TWEE WOONTORENS IN EMMEN VERWELKOMEN HUN SPEELSE BROERTJE

Het gebouw heeft een bijzondere, ovale vorm. ‘Daardoor kwamen de nodige uitdagingen om de hoek kijken’, zegt Maurits Nijenstein, bouwkundig ingenieur bij Goudstikker - de Vries. Een daarvan was de parkeerkelder. De kelder is groter dan het gebouw dat erbovenop staat. ‘De kolommen vanaf de begane grond konden we niet doorstapelen in de kelder. Dit omdat anders de kelder qua gebruik niet in te richten is. De kolommen zouden dan in de parkeervakken en rijbanen komen te staan. Daarvoor moest het kelderdek dikker worden uitgevoerd met geïntegreerde balken. Gelukkig lopen we al een tijdje mee, zo’n 65 jaar. Dus we hebben wel ervaring met dergelijke woontorens. Voor grote, onaangename verrassingen zijn we daarom niet komen te staan.’

Speels verspringende kozijnen

Appartementen

KAPELSTRAAT, EMMEN

Aan de Kapelstraat in Emmen is een woontoren van zo’n 350 m2 verrezen. Het ovale gebouw biedt plaats aan dertig appartementen en wordt begin volgend jaar opgeleverd. Het is de derde woontoren in deze buurt, na de wooncomplexen De Angelino en De Boshof.

Waar bij De Angelino en De Boshof de kozijnen precies onder elkaar zitten, verspringen deze in de toren aan de Kapelstraat. Nijenstein: ‘Daardoor heb je geen dichte elementen die doorlopen. Dat geeft natuurlijk een leuk en speels effect, maar voor ons werkt dat minder gemakkelijk.’

Vertraagde plannen

Het bouwplan voor de toren lag er al zo’n tien jaar terug. Het moest de tweede worden. Maar toen de eerste af was, kwam de recessie. De bouw liep daardoor flinke vertraging op. ‘Omwonenden dachten inmiddels dat de toren er niet meer zou komen’, vertelt Ron Möller, projectleider bij Brands Bouw, dat de opdracht uit een aanbesteding verkreeg. Voor de buurt was het dan ook een wat onaangename verrassing dat het plan toch werd doorgezet. ‘Tja, eerst hadden deze mensen een mooi grasveldje hier liggen... Maar de bouw valt natuurlijk binnen de kaders van het bestemmingsplan, dus die vergunning is gewoon verleend’, zegt Möller. Voor de omwonenden werd een informatiebijeenkomst georganiseerd. ‘Daar hebben we de plannen uitgelegd en hen verteld dat een bouwproject helaas niet zonder overlast gaat.’ Zo waren de bewoners dus voorbereid op wat hen te wachten stond.

Vloer van een halve meter dik

Möller vond het een interessant project om aan te vliegen. ‘Normaal wordt alles opgebouwd vanaf palen. Nu gebeurde dat vanaf

- Ron Möller

een betonnen vloer van een halve meter dik. En de kelder werd 4,5 meter diep ontgraven uit zand.’ Van daaruit werd omhoog gebouwd met prefab kolommen, die recht omhoog werden gestapeld. De HSB-elementen dienden als gevalafsluiting tussen de kolommen. ‘Verder is het allemaal per meter gesegmenteerd.’

Cyclus

Möller voegt eraan toe dat het bouwen vanaf de begane grond naar de eerste verdieping extra tijd kostte. Daarna had iedereen de manier van werken in de vingers. De cyclus herhaalde zich vanaf dat punt, zodat het tempo kon worden opgeschroefd. Aan elke etage werd zo’n drie weken besteed.