Метју
ПОГЛАВЈЕ1
1КнигазапоколениетонаИсусХристос,синотДавид, синотнаАвраам.
2АвраамгородиИсак;аИсакгородиЈаков;иЈаковги родиЈудаинеговитебраќа;
3ИнаЈудагиродиФаресиЗараодТамара;иФарисго родиЕсром;иЕсромгородиАрам;
4НаАраммусеродиАминадав;аАминадавгороди Насон;иНаасонгородиСалмон;
5НаСалмонмусеродиБузодРахав;иБузгороди ОвидодРут;инаОвидгородиЈесеј; 6НаЈесејмусеродицаротДавид;ацаротДавидго родиСоломоноднеа,којабешеженанаУрија;
7НаСоломонмусеродиРовоам;наРовоаммусероди Авија;аАвијагородиАса;
8НаАсамусеродиЈосафат;иЈосафатгородиЈорам; наЈораммусеродиОзија;
9НаОзијамусеродиЈоатам;иЈоатамгородиАхаз;на АхазмусеродиЕзекија;
10НаЕзекијамусеродиМанасија;иМанасијагороди Амон;аАмонгородиЈосија;
11ИнаЈосијамусеродијаЈехонијаинеговитебраќа, вовреметокогабеаодведенивоВавилон.
12АоткакогидоведоавоВавилон,наЈехонијамусе родиСалатиел;аСалатиелгородиЗоровавел;
13.НаЗоровавелмусеродиАвиуд;аАвиудгороди Елијаким;наЕлијакиммусеродиАзор;
14НаАсормусеродиСадок;аСадокгородиАхим;а АхимгородиЕлиуд;
15НаЕлиудмусеродиЕлеазар;аЕлеазаргороди Матан;аМатангородиЈаков;
16.НаЈаковмусеродиЈосиф,мажотнаМарија,од којасеродиИсус,нареченХристос 17Така,ситепоколенијаодАвраамдоДавидсе четиринаесетродови;аодДавиддоодведувањетово Вавилонимачетиринаесетгенерации;аод одведувањетовоВавилондоХристосима четиринаесетгенерации
18АраѓањетонаИсусХристосбешевака:кога неговатамајкаМаријабешесвршеназаЈосиф,предда сесоберат,таабешепронајденабременаодСветиот Дух
19Тогаш,мажотѝЈосиф,бидејќибешеправеденчовек инесакашедајанаправизајавенпример,решидаја оставитајно
20Но,додекатојразмислувашезатоа,ете,ангел Господовмусејавинасон,велејќи:„Јосифе,сине Давидов,неплашиседајаземешприсебеМарија, твојатажена,заштозачнатотовонеаенаСветиотДух. 21Итааќеродисин,атиќемугодадешиметоИСУС, заштотојќегоспасисвојотнарододнивнитегревови 22Асетотоабешенаправенозадасеисполни реченотоодГосподапрекупророкот,велејќи: 23Еве,девицатаќезабременииќеродисин,иќемуго дадатиметоЕмануел,штосетолкува:Богсонас. 24ТогашЈосиф,когастанаодсон,направикакоштого заповедаангелотГосподов,ијазедекајсебесвојата жена.
25Инејапознавашедодеканегородисвојот првороденсин,игонаречеИСУС
1АкогасеродиИсусвоВитлеемЈудејскиводеновите
2велејќи:„КадеетојштосеродиЦарЈудејски?зашто јавидовменеговатаѕвезданаистокидојдовмедамусе поклониме
3КогагослушнатоацаротИрод,севознемирии целиотЕрусалимсонего
4Икогагисобраситепрвосвештенициикнижницина народот,гипрашакадетребадасеродиХристос.
5Атиемурекоа:„ВоВитлеемЈудејски,заштовакае напишаноодпророкот:
6АтиВитлеем,воземјатаЈудина,несинајмалмеѓу кнезовитенаЈуда,заштоодтебеќеизлезеуправител, којќевладеесомојотнародИзраел
7ТогашИрод,когатајногиповикамудреците, внимателногипрашавоколкучасотсепојавиѕвездата 8ИгииспративоВитлеемирече:„Одетеи
кажетемиповторно,зададојдамијасдамусе поклонам
9Когагослушнаацарот,сизаминаа;иете,ѕвездата, штојавидоанаисток,отидепреднив,додеканедојде изастананадместотокадештобешедетето 10Когајавидоаѕвездата,серадуваасопреголема големарадост
11Икогавлегоавокуќата,говидоамалотодетесо мајкамуМарија,ипаднааиМусепоклонија;злато,и темјанисмирна
12ИкогаБоггипредупредивосонданесеврататкај Ирод,заминаавосвојатаземјаподругпат.
13Икогасиотидоа,ете,ангелотГосподовмусејави наЈосиф,велејќиму:„Стани,земигодететоинеговата мајкаибегајвоЕгипет,ибидитамудодеканете известамИродќегобарамалотодетезадагоуништи
14Когастана,ноќегизедемалотодетеимајкамуи отидевоЕгипет
15ИтамубешедосмрттанаИрод,задасеисполни реченотоодГосподапрекупророкот,велејќи:„Од Египетгоповикавсинотсвој
16ТогашИрод,когавидедекагоисмеваатмудреците, многусеналутиииспратиигиубиситедецаштобеа воВитлееминаситенеговикраишта,оддвегодинипа нагоре,споредвреметокоетојвредногопрашалод мудреците.
17Тогашсеисполнионаштобешекажаноодпророкот Јереми,велејќи:
18ВоРамасеслушнаглас,оплакување,плачиголема
19Но,когаИродумре,ете,ангелГосподовмусејави насоннаЈосифвоЕгипет, 20велејќи:„Стани,земигодететоимајкамуиодиво
Метју
23ИдојдеисенаселивоградотнареченНазарет,зада сеисполниреченотоодпророците:„Ќесенарече Назареец“
ПОГЛАВЈЕ3
1ВотиеденовидојдеЈованКрстител,проповедајќиво пустинатаЈудеја,
2Ивелејќи:Покајтесе,заштосеприближицарството небесно
3ЗаштотоаеонојзакогопророкотИсаијазборуваше, велејќи:„Гласотнаонојштовикавопустината: „ПодгответегопатотнаГоспода,исправетеги неговитепатеки
4АистиотЈованимашеоблекаодкамилсковлакнаи коженпојасоколубедрата;анеговотомесобеше скакулциидивмед
5ТогашизлезекајнегоЕрусалимицелаЈудејаи целиоткрајоколуЈордан,
6ИсекрстијаодНеговоЈордан,исповедајќигисвоите гревови
7Но,когавидекакомногуфарисеиисадукеикако доаѓаатнанеговотокрштевање,имрече:„О,родозмии, којвепредупредидабегатеодгневотштодоаѓа?
8Затоа,давајтеплодовисоодветнизапокајание:
9Инеразмислувајтедакажетевосебе:„Ниегоимаме Авраамзанашиоттатко,заштовивеламдекаБогможе одовиекамењадамуподигнедецанаАвраам“.
10Исега,истотака,секиратаеставенанакоренотна дрвјата:затоасекоедрвоштонедавадобарплодсе сечеисефрлавооган.
11Јаснавистинавекрштавамсоводазапокајание,но онојштодоаѓапоменеепосиленодмене,чиичевли несумдостоендагиносам;
12Чијавентилаторевораката,итојцелосноќего исчистиподотиќејасобересвојатапченицаво гардеробата;ноплеватаќејаизгорисонеизгасливоган.
13ТогашдојдеИсусодГалилејавоЈорданкајЈован,за дасекрстиоднего
14НоЈованмузабрани,велејќи:„Јастребадасе крстамодтебе,атидоаѓашкајмене?
15АИсусмуодговори:„Остависегадабидетака, заштотаканиедајаисполнимесетаправедност.Потоа гопострада
16АИсус,когасекрсти,веднашизлезеодводата,и ете,мусеотворијанебото,иговидеБожјиотДухкако слегувакакогулабисветиврзнего
17Иетегласоднебото,велејќи:„Овојемојот возљубенСин,воКогомиемило
ПОГЛАВЈЕ4
1ТогашИсусбешеодведенодДухотвопустинатаза дабидеискушуванодѓаволот
2Аоткакопостешечетириесетденаичетириесетноќи, огладне
3Акогаискушувачотдојдекајнего,рече:„АкосиСин Божји,заповедајовиекамењадасенаправатлеб 4Нотојодговориирече:„Напишаное:Човекотнема даживеесамоодлеб,тукуодсекојзборштоизлегува
ангелизатебе;противкамен.
7Исусмурече:„Повторноенапишано:Неискушувај ГоГоспода,твојотБог
8Повторно,ѓаволотгооднесенамногувисока планинаимугипокажаситецарстванасветоти славатананив;
9Имурече:„Сетотоаќетигодадам,акопаднешими сепоклониш
10ТогашИсусмурече:„Одиоттука,сатано,заштое напишано:МусепоклонувашнаГоспода,твојотБог,и самоНемуќемуслужиш
11Тогашѓаволотгоостави,иете,дојдоаангелииму служеа
12КогаИсусчудекаЈованефрленвозатвор,отидево Галилеја;
13ИнапуштајќигоНазарет,дојдеисенаселиво Капернаум,штоенаморскиотбрег,вограницитена ЗавулониНефталим.
14ЗадасеисполниреченотоодпророкотИсаија, велејќи:
15ЗемјаЗавулонскаиЗемјаНефталимска,покрајпатот наморето,отадеЈордан,Галилејананезнабошците; 16Народотштоседешевотемнинавидеголема светлина;инаониештоседеавопределотивосенка насмрттаимизникнасветлина
17ОттогашИсуспочнадапроповедаидавели: Покајтесе,заштосеприближицарствотонебесно.
18АИсус,одејќипокрајГалилејскотоМоре,виде двајцабраќа,Симон,нареченПетар,инеговиотбрат Андреј,какофрлаатмрежавоморето,заштобеа рибари
19Атојимрече:„Следетемеиќевенаправамрибари налуѓе.
20Итиеведнашгиоставијасвоитемрежиитргнаапо Него
21Иодејќиоттаму,гивидедругитедвајцабраќа,Јаков, синотЗаведеев,инеговиотбратЈован,вокорабсо нивниоттаткоЗеведеј,какогипоправаатсвоитемрежи; игиповика.
22Итиеведнашгооставијабродотисвојоттаткои тргнаапонего
23АИсусјаобиколицелаГалилеја,поучувајќипо нивнитесинагоги,проповедајќигоЕвангелиетоза царствотоиисцелувајќисекаквиболестиисекакви болестимеѓународот
24ИнеговатаславасепроширинизцелаСирија;иги исцели
25.ИодешепоНегоголемомноштвонародод
5Блаженисекротките,заштотиеќејанаследатземјата
6Блаженисеониештогладуваатижеднизаправда, заштоќесенаситат
7Блаженисемилостивите,заштотиеќесепомилуваат.
8Блаженисечиститепосрце,заштотиеќеГовидат Бога
9Блаженисемиротворците,заштотиеќесенаречат синовиБожји.
10Блаженисеониештосепрогонуванизаради праведноста,заштонивноецарствотонебесно
11Блаженистевие,когаќевенавредуваатиќеве прогонуваатилажноќекажатсекаквозлопротиввас зарадимене.
12Радувајтесеирадувајтесе,заштоголемаевашата наградананебото,заштотакагипрогонуваапророците штобеапредвас.
13Виестесолтаназемјата;оттогашнеедоброза ништо,тукудабидеизбрканоидасегазиподлуѓе
14Виестесветлинатанасветот.Градкојепоставенна риднеможедасесокрие
15Нитулуѓетопалатсвеќаијаставаатподгрмушка, тукунасвеќник;иимдавасветлинанаситештосево куќата
16Таканекасветивашатасветлинапредлуѓето,зада гивидатвашитедобриделаидагославатвашиотОтец небесен
17Немојтедамислитедекадојдовдагоуништам законотилипророците:недојдовдауништам,тукуда исполнам
18Зашто,вистинавивелам,додеканепоминатнебото иземјата,нитуеднајотаилиеднаточканемада поминеодзаконот,додекасèнесеисполни
19Затоа,којќепрекршиеднаодовиенајмализаповеди итакаќегинаучилуѓето,ќесенареченајмалво царствотонебесно;
20Заштовивелам,аковашатаправедностнеја надминеправедностанакнижницитеифарисеите, немадавлезетевоцарствотонебесно
21Стеслушналедекаекажаноодстаритевремиња: „Неубивај;икојќеубие,ќебидевоопасностодсудот.
22Но,јасвивелам:секојштоќесеналутинасвојот братбезпричина,ќебидевоопасностодсудот;,ќе бидевоопасностодпеколниотоган.
23Затоа,акогодонесешсвојотдарпреджртвеникоти тамусесетишдекабраттииманештопротивтебе; 24Оставиготамутвојотдарпреджртвеникотиодиси; првопомирисесобратти,апотоадојдиипринесиго својотдар.
25Брзодоговорисесосвојотпротивник,додекасина патотсонего;данетепредадепротивникотна судијата,асудијатадатепредаденаслужбеникотида бидешфрленвозатвор.
26
27Стеслушналедекаекажаноодстаритевремиња: „Невршипрељуба
28Но,јасвивелам,декасекојштогледанаженазада јасака,тојвеќеизвршилпрељубасонеавосвоетосрце. 29Аакодеснотоокотесоблазнува,извадигоифрли гоодсебе,заштотиекориснодазагинееденодтвоите членови,анецелототвоетелодабидефрленово
30Аакотесоблазнувадеснатарака,отсечијаифрли
31Реченое:„Којќејаостависвојатажена,некаѝдаде писмозаразвод;
32Но,јасвивелам:секојштоќејаостависвојатажена, освензарадиблуд,јанаведуванапрељуба;
33Повторно,слушнавтедекаекажаноодстарите времиња:„Несезаколнувајсебеси,тукуисполнувајги своитезаклетвинаГоспода
34Нојасвивелам:никаконеколнајте;нитуоднебото; заштотоаеБожјиотпрестол:
35Нитупрекуземјата;заштотоамуеподножјена нозете:нитупрекуЕрусалим;заштотоаеградотна големиотЦар.
36Инесезаколнувајвоглавата,заштонеможешда направишнитуедновлакнобелоилицрно
37Новашатакомуникацијанекабиде:Да,да;Не,не, бидејќисèштоеповеќеодовадоаѓаодзло
38Стеслушналедекаеречено:Окозаокоизабзазаб
39Но,јастивелам,данесепротивишназлото;
40Ааконекојсакадатетужипредзаконотидатиго одземемантилот,некагоимаитвојотнаметка
41Икојќетенатерадапоминешеднамилја,одисо негодвајца
42Дајмунаонојштотебара,инеотстапувајодоној штосакадапозајмиодтебе.
43Стеслушналедекаекажано:„Сакајгоближниот својимразигосвојотнепријател“
44Нојасвивелам:сакајтегисвоитенепријатели, благословувајтегиониештовепроколнуваат,правете имдобронаониештовемразатимолетесезаоние штовенавредуваативепрогонуваат;
45ЗадабидетедецанавашиотОтецнебесен,зашто Тојгоизгревасвоетосонцеиврззлитеиврздобрите,и пуштадождврзправеднитеинеправедните.
46Зашто,акогисакатеониештовељубат,каква наградаимате?заремдуриимитницитенесеисто?
47Иакогипоздравуватесамосвоитебраќа,што правитеповеќеоддругите?нелидуринимитниците?
48Затоа,бидетесовршени,какоштоесовршенвашиот Отецнебесен.
ПОГЛАВЈЕ6
1Внимавајтеданејадаватесвојатамилостинапред луѓетозадабидатвидениоднив:инакунематенаграда одвашиотОтецнебесен
2Затоа,когадавашмилостина,нетрубајпредтебе, какоштоправатлицемеритепосинагогитеипо улиците,задаимаатчовечкаслава.Вистинавивелам,
Метју
6Ати,когасемолиш,влезивосвојотплакарикогаќе јазатворишвратата,молисенасвојотТатко,којево тајност;итвојотТатко,Којгледатајно,ќетенагради јавно.
7Но,когасемолите,неупотребувајтенапразно повторување,какоштоправатнезнабошците,зашто мислатдекаќебидатчуенипорадинивнотомногу зборување.
8Затоа,небидетесличнинанив,заштовашиотТатко знаештовитреба,преддапобаратеодНего
9Затоамолетесевака:Оченаш,Којсинанебесата,да сесветииметотвое
10Дадојдецарствототвое.ДабидеволјатаТвојана земјата,какоинанебото
11Дајнигоовојденнашиотсекојдневенлеб
12Ипростинигинашитедолгови,какоштониеим простуваменанашитедолжници
13Иневоведувајнèвоискушение,тукуизбавинèод злото,заштоТвоеецарствотоисилатаиславата засекогашАмин
14Зашто,акоимгипроститеналуѓетонивните гревови,ќевигипростиивашиотнебесенТатко.
15Но,аковиенеимгипроститеналуѓетонивните гревови,нитувашиотТатконемадавигипрости вашитегревови.
16Освентоа,когапостете,небидететажникако лицемерите,заштотиегоизобразуваатсвоетолицеза даимсечининалуѓетодекапостат.Вистинавивелам, тиеимаатсвојанаграда
17Ати,когапостиш,помажисијаглаватаиизмијго лицето;
18Данеимсејавишналуѓетодекапостиш,тукуна твојотТатко,Којевотајност;
19Несобирајтезасебебогатстваназемјата,кадешто молецоти'рѓатарасипуваат,икадештокрадците пробиваатикрадат;
20Но,собирајтезасебебогатствананебото,кадешто нитумолецниту'рѓанерасипуваат,икадешто крадцитенепробиваатинекрадат;
21Заштокадеетвоетобогатство,тамуќебидеи твоетосрце
22Светлинатанателотоеокото;затоа,акотвоетооко ечисто,целототвоетелоќебидесветло.
23Но,акотвоетоокоезло,целототвоетелоќебиде полносотемнинаЗатоа,акосветлинаташтоевотебе етемнина,колкуеголематаатемнина!
24Никојнеможедаимслужинадвајцагосподари: заштоилиедниотќегомрази,адругиотќегосака;или ќеседржидоедниот,адругиотќегопрезираНе можетедамуслужитенаБогинамамонот
25Затоавивелам:неразмислувајтезасвојотживот, штоќејадетеилиштоќепиете;нитупакзавашето тело,штоќесеоблечетеЗарживототнееповеќеод месо,ателотоодоблека?
26Евегинебеснитептици:тиенесеат,нитужнеат, нитусобираатвоамбари;новашиотнебесенТаткоги храни.Заремнестемногуподобриоднив?
27Којодвас,размислувајќи,можедадодадееден лакотнасвојотраст?
28Изошторазмислуватезаоблека?Размислетеза полскителилјаникакорастат;несетрудат,ниту предат:
29АсепаквивеламдеканиСоломонвосетасвоја славанебешеоблеченкакоеденоднив.
30Затоа,акоБогтакајаоблечетреватанаполската,
облечемногуповеќе,маловерни?
31Затоа,неразмислувајте,велејќи:„Штодајадеме? или,штодапиеме?или:Воштодасеоблечеме?
32(Засетотоанезнабошцитебараат)заштовашиот небесенТаткознаедекавитребасетотоа
33НобарајтегонајнапредцарствотоБожјоиНеговата праведност;исетотоаќевиседодаде
34Затоа,неразмислувајтезаутрешниотден,зашто утрешниотденќеразмислизанештатасамапосебе. Доволноезатојденнеговотозло
ПОГЛАВЈЕ7
1Несудете,заданебидетесудени 2Зашто,сокаковсудсудите,ќевисесуди,асоонаа меркаштоќејаизмерите,ќевисемери
3Азоштојагледашбрадатавоокотонатвојотбрат,а нејагледашгредатавотвоетооко?
4Иликакоќемукажешнасвојотбрат:Дајдатиго извадамливчетоодокото;иете,имагредавотвоето око?
5Лицемер,првоизвадијагредатаодсвоетооко;и тогашќевидишјаснозадајаисфрлишпрачкатаод окотонатвојотбрат.
6
7Барајтеиќевиседаде;барајтеиќенајдете;чукајтеи ќевисеотвори:
8Заштосекојштобара,добива;икојбаранаоѓа;ина којчукаќемусеотвори
9Иликојеодвас,комусинотдамупобаралеб,ќему даделикамен?
10Илиакопобарариба,ќемудаделизмија?
11Тогаш,аковие,бидејќистезли,знаетедаимдавате добридаровинасвоитедеца,колкуповеќевашиот Отецнебесенќеимдадедобронаониештобараатод Него?
12Затоасèштосакателуѓетодавиправат,праветеим гоивиеним:заштотоаезаконотипророците 13Влезетеодтеснатапорта,заштоширокаепортата,а широкепатотштоводивопропаст,имногумина влегуваатнизнеа
14Заштотеснаепортата,атесенепатотштоводиво живот,амалкуминагонаоѓаат
15Пазетесеодлажнитепророци,коидоаѓааткајвас воовчаоблека,аодвнатресеволциграбливи
16ЌегипознаетепонивнитеплодовиДалилуѓето собираатгрозјеодтрњеилисмоквиодтрн?
17Такаисекоедобродрводавадобриплодови;но расипанодрводавалошиплодови
20Затоапонивнитеплодовиќегипознаете
Метју
22Мнозинаќемиречатвотојден:Господи,Господи, зарнепророкувавмевоТвоеиме?ивоТвоеиме истерувааѓаволи?ивотвоеименаправимногу чудеснидела?
23Итогашќеимисповедамдеканикогашневе познавав;отстапетеодмене,виештоправите беззаконие
24Затоа,којгислушаовиемоизборовииги исполнува,ќегоспоредамсомударчовек,којја изградисвојатакуќанакарпа
25Ипаднадожд,идојдоапоплави,дувааветровии удирааврзтаакуќа;инепадна,заштобешеоснованна карпа.
26Исекојштогислушаовиемоизборови,анеги исполнува,ќесеспоредисобезуменчовек,којја изградисвојатакуќанапесок.
27Ипаднадожд,идојдоапоплави,дувааветровии удирааврзтаакуќа;ипадна:иголембешенеговиот пад.
28ИсеслучикогаИсусгизавршиовиезборови, народотсезачудиоднеговотоучење:
29Заштогипоучувашекаконекојштоимавласт,ане какокнижници
ПОГЛАВЈЕ8
1Когатојслезеодпланината,многумноштвогоследеа 2Иете,дојдееденлепрозенимусепоклони,велејќи: „Господи,акосакаш,можешдамеисчистиш
3АИсусјаподадераката,годопреирече:„Ќесакам; бидичист.Иведнашмусеисчистилепрата.
4АИсусмурече:„Некажувајникому;тукуоди, покажимусенасвештеникотипринесигоподарокот штогозаповедалМојсеј,какосведоштвозанив.
5АкогавлезеИсусвоКапернаум,мупријдестотники гомолеше:
6Ивелејќи:Господи,мојотслугалежидома парализиран,тешкоизмачуван
7АИсусмурече:Ќедојдамиќегоизлечам
8Стотникотодговориирече:„Господи,несумдостоен дадојдешподмојотпокрив;тукукажисамозбори мојотслугаќеоздрави
9Заштојассумчовекподвласт,имамвојниципод мене;имувеламнаовојчовек:оди,итојоди;ана другиот:Дојди,итојдоаѓа;инамојотслуга:Направи готоа,итојќегонаправи.
10Когагочутоа,Исуссезачудииимреченаоние штоследеа:„Вистинавивелам,ненајдовтолкуголема вера,не,нитувоИзраел
11Ијасвивеламдекамнозинаќедојдатодистоки западиќеседнатсоАвраам,ИсакиЈаковвоцарството небесно.
12Асиновитенацарствотоќебидатисфрлениво надворешнататемнина:тамуќебидеплачичкртањесо заби
13АИсусмуреченастотникот:„Одиси;икакошто сиповерувал,такадатибиде.Инеговиотслугабеше исцеленвоистиотчас
14ИкогадојдеИсусвокуќатанаПетар,јавиде мајкатананеговатаженалеженаиболнаодтреска.
15Итојјадопренејзинатарака,итрескатајаостави,и
16Когасевечерта,Мудоведоамнозинаобземениод
17ЗадасеисполниреченотоодпророкотИсаија,
18АИсус,когавидеоколунегоголемомноштво, заповедадазаминенадругатастрана.
19Аеденкнижникдојдеимурече:„Учителе,ќете следамкадеидаодиш
20АИсусмурече:„Лисицитеимаатдупки,а небескитептицигнезда;ноСинотЧовечкинемакаде дајаположиглавата.
21Адругоднеговитеученицимурече:„Господи, дозволимипрводаотидамдагопогребамтаткоми 22НоИсусмурече:„Следиме;амртвитенекаги закопаатсвоитемртви
23Акогавлезевокораб,Неговитеученицигоследеа 24Иете,секренаголемабуравоморето,такашто бродотбешепокриенсобранови,нотојспиеше 25АнеговитеученицидојдоакајНего,горазбудијаи рекоа:„Господи,спасинè!
26Атојимрече:„Зоштосеплашите,маловерни? Потоастанаигипрекориветровитеиморето;и настанаголемасмиреност.
27Нолуѓетосечудеа,велејќи:„Каковеовојчовек, штодурииветровитеиморетомусепокоруваат!
28АкогадојдеоддругатастранавоГергесејската земја,госретнаадвајцаопседнатисоѓаволи,кои излегувааодгробовите,многужестоки,такаштоникој неможешедапоминепотојпат.
29Иете,тиеизвикаа,велејќи:„Штоимамениесотебе, Исусе,СинеБожји?дојдовтелиданемачитепред време?
30Иимашедобарпатоднивстадомногусвињишто пасеше
31ТакаѓаволитеГомолеа,велејќи:„Аконèизбркаш, дозволинидаодимевостадотосвињи
32Атојимрече:„Одете!Икогаизлегоа,влегоаво стадотосвињи;
33Аониештогичуваапобегнааиотидоавоградоти раскажаасèиштоимсеслучинаопседнатитеод ѓаволите.
34Иете,целиотградизлезедагопречекаИсуса; ПОГЛАВЈЕ9
1Ивлезевокораб,поминаидојдевосвојотград. 2Иете,Мудоведоаеденпарализиран,легнатна креветот;Сине,бидидоброрасположена;датисе простатгревовите
3Иете,некоиодкнижницитерекоавосебе:„Овој хули
4АИсус,знаејќигинивнитемисли,рече:„Зошто мислителошовосвоитесрца?
5Зашто,далиеполеснодасекаже:датисепростат
6Но,задазнаетедекаСинотЧовечкиимамоќна
Метју
8Но,когамноштвотоговидетоа,севосхитувааиГо славеаБога,Којимдадетаквамоќналуѓето.
9ИкогаИсуссиодешеоттаму,видееденчовек,по имеМатеј,какосединацарината,имурече:„Следи ме!Итојстанаитргнапонего.
10ИсеслучикогаИсусседешенатрпезавокуќата, ете,дојдоамногумитнициигрешницииседнаасо Негоисонеговитеученици.
11Акогафарисеитеговидоатоа,имрекоана ученицитеНегови:„ЗоштовашиотУчителјадесо цариницитеигрешниците?
12НоИсус,когагочутоа,имрече:„Неимтреба лекарназдравите,тукунаболните.
13Но,одетеинаучетештозначитоа:ќеимаммилост, анежртва,заштонедојдовдагиповикам праведниците,тукугрешницитенапокајание.
14ТогашдојдоаприНегоученицитенаЈованирекоа: „Зоштониеифарисеитепостимечесто,атвоите ученицинепостат?
15АИсусимрече:„Можатлимладоженцитеда тагуваатдодекамладоженецотесонив?ноќедојдат деновикогаќеимгоодзематмладоженецотитогашќе постат
16Никојнеставапарченовоплатнонастараоблека, заштоонаштоеставенозадасенаполни,сеземаод облеката,акиријатасевлошува 17Нитулуѓетонеставаатнововиновостаришишиња: инаку,шишенцатасекршат,винотоистекува,а шишињатапропаѓаат;тукуставаатнововиновонови шишиња,идветесечуваат 18Додекатојимгозборувашеова,ете,дојдееден владетелимусепоклони,велејќи:„Мојатаќеркае умрена,нодојди,положијаракатаврзнеа,итааќе живее.
19АИсусстанаитргнапоНего,аистотакаинеговите ученици
20Иете,еднажена,којабешеболнаоддванаесет годиникрв,дојдезаднегоиседопредорабовитена неговатаоблека
21Заштотаавосеберече:„Акоможамсамодаја допрамнеговатаоблека,ќебидамоздрав“
22НоИсуссесвртеконнегоикогајавиде,рече:„ Ќерко,утешисе!твојатавератеоздрави.Ижената оздравеодтојчас
23АкогадојдеИсусводомотнавладетелотигивиде мистеритеинародоткаковреваат,
24Тојимрече:„Дајтеместо,заштослугинкатанее мртва,тукуспие.Итиемусесмеејадопотсмев.
25Но,коганародотизлезенадвор,тојвлезеијафати зарака,ислугинкатастана
26Иовааславаотидевоцелататааземја
27АкогаИсусзаминаоттаму,двајцаслепигоследеа, викајќиивелејќи:„СинеДавидов,помилујнè!
28Икогавлезевокуќата,слепитедојдоакајнего;а Исусимрече:„Верувателидекаможамдагосторам тоа?Тиемурекоа:Да,Господи
29Тогашимгидопреочите,велејќи:„Вам,според вашатавера!
30Иимсеотворијаочите;аИсусстрогогизаповеда, велејќи:„Внимавајтеникојданезнае!
31Нотие,когасизаминаа,јараширијанеговатаслава воцелататааземја
32Когаизлегоа,ете,мудоведоанем,опседнатсоѓавол 33Акогаѓаволотбешеистеран,немиотзборуваше,а
34Нофарисеитерекоа:„Онистеруваѓаволипреку кнезотнаѓаволите
35ИодешеИсуспоситеградовиисела,поучувајќипо
царствотоиисцелувајќисекакваболестисекаква болестмеѓународот
36Но,когаговидемноштвото,сесожалинанив, заштосеонесвестијаисераспрснаакакоовцибез пастир.
37ТогашимреченаученицитеСвои:Жетвата навистинаемногу,аработницитемалку;
38Затоа,молетегоГосподаротнажетвата,даиспрати работницинасвојатажетва
1ИкогагиповикакајсебеСвоитедванаесетученици, имдадевластпротивнечиститедухови,дагиистераат идаисцелуваатсекакваболестисекакваболест 2Имињатанадванаесеттеапостолисеова;Првиот, Симон,којсевикаПетар,инеговиотбратАндреј; Јаков,синотЗаведеев,инеговиотбратЈован; 3ФилипиВартоломеј;ТомаиМатејмитникот;Јаков, синотнаАлфеј,иЛебеј,чиепрезимебешеТадеј; 4СимонХананеецотиЈудаИскариот,којистотакаго предаде
5ОвиедванаесетИсусгииспратииимзаповеда:„Не одетепопатотнанезнабошцитеиневлегувајтево нитуеденграднаСамарјаните
6Тукуодипопрвокајизгубенитеовцинадомот Израилев
7Идодекаодите,проповедајте,велејќи:Царството небесносеприближи.
8Исцелувајтегиболните,исчистетегилепрозните, воскреснувајтемртви,истерувајтеѓаволи:бесплатно степримиле,бесплатнодавајте.
9Недавајтенитузлато,нитусребро,нитубакарво чантите,
10Нитуковчегзавашетопатување,нитудвепалта, нитучевли,нитустапови,заштоработникотедостоен засвоетојадење
11Ивокојбилоградилиградќевлезете,прашајтекој едостоенвонего;иостанететамудодеканеодите оттаму.
12Икогаќевлезетевокуќа,поздраветеја
13Иакокуќатаедостојна,некадојдевашиотмирврз неа,ааконеедостојна,некависевратимирот
14Акојнемадавеприми,нитудагичуевашите зборови,когаќеизлезетеодтојдомилиград,
15Вистина,вивелам,наземјатаСодомскаиГомораќе
18Иќевеизведатпредуправителиицаревизаради мене,засведоштвопротивнивипротивнезнабошците.
19Но,когаќевепредадат,неразмислувајтекакоишто ќезборувате,заштовоистиотчасќевиседадештоќе зборувате.
20Заштовиенезборувате,тукуДухотнавашиотОтец, Којзборувавовас
21Ибратотќегопредадебратотнасмрт,ататкото детето,адецатаќесекренатпротивродителитеиќеги убијат
22Иситеќевемразатзарадимоетоиме,нокојќе истраедокрај,ќебидеспасен
23Но,когаќевегонатвоовојград,бегајтеводруг, заштовистинавивелам:немадагипоминете градовитеИзраилевидодеканедојдеСинотЧовечки
24Ученикотнеенадсвојотгосподар,нитуслугатанад својотгосподар
25Доволноенаученикотдамубидекакогосподар,а наслугатакакосвојгосподар.Акогосподаротна куќатагонарекуваатВелзевул,колкуповеќеќеги наречатоднеговиотдом?
26Затоа,неплашетесеоднив:заштонеманишто покриено,штонемадасеоткрие;исесокри,тоанема дасезнае
27Штовивеламвотемнина,зборувајтевосветлина,а штослушатенауво,проповедајтенапокривите
28Инеплашетесеодониештогоубивааттелото,но неможатдајаубијатдушата;
29Зарнесепродаваатдвеврапчињазадолар?иеден однивнемадападненаземјабезвашиотТатко
30Но,ситевлакнанавашатаглавасеизброени.
31Затоа,неплашетесе,виестеповредниодмногу врапчиња
32Затоа,којќемеисповедапредлуѓето,ќего исповедамијаспредмојотОтецнебесен
33Но,којќесеодречеодМенепредлуѓето,ќесе одречамиоднегопредмојотОтецнебесен.
34Немојтедамислитедекадојдовдаиспратаммирна земјата:недојдовдаиспратаммир,тукумеч
35Зашто,дојдовдагоразбираммажотодтаткаси, ќеркатаодмајкасииснаатаодсвекрвата
36Анепријателиначовекотќемубидатоднеговото домаќинство.
37Којгосакататкотоилимајкатаповеќеодмене,нее достоензамене,акојсакасинилиќеркаповеќеод мене,неедостоензамене.
38АкојнегоземасвојоткрстинеодипоМене,нее достоензаМене.
39Којќегонајдесвојотживот,ќегозагуби,акојќего загубиживототсвојзарадимене,ќегонајде
40Којвепримавас,мепримаМене,акојмеприма Мене,гопримаонојштомеиспрати.
41Којпримапророквоименапророк,ќедобие пророчканаграда;икојпримаправедниквоимена праведник,ќедобиеправеднанаграда 42Икојќемудадедапиенаедноодовиемалечки чашаладнаводасамовоименаученик,вистинави
ПОГЛАВЈЕ11
1ИкогаИсусзавршидаимзаповеданасвоите дванаесетученици,отидеоттамудапоучуваида проповедавонивнитеградови.
2АкогаЈовангислушнавозатворотХристовитедела, испратидвајцасвоиученици,
3Имурече:„Тиситојштотребададојдеилида барамедруг?
4Исусодговорииимрече:„Одетеипокажетемуна Јованпакштослушатеигледате
5Слепитегледаат,сакатитеодат,лепрознитесечистат, глувитеслушаат,мртвитевоскреснуваат,ана сиромашнитеимсепроповедаЕвангелието
6Иблаженеоној,којнемадасесоблазнуваодмене 7Икогатиезаминуваа,Исуспочнадамузборувана народотзаЈована:„Штоизлеговтедавидитево пустината?Трскапотресенаодветрот?
8Но,штоизлеговтедавидите?Човекоблеченвомека облека?ете,ониештоносатмекаоблекасевоцарските домови
9Но,штоизлеговтедавидите?Пророк?да,вивелам,и повеќеодпророк
10Заштооваетој,закогоенапишано:„Еве,јасго испраќаммојотгласникпредтвоетолице,којќего подготвитвојотпатпредтебе
11Вистинавивелам,меѓуроденитеодженинесе издигналпоголемодЈованКрстител,нонајмалиотво царствотонебесноепоголемоднего
12ИодденовитенаЈованКрстителдосега,царството небеснотрпинасилство,анасилницитегоземаатсо сила
13ЗаштоситепророциизаконотпророкуваадоЈован 14Иакосакатедагопримите,оваеИлија,којтребаше дадојде
15Којимаушидаслуша,некаслуша
16Но,соштодајаспоредамоваагенерација?Тоае сличнонадецатакоиседатнапазаритеигиповикуваат своитеближни,
17Ивелејќи:„Вилупевме,авиенеигравте;ние тагувавмеповас,авиенесеоплакувавте
18ЗаштодојдеЈован,нитујаде,нитупие,атиевелат: „Имаѓавол.
19ДојдеСинотЧовечки,јадеипие,атиевелат:„Ете човеклакомивиноварец,пријателнамитницитеи грешниците.Но,мудростаеоправданазанејзините
20Тогашпочнадагипрекоруваградовитевокоибеа
21Тешкотебе,Хоразин!Тешкотебе,Витсаида!зашто,
Метју
сокритоаодмудритеиразумнитеиимгооткрина младенците.
26Така,Татко,заштотакатисечинешедобро
27СèмиепредаденоодМојотТатко;иникојнеГо познаваСинот,освенОтецот;нитунекојГопознава Отецот,освенСинот,ионојкомуштоСинотсакадаму гооткрие
28Дојдетекајмене,ситештостеизморении обременети,ијасќевеодморам
29Земигомојотјаремнасебеинаучиодмене;зашто јассумкротокисмиренпосрце,иќенајдетеодморза вашитедуши
30Заштомојотјаремелесен,амоетобремеелесно.
ПОГЛАВЈЕ12
1ВотоавремеИсусодешевосаботенденнизпченката; аученицитеНеговибеагладниипочнаадаги откинуваатклавитеидајадат.
2Но,когафарисеитеговидоатоа,Мурекоа:„Ете, твоитеученицигоправатонаштонеедозволенодасе правивосабота.
3Нотојимрече:„Нестепрочиталелиштонаправи Давидкогаогладнувашеиониештобеасонего;
4КаковлезевоБожјиотдомигоизеделеботза предавство,штонемубешедозволенодагојадениту тој,нитуониештобеасонего,тукусамосвештениците?
5Илинестепрочиталевозаконотдекавосаботни деновисвештеницитевохрамотјаосквернуваат саботатаисенепорочни?
6Нојасвивеламдеканаоваместоепоголемод храмот
7Но,дазнаевтештозначитоа,ќеимаммилост,ане жртва,немашедагиосудитеневините.
8ЗаштоСинотЧовечкиеГосподардуриина саботниотден
9Акогаотидеоттаму,отидевонивнатасинагога.
10Иете,имашееденчовекнакојмусеисушираката Игопрашаа,велејќи:„Далиедозволенодаселекува восаботниденови?задагообвинат.
11Атојимрече:„Којќеимамеѓувас,штоќеима еднаовца,иакопадневојамавосабота,немалидаја фатиидајаизвади?
12Тогаш,колкуечовекподобародовца?Затоае дозволенодасеправидобровосаботнитеденови 13Тогаштојмуреченачовекот:„Пружијараката!И гоиспружи;ибешеобновенцелосно,какоидругиот
14Тогашфарисеитеизлегоаиодржаасоветпротив него,какодагоуништат
15Но,когадознаИсус,сеповлечеоттаму; 16Иимзаповедаданегообјавуваат:
17ЗадасеисполниреченотоодпророкотИсаија, велејќи:
18Евегомојотслуга,когогоизбрав;возљубенмој,во когоеугоднамојатадуша:ќегоположаммојотдухна него,итојќеимпокаженанезнабошцитесуд
19Немадасебори,нитудаплаче;нитунекојќего слушанеговиотгласнаулиците 20Немадаскршискршенатрскаиленшточадинема даизгаснедодеканегоиспратисудотдопобедата. 21ИвоНеговоимеќесенадеваатнезнабошците
23Исиотнародсезачудиирече:„Неелиова
24Афарисеитекогагослушнаатоа,рекоа:„Овојне
25АИсусгизнаешенивнитемислииимрече:„Секое царствоподеленопротивсебе,запустеное;исекојград иликуќаподеленапротивсебенемадаиздржи.
26Иакосатанатагоистерасатаната,тојеподелен противсебе;какоќезастанетогашнеговотоцарство?
27ИакојаспрекуВелзевулистерувамѓаволи,сокого вашитедецагиистеруваат?затоатиеќебидатваши судии.
28Но,акоистерувамѓаволисоБожјиотДух,тогашдо васдојдецарствотоБожјо
29Или,инаку,какоможенекојдавлезевокуќатана силенчовекидамугоограбиимотот,акопрвонего врзесилниот?апотоаќесијарасипекуќата
30Којнеесоменеепротивмене;акојнесобирасо мене,серасфрла
31Затоавивелам:секојгревихулаќеимсепростина луѓето,нохулатапротивСветиотДухнемадаимсе простиналуѓето
32ИкојќекажезборпротивСинотЧовечки,ќемусе прости;
33Илинаправетегодрвотодобро,анеговиотплоде добар;илинаправетегодрвоторасипано,инеговиот плод,заштодрвотосепознавапонеговиотплод.
34Ородназмии,какоможетевие,злобни,да зборуватедобро?заштоодизобилствотонасрцето устатазборува.
35Добриотчовекоддобратаризницанасрцетовади добриработи,алошиотчовекодзлобнатаризница извлекувалошиработи.
36Но,јасвивелам,деказасекојпразензборштоќего кажатлуѓето,ќеодговараатзатоавосудниотден
37Заштосотвоитезборовиќебидешоправданисо твоитезборовиќебидешосуден
38Тогашодговоријанекоиодкнижницитеифарисеите, велејќи:„Учителе,сакамедавидимезнакодтебе.
39Нотојимодговорииимрече:„Злоби прељубничкиродбаразнак;инемадамуседадезнак, освензнакотнапророкотЈона.
40Зашто,какоштоЈонабешетриденаитриноќиво стомакотнакитот;такаиСинотЧовечкиќебидетри денаитриноќивосрцетоназемјата.
41ЛуѓетоодНиневијаќевоскреснатнасудсооваа генерацијаиќејаосудат;иете,тукаепоголемодЈона.
42Кралицатанајуготќевоскресненасудотсоовојрод
43Коганечистиотдухќеизлезеодчовек,тојодипо
44Тогаштојрече:„Ќесевратамвомојатакуќаодкаде
45Тогаштојодииземасосебеседумдругидухови
46Додекатојуштезборувашесонародот,ете,мајкаму инеговитебраќастоејанадворисакаадазборуваатсо него
47Тогашеденмурече:„Ете,мајкатиитвоитебраќа стојатнадворисакаатдазборуваатсотебе.
48Нотојодговориимуреченаонојштомукажа:„ Којаемајками?акоисемоитебраќа?
49АтојјаподадеракатаконСвоитеученициирече:„ Евејамајкамиимоитебраќа!
50Зашто,којјавршиволјатанаМојотОтецнебесен, тојмиебрат,сестраимајка ПОГЛАВЈЕ13
1ИстиотденИсусизлезеодкуќатаиседнапокрај морето.
2Исесобрааголемомноштвокајнего,такаштотој влезевокорабиседна;ацелотомноштвостоешена брегот.
3Иимкажамногуработивопараболи,велејќи:„Ете, сејачизлезедасее;
4Икогасееше,некоисемињападнаапокрајпатот,и дојдоаптицитеигипроголтаа
5Некоипаднаанакамениместа,кадештонемаамногу земја,иведнашникнаа,заштонемаадлабочинана земјата
6Икогаизгреасонцето,тиесеизгореа;ибидејќи немаакорен,тиесекнаа.
7Анекоипаднаамеѓутрње;иникнаатрњеиги задавија
8Адругиотпаднаводобраземјаидадеплод,кој стократен,другиотшеесет,другиоттриесеткратен 9Којимаушидаслуша,некаслуша
10АученицитедојдоаиМурекоа:„Зоштоим зборувашвопараболи?
11Тојодговорииимрече:„Затоаштовиедаденода гизнаететајнитенацарствотонебесно,нонимнеиме дадено
12Зашто,којима,ќемуседадеиќеимаповеќе;ана којнема,ќемусеодземеитоаштогоима.
13Затоаимзборувамвопараболи:бидејќигледаатне гледаат;ислушајќинеслушаат,нитуразбираат 14ИвонивсеисполнувапророштвотонаИсаија,кое вели:„Слушајќиќеслушате,анемадаразберете;и гледајќи,ќевидите,инемадавидите:
15Зашто,срцетонаовојнародеотежнато,ушитемусе затапениодслушање,аочитеимсезатворени;дане гледаатсоочиидаслушаатсоуши,даразбератсо срцеидасеобратат,ајасдагиизлечам
16Ноблаженисетвоитеочи,заштогледаат,итвоите уши,заштослушаат
17Зашто,вистинавивелам,декамногупророции праведницисакаадаговидатонаштовиегогледате,а неговидоа;идагослушатеонаштогослушате,ане стегочуле
18Затоа,чујтејапараболатазасејачот 19Коганекојќегочуесловотонацарството,анего
24Имкажадругапарабола,велејќи:Царството небесноесличноначовеккојпосеалдобросемена својатанива
25Но,додекалуѓетоспиеја,неговиотнепријателдојде ипосеакаколмеѓупченицатаисиотиде
26Но,когасечилотоникнаиродиплод,тогашсе појавиикаколот.
27Идојдоаслугитенадомаќинотимурекоа: „Господине,заремнесипосеалдобросеменасвојата нива?одкадетогашимакакол?
28Тојимрече:„НепријателгонаправитоаСлугитему рекоа:„Тогашсакашдаодимедагисобереме?
29Нотојрече:Не;задане,додекагособиратекаколот, сонегојаискоренитеипченицата
30Некарастатидветезаеднодожетвата,авовремето нажетватаќеимречамнажетварите:Соберетегопрво каколотиврзетеговосноповизадагозапалите,а житотособеретеговомојаташтала
31Другапараболаимкажа,велејќи:Царството небесноекакозрносинап,штогозедееденчовекиго посеавосвојатанива
32Штоенавистинанајмалоодситесемиња,нокогаќе порасне,тоаенајголемомеѓутревкитеистанувадрво, такаштоптицитенебеснидоаѓаатисесместуваатна неговитегранки.
33Другапараболаимкажа;Царствотонебесноекако квасец,којгозедееднаженаигоскрилвотримери брашно,додеканесезаквасицелиот.
34СетотоаИсусмугокажанамноштвотовопараболи; инеимзборувашебезпарабола:
35Задасеисполниреченотоодпророкот,велејќи:„Ќе јаотворамустатасвојавопараболи;Ќеизговорам работиштосечуваатвотајностодосновањетона светот.
36ТогашИсусгоиспратимноштвотоивлезевокуќата;
37Тојодговорииимрече:„КојсеедобросемееСин Човечки;
38Полетоесветот;добротосемесесиновитена царството;нокаколотесиннанечесниот;
39Непријателотштогипосеалеѓаволот;жетватае крајнасветот;ажетваритесеангелите
40Така,каколотсесобираигоривооган;такаќебиде накрајотнаовојсвет.
41СинотЧовечкиќегииспратиСвоитеангели,итие
Метју
иодрадостодиипродавасèштоимаијакупуватаа нива.
45Повторно,царствотонебесноесличнонатрговец, којбараубавибисери.
46Кој,коганајдееденскапоценбисер,отидеи продадесèштоимашеигокупи
47Повторно,царствотонебесноекакомрежа,фрлена воморетоисобранаодсекаковвид.
48Која,когасенаполни,извлекоанабрегот,седнааи гисобраадобритевосадови,алошитегифрлија
49Такаќебидеинакрајотнасветот:ќеизлезат ангелитеиќегиодвојатзлитеодправедните, 50Иќегифрлатвоогненапечка:ќеимаплачи чкртањесозаби
51Исусимрече:„Горазбравтелисетотоа?Тиему велат:Да,Господи.
52Тогашимрече:„Затоа,секојкнижник,којепоучен зацарствотонебесно,есличенначовекштоедомаќин, којодсвојатаризницавадиновоистаро.
53Исеслучи,когаИсусгизавршиовиепараболи, заминаоттаму
54Икогадојдевосвојатаземја,гипоучувашево нивнатасинагога,дотојстепенштосечудеаирекоа: „Одкадемуенаовојчовековаамудростиовиесилни дела?
55Зарованеесиннадрводелецот?мајкамунесевика Марија?инеговитебраќа,Јаков,Јосеј,СимониЈуда?
56Анеговитесестри,неселиситесонас?Одкаде тогашовојчовексетотоа?
57ИтиесенавредијаоднегоНоИсусимрече: Пророкотнеебезчест,освенвосвојатаземјаиво својотдом
58Итамуненаправимногумоќниделапоради нивнотоневерување.
ПОГЛАВЈЕ14
1ВотоавремеИрод,четириархотслушназаславатана Исус,
2Иимреченасвоитеслуги:„ОваеЈованКрстител;тој воскреснаодмртвите;изатоамоќнитеделасе покажуваатвонего
3ЗаштоИродгофатилЈован,говрзалигоставилво затворзарадиИродијада,женатананеговиотбрат Филип
4ЗаштоЈованмурече:„Нетиедозволенодајаимаш.
5Акогасакашедагоубие,сеисплашиодмноштвото, заштогосметаазапророк.
6Но,когасеславешероденденотнаИрод,ќеркатана ИродијадазаиграпреднивимуугодинаИрод 7Тогаштојсозаклетваветидекаќеѝдадештоида побара.
8Атаа,откакопретходнобешепоученаодмајкаси, рече:„ДајмијаовдеглаватанаЈованКрстителво полнач
9Ицаротсезажали:сепак,зарадизаклетватаионие штоседеасонегонајадење,заповедадаѝјададат.
10ИтојиспратиимујаотсечеглаватанаЈованво затворот
11Аглаватамујадонесоавополначиѝјададоана девојката,атааијадонесенамајкаси
12Анеговитеученицидојдоа,гозедоателото,го
14АИсусизлезе,видеголемомноштво,сесмилува коннивигиисцелинивнитеболни
15Акогабешевечер,Неговитеученицидојдоапри Негоирекоа:„Оваепустоместо,авреметовеќе помина;Испратигомноштвотодаодипоселатаида сикупатхрана
16НоИсусимрече:„Нетребадасиодат;дајтеимда јадат
17Атиемурекоа:„Овдеимамесамопетлебаидве риби
18Тојрече:„Доведетегиовдекајмене
19Имузаповеданамноштвотодаседненатревата,ги зедепеттелебаидветериби,погледнаконнебото, благословиипрекршиигидаделебовитенасвоите ученици,аученицитенамноштвото..
20Иситејадеаисенаситија;
21Аониештојадеабеаоколупетилјадимажи,освен женитеидецата.
22ИведнашИсусгинатераСвоитеученицидавлезат вокорабидаодатпреднегонадругатастрана,додека тојгоиспраќанародот.
23Акогагоиспратимноштвото,сеискачинаедна планиназадасепомолиодвоено;
24Нобродотсегабешесредеморето,разбрануванод бранови,заштоветротбешеспротивен
25ИвочетвртатаноќнастражаотидеИсускајнив, одејќипоморето.
26Акогаговидоаученицитекакоодипоморето,се вознемиријаирекоа:„Тоаедух;итиеизвикааодстрав
27НоИсусведнашимрече:„Бидетерасположени!тоа сумјас;неплашетесе
28АПетармуодговориирече:„Господи,акосити, кажимидадојдамкајтебенаводата.
29Атојрече:„Дојди!ИкогаПетарслезеодкоработ, одешеповодатазадаодикајИсус
30Но,когаговидеветроткакосилен,сеуплаши;и почнадатоне,извикавелејќи:Господи,спасиме!
31ИИсусведнашјаподадераката,гофатиимурече: „О,маловерник,зоштосепосомнева?
32Икогавлегоавокоработ,ветротпрестана
33ТогашдојдоаониештобеавокоработиМусе поклонија,велејќи:„Вистина,тисиСинБожји.
34Икогапоминаа,дојдоавоземјатаГенисаретска
35Икогалуѓетоодтоаместогодознаа,испратијапо целатаобластнаоколуигидоведоакајнегоситеболни;
36ИГомолеадагодопратсамодополитенанеговата облека;
1ТогашдојдоакајИсускнижницитеифарисеите,кои
4ЗаштоБогзаповеда,велејќи:„Почитувајгитаткасии мајкаси,икојпроколнувататкоилимајка,некаумре сосмрт!
5Авиевелите:„Којќеимреченататкасиилина мајкаси:„Тоаедар,одштоидаимашкористодмене; 6Инепочитувајтеготаткомуилимајкаму,тојќе бидеслободенТакавиејаизгубивтеБожјатазаповед совашетопредание.
7Лицемери,добропророкувашезавасИсаија,велејќи: 8Овојнародсеприближуваконменесосвојатаустаи мепочитувасосвоитеусни;нонивнотосрцеедалеку одмене
9Нозалудномеобожаваат,учејќигичовечките заповедизаучење
10Игоповикамноштвотоиимрече:Чујтеиразберете 11Тоаштовлегувавоустатанегоосквернувачовекот; ноонаштоизлегуваодустата,тоагоосквернува човекот
12ТогашдојдоаНеговитеученицииМурекоа:„Знаеш лидекафарисеитесенавредија,откакогослушнааова?
13Нотојодговориирече:„Секоерастение,штонего посадилМојотнебесенТатко,ќесеискорени.
14Оставетеги:тиесеслепиводачинаслепитеИако слепиотговодислепиот,идвајцатаќепаднатворов
15ТогашПетародговориимурече:„Кажинијаоваа парабола
16АИсусрече:„Далиивиесèуштенеразбирате?
17Зарнеразбиратеуштедекасèштовлегуваодустата, влегувавостомакотисеисфрлавопровев?
18Ноонаштоизлегуваодустатаизлегуваодсрцето;и гоосквернуваатчовекот.
19Заштоодсрцетоизлегуваатлошипомисли,убиства, прељуби,блудства,кражби,лажнисведоштва,хули;
20Тоаеонаштогоосквернувачовекот:нодасејаде сонеизмиенираценегоосквернувачовекот
21ТогашИсусотидеоттамуиотидевобреговитена ТириСидон.
22Иете,еднаХанаанкаизлезеодистотокрајбрежјеи мувикна,велејќи:„Смилувајме,Господи,Сине Давидов;ќеркамиетешковознемиренаодѓавол.
23НотојнеѝодговоринитузборАНеговитеученици дојдоаиГомолеа,велејќи:„Испратија!заштотаа плачепонас.
24Нотојодговориирече:„Јаснесумиспратен,туку кајизгубенитеовцинадомотИзраилев 25Тогаштаадојдеимусепоклони,велејќи:„Господи, помогними!
26Нотојодговориирече:„Неедобродасеземе леботнадецатаидасефрланакучиња
27Атаарече:„Вистина,Господи,нокучињатајадатод трошкитештопаѓаатодтрпезатананивнитегосподари
28ТогашИсусодговорииѝрече:„Жено,големае твојатавера;некатиекакоштосакашИнејзината ќеркасеоздравиодтојчас
29АИсусзаминаоттамуисеприближидо ГалилејскотоМоре;исекачинаеднапланинаиседна таму.
30ИдојдеприНегоголемомноштво,имајќисосебе куци,слепи,неми,осакатениимногудруги,иги фрлијапредИсусовитенозе;игиисцели:
31Толкуштомноштвотосечудеше,когавидоанеми дазборуваат,осакатенидасездрави,сакатидаодати
инемадагипуштамдапостат,заданесеонесвестат напатот.
33АученицитеНеговимурекоа:„Одкадедаимаме толкулебвопустинатазаданаситиметолкуголемо мноштво?
34АИсусимрече:„Колкулебовиимате?Атиерекоа: „Седуминеколкумалириби“.
35Имузаповеданамноштвотодаседненаземја
36Игизедеседумтелебовиирибите,сезаблагодари, гипрекршииимгидаденаученицитеСвои,а ученицитенамноштвото
37Иситејадеаисенаситија;
38Аониештојадеабеачетириилјадимажи,освен женитеидецата
39Игоиспратимноштвото,седнанакорабидојдево бреговитенаМагдала. ПОГЛАВЈЕ16
1ДојдоаифарисеитесосадукеитеиГоискушуваада импокажезнакоднебото
2Тојодговорииимрече:„Когаевечер,виевелите:ќе бидеубавовреме,заштонеботоецрвено
3Анаутро,денесќебиделошовреме:заштонеботое црвеноиспуштено.О,лицемери,можетедаго распознаетелицетонанебото;нонеможетелидаги препознаетезнацитенавремињата?
4Злоипрељубнопоколениебаразнак;инемадамусе дадезнак,освензнакотнапророкотЈонаИгиоставии сизамина
5АкогадојдоаНеговитеученицинадругатастрана, заборавијадазематлеб
6ТогашИсусимрече:„Внимавајтеичувајтесеод квасецотнафарисеитеисадукеите.
7Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Заштоне зедовмелеб
8ШтоИсус,когагоразбра,имрече:„О,маловерни, зошторазмислуватемеѓусебе,бидејќинедонесовте леб?
9Уштенеразбиратеинесесеќаватенапеттелебови одпеттеилјадииколкукошевизедовте?
10Нитуседумтелебовиодчетиритеилјади,иколку кошевизедовте?
11Каконеразбиратедеканевирековзалеб,дасе чуватеодквасецотнафарисеитеинасадукеите? 12Тогашразбраадекаимзаповедаданесечуваатод
Метју
17АИсусодговориимурече:„БлагословенсиСимон Варјона,заштомесотоикрвтанетигооткријатоа, тукумојотТатко,Којенанебесата 18Ијасистотакативелам,декатисиПетар,инаоваа карпаќејаизградаммојатацрква;ипортитена пеколотнемадагонадвладеат 19Иќетигидадамклучевитенанебеснотоцарство:и штоќесврзешназемјата,ќебидеврзаноинанебото; 20Тогашимзаповеданасвоитеученицидане кажуваатникомудекатојеИсусХристос
21ОттогашИсуспочнадаимкажуванаСвоите ученицидекатребадаодивоЕрусалимидапретрпи многуодстарешинитеиодпрвосвештеницитеиод книжниците,дабидеубиенидавоскресненатретиот ден
22ТогашПетаргозедеипочнадагопрекорува, велејќи:„Дасебидедалекуодтебе,Господи,тоанема датибиде
23НотојсесвртеимуреченаПетар:„Тргнизадмене, сатано!
24ТогашИсусимреченасвоитеученици:„Аконекој сакадатргнепомене,некасеодречеодсебе,некаго земесвојоткрстинекаодипоМене
25Зашто,којсакадагоспасисвојотживот,ќего загуби;
26Зашто,каквакористимачовек,акогодобиецелиот светијазагубисвојатадуша?илиштоќедадечовекот возаменазасвојатадуша?
27ЗаштоСинотЧовечкиќедојдевославатанасвојот Таткососвоитеангели;итогашќегонаградисекој спореднеговитедела.
28
ПОГЛАВЈЕ17
1АпошестденаИсусгизедеПетар,Јаковибратму Јован,игиизведенависокагораодвоено, 2Исепреобразипреднив,илицетомусветешекако сонце,аоблекатамубешебелакакосветлина
3Иете,имсејавијаМојсејиИлијакоиразговараасо него
4ТогашПетародговорииМуреченаИсуса:„Господи, доброезанасдабидемеовде;акосакаш,данаправиме овдетрискинија;едензатебе,едензаМојсејиеденза Илија
5Додекатојуштезборуваше,ете,светолоблакги засени;слушнетего
6Аучениците,когагослушнаатоа,паднааничкуми многусеисплашија
7АИсусдојде,гидопреирече:„Станетеинеплашете се!
8Икогагиподигнааочите,невидоаникој,освенсамо Исус
9Икогаслегувааодпланината,Исусимзаповеда:„ НикомунекажувајтеговидениетододекаСинот Човечкиневоскреснеодмртвите
10АученицитеНеговигопрашаа,велејќи:„Зошто тогашкнижницитевелатдекапрвотребададојде Илија?
11АИсусодговорииимрече:„Навистинапрвоќе дојдеИлијаиќевратисè
12Но,јасвивелам,декаИлијавеќедојде,атиенего познаваа,тукумунаправијасѐштонаведоа.Такаи СинотЧовечкиќестрадаоднив 13Тогашученицитеразбраадекатојимзборуваза ЈованКрстител.
14Икогадојдоакајмноштвото,дојдекајнегоеден човек,клекнапреднегоирече:
15Господи,помилујгомојотсин,заштотојелудаки вознемирен;честопатипаѓавооганичестововода
16Игодоведовкајтвоитеученици,нотиенеможеада гоизлечат
17ТогашИсусодговориирече:„О,невернои изопаченопоколение,докогаќебидамсовас?докога ќететрпам?донесегоовдекајмене
18АИсусгопрекориѓаволот;итојизлезеоднего
19ТогашученицитедојдоакајИсусодделноирекоа: „Зоштонеможевмедагоистераме?
20АИсусимрече:„Порадивашетоневерие,зашто, вистинавивелам,акоиматеверакакозрносинап, кажетеѝнаоваапланина:„Одетеоттукатаму;иќего отстрани;иништонемадавибиденевозможно
21Ноовојвиднеизлегува,освенсомолитваипост.
22ИдодекапрестојуваавоГалилеја,Исусимрече:„ Синотчовечкиќебидепредаденвочовечкираце
23Иќегоубијат,инатретиотденќевоскресне.Итие беамногужалење
24АкогадојдоавоКапернаум,ониештопримааданок, дојдоакајПетарирекоа:„Зартвојотгосподарнеплаќа данок?
25Тојрече:ДаАкогавлезевокуќата,Исусгоспречи ирече:„Штомислиш,Симоне?одкогоземните царевиземаатобичајилиданок?нанивнитедецаили настранци?
26Петармурече:„Одтуѓинци.Исусмурече:Тогаш децатасеслободни
27Сепак,заданегинавредиме,одинаморето,фрли јадицаиземијарибаташтоќесепојавипрва;икогаќе мујаотворишустата,ќенајдешпарчепари:земиидај имзаменеизатебе
ПОГЛАВЈЕ18
1ВоистовремеученицитедојдоакајИсусирекоа: „Којенајголемиотвоцарствотонебесно?
2ИИсусповикакајсебемалодетеигопоставимеѓу нив,
3Ирече:Вистинавивелам,аконесеобратитеине станетекакомалидеца,немадавлезетевоцарството небесно
4Затоа,којќесепонизикакоовамалодете,тоје најголемвоцарствотонебесно
5ИкојќепримиеднотаквомалодетевоМоеиме,Ме примаМене
6Но,којќенавредиедноодовиемалечкишто
Метју
живототоневозможенилиосакатен,наместодаимаш дверацеилидвенозезадабидешфрленвовеченоган. 9Аакотесоблазнуваокото,извадигоифрлигоод себе:подоброедавлезешвоживототсоеднооко, отколкудаимашдвеочизадабидешфрленво пеколниотоган
10Внимавајтеданепрезиратенитуедноодовиемали; заштовивелам,деканивнитеангелинанебото секогашгогледаатлицетонамојотТатко,којена небесата
11ЗаштоСинотЧовечкидојдедагоспасиизгубеното
12Какомислитевие?аконекојимастоовци,аеднаод нивзалута,негиоставилидеведесетидеветтеине отидевопланинитеинегобаразаблудениот?
13Иакогонајде,вистинавивелам,повеќесерадува натааовца,отколкунадеведесетидеветтекоине заблудија
14Итака,нееволјатанавашиотТатко,којена небесата,дазагинеедноодовиемали.
15Аакобратоттвојзгрешипротивтебе,одиикажиму јанеговатагрешкасамомеѓутебеинего;
16Но,аконетечуе,земисосебеуштееденилидвајца, засекојзбордасепотврдивоустатанадвајцаили тројцасведоци
17Иаконегислуша,кажиѝнацрквата;
18Вистина,вивелам:штоќесврзетеназемјата,ќе бидеврзаноинанебото;
19Повторновивелам:акодвајцаодвассесогласатна земјатазаштобилоштоќепобараат,ќеимбидеод мојотОтецнебесен
20Зашто,кадештодвајцаилитројцасесобраниво Моеиме,тамусумијасмеѓунив
21ТогашПетардојдекајнегоирече:„Господи,колку патибратмиќезгрешипротивмене,ајасдаму простам?доседумпати?
22Исусмурече:Нетивеламдоседумпати,тукудо седумдесетпатиседум.
23Затоацарствотонебесносеспоредувасонекојцар, којсакадаземесметказасвоитеслуги
24Икогапочнадасмета,мудоведоаеден,којму должешедесетилјадиталанти
25Но,бидејќитојнеморашедаплати,неговиот господарзаповедадагопродаде,инеговатаженаи децата,исèштоимаше,идасеплати
26Тогашслугатападнаимусепоклони,велејќи: „Господи,имајтрпениесомене,иќетиплатамсè.
27Тогашгосподаротнатојслугасесожали,го ослободиимугопростидолгот.
28Ноистиотслугаизлезеинајдееденодсвоите соработници,којмудолжешестоденари;
29Анеговиотдругарпаднапреднеговитенозеиго молеше,велејќи:„Имајтрпениесомене,иќетиплатам сè
30Атојнесакаше,тукуотидеигофрливозатвор, додеканегоплатидолгот
31Когавидоаштосеслучинеговитесоработници, многусезажалијаидојдоаимукажаанасвојот господарсèштобешенаправено
32Тогашнеговиотгосподар,откакогоповика,мурече: „О,злобниотслуго,тигопростивцелиотдолг,зашто
33Заремитинетребашедасесмилувашнасвојот
34Инеговиотгосподарсеразгневиигопредадена
35ТакаиМојотнебесенТаткоќевинаправивам,ако несекомуодсрцемугипростуватегревовитенасвојот брат
ПОГЛАВЈЕ19
1Исеслучи,когаИсусгизавршиовиезборови, заминаодГалилејаидојдевојудејскитебреговипреку Јордан;
2Игоследешеголемомноштво;итамугиисцели
3Ифарисеитедојдоакајнего,гоискушувааимурекоа: „Далиедозволеномажотдајаотфрлисвојатаженаза секојапричина?
4Атојодговорииимрече:„Зарнестепрочиталедека Оној,Којгисоздалнапочетокот,гинаправилмашкои женско;
5Ирече:„Затоамажотќегиоставитаткотоимајкатаи ќесеприлепизасвојатажена,идвајцатаќебидатедно тело?
6Затоатиевеќенеседвајца,тукуеднотелоЗатоа,она штоБоггоспоил,човекотнеканегоразделува.
7Тиемурекоа:„ЗоштотогашМојсејзаповедадасе дадеписмозаразводидасеостави?
8Тојимрече:„Мојсеј,порадитврдостанавашите срца,дозволидагиоставитесвоитежени,ноод почетокотнебешетака
9Ијасвивелам:којќејаостависвојатажена,освенза блуд,иќесеоженисодруга,тојвршипрељуба;
10Неговитеученицимурекоа:„Акомажотетакасо неговатажена,неедобродасеожени.
11Нотојимрече:„Ситенеможатдагоприматова изрече,освенониенакоиимедадено
12Заштоиманекоиевнуси,коитакасеродијаод утробатанасвојатамајка,имаиевнуси,коибеаевнуси одлуѓе;Којможедагоприми,некагоприми
13Тогашмудонесоамалидеца,дагиставирацетена нивидасепомоли,аученицитегипрекорија 14НоИсусрече:„Оставетегималитедецаине забранувајтедадоаѓааткајмене,заштонатаквииме царствотонебесно
15Игиположирацетеврзнивизаминаоттаму 16Иете,едендојдеимурече:„Добаручител,што доброданаправамзадаимамвеченживот?
17Атојмурече:„Зоштоменарекувашдобар?нема другдобаросвенеден,тоаеБог;ноакосакашда влезешвоживотот,пазигизаповедите 18Тојмурече:„Што?Исусрече:Неубивај,не прељубувај,некради,несведочилажно, 19Почитувајгитаткасиимајкасиисакајгоближниот
20Младиотчовекмурече:„Сетотоагочувавод
23ТогашИсусимреченасвоитеученици:„Вистина вивелам,декабогатчовектешкоќевлезевоцарството небесно
24Ипаквивелам,полесноѝенакамилатадапомине низигла,отколкунабогатчовекдавлезевоцарството Божјо
25КогаНеговитеученицигочујатоа,сезачудија многуирекоа:„Тогашкојможедасеспаси?
26НоИсусгивидеиимрече:„Залуѓетотоае невозможно;нокајБогасееможно
27ТогашПетародговориимурече:„Ете,ние оставивмесèитргнавмепотебе;штоќеимамезатоа?
28АИсусимрече:„Вистинавивелам,декавие,кои меследевте,вопреродбата,когаСинотчовечкиќе седненапрестолотнасвојатаслава,ивиеќеседнетена дванаесетпрестолииќеимсудитенадванаесетте племињанаИзраел
29Исекојштооставилкуќи,илибраќа,илисестри, илитатко,илимајка,илижена,илидеца,илиземја зарадимоетоиме,ќедобиестократноиќенаследи веченживот
30Номногупрвиќебидатпоследни;апоследниотќе бидепрв
ПОГЛАВЈЕ20
1Заштоцарствотонебесноесличнонадомаќинот,кој излезеранонаутродаизнајмиработницивосвоето лозје
2Икогаседоговорисоработницитезаеденденарна ден,гииспративосвоетолозје.
3Иизлезеоколутретиотчасивидедругикакостојат безработанапазарот,
4Иимрече;Одетеивиеволозјето,иштоедоброќе видадамИтргнаапосвојотпат
5Повторноизлезеоколушестиотидеветтиотчасиго направиистото.
6Аоколуединаесеттиотчас,тојизлезе,гинајде другитекакостојатбезработа,иимрече:„Зошто стоитеовдецелденбезработа?
7Тиемурекоа:„ЗаштоникојненèвработиТојим рече:„Одетеивиеволозјето;иштоеисправно,ќе примите.
8Акогасеквечерина,господаротналозјетомуречена својотуправител:„Повикајгиработницитеидајимго нивниотнаем,почнувајќиодпоследниотдопрвиот.
9Акогадојдоанаемницитеоколуединаесеттиотчас, примијасекојпоеденденар.
10Но,когадојдоапрвите,мислеадекатребададобијат повеќе;итиеистотакадобијасекојчовекпоеден денар
11Икогагопримија,мрмореапротивкуќниотчовек, 12велејќи:„Овиепоследнитеработеасамоеденчас,а тигиизедначисонас,коигопонесовметовароти топлинатанаденот
13Нотојодговоринаеденоднивирече:„Пријателе, нетиправамништолошо; 14Земиготвоето,иодиси; 15Зарнемиедозволенодаправамштосакамсомоите? Далитвоетоокоезло,затоаштосумдобар? 16Такапоследнитеќебидатпрви,апрвитепоследни:
17АИсус,когасеискачивоЕрусалим,гизеде
20ТогашдојдекајнегомајкатанаЗаведеевитесинови сосвоитесинови,мусепоклонијаибараанештоод него
21Атојѝрече:„Штосакаш?Таамурече:Дајгиовие моидвасинадаседат,едниотоддесната,адругиотод леватастранавотвоетоцарство
22НоИсусодговориирече:„Незнаетештобарате ДалиможетедапиетеодчашатаодкојаќепијамЈаси дасекрститесокрштевањетосокоесекрстамјас?Тие мувелат:„Можеме
23Итојимрече:„Навистинаќепиетеодмојатачаша иќесекрститесокрштевањетосокоесекрстамјас; даденонаониезакоиеподготвеноодмојотТатко
24Икогадесеттеминагослушнаатоа,серазгневија противдвајцатабраќа
25НоИсусгиповикакајсебеирече:„Знаетедека кнезовитенанезнабошцитевладеатнаднив,а големитеимаатвластнаднив
26Номеѓуваснеканебидетака;
27Акојсакадабидеглавенмеѓувас,некавибиде слуга
28КакоштоСинотЧовечкинедојдедамуслужат, тукудаслужиидагодадесвојотживоткако откупниназамнозина
29АкогазаминувааодЕрихон,мноштвонародго следеше.
30Иете,двајцаслеписедеапокрајпатот,когачуја декаминуваИсус,извикаавелејќи:„Помилујнѐ, Господи,СинеДавидов!
31Амноштвотогипрекоруваше,заштотребада молчат,нотиеуштеповеќевикаа,велејќи:„Смилувај нѐ,Господи,СинеДавидов!
32АИсусзастана,гиповикаирече:„Штосакатедави направам?
33Тиемувелат:Господи,данисеотвораточите. 34ИИсуссесожалинанивиимгидопреочите,и веднашвидоанивнитеочиитргнаапоНего ПОГЛАВЈЕ21
1АкогасеприближијадоЕрусалимидојдоаво Витфага,наЕлеонскатаГора,тогашИсусиспрати двајцаученици,
2Иимрече:„Одетевоселотоспротивас,иведнашќе
Метју
7Игидонесоамагаретоиослето,гиоблечеанивните облекиигоставијананив.
8Имногуголемомноштвогираширисвоитеоблеки попатот;другисечеагранкиоддрвјатаигисламаана патот.
9Амноштваташтоодеапредиштоследеавикаа, велејќи:ОсананаДавидовиотСин:Благословенеоној штодоаѓавоиметоГосподово;Осанавонајвисокото.
10АкогадојдевоЕрусалим,сиотградсераздвижи, велејќи:„Којеовој?
11Амноштвоторече:„ОваеИсус,пророкотод НазаретГалилејски
12ИИсусвлезевоБожјиотхрамигиистераситешто продавааикупуваавохрамот,игисрушимаситена менувачитенапарииседиштатанаониештопродаваа гулаби.
13Иимрече:„Напишаное:„МојотдомќесевикаДом намолитва;новиегонаправивтедувлонакрадци
14Ислепитеисакатитедојдоакајнеговохрамот;иги исцели
15Акогапрвосвештеницитеикнижницитеговидоа чудеснотоштогоправеше,идецатакаковикаатво храмотирекоа:ОсананаСинотДавидов;тиебеа многунезадоволни,
16Имурече:„Слушашлиштовелатовие?АИсусим рече:Да;зарникогашнестепрочитале:„Одустатана младенцитеицицачитејаусовршивтепофалбата?
17ИгиоставииизлезеодградотвоВитанија;исе сместилтаму
18Аутрото,когасевраќашевоградот,огладне 19Акогавидесмокванапатот,дојдекајнеа,ине најдеништонанеа,освенлисја,иѝрече:„Некаотсега вечнодатирастеплодИсегасмокватасекна
20Акогаученицитеговидоатоа,сезачудијаирекоа: „Колкубрзосеисушисмоквата!
21Исусимодговорииимрече:„Вистинавивелам: акоиматевераинесесомневате,несамодагоправите тоаштоисеправинасмоквата,тукуиакоикажетена оваапланина:„Одстранетесе,ибидифрленвоморето; ќесенаправи.
22Исè,штоидапобаратевомолитва,совера,ќе добиете
23Акогавлезевохрамот,првосвештеницитеи народнитестарешинидојдоакајнегододека поучувашеирекоа:„Сокаквавластгоправиштоа?и којтијададеоваавласт?
24АИсусимодговорииимрече:„Ијасќевепрашам еднонешто,коеакомигокажете,ќевикажамсокаква властгоправамтоа
25КрштевањетонаЈован,одкадебеше?однеботоили одлуѓето?Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Ако речеме:однебото;ќенирече:Зоштотогашнему поверувавте?
26Но,акоречеме:одлуѓето;сеплашимеоднародот; заштоситегосметаатЈованазапророк 27АтиемуодговоријанаИсусирекоа:„Неможемеда кажеме.Атојимрече:„Нијасневикажувамсокаква властгоправамтоа
28Но,штомислитевие?Еденчовекимашедвасина;и дојдекајпрвиотирече:„Синко,одидаработишденес вомоетолозје!
29Тојодговориирече:„Несакам,нопотоасепокајаи отиде.
30ИдојдекајвториотиистоторечеАтојодговории рече:Одам,господине,инеотиде.
31Далиоддвајцатајаисполнијаволјатананеговиот татко?Тиемурекоа:ПрвиотИсусимрече:Вистинави веламдекамитницитеиблудницитеодатвоБожјото царствопредвас.
32ЗаштоЈовандојдеприваспопатотнаправедноста, авиенемуповерувавте,амитницитеиблудницитему поверуваа;
33Слушнетеуштееднапарабола:Имашеедендомаќин, којзасадилозје,гооградинаоколу,ископавтиснаво него,иизградикула,имјададенасточаритеиотидево далечназемја
34Акогасеприближивреметонаплодот,гииспрати своитеслугикајсточарите,задагиприматплодовите однего
35Асточаритегизедоаслугитенегови,еденготепаа, адругубија,адруггокаменуваа
36Повторно,тојиспратидругислугиповеќеодпрвиот, итиеимнаправијаистото.
37Но,најпосле,имгоиспратисвојотсин,велејќи:„Ќе гопочитуваатмојотсин
38Но,сточарите,когаговидоасинот,сирекоамеѓу себе:„Овојенаследникот;дојди,дагоубиемеидаго зграпчименеговотонаследство
39Игофатија,гоисфрлијаодлозјетоигоубија.
40Акогаќедојдегосподаротналозјето,штоќеим правинатиесточари?
41Тиемурекоа:„Тојбедноќегиуништитиезлилуѓе иќеимгопуштисвоетолозјенадругисточари,коиќе мудаваатплодовивонивнитевремиња
42Исусимрече:„Никогашлинестепрочиталево Писмото:„Каменотштогоотфрлијаградителите,стана аголнаглава;
43Затоавивелам:ќевибидеодземеноцарството Божјоиќемуседаденанародотштоќегидава неговитеплодови
44Икојќепадненаовојкамен,ќебидескршен; 45Акогапрвосвештеницитеифарисеитегислушнаа неговитепараболи,сфатијадеказборувазанив 46Но,когасакаадаположатрацеврзНего,се исплашијаодмноштвото,заштогоземаазапророк ПОГЛАВЈЕ22
1АИсусодговориипакимзборувашесопараболии рече:
2Царствотонебесноесличнонанекојцар,којсклучи бракзасвојотсин,
3Игииспратисвоитеслугидагиповикаатнасвадбата,
4Повторно,тојиспратидругислуги,велејќи:„Кажете имнапоканетите:Еве,јаподготвивмојатавечера:
6Остатокотгизеденеговитеслуги,имсепомолииги
Метју
7Но,когагослушнатоа,царотсеразгневииги испратисвоитевојскиигиуништитиеубијцииго запалинивниотград
8Тогашимреченасвоитеслуги:„Свадбатаеготова, нопоканетитенебеадостојни.
9Затоа,одетепопатиштата,иколкуштоќенајдете, побарајтедасевенчате
10Такатиеслугиизлегоанапатиштатаигисобраасите штонајдоа,илошиидобри,исвадбатабешеопремена
согости
11Икогацаротвлезедагивидигостите,видетаму човеккојнебешеоблеченвосвадбенаоблека:
12Атојмурече:„Пријателе,какодојдеовдебез венчаница?Иостанабеззборови
13Тогашцаротимреченаслугите:„Врзетемуги рацетеинозете,земетегоифрлетеговонадворешната темнина;ќеимаплачичкртањесозаби
14Заштомнозинасеповикани,номалкуминасе избрани.
15Тогашфарисеитеотидоаисепосоветуваакакодаго заплеткаатвонеговиотговор
16ИгииспратијаприНегосвоитеученицисо Иродијанците,велејќи:„Учителе,знаемедекаси вистинитивистинагоучишБожјиотпатинесе грижишзаникого,заштонегледашначовечката личност
17Кажини,штомислиш?Далиедозволенодаседава данокнацезаротилине?
18НоИсусјасогледанивнатазлобаирече:„Зоштоме искушувате,лицемери?
19Покажимигипаритезаданок.Имудонесоаеден денар
20Атојимрече:Чијеовојликинатпис?
21Мурекоа:Цезаров.Тогашимрече:„Дајтемуна цезаротонаштоенацезарот;инаБогаонаштое Божјо
22Когагислушнааовиезборови,сезачудија,го оставијаисиотидоа
23Истиотдендојдоакајнегосадукеите,коивелатдека немавоскресение,иГопрашаа:
24Велејќи:„Учителе“,Мојсејрече:„Аконекојумре бездеца,неговиотбратнекасеоженисонеговатажена инекамуподигнепотомствонасвојотбрат.
25Асонасбеаседумбраќа;
26Такаивториот,итретиотдоседмиот
27Последнаодситеумреижената.
28Затоа,вовоскресението,чијаженаќебидетааод седумте?заштоситејаимаа.
29Исусодговорииимрече:„Грешите,незнаејќиги Писмото,нитусилатаБожја
30Заштововоскресениетотиенитусемажат,нитусе мажат,тукусекакоБожјитеангелинанебото.
31Аштосеоднесувадовоскресениетонамртвите,зар нестегопрочиталеонаштовиекажаноодБога, велејќи:
32ЈассумБогАвраамов,БогИсакиБогЈаковов?Бог нееБогнамртвите,тукунаживите.
33Акогамноштвотогочутоа,сезачудиоднеговото учење
34Но,когафарисеитечујадекагизамолчилсадукеите, сесобраа
35Тогашеденоднив,којбешеадвокат,мупостави прашање,искушувајќигоивелејќи:
36Учителе,којаеголематазаповедвозаконот?
37Исусмурече:„ВозљубиГоГоспода,својотБог,со сетосвоесрцеисосетасвојадушаисосиотсвојразум. 38Оваепрватаиголемазаповед
39Авторатаесличнанатоа:Сакајгоближниотсвој какосебеси.
40Наовиедвезаповедивисатсиотзаконипророците
41Додекафарисеитебеасобрани,Исусгипраша: 42велејќи:„ШтомислитезаХриста?чијсинетој?Му рекоа:Давидовиотсин
43Тојимрече:„ТакакакоДавидводухгонарекува Господ,велејќи:
44ГосподмуреченамојотГоспод:„Седниодмојата деснастрана,додеканегиставамтвоитенепријатели подподножјенанозете?
45АкоДавидтогашгонарекуваГоспод,какоетој неговсин?
46Иникојнеможешедамуодговоринизбор,нитусе осмелиодтојдендагопрашаповеќе
ПОГЛАВЈЕ23
1ТогашИсусимреченамноштвотоинасвоите ученици:
2Велејќи:„Книжницитеифарисеитеседатна Мојсеевотоместо;
3Затоа,сѐштоќевиналожатдавнимавате,пазетеи правете;нонепостапувајтепонивнитедела,заштотие велат,анеправат.
4Заштоврзувааттешкитовариитешкизаносењеиги полагаатнараменицитеналуѓето;нотиесамитенема дагипомрднатсонитуеденпрст.
5Носитенивниделагиправатзадабидатвидениод луѓето:гипрошируваатсвоитефилактериииги зголемуваатграницитенаоблекатасвоја,
6Исакајтегинајгорнитепросториинагозбитеи главнитеседиштавосинагогите,
7Ипоздравинапазарите,идавеповикуваатлуѓето, Раби,Раби
8НонемојтедасенарекуватеРаби,заштоедене вашиотУчител,Христос;иситевиестебраќа. 9Иникогоназемјатаненарекувајтеваштатко,зашто еденевашиотТатко,којенанебесата
10Немојтедасенарекуватегосподари,заштоедене вашиотУчител,Христос 11Анајголемиотмеѓуваснекавибидеслуга.
12Акојќесевозвиши,ќебидепонижен;икојќесе понизиќебидевозвишен
13Нотешковам,книжнициифарисеи,лицемери!
16Тешковам,слепиводачи,коивелите:„Којќесе заколневохрамот,тоанееништо;нокојќесезаколне возлатотонахрамот,тоједолжник!
17Глупациислепи:далиепоголемо,златотоили храмотштогоосветувазлатото?
18Акојќесезаколневожртвеникот,тоанееништо; нокојсеколневодаротштоенанего,тојевиновен
19Безумниислепи:далиепоголемдаротили жртвеникотштогоосветувадарот?
20Затоа,којќесезаколневожртвеникот,секолнево негоивосèштоенанего
21Икојќесезаколневохрамот,секолневонегоиво онојштоживеевонего.
22Акојќесезаколневонебото,секолневоБожјиот престоливоонојштосединанего
23Тешковам,книжнициифарисеи,лицемери!зашто виеплаќатедесетокоднане,анасониким,аги изоставивтеповажнитеработиодзаконот,судот, милостаиверата:тоатребашедагиправите,адругото данегооставатенепоправено
24Слепиводачи,коицедитеодкомарециголтате камила.
25Тешковам,книжнициифарисеи,лицемери!зашто јачиститенадворешностаначашатаичинијата,но внатресеполнисоизнудаипретерување.
26Слепифарисее,првоисчистигоонаштоевочашата ичинијата,задабидечистаинадворешноста
27Тешковам,книжнициифарисеи,лицемери!зашто виестекаконапобеленигробови,коинавистина изгледаатубавиоднадвор,авнатресеполнисокоски намртвиисосекакванечистотија.
28Такаивиеоднадворимсечинитеналуѓето праведни,нооднатрестеполнисолицемериеи беззаконие.
29Тешковам,книжнициифарисеи,лицемери!затоа штогиградитегробовитенапророцитеигиукрасувате гробовитенаправедниците,
30Икажи:„Дабевмеводеновитенанашитетатковци, немашедабидемесоучесницисониввокрвтана пророците.
31Затоа,виесамитебидетесведоцидекастедецана ониештогиубиваапророците
32Тогашнаполнетејамеркатанавашитетатковци.
33Змии,родназмии,какоможетедајаизбегнете пеколнатапроклетство?
34Затоа,ете,јасвииспраќампророци,мудреции книжници:анекоиоднивќегиубиетеираспнете;а некоиоднивќегикамшикуватепосинагогитеиќеги гонитеодграддоград
35Зададојдеврзвассетаправеднакрвпролеанана земјата,одкрвтанаправедниотАвелдокрвтана Захарија,синотнаВарахија,когогоубивтемеѓу храмотижртвеникот
36Вистинавивелам,сетотоаќедојдеврзоваа генерација
37Ерусалиме,Ерусалиме,тиштогиубивашпророците игикаменувашиспратенитекајтебе,колкупатисакав дагисоберамтвоитедеца,какоштококошкатаги собирасвоитекокошкиподкрилјата,авиенесакавте!
38Ете,вашатакуќаеоставеназаваспуста.
39Заштовивелам:отсеганемадамевидитедодекане
1АИсусизлезеисизаминаодхрамот,аНеговите ученицидојдоакајнегодамугипокажатградбитена храмот
2АИсусимрече:„Негогледателисетотоа?Вистина, вивелам,немадаостанеовдекаменнадруг,којнема дабидеурнат
3ИдодекаседешенаМаслиноватаГора,учениците дојдоаприНегонасамоирекоа:„Кажини,когаќе бидетоа?икаковќебидезнакотнатвоетодоаѓањеи накрајотнасветот?
4АИсусодговорииимрече:„Внимавајтеникојдане веизмами
5Заштомнозинаќедојдатвомоеимеиќеречат:Јас сумХристос;иќеизмамимногумина
6Иќеслушнетезавојниигласинизавојни; внимавајтеданесевознемирувате:заштосетотоа требадасеслучи,нокрајотсèуштенее
7Заштоќесекрененародпротивнародицарство противцарство,иќеимаглад,помориземјотресина различниместа
8Сетотоаепочетокнатагата
9Тогашќевепредадатвоневолјаиќевеубијат;иќе бидетемразениодситенародизарадимоетоиме
10Итогашмнозинаќесесоблазнуваатиќесе предаваатеденсодругиќесемразатеденсодруг.
11Иќесепојаватмногулажнипророцииќеизмамат мнозина
12Ибидејќиќесеизобилувабеззаконието,љубовтана мнозинаќесеолади
13Но,којќеиздржидокрај,тојќебидеспасен
14ИоваЕвангелиезацарствотоќесепроповедапо целиотсветзасведоштвонаситенароди;итогашќе дојдекрајот
15Затоа,когаќејавидитегнасотијатанапустошот,за којазборувапророкотДаниил,застанетенасветото место(којчитанекаразбере)
16ТогашониештосевоЈудејанекабегаатво планините
17Којенапокривот,неканеслезедаземеништоод својатакуќа.
18Нитутојштоевополетонеканесевратидасија земеоблеката.
19Итешконабременитеинаониештодојатвотие денови!
20Но,молетесевашетобегстводанебидевозима, нитувосабота.
21Заштотогашќеимаголеманеволја,каквашто немалоодпочетокотнасветотдоденес,нема,нитуќе има
22Иакотиеденовинесескратат,немадасеспасува
23Тогаш,аконекојвирече:ете,тукаеХристосили таму;верувајтене.
24ЗаштоќесепојаватлажниХристовиилажни пророцииќепокажатголемизнациичуда;дотолку што,акоеможно,ќегиизмаматисамитеизбраници 25Еве,викажавпретходно.
26Затоа,аковиречат:„Ете,тојевопустината;не излегувај:ете,тојевотајнитеодаи;верувајтене 27Заштокакоштомолњатаизлегуваодистокисјае дуридозапад;такаќебидеидоаѓањетонаСинот Човечки
28Заштокадеидаетрупот,тамуќесесоберати орлите
29Веднашпоневолјатавотиеденови,сонцетоќесе затемни,имесечинатанемадајададесвојатасветлина, иѕвездитеќепаднатоднеботоисилитенанебесатаќе серазнишаат
30ИтогашќесепојавизнакотнаСинотЧовечкина небото,итогашситеплемињаназемјатаќетагуваати ќеговидатСинотЧовечкикакодоаѓананебесните облацисосилаиголемаслава.
31ИќегииспратиСвоитеангелисосилензвукна труба,итиеќегисобератНеговитеизбранициод четиритеветра,одедниотдодругиоткрајнанебото.
32Сеганаучетејапараболатазасмоквата;Кога неговатагранкаеуштенежнаииспушталисја,знаете декалетотоеблизу.
33Такаивие,когаќеговидитесетотоа,знајтедекае близу,дуриипредвратите
34Вистинавивелам:немадапоминеоваагенерација додекасетотоанесеисполни
35Неботоиземјатаќепоминат,номоитезборовинема дапоминат.
36Но,затојденичасникојнезнае,нитуангелите небесни,тукусамомојотТатко
37Но,какоштобеаденовитенаНое,такаќебидеи доаѓањетонаСинотчовечки
38Заштокаководеновитепредпотопотјадеаипиеја, семажеаисемажеа,доденоткогаНоевлезево ковчегот,
39Инезнаејадодеканедојдепотопотигиоднесесите; такаќебидеидоаѓањетонаСинотЧовечки.
40Тогашдвајцаќебидатнаполето;еднотоќесеземе, адруготоќесеостави
41Двежениќемелатвомелницата;еднотоќесеземе, адруготоќесеостави
42Затоа,будете,заштонезнаетевокојчасќедојде вашиотГоспод.
43Нознајтегоова,декадазнаешекуќниотчовекво којастражаќедојдекрадецот,ќебдеешеинемашеда дозволидамујаразбијаткуќата
44Затоаивиебидетеподготвени,заштоСинот Човечкиќедојдевочаскоганемислите
45Које,пак,веренимударслуга,когонеговиот господаргопоставизауправителнадсвојотдом,зада имдавахранавосвоевреме?
46Блаженетојслуга,когонеговиотгосподар,когаќе дојде,ќегонајдекакоправи 47.
48Но,акотојзлобенслугаречевосвоетосрце: „Господаротмојгоодложувасвоетодоаѓање; 49Иќепочнедагитепасвоитесоработнициидајаде идапиесопијаните;
50Господаротнатојслугаќедојдеводенкоганемада гобара,ивочасзакојнезнае, 51Иќегораспарчииќемуодредиделсолицемерите:
ПОГЛАВЈЕ25
1Тогашцарствотонебесноќесеспоредисодесет
пречекаатмладоженецот
2Ипетминаоднивбеамудри,апетминабеабезумни 3Глупавитегизедоасвоитесветилкиинезедоамасло сосебе.
4Номудритеземаамасловосадовитесонивните светилки
5Додекамладоженецотзастана,ситедремеаиспиеја. 6Анаполноќсеслушнавикање:„Ете,доаѓа младоженецот;излезетедагопречекате
7Тогашситетиедевицистанааигискратија светилкитесвои
8Аглупавитеимрекоанамудрите:„Дајтениод вашетомасло;заштонашитесветилкисеизгаснаа.
9Номудритеодговорија,велејќи:„Неетака;дане бидедоволнозанасизавас,тукуодетекај продавачитеикупувајтезасебе.
10Идодекаотидоадакупат,дојдемладоженецот;и ониештобеаготовивлегоасонегонасвадба,ивратата бешезатворена.
11Потоадојдоаидругитедевициирекоа:Господи, Господи,отворини!
12Нотојодговориирече:„Вистинавивелам,неве познавам
13Затоа,будете,заштонегознаетенитуденот,ниту часоткогаќедојдеСинотЧовечки.
14Заштоцарствотонебесноекакочовеккојпатуваво далечназемја,којгиповикалсвоитеслугииимго предалсвојотимот.
15Наедниотмудадепетталанти,надругиотдва,ана другиотеден;насекојчовекспореднеговитенеколку способности;иведнаштргнанапат.
16Тогаш,којгипримипеттеталанти,отидеи тргувашесонив,иимнаправидругипетталанти 17Истотака,којпримилдва,добилидругидвајца. 18Но,којпримиеден,отиде,ископавоземјатаиги сокрипаритенасвојотгосподар
19Подолговремедојдегосподаротнатиеслугиисе пресметасонив
20Атојштопримипетталантидојдеидонеседруги петталанти,велејќи:„Господи,мипредадепетталанти; ете,јасдобивпокрајнивуштепетталанти
21Неговиотгосподармурече:„Браво,добариверен
Метју
кадештонесипосеалисобираштамукадештонеси слама.
25Ијассеисплашивиотидовигоскривтвојотталент воземјата;ете,тамугоимаштвоето.
26Господаротмуодговориимурече:„Злобимрзлив слуга,знаешедекажнеамтамукадештонесумпосеал исобирамкадештонесумсламена
27Затоа,требашедагидадешмоитепарина разменувачите,апотоа,примоетодоаѓање,даги добијаммоитесолихварство
28Затоаземетемуготалантотидајтемугонаоној штоимадесетталанти
29Заштонасекојштоимаќемуседадеиќеима изобилство,анакојнемаќемусеодземеионаштого има
30Ифрлетегобескорисниотслугавонадворешната темнина:тамуќебидеплачичкртањесозаби
31КогаќедојдеСинотЧовечкивоСвојатаславаисите светиангелисонего,тогашќеседненапрестолотна својатаслава
32Ипреднегоќесесобератситенароди,итојќеги одвоиеденоддруг,какоштопастиротгиделиовците своиодкозите
33Иќегипоставиовцитеоддеснатарака,акозитеод левата.
34Тогашцаротќеимречеоддеснатастрана:„Дојдете, благословениодмојотТатко,наследетегоцарството штовиеприготвеноодсоздавањетонасветот.
35Заштобевгладен,имидадовтејадење,бевжедени мидадовтедапијам;
36Гола,имеоблековте:бевболенимепосетивте:бев возатвор,авиедојдовтекајмене
37Тогашправедницитеќемуодговорат:„Господи, когатевидовмегладенитенахранивме?илижеден,и тидалдапиеш?
38Когатевидовместранецитепримивме?илигол,и теоблеков?
39Иликогатевидовмеболениливозатворидојдовме кајтебе?
40Ацаротќеодговорииќеимрече:„Вистинави велам,бидејќитоамугонаправивтенаеденодовие моинајмалибраќа,виемигонаправивтемене
41Тогашќеимречеиналеватастрана:„Одетеодмене, проклети,вовеченоган,подготвензаѓаволоти неговитеангели
42Заштобевгладенинемидадовтехрана,бевжеден инемидадовтедапијам
43Бевтуѓинецинемепримивте:гол,инеме облековте:боленивозатвор,анемепосетивте
44Тогашитиеќемуодговорат,велејќи:„Господи, когатевидовмегладен,илижеден,илитуѓинец,или гол,илиболен,иливозатвор,анетислужевме?
45Тогаштојќеимодговори,велејќи:„Вистинави велам:бидејќинемугосторивтетоанаеденодовие најмалите,немигонаправивтеимене 46Иовиеќеодатвовечнаказна,аправедницитево веченживот.
ПОГЛАВЈЕ26
1ИкогаИсусгизавршиситеовиезборови,имречена
2ЗнаетедекаподваденаепразникотПасха,аСинот Човечкиепредадензадабидераспнат.
3Потоасесобраапрвосвештениците,книжницитеи старешинитенанародот,водворецотна првосвештеникот,нареченКајафа, 4ИсепосоветуваадагофататИсусаидагоубијат 5Нотиерекоа:„Ненапразникот,заданесекрене вревамеѓународот.
6АкогаИсусбешевоВитанија,водомотна лепрозниотСимон,
7Дојдекајнегоеднажена,којаимашеалабастерска кутијасомногускапоценомиро,ијаистуриврз неговатаглава,додекаседешенајадење.
8Но,когаНеговитеученициговидоатоа,сеналутија ирекоа:„Заштоеоватрошење?
9Зашто,овамироможешедасепродадезамногуида седаденасиромашните
10КогагоразбраИсус,имрече:„Зоштоја вознемируватежената?заштотааминаправидобро дело
11Заштосиромашнитегииматесекогашсовас;но менеменематесекогаш.
12Зашто,сотоаштотаагоистуриовамироврзмоето тело,гонаправитоазамојотпогреб
13Вистинавивелам:кадеидасепроповедаова Евангелиепоцелиотсвет,тамуќесекажеитоаштого направиовааженазанејзинспомен
14Тогашеденоддванаесетте,нареченЈуда Искариотски,отидекајпрвосвештениците, 15Иимрече:„Штоќемидадете,ајасдавиго предадам?Исклучијазаветсонегозатриесет сребреници
16Иоттогашбарашеможностдагопредаде 17АнапрвиотденодпразникотБесквасници, ученицитедојдоакајИсусиМурекоа:„Кадесакашда типриготвимедајадешПасха?
18Атојрече:„Одивоградоткајтаковчовекикажи му:Учителотвели:„Моетовремееблизу;Пасхатаќеја празнувамвотвојатакуќасомоитеученици
19АученицитенаправијакакоштоимнаредиИсус;и јаприготвијаПасхата
20Акогасевечера,седнасодванаесеттемина
21Идодекајадеа,тојрече:„Вистинавивеламдека еденодвасќемепредаде
22Итиебеамногутажни,исекојоднивпочнадаму вели:Господи,далисумјас?
23Атојодговориирече:„Којќејанатопираката својасоменевочинијата,тојќемепредаде.
24СинотЧовечкиодикакоштоенапишанозаНего; бешедоброзатојчовекданебешероден
25ТогашЈуда,којгопредаде,одговориирече: „Учителе,далисумјас?Тојмурече:Тирече. 26Идодекајадеа,Исусзеделеб,гоблагослови,го
јадете;оваемоетотело
27Ијазедечашата,сезаблагодарииимјададе,
30Икогапеејахимна,излегоанаМаслиноватаГора
31ТогашИсусимрече:„Ситевиеќесенавредите порадименеовааноќ,заштоенапишано:Ќегоудрам пастирот,аовцитеодстадотоќесераспрснат.
32Но,откакоќевоскреснам,ќеодампредвасво Галилеја
33Петародговориимурече:„Иакоситеќесе соблазнуваатпорадитебе,јасникогашнемадасе соблазнам
34Исусмурече:„Вистинативеламдекаовааноќ, преддазапеепетелот,трипатиќесеодречешодМене
35Петармурече:„Идаумрамсотебе,немадате одречам.Такарекоаиситеученици.
36ТогашдојдеИсуссонивдоместотонаречено Гетсиманијаиимреченаучениците:„Седетеовде, додекајасодамисемоламтаму.
37ИгизедесосебеПетаридвајцатаЗеведеевисинови, ипочнадабидетаженимногутежок
38Тогашимрече:„Душатамојаемногутажна,до смрт;останетеовдеибдеетесомене 39Иотидемалкуподалеку,паднаничкумисемолеше, велејќи:„Очемој,акоеможно,некапоминеоваачаша одмене;нонекакоштосакамјас,тукукакоштосакаш Ти
40Атојдојдекајучениците,гизатекнакакоспијати муреченаПетар:„Што,неможешедабдеешсомене нитуеденчас?
41Гледајтеимолетесе,заданевлезетевоискушение: духотнавистинаеподготвен,ателотоеслабо
42Тојпакотидеповторпатисепомоли,велејќи:„Оче мој,акооваачашанепоминеодмене,аконејапијам, некабидеволјататвоја
43Идојдеипакгинајдекакоспијат,заштоочитеим беатешки.
44Игиостави,пакотидеисепомолипотретпат, кажувајќигииститезборови
45ТогашдојдекајСвоитеученицииимрече:„Спијте сегаиодморетесе;
46Стани,даодиме:ете,седоближитојштомепредава
47Идодекатојуштезборуваше,ете,дојдеЈуда,еден оддванаесетте,исонегоголемомноштвосомечевии стапови,одпрвосвештеницитеистарешинитена народот.
48Аонојштогопредаде,имдадезнак,велејќи:„Кого ќегобакнам,тојетој;држетего
49ИведнашдојдекајИсусирече:Здраво,мајсторе;и гобакна
50АИсусмурече:„Пријателе,зоштосидојден? Тогашдојдоа,положијарацеврзИсусаиГофатија
51Иете,еденодониештобеасоИсусајаиспружи раката,гоизвадимечотсвој,гоудрислугатана првосвештеникотимугоотсечеувото.
52ТогашИсусмурече:„Поставигосвојотмечна неговотоместо,заштоситештосефаќаатзамеч,од мечќезагинат
53Мислишлидекасеганеможамдамусемоламна мојотТатко,итојвомоментовќемидадеповеќеод дванаесетлегииангели?
54Но,какотогашќесеисполниПисмото,декатака требадабиде?
55ВоистиотчасИсусмуреченанародот:„Дали
меземете?Секојдневноседевсовас,поучувајќиво
56Носетотоабешенаправенозадасеисполнат
57АониештогофатијаИсусагоодведоакај
книжницитеистарешините.
58НоПетаргоследешеоддалекудо првосвештеничкатапалата,ивлезеиседнасослугите даговидикрајот
59Апрвосвештеницитеистарешинитеисиотсобор бараалажносведоштвопротивИсусазадагоубијат; 60Но,ненајдоа:да,иакодојдоамногулажнисведоци, сепакненајдоаНакрајотдојдоадвајцалажнисведоци, 61Ирече:„Овојрече:Јасможамдагоуништам Божјиотхрамидагоизградамзатридена
62Апрвосвештеникотстанаимурече:„Ништоне одговараш?штоетоаштоовиесведочатпротивтебе?
63НоИсусмолчешеАпрвосвештеникотодговории мурече:„ТезаколнувамвоживиотБог,даникажеш далисиХристос,СинотБожји.
64Исусмурече:Тирече:нојастивелам:отсегаќего
силатаикакодоаѓананебеснитеоблаци.
65Тогашпрвосвештеникотјараскинасвојатаоблека, велејќи:„Тојпроговорихула;штонитребаатповеќеод
66Штомислитевие?Тиеодговоријаирекоа:Тоје виновензасмртта
67Тогашгоплукааволицеигоудријасоудирање;а другигоудираасодланки,
68велејќи:„Пророчини,Христе,којетојштотеудри? 69АПетарседешенадворводворецот;
70Нотојсеодречепредситенив,велејќи:„Незнам штовелиш
71Акогаизлезевотремот,Говидедругаслугинкаи имреченаониештобеатаму:„ИовојбешесоИсуса одНазарет
72Ипаксеодречесозаклетва:Негопознавамчовекот. 73Понекоевреме,дојдоакајНегоониештостоејаи мурекоанаПетар:„Навистинаитисиеденоднив; заштотвојотговортеизневерува.
74Тогашпочнадапцуеидасеколне,велејќи:„Него познавамтојчовекИведнашпетелекипажот 75.АПетарсесетинаИсусовотословоштомурече: „Предпетелотдазапее,трипатиќесеодречешодМене Иизлезеигоркоплачеше. ПОГЛАВЈЕ27
Метју
6Ипрвосвештеницитегизедоасребренитепарчињаи рекоа:„Неедозволенодасеставаатворизницата, заштотоаеценанакрв
7Исепосоветувааикупијасонивгрнчарскополеза дагизакопаатстранците.
8Затоатаанивабешенаречена„Крвнанива“доденес
9Тогашсеисполнионаштобешекажаноодпророкот Еремиј,велејќи:„Игизедоатриесеттесребреници, ценатанапроценетиот,штотиеодсиновитеИзраилеви говреднуваа;
10Игидадезагрнчарскополе,какоштоменареди Господ
11АИсусзастанапредгувернерот;АИсусмурече:Ти велиш
12Акогагообвинуваапрвосвештеницитеи старешините,тојништонеодговори.
13ТогашПилатмурече:„Неслушашликолкунешта сведочатпротивтебе?
14Атојмуодговорибеззбор;дотолкуштогувернерот многусезачуди
15Сеганатојпразникгувернеротимашеобичајдаму пуштинанародотзатвореник,коготиесакаат.
16Тогашимааеденпознатзатвореник,нареченВарава 17Затоа,когасесобраа,Пилатимрече:„Когосакате давиослободам?ВараваилиИсускојсенарекува Христос?
18Заштознаешедекаодзавистгоизбавија
19Когаседнанасудскатастолица,женамуиспратида мурече:„Немајништосотојправедник,заштомногу страдавденесвосонпорадинего
20Но,првосвештеницитеистарешинитегоубедија мноштвотодагопрашаатВараваидагоубијатИсуса
21Гувернеротодговорииимрече:„Далисакатедави пуштамоддвајцата?Тиерекоа:Варава.
22Пилатимрече:„Тогаш,штодаправамсоИсуса, нареченХристос?СитеМувелат:Некабидераспнат!
23Агувернеротрече:„Зошто,каквозлонаправи?Но тиеуштеповеќеизвикуваа,велејќи:Некабидераспнат!
24КогаПилатвидедеканеможедапобединишто, тукудекаповеќесекренаметеж,зедеводаигиизми рацетепредмноштвото,велејќи:„Јассумневинза крвтанаовојправедник
25Тогашсиотнарододговориирече:Неговатакрв некабидеврзнасиврзнашитедеца
26ТогашимгопуштиВарава,икогаГокамшикуваше Исуса,Гопредадедабидераспнатнакрст.
27ТогашвојницитенауправителотГоодведоаИсуса возаедничкатасалаијасобрааприНегоцелатачета војници
28Игособлекоаимуоблекоацрвенаоблека
29Акоганаложијакрунаодтрње,мујаставијана главата,аводеснатаракамујаставијатрската;
30Игоплукаа,јазедоатрскатаигоудираапоглавата
31Иоткакогоисмеаја,мујасоблекоанаметката,муја облекоанеговатаоблекаигоодведоадагораспнат
32Икогаизлегоа,најдоаеденКиренец,поимеСимон, игонатераадагоносинеговиоткрст.
33ИкогадојдоадоместотонареченоГолгота,те местоначереп,
34Мудадоадапиеоцетизмешансожолчка,иоткако пробаоднего,несакашедапие
35Игораспнааимујаразделијаоблеката,фрлајќи ждрепка,задасеисполниреченотоодпророкот: „Моитеоблекигиразделијамеѓусебе,инамојата
36Иседнаатаму,Гогледаа;
37Игопоставинадглаватанеговотообвинение напишано:„ОВАЕИСУС,ЦАРНАЕВРЕИТЕ
38ТогашбеараспнатидвајцаразбојницисоНего,еден оддесната,адругиотодлеватастрана
39Аониештоминуваагонавредуваа,мавтајќисо главите,
40Ивелејќи:„Тиштогоуништувашхрамотиго градишзатридена,спасисесебеси.АкосиСинБожји, слезиодкрстот
41Такаипрвосвештениците,сокнижницитеи старешините,мусепотсмевааирекоа:
42Тојгиспасидругите;самиоттојнеможедагоспаси АкоеЦарнаИзраел,некаслезеодкрстот,паниеќему веруваме.
43ТојсенадевашенаБога;некагоизбависега,ако сака,зашторече:ЈассумСинБожји
44Икрадците,коибеараспнатисонего,мугофрлија возабите
45Аодшестиотчаснастанатемнинапоцелатаземја додеветтиотчас.
46АоколудеветтиотчасИсусизвикасосиленглас, велејќи:„Или,Ели,ламасабахтани?тоазначи:Боже мој,Божемој,зоштомеостави?
47Некоиодониештостоејатаму,когагослушнаатоа, рекоа:„ОвојгоповикуваИлија
48Иведнашеденоднивистрча,зедесунѓер,го наполнисооцет,гоставинатрскаимудадедапие 49Останатитерекоа:„Нека,давидимедалиќедојде Илијадагоспаси.
50Исус,когаповторнозаплакасосиленглас,го предадедухот
51И,ете,превезотнахрамотбешераскинатнадва делаодврвотдодното;иземјатасезатресе,икарпите сераспарчија;
52Исеотворијагробовите;истанаамногутелана светиитештоумреа,
53Иизлезеодгробовитепонеговотовоскресение,и отидевосветиотградиимсејавинамнозина.
54Акогастотникотиониештобеасонего,гледајќиго Исуса,говидоаземјотресотионаштосеслучи,многу сеуплашијаирекоа:„Навистина,овојбешеБожјиот Син
55Имногуженибеатаму,гледајќиоддалеку,коиод ГалилејагоследеаИсусаимуслужеа
56МеѓунивбешеиМаријаМагдалена,иМарија, мајкатанаЈаковиЈосеј,имајкатанаЗаведеевите синови.
57Когасевечерта,дојдееденбогатчовекодАриматеј,
59АЈосифгозедетелото,гозавиткавочисталенена
Метју
62Аследниотден,поденотнаподготовката, првосвештеницитеифарисеитесесобраакајПилат, 63Велејќи:„Господине,сесеќавамедекатојизмамник, додекабешежив,рече:„Потриденаќевоскреснам.
64Затоа,заповедајгроботдасеуверидотретиотден, заданедојдатнеговитеученициноќеиданего украдатидамуречатнанародот:Воскреснаод мртвите;
65Пилатимрече:„Иматестража;одете,погрижетесе колкуштоможете
66Такаотидоаигоуверијагробот,гозапечатија каменотипоставијастража
ПОГЛАВЈЕ28
1Накрајотнасаботата,когапочнадасеразденувакон првиотденодседмицата,дојдоаМаријаМагдаленаи другатаМаријадаговидатгробот
2Иете,сеслучиголемземјотрес:заштоангелот Господовслезеоднебото,дојдеигосвртекаменотод врататаиседнананего
3Неговотолицебешекакогром,аоблекатамубеше белакакоснег
4Иодстраводнегочуваритесепотресоаистанаакако мртви.
5Аангелотодговорииимреченажените:„Не плашетесе,заштознамдекаГобаратеИсуса, Распнатиот.
6Тојнеетука,заштовоскресна,какошторече Дојдете,видетегоместотокадештолежешеГоспод
7ИодетебрзоикажетеимнаНеговитеученицидека воскреснаодмртвите;иете,тојодипредвасво Галилеја;тамуќеговидите:ете,викажав
8Итиебрзозаминааодгроботсостравиголема радост;ипотрчадагиизвестисвоитеученици 9ИкогаотидоадаимкажатнаНеговитеученици,ете, Исусгипресретнаирече:„Поздрав!Идојдоа,го фатијазанозетеиМусепоклонија
10ТогашИсусимрече:„Неплашетесе!
11Акогаодеа,ете,некоиодстражаритедојдоаво градотиимпокажаанапрвосвештеницитесèштобеше направено
12Акогасесобраасостарешинитеисепосоветуваа, имдадоаголемипаринавојниците,
13Кажете:Неговитеученицидојдоаноќеигоукрадоа додеканиеспиевме.
14Иакоовадојдедоувонауправникот,ниеќего убедимеиќевеобезбедиме.
15Игизедоапаритеинаправијакакоштобеапоучени;
16ТогашединаесеттеученициотидоавоГалилеја,во планинатакадештоИсусгипостави
17ИкогаГовидоа,Мусепоклонија,нонекоисе сомневаа
18АИсусдојдеиимрече,велејќи:„Миедаденасета властнанеботоиназемјата
19Затоа,одетеипоучетегиситенароди,крштевајќи гивоиметонаОтецотиСинотиСветиотДух. 20Учејќигидадржатсèштовизаповедав:иете,јас сумсовассекогаш,докрајотнасветотАмин
Евангелието
споредМарко
ПОГЛАВЈЕ1
1ПочетокнаЕвангелиетонаИсусХристос,Синот Божји;
2Какоштоенапишановопророците:Еве,гоиспраќам мојотгласникпредтвоетолице,којќегоподготви твојотпатпредтебе
3Гласотнаонојштовикавопустината:„Подгответего патотнаГоспода,исправетегинеговитепатеки!
4Јованкрштевашевопустинатаигопроповедаше крштевањетонапокајаниезапростувањенагревовите.
5ИизлезеприНегоцелатаземјаЈудејскаитиеод Ерусалим,иситесекрстијаодНеговорекатаЈордан, исповедајќигисвоитегревови.
6АЈованбешеоблеченвокамилсковлакнаисопојас одкожаоколубедрата;ијадешескакулциидивмед; 7Ипроповедаше,велејќи:„Поменедоаѓаеден посиленодмене,чииштожициодчевлитенесум достоендасенаведнамидагиоткачам 8Јаснавистинавекрстивсовода,нотојќевекрстисо СветиотДух
9Исеслучивотиеденови,ИсусдојдеодНазарет ГалилејскиисекрстиодЈованвоЈордан.
10Иведнашизлезеодводата,гивиденебесата отворенииДухоткакогулабкакослегуваврзнего
11Идојдегласоднебото,велејќи:„Тисимојот возљубенСин,воКогомиемило
12ИведнашДухотгоистеравопустината
13Ибешетамувопустинатачетириесетдена, искушуванодсатаната;ибешесодивитеѕверови;и ангелитемуслужеа
14АоткакоЈованбешезатворен,Исусдојдево Галилеја,проповедајќигоЕвангелиетозацарството Божјо,
15Ивелејќи:„Времетосеисполни,ицарствотоБожјо сеприближи;покајтесеиверувајтевоЕвангелието
16АдодекаодешепокрајГалилејскотоМоре,гивиде СимонинеговиотбратАндрејкакофрлаатмрежаво морето,заштобеарибари
17АИсусимрече:„ДојдетепоМене,ијасќеве направамдастанетерибариналуѓе.
18Иведнашгиоставијамрежитесвоиитргнаапо Него
19Акогаотидемалкуподалекуоттаму,гивидеЈаков, синотЗаведеев,инеговиотбратЈован,коиистотака беавокоработигипоправаасвоитемрежи.
20Иведнашгиповика,итиегооставијататкаси Зеведејвокоработсонаемницитеитргнаапонего
21ИотидоавоКапернаум;иведнашвосаботатавлезе восинагогатаипоучуваше.
22Итиесечудеананеговотоучење,заштоги поучувашекаконекојштоимавласт,анекако книжниците
23Авонивнатасинагогаимашечовексонечистдух;и тојизвика:
24велејќи:„Оставинисе;штоимамениесотебе, ИсусеНазаретски?дојделиданеуништиш?Јасте
25АИсусгопрекоривелејќи:„Молчииизлезиод него!
26Акогагорастргнанечистиотдухиизвикасосилен глас,тојизлезеоднего
27Иситесезачудија,штосепрашуваамеѓусебе, велејќи:„Штоеова?којановадоктринаеова?зашто совластимзаповедаинанечиститедухови,итиеМу сепокоруваат
28Иведнашнеговатаславасепроширинизцелата областоколуГалилеја
29Иведнаш,когаизлегоаодсинагогата,влегоаво куќатанаСимониАндреј,соЈаковиЈован.
30НомајкатанаженатанаСимонлежешеболнаод треска,иведнашмукажаазанеа
31Идојде,јафатизаракаијаподигна;иведнашја оставитрескатаитааимслужеше
32Ивовечернитечасови,когасонцетозајде,муги доведоаситеболнииопседнатитеодѓаволи.
33Исиотградбешесобранпредвратата
34Иисцелимнозинаболниодразниболестииистера многуѓаволи;инегиоставиѓаволитедазборуваат, заштоГопознаваа
35Аутрото,станамногупредденот,излезеиотидево едноосаменоместоитамусепомоли.
36АСимониониештобеасонеготргнаапонего
37Икогагонајдоа,мурекоа:„Ситетебараат
38Атојимрече:„Даодимевососеднитеградови,за дапроповедамитаму,заштозатоаизлегов
39Ипроповедашепонивнитесинагогипоцела Галилејаиистерувашеѓаволи
40Идојдекајнегоеденлепрозен,којгомолеше, клекнапреднегоимурече:„Акосакаш,можешдаме исчистиш.
41АИсус,сосожалување,јаподадераката,годопреи мурече:„Ќесакам;бидичист.
42Иштомпроговори,лепратаведнашсеоддалечиод негоитојсеочисти
43Итојстрогомузаповедаиведнашгоиспрати; 44Имурече:„Гледајданекажувашништонаникого; тукуоди,покажисекајсвештеникотипринесизатвое чистењеонаштогозаповедалМојсеј,какосведоштво занив
45Но,тојизлезе,почнамногудаобјавуваидаго раскажуватоа,такаштоИсусвеќенеможешеотворено давлезевоградот,тукубешенадвор,попустиместа; ПОГЛАВЈЕ2
1ПонеколкуденовипаквлезевоКапернаум;исе слушнадекаевокуќата.
2Иведнашсесобраамнозина,такаштонемаше простордагипримат,не,нитуоколувратата;итојим
3Идојдоакајнегоидонесоаеденпарализиран,којго
6Нотамуседеанекоикнижницииразмислувааво своитесрца,
7Зоштоовојчовекваказборувабогохулни?којможе дапростувагревовиосвенсамоБог?
8Иведнаш,когаИсусвосвојотдухсфатидекатие такаразмислуваатвосебе,имрече:„Зошто размислуватезатоавосвоитесрца?
9Далиеполеснодамукажешнапарализираниот:„Ти сепростуваатгревовите;илидаречеш:Стани,земија постелатаиоди?
10Но,задазнаетедекаСинотЧовечкиимамоќна земјатадапростувагревови(мувелина парализираниот)
11Тивелам:стани,земијапостелатаиодивосвојата куќа
12Иведнашстана,јазедепостелатаиизлезепредсите нив;дотолкуштоситесезачудијаиГославеаБога, велејќи:„Никогашнесмеговиделетоатака
13Итојповторноизлезепокрајморето;ицелото мноштвоприбегнаконНего,итојгипоучуваше 14Идодекапоминуваше,говидеЛеви,синотАлфеев, какосединацарината,имурече:„Следиме!Итој станаитргнапонего
15Исеслучи,додекаИсусседешенатрпезавосвојата куќа,седеаимногумитариигрешницисоИсусаи неговитеученици,заштобеамногуминаитиетргнаа поНего
16Акогаговидоакнижницитеифарисеитекакојаде соцариницитеигрешниците,имрекоанаучениците Негови:„Какојадеипиесоцариницитеигрешниците?
17КогаИсусгочутоа,имрече:„Неимтребалекарна здравите,тукунаболните:недојдовдагиповикамна покајаниеправедните,тукугрешниците
18АученицитенаЈованифарисеитепостеа;
19АИсусимрече:„Можатлимладоженцитеда постатдодекамладоженецотесонив?додекагоимаат младоженецотсосебе,неможатдапостат.
20Ноќедојдатденовикогаќеимгоодземат младоженецотитогашќепостатвотиеденови
21Никојнешиепарченовоплатнонастараоблека: инакуновотопарчештојанаполнигоодземаод старото,икиријатасевлошува
22Иникојнеставанововиновостаришишиња:инаку новотовиногипукашишињата,ивинотоќесеистури, ишишињатаќесеизвалкаат,ноновотовинотребада сеставивоновишишиња.
23Исеслучи,восаботатојпоминанизполињатасо пченка;аученицитеНеговипочнаа,додекаодеа,даги откинуваатклатите
24АфарисеитеМурекоа:„Ете,зоштовосаботаго праватонаштонеедозволено?
25Атојимрече:„Зарникогашнестепрочиталешто направиДавид,когаимашепотребаиогладне,тоји ониештобеасонего?
26КаковлезевоБожјиотдомводеновитена првосвештеникотАвијатар,ијадешеодлеботна свештеникот,штонеедозволенодасејадеосвенна свештениците,иимдадеинаониештобеасонего?
27Атојимрече:„Саботатаесоздаденазачовекот,а нечовекотзасаботата.
1Ипаквлезевосинагогата;итамубешееденчовеккој
2Атиегонабљудуваадалиќегоисцеливосабота;за дагообвинат
3Имуреченачовекотнакогомусеисушираката:„ Стани!
4Атојимрече:„Далиедозволенодасеправидобро восаботниденовиилидасеправизло?даспасиш животилидаубиеш?Но,тиемолчеа
5Икогагипогледнанаоколусогнев,тагувајќипоради тврдостананивнитесрца,муреченачовекот:„Пружи јаракатасвоја!Ијаиспружииракатамусеобнови какоидругата
6Ифарисеитеизлегоаиведнашсепосоветуваасо Иродијанцитепротивнегокакодагоуништат
7НоИсуссеповлечесоСвоитеученицивоморето; 8ИодЕрусалим,иодИдумејаиодонаастранана Јордан;итиеодТириСидон,мноштвомноштво,штом чујакаквиголемиработинаправи,дојдекајнего 9ИимреченаученицитеСвоидагочекааткораб порадимноштвото,заданегонатрупаат
10Заштотојисцелимногумина;дотолкуштого притискаадагодопре,колкуштоимааневолји.
11Анечиститедухови,когаГовидоа,паднаапред Негоивикаа,велејќи:„ТисиБожјиотСин
12Итојстрогогизаповедаданегообјавуваат.
13Исеискачинапланинатаигоповикакогосака,и тиедојдоакајнего
14ИнаредидванаесетдабидатсоНегоидагииспрати дапроповедаат
15Идаимамоќдалекуваболестиидаистерува ѓаволи.
16АСимонгонаречеПетар;
17ИЈаков,синотЗаведеев,иЈован,братотЈаковов;и гинаречеБоанергес,штозначи:Синовинагромот.
18ИАндреј,иФилип,иВартоломеј,иМатеј,иТома,и Јаков,синотнаАлфеј,иТадејиСимонХананеецот, 19.ИЈудаИскариот,којистотакагопредаде,ивлегоа воеднакуќа
20Имноштвотоповторносесобра,такаштонеможеа нилебдајадат.
21Анеговитепријатели,когаслушнаазатоа,излегоа дагофатат,зашторекоа:„Онесам“
22АкнижницитештослегоаодЕрусалимрекоа:„Тој гоимаВелзевул,исокнезотнаѓаволитегиистерува ѓаволите.
23Игиповикаприсебеиимречевопараболи:„Како можесатанатадагоистерасатаната?
24Иакоедноцарствосеподелипротивсебе,тоа царствонеможедаопстане.
25Иакоеднакуќасеподелинасебе,таакуќанеможе дастои
26Иакосатанатасекренепротивсебеисераздели,не можедаиздржи,ноимакрај
27Никојнеможедавлезевокуќатанасиленчовеки
29Но,којќехулипротивСветиотДух,никогашнема прошка,тукуевоопасностодвечнапроклетство.
30Зашторекоа:„Иманечистдух“
31Тогашдојдоабраќатанеговиимајкамуи,стоејќи надвор,испратијакајнегодагоповикаат.
32Амноштвотоседнаоколунего,итиемурекоа:„Еве, мајкатиибраќататвоинетебараат
33Атојимодговори,велејќи:„Којаемојатамајкаили моитебраќа?
34Игипогледнанаоколуониештоседеаоколунегои рече:„Евејамајкамиимоитебраќа!
35Зашто,којјавршиволјатаБожја,тојмиебрат,и сестрамиимајками.
ПОГЛАВЈЕ4
1Итојпакпочнадапоучувапокрајморето;ацелото мноштвобешепокрајморетонакопно
2Игинаучимногуработисопараболи,иимречево своетоучење:
3Слушај;Еве,излезесејачдасее:
4Исеслучи,додекасееше,некоипаднаапокрајпатот, аптицитенебеснидојдоаигопроголтаа
5Анекоипаднаанакаменаземја,кадештонемаше многуземја;иведнашникна,заштонемашедлабочина земја
6Но,когаизгреасонцето,сеизгоре;ибидејќинемаше корен,сеисуши.
7Анекоипаднаамеѓутрње,итрњетопораснаиго задави,инедадеплод
8Адругиотпаднанадобраземјаидадеплодшто никнаисезголемуваше;ироди,некоитриесет,анекои шеесет,анекоисто
9Атојимрече:„Којимаушидаслуша,некачуе!
10Акогаостанасам,ониештобеаоколунегосо дванаесеттегопрашаазапараболата
11Атојимрече:„Вамвиедаденодајазнаететајната наБожјотоцарство;
12Задавидат,давидат,аданегледаат;ислушајќи можатдаслушнат,анедаразберат;заданесеобратат восекоевремеидаимсепростатгревовите
13Атојимрече:„Нејазнаетелиоваапарабола?и какотогашќегизнаетеситепараболи?
14Сејачотгосеесловото
15Атоасетиепокрајпатот,кадештосесеесловото; ноштомслушнаа,веднашдојдесатанатаигоодзема словотоштобешепосеановонивнитесрца
16Итоасетиештосесеатнакаменаземја;кои,кога ќегослушнатсловото,веднашгопримаатсорадост;
17Инемааткоренвосебе,итакаистраатсамонекое време;потоа,когаќесепојаватневолјиилипрогонства зарадизборот,веднашсесоблазнуваат.
18Атоасеониештосесеатмеѓутрње;какоштосе слушазборот,
19Игрижитенаовојсвет,иизмаматанабогатството,и похотитезадругиработиштовлегуваатвнатре,го задушуваатзборот,итојстанувабесплоден. 20Атоасеониештосесеатнадобраземја;какошто гослушаатсловотоигопримаат,идаваатплод,едниот триесет,другиотшеесет,адругиотсто.
22Заштонемаништоскриеноштонемадасеоткрие;
23Аконекојимаушидаслуша,некаслуша.
24Атојимрече:„Внимавајтештослушате; 25Зашто,којима,ќемуседаде,акојнема,ќемусе земеионаштогоима
26Атојрече:„ТакаеицарствотоБожјо,какочовекда фрлисемевоземјата;
27Иакоспие,истануваноќеидење,асеметоќе изникнеиќепорасне,тојнезнаекако
28Заштоземјатасамадаваплод;првосечилото,па увото,потоаполнатапченкавоувото.
29Акогаќеседонесеплодот,веднашгоставасрпот, заштодојдежетвата
30Атојрече:„Сокадедагоспоредимецарството Божјо?илисокакваспоредбадагоспоредиме?
31Тоаекакозрносинаповозрно,кое,когаќесепосее воземјата,епомалоодситесемињаштосеназемјата. 32Но,когаќесесее,ќепораснеиќестанепоголемоод ситетревкииќеотсечеголемигранки;задасесместат небеснитептициподнеговатасенка.
33Исомногутаквипараболиимгокажувашесловото, какоштоможеадагослушнат
34Нотојнеимзборувашебезпарабола,икогаостанаа сами,имобјаснисèнаСвоитеученици
35Аистиотден,когасевечера,имрече:„Да поминеменадругатастрана!
36Икогагоиспратијамноштвото,гофатијакакошто бешевокоработАсонегоимашеидругимали бродови.
37Исекренаголемабура,ибрановитеудирааво бродот,такаштосегабешеполн
38Атојбешевозадниотделнабродот,спиешена перница;
39Атојстана,гопрекориветротимуреченаморето: „Мир,мирни!Иветротпрестанаинастанаголема спокојство
40Атојимрече:„Зоштосеплашите?какотоанемате вера?
41Итиесеуплашијамногуисирекоаеденнадруг: „Каковчовекетојштодурииветротиморетомусе покоруваат?
ПОГЛАВЈЕ5
1Идојдоанадругатастрананаморето,вообластана Гадарените.
2Икогаизлезеодкоработ,веднашгосретнаод гробовитечовексонечистдух, 3Којимашесвоеживеалиштемеѓугробовите;иникој неможешедаговрзе,не,несосинџири: 4Затоашточестопатибешеврзансооковиисинџири,
8Заштотојмурече:„Излезиодчовекот,нечистдух!
9Атојгопраша:„Какосевикаш?Атојодговори, велејќи:„МоетоимееЛегија,заштосмемногу
10Итојмногугомолешеданегипуштинадвород земјата.
11Атамублизудопланинитеимашеголемостадо свињиштосехранеа
12ИситеѓаволиГомолеа,велејќи:„Пратинèво свињите,задавлеземевонив
13ИИсусведнашимдадедозволаАнечистите духовиизлегоаивлегоавосвињите;
14Аониештогихранеасвињитепобегнааигокажаа тоавоградотивоселата.Иизлегоадавидатштоетоа направено
15ИдојдоакајИсусиговидоаѓаволскиопседнатсо легијата,какоседи,облечениразумен,исеуплашија.
16Аониештоговидоаимкажаакакомусеслучина ѓаволот,аинасвињите
17ИпочнаадаГомолатдасизаминеоднивните брегови
18Акогавлезевокоработ,опседнатиотодѓаволотму семолешедабидесонего.
19Но,Исуснемудозволи,тукумурече:„Одидома кајтвоитепријателиикажиимколкуголемиработи направиГосподзатебеисесожалисотебе.
20АтојотидеипочнадаобјавувавоДекаполисколку големиработимунаправилИсус,иситесечудеа
21ИкогаИсусповторногопрефрлијасокорабна другатастрана,многународсесобракајнего,атој бешеблизудоморето
22Иете,дојдееденодначалницитенасинагогата,по имеЈаир;икогаговиде,паднапреднеговитенозе,
23Имногугомолеше,велејќи:„Мојатаќеркалежи предсмртта;итааќеживее.
24ИИсусотидесонего;имногународгоследешеиго натрупаа
25Иеднажена,којаимашекрвавизливдванаесет години,
26Ипретрпемногуработиодмногулекариипотроши сèштоимаше,иништонеѝбешеподобро,тукусе влошуваше,
27КогаслушназаИсус,дојдевопечатотодзадиија допренеговатаоблека.
28Заштотаарече:„Акодопрамсамонеговатаоблека, ќебидамоздрав“
29Иведнашсеисушиизворотнанејзинатакрв;итаа восвоетотелопочувствувадекаеизлеченаодтаачума
30АИсусведнашзнаејќивосебедекадобродетелта излезеоднего,сесвртепреднегоирече:„Којјадопре мојатаоблека?
31АученицитеНеговимурекоа:„Гледашкако мноштвототебуни,ивелиш:Којмедопре?
32Ипогледнанаоколузадајавидиштогонаправитоа
33Ноженатаплашејќисеитреперејќи,знаејќиштосе случивонеа,дојдеипаднапреднегоимујакажасета вистина
34Атојѝрече:„Ќерко,твојатавератеоздрави;одиво мириоздрависеодсвојатаневолја
35Додекатојуштезборуваше,оддомотнаначалникот насинагогатадојдоанекоиирекоа:„Ќеркатиумре; зоштоуштеповеќеговознемирувашУчителот?
36ШтомИсусгослушназборотштобешекажан,му
37ИнедозволиникојдаодипоНего,освенПетар, ЈаковиЈован,братотЈаковов.
38Идојдевокуќатананачалникотнасинагогатаија видеметежотиониештоплачеаимногуплачеа
39Икогавлезе,имрече:„Зоштолутатеиплачете? девојкатанеемртва,тукуспие
40ИтиемусепотсмевааАкогагиизвадисите,ги зедетаткотоимајкатанадевојкатаиониештобеасо негоивлезетамукадештолежешедевојката
41Ијафатидевојкатазаракаиѝрече:Талитакуми; штосетолкува:Девојко,тивелам,стани!
42Идевојкатаведнашстанаиотиде;заштотаабеше навозрастоддванаесетгодини.Итиесезачудијасо големочудење
43Истрогоимзаповеданикојданегознаетоа;и заповедадаѝдадатнештодајаде.
ПОГЛАВЈЕ6
1Итојизлезеоттамуидојдевосвојатаземја;и неговитеученицигоследат 2Акогадојдесаботата,почнадапоучуваво синагогата;икакваеоваамудростштомуедадена, декаитаквимоќниделасевршатоднеговитераце?
3Неелиовадрводелецот,синотнаМарија,братотна Јаков,Јосеј,ЈудаиСимон?инесенеговитесестритука сонас?Итиебеанавредениоднего
4НоИсусимрече:„Пророкотнеебезчест,тукуво својатаземја,меѓусвоитеродниниивосвојотдом 5Итамунеможешедаизвршиникаквосилнодело, освенштогиположирацетесвоиврзнеколкуболнии гиисцели
6ИтојсезачудипорадинивнотоневерувањеИодеше поселата,поучувајќи.
7Игиповикадванаесеттеминаипочнадагииспраќа подвајца;иимдадевластнаднечиститедухови;
8Иимзаповедаданеземаатништозапат,освенсамо стап;никовчег,нилеб,нипаривочантата:
9Нобидетеоблеченисосандали;анеоблечетедва слоја.
10Атојимрече:кадеидавлезетевокуќа,останете тамудодеканезаминетеодтоаместо
11Акојнемадавеприми,нитудавечуе,когаќе заминетеоттаму,истресетегоправотподвашитенозе какосведоштвопротивнив.Вистина,вивелам,на СодомиГомораќеимбидепоподносливовосудниот ден,отколкунатојград
12Итиеизлегоаипроповедаалуѓетодасепокаат 13Иистераамногуѓаволи,ипомазаасомасломногу
14ИцаротИродчузанего;(заштонеговотоимебеше распространето:)ирече:„ЈованКрстителвоскреснаод мртвитеизатоавонегосепојавуваатмоќнидела 15Другирекоа:„ТоаеИлија.Адругирекоа:Тоае пророкиликакоеденодпророците
16Но,когаИродчузатоа,рече:„Јоване,накогомуја отсековглавата;тојвоскреснаодмртвите.
17ЗаштосамиотИродиспратиигофатиЈованиго заврзавозатворзарадиИродијада,женатананеговиот братФилип,заштотојсеоженисонеа 18ЗаштоЈованмуреченаИрод:„Нетиедозволенода јаимашженатанабратти.
19ЗатоаИродијадасескарапротивнегоисакашедаго убие;нотаанеможеше:
20ЗаштоИродсеплашешеодЈована,знаејќидекатоје праведенисвет,игопазеше;икогагочу,направи многуработиисозадоволствогослушаше
21Акогадојдепогоденден,Ирод,насвојотроденден, приредивечеранасвоитегосподари,началниции началницивоГалилеја;
22АкогавлезеќеркатанаспоменататаИродијада,и заиграиимугодинаИродинаониештоседеасонего, царотѝреченадевојката:„Барајодменештосакаш,и ќетидадам
23Иѝсезаколна:„Штоидабарашодмене,ќети дадамдополовинатаодмоетоцарство.
24Атааизлезеиѝреченамајкаси:„Штодапрашам? Атаарече:ГлаватанаЈованКрстител
25.Итааведнашдојдесобрзањекајцарот,ипобара, велејќи:„СакамдамијададешглаватанаЈован Крстителповременовополнач
26Ицаротбешемногужален;сепакзарадинеговата заклетваизарадинив,коиседеасонего,тојнесакаше дајаотфрли
27Иведнашцаротиспратиџелатизаповедадамуја донесатглавата,атојотидеимујаотсечеглаватаво затворот
28Ијавнесеглаватанеговавополначиѝјададена девојката,адевојкатаијададенамајкаси
29АученицитеНегови,когаслушнаазатоа,дојдоа,го зедоанеговиоттрупигоположијавогроб.
30АапостолитесесобраакајИсусиМукажаасè,и штонаправијаиштопоучија
31Атојимрече:„Дојдетесамивопустоместои одморетесемалку;
32Изаминаавопустинатасоброднасамо
33Инародотгивидекакозаминуваат,имнозинаГо познаа,иистрчаатамуодситеградови,гинадминааи сесобраакајнего
34АИсус,когаизлезе,видемногународисесожали коннив,заштобеакакоовцибезпастир,ипочнадаги поучувазамногуработи
35Акогавеќепоминаденот,Неговитеученицидојдоа приНегоирекоа:„Оваепустоместо,асегапомина времето.
36Испратигидаодатвооколнитеселаивоселатаида сикупатлеб,заштонемаатштодајадат
37Тојодговорииимрече:„Дајтеимдајадат!Атие мурекоа:„Даодимедакупимелебвовредностод двестеденаридаимдадемедајадат?
38Тојимрече:„Колкулебовиимате?одиивидиА когадознаа,велат:петидвериби
39Иимзаповедадагинаведатситедаседнатпочети назеленататрева.
40Иседнааворедови,постотинаипопедесет
41Акогагизедепеттелебаидветериби,погледнакон небото,гиблагослови,гискршилебовитеиимгидаде наученицитеСвоидагипоставатпреднивидвете
42Иситејадеаисенаситија
44Аониештојадеаодлебовитебеаоколупетилјади луѓе.
45Иведнашгинатерасвоитеученицидавлезатво коработидаотидатнадругатастранапредтоаво Витсаида,додекатојгопуштанародот.
46Икогагииспрати,отидевопланинатадасепомоли
47Акогасеприквечери,бродотбешесредеморето,а тојсамнакопното
48Игивидекакосемачатвеслајќи;заштоветротбеше спротивеннанив;
49Но,когаговидоакакоодипоморето,помислија декатоаедухиизвикаа:
50ЗаштоситеГовидоаисевознемирија.Иведнаш разговарашесонивиимрече:„Бидетерасположени! неплашетесе
51Иотидекајниввокоработ;иветротпрестана.
52Заштонеразмислуваазачудотоналебовите,зашто нивнотосрцебешезакоравено
53Акогапоминаа,дојдоавоГенисаретскатаЗемјаи тргнааконбрегот
54Икогаизлегоаодкоработ,веднашГопознаа,
55Итрчашенизцелиоттојкрајнаоколуипочнадаги носивокреветиболните,кадештослушнаадекае
56Икадеидавлегуваше,воселата,илиградовите,или селата,гиполагааболнитепоулицитеиГомолеадаја допрат,акоесамограницатананеговатаоблека;
ПОГЛАВЈЕ7
1Тогашсесобраакајнегофарисеитеинекои книжници,коидојдоаодЕрусалим.
2Акогавидоадеканекоиоднеговитеученицијадат лебсонечисти,односносонеизмиенираце,најдоа грешка.
3ЗаштофарисеитеиситеЕвреи,освенчестодаги мијатрацете,нејадат,почитувајќигопреданиетона старешините.
4Акогаќедојдатодпазар,освендасемијат,нејадат Имаимногудругиработиштогипримиледагидржат, какомиењечаши,тенџериња,бронзенисадовиимаси. 5ТогашфарисеитеикнижницитеГопрашаа:„Зошто твоитеученицинеодатспоредтрадицијатана старешините,тукујадатлебсонемиенираце?
6Тојодговорииимрече:„Добро,Исаијапророкуваше заваслицемерите,какоштоенапишано:„Овојнарод мепочитувасосвоитеусни,нонеговотосрцеедалеку одмене
7Но,залудномеобожаваат,учејќигичовечките
8ЗаотфрлањенаБожјатазаповед,виегодржите
11Авиевелите:„Аконекојимреченататкосиилина мајкаси:„Корбане,т.е.дар,штоидаимашкористод мене;тојќебидеслободен
12Инемудозволуватеповеќедаправиништоза својоттаткоилизамајкаси;
13ИзненадувајтегоБожјотословопрекувашето предание,коештогоиспорачавте;имногутакви работиправите.
14Икогагоповикасиотнародкајсебе,имрече:„ Слушајтемесекојодвасиразберете: 15Немаништооднадворшточовекможедаго осквернисовлегувањетовонего;
16Аконекојимаушидаслуша,некаслуша.
17Акогавлезевокуќатаоднародот,неговитеученици Гопрашаазапараболата
18Атојимрече:„Далиивиестетаквинеразумни?
Зарнесфаќатедекаштоидавлезеоднадворвочовекот, неможедагооскверни;
19Затоаштоневлегувавонеговотосрце,тукуво стомакот,иизлегувавопровев,прочистувајќигисите јадења?
20Атојрече:Онаштоизлегуваодчовекот,го осквернувачовекот
21Заштоодвнатре,одсрцетоналуѓетоизлегуваат лошимисли,прељуба,блудства,убиства, 22Кражби,среброљубивост,злоба,измама,лудост, злобнооко,хула,гордост,глупост;
23Сетотоазлодоаѓаодвнатреигоосквернувачовекот.
24Иоттамустана,отидевограницитенаТириСидон, ивлезевоеднакуќа,иникојнесакашедагознаетоа, нонеможешедабидескриен.
25Зашто,еднажена,чијаќеркаимашенечистдух,чу занегоидојдеипаднапреднеговитенозе
26ЖенатабешеГркинка,понародсирофеничарка;и таагомолешедагоизбркаѓаволотоднејзинатаќерка
27НоИсусѝрече:„Првонекасенаситатдецата, заштонеедобродасеземелеботнадецатаидасе фрлинакучињата
28Атааодговориимурече:„Да,Господи,но кучињатаподтрпезатајадатоддетскитетрошки.
29Атојѝрече:„Затааизрекаодиси;ѓаволотизлезе одтвојатаќерка
30Икогадојдевосвојатакуќа,гонајдеѓаволот излезен,аќеркатаѝлегнанакреветот
31Ипак,тргнувајќиодбреговитенаТириСидон, дојдедоГалилејскотоМоре,средебреговитена Декаполис
32Идоведоакајнегоеденглувиимашепречкиво говорот;игомолатдајаставиракатаврзнего
33Иготргнанастранаодмноштвото,мугистави прститевоушите,плукнаимугодопрејазикот;
34Ипогледнаконнебото,воздивнаимурече:Еффата, односноотворисе!
35Иведнашмусеотворијаушите,мусеодврза врвкатанајазикотизборувашејасно
36Игизаповедаданекажуваатникому;
37Ибеанеизмерновчудоневидени,велејќи:„Сè направидобро:гиправииглувитедаслушаатинемите дазборуваат
2Сесмилувамнамноштвото,заштосегасесомене триденаинемаатштодајадат.
3Иакогипуштампостатвосвоитедомови,ќесе онесвестатпопат,заштонуркачиоднивдојдоаод далеку.
4Анеговитеученицимуодговорија:„Одкадеможе некојдагинаситиовиелуѓесолебовдевопустината? 5Игипраша:„Колкулебовиимате?Атиерекоа: Седум
6Иимзаповедананародотдаседненаземја;иги поставијапреднародот
7Итиеимаанеколкумалириби; 8Ијадеаисенаситија;
9Аониештојадеабеаоколучетириилјади,итојги испрати
10Иведнашвлезевокорабсосвоитеученициидојде воделовитенаДалманута
11Афарисеитеизлегоаипочнаадасераспрашуваатсо Него,барајќиоднегознакоднеботоискушувајќиго.
12Итојдлабоковоздивнавосвојотдухирече:„ Зоштоовапоколениебаразнак?Вистина,вивелам, немадамуседадезнакнаоваагенерација.
13Игиостави,ипаквлезевокоработ,отидена другатастрана
14Аученицитезаборавијадазематлебинемаасосебе вобродотповеќеодеденлеб
15Иимзаповеда:„Внимавајте,пазетесеод фарисескиотквасециодИродовиотквасец.
16Итиесерасправаамеѓусебе,велејќи:„Зашто немамелеб
17АкогадознаИсус,имрече:„Зошторазмислувате, бидејќинемателеб?уштенесфаќатеинеразбирате? далиуштетисестврднасрцето?
18Иматеочи,негледате?иимашуши,неслушаш?и несесеќавате?
19Когагипресековпеттелебамеѓупетилјади,колку корпиполнисопарчињасобравте?Мурекоа: дванаесет!
20Акогаседумтемеѓучетириилјади,колкукорпи полнисопарчињасобравте?Атиерекоа:Седум. 21Атојимрече:„Каконеразбирате?
22ИдојдевоВитсаида;идоведоакајнегослепчовеки гомолеадагодопре.
23Игофатислепиотзаракаигоизведенадвород градот;иоткакомуплукнанаочитеигиставирацете врзнего,гопрашадалигледанешто
24Атојгоподигнапогледотирече:„Гигледамлуѓето какодрвјакакоодат
25Потоаповторногиставирацетенанеговитеочииго натерадапогледненагоре;
26Игоиспративосвојатакуќа,велејќи:„Нитуодиво градот,нитукажувајникомувоградот
27АИсусизлезесоученицитеСвоивоградовитена ФилипискатаЦезареја; 28Атиеодговорија:„ЈованКрстител“,анекоивелат: „Илија;идруги,Еденодпророците
29Атојимрече:„Акојвелитедекасумјас?АПетар одговориимурече:ТисиХристос
30Иимзаповедаданекажуваатникомузанего
31ИпочнадагипоучувадекаСинотЧовечкиморада претрпимногунешта,дабидеотфрленодстарешините, одпрвосвештеницитеиодкнижниците,дабидеубиен ипотриденадавоскресне.
32Итојјакажатааизрекаотворено.АПетаргозедеи почнадагопрекорува
33АкогасесвртеигипогледнаученицитеСвои,го прекориПетар,велејќи:„Тргнисеодмене,сатано, заштонегосакашБожјото,тукучовечкото
34Икогагоповиканародотприсебеиучениците Свои,имрече:„КојсакададојдепоМене,некасе одречеодсебе,некагоземесвојоткрстинекаодипо Мене.
35Зашто,којсакадагоспасисвојотживот,ќего загуби;нокојќегозагубисвојотживотзарадименеи зарадиЕвангелието,тојќегоспаси.
36Зашто,каквакористќеимачовек,акогодобие целиотсветијазагубисвојатадуша?
37Илиштоќедадечовекотвозаменазасвојатадуша?
38Затоа,секојштоќесезасрамиодменеиодмоите зборовивооваапрељубаигрешнагенерација;однего ќесезасрамииСинотЧовечки,когаќедојдево славатанасвојотТаткососветитеангели
ПОГЛАВЈЕ9
1Атојимрече:„Вистинавивеламдекаиманекоиод ониештостојатовде,коинемадавкусатсмртдодека невидатдекацарствотоБожјодоаѓасосила
2ИпошестденаИсусгизедесосебеПетар,Јакови Јован,игиодведесаминависокагора,итојсе преобразипреднив
3Инеговатаоблекастанаблескава,многубелакако снег;заданеможедагиобелинитуеднаполнана земјата
4ИимсејавиИлијасоМојсеј,итиеразговараасо Исуса.
5АПетародговориимуреченаИсуса:„Учителе, доброниедабидемеовдеиданаправиметрискинија; едензатебе,едензаМојсејиедензаИлија.
6Заштонезнаешештодакаже;заштомногусеплашеа
7Исепојавиоблакштогизасени;
8Иодеднаш,когапогледнаанаоколу,веќеневидоа никој,освенИсусасамососебе
9Икогаслегувааодпланината,имзаповедадане кажуваатникомуштовиделе,додекаСинотчовечкине воскреснеодмртвите
10Итиејазадржаатааречсосебе,прашувајќисееден содругштозначивоскреснувањетоодмртвите
11Игопрашаа,велејќи:„Зоштокнижницитевелат деканајпрвотребададојдеИлија?
12Атојодговорииимрече:„Илијанавистинадоаѓа првиобновувасè;икакоенапишанозаСинот Човечкидекаморамногудатрпиидабидезанемарен
13Но,јасвивелам,декаИлијанавистинадојде,иму направијасèштонаведоа,какоштоенапишанозанего 14ИкогадојдекајученицитеСвои,видеоколунив големомноштво,икнижницитекоисераспрашуваасо нив
15.Иведнашсиотнарод,когаговиде,сезачудимногу
17Аеденодмноштвотоодговориирече:„Учителе,ти годоведовмојотсин,којиманемдух; 18Икадеидагоземе,гокине;анеможеа
19Тојмуодговориирече:„О,невернопоколение,до когаќебидамсовас?докогаќететрпам?доведигокај мене
20Игодоведоакајнего;ипаднаназемјаисевалкаод пена.
21Игопрашататкаси:„Колкувремепоминаоткако мудојдетоа?Атојрече:оддете
22Ичестопатигофрлашевооганивоводитезадаго уништи;
23Исусмурече:„Акоможешдаповеруваш,сèмуе можнонаонојштоверува
24Иведнаштаткотонадететоизвикаисосолзирече: „Господи,верувам;помогнитивомоетоневерување. 25КогавидеИсусдеканародотдотрча,гоукори гнасниотдух,велејќиму:„Немиглувдух,те заповедам,излезиоднегоиневлегувајповеќевонего.
26Адухотизвика,гораскинаиизлезеоднего,итој бешекакомртов;дотолкуштомногуминавелеа:Тоје мртов.
27НоИсусгофатизаракаигоподигна;итојстана
28Акогавлезевокуќата,неговитеученицигопрашаа насамо:„Зоштонеможевмедагоистераме?
29Атојимрече:„Овојвиднеможедасепојависо ништо,освенсомолитваипост
30АтиезаминааоттамуипоминаанизГалилеја;ине сакашенекојдагознаетоа
31ЗаштогипоучувашеСвоитеученицииимрече:„ СинотЧовечкиепредаденворацетеналуѓето,итиеќе Гоубијат;иоткакоќебидеубиен,ќевоскреснена третиотден
32НотиенегоразбраатојзборисеплашеадаГо прашаат
33ИдојдевоКапернаум,икогабешевокуќата,ги праша:„Штосерасправавтемеѓусебепопат?
34Нотиемолчеа,заштопатемсерасправаамеѓусебе којдабиденајголем
35Атојседна,гиповикадванаесеттеиимрече:„Ако некојсакадабидепрв,тојнекабидепоследенодсите ислуганасите
36Изедееднодетеигопоставимеѓунив;
37КојќепримиедноодтаквитедецавоМоеиме,Ме примаМене;
38АЈованмуодговори,велејќи:„Учителе,видовме еденкакоистеруваѓаволивоТвоеиме,атојнеследи нас,имузабранивме,заштонеслединас.
39НоИсусрече:„Незабранувајтему,заштонема човекштоќенаправичудовомоеиме,алеснода зборувазлозамене
40Зашто,којнеепротивнас,тојеоднашастрана.
41Зашто,којќевидадедапиетечашаводавомоеиме, бидејќистенаХриста,вистинавивелам,немадаја
42Акојќенавредиедноодовиемалечкиштоверуваат
44Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси
45Иакотесоблазнуватвојатанога,отсечија:подобро едавлезешвоживотот,отколкудаимашдвенозезада бидешфрленвопеколот,вооганкојникогашнемада сеизгасне.
46Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси
47Аакотесоблазнуваокото,извадиго:подоброеда влезешвоБожјотоцарствосоеднооко,отколкуда имашдвеочизадабидешфрленвопеколниотоган
48Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси
49Заштосекојќебидепосоленсооган,исекојажртва ќесепосолисосол
50Солтаедобра,ноакојаизгубисолта,соштоќеја зачините?Имајтесолвосебеиимајтемиреденсодруг
ПОГЛАВЈЕ10
1Итојстанаоттамуидојдевојудејскитебреговиод онаастрананаЈордан.и,какоштобешеобичај, повторногипоучуваше
2Афарисеитедојдоакајнегоигопрашаа:„Далие дозволеномажотдајаостависвојатажена? искушувајќиго
3Атојодговорииимрече:„ШтовизаповедаМојсеј?
4Атиерекоа:„Мојсејпретрпеданапишеразводида јаостави
5АИсусодговорииимрече:„Зарадитврдостана вашетосрцевигонапишаовојзаповед.
6Но,одпочетокотнасоздавањето,Боггинаправи машкоиженско
7Затоа,мажотќегиоставитаткасиимајкасииќесе придружинасвојатажена;
8Идвајцатаќебидатеднотело,такаштовеќенесе двајца,тукуеднотело.
9Затоа,онаштоБоггосоединил,човекотнеканего разделува
10АвокуќатанеговитеученициповторноГопрашаа заистото
11Атојимрече:„Којќејаостависвојатаженаиќесе оженисодруга,ќеизвршипрељубапротивнеа.
12Аакоженатагоостависвојотмажисеомажиза друга,тааќеизвршипрељуба
13Идоведоакајнегомалидецазадагидопре,а ученицитеНеговигипрекорувааониештогиносеа
14НоИсус,когаговидетоа,многусеналутииим рече:„ОставетегидецатададојдатприМенеине спречувајтеги,заштонатаквиимецарствотоБожјо
15Вистинавивелам:којнегопримиБожјотоцарство какомалодете,немадавлезевонего
16Игизедевораце,гиставирацетенанивиги благослови
17Икогаизлезепопатот,дојдееден,којотрча,клекна преднегоигопраша:„Добаручител,штодаправамза данаследамвеченживот?
18АИсусмурече:„Зоштоменарекувашдобар?нема ништодоброосвенеден,тоаеБог
19Тигизнаешзаповедите:Неправипрељуба,не убивај,некради,несведочилажно,неизмами, почитувајгитаткотоимајкаси
20Атојодговориимурече:„Учителе,сетотоаго гледамодмојатамладост
21ТогашИсус,когаговиде,гозасакаимурече:„ Еднотинедостига:оди,продајсèштоимаш,идајим
22Итојсенажалипорадитоаиотидетажен,зашто имашеголемимот
23АИсуспогледнанаоколуиимреченаучениците Свои:„Колкуетешкоониештоимаатбогатствода влезатвоцарствотоБожјо!
24АученицитесезачудијаоднеговитезборовиНо Исуспакодговорииимрече:Деца,колкуетешкоза ониештосенадеваатнабогатстводавлезатво царствотоБожјо!
25Полесноѝенакамилатадапоминенизигла, отколкунабогатчовекдавлезевоцарствотоБожјо 26Итиесечудеабезмерка,велејќимеѓусебе:„Кој тогашможедасеспаси?
27АИсус,гледајќивонив,рече:„Залуѓетотоае невозможно,нонезаБога,заштозаБогасèеможно.
28ТогашПетарпочнадамувели:„Ете,ниеоставивме сèитргнавмепотебе
29АИсусодговориирече:„Вистинавивелам,нема човекштооставилдом,илибраќа,илисестри,или татко,илимајка,илижена,илидеца,илиземјазаради менеизарадиЕвангелието.,
30Нотојќедобиестократносегавоовавреме,куќи,и браќа,исестри,имајки,идецаиземји,сопрогонства; ивоидниотсветвеченживот.
31Номногупрвиќебидатпоследни;апоследниотпрв
32ИтиебеанапатотштосеискачувашеконЕрусалим; иИсусотидепреднив,итиесечудеа;идодекаодеа,се исплашијаИгизедепакдванаесеттеминаипочнада имкажуваштотребадамусеслучи, 33велејќи:„Ете,одимевоЕрусалим;иСинотЧовечки ќеимбидепредаденнапрвосвештеницитеина книжниците;иќегоосудатнасмртиќегопредадатна незнабошците.
34Иќегоисмеваат,ќегокамшикуваат,ќегоплукаати ќегоубијат,анатретиотденќевоскресне
35АЈаковиЈован,синовитенаЗаведеев,дојдоакај негоирекоа:„Учителе,сакамеданаправишзанасшто сакаме
36Атојимрече:„Штосакатеданаправамзавас?
37Тиемурекоа:„Дајнидаседиме,едниотодтвојата десна,адругиотодлеватастранавотвојатаслава 38НоИсусимрече:„Незнаетештобарате;можетели дапиетеодчашатаодкојапијамјас?идасекрстисо крштевањетосокоесекрстамјас?
39Атиемурекоа:„МожемеАИсусимрече:„ Навистинаќепиетеодчашатаодкојапијамјас;исо крштевањетосокоесекрстивЈасќесекрститеивие
45ЗаштоиСинотЧовечкинедојдедамуслужат,туку даслужиидагодадесвојотживоткакооткупниназа мнозина
46ИдојдоавоЕрихон;икогатојизлегувашеод Ерихонсосвоитеученициимногународ,слепиот Вартимеј,синотТимеј,седешепокрајавтопатоти просе
47АкогачудекатоаеИсусодНазарет,почнадавика идарече:Исусе,СинеДавидов,помилујме!
48Имногуминамузаповедаадамолчи,нотојуште повеќевикаше:„СинеДавидов,помилујме!
49АИсусзастанаизаповедадагоповикаатИго повикааслепиотимурекоа:„Утешисе,стани!тојте вика
50Атој,фрлајќијасвојатаоблека,станаидојдекај Исус.
51АИсусодговориимурече:„Штосакашдати направам?Слепиотмурече:Господи,давидам
52АИсусмурече:„Одиси!твојатавератеоздрави.И веднашвидеитргнапоИсусапопатот
ПОГЛАВЈЕ11
1ИкогасеприближијадоЕрусалим,доВитфагијаи Витанија,кајМаслиноватаГора,тојиспратидвајца своиученици,
2Иимрече:„Одетевоселотоспротивас;ослободиго идонесего.
3Иаконекојвирече:Зоштогоправитетоа?кажете деканаГосподмутреба;иведнашќегоиспратиовде 4Иотидоа,игонајдоаослетоврзанопокрајвратата надвор,наместотокадештосеспојуваадвапатишта;и гогубат
5Анекоиодониештостоејатамуимрекоа:„Што правите,гоотпуштатеослето?
6ИтиеимрекоакакоштоимзаповедаИсус,иги пуштија.
7ИмугодонесоаослетонаИсусигифрлијасвоите облекиврзнего;итојседнананего
8Амнозинагираширилесвоитеоблекипопатот,а другисечелегранкиоддрвјатаигисламалепопатот
9Иониештоодеапредиониештоследеавикаа, велејќи:Осана;Благословенеонојштодоаѓавоимето Господово:
10Некаеблагословеноцарствотонанашиоттатко Давид,коедоаѓавоиметоГосподово:Осанаво висините
11АИсусвлезевоЕрусалимивохрамот,икога погледнанаоколу,идојдевечер,излезевоВитанијасо дванаесетте
12Аутре,когадојдоаодВитанија,тојбешегладен
13И,гледајќиоддалекуеднасмоквасолисја,дојде,да најденештонанеа;заштоуштенебешевреметона смоквите
14АИсусодговориирече:„Никојнејадевеченплод одтебеИнеговитеученицигослушнаатоа 15ИдојдоавоЕрусалим;иИсусвлезевохрамоти почнадагиистеруваониештопродавааикупувааво храмот,игисрушимаситенаменувачитеиседиштата напродавачитенагулаби; 16Инесакашенекојданосикаковбилосадниз
ибараакакодагоуништат,заштосеплашеаоднего, заштосиотнародбешевчудовиденоднеговотоучење 19Акогасеприквечери,излезеодградот
20Аутрото,додекаминуваа,видоасмокватаисушена одкорен
21АПетар,повикувајќисенасеќавање,мурече: „Учителе,ете,смокваташтојапроколнатисеисуши 22АИсус,одговарајќиим,рече:„ВерувајтевоБога! 23Зашто,вистинавивелам,секојштоќеикажена оваапланина:„Одведисеифрлисевоморето;инема дасесомневавосвоетосрце,тукуќеверувадекаќесе остваратониеработиштогивели;ќеимаштоидарече. 24Затоавивелам:штоидапосакате,когасемолите, верувајтедекаќегипримитеиќегиимате 25Акогастоитеимолете,простете,акоиматенешто противнекого,задавигипростиивашитегревовии вашиотОтецнебесен
26Но,аковиенепростувате,нитувашиотТатко,које нанебесата,немадавигипростивашитегревови
27ИпакдојдоавоЕрусалим;идодекатојодешево храмот,дојдоакајнегопрвосвештеницитеи книжницитеистарешините
28Икажиму:„Сокаквавластгоправиштоа?икојти јададеоваавластдагоправиштоа?
29АИсусодговорииимрече:„Ијасќевипоставам еднопрашањеиодговоретеми,паќевикажамсо каквавластгоправамтоа.
30КрштевањетонаЈованбешеоднеботоилиодлуѓето? одговорими
31Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Акоречеме: однебото;ќерече:Зоштотогашнемуповерувавте?
32Но,акоречеме:одлуѓето;тиесеплашеаоднародот, заштоситегосметааЈовандекаенавистинапророк.
33АтиеодговоријаиМурекоанаИсуса:„Неможеме дакажемеАИсус,одговарајќиим,рече:„Нијасневи кажувамсокаквавластгоправамтоа.
ПОГЛАВЈЕ12
1ИпочнадаимзборувасопараболиЕденчовек насадилозје,поставиоградаоколунего,иископа местозавиното,иизградикула,иимгодадена сточаритеиотидеводалечназемја
2Ивовремето,тојиспратикајсточаритеслуга,зада можедапримиодлозаритеплодовиодлозјето
3Игофатија,гопретепааипразенгоиспратија
4Ипакимиспратидругслуга;иврзнегофрлаасо
5Ипакиспратидруг;игоубијаимногудруги;тепајќи
6Затоа,имајќиуштееденсин,неговмногусакан,го
9Тогаш,штоќеправигосподаротналозјето?ќедојде иќегиуништисточарите,алозјетоќеимгодадена други
10ИнестегопрочиталелиоваПисмо;Каменотшто градителитегоотфрлиле,станалаголнаглава: 11ОвабешеГосподовотодело,итоаечудесново нашитеочи?
12Итиебараадагофатат,носеплашеаоднародот, заштознаејадекајакажалспоредбатапротивнив;иго оставијаисиотидоа
13Ииспратијакајнегонекоиодфарисеитеиод Иродијанците,дагофататвонеговитезборови
14Икогадојдоа,мурекоа:„Учителе,знаемедекаси вистинитинесегрижишзаникого,заштонегледашна човечкотолице,тукувистинагоучишБожјиотпат: ДалиедозволенодаседавапочитнаЦезар,илине?
15Дадавамеилиданедаваме?Нотој,знаејќиго нивнотолицемерие,имрече:„Зоштомеискушувате? донесиминекојденардаговидам.
16ИгодонесоаИтојимрече:Чијеовојликинатпис? Атиемурекоа:Цезар
17АИсусимодговори:„Дајтемугонацезаротона штоецезар,анаБогаонаштоеБожјоИтиесечудеа нанего
18Тогашдојдоакајнегосадукеите,коивелатдека немавоскресение;игопрашаа,велејќи:
19Учителе,Мојсејнинапиша:„Аконекомубратму умре,аженатајаоставизадсебеинеоставидеца,брат мудајаземенеговатаженаидамуподигнепотомство набратму
20Аимашеседумбраќа:ипрвиотсеожени,а умирањетонеостависеме
21Авториотјазедеиумре,неостависеме,аитретиот истотака.
22Иседумминатајадобија,нонеоставијасеме; последнаодситеумреижената
23Така,вовоскресението,когаќевоскреснат,чија женаќебидетааоднив?заштоседумминатајаимааза жена
24АИсусимодговори:„Заремнегрешитезатоашто негизнаетеПисмата,нитусилатаБожја?
25Зашто,когаќевоскреснатодмртвите,нитусемажат нитусемажат;тукусекакоангелитенанебото.
26Аштосеоднесувадомртвите,давоскреснат:несте прочиталеливоМојсееватакнига,какоБогмурекол вогрмушката,велејќи:ЈассумБогАвраамов,БогИсак иБогЈаковов?
27ТојнееБогнамртвите,тукуБогнаживите;затоа виевоголемазаблуда
28Аеденодкнижницитедојде,иоткакогичукакосе расправаат,исфатидекадоброимодговори,гопраша: „Којаепрватазаповедодсите?
29АИсусмуодговори:„Прватаодситезаповедие: Чуј,Израеле;Господ,нашиотБог,ееденГоспод:
30ИљубиГоГоспода,твојотБог,сосетосвоесрце,и сосетасвојадуша,исосиотсвојумисосетасвоја сила:оваепрватазаповед.
31Авторотоеслично:љубигоближниотсвојкако себесиНемадругазаповедпоголемаодовие
32Акнижникотмурече:„Па,учителу,тијакажа вистината,заштоеденеБог;инемадругосвентој:
33Идагосакашсосетосрце,исосетаразум,исосета
тоанесеосмелидамупоставипрашање
35АИсусодговориирече,додекапоучувашево храмот:„КаковелаткнижницитедекаХристосеСин Давидов?
36ЗаштосамиотДавидпрекуСветиотДухрече: „ГосподмуреченамојотГоспод:Седниодмојата деснастрана,додеканегиставамтвоитенепријатели подподножјенанозететвои.
37ЗатоасамиотДавидгонарекуваГоспод;иодкадее тогашнеговиотсин?Иобичнителуѓегослушнаасо задоволство.
38Атојимречевосвоетоучење:чувајтесеод книжниците,коисакаатдаодатводолгаоблекаи сакаатдапоздравуваатнапазарите;
39Иглавнитеседиштавосинагогитеинајгорните просториизагозбите;
40Коигипроголтувааткуќитенавдовицитеиза преправањедолгосемолат:тиеќедобијатпоголема осуда
41АИсусседнаспротиризницатаигледашекако луѓетофрлаатпариворизницата,амногуминабогати фрлаамногу
42Идојдееднасиромашнавдовицаифрлидвегрини, штоправатедендол
43Игиповикасвоитеученицииимрече:„Вистинави веламдекаоваакутравдовицафрлиповеќеодсите штофрлијаворизницата
44Заштосèштонаправијафрлијаодсвоето изобилство;нотааодсвојатаневолјафрлисèшто имаше,дуриицелиотсвојживот
ПОГЛАВЈЕ13
1Икогатојизлезеодхрамот,еденоднеговите ученицимурече:„Учителе,видикаквикамењаикакви градбиимаовде!
2АИсусмуодговори:„Гигледашлиовиеголеми згради?немадаостанекаменнадруг,којнемадабиде фрлен
3ИдодекаседешенаМаслиноватаГора,спроти храмот,ПетариЈаковиЈованиАндрејнасамоГо прашаа:
4Кажини,когаќебидетоа?икаковќебидезнакот когаќесеисполнисетотоа?
5АИсус,одговарајќиим,почнадавели:„Внимавајте некојданевеизмами
6Заштомнозинаќедојдатвомоеимеиќеречат:Јас сумХристос;иќеизмамимногумина
10ИЕвангелиетопрвотребадасеобјавимеѓусите народи.
11Но,когаќевеводатиќевепредадат,не размислувајтеоднапредштоќезборувате,ниту планирајтеоднапред;СветиотДух.
12Сегабратотќегопредадебратотнасмрт,ататкото синот;адецатаќесекренатпротивсвоитеродителии ќегиубијат.
13Иќебидетемразениодситезарадимоетоиме;
14Но,когаќеговидитегнасотијатанапустошот,за којзборувапророкотДаниил,какостоитамукадешто нетреба,(којчитанекаразбере),тогашониештосево Јудејанекабегаатвопланините.
15Акојенапокривотнеканеслезевокуќата,нитуда влегувавонеазадаземенештоодсвојатакуќа
16Акојевополето,неканесевраќаназадзадаја земесвојатаоблека
17Нотешконабременитеинаониештодојатвотие денови!
18Имолетесевашетобегстводанебидевозима
19Заштовотиеденовиќеиманеволја,каквашто немалоодпочетокотнасоздавањетоштоБоггосоздал досега,нитуќеима
20ИакоГосподнегискратитиеденови,ниеднотело нетребашедасеспаси;тукузарадиизбраните,коиги избра,гискратиденовите
21Итогаш,аконекојвирече:„Еве,тукаеХристос; или,ете,тојетаму;немуверувајте:
22ЗаштоќесепојаватлажниХристовиилажни пророцииќепокажуваатзнациичудеса,задаги заведат,акоеможно,иизбраните.
23Но,внимавајте:ете,јасвипретскажавсè
24Новотиеденови,потааневолја,сонцетоќесе затемни,имесечинатанемадајададесвојатасветлина,
25Иѕвездитенанеботоќепаднат,исилитештосена неботоќесеразнишаат
26ИтогашќеговидатСинотЧовечкикакодоаѓана облацитесоголемасилаислава
27ИтогашќегииспратиСвоитеангелииќегисобере своитеизбранициодчетиритеветра,одкрајотна земјатадокрајотнанебото
28Сеганаучетејапараболатазасмоквата;Кога нејзинатагранкаесèуштенежнаипушталисја,знаете декалетотоеблизу
29Такаивие,когаќевидитедекасеслучуваова, знајтедекаеблиску,дуриипредвратите.
30Вистинавивеламдекаоваагенерацијанемада поминедодеканесенаправатсетотоа.
31Неботоиземјатаќепоминат,нозборовитеМои немадапоминат
32Азатојденитојчасникојнезнае,нитуангелитена небото,нитуСинот,тукуТаткото.
33Внимавајте,внимавајтеимолетесе,заштонезнаете когаевремето
34ЗаштоСинотЧовечкиекакочовеккојодина далечнопатување,којјанапуштисвојатакуќаиим дадевластнасвоитеслугиинасекомусвојатаработа, имузаповеданавратаротдабдее
35Затоа,внимавајте,заштонезнаетекогаќедојде
37Ионаштовиговелам,имговеламнасите:Гледајте
1ПодваденабешепразникотнаПасхатаина бескваснителебови,апрвосвештеницитеи книжницитебараакакодагофататидагоубијат
2Нотиерекоа:„Ненапразникот,заданесекрене вревананародот
3АкогабешевоВитанија,водомотнаСимон лепрозниот,додекатојседешенатрпеза,дојдеедна женасоалабастерскакутијасомногускапоценомиро одшипки;атаајазакочикутијатаимујаистуриврз главата
4Имашеинекоиштосеналутијавосебеирекоа: „Зоштосетрошиовамиро?
5Заштоможешедасепродадезаповеќеодтриста пениидаимседаденасиромашнитеИтиемрмореле противнеа.
6АИсусрече:„Оставија!зоштојамачиш?таами направидобродело
7Зашто,сиромашнитегииматесекогашсовас,икога сакате,можетедаимправитедобро,номененесте секогаш
8Таанаправиштоможеше:дојдеоднапреддаго помазамоетотелонапогреб 9
10АЈудаИскариот,еденоддванаесетте,отидекај првосвештеницитезадаимгопредаде
11Акогагослушнаатоа,сеизрадувааиветијадекаќе мудадатпари.Ибарашекакопогоднодагопредаде. 12Анапрвиотденодбесквасниотлеб,когајакладеа Пасхата,НеговитеученициМурекоа:„Кадесакашда одимеидаприготвимезадајајадешПасхата?
13ИиспратидвајцаодСвоитеученицииимрече:„ Одетевоградотитамуќевесретнечовеккојноси стомнасовода.
14Икадеидавлезе,кажетемунакуќниотчовек: Учителотвели:Кадеегостинскатасоба,кадештоќеја јадамПасхатасомоитеученици?
15Иќевипокажееднаголемагорнасобаопременаи подготвена:тамуподгответени
16АНеговитеученициизлегоа,дојдоавоградоти најдоакакоштоимрече:ијаприготвијаПасхата
17Авечертадојдесодванаесетте
18Идодекаседеаијадеа,Исусрече:„Вистинави велам,којодвасјадесомене,ќемепредаде 19Ипочнаадасетагуваатиеденпоедендамувелат: Далисумјас?адругрече:Далисумјас?
20Атојодговорииимрече:„Тоаееденод дванаесетте,којсепотопувасоменевосадот
21СинотЧовечкинавистинаоди,какоштоенапишано
26Икогапеејахимна,излегоанаМаслиноватаГора.
27АИсусимрече:„Ситевиеќесенавредитепоради менеовааноќ;
28Но,откакоќевоскреснам,ќеодампредвасво Галилеја
29НоПетармурече:„Иакоситеќесенавредат,јасне сакам.
30АИсусмурече:„Вистинативеламдекаденес,иво овааноќ,преддазапеепетелотдвапати,трипатиќесе одречешодМене
31Нотојзборувашеуштепожестоко:„Акоумрамсо тебе,немадатеодречамвоникојслучај.Истотака кажааисите
32ИдојдоадоместотоштосевикашеГетсиманија;
33ИгизедесосебеПетар,ЈаковиЈован,ипочнадасе чудиидабидемногутежок;
34Иимрече:„Душатамојаемногутажнадосмрт; останетеовдеибдеете.
35Иотидемалкунапред,паднаназемјаисемолеше, акоеможно,тојчасдапоминеоднего
36Атојрече:Ава,Татко,сèтиеможно;одземимија оваачаша:нонештосакамјас,тукуштосакаш
37Атојдојде,гизатекнакакоспијат,имуречена Петар:„Симоне,спиешли?неможешелидагледаш еденчас?
38Внимавајтеимолетесе,заданевлезетево искушение.Духотнавистинаеподготвен,нотелотое слабо
39Ипакотиде,сепомолиигикажаиститезборови
40Акогасеврати,пакгинајдекакоспијат(зашто очитеимбеатешки),нитупакзнаејаштодаму одговорат
41Идојдепотретпатиимрече:„Спијтесегаи одморетесе;достае,дојдечасот;ете,СинотЧовечкие предаденворацетенагрешниците
42Стани,даодиме;ете,тојштомепредадееприрака.
43Иведнаш,додекатојуштезборуваше,дојдеЈуда, еденоддванаесетте,исонегоголемомноштвосо мечевиистапови,одпрвосвештениците,книжницитеи старешините
44Аонојштогопредаде,имдадезнак,велејќи:„Кого идагобакнам,тоје;земигоиодведигобезбедно.
45Иштомдојде,веднашотидекајнегоирече: „Учителе,господару;игобакна
46ИположијарацеврзНегоигофатија.
47Аеденодониештостоеја,извадимеч,гоудри слугатанапрвосвештеникотимугоотсечеувото.
48АИсусимодговорииимрече:„Далистеизлегле какопротивкрадец,сомечевиисостаповидаме земете?
49Секојдневнобевсовасвохрамот,учев,новиенеме фативте,ноПисмототребадасеисполни
50Иситегооставијаипобегнаа
51Игоследешеедномомче,солененоплатнофрлено околунеговотоголотело;имладинцитегофатија:
52Игооставиплатнотоиголпобегнаоднив.
53ИгоодведоаИсусакајпрвосвештеникот,асонего сесобрааситепрвосвештеници,старешинитеи книжниците.
54АПетаргоследешеоддалеку,дуриводворецотна
55Ипрвосвештеницитеисиотсоборбараасведоштво противИсусзадагоубијат;иненајденитуеден.
56Заштомнозиналажносведочеапротивнего,но нивнотосведочењенесесогласи
57Истанаанекоиилажносведочеапротивнего, велејќи:
58Гочувмекаковели:„Ќегоуништамовојрачно направенхрам,азатриденаќеизградамдругбезраце 59Но,нитунивниотсведокнесесогласи
60АпрвосвештеникотстанасредеиГопрашаИсуса, велејќи:„Ништонеодговараш?штоетоаштоовие сведочатпротивтебе?
61Нотојмолчешеиништонеодговори.Повторного прашапрвосвештеникотимурече:„ТилисиХристос, Синотнаблажениот?
62АИсусрече:Јассум,иќеговидитеСинотЧовечки какоседиоддеснатастрананасилатаикакодоаѓана небеснитеоблаци
63Тогашпрвосвештеникотјараскинасвојатаоблекаи рече:„Штонитребаатдругисведоци?
64Гослушнавтехулењето:штомислите?Иситего осудијадабидевиновензасмрт.
65Анекоипочнаадагоплукаат,дамугопокриваат лицето,дагоудираатсоудирањеидамувелат: Пророкувај;
66ИдодекаПетарбешедолуводворецот,дојдеедна одслугинкитенапрвосвештеникот
67АкогаговидеПетаркакосезагрева,гопогледнаи рече:„ИтибешесоИсусаодНазарет
68Нотојсеодрече,велејќи:„Незнам,нитуразбирам штовелиш.Иизлезевотремот;ипетелскатаекипа.
69Аеднаслугинкапакговидеипочнадаимвелина ониештостоеја:„Оваееденоднив
70Итојпаксеодрече.Амалкупотоа,ониештостоеја, пакмурекоанаПетар:„Навистинаитисиеденоднив, заштотисиГалилеецитвојотговорсесогласувасотоа 71Нотојпочнадапцуеидасезаколнува,велејќи:„Не гопознавамовојчовекзакогозборувате 72ИповторпатпетелотсвикаАПетарсесетина зборотштомугоречеИсус:„Преддазапеепетелот двапати,трипатиќесеодречешодменеИкога размислувашезатоа,заплака ПОГЛАВЈЕ15
1Иведнашутротопрвосвештеницитесесоветуваасо старешинитеикнижницитеисиотсобор,говрзаа Исуса,гоодведоаимугопредадоанаПилат
2АПилатгопраша:„ДалитисиЦаротнаЈудејците?А тојодговориимурече:Тивелиш
3Ипрвосвештеницитегообвинуваазамногуработи,
7ИимашееденпоимеВарава,којлежешеврзансо ониештосевостанијасонего,коиизвршијаубиствово востанието
8Имноштвотоплачејќисилнопочнадапосакуватој данаправикакоштонекогашимправеше.
9НоПилатимодговориирече:„Сакателидавиго ослободамЦаротнаЈудејците?
10Заштознаешедекапрвосвештеницитегопредадоа порадизавист
11Но,првосвештеницитегопоттикнаанародотдаму гопуштиВарава
12АПилатимодговориипакимрече:„Тогаш,што сакатедамунаправамнаоној,коговиегонарекувате ЦарнаЈудејците?
13Итиепакизвикаа:РаспниГо!
14ТогашПилатимрече:„Зошто,каквозлонаправи?И тиеуштепосилноизвикуваа:РаспниГо!
15ИПилат,сакајќидагозадоволинародот,имго пуштиВараваиГопредадеИсуса,откакого камшикуваше,дабидераспнат
16Ивојницитегоодведоавосалата,наречена преториум;игоповикуваатцелиотбенд.
17Игооблекоавопурпурнабоја,инасадијатрнен венецимујаставијанаглавата,
18Ипочнадагопоздравува:Здраво,ЦаруЈудејски!
19Игоудираасотрскапоглавата,гоплукааи, наведнувајќигиколена,Мусепоклонија
20АкогаМусепотсмеваа,мујасоблекоапурпурната боја,јаоблекоанеговатасопственаоблекаигоизведоа
дагораспнат
21ИгопринудијаеденСимонКиренец,којпомина, излегувајќиодземјата,татконаАлександариРуф,да гоносинеговиоткрст
22ИгодоведоадоместотоГолгота,штосетолкува: Местоначереп
23Имудадоадапиевинопомешанососмирна,нотој негоприми.
24АкогаГораспнаа,мугиразделијаодеждите, фрлајќиждрепкаврзнивштотребадаземесекој
25АбешетретиотчасиГораспнаа.
26Ибешенапишанонатписотнанеговотообвинение: ЦАРНАЕВРЕЈИТЕ
27Исонегораспнаадвајцаразбојници;едниотна десната,адругиотналеватарака
28ИсеисполниПисмото,коевели:„Ибешевброенво престапниците.
29Аониештоминуваагонагадија,мавтајќисо главите,велејќи:„Ах,тиштогоуривашхрамотиго изградишзатридена!
30Спасисеислезиодкрстот
31Истотакаипрвосвештеницитесепотсмеваамеѓу себесокнижниците:„Тојгиспасидругите;самиоттој неможедагоспаси
32НекаслезеодкрстотХристос,ЦаротИзраилев,зада видимеидаповерувамеАониештобеараспнатисо Негогонавредуваа
33Акогадојдешестиотчас,настанатемнинапо целатаземјадодеветтиотчас
34АводеветтиотчасИсусизвикасосиленглас, велејќи:„Елој,Елој,ламасабахтани?штосетолкува: Божемој,Божемој,зоштомеостави?
35Анекоиодониештостоеја,штомгочујатоа,рекоа: „Ете,говикаИлија.
36Иеденистрча,наполнисунѓерполнсооцет,го ставинатрскаимудадедапие,велејќи:„Нека!да видимедалиИлијаќедојдедагосимне.
37АИсусизвикасосиленгласидадедух
38Ипревезотнахрамотсераскинанадваделаод врвотдодното.
39Акогастотникот,којстоешепротивнего,видедека тојтакаизвикаидадедух,рече:„Навистина,тојбеше СинБожји
40Имашеиженикоигледааоддалеку:меѓукои МаријаМагдаленаиМарија,мајкатанапомалиотЈаков инаЈосеј,иСалома;
41(Кој,истотака,когабешевоГалилеја,одешепо Негоимуслужеше;)имногудругиженикоидојдоасо неговоЕрусалим
42Асегакогадојдевечерта,заштобешеподготовка, односноденпредсабота,
43ЈосифодАриматеј,чесенсоветник,којистотакаго чекашеБожјотоцарство,дојдеихрабровлезекај ПилатигопосакателотоИсусово.
44АПилатсезачудиаковеќеемртов;
45Акогадозназастотникот,мугодадетелотона Јосиф.
46Икупилен,госимна,гозавиткавоплатноиго положивогроб,којбешеиздлабенодкарпа,и тркалашекамендоврататанагробот.
47АМаријаМагдаленаиМарија,мајкатанаЈосеј, видоакадееположен
ПОГЛАВЈЕ16
1Акогапоминасаботата,МаријаМагдаленаиМарија, мајкатанаЈаков,иСалома,купијамирисизададојдат идаГопомазаат
2Имногуранонаутро,првиотденодседмицата, дојдоакајгроботприизгрејсонцето
3Ирекоамеѓусебе:„Којќенигооттргнекаменотод врататанагробот?
4Акогапогледнаа,видоадекакаменотеоттргнат, заштобешемногуголем
5Икогавлегоавогробот,видоамладчовеккакоседи оддеснатастрана,облеченводолгабелаоблека;итие сеисплашиле
6Атојимрече:„Неплашетесе:ГобаратеИсусаод Назарет,којбешераспнат;тојнеетука:етекадего положија.
7Но,одете,кажетеимнанеговитеученициинаПетар декатојодипредвасвоГалилеја;тамуќеговидите, какоштовирече
8Итиебрзоизлегоаипобегнааодгробот;заштотиесе тресеаисечудеа;заштосеплашеа 9АкогаИсусвоскреснарановопрвиотденод седмицата,најнапредѝсејавинаМаријаМагдалена,
13Иотидоаиимкажаанаостанатите,нитуим поверуваа.
14Потоаимсејавинаединаесеттеминадодекаседеа натрпеза,игипрекорувашесонивнотоневерувањеи тврдоглавостнасрцето,заштонеимверуваанаоние штоГовидоаоткаковоскресна
15Атојимрече:„Одетепоцелиотсвети проповедајтегоЕвангелиетонасекоесоздание.
16Којќеповеруваиќесекрсти,ќебидеспасен;нокој неверува,ќебидепроклет
17Иовиезнациќегиследатониештоверуваат;Во моеимеќеистераатѓаволи;ќезборуваатсонови јазици;
18Ќезематзмии;иакоиспијатнештосмртоносно, немадаимнаштети;ќеположатраценаболнитеитие ќеоздрават.
19Така,откакоГосподимзборуваше,тојбешепримен нанеботоиседнаоддеснатастрананаБога
20Итиеизлегоаипроповедаанасекаде,Господ работешесонивигопотврдувашесловотосознаци штоследатАмин
25ТакапостапиГосподсоменеводеновитекога
Лука
ПОГЛАВЈЕ1
1Бидејќимнозинасенафатијадаизнесатсоцелдаги објаватониеработивокоисосигурностсеверувамеѓу нас,
2Какоштонигипредадоанам,коиодпочетокот бевмеочевидциислужителинасловото;
3Именемисечинешедобро,бидејќиимавсовршено разбирањезасèуштеодсамиотпочеток,датипишам поред,врвенТеофил,
4Задајазнаешсигурностанатиеработи,закоиси поучен.
5ВоденовитенајудејскиотцарИродимашееден свештеникпоимеЗахарија,одродотАвија,анеговата женабешеодќеркитенаАрон,асевикашеЕлисавета.
6ИобајцатабеаправеднипредБога,одејќипосите Господовизаповедиинаредбинепорочно
7Инемаадете,заштотааЕлисаветабешенеплодна,и обајцатабеавеќевогодини
8Исеслучи,додекатојјавршешесвештеничката службапредБогапоредоследнасвојотпат, 9Споредобичајотнасвештеникот,ждреботмубеше дакадикогаќевлезевоГосподовиотхрам
10Ацелотомноштвонародсемолешенадворво времетонатемјанот
11ИмусејавиангелГосподов,којстоешеоддесната странанажртвеникотзатемјан.
12КогаговидеЗахарија,севознемириигообзеде страв
13Ноангелотмурече:„Неплашисе,Захарија,зашто твојатамолитвасеслуша;итвојатаженаЕлисаветаќе тиродисин,атиќегонаречешЈован.
14Иќеимашрадостивеселба;имногуминаќесе радуваатнанеговотораѓање
15ЗаштотојќебидеголемпредочитенаГосподаи немадапиенитувинонитужестокпијалок;иќесе исполнисоСветиотДухуштеодутробатанамајкаси
16ИмногуодсиновитеИзраилевиќесеобратикон Господа,нивниотБог
17ИтојќеодипреднеговодухотисилатанаИлија,за дагисвртисрцатанататковцитекондецата,а непослушнитеконмудростанаправедните;да подготвинародподготвензаГоспода
18АЗахаријамуреченаангелот:„Одкадедагознам тоа?заштојассумстарчовек,аженамиедобро измаченасогодини
19Аангелотодговориимурече:ЈассумГаврил,кој стојампредБога;ипратенсумдатизборувамидати јаобјавамоваарадоснавест
20Иете,ќебидешнеминемадаможешдазборуваш доденоткогаќесеизвршитоа,заштоневерувашво моитезборови,коиќесеисполнатвонивнотовреме 21АнародотгочекашеЗахаријаисечудешешто толкудолгосезадржавохрамот 22Акогаизлезе,неможешедаимзборува; 23Исеслучи,штомсенавршијаденовитенанеговата служба,тојзаминавосвојатакуќа 24Потиеденови,неговатаженаЕлисаветазачнаисе
26ИвошестиотмесецангелотГаврилбешеиспратен
27.наеднадевица,свршенасочовекпоимеЈосиф,од домотДавид;адевицатасевикашеМарија
28Аангелотвлезекајнеаирече:Здраво,многу благословена,Господесотебе;благословенасимеѓу жените
29Акогаговиде,севознемириоднеговитезборовии мисликаковтребадабидеовојпоздрав.
30Аангелотѝрече:„Неплашисе,Марија,заштонајде милосткајБога
31Иете,ќезачнешвосвојатаутробаиќеродишсини ќемугонаречешиметоИСУС
32ТојќебидеголемиќесенаречеСиннаСевишниот; иГосподБогќемугодадепрестолотнанеговиоттатко Давид
33ИќецаруванаддомотЈакововзасекогаш;ина неговотоцарствонемадаимакрај.
34ТогашМаријамуреченаангелот:„Какоќебидеова, коганепознавамчовек?
35Аангелотодговорииѝрече:СветиотДухќедојде врзтебе,исилатанаСевишниотќетезасени;
36Иете,твојатабратучеткаЕлисавета,итаазачнасин восвојатастарост.
37ЗаштокајБогништонемадабиденевозможно
38АМаријарече:„ЕвејаслугинкатаГосподова;нека мибидеспоредзборовитетвоиИангелотзаминаод неа
39.Маријастанавотиеденовииотиденабрзинаво планината,воградотнаЈуда;
40ИвлезеводомотнаЗахаријаијапоздрави Елисавета.
41Исеслучи,когаЕлисаветагослушнапоздравотна Марија,бебетоскокнавонејзинатаутроба;иЕлисавета сеисполнисоСветиотДух:
42Итааизговорисосиленгласирече:„Благословена ситимеѓужените,иблагословенеплодотнатвојата утроба.
43Аодкадемиеова,мајкатанамојотГосподдадојде кајмене?
44Зашто,ете,штомгласотнатвојотпоздравсеогласи вомоитеуши,бебетоскокнавомојатаутробаод радост
45Иблаженаетааштоповерува,заштоќесеисполни онаштоѝбешекажаноодГоспода
46АМаријарече:МојатадушаГовеличаГоспода, 47ИмојотдухсерадувашенаБога,мојотСпасител.
48Заштогледашенанискатасостојбанасвојата слугинка;
49Заштомоќниотминаправиголемиработи;исветое неговотоиме
50АНеговатамилостеврзониештосебојатодНего одколенонаколено.
51Тојпокажасиласоракатасвоја;гирасеалгордите вофантазијатананивнитесрца
52Тојгисоборимоќнитеоднивнитестолчињаиги
53Тојгинаполнигладнитесодобриработи;абогатите гипратипразни.
54ТојмупомаганасвојотслугаИзраел,восеќавање нанеговатамилост;
55Какоштоимзборувашенанашитетатковци,на Аврааминанеговотопотомствозасекогаш.
56.Маријаостанасонеаоколутримесециисеврати восвојатакуќа
57НаЕлисаветаидојдеполноработновремедасе породи;итаародисин.
58Инејзинитесоседиинејзинитебратучедислушнаа какоГосподпокажаголемамилостконнеа;итиесе радуваасонеа
59Наосмиотдендојдоадагообрежатдетето;иго нарекоаЗахарија,поиметонанеговиоттатко.
60Амајкамуодговориирече:„Неетака;нотојќесе викаЈован
61Атиеѝрекоа:„Неманикојодтвоитеродниништо сенарекуваатсооваиме
62Имудадоазнацинататкомукакосакадагоповика
63Ипобаратабличказапишувањеинапиша,велејќи: „НеговотоимееЈованИситесевосхитија
64Иведнашмусеотвориустата,ијазикотмусе одврза,изборувашеиГофалешеБога.
65Истравгизафатиситештоживеејаоколунив;
66Иситештогислушаа,гиположијавосрцатасвои, велејќи:„Какводетеќебидеова!ИракатаГосподова бешесонего
67АтаткомуЗахаријасеисполнисоСветиотДухи пророкуваше,велејќи:
68НекаеблагословенГосподБогИзраилев;заштого посетиигооткуписвојотнарод,
69Иниподигнарогнаспасениеводомотнасвојот слугаДавид;
70Какоштозборувашепрекуустатанасвоитесвети пророци,коисеодпочетокотнасветот:
71Задасеспасимеоднашитенепријателииодрацете наситештонèмразат;
72Дајаисполнимемилоставетенананашитетатковци идасесеќаваменанеговиотсветзавет;
73ЗаклетваташтомујададенанашиоттаткоАвраам,
74Данидаде,дабидемеизбавениодрацетенанашите непријатели,дамуслужимебезстрав,
75Восветостиправедностпреднего,воситеденови нанашиотживот.
76Ати,дете,ќебидешнареченпророкнаСевишниот: заштоќеодишпредлицетонаГосподазадаги подготвишнеговитепатишта;
77Дамудадезнаењезаспасениетонасвојотнарод прекупростувањенанеговитегревови, 78ПрекумилостананашиотБог;приштонèпосети изгрејсонцетоодвисините, 79Даимдадесветлинанаониештоседатвотемнинаи восенкатанасмртта,дагиводатнашитенозенапатот намирот
80Идететорастешеисезајакнаподух,ибешево пустинитедоденоткогамусепокажанаИзраел ПОГЛАВЈЕ2
1ИвотиеденовиизлезедекретодцезаротАвгуст,да сеоданочувацелиотсвет.
2(Иоваоданочувањезапрвпатбешенаправенокога КиринијбешеуправителнаСирија)
3Иситеотидоанаданок,секојвосвојотград 4ИЈосифотидеодГалилеја,одградотНазарет,во
5ДасеоданочувасонеговатасопругаМарија,којае бремена
6Итакабеше,додекатиебеатаму,сенавршија деновитекогатаатребашедасероди.
7Игородисвојотпрвороденсин,гозавиткавоповива игоположивојасли;бидејќизанивнемашеместово гостилницата
8Авоистатаземјаимашеовчарикоипрестојувааво полетоиноќегочуваасвоетостадо.
9Иете,ангелГосподовдојдеврзнив,иславата Господовасветнаоколунив,итиесеуплашијамногу 10Аангелотимрече:„Неплашетесе; 11ЗаштоденесвоДавидовиотградвисероди Спасител,којеХристосГоспод
12Иованекавибидезнак;Ќегонајдетебебето завиткановоповиени,каколеживојасли
13Иодеднашсоангелотсепојавимноштвонебесна војскакојагофалешеБогаивелеше:
14СлаванаБогавовисините,аназемјатамир,меѓу луѓетодобраволја
15Исеслучи,когаангелитесеоддалечијаоднивна небото,пастиритесирекоаеденнадруг:„Даодиме сегадуривоВитлеемидаговидимеоваштосеслучи, штоГосподимгосоопштинас.
16ИдојдоанабрзинаигинајдоаМарија,Јосифи бебетокаколеживојасли
17Икогаговидоатоа,гообјавијаонаштоимбеше кажанозаовадете
18Аситештогослушаатоасечудеанаонаштоимго кажаапастирите.
19НоМаријагопазешесетотоаиразмислувашеза ниввосвоетосрце
20Апастиритесевратија,славејќииславејќигоБога засèштослушналеивиделе,какоштоимбешекажано 21Акогасенавршијаосумденазаобрежувањена детето,неговотоимебешенареченоИСУС,штотака бешенареченоодангелотпреддабидезачнатово утробата
22Акогасенавршијаденовитенанејзиното очистувањеспоредМојсеевиотзакон,годоведоаво ЕрусалимзадамугоприкажатнаГоспода; 23(КакоштоенапишановоГосподовиотзакон:секој мажјакштоќејаотвориутробатаќебиденареченсвет наГоспода;)
24Идасепринесежртваспоредонаштоереченово Господовиотзакон:паргрлициилидвамладигулаби 25Иете,имашееденчовеквоЕрусалим,поиме Симеон;иистиотчовекбешеправеденипобожен,
30Заштомоитеочиговидоатвоетоспасение,
31штосигоприготвилпредлицетонасителуѓе;
32Светлиназаосветлувањенанезнабошцитеислава натвојотнародИзраел.
33АЈосифимајкамусечудеанаонаштосе зборувашезанего
34АСимеонгиблагословииѝреченасвојатамајка Марија:„Ете,овадетеепоставенозапаѓањеи воскреснувањенамногуминавоИзраел;изазнак противкојќесезборува;
35(Да,мечќепробиеинизтвојатадуша),задасе откријатмислитенамногусрца
36АимашееднаАна,пророчица,ќерканаФануил,од Асеровотоплеме;
37Атаабешевдовицаодоколуосумдесетичетири години,којанеизлегувашеодхрамот,тукуму служешенаБогасопостовиимолитвиноќеидење
38Итаадојдевотојмиг,истотака,Музаблагодарина ГосподаиимзборувашезаНегонаситештоочекуваа откупувањевоЕрусалим
39ИкогаизвршијасèспоредзаконотГосподов,се вратијавоГалилеја,восвојотградНазарет.
40Идететорастешеисезацврстувашеподух, исполнетосомудрост;иБожјатаблагодатбешеврз него.
41Анеговитеродителисекојагодинаодеаво ЕрусалимнапразникотПасха
42Акогаимашедванаесетгодини,тиеотидоаво Ерусалимпообичајотнапразникот
43Акогагиисполнијаденовите,когасевратија, дететоИсусостанавоЕрусалим;аЈосифимајкамуне знаејазатоа
44Нотие,мислејќидекаеводруштвото,отидоаеден денпатување;игобараамеѓусвоитероднинии познаници
45Акоганегонајдоа,севратијавоЕрусалимиго бараа.
46Исеслучи,потриденаГонајдоавохрамот,како седисределекарите,игислушашеигипрашуваше
47Иситештогослушаабеазачудениоднеговиот разумиодговори
48Акогаговидоа,сезачудија;имајкамумурече: „Синко,зоштопостапитакасонас?ете,таткотиијас тебаравмесотага
49Атојимрече:„Какомебаравте?Зарнезнаетедека јасморамдасезанимавамсоработатанамојотТатко?
50Атиенегиразбраазборовитештоимгикажа
51Итојслезесонив,дојдевоНазаретиимсе покорува,номајкамугичувашеситетиезборовиво своетосрце
52ИИсуссезголемивомудростирастивоблагодат кајБогаикајлуѓето.
ПОГЛАВЈЕ3
5Секојадолинаќесеисполни,исекојапланинаирид ќесеспуштат;икривитеќесеисправат,анерамните патиштаќесеизрамнат; 6ИсекоетелоќеговидиспасениетоБожјо
7Тогашмуреченамноштвотоштоизлезедасекрсти однего:родозмии,којвепредупредидабегатеод гневотштодоаѓа?
8Затоа,донесувајтеплодовидостојнизапокајаниеи непочнувајтедавелитевосебе:„НиегоимамеАвраам занаштатко,заштовивеламдекаБогможеодовие камењадамуподигнедецанаАвраам“
9Исега,истотака,секиратаеставенанакоренотна дрвјата:затоасекоедрвоштонедавадобарплодсе сечеисефрлавооган
10Анародотгопраша:„Штодаправиметогаш?
11Тојодговорииимрече:„Којимадвеоблеки,нека мудаденаонојштонема;икојјаде,некаправитака 12ТогашдојдоаимитарницидасекрстатиМурекоа: „Учителе,штодаправиме?
13Атојимрече:„Небарајтеповеќеодонаштовие одредено.
14Ивојницитегопрашаа,велејќи:„Аштодаправиме? Атојимрече:„Никогонемојтеданасилувате,никого данеобвинувателажно;ибидизадоволенсосвојата плата
15Идодеканародоточекуваше,исителуѓе размислуваавосвоитесрцазаЈован,далиетој Христосилине; 16Јованодговорииимреченасите:„Јасвекрштавам совода;нодоаѓаеденпомоќенодмене,чиибравине сумдостоендагиоткачам:тојќевекрстисоСветиот Духисооган
17Чијанавивачевораката,итојцелосноќего исчистиподотиќејасоберепченицатавосвојата гарнитура;ноплеватаќејаизгорисооганнеизгаслив 18Имногудругиработивосвојатаопоменаму проповедананародот
19Но,четвороглавиотИрод,изобличуваноднего порадиИродијада,женатанасвојотбратФилип,иза ситезлаштогинаправиИрод, 20Додаденоуштеовапредсè,декагозатвориЈованво затвор
21Акогасиотнародсекрстеше,секрштевашеиИсус исемолеше,неботосеотвори,
22.ИСветиотДухслезеврзнеговотелесенобликкако гулаб,иоднеботодојдеглас,којрече:„Тисимојот
1Сегавопетнаесеттатагодинаодвладеењетона ТиберијЦезар,ПонтијПилатбешеуправителнаЈудеја, ИродбешечетвртархнаГалилеја,инеговиотбрат ФилипчетвртарходИтурајаиодобластаТрахонит,и Лисанија,четвртвртнаАвилин, 2АнаиКајафа,какопрвосвештеници,словотоБожјо дојдедоЈован,синотнаЗахаријавопустината 3ИдојдепоцелатаземјаоколуЈордан,проповедајќи
25КојбешесиннаМататија,којбешесиннаАмос,кој бешесиннаНаум,којбешесиннаЕсли,којбешесин наНаге,
26КојбешесиннаМаат,којбешесиннаМататија,кој бешесиннаСемеј,којбешесиннаЈосиф,којбешесин наЈуда,
27КојбешесиннаЈоана,којбешесиннаРеса,кој бешесиннаЗоровавел,којбешесиннаСалатиел,кој бешесиннаНери,
28КојбешесиннаМелхи,којбешесиннаАди,кој бешесиннаКосам,којбешесиннаЕлмодам,којбеше синнаЕр,
29КојбешесиннаЈосе,којбешесиннаЕлиезер,кој бешесиннаЈорим,којбешесиннаМатат,којбеше синнаЛеви,
30КојбешесиннаСимеон,којбешесиннаЈуда,кој бешесиннаЈосиф,којбешесиннаЈонан,којбешесин наЕлијаким,
31КојбешесиннаМелеја,којбешесиннаМенан,кој бешесиннаМатата,којбешесиннаНатан,којбеше синнаДавид,
32КојбешесиннаЈесеј,којбешесиннаОвид,кој бешесиннаБуз,којбешесиннаСалмон,којбешесин наНасон,
33КојбешесиннаАминадав,којбешесиннаАрам, којбешесиннаЕсром,којбешесиннаФарес,којбеше синнаЈуда,
34КојбешесиннаЈаков,којбешесиннаИсак,кој бешесиннаАвраам,којбешесиннаТара,којбеше синнаНахор,
35КојбешесиннаСарух,којбешесиннаРагау,кој бешесиннаФалек,којбешесиннаХебер,којбеше синнаСала,
36КојбешесиннаКаинан,којбешесиннаАрфаксад, којбешесиннаСем,којбешесиннаНое,којбешесин наЛамех,
37КојбешесиннаМатусала,којбешесиннаЕнох,кој бешесиннаЈаред,којбешесиннаМалелеил,којбеше синнаКаинан,
38КојбешесиннаЕнос,којбешесиннаСет,којбеше синнаАдам,којбешесинБожји
ПОГЛАВЈЕ4
1АИсус,полнсоСветиотДух,севратиодЈордани Духотгоодведевопустината, 2ИскушениеодѓаволотчетириесетденаИвотие деновинејадешеништо,акогазавршија,огладне.
3Аѓаволотмурече:„АкосиСинБожји,заповедајод овојкамендасенаправилеб 4АИсусмуодговори,велејќи:„Напишаное:Човекот немадаживеесамоодлеб,тукуодсекоеБожјослово.
5Аѓаволот,кревајќигонависокапланина,муги покажаситецарстванасветотвомиг 6Аѓаволотмурече:„Ќетијададамсетаоваавласти нивнатаслава,заштотоамиепредадено;инакого сакамќемудадам.
7Затоа,акосакашдамисепоклониш,сèќебидетвое 8АИсусмуодговориимурече:„Тргнисеодмене, сатано,заштоенапишано:Мусепоклонувашна Господа,твојотБог,исамоНемуќемуслужиш
9ИгоодведевоЕрусалим,гопоставинаврвотна храмотимурече:„АкосиСинБожји,фрлисеоттука. 10Заштоенапишано:ќеимзадолжинаСвоитеангели датечуваат.
11Иќетеподнесатвосвоираце,заданеудришсо ногататвојанакамен
12АИсусмуодговори:„Реченое:„НеискушувајГо Господа,твојотБог.
13Акогаѓаволотгозавршисетоискушение,се оддалечиоднегонаедновреме
14АИсуссевратисосилатанаДухотвоГалилеја,исе прославиНегонизцелиоткрајнаоколу
15Ипоучувашевонивнитесинагоги,прославувајќисе одсите
16ИдојдевоНазарет,кадештобешевоспитан,и,како штоимашеобичај,влезевосинагогатавосаботаи станадачита
17ИмубешепредаденакнигатанапророкотИсаијаИ когајаотворикнигата,гонајдеместотокадештобеше напишана:
18мепратидагиисцеламскршенитесрца,даим
19ДајапроповедамеприфатливатагодинаГосподова. 20Ијазатворикнигата,мујададепакнасвештеникот иседнаИочитенаситештобеавосинагогатабеа вперенивонего.
21Ипочнадаимвели:„ДенессеисполниоваПисмо вовашитеуши
22Иситемусведочеаисечудеанаблагодатните зборовиштоизлегувааоднеговатаустаАтиерекоа: „НеелиоваЈосифовиотсин?
23Атојимрече:„Сигурноќемијакажетеоваа поговорка:Лекар,исцелисесебеси!
24Атојрече:„Вистинавивелам,нитуеденпророкне еприфатенвонеговатаземја.
25Но,вистинавивелам,многувдовицибеавоИзраел воденовитенаИлија,коганеботобешезатворенотри годиниишестмесеци,когаимашеголемгладпо целатаземја;
26Но,кајнитуеденоднивИлијанебешеиспратен, освенвоСарепта,градотСидон,каједнавдовица.
27ВовреметонапророкотЕлисејимашемногу лепрознивоИзраел;иникојоднивнебешеисчистен, спасувајќигоСириецотНееман.
28Аситевосинагогата,когагочујатоа,сеисполнисо гнев,
29Истана,гоистеранадвородградотигоодведоадо веѓатанаридотнакојбешеизграденнивниотград,за дагофрлатсоглава
30Нотој,минувајќинизнив,сиотиде, 31ИслезевоКапернаум,градГалилеја,иги поучувашевосаботниденови
32Итиесечудеананеговотоучење,заштоНеговото словобешесосила
33Авосинагогатаимашееденчовек,којимашедухна
35АИсусгопрекоривелејќи:„Молчииизлезиод него!Икогаѓаволотгофрливосредината,тојизлезе однегоинегоповреди
36Иситесезачудијаизборуваамеѓусебе,велејќи: „Каковзбореова!заштосовластисилаимзаповеда нанечиститедуховиитиеизлегуваат
37Иславатазанегосепроширинаситеместана околнатаземја.
38ИстанаодсинагогатаивлезевокуќатанаСимонА мајкатанаСимоноватаженабешеопфатенасоголема треска;игомолеазанеа
39Атојзастананаднеаијапрекоритреската;итааја остави,итааведнашстанаиимслужеше.
40Акогазајдесонцето,ситештоимааболниод различниболестигидоведоакајнего;игиположи рацетенасекојоднивигиисцели.
41Иодмнозинаизлегоаѓаволи,викајќиивелејќи:„Ти сиХристос,СинотБожјиАтој,укорувајќиги,им дозволиданезборуваат,заштознаејадекатоје Христос
42Акогасераздени,тојзаминаиотидевопустоместо; 43Атојимрече:„МорамдагопроповедамБожјото царствоиводругиградови,заштозатоасумиспратен 44ИпроповедашевосинагогитевоГалилеја
ПОГЛАВЈЕ5
1Исеслучи,додеканародотгопритискашедагочуе словотоБожјо,тојзастанакрајГенисаретскотоезеро,
2Ивидоадвакорабакакостојаткрајезерото,но рибаритеизлегоаоднивигимиејамрежитесвои.
3Ивлезевоеденодкорабите,штобешенаСимон,и мусемолешедаистерамалкуодкопнотоИтојседна игипоучилуѓетоодбродот.
4Акогапрестанадазборува,муреченаСимон:„ Излезиводлабочинитеиспуштигимрежитетвоиза провев.
5АСимонодговориимурече:„Учителе,сетрудевме целаноќиништонезедовме;
6Иштомгонаправијатоа,закопаамногуриби,и нивнатамрежасескрши
7Ииммавнаанасвоитедругари,коибеаводругиот брод,дадојдатдаимпомогнат.Идојдоаиги наполнијадватаброда,такаштопочнаадатонат
8КогаговидетоаСимонПетар,паднанаколенана Исус,велејќи:„Одисиодмене;заштојассумгрешен човек,Господи
9Заштотојиситештобеасонегосечудеананавета одрибитештогизедоа
10ТакабешеиЈаковиЈован,Заведеевитесинови,кои мубеасодружницинаСимонАИсусмуречена Симона:„Неплашисе;отсегаќефаќашлуѓе.
11Икогагидонесоасвоитебродовинакопно,оставија сèитргнаапоНего
12Акогабешевоеденград,етееденчовекполнсо лепра,кој,когаговидеИсуса,паднаничкумиго молеше,велејќи:„Господи,акосакаш,можешдаме очистиш
13Атојјаподадеракатаигодопре,велејќи:„Сакам: бидичист!Иведнашлепратасеоддалечиоднего.
14Имузаповедаданекажуваникому:тукуоди, покажимусенасвештеникотипринесувајсезатвоето
чистење,какоштозаповедаМојсеј,засведоштвоза
15Но,толкуповеќесепрославувашенеговаслава,исе
16Итојсеповлечевопустинатаисемолеше
17Исеслучивоеденден,додекатојпоучуваше,таму седеафарисеиилекари,коидојдоаодсекојград Галилеја,ЈудејаиЕрусалим:исилатаГосподовабил присутендагиизлекува
18Иете,луѓетодоведоавокреветчовеккојбеше фатенсопарализа,ибараасредствадагодоведатида гоположатпреднего.
19Акоганеможеаданајдаткакодагодоведатпоради мноштвото,отидоанапокривотигоспуштијаниз ќерамидатасокаучотнасрединапредИсуса.
20Акогајавиденивнатавера,мурече:Човеку,тисе простенигревовите
21Акнижницитеифарисеитепочнаадаразмислуваат, велејќи:„Којеовојштозборувахули?Којможеда простувагревови,освенсамоБог?
22Но,когаИсусгиразбранивнитемисли,одговории имрече:„Шторазмислуватевовашитесрца?
23Далиеполеснодасекаже:„Тисепростуваат гревовите;илидасекаже:Станииоди?
24Но,задазнаетедекаСинотЧовечкиимамоќна земјатадапростувагревови,(муречетојна парализираниот)тивелам:Стани,земигокреветоти одивосвојотдом
25Иведнашстанапреднив,гозедеонанакоележеше, иотидевосвојотдом,славејќигоБога.
26Иситесезачудија,ГославеаБогаисеуплашија, велејќи:„Денесвидовмечудниработи
27Поова,тојизлезеивидемитник,поимеЛеви,како сединацарината,имурече:„Следиме!
28Итојостависè,станаитргнапоНего
29.Левимуприредиголемагозбавосвојотдом;
30Нонивнитекнижнициифарисеимрморелепротив Неговитеученици,велејќи:„Зоштојадетеипиетесо цариницитеигрешниците?
31АИсусодговорииимрече:„Наздравитенеим требалекар;ноониекоисеболни
32Недојдовдагиповикамнапокајаниеправедниците, тукугрешниците
33Атиемурекоа:„ЗоштоученицитенаЈованчесто постатисемолат,аистотакаиученицитефарисеи;но твоетојадеипие?
34Атојимрече:„Можетелидагинатерате младоженцитедапостатдодекамладоженецотесонив?
35Ноќедојдатденовикогаќеимгоодземат
36Иимкажаеднапарабола;Никојнеоблекувапарче
1Ивовторатасаботапопрвата,тојпоминаниз полињатасопченка;аученицитеНеговигиоткинаа клатитеијадеа,триејќигиворацете.
2Анекоиодфарисеитеимрекоа:„Зоштогоправите онаштонеедозволенодасеправивосаботниденови?
3АИсусимодговориирече:„Зарнестепрочитале толкумногуштонаправиДавидкогаогладнеитоји ониештобеасонего;
4КакотојвлезевоБожјиотдом,гозедеијадешелебот засведочење,паимдадеинаониештобеасонего; штонеедозволенодасејаде,освенсамоза свештениците?
5Атојимрече:„СинотЧовечкиеГосподарина саботата.
6Иводругасабота,тојвлезевосинагогатаи поучуваше;
7Акнижницитеифарисеитегонабљудуваадалиќе исцеливосаботенден;заданајдатобвинениепротив него
8Но,тојгизнаешенивнитемисли,имуречена човекотштоимашеисушенарака:„Станиизастани среде“Итојстанаизастана
9ТогашИсусимрече:„Едноќевепрашам;Далие дозволеновосаботадасеправидоброилидасеправи зло?даспасиживотилидагоуништи?
10Игледајќигиситенаоколу,муреченачовекот:„ Пружијараката!Итојнаправитака:иракатамубеше оздравенакакодругата
11Итиесеисполнијасолудило;изборувааеденсо другштодамунаправатнаИсус
12Исеслучивотиеденови,когатојизлезена планинатадасепомолиипродолжицеланоќво молитваконБога
13Акогасераздени,гиповикаСвоитеученицииод нивизбрадванаесетмина,коигинаречеапостоли;
14Симон(когогонаречеиПетар)инеговиотбрат Андреј,ЈаковиЈован,ФилипиВартоломеј,
15МатејиТома,Јаков,синотнаАлфеј,иСимон нареченЗелот,
16ИЈуда,братотнаЈаков,иЈудаИскариот,којисто такабешепредавник.
17Итојслезесонив,изастанаворамнината,сочетата нанеговитеученициимногународодцелаЈудејаи Ерусалим,иодморскиотбрегнаТириСидон,кои дојдоадаГослушаатидасеизлечатоднивните болести;
18Иониештобеавознемирениоднечистидухови,и тиебеаисцелени
19Ицелотомноштвобарашедагодопре,заштоод негоизлезедобродетелиситегиисцели.
20ИгиподигнаочитеконСвоитеученициирече:„ Благословенистесиромашни,заштовашееБожјото царство!
21Блаженистевиештогладуватесега,заштоќесе наситите.Блаженистевиештоплачетесега,заштоќе сесмеете
22Блаженистевие,когалуѓетоќевемразатикогаќе веодвојатодсвоетодруштво,ќевесраматиќего издадатвашетоимекакозлозарадиСинотчовечки
23Радувајтесевотојденискокајтеодрадост,зашто
25Тешковам,коистесити!заштоќегладувате.Тешко вамштосесмеетесега!заштоќетагуватеиќеплачете 26Тешковам,когаситеќезборуваатдоброзавас! заштотакаимправеленивнитетатковцисолажните пророци
27Но,вивелам,коислушате:сакајтегисвоите непријатели,праветеимдобронаониештовемразат; 28Благословувајтегиониештовепроколнуваати молетесезаониештовенавредуваат.
29Анаонојштоќетеудринаедниотобразпринеси мугоидругиот;аонојштоќетијаодземенаметка,не забранидатигоземеимантилот.
30Дајмунасекојштобараодтебе;иодонојштотиго одземаимототнемојдагобарашповеќе
31Икакоштосакателуѓетодавиправатвам,така праветеивиесонив
32Зашто,акогисакатеониештовељубат,каква благодарностимате?заштогрешницитегисакаати ониештогиљубат
33Иакоимправитедобронаониештовиправат добро,какваблагодарностимате?заигрешницитего праватистото
34Иакоимпозајмуватенаониеодкоисенадевате декаќедобиете,какваблагодарностимате?зашто грешницитеимпозајмуваатинагрешниците,за повторнодадобијатистотолку
35Но,сакајтегисвоитенепријатели,праветедоброи позајмувајте,ненадевајќисенаништоповеќе;и вашатанаградаќебидеголема,авиеќебидетесинови наСевишниот,заштоТојељубезенкон неблагодарнитеиконлошите
36Затоа,бидетемилосрдни,какоштоемилостиви вашиотТатко.
37Несудетеинемадабидетесудени:неосудувајтеи немадабидетеосудени:простетеиќевибиде простено.
38Дајтеиќевиседаде;добрамерка,притиснато, потресеноипрегазено,луѓетоќевидадатвопазувите Заштосоистатамеркаштојаизмерувате,повторноќе висеизмери
39Иимкажапарабола:„Можелислепиотдаводи слепец?немалиидвајцатадападнатворов?
40Ученикотнеенадсвојотучител,тукусекојштое совршенќебидекаконеговиотучител.
41Изоштојагледашбрадаташтоевоокотонатвојот брат,нонејагледашгредаташтоевотвоетооко?
42Иликакоможешдамукажешнасвојотбрат:„Брате,
45Добриотчовекоддобратаризницанасвоетосрцего извлекуваонаштоедобро;азлиотчовекодзлобната ризницанасвоетосрцегоизвлекувазлото,зашто устатамузборувазаизобилствотонасрцето.
46АзоштоменарекуватеГосподи,Господи,анего правитеонаштоговелам?
47КојќедојдекајменеиќегичуеМоитезборовииќе гиисполни,ќевипокажамнакоголичи;
48Тојекакочовеккојизградикуќа,ископадлабокои
гипоставитемелитенакарпа;
49Но,којслуша,анеслуша,екакочовеккојбез основаизградикуќаназемјата;противкојпотокот силноудрииведнашпадна;ирушењетонатаакуќа бешеголема
ПОГЛАВЈЕ7
1Акогагизавршиситесвоизборовипредпубликата нанародот,влезевоКапернаум.
2Аслугатанаеденстотник,којмубешедраг,беше болениготовдаумре
3АкогаслушназаИсус,испратикајнегојудејски старешинидагомолатдадојдеидагоизлечисвојот слуга
4ИкогадојдоакајИсус,веднашГомолеа,велејќи:„Да едостоензакоготребадагонаправиова
5Заштотојгосаканашиотнародиниизгради синагога.
6ТогашИсусотидесонивАкогабешенедалекуод куќата,стотникотмуиспратипријателиимурече: „Господи,невознемирувајсе,заштонесумдостоенда влезешподмојотпокрив
7Затоаинесметавдекасумдостоендадојдамкајтебе, тукукажисозборимојотслугаќеоздрави.
8Заштоијассумчовекподвласт,имамподмене војници,инаеденмувелам:оди,атојоди;ана другиот:Дојди,итојдоаѓа;инамојотслуга:Направи готоа,итојќегонаправи
9Когагослушнаова,Исуссезачудинанего,сезаврте имуреченанародотштогоследеше:„Вивелам,не најдовтолкуголемавера,не,нитувоИзраел
10Иониештобеаиспратени,когасевратијавокуќата, гонајдоаслугатаздравштобешеболен.
11АследниотденотидевоградотнареченНаин;и многуминаоднеговитеученициотидоасонегои многународ.
12Акогасеприближидоградскатапорта,ете,изведоа мртовец,синединецнамајкаму,атаабешевдовица;и многународодградотбешесонеа
13ИкогаГосподјавиде,сесожалинанеаиѝрече:„ Неплачи!
14Атојдојдеијадопребитката,аониештогоносеа застанааАтојрече:„Младо,тивелам:стани!
15АмртовецотседнаипочнадазборуваИгопредаде намајкаси
16Игизафатиситестрав,иГославеаБога,велејќи: „Декамеѓунасстанаголемпророк;идекаБогго посетисвојотнарод
17ИоваагласиназанегосеширешенизцелаЈудејаи
18АученицитенаЈованмупокажаазасетотоа
19ИЈован,повикувајќиприсебедвајцаодучениците
20Когалуѓетодојдоакајнего,рекоа:„ЈованКрстител нèиспратикајтебедакаже:„Далисититојштотреба дадојде?илибарамедруг?
21Ивоистиоттојчасизлечимногуоднивнитенемоќ иневолјииодзлидухови;инамногуслепиимдаде вид
22ТогашИсусимрече:„ОдетеикажетемунаЈован штовидовтеислушнавте;какослепитегледаат, сакатитеодат,лепрознитесечистат,глувитеслушаат, мртвитевоскреснуваат,насиромашнитеимсе проповедаевангелието
23Иблаженеоној,којнемадасесоблазнуваодмене 24АкогаЈовановитегласницисиотидоа,тојпочнада музборувананародотзаЈована:„Штоизлеговтеда видитевопустината?Трскапотресенаодветрот?
25Но,штоизлеговтедавидите?Човекоблеченвомека облека?Ете,ониештосеоблеченивопрекраснаоблека иживеатслатко,севоцарскитедворови
26Но,штоизлеговтедавидите?Пророк?Да,вивелам, имногуповеќеодпророк
27Оваетој,закогоенапишано:„Еве,гоиспраќам мојотгласникпредтвоетолице,којќегоподготви твојотпатпредтебе
28Заштовивелам,меѓуониештосеродениоджени, немапоголемпророкодЈованКрстител;
29Исиотнародштогослушашеимитницитего оправдааБога,крштевајќисесоЈовановотокрштевање 30Нофарисеитеиадвокатитегоотфрлијасоветот Божјипротивсебе,бидејќинебеакрстениодНего
31ИречеГоспод:„Тогаш,соштодагиспоредам луѓетоодоваагенерација?икаквисетие?
32Тиеличатнадецакоиседатнапазарисе повикуваатеденнадругивелат:„Вилупевме,авиене игравте;ниевеоплакувавме,авиенеплачете.
33ЗаштодојдеЈованКрстител,нитујаделеб,нитупие вино;авиевелите:Тојимаѓавол
34СинотЧовечкидојде,јадеипие;авиевелите:„Ете, лакомивинар,пријателнацариницитеигрешниците! 35Номудростаеоправданазаситенејзинидеца
36Иеденодфарисеитегозамолидајадесонего.И отидевокуќатанафарисејотиседнанајадење
37Иете,еднаженаодградот,којабешегрешница, когазнаешедекаИсуссединајадењевокуќатана фарисејот,донесеалабастерскакутијасомиро, 38Изастанапреднеговитенозезаднегоплачејќи,и почнадамугимиенозетесосолзи,игибришешесо
помазасомирото
39Акогаговидетоафарисејот,којгозаповеда,
43Симонодговориирече:„Мисламдекатој,накого најмногумупрости.Атојмурече:Правосипресуди.
44АтојсесвртеконженатаимуреченаСимон:„Ја гледашлиоваажена?Влеговвотвојатакуќа,неми дадеводазамоитенозе,нотаамигиизминозетесо солзиигиизбришасовлакнатаодглаватасвоја
45Тинемидадебакнеж,ноовааженаодвреметокога влеговнепрестанадамигибакнуванозете.
46Немијапомазаглаватасомасло,ноовааженами гипомазанозетесомиро
47Затоативелам:Нејзинитегревови,коисемногу,се простени;заштотаамногусакаше; 48Атојѝрече:„Тисепростенигревовите.
49АониештоседеасоНегонатрпезапочнаада зборуваатвосебе:„Којеовојштопростуваигревови?
50Атојѝреченажената:„Твојатавератеспаси;оди вомир
ПОГЛАВЈЕ8
1Апотоаотидепосекојградисело,проповедајќии објавувајќијарадоснатавестзацарствотоБожјо;и дванаесеттебеасонего,
2Анекоижени,исцелениодзлидуховиинемоќ, МаријајаповикаМагдалена,одкојаизлегоаседум ѓаволи,
3ИЈоана,женатанаХуса,управителотнаИрод,и Сузанаимногудруги,коимуслужеаодсвојатаимотна состојба
4АкогасесобрамногународидојдекајНегоодсекој град,тојречесопарабола:
5Еденсејачизлезедагопосеесвоетосеме;ибеше газено,иптицитенебеснигопроголтаа
6Анекоипаднаанакарпа;иштомникна,сеисуши, бидејќинемашевлага
7Анекоипаднаамеѓутрње;исонегоникнаатрњеиго задавија.
8Адругопаднанадобраземја,никнаидадестократно плодИкогагокажаова,извика:„Којимаушида слуша,некачуе!
9АНеговитеученициГопрашаа,велејќи:„Каквае оваапарабола?
10Атојрече:„Вамвиедаденодагизнаететајнитена Божјотоцарство,анадругитевопараболи;зада гледаатданегледаат,аслушајќиданеразберат
11Сегапараболатаеследна:СеметоесловотоБожјо.
12Ониепокрајпатотсеониештослушаат;тогашдоаѓа ѓаволотиговадисловотооднивнитесрца,задане поверуваатидасеспасат
13Тиенакарпатасеоние,кои,когаќегослушнат,го примаатсловотосорадост;атиенемааткорен,кои извесновремеверуваат,авовременаискушение отпаѓаат
14Аонаштопаднамеѓутрњесетие,кои,штомчуја, излегуваатисезадушуваатодгрижите,богатствотои задоволстватанаовојживот,иненосатплоддо совршенство.
15Ноониенадобратапочвасеоние,коисочеснои добросрце,откакогослушнаасловото,гопазати даваатплодсотрпение.
16Никој,когаќезапалисвеќа,нејапокривасосадили јаставаподкревет;тукугоставанасвеќник,задаја
17Заштоништонеетајно,штонемадабидеоткриено; нитунештосокриено,штонемадаседознаеидадојде востранство
18Затоа,внимавајтекакослушате:зашто,којима,ќе муседаде;акојнема,ќемубидеодземеноионашто сечинидекагоима
19Тогашдојдоакајнегомајкамуибраќатанегови,и неможеададојдаткајнегопорадипечатот
20Анекоимукажаа:„Мајкатиибраќататвоистојат надворисакаатдатевидат“.
21Атојодговорииимрече:„Мојатамајкаимоите браќасетиештогослушаатсловотоБожјоигоправат тоа.
22Авоеденденвлезевокорабсосвоитеученицииим рече:„ДаодименадругатастрананаезеротоИтие тргнаапонатаму.
23Но,додекапловеа,тојзаспа;итиесенаполнијасо водаибеавоопасност
24ИдојдоакајНего,горазбудијавелејќи:„Учителе, учителу,загинуваме!Тогашстанаигипрекориветрот ибеснеењетонаводата,итиепрестанааинастана спокој.
25Атојимрече:„Кадеевашатавера?Атие, исплашени,сечудеаисирекоаеденнадруг:„Каков
инаводата,итиеМусепокоруваат
26ИстигнаавоземјатанаГадарените,којаеспроти Галилеја.
27Икогаизлезенакопно,госретнаодградотеден човек,којдолговремеимашеѓаволиинеоблече облека,нитупрестојувашевониеднакуќа,освенво гробовите
28КогаГовидеИсуса,извика,паднапреднегоисо силенгласрече:„Штоимамсотебе,Исусе,Севишниот СинеБожји?Темолам,неизмачувајме
29(Заштотојмузаповедананечистиотдухдаизлезе одчовекот.Тојчестопатигофаќаше,игодржеше врзансосинџириисоокови,гираскиналентитеи ѓаволотгоизбркавопустината)
30АИсусгопрашаирече:„Какосевикаш?Атојрече: Легија,бидејќивонеговлегоамногуѓаволи
31ИтиеГомолеаданеимзаповедадаизлезатво длабочините.
32Атамуимашестадомногусвињиштосехранеана планината,итиеГомолеадаимдозволидавлезатво нивИгипретрпе
33Тогашѓаволитеизлегоаодчовекотивлегоаво свињите;
34Когавидоаштосеслучи,ониештогихранеа, побегнааиотидоаираскажаавоградотивоселата 35Потоаизлегоадавидатштоенаправено;идојдоа
38Ачовекотодкогоизлегоаѓаволитегомолешеда бидесонего;ноИсусгоиспрати,велејќи:
39Вратисевосвојотдомипокажиколкуголеми работитинаправиБог.Иотидеиобјавинизцелиот градколкуголемиработимунаправиИсус.
40ИкогасевратиИсус,народотгопримисорадост, заштоситеГочекаа
41Иете,дојдееденчовекпоимеЈаир,којбеше управителнасинагогата;
42Заштотојимашееднаединственаќерка,околу дванаесетгодини,итаалежешенаумирањеНо,како штоодеше,луѓетогонатрупаа
43Аеднаженакојаималадванаесетгодиникрв,која гопотрошиласиотсвојживотналекари,нитуможела дасеизлечиодникого,
44Дојдезаднегоијадопреграницатананеговата облека;
45АИсусрече:„Којмедопре?Когаситенегираат, Петариониештобеасонегорекоа:„Учителе, мноштвотосенатрупаитепритиска,ативелиш:Кој медопре?
46АИсусрече:„Некојмедопре,заштогледамдека добродетелтаизлезеодмене
47Икогаженатавидедеканеескриена,дојде треперејќи,паднапреднего,мукажапредсиотнарод зоштогодопрелаикаковеднашоздравела
48Атојѝрече:„Ќерко,утешисе;твојатаверате оздрави;одивомир.
49Додекатојуштезборуваше,дојдееденоддомотна началникотнасинагогатаимурече:„Ќеркатиумре;не гомачиМајсторот.
50АИсус,когагочутоа,муодговориирече:„Не плашисе,самоверувајитааќеоздрави
51Икогавлезевокуќата,недозволиникојдавлезе, освенПетар,ЈаковиЈован,итаткотоимајкатана девицата
52Ситеплачеаијаоплакуваа,атојрече:„Неплачи; таанеемртва,тукуспие
53Атиемусепотсмеваа,знаејќидекатааемртва
54Игиизвадисите,јафатизаракаивикна,велејќи:„ Слугинка,стани!
55Исевратинејзиниотдух,итааведнашстана,итој заповедадаѝдадатмесо.
56Инејзинитеродителисезачудија,нотојгизаповеда данекажуваатникомуштоенаправено ПОГЛАВЈЕ9
1ПотоагиповикаСвоитедванаесетученицииимдаде моќивластнадситеѓаволиидалекуваатболести
2ИгииспратидагопроповедаатБожјотоцарствоида исцелуваатболни.
3Атојимрече:„Ништонеземајтезапат,ниту стапови,нитуковчег,нитулеб,нитупари;нитуимаат дваслојапоединечно
4Ивокојакуќаидавлезете,останететамуи заминувајтеоттаму.
5Акојнесакадавеприми,когаќеизлезетеодтојград, истресетегоправотодвашитенозекакосведоштво
6Итиеотидоаиодеанизградовите,проповедајќиго
7АИрод,четириархотчузасèштобешенаправеноод
9АИродрече:„Јованмујаотсековглавата,нокоје овој,закогослушамтаквиработи?Итојсакашедаго види
10Аапостолите,когасевратија,Мукажаасèшто направијаИгизедеиотиденасамовопустиното местонаградотнареченоВитсаида 11Анародот,когагодознатоа,тргнапоНего; 12Икогаденотпочнадаистекува,тогашдојдоа дванаесеттеимурекоа:„Испратигомноштвотода отидатвоградовитеиселатанаоколу,дапреноќатида добијатхрана:заштониесметукавопустинскоместо 13Нотојимрече:„Дајтеимдајадат.Атиерекоа: „Немамеповеќе,освенпетлебаидвериби;освенда одимедакупимемесозасиотовојнарод
14Заштотиебеаоколупетилјадилуѓе.Иимречена ученицитеСвои:„Натерајтегидаседнатдопедесетво група
15Итаканаправија,игинаведоаситедаседнат.
16Потоагизедепеттелебаидветериби,погледнакон небото,гиблагослови,гипрекршииимдадена ученицитедагипоставатпредмноштвото.
17Ијадеа,иситесенаситија;
18Икогатојсамсемолеше,соНегобеаиНеговите ученици;
19Тиеодговорија:„ЈованКрстител;нонекоивелат: Илија;адругивелатдекаеденодстаритепророци воскреснал.
20Тојимрече:„Но,којвелитедекасумјас?Петар одговарајќиирече:ХристосБожји
21Атојстрогоимзаповедаиимзаповедаданего кажуваатникомутоа;
22велејќи:СинотЧовечкитребадапретрпимногу нешта,дабидеотфрленодстарешините, првосвештеницитеикнижниците,дабидеубиенида воскресненатретиотден
23Атојимреченасите:„Аконекојсакадатргнепо Мене,некасеодречеодсебе,секојденнекагозема својоткрстинекаодипоМене
24Зашто,којсакадагоспасисвојотживот,ќего загуби;
25Зашто,какваепредностаначовекот,акого придобиецелиотсвет,асеизгубисебесиилибиде отфрлен?
26Зашто,којќесезасрамиодменеиодмоитезборови, однегоќесезасрамииСинотЧовечки,когаќедојдево својатаславаивославатанасвојотТаткоивосветите ангели
27Но,вистинавивелам,некоистојатовде,коинемада
32АПетариониештобеасонегобеаобиениодсон;
33ИкогатиесеоддалечијаодНего,ПетарМуречена Исуса:„Учителе,доброезанасдабидемеовде;еденза тебе,едензаМојсејиедензаИлија,незнаејќишто рече.
34Додекатојзборувашетака,дојдеоблакигизасени; итиесеуплашијадодекавлегуваавооблакот
35Идојдегласодоблакот,велејќи:„Овојемојот возљубенСин;чујтего
36Акогагласотпомина,ИсуссенајдесамИтиего чувааблискуиникомувотиеденовинекажааништо одонаштоговиделе
37Аследниотден,когаслегоаодридот,госретнаа многународ
38Иете,еденчовекоддружинатаизвика,велејќи: „Учителе,темолам,погледнигомојотсин,заштотоје моеединственодете
39Иете,гофатидух,итојодеднашизвика;иго раскинуваштоповторносепени,амодринататешкосе оддалечуваоднего
40Игимолевтвоитеученицидагоизбркаат;ане можеа.
41АИсусодговориирече:„О,неверноиизопачено поколение,докогаќебидамсовасиќеветрпам? Доведетеговашиотсиновде.
42Идодекауштепристигнуваше,ѓаволотгофрли долуигоизгризаАИсусгопрекоринечистиотдух,го исцелидететоипакмугопредаденататкаси.
43ИситесечудеанамоќтаБожјаНо,додекаситесе чудеанасѐштоправешеИсус,тојимречена ученицитеСвои:
44Овиезборовинекавипаднатвоуши:заштоСинот Човечкиќебидепредаденвочовечкираце
45Нотиенејаразбрааовааречибешескриенаоднив заданејаразберат;
46Тогашмеѓунивнастанарасправија,којоднивтреба дабиденајголем.
47АИсус,откакојаразбрамислатананивнотосрце, зедееднодетеигопоставипокрајнего,
48Иимрече:„КојќегопримиовадетевоМоеиме, МепримаМене;
49АЈованодговориирече:„Учителе,видовмееден којистеруваѓаволивотвоеиме;аниемузабранивме, заштонеодисонас
50АИсусмурече:„Незабранувај,заштокојнее противнас,тојесонас.
51Акогадојдевремедабидепримен,тојцврстого насочисвоетолицедаодивоЕрусалим,
52Ииспратигласниципреднеговотолице;
53ИнеГопримија,заштолицетомубешекакодасака даодивоЕрусалим
54АкогаговидоатоанеговитеученициЈаковиЈован, рекоа:„Господи,сакашлидазаповедамеогандаслезе однеботоидагипроголта,какоштонаправиИлија?
55Нотојсесврте,гипрекориирече:„Незнаетеод каковдухсте
56ЗаштоСинотЧовечкинедојдедагиуништи човечкитеживоти,тукудагиспасиИотидоаводруго село
57Исеслучи,додекаодеапопатот,еденчовекмурече: „Господи,ќетеследамкадеидаодиш
58АИсусмурече:„Лисицитеимаатдупки,а
таткоми
60Исусмурече:„Оставигимртвитедаги погребуваатсвоитемртви,атиодиипроповедајго царствотоБожјо
61Адругрече:Господи,ќетеследам;нодозволетеми прводаодамдасезбогувамсонив,коиседомакај менедома
62АИсусмурече:„Никој,когаќејаставиракатана плуготиќепогледненазад,неепогодензацарството Божјо
ПОГЛАВЈЕ10
1Поова,Господназначиидругиседумдесетиги испратиподвајцапредНеговотолицевосекојгради место,кадештосамиотќедојде
2Затоаимрече:Жетватанавистинаеголема,а работницитесемалку;
3Одетепосвојотпат:ете,веиспраќамкакојагниња меѓуволци.
4Неносетеничанта,никовчег,ничевли,ине поздравувајтеникогопатем
5Ивокојакуќаидавлезете,првокажете:„Мирна оваакуќа!
6Иакоетамусинотнамирот,вашиотмирќепочива нанего;аконе,повторноќесевратикајвас.
7Иостанетевоистатакуќа,јадетеипиетештодаваат, заштоработникотедостоензасвојотнаемНеодетеод куќадокуќа.
8Ивокојградидавлезетеидавепримат,јадетего онаштовиепоставено
9Иисцелигиболнитештосетамуикажиим: „ЦарствотоБожјовисеприближи
10Но,вокојградидавлезете,аневепримат,излезете поулицитенаистиотикажете: 11
12Но,јасвивелам,декавотојденќебиде поподносливозаСодом,отколкузатојград.
13Тешкотебе,Хоразин!Тешкотебе,Витсаида!зашто, акобеанаправенимоќнитеделавоТириСидон,што беанаправенивовас,тиепредмногусепокајаа, седејќивовреќиштеипепел
14Но,насудотќеимбидепоподносливонаТири Сидон,отколкунавас
15Ати,Капернауме,којсииздигнатдонебото,ќе бидешсоборендопеколот
16Којвеслушавас,МеслушаиМене;икојвепрезира вас,мепрезираимене;икојмепрезира,гопрезираи
20Ипокрајтоа,нерадувајтесе,штодуховитевисе покоруваат;тукурадувајтесе,заштовашитеимињасе напишанинанебото
21.заштотакасечинешедобровотвоитеочи.
22СèмиепредаденоодМојотТатко;иникојнезнае којеСинот,освенОтецот;икојеОтецот,освенСинот, ионојнакогоСинотќемуоткрие
23АтојсесвртеконСвоитеученициинасаморече:„ Блаженисеочитештогогледаатонаштовиего гледате
24Заштовивеламдекамногупророциицаревисакаа даговидатонаштовиегогледате,анеговидоа;ида гослушатеонаштогослушате,анестегочуле.
25Иете,еденадвокатстанаигоискушуваше,велејќи: „Учителе,штодаправамзаданаследамвеченживот?
26Тојмурече:„ШтоенапишановоЗаконот?како читаш?
27Атојодговориирече:„ЉубиГоГоспода,твојотБог, сосетосвоесрце,исосетасвојадуша,исосетасвоја силаисосиотсвојум;атвојотближенкакосамиот себе
28Атојмурече:„Доброодговори:направигооваиќе живееш
29Нотој,сакајќидасеоправда,МуреченаИсуса:„А којемојотближен?
30АИсусодговориирече:„Еденчовекслезеод ЕрусалимвоЕрихонипаднамеѓуразбојниците,коиму јасоблекоаоблекатаигораниа,пасизаминаа, оставајќигополумртов
31Случајнослезееденсвештеникпотојпат,икогаго виде,поминаоддругатастрана.
32Иеденлевит,когабешенатоаместо,дојдеиго погледнаипоминаоддругатастрана
33НоеденСамарјанин,додекапатуваше,дојдетаму кадештобеше,икогаговиде,сесожалинанего
34Иотидекајнего,мугиврзараните,полевајќисо маслоивино,игоставинасвојотѕвер,игоодведоаво еднагостилницаисепогрижијазанего
35Утредента,когасиотиде,извадидвапена,муги даденадомаќинотимурече:„Гледајзанего;иштои дапотрошишповеќе,когаќедојдампак,ќетивратам
36Којодовиетројца,мислиш,мубешеближеннаоној штопаднамеѓукрадците?
37Атојрече:ОнојштопокажамилостконнегоТогаш Исусмурече:„Одиинаправиити
38Акогаодеа,тојвлезевоедносело,иеднаженапо имеМартагопримивосвојатакуќа
39АтааимашесестрапоимеМарија,којаистотака седешепредИсусовитенозеигослушашеНеговото слово
40НоМартабешеоптоваренасомногуслужење,и дојдекајнегоирече:„Господи,нетиегајлешто сестрамимеоставидаслужамсама?затоаналожија дамипомогне
41АИсусодговорииѝрече:„Марта,Марта,тиси внимателнаизагриженазамногуработи
42Но,едноепотребно:иМаријагоизбратојдобар дел,којнемадаисеодземе
1Акогасемолешенаедноместо,когапрестана,еден однеговитеученицимурече:„Господи,научинèдасе молиме,какоштогипоучииЈовансвоитеученици. 2Атојимрече:„Когасемолите,кажете:Оченаш,Кој синанебесата,дасесветииметотвое!Дадојдетвоето царство.ДабидеволјатаТвоја,каконанебото,такаи наземјата
3Дајнигонашиотсекојдневенлебодденнаден 4Ипростинигинашитегревови;заштоиниему простуваменасекојштониедолженИневоведувај нèвоискушение;ноизбавинèодзлото.
5Атојимрече:„Којодвасќеимапријателиќеотиде кајнегонаполноќиќемурече:„Пријателе,позајмими трилеба;
6Заштодојдекајменееденмојпријателнасвоето патување,ајаснемамштодамупоставам?
7Атојодвнатреќеодговорииќерече:„Неме вознемирувај:врататасегаезатворена,амоитедецасе соменевокреветот;Неможамдастанамидатидадам 8Вивелам,иаконемадастанеидамудаде,затоашто енеговпријател,сепакпорадисвојатахрабростќе станеиќемудадеколкуштомутреба
9Ијасвивелам:молетеиќевиседаде;барајтеиќе најдете;чукајтеиќевисеотвори
10Зашто,секојштобара,добива;икојбаранаоѓа;ина којчукаќемусеотвори.
11Акосинотпобаралебоднекојодвасштоетатко,ќе мудаделикамен?илиакопобарариба,дализарибаќе мудадезмија?
12Илиакопобарајајце,ќемупонудилискорпија?
13Тогаш,аковие,зли,знаетедаимдаватедобри даровинасвоитедеца,колкуповеќевашиотОтец небесенќеимдадеСветиДухнаониештоГобараат?
14Итојистерувашеѓавол,атојбешенемИсеслучи, когаѓаволотизлезе,немиотпроговори;илуѓетосе чудеа
15Нонекоиодниврекоа:„Истеруваѓаволипреку Велзевул,главниотнаѓаволите.
16Адруги,искушувајќиГо,барааоднегознакод небото
17Нотој,знаејќигинивнитемисли,имрече:„Секое царствоподеленопротивсебе,запустеное;икуќа поделенапротивкуќапаѓа
18Акоисатанатаеподеленпротивсебе,какоќе опстаненеговотоцарство?заштовелитедекајас истерувамѓаволипрекуВелзевул.
19ИакојаспрекуВелзевулистерувамѓаволи,сокого гиистеруваатвашитесинови?затоатиеќебидатваши судии
20Но,акојассопрстБожјиистерувамѓаволи,
24Коганечистиотдухќеизлезеодчовек,тојодипо сувиместабарајќиодмор;иненајдов,рече:Ќесе вратамвомојатакуќаодкадеизлегов
25Икогаќедојде,гонајдеизметеноиукрасено.
26Тогаштојодииземакајсебеседумдругидухови полошиоднего;итиевлегуваатипрестојувааттаму,а последнатасостојбанатојчовекеполошаодпрвата
27Исеслучи,додекатојгозборувашеова,еднажена оддружинатагокренагласотимурече:„Благословена еутробаташтотеродиицицачитештогицицаше
28Нотојрече:„Да,блаженисеониештогослушаат словотоБожјоигопазат
29Акоганародотсесобра,тојпочнадавели:„Овае лошагенерација:тиебараатзнак;инемадамуседаде знак,освензнакотнапророкотЈона
30Зашто,какоштоЈонабешезнакзаНиневијците, такаиСинотЧовечкиќебидезнакзаовапоколение 31Кралицатанајуготќестаненасудотсолуѓетоод овојродиќегиосуди,заштодојдеодкрајотназемјата задајачуемудростанаСоломон;иете,тукаепоголем одСоломон
32ЛуѓетоодНиневијаќестанатнасудотсооваа генерацијаиќејаосудат:заштосепокајаапри проповедтанаЈона;иете,тукаепоголемодЈона
33Никој,когаќезапалисвеќа,нејаставанатајно место,нитуподлонец,тукунасвеќник,задаможат ониештовлегуваатдајавидатсветлината
34Светлинатанателотоеокото;нокогатвоетоокое зло,итвоетотелоеполносотемнина
35Затоа,внимавајсветлинаташтоевотебеданебиде темнина.
36Затоа,акоцелототвоетелоесветло,безтемендел, целотоќебидесветло,какокогасветлиотсјајнасвеќа теосветлува.
37Идодекатојзборуваше,некојфарисејгомолешеда вечерасонего,атојвлезеиседнанајадење
38Акогафарисејотговидетоа,сезачудиштонесе измипредвечера
39АГосподмурече:„Сегавиефарисеичистетеја надворешнатастрананачашатаичинијата;новашиот внатрешенделеполнсогневизло
40Глупаци,зарнеОнојштогонаправинадворешното гонаправиионаштоевнатре?
41Нодајтемилостинаодонаштогоимате;иете,сèе чистозавас
42Нотешковам,фарисеи!заштовиедаватедесетокод нане,руеисекаквитревки,игонадминуватесудоти Божјатаљубов.
43Тешковам,фарисеи!заштогисакатенајгорните седиштавосинагогитеипоздравитенапазарите
44Тешковам,книжнициифарисеи,лицемери!зашто виестекакогробовиштонесепојавуваат,алуѓетошто одатпонивнегизнаат
45Тогашеденодадвокатитеодговориимурече: „Учителе,велејќидеканѐукорувашинас 46Атојрече:„Тешковам,правници!заштовиеги
49ЗатоаиБожјатамудрострече:Ќеимиспратам
50Задасебараодоваагенерацијакрвтанасите пророци,којаепролеанаодосновањетонасветот;
51ОдкрвтанаАвелдокрвтанаЗахарија,која пропаднамеѓужртвеникотихрамот:вистинавивелам, тоаќесебараодоваагенерација.
52Тешковам,правници!заштогозедовтеклучотна знаењето:невлеговтевосебе,аониештовлегувааги попречувавте
53Идодекаимгозборувашеова,книжницитеи фарисеитепочнаажестокодагопоттикнуваатидаго поттикнуваатдазборувазамногуработи
54Гопоставијаибараанештодамуизвадатодустата задагообвинат.
ПОГЛАВЈЕ12
1Вомеѓувреме,когасесобраабезбројмноштволуѓе, такаштосегазеаеденврздруг,тојпочнадаимвели најнапреднасвоитеученици:Чувајтесеод фарисескиотквас,којелицемерие
2Заштонемаништопокриено,штонемадасеоткрие; нитускриено,тоанемадасезнае.
3Затоаштоидастезборувалевотемнина,ќесеслуша восветлината;ионаштогозборувавтенаувово плакарите,ќесеобјавуванапокривите.
4Ививелампријателимои:неплашетесеодониешто гоубивааттелото,апотоанеможатповеќеданаправат 5Но,јасќевепредупредамодкогоќесеплашите: плашетесеоднего,којоткакоќегоубиеимамоќда фрливопеколот;да,вивелам,плашетесеоднего
6Зарнесепродаваатпетврапчињазадвапорта,аниту еднооднивнеезаборавенопредБога?
7Но,дуриивлакнатанавашатаглавасеизброени Затоа,неплашетесе:виестеповредниодмногу врапчиња
8Ијасвивелам:којќемеисповедапредлуѓето,ќего исповедаиСинотЧовечкипредБожјитеангели.
9Но,којќесеодречеодМенепредлуѓето,ќебиде одреченпредБожјитеангели
10ИкојќекажезборпротивСинотЧовечки,ќемусе прости,анакојхулипротивСветиотДухнемадамусе прости
11Акогаќеведоведатвосинагогитеикајсудиитеи кајовластувањата,неразмислувајтекакоилиштоќе одговоритеилиштоќекажете.
12ЗаштоСветиотДухќевенаучивоистиотчасшто требадакажете
13Аеденоддружинатамурече:„Учителе,зборувајсо братмидамигоподелинаследството. 14Атојмурече:Човеку,којмепоставизатебесудија илиделител?
15Атојимрече:„Внимавајтеичувајтесеод
17Атојсипомисливосебе,велејќи:„Штодаправам,
18Атојрече:„Вакаќенаправам:ќегисрушаммоите амбарииќеизградампоголеми;итамуќегидадам ситемоиплодовиимоидобра
19Иќеѝречамнадушатасвоја:Душо,имашмногу богатстванатрупанизамногугодини;смирисе,јади, пијибидивесел
20НоБогмурече:„Будало,овааноќќесебараодтебе душата.
21Такаеионојштособирабогатствозасебеинее богатпредБога
22АтојимреченаученицитеСвои:„Затоавивелам: неразмислувајтезасвојотживотштоќејадете;нитуза телото,штоќесеоблечете.
23Живототеповеќеодмесо,ателотоеповеќеод облека
24Погледнигигавраните:тиенитусеатнитужнеат; коинемаатнитумагацин,нитуштала;иБоггихрани: колкустевиеподобриодптиците?
25Акојодвас,размислувајќи,можедамудодадена својотрастеденлакот?
26Акотогашнеможетедагоправитеонаштое најмало,зошторазмислуватезадругото?
27Погледнигилилјанитекакорастат:несетрудат,не предат;асепаквивеламдекаСоломонвосетасвоја славанебешеоблеченкакоеденоднив.
28Тогаш,акоБогтакајаоблечетревата,којаденесе наполето,аутресефрлавопечката;колкуповеќеќе веоблече,маловерни?
29Инебарајтештоќејадетеилиштоќепиете,ине бидетесомнителни
30Засетотоагобараатнародитенасветот;ивашиот Таткознаедекатоавитреба
31ТукуповеќебарајтегоцарствотоБожјо;исетотоа ќевиседодаде.
32Неплашисе,малостадо;заштонавашиотТаткому едобродавигодадецарството
33Продадетегоонаштогоиматеидајтемилостина; обезбедетесивреќикоинесеизлачуваат,богатствона небесаташтонепропаѓа,кадештонесеприближува крадец,нитумолецрасипува.
34Зашто,кадештоетвоетобогатство,тамуќебидеи твоетосрце
35Некавибидатопашанибедратаинекагоратвашите светла;
36Ивиесамитекаколуѓекоигочекаатсвојот господаркогаќесевратиодсвадбата;когаќедојдеи ќечукне,веднашдамуотворат
37Блаженисеониеслуги,коигосподарот,когаќе дојде,ќегинајдекакобдеат;
38Иакодојдевовторатастражаилидојдевотретата стражаигинајдетака,блаженисетиеслуги
39Аовазнајтедека,дазнаешекуќниотчовеквокој часќедојдекрадецот,ќебдеешеинемашедадозволи дамујапробијаткуќата
40Затоа,бидетеподготвениивие,заштоСинот Човечкидоаѓавочаскоганемислите 41ТогашПетармурече:„Господи,нијакажувашли оваапараболанамилинасите?
42АГосподрече:„Којетогаштојверенимудар управител,когонеговиотгосподарќегопоставиза управителнадсвојотдом,задаимгодаденивниотдел
43Блаженетојслуга,когонеговиотгосподар,когаќе
44Навистинавивелам,декаќегопоставизавладетел
45Но,акотојслугаречевосвоетосрце:„Господарот мојгоодложувасвоетодоаѓање;иќепочнатдаги тепаатслугитеидевојчињата,идајадатипијатидасе пијат;
46Ќедојдегосподаротнатојслугаводенкоганемада гобара,ивочаскоганезнае,ќегораспарчииќемуго одредиделотсоневерниците
47Атојслуга,којјазнаешеволјатанасвојотгосподар инесеподготви,нитупостаписпореднеговатаволја, ќебидетепансомногутепани
48Но,којнезнаелинаправилработидостојниза претепување,ќебидепретепансомалкуудари.Зашто комумуседавамногу,однегоќесебарамногу; 49Дојдовдаиспратамоганназемјата;иштоќебидам, аковеќеезапалено?
50Нојасимамкрштевањесокоетребадасекрстам;и какосумзатегнатдодеканесеоствари!
51Дапретпоставитедекадојдовдададаммирна земјата?Тивелам,не;тукупопрвоподелба:
52Заштоотсегаќеимапетминавоеднакуќаподелени, тројцапротивдвајцаидвајцапротивтројца.
53Таткотоќесеподелипротивсинот,асинотод таткото;мајкатапротивќерката,аќеркатапротив мајката;свекрватапротивснаата,аснаатапротив свекрвата
54Атојистотакамуреченанародот:„Когаќевидите облаккакосекреваодзапад,веднашвелите:„Иде дожд;итакае
55Икогаќевидитедекадувајуженветер,велите:„Ќе иматоплина;иќесеслучи.
56Лицемери,можетедагопрепознаетелицетона неботоиназемјата;нокакоетоаштонего препознаватеовојпат?
57Да,изоштосамитесамитенесудетештоеправилно?
58Когаќеотидешсосвојотпротивниккајсудијата, додекасинапатот,потрудиседасеослободишоднего; данетеодведекајсудијата,асудијатадатепредадена службеникот,аслужбеникотдатефрливозатвор 59Тивелам,незаминувајоттаму,додеканејаплатиш последнатагрина
ПОГЛАВЈЕ13
1Вотоавремебеаприсутнинекоиштомукажааза Галилејците,чијакрвПилатјаизмешасонивните
2АИсусодговорииимрече:„Мислитедекаовие
6Тојјакажаиоваапарабола;Еденчовекимаше засаденосмоквавосвоетолозје;идојдеибарашеплод нанего,ноненајде
7Тогаштојмуреченакомодавачотнасвоетолозје: „Еве,овиетригодинидоаѓамдабарамплоднаоваа смоква,ноненаоѓам;зоштогооптоваруваземјата?
8Атојмуодговори:„Господи,оставигоиоваагодина, додеканегоископамигоизметам.
9Ааковродисоплод,добро,ааконе,потоаисечетего 10Атојпоучувашевоеднаодсинагогитевосабота
11И,ете,имашееднаженакојаимашедухнанемоќ осумнаесетгодини,ибешенаведнатазаедно,иникако неможешедасеподигне.
12АкогајавидеИсус,јаповикакајсебеиѝрече:„ Жено,тисиопуштенаодсвојатанемоќ
13Игиположирацетеврзнеа,итааведнашсеисправи иГопрославиБога
14Аначалникотнасинагогатаодговорисоогорченост, заштоИсуслечешевосабота,имуреченанародот: „Имашестденавокоилуѓетотребадаработат;затоа дојдетеиисцелетесевонив,аненасаботенден
15ТогашГосподмуодговориирече:„Лицеме,зар секојодвасвосаботанегоотпуштасвојотволили магаретоодштандотинеговодинаполевање?
16Изаремоваажена,ќерканаАвраам,којасатанатаја врза,ете,овиеосумнаесетгодини,нетребашедабиде ослободенаодовааврскавосабота?
17Акогагоречеова,ситенеговипротивницисе засрамија,исиотнародсерадувашезасетославно делоштогонаправи
18Тогашрече:„НаштоличиБожјотоцарство?ина штодаличам?
19Тоаекакозрносинап,коечовекгозедеигофрли восвојатаградина;ипораснаивосочиголемодрво;а птицитенебеснисесместијавонеговитегранки
20Ипакрече:„Сокадедагоспоредамцарството Божјо?
21Тоаекакоквасец,штогозедееднаженаигосокри вотримерибрашно,додеканесезаквасицелиот
22Иодешенизградовитеиселата,учејќиипатувајќи конЕрусалим
23Тогашеденмурече:Господи,малкулисеспасени? Итојимрече:
24Трудетеседавлезетеодтеснатапорта:зашто,ви велам,мнозинаќебараатдавлезат,нонемадаможат
25Когаеднашќестанегосподаротнакуќатаиќеја затворивратата,авиепочнетедастоитенадворида тропатенавратата,велејќи:Господи,Господи,отвори ни;итојќеодговорииќевикаже:Невепознавамод кадесте
26Тогашќепочнетедавелите:„Ниејадевмеипиевме предтебе,атипоучувашепонашитеулици.
27Нотојќерече:„Вивелам,невепознавамодкаде сте;отстапетеодмене,ситевиештовршитебеззаконие 28Ќеимаплачичкртањесозаби,когаќегивидите Авраам,Исак,ЈаковиситепророцивоцарствотоБожјо, авиесамитеисфрлени.
29Иќедојдатодисток,иодзапад,иодсевериодјуг, иќеседнатвоцарствотоБожјо
30И,ете,имапоследникоиќебидатпрви,иимапрви коиќебидатпоследни
31ИстиотдендојдоанекоиодфарисеитеиМурекоа: „Излезииодиоттаму,заштоИродќетеубие.
32Атојимрече:„Одетеикажетеѝналисицата:Еве,
33Сепак,морамдаодамденес,утреинаредниотден, заштонеможепророкдазагинеодЕрусалим
34Ерусалиме,Ерусалиме,којгиубивашпророцитеи гикаменувашониештосеиспратеникајтебе;колку патисакавдагисоберамтвоитедеца,какошто кокошкатагособирасвоетопотомствоподсвоите крилја,авиене!
35Ете,вашиотдомвиеоставенпуст,ивистинави велам:немадамевидитедодеканедојдевремекогаќе кажете:„Благословенеонојштодоаѓавоимето Господово!
ПОГЛАВЈЕ14
1Икогавлезевокуќатанаеденодпоглаварите фарисеидајаделебвосабота,тиегонабљудуваа 2И,ете,имашееденчовекпреднегоштоимашекапки. 3АИсус,одговарајќиимреченаадвокатитеи фарисеите,велејќи:„Далиедозволенодаселекуваво сабота?
4ИтиемолчеаИгозеде,гоисцелиигопушти; 5Иимодговори,велејќи:„Којодвасќемупадне
сабота?
6Инеможеаповторнодамуодговоратнатоа 7Иимкажапараболанаповиканите,когазабележа какогиизбираатглавнитесоби;велејќиим: 8Когаќетеканатнасвадбаодкојбилочовек,неседи вонајвисокатасоба;данебиденареденоднего почесенчовекодтебе;
9Аонојштотезаповедатебеинемудојдеитирече: Дајмуместонаовојчовек;атисосрампочнувашдаја заземашнајнискатасоба
10Но,когаќетеповикаат,одииседнивонајдолната соба;когаќедојдетојштотезаповеда,датирече: „Пријателе,качисепогоре!“
11Зашто,којсевозвишувасебеси,ќебидепонижен;и којсепонижувасебесиќебидевозвишен.
12Тогашмуречеинаонојштогозамоли:„Когаќе приготвишвечераиливечера,невикајгитвоите пријатели,нитубраќата,нитутвоитероднини,ниту твоитебогатисоседи;данетеналожатпак,иданети бидевозвратена.
13Но,когаправишгозба,повикајгисиромасите, осакатените,сакатите,слепите; 14Иќебидешблагословен;заштотиенеможатдате возвратат,заштоќебидешвозвратенпри воскресениетонаправедните
18Иситесоеднасогласностпочнаадасеоправдуваат Првиотмурече:Купивпарчеземјаиморамдаодамда говидам:Темоламдамеизвини
19Адругрече:„Купивпетјаремволовииодамдаги испитам.
20Адругрече:„Сеоженивзаженаизатоанеможам дадојдам
21Такадојдетојслугаимугосоопштитоанасвојот господарТогашгосподаротнакуќата,серазгневи,му реченасвојотслуга:„Излезибрзопоулицитеи патекитенаградот,идоведигиовдесиромасите, осакатените,слепитеислепите
22Аслугатарече:„Господи,сеправикакоштоси заповедал,ноимаместо
23Агосподаротмуреченаслугата:„Излезипо патиштатаиоградитеипринудигидавлезат,задасе наполнимојатакуќа
24Заштовивелам,деканикојодповиканитенемадаја вкусимојатавечера.
25Исонегоотидоаголемомноштво,атојсесвртеи имрече:
26Аконекојдојдекајменеинегомразисвојоттатко, имајка,ижена,идеца,ибраќаисестри,да,исвојот живот,тојнеможедабидемојученик
27АкојнегоносисвојоткрстинеодипоМене,не можедабидемојученик
28Зашто,којодвас,сакајќидаизградикула,не седнувапрвинегиброитрошоците,далиимадоволно дајазаврши?
29Дане,откакоќегипоставитемелитеинеможеда годоврши,ситештогогледаатдапочнатдамусе потсмеваат,
30велејќи:„Овојпочнадагради,нонеможешеда заврши.
31Иликојцар,којодидавојувапротивдругцар,не седнувапрвинесепосоветувадалиможесодесет илјадидагопречекаонојштоќедојдепротивнегосо дваесетилјади?
32Или,додекадругиотеуштедалеку,тојиспраќа пратеникипосакуваусловизамир.
33Така,секојодвас,којнеостависештоима,неможе дабидемојученик
34Солтаедобра,ноакосолтагоизгубисвојотвкус,со штоќесезачини?
35Нитуепогодензаземја,нитупакзаѓубриво;но мажитегоисфрлаат.Којимаушидаслуша,некаслуша. ПОГЛАВЈЕ15
1Тогашмусеприближијаситемитнициигрешнициза даГослушаат
2Афарисеитеикнижницитемрмореа,велејќи:„Овој гипримагрешницитеијадесонив 3Иимјакажаоваапарабола,велејќи: 4Којодвас,имастоовци,акозагубиеднаоднив,не гиоставидеведесетидеветтевопустинатаинеодипо изгубенотододеканегонајде?
5Икогаќегонајде,гоставанараменицитерадувајќи
9Акогагонајде,гиповикапријателитеисоседите свои,велејќи:„Радувајтесесомене;заштогонајдов парчетоштогоизгубив
10Истотака,вивелам,имарадоствоприсуствотона ангелитеБожјипорадиеденгрешниккојсекае 11Атојрече:„Еденчовекимашедвасина: 12Апомалиотоднивмуреченататкаси:„Татко,дај мигоделотодимототштомипаѓаИимгоподели својотживот.
13Инемногуденаоткакопомладиотсинсесобраи отидеводалечназемја,итамујапотрошисвојата имотнасостојбасонемиренживот.
14Икогапотрошисè,настанасиленгладвотааземја; итојпочнадабидевоскуд
15Иотидеисепридружинаеденграѓаниннатааземја; игоиспративониватанеговадапасесвињи
16Исакашедасигонаполнистомакотсолушпите штогијадеасвињите,иникојнемугидаде.
17Акогадојдеприсебе,рече:„Колкунаемницина таткомиимаатдоволнолебизаштеда,ајасумрамод глад!
18Ќестанамиќеодамкајтаткомииќемуречам:Оче, згрешивпротивнеботоипредтебе,
19Инесумповеќедостоендасенаречамтвојсин: направимекакоеденодтвоитенаемници 20АтојстанаидојдекајтаткасиНо,когауштебеше далеку,таткомуговидеисесожали,иистрча,му паднанавратотигобакна
21Асинотмурече:„Оче,згрешивпротивнеботои предтвоитеочи,иповеќенесумдостоендасенаречам твојсин
22Нотаткотоимреченасвоитеслуги:„Изнесетеја најубаватаоблекаиоблечетемуја;иставипрстенна ракатаичевлинанозете
23Донесиготелеиубијго;идајадемеидабидеме весели:
24Заштоовојсинмибешемртовиоживеа;тојбеше изгубенипронајденИтиепочнаадасевеселат 25Анеговиотпостарсинбешевополето;икогадојде исеприближидокуќата,слушнамузикаииграње 26Иповикаеденодслугитеипрашаштозначитоа.
29Атојмуреченататкаси:„Ете,теслужаммногу
32Нитребашедасерадувамеидасерадуваме,зашто овојбраттвојбешемртовиоживеа;исеизгуби,исе најде
ПОГЛАВЈЕ16
1Иимречеинасвоитеученици:„Имашееденбогат човек,којимашеуправител;иистиотмубешеобвинет декајапотрошилсвојатастока
2Итојгоповикаимурече:„Какотоагослушамод тебе?дајсметказатвоетоуправителство;зашто можебинемаповеќедабидешуправител
3Тогашуправителотречевосебе:„Штодаправам?
заштогосподаротмигоодземауправителството:не можамдакопам;дамоламсраммие 4Решенсумштодаправам,за,когаќемеисфрлатод управата,дамеприматвосвоитедомови
5Игиповикакајсебеситедолжницинасвојот господаримуреченапрвиот:„Колкумудолжишна мојотгосподар?
6Атојрече:„СтомеримаслоАтојмурече:Земисија сметката,седнибрзоинапишипедесет.
7Тогаштојмуреченадруг:„Аколкудолжиш?Атој рече:СтомерипченицаАтојмурече:Земисија сметкатаинапишиосумдесет.
8ИГосподгопофалинеправедниотуправител,зашто постапимудро:заштодецатанаовојсветвосвоето поколениесепомудриодсиновитенасветлината.
9Ијасвивелам:Направетесипријателиодмамонот нанеправдата;за,когаќепропаднете,давеприматво вечниживеалишта.
10Којеверенвонајмалото,веренеивомногу;акоје неправеденвонајмалото,неправеденеивомногу
11Затоа,аконестебилевернивонеправедниотмамон, којќевигодоверивистинскотобогатство?
12Иаконестебилевернивоонаштоетуѓо,којќеви годадетоаштоеваше?
13Нитуеденслуганеможедаимслужинадвајца господари:заштоилиедниотќегомрази,адругиотќе госака;илиќеседржидоедниот,адругиотќего презираНеможетедамуслужитенаБогинамамонот 14Ифарисеите,коибеалаком,гослушаасетотоа,иго исмеваа.
15Атојимрече:„Виестетиештосеправдатепред луѓето;ноБоггизнаевашитесрца:заштоонаштое многуценетомеѓулуѓетоеодвратнопредБога.
16ЗаконотипророцитебеадоЈован;
17Иполесноедапоминатнеботоиземјата,отколкуда пропаднееднаточкаодзаконот
18Којќејаостависвојатаженаиќесеоженисодруга, вршипрељуба;
19Имашееденбогатчовек,којсеоблекувашево пурпурнаитенкалененаоблекаисекојденсехранеше раскошно
20ИимашееденпросјакпоимеЛазар,којбешелегнат преднеговатаврата,полнсорани,
21Исакајќидасенахранатсотрошкитештопаднааод трпезатанабогаташот;
22Исеслучи,просјакотумреиангелитегооднесоаво преграткитенаАвраам:умреибогатиотибеше погребан;
23Ивопеколотгиподигнаочите,вомаки,иговиде Авраамоддалеку,аЛазарвонеговитепазуви.
24Атојизвикаирече:„ОчеАврааме,помилујмеи
25НоАвраамрече:„Синко,запомнидекативосвојот
злото;
26Ипокрајсетоова,меѓунасивасепоставенголем јаз:такаштотиештосакаатдапреминатоттамукајвас неможат;нитутиеможатданипоминат,тоабидошло одтаму.
27Тогашрече:„Темолам,оче,дагоиспратишво домотнамојоттатко
28Заштоимампетбраќа;задаимпосведочи,задане дојдатитиенаоваместонамаки
29Аврааммурече:„ИмаатМојсејипророците;некаги слушнат.
30Атојрече:„Не,очеАврааме,ноаконекојотидекај ниводмртвите,ќесепокајат
31Атојмурече:„АконегичујатМојсејаипророците, немадасеуверат,аконекојвоскреснеодмртвите ПОГЛАВЈЕ17
1Тогашимреченаучениците:„Невозможноеданесе случатпрестапи;
2Подобромубешедамуобесатводеничкикаменна вратотидагофрлатвоморето,отколкуданавреди едноодовиемалечки.
3Внимавајтенасебе:акобратоттвојзгрешипротив тебе,прекориго;иакосепокае,простиму
4Иакотојзгрешипротивтебеседумпатинаден,и седумпатинаденсесвртиконтебе,велејќи:секаам; ќемупростиш
5АапостолитеМурекоанаГоспода:Зголеминија верата
6ИГосподрече:„Акоимавтеверакакозрносинап, можешедаѝречетенаовојсикам:откорнисеодкорен ибидизасаденвоморето;итребадавепослуша
7Но,којодвас,когаимаслугаштоораилихрани добиток,ќемурече,когаќедојдеодполето:„Одии седнинајадење?“
8Инемаповеќедамурече:Подготвисезадавечерам, препашисеислужимидодеканејадамипијам;а потоаќејадешиќепиеш?
9Далимублагодаринатојслугазатоаштогоизврши онаштомубешезаповедано?Јаснефрлам
10Такаивие,когаќегоизвршитесетоонаштовие заповедано,кажете:Ниесмебескориснислуги; 11ИкогаодешевоЕрусалим,поминанизСамаријаи Галилеја
12Икогавлезевоедносело,госретнаадесетлепрозни
13Итиегокренаагласотирекоа:Исусе,учителу, помилујнѐ!
14Акогагивиде,имрече:„Одете,покажетеимсена свештениците!Исеслучи,какоштоодеа,беаочистени 15Аеденоднив,когавидедекаеизлечен,севрати назадисосиленгласГопрославиБога,
16Ипаднаничкумпреднеговитенозе,благодарејќи му:итојбешеСамарјанин.
17АИсусодговориирече:„Нелибеадесеточистени? нокадеседеветте?
18НесенајдештосевратидамуоддадеславанаБога, освеновојстранец
19Атојмурече:„Стани,одиси,твојатаверате оздрави.
20Акогагопобарааодфарисеитекогатребададојде Божјотоцарство,тојимодговориирече:„Царството Божјонедоаѓасонабљудување;
21Нитуќеречат:„Евеовде!или,ететаму!зашто,ете, царствотоБожјоевовас.
22Атојимреченаучениците:„Ќедојдатденовикога ќепосакатедавидитееденодденовитенаСинот човечки,нонемадаговидите.
23Иќевиречат:„Видиовде;или,видитаму:неодипо нив,нитуодипонив
24Заштокакомолњаташтосветиодедниотделпод небото,такасветидодругиотделподнебото;такаќе бидеиСинотЧовечкивонеговотовреме
25Но,првоморадапретрпимногуработиидабиде отфрленодоваагенерација
26ИкакоштобешеводеновитенаНое,такаќебидеи воденовитенаСинотчовечки.
27Јадеа,пиеја,сеоженија,сеомажија,доденоткога Ноевлезевоковчегот,идојдепотопотигиуништи сите.
28ИстокакоштобешеводеновитенаЛот;јадеа,пиеја, купуваа,продаваа,садеа,градеа;
29НоистиотденкогаЛотизлезеодСодом,заврнаод неботооганисулфуригиуништисите
30ТакаќебидеиводеноткогаќесеоткриеСинот Човечки.
31Вотојден,којќебиденапокривотинеговите работивокуќата,данеслезедагиземе;
32СетисенаженатанаЛот.
33Којсакадагоспасисвојотживот,ќегозагуби;икој ќегозагубиживототсвој,ќегозачува
34Вивелам,вотааноќдвајцамажиќебидатвоеден кревет;еднотоќесеземе,адруготоќесеостави
35Двеженинекамелатзаедно;еднотоќесеземе,а друготоќесеостави.
36Двајцаќебидатнаполето;еднотоќесеземе,а друготоќесеостави
37АтиеодговоријаиМурекоа:„Каде,Господи?Атој имрече:кадеидаетелото,тамуќесесобераторлите
ПОГЛАВЈЕ18
1Иимкажапараболазатаацел,декалуѓетотреба секогашдасемолатиданесеонесвестуваат; 2велејќи:„Воеденградимашесудија,којнесе плашешеодБогаинегледашеначовекот
3Вотојградимашееднавдовица;итаадојдекајнего, велејќи:„Одмаздимисеодмојотпротивник! 4Атојнесакашенекоевреме; 5Но,бидејќиоваавдовицамевознемирува,ќеѝсе одмаздам,заданемеизморисонејзинотопостојано доаѓање.
6АГосподрече:Чујтештовелинеправедниотсудија
7ИнемалиБогдасеодмаздизасвоитеизбраници,кои
8ВивеламдекатојбрзоќеимсеодмаздиНо,когаќе
9Иимјакажаоваапараболананекоикоиверувааво себедекасеправедниигипрезираадругите: 10Двајцамаживлегоавохрамотдасепомолат;едниот ефарисеј,адругиотмитник.
11Фарисејотстоешеивакасемолешесосебе:Боже, Тиблагодарам,штонесумкакодругителуѓе, изнудувачи,неправедни,прељубници,падуриикако овојмитник
12Постимдвапативонеделата,давамдесетокодсѐ штоимам
13Амитарот,стоејќидалеку,несакашедагиподигне очитеконнебото,тукуудирашепоградите,велејќи: „Божесмилувајсеконменегрешникот!
14Вивелам,овојсиотидевосвојатакуќапопрво оправдан,анедругиот;икојсепонижувасебесиќе бидевозвишен
15ИдоведоаприНегоидоенчиња,задагидопре; 16НоИсусгиповикакајсебеирече:„Оставетеги малитедецададојдатприМенеинеспречувајтеги, заштонатаквитееБожјотоцарство
17Вистинавивелам,којнемадагопримиБожјото царствокакомалодете,немадавлезевонего 18Аеденвладетелгопраша,велејќи:„Добаручител, штодаправамзаданаследамвеченживот?
19АИсусмурече:„Зоштоменарекувашдобар?никој неедобар,освенеден,односноБог
20Тигизнаешзаповедите:Неправипрељуба,не убивај,некради,несведочилажно,почитувајгитатка сиимајкаси
21Атојрече:„Сетотоагочуваводмладостамоја.
22АИсус,когагочутоа,мурече:„Самоедноти недостига:продајсèштоимашиподелинасиромасите иќеимашризницананебото;идојди,помене!
23Акогагочутоа,многусерастажи,заштобеше многубогат
24АкогавидеИсусдекаемногутажен,рече:„Колку етешкоониештоимаатбогатстводавлезатво царствотоБожјо!
25Зашто,полесноѝенакамилатадапоминениз игленоуво,отколкунабогатчовекдавлезево царствотоБожјо
26Аониештогочујатоарекоа:„Тогашкојможедасе спаси?
27Атојрече:„Невозможнитеработизалуѓетосе можнизаБога
28ТогашПетаррече:„Ете,оставивмесèитргнавмепо тебе
29Атојимрече:„Вистинавивелам:немачовекшто оставилдом,илиродители,илибраќа,илиженаили деца,зарадиБожјотоцарство;
30Којнемададобиеповеќекратновоовасегашно
33Иќегокамшикуваатиќегоубијат,анатретиотден ќевоскресне.
34Итиенеразбрааништоодтоа;
35Исеслучи,когасеприближидоЕрихон,еденслеп човекседешепокрајпатотипросеше.
36Икогаслушнакакоминувамноштвото,прашашто значитоа
37ИмурекоадекаминуваИсусодНазарет.
38Атојизвика,велејќи:„Исусе,синеДавидов, помилујме!
39Аониештоодеапреднегогопрекоријадамолчи, нотојуштеповеќевикаше:„СинеДавидов,помилујме!
40АИсусзастанаизаповедадагодоведаткајнего;и когасеприближи,Гопраша:
41велејќи:„Штосакашдатинаправам?Атојрече: Господи,задавидам.
42АИсусмурече:„Погледни,твојатавератеспаси
43ИтојведнашпрогледаитргнапоНего,славејќиго Бога;
ПОГЛАВЈЕ19
1АИсусвлезеипоминанизЕрихон
2Иете,имашееденчовекпоимеЗакхеј,којбеше началникмеѓумитниците,итојбешебогат.
3ИбарашедаГовидиИсусакојетој;инеможешеза печатот,бидејќибешемалсораст
4Итојистрчанапредисекачинасикоморотзадаго види,заштотојтребашедапоминепотојпат
5АкогадојдеИсуснатоаместо,гоподигнапогледот, говидеимурече:„Закхеј,побрзајислези;зашто денестребадаостанамвотвојатакуќа
6Итојпобрза,слезеигопримирадосно
7Акогаговидоатоа,ситемрмореа,велејќи:„Отидеда гостувакајгрешник
8АЗахејзастанаиМуреченаГоспода;Ете,Господи, половинатаодмојотимотимјадавамнасиромасите;и акосумземалнештооднекогосолажнообвинение, четирикратномувраќам
9АИсусмурече:„Денесдојдеспасениетовоовојдом, бидејќиитојесиннаАвраам
10ЗаштоСинотЧовечкидојдедагобараиспаси изгубеното.
11Икогагослушааова,тојдодадеикажаедна парабола,заштобешеблизудоЕрусалим,изатоашто мислеадекацарствотоБожјотребаведнашдасепојави.
12Ирече:„Еденблагородникотидеводалечназемја задапримицарствоидасеврати.
13Игиповикасвоитедесетслуги,имдадедесетфунти иимрече:„Оправетеседодеканедојдам
14Нонеговитеграѓанигомразеаииспратијапорака понего,велејќи:„Немадагоимамеовојчовекда царуванаднас
15Исеслучи,когасеврати,откакогоприми царството,тогашзаповедадагиповикаатовиеслуги кајнего,накоиимгидадепарите,задаможедазнае колкусекојчовекдобилсотргување.
16Тогашдојдепрвиотирече:„Господи,твојатафунта добидесетфунти
17Атојмурече:„Па,добарслуго!
18Авториотдојдеирече:„Господи,твојатафунта добипетфунти
19Итојмурече:„Бидиитинадпетграда 20Адругдојде,велејќи:„Господи,ете,евејатвојата фунта,штојачуваввосалфетка
21Заштосеплашеводтебе,заштосистрогчовек:го земашонаштонесигоположилижнеешштонеси посеал
22Атојмурече:„Одтвојатаустаќетесудам,зол слуго.Тизнаешедекасумстрогчовек,гоземамона штонесумгоположилижнеедеканесумпосеал
23Зоштотогашнегидавашемоитепаривобанка,за примоетодоаѓањедагибараммоитесолихварство?
24Атојимреченаониештостоеја:„Земетемуја фунтатаидајтемујанаонојштоимадесетфунти.
25(Атиемурекоа:Господи,тојимадесетфунти)
26Заштовивелам:тоанасекојштоимаќемуседаде; аодонојштонема,ќемусеодземеитоаштогоима.
27Но,ониемоинепријатели,коинесакаајасда царувамнаднив,доведетегиовдеиубијтегипред мене.
28Акогагоречетоа,отиденапредисеискачиво Ерусалим
29АкогасеприближидоВитфагијаиВитанија,на горатанареченаМаслиновагора,испратидвајцасвои ученици,
30велејќи:„Одетевоселотоспротивас;вокојакогаќе влезетеќенајдетеврзаноосле,накоеникогашнеседел човек:разврзетегоидоведетегоовде
31Иаконекојвепраша:Зоштогоотпуштате?вакаќе мукажете:ЗаштомутребанаГоспода
32Иониештобеаиспратенисиотидоаинајдоакако штоимрече.
33Идодекагоодврзааослето,неговитесопственици имрекоа:„Зоштогоотпуштатеослето?
34Атиерекоа:„МутребанаГоспода“.
35ИГодоведоакајИсуса,игифрлијасвоитеоблеки наослетоигопоставијаИсусананего
36Идодекатојодеше,тиејараширијасвојатаоблека попатот
37Икогасеприближи,дурисеганаспуштањетона МаслиноватаГора,целотомноштвоучениципочнада серадуваисосиленгласдаГофалатБогазасите моќниделаштогивидеа;
38велејќи:„БлагословенеЦаротштодоаѓавоимето Господово:мирнанеботоислававовисините!
39АнекоиодфарисеитеодмноштвотоМурекоа: „Учителе,укоригиученицитесвои!
40Атојодговорииимрече:„Вивеламдека,акоовие молчат,камењатаведнашќеизвикаат.
41Икогасеприближи,говидеградотиплаченаднего, 42велејќи:„Дастезнаеле,баремводенешниовден, работитештомуприпаѓаатнавашиотмир!носегатие
47ИпоучувашесекојденвохрамотНо, првосвештеницитеикнижницитеиначалникотна народотбараадагоуништат, 48Инеможеаданајдатштоданаправат,заштосиот народбешемногувнимателендаГослуша.
ПОГЛАВЈЕ20
1Исеслучи,воеденодтиеденови,додекаго поучувашенародотвохрамотигопроповедаше Евангелието,првосвештеницитеикнижницитего нападнаасостарешините, 2Имурече:„Кажини,сокојавластгоправиштоа?
иликојетојштотијададеоваавласт?
3Атојодговорииимрече:„Ијасќевепрашамедно нешто;иодговорими:
4КрштевањетонаЈованбешеоднеботоилиодлуѓето?
5Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Акоречеме: однебото;ќерече:„Зоштотогашнемуповерувавте?
6Но,иакоречеме:одлуѓето;сиотнародќене каменува,заштоеубедендекаЈованбилпророк 7Атиеодговоријадеканезнаатодкадее.
8АИсусимрече:„Нијасневикажувамсокаква властгоправамтоа
9Тогашпочнадамујакажувананародотоваа парабола;Еденчовекнасадилозјеиимгодадена сточаритеиотидеводалечназемјадолговреме
10Ивовреметоиспратислугакајсточаритедаму дадатодлозјето,носточаритегопретепааиго испратијапразен
11Ипакиспратидругслуга,игопретепааисрамному сепомолијаигоиспратијапразен
12Ипакиспратитрет,игоранијаинегоигоистераа надвор.
13Тогашгосподаротналозјеторече:„Штодаправам? Ќегоиспратаммојотсакансин:можебиќего почитувааткогаќеговидат.
14Но,сточарите,когаговидоа,сипомислијамеѓусебе, велејќи:„Овојенаследникот;дојдетедагоубиеме,за данибиденаследството.
15ИгоизбркааодлозјетоигоубијаШтолиќеим направигосподаротналозјето?
16Тојќедојдеиќегиуништиовиесточари,алозјето ќеимгодаденадругиИкогаслушнаа,рекоа,недај Боже
17Атојгивидеирече:„Штоетогашоваштое напишано:Каменотштогоотфрлијаградителите, станааголнаглава?
18Којќепадненатојкамен,ќебидескршен;новрз когоќепадне,ќегосомелевоправ 19Воистиотчаспрвосвештеницитеикнижниците бараадаположатрацеврзнего;исеплашеаоднародот, заштосфатијадекајакажаоваапараболапротивнив
20Итиегонабљудувааииспратијаразузнавачи,кои требашедасепреправаатдекасеправедни,задаги фататнеговитезборови,задагопредадатнавластаи властанауправителот.
21Атиегопрашаа,велејќи:„Учителе,знаемедека правилнозборувашиучиш,неприфаќашникого,туку вистинскигоучишБожјиотпат.
22Далиниедозволенодамудавамеданокнацезарот илине?
23Нотојјасогледанивнаталукавствоиимрече:„ Зоштомеискушувате?
24ПокажимиеденденарЧијликинатписгоима? Тиеодговоријаирекоа:Цезар.
25Атојимрече:„Дајтемугонацезаротонаштое цезар,анаБогаонаштоеБожјо
26Итиенеможеадагиприфататнеговитезборови преднародот,исечудеананеговиотодговоримолчеа. 27Тогашдојдоакајнегонекоисадукеи,коинегираат декаимавоскресение;игопрашаа:
28Велејќи:„Учителе,Мојсејнинапиша:„Аконекому братмуумресожена,атојумребездеца,братмудаја земенеговатаженаидамуподигнепотомствона својотбрат
29Така,имашеседумбраќа:ипрвиотсеоженииумре бездеца.
30Авториотјазедезажена,итојумребездеца
31Ијазедетретиот;наистначиниседумтемина:не оставијадецаиумреа.
32Последноумреижената
33Затоа,вовоскресението,чијаженаетаа?за седумминајаимаазажена.
34АИсусимодговори:„Децатанаовојсветсемажат исемажат
35Аониештоќесеудостојатдагодобијаттојсвети воскресениетоодмртвите,нитусемажатнитусе мажат
36Нитувеќеможатдаумрат,заштосееднаквина ангелите;иседецаБожји,бидејќиседецана воскресението
37Сега,когамртвитевоскреснуваат,Мојсејпокажакај грмушката,когагонарекуваГосподБогАвраамов,Бог ИсакиБогЈаковов
38ЗаштоТојнееБогнамртвите,тукунаживите, заштоситеживеатзаНего
39Тогашнекоиодкнижницитеодговорија:„Учителе, доброкажа.
40Апотоатиевоопштонесеосмелијадагопрашаат
41Атојимрече:„КаковелатдекаХристосеДавидов син?
42ИсамиотДавидвеливокнигатаПсалми:„Мурече ГосподнамојотГоспод:седниодмојатадеснастрана!
43Седодеканегиставамтвоитенепријателипод подножјенанозете
44ЗатоаДавидгонарекуваГоспод,какоетојнегов син?
45Тогашпредприсутнитенасиотнародимречена своитеученици:
46Пазетесеодкнижниците,коисакаатдаодатво долгиодежди,исакаатпоздравипопазаритеи највисокитеседиштавосинагогитеиначалницитена гозбите;
3Атојрече:„Вистинавивеламдекаоваакутра вдовицафрлиповеќеодситенив.
4Заштоситеовиеодсвоетоизобилствогофрлијаво Божјитежртви,атааодсвојатасиромаштијагофрли сетоживоштогоимаше.
5Идодеканекоизборуваазахрамот,какобилукрасен соубавикамењаидарови,тојрече:
6Штосеоднесувадоовиеработиштогигледате,ќе дојдатденови,вокоинемадаостанекаменнадруг,кој немадабидеурнат
7ИГопрашаа,велејќи:„Учителе,нокогаќебидетоа?
икаковзнакќеимакогаќесеслучатовиеработи?
8Атојрече:„Внимавајтеданебидетеизмамени, заштомнозинаќедојдатвомоеимеиќеречат:Јассум Христос;ивреметосеприближува;затоанеодетепо нив.
9Но,когаќеслушнетезавојниинемири,неплашете се;нокрајотнеедокрај
10Тогашимрече:„Ќесекрененародпротивнароди царствопротивцарство
11Иќеимаголемиземјотресинаразличниместа,и гладипомор;истрашниглеткииголемизнациќеима однебото
12Но,предсетоова,тиеќегиположатрацетеврзвас иќевепрогонуваат,ќевепредадатвосинагогитеиво затворитеиќебидатизведенипредцаревитеи владетелитезарадимоетоиме 13Иќевисеобратизасведоштво.
14Затоа,поставетеготоавовашитесрца,дане размислуватепредштоќеодговорите:
15Заштоќетидадамустаимудрост,накоиситетвои противницинемадаможатдасеспротивставатнитуда сеспротивстават
16Иќебидетепредадениодродителите,ибраќата,и роднинитеипријателите;инекоиодвасќегиубијат
17Иситеќевемразатзарадимоетоиме
18Нонемадавизагиненитувлакноодглавата.
19Вовашататрпеливост,гипоседуватевашитедуши
20АкогаќеговидитеЕрусалимопкруженсовојски, тогашзнајтедеканеговатапустошеблизу.
21ТогашониештосевоЈудејанекабегаатво планините;инекасизаминатониештосесреденего;и даневлегуваатвонивониештосевоземјите.
22Заштоовиеседеновинаодмазда,задасеисполни сèштоенапишано
23Нотешконабременитеинаониештоцицаатвотие денови!заштоќеимаголеманеволјавоземјатаигнев врзовојнарод.
24Итиеќепаднатодострицатанамечотиќебидат одведенивозаробеништвовоситенароди;
25Иќеимазнацинасонцето,инамесечинатаина ѕвездите;иназемјатаневолјананародите,со збунетост;моретоибрановитерикаат;
26Срцатаналуѓетосеизмачуваатодстравипоради грижатазаонаштодоаѓаназемјата,заштосилитена неботоќесеразнишаат
27ИтогашќеговидатСинотЧовечкикакодоаѓана облаксосилаиголемаслава 28Икогаќепочнатдасеслучуваатовиеработи,тогаш
30Когатиесегапукаат,виесамитегледатеизнаете
31Такаивие,когаќевидитедекатоасеслучува, знајтедекацарствотоБожјоеблизу.
32Вистинавивелам:овапоколениенемадапомине додекасенесеисполни
33Неботоиземјатаќепоминат,нозборовитеМои немадапоминат.
34Ивнимавајтенасебе,даневисенаполнисрцетово коебиловремесопреплавување,пијанствоигрижиза овојживот,итојденданевезафатинесвесни
35Заштокакозамкаќедојденаситештоживеатна лицетонацелатаземја.
36Затоа,бидетебудниимолетесесекогаш,зада бидетедостојнидаизбегатеодсетооваштоќесе случиидазастанетепредСинотчовечки.
37Адењепоучувашевохрамот;иноќеизлезеисе населинагоратанареченаЕлеонскаГора
38ИсиотнароддојдеранонаутрокајНеговохрамот задагочуе
ПОГЛАВЈЕ22
1Асеприближипразникотбесквасенлеб,наречен Пасха.
2Ипрвосвештеницитеикнижницитебараакакодаго убијат;заштосеплашеаоднародот
3ТогашсатанатавлезевоЈуда,поимеИскариот,кој бешеоддванаесетте
4Иотидеиразговарашесопрвосвештеницитеи началниците,какодаимгопредаде.
5Итиесеизрадувааисезаветијадамудадатпари
6Итојветиибарашеможностдаимгопредадево отсуствонамноштвото.
7Потоадојдеденотнабесквасниотлеб,когатребада сеубиеПасхата
8ИгииспратиПетариЈован,велејќи:„Одетеи пригответенијаПасхатазадајадеме
9Атиемурекоа:„Кадесакашдаприготвиме?
10Атојимрече:„Ете,когаќевлезетевоградот,ќеве сретнечовек,којносистомнасовода;следетегово куќатакадештовлегува
11Атикажимунакуќниотчовек:Учителоттивели: Кадеегостинскатасоба,кадештоќејајадамПасхата сомоитеученици?
12Иќевипокажеголемагорнасоба,наместена; 13Иотидоаинајдоакакоштоимрече,ијаприготвија Пасхата.
14Акогадојдечасот,седнаидванаесеттеапостолисо него
15Атојимрече:„Сожелбасакавдајајадамоваа Пасхасоваспреддапострадам;
16Заштовивелам,повеќенемадајадамоднего, додеканесеисполнивоцарствотоБожјо
17Ијазедечашата,сезаблагодариирече:„Земетего оваиподелетејамеѓусебе
18Заштовивелам,немадапијамодплодотналозата додеканедојдецарствотоБожјо
19Атојзеделеб,заблагодари,гопрекршииимдаде, велејќи:„Оваемоетотело,коеедаденозавас; праветегоовазамојспомен
20Такаичашатаповечерата,велејќи:„Оваачашае новиотзаветвомојатакрв,којасепролевазавас.
21Но,ете,ракатанаонојштомепредаваесоменена масата.
22ИнавистинаСинотЧовечкисиоди,какоштое определено,нотешконаонојчовекодкогоќебиде предаден!
23Ипочнаадасераспрашуваатмеѓусебе,којоднив требадагонаправитоа
24Имеѓунивимашеирасправија,којоднивтребада сесметазанајголем
25Атојимрече:„Незнабошцитевладеатнаднив;а ониекоивршатвластврзнивсенарекуваат добродетели
26Но,немојтедабидететакви,тукунајголемиотмеѓу васнекабидекакопомладиот;икојеначалник,какои онојштослужи
27Зашто,далиепоголем,тојштосединајадењеили тојштослужи?неелитојштосединајадење?нојас суммеѓуваскакоонојштослужи
28Виестетиештоостанавтесоменевомоите искушенија.
29Ијасвипоставувамцарство,какоштомиодреди мојотТатко;
30Задајадетеипиетенамојататрпезавомоето царствоидаседитенапрестолиидаимсудитена дванаесеттеплемињанаИзраел
31ИречеГоспод:Симоне,Симоне,ете,сатаната сакашедатеимазадатепросеекакопченица
32Нојассемолевзатебеданепаднетвојатавера;
33Атојмурече:Господи,готовсумдаодамсотебеи возатворивосмрт
34Атојрече:„Тивелам,Петар,петелотнемадазапее денес,предтрипатидасеодречешдекамепознаваш.
35Атојимрече:„Когавеиспративбезчанта,торбаи обувки,винедостасувашенешто?Атиерекоа:Ништо
36Атојимрече:„Асега,којимачанта,некагоземе,а истотакаиторбатанегова;акојнемамеч,некаја продадесвојатаоблекаинекакупи
37Зашто,вивелам,декаоваштоенапишанотреба уштедасеисполнивомене:Итојсевброимеѓу престапниците,заштоработитезаменеимааткрај
38Атиерекоа:Господи,ете,еведвамеча.Атојим рече:Достае
39Иизлезеиотиде,какоштобешеобичај,на МаслиноватаГора;инеговитеученици,истотака,го следеа
40Акогабешенатоаместо,имрече:„Молетеседане влезетевоискушение
41Итојсеоддалечиоднивоколукамен,клекнаисе молеше,
42велејќи:„Оче,акосакаш,тргнијаодменеоваа чаша;нонедабидемојатаволја,тукутвојата!
43Имусејавиангелоднебото,којгозајакнуваше
44Икогабешевоагонија,тојсемолешепоусрдно,а поттамубешекакоголемикапкикрвштопаѓаана земјата.
45Акогастанаодмолитватаидојдекајучениците Свои,гинајдекакоспијатодтага,
46Иимрече:„Зоштоспиете?станетеимолетесе,за даневлезетевоискушение
47Идодекатојуштезборуваше,ете,мноштво,иОној нареченЈуда,еденоддванаесетте,отидепреднивисе
48НоИсусмурече:Јуда,далигопредавашСинот човечкисобакнеж?
49Когатиештобеаоколунего,видоаштоќеследи, Мурекоа:„Господи,далидатепамесомеч?
50Иеденоднивгоудрислугатанапрвосвештеникоти мугоотсечедеснотоуво
51АИсусодговориирече:„Издржетесетолкудалеку! Имугодопреувотоигоисцели
52ТогашИсусимреченапрвосвештениците, началницитенахрамотинастарешините,коидојдоа кајнего:„Излезетекакопротивкрадец,сомечевии стапови?
53Когабевсекојденсовасвохрамот,виене подававтерацепротивмене,нооваевашиотчаси силатанатемнината
54Тогашгозедоа,годоведоаигодоведоаводомотна првосвештеникотАПетародешеоддалеку
55Акогазапалијаогансредесалатаисеспуштија заедно,Петарседнамеѓунив.
56Ноеднаслугинкаговидекакоседипокрајогнот,и сериозногопогледнаирече:„Иовојбешесонего
57Атојсеодречеоднего,велејќи:„Жено,него познавам!
58АпомалкуГовидедругирече:„ИтисиоднивА Петаррече:Човеку,несум.
59Аоколуеденчасподруг,самоуверенотврдеше, велејќи:„Вистина,иовојбешесонего,заштое Галилеец.
60АПетаррече:Човеку,незнамштовелишИведнаш, додекатојсèуштезборуваше,петелотсвика
61ИГосподсесвртеигопогледнаПетар.АПетарсе сетинаГосподовотослово,какоштомурече:„Пред петелотдазапее,трипатиќесеодречешодмене“ 62АПетаризлезеиплачегорко.
63АлуѓетоштогодржеаИсуса,мусепотсмевааиго тепаа
64Акогамугиврзааочите,гоудирааполицетоиГо прашаа:„Пророчи,којетојштотеудри?
65Имногудругинештабогохулнозборуваапротив Него.
66Иштомсераздени,сесобраастарешинитена народот,првосвештеницитеикнижницитеигоодведоа восвојотсобор,велејќи:
67ДалиситиХристос?кажетениАтојимрече:„Ако викажам,немадаверувате.
68Иакотепрашамитебе,немадамиодговориш,ниту дамепуштишдаодам
69ПотоаСинотЧовечкиќеседнеоддеснатастранана силатаБожја.
70Тогашситерекоа:„Тогаш,далисиСинБожји?Атој имрече:Виевелитедекасумјас
71Атиерекоа:„Штотребауштедасведочиме?зашто ниесамитеслушнавмезанеговатауста ПОГЛАВЈЕ23
1ИцелотомноштвооднивстанаиГоодведоакај Пилат
Лука
2Ипочнаадагообвинуваат,велејќи:„Гонајдовме овојкакогоизопачуванародотизабранувадамусе даваданокнацезарот,велејќидекатојеХристосЦар 3АПилатгопраша,велејќи:„ДалитисиЦаротна Јудејците?Атојмуодговориирече:Тивелиш.
4ТогашПилатимреченапрвосвештеницитеина народот:„Ненаоѓамвинавоовојчовек
5Атиебеауштепожестоки,велејќи:„Онго подбуцнуванародот,поучувајќипоцелотојудејство, почнувајќиодГалилејадооваместо
6КогаПилатслушназаГалилеја,прашадалитојчовек еГалилеец
7ИштомдознадекаприпаѓанаИродовата јурисдикција,гоиспратикајИрод,којисамиотвотоа времебешевоЕрусалим
8АкогаИродговидеИсуса,многусеизрадуваше, заштодолговремесакашедаговиди,заштоимаше слушнатомногузаНего;исенадевашедекаќевиди некоечудонаправенооднего.
9Тогаштојсепрашувашесонегосомногузборови;но тојништонемуодговори
10Апрвосвештеницитеикнижницитестоејаижестоко гообвинуваа
11ИИродсосвоитевоенилуѓегозанемари,се потсмевашесонего,гооблечевопрекраснаоблекаи пакгоиспратикајПилат
12ИвоистиотденПилатиИродсеспријателиле, заштопоранобилевонепријателствомеѓусебе.
13АПилат,когагиповикапрвосвештеницитеи кнезовитеинародот,
14Имрече:„Мигодоведовтеовојчовеккакоонојшто гоизопачуванародот;
15Не,нитупакИрод,заштојастеиспративкајнего;и ете,ништодостојнозасмртнемусеправи.
16Затоаќегоказнамиќегопуштам
17(Заштоморадаимпуштиеденнапразникот)
18Итиеизвикааведнаш,велејќи:„Бегајгоовојчовек ипуштинигоВарава!
19(Којзаодреденбунтнаправенвоградотиза убиство,бешефрленвозатвор.)
20ЗатоаПилат,сакајќидагоослободиИсуса,паким зборуваше
21Нотиевикаа,велејќи:Распниго,распниго!
22Атојимречепотретпат:„Зошто,каквозло направи?Ненајдоввонегопричиназасмрт:затоаќе гоказнамиќегопуштамдасиоди.
23Итиеведнашсосилнигласовибараадабиде распнат.Игласотнанивинапрвосвештениците преовладуваше
24ИПилатречедабидекакоштобараа
25Иимгопуштионојштозабунтиубиствобеше фрленвозатвор,когогопосакуваа;нотојгопредаде Исусананивнатаволја
26ИдодекаГоодведоа,фатијаеденСимон,Киренец, којизлегувашеодземјата,иврзнегогоположија крстотзадагоносипоИсуса
27Игоследешемноштвонародижени,коиистотака плачеаигооплакуваа
28НоИсуссесвртеконнивирече:„Ерусалимски ќерки,неплачетезамене,тукуплачетезасебеиза своитедеца
29Зашто,ете,доаѓаатденови,вокоиќеречат: „Блаженисенеплодните,утробитештоникогашне родија,идецатакоиникогашнецицале!
30Тогашќепочнатдаимвелатнапланините: „Паднетеврзнас!идоридовите,покријтенè.
31Зашто,акогоправаттоаназеленодрво,штоќесе правинасуво?
32Аимашеидвајцадруги,злосторници,коибеа доведенисонегодабидатубиени
33Икогадојдоанаместото,штосенарекуваГолгота, тамуГораспнааНегоизлосторниците,едниотод десната,адругиотодлеватастрана
34ТогашИсусрече:„Оче,простиим;заштонезнаат штоправатИмујаразделијаоблекатаифрлија ждрепка
35Анародотстоешеигледаше.Ивладетелитесонив гоисмејуваа,велејќи:„Тојгиспасидругите;некасе спасисебеси,акоеХристос,Божјиотизбраник
36Ивојницитемусепотсмеваа,дојдоакајнегоиму принесоаоцет,
37ивелејќи:„Акосицарјудејски,спасисесебеси!
38Наднегобешенапишанинатписсогрчки,латински ихебрејскибукви:„ОВАЕЦАРНАЕВРЕИТЕ“
39Аеденодобесенитезлосторницигоналути,велејќи: „АкосиХристос,спасисесебесиинас.
40Адругиотмувозврати,велејќи:„Несеплашишли одБога,бидејќисивоистатаосуда?
41Аниенавистинаправедно;заштојадобиваме соодветнатанаградазанашитедела:ноовојчовекне направиништолошо
42АтојмуреченаИсуса:„Господи,сетисенамене когаќедојдешвоцарствототвое
43АИсусмурече:„Вистинативелам:денесќебидеш соменеворајот.
44Ибешеоколушестиотчас,иимашетемнинанад целатаземјадодеветтиотчас
45Исонцетосепомрачи,ипревезотнахрамотсе скинасреде
46АкогаизвикаИсуссосиленглас,рече:„Оче,во твоирацегопредаваммојотдух;“
47Когастотникотвидештосеслучи,ГопрославиБога, велејќи:„Навистина,овабешеправеденчовек
48Исиотнародштосесобранатааглетка,гледајќи штосенаправи,гиудираградитеисеврати
49Аситенеговипознаницииженитештогоследеаод Галилеја,стоејадалекуигогледаатоа.
50Иете,имашееденчовекпоимеЈосиф,советник;и тојбешедобарчовекиправеден:
51(Истиотнесесогласисосоветотиделотонанив;) бешеодАриматеј,јудејскиотград,којисамиотго чекашецарствотоБожјо
52ОвојчовекотидекајПилатигомолешетелотона Исус
53Игосимна,гозавиткаволенигоположивогроб, којбешеиздлабенвокамен,вокојникогашпораноне бешеположенчовек
54Итојденбешеприготвувањето,асаботатасе приближи
55Ижените,коидојдоасонегоодГалилеја,тргнаапо негоиговидоагроботикакоеположенонеговото тело
56Исевратијаиприготвијамирисиимиро;исе одморивосаботаспоредзаповедта.
ПОГЛАВЈЕ24
1Анапрвиотденодседмицата,многуранонаутро, дојдоакајгробот,носејќигисосебемириситештоги подготвијаинекоидруги.
2Игонајдоакаменототтргнатодгробот
3ИвлегоавнатреинегонајдоателотонаГосподИсус
4Исеслучи,додекатиебеамногузбунетиоколутоа, ете,двајцамажизастанаапокрајниввосветлечка облека.
5Икогасеуплашијаисенаведнааназемјата,тиеим рекоа:„Зоштогобаратеживиотмеѓумртвите?
6Тојнеетука,тукувоскресна:сететесекакови зборувашедодекабешевоГалилеја, 7велејќи:СинотЧовечкитребадабидепредаденво рацетенагрешнителуѓеидабидераспнатинатретиот дендавоскресне
8Исесетијананеговитезборови, 9Исевратиодгроботиимгокажасетотоана единаесеттеинаситеостанати
10МаријаМагдалена,ЈоанаиМарија,мајкатанаЈаков, идругиженибеасонив,коиимгокажаатоана апостолите
11Анивнитезборовиимсечинеакакопразни приказни,инеимверуваа.
12ТогашПетарстанаиистрчаконгробот;исе наведна,гивиделененитеалиштаположенисами,иси замина,чудејќисевосебенаонаштосеслучи.
13Иете,двајцаоднивотидоаистиотденвоселото нареченоЕмаус,коебешеодЕрусалимоколушеесет стадиуми.
14Иразговараазасетооваштосеслучи
15Исеслучи,додекатиеразговарааиразмислуваа, СамиотИсуссеприближииотидесонив.
16НонивнитеочибеапридржанизаданеГопознаат
17Атојимрече:„Каквисетиеврскиштогиимате еденсодругдодекаодитеистетажни?
18Аеденоднив,поимеКлеопа,муодговори:„Дали сисамостранецвоЕрусалиминезнаешштоќесе случитамувоовиеденови?
19Атојимрече:„Што?АтиеМурекоа:„ЗаИсусаод Назарет,којбешепророксиленподелаизборовипред Богаипредсиотнарод.
20ИкакопрвосвештеницитеинашитеначалнициГо предадоадабидеосуденнасмртигораспнаа.
21Нониеверувавмедекатојтребашедагооткупи Израилот;
22Да,инекоижениоднашетодруштвонèзачудија, коибеаранонагробот;
23Акоганегонајдоанеговототело,дојдоаирекоа декавиделеивидениенаангели,коивелеадекаежив
24Анекоиодониештобеасонасотидоакајгроботи гонајдоа,какошторекоажените,нонеговидоа 25Тогаштојимрече:„О,безумниислабивосрцетода веруватевосетоонаштогокажалепророците 26ЗаремнетребашеХристосдагопретрпитоаида
28Исеприближијадоселото,кадештоотидоа,итој
29Нотиегозатегнаавелејќи:„Останисонас,заштое вечер,аденотпомина.Итојвлезедаостанесонив.
30Акогаседешенатрпезасонив,зеделеб,го благослови,пресечеиимдаде
31ИимсеотворијаочитеиГопознаа;итојисчезнаод нивнитеочи.
32Исирекоаеденнадруг:„Зарненигорешесрцето додеканизборувашепопатидодеканигиотвораше Писмата?
33Истанаавоистиотчас,севратијавоЕрусалимиги најдоасобранитеединаесетиониештобеасонив, 34велејќи:„Господнавистинавоскреснаимусејави наСимон
35Ираскажувааштосеправешенапатотикакосе познавашезанивприкршењетолеб
36Идодекатиеваказборуваа,СамиотИсусзастана среденивиимрече:„Мирвам!
37Нотиебеапреплашенииуплашениимислеадека виделедух
38Атојимрече:„Зоштостевознемирени?изоштосе појавуваатмисливовашитесрца?
39Видетегимоитерацеимоинозе,декајассумјас; заштодухотнемамесоикоски,какоштогледатедека имамјас
40Акогагоречетоа,имгипокажарацетеинозете 41Идодекатиеуштеневерувааодрадостисечудеа, тојимрече:„Имателитукајадење?
42Имудадоапарчепеченарибаисаќе
43Игозедеијадешепреднив.
44Атојимрече:„Овасезборовитештовигикажав уштедодекабевсовас,декатребадасеисполнисè, напишановоМојсеевиотзаконивопророцитеиво псалмитевоврскасомене
45Тогашимгоотвориразумот,задагиразберат Писмото,
46Иимрече:„Вакаенапишаноивакатребаше Христосдапострадаидавоскреснеодмртвитена третиотден.
47Идасепроповедапокајаниеипростувањена гревовитевоНеговоимемеѓуситенароди,почнувајќи одЕрусалим.
48Ивиестесведоцизатоа
49Иете,јасгоиспраќамврзвасветувањетонаМојот Отец;
50ИгиизведедоВитанија,гиподигнарацетеиги благослови.
51Исеслучи,додекагиблагословуваше,серазделиод нивисевознесенанебото
52ИтиеМусепоклонијаисоголемарадостсевратија воЕрусалим.
53Ибеапостојановохрамот,славејќии благословувајќигоБогаАмин
ПОГЛАВЈЕ1
1ВопочетокотбешеСловото,иСловотобешекајБога, иСловотобешеБог.
2ИстотобешевопочетокотсоБога
3Сèесоздаденооднего;ибезнегонесенаправи ништоштоенаправено
4Вонегобешеживотот;иживототбешесветлинана луѓето.
5Исветлинатасветивотемнина;атемнинатанего сфати
6ИмашееденчовекиспратенодБога,поимеЈован.
7Тојдојдекакосведоштво,дасведочизаСветлината, задаповеруваатсителуѓепрекунего
8ТојнебешетааСветлина,тукубешеиспратенда сведочизатааСветлина
9ТоабешевистинскатаСветлина,којагоосветлува секојчовекштодоаѓавосветот.
10Тојбешевосветот,исветотбешесоздаденоднего, асветотнеГопозна
11Тојдојдекајсвоите,анеговитенегопримија.
12НонаониештоГопримија,имдадевластдастанат Божјисинови,инаониештоверуваатвоНеговотоиме
13Коинесеродениодкрв,нитуодволјатанателото, нитуодволјатачовечка,тукуодБога
14ИСловотостанателоисевселимеѓунас,(ија видовмеНеговатаслава,славатакаконаЕдинородниот одОтецот),полнасоблагодативистина
15Јовансведочешезанегоиизвика,велејќи:„Овоје онојзакогореков:Онојштоидепоменеепрефериран предмене,заштобешепредмене
16ИодНеговатаполнотадобивмесите,иблагодатза благодат.
17ЗаштозаконотбешедаденпрекуМојсеј,а благодаттаивистинатадојдоапрекуИсусХристос.
18НикојникогашнеГовиделБога;ЕдинородниотСин, КојевопазувитенаОтецот,Тојгообјави
19АоваезаписотнаЈован,когаЕвреитеиспратија свештенициилевитиодЕрусалимдаГопрашаат:„Кој сити?
20Итојпризна,инеодрече;нопризнав,јаснесум Христос
21ИГопрашаа:„Штотогаш?ДалиситиИлија?Атој вели,несум.Далиситојпророк?Атојодговори:Не. 22Тогашмурекоа:„Којсити?задаимдадемеодговор наониештонепратијаШтовелишзасебе?
23Тојрече:„Јассумгласотнаонојштовикаво пустината:ИсправетегоГосподовиотпат,какошто речепророкотИсаија
24Атиештобеаиспратенибеаодфарисеите.
25АтиеГопрашааиМурекоа:„Зоштотогаш крштеваш,аконеситојХристос,нитуИлија,нитутој пророк?
26Јованимодговори,велејќи:„Јаскрштавамсовода, номеѓувасстоиеден,когонегопознавате;
27Онојетојштодоаѓапоменеепретпочитанпред мене,чијштонесумдостоендамугиоткачам ременитеодчевлите
28ТоасеправешевоВитавара,отадеЈордан,кадешто Јованкрштеваше
29СледниотденЈованговидеИсусакакодоаѓапри
гревовитенасветот
30Оваеонојзакогореков:„Поменедоаѓачовеккоје поволенпредмене,заштобешепредмене
31Ајаснегопознавав,нозадамусејавинаИзраилот, затоадојдовдакрштавамсовода.
32АЈованговореше,велејќи:„ГовидовДухоткако слегуваоднеботокакогулаб,иостанананего
33АјаснеГопознавав,ноонојштомеиспратида крштавамсовода,тојмирече:„НаКогоќевидишкако слегуваДухотиостануваврзнего,тојеонојшто крштевасоСветиотДух.
34ИјасвидовидокажавдекатоаеСинотБожји
35Следниотденпак,Јованзастанаидвајцанегови ученици;
36ИгледајќигоИсусадодекаодеше,рече:„Евего БожјотоЈагне!
37Идвајцатаученицигослушнаакакозборува,и тргнаапоИсуса
38ТогашИсуссесвртеигивидекакоодатиимрече:„ Штобарате?Тиемурекоа:„Раби!
39Тојимрече:„Дојдетеивидете!Дојдоаивидоакаде живее,иостанаакајнеготојден,заштобешеоколу десеттиотчас.
40ЕденоддвајцаташтогослушнааЈовандазборуваи тргнаапонего,бешеАндреј,братотнаСимонПетар 41ТојнајнапредгонајдесвојотбратСимонимурече: „ГонајдовмеМесијата,штосетолкувакакоХристос 42ИгодоведекајИсус.АкогаговидеИсус,рече:„Ти сиСимон,синотЈона;
43СледниотденИсуссакашедаизлезевоГалилеја,го најдеФилипимурече:„Следиме!
44АФилипбешеодВитсаида,одградотнаАндреји Петар
45.ФилипгонајдеНатанаилимурече:„Гонајдовме него,закогонапишаМојсејвозаконотипророците, ИсусодНазарет,синотЈосиф
46АНатанаилмурече:„Можелидаизлезенешто доброодНазарет?Филипмурече:Дојдиивиди
47ИсусговидеНатанаилкакодоаѓакајнего,иречеза него:„Еве,навистинаИзраелец,вокогонемаизмама! 48Натанаилмурече:„Одкадемепознаваш?Исус одговориимурече:„ПредтоадатеповикаФилип, когабешеподсмоквата,тевидов.
49Натанаилодговориимурече:Раби,тисиСинБожји; тисицаротнаИзраел
50Исусодговориимурече:„Верувашли,затоашто тиреков:тевидовподсмоквата?ќевидишпоголеми работиодовие
51Атојмурече:„Вистина,вистинавивелам:отсегаќе
4Исусѝрече:„Жено,штоимамјассотебе?мојотчас уштенеедојден.
5Неговатамајкаимреченаслугите:„Штоидави каже,праветего.
6Итамубеапоставенишесткаменитенџериња, споредначинотнапрочистувањенаЕвреите,вокои имашеподвеилитрикоцки
7Исусимрече:„Наполнетегисадовитесовода.Иги наполнијадогребенот
8Атојимрече:„Повлечетесегаипонесетемуна управителотнапразникотИгоразнесоа
9Коганачалникотнапразникотпробаодводаташто сеправивино,инезнаешеодкадеетаа; 10Имурече:„Секојнапочетокотдавадобровино;а когалуѓетодоброќесенапијат,тогаштоаеполошо: нодобротовиносигозачувалдосега.
11ОвојпочетокначудагонаправиИсусвоКана Галилејскаијапокажасвојатаслава;инеговите ученициповеруваавонего.
12ПотоаслезевоКапернаум,тојимајкаму,браќата своииученицитенегови,иостанаатамунемногу денови.
13ИсеприближиеврејскатаПасха,иИсусотидево Ерусалим,
14Ивохрамотгинајдоаониештопродавааволовии овциигулаби,именувачитенапариседеа
15Икоганаправикамшикодјажиња,гиистераситеод храмот,иовцитеиволовите;игиистурипаритена менувачитеигисрушимасите;
16Иимреченаониештопродаваагулаби:„Земетего оваоттука;НеправетегодомотнамојотТатко трговскакуќа
17Анеговитеученицисесетијадекаенапишано: „Ревностанатвојотдоммеизеде!
18ТогашЈудејцитеодговоријаиМурекоа:„Каковзнак нипокажувашкогагоправиштоа?
19Исусодговорииимрече:„Уништетегоовојхрами затриденаќегоподигнам
20ТогашЕвреитерекоа:„Овојхрамсегради четириесетишестгодини,аќегоподигнешзатридена?
21Нотојзборувашезахрамотнасвоетотело
22Акогавоскреснаодмртвите,неговитеученицисе сетијадекаимгокажатоа;иповеруваанаПисмотои насловотоштогоречеИсус
23АкогабешевоЕрусалимнаПасхата,напразникот, мнозинаповеруваавоНеговотоиме,когагивидоа чудаташтогиправеше
24НоИсуснеимсеобврза,заштогипознавашесите луѓе,
25Инетребашенекојдасведочизачовекот,зашто знаешештоевочовекот
ПОГЛАВЈЕ3
1Имашееденчовекодфарисеите,поимеНикодим, владетелнаЕвреите
2ТојдојдекајИсусноќеимурече:„Раби,знаемедека тисиучителодБога,заштоникојнеможедагиправи овиечудаштогиправиш,освенБогдабидесонего
3Исусодговориимурече:„Вистина,вистинати велам:аконекојповторнонесероди,неможедаго
4Никодиммурече:„Какоможедасеродичовеккогае
5Исусодговори:„Вистина,вистинативелам,ако човекнесеродиодводаиодДух,неможедавлезево царствотоБожјо
6Роденотоодтелотоетело;аонаштоероденоод Духотедух.
7Нечудисештотиреков:Мораповторнодасеродите 8Ветеротдувакадештосака,итигослушашнеговиот звук,нонеможешдакажешодкадедоаѓаикадеоди; такаесекојштоероденодДухот
9Никодимодговориимурече:„Какоможедабидетоа? 10Исусодговориимурече:„Далитисигосподарна Израелинегознаештоа?
11Вистина,вистинативелам,зборувамедеказнаемеи сведочимедекасмевиделе;авиенегоприматенашето сведоштво
12Аковикажавземниработи,авиеневерувате,како ќеверувате,аковикажамзанебесниработи?
13Иникојнесевознесенанебото,освенонојшто слезеоднебото,СинотЧовечкикојенанебото.
14ИкакоштоМојсејјаподигназмијатавопустината, такатребадасеподигнеиСинотчовечки
15ЗасекојштоверувавоНегоданезагине,тукуда имавеченживот
16ЗаштоБогтолкуговозљубисветот,штоГодаде СвојотЕдинороденСин,тасекојштоверувавоНегода незагине,тукудаимавеченживот
17ЗаштоБогнегоиспратисвојотСинвосветотзада гоосудувасветот;тукусветотпрекунегодасеспаси. 18КојверувавоНегонееосуден,акојневерувавеќе еосуден,заштонеповерувалвоиметона ЕдинородниотСинБожји.
19Иоваеосудата:светлинатадојдевосветот,илуѓето јазасакаатемнинатаповеќеотколкусветлината,зашто нивнитеделабеалоши.
20Зашто,секојштоправизло,јамразисветлинатаине доаѓадосветлината,заданебидатукоренинеговите дела.
21Но,којјавршивистината,доаѓадосветлината,зада сепокажатнеговитедела,декасенаправенивоБога 22ПоовадојдеИсусинеговитеученицивоземјата Јудеја;итамуостанасонивисекрсти
23ИЈованкрштевашевоЕнон,близудоСалим,зашто тамуимашемногувода;итиедојдоаисекрстија. 24ЗаштоЈовансèуштенебешефрленвозатвор
25ТогашмеѓунекоиодЈовановитеученицииЕвреите сепојавипрашањезаочистување
26ИдојдоакајЈованимурекоа:„Раби,којбешесо тебеотадеЈордан,закогосисведочеше,ете,тој крштаваиситедоаѓааткајнего.
27Јованодговориирече:Човекнеможедаприми ништо,аконемуседадеоднебото
28Виесамитемисведочитедекареков:Јаснесум Христос,тукудекасумиспратенпреднего
32Аштовиделислушнал,сведочи;иникојнего приманеговотосведоштво.
33Којгоприминеговотосведоштво,ставипечатдека Богевистинит.
34Зашто,онојштоБоггоиспрати,гизборуваБожјите зборови,заштоБогнемугодаваДухотпомерка
35ОтецотгољубиСинотисèмудадеворацете Негови.
36КојверувавоСинот,имаживотвечен,акојне верувавоСинот,немадавидиживот;ноБожјиотгнев остануваврзнего
ПОГЛАВЈЕ4
1Затоа,когаГосподдознакакофарисеитеслушнале декаИсуснаправиликрстилповеќеученициодЈован, 2(ИаконекрстисамиотИсус,тукунеговитеученици)
3ТојјанапуштиЈудејаипакзаминавоГалилеја
4ИморадапоминенизСамарија.
5ПотоадојдевоградотСамарија,нареченСихар, близудоделотштоЈаковмугодаденасвојотсин Јосиф.
6АтамубешебунаротнаЈаковИИсус,уморенод патувањето,седнатаканабунарот:ибешеоколу шестиотчас.
7ЕднаженаодСамаријадојдеданапоивода:Исусѝ рече:Дајмидапијам
8(Заштонеговитеученициотидоавоградотдакупат месо)
9ТогашСамарјанкатамурече:„Какоти,когаси Евреин,барашдасенапиешодмене,којасум Самарјанка?заштоЕвреитенемаатработасо Самарјаните
10Исусодговорииѝрече:„Акогознаешедарот Божјиикојетојштотивели:Дајмидапијам;тиќе побарашеоднего,атојќетидадеживавода
11Женатамурече:„Господине,немашсоштода влечеш,абунаротедлабок;одкадејаимаштогаштаа живавода?
12ДалисипоголемоднашиоттаткоЈаков,којниго дадебунаротисенапиоднегосамиотинеговитедеца идобитокот?
13Исусодговорииѝрече:„Којќепиеодоваавода пакќеожедни
14Но,којпиеодводаташтоќемујададам,никогаш немадаожедни;новодаташтоќемујададамќебиде вонегоизворнаводаштоизвиравовеченживот
15Женатамурече:„Господине,дајмијаоваавода,за данежедам,нитудадојдамовдедацрпам
16Исусѝрече:„Оди,повикајгосвојотмажидојди овде!
17Женатаодговориирече:„Немаммаж.Исусѝрече: „Доброрече:Немаммаж
18Заштотиимашепетмажи;аонојштогоимашсега неетвојмаж:вотоанавистинарече
19Женатамурече:Господине,сфаќамдекасипророк 20Нашитетатковцисепоклонуваанаоваапланина;а виевелитедекавоЕрусалимеместотокадештолуѓето требадасепоклонуваат
21Исусѝрече:Жено,верувајми,доаѓачасоткога немадаМусепоклонуватенаОтецотнитунаоваа
22Виесепоклонувате,незнаетенашто,ниезнаемена
24БогеДух,иониештоМусепоклонувааттребада Мусепоклонуваатсодухивовистина.
25Женатамурече:„ЗнамдекадоаѓаМесија,наречен Христос;когаќедојде,сèќеникаже
26Исусѝрече:Јассумтојштотизборувам
27АнатоадојдоаНеговитеученициисезачудијашто зборувашесожената,ноникојнерече:„Штобараш? или,Зоштозборувашсонеа?
28Тогашженатагооставитенџеретоиотидевоградот иимреченамажите:
29Дојдете,видетееденчовек,којмикажасèштосум направил:зарнееоваХристос?
30Потоаизлегоаодградотидојдоакајнего.
31Вомеѓувреме,додекаученицитеНеговигомолеа, велејќи:„Учителе,јади!
32Нотојимрече:„Имамјадењезајадењештовиене гознаете
33Затоаученицитесирекоаеденнадруг:„Далинекој мудонелдајаде?
34Исусимрече:„Мојатахранаедајавршамволјата наОнојштомеиспратиидајазавршамнеговата работа.
35Заремневелите:имауштечетиримесеци,апотоа доаѓажетвата?ете,вивелам,подигнетегиочитеи погледнетевополињата;заштовеќесебелизажетва.
36Акојжнее,примаплатаисобираплодзавечен живот,задасерадуваатзаедноикојсееикојжнее
37Иовдеевистинаонааизрека:Еденсее,адругжнее.
38Јасвеиспративдагожнеетеоназакоенестедале труд:другитесетрудеа,авиевлезетевонивните трудови.
39ИмнозинаодСамарјанитеодтојградповерувааво негопорадизборовитенажената,којасведочеше:„Ми кажасèштонаправив“.
40ИкогаСамарјанитедојдоаприНего,Гомолеада останесонив,итојостанатамудвадена
41Амногуповеќеповеруваапорадинеговитезборови; 42Иѝреченажената:„Сегаверуваме,непоради твоитезборови,заштоисамитегочувмеизнаемедека тојенавистинаХристос,Спасителотнасветот.
43АподваденаотидеоттамуиотидевоГалилеја
44ЗаштосамиотИсуссведочешедекапророкотнема чествосвојатаземја
45АкогадојдевоГалилеја,ГалилејцитеГопримија, бидејќивидоасèштонаправивоЕрусалимна празникот,заштоитиеотидоанапразникот.
50Исусмурече:„Одиси;твојотсинживееИчовекот поверувавословотоштомугокажаИсусисиотиде.
51Акогатојслегуваше,госретнааслугитенеговии мукажаа:„Живеесиноттвој.
52Потоагипрашазачасоткогапочнадасепоправа.А тиемурекоа:„Вчеравоседмиотчастрескатагоостави
53ТакататкотознаешедекаевоистиотчаскогаИсус мурече:„Твојотсинживее!
54ОваеповторновтороточудоштогонаправиИсус, когаизлезеодЈудејавоГалилеја
ПОГЛАВЈЕ5
1ПооваимашепразникнаЕвреите;иИсусотидево Ерусалим
2СегавоЕрусалим,покрајпазаротзаовци,имабазен, којнаеврејскисенарекуваБетесда,имапеттремови
3Вонивлежешеогромномноштвонемоќни,слепи, запрени,исушени,чекајќигодвижењетонаводата.
4Заштоеденангелслезевоодреденовремевобазенот ијавознемирувашеводата;
5Атамубешееденчовек,којимашенемоќодтриесет иосумгодини
6КогаИсусговидекаколежи,изнаешедекавеќе долговремеевотојслучај,мурече:„Ќеоздравишли?
7Немоќниотмуодговори:„Господине,немамчовек, когаводатаевознемирена,даместавивобазенот;но додекадоаѓам,другслегувапредмене.
8Исусмурече:Стани,земијапостелатаиоди
9Ичовекотведнашоздрави,јазедепостелатасвојаи одеше;ивоистиотденбешесабота.
10Евреитемурекоанаизлечениот:„Саботендене;не едозволенодајаносишпостелатасвоја
11Тојимодговори:„Којмеоздрави,тојмирече: „Земијасвојатапостелаиоди!
12Тогашгопрашаа:„Којетојштотирече:земија постелатаиоди?
13Аоздравениотнезнаешекоје,заштоИсуссеоднесе, анатоаместоимашемноштво
14ПотоаИсусгонајдевохрамотимурече:„Ете, оздрави,негрешиповеќе,заданетеснајдеполошо
15ЧовекототидеиимкажанаЈудејцитедекаИсусе тојштогооздравил.
16ИзатоаЕвреитегопрогонувааИсусаибараадаго убијат,заштогоправешетоавосабота 17НоИсусимодговори:„МојотТаткоработидосега, ајасработам
18ЗатоаЕвреитебараауштеповеќедагоубијат,зашто тојнесамоштојанарушисаботата,тукуиречедека БогенеговТатко,правејќисесебесиеднаковсоБога 19ТогашИсусодговорииимрече:„Вистина,вистина вивелам:Синотнеможедаправиништосамодсебе, освенонаштогледадекаТаткотоправи;заштошто прави,тоагоправииСинот
20ЗаштоОтецотгољубиСинотиМупокажувасèшто правиСамиот,иќеМупокажепоголемиделаодовие, задасечудите.
21ЗаштокакоштоОтецотгивоскреснувамртвитеиги оживува;такаиСинотоживувакогосака
22ЗаштоОтецотникогонесуди,тукуцелиотсудмуго предаденаСинот
23СителуѓедагопочитуваатСинот,какоштого
25.
26ЗаштокакоштоТаткотоимаживотвосебе;такаму даденаСинотдаимаживотвосебе;
27Имудадевластидасуди,заштоеСинчовечки. 28Нечудетесенаова,заштодоаѓачасотвокојсите штосевогробовитеќегослушнатнеговиотглас, 29Иќеизлезе;ониештонаправијадобро,до воскресениенаживотот;иониештонаправилезло,до воскресениенапроклетство.
30Јассамнеможамништодаправам:какошто слушам,судам;имојотсудеправеден;заштонеја бараммојатаволја,тукуволјатанаОтецот,Којме испрати
31Акосведочамзасебе,моетосведоштвонеевистина
32Имадругштосведочизамене;изнамдека сведоштвотоштотојгосведочизаменеевистинито 33ВиеиспративтекајЈован,итојсведочешеза вистината.
34Нојаснепримамсведоштвоодчовек,тукуоваго веламзадасеспасите
35Тојбешеогненаиблескавасветлина,авиебевте спремнинавремедасерадуватенаНеговатасветлина
36НојасимампоголемосведоштвоодЈовановото: заштоделаташтоТаткотомигидадедагизавршам, иститеделаштогиправамјас,сведочатзамене,дека Таткотомеиспрати
37ИСамиотОтец,Којмеиспрати,сведочешезаМене. Никогашнестегослушналенеговиотглас,нитустего виделенеговиотоблик
38АвиегонематеНеговотословодаостаневовас;
39Пребарувајтегисветитесписи;заштовонив мислитедекаиматевеченживот,атиесеониешто сведочатзаМене.
40Авиенемададојдетекајменезадаиматеживот 41Непримамчестодлуѓето
42Но,јасвепознавам,декајанематељубовтаБожјаво вас
43ЈасдојдоввоиметонаМојотТатко,авиенеМе примате;акодругдојдевосвоеиме,ќегопримите.
44Какоможетедаверуватевие,коидобиватечест еденнадруг,анејабаратечесташтодоаѓасамоод Бога?
45НемојтедамислитедекаЈасќевеобвинампред Отецот:имаеденштовеобвинува,Мојсеј,воКогосе надевате
46Зашто,дамуверувавтенаМојсеј,ќемиверувавтеи мене,заштотојнапишазамене
47Но,аконеверуватевонеговитесписи,какоќеим
4АсеближешеПасхата,празникотнаЕвреите
5КогаИсусгиподигнаочитеивидеголемадружина какодоаѓакајнего,муреченаФилип:„Одкадеда купимелеб,задајадатовие?
6Атоагоречезадагодокаже,заштоисамиотзнаеше штоќеправи
7Филипмуодговори:„Двестегрошилебнеимсе доволни,засекојоднивдаземемалку.
8Еденоднеговитеученици,Андреј,братотнаСимон Петар,мурече:
9Овдеимаедномомче,коеимапетјачменскилебаи двемалириби;ноштосетиемеѓутолкумногу?
10АИсусрече:„Натерајтегилуѓетодаседнат.Сега имашемногутреванаместотоТакалуѓетоседнаа,на бројоколупетилјади
11ИИсусгизеделебовите;иоткакосезаблагодари, имподелинаучениците,аученицитенаониештобеа поставени;аистотакаинарибитеколкуштобисакале 12Когасенаситија,имреченаучениците:„Соберете гипреостанатитепарчиња,заништоданесеизгуби 13Затоагисобрааинаполнијадванаесеткошницисо парчињатаодпеттејачменовилебови,коиимостанаа наониештојадеа
14Тогаштиелуѓе,когаговидоачудотоштого направиИсус,рекоа:„Вистинаетојпророкштотреба дадојденасветот
15АИсус,когаразбрадекаќедојдатиќегофатат насилнозадагонаправатцар,паксамотидево планината
16Акогасеприквечери,ученицитеНеговислегоаво морето,
17Ивлегоавокорабиотидоапрекуморетокон КапернаумАсегабешетемно,аИсуснедојдекајнив 18Иморетосекренаодсиленветерштодуваше.
19Икогавеслааоколудваесетипетилитриесет стадиуми,говидоаИсусакакоодипоморетоисе приближувадобродот,исеуплашија.
20Нотојимрече:„Јассум;неплашетесе
21Тогаштиедоброволногопримијавокоработ;
22Наредниотден,коганародотштостоешеоддругата странанаморетовидедекатамунемадругчамец, освенонојвокојвлегоанеговитеученици,идекаИсус неотидесосвоитеученицивокоработ,тукуучениците заминаасами;
23(Но,дојдоадругичамциодТиберијаблизудо местотокадештојадеалеб,откакоГосподсе заблагодари)
24КоганародотвидедеканееИсус,нитунеговите ученици,секачијанабродидојдоавоКапернаум, барајќигоИсуса
25Акогагонајдоаоддругатастрананаморето,му рекоа:Раби,когадојдеовде?
26Исусимодговориирече:„Вистина,вистинави велам:Мебаратенезатоаштовидовтечуда,тукузатоа штојадевтеодлебовитеисенаситивте
27Нетрудетесезахранаташтопропаѓа,тукуза јадењетоштоостанувазавеченживот,штоќевиго дадеСинотЧовечки:заштоБогОтецотгозапечати него
28Тогашмурекоа:„Штодаправимезадагивршиме Божјитедела?
29Исусодговорииимрече:„ОваеделоБожјо,да веруватевоОној,КогоТојгоиспрати.
30Тиемурекоа:„Тогашкаковзнакпокажувашзада видимеидатиповеруваме?штоработиш?
31Нашитетатковцијадеаманавопустината;какошто енапишано,имдаделебоднеботодајадат
32ТогашИсусимрече:„Вистина,вистинавивелам: Мојсејневигодадетојлебоднебото;номојотТатко вигодававистинскиотлебоднебото
33ЗаштолеботБожјиеонојштослегуваоднеботои мудаваживотнасветот
34Тогаштиемурекоа:„Господи,секогашдајниго овојлеб.
35АИсусимрече:Јассумлеботнаживотот;икој верувавомененикогашнемадаожедни
36НојасвирековдекаивиеМевидовтеиневерувате.
37СèштомидаваОтецотќедојдекајмене;аонојшто ќедојдекајмененемадагоизбркам
38Заштојасслеговоднеботонезадајавршаммојата волја,тукуволјатанаОнојштомеиспрати
39ИоваеволјатанаОтецот,Којмеиспрати:одсешто мидаде,ништоданеизгубам,тукудаговоскреснамво последниотден
40АовааеволјатанаОнојштомеиспрати,секојшто ќеГовидиСинотиќеповерувавоНего,даимаживот вечен;иЈасќеговоскреснамвопоследниотден
41ТогашЈудејцитемрмореапоНего,зашторече:„Јас сумлеботштослезеоднебото.
42Атиерекоа:„ЗарнееовојИсус,синотнаЈосиф, чиитаткоимајкагизнаеме?какотогашвели:„Слегов однебото?
43ТогашИсусодговорииимрече:„Немрморетемеѓу себе
44НикојнеможедадојдекајМене,аконегопривлече Отецот,Којмепрати,ијасќеговоскреснамво последниотден
45Вопророцитеенапишано:„Иситеќебидатпоучени одБогаЗатоа,секојшточулинаучилодОтецот,доаѓа приМене
46НедеканекојГовиделОтецот,освенонојштоеод Бога,тојговиделОтецот
47Вистина,вистинавивелам:КојверувавоМенеима животвечен.
48Јассумтојлебнаживотот
49Вашитетатковцијадеаманавопустинатаиумреа 50Оваелеботштослегуваоднебото,зачовекдајаде однегоиданеумре
51Јассумживиотлебштослезеоднебото:аконекој јадеодовојлеб,ќеживеезасекогаш;
52ТогашЈудејцитесерасправаамеѓусебе,велејќи: „Какоможеовојданигодадесвоетотелодагојадеме? 53ТогашИсусимрече:„Вистина,вистинавивелам,
57КакоштоживиотОтецмеиспрати,ијасживеам прекуОтецот,такаикојмејадеМене,ќеживеепреку Мене
58Оваелеботштослезеоднебото:некакоштојадеа манавашитетатковцииумреа:којјадеодовојлеб,ќе живеевечно
59Овагоречевосинагогата,додекапоучувашево Капернаум.
60МногуминаодНеговитеученици,когагослушнаа тоа,рекоа:„Тешкаеовааизјава;којможедагослушне?
61КогаИсусзнаешевосебедеканеговитеученици мрморатпорадитоа,имрече:„Венавредувалитоа?
62ШтоиакоговидитеСинотЧовечкикакосе вознесуватамукадештобешепорано?
63Духотетојштооживува;телотонеманикаква корист:зборовитештовигикажувамседухиживот.
64НоиманекоиодваскоиневеруваатЗаштоИсус уштеодпочетокотзнаешекоисетиештоневеруваати којтребадаГопредаде.
65Атојрече:„Затоавирековдеканикојнеможеда дојдеприМене,аконемуедаденоодмојотТатко
66Оттогашмнозинаоднеговитеученицисевратија назадиповеќенеодеасонего
67ТогашИсусимреченадванаесетте:„Ќесиодитеи вие?
68ТогашСимонПетармуодговори:„Господи,кајкого даодиме?тигиимашзборовитенавечниотживот
69АниеверувамеисмесигурнидекатисиХристос, СинотнаживиотБог
70Исусимодговори:„Зарневеизбраввасдванаесет, аеденодвасеѓавол?
71ТојзборувашезаЈудаИскариот,синотСимон, заштотојтребашедагопредаде,бидејќибешееденод дванаесетте.
ПОГЛАВЈЕ7
1Поова,ИсусодешевоГалилеја,заштонесакашеда одипоЕвреите,заштоЈудејцитесакаадагоубијат
2Наближувашееврејскиотпразникскинија.
3Неговитебраќа,пак,мурекоа:„Заминиоттамуиоди воЈудеја,задагивидатитвоитеученициделаташто гиправиш.
4Зашто,немачовекштоправинештотајно,атој самиотбарадабидепознатјавноАкогиправишовие работи,покажимусенасветот.
5Заштонитунеговитебраќаневеруваавонего
6ТогашИсусимрече:„Моетовремеуштенее дојдено,новашетовремеесекогашподготвено
7Светотнеможедавемрази;номенемемрази,зашто сведочамзатоадеканеговитеделаселоши
8Одетенаовојпразник:Јасуштенеодамнаовој празник;заштомоетовремесèуштенееполно
9Когаимгикажаовиезборови,останавоГалилеја
10Но,коганеговитебраќаотидоа,тогашотидеитојна празникот,нејавно,тукукакотајно
11ТогашЕвреитеГобараанапразникотирекоа:„Каде етој?
12Исекренамногумрморењемеѓународотзанего; нотојгомаминародот.
13Ноникојнезборувашеотворенозанегоодстравод Јудејците
14АсредепразникотИсусотидевохрамоти поучуваше.
15АЈудејцитесечудеа,велејќи:„Одкадезнаеовој
16Исусимодговориирече:„Моетоучењенеемое, тукунеговштомеиспрати
17Аконекојсакадајавршинеговатаволја,ќезнаеза учењето,далиеодБогаилидалијасзборувамодсебе. 18Којзборувасамодсебе,јабарасвојатаслава;
19ЗарМојсејневигодадезаконот,аникојодвасне гопазизаконот?Зоштосакашдамеубиеш?
20Народотодговориирече:„Имашѓавол;којќете убие?
21Исусодговорииимрече:„Едноделонаправив,а виеситесечудите
22ЗатоаМојсејвидадеобрежување;(незатоаштоеод Мојсеј,тукуодтатковците;)ивиевосабота обрежуватечовек
23Аконекојсеобреживосабота,заданесепрекрши Мојсеевиотзакон;селутишлинамене,затоашто направивпоеденчовеквосаботенден?
24Несудетеспоредизгледот,тукусудетеспоред праведниотсуд
25ТогашнекоиодЕрусалимрекоа:„Зарнеетој,Кого бараатдагоубијат?
26Но,ете,тојзборувасмело,атиеништонемувелат Даливладетелитенавистиназнаатдекатоаесамиот Христос?
27Но,ниегознаемеовојчовекодкадее;нокогаќе дојдеХристос,никојнезнаеодкадее
28ТогашИсусизвикавохрамотдодекапоучуваше, велејќи:„ИдвајцатаМепознаватеизнаетеодкаде сум;
29Нојасгопознавам,заштојассумоднего,итојме испрати
30ТогашбараадаГофатат,ноникојнеположирака врзнего,заштоуштенебешедојденнеговиотчас.
31ИмнозинаоднародотповеруваавоНегоивелеа: „КогаќедојдеХристос,ќенаправилиповеќечудаод овиештогинаправиовој?
32Фарисеитечујадеканародотмрморитаквиработи занего;афарисеитеипрвосвештеницитеиспратија службеницидаГофатат.
33ТогашИсусимрече:„Уштемалкусумсовас,а потоаодамкајОнојштомеиспрати
34Ќемебаратеинемадаменајдете;икадесумјас, тамунеможетедадојдете
35ТогашЈудејцитерекоамеѓусебе:„Кадеќеоди,зада негонајдеме?ќеодикајрасеанитемеѓунезнабошците иќегипоучуванезнабошците?
36Какосевелиовашторече:„Ќемебарате,нонема даменајдете;акадесумјас,тамунеможетедадојдете?
41Другирекоа:„ОваеХристосНонекоирекоа:„Зар ХристосќеизлезеодГалилеја?
42ЗарПисмотоневелидекаХристосдоаѓаод ДавидовотопотомствоиодградотВитлеем,кадешто бешеДавид?
43Таканастанаподеленостмеѓународотпорадинего
44АнекоиоднивсакаадаГофатат;ноникојне положиракаврзнего.
45Тогашстарешинитедојдоакајпрвосвештеницитеи фарисеите;атиеимрекоа:„Зоштонегодоведовте?
46Службеницитеодговорија:„Никогашникојне зборувалкакоовојчовек
47Тогашфарисеитеимодговорија:„Далиивиесте измамени?
48Далинекојодпоглаваритеилиодфарисеите поверувалвонего?
49Ноовојнародкојнегознаезаконотепроклет
50Никодимимрече:(онојштодојдекајИсусноќе, бешееденоднив)
51Далинашиотзаконмусудинанекого,преддаго чуеидазнаештоправи?
52ТиеодговоријаиМурекоа:„Далиитисиод Галилеја?Барајтеипогледнете,заштоодГалилејане излегувапророк
53Исекојотидевосвојатакуќа.
ПОГЛАВЈЕ8
1ИсусотиденаМаслиноватаГора
2Иранонаутроповторновлезевохрамотисиотнарод дојдекајнего;иседнаигипоучуваше.
3Акнижницитеифарисеитемудоведоаеднажена фатенавопрељуба;икогајапоставијасреде,
4Тиемурекоа:„Учителе,овааженаефатенаво прељуба,токмунасамотодело
5АМојсејвозаконотнизаповедатаквитедабидат каменувани,ноштовелишти?
6Овагорекоаискушувајќиго,задамораатдаго обвинатНоИсуссенаведнаисопрстотнапишана земја,какоданегислуша.
7ИкогатиепродолжијадаГопрашуваат,тојсе подигнаиимрече:„Којамеѓувасебезгрев,нека фрлипрвосокаменврзнеа.
8Ипаксенаведнаинапишаназемја
9Аониештогочујатоа,уверениодсвојатасовест, излегувааеденпоеден,почнувајќиоднајстарите,пасè допоследните;аИсусостанасам,аженатастоеше среде.
10КогаИсуссеподигнаиневиденикојосвенжената, ѝрече:„Жено,кадесетиетвоитеобвинувачи?никој нетеосуди?
11Таарече:„Никој,Господи!АИсусѝрече:„Нијас нетеосудувам;одиинегрешиповеќе 12ТогашИсусповторноимрече:„Јассумсветлината насветот;којодипоМене,немадаодивотемнина, тукуќејаимасветлинатанаживотот 13ТогашфарисеитеМурекоа:„Тисведочишзасебе; твојотзаписнеевистинит 14Исусодговорииимрече:„Иакојассведочамза себе,сепакмоетосведоштвоевистина;заштознамод кадедојдовикадеодам;нонеможетедакажетеод кадедоаѓамикадеодам
15Виесудитеспоредтелото;Јаснесудамникој 16Асепак,акосудам,мојотсудевистинит,заштоне
18Јассумонојштосведочамзасебе,иТаткото,којме испрати,сведочизамене
19ТогашМурекоа:„КадеетвојотТатко?Исус одговори:„НемепознаватенитуМене,нитуМојот Татко;
20ОвиезборовигикажаИсусворизницата,додека поучувашевохрамот;заштонеговиотчасуштене бешедојден.
21ТогашИсуспакимрече:„Јассиодам,авиеќеме баратеиќеумретевосвоитегревови;кадештоодам Јас,виенеможетедадојдете.
22ТогашЕвреитерекоа:„Ќесеубиели?заштотој вели:„Кадештоодамјас,виенеможетедадојдете 23Атојимрече:„Виестеодоздола;Јассумодозгора: виестеодовојсвет;Јаснесумодовојсвет 24Затоавирековдекаќеумретевосвоитегревови;
25Тогашмурекоа:„Којсити?АИсусимрече:„ Истотоштовигореководпочетокот
26Имаммногуработидакажамидасудамзавас,но онојштомеиспратиевистинит;имузборувамна светотонаштосумгочулзанего
27ТиенеразбраадекаимзборувазаОтецот
28ТогашИсусимрече:„КогаќегоподигнетеСинот Човечки,тогашќезнаетедекаЈассумТојидеканишто неправамодСебе;нокакоштоменаучиМојотТатко, јасгозборувамтоа.
29АОнојштомеиспратиесомене:Таткотонеме остависам;заштосекогашгиправамработитештому угодуваат.
30Додекагикажувашеовиезборови,мнозина поверуваавонего
31ТогашИсусимреченаЕвреитештоповерувааво него:„Акоостанетевомоетослово,тогашсте навистинамоиученици;
32Иќејапознаетевистината,ивистинатаќеве ослободи
33Тиемуодговорија:„НиесмеАвраамовопотомство иникогашнесмебилеворопствонаникого;како велишдекаќесеослободиш?
34Исусимодговори:„Вистина,вистинавивелам: секојштоправигревеслуганагревот.
35Ислугатанеостанувавокуќатазасекогаш,аСинот останувавечно.
36Затоа,акоСинотвеослободи,навистинаќебидете слободни
37ЗнамдекастеАвраамовосеме;новиебаратедаме убиете,бидејќимојотзборнемаместововас.
38ЈасгозборувамонаштоговидовкајмојотТатко,а виегоправитеонаштоговидовтекајвашиоттатко
39Тиеодговоријаимурекоа:„Аврааменаштатко Исусимрече:„ДабевтесиновинаАвраам,ќеги правевтеделатанаАвраам.
40НосегабаратедамеубиетеМене,човеккојвија кажавистината,штојачуводБога:тоанегостори Авраам.
41ВиегиправитеделатанавашиоттаткоТогашму рекоа:„Несмеродениодблуд;ниеимамееденТатко, дурииБог
42Исусимрече:„ДаеБогвашТатко,ќемесакавте, заштоизлеговидојдоводБога;нитујасдојдоводсебе, тукутојмеиспрати
43Зоштонегоразбиратемојотговор?дуриизатоа штонеможетедагослушнетемојотзбор.
44Виестеодвашиоттаткоѓаволот,ипохотитена вашиоттаткоќегиизвршуватеТојбешеубиецод почетокот,анеостанавовистината,бидејќивонего немавистинаКогазборувалага,зборуваодсвоја, заштоелажливецитатконанеа.
45Абидејќивијакажувамвистината,немиверувате
46Којодвасмеубедувавогревот?Иакојавелам вистината,зоштонемиверувате?
47КојеодБога,гислушаБожјитезборови;затоавие негислушате,заштонестеодБога
48ТогашЈудејцитеодговоријаиМурекоа:„Невелиме добродекасиСамарјаниниимашѓавол?
49Исусодговори:„Јаснемамѓавол;нојасго почитуваммојотТатко,авиемеобесчестувате.
50Ајаснејабарамсвојатаслава:иманекојштобараи суди
51Вистина,вистинавивелам,аконекојгидржимоите зборови,никогашнемадавидисмрт
52ТогашЈудејцитемурекоа:„Сегазнаемедекаимаш ѓавол.Авраамемртовипророците;ативелиш:„Ако некојгидржимоитезборови,никогашнемадавкуси смрт
53ДалиситипоголемоднашиоттаткоАвраам,које мртов?апророцитеумреа:когоправиш?
54Исусодговори:„Акосепочитувамсебеси,честами еништо;Таткомиетојштомепочитува;закого велитедекаевашБог
55Сепак,виенегопознавате;нојасгопознавам,иако кажамдеканегопознавам,ќебидамлажливецкаковас; 56ВашиоттаткоАвраамсерадувашештоговиде мојотден,иговидеисерадуваше
57ТогашЈудејцитемурекоа:„Уштенемашпедесет години,иговиделиАвраам?
58Исусимрече:„Вистина,вистинавивелам:Јассум преддабидеАвраам.
59ТогашкренаакамењазадафрлатврзНего;
ПОГЛАВЈЕ9
1ИдодекаминувашеИсус,видееденчовеккојбеше слеподсвоетораѓање
2АученицитеНеговигопрашаа,велејќи:„Учителе, којзгреши,овојилинеговитеродители,штосероди слеп?
3Исусодговори:„Нитутојзгреши,нитунеговите родители,тукузадасепокажатвонегоделатаБожји 4МорамдагиработамделатанаОнојштомеиспрати додекаеден:доаѓаноќта,коганикојнеможедаработи
5Седодекасумвосветот,јассумсветлинатанасветот. 6Когагоречетоа,плукнаназемја,направиглинаод плуканицата,асоглинагипомазаочитенаслепиот 7Имурече:„Оди,измијсевоезерцетоСилоам,што значи„испратено“
8Тогашсоседитеиониештопретходноговидоадекае слеп,рекоа:„Зарнеетојштоседешеипросе?
9Некоивелеа:„Овојетој“,другирекоа:„Тојекако него“,нотојрече:„Јассумтој“.
10Затоамурекоа:„Какотисеотворијаочите? 11Тојодговориирече:„Човек,нареченИсус,направи глина,гипомазамоитеочиимирече:„Одиво Силоамовиотбазениизмијсе;иотидов,сеизмиви видов
12Тогашмурекоа:„Кадеетој?Тојрече,незнам 13ТиегодоведоакајфарисеитеОнојкојпоранобеше слеп
14АбешесаботакогаИсуснаправиглинаигиотвори очите
15ИфарисеитепакГопрашаакакогодобилвидотТој имрече:„Миставиглинанаочите,сеизмивигледам. 16Затоанекоиодфарисеитерекоа:„Овојчовекнееод Бога,заштонегопазисаботниотденДругирекоа: „Какоможегрешникдаправитаквичуда?Имеѓунив настанаподеленост
17Пакмурекоанаслепиот:„Штовелишзанегошто тигиотвориочите?Тојрече:Тојепророк.
18НоЕвреитенеповеруваавонегодекаеслепидека прогледа,додеканегиповикаародителитенаОнојшто прогледа.
19Итиегипрашаа,велејќи:„Далиеовавашиотсин,за коговелитедекаеслеп?какотогашгледасега?
20Неговитеродителиимодговоријаирекоа:„Знаеме декатоаенашиотсинидекасеродислеп
21Но,какосегагледа,незнаеме;иликојмугиотвори очите,незнаеме:тојевозрасен;прашајго:тојќе зборувазасебе
22Овиезборовигикажаанеговитеродители,заштосе плашеаодЈудејците,заштоЕвреитевеќесесогласија, аконекојпризнаедекаеХристос,дабидеотстранетод синагогата
23Затоанеговитеродителирекоа:„Тојевозрасен; прашајго
24ТогашпакгоповикааслепиотиМурекоа:„Пофали гоБога:знаемедекатојчовекегрешник.
25Тојодговориирече:„Далиегрешникилине,не знам:еднознам,ајасбевслеп,сегагледам
26Тогашпакмурекоа:„Штотинаправи?какотиги отвориочите?
27Тојимодговори:„Веќевикажав,авиенечувте; зоштосакатепакдагослушнете?далиивиеќебидете неговиученици?
28Тогаштиегонавредувааирекоа:„Тисинегов ученик;нониесмеМојсеевиученици
29ЗнаемедекаБогмузборувашенаМојсеј,азаовој, незнаемеодкадее
30Човекотодговорииимрече:„Зоштоетоачудесна
31СегазнаемедекаБогнегислушагрешниците;
35Исусчудекагоистерале;икогагонајде,мурече:„ ВерувашливоБожјиотСин?
36Тојодговориирече:„Којетој,Господи,зада верувамвонего?
37АИсусмурече:„Тиговидеитојзборувасотебе.
38Атојрече:Господи,верувамИтојмусепоклони
39АИсусрече:„Засуддојдовнаовојсвет,задавидат ониештонегледаат;итиештогледаатдабидатслепи.
40Анекоиодфарисеитештобеасонегогислушнаа овиезборовииМурекоа:„Далииниеслеписме?
41Исусимрече:„Дабевтеслепи,немашедаимате грев;асегавелите:гледаме;затоатвојотгревостанува
ПОГЛАВЈЕ10
1.
2Акојвлегуванизврататаепастирнаовците 3Немувратаротмуотвора;иовцитегослушаат неговиотглас.
4Икогаќегиизвадисвоитеовци,одипреднив,а овцитегоследат,заштогознаатнеговиотглас
5Инемадаодатпостранец,тукуќебегаатоднего, заштонегознаатгласотнатуѓите
6ОваапараболаимјакажаИсус,нотиенеразбраашто сетоаштоимгикажа.
7ТогашИсуспакимрече:„Вистина,вистинавивелам: Јассумврататанаовците
8Ситештодојдоапредменесекрадцииразбојници, ноовцитенегичуја
9Јассумвратата:прекумене,аконекојвлезевнатре, ќесеспаси,ќевлезеиќеизлезеиќенајдепасиште.
10Крадецотнедоаѓа,тукузадаукраде,даубиеида уништи;
11Јассумдобриотпастир:добриотпастиргодава својотживотзаовците
12Но,којенаемник,анепастир,чииовцинесе сопствени,гогледаволкоткакодоаѓа,гиоставаовците ибега;
13Наемникотбега,заштоенаемник,инесегрижиза овците.
14Јассумдобриотпастир,игипознавамовцитемоии мепознаваатмоите
15КакоштоМепознаваТаткотоМене,такаиЈасГо познавамОтецот,игополагамживототСвојзаовците
16Имамидругиовци,коинесеодоватрло;иќеима еднотрлоиеденпастир.
17Затоа,мојотТаткомељуби,заштоЈасгополагам својотживотзадагоземампак.
18Никојнемигоодзема,тукујасгооставамсамод себеИмаммоќдагоположам,иимаммоќдагоземам повторноОваазаповедјадобиводмојотТатко
19ПостоешеповторнораздормеѓуЕвреитепоради овиезборови
20Амногуминаодниввелеа:„Имаѓаволилуде; зоштогослушаш?
21Другирекоа:„Тоанесезборовинаонојштоима ѓавол.Можелиѓаволотдагиотвориочитенаслепите?
22ВоЕрусалимбешепразникотнапосветувањето,и бешезима
23АИсусодешевохрамотвотремотнаСоломон.
24ТогашЈудејцитегозаобиколијаимурекоа:„Докога
25Исусимодговори:„Виреков,авиенеповерувавте; делаташтогиправамвоиметонамојотТатко, сведочатзамене
26Новиеневерувате,заштонестеодмоитеовци, какоштовиреков.
27Моитеовцигослушаатмојотглас,ајасгипознавам итиемеследат
28Ијасимдавамвеченживот;иникогашнемада загинат,нитунекојќегиоткинеодмојатарака
29МојотТатко,којмигидаде,епоголемодсите;и никојнеможедагиодземеодракатанаМојотТатко 30ЈасимојотТаткосмеедно
31ТогашЕвреитеповторнозедоакамењазадаго каменуваат
32Исусимодговори:„Многудобриделавипокажав одмојотТатко;закоеодтиеделамекаменувате?
33Јудејцитемуодговорија:„Нетекаменувамезаради добродело;тукузабогохулење;изатоаштоти, бидејќисичовек,сеправишсебесиБог.
34Исусимодговори:„Зарнеенапишанововашиот закон:Јасреков:Виестебогови?
35Акогинаречебогови,докоидојдесловотоБожјо,и Писмотонеможедасескрши;
36КажетезаОној,когоОтецотгоосветиигоиспрати восветот:хулиш;затоаштореков:ЈассумСинБожји?
37АконегиправамделатанамојотТатко,не верувајтеми
38Но,акоправам,иаконемиверувате,верувајтево делата,задазнаетеидаверуватедекаОтецотевомене, ајасвонего
39Затоапакбараадагофатат,нотојимизбегаод рацете,
40ИпакотидеотадеЈордан,наместотокадештоЈован првокрштеваше;итамупрестојуваше.
41Амнозинаприбегнааконнегоивелеа:„Јованне направичудо;
42Итамумнозинаповеруваавонего.
ПОГЛАВЈЕ11
1Бешеболенеденчовек,поимеЛазар,одВитанија,од градотнаМаријаинејзинатасестраМарта 2(ТааМаријагопомазаГосподасомироимуги избришанозетесосвојатакоса,чијбратЛазарбеше болен.)
3Затоанеговитесестрииспратијакајнего,велејќи: „Господи,ете,боленеонојштогосакаш
4КогаИсусгочутоа,рече:„Овааболестнеезасмрт, тукузаславаБожја,задасепрославиБожјиотСинсо
5АИсусгисакашеМартаинејзинатасестраиЛазар
9Исусодговори:„Немалидванаесетчасаводенот? Аконекојодидење,несесопнува,заштојагледа светлинатанаовојсвет
10Но,аконекојодиноќе,сесопнува,заштовонего немасветлина.
11Овагоречетој,апотоаимрече:„Нашиотпријател Лазарспие;нојасодам,задагоразбудамодсон
12Тогашнеговитеученицирекоа:„Господи,акоспие, доброќебиде
13Но,Исусзборувашезанеговатасмрт,нотиемислеа декатојзборувазаодморвосон
14ТогашИсусјасноимрече:Лазарумре
15Исерадувамзарадивасштонебевтаму,зада верувате;сепакдаодимекајнего
16ТогашТома,нареченДидим,имреченасвоите соученици:„Даодимеиние,даумремесонего.
17АкогадојдеИсус,видедекалежелвогроботвеќе четиридена
18АВитанијабешеблизудоЕрусалим,околу петнаесетстадиуми
19АмногуЈудејцидојдоакајМартаиМаријазадаги утешатзанивниотбрат.
20ТогашМарта,штомчудекадоаѓаИсус,отидеиго пречека,аМаријаседешевокуќата
21ТогашМартамуреченаИсуса:„Господи,дабеше тиовде,мојотбратнебешеумрен
22Нознамдекаисега,штоидапосакашодБога,Бог ќетидаде.
23Исусѝрече:„Твојотбратќевоскресне
24Мартамурече:Знамдекаќевоскреснево воскресениетовопоследниотден.
25Исусѝрече:Јассумвоскресениетоиживотот;
26ИкојживееиверувавоМене,немадаумре никогаш.Верувашливоова?
27Таамурече:Да,Господи,верувамдекатиси Христос,СинотБожји,Којтребададојдевосветот
28Акогагоречетоа,сиотидеитајнојаповика Марија,нејзинатасестра,велејќи:„ДојдеУчителотите повикува
29Штомгослушнатоа,веднашстанаидојдекајнего.
30АИсусуштенебешедојденвоградот,тукубешена местотокадештоМартагопресретна
31ТогашЈудејците,коибеасонеавокуќатаијатешеа, когајавидоаМаријадеканабрзинастанаиизлезе, тргнаапонеаирекоа:„Одивогроботтамудаплаче
32.КогаМаријадојде,кадештобешеИсус,иговиде, паднапреднеговитенозеимурече:„Господи,дабеше тиовде,братминеумре.
33КогајавидеИсускакоплаче,аиЕвреитешто дојдоасонеакакоплачат,воздивнаводухотисе вознемири
34Ирече:„Кадегоположивте?Тиемурекоа:Господи, дојдиивиди
35Исусзаплака
36ТогашЈудејцитерекоа:„Ете,колкугосакаше!
37Анекоиодниврекоа:„Неможешелиовојчовек, којимгиотвориочитенаслепите,данаведеиовој човекданеумре?
38ИИсуспак,возејќивосебе,дојдевогроботТоа бешепештера,инанеалежешекамен.
39Исусрече:„Отстранетегокаменот!Марта,сестрата наумрениот,мурече:Господи,дотогашсмрди,зашто умречетиридена
40Исусѝрече:„Нетирековдека,акосакашда поверуваш,ќејавидишславатаБожја?
41Потоагозедоакаменотодместотокадештобеа положенимртвитеАИсусгиподигнаочитеирече: Татко,Тиблагодарамштомечу.
42Изнаевдекасекогашмеслушаш,нопорадинародот штостоипокрајтоагореков,задаповеруваатдекаси мепратил
43Икогагоречетоа,извикасосиленглас:„Лазаре, излези!
44Амртовецотизлезе,врзансоракаинозесогробни облеки,алицетомубешеобврзанососалфеткаИсус имрече:„Ослободетегоипуштетего!
45ТогашмнозинаодЈудејците,коидојдоакајМарија иговидоаонаштогоправешеИсус,поверуваавонего 46Нонекоиоднивотидоакајфарисеитеиимкажаа штонаправилИсус
47Тогашсобраапрвосвештеницитеифарисеитеи рекоа:„Штоправиме?заштоовојчовекправимногу чуда
48Акогооставиметака,ситеќеповеруваатвонего;и ќедојдатРимјанитеиќенигоодзематместотои народот
49Аеденоднив,поимеКајафа,којбеше првосвештеникистатагодина,имрече:„Виеништоне знаете;
50Ниту,пак,сметајтедекаекориснозанас,еденчовек даумрезанародот,ацелиотнародданезагине.
51Атоанегоречесамодсебе,тукукако првосвештениктаагодина,пророкувашедекаИсус требадаумрезатојнарод;
52Инесамозатојнарод,тукуитојдагисоберево едноБожјитесиновиштобеарасеани
53Одтојден,тиесепосоветуваадагоубијат.
54ЗатоаИсусповеќенеодешеотвореномеѓу Јудејците;ноотидеоттамувоедназемјаблизудо пустината,воградотнареченЕфрем,итамуостанасо своитеученици
55ПасхатанаЕвреитебешеблизу,имнозинаизлегоа одземјатапредПасхатавоЕрусалимзадасеочистат. 56ТогашГобарааИсусаи,додекастоејавохрамот,си рекоамеѓусебе:„Штомислите,деканемададојдена празникот?
57Ипрвосвештеницитеифарисеитедадоазаповед,ако некојзнаекадее,дапокажезадагоземат.
ПОГЛАВЈЕ12
1ТогашИсусшестденапредПасхатадојдево
2Тамумуприредијавечера;иМартаслужеше,аЛазар
5Зоштооваамиронебешепродаденазатристапении небешедаденанасиромашните?
6Овагорече,анедекасегрижешезасиромашните; тукузатоаштобешекрадецијаимашеторбатаи носешештобешеставеновонеа.
7ТогашИсусрече:„Оставија!
8Засиромашнитесекогашгииматесосебе;номенеме нематесекогаш.
9Затоа,големделодЈудејцитезнаејадекатојетаму;
10Но,првосвештеницитесесоветуваадагоубијати Лазар;
11ЗаштопорадинегомнозинаЈудејцисиотидоаи поверуваавоИсуса.
12Утредентамногународ,штодојденапразникот, когачудекаИсусдоаѓавоЕрусалим,
13Зедегранкиодпалми,излезедагопречекаиизвика: Осана:БлагословенеЦаротИзраилев,Којдоаѓаво иметоГосподово!
14АИсус,штомнајдемагаре,седнананего;какошто енапишано,
15Неплашисе,ќеркоСионова:ете,доаѓатвојотЦар, сединаосле.
16ТоанајпрвонегоразбрааНеговитеученици;
17ИнародотштобешесонегокогаговикнаЛазарод гроботиговоскреснаодмртвите,сведочеа.
18Затоаинародотгопресретна,заштослушнадекаго направиловачудо
19Тогашфарисеитесирекоамеѓусебе:„Знаетекако ништонепобедувате?ете,светоттргнапонего
20МеѓунивимашеинекоиГрцикоидојдоадасе поклонатнапразникот.
21ИтојдојдекајФилип,којбешеодВитсаида Галилејска,игопосака,велејќи:„Господине,сакамеда говидимеИсуса.
22ФилипдојдеимукажанаАндреј,аАндрејиФилип пакмукажаанаИсус
23АИсусимодговориирече:„Дојдечасотдасе прославиСинотЧовечки
24
25Којгосакасвојотживот,ќегозагуби;икојгомрази својотживотвоовојсвет,ќегочувазавеченживот
26Аконекојмислужи,некаодипомене;икадесум јас,тамуќебидеимојотслуга:аконекојмислужи, мојотТаткоќегопочитува
27Сегадушатамиевознемирена;иштодакажам? Татко,спасимеодовојчас,нозатоадојдовдоовојчас.
28Татко,прославигосвоетоимеТогашдојдегласод небото,велејќи:Ијасгопрославивипакќего прославувам
29Анародот,којстоешеигослушаше,речедекагрми, адругирекоа:„Музборувашеангел
30Исусодговориирече:„Овојгласнедојдепоради мене,тукузарадивас
31Сегаесудотнаовојсвет:сегаќебидеистеран кнезотнаовојсвет
32Ијас,акобидамподигнатодземјата,ќеги привлечамконсебесителуѓе.
33Овагорече,означувајќисокаквасмрттребада умре
34Народотмуодговори:„Слушнавмеодзаконотдека Христосостанувавечно;икаковелиш:Синотчовечки
35ТогашИсусимрече:„Уштемалкувремее
36Додекаиматесветлина,верувајтевосветлината,за дабидетесиновинасветлинатаОвагоречеИсус,и отидеисесокриоднив
37Но,иаконаправитолкумногучудапреднив,тиене поверуваавонего
38ЗадасеисполниизрекатанапророкотИсаија,што јарече:Господи,којповерувананашетоизвестување? икомумусепокажаракатаГосподова?
39Затоанеможеадаповеруваат,заштоИсаијапак рече:
40Онимгизаслепиочитеиимгозакоравнисрцето;да негледаатсоочи,нитударазбератсосрце,идасе обратат,ајасдагиисцелам
41ОвагоречеИсаија,когајавиденеговатаславаи зборувашезанего.
42Но,меѓуглавнитевладетелиимнозинаповеруваа вонего;нопорадифарисеитенегоисповедаа,задане бидатисфрлениодсинагогата.
43Заштотиејасакаачовечкатапофалбаповеќе отколкупофалбатаБожја
44Исусизвикаирече:„Којверувавомене,неверува вомене,тукувоонојштомеиспрати
45Акојмегледа,гогледаонојштомеиспрати
46Јасдојдовкакосветлинавосветот,тасекојшто верувавоМенеданеостаневотемнина
47Ааконекојгичуемоитезборовииневерува,јасне мусудам,заштонедојдовдамусудамнасветот,туку дагоспасамсветот
48Којмеотфрлаинегиприфаќамоитезборови,има којмусуди:зборотштогокажав,тојќемусудиво последниотден
49Заштојаснезборуваводсебе;ноОтецот,Којме испрати,мидадезаповедштодакажамиштода зборувам
50Изнамдеканеговатазаповедеживотвечен:штои дазборувам,такаизборувам,какоштомиречеОтецот. ПОГЛАВЈЕ13
1АпредпразникотПасха,когаИсусзнаешедекадојде неговиотчасдазаминеодовојсветкајОтецот,сакајќи гисвоитештобеавосветот,гизасакадокрај.
2Ибешезавршенавечерата,аѓаволотгоставиво срцетонаЈудаИскариот,синотнаСимон,задаго предаде;
3ИсусзнаејќидекаОтецотмудалсèвоНеговитераце идекаедојденодБогаиотидекајБога;
4Тојстанаодвечератаијаоставинастранаоблеката своја;изедекрпаисепрепаша
5Потоаистуриводаволагер,почнадаимгимие нозетенаученицитеидагибришесокрпатасокоја бешеопашан
6ТогашдојдекајСимонПетар,иПетармурече: „Господи,далимигимиешнозете?
7Исусодговориимурече:„Штоправам,тисегане знаеш;ноќезнаешпонатаму.
8Петармурече:Никогашнемадамигимиешнозете Исусмуодговори:„Аконетеизмијам,немашделсо мене
9СимонПетармурече:„Господи,несамомоитенозе, тукуимоитерацеиглавата.
10Исусмурече:Наизмиениотнемутребаосвендаги измиенозете,тукуечиствосекоевреме;ивиесте чисти,нонесите.
11Заштознаешекојтребадагопредаде;затоарече: „Нестеситечисти
12Иоткакоимгиизминозете,јазедеоблекатасвојаи пакседна,имрече:„Знаетештовинаправив?
13МенарекуватеГосподариГосподар,идобровелите; заштојассумтаков
14Акојас,вашиотГосподиГосподар,вигиизмив нозете;ивиетребадасигимиетенозетееденнадруг.
15Заштовидадовпример,даправитекакоштојасви направив
16Вистина,вистинавивелам:слугатанеепоголемод својотгосподар;нитуонојштоеиспратенпоголемод онојштогопратил
17Акогизнаетеовиеработи,среќнистеакоги правите
18Незборувамзаситевас:знамкогоизбрав,нозада сеисполниПисмото:Којјаделебсомене,јакрена петицатапротивмене
19Сегавивелампреддадојде,та,когаќесеслучи,да веруватедекајассумтој.
20икојмепримамене,гопримаионојштомепратил
21КогаИсусгоречеова,севознемириподух, посведочиирече:„Вистина,вистинавивеламдека еденодвасќемепредаде
22Тогашученицитесепогледнааеденсодруг,се сомневаазакогозборува.
23АнапреграткитенаИсусбешепотпренеденод неговитеученици,когоИсусгосакаше
24ЗатоаСимонПетармумавнадапрашазакого зборува
25Тогаш,лежејќинаградитеИсусови,мурече: „Господи,које?
26Исусодговори:„Тојекомуќемудадамсопкогаќе гопотопамИкогајанатописопот,мујададенаЈуда Искариот,синотСимон.
27АпосопотвлезевонегосатанатаТогашИсусму рече:Тоаштогоправиш,направибрзо
28Сеганикојнамасатанезнаешесокакванамераму гокажаова
29Зашто,некоиоднивмислеа,бидејќиЈудајаимаше кесата,декаИсусмурече:„Купигоонаштонитреба запразникот;или,даимдаденештонасиромашните
30Тогаш,откакогопримисопчето,веднашизлезе:и бешеноќ.
31Затоа,когаизлезе,Исусрече:„Сегасепрослави СинотЧовечки,иБогсепрославивонего
32АкоБогсепрославивонего,Богќегопрославииво Себе,иведнашќеГопрослави
33Деца,уштемалкусумсовас.Ќемебарате;пасега тивелам
34Новазаповедвидавам:дасељубитееденсодруг; какоштојасвевозљубив,такаивиесељубитееденсо друг
Џон
35Потоаситеќезнаатдекастемоиученици,ако иматељубоведенкондруг.
36СимонПетармурече:„Господи,кадеодиш?Исус
37Петармурече:„Господи,зоштонеможамсегадате следам?Јасќегоположаммојотживотзарадитебе
38Исусмуодговори:„Далиќејададешсвојатадуша зарадимене?Вистина,вистинативелам,петелотнема дазапеедодекатрипатинесеодречешодмене ПОГЛАВЈЕ14
1Неканесевознемирувавашетосрце:виеверуватево Бога,верувајтеивомене
2ВодомотнаМојотТаткоимамногукуќи:данебеше така,ќевикажевОдамдатиподготвамместо
3Иакоотидамивиприготвамместо,пакќедојдами ќевеприматприСебе;такадесумјас,тамудабидете ивие
4Икадеодамјасзнаете,ипатотгознаете
5Томамурече:Господи,незнаемекадеодиш;икако можемедагознаемепатот?
6Исусмурече:„Јассумпатот,вистинатаиживотот; никојнедоаѓаприОтецотосвенпрекуМене.
7ДамезнаевтеМене,требашедагопознаватеиМојот Татко;
8Филипмурече:„Господи,покажинигоТаткотои тоаниедоволно
9Исусмурече:„Толкудолговремесумсотебе,ане мепозна,Филипе?којмевиделмене,говиделОтецот; икаковелиштогаш:ПокажинигоОтецот?
10ЗарневерувашдекаЈассумвоОтецотидека Таткотоевомене?зборовитештовигикажувамнеги зборувамодСебе,тукуОтецот,КојживеевоМене,ги вршиделата 11.
12Вистина,вистинавивелам:Којверувавомене, делаташтојасгиправамитојќегиправи;иќеправи поголемиделаоднив;затоаштоодамкајмојотТатко. 13ИштоидапосакатевоМоеиме,ќенаправам,зада сепрославиОтецотвоСинот
14Акопобаратенештовомоеиме,јасќегонаправам. 15Акомесакате,пазетегимоитезаповеди
16ИќегомоламОтецот,итојќевидадедруг Утешител,задаостанесовасзасекогаш;
17ДурииДухотнавистината;Когосветотнеможеда гоприми,заштонегогледа,нитугопознава;заштотој живеесовасиќебидевовас
18Немадатеоставамбезутеха:ќедојдамкајтебе 19Уштемалку,асветотповеќенемадамевиди;новие мегледате:бидејќијасживеам,ивиеќеживеете. 20ВотојденќезнаетедекаЈассумвомојотТатко,и
21КојгиимаМоитезаповедиигипази,тојМељуби Мене;
22Јуда,анеИскариот,мурече:Господи,какоќенисе покажешнам,аненасветот?
23Исусодговориимурече:„Аконекојмесакамене, ќегипазиМоитезборови; 24Којнемесака,негипазимоитезборови; 25Овавигокажав,додекасумприсутенкајвас
26АУтешителот,СветиотДух,КогоОтецотќего испративоМоеиме,тојќевенаучинасèиќеве потсетинасè,штоидавиреков
27Мирвиоставам,мирмојвигодавам;некакошто давасветот,видавам.Неканесевознемируватвоето срце,нитунекасеплаши
28Слушнавтекаковиреков:сиодамипакдоаѓамкај вас.Когабимесакале,бисерадувале,заштореков: одамкајОтецот,заштомојотТаткоепоголемодмене
29Исегавирековпреддасеслучи,та,когаќесе случи,даверувате
30Отсеганемадазборуваммногусовас:заштодоаѓа кнезотнаовојсветинемаништовомене.
31НосветотдазнаедекаЈасГољубамОтецот;икако штомизаповедаОтецот,такаијасправамСтани,да одимеоттаму.
ПОГЛАВЈЕ15
1Јассумвистинскаталоза,амојотТаткоесточарот 2Секојагранкавоменештоневродисоплодјаодзема;
3Сегастечистипрекузборотштовигокажав.
4Останетевомене,ајасвовасКакоштогранкатане можесамадавродисоплод,аконеостаневолозата;не можетеповеќе,аконеостанетевомене.
5Јассумлозата,авиестегранките;
6Аконекојнеостаневомене,тојеисфрленкако гранкаисеисуши;илуѓетогисобираатигифрлаатво оганитиесеизгорени
7Акоостанетевомене,амоитезборовиостанатвовас, прашајтештосакате,иќевибиде.
8ОвдесепрославуваМојотТатко,дадаватемногу плод;такаивиеќебидетемоиученици
9КакоштоМевозљубиТаткотоМене,такаиЈасве возљубиввас;останетевомојатаљубов
10Акогипазитемоитезаповеди,ќеостанетевомојата љубов;какоштогипазевзаповедитенамојотТаткои останувамвонеговатаљубов
11Овавигокажав,замојатарадостдаостаневовас,и вашатарадостдабидеполна.
12Оваемојатазаповед:дасељубитееденсодруг, какоштојасвесакаввас
13Никојнемапоголемаљубоводоваа:човекотдаја положисвојатадушазасвоитепријатели
14Виестемоипријатели,акоправитесештови заповедам.
15Отсеганевенарекувамслуги;заштослугатанезнае штоправинеговиотгосподар,нојасвенареков пријатели;заштосèшточувзамојотТатковиго објавив
16ВиенемеизбравтеМене,тукуЈасвеизбраввасиве одредивдаодитеидадаватеплод,авашиотплодда остане:штоидапобаратеодОтецотвомоеиме,тојда видаде
17Овавигозаповедам,дасесакатееденсодруг 18Акосветотвемрази,знајтедекамемразешемене преддавемразивас.
19Дабевтеодсветот,светотбигисакалсвоите;но бидејќинестеодсветот,тукуЈасвеизбраводсветот,
20Сететесеназборотштовигореков:„Слугатанее
21Носетотоаќевигонаправатзарадимоетоиме, заштонегопознаваатОнојштомеиспрати.
22Данедојдевиданеимзборував,тиенемаагрев; 23Којмемразимене,гомразиимојотТатко
24Данегинаправевмеѓунивделаташтоникојдругне гинаправи,тиенемаагрев;
25Нотоасеслучизадасеисполнисловотонапишано вонивниотзакон:Мемразеабезпричина
26Но,когаќедојдеУтешителот,Когоќевиго испратамодОтецот,Духотнавистината,којизлегува одОтецот,ќепосведочизамене.
27Ивиеќесведочите,заштостесоменеодпочетокот ПОГЛАВЈЕ16
1Овавигокажавзаданесесоблазнувате 2Ќевеизбркаатодсинагогите;да,доаѓавремекога, којќевеубие,ќемислидекамуслужинаБога
3Итоаќевигоправат,заштонеГопознааТаткото, нитуМене.
4Но,овавигокажав,закогаќедојдевреме,дасе сетитедекавикажавзанивИованевигокажавна почетокот,бидејќибевсовас.
5НосегаодамкајОнојштомеиспрати;иникојодвас немепрашува:„Кадеодиш?
6Но,бидејќивигокажавова,тагатагоисполни вашетосрце
7Сепаквијакажувамвистината;Заваседобродаси одам,зашто,аконесиодам,Утешителотнемададојде кајвас;ноакозаминам,ќегоиспратамкајвас
8Икогаќедојде,ќегоукорувасветотзагрев,за праведностизасуд;
9Загревот,затоаштоневеруваатвоМене;
10Заправедност,заштоодамкајмојотТатко,авие веќенеМегледате;
11Засудот,заштонакнезотнаовојсветмусесуди 12Имамуштемногуработидавикажам,новиене можетедагиподнесетесега.
13Но,когаќедојдеТој,Духотнавистината,ќевеводи восекојавистина,заштонемадазборувасамодсебе; ноштоидачуе,тоаиќекаже,иќевикажештоќе дојде
14Тојќемепрослави,заштоќедобиеодМоетоиќеви каже.
15СèштоимаОтецотемое;затоарековдекаќеземе одмоетоиќевикаже.
16Уштемалку,инемадаМевидите;иуштемалку,и ќеМевидите,заштоодамкајОтецот
17Тогашнекоиоднеговитеученицирекоамеѓусебе: „Штоеоваштонивели:„Уштемалку,инемадаме видите;иуштемалку,иќемевидите;Татко? 18Тиерекоа:„Штоетоаштовели:„Уштемалку?не
21Жената,когапородила,иматага,заштоидојде часот;
22Изатоасегаиматетага,ноќетевидампак,итвоето срцеќесерадува,арадостаникојнетијаодзема.
23Ивотојденништонемадамепрашувате.Вистина, вистинавивелам,штоидапобаратеодОтецотвомое име,тојќевидаде
24Досегаништонебаравтевомоеиме:барајтеиќе добиете,задабидевашатарадостполна
25Овавигокажавсопоговорки,нодоаѓавремекога веќенемадавизборувамсопоговорки,тукујасноќе викажамзаОтецот
26Вотојденќебаратевомоеиме,ајасневивелам декаќегомоламОтецотзавас
27ЗаштоСамиотОтецвељуби,заштовиеМе засакавтеМенеиповерувавтедекаизлеговодБога.
28ИзлеговодОтецотидојдоввосветот;пак,го оставамсветотиодамкајОтецот
29Неговитеученицимурекоа:„Ете,сегазборуваш јасноинекажувашпоговорка
30Сегасмесигурнидеказнаешсèинемапотреба некојдатепраша:потоаверувамедекасиизлеголод Бога
31Исусимодговори:„Верувателисега?
32Ете,доаѓачасот,да,сегадојде,когаќебидете расеани,секојнасвоето,иќемеоставитесам;
33ОвавигокажавзадаиматемирвоменеВосветот ќеиматеневолја,нобидетерасположени;Гонадминав светот
ПОГЛАВЈЕ17
1ОвиезборовигикажаИсус,гиподигнаочитекон неботоирече:Татко,дојдечасот;прославиготвојот Син,задатепрославиитвојотСинтебе
2Какоштосимудалвластнадсекоетело,даимдаде веченживотнаситештосимудал.
3Аоваеживотвечен,датепознаатТебе, единствениотвистинскиБог,иИсусаХриста,Когоси гоиспрати.
4Тепрославивназемјата,гозавршивделотоштоми годадедагоработам
5Исега,оче,прославимевосебесославаташтоја имавкајтебепреддабидесветот
6Имгообјавивтвоетоименалуѓетоштомигидадеод светот:твоибеаитимигидаде;итиегоодржаатвојот збор
7Сегатиезнаатдекасèштомидадееодтебе.
8Заштојасимгидадовзборовитештомигидаде;и тиегипримија,исигурнознаејадекаизлеговодтебе,и поверуваадекатисимепратил
9Јассемоламзанив:несемоламзасветот,тукуза ониештомигидаде;заштотиесетвои 10Исетомоеетвое,итвоетоемое;ијассум прославенвонив
11Исегавеќенесумвосветот,тукуовиесевосветот, ијасдоаѓамкајтебе.СветиОче,чувајгипрекусвоето имеониештомигидаде,задабидатедно,какоиние 12Додекабевсониввосветот,гичуваввоТвоеиме; задасеисполниПисмото.
14Јасимгодадовтвојотзбор;исветотгимрази,
15Несемоламдагиоднесешодсветот,тукудаги
16Тиенесеодсветот,какоштојаснесумодсветот 17Осветигипрекутвојатавистина:Твојотзборе вистина.
18Какоштотимеиспративосветот,такаијасги испративниввосветот
19Изарадинивсепосветувамсебеси,заитиедабидат осветенипрекувистината
20Нитусемоламсамозанив,тукуизаониекоиќе веруваатвоменепрекунивнитезборови;
21Задабидатситеедно;какоштосити,Татко,во мене,ајасвотебе,задабидатитиеедновонас,за светотдаповерувадекаТимеиспрати
22Иславаташтомијададе,јасимјададов;задабидат едно,какоштониесмеедно:
23Јасвонив,ативомене,задабидатсовршениво едно;исветотдазнаедекатимеиспратиидекасиги сакалнив,какоштомесакашемене.
24Татко,сакамитие,штомигидаде,дабидатсомене кадештосумјас;задајавидатмојатаслава,штомија даде,заштомесакашепредосновањетонасветот.
25Оче,праведен,светотнетепозна,ајастепознавав, аовиезнаејадекаТимеиспрати
26Ијасимгообјавивтвоетоимеиќегообјавам,за љубовтасокојамесакашедабидевонив,ајасвонив ПОГЛАВЈЕ18
1КогаИсусгикажаовиезборови,излезесосвоите учениципрекупотокотКедрон,кадештобеше градината,вокојавлезетојинеговитеученици 2АиЈуда,којГопредаде,гознаешеместото,зашто ИсусчестопатиприбегнувашетамусоСвоитеученици. 3ТогашЈуда,откакопримигрупалуѓеислужбеници одпрвосвештеницитеифарисеите,дојдетамусо фенери,факелииоружје.
4АИсус,знаејќисèштоќемусеслучи,излезеиим рече:„Когобарате?
5Тиемуодговорија:ИсусодНазарет.Исусимрече: ЈассумтојИЈуда,којгопредаде,застанасонив
6Штомимрече:Јассумтој,тиесевратијаназади паднааназемја.
7Потоапакгипраша:„Когобарате?Атиерекоа:Исус одНазарет.
8Исусодговори:„ВирековдекајассумТој;затоа,ако Мебарате,пуштетегиовиедасиодат
9Задасеисполниизрекаташтојакажа:„Неизгубив ништоодониештомигидаде.
10ТогашСимонПетар,имајќимеч,гоизвади,гоудри
14АКајафабешетој,којимдадесоветнаЈудејците декаепогодноеденчовекдаумрезанародот.
15ИСимонПетартргнапоИсуса,какоидругученик: тојученикмубешепознатнапрвосвештеникотивлезе соИсусводворецотнапрвосвештеникот.
16НоПетарстоешенадворпредврататаТогашизлезе другиотученик,којмубешепознатна првосвештеникот,изборувашесочуваркатаиго доведеПетар
17Тогашдевојкаташтојачувашеврататамуречена Петар:„Зарнесиитиеденодученицитенаовојчовек? Тојвели,несум
18Атамустоејаслугитеислужбениците,коизапалија јаглен;заштобешестудено,итиесестоплија,аПетар застанасонивисегрееше
19ТогашпрвосвештеникотгопрашаИсусзасвоите ученициизанеговотоучење 20Исусмуодговори:„Јасотвореномузборувавна светот;Јаснекогашпоучуваввосинагогатаивохрамот, кадештоЕвреитесекогашприбегнуваат;ивотајност нерековништо
21Зоштомепрашуваш?прашајтегиониештоме слушнаа,штоимреков:ете,тиезнаатштореков 22Акогагоречетоа,еденодстарешините,штостоеја, гоудриИсусасодланка,велејќи:„Такамуодговараш линапрвосвештеникот?
23Исусмуодговори:„Акосумзборуваллошо, сведочизазлото;ноакоедобро,зоштомеудираш?
24ААнагоиспративрзанкајпрвосвештеникотКајафа
25АСимонПетарстоешеисегреешеЗатоаМурекоа: „Зарнелиитиеденоднеговитеученици?Тој негирашеирече,несум
26Еденодслугитенапрвосвештеникот,неговиот роднинакомуПетармугоотсечеувото,рече:„Нете видовлисонеговоградината?
27ТогашПетарпаксеодрече:иведнашпетелотзапеа
28ТогашГоодведоаИсусаодКајафавосудницата;и бешерано;итиесамитеневлегоавосудницата,зада небидатосквернети;тукузадајајадатпасхата
29ТогашПилатизлезепринивирече:„Какво обвинениемуноситенаовојчовек?
30Тиеодговоријаимурекоа:„Данебешезлосторник, немашедатигопредадеме.
31ТогашПилатимрече:„Земетегоисудетемуспоред вашиотзакон!Евреите,пак,мурекоа:„Нение дозволенодаубиваменикого.
32ЗадасеисполниизрекатанаИсус,штојакажа, означувајќикаквасмрттребадаумре.
33ТогашПилатпаквлезевосудницата,Гоповика ИсусаиМурече:„ДалитисиЦаротнаЈудејците?
34Исусмуодговори:„Тиговелиштоаодсебеили другитигокажаазамене?
35Пилатодговори:„ДалисумЕвреин?Твојотнароди првосвештеницитетепредадоанамене:штонаправи?
36Исусодговори:Моетоцарствонееодовојсвет; 37ТогашПилатмурече:„Тогашлисицар?Исус одговори:Тивелишдекасумцар.Затаацелсеродив, ипорадитоадојдовнасветот,задасведочамза вистинатаСекојштоеодвистинатагослушамојот глас.
38Пилатмурече:„Штоевистината?Иштомгорече ова,пакизлезекајЈудејцитеиимрече:„Ненаоѓам никаквавинавонего 39НовиеиматеобичајдавипуштамеденнаПасхата; 40Тогашситеповторноизвикаа,велејќи:„Неовој, тукуВараваСегаВаравабешеразбојник
ПОГЛАВЈЕ19
1ТогашПилатгозедеИсусаигокамшикуваше 2Авојницитенатрупаакрунаодтрње,мујаставијана главатаимуоблечеапурпурнаоблека, 3Ирече:Здраво,царујудејски!игоудиралесораце. 4ЗатоаПилатпакизлезеиимрече:„Ете,вигоизведам, задазнаетедеканенаоѓамникаквавинавонего 5ТогашизлезеИсус,облеченвотрнвенеципурпурна облекаАПилатимрече:„Евегочовекот!
6Когаговидоапрвосвештеницитеистарешините, извикаа,велејќи:„Распниго,распниго!Пилатимрече: „Земетегоираспнетего,заштоненаоѓамникаквавина вонего
7Јудејцитемуодговорија:„Ниеимамезакон,испоред
8КогаПилатгичутиезборови,сеуплашиуштеповеќе; 9ИпакотидевосудницатаиМуреченаИсуса:„Од кадеси?Но,Исуснемуодговори
10ТогашПилатмурече:„Немизборувашли?не знаешлидекаимаммоќдатераспнамиимаммоќда теослободам?
11Исусодговори:„Небиможелдаимашникаквамоќ противмене,аконетибешедаденаодозгора;затоа, онојштомепредаденатебеимапоголемгрев 12.ОттогашПилатбарашедагоослободи,но Јудејцитеизвикаа,велејќи:„Акогопуштишовојчовек, несипријателнаЦезар;
13КогаПилатјачутааизјава,гоизвадиИсусаиседна насудскиотстолнаместотоштосенарекува Тротоарот,анаеврејскиГабата
14ИбешеприготвувањетонаПасхата,околушестиот час,иимреченаЈудејците:„ЕвеговашиотЦар!
15Нотиеизвикаа:„Бегајго,бегајГо,распниго!Пилат имрече:ДагораспнамвашиотЦар? Првосвештеницитеодговорија:„Немамецаросвен Цезар
16Тогашимгопредадедабидераспнат.ИГозедоа ИсусаиГоодведоа
17Итој,носејќигосвојоткрст,излезенаместото нареченоместоначереп,штосенарекуванахебрејски Голгота
18КадештоГораспнааидвајцадругисонего,од еднатастранаедната,аИсусавосредина.
22Пилатодговори:„Штонапишав,напишав
23Тогашвојниците,когаГораспнааИсуса,гизедоа неговитеоблекиинаправијачетиридела,засекој војникдел;аистотакаипалтото:сегапалтотобеше безшиење,исткаеноодозгоранизцелиот.
24Затоасирекоамеѓусебе:„Данејараскинеме,туку дафрлимеждрепказатоа,чиеќебиде,задасе исполниПисмотокоевели:„Мојатаоблекајаразделија меѓунивизамојатаоблекафрлијаждрепкаЗатоа војницитегоправеатоа
25АпокрајкрстотнаИсусстоејамајкамуисестрата намајкаму,Марија,женатанаКлеофа,иМарија Магдалена.
26КогаИсусгивидемајкатасвојаиученикот,когого љубеше,какостои,иреченамајкаси:Жено,етего твојотсин!
27Тогаштојмуреченаученикот:„Евејамајкати!И одтојчастојученикјаодведевосвојотдом
28Послетоа,Исусзнаејќидекасèенаправеносега,за дасеисполниПисмото,рече:жеденсум
29Атамубешепоставенсадполнсооцет,наполнија сунѓерсооцет,гоставијанаисопимугоставијана устата
30КогаИсусгопримиоцетот,рече:„Готовое!“ија наведнаглаватаигопредадедухот.
31ЗатоаЕвреите,бидејќитоабешеподготовка,телата данеостанатнакрстотвосабота,(заштотојсаботен денбешевисокден),гомолеаПилатдаимсескршат нозетеидабидатодземено
32Тогашдојдоавојницитеимугискршијанозетена првиотинадругиотштобешераспнатсонего.
33АкогадојдоакајИсусивидоадекавеќеемртов,не мугискршијанозете
34Ноеденодвојницитесокопјемујапрободеребрата иведнашизлегоакрвивода
35Акојговидетоа,сведочеше,инеговотописмое вистинито,изнаедекавеливистина,задаповерувате.
36ЗаштотоабешенаправенозадасеисполниПисмото: ниеднакосканемадамусескрши
37ИпакдругоПисмовели:„ЌегопогледнатОнојкого гопрободоа
38АпотоаЈосифодАриматеј,којбешеученикна Исус,нотајноодстраводЈудејците,гомолешеПилат дагоземетелотонаИсус,иПилатмудадедозвола ТогашдојдеигозедетелотонаИсус
39АдојдеиНикодим,којнајпрводојдекајИсусноќе идонесемешавинаодсмирнаиалое,тешкаоколусто фунти.
40ПотоагозедоателотонаИсусигонаравијаво ленениалиштасомириси,какоштоеначинотна погребувањенаЕвреите
41Анаместотокадештобешераспнатимашеградина; ивоградинатановгроб,вокојникогашнебил
42ТамугоположијаИсусазарадиденотна подготовкатанаЕвреите;заштогроботбешеблизу
2ТогаштааистрчаидојдекајСимонПетарикај
3ТогашизлегоаПетаритојдругиотученикидојдоа кајгробот
4Идвајцатаистрчаазаедно,адругиотученикго претрчаПетаридојдепрвдогробот.
5Атојсенаведнаипогледнавнатре,видекаколежи лененатаоблека;сепактојневлезе
6ТогашСимонПетардојдепонего,влезевогроботи видекаколежилененатаоблека
7Асалфетката,којабешеоколунеговатаглава,не лежешесопостелнината,тукузавиткананаедноместо самапосебе
8Тогашвлезеидругиотученик,којпрвдојдена гробот,ивидеиповерува
9ЗаштосèуштенегознаејаПисмотодекатребада воскреснеодмртвите.
10Тогашученицитеотидоапаквосвојотдом
11НоМаријастоешенадворкајгроботиплачеше;и додекаплачеше,сенаведнаипогледнавогробот.
12Игледадваангелавобелокакоседат,едниотна главата,адругиоткајнозете,кадештолежешетелото наИсус.
13Атиеѝрекоа:„Жено,зоштоплачеш?Тааимрече: „ЗаштогозедоамојотГоспод,ајаснезнамкадего положија.
14Акогагоречетоа,сесвртеназадиговидеИсуса какостои,инезнаешедекатоаеИсус
15Исусѝрече:„Жено,зоштоплачеш?когобараш? Таа,мислејќидекаеградинар,мурече:„Господине, акосигородилоттука,кажимикадесигоположили јасќегоодведам.
16Исусѝрече:МаријаТаасесвртеимурече:Рабони; штоќерече,мајсторе
17Исусѝрече:„Недопирајтеме;заштојассèуштене сумсевознесекајМојотТатко;инамојотБоги вашиотБог
18МаријаМагдаленадојдеиимкажанаучениците декаГовиделаГосподаидекатојѝгокажалтоа 19Тогашистиотденнавечер,вопрвиотденод седмицата,когабеазатворенивратитекадештосе собрааученицитеодстраводЈудејците,дојдеИсус, застанасредеиимрече:„Мирвам!
20Акогагоречетоа,имгипокажарацетеинеговите страниТогашученицитесеизрадуваакогаГовидоа Господа.
21ТогашИсуспакимрече:„Мирвам!
22Акогагоречетоа,дувнаврзнивиимрече:„ ПриметегоСветиотДух!
23Накогоќемугипроститегревовите,ќеимбидат простени;ичиигревовиќегизадржите,тиеќебидат
24НоТома,еденоддванаесетте,нареченДидим,не
1ВопрвиотденодседмицатаМаријаМагдаленадојде
27ТогаштојмуреченаТома:„Подигнигопрстот вамуивидигимоитераце;идофатијаракататвоја,и нафрлијавомоитеребра,инебидиневерен,туку верувај.
28АТомаодговориимурече:„ГосподимојиБогмој.
29Исусмурече:„Тома,бидејќимевиде,поверуваше; блаженисеониештоневидоа,аповеруваа!
30ИмногудругизнацинавистинанаправиИсуспред Своитеученици,коинесезапишанивооваакнига:
31НоовиесенапишанизадаверуватедекаИсусе Христос,СинотБожји;изадаиматеживотпреку Неговотоиме,верувајќи
ПОГЛАВЈЕ21
1Поова,Исусповторноимсепокажанаученицитена ТиверијскотоМоре;инаовамудропокажаисамиот 2БеазаедноСимонПетариТоманареченДидим, НатанаилодКанавоГалилеја,иЗаведеевитесиновии уштедвајцанеговиученици
3СимонПетаримрече:„ОдамнариболовМурекоа: Иниеодимесотебе.Тиеизлегоаиведнашвлегоаво брод;итааноќнефатијаништо
4Акогасеутрото,Исусзастананабрегот,но ученицитенезнаејадекатоаеИсус.
5ТогашИсусимрече:„Деца,имателијадење?Тиему одговорија:Не
6Атојимрече:Фрлетејамрежатаоддеснатастрана накоработиќенајдетеЗатоафрлија,асеганеможеа дагонацртаатзамноштвоториби
7Затоаученикот,когоИсусгосакаше,муречена Петар:„ТоаеГосподКогаСимонПетарчудекатоае Господ,мугооблечериболовскиоткапут(заштобеше гол)исефрливоморето.
8Адругитеученицидојдоасокораб;(заштонебеа далекуодкопното,тукудвестелакти),влечејќија мрежатасориби.
9Штомдојдоанакопното,видоатамуоганодјаглени врзнегоположенарибаилеб
10Исусимрече:„Донесетејарибаташтосегаја уловивте
11СимонПетаротидеијаповлечемрежатанакопно полнасоголемириби,стоипедесетитри;
12Исусимрече:„ДојдетеивечерајтеИникојод ученицитенесеосмелидагопраша:Којсити?знаејќи декатоаеГоспод.
13ТогашдојдеИсус,зеделебиимдаде,аистотакаи риба.
14ОваетретпаткогаИсусимсепокажанасвоите ученици,откаковоскреснаодмртвите 15Акогавечераа,ИсусмуреченаСимонПетар:„ Симоне,синеЈона,далимесакашповеќеодовие?Тој мурече:Да,Господи;знаешдекатесакамТојмурече: Пасигимоитејагниња
16Тојпакмуречеповторпат:„Симоне,синеЈона, далимесакаш?Тојмурече:Да,Господи;знаешдекате сакам.Тојмурече:Пасимигиовците. 17Тојмуречепотретпат:„Симоне,синеЈона,дали месакаш?Петарсенажализатоаштопотретпатму рече:„Далимесакаш?Атојмурече:Господи,ти знаешсè;знаешдекатесакамИсусмурече:Пасиги
18неби
19Овагоречетој,означувајќисокаквасмрттребада
предава?
21Петар,когаговиде,муреченаИсуса:„Господи,и штоќеправиовој?
22Исусмурече:„Акосакамдаостанедодекане дојдам,штотиетоа?следиме
23Тогашмеѓубраќатасераспространиовааизрека декатојученикнетребадаумре.но,акосакамтојда останедодеканедојдам,штотиетоа?
24Оваеученикоткојсведочизатоаигонапишаова;и знаемедеканеговотосведоштвоевистинито.
25АимаимногудругиработиштогинаправиИсус,а кои,акосенапишатсекоја,претпоставувамдекани самиотсветнеможедагисодржикнигитештотреба дасенапишатАмин
Деланаапостолите
ПОГЛАВЈЕ1
1Поранешниоттрактатгонаправив,оТеофил,засето онаштоИсуспочнадагоправиипоучува, 2Сèдоденоткогасевознесе,потоапрекуСветиотДух имдадезаповединаапостолитештогиизбра:
3Накого,истотака,имсепокажаживпосвојата страстсомногунепогрешливидокази,виденоднив четириесетденаизборувајќизаонаштосеоднесувана царствотоБожјо
4И,когасесобрасонив,имзаповедаданезаминуваат одЕрусалим,тукудагочекаатветувањетонаОтецот, кое,велиТој,гослушнавтезаМене 5ЗаштоЈованнавистинакрштевашесовода;ноќесе крститесоСветиотДухнемногуоттука.
6Акогасесобраа,Гопрашааирекоа:„Господи,ќего вратишливоовојмоментцарствотонаИзраел?
7Атојимрече:„Вамнеедагизнаетевремињатаили годишнитевремиња,коиТаткотогипоставивосвоја моќ
8Но,ќедобиетесила,откакоСветиотДухќеслезеврз вас,иќемибидетесведоциивоЕрусалим,ивоцела Јудеја,ивоСамаријаидокрајотназемјата
9Икогагизборувашеовиеработи,додекатиегледаа, секрена;иоблакгопримиоднивниочи
10ИдодекатиецврстогледааконнеботододекаТојсе креваше,ете,двајцамажизастанаапокрајниввобела облека;
11Којистотакарече:„Галилејци,зоштостоитеи гледатевонебото?ИстиоттојИсус,којеоднесенод васнанебото,ќедојденаистначинкакоштого видовтекакоодинанебото.
12ПотоасевратијавоЕрусалимодгоратанаречена Маслиново,којаеодЕрусалимнапатвосабота 13Икогавлегоа,влегоавогорнасоба,кадешто живеејаПетар,ЈаковиЈован,Андреј,ФилипиТома, ВартоломејиМатеј,Јаков,синотАлфеев,иСимон Зелот,иЈуда,братотнаЈаков
14Ситетиеедногласнобеавомолитваимолба,со женитеисоМарија,мајкатанаИсус,исонеговите браќа.
15ИвотиеденовиПетарстанасредеученицитеирече: (бројотнаимињатазаеднобешеоколустоидваесет),
16Луѓеибраќа,морашедасеисполниовојстих,кој СветиотДухпрекуустатанаДавидгокажапредтоаза Јуда,којбешеводичзаониештогофатијаИсуса
17Заштотојбешеизброенсонасиимашеделодоваа служба
18Сегаовојчовеккупинивасонаградазабеззаконие; ипаѓајќисоглава,сераспарчисреде,имубликнаа ситецрева
19ИтоаимбешепознатонаситежителивоЕрусалим; дотолкуштотоаполесенарекувананивниот соодветенјазик,Ацелдама,односно,поленакрв 20ЗаштовокнигатанаПсалмитеенапишано:Нека живеалиштетомуепусто,иникојданеживеевонего; 21Затоа,одовиелуѓекоисепридружуваасонасцело времекогаГосподИсусвлегувашеиизлегувашемеѓу
24Итиесемолеаирекоа:„Господи,којгизнаеш срцатанасителуѓе,покажидалисиизбралодовие двајца,
25Задаможедаземеделодовааслужбаи апостолство,одкоеЈудасопрестаписпадна,задаоди восвоетоместо.
26Итиегодадоасвојотждреб;иждрепкатападнана Матија;ибешепоброенсоединаесеттеапостоли ПОГЛАВЈЕ2
1АкогасенаполниденотнаПедесетницата,ситебеа еднодушнонаедноместо
2Иодеднашсеслушназвукоднеботокакосилен ветарштодуваијаисполницелатакуќакадештоседеа. 3Иимсепојавијарасцепенијазицикакоогнени,и седнанасекојоднив.
4ИситесеисполнијасоСветиотДухипочнаада
5АвоЕрусалимживеејаЕвреи,побожнилуѓе,одсекој народподнебото
6Акогасеслушнаова,сесобрамноштвотоисезбуни, заштосекојгислушашекакозборуваатнасвојотјазик
7Иситесечудеаисечудеа,велејќисиеденнадруг: „Ете,зарнесеГалилејциситеовиештозборуваат?
8Икакослушамесекојнасвојотјазик,накојсме родени?
9Партите,МедијцитеиЕламите,ижителитево Месопотамија,ивоЈудеја,ивоКападокија,воПонти воАзија,
10ФригијаиПамфилија,воЕгипетиводеловитена ЛибијаоколуКирена,итуѓинциодРим,Евреии прозелити,
11КритиАрапијци,гислушамекакогизборуваатна нашитејазицичудеснитеБожјидела
12Иситесезачудијаисесомневаа,велејќисиеденна друг:„Штозначитоа?
13Другисепотсмеваарекоа:„Овиесеполнисоново вино
14НоПетар,станасоединаесетте,гокренасвојотглас иимрече:„ЈудејцииситештоживеетевоЕрусалим, знајтевиислушајтегимоитезборови
15Заштотиенесепијани,какоштопретпоставувате, бидејќитоаесамотретиотчасодденот 16Но,оваеонаштогокажапророкотЈоил; 17Иќесеслучивопоследнитеденови,велиБог,ќе излеамодМојотДухврзсекоетело;: 18Иврзмоитеслугиимоитеслугинкиќеизлеамво тиеденовинаМојотДух;итиеќепророкуваат: 19Иќепокажамчудананеботогореизнациназемјата
22Израилци,чујтегиовиезборови;ИсусодНазарет, човеккојеодобренодБогамеѓувассочуда,чудесаи знаци,штоБоггинаправипрекунегомеѓувас,како штознаетеивие.
23.
24КогоБогговоскресна,откакогиотпуштисмртните маки,заштонебешевозможнодагодржи
25ЗаштоДавидзборувазанего,јасгопредвидував Господасекогашпредмоетолице,заштотојеод мојатадеснастрана,заданесепомрднам
26Затоамоетосрцесерадувашеијазикотмисе радуваше;имоетотелоќепочивавонадежта:
27Заштонемадајаоставишмојатадушавопеколот, нитуќедозволиштвојотСветецдавидираспадливост
28Тимигиобјавипатиштатанаживотот;ќеме израдувашсотвоетолице.
29Луѓеибраќа,дозволетемислободнодавикажамза патријархотДавид,декатојеимртовипогребан,а неговиотгробесонасдоденес.
30Затоа,бидејќибешепророкизнаејќидекаБогмусе заколнасозаклетвадекаодплодотнанеговите слабини,споредтелото,ќегоподигнеХристосда седненанеговиотпрестол;
31Тој,откакопретходноговидетоа,зборувашеза воскресениетоХристово,деканеговатадушанее оставенавопеколот,нитунеговототелоневиде распадливост
32ОвојИсусговоскреснаБог,заштоситесмесведоци.
33Затоа,бидејќисевоздигнаоддесницатаБожја,и откакогопримиодОтецответувањетонаСветиотДух, гообјавиова,штовиесегагогледатеислушате.
34ЗаштоДавиднесевознесенанебото,тукусамиот рече:„МуречеГосподнамојотГоспод:седниод мојатадеснастрана!
35Седодеканегинаправамтвоитенепријателипод твоинозе
36Затоа,неказнаесиотдомИзраилев,декаБогго направиистиотИсус,Коговиегораспнавте,иГоспод иХристос
37Акогагочујатоа,сеизбоцкаавосрцетоиимрекоа наПетаринаостанатитеапостоли:„Луѓеибраќа,што даправиме?
38ТогашПетаримрече:„Покајтесеисекојодвасда секрстивоиметонаИсусХристосзапростувањена гревовите,иќегопримитедаротнаСветиотДух 39Заштоветувањетоезавасизавашитедецаизасите штоседалечни,колкуштоќеповикаГоспод,нашиот Бог.
40Исомногудругизборовисведочешеи опоменуваше,велејќи:„Спасетесеодоваалоша генерација!
41Тогашсекрстијаониешторадосногопримија Неговотослово,иистиотденимседодадоаоколутри илјадидуши
42Иостанаацврстовоучењетонаапостолитеи заедништвото,ивокршењетолебивомолитвите
43Истравјазафатисекојадуша,имногучудаизнаци правеаапостолите
44Аситештоповеруваабеазаедноисèимбеше
46Атие,секојденеднодушноостануваавохрамоти
требадасеспасат
ПОГЛАВЈЕ3
1ПетариЈованзаедноотидоавохрамотвочасотна молитва,водеветтиотчас
2Исеносешееденчовеккуцодмајчинатаутроба,кого секојдневногоположуваапредпортатанахрамот, нареченаПрекрасна,задабарамилостинаодониешто влегуваавохрамот;
3Кој,когагивидеПетариЈованкакодаодатво храмот,побарамилостина
4АПетар,приврзувајќигиочитеконнегозаедносо Јован,рече:„Погледнинѐ!
5Игипослуша,очекувајќидадобиенештооднив 6ТогашПетаррече:„Немамсреброизлато;ноона штогоимамтидавам:воиметонаИсусХристосод Назаретстанииоди
7Игофатизадеснатаракаигоподигна;иведнашму сезацврстијастапалатаикоскитенаглуждот.
8Итој,скокајќи,застана,одеше,ивлезесонивво храмот,одејќи,скокајќииславејќигоБога
9ИсиотнародговидекакоодиигославиБога: 10Изнаејадекатокмутојседешезамилостинапред Прекраснатапортанахрамот,ибеаисполнетисо чудењеичудењеодонаштомусеслучи.
11Идодекакуциот,којбешеисцелен,гидржеше ПетариЈован,сиотнародистрчазаеднокајнивво тремот,нареченСоломон,многучудејќисе.
12АПетар,когаговидетоа,муодговоринанародот: „Израилци,зоштосечудитенатоа?илизоштонѐ гледатетолкуискрено,какосонашатасопственасила илисветостдагонатеравмеовојчовекдаоди?
13БоготнаАвраам,наИсакинаЈаков,Богнанашите татковци,гопрослависвојотСинИсус;Коговиего предадовтеисеодрековтепредПилат,когатојрешида гопушти
14НовиесеодрековтеодСветиотиПраведникоти посакавтедависедадеубиец;
15ИгоубиКнезотнаживотот,когоБогговоскресна одмртвите;заштосмесведоци.
16ИнеговотоимепрекувератавоНеговотоимего зајакнаовојчовек,коговиегогледатеипознавате; 17Исега,браќа,знамдекатоагонаправивтеод незнаење,какоивашитевладетели 18Но,онаштоБогпретходногопокажапрекуустата наситесвоипророцидекаХристостребадастрада,тој
22ЗаштоМојсејнавистинаимреченататковците: „Господ,вашиотБог,ќевииздигнепророкодвашите браќа,какомене;ќегослушатевосèштоидавикаже 23Иќесеслучисекојадуша,којанемадагочуетој пророк,ќебидеуништенаоднародот.
24Да,иситепророциодСамуилиониештоследат, колкуштозборуваа,истотакапретскажаазаовие денови.
25ВиестесиновинапророцитеиназаветотштоБог госклучисонашитетатковци,велејќимунаАвраам: „Ивотвоетопотомствоќебидатблагословенисите родовиназемјата 26.
ПОГЛАВЈЕ4
1Идодекамузборуваананародот,свештеницитеи храмскиотначалникисадукеитедојдоаврзнив, 2УжалеништогопоучуваанародотипрекуИсусго проповедаавоскресениетоодмртвите
3Иположијарацеврзнивигиставијавоплендо утредента,заштовеќебешевечер.
4Но,многуминаодониештогослушаасловото поверуваа;абројотналуѓетобешеоколупетилјади
5Утредентасеслучинивнитевладетели,старешинии книжници,
6ВоЕрусалимсесобраапрвосвештеникотАнаи Кајафа,ЈованиАлександариситештобеаодродотна првосвештеникот
7Икогагипоставијамеѓусебе,прашаа:„Сокојасила илисокоеимегонаправивтетоа?
8ТогашПетар,исполнетсоСветиотДух,имрече: „ГладетелинанародотистарешининаИзраел!
9Акоденесбидемеиспитанизадобротоделоштомуе направенонанемоќниотчовек,накојначинтојсе оздравува;
10Некавиепознатонаситевасинасиотнарод ИзраилевдекавоиметонаИсусХристосодНазарет, Когогораспнавте,КогоБогговоскреснаодмртвите, прекунегоовојчовекстоиовдепредвасздрав.
11Оваекаменотштогоотфрливтевиеградители,кој станааголенагол
12Нитуимаспасениеводруго,заштонемадругоиме поднеботодаденомеѓулуѓето,сокоетребадасе спасиме
13АкогајавидоасмелостанаПетариЈован,исфатија декасенеукиинеукилуѓе,сечудеа;иразбраазанив декабилесоИсуса.
14Икогаговидоачовекотштобешеизлеченкакостои сонив,тиенеможеадакажатништопротивтоа 15Акогаимзаповедаадаизлезатнадвородсоборот, сесоветуваамеѓусебе, 16велејќи:„Штодаимправименаовиелуѓе?затоа штонавистинаенаправенозначајночудооднивиме јаснонаситештоживеатвоЕрусалим;инеможемеда гонегираме
17Но,данесерашириповеќемеѓународот,строгода мусезаканимедекаотсеганатамуникомунезборуваат вооваиме
18Итиегиповикааиимзаповедаавоопштодане зборуваатиданепоучуваатвоиметонаИсус
19НоПетариЈованодговоријаиимрекоа:„Далие
21Иоткакоимсезаканија,гипуштијадасиодат,не наоѓајќиништокакодагиказнатпорадинародот, заштосителуѓеГославеаБогазаонаштобеше направено
22Зашточовекотимашеповеќеодчетириесетгодини, накогомубешепокажаноовачудонаисцелување 23Икогабеапуштени,отидоакајсвојатачетаи известијазасетоонаштоимрекоапрвосвештениците истарешините
24Акогагослушнаатоа,едногласногокренаасвојот гласконБогаирекоа:„Господи,ТисиБог,Којги создаденеботоиземјатаиморетоисèштоевонив
незнабошцитебеснеа,анародотзамислувашезалудни работи?
26Земнитецаревистанаа,авладетелитесесобраа противГосподаипротивнеговиотХристос.
27Зашто,искрено,противтвоетосветочедоИсус,кого сигопомаза,сесобрааиИродиПонтијПилатсо незнабошцитеинародотИзраилев,
28Задагонаправишонаштотвојатаракаитвојот советодпретходноодлучијадасенаправи
29Исега,Господи,видигинивнитезакани,идајимна слугитеТвоидагокажатТвојотзборсосетасмелост
30Соистегнувањенаракатазалекување;идасе праватзнациичудасоиметонатвоетосветочедоИсус.
31Акогасепомолија,сепотресеместотокадештобеа собрани;иситесеисполнијасоСветиотДух,исмело гозборувааБожјотослово.
32Амноштвотоштоповерувашебешесоедносрцеи еднадуша;нотиегиимааситезаедничкиработи
33Исоголемасиласведочеаапостолитеза воскресениетонаГосподИсус,иголемаблагодатбеше надситенив
34Нитумеѓунивнемашенекојштонедостасуваше; 35Игиположипреднозетенаапостолите,иседелеше насекојпопотреба
36ИЈосеј,којпрекуапостолитесевикашеВарнава, штосетолкува:Синнаутехата,левитиодземјата Кипар,
37Имајќиземја,јапродаде,гидонесепаритеигистави преднозетенаапостолите
ПОГЛАВЈЕ5
1Но,еденчовекпоимеАнанија,сонеговатажена Сафира,продадоаимот, 2Изадржаделодцената,аиженамубешесвесназа тоа,идонесеодреденделигоположипреднозетена апостолите
3НоПетаррече:„Ананија,зоштосатанататиго
5ААнанија,когагислушнаовиезборови,паднаи дадедух;иголемстравгиобзедеситештогослушаа тоа
6Амладителуѓестанаа,горанија,гоизнесоаиго погребаа.
7Атоабешеоколутричасаподоцна,когавлезежена му,незнаејќиштоенаправено
8АПетарѝодговори:„Кажимидалисијапродал земјатазатолку?Атаарече:Да,затолкумногу
9ТогашПетарѝрече:„Какоседоговоривтезаеднода гоискушуватеГосподовиотДух?ете,нозетенаоние штогопогребаатвојотмажсепредврататаиќете изнесатнадвор.
10Тогаштааведнашпаднапреднеговитенозеиго предадедухот;
11Иголемстравјазафатицелатацркваиситештого слушаатоа
12Ипрекурацетенаапостолитесеправеамногузнаци ичудамеѓународот;(иситебеаедногласнивотремот наСоломон
13Аодостанатитеникојнесеосмелидаимсе придружи;
14АнаГосподасѐповеќемусепридавааверници, мноштвомажиижени)
15Такаштогиносеаболнитенаулицаигилегнаана креветиикаучи,забаремсенкатанаПетаршто минувашедазасенинекоиоднив
16ИодоколнитеградовидоаѓаавоЕрусалиммноштво, носејќиболниивознемирениоднечистидухови,и секојселекуваше
17Тогашстанапрвосвештеникотиситештобеасонего (штоесектанасадукеите)исеисполнијасогнев,
18Игиположијарацетенаапостолитеигиставијаво заедничкиотзатвор.
19НоангелотГосподовноќегиотворизатворските врати,гиизведенадворирече:
20Одете,застанетеикажетемугинанародотво храмотситезборовинаовојживот
21Акогагослушнаатоа,влегоавохрамотранонаутро ипоучуваа.Нодојдоапрвосвештеникотиониештобеа сонего,госвикаасоборотисиотсенатнасиновите Израилевиииспратијавозатворотдагидоведат
22Нокогадојдоаслужбеницитеинегинајдоаво затворот,севратијаирекоа:
23Велејќи:„Затворотнавистинанајдовмезатворенисо сетасигурност,ачуваритестоејанадворпредвратите; нокогаотворивме,ненајдовмечовеквнатре
24Акогапрвосвештеникотихрамскиотзаповедники првосвештеницитегислушнааовиеработи,се посомневаадокадеќедојдетоа
25Тогашдојдеедениимрече:„Еве,луѓетоштоги ставивтевозатворстојатвохрамотигопоучуваат народот
26Тогашотиденачалникотсостарешинитеигидоведе безнасилство,заштосеплашеаоднародотданебидат каменувани
27Икогагидоведоа,гипоставијапредсоборот,а првосвештеникотгипраша: 28Велејќи:„Зарневизаповедавместрогодане поучуватевооваиме?иете,виегоисполнивте Ерусалимсовашетоучењеииматенамерадаја
29ТогашПетаридругитеапостолиодговоријаирекоа:
30БогнанашитетатковциговоскреснаИсуса,Кого виегоубивтеигообесивтенадрво.
31БогговоздигнасодеснатараказадабидеКнези Спасител,задамудаденаИзраелпокајаниеи простувањенагревовите.
32Аниесменеговисведоцизатоа;истотакаеи СветиотДух,КогоБогимгодаденаониештоМусе покоруваат
33Когагочујатоа,имсесечешенасрцеисе посоветуваадагиубијат.
34Тогаш,еденфарисеј,поимеГамалиел,докторпо законот,којимашегласмеѓусиотнарод,застанаво соборот,изаповедадагиоставатапостолитемалку простор;
35Иимрече:„Израилци,пазетесештосакатеда направитекогаќегидопретеовиелуѓе.
36ЗаштопредовиеденовистанаТеуда,фалејќисе декаенекој;накоиимсепридружијаголембројмажи, околучетиристотини:којбешеубиен;иситештоГо послушаа,беарасеанииуништени
37ПотојчовекстанаЈудаГалилејскиводеновитена данокот,ипривлечемногународпосебе.исите,дури иониештоГопослушаа,беарастерани
38Исегавивелам:Воздржетесеодовиелуѓеи оставетеги:зашто,акоовојсоветилиоваделоеод луѓе,ќепропадне
39Но,акоеодБога,неможетедагособорите;данесе најдетедуриидасеборитепротивБога.
40ИтиесесогласијасоНего,икогагиповикаа апостолитеигитепаа,заповедаданезборуваатво иметонаИсус,игипуштијадаодат.
41Итиесеоддалечијаодсоборот,радувајќисешто беадостојнидасесраматзанеговотоиме
42Исекојденвохрамотивосекојакуќане престануваадапоучуваатидагопроповедаатИсуса Христа
ПОГЛАВЈЕ6
1Ивотиеденови,когабројотнаученицитесе намножи,секренамрморењенаГрцитепротив Евреите,заштонивнитевдовицибеазапоставениво секојдневнатаслужба.
2Тогашдванаесеттегоповикаамноштвотоученици присебеирекоа:„Неепричинадагооставиме Божјотословоидаслужиметрпези
3Затоа,браќа,гледајтемеѓувасседумминачеснилуѓе, полнисоСветиотДухимудрост,коиможемедаги поставимезаовааработа. 4Нониепостојаноќесепредаваменамолитватаина
5Иовааизрекамуседопаднанацелотомноштво:иго избрааСтефан,човекполнсовераисоСветиотДух,и Филип,иПрохор,иНиканор,иТимон,иПармена,и Николај,прозелитодАнтиохија
6Когогипоставијапредапостолите,иоткакосе помолија,гиположијарацетеврзнив.
7ИсловотоБожјосезголеми;абројотнаучениците многусенамноживоЕрусалим;иголемброј свештеницибеапослушнинаверата
8АСтефан,полнсовераисила,правешеголемичуда ичудамеѓународот.
9Тогашсепојавијанекоиодсинагогата,наречена синагоганаСлободарите,Киринејцитеи Александријците,иодКиликијаиАзија,исе расправаасоСтефан
10Итиенеможеадасеспротивставатнамудростаи духотсокоитојзборуваше
11Тогашгипокоријалуѓето,коирекоа:„Го слушнавмекакозборувахулнизборовипротивМојсеј ипротивБога
12Итиегоразбрануваанародот,старешинитеи книжниците,идојдоаврзнего,гофатијаигодоведоа насоборот
13Ипоставилажнисведоци,коивелат:„Овојчовекне престанувадазборувабогохулнизборовипротивова светоместоипротивзаконот 14Зашто,гослушнавмекаковелидекаовојИсусод Назаретќегоуништиоваместоиќегипромени обичаитештонигипредадеМојсеј 15Иситештоседеанасоборот,цврстогледајќиво него,говидоанеговотолицекаколиценаангел.
ПОГЛАВЈЕ7
1Тогашпрвосвештеникотрече:„Такалиеова?
2Атојрече:„Луѓе,браќаитатковци,слушајте;Богот наславатамусејавинанашиоттаткоАвраам,кога бешевоМесопотамија,преддаживеевоХаран, 3Имурече:„Излегувајодсвојатаземјаиодсвојотрод идојдивоземјаташтоќетијапокажам.
4ПотоаизлезеодХалдејскатаземјаисенаселиво Харан;
5Итојнемудаденикаквонаследствовонего,не,дури идастапненанего,новетидекаќемугодадево сопственостинанеговотопотомствопонего,когасè уштенемашедете..
6АБогвакарече:Семетонеговодаживеевотуѓа земја;идагидоведатворопствоидагимолатсозло четиристотинигодини.
7Иќемусудамнанародотнакојќемубидатропски, речеБог,ипотоаќеизлезатиќемислужатнаова место.
8Имугодадезаветотзаобрезание;аИсакгороди Јаков;аЈаковгиродидванаесеттепатријарси.
9Апатријарсите,завистени,гопродадоаЈосифаво Египет,ноБогбешесонего, 10Игоизбавиодситенеговиневолјиимудаде милостимудроствоочитенафараонот,египетскиот цар;игопоставизауправителнаЕгипетинацелиот неговдом
11Сеганастанасиромаштијанадцелатаземја ЕгипетскаиХанаанска,иголеманеволја;инашите татковциненајдоахрана.
12Но,когаЈаковчудекаимапченкавоЕгипет,прво гииспратинашитетатковци
13ИповторпатЈосифимбешепознатнасвоитебраќа; иродотнаЈосифмубешеобјавеннафараонот
14ТогашгоиспратиЈосифигоповикакајсебетатко
17Но,когасеприближивреметонаветувањето,кое БогмусезаколнанаАвраам,народотрастешеисе намножувашевоЕгипет
18Седодеканестанадругцар,којнегопознаваше Јосиф
19Тојпостапувашелукавосонашитероднини,а нашитетатковцигимолешезлото,задагиизбркаат своитемалидеца,заданеживеатдокрајот
20ВотоавремесеродиМојсеј,којбешемногуубави сехранешеводомотнасвојоттаткотримесеци 21Акогагоизбркаа,фараоноватаќеркагозедеиго хранешезасвојотсин.
22АМојсејбешенаученвосетамудростна Египќанитеибешемоќенназборовиинадела 23Акоганаполничетириесетгодини,мупаднаво срцетодагипосетисвоитебраќа,синовитеИзраилеви 24Икогавидедекаеденоднивстрада,гоодбранииму сеодмаздинаугнетуваниотигоудриЕгипќанецот.
25Заштомислешедекабраќатанеговиќеразберат какоБогќегиизбавипрекуНеговатарака,нотиене разбраа.
26Аутредентаимсепокажадодекатиесескараа,и сакашеповторнодагипостави,велејќи:„Господа,вие стебраќа;зоштосизгрешуватееденнадруг?
27Но,којмузгрешилнасвојотближен,гоисфрли, велејќи:„Којтепоставитебезавладетелисудијанад нас?
28Далиќемеубиеш,какоштогонаправивчера Египќанецот?
29ТогашМојсејпобегнапорадиовиезборовиистана странецвоземјатаМадијам,кадештомуродијадва сина
30Акогапоминаачетириесетгодини,мусејавиво пустинатанапланинатаСинаангелГосподоввоогнен пламенвогрмушка
31КогаМојсејговидетоа,сезачудиодглетката; 32велејќи:ЈассумБогнататковцитетвои,Бог Авраамов,БогИсакиБогЈакововТогашМојсејсе затрепериинесеосмелидавиди.
33ТогашГосподмурече:„Слечигичевлитеоднозете, заштоместотокадештостоишесветаземја.
34Јавидов,јавидовневолјатанамојотнарод,штоево Египет,игослушнавнеговотоофкањеидојдовдаго избавамАсегадојди,ќетеиспратамвоЕгипет
38Тојетојштобешевоцркватавопустинатасо ангелотштомузборувашенапланинатаСинаисо нашитетатковци:којгипримиживитепророцизада нигидаде.
39Накоинашитетатковцинесакаадаимсепокорат, тукугоисфрлијаоднививосрцатанивнисевратија воЕгипет,
40МуреченаАрон:„Направинибоговидаодатпред нас;
41Инаправијателевотиеденови,мупринесоажртва наидолотисерадуваанаделатанасвоитераце 42ТогашБогсесвртеигипредадедасепоклонатна небеснатавојска;какоштоенапишановокнигатана пророците,домеИзраилев,далимипринесувавте убиениживотниижртвизачетириесетгодиниво пустината?
43Да,гозедовтескинијатаМолохиѕвездатана вашиотбогРемфан,фигуриштогинаправивтезадаим сепоклонувате;иќевеодведамотадеВавилон.
44Нашитетатковцигоимааскинијатанасведочењето вопустината,какоштомунареди,зборувајќимуна Мојсеј,дагонаправикакоштовиде.
45Коиинашитетатковци,коидојдоа,гидоведоасо Исусавовладениенанезнабошците,коиБоггиистера предлицетонанашитетатковци,доденовитенаДавид; 46КојнајдемилостпредБогаисакашеданајде скинијазаЈакововиотБог
47НоСоломонмуизградикуќа.
48НоСевишниотнеживееворачноизработени храмови;какоштовелипророкот,
49Неботоемојотпрестол,аземјатаемоетоподножје: каковдомќемиизградите?велиГоспод:иликоее местотонамојотодмор?
50Зармојатараканегонаправисетотоа?
51О,вкочанетиинеобрежанипосрцеиуши,вие секогашмусеспротивставуватенаСветиотДух:како штоправеавашитетатковци,такаправетеивие.
52Којодпророцитенегопрогонуваавашитетатковци?
игиубилеониештопретходногообјавијадоаѓањето наПраведниот;накоивиестесегапредавниции убијци:
53Коигопримијазаконотсоангелскорасположениеи негопазеа.
54Когагочујатоа,имсесечешесрцетоичкртаасо забитепоНего
55Нотој,полнсоСветиотДух,погледнацврстокон неботоијавидеславатаБожјаиИсускакостоиод деснатастрананаБога,
56Ирече:„Еве,гигледамнебесатаотворенииСинот ЧовечкикакостоиоддеснатастрананаБога
57Тогаштиеизвикаасосиленглас,гизапреаушитеи еднодушнотрчаапонего, 58Игоизбркааодградотигокаменуваа,асведоците јаположијасвојатаоблекапреднозетенаеденмлад човек,поимеСаул
59ИгокаменувааСтефан,повикувајќигоБогаи велејќи:ГосподиИсусе,примигомојотдух! 60Атојклекнанаколенаиизвикасосиленглас: „Господи,непрефрлајимгоовојгрев!Икогагорече ова,заспа.
ПОГЛАВЈЕ8
1АСаулсесогласидаумреИвотоавремеимаше големопрогонствопротивцркваташтобешево Ерусалим;иситебеарасеанипообластитенаЈудејаи Самарија,освенапостолите
2ИблагочестивителуѓегооднесоаСтефанна неговиотпогребиогорчеамногузанего.
3ШтосеоднесувадоСавле,тојјаопустошицрквата, влегувајќивосекојакуќаипривлекувајќимажиижени гиставивозатвор
4Затоатиештобеараспрснатиотидоанасекадеиго проповедаасловото.
5ТогашФилипслезевоградотСамаријаиимго проповедаХриста
6Анародотеднодушновнимавашенаонаштого зборувашеФилип,слушајќиигледајќигичудаташто гиправеше
7Заштоодмнозинаопседнатиизлегоанечистидухови, викајќисосиленглас; 8Иимашеголемарадоствотојград
9Ноимашееденчовек,поимеСимон,којпораново истиотградмаѓепсувашеигимаѓепсуваше Самарјаните,кажувајќидекаенекојголем
10Накогоситевнимаваа,однајмалдонајголем, велејќи:„ОвојчовекеголемасилаБожја
11Игопочитуваа,заштодолговремегимаѓепсуваше сомагии.
12Но,когамуповеруваанаФилипкојгопроповедаше заБожјотоцарствоизаиметонаИсусХристос,се крстијаимажиижени.
13ТогашисамиотСимонповерува;икогасекрсти, останасоФилиписечудеше,гледајќигичудатаи знацитештобеанаправени.
14АкогаапостолитештобеавоЕрусалимслушнаа декаСамаријагопримисловотоБожјо,гииспратија кајнивПетариЈован:
15Кои,когаслегоа,сепомолијазанивдагопримат СветиотДух
16(Заштотојсèуштенепаднаврзнитуеденоднив; самотиесекрстијавоиметонаГосподИсус)
17Тогашгиположијарацетеврзнивитиегопримија СветиотДух.
18АСимон,когавидедекапрекуполагањетона рацетенаапостолитеедаденСветиотДух,импонуди пари,
19велејќи:„Дајмијаиоваавласт,занакогоќе положамраце,дагопримиСветиотДух.
20НоПетармурече:„Твоитепариисчезнатсотебе, заштосипомислилдекадаротБожјиможедасекупи сопари
21Тинемашниделниждрепкавотоа,заштотвоето срценееисправнопредБога
22Затоа,покајсезаоваатвојазлобаимолисенаБога, акоможебитисепростимислатанатвоетосрце 23Заштосфаќамдекасивожолчкатанагорчинатаиво врскатанабеззаконието.
24ТогашСимонодговориирече:„МолетеМусена Господазамене,ништоодтоаштогокажавтедане дојденамене.
25Атие,откакосведочеаигопроповедаасловото Господово,севратијавоЕрусалимигопроповедаа ЕвангелиетовомногуселанаСамарјаните 26.АнгелотГосподовмуреченаФилип,велејќи: „Станииодинајуг,попатотштосеспуштаод ЕрусалимдоГаза,којаепустина 27Атојстанаиотиде,иете,еденчовекодЕтиопија, евнухсоголемавластподетиопскатацарица Кандакија,којабешезадолженазацелотонејзино богатствоидојдевоЕрусалимдасепоклони, 28Севраќашеиседејќивосвојатаколагочиташе пророкотИсаија
29ТогашДухотмуреченаФилип:„Приближисеи придружисенаоваакола
30АФилиппритрчатамукајнегоигочукакогочита пророкотИсаијаирече:„Разбирашлишточиташ?
31Атојрече:„Какоможам,аконекојнемеводи?Иму посаканаФилипдадојдеидаседнесонего
32МестотонаПисмотоштогопрочитабешеова:Го одведоакакоовцанаколење;икакојагненемипред својотстрижеч,таканејаотвориустатасвоја
33Вонеговотопонижувањемубешеодземенсудот;и којќегообјавинеговотопоколение?заштоживототму еодземенодземјата
34АевнухотмуодговоринаФилипирече:„Темолам, закогогозборуватоапророкот?одсебеилиоднекој другчовек?
35ТогашФилипјаотвориустата,почнаодистото ПисмоиМугопроповедашеИсуса
36Идодекаодеапосвојотпат,дојдоадоеднавода штомеспречувадасекрстам?
37АФилипрече:„Аковерувашсосетосвоесрце, можешАтојодговориирече:ЈасверувамдекаИсус ХристосеСинБожји.
38Изаповеданаколатадазастане,итиеслегоаво водатаиФилипиевнухот;итојгокрсти
39Акогаизлегоаодводата,ГосподовиотДухгофати Филип,паевнухотвеќенеговиде,итојтргнапо својотпатрадосен
40АФилипсенајдевоАзоти,поминувајќинизнив, проповедашепоситеградови,додеканедојдево Цезареја
ПОГЛАВЈЕ9
1АСавле,пак,издишувашезаканииубиствапротив Господовитеученици,отидекајпрвосвештеникот, 2ИпобараоднегописмадоДамаскдосинагогите,за, аконајденештоодовојпат,билодасемажиилижени, дагидоведеврзанивоЕрусалим
3Идодекапатуваше,сеприближидоДамаск,и одеднашоколунегозасветисветлинаоднебото.
4Ипаднаназемјатаичугласштомузборуваше:„ Савле,Савле,зоштомепрогонуваш?
5Атојрече:„Којсити,Господи?АГосподрече:Јас сумИсус,Коготигопрогонуваш;
6Атојтреперејќиизачуденорече:„Господи,што сакашданаправам?АГосподмурече:Станииодиво градотиќетикажештотребадаправиш
7Алуѓетоштопатуваасонегостоејабеззборови, слушајќиглас,ноникојнегледаа
8ИСаулстанаодземјата;икогамусеотворијаочите, тојневиденикој,тукугоповедоазаракаигодоведоа
9Иостанатриденабезвид,инејадешенитупиеше. 10АимашееденучениквоДамаск,поимеАнанија;и МуречеГосподвовидение:АнанијаАтојрече:Еве, јассумовде,Господи
11ИГосподмурече:„Станииодинаулицата нареченаПрава,ипобарајводомотнаЈудазаеден СаулодТарс,зашто,ете,тојсемоли
12ИвидевовидениечовекпоимеАнанијакако влегуваијаставаракатаврзнегозадапрогледа 13ТогашАнанијаодговори:„Господи,чувод многуминаодовојчовек,колкузлоимнаправина твоитесветцивоЕрусалим 14Иеве,тојимаовластувањеодпрвосвештеницитеда гиврзуваситештогоповикувааттвоетоиме
15НоГосподмурече:„Одиси,заштотојмиеизбран садзадагоносаммоетоимепреднезнабошците, царевитеисиновитеИзраилеви 16Заштоќемупокажамколкуголемиработитребада трпизарадимоетоиме.
17ААнанијаотидеивлезевокуќата;иставајќиги рацетенанего,рече:„БратеСавле,меиспратиГоспод, Исус,којтисејавинапатотдодекадоаѓаш,зада видишидасеисполнишсоСветиотДух
18Иведнашпаднааоднеговитеочикаколушпи,итој веднашпрогледа,станаисекрсти.
19Икогапримимесо,сезацврстиТогашСаулимаше неколкуденовисоученицитештобеавоДамаск 20ИведнашГопроповедашеХристосвосинагогите декаеСинБожји
21Носитештогослушаасезачудијаирекоа;Зарнее тојштогиуништиониештогоповикааоваимево Ерусалимидојдоаовдезарадитаанамера,задаги доведеврзаникајпрвосвештениците?
22НоСаулјазголемувашесилатаигизбуниЕвреите штоживеејавоДамаск,докажувајќидекатоаетокму Христос
23Аоткакопоминаамногуденови,Евреитесе советуваадагоубијат
24Но,заСаулбешепознатонивноточекањеИдењеи ноќегледаанапортитезадагоубијат.
25ТогашученицитеГозедоаноќеигоспуштија покрајѕидотвокошница
26АкогадојдеСавлевоЕрусалим,сакашедаимсе придружинаучениците,носитесеплашеаодНегои неверуваадекаеученик.
27НоВарнавагозеде,гоодведекајапостолитеиим кажакакоГовиделГосподанапатотидекаму зборуваликакосмелопроповедалвоДамасквоимето наИсус.
28Ибешесонив,влегувајќииизлегувајќиво
29АтојхраброзборувашевоиметонаГосподаИсуса
30Штобраќатадознаа,годоведоавоЦезарејаиго
31ТогашсеодморијацрквитепоцелаЈудеја,Галилеја
32Исеслучи,додекаПетарминувашепоситестрани, дојдеикајсветиитештоживеејавоЛида.
33ИтамунајдееденчовекпоимеЕнеј,којгочуваше својоткреветосумгодиниибешеболенодпарализа.
34АПетармурече:Енеј,ИсусХристостеоздравува; станиисредипостелаИведнашстана
35ИситештоживеејавоЛидаиСаронГовидоаисе свртеаконГоспода.
36АвоЈопаимашееднаученичкапоимеТавита,која споредтолкувањетосенарекуваДорка:овааженабеше полнасодобриделаимилостињаштогиправеше
37Ивотиеденовитаабешеболнаиумре;
38ИбидејќиЛидабешеблизудоЈопа,аучениците слушнаадекаПетаретаму,испратијакајнегодвајца мажи,барајќиоднегоданеодложидадојдекајнив
39ТогашПетарстанаиотидесонив.Когадојде,го внесоавогорнатаодаја;
40НоПетаргиизвадисите,клекнаисемолеше;и свртувајќигоконтелото,рече:Тавита,стани!Иги отвориочите,икогаговидеПетар,седна
41Иѝјаподадераката,јаподигнаигиповикасветите ивдовиците,ијапретставижива.
42ТоабешепознатопоцелаЈопа;имногумина поверуваавоГоспода
43ИсеслучимногуденовивоЈопакаједенСимон кожар
ПОГЛАВЈЕ10
1ИмашееденчовеквоЦезарејапоимеКорнелиј, стотникодчетатанареченаИталијанскачета, 2Побоженчовекибогобојазливсосиотсвојдом,кој давашемногумилостинананародотипостојаноМусе молешенаБога.
3Очигледновидевовидениеоколудеветтиотчасод денотангелБожјикакодоаѓакајнегоимурече: Корнелиј.
4Икогагопогледна,сеуплашиирече:„Штоетоа, Господи?Атојмурече:„Твоитемолитвиитвојата милостинадоаѓаатзаспоменпредБога.
5ИсегаиспратилуѓевоЈопаиповикајгоеденСимон, чиепрезимееПетар
6ТојпрестојувакаједенСимонкожар,чијдомекрај морето:тојќетикажештотребадаправиш
7Акогасиотидеангелотштомузборувашена Корнелиј,повикадвајцаодсвоитедомашнислугии еденблагочестиввојникодониештопостојаного чекаа;
8Икогаимгосоопштисетотоа,гииспративоЈопа
9
10Итојмногуогладнеисакашедајаде;нододекасе подготвуваа,паднавозанес, 11Иговиденеботоотворено,иеденсадкакослегува коннего,какоштобешеголемчаршафплетенна четиритеагли,испуштенназемјата 12Вокоиимашесекаквичетириножниѕверовина земјата,идивиѕверови,иползачиинебесниптици. 13Идојдегласдонего:Стани,Петар;убијијаде 14НоПетаррече:„Неетака,Господи;заштоникогаш несумјаделништоштоевообичаеноилинечисто.
15Игласотмуречепакповторпат:„ОнаштоБогго очисти,негонарекувајопшто
16Тоабешенаправенотрипати:исадотповторнобеше
17АдодекаПетарсесомневашевосебештозначиова
18ИсејавиипрашадалиСимон,којсевикашеПетар, есместентаму?
19ДодекаПетарразмислувашезавидението,Духотму рече:Ете,тебарааттројцалуѓе
20Затоа,стани,симнисеиодисонив,недвоумејќисе ништо,заштоЈасгииспратив
21ТогашПетарслезекајлуѓетоштомубеаиспратени одКорнелиј;ирече:„Ете,јассумтојштогобарате; којаепричинатапорадикојадојдовте?
22Атиерекоа:„Корнелијстотникот,праведенчовеки богобојазлив,идобаргласмеѓусиотјудејскинарод, бешепредупреденодБогаодсветиотангелдате испративонеговиотдомидачуезборовитеодтебе.
23ПотоагиповикаигипречекаАутредентаПетар отидесонив,апридружувааинекоибраќаодЈопа
24АутрепотоавлегоавоЦезареја.АКорнелијги
25ИдодекаПетарвлегуваше,гопресретнаКорнелиј, паднапреднеговитенозеимусепоклони
26НоПетаргокренаирече:„Стани!Ијассуммаж
27Идодеказборувашесонего,влезеинајдемногу собрани
28Атојимрече:„Знаетедекаенезаконскозачовеккој еЕвреиндаседружиилидадоаѓакајнекојоддруг народ;ноБогмипокажаданенарекувамникого обиченилинечист
29Затоа,дојдовкајвасбездасерасправам,штомме испратија;
30АКорнелијрече:„Предчетириденапостевдоовој час;иводеветтиотчассемолеввомојатакуќа,иете, предменестоешечовеквосветлаоблека,
31Ирече:Корнелиј,твојатамолитвасеслушаи твојатамилостинасесеќавапредочитенаБога.
32ЗатоапративоЈопаиповикајгоСимон,чиепрезиме еПетар;тојесместенвокуќатанаеденСимонкожар покрајморето,кој,когаќедојде,ќетизборува.
33Затоаведнашиспративкајтебе;идобронаправи штодојдеЗатоасегаситесмеовдеприсутнипредБога, задаслушамесèштотиезаповеданоодБога.
34ТогашПетарјаотвориустатаирече:„Навистина, гледамдекаБогнегледаналуѓе.
35Но,восекојнарод,којсебоиоднегоиработи праведно,еприфатенсонего
36СловотоштоБогимгоиспратинасиновите Израилеви,проповедајќимирпрекуИсусХристос:(Тој
37Зборот,велам,гознаете,штобешеобјавенпоцела
40Богговоскреснанатретиотденимупокажајавно;
41Ненасиотнарод,тукунасведоцитеизбранипред Бога,нанас,коијадевмеипиевмесоНегооткако воскреснаодмртвите.
42Инизаповедадамупроповедаменанародотида посведочимедекатојеодБогаопределендабиде Судијанаживитеимртвите
43Занегосведочатситепророци,декапрекуНеговото име,којверувавонего,ќедобиепростувањена гревовите
44ДодекаПетаруштегикажувашеовиезборови, СветиотДухпаднаврзситештогослушаасловото
45.Аониеодобрезанието,коиповеруваа,беазачудени, ситештодојдоасоПетар,заштоиврзнезнабошците бешеизлеандаротнаСветиотДух
46ЗаштогислушаакакозборуваатнајазицииГо величаатБогаТогашПетародговори:
47Можелинекојдазабранивода,заданесекрстат овие,коигопримијаСветиотДухкакоиние?
48ИимзаповедадасекрстатвоиметоГосподово Потоамусемолеадаодложиодредениденови
ПОГЛАВЈЕ11
1АапостолитеибраќаташтобеавоЈудејаслушнаа декаинезнабошцитегопримилесловотоБожјо
2АкогаПетардојдевоЕрусалим,ониештобеа обрезанисерасправаасонего,
3велејќи:„Тивлезекајлуѓетонеобрежаниијадешесо нив
4НоПетарјаповториработатаодпочетокотиимја објаснипонаредба,велејќи:
5БеввоградотЈопаисемолев;падуриименеми дојде:
6Натоа,когагиприцврстивочите,размислувави видовземниѕверовисочетиринозе,идивиѕверови,и ползавциинебесниптици.
7Ичувгласкојмирече:Стани,Петар;убијтеијадете 8Нојасреков:„Неетака,Господи,заштовомојата устаникогашневлеглоништовообичаеноилинечисто.
9Ногласотповторномиодговориоднебото:„Онашто Боггоочисти,негонарекувајопшто
10Итоабешенаправенотрипати:иситебеаповторно извлеченинанебото
11Иете,веднашдојдоатројцамаживокуќатакаде штобевјас,испратеникајменеодЦезареја.
12ИДухотмезаповедадаодамсонив,бездасе сомневам.Освентоа,овиешестбраќамепридружуваа ивлеговмевокуќатаначовекот:
13Инипокажакаковиделангелвосвојатакуќа,кој застанаимурече:„ИспратилуѓевоЈопаиповикајго Симон,чиепрезимееПетар; 14Којќетикажезборови,сокоиќесеспасиштии сиоттвојдом
15Икогапочнавдазборувам,СветиотДухпаднаврз нив,какоиврзнаснапочетокот
16ТогашсесетивнасловотоГосподово,какошторече: „Јованнавистинакрштевашесовода;новиеќесе крститесоСветиотДух
17ЗатоаштоБогимгодадеистиотдаркакоинанас, коиверувавмевоГосподаИсусаХриста;штобевјас, задаможамдамуодолеамнаБога?
18Когагочујатоа,семолчеаиГославеаБога,велејќи:
Антиохија,проповедајќигословотоникому,освен самонаЕвреите
20АнекоиоднивбеалуѓеодКипариКиринеја,кои, когадојдоавоАнтиохија,имзборуваанаГрците, проповедајќигоГосподаИсуса
21ИракатаГосподовабешесонив,имногумина поверувааисеобратијаконГоспода
22Тогашвестазатоадојдедоушитенацркваташто бешевоЕрусалим,итиегоиспратијаВарнавадаоди доАнтиохија
23Кој,когадојдеијавидеБожјатаблагодат,се радувашеигипоттикнаситедасеприврзаткон Господасонамеравосрцето
24ЗаштотојбешедобарчовекиполнсоСветиотДух исовера,имногународМусепридодаденаГоспода 25ТогашВарнаваотидевоТарс,дагобараСавле 26Икогагонајде,гоодведевоАнтиохија.Исеслучи
многулуѓеАученицитенајпрвовоАнтиохијабеа нареченихристијани.
27ИвотиеденовидојдоапророциодЕрусалимво Антиохија
28Истанаеденоднив,поимеАгав,исоДухотозначи декаќеимаголемабедапоцелиотсвет,штосеслучи воденовитенаКлавдијЦезар
29Тогашучениците,секојспоредсвоитеможности, решијадаимиспрататпомошнабраќаташтоживееја воЈудеја
30Штоитиегонаправија,иимгоиспратијана старешинитепрекурацетенаВарнаваиСаул ПОГЛАВЈЕ12
1Вотоавреме,царотИродгииспружирацетезадаги вознемиринекоиодцрквата.
2ИгоубиЈаков,братотнаЈовансомеч
3АбидејќивидедекатоаимодговаранаЕвреите, продолжипонатамудагозедеиПетар.(Тогашбеа деновитенабесквасенлеб)
4Икогагофати,гоставивозатворигопредадена четиричетворицавојницидагочуваат;сонамерапо Велигдендагоизнесатпреднародот
5ЗатоаПетарбешезатворен,ноцркватанепрестајносе молешенаБогазанего
6ИкогаИродсакашедагоизведенадвор,истатаноќ Петарспиешемеѓудвајцавојници,врзансодва
10Когагипоминаапрвотоивторотоодделение,дојдоа дожелезнатапорташтоводиконградот;којсамимсе отвори:итиеизлегоаипоминаанизеднаулица;и веднашангелотсизаминаоднего.
11АкогаПетардојдеприсебе,рече:„Сегасо сигурностзнамдекаГосподгоиспратисвојотангели меизбавиодрацетенаИродиодсетоочекувањена јудејскиотнарод.
12Акогагоразгледатоа,дојдеводомотнаМарија, мајкатанаЈован,поимеМарко;кадештомнозинабеа собранизаедноисемолеа
13ИдодекаПетартропнанаврататаодпортата,дојде дачуедевојка,поимеРода.
14ИкогагопознагласотнаПетар,нејаотвори портатаодрадост,тукупритрчаираскажакакоПетар стоелпредпортата.
15Атиеѝрекоа:лудасиНо,таапостојано потврдувашедекаедуриитакаТогаштиерекоа:„Тоа енеговиотангел.
16НоПетарпродолжидачука;икогајаотворија врататаиГовидоа,сезачудија
17Но,тојиммавнасоракадамолчатиимкажакако ГосподгоизвелодзатворотАтојрече:„Одете, покажетемугоованаЈаковинабраќатаИтојзамина иотиденадругоместо.
18Аштомсераздени,дојдедомаламешаницамеѓу војницитезатоаштостанасоПетар
19АИрод,когагобараше,нонегонајде,гииспита чуваритеизаповедадагиубијатИтојслезеодЈудеја воЦезарејаиостанатаму
20АИродбешемногунезадоволенодниводТири Сидон;бидејќинивнатаземјасехранелаодкралската земја
21АвоодреденденИрод,облеченвоцарскаоблека, седнанасвојотпрестолиимкажа
22Инародотизвика,велејќи:„Тоаегласнабог,ане начовек.
23ИведнашангелГосподовгоудри,заштонемудаде славанаБога;
24НословотоБожјорастешеисемножеше.
25АВарнаваиСаулсевратијаодЕрусалим,когаја исполнијасвојатаслужба,игозедоасосебеЈован,по имеМарко.
ПОГЛАВЈЕ13
1АвоцркватавоАнтиохијаимашенеколкупророции учители;какоВарнава,иСимеон,нареченНигер,и ЛукијКиринески,иМанаен,којбешевоспитансо Ирод,четврт,иСавле
2ДодекаМуслужеанаГосподаипостеа,СветиотДух рече:„ОдделетемеВарнаваиСавлезаделотозакоеги повикав
3Иоткакопостеаисепомолија,гиположијарацете врзнив,гииспратија
4Итие,испратениодСветиотДух,заминааво Селевкија;иоттамуотпловилезаКипар.
5АкогабеавоСаламина,гопроповедааБожјотослово војудејскитесинагоги,азасвојслугагоимааиЈован
6АкогаотидоанизостровотдоПафос,најдоаеден волшебник,лаженпророк,Евреин,поимеВарјес
7Којбешесонамесникотназемјата,СергијПаулус,
8Но,волшебникотЕлимас(заштотакаенеговотоиме
одвратизаменикотодверата 9ТогашСавле,којсенарекуваиПавле,исполнетсо СветиотДух,госвртепогледотконнего, 10Ирече:О,полнсосекаквалукавствоисекаквазло, тичедонаѓаволот,непријателнасекојаправедност, зарнемадапрестанешдагиизопачувашправите патиштанаГоспод?
11Исега,ете,ракатаГосподоваеврзтебе,иќебидеш слепинемадаговидишсонцетонитуедновремеИ веднашпаднаврзнегомаглаитемнина;итојодеше наоколубарајќинекојдаговодизарака.
12Тогашнамесникот,когавидештоенаправено, поверува,зачуденодучењетоГосподово
13АкогаПавлеинеговатадружинасеослободијаод Пафос,дојдоавоПергавоПамфилија,аЈован, заминувајќиоднив,севративоЕрусалим
14АкогазаминааодПерга,дојдоавоАнтиохијаво Писидија,ивлегоавосинагогатавосаботаиседнаа 15ПочитањетонаЗаконотинапророците, началницитенасинагогатаимиспратијавелејќи: „Мажиибраќа,акоиматенекаковопоменазанародот, кажете
16ТогашПавлестанаимавтајќисораката,рече: „Израилци,ивиештосебоитеодБога,слушајте!
17БогнаовојнародИзраилевгиизбранашите татковцииговоздигнанародоткогаживеешекако туѓинецвоЕгипетскатаЗемја,исовисокаракаго изведеоднеа
18Иоколучетириесетгодинигитрпешенивните маниривопустината
19ИоткакоуништиседумнародивоХанаанската земја,имјаподелиземјатасождрепка.
20Потоаимдадесудииоколучетиристотиниипедесет години,допророкотСамоил
21Потоапобараацар,иБогимгодадеСаул,синотна Кис,човекодплеметонаВенијамин,зачетириесет години
22Акогаготргна,имгоподигнаДавиддаимбидецар; накогоистотакамусведочешеирече:„Гонајдов Давид,синотЈесеев,човекпомоетосрце,којќеја исполнисетамојаволја.
23Одпотомствотонаовојчовек,Бог,споредсвоето ветување,муподигнанаИзраелСпасител,Исус.
24КогаЈованпрвпатгопроповедашепреднеговото доаѓањекрштевањетопокајнонасиотнароднаИзраел 25ИдодекаЈовангоисполнувашесвојотпат,рече:
28Ииаконенајдоакајнегопричиназасмрт,сепакго посакааПилатдабидеубиен.
29Икогагоисполнијасетоонаштобешенапишаноза Него,госимнааоддрвотоигоположијавогроб.
30НоБогговоскреснаодмртвите:
31Ибешевиденмногуденовиодониештодојдоасо НегоодГалилејавоЕрусалим,коисеНеговисведоци преднародот.
32Иниевиобјавувамерадоснавестдекаветувањето штоимбешедаденонататковците,
33Богнигоисполниистотонам,нивнитедеца,сотоа штоповторноговоскреснаИсуса;какоштое напишаноивовториотпсалм:ТисимојСин,денесте родив
34Аштосеоднесувадотоаштоговоскреснаод мртвите,сегавеќенемадасевраќанараспадливоста, тојречевака:„Ќетијададамбезбеднатамилостна Давид
35Затоатојвелииводругпсалм:„Недозволувај ТвојотСветецдавидирасипаност
36ЗаштоДавид,откакомуслужешенасвојотродпо волјаБожја,заспаибешеположенкајсвоитетатковци ивидерасипаност
37НоОној,когоБогговоскресна,невидерасипаност
38Такадазнаете,луѓеибраќа,декапрекуовојчовек висепроповедапростувањенагревовите
39Ипрекунегоситештоверуваатсеоправдуваатодсè, одкоенеможевтедасеоправдатесоМојсеевиотзакон.
40Затоа,пазетесе,даневеснајдетоа,заштосе зборувавопророците;
41Ете,виепрезрени,чудетесеизагинете:заштојас правамработавовашитеденови,работавокојанема даверувате,иаконекојвигосоопштитоа
42АкогаЈудејцитеизлегоаодсинагогата, незнабошцитемолеадаимсепроповедаатовие зборовиследнатасабота
43Акогасераспаднасобранието,многуЕвреии религиознипрозелитигиследеаПавлеиВарнава,кои зборувајќисонивгиубедуваадаостанатвоБожјата благодат.
44Аследнатасаботасесобраречисицелиотградзада гочуесловотоБожјо
45Но,когаЈудејцитеговидоамноштвото,се исполнијасозавистизборуваапротивонаштого зборувашеПавле,противречноихулејќи
46ТогашПавлеиВарнавасеосмелијаирекоа:„Треба прводависекажеБожјотослово;
47ЗаштотаканизаповедаГоспод,велејќи:тепоставив дабидешсветлинананезнабошците,задабидеш спасениедокраиштатаназемјата
48Икогагочујатоанезнабошците,серадувааиго прославијасловотоГосподово;
49ИсловотоГосподовобешеобјавенопоцелиоткрај
50НоЕвреитегипоттикнаапобожнитеичеснижении градскитепрвенци,иподигнаапрогонствопротив ПавлеиВарнава,игиистерааоднивнитекраишта
51Нотиегоистресоаправотодсвоитенозепротив нивидојдоавоИконија
52АученицитесеисполнијасорадостисоСветиот Дух.
1ИвоИконијаотидоаидвајцатазаедновосинагогата
2Но,невернитеЕвреигиподбуцнуваанезнабошцитеи
3Затоаостанаадолговреме,говорејќисмелово Господа,КојсведочешезасловотонаНеговата благодатидадезнациичудадасеправатсонивните раце
4Но,мноштвотонаградотбешеподелено:делго држатЕвреите,аделапостолите.
5Акогаимашенападинанезнабошците,аина Јудејцитесонивнитевладетели,задагинавредатида гикаменуваат,
6ТиебеасвеснизатоаипобегнаавоЛистраиДерба, градовитенаЛикаонија,ивообласташтосенаоѓа наоколу.
7ИтамугопроповедааЕвангелието
8АвоЛистраседешееденчовек,немоќенвонозете, инвалидодутробатанамајкаси,којникогашнеодел. 9ИстиотгослушнаПавлекакозборува:кој непоколебливогледајќигоиувидувајќидекаимавера дасеизлечи,
10Речесосиленглас:„Застаниисправенонанозе!И тојскокнаиодеше
11Анародот,когавидештонаправиПавле,гокрена гласот,велејќивоговоротнаЛикаонија:„Боговите дојдоакајнаскаколуѓе
12ИгонарекоаВарнава,Јупитер;иПавле,Меркуриј, бидејќитојбешеглавенговорник
13ТогашсвештеникотнаЈупитер,којбешепред нивниотград,донесеволовиивенципредпортитеи сакашедапринесежртвасонародот 14КогаслушнааапостолитеВарнаваиПавле,ја раскинааоблекатаивтрчаамеѓународот,викајќи: 15Ивелејќи:„Господа,зоштогоправитетоа?Иние смелуѓесосличнистрастисовас,ивипроповедамеда сесвртитеодовиесуетиконживиотБог,Којги создаденеботоиземјатаиморетоисèштоевонив 16Којвоминатотоимдозволувашенаситенародида одатпосвоитепатишта.
17Сепак,тојнесеостависебесибезсведоштво, бидејќиправешедобро,инидадедождоднеботои плоднивремиња,исполнувајќигинашитесрцасо хранаирадост
18Исоовиезборовималкугозадржуваанародот,да немупринесатжртви
19ИдојдоатамунекоиЕвреиодАнтиохијаиод Иконија,коигоубедијанародоти,откакогокаменуваа
20Но,когаученицитестоејаоколунего,тојстанаи
23Икогагипоставијазастарешинивосекојацркваи сепомолијасопост,гипредадоанаГоспода,воКого поверуваа
24ИоткакопоминаанизПисидија,дојдоаво Памфилија.
25ИкогагопроповедаасловотовоПерга,слегоаво Аталија
26ИоттамуотпловијавоАнтиохија,одкадештобеа препорачанинаБожјатаблагодатзаделотоштого исполнија
27Акогадојдоаијасобраацркватазаедно,имкажаа сèштонаправиБогсонивикакоимјаотворивратата навератананезнабошците.
28Итамуостанаадолговремесоучениците
ПОГЛАВЈЕ15
1АнекоилуѓештодојдоаодЈудејагипоучуваа браќатаирекоа:„Аконебидетеобрежаниспоред начинотнаМојсеј,неможетедасеспасите 2Затоа,когаПавлеиВарнаванемаамалирасправиии расправиисонив,решијаПавлеиВарнава,инекои другиоднив,даодатвоЕрусалимкајапостолитеи старешинитезаовапрашање
3Икогацркватагидоведоанапат,поминааниз ФеникаиСамарија,објавувајќигопреобраќањетона незнабошците,иимпринесоаголемарадостнасите браќа.
4ИкогадојдоавоЕрусалим,гипримијацрквата, апостолитеистарешините,иобјавијасèштонаправи Богсонив.
5Но,некоиодфарисескатасекташтоповеруваа, станааирекоа:„Требадасеобрежатидасезаповедаат дагопазатМојсеевиотзакон.
6Исесобрааапостолитеистарешинитедаго разгледаатовапрашање
7Акогаимашемногурасправии,Петарстанаиим рече:„Браќаибраќа,знаетедекапредмногувремеБог направиизбормеѓунас,панезнабошцитепрекумојата устадагослушаатсловотонаЕвангелието.иверувајте. 8ИБог,Којгипознавасрцата,сведочешезанив, давајќиимСветиотДух,истокакоштонинаправи;
9Инеправиразликамеѓунасинив,очистувајќиги нивнитесрцасовера
10Затоа,зоштогоискушуватеБога,задаимставите навратотнаученицитејарем,којнитунашите татковцинитуниенеможевмедагоносиме?
11Но,ниеверувамедекапрекублагодаттанаГоспод ИсусХристосќесеспасиме,какоитие
12Тогашцелотомноштвомолчешеигислушаше ВарнаваиПавле,кажувајќикаквичудаичуда направилБогмеѓунезнабошцитепрекунив.
13Аоткакотиезамолкнаа,Јаководговориирече: „Мажиибраќа,послушајтеме!
14СимеонраскажакакоБогнапочетокотгипосетил незнабошците,задаземеоднивнародзанеговотоиме 15Исотоасесогласуваатзборовитенапророците; какоштоенапишано,
16Послетоаќесевратамиповторноќегоизградам урнатиотДавидовиотскинија;иповторноќеги
18НаБогамусепознатиситенеговиделаод
19Затоа,мојатапресудаеданегивознемирувамеоние,
20Но,ниедаимнапишеме,дасевоздржуваатод идолскинечистотии,одблуд,иодзадавенииодкрв 21ЗаштоМојсејодстаритевремињаимавосекојград ониештоГопроповедаат,коисечитаатвосинагогите секојасабота
22Тогашимугодинаапостолитеистарешините, заедносоцелатацрква,даиспрататизбранилуѓеод своетодруштвовоАнтиохијасоПавлеиВарнава; имено,Јуда,поимеВарсава,иСила,главнилуѓемеѓу браќата
23Итиенапишааписмаодниввака;Апостолите, старешинитеибраќатагипоздравуваатбраќатаод незнабошцитевоАнтиохија,СиријаиКиликија:
24Какошточувме,некоиштоизлегоаоднас,ве вознемируваасозборови,гипоткопуваатдушитеваши, велејќи:„Требадабидетеобрезаниидагопазите законот,накоинеимдадовметаквазаповед
25Добронисечинеше,когасесобравмееднодушно, даиспратимекајвасизбранилуѓесонашитесакани ВарнаваиПавле,
26Луѓекоигизагрозијасвоитеживотизаиметона нашиотГосподИсусХристос
27ЗатоагииспративмеЈудаиСила,коиистотоќеви гокажатусно.
28ЗаштонаСветиотДухинамнисечинешедоброда невиположимепоголемтовародовиенеопходни работи;
29Дасевоздржуватеодјадењапринесенинаидолите, одкрв,иодзадавеноиодблуд;Одетедобро
30Икогабеаотпуштени,дојдоавоАнтиохија,икога гособраамноштвото,гопредадоапосланието
31Што,откакогопрочитаа,серадуваанаутехата
32АЈудаиСила,какоисамитепророци,сомногу зборовигипоттикнаабраќатаигипотврдија
33Иоткакоостанаатаму,сомирбеапуштениод браќатакајапостолите.
34Ипокрајтоа,наСиламуседопаднадаостанетаму
35ИПавлеиВарнаваостанаавоАнтиохија, поучувајќигоипроповедајќигословотоГосподово, заедносомногудруги
36АнеколкуденаоткакоПавлемуреченаВарнава: „Даодимепакидагипосетименашитебраќавосекој градкадештогопроповедавмесловотоГосподово,и давидимекакоќепостапат.
37ИВарнаварешидагоземесосебеЈован,поиме Марко
38НоПавлемислешедеканеедобродагоземесо себе,којтргнаодниводПамфилијаинеотидесонив наработа
39Арасправијатабешетолкуострамеѓунив,штотие серазделијаеденоддруг
40АПавлегоизбраСилаисизамина,браќатаго препорачаанаблагодаттаБожја.
41ИпоминанизСиријаиКиликија,потврдувајќиги црквите
1ТогашдојдевоДербаиЛистра,иете,тамубешееден ученик,поимеТимотеј,синнаеднажена,којабеше Еврејка,иповеруваше;нонеговиоттаткобилГрк:
2ЗаштодоброизвестуваабраќаташтобеавоЛистраи Иконија
3ТојсакаПавледаизлезесонего;игозедоаиго обрежаапорадиЈудејцитештобеавотиеместа,зашто знаејадекататкомуеГрк
4Идодекаодеанизградовите,имгидадоазаповедите задагичуваат,штобеапоставениодапостолитеи старешините,коибеавоЕрусалим.
5Такаицрквитесеосноваавовератаисекојдневносе зголемуваапоброј
6АкогаотидоанизФригијаиГалатија,иСветиотДух имзабранидагопроповедаатсловотовоАзија, 7ОткакодојдоавоМизија,сеобидоадаодатво Витинија,ноДухотнеимдозволи.
8Атие,минувајќипокрајМизија,слегоавоТроада 9ИнаПавлемусејавивидениеноќе;Застанаеден Македонецимусемолеше,велејќи:„Влезиво Македонијаипомогнини!
10Иоткакоговидевидението,веднашсепотрудивме даодимевоМакедонија,сосигурностсобравмедека ГосподнѐповикадаимгопроповедамеЕвангелието
11Затоа,отпуштениодТроада,дојдовмесоправпат воСамотракија,аследниотденвоНеаполис;
12АоттамувоФилипи,којеглавенграднатојделна Македонијаиколонија;аниебевмевотојгради престојувавмеодредениденови.
13Авосаботаизлеговмеодградотпокрајреката,каде штообичносемолеа;иседнавмеиимзборувавмена женитештоприбегнаатаму.
14АеднаженапоимеЛидија,продавачкана виолетови,одградотТијатира,којаМусепоклонуваше наБога,нèчу,чиештосрцеГосподгоотвори,зада внимаванаонаштогозборувашеПавле
15Икогасекрститааинејзиниотдом,таанèмолеше, велејќи:„АкомеоценивтедекасумвереннаГоспода, влезетевомојатакуќаиостанететамуИтаанè ограничуваше
16Исеслучи,додекаодевменамолитва,нèпресретна еднадевојкаобземенасодухнагатање,којана нејзинитегосподариимдонесеголемадобивкасо гатање:
17ИтиетргнаапоПавлеинас,ивикаа,велејќи:„Овие луѓесеслугинаСевишниотБог,коинигопокажуваат патотнаспасението
18ИтоагоправешемногуденовиНоПавле,тажен,се свртеимуреченадухот:Тизаповедамвоиметона ИсусХристосдаизлезешоднеа.Итојизлезеистиот час
19Акоганејзинитегосподаривидоадеканадежтаза нивнатадобивкаисчезна,гифатијаПавлеиСилаиги одведоанапазароткајвладетелите 20Игидоведекајсудиите,велејќи:„Овиелуѓе,Евреи, многуговознемируваатнашиотград 21Инаучетегиобичаите,коинениедозволенодаги примаме,нитудагипочитуваме,бидејќисмеРимјани. 22Амноштвотосекренапротивнив;
23Икогаимнанесоамногурани,гифрлијавозатвор, наложувајќимуначуваротдагичува.
24Кој,откакопримитаквообвинение,гитурнаво внатрешниотзатвориимгизацврстинозетево колците.
25АнаполноќПавлеиСиласемолеаимупеејана Бога,азатвореницитегислушаа
26Иодеднашнастанаголемземјотрес,такаштосе затресоатемелитеназатворот;
27Ачуваротназатворот,когасеразбудиодсон,иги видезатворскитевратиотворени,гоизвадимечоти сакашедасеубие,мислејќидеказатворениците побегнале.
28НоПавлеизвикасосиленглас,велејќи:„Неправи сизло,заштоситесметука
29Тогаштојповикасветлина,ивлезе,дојдетреперејќи ипаднапредПавлеиСила
30Игиизведенадворирече:„Господа,штодаправам задасеспасам?
31Атиерекоа:„ВерувајвоГосподаИсусаХриста,иќе сеспасиштиитвојотдом
32ИмугокажаасловотоГосподовоинаситештобеа вонеговиотдом
33Игизедевоистиотчасодноќтаиимгиизми раните;иведнашсекрститојиситенегови.
34Икогагивнесевосвојатакуќа,импоставијадењеи серадуваше,верувајќивоБогасосиотсвојдом
35Акогасераздени,судиитегииспратијаслугитеи имрекоа:„Пуштетегитиелуѓе!
36АчуваротназатворотмуреченаПавле: „Правицитеиспратијадатепуштат;сегаодииодисо мир
37НоПавлеимрече:„Тиенѐтепааотворено,бидејќи смеРимјани,инѐфрлијавозатвор;исеганèисфрлаат приватно?не,навистина;аманекадојдатсамиинека неизнесат
38.Службеницитеимгикажааовиезборовина судиите:итиесеуплашијакогачујадекасеРимјани 39Идојдоа,гимолеа,гиизведоаигизамолијадаси заминатодградот.
40Тиеизлегоаодзатворотивлегоавокуќатана Лидија,икогагивидоабраќата,гиутешијаизаминаа ПОГЛАВЈЕ17
1АкогапоминаанизАмфиполиАполонија,дојдоаво Солун,кадештоимашесинагоганаЕвреите 2АПавле,какоштобешенеговиотначин,влезекај нив,итрисаботниденаразговарашесонивспоред Писмото
3ОтворајќиитврдејќидекаХристосморалдастрадаи давоскресналодмртвите;идекаовојИсус,Коговиго
6Акоганегинајдоа,гопривлекоаЈасонинекоибраќа кајградскитеуправители,викајќи:„Ониештого превртеасветот,дојдоаиовде; 7КогогопримиЈасон;
8Иговознемиријанародотиградскитеуправители, когагослушнаатоа
9ИкогагиобезбедијаЈасонидругиот,гипуштијада сиодат.
10ИбраќатаведнашгииспратијаПавлеиСиланоќе воВерија,коидојдоатаму,отидоавосинагогатана Евреите
11ОвиебеапоблагородниодониевоСолун,затоашто гопримаасловотососетаподготвеностнаумоти секојдневногиистражувааПисматадалиетоатака
12Затоамногуминаоднивповеруваа;истотакаина чесниженикоибеаГрци,инамажи,ненеколку.
13Но,когаЕвреитеодСолундознаадекаБожјото словосепроповедалонаПавлевоБерија,дојдоаитаму игоразбрануваанародот.
14ИведнашбраќатагоиспратијаПавледаодикакода енаморето,аСилаиТимотејостанаатаму
15.АониештоговодеаПавлегодоведоавоАтина,и добијазаповеддоСилаиТимотејдадојдаткајнего набргу,тиесизаминаа
16АдодекаПавлегичекашевоАтина,неговиотдухсе разбранувашевонего,когаговидеградотцелосно предаденнаидолопоклонството
17ЗатоасерасправашевосинагогатасоЈудејцитеисо побожнителуѓеинапазаротсекојденсоониештосе среќаваасонего
18Тогашгосретнаанекоифилозофиодепикурејцитеи одСтоицитеАнекоирекоа:„Штоќекажеовојџагор?
други,сечинидекаТојекреаторначуднибогови, заштоимгопроповедашеИсусаивоскресението.
19ИгозедоаигоодведоавоАреопаг,велејќи:„Дали можемедазнаемештоеовановоучењезакое зборуваш?
20Заштотипринесувашнекоичудниработидо нашитеуши:затоабисакаледазнаемештозначаттие работи.
21(ЗаштоситеАтињаниистранциштобеатамуго поминаасвоетовремевоништодруго,освендакажат илидаслушнатнештоново.)
22ТогашПавлезастанасредеМарсовиотридирече: „Атинскилуѓе,сфаќамдекавосèстепремногу суеверни.
23Зашто,додекапоминувавигигледавтвоите побожности,најдовжртвениксоовојнатпис:НА НЕПОЗНАТИОТБОГЗатоа,накоговиенезнаејќиму сепоклонувате,јасвигообјавувам
24Бог,којгосоздадесветотисештоевонего,бидејќи еГосподарнанеботоиназемјата,неживеевохрамови направенисораце; 25Нитусепоклонувасочовечкираце,какодаму требанешто,бидејќинаситеимдаваживот,здивисè; 26Иодеднакрвгисоздадеситенародиналуѓезада живеатнасетолиценаземјата,игиопредели времињаташтобеапретходноодреденииграницитена нивнотоживеење;
27ЗадагобараатГоспода,акоможебиго почуствуваатигонајдат,иаконеедалекуодсекојод
камен,врежаносоуметностичовечказамисла 30ИнавремињатанаованезнаењеБогимнамигна;но сегаимзаповеданасителуѓедасепокајатнасекаде: 31Затоаштотојодредиденвокојправедноќемусуди насветотпрекучовекотштогоодреди;заштотојим дадеуверувањенасителуѓе,сотоаштоговоскресна одмртвите
32Акогаслушнаазавоскресениетонамртвите,некои сепотсмеваа,адругивелеа:„Ќетеслушнемепакзатоа 33Павлесизаминаоднив
34Но,некоилуѓесепридружијаконнегоиповеруваа, меѓукоибешеиДионисијАреопагитиеднаженапо имеДамарисидругисонив ПОГЛАВЈЕ18
1ПооваПавлезаминаодАтинаидојдевоКоринт; 2ИнајдееденЕвреинпоимеАкила,роденвоПонт, неодамнадојденодИталија,сосвојатаженаПрискила; (затоаштоКлавдијимзаповедалнаситеЕвреидаси заминатодРим:)идошолкајнив
3Ибидејќибешеодистзанает,останасониви работеше,заштопорадинивнатаработатиебеашатори. 4Атојразмислувашевосинагогатасекојасаботаиги убедувашеЈудејцитеиГрците
5АкогаСилаиТимотејдојдоаодМакедонија,Павле бешепритиснатводухотиимпосведочинаЈудејците декаИсусеХристос
6Акогатиесеспротивставијаихулеа,тојјазатресе облекатаиимрече:„Вашатакрвнекабиденавашите глави;Јассумчист:отсегапанатамуќеодамкај незнабошците.
7Иотидеоттамуивлезевокуќатанаеденчовек,по имеЈуст,којсепоклонувашенаБога,чијдомтешкосе спојувашесосинагогата.
8АКрисп,началникотнасинагогата,поверуваво ГосподасосиотНеговдом;имнозинаодКоринтјаните штослушнааповерувааисекрстија.
9ТогашГосподмуреченаПавленоќесовидение:„ Неплашисе,тукузборувајинемолчи!
10Заштојассумсотебеиникојнемадатенатерадате повреди,заштоимаммногународвоовојград 11Иостанатамуеднагодинаишестмесеци, поучувајќигоБожјотословомеѓунив
12АкогаГалионбешезаменикнаАхаја,Евреите еднодушносепобунијапротивПавлеигоодведоана судот.
13Велејќи:„ОвојгиубедувалуѓетодаМусе поклонуваатнаБогаспротивноназаконот
17ТогашситеГрцигозедоаСостен,началникотна синагогата,игопретепаапредсудот.АГалионесе грижешезаништоодтиеработи
18Поова,Павлеостанатамууштедолговреме,а потоагиоставибраќатаиотпловиоттамувоСирија,а сонегоиПрискилаиАкила;откакојаскратиглавата воКенхреја,заштоимашезавет
19ИдојдевоЕфесигиоставитаму,асамиотвлезево синагогатаисерасправашесоЈудејците
20Когагопосакаадаостанеподолговремесонив,тој несесогласи;
21Носепоздрависонив,велејќи:„Морамдаго празнувамовојпразникштодоаѓавоЕрусалим,нопак ќесевратамкајвас,акосакаБогИотпловиодЕфес
22АкогаслетавоЦезареја,отидеијапоздрави црквата,слезевоАнтиохија.
23Иоткакопоминатамунекоевреме,отидеипоредја обиколицелатаземјаГалатијаиФригија,зајакнувајќи гиситеученици.
24АеденЕвреинпоимеАполос,роденво Александрија,елоквентенчовекимоќенвоПисмото, дојдевоЕфес.
25ОвојчовекбешепоучензаГосподовиотпат;исо горливдух,зборувашеипоучувашевнимателноза Господовитеработи,знаејќисамозакрштевањетона Јован
26Атојпочнасмелодазборувавосинагогата:Кого, когагослушнааАкилаиПрискила,гоодведоакајсебе иподобромугообјаснијаБожјиотпат
27ИкогасакашедапоминевоАхаја,браќатанапишаа, поттикнувајќигиученицитедаГопримат:Кој,кога дојде,импомогнамногунаониештоповеруваапреку благодатта
28ЗаштотојсилногиубедувашеЕвреите,итоајавно, покажувајќипрекуПисмотодекаИсусеХристос
ПОГЛАВЈЕ19
1Исеслучи,додекаАполосбешевоКоринт,Павле, откакопоминанизгорнитебрегови,дојдевоЕфес,и најденекоиученици,
2Тојимрече:„ДалигопримивтеСветиотДухоткако поверувавте?Атиемурекоа:„Несмечуледалиима СветиДух
3Атојимрече:„Соштотогашсекрстивте?Атие рекоа:доЈовановотокрштевање.
4ТогашПавлерече:„Јованнавистинакрштевашесо крштевањетонапокајание,велејќимунанародотда веруваатвоОнојштотребададојдепонего,односно воХристосИсус
5Когагослушнааова,секрстијавоиметонаГоспод Исус.
6АкогаПавлегиположирацетеврзнив,СветиотДух слезеврзнив;итиезборуваанајазициипророкуваа
7Асителуѓебеаоколудванаесет
8Ивлезевосинагогатаихраброзборувашетримесеци, расправајќииубедувајќигиработитезаБожјото царство
9Но,когануркачитесезакоравијаинеповеруваа,туку зборуваалошозатојпатпредмноштвото,тојсе
марамчињаилипрестилки,иболеститесеоддалечуваа однивизлитедуховиизлегувааоднив
13ТогашнекоиодскитницитеЕвреи,егзорцисти,се нафатијадагоповикаатиметонаГосподИсуснад ониештоимаазлидухови,велејќи:„Везаколнувамево Исуса,КогоПавлегопроповеда
14АимашеседумсиновинаеденСкева,Евреин,и свештеничкипоглавар,којгонаправитоа.
15Азлиотдуходговориирече:„ГознамИсуса,аго знамПавле;нокоистевие?
16.Ачовекотвокојбешезлиотдухскокнаврзнив,ги совладаигипобеди,такаштотиеизбегааодтаакуќа голииранети
17ИтоаимбешепознатонаситеЕвреииГрцикои живеејавоЕфес;иситегиобзедестрав,ииметона ГосподИсуссевозвеличи
18Амнозинаштоповеруваадоаѓаа,гиисповедааиги кажуваасвоитедела
19Многуминаодониештосезанимаваасољубопитни уметностигисобраасвоитекнигиигиизгореапред сителуѓе;
20ТакаБожјотословорастешеипреовладуваше
21Позавршувањетонаова,Павленамисливодухот, когапоминанизМакедонијаиАхаја,даодиво Ерусалим,велејќи:„Откакоќебидамтаму,морамдаго видамиРим.
22ИиспративоМакедонијадвајцаодониештому служеа,ТимотејиЕраст;нотојсамиотостанавоАзија еднасезона.
23Ивоистовременесепојавималамешаницаоколу тојпат
24Зашто,еденчовекпоимеДимитриј,сребреник,кој правешесребренисветилиштазаДијана,неимдонесе маладобивканамајсторите;
25Когогиповиказаедносоработницитеодслични занимањаирече:„Господа,знаетедекасоовојзанает гоимамесвоетобогатство
26Освентоа,гледатеислушате,декаовојПавлене самвоЕфес,тукуречисинизцелаАзија,убедии одвратимногународ,велејќидекатиенесебогови, направенисораце.
27Такаштонесамоовојнашзанаетевоопасностда сепоништи;ноидасепрезрехрамотнаголемата божицаДијанаидасеуништинејзината
28Акогагислушнааовиезборови,сенаполнијасо гневиизвикаа,велејќи:„ГолемаеДијанаодЕфес“
31ИнекоиодначалникотнаАзија,коибеанегови пријатели,испратијакајнегозаданесакадавлезево театарот
32Некоивикааедно,адругидруго,заштособранието бешезбунето;апоголемиотделнезнаешезоштосе собраа
33ИгоизвлекоаАлександародмноштвото,а Јудејцитегоизведоа.ИАлександарѕвонешесораката исакашедасебранипреднародот
34Но,когадознаадекатојеЕвреин,ситевоеденглас околудвачасаизвикаа:„ГолемаеДијанаодЕфес“.
35Акогаградскиотслужбеникгосмиринародот,рече: „Ефесци,којчовекетамуштонезнаедекаградотна ЕфешанитееобожавателнаголематабожицаДијанаи наликотштопаднаодЈупитер?
36Затоа,бидејќинеможедасезборувапротивтоа, требадабидететивкииданеправитеништоизбрзано
37Заштовиегидоведовтеовдеовиелуѓе,коинесе ограбувачинацркви,нитупакхулницинавашата божица
38Затоа,акоДимитријизанаетчиитештосесонего имаатнекакваработапротивнекого,законотеотворен, аимаипратеници:некасерасправаатеденсодруг
39Но,акопрашатенештововрскасодругиработи, тоаќесеодрединазаконскисобир.
40Зашто,ниесмевоопасностдабидемедоведениво прашањезаденешниотметеж,бидејќинемапричина порадикојаможемедададемесметказаовојметеж.
41Акогагоречетоа,гораспуштисобирот
ПОГЛАВЈЕ20
1Иоткакопрестанавревата,Павлегиповика учениците,гипрегрнаизаминадаодивоМакедонија.
2Акогагипоминатиекраиштаимногугипоттикна, дојдевоГрција,
3Итамуостанатримесеци.ИкогаЕвреитегочекаа, додекасакашедаотпловивоСирија,тојсакашедасе вратинизМакедонија
4ИтамугопридружувашевоАзијаСопатеродБерија; аодСолунјанитеАристархиСекунд;иГајДербискии Тимотеј;аодАзијаТихикиТрофим
5ОвиештоодеапреднасостанаазанасвоТроада.
6ИотпловивмеодФилипиподеновитенабесквасните лебовиидојдовмекајниввоТроадазапетдена;каде штопрестојувавмеседумдена.
7Анапрвиотденодседмицата,когаученицитесе собраадакршатлеб,Павлеимпроповедаше,подготвен дазаминеутре;игопродолжилговоротдополноќ.
8Иимашемногусветлавогорнатасоба,кадештобеа собранизаедно.
9Атамуседешенапрозорецотеденмладчовекпоиме Евтих,којзаспаводлабоксон;
10АПавлеслезе,паднаврзнегои,прегрнувајќиго, рече:„Немачетесе;заштонеговиотживотевонего.
11Икогасеврати,кршешелеб,јадешеизборуваше долго,дуридопладне,пасизамина
12Игодоведоамладиотчовекжив,инебеамалку утешени
13Аниеотидовмепреддаброимеиотпловивмедо Асос,тамусакајќидагопримимеПавле,заштотака нареди,мислејќидаодипешки
14АкогасесретнасонасвоАсос,гопримивмеи дојдовмевоМитилена
15Иотпловивмеоттаму,аследниотдендојдовме
16ЗаштоПавлерешидапловипоЕфес,заштоне сакашедагопоминевреметовоАзија,заштопобрза, акобешеможно,дабидевоЕрусалимнаденотна Педесетницата.
17ИодМилетиспративоЕфесигиповика старешинитенацрквата
18АкогадојдоакајНего,тојимрече:„Знаете,од првиотденкогадојдоввоАзија,какобевсовасвосите времиња;
19СлужејќимунаГосподасосетапонизностнаумот, исомногусолзииискушенија,штомеснајдоапоради заседаниетонаЈудејците.
20Икаконезадржавништоштовибешекорисно,туку випокажавивепоучивјавноиодкуќадокуќа, 21СведочејќиимнаЕвреитеинаГрците,покајание конБогаиверавонашиотГосподИсусХристос 22Исега,ете,одамврзанводухотвоЕрусалим,не знаејќиштоќемеснајдетаму.
23ОсвентоаштоСветиотДухсведочивосекојград, велејќидекамепребиваатоковииневолји
24Но,ништоодовиеработинемепридвижува,ниту госметамзадрагмојотживот,задагозавршаммојот патсорадостислужбаташтојапримиводГоспод Исус,задасведочамзаЕвангелиетонаБожјата благодат
25Исега,ете,знамдекаситевие,меѓукоиотидов проповедајќигоцарствотоБожјо,немаповеќедаго гледатемоетолице
26Затоавенаведувамдагозапишетеовојдендекасум чистодкрвтанасителуѓе.
27ЗаштонесеоддалечивдавигиобјавамситеБожји совети
28Затоа,внимавајтенасебеинацелотостадо,надкое СветиотДухвепоставизанадгледници,задајапасете Божјатацрква,којаТојјакуписосвојатакрв
29Зашто,овагознам,декапомоетозаминувањеќе влезатмеѓувасжестокиволци,коинемадагоштедат стадото
30Исамитеодвасќесепојаватлуѓекоиќезборуваат изопачениработизадагиповлечатученицитепосебе 31Затоа,внимавајтеизапомнетедекавопериододтри годининепрестанавдапредупредувамсекојаноќиден сосолзи
32Исега,браќа,вепредавамнаБогаинасловотона Неговатаблагодат,коеможедавеизградиидавидаде наследствомеѓуситеосветени
33Несумпосакувалничиесребро,златоилиоблека
34Да,виесамитезнаетедекаовиерацемислужеана
35Сèвипокажавдека,трудејќисе,требадаги
38Најмногутагувампорадизборовитештогикажа,да негогледаатповеќенеговотолице.Итиего придружуваадобродот
ПОГЛАВЈЕ21
1Исеслучи,откакобевмеизвлечениодниви тргнавме,дојдовмесоправпатдоКус,аследниотден доРодос,аоттамудоПатара
2ИнајдовмекорабштопловиконФеникија,се качивмеитргнавме
3АкогагооткривмеКипар,гооставивмеодлевата страна,отпловивмевоСиријаислетавмевоТир,зашто тамубродоттребашедагоослободинејзиниоттовар
4Икоганајдовмеученици,останавметамуседумдена, којпрекуДухотмуреченаПавледанеодиво Ерусалим
5Акогагизавршивметиеденови,отидовмеиси отидовме;иситенѐдоведоанапат,сожениидеца, додеканеизлеговмеодградот,аниеклекнавмена бреготисепомоливме
6Икогасеоставивмееденсодруг,секачивмена бродот;ипаксевратијадома
7АкогагозавршивменашиотпатодТир,дојдовмево Птолемаида,гипоздравивмебраќатаиостанавмекај ниведенден
8Аутредентание,коибевмеодПавловотодруштво, отидовмеидојдовмевоЦезареја,ивлеговмеводомот наевангелистотФилип,којбешееденодседумте;и останасонего
9Иистиотчовекимашечетириќерки,девици,кои пророкуваа
10Идодекапрестојувавметамумногуденови,од Јудејаслезееденпророк,поимеАгав.
11Акогадојдекајнас,гозедепојасотнаПавле,ги врзарацетеинозетеирече:„ВакавелиСветиотДух: ЕвреитевоЕрусалимќеговрзатчовекотштого поседуваовојпојасиќегопредадатворацетена незнабошците
12Акогагочувметоа,иниеиониеодтоаместо,Го молевмеданеодивоЕрусалим
13ТогашПавлеодговори:„Штосакашдаплачешида мигоскршишсрцето?заштојассумподготвеннесамо дабидамврзан,тукуидаумрамвоЕрусалимзаимето наГосподИсус
14Акоганесакашедасеубеди,ниепрестанавме, велејќи:„ДабидеволјатаГосподова!
15Апотиеденовигизедовменашитеколиисе искачивмевоЕрусалим
16СонасотидоаинекоиодученицитеодЦезареја,и доведоасосебееденМнасонодКипар,старученик, кајкоготребадаживееме.
17АкогадојдовмевоЕрусалим,браќатанѐпримијасо задоволство
18АследниотденПавлевлезесонаскајЈаков;исите старешинибеаприсутни
19Икогагипоздрави,особеноимкажаштоБог направилмеѓунезнабошцитепрекусвојатаслужба 20Акогагочујатоа,ГопрославијаГосподаиМу рекоа:„Гледаш,брате,колкуилјаднициЕвреиверуваат; иситесеревноснизазаконот:
21ИтиесеизвестенизатебедекагиучишситеЈудејци,
22Значи,штоетоа?мноштвотоморадасесобере: заштоќечујатдекасидојден
23Затоанаправигооваштотигокажуваме:Имаме четворицамажикоиимаатзавет;
24Земигииочистисесонивитерајгизадасиги избричатглавите;ноитисамиотдаодишуредноида гопазишзаконот
25Штосеоднесувадонезнабошцитекоиверуваат, напишавмеизаклучивмедекатиенезабележуваат таквонешто,освенсамодасечуваатодпринесување наидолите,одкрв,иодзадавенииодблуд
26ТогашПавлегизеделуѓетоиследниотден, очистувајќисесонив,влезевохрамот,задагоозначи исполнувањетонаденовитенаочистување,додекане сепринесежртвазасекојоднив.
27Акогасенавршијаседумтеденови,Евреитеод Азија,когаГовидоавохрамот,горазбудијасиот народиположијарацеврзнего,
28Извикувајќи,луѓеИзраелци,помогнете:Овае човекотштогипоучувасителуѓенасекадепротив народот,законотиоваместо;
29(Заштоипретходноговидоасонеговоградот ТрофимЕфесец,закогомислеадекаПавлегодонелво храмот).
30Исиотградсераздвижи,анародотистрчазаедно, гозедоаПавлеигоизвлекоанадвородхрамот,а вратитеведнашбеазатворени.
31Икогасакаадагоубијат,началникотначетатаму стигнавестдекацелиотЕрусалимевометеж
32Тиеведнашзедоавојнициистотнициипритрчаа коннив,икогагивидоаначалникотивојниците, оставијадаготепаатПавле
33Тогашначалникотсеприближи,гозедеизаповеда даговрзатсодвесинџири;ипобаракојетојишто направил
34Анекоивикааедно,другидруго,меѓумноштвото; 35Икогадојденаскалите,бешетака,штогоносеа војницитепорадинасилствотонанародот
36Зашто,мноштвотонародгоследешеивикаше: „Бегајго!“
37ИдодекаПавлетребашедагоодведатвозамокот, тојмуреченаначалникот:„Можамлидатизборувам? Којрече,можешлидазборувашгрчки?
38ЗаремнесититојЕгипќанец,којпредовиеденови кренавреваиизведевопустинатачетириилјадилуѓе убијци?
39НоПавлерече:„ЈассумЕвреинодТарс,градво Киликија,граѓаниннаникаковград; 40Акогамудадедозвола,Павлезастананаскалитеи мумавташесоракатананародотИкоганастана голематишина,тојимзборувашенахебрејскијазик, велејќи:
1Луѓе,браќаитатковци,слушајтејамојатаодбрана штовијадавамсега
2(Акогаслушнаадекаимзборуванахебрејскијазик, тиеуштеповеќемолчеа,итојрече:)
3ЈассумнавистиначовекЕвреин,роденвоТарс,град воКиликија,новоспитанвоовојградпреднозетена Гамалиелипоученспоредсовршениотначинна законотнататковцитеибилревносенконБоже,како штостеситевиеденес
4Ијасгопрогонуваввакадосмрт,врзувавидававво затвориимажиижени
5Какоштосведочиипрвосвештеникотицелиотимот настарешините,одкоидобивписмадобраќатаи отидоввоДамаск,дагидоведамониештобеатаму врзанивоЕрусалим,задабидатказнети.
6Исеслучи,когапатувависеприближувавдоДамаск околупладне,одеднашоднеботозаблескаголема светлинаоколумене.
7Ипаднавназемјаичувгласкакомивели:Савле, Савле,зоштомепрогонуваш?
8Ајасодговорив:Којсити,Господи?Атојмирече: ЈассумИсусодНазарет,Коготигопрогонуваш 9Аониештобеасомененавистинајавидоа светлинатаисеуплашија;нотиенегочујагласотна онојштомизборуваше
10Иреков:Штодаправам,Господи?ИГосподми рече:СтанииодивоДамаск;итамуќетибидекажано засèштотиеопределенодаправиш
11Икоганеможевдајавидамславатанатаасветлина, воденаодрацетенаониештобеасомене,дојдовво Дамаск
12ИеденАнанија,побоженчовекспоредзаконот,кој имашедобаризвештајзаситеЕвреиштоживеејатаму, 13Иистиотчаспогледнавконнего
14Атојрече:„Боготнанашитетатковцитеизбра,за дајазнаешНеговатаволјаидаговидишПраведникот идагочуешгласотнанеговатауста
15Заштоќебидешнеговсведокпредсителуѓезаона штосиговиделислушнал.
16Асегазоштозаостануваш?стани,крстисеиизмиј гисвоитегревови,повикувајќигоиметоГосподово
17Исеслучи,когаповторнодојдоввоЕрусалим,дури идодекасемолеввохрамот,беввозанес;
18Иговидовкакомивели:„Побрзајиизлезибрзоод Ерусалим,заштонемадагоприматтвоетосведоштво замене
19Иреков:Господи,знаатдекагизатворавигитепав восекојасинагогаониештоверуваавоТебе.
20АкогасепролеакрвтанатвојотмаченикСтефан,и јасстоевисесогласивнанеговатасмртијачував облекатанаониештогоубиваа
21Атојмирече:„Одиси,заштоќетеиспратам далекукајнезнабошците
22Имудадоаслушањенаовојзбор,апотоагокренаа својотгласирекоа:„Бегајготаквиотчовекодземјата, заштонеедостојнодаживее
23Идодекавикаа,јасоблекоаоблекатаифрлааправ вовоздухот,
24Главниоткапетанзаповедадагодоведатвозамокот изаповедадагоиспитаатсокамшикување;задазнае зоштотакавикаатпротивнего
25Идодекаговрзуваасотанги,Павлемуречена стотникотштостоешекајнего:„Далиедозволенода
26Когастотникотгослушнатоа,отидеимуречена
27Тогашдојдеглавниоткапетанимурече:„Кажими, далисиРимјанин?Тојрече:Да.
28Аначалникотодговори:„Соголемасумајадобив овааслободаАПавлерече:Но,јассеродивслободен 29Тогашведнашсеоддалечијаоднего,штотребаше дагоиспита;
30Утредента,бидејќисакашедазнаезоштоеобвинет одЕвреите,гоодврзаоднеговитечетииимзаповеда дасепојаватпрвосвештеницитеисиотнивенсовет,па госимнаПавлеигопоставипреднив.
ПОГЛАВЈЕ23
1АПавле,искреногледајќигособорот,рече:„Браќаи браќа,доденесживеамсосетачистасовестпредБога 2ИпрвосвештеникотАнанијаимзаповеданаониешто стоејапокрајнегодагоудираатпоуста
3ТогашПавлемурече:„Богќетеудри,обелеѕид, заштоседишдамисудишспоредзаконотизаповедаш дамеудираатспротивноназаконот?
4Аониештостоеја,рекоа:„Далигонавредуваш Божјиотпрвосвештеник?
5ТогашПавлерече:„Незнам,браќа,декатоје првосвештеник,заштоенапишано:„Незборувајзлоза началникотнасвојотнарод.
6Но,когаПавлеразбрадекаедниотделсесадукеи,а другиотфарисеи,извиканасоборот:„Луѓеибраќа,јас сумфарисеј,синнафарисеј:однадежтаи воскресениетонамртвитесумповиканвопрашање 7Акогагоречетоа,настанарасправијамеѓу фарисеитеисадукеите,имноштвотосеподели.
8Заштосадукеитевелатдеканемавоскресение,ниту ангел,нитудух,афарисеитегиисповедаатидвете 9Исекренаголемвик,акнижницитештобеаод фарисеитестанааисескараа,велејќи:„Ненаоѓамезло воовојчовек;ноакомузборувалдухилиангел,дане себоримепротивБог.
10Акоганастанаголемарасправија,началникот, плашејќиседекаПавлеќебидераспарченоднив,им заповеданавојницитедаслезатидагозематсосила одмеѓусебеидагодоведатвозамокот
11АследнатаноќГосподзастанапокрајнегоирече:„ БидирадосенПавле!
12Акогасераздени,некоиодЈудејцитесесобрааисе обврзаасопроклетство,велејќидеканемадајадатниту дапијатдодеканегоубијатПавле
13Атиебеаповеќеодчетириесетштогонаправија овојзаговор
14Идојдоакајпрвосвештеницитеистарешинитеи
17ТогашПавлеповикаеденодстотницитекајсебеи рече:„Доведетегоовојмладчовеккајначалникот, заштоиманештодамукаже
18Игозеде,годоведекајначалникотирече: „ЗатвореникотПавлемеповикакајсебеимемолеше датигодоведамовојмладчовек,којимаштодати каже
19Тогашначалникотгофатизарака,отидесонего настранаигопраша:„Штоимашдамикажеш?
20Атојрече:„Евреитесесогласијадатепосакаатутре дагосимнешПавленасоборот,какодаќегопрашаат нештопосовршено
21.барамветувањеодтебе.
22Тогашначалникотгопуштимладиотчовекдаси одиимузаповеда:„Немојдакажешникомудекамиго кажатоа.
23Иповикаприсебедвајцастотници,велејќи: „ПодготвидвестевојницидаодатвоЦезареја,шеесет идесеткоњанициидвестекопјестивотретиотчасод ноќта;
24Идајтеимживотни,задагокачатПавлеидаго доведатнабезбеднокајуправителотФеликс.
25Инапишаписмовака:
26КлавдијЛисијмуиспраќапоздравнанајдобриот управителФеликс.
27ОвојчовекбешефатенодЕвреитеитребашеда бидеубиеноднив
28Икогасакавдајазнампричинатапорадикојаго обвинија,гоизведоввонивниотсовет
29Когогосфативдекаеобвинетзапрашањаод нивниотзакон,нодеканемаништодостојнозасмрт илизаобврзници
30АкогамикажаадекаЕвреитегочекааттојчовек, веднашиспративкајтебеиимзаповедавнанеговите обвинителидакажатпредтебештоимаатпротивнего Збогум
31Тогашвојниците,какоштоимбешезаповедано,го фатијаПавлеигодоведоаноќевоАнтипатрис 32Утредентагиоставијакоњаницитедаодатсонегои севратијавозамокот.
33Кој,когадојдоавоЦезарејаимугопредадоа посланиетонауправителот,мугопретставијаиПавле 34Акогагувернеротгопрочитаписмото,прашаза којапровинцијаетојИкогаразбрадекаеодКиликија; 35Ќетеслушнам,речетој,когаќедојдатитвоите обвинители.ИзаповедадагочуваатвоИродовиотсуд.
ПОГЛАВЈЕ24
1ПопетденадојдепрвосвештеникотАнанијасо старешинитеисоеденговорникпоимеТертул,којго известиуправителотпротивПавле. 2Икогабешеповикан,Тертулпочнадагообвинува, велејќи:„Гледајќидекасотебеуживамевоголема тишинаидекасотвојатапромисласеправатмногу достојниделанаовојнарод, 3Гоприфаќамесекогаш,инаситеместа, најблагороденФеликс,сосетаблагодарност 4Ипокрајтоа,заданетибидамдополнителнодосаден, темоламданèслушнешодтвојатамилостнеколку зборови
5Зашто,овојчовекгонајдовмезаразенчовеки поттикнувачнабунтмеѓуситеЕвреипоцелиотсвети
6Којистотакасеобидедагоосквернихрамот; 7НоначалникотЛисијадојденанасисоголемо насилствогоодзедеоднашитераце, 8Заповеданасвоитеобвинителидадојдаткајтебе: испитувајќикогосамиотможешдазнаешзасетотоа, заштогообвинуваме
9ИЕвреитесесогласија,велејќидекатоаетака 10ТогашПавле,откакоуправителотмумавнада зборува,одговори:„Бидејќизнамдекамногугодиниси судијанаовојнарод,јассиодговарамуштепорадосно. 11Зашто,задаразбереш,декаимауштедванаесет денаоткакоотидоввоЕрусалимдасепоклонам 12Инеменајдоавохрамотдасерасправамсоникого, нитудагокревамнародот,нитувосинагогите,нитуво градот
13Нитуможатдагодокажатоназаштосегаме обвинуваат
14Но,тигопризнавамова,декаспоредначинотнакој тиегонарекуваатерес,такамусепоклонувамнаБогот намоитетатковци,верувајќивосèштоенапишаново Законотивопророците
15ИимајтенадежвоБога,штоитиесамитего дозволуваат,декаќеимавоскресениенамртвите,ина праведнитеинанеправедните
16Изатоасевежбам,секогашдаимамсовестбез навредапредБогаиконлуѓето
17Сега,помногугодини,дојдовдамудонесам милостинанамојотнародиприноси.
18ТогашнекоиЕвреиодАзијаменајдоаочистенво храмот,нитусомноштво,нитусометеж
19Којтребашедабидеовдепредтебеидасепротиви, акоимаанештопротивмене
20Или,пак,некакажатовиеовде,аконашленешто злоштоправивомене,додекастоевпредсоборот, 21Освензаовоједенглас,штоизвикавстоејќимеѓу нив:„Допирајќиговоскресениетонамртвите,јассум доведенвопрашањеодвасденес.
22АкогаФеликсгослушнатоа,знаејќиготојпат подобро,гиодложиирече:„Когаќеслезеначалникот Лисија,началникотнаЛисија,ќејазнамсèштое твојатаработа
23ИмузаповеданаеденстотникдагочуваПавлеида муоставислободаиданемузабранувананикојод неговитепознаницидамуслужиилидадојдекајнего 24Апонеколкуденови,когадојдеФеликссосвојата женаДрусила,којабешеЕврејка,гоиспратиПавлеи гочузавератавоХриста 25Идодекаразмислувашезаправедноста, воздржаностаиидниотсуд,Феликссепотресеи
26Тојсенадевашеидекатребашедамубидатдадени
ПОГЛАВЈЕ25
1АкогаФестдојдевопокраината,потриденасе вознесеодЦезарејавоЕрусалим.
2Тогашпрвосвештеникотијудејскиотпоглаварго известијапротивПавлеигомолеа:
3Ипосакамилостпротивнего,задагоиспративо Ерусалим,задагоубијат.
4НоФестодговоридекаПавлетребадасечуваво Цезареја,атојсамиотнаскородазаминетаму 5Затоа,речетој,коимеѓувассеспособни,некаодат соменеинекагообвинатовојчовек,аковонегоима некаквозло.
6Икогаостанамеѓунивповеќеоддесетдена,слезево Цезареја;аутредентаседејќинасудскатастолица заповедадагодоведатПавле.
7Акогадојде,ЕвреитештослегоаодЕрусалим застанаанаоколуимуналожијанаПавлемногуи тешкижалби,коинеможеадагидокажат.
8Додекатојсамиотодговараше:„Јасништонесум навредилнитупротивјудејскиотзакон,нитупротив храмот,нитупротивцезарот.
9НоФест,сакајќидаимседопадненаЈудејците,му одговоринаПавлеирече:„ЌеотидешливоЕрусалим итамудабидешсудензатоапредмене?
10ТогашПавлерече:„СтојампредсудотнаЦезар, кадештотребадабидамсуден;
11Зашто,акосумпрестапникилисумнаправилнешто штоедостојнозасмрт,одбивамданеумрам; АпелирамдоЦезар
12ТогашФест,когасепосоветувашесособорот, одговори:„Далитисежалешенацезарот?ќеотидеш кајЦезар
13Понеколкуденови,царотАгрипаиБерникадојдоа воЦезарејадагопоздраватФест
14Акогабеатамумногуденови,Фестмујасоопшти нацаротПавловото,велејќи:„Еденчовекостанаво оковиодФеликс
15Закого,когабеввоЕрусалим,првосвештеницитеи јудејскитестарешинимеизвестија,сакајќидамусудат.
16Накоиимодговорив:„Римјанитенесеначинда издадатнекогодаумре,предобвинетиотдагиима обвинетителицевлицеидаимадозволасамда одговаразазлосторствотоштоепоставенопротивнего
17Затоа,когадојдоаовде,утредентаседнавна судискотостолчебезникаквоодлагањеизаповедавда гоизведатчовекот
18Противкогокогастанааобвинителите,неподнесоа никаквообвинениезатаквиработикакоштомислев: 19Ноимааодреденипрашањапротивнегозанивното суевериеизаеденмртовИсус,закогоПавлепотврди декаежив.
20Ибидејќисесомневаввотаквипрашања,гопрашав далиќеодивоЕрусалимитамуќебидесудензаовие работи
21Но,когаПавлеапелирашедабидезадржанна сослушувањетонаАвгуст,заповедавдагочуваат додеканегоиспратамкајЦезар
22ТогашАгрипамуреченаФест:„Ијассамиотбиго слушналтојчовек.Утре,речетој,ќегослушнете.
викајќидеканетребадаживејповеќе
25Но,когасфативдеканенаправилништодостојноза смрт,идекатојсамиотсежалелдоАвгуст,решивда гоиспратам
26Закоинемамштодамунапишамнамојотгосподар Затоа,гоизведовпредтебе,аособенопредтебе,царе Агрипа,за,поиспитувањето,даимамнештода напишам.
27Заштомисечининеразумнодасеиспрати затвореник,анедасеозначуваатзлосторстваташтосе направенипротивнего.
ПОГЛАВЈЕ26
1ТогашАгрипамуреченаПавле:„Тиедозволенода зборувашзасебеТогашПавлејаиспружиракатаиси одговори:
2Сесметамдекасумсреќен,цареАгрипа,заштоќе одговарамденеспредтебезасетооназаштоме обвинуваатЕвреите:
3Особенозатоаштознамдекасиекспертзасите
моламтрпеливодамеслушаш.
4Мојотначиннаживотодмојатамладост,којбеше најпрвомеѓумојотнародвоЕрусалим,гизнаатсите Евреи;
5Коимезнаејаодпочетокот,акобипосведочиле,дека понајтешкатасектананашатарелигијасумживеел фарисеј.
6Исегастојамимисесудипорадинадежтана ветувањетоодБогананашитетатковци:
7Накоеветувањенашитедванаесетплемиња,кои веднашмуслужатнаБогадењеиноќе,сенадеваат декаќедојдатЗарадикојанадеж,цареАгрипа,ме обвинуваатЕвреите.
8Зоштодасесметазанештоневеројатнокајвасдека Богтребадагивоскреснувамртвите?
9Навистинасосебемислевдекатребадаправаммногу работиспротивнонаиметонаИсусодНазарет
10ТоагонаправививоЕрусалим,амногусветци затвориввозатвор,добивајќивластод првосвештениците;икогабеаубиени,јасгодадов својотгласпротивнив.
11Ијасгиказнувавчестовосекојасинагогаигитерав дахулат;ибидејќибевмногулутпротивнив,ги прогонувавдуриидотуѓиградови
12АкогаотидоввоДамасксовластиналогод
16Ностаниизастанинанозе,заштозатаацелтисе јавив,датенаправамслугаисведокизатоаштосиго виделизаонавоштоќетисејавам;
17Датеизбавиоднародотиоднезнабошците,кајкои сегатеиспраќам,
18Даимгиотворамочитеидагипретворамод темнинавосветлинаиодсилатанасатанатаконБога, зададобијатпростувањенагревовитеинаследство меѓуониекоисеосветенисовераташтоевомене
19Затоа,цареАгрипа,небевнепослушеннанебесното видение;
20НонајнапредимпокажананиводДамаскиво ЕрусалимипоситекраиштанаЈудеја,апотоаина незнабошците,декатребадасепокајатидасеобратат конБогаидаправатделадостојнизапокајание 21Порадитоа,Јудејцитемефатијавохрамотисакаа дамеубијат
22Затоа,добивајќипомошодБога,продолжувамдо денешенден,сведочејќиимнамалитеинаголемите, некажувајќиништодругоосвенониештопророцитеи Мојсејрекоадекатребададојде:
23.Христосдапострадаитојдабидепрвиотштоќе воскреснеодмртвитеиќеимпокажесветлинана луѓетоинанезнабошците
24Идодекатојваказборувашезасебе,Фестсосилен гласрече:„Павле,тисисамсебе;многуучењетеправи луд
25Нотојрече:„Несумлут,најблагороденФесту;но изговоретегизборовитенавистинатаитрезвеноста
26Заштоцаротзнаезатоа,предкогоијасзборувам слободно:заштосумубедендекаништоодтоанемуе скриено;бидејќиовааработанебешенаправенаво ќош
27ЦареАгрипа,имверувашлинапророците?Знам декаверуваш
28ТогашАгрипамуреченаПавле:„Скороме убедувашдабидамхристијанин.
29АПавлерече:„БисакалнаБога,несамоти,тукуи ситештомеслушаатденес,дабидатречисиицелосно таквикаквиштосумјас,освеновиеокови.
30Акогагоречетоа,станацарот,управителоти Берникаиониештоседеасонив
31Акогатргнаанастрана,разговараамеѓусебе, велејќи:„Овојнеправиништодостојнозасмртилиза
окови
32ТогашАгрипамуреченаФест:„Овојчовекможеше дабидеослободен,аконесежалешедоцезарот
1ИкогабешерешенодаотпловимевоИталија,тиего предадоаПавлеинекоидругизатвореницинаеденпо имеЈулиј,стотникодчетатанаАвгуст
2ИвлеговмевобродотАдрамитиум,тргнавме,што значидапловимепокрајбреговитенаАзија;сонасе еденАристарх,МакедонецодСолун 3АследниотдендопревмедоСидон.АЈулијљубезно гомолешеПавлеимудадеслободадаодикајсвоите пријателизадасеосвежи
4Икогатргнавмеоттаму,отпловивмеподКипар, заштоветровитебеаспротивни
5ИкогапловевмепрекуКиликскотоиПамфилиското море,дојдовмевоМира,градотЛикиски.
6Итамустотникотнајдеалександрискибродкојплови воИталија;инèставивонего.
7Икогапловевмебавномногуденови,ималкудојде доКнид,ветротнетрпеше,пловевмеподКрит,спроти Салмон;
8И,едвајпоминувајќиго,дојдовдоместотоштосе нарекуваубаврај;блискудокадештобешеградот Ласеа
9Акогапоминамногувремеикогапловењетобеше сегаопасно,бидејќипостотвеќебешеминато,Павле гиопомена:
10Иимрече:Господа,гледамдекаовапатувањеќе бидесоштетаимногуштета,несамонатоварењетои набродот,тукуинанашитеживоти.
11Но,стотникотповерувашенагосподароти сопственикотнабродот,повеќеодонаштогокажа Павле.
12Ибидејќипристаништетонебешеудобнозазима, напоголемделимбешесоветуванодазаминати оттаму,аконанекојначинможатдастигнатдоФеника, атамудозима;штоезасолништенаКрит,алежикон југозападисеверозапад
13Икогадувашетивкојуженветер,мислејќидекаја постигналесвојатацел,оттамуотпловиле,отпловија близуКрит
14Нонедолгооткакопротивнегосекренабурен ветар,нареченЕвроклидон
15Акогабродотбешефатенинеможешедаго издрживетрот,јапуштивмедавози.
16Итрчајќиподеденостров,нареченКлауда,имавме многуработададојдемесочамецот
17Когагизедоа,користеапомошигопокриваапод бродот;и,плашејќиседанепаднатвоживиотпесок, истрчааедраитакабеаизбркани
18Акогамногунѐпотресебура,следниотденго олеснијабродот;
19Инатретиотденсосвоирацегоисфрливмебродот 20Икогавомногуденовинесепојавијанитусонце, нитуѕвезди,инезафатималабура,тогашбеше одземенасетанадеждекаќесеспасиме
21Но,подолговоздржување,Павлезастанасреденив ирече:„Господа,требашедамепослушатеиданесе ослободитеодКритидајадобиетеовааштетаизагуба 22Исегавепоттикнувамдабидетерасположени: заштомеѓуваснемадаимазагубананичијадуша, освеннабродот.
23ЗаштоовааноќзастанапокрајменеБожјиотангел, чијсумјасинакогомуслужам, 24велејќи:„Неплашисе,Павле;требадабидеш изведенпредцезарот,иете,Богтигидадеситешто пловатсотебе
25Затоа,господа,бидетерасположени,заштоверувам воБогадекаќебидекакоштомибешекажано
30Идодекабродаритетребашедапобегнатодбродот, когагоспуштијачамецотвоморето,обоеникакодаби фрлилесидраодпредходникот,
31Павлеимреченастотникотинавојниците:„Ако тиенеостанатвокоработ,неможетедасеспасите.
32Тогашвојницитегиотсекоајажињатаначамецоти јапуштијадападне
33Адодеканавлегувашеденот,Павлегимолешесите дазематмесо,велејќи:„Денескаечетиринаесеттиот ден,когастоевтеипостете,неземајќиништо
34Затоавемоламдаземетемалкумесо,заштотоаеза вашетоздравје,заштоникомуодваснемадападне нитувлакноодглавата.
35Акогагоречеова,зеделебиМузаблагодарина Богапредситенив,икогагоскрши,почнадајаде
36Тогашситесерасположија,паземааимесо.
37Авобродотбевмевкупнодвестешеесети шеснаесетдуши
38Икогајадеадоволно,гоолеснијабродотија исфрлијапченицатавоморето
39Акогасераздени,тиенејапознааземјата;
40Икогагизедоасидрата,сеположијанаморето,ги одврзаалентитенакормилото,гокренааглавнотоедро наветротитргнааконбрегот
41Ипаѓајќинаместокадештосеспојуваадвемориња, тиесенасукаанабродот;апредниотделбрзосезалепи иостананеподвижен,нозадниотделбешескршенод насилстватанабрановите.
42Авојницитесоветуваадагиубијатзатворениците, занекојоднивданеиспливаидаизбега
43Ностотникот,сакајќидагоспасиПавле,гиодбрани однивнатанамера;изаповедаониештознаатда пливаат,прводасефрлатвоморетоидастигнатдо копното.
44Аостанатите,некоинадаски,анекоинаскршени парчињаодбродотИтакасеслучи,ситебезбедни избегаанакопно.
ПОГЛАВЈЕ28
1Акогаизбегаа,тогашзнаејадекаостровотсевика Мелита
2Иварварскиотнароднипокажамалкуљубезност: запалијаоганинèпримијаситенаспорадисегашниот дождипорадистудот
3АкогаПавлесобраснопстаповиигиположинаоган, одтоплинатаизлезезмијаимусеприцврстинараката 4Акогаварваритевидоакакоотровниотѕвермувиси нараката,сирекоамеѓусебе:„Несомнено,овојчовеке убиец,којиакогоизбегнаморето,сепакодмаздатане дозволувадаживее
5Итојгоистресеѕверотвооган,инепочувствува никакваштета
6Но,тиегледаакогатребашедаотечеилидападне мртовненадејно;
7којнèпримииљубезнонèпреселитридена
8АтаткотонаПублијлежешеболенодтрескаиод крвавтеченпроток,накогоПавлевлезеисепомоли, гиположирацетеврзнегоигоисцели
9Икогасеслучитоа,дојдоаидруги,коиимааболести наостровот,исеизлекуваа
10Којинаснеудостоисомногупочести;икогаси
11ИпотримесецизаминавмесоеденАлександриски
иПолукс.
12ИслетувајќивоСиракуза,останавметамутридена
13ИоттамузедовмекомпасидојдовмевоРегиум,апо едендендувашејуженветер,аследниотдендојдовме воПутоли
14Кадештонајдовмебраќаисакавмедаостанемесо нивседумдена,итакаотидовмевоРим
15Иоттаму,когабраќатаслушнаазанас,дојдоаданè пречекаатдоАпијитритетаверни; 16АкогадојдовмевоРим,стотникотмугипредаде затвореницитенаначалникотнастражата; 17ПотриденаПавлегоповикајудејскиотпоглавари когасесобраа,тојимрече:„Браќаибраќа,иаконишто ненаправивпротивнародот,нитуобичаитенанашите татковци.,сепакбевпредадензаробеникодЕрусалим ворацетенаРимјаните 18Кој,когаќемепрегледаа,ќемепуштидасиодам, заштовомененемашепричиназасмрт.
19Но,когаЕвреитезборуваапротивтоа,јасбев принудендасежаламдоцезарот;недекатребашедаја обвинаммојатанација.
20Затоавеповикав,давевидамидазборувамсовас, заштозарадинадежтанаИзраелсумврзансоовој синџир.
21Атиемурекоа:„НитупримивмеписмаодЈудејаза тебе,нитунекојодбраќаташтодојдоанепокажаили зборувашеништозатебе.
22Нониесакамедачуемезатебештомислиш,зашто заоваасектазнаемедекасекадекадештосезборува против.
23Икогамуодредијаден,мнозинадојдоакајнегово неговиотдом;накоиимобјаснувашеисведочешеза Божјотоцарство,убедувајќигизаИсуса,иод Мојсеевиотзакониодпророците,одутродовечер 24Некоиповеруваанакажаното,анекоиневеруваа 25Акоганеседоговоријамеѓусебе,сизаминаа, откакоПавлекажаедензбор:„ДоброимречеСветиот ДухпрекупророкотИсаијананашитетатковци 26велејќи:„Одетекајовојнародикажете:„Слушајќи ќеслушнете,нонемадаразберете;игледајќи,ќе видите,анемадазабележите:
27Зашто,срцетонаовојнародеотежнато,ушитемусе затапенииочитемусезатворени;даневидатсоочии даслушнатсоуши,даразбератсосрцеидасеобратат, ајасдагиизлечам
28ЗатоанекавиепознатодекаспасениетоБожјое испратенодонезнабошците,идекатиеќегочујат
29Акогагикажаовиезборови,Јудејцитесиотидоаи