bijzondere doelgroepen mogelijk
Johan Veenman is de oprichter van Jados. 15 jaar geleden is hij begonnen met Stumass (‘Studeren met ASS’). Het eerste studentenhuis opende in Nijmegen. Al snel volgden meerdere locaties, verspreid over het hele land. Ook Capito Wonen en IVA werden opgericht. Deze drie formules groeiden steeds verder uit en gingen per 31 maart 2021 samen verder onder één naam: Jados.
Hoe het idee ontstond “In 2008 werkte ik in een psychiatrisch ziekenhuis in Nijmegen, als teamleider van een logeerhuis voor jongeren vanaf 18 jaar met autisme. Het was een plek waar deze jongeren één keer per maand in het weekend naartoe konden. Waar ze even weg van huis konden zijn en leuke activiteiten werden ondernomen om met elkaar in contact te komen.
Sluiting van de logeerhuizen dreigde omdat de financiering niet meer rond te krijgen was. Tijdens een zogenoemde heidag werd besproken hoe jammer het was dat de logeerfunctie weg zou vallen. We gingen ideeën uitwisselen over een andere manier van inkomsten genereren, zodat de logeerfunctie wel kon blijven bestaan.
Ik had gemerkt dat er veel jongeren kwamen die gestopt waren met hun studie, of hun studie op pauze hadden gezet, omdat ze vastliepen. Ze moesten voor het eerst op kamers gaan in een andere stad. Of thuis blijven wonen en elke dag reizen van hun ouders naar de studie. Dat hielden ze niet vol. Met als gevolg allerlei andere problemen, zoals verslavingen.
Toen kreeg ik het idee: de logeerhuizen staan door de week leeg. Hoe makkelijk is het als je als student op zondagavond naar het logeerhuis in Nijmegen gaat. Dan op maandagochtend vanuit daar naar je studie in Nijmegen. En op vrijdagmiddag ga je vanuit je studie weer terug naar je eigen huis. Op vrijdagavond komen dan de logés weer in het logeerhuis. Dat betekent 24/7 open zijn, 24/7 inkomsten voor het psychiatrisch ziekenhuis en voldoende werkgelegenheid voor het personeel.
“Ik zag potentie in deze studenten”
Ik ben naast mijn andere werkzaamheden gaan bouwen aan dit concept. In het najaar van 2008 heb ik het plan geschreven en gepresenteerd. Ik ging meteen enthousiast naar de decaan van de universiteit om te checken hoeveel mensen bij registratie aangeven dat ze (bijvoorbeeld) autisme hebben. Dat waren er zoveel, dat zou zo al vijf huizen vullen. Er was dus voldoende potentie. De universiteit zat er echt op te wachten, want die is er ook niet
Johan Veenman
- Motto: ‘hard werken en hard met vakantie’
- Is verslingerd aan Italië
- Is dit jaar opa geworden
- Volgt innovaties op elk gebied: het katern ‘wetenschap’ in de krant pluist hij volledig uit
bij gebaat als mensen uitvallen en ziet liever dat ze hun diploma halen. Ik zag potentie in deze studenten. Ik dacht: we moeten ze met de juiste zorg helpen om hun diploma te halen. Daarmee leveren ze later ook een bijdrage aan de maatschappij. Iedereen wil intrinsiek een bijdrage leveren.
Een uniek concept
Er bestond op dat moment nog niet zoiets. Er waren wel andere organisaties die begeleid wonen hadden, maar niet specialistisch. Wij legden de focus op mensen met autisme. Een andere zorgvraag zoals een verslaving was niet onze expertise. Een krachtig uitgangspunt was dat je elkaar als huisgenoten kon begrijpen en ondersteunen, omdat je in dezelfde levensfase zat en vergelijkbare problemen had.
Wat er meezat, was dat het crisis was op de woningmarkt. Huizenprijzen daalden met 30 tot 40%, waardoor mensen die twee huizen hadden ze niet verkocht kregen. Toen kwam er een regeling dat ze mochten verhuren. Daar heb ik handig gebruik van gemaakt. Zo zijn veel huizen in het begin gehuurd om een vliegwiel te krijgen, waardoor we aan de vraag konden voldoen.
Nijmegen Groesbeekseweg was het eerste studentenhuis dat open ging. Ik heb dat huis voor eigen rekening gehuurd en ingericht. In februari was alles klaar voor studenten. Er was geen geld om maandenlang leeg te staan. Dus heb ik er tijdelijk buitenlandse studenten in laten wonen tot de zomer.
Ons plan stond in het blad van de NVA (De Nederlandse Vereniging voor Autisme) en daar kwamen de eerste aanmeldingen vandaan. In mei 2009 was de eerste ‘echte’ bewoonster er. Zij had haar intakegesprek gehad met Marieke (de partner van Johan en medeoprichtster, red.).
Het ging toch nog bijna mis Op 4 mei stond de studente met haar ouders voor de deur. Ik was op dat moment in Amsterdam en werd gebeld: “Waar bent u?”. Na een periode vol plannen schrijven en hard werken voor de opening van Stumass, had ik even een dag vrij genomen. En zo vergat ik mijn eerste cliënt... Daar kwam ik openlijk voor uit en ik ben toen direct razendsnel die kant op gegaan. Binnen het uur was ik bij het huis.
Hierna volgden al snel de tweede, derde en vierde bewoner en zaten er nieuwe bewoners in de pijplijn voor na de zomervakantie. We hadden zicht op het openen van het tweede huis en we hebben ook meteen personeel aangenomen. Met de kanttekening dat het nog onzeker was of ik de salarissen wel kon betalen. Alles moest immers nog op gang komen. Op 1 juli 2009 begonnen Femke en Wilke, de eerste werknemers. Wilke werkt nu nog steeds bij Jados, als manager Zorg.
Voor het eind van het jaar waren er twee huizen open in Nijmegen en één in Wageningen. Meteen al was ik met de volgende stap bezig: relaties zoeken met woningbouwcorporaties. En dan specifiek die voor studenten. Daar ben ik presentaties gaan houden over studenten met autisme en onze werkwijze. Daar kwamen dolenthousiaste reacties op.
Uitbreiding in locaties en formules
We openden achtereenvolgens in Nijmegen, Wageningen, Leiden, Groningen, Maastricht, Eindhoven en Utrecht. Daarna volgde landelijke dekking. In 2012/2013 kwamen Rotterdam en Amstelveen er nog bij, net als Enschede en Zwolle.
We hadden studentenhuizen voor hbo- en wo-studenten, maar al snel kwam de vraag waarom er niet ook voor mbo-studenten een oplossing was. Daarom zijn er toen ook voor hen huizen opgezet, onder de naam Capito Wonen. Dat betekent ‘Ik begrijp wonen’. In mijn visie gaat
het er in de begeleiding om dat je leert wat zelfstandig wonen voor jou inhoudt en wat je daarvoor nodig hebt.
Toen de eerste studenten hun studie gingen afronden, lukte het ze niet altijd om een baan te vinden. Ze hielden een hulpvraag. In eerste instantie had ik verwacht dat ze ‘klaar’ zouden zijn om zelfstandig verder te gaan na het afronden van hun studie. Maar wat bleek: als we deze mensen zouden loslaten, zou het zonder begeleiding niet goed gaan. Zo ontstond IVA (‘In Voor Autisme’). Gericht op mensen met autisme die aan het werk wilden of hun baan wilden behouden en daar begeleiding bij nodig hadden.
Waardevolle herinneringen In het begin deed ik alles zelf, ik stond zelf de kamers te schilderen, met Sinterklaas was ik Sinterklaas. Ik zocht muziek uit voor de studentenfeesten in het huis. Als je een huisfeestje zag, zag het er gewoon uit als een normaal studentenfeest. Er was echt niets anders aan. Dat sterkte mij ook in de gedachte hoe waardevol dit was.
En dan dat personeelsfeestje waar ik mij verrekend had met de pizza’s die 1+1 gratis waren. Er werden per ongeluk 70 pizza’s besteld in plaats van 35, het was een komen en gaan van bezorgscooters, dat was hilarisch!
Wat de medewerkers betreft: het waren mensen die graag bij ons wilden werken, omdat de manier van werken hen aanstond. We legden de focus op wat we goed kunnen en waar we de beste in willen zijn. Samenwerking met de opleiding en het netwerk van de student vonden wij heel belangrijk.
Als werknemer moet je de regie hebben over je eigen werkzaamheden. Dat is wat mensen trekt, net als dat je elkaar daar op kan aanspreken in bijvoorbeeld
werkoverleggen. In een tijd dat het ingewikkelder is om personeel te werven is dat een belangrijke sleutel om mensen te trekken. Bij Jados heb je de regie over je eigen werkzaamheden. Dat zit nog steeds in het DNA.
In 2012 werd ik zorgmanager van het jaar. Dat is wat mij betreft geen persoonlijke prestatie, maar het bewijs dat er iets innovatiefs werd gedaan. In veel sectoren is innovatie een heel belangrijke manier om vooraan te staan in de markt. Daar wordt er doorlopend gewerkt aan ontwikkeling. Denk maar aan de ‘crompouce’ of een kebabzaak met een ‘kapsalon’. In de zorg ervaar ik die innovatiekracht minder.
Ik ben iemand die kansen ziet. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de cliënt. Ik omschrijf mijzelf als innovatief en denk altijd in mogelijkheden. Ik ben een harde werker, maar ook niet bang om dingen los te laten. Dat heb ik ook hard nodig want ik maakte weken waarin ik dag en nacht werkte.”
Een boodschap van Johan aan Jados voor de komende jaren “Zoek jezelf broeder, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf (naar een tekst van Van Kooten en de Bie). Blijf bij je eigen waarden, maar houd in de gaten dat je blijft innoveren. Zonder die kern los te laten”. Het emotioneert hem. “Het is toch je kind.”
Johan is al een tijd niet meer actief voor Jados. In november 2016 is Martijn van Gompel aangetreden als nieuwe bestuurder van Jados. Soms doet dat afscheid wel een beetje pijn. “Mijn kind is volwassen geworden. Dan moet je loslaten, maar dat is niet makkelijk. Mijn kracht zit ‘m in het kind leren lopen. Om die start te geven, en de innovatiekracht in te zetten. En van daaruit het door te geven. Je hebt twee soorten bedrijven: degene die inspelen op de marktvraag; dan
verlies je jezelf. Degene die bij hun eigen kernwaarden blijven; dan kijk je naar ontwikkeling in de markt, maar komt de verandering vanuit je eigen kernwaarden. Dat is een andere manier van denken. Blijf dicht bij jezelf.”
“Ik ben iemand die kansen ziet. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de cliënt”
Wat doet Johan nu?
“Ik ben iemand die altijd nieuwe dingen wil doen.
Er is een kleine groep collega’s met mij meegegaan toen ik Jados achterliet. Zij zijn Autinom gestart in Duitsland. Daar heb ik in geïnvesteerd en ben aandeelhouder geworden. Ik ben ook aandeelhouder bij Vivens begeleiding.
In 2017 ben ik een hotel begonnen met een visie: mensen met afstand tot de arbeidsmarkt in dienst nemen. Ervaring in de hospitality had ik niet. Maar het leek me wel heel leuk om daar in te werken. En dat bleek ook zo te zijn.
Een van de laatste dromen: een volledig in Europa geproduceerd kledingmerk opzetten. De eerste producten heb ik al ontworpen en laten maken. Dat staat nu even on hold, maar in het begin van het volgende jaar verschijnt mogelijk het eerste kledingstuk van mijn merk.
Ik wil een mooie blouse maken, die helemaal duurzaam is geproduceerd binnen de EU. Iedereen krijgt eerlijk betaald. Moet ik dan 40 euro op de blouse verdienen, of is 2 euro ook voldoende? Ik wil het zo inrichten dat ik alleen het ontwerp doe. Kijken of het werkt. Dat is hoe ik erin sta. Volgens mij kan het.”
De OR van Jados denkt en beslist mee over verschillende onderwerpen die voor de organisatie en de medewerkers belangrijk zijn. De onderwerpen waar de OR iets over te zeggen of vinden heeft, staan in de Wet op de Ondernemingsraden (WOR).
Wat is de ondernemingsraad?
De OR is een groep van 9 medewerkers en 1 ambtelijk secretaris. De ambtelijk secretaris is officieel geen lid van de OR maar ondersteunt en adviseert de leden van de OR. De leden zijn tijdens verkiezingen gekozen door de achterban (medewerkers).
Focusgroepen aan het werk
In 2024 is de werkwijze van de OR veranderd, wat leden de mogelijkheid biedt om zich te specialiseren via focusgroepen.
De OR werkt met 4 focusgroepen:
- De focusgroep communicatie zorgt voor meer structuur in de samenwerking met de achterban. Op deze manier wordt de drempel verlaagd tussen de OR en de achterban.
- De focusgroep financiën verdiept zich in de cijfers waarbij zij de andere focusgroepen ondersteunt. De OR ontvangt elke maand financiële cijfers. Deze worden maandelijks besproken met de manager Financiën en Controle en vanuit daar wordt er gekeken naar mogelijke trends. Onder andere risico’s en kansen op financieel gebied worden verder bestudeerd en besproken. Deze informatie wordt meegenomen in overleggen met andere focusgroepen en kan ondersteunend zijn aan de lopende advies- en/of instemmingsaanvragen.
- De focusgroep personele regelingen richt zich voornamelijk op onderwerpen die betrekking hebben op regelingen voor medewerkers. De focusgroep doet veel voorbereidend werk door nauw samen te werken met onder andere de afdeling HR. Bij elk onderwerp wordt expliciet gekeken wat het doet met de werkbaarheid en werkdruk van de medewerker.
- Goed werkgeverschap krijgt aandacht vanuit de focusgroep VGWM (Veiligheid, Gezondheid, Welzijn en Milieu). De focus ligt op thema’s als verzuim, preventie en nazorg bij crisis. Hierbij wordt ook een nauwe samenwerking gezocht met afdelingen zoals HR en Kwaliteit. Het doel is meer eenduidigheid binnen de organisatie op het gebied van deze thema’s zodat medewerkers veilig, gezond en met plezier aan het werk zijn.
Wie doet er mee?
Om medewerkers meer te betrekken bij het werk van de OR is ervoor gekozen om participatie van de achterban onder de aandacht te brengen. Zo wordt er elk kwartaal informatie verstrekt via een interne nieuwsbrief en gaat er gebruik gemaakt worden van een opiniepanel. Via het opiniepanel kunnen medewerkers gevraagd worden naar hun mening over een specifiek onderwerp.
Sneller en directer
Tot slot kan de samenwerking met het management niet ontbreken. Door de nieuwe werkwijze van de OR kan er sneller ingespeeld worden op veranderingen en ontwikkelingen.
Zo blijft de OR, net zoals de hele organisatie, samen in ontwikkeling.
Wist je dat...
De OR sinds augustus 2024 een vernieuwde huisstijl heeft?
Het nieuwe logo staat symbool voor de stevige basis die is gelegd: wat ooit een plantje was, is nu uitgegroeid tot een volwaardige plant. Er is echter nog genoeg ruimte om verder te groeien!
Tussen 2012 en 2020 organiseerde Jados, toen nog Stumass, IVA en Capito Wonen, bijzondere vakanties voor en door cliënten. Deze tochten, variërend van een paar dagen tot een week, brachten ons van de Ardennen tot Kroatië en van Berlijn tot Yorkshire. Cliënten namen zelf de verantwoordelijkheid voor het organiseren, wat een waardevolle leerervaring op zich was.
Het plannen en uitvoeren van de reizen bracht uitdagingen met zich mee, van het regelen van vliegtickets en accommodaties tot het omgaan met onverwachte problemen zoals een kapotte auto of gemiste vluchten.
Ondanks deze tegenslagen vonden we altijd oplossingen en kwamen we samen door deze moeilijkheden heen.
Naast de uitdagingen waren er talloze mooie momenten: ontspannen in de jacuzzi, ochtendyoga en verkenningstochten door verschillende steden. Deze vakanties boden ruimte voor bijzondere gesprekken en verrassende complimenten die anders misschien niet uitgesproken zouden zijn. Hoewel het organiseren van dergelijke vakanties nu niet meer mogelijk is, laten de herinneringen aan deze ervaringen een waardevolle en blijvende indruk achter.
Het is maart 2024 wanneer ik een foto ontvang van een oudstudent. De foto laat 10 personen zien die met zware rugzakken op bezig zijn een sneeuwveld over te steken in rotsachtig terrein. Bij de foto staat: ‘Mooie herinnering; Stuvakantie Noorwegen 2017’.
Waar begon het? In 2012 vertrokken 26 studenten in 3 busjes en 1 auto naar Oostenrijk. Het uitgangspunt: samen bijzondere ervaringen opdoen. Dat kan een snelkookpan zijn voor de ontwikkeling van onze cliënten. Op centraal kantoor staat nog steeds een foto waarop 5 jongeren zitten in het gras die mijmerend uitkijken over het dal onder hen. De foto is genomen vlak na aankomst bij de Von Schmidt Zabierow Hütte die ze na een lange klim bereikt hadden en waar ze bij het invallen van de schemering de gemzen over de puinvelden zagen lopen.
Het zijn dit soort momenten geweest die dit soort reizen zo waardevol maakten. Samen grenzen verleggen, van elkaar leren en nieuwe ervaringen opdoen in een relatief korte maar intensieve periode. Na dit, voor zover ik weet, eerste jaar volgden er meerdere reizen. Waarbij gedurende de jaren de nadruk steeds meer kwam te liggen op het feit dat de reizen door de studenten zelf moesten worden georganiseerd en geïnitieerd.
In de praktijk was dit in de aanloop nog wel redelijk te realiseren, maar tijdens de reis zelf was dit vaak moeilijker omdat er ad hoc en snel keuzes moesten worden gemaakt die vaak gingen over de veiligheid van onze cliënten. In 2017 liep ik bijvoorbeeld met 5 studenten in Noorwegen door een prachtige maar afgelegen vallei over smalle bergpaadjes. Door een valpartij raakten twee deelnemers op hetzelfde moment in paniek. Dit betekende dat een deelnemer volledig ‘bevroor’ en niet meer vooruit of achteruit
kon. De andere deelnemer ging er juist in blinde paniek vandoor langs spannende passages die zij daarvoor alleen aan de hand van begeleiding durfde te nemen. Als begeleider word je op die momenten gedwongen een keuze te maken die direct betrekking heeft op de veiligheid van deze cliënten.
Ik weet vrij zeker dat ook tijdens andere reizen collega’s voor soortgelijke dilemma’s kwamen te staan en uiteindelijk is in 2020 besloten dat Jados geen vakanties meer zou begeleiden of organiseren omdat dit te ver af stond van onze kerntaak. Dit neemt niet weg dat we met elkaar fantastische ervaringen hebben meegemaakt. Of het nu raften op de Salzach was of het met volle borst meezingen van het Flower of Scotland in een knusse Schotse pub in Fort August, of het wildkamperen tussen de sneeuwvelden in het Hallingskarvet nasjonalpark. Ik vermoed dat er tijdens de meeste reizen veel is gelachen, gehuild, gestrest en genoten.
Maar bovenal dat er ontzettend veel nieuwe indrukken zijn opgegaan die ieder mens verrijken.
Een van onze cliënten schreef dan ook in het feedbackformulier: “Ik kan zeggen dat ik veel ervaringen heb opgedaan in Noorwegen. Vaak positief, soms negatief, maar altijd waardevol... Zonder dit initiatief van Stumass waren veel groepsleden, waaronder ik, dat vermoedelijk misgelopen.”
Toen ik in 2018 bij Jados (Stumass) kwam wonen, hoorde ik dat er vakanties werden georganiseerd. Dat vond ik spannend, want na mijn autistische burn-out durfde ik niet meer op vakantie. Toch ging ik, samen met twee begeleidsters en een groep Jados-cliënten uit het hele land, naar Dubrovnik, Kroatië en zelfs een dag naar Bosnië.
• Ik dacht mijn seksuele geaardheid te hebben ontdekt, maar kreeg tot twee keer toe een mannelijke lotgenoot die verliefd op mij werd. Een uitdaging om grenzen aan te geven zonder iemand teleur te stellen.
13 autisten, 6 dagen, 2 begeleidsters, 2 landen, 1 mijlpaal
Helemaal alleen, zo ging ik heen
Met een koffertje in mijn hand
Onderweg naar het land van cultuur en strand
Twee begeleidsters met een hart van goud
Dertien lotgenoten waar je spontaan al van houdt
De beste vakantie ervaren van mijn leven
Ook al duurde het maar even...
Het jaar daarop ging ik mee naar Berlijn, Duitsland. Inmiddels 5 jaar verder en werkzaam bij Jados, blijf ik zeggen dat dit de leukste vakanties van mijn leven zijn geweest. We hebben gelachen en genoten. Een paar hoogtepunten:
• De taxichauffeur die poseerde met onze knappe begeleidsters en zelfs een van hen optilde bij de rand van een afgrond — doodeng!
• Een begeleidster, die elk jaar meedeed aan kindervakantieweken, leerde ons ‘Het HaaialarmKinderen voor kinderen’. Hierop zongen en dansten we tot in den treuren, zelfs op de tafels.
Omdat we allemaal een diagnose hadden, was er direct een klik. Het was waardevol om ervaringen te delen en elkaar te helpen. Na de vakantie kreeg ik een berichtje van begeleiding: “Wat fijn dat je mee kon, Margot... Stoer dat je bent gegaan ondanks je spanning. Je bracht veel gezelligheid in de groep en zorgde goed voor anderen. Een tip: wees niet te streng voor jezelf!”
Na de vakantie spraken we nog twee keer met de hele groep af. Door deze ervaringen durfde ik afgelopen zomer voor het eerst mee op een singlereis naar Sicilië.
Ooit in een ver verleden werden er vakanties georganiseerd voor en door cliënten. Tussen 2012 en 2020 werden er spannende tochten georganiseerd van een paar dagen tot een week. Van de Ardennen tot Kroatië en van Berlijn tot Yorkshire. Het organiseren bleek vaak wel een uitdaging voor de cliënten, want hoe houd je overzicht over vliegtickets, het huisje en het plannen van de activiteiten en hoe organiseer je dit voor een grote groep? Naar Yorkshire gingen bijvoorbeeld 20 mensen mee. Door het samen op te pakken, kwamen cliënten er achter dat het soms gewoon een kwestie van doen is. Gewoon boeken en een keuze maken en daarna pas verder de activiteiten uitzetten.
Het reizen verliep niet altijd voorspoedig: een auto die niet meer startte, twee cliënten die het vliegtuig miste door een miscommunicatie met de vliegmaatschappij en sommigen werden ziek tijdens de reis. Gelukkig waren daar ook al snel cliënten die met oplossingen kwamen. We reden uiteindelijk weg door met startkabels aan de bak te gaan, ook in Engeland heb je gewoon een tandarts en cliënten die het vliegtuig hadden gemist konden alsnog met begeleider met de trein naar huis. Over leerzaam gesproken….
Er waren gelukkig ook genoeg mooie momenten: lekker in de jacuzzi, ochtendyoga, French toast maken, ronddwalen door de verschillende steden en wat drinken op een terras om vervolgens daarna bootje te gaan varen. Daarnaast vonden er ook de mooiste gesprekken plaats. Zo schreef aan het einde van de vakanties iedereen een compliment op aan iedere reisgenoot. Er kwamen een hoop leuke en verrassende complimenten naar voren die cliënten normaal gesproken niet snel zouden zeggen of ontvangen. Ik heb mijn lijstje nog steeds ;). Hoewel het organiseren van de vakanties definitief van de baan is, doordat het juridisch lastig is, en door een aantal spannende ervaringen tijdens vakanties, waren dit leerzame ervaringen. Om voor het eerst zonder ouders op vakantie te gaan, zelf mee te denken/organiseren om vervolgens met elkaar een te gekke vakantie te beleven. Het samen doen is een ervaring die bijblijft.
Goed wonen bij Jados Arnhem
Niemand van ons weet precies sinds wanneer
Ontdek de leukste en meest verrassende weetjes van Jados uit de afgelopen 15 jaar!
Jados bestaat in Arnhem. Wat we wel weten, is dat we op een perfecte locatie zitten. Dichtbij het centraal station en het prachtige Sonsbeekpark. Persoonlijke begeleiding (PB) gesprekken in het park zijn mogelijk en worden gewaardeerd. Het huis biedt plaats aan 16 bewoners, ondersteund door een team van 4 medewerkers. Daarnaast krijgen 35 mensen in Arnhem ambulante begeleiding door 4 andere collega’s.
We zitten lekker dichtbij het hoofdkantoor. Soms krijgen we nieuwsgierige collega’s van het hoofdkantoor op bezoek voor lunch en een rondleiding. Leuk om iets meer over elkaars werk te horen!
Wist je over ons dat…
• Het hier altijd feest is? De slingers hangen elke dag uit! Zijn we te lui om het op te ruimen? Vast, maar dat is niet de voornaamste reden dat ze er hangen. De kerstboom is ook verdacht lang niet afgetuigd. Gewoon te gezellig. Of zoals we het hier noemen: te prima.
• Oud-cliënten hier nog graag af en toe binnenwandelen om mee te eten, een spelletje te doen of voor een game- of filmavondje? Hans de buurtkater weet om de zoveel tijd naar binnen te glippen (heeft hij een handlanger in het huis?). Eenmaal binnen camoufleert de zwarte kater zelf op de zwarte bank, totdat iemand bijna op hem gaat zitten. Hij wordt dan vriendelijk doch dringend al spinnend de deur gewezen.
• We een spookbewoner hebben? Ryan duikt op allerlei plekken op.
Is het hier altijd pais en vree? Nee hoor, genoeg reuring. En dan heb ik het niet alleen over de langsdenderende goederentreinen. Er verdwijnen weleens dingen op raadselachtige wijze en er is een deurklinkenoorlog geweest. Maar verder is het goed wonen hier bij Jados Arnhem!
Eindhovens meubilair
In onze consumptiemaatschappij gaat meubilair tegenwoordig niet lang mee. In de regio Eindhoven zijn wij trots op de collega’s die ongeveer bij ons meubilair horen. Een ode aan Judith, Inge en Imke die al járen bij Jados werken, met als baas boven baas Pien met haar 11 Jados-dienstjaren.
*Foto is bewerkt door een bewoner
Mooi: Mindfulness in Breda Collega’s Eline Oostendorp en Suzanne van der Made gaven een korte mindfulnesstraining aan een groepje cliënten uit hun team.
Aandacht, adem en meer Eline vertelt: “Suzanne heeft voorheen een ACT cursus gevolgd en ik ben zelf opgeleid tot mindfulness trainer voor jongeren/ jongvolwassenen met ADHD en autisme.
De training was een kennismaking met mindfulness. We hebben in totaal 4 sessies gegeven, gericht op de aandacht, adem, het lichaam, gedachten en gevoelens. Hierbij hebben we zowel oefeningen gedaan als theoretische uitleg gegeven.
Naast dat ik ervaar dat mindfulness goed aansluit op onze doelgroep, wilden we in Breda onze cliënten ook graag in groepsverband laten samenkomen. Onze cliënten geven weleens aan daar behoefte aan te hebben en dat ze het fijn vinden om ervaringen met elkaar te delen en van elkaar te horen.”
De cliënten hebben aangegeven de training erg fijn en helpend te hebben gevonden. Het motiveert hen om zich meer te verdiepen in mindfulness en hoe ze dit voor zichzelf meer kunnen inzetten.
Raadsel: hoeveel koffie drinken we op het centraal kantoor?
Oplossing: er gaat gemiddeld 12 kilo koffie per maand doorheen. En nog een beetje meer melk… We verbruiken ongeveer 40 pakken volle melk per maand!
Qua thee doen de groene theeën het hier het best. Vooral de groene thee met citroen of gember. Absolute favoriet en snelste stijger in de thee-top-10: de Albert Heijn thee met gembersinaasappelsmaak.
Een 1 april-grap in regio Noord
Op Jadesk verscheen het bericht dat Martine Delfos zou langskomen op de begeleid wonen-locaties in onze regio. Martine is voor onze collega’s een inspirerend persoon. Onze visie bouwt voort op haar kijk op autisme. Je begrijpt: we waren superblij dat ze langs zou komen!
In het bericht stond wel de mededeling dat de locaties opgeruimd moesten zijn. Dus: tijd om het bureau aan kant te maken. Sommige collega’s waren wat verontwaardigd. Waarom opruimen en niet gewoon laten zien zoals het altijd is? Waarom onszelf anders voordoen? Dat is immers wat we vaak mee geven in de begeleiding: doe jezelf niet anders voor, zet geen masker op. Komt ze eigenlijk wel écht?
Kortom, regio Noord was in rep en roer. Sommigen hadden uitgezien naar Martines komst en ruimden eindelijk eens hun locatie op.
Maar helaas. Ze kwam toch echt niet. Alhoewel… even later ging onderstaande foto rond in alle appgroepen van de BW-locaties: het was gezellig!
ThuisPlus: Ervaringen uit Groningen
Jennifer Hart werkt sinds september bij Jados in Groningen. Al na haar eerste maand lanceerde ze er ThuisPlus. Het was een nieuw product van Jados in Groningen.
De pluspunten van ThuisPlus
Jennifer: “ThuisPlus is een veelzijdig product, ook bekend als Beschermd Thuis. Het mooiste vind ik dat de cliënten in hun eigen omgeving kunnen blijven en toch de benodigde nabijheid ervaren. De ondersteuning vanuit ThuisPlus is breed. We hebben het over meerdere levensgebieden. Van leren hoe je huishouden moet draaien tot het aangaan van liefdesrelaties. Ik kijk nergens van op!”
Een andere plus volgens Jennifer: “Ik geniet ervan om op verschillende plekken te komen en de unieke mens te leren kennen. Het is heel fijn om samen met de cliënt te bedenken hoe deze zo zelfstandig mogelijk verder kan in het leven.”
Over ThuisPlus
wonen locaties Voor de medewerkers is Martine een inspirerend persoon waar we onze visie op ASS baseren Super leuk dat ze langs zou komen In het bericht stond wel de mededeling dat het opgeruimd moest zijn op de locaties dus wel even het bureau aan kant maken Sommige collega s twijfelde erg of ze wel kwam en waren ook wel wat verontwaardigd Waarom opruimen en niet gewoon zoa s het altijd is en jezelf anders voor doen? Dat s immers wat we vaak mee geven in de begeleiding: doe jezelf niet anders voor zet geen masker op Er waren ze fs rebe se collega s die overwogen een poster van Colette de Bruin op te hangen Kortom regio Noord was in rep en roer
Sommigen hadden uitgez en naar haar komst en hadden sinds tijden wellicht eindelijk eens opgeruimd op de BW-locatie Maar, ze kwam toch echt niet Alhoewel even later ging onderstaande foto rond in alle app groepen van de BW-locaties: het was gezellig!
ThuisPlus biedt begeleiding in de thuissituatie, zowel gepland als ongepland. Contactmomenten tussen begeleiding en cliënt vinden plaats op verschillende manieren. Bijvoorbeeld op kantoor of thuis, via de app of via videobellen. Wekelijks zijn er gesprekken tussen de cliënt en de persoonlijk begeleider. De begeleider is ook buiten deze gesprekken bereikbaar. Dat onderscheidt ThuisPlus van ambulante begeleiding en begeleid wonen. De cliënt kan in diens vertrouwde omgeving blijven wonen en toch de woonbegeleiding ontvangen die nodig is.
“Martine” met Sanne van begeleid wonen Leeuwarden, Zuidergrachtswal.
Sportieve activiteit in Eindhoven: de Buffelrun
Wat startte als een sportief idee tussen een begeleider en een regiomanager, is uitgemond in een jaarlijkse traditie. Dit jaar doet regio Eindhoven voor het derde jaar op rij mee aan de obstakelrun ‘De Buffelrun’. Met een flinke groep: zo’n 20 cliënten en begeleiders.
Dwars door de modder
Tijdens de Buffelrun volgen we een parcours tussen de 8 en 12 kilometer. Kruipend door de modder werken we samen om over de obstakels heen te komen. Maar er wordt vooral veel gelachen. We sluiten de dag samen af op het terras.
Overheen of overslaan
Natuurlijk was de eerste keer nieuw en spannend, maar het enthousiasme overheerste. Iedereen kon laagdrempelig meedoen op zijn eigen wijze en snelheid. Vooruit sprinten of wandelen tussendoor, over de obstakels heen ‘vliegen’ of er eentje overslaan: alles was goed. De prestatie en saamhorigheid: op beide zijn we trots!
Onze cliënten over de Buffelrun
◊ Leuke dag! Was goed genieten.
◊ Ja was superleuk!
◊ Het was een mooie bonding activiteit, het was lekker weer, iedereen vond het leuk en het was onwijs genieten! Als je van sportactiviteiten houdt dan zou ik het zeker aanraden.
◊ Ik heb een superdag gehad, bedankt allemaal! Zo leuk om samen te doen.
◊ Ja heeeeeeel leuk, voor herhaling vatbaar!!
◊ Dit was de 1e keer, het was leuk: fysieke uitdaging, angsten aangaan en grenzen verleggen: salto maken en de hoogte in klimmen. En ervaren dat je het kan.
◊ Was best wel gezellig, in ieder geval bedankt voor het organiseren en iedereen die mee heeft gedaan ❤️.
Hogeschool Rotterdam
“Beste mensen van Jados, Wat mooi dat jullie al 15 jaar op zo’n betrokken wijze ondersteuning bieden aan zoveel studenten en werkenden met autisme. Met een eigen visie op hulpverlening waarin jullie echt vanuit ontwikkelingskansen naar de persoon kijken.
Een hoopvol perspectief!
Ik hoop dat we nog lang samen kunnen optrekken om daarvoor goede Social Workers op te leiden!“
Hartelijke groet, Martine ten Hoopen
Docent Social Work - Hogeschool Rotterdam
Gemeente Smallingerland
“Namens de gemeente Smallingerland gefeliciteerd met jullie 15e verjaardag! Een mooi moment om even terug maar ook vooruit te kijken. Wij zien in ieder geval uit naar een fijne samenwerking voor de komende 5 jaar.”
Met vriendelijke groet, Sjouke Meekma
Contractmanager Sociaal Domein
Script Groningen
“Namens Script willen we Jados van harte feliciteren met dit prachtige jubileum! We hopen op nog vele jaren waarin we constructief met Jados mogen blijven samenwerken.”
Team Script
Focus op talent in ICT leer- en werktrajecten voor mensen met een vorm van autisme
Rianne is een jongedame die in het verleden is vastgelopen op haar werkplek. Ze is uitgevallen en kwam in de ziektewet terecht. Door te googlen op ‘hulp, autisme, werk in deze regio’ kwam Rianne terecht bij Jados. Via het UWV is zij bij Jados een Werkfit-traject aangegaan en zo is het balletje gaan rollen.
Een Werkfit-traject wordt ingezet als je nog niet klaar bent om de arbeidsmarkt op te gaan omdat je eerst je werknemersvaardigheden wilt vergroten of versterken.
Wat waren de belangrijkste doelen die je wilde bereiken in het Werkfit-traject?
“Ik wilde kunnen identificeren waarom ik ben vastgelopen op mijn vorige werkplek en kijken of ik dit kan voorkomen bij een eventuele volgende werkgever. Daarnaast wilde ik graag werk vinden wat echt bij mij past.”
Hoe heeft het Werkfit-traject je geholpen?
“Als persoon met autisme maak je dingen mee waardoor je heel erg gaat twijfelen aan jezelf. Het is dan fijn dat je dat met iemand kan bespreken die er niet over oordeelt. Hoe graag ik dat ook met vrienden of familie doe, die begrijpen het toch minder goed of minder snel. Bij Jados merk ik meer expertise. De herkenning vanuit voorbeelden van anderen was heel erg helpend. Hierdoor kreeg ik heel erg het gevoel ‘ik ben niet alleen’. Door de verschillende opdrachten die we hebben gedaan kon ik beroepen identificeren die me leuk leken zonder belemmerend te denken. Gewoon vanuit wat mijn kwaliteiten zijn. Het maken van een competentieprofiel hielp me daarbij enorm. De positieve benadering was ook erg fijn.
We keken naar wat ik zou willen, in plaats van direct vacatures te bekijken. Als ik vacatures lees, zie ik vooral de dingen die ik niet kan of waar ik niet aan voldoe. Tijdens het werktraject heb ik geleerd hier anders naar te kijken.”
Kun je een voorbeeld geven van een uitdaging die je tijdens het traject hebt overwonnen?
“Ik ging bellen met een plek waar ik eerder heb gesolliciteerd. Ik wilde hen vragen of er op dat moment vacatures waren. Dit vond
ik heel spannend, ik was bang voor afwijzing. Ik denk dan dat ik anderen lastig val, dat zij er niet op zitten te wachten. De angst om te bellen heb ik overwonnen tijdens het traject.”
Rianne vond in haar Werkfittraject een leuke baan. Ze startte er volledig zelfstandig. Na de eerste maanden voelde Rianne nog spanning. Met een jobcoach van Jados heeft ze een manier gevonden om die spanning aan te pakken.
Wat zou je anderen aanraden die overwegen om een werktraject te volgen?
“Om het gewoon 100% wel te doen. Dit kan alleen maar helpen. Als je het al overweegt dan zou ik het ook gewoon doen. Het zou fijn zijn als er vanuit het UWV wat minder belemmeringen zijn, maar dat is ook wel de administratieve wereld die erbij hoort.
Het is best wel een proces, voordat je om hulp gaat vragen. Als je dan hulp hebt gevraagd, duurt het nog wel even voordat er daadwerkelijk iets ingezet kan worden.
Dus: als je voor je ziet dat je het niet vol gaat houden dan meteen hulp vragen.”
De 3 grootste lessen die Rianne leerde in haar traject
Het traject heeft bevestigd dat ik mezelf al best wel goed ken.
Dat ik niet alleen ben. Binnen Jados kreeg ik de mogelijkheid om aan te sluiten bij leer- en ervaringsbijeenkomsten waar meer mensen met autisme bij elkaar kwamen. Het is zo fijn om te praten met anderen die tegen hetzelfde aanlopen.
Het is voor mij nu makkelijker om aan te geven dat ik autisme heb. Ik kan er beter over praten en zie er meer de goede kanten van. Ik zou daarom ook anderen aanraden dit te benoemen in de sollicitatieprocedure. Dan weet je ook meteen wat je aan een werkgever hebt. Als ze er negatief op reageren, weet je ook meteen dat je daar niet moet zijn.
Meer weten over re-integratie en jobcoaching via Jados?
Scan de QR-code of ga naar jados.nl/reintegratie-enjobcoaching/
Wat adviseert Rianne werkgevers die mensen met autisme in dienst hebben?
1. Laat iemand veel vragen stellen
Geef iemand daarvoor de tijd.
2. Wees geduldig
Ik kan niet voor andere mensen met autisme spreken. Maar ik zou zeggen dat het wat langer duurt dan vaak wordt verwacht voordat iemand goed op z’n plek zit. Ik merk dat dit dan snel wordt ingevuld als onzekerheid, maar dat is het niet zozeer.
3. Besef dat het niet weggaat
Soms is er blijvend hulp nodig en dat moet ook oké zijn. Moeten we alles leren? Of moeten we weten hoe we hulp naar ons toe halen als we er niet uitkomen? Sta open voor bedrijven als Jados die mensen ondersteunen naar en in werk. Dat is echt wel een aanvulling. Ik wil bijna ‘noodzaak’ zeggen.
4. Benut de kwaliteiten van iemand met een atypisch brein en probeer deze persoon niet te veranderen. Iemand met een atypisch brein zal nooit een typisch brein krijgen.
5. Vertrouw op iemands woord
Mensen met een atypische ontwikkeling kunnen niet altijd laten zien hoe ze zich voelen. Ik kan non-verbaal anders overkomen dan hoe ik mij voel. Daardoor word ik nog wel eens verkeerd begrepen.
Om het verschil uit te leggen tussen een typisch en een atypisch brein geeft Rianne het volgende voorbeeld:
Een boswachter gaat mij en mijn partner voordoen hoe je een boom kapt. Ik zie al dat het een eikenboom is, mijn partner let hier niet op. De boswachter doet het voor, ik doe het exact na.
Daarna zegt de boswachter: “Doe de volgende boom ook maar”. Mijn partner gaat aan de slag met de volgende boom.
Ik zie dat de volgende boom een dennenboom is, geen eikenboom. Ik heb een miljoen vragen en dus is het niet meer de simpele taak in mijn hoofd, maar een hele andere op zichzelf staande taak die ik zonder voorbeeld moet uitvoeren.
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn, zoals mijn partner, die dat gewoon 1 op 1 kunnen zien.
Maar ik begrijp het niet en zal dit ook nooit begrijpen.
Wanneer iemand een contract heeft met een looptijd van minimaal 6 maanden, minimaal 12 uur werkt én er sprake is van een autisme diagnose, kan er jobcoaching aangevraagd worden bij het UWV op basis van een Structurele Functionele Beperking.
Jados
Werktrajecten
Mooie resultaten
uit 2023
- 145 re-integratietrajecten
vanuit het UWV ingekocht
- 158 jobcoachtrajecten
vanuit het UWV ingekocht
- 123 trajecten ingekocht via gemeenten en particulieren
Andere interessante cijfers
Tevredenheidscijfers:
- Werkfit 7,68
- Naar werk 8,71
- Modulaire dienstverlening 8,31
- UWV jobcoaching werknemer 8,4 / werkgever 8
januari 2023 - september 2024 :
Jan Köbernik startte Autinom in 2017, samen met Johan Veenman. Jados goes international? We nemen een kijkje over de grens met Jan.
Het concept waar Jan in Nederland al zo in geloofde bracht hij naar Duitsland in de vorm van Autinom. Dat had twee belangrijke aanleidingen: hij komt uit Duitsland en wist wat daar goed zou werken. Daarnaast zag Jan zijn kans: “Waar ik echt goed in ben is innoveren, netwerken, mensen enthousiast maken. Samen groei creëren. Ik had zin in een nieuwe uitdaging en wist zeker dat dit concept in Duitsland hard nodig was.”
Gaat dit lukken?
Jan vervolgt: “Toch heb ik me toen flink verkeken op hoe anders Duitsland was. Meer bureaucratie, hardere regels. Het is lastiger om binnen te komen. We hebben daardoor maar liefst anderhalf jaar nodig gehad om onze eerste licentie te krijgen. Zo lang duurde het dus tot we de eerste cliënt konden verwelkomen. In de zomer van 2019 was het eindelijk zover.
Soms was ik angstig: gaat dit lukken? De moed erin houden lukte door mijn overtuiging dat dit écht nodig was. Tegelijkertijd gaf Johan me steeds het vertrouwen dat het zou gaan werken. Dat ík dit moest doen, omdat ik het concept begrijp en Duitsland snap. Dus: ik ging door.”
We zetten het samen neer Er zijn flinke verschillen tussen het ‘Duitse Jados’ en Jados in Nederland. Daarover later meer. Want er zijn ook vele overeenkomsten. Jan: “Onze focus maakte ons anders dan de rest. Wij zetten de cliënt echt centraal. Met een duidelijke keuze in wie we helpen en waarbij. Dat is hoe Jados werd bedacht en opgezet.
Wij hebben geen vaste methodieken, plannen en zorgtrajecten waarin we de cliënt plaatsen. Het is altijd maatwerk. Dat maken we samen met de cliënt. We blijven het samen aanpassen en kijken naar wat iemand nodig heeft. We volgen geen standaardprocedure. Natuurlijk is er soms een rode draad en zijn er vergelijkbare situaties te vinden. Maar wij doen niet aan one size fits all. Collega’s en cliënten hebben allemaal het gevoel écht mee te doen en mee te werken. We zetten het samen neer.”
Deze vrijheid is voor Autinom-medewerkers aan het begin soms even wennen. “Sommige nieuwe collega’s overvraag ik: die zijn zoveel beslisruimte niet gewend.
Overeenkomsten
Focus
Cliënt centraal
Open deuren
Samenwerking ‘op ooghoogte’
Begeleiding naar zelfstandigheid
Voor Duitse standaarden hebben medewerkers veel vrijheid, bijvoorbeeld in hoe ze de begeleiding inrichten. Daar worden ze ook blij van en ze werken hard,” vertelt Jan trots.
Het harde werk is niet voor niets. Duitsland loopt flink achter op het vlak van normaliseren van autisme, inclusie en het niet als ziekte te zien. Jan legt uit: “Dat maakt het lastiger om ons werk te doen. We kunnen ons hier goed onderscheiden, er is geen concurrentie op onze aanpak. We hebben te maken met cliënten die heel graag willen. Maar ze moeten vaak heel lang wachten tot ze de diagnose krijgen en dus een vergoeding voor zorg. We hebben mensen met een diagnose die wij graag willen helpen en dan komt de beschikking pas na anderhalf jaar.
In Duitsland geldt sterk: ‘wat de boer niet kent…’ In Nederland is er een andere spirit. Het woord ‘pilot’? Dat kennen we hier in Duitsland niet. Hier faxen we nog! Al met al zijn wij waar we in Nederland 10 à 20 jaar geleden waren.”
Zoek de verschillen
Dat zijn al wat eerste verschillen. Zijn er meer? Jazeker, zegt Jan: “Onze doelgroep verschilt. In Duitsland ligt de focus op studie, mbo en werk. In Duitsland is beschermd wonen geen optie meer. Alle zorg die we leveren is ambulant. Er zijn wel studentenhuizen waar de individuele begeleidingsuren worden gecombineerd om een vangnet op te bouwen. Daardoor kunnen we relatief veel aanwezig zijn.
Ook een groot verschil: cliënten komen pas veel later met Autinom in contact. De gemiddelde leeftijd bij aanmelding is 25 à 26 jaar. Dat is veel te laat. In Nederland zie je veel jongere aanmelders. Zij komen al jaren eerder met hun ouders, bijvoorbeeld wanneer ze voor een studie in een andere stad willen gaan wonen. Duitse studenten hebben vaak helaas al een aantal keer een studie onderbroken of stopgezet voordat zij hulp krijgen. De drempel om hulp te zoeken is hier veel hoger. Als je het moeilijk maakt om zorg te vragen, gaat onze doelgroep dat ook niet doen. Terwijl we zoveel narigheid kunnen voorkomen als we eerder in beeld komen. Mijn verwachting is dan ook dat begeleiding hier langer duurt dan in Nederland.”
Duitse dromen en Nederlandse wensen
Jans doelen voor de toekomst van Autinom zijn helder: meer bewustzijn en een groter netwerk. “Het is voor de mens beter en voor de maatschappij echt goedkoper als we mensen eerder gaan helpen. Dat bewustzijn moet groeien. De maatschappij zal daarvoor ook anders ingericht moeten worden. Als studies anders ingericht waren en werkgevers anders zouden omgaan met medewerkers, zouden Autinom en Jados niet nodig zijn. Dan kan iedereen normaal deelnemen. Maar daar zijn we nog niet.
Het helpt als wij bouwen aan een landelijk netwerk. Dan wordt het mogelijk om door het hele land te studeren of te werken als je begeleiding krijgt. Met de ondersteuning die je nodig hebt en iemand die naast je staat. Er zijn al Autinom-cliënten die de overstap naar Nederland willen maken.
Elk jaar groeien we met 50%. Dat is niet zo snel als in Nederland, maar het getal is geen doel op zich. Binnen 5 jaar passeren we de 1000 cliënten. Natuurlijk: 2000 cliënten helpen zou mooi zijn. Maar dat getal is niets als je het niet goed kunt doen.
Mijn grootste wens is om er uiteindelijk te zijn in alle studentensteden. Autinom in Berlijn en Hamburg: hoe gaaf is dat? De eerste stap in die richting is om ons bereik in het Ruhrgebied en Nordrhein-Westfalen te vergroten. Dat gebied is qua inwoners bijna net zo groot als Nederland. We hebben nu al locaties in Essen, Duisburg, Mülheim en Bochum en zetten koers naar Keulen, Münster en Oberhausen.”
Jans wens voor Jados voor de komende jaren: “Focus op wat er echt toe doet. En met wie je dat doet. Groei is niets zonder kwaliteit.”
Wil je meer weten over Autinom? Kijk eens op autinom.de
Annechien en woonbegeleidersHelma, Ik doe de sleutel in het slot van het statige jaren 30 pand in Nijmegen-Oost. Binnen zie je de vergane glorie van eens een chic pand met marmeren vloer en hoge plafonds met ornamenten. Nu is het huis het domein van studenten. Om naar het kantoortje te komen loop je langs de zeven postvakjes en de huiskamer met prikbord: lijstjes met corveetaken, een inschrijflijst voor het avondeten, de notulen van het wekelijkse bewonersoverleg. Het is een gezellig rommelig geheel met tekeningen aan de muur van creatieve bewoners en hier en daar wat vergeten servies.
in Nijmegen
Ik loop door de keuken die uitstraalt dat er geleefd wordt. Inclusief muizenvallen. Ik schuif het aanwezigheidsbordje op ‘aanwezig, kom gezellig binnen’ en betreed ons geïmproviseerde kantoortje. Enkele collega ́s hebben het met liefde opgeknapt.
Op het bureau tref ik een briefje aan met een lieve boodschap van een collega. Samen met een kop koffie de beste start! In huis komt het ook op gang en begroet ik de eerste student die een ontbijt klaarmaakt voor hij naar de Radboud Universiteit gaat. In de agenda bekijk ik de afspraken van vandaag. Twee PB-gesprekken1, een contactmoment met een student die hier net is komen wonen en nog moet wennen, intervisie, en een afspraak met een bewoner om een huistaak te oefenen. Met een collega in een ander Jados-huis wissel ik een goedemorgen uit, ook present. Naast de taken in de agenda is de dag deels nog onbeschreven, hoe iedereen zich voelt en wat ze nodig hebben is nog onbekend.
Wolken trekken samen boven Nijmegen, maar de gewoonte is ontstaan PB-gesprekken wandelend te voeren. Het eerste gesprek van vandaag vindt dus buiten plaats. Nieuwsgierig en onbevooroordeeld stappen we naar buiten, de regen in…
Ik weet dat ik niet in jouw schoenen kan staan
Wel kan ik met je mee wandelen in mijn eigen schoenen
Ik wil naar je luisteren zonder er iets van te vinden
Ik ben nieuwsgierig naar wat er in je speelt
Je deelt dat het niet goed gaat
Ik luister en leef mee
Ik vraag naar je gedachten
Je weet het allemaal niet zo goed
Het lijkt allemaal zo groot
Ik luister
Jij in jouw schoenen
Ik in de mijne
Jados Nijmegen 1
Annechien de Beer en Helma van de Beek
1 Gesprek tussen persoonlijk begeleider en cliënt
In december 2024 bestaat onze locatie in Dordrecht 5 jaar. Hiermee zijn wij de ‘meest recente’ Jados locatie! Collega Rachelle is er vanaf het begin bij: ze heeft nog eigenhandig de muren van de locatie geverfd. Een mooi contrast met de nieuwste collega Ilse, die hier sinds een paar maanden werkt. Verder wordt het 4-koppige team compleet gemaakt door collega’s Nick en Sonia.
De locatie Dordrecht is anders dan de meeste Jadoslocaties, waar het toch vaak een studentencomplex of flatgebouw betreft. Onze woonlocatie is een straat in een karakteristieke woonwijk. Hier wonen zowel studenten als werkenden in hun eigen appartement of kamer. De begeleiders bevinden zich in de gezamenlijke ruimte (woonkamer en keuken). Er zijn ook 2 kantoren.
Elke dag varieert natuurlijk qua afspraken, maar een doorsnee dag ziet er als volgt uit:
Om 8.00 uur komt de collega van de dagdienst binnen. Rond deze tijd vertrekken er soms al wat bewoners om richting hun studie of werk te gaan. Na een kopje koffie te hebben gepakt start de collega de laptop op. Even de agenda, mail en WhatsAppberichtjes doornemen. In de loop van de ochtend staan een koffiemoment en wandeling gepland met bewoners.
In de middag staan er een huishoudmoment, persoonlijk begeleidingsgesprek en kennismakingsgesprek op de agenda. Om 13.00 uur komt de collega van de avonddienst binnen, die tot 21.00 uur zal werken. Na de overdracht van de dagdienst start ook de avonddienst. Deze collega zal in de avond nog samen koken met een bewoner en heeft een PB-gesprek in de agenda staan. Gedurende de dag kunnen er natuurlijk
bewoners binnenlopen met een vraag. Uiteraard moet de afwas aan het eind van de dag ook worden gedaan :).
Tussendoor proberen we op allerlei manieren bewoners te stimuleren tot onderling contact. Potjes schaak tegen elkaar (dit is een veilige manier voor eerste contact omdat de regels duidelijk zijn), bewoners motiveren elkaar op sleeptouw te nemen ook al vinden ze dit eng (samen sporten of om hulp vragen bij klusjes in huis).
Verder wordt er veel gewandeld langs het riviertje ‘de Wantij’; een perfecte route voor luchtige en diepe gesprekken met bewoners en collega’s.
Jados Dordrecht Ilse, Rachelle, Sonia, Nick
Irene
Irene Meijer is werkcoach in de regio Utrecht. Ze geeft een inkijkje in haar werkdag.
8.30
Ik begin de dag op kantoor in Utrecht met een kop koffie en het doornemen van mijn mail. Een ambulante collega heeft een vraag over werk in de rapportage van een cliënt. Als werkcoach ondersteun ik collega’s in mijn regio met dit soort vragen.
9.00
Online afspraak met een cliënt in een Naar werktraject. Ze heeft moeite met solliciteren door negatieve gedachten. We bespreken deze en proberen helpende gedachten te formuleren. We maken een plan voor de komende week om haar te ondersteunen.
10.15
Op de fiets naar een jobcoachafspraak in de binnenstad. De cliënt start volgende week weer met werken. We bespreken wat ze nodig heeft om goed te beginnen, zoals het herkennen van grenzen en het hebben van een aanspreekpunt op de werkplek. Ik blijf als hulplijn beschikbaar en bel haar na de eerste werkdag.
11.30
Een cliënt belt over een stressvolle mail van zijn werkgever met verkeerde afspraken. Terwijl ik fiets, bespreken we wat hij kan doen, zoals contact opnemen met zijn teamleider en een verificatiemail sturen. Hij heeft bevestiging nodig dat hij niets fout heeft gedaan.
12.00
Telefoongesprek met collega Mariëtte, werkcoach uit Arnhem. We organiseren dit jaar landelijke themabijeenkomsten voor werkcoaches, gericht op deskundigheidsbevordering. Deze bijeenkomsten zijn twee keer per maand.
12.45
Met de auto naar een jobcoachafspraak bij een fietsbedrijf. De cliënt werkt hier sinds kort als fietsenmaker na een zij-instroomtraject. We bekijken de nieuwe werkplek, die overzichtelijker is, maar ook rumoeriger. De cliënt mag bij overprikkeling een koptelefoon gebruiken of even pauzeren. We bespreken ook hoe hij feedback kan geven aan collega’s.
14.30
Terug op kantoor voor administratieve taken. Veel van onze trajecten zijn in opdracht van het UWV, wat veel verslaglegging vergt. Vandaag sluit ik een jobcoachtraject af, voeg beoordelingen van werkgever en werknemer toe en registreer dit voor het klanttevredenheidsonderzoek van het UWV.
15.00
Digitale afspraak met een cliënt en de bedrijfsarts, samen met de cliënt op kantoor. Door eerdere ervaringen geeft dit veel spanning voor de cliënt. Ik ondersteun haar tijdens het gesprek, dat goed verloopt. De bedrijfsarts stelt goede vragen en we bevestigen dat we op de goede weg zijn met haar re-integratie.
15.45
Rit naar Driebergen voor een Werkfit-traject. De cliënt heeft moeite met ritme en afspraken nakomen. We bespreken zijn nieuwe dagbesteding met dieren, waar hij leert op tijd te komen en te communiceren bij te late aankomst. Dit versterkt zijn arbeidsvaardigheden.
17.30
Thuis werk ik mijn administratie af in zowel ons elektronisch cliënten dossier (ECD) als het UWVportaal. Ik zorg dat alle verantwoording en uren dubbel geregistreerd zijn, zodat alles klaar is voor het weekend.
In deze rubriek maak je kennis met een recept van onze woonlocatie in Breda. Kokkerellen maar!
Omdat veel van onze bewoners van Jados Breda 1 hulpvragen op het gebied van koken hebben, heeft de begeleiding hen aan elkaar gekoppeld. Elke woensdag bereiden zij met elkaar een heerlijke maaltijd. Voorafgaand hieraan bedenken zij zelf een recept en worden de taken boodschappen doen, koken, afwassen en afdrogen verdeeld. Begeleiding is ondersteunend bij het koken.
Pannenkoek
Japanse stijl
Stan Vuijk had op een dag zin om pannenkoeken te maken. Hij kwam een video van een Japanner tegen die zelf pannenkoeken maakte. Daar zag hij het gerecht met sla erin verwerkt. Stan kwam vervolgens op het idee om alle ingrediënten van een pokebowl te gebruiken in zijn beslag en kwam tot dit heerlijke gerecht.
Stap 1.
Ingrediënten voor 4 personen
2 pannenkoeken per persoon
• 150 gr gerookte kip
• Een half pakje surimi
• Een half blikje maïs (142,5 gr uitlekgewicht)
• 200 gr ijsbergsla
• Bosuitjes (hele stengel)
• Gebakken uitjes (75 gr voor in het beslag, 75 gr voor de garnering)
• 4 eieren
• Ongeveer 450 gr bloem
• 1 pot kant-en-klare runderbouillon
• (Kewpie) mayonaise
Snijd de bosui, gerookte kip (indien nodig), surimi en ijsbergsla fijn. Doe dit in een kom. Voeg maïs en 75 gram gebakken uitjes toe. Husselen maar!
Stap 2.
Voeg de rauwe eieren en bloem toe. Voeg langzaam de koude bouillon toe tot je een stroperig beslag hebt.
Stap 3.
Schep met een soeplepel het beslag in een warme pan met olie. Verspreid het beslag tot de pannenkoek ongeveer 1 cm dik is. Bak de pannenkoek op lage temperatuur tot deze aan de buitenkant goudbruin is.
Stap 4.
Garneer naar smaak met mayonaise, kruiden en gebakken uitjes.
Welkom bij Jados samen in dilemma, waar we je zes uitdagende, grappige en soms ongemakkelijke keuzes voorleggen. Durf jij te kiezen tussen deze lastige dilemma’s?
Alle directeuren ter wereld moeten voortaan autisme hebben
Alle keuzes van mensen met autisme moeten volledig gesteund worden
Mensen met autisme mogen alleen nog maar lego-blokjes op kleur sorteren
Alle mensen met autisme moeten voortaan genegeerd worden
Elke keer bij een flauwe grap direct “autist” moeten roepen
Alleen nog maar in flauwe grappen mogen praten
Disclaimer: Tijdens het opstellen van deze dilemma’s zijn geen mensen met autisme of begeleiders bezeerd. Het is niet erg als je de humor misschien niet begrijpt, als je maar weet dat je het niet begrijpt.
Nooit meer contact met ouders op mogen nemen, wat er ook gebeurt
Alles wat je bespreekt en ziet moet je direct terugkoppelen naar ouders
Alle observaties direct aan het verleden koppelen en delen met de cliënt
Iedereen moet na geboorte meteen gediagnosticeerd worden
Je mag het nooit meer over trauma hebben
Niemand mag ooit nog een diagnose krijgen
De perfecte match maken tussen kandidaat en functie. Mensen op de juiste werkplek laten landen. Daar zetten Sam van AutiTalent en ‘onze’ Mariëtte zich voor in. Samen met hun collega’s helpen ze mensen aan een betaalde werkplek, met oog voor de unieke talenten en uitdagingen van ieder individu. In dit artikel delen recruiter Sam en werkcoach Mariëtte de hoogtepunten én ambities van hun samenwerking.
“We gaan die kandidaat gewoon plaatsen. Punt.”
Sinds de start van Iva Wonen in 2013 ontmoeten AutiTalent en Jados elkaar al regelmatig. Bijvoorbeeld bij lezingen en bijeenkomsten over neurodiversiteit. Met het groter worden van Iva Wonen (later IVA) vonden steeds meer cliënten een baan via AutiTalent en werd de connectie sterker. Mariëtte: “We waren beiden actief bezig om werkgevers te laten zien wat de kwaliteiten van onze cliënten waren. Zo wilden we ervoor zorgen dat meer werkgevers iemand met afstand tot de arbeidsmarkt een kans geven.”
De samenwerking kwam vanaf 2020 nog meer op stoom, toen Jados cliënten zonder zorgvraag ging begeleiden in het vinden en behouden van werk. Sindsdien worden niet alleen cliënten van Jados via AutiTalent geplaatst, maar coacht Jados ook werknemers van AutiTalent op hun werkplek. Inmiddels helpen Jados en AutiTalent door heel Nederland werkzoekenden aan een nieuwe baan of vrijwilligerswerk. In het afgelopen jaar startten meer dan 20 trajecten, bij organisaties als Alliander, TU Delft en de politie.
Meer over Mariëtte Boering
Functie
Werkcoach bij Jados
Achtergrond
Studeerde pedagogiek en raakte toen al geïnteresseerd in neurodivers denkende mensen. Werkt al 11 jaar bij Jados.
Missie
Gezamenlijk het doel bereiken dat iemand een passende baan vindt en daarin succes ervaart.
Lees- of luistertip
Saskia Schepers’ boek ‘Als alle breinen werken’ en haar podcast. Zij is dé expert en spreker op het gebied van neurodiversiteit.
Meer over Sam Fassbender
Functie
Recruiter bij AutiTalent
Achtergrond
Levensloopbegeleider en jobcoach, later gespecialiseerd in autistisch denken in België.
Missie
Levens van mensen met autisme positief veranderen.
Lees- of luistertip
De theorie van Peter Vermeulen over contextblindheid bij mensen met autisme. Het helpt te begrijpen waarom mensen met autisme vastlopen op het werk.
Meer over AutiTalent
AutiTalent verbindt mensen met autisme en de arbeidsmarkt.
Lees meer op autitalent.nl
In onze woon- en ambulante begeleiding spreken we vaak over cliënten. Bij werkbegeleiding hebben we het over klanten of kandidaten.
Mijn werk geeft energie, want:
Het opbouwen van een vertrouwensband is zo waardevol. De zoektocht naar kwaliteiten en hobby’s.
Onderzoeken hoe iemand in het leven staat en waar dat vandaan komt. Als we dan een passende baan, activerende werkplek of vrijwilligerswerk vinden: dat is de kers op de taart. Dan ben ik zo trots op de klant!
Mariëtte
Hoogtepunt van onze samenwerking:
Onze plaatsingen. Er is niets mooiers dan medewerkers met hulp van Jados op de juiste werkplek te laten landen. Ze geven aan zich nuttig te voelen op het werk en voelen zich gelijk aan andere collega’s. Iets wat velen van hen lang niet hebben gevoeld.
Sam
Dit maakte indruk op mij:
Samenwerking met AutiTalent
Omdat ik de werkgever meestal goed ken, kan ik de kandidaat veel voorspelbaarheid bieden door zoveel mogelijk informatie te geven aan de kandidaat. Ik leer de kandidaat in een korte tijd goed kennen door expliciete vragen te stellen.
Sam
De hoeveelheid klanten die we al hebben geplaatst bij een fijne werkgever. Kort geleden plaatsten we een kandidaat, waar het nu heel goed mee gaat. Hij heeft het naar zijn zin en groeit steeds verder. In zelfvertrouwen, in sociaal contact en in zijn functie. De teamleider en opleider zijn ook trots op hem en blij met hoe hij zich openstelt als hij ergens tegenaan loopt.
Kiezen is lastig, er zijn veel klanten die indruk hebben gemaakt. De eerste cliënt die ik bij Jados (toen nog IVA) begeleidde, vond vrijwilligerswerk en uiteindelijk betaald werk. Zijn groei was enorm. Zijn ouders waren zo enthousiast en positief.
Mariëtte
Mijn grootste uitdaging:
In een goede match maken tussen de kandidaten en de functie ligt minder de uitdaging. Daar zijn wij als AutiTalent goed in, dankzij 16 jaar ervaring. De uitdaging blijft altijd om werkgevers te overtuigen. Dat kan lastig zijn als zij geen ervaring hebben met autisme of een negatieve ervaring hebben.
Sam
Op de bucketlist met AutiTalent:
We hebben samen een mooie plaatsing gerealiseerd. De kandidaat leek in mijn ogen niet helemaal werk-fit, maar Mariëtte had al gauw de angel eruit gehaald en toen ging het als een speer. De kandidaat zit enorm op zijn plek en is zowel op persoonlijk als werkvlak gegroeid.
Sam
Loslaten, dingen soms even laten rusten, achterover leunen, de klant mee nemen in mijn ideeën, uitspreken van mijn gevoel en dit checken, tijdig feedback geven, de klant de regie blijven geven en laten houden, me niet te betrokken voelen bij een proces, op een dag niet constant 100 procent inzet geven, maar ook rustmomenten nemen.
Mensenwerk geeft veel energie, maar dit kan het ook kosten. Zeker als je gevoelig en perfectionistisch bent.
Nog meer kandidaten plaatsen in een goede samenwerking. AutiTalent creëert zulke mooie samenwerkingen bij bedrijven die de mensen echt iets te bieden hebben.
Mariëtte
Grootste wens met Jados:
Nog heel veel meer mensen met autisme en talent te helpen aan een passende baan. Ik hoop dat meer collega’s van Jados en AutiTalent elkaar weten te vinden en versterken.
Sam
Feitjes
- Was 10 jaar cliënt bij Jados.
- Was 5 jaar voorzitter van de cliëntenraad (tot december 2023).
- Werkt bij UWV als uitkeringsdeskundige. Helpt daar mensen met krijgen en behouden van een uitkering.
- Woont in Utrecht.
Hoe leerde jij Jados kennen?
“Ik kwam er vrij laat achter dat ik autisme had. Ik was toen negentien. Ik wilde verder studeren en ging onderzoeken of daar opties voor waren. In Utrecht kende ik iemand die ook begeleiding kreeg. Zo kwam ik Stumass tegen. Ik dacht gelijk dat het bij me zou passen. In die tijd kon je met je eigen Persoonsgebonden Budget (PGB) zelf een afspraak inplannen. Dat heb ik toen gedaan. Zo kwam ik in 2013 bij Stumass te wonen. Daar heb ik drie jaar gewoond. Twee jaar op locatie en een jaar op een tussenlocatie. Die biedt qua ondersteuning meer zoiets als ambulante begeleiding. Daarna heb ik een aantal jaar ambulante begeleiding gehad. Ik heb trouwens ook kort bij IVA gezeten in de periode dat alles overging in Jados. Inmiddels heb ik bijna twee jaar geen begeleiding meer.”
Wat was je eerste indruk?
“Ik kwam in eerste instantie in contact met mijn begeleider, Elles. Met haar was alles heel open. We hebben veel besproken, bijvoorbeeld waar ik tegenaan liep. Maar ook: of Stumass de juiste organisatie was voor mij. Daar waren we snel uit.”
Hoe denk je nu over Jados?
“Ik ben al een tijdje geen cliënt meer, dus sta er nu wat verder vanaf. Maar toentertijd was ik heel blij met de hulp van Stumass. Ik kon
altijd bij mijn begeleiders terecht, ook toen ik ambulante begeleiding kreeg. Ik had weinig wisselingen van begeleiding. Dat was soms namelijk wel een probleem, dat er veel wisselingen waren.
De begeleider die ik aan het einde had, kende ik al sinds het begin. Daar heb ik soms nog contact mee. Je hebt toch veel samen meegemaakt.
Ik heb het idee dat Jados flink veranderd is in de afgelopen jaren. Dat moet ook, vanwege de veranderingen in het systeem. Het zou wel jammer zijn als ze daardoor hun specialisme verliezen.
Jados probeert goed naar de toekomst te kijken en wat daarvoor nodig is. Vroeger kon je zorg zelf inkopen, nu bepaalt de gemeente wat je krijgt. Dat is beperkter. Ook beter, want er is meer controle. Maar belemmert wel je eigen keuzevrijheid, waar je zelf denkt dat je de beste zorg kunt krijgen.”
Hoe kwam je bij de cliëntenraad? “Van 2014 tot 2016 woonde ik op de Lomanlaan in Utrecht. Er waren wat problemen met het gas, water en licht. Dat klopte niet helemaal in het gebouw. Het moest eigenlijk vernieuwd worden. Ik was het niet eens met de manier waarop dat werd afgehandeld. Daar heb ik uiteindelijk een e-mail over
gestuurd naar Martijn van Gompel. Zo kwam ik met hem en Norbert in gesprek.
Aan het eind van dat gesprek vroegen ze me of ik bij de cliëntenraad wilde komen. Die werd toen nog opgezet. Uiteindelijk kwam er een officiële uitnodiging en ben ik er ook echt bijgekomen.
Het doel van cliëntenraad is om klaar te staan voor de cliënt. Om te zorgen dat het goed met hen gaat en problemen opgelost worden. Ik was vijf jaar voorzitter van de cliëntenraad. Samen met het bestaande lid heb ik het helemaal opgezet. Als voorzitter was ik vooral bezig met de planning, jaaropgave en om te zorgen dat er goed contact was tussen de cliëntenraad en Jados, maar ook andersom.”
Wat is je beste herinnering aan ons?
“Dat zijn er veel! De periode dat ik woonde bij Jados, was een hele mooie tijd voor mij. Ik heb toen veel
mensen leren kennen. Ik kijk daar heel positief op terug. Ik heb er goede vrienden aan overgehouden. Soms mis ik die tijd ook wel. Het was zo fijn om te wonen met leuke mensen om me heen. Nu is dat minder. Ik woon samen met een huisgenoot, maar het contact is anders.”
Hoe ziet je leven er nu uit?
“Ik werk 5 dagen en dan is het weekend. Ik doe veel leuke dingen met vrienden. We spreken vaak af. We doen vaak mee aan toernooien van de spellen die we spelen. Daarvoor trainen we ook veel.
Lessen die ik leerde bij Jados hebben ook nu nog invloed op hoe ik mezelf voel en op beslissingen die ik maak. Voorheen was ik minder zelfverzekerd. Ik zal vast niet alles onthouden hebben, maar heb wel echt groei doorgemaakt in hoe ik met bepaalde dingen kan omgaan. Hoe ik met mezelf kan omgaan,
Meer over de cliëntenraad
hoe ik met het hele leven omga. Gedrag van anderen en van mezelf kan ik beter begrijpen. Ik kan wat makkelijker op dingen anticiperen en mijn eigen krachten benutten.
Er zijn dan ook genoeg mensen die mij om raad vragen. Dat komt denk ik vooral doordat ik meer zelfvertrouwen heb opgebouwd. Het maakt me minder uit wat mensen van me denken. Als ik zelf maar blij ben met de keuzes die ik maak.”
Wil je nog iets kwijt?
“Ja: probeer open te staan voor de inbreng van andere mensen. Stel vragen. Er is altijd iets te leren van wat anderen weten. Maak daar gebruik van. Het is belangrijk om naar elkaar te luisteren. Bij Jados kreeg ik dat gevoel: dat er bereidheid was om naar je te luisteren. Dat is niet altijd zo. Jados biedt daar goede ondersteuning in. Dat moeten ze niet verliezen.”
De cliëntenraad is een groep van maximaal 8 cliënten van Jados. Zij komen 8 keer per jaar bij elkaar en bespreken hoe de belangen van cliënten behartigd kunnen worden. De input voor vergaderingen komt vanuit de leden zelf, vanuit het bestuur, maar mag ook aangeleverd worden door cliënten die zelf niet in de raad zitten. De cliëntenraad bespreekt deze zaken en kijkt wat ermee gedaan kan worden. Dit resulteert in feedback over documenten, (on)gevraagde adviezen voor de organisatie en gesprekken met medewerkers van Jados.
Lees meer over de cliëntenraad op de volgende pagina
Namens de cliëntenraad hartelijk gefeliciteerd met het 15-jarig bestaan! We willen deze gelegenheid graag gebruiken om terug te blikken op hoe de cliëntenraad en zijn leden gedurende deze jaren zijn gegroeid, samen met de organisatie. Ooit begon de raad met slechts 3 leden, maar inmiddels bestaat de raad uit 8 enthousiaste leden.
Enkele leden hebben geschreven waarom ze lid zijn geworden van de cliëntenraad, hoe ze persoonlijk zijn gegroeid en waar ze het meest trots op zijn wat de cliëntenraad heeft bereikt.
Ik ben begonnen bij de cliëntenraad, omdat ik nieuwsgierig ben naar hoe het achter de schermen bij Jados in elkaar steekt en ik via de cliëntenraad de organisatie kan voorzien van constructieve feedback. Ik leer tevens praktische vaardigheden, zoals het verwoorden van constructieve feedback in de vorm van een schriftelijk advies. Het is een leuke en gezellige groep mensen, die vanuit verschillende perspectieven en levenservaringen op hun eigen manier de belangen van de cliënten behartigen. Femke
Een sterke cliëntenvertegenwoordiging is belangrijk voor een zorgorganisatie zoals Jados, om zo de kwaliteit van de zorg te verbeteren. Ik leer veel over de werking van een organisatie en de totstandkoming van besluitvormingsprocessen. Ik ben trots op de professionaliseringsslag die wij als cliëntenraad hebben gemaakt in de afgelopen jaren, hoewel we net als Jados nog steeds in ontwikkeling zijn. Met deze sterke basis kunnen we nog vele jaren doorgaan.
Joep
Ik ben bij de cliëntenraad gekomen, omdat ik graag iets wil betekenen voor de cliënten van Jados en ik vind het interessant hoe het op andere Jados-locaties eraan toegaat. Ik zit nu ongeveer een half jaar bij de cliëntenraad en wat ik heb geleerd is om op een professionele manier met elkaar om te gaan. Op het moment ben ik bezig met de bekendheid van de cliëntenraad binnen Jados te vergroten en dat vind ik wel erg leuk om te doen. Koen
Een van de eerste onderwerpen waarmee ik in aanraking kwam binnen de cliëntenraad was belastbaarheid. Dit sprak mij erg aan, omdat ik in het verleden worstelde met overspannenheid. Na het delen van ervaringen met andere leden formuleerden we samen een brief om te vragen hoe dit thema bij Jados speelt. Daarop reageerde Jados dat dit ook aandacht moet krijgen in de begeleiding. Thema’s als zelfbewustzijn, weerbaarheid en angst/stress spelen nog steeds door in de zorgvisie van Jados, waarbij wij ook betrokken zijn. Op deze manier zie ik hoe onze adviezen vorm krijgen. Inmiddels beschouw ik het mijn taak (als voorzitter) om regelmatig aandacht te vragen voor belastbaarheid, maar nu niet alleen voor alle cliënten van Jados, maar ook bij de leden van de cliëntenraad.
Freddie
Toen er bijna drie jaar geleden een vacature vrijkwam voor de cliëntenraad, woonde ik net op kamers in Maastricht. Ik wist niet of ik het aan zou kunnen om een studentenbaan te combineren met studie, de cliëntenraad leek mij dus een mooie middenweg; een kans om mezelf verder te ontwikkelen op een ‘veilige’ manier. Ik heb gedurende deze drie jaar veel geleerd, vooral op het gebied van samenwerken, en leuke contacten opgedaan. Het meest trots ben ik op de bijdrage die we hebben geleverd aan het nieuwe elektronisch cliëntdossier. We hebben een aantal workshops bijgewoond en zo gerichte feedback kunnen geven vanuit het perspectief van cliënten.
Trijntje
Ik ben lid geworden van de cliëntenraad om mijn perspectief te bieden en samen te denken over oplossingen en verbeteringen die iedereen ten goede komen. Sindsdien zijn mijn vaardigheden in het Nederlands spreken en schrijven sterk verbeterd en heb ik mijn begrip van autisme en onze gemeenschap verdiept. Ik ben er vooral trots op dat alle cliënten van Jados een stem en eerlijke vertegenwoordiging binnen de raad hebben.
Krister
De overige 2 leden van de cliëntenraad zijn Cengiz en Rob.
Elke 2 jaar organiseert Jados een organisatiedag. Een dag waarin we elkaar allemaal ontmoeten. Vaak met een mooi inhoudelijk programma, maar natuurlijk ook tijd voor gezelligheid. De eerste échte organisatiedag was in 2017.
Hoe het ooit begon
De eerste e-mail over een organisatiedag bij Jados werd verstuurd op woensdag 10 mei 2017 om 9.00 uur. Camiel startte op die dag zonder dat hij het wist een traditie met de woorden:
“GEZOCHT: Organisatietalent voor Jados Organisatiedag”
In de e-mail liet hij weten dat er tijdens een JAO-overleg (Jados afstemmingsoverleg) het idee was ontstaan om een organisatiedag te organiseren. Hij zocht vervolgens natuurlijk wat organisatietalenten die dit opgegooide balletje konden omzetten naar een heuse jongleershow.
Gelukkig stroomden de mailtjes binnen en ontstond er binnen no-time een team van organisatietalenten. Mieke, Paul, Wilke en Camiel vormden samen met een aantal inmiddels oud-collega's het dreamteam.
Verbinding als eerste thema
Na wat overleggen ging de ‘save the date’ eruit en was het thema duidelijk: Verbinding. Alle 200 collega’s van destijds werden uitgenodigd. Zowel op persoonlijk vlak, tussen verschillende functies en het overkoepelende orgaan ‘Jados’. Natuurlijk wel met een inhoudelijke bijdrage. Er werden meerdere sprekers ingezet op verschillende thema’s die de medewerkers gingen helpen in hun werk. Om de gewenste verbinding te stimuleren werd er een spelletje met kleine opdrachten bedacht. Zo moesten medewerkers bijvoorbeeld Martijn van Gompel de hand schudden, of iemand van de afdeling Boekhouding vragen om uitleg over de salarisprocedure.
Dat smaakte naar meer
De feedback aan het einde van de organisatiedag in 2017 was duidelijk: iedereen vond het heel belangrijk dat Jados dit organiseerde en wilde dat Jados dit bleef doen. Het liefst ieder jaar of elke twee jaar. Zo zet de traditie zich voort. Door corona eerst nog niet volgens de gewenste frequentie, maar in 2022 en 2024 kwamen we opnieuw bij elkaar. In Utrecht en in Amersfoort. Met elke keer aandacht voor verbinding en ontwikkeling. Want samen maken we Jados en samen zijn we in ontwikkeling.
Verbinding
Thema: Vitaliteit
Thema: 15 jaar samen in ontwikkeling
Er was eens, in een koninkrijk vol dromen en hoop, een wijze tovenaar genaamd Johan Veenman. In de verre dagen van weleer zag Johan dat sommige briljante en magische jongelingen met buitengewone talenten en gaven vastliepen in hun queeste naar kennis en zelfstandigheid.
Deze jongelingen hadden een unieke ontwikkeling, anders dan anderen in het rijk. Toen Johan op een prachtige lentedag door de toverachtige bossen wandelde, kreeg hij een visioen. Wat als hij deze jongelingen kon begeleiden op hun pad? Zo ontstond het magische genootschap Stumass voor wijsgerige jongelingen. In de bloeiende maand mei van het jaar 2009 opende het eerste betoverde kasteel de deuren in de stad Nijmegen. De eerste jongeling, een dappere jonkvrouw in de leer van het recht, nam er haar intrek. Na de zomer was het kasteel gevuld met zeven stralende jongelingen en 4 toegewijde vazallen.
Het nieuws van Stumass verspreidde zich als een zomerbries door het hele koninkrijk. Al snel opende een tweede kasteel. Niet veel later verschenen kastelen bij de landheren van Leiden, Wageningen, Maastricht en Groningen als bloemen die bloeiden in de lente. Voor de ambachtelijk ingestelde jongelingen werd Capito Wonen geschapen. Voor afgestudeerden die hun weg naar het werkleven zochten, ontstond het genootschap IVA.
De jaren die volgden waren als een sprookje. Echter, men ontdekte dat al die jongelingen niet zo van elkaar verschilden. De genootschappen Stumass, Capito Wonen en IVA verenigden hun krachten en werden samen de hogere orde van Jados, een naam die klonk als een melodie van hoop en magie. Er gebeurde veel in die magische jaren. Jados zette de autibril af en zag geen belemmeringen meer maar alleen stralende jongelingen met unieke talenten. Onze poorten van wijsheid veranderden. Van persoonsgebonden budgetten (PGB) naar zorg in natura (ZIN). De rijkgevulde zakken vol betoverend koninklijk goud werden verwisseld met koperen munten van de landheren. Na jaren van ongerept beschermd wonen ontpopte zich een rijkdom aan diensten inclusief beschermd thuis, ambulante begeleiding en werkbegeleiding.
Nu, vijftien jaren na het eerste begin, is Jados uitgegroeid tot een majestueus genootschap van medemenselijkheid met meer dan 60 betoverde kastelen, ondersteunt het ruim 2500 prachtige jongelingen en heeft het een hof van meer dan 450 toegewijde vazallen. Het is een genootschap geworden, gebouwd op de fundamenten van menselijkheid, zorg
Jados
Beluister dit sprookje of laat het anderen horen Scan de QR-code. Veel luisterplezier!
en gelijkwaardigheid. Ondanks de vele veranderingen blijft de kern van Jados als een eeuwige vlam branden: het helpen van vastgelopen jongelingen om hun weg te vinden.
Maar zelfs in sprookjes zijn er draken om te verslaan... Het koninkrijk verandert voortdurend en de uitdagingen worden steeds groter. Steeds meer jongelingen dreigen vast te lopen in het doolhof van het leven. Andere genootschappen kunnen de toestroom en/of de problematiek niet aan en sluiten de poorten. De geest van de diagnoses laat soms wensen in vervulling gaan, maar zorgt ook voor nachtmerries. De arbeidsmarkt is een arena waarin kasteelheren vechten om de beste vazallen. Woonplekken voor jongelingen en vazallen worden schaarser en schaarser. Binnen het koninkrijk voert iedere landheer een eigen koers en worden de koperen munten van de landheren steeds minder van waarde. Er is vrees voor het ravijnjaar 2026, wanneer de koninkrijksbijdrage aan de landheren verder zal verminderen.
Toch blijft Jados, zoals een held in elk sprookje, moedig en vol hoop. Omdat flexibiliteit en diversiteit de magische sleutels zijn tot een glorieuze toekomst. De komende jaren moet Jados zich niet alleen richten op het ondersteunen van de jongelingen, maar daarbij samenwerken met aangrenzende genootschappen. Waarbij we naburige vazallen, magiërs en feeën hun betoverende werk laten doen voor en met de jongeling. Jados zal zich moeten begeven op de nieuwe en geheimzinnige wegen van de digitale wereld, zonder daarbij onderweg de eigen fundamenten kwijt te raken. Tot slot zullen de Jados-herauten harder en vaker moeten rondbazuinen hoe waardevol en krachtig het is wat Jados doet. Iedereen in het koninkrijk moet weten van deze magische plek.
Jados heeft een krachtig fundament gebouwd met de visie op de mens en drie schitterende kerndiamanten. Verbinding, ontwikkeling en bescheidenheid stralen in een magische wereld waarin iedereen tot ontwikkeling kan komen. Een wereld waarin we beseffen dat we niet alles weten en begrijpen en elkaar met respect en vanuit gelijkwaardigheid tegemoet treden. Waar we de betoverende weg volgen van leren, zelfbewustzijn en weerbaarheid, zonder het eigen pad kwijt te raken. Samen met jongelingen en vazallen blijft Jados groeien en bloeien met vertrouwen in een beter morgen. Dromend van een sprookjeswereld waarin Jados niet meer nodig is omdat iedere jongeling zijn weg vindt in de samenleving. Tot die dag komt, zal Jados voortbestaan, klaar om iedereen te ondersteunen die het nodig heeft.
En zo leeft Jados lang en gelukkig, altijd in ontwikkeling, altijd klaar voor nieuwe avonturen. En wie weet, misschien worden dromen op een dag werkelijkheid in een wereld vol magie en wonderen.
Samenwerking
Bas, zorg- en re-integratiebegeleider bij Script begeleidt Jados-cliënten wanneer zij bij Script aan het werk gaan.
Script biedt begeleiding aan mensen met autisme en/of hoogbegaafdheid. Het doel is om iemand een stapje verder te helpen in het leven. Dat kan bijvoorbeeld door iemand op een passende manier naar een volgende opleiding of baan te helpen.
Jados-cliënten kunnen op de locatie van Script in Groningen hun programmeervaardigheden ontwikkelen en zich voorbereiden op de arbeidsmarkt. Script biedt plek aan gemiddeld 140 deelnemers, verdeeld over verschillende dagdelen. Gemiddeld werken er 5 à 10 cliënten van Jados.
Bas legt uit: “De begeleiding van Jados en Script vullen elkaar mooi aan. Cliënten die bij Jados wonen, krijgen de kans om hier waardevolle werkervaring op te doen. Eerst werken we aan hun programmeer-skills. Zodra de basis is gelegd, gaan ze aan de slag in het programmeerteam van Script. Dit team werkt aan concrete projecten, waardoor deelnemers waardevolle werkervaring opdoen. Dat helpt uiteindelijk bij de uitstroom naar betaald werk.
We werken zonder druk, want we willen dat mensen zichzelf kunnen ontwikkelen op hun eigen tempo. We hebben hier een rustige omgeving waarin iedereen zijn eigen weg kan vinden.”
"De begeleiding van Jados en Script vullen elkaar mooi aan"
Samen werken aan belastbaarheid
Al vanuit Stumass zijn cliënten doorverwezen naar Script. Bas licht toe: “De samenwerking verloopt soepel, omdat begeleiders van Jados nauw betrokken zijn wanneer dat nodig is. Als iemand bijvoorbeeld moeite heeft met zijn belastbaarheid, is het fijn dat we daarover samen kunnen overleggen. Het contact is heel laagdrempelig.”
Succesvolle trajecten: groei en nieuwe kansen
“Niet iedere deelnemer vindt uiteindelijk zijn passie in programmeren, en dat is oké. Wat belangrijk is, is dat iedereen de kans krijgt om dit te onderzoeken. Veel deelnemers
ontdekken echter dat ze programmeren leuk vinden en vinden na afronding van hun traject een baan die bij ze past,” vertelt Bas.
Bas ziet regelmatig deelnemers mooie stappen maken. Niet alleen naar werk, maar ook (terug naar) een studie: “Vaak is er een negatieve ervaring vanuit het reguliere onderwijs. Of twijfelt iemand eraan of een studie wel een haalbare optie is. Door de leerervaring die we hier bieden, creëren we een positieve ervaring. Er ontstaat zo weer ruimte voor ontwikkeling. Of je daarna nu wel of niet aan de slag gaat als programmeur: de eerste stappen naar een nieuwe toekomst zijn gezet.”
Deelnemers worden bij Script volledig meegenomen in de bedrijfscultuur. Het is niet alleen maar leren programmeren: deelnemers doen helemaal mee. Bas sluit af: “Dat is misschien wel het mooiste resultaat: weer echt mee kunnen doen in de maatschappij.”
Dit is een logische puzzel, waarin je de gegeven cijfers combineert.
Zo kun je de vakjes in het rooster invullen of leeg laten.
Los de puzzel op om het plaatje te onthullen. Succes!
De oplossing vind je op pagina 51.
Naam v an de w oordzoe k e r Naam
Kun jij alle verborgen woorden vinden in deze woordzoeker?
Kun jij alle v erbo rgen wo o rden v inden in dez e wo o rdz o eker?
E
C
R T L R U M I D Z S C H I E D A M A
D H V B H I B J H G R O N I N G E
In deze woordzoeker zijn 23 Jados-locaties verstopt.
Kun jij ze vinden?
Vergeet de 2 bonus-woorden niet!
Locaties:
• AMSTELVEEN
• AMSTERDAM
• ARNHEM
• ASSEN
• BREDA
• DELFT
• DENBOSCH
• DENHAAG
• DRACHTEN
• EINDHOVEN
• ENSCHEDE
• GRONINGEN
• LEEUWARDEN
• LEIDEN
• MAASTRICHT
• NIJMEGEN
• ROTTERDAM
• SCHIEDAM
• SLIEDRECHT
• TILBURG
• UTRECHT
• WAGENINGEN
• ZWOLLE
Bonus:
• JADOS
• SAMEN
Deze collega’s vind je het vaakst op het centraal kantoor in Arnhem. Maar ze werken voor alle collega’s van Jados. Landelijke bekendheid hebben ze nog niet. Tot nu toe.
Wie zijn de gezichten achter de ondersteunende afdelingen van Jados? Leer hen en de werkzaamheden van de verschillende teams beter kennen.
Manager Zorg en 15 jaar bij Jados (begon bij Stumass)
Het grootste verschil met 15 jaar geleden? Dat we enorm gegroeid zijn. Veel meer cliënten, veel meer medewerkers. En, belangrijker: we zijn gegroeid in de manier waarop we naar autisme kijken. En naar de mensen om ons heen.
Het Landelijk Zorgteam (LZT), de aanmeldfunctionarissen (AF) en het ondersteuningsteam zijn allemaal bezig met de inhoud. Vanuit het managementteam (MT) zetten we de lijnen uit.
Als MT willen we dicht bij de praktijk staan en laagdrempelig zijn. Toch kunnen anderen afstand ervaren. Ik wil graag dat mensen weten dat alles wat we doen, begint bij de cliënt en de medewerker.
Wilkes teams:
· MT: Arjan, Camiel, Martijn E, Martijn van G
· LZT: Anne, Cris, Floor, Paul, Sanne
· AF: Anna, Charlotte, Christa, Cora, Joyce
· Ondersteuningsteam: 12 collega’s door het hele land
· Team L&O (Leren & Ontwikkelen): diverse collega’s
Contractbeheerder
Ik kwam in 2015 bij Jados (Capito Wonen), middenin de Wmo-transitie. Dat beviel gelijk heel goed. Toch ben ik na vijf jaar even van boord gestapt. Dat ik terugkwam, komt absoluut door hoe Jados is. Ik voel me hier op mijn gemak en mijn werk wordt hier gewaardeerd. Soms mis ik een methodiek, maar dat is ook onze kracht: we zitten niet vast aan 1 methode. Er is veel vrijheid.
Mensen weten denk ik niet goed wat ik doe. Het is ook divers en lastig te omschrijven. Eigenlijk geven wij – samen met veel andere afdelingen - de kaders waarbinnen Jados functioneert. We vertalen contracten naar de uitvoer: hoe kunnen, willen en mogen we ons werk uitvoeren?
Jados wordt vaak onderschat omdat we relatief klein zijn. Maar we zijn met onze cliëntaantallen een van de grootste GGZ-instanties binnen Nederland. Dat mogen we best wat meer laten zien.
Team Contractbeheer: Dominick en Karin
Interieurverzorgster
Ik werk al sinds 2013 voor Jados. Toen nog in het oude gebouw aan het Nieuwe Plein. Dat pand was groter en wat opener, maar ik voel me aan de Velperweg meer op mijn gemak. Ik ben blij dat we van die enge, krakende lift af zijn.
Sinds ik begon is er veel veranderd. Toen heette het nog Stumass. Er zijn intussen veel nieuwe mensen gekomen. Mensen zijn nu ook wat meer op zichzelf.
Meestal begin ik lekker vroeg, rond 5.40 uur. Dat vind ik fijn. Maar daardoor zie ik natuurlijk niet zoveel collega’s. Toch ken ik er nog steeds veel. Er is hier een hoop gezelligheid met de mensen die je al heel lang kent. Ik vind het hier hartstikke fijn. Het leukste aan Jados: dat je er zo bij hoort. One of the guys bent. Iedereen weet wie Lilian is.
Nu zeker!
HR-medewerker
Ik werk bij Jados sinds 1 april 2019. Vanaf het moment dat ik hier binnenkwam voor mijn sollicitatiegesprek, voelde ik me heel welkom. Ik werd zo vriendelijk ontvangen door Esther. Je thuis voelen, daar zit het ‘m in. Dat voel ik nu nog steeds. Door het gevoel van vrijheid. Er wordt naar je geluisterd, je mening wordt gevraagd. Dat heb ik bij andere werkgevers niet altijd zo ervaren. Ik maakte de overstap van een commerciële organisatie naar Jados. Een enorm verschil qua cultuur, maar toch hebben we te maken met dezelfde thema’s. Wij zijn er om mee te denken over dingen wat het personeel raakt.
Soms komen we te laat in beeld. Dat is zonde, want we kunnen vaak goed helpen. Mijn tip is dan ook: benut onze kennis. Over contractverlenging, verzuim, of iets anders waar je tegenaan loopt.
Team HR: Annemieke, Dorien, Ingeborg, Laura, Marion, Toke
Digital marketeer
Ik ben begonnen bij Jados in augustus 2024. Waarom ik koos voor Jados? Ik kan hier mijn eigen talent inzetten om bij te dragen aan wat betekenisvol is voor cliënten. Aan een betekenisvol doel. Ik vond de sfeer hier meteen gemoedelijk. Ik werd heel fijn ontvangen. Iedereen toonde interesse.
Ik ga de komende tijd nieuwe innovaties realiseren op de website. Ik wil ervoor zorgen dat we onze doelgroepen beter bereiken, zodat meer mensen ons weten te vinden. En weten wat we hen te bieden hebben. Zowel cliënten als professionals. De eerste acties zijn al afgerond.
Een vooroordeel over marketeers is dat we de hele dag op social media zitten. We doen zoveel meer. Dit magazine maken, bijvoorbeeld. Ik zie ons kantoor als de plek waar ideeën tot leven komen.
Team Marcom: Anouk, Eline en Marijn (ook bekend als de 3 Marketiers)
Office manager
Werkt bij Jados sinds: 17 mei 2018
Jados betekent voor mij: een warm hart. We staan open voor iedereen. Iedereen mag hier zichzelf zijn. We zijn hier allemaal onderdeel van het geheel. Met zijn allen dragen we bij aan hetzelfde doel: om cliënten goed te begeleiden. De collega’s in de begeleiding staan daar natuurlijk het dichtst bij. Maar wij kunnen ze vanuit het secretariaat ondersteunen in hun werk. Onderling kunnen we elkaar altijd opvangen.
Mij kun je altijd bellen als je vragen hebt of hulp kunt gebruiken bij zakelijke dingen. Naast alles rondom de zorg. Daarvoor staan we opgesteld. Soms valt niet op hoeveel tijd en energie het kost om iets voor elkaar te krijgen. Maar gelukkig weten collega’s ons meestal wel te vinden. Zo kan iedereen doen waar diegene goed in is.
Team Secretariaat: Alieke, Daniëlle, Esther, Karin, Kelly, Nienke
Systeembeheerder
Ik beheer de systemen en het netwerk van alle locaties. Al sinds het begin. Eerst vanuit een bedrijf en toen ik voor mezelf begon, mocht ik Jados als klant meenemen. Ik voel me heel verbonden met Jados en ik voel me echt een collega. Als ik het vergelijk met andere organisaties, maakt de menselijkheid het verschil.
Ik los als systeembeheerder allerlei dingen op. Van vastlopende laptops tot een harde server crash. Ik sta altijd aan. Dat vind ik fijn. Ik ben geen type voor 9-tot-5. Dat werkt niet in de ICT. Ik wil geen lijst met acties en mijn inbox moet leeg zijn.
Een tijdje geleden ontdekte ik dat ik zelf autisme heb. Toen vielen veel dingen op hun plek. Het is grappig om zo veel te herkennen. Ik vind het mooi om de raakvlakken en verschillen tussen mensen te zien.
Medewerker Finance en Control
Ik werk al bijna 12 jaar bij Jados. Tijdens mijn sollicitatiegesprek was ik de eerste die het goede antwoord gaf op een vraag. Toen was het raak en ben ik aangenomen. Natuurlijk weet ik de vraag nog: “Als je de salarissen hebt uitbetaald, wat controleer je dan als eerste?”
Ik vind het hier nog steeds leuk. Door het werk zelf, maar ook door mijn team. We zijn allemaal van dezelfde leeftijd en hebben kinderen van dezelfde leeftijd. Dat maakt het heel gezellig. De heren zijn een leuke aanvulling.
Ik help collega’s vaak als ze vragen hebben over loon en administratie. Omdat ik er al zo lang ben, weet iedereen me te vinden. Dat is soms wel een nadeel. Ik ben blij als de ander zegt dat ik goed geholpen heb.
Team Finance & Control: Martijn E., Miranda, Nathaly, Sjors, Sylvia, Tomas
Facilitair Beheerder
Een vraag die ik heel vaak krijg? Of ik kan helpen schilderen. Helaas! Mijn rol is wat meer beleidsmatig. Ik zorg ervoor dat facilitaire processen binnen Jados goed lopen. Bijvoorbeeld als het gaat om veiligheid. Maar het kan ook gaan over inkoop of ICT.
In december werk ik 11 jaar bij Jados. We zijn intussen groot geworden. We zien elkaar wat minder dan eerst. En er is veel veranderd rondom de visie. Toen ik startte was er een andere kijk op autisme dan nu. Nu kijken we verder dan een diagnose, naar het grotere geheel.
Ik vind het belangrijk om snel bereikbaar te zijn. Ik zal nooit een mail zomaar ergens in een mapje stoppen. Dat is ook heel faciliterend, toch? Snel meedenken en snel dingen regelen. Doorverwijzen naar de goede persoon. Ik weet vaak precies wat bij welke afdeling ligt. Kleine moeite om iemand dan op weg te helpen.
Strategisch kwaliteitsadviseur en Adviseur kwaliteit
Samen: Team Kwaliteit
Kwaliteit is een heel breed onderwerp. We zijn bezig met audits, klachten, privacy, informatiebeveiliging, jaarplan en de cyclus van leren en verbeteren (PDCA).
Selina werkt 8 jaar bij Jados, Tessa nu 7 maanden. Waarom kozen ze voor Jados? Selina: “Ik vind het mooi om iets te betekenen voor onze cliënten. Om bij te dragen aan iets wat ertoe doet.” Tessa: “Elke keer als er iets anders gaat dan verwacht, bijvoorbeeld een incident, een audit of een klachtenprocedure, is dat een kans om te leren en te verbeteren. We vinden het leuk daaraan bij te dragen.”
Binnen Jados is er een open cultuur. Toch kan het soms lastig zijn als iets misgaat en je het moet melden. Maar dit is juist goed, want nogmaals: een mooie kans om te leren!
Martijn volgde een succesvol werktraject bij Jados. Hij werkt bij schoenfabriek van Bommel. Deze organisatie staat bekend om zijn vakmanschap, toewijding en kwaliteit. In dit verhaal komen Martijn, zijn leidinggevende Sjoerd en zijn jobcoach Saskia aan het woord.
Martijns eerste stappen
“Ik werk als magazijnmedewerker A bij Floris van Bommel. Mijn werk bestaat voornamelijk uit het gereedmaken van bestellingen voor verzending. Deze bestellingen gaan naar webshops en verschillende outlets in Nederland, Duitsland en België. Met mijn scanner verzamel ik de producten, zet ze op een wagentje, en daarna worden
ze door iemand anders klaargemaakt voor verzending,” vertelt Martijn trots.
Het begin van een succesvol traject
Sjoerd Koolen, warehousemanager bij Floris van Bommel en verantwoordelijk voor het magazijn, legt uit: “Martijn kwam bij ons binnen via een Werkfit-traject vanuit de
gemeente Oisterwijk. Dit re-integratietraject gaf hem de kans om te ontdekken wat hij wil, wat hij kan en wat bij hem past. Het contact met Jados en in dit geval specifiek met Saskia, verliep heel goed. Saskia was regelmatig op de werkvloer aanwezig om Martijn te begeleiden.”
onderscheid tussen mensen; iedereen is welkom hier. De processen zijn zo goed georganiseerd en duidelijk dat het voor iedereen, ook voor mensen met extra begeleiding, een fijne werkplek is. Het is geen hectische omgeving, er zijn duidelijke richtlijnen en het is geen ad hoc organisatie.”
De rol van een werkcoach Saskia van Buuren, teamleider en werkcoach bij Jados, vertelt: “Martijn kreeg de mogelijkheid om een Werkfit-traject te volgen. We hebben ons vooral gefocust op de randvoorwaarden van het werk, omdat die vaak bepalend zijn voor succes. Met de methodiek ‘Welke kleur heeft jouw parachute?’ hebben we verschillende aspecten van het werk in kaart gebracht. Martijn mocht gebruik maken van een proefplaatsing, waardoor hij de eerste twee maanden met behoud van uitkering kon werken. Dit gaf zowel de werkgever als Martijn de kans om te onderzoeken of de werkplek passend was.”
Een warm welkom
Vanaf het eerste moment voelde Martijn zich welkom bij Floris van Bommel. “Iedereen was erg behulpzaam en alles was heel gestructureerd en duidelijk,” zegt hij. Sjoerd voegt toe: “Het mooie aan Martijns ontwikkeling is dat hij zich van het begin af aan helemaal thuis voelde. Hij begon gefocust op de processen en zijn werk, maar tegenwoordig maakt hij ook gezellig praatjes met collega’s in de kantine en zelfs buiten werktijd. Dit laat zien dat hij echt onderdeel is geworden van ons team.”
Een inclusieve cultuur
De cultuur bij Floris van Bommel draagt volgens Sjoerd sterk bij aan het gevoel van inclusiviteit. “We maken geen
Meer zelfvertrouwen bij Martijn
Saskia merkt op: “Martijn heeft tijdens dit traject een enorme groei doorgemaakt. Zijn zelfvertrouwen is enorm toegenomen. Nu kom ik een keer in de twee weken langs op de werkvloer voor een evaluatiemoment met Sjoerd en een gesprek met Martijn om te bespreken wat goed gaat en waar hij tegenaan loopt. Maar vooral focussen we op wat goed gaat, om zijn zelfvertrouwen verder te versterken.”
Een rooskleurige toekomst
Martijn sluit af: “Ik heb hier een fantastische baan en voel me echt thuis. Het team is geweldig en ik heb het gevoel dat ik hier echt kan groeien.” Dankzij de samenwerking tussen Floris van Bommel, de gemeente Oisterwijk en Jados heeft Martijn niet alleen een passende werkplek gevonden, maar ook een plek waar hij zich gewaardeerd en welkom voelt. Het is een inspirerend voorbeeld van hoe een goed georganiseerd Werkfit-traject kan leiden tot een succesvolle integratie op de werkvloer.
Bekijk de video over Martijn Scan de QR-code!
Of bekijk de video via ons YouTube-kanaal ‘Jados’.
De Inwoner Telt (DIT)
“Sinds 2022 werken we vanuit het samenwerkingsverband De Inwoner Telt (DIT) intensief samen met Jados. DIT bestaat uit de organisaties Futuris zorg & werk, Impegno, Regionaal Autisme Centrum en Jados.
De samenwerking kwam tot stand doordat we voor het product Begeleiding in de gemeente Eindhoven een gezamenlijke aanbesteding hebben gedaan. Vrij snel in dit traject vonden we elkaar en merkten we dat we dezelfde visie delen. Hierdoor was er gemakkelijke afstemming tijdens het aanbestedingstraject. Dit succesvolle traject resulteerde in gunning van de opdracht.
Na de gunning werd de samenwerking nog sterker, doordat we elkaar ook op andere vlakken hebben gevonden. Zo zijn er verschillende bijeenkomsten geweest met de 4 partijen waarin kennis werd gedeeld en medewerkers elkaar inhoudelijk steeds beter leerden kennen en opzochten.
Jados is een fijne, betrouwbare samenwerkingspartner waar we dan ook zeer blij mee zijn. We hebben er alle vertrouwenin dat deze samenwerking in de toekomst alleen maar sterker wordt. Wij feliciteren Jados met hun 15-jarig bestaan.”
Hanzehogeschool Groningen
“In 2021 zijn we op de Hanze in samenwerking met Jados begonnen met een studiegroep voor studenten met (kenmerken van) autisme. Studenten kunnen in de wekelijkse bijeenkomsten studeren met een begeleider vanuit Jados.
Het doel is om structuur, regelmaat en overzicht in het studiewerk te verkrijgen. Ook kunnen de studenten zo contact leggen met andere studenten en ervaringen delen. We horen van de studenten dat het een prettige groep met fijne begeleiding is. Er wordt zelfs gevraagd of het ook in de vakanties door mag gaan en er zijn studenten die elkaar na de studiegroep opzoeken. Wij zijn erg blij met de samenwerking met Jados en hopen deze waardevolle studiegroep nog lang aan te kunnen bieden.”
Hanze Student Support
Ik pas niet bij Jados
Daarom geloof ik het niet als je zegt
Dat ik er wél zou passen
En nu ik erover nadenk, besef ik
Dat ik gewoon anders ben
Dat ik geen talent heb
Dus ik ga niet tegen mezelf zeggen
Dat ik nieuwe dingen kan leren
Ik overtuig mezelf steeds weer
Dat ik hier niet voor gemaakt ben
Ik geloof het niet als je stelt
Dat ik in staat ben om dingen bij te dragen
Want ik weet
Dat het niet passend is
Het klopt niet als je zegt
Dat ik nog zoveel kan ontwikkelen
Ik denk soms
Is het waar dat ik niet bij Jados pas?
Het idee van een omkeergedicht is dat je het eerst van boven naar onder leest en daarna van onder naar boven.
Nonogram Oplossing
1
15 jaar Jados: wat een mijlpaal. En wat levert het mooie verhalen op. Deze verzameling van ervaringen, foto’s en feitjes maakt ons extra trots om bij Jados te horen. Laat ons gerust weten wat je ervan vond.
Aan iedereen die bijdroeg aan dit magazine: dankjewel!
Anouk, Eline & Marijn
Marketing & Communicatie Jados
Colofon
Redactie
Anouk Klein Reesink
Eline Sommers
Marijn Bieleveldt
Vormgeving
Anouk Klein Reesink
Drukkerij
Nezzo Print & Creatie
Speciale dank aan Iedereen die heeft bijgedragen aan het magazine.
Digitaal magazine
Dit magazine verschijnt ook digitaal. Scan de QR-code om deze versie te bekijken.
De digitale uitgave kan verschillen van de geprinte versie.
Wil je iets delen uit dit magazine?
Vraag het eerst even via marcom@jados.nl.
© 2024 Jados
Alle rechten voorbehouden
Jados biedt begeleiding aan (jong)volwassenen met autisme. We begeleiden bij studie, werk en wonen. Dat doen we via ambulante begeleiding, woonbegeleiding en begeleiding bij werk zoeken (re-integratie) of behouden (jobcoaching). Vanuit locaties door heel Nederland werken we samen met cliënten, hun netwerk en professionals.
Wil je weten wat we voor jou kunnen betekenen? Neem contact met ons op.
Regio Noord
Regio Noord-West
Regio Zuid-West
Regio Oost
Regio Zuid-Oost
www.jados.nl
info@jados.nl
026 - 35 30 343
Regio Midden