Macedonian - The Book of Genesis

25ИБоггисоздадеземнитеѕверовиспореднеговиот

Битие

ПОГЛАВЈЕ1

1ВопочетокотБоггисоздаденеботоиземјата.

2Аземјатабешебезобликипразна;итемнинабеше налицетонадлабината.ИДухотБожјиседвижешепо лицетонаводите

3АБогрече:Некабидесветлина!

4ИБогјавидесветлинатадекаедобра,иБогја разделисветлинатаодтемнината.

5ИБогјанаречесветлинатаден,атемнинатајанарече ноќИвечертаиутротобеапрвиотден

6АБогрече:Некаимасводсредеводите,инекаги деливодитеодводите

7ИБоггосоздадесводотигиподеливодитештобеа подсводотодводитештобеанадсводот;итакабеше 8ИБоггонаречесводотнебоАвечертаиутротобеа вторден.

9ИречеБог:„Некасесобератводитеподнеботона едноместоинекасепојависувото;итакабеше 10ИБогјанаречесуватаземја;исобиротнаводитеги наречемориња,иБогвидедекаедобро 11АБогрече:„Земјатанекародитрева,треваштодава семе,иовошнодрвокоедаваплодспоредсвојотвид, чиесемеесамопосебе,наземјата;итакабеше 12Иземјатародитреваитреваштодавасемепо неговиотрод,идрвотоштодаваплод,чиесемебеше самопосебе,спореднеговиотвид,иБогвидедекае добро

13Авечертаиутротобеатретиотден.

14АБогрече:„Некаимасветлананебесниотсводза дагоделатденотодноќта;инекабидатзазнаци,и годишнивремиња,иденовиигодини.

15Инекабидатсветлананебесниотсводзадаја осветлуваатземјата:итакабеше

16ИБогнаправидвеголемисветла;поголемата светлинадавладеесоденот,апомалатасветлинада владеесоноќта:гинаправииѕвездите.

17ИБоггипоставинанебесниотсводзадајаосветлат земјата,

18идавладеенадденотинадноќта,идајадели светлинатаодтемнината,иБогвидедекаедобро.

19Авечертаиутротобеачетвртиден 20АБогрече:„Водитенекаизродатизобилно движечкосуштествоштоимаживотиптицишто можатдалетаатнадземјатанаотворениотсводна небото

21Боггисоздадеголемитекитовииситеживи суштестваштоседвижат,коиводитеизобилноги родиле,спореднивниотвид,исекојакрилестаптица посвојотвид,иБогвидедекаедобро

22ИБоггиблагослови,велејќи:„Плодетесеи множетесе,наполнетегиводитевоморињата,а птицитенекасемножатпоземјата.

23Авечертаиутротобеапеттиден

24АБогрече:„Земјатанекародиживисуштества спореднеговиотрод,добитокиползавци,иземни ѕверовиспореднеговиотвид;итакабеше

земјаинадсекоелазачконештоштолазипоземјата 27ТакаБоггосоздадечовекотспоредсвојотлик, споредобразотБожјигосоздаде;гисоздадемашкои женско 28ИБоггиблагослови,иБогимрече:„Плодетесе, множетесе,наполнетејаземјатаипокоретеја;и владејтенадморскитерибиинадптицитенебеснии надсекоеживосуштествоштоседвижипоземјата 29АБогрече:„Еве,тијададовсекојатреваштодава семе,штоеналицетонацелатаземја,исекоедрво,во коееплоднадрвоштодавасеме;затебетоаќебидеза месо.

30Инасекојѕверназемјата,инасекојанебеснаптица инасекоенештоштолазипоземјата,вокоеимаживот, имјададовсекојазеленатревазамесо,итакабеше. 31ИБогвидесѐштонаправи,иете,бешемногудобро Авечертаиутротобеашестиден.

1Такасезавршијанеботоиземјатаисетанивнавојска. 2ИнаседмиотденБоггозавршисвоетоделоштого

направи;исеодморинаседмиотденодсетосвоедело штогонаправи

3ИБоггоблагословиседмиотденигоосвети,бидејќи вонегосеодмориодсетосвоеделоштогосоздадеи создадеБог

4Тоасегенерациинанебесатаиназемјатакогабеа создадени,воденоткогаГосподБоггисоздадеземјата инебесата,

5Исекоерастениеодниватапреддасепојавиво земјата,исекојатревканаполињатапреддарасте, заштоГосподБогневрнешеназемјатаинемашечовек дајаобработуваземјата

6Носекренамаглаодземјатаигонапоицелотолице наземјата

7ИГосподБоггосоздадечовекотодземниотправи мудувнавоноздритеживотенздив;ичовекотстана живадуша

8ИГосподБогнасадиградинанаистоквоЕден;и тамугоставичовекотштогоформираше.

9ИнаправиГосподБогодземјатадаизраснесекое дрвоштоеубавозагледањеидоброзајадење;дрвото наживототивосрединатанаградинатаидрвотона спознаниетонадобротоизлото

10ИодЕдемизлезереказадајанапоиградината;и оттамусеразделиистананачетириглави.

13ИиметонавторатарекаеГион:таајаобиколува целатаземјаЕтиопија

14.ИметонатретатарекаеХидекел;тааетааштооди конистокодАсиријаАчетвртатарекаеЕуфрат

15ИГосподБоггозедечовекотигоставиво градинатаЕдензадагооблечеидагочува.

16ИГосподБогмузаповеданачовекот,велејќи:„Од секоедрвовоградинатаможешслободнодајадеш; 17Но,оддрвотонапознавањенадобротоизлото,не јадетеоднего,заштоводеноткогаќејадетеоднего, сигурноќеумрете.

18ИречеГосподБог:„Неедоброчовекотдабидесам; Ќемунаправампомошзанего

19ИГосподБоггисоздадеодземјатаситеполски ѕверовииситенебесниптици;игидоведекајАдамаза давидикакоќегинарече;

20ИАдамимдадеимињанаситедобитокина небеснитептициинаситеполскиѕверови;нозаАдам небешенајденапомошзанего.

21ИГосподБоггозаспиваАдама,итојзаспа;

22Ареброто,штоГосподБоггозедеодчовекот,го направиженаимујадонесеначовекот.

23Адамрече:„Оваесегакоскаодмоитекоскиимесо одмоетотело:ќесенаречежена,заштоеизваденаод маж.

24Затоамажотќегиоставитаткасиимајкасииќесе прилепизаженатасвоја,итиеќебидатеднотело

25Идвајцатабеаголи,мажотинеговатажена,инесе срамеа

ПОГЛАВЈЕ3

1Азмијатабешепоискуснаодкојбилополскиѕвер штогосоздадеГосподБог.Атојѝреченажената:„Да, далиБогрече:„Немадајадетеодсекоедрвово градината?

2Аженатаѝреченазмијата:„Можемедајадемеод плодовитенадрвјатавоградината

3Но,одплодотнадрвотоштоесредеградината,Бог рече:„Нејадетеоднегоинедопирајтего,задане умрете

4Азмијатаѝреченажената:„Немадаумреш

5ЗаштоБогзнаедекаводеноткогаќејадетеоднего, ќевисеотвораточитеиќебидетекакобогови,знаејќи доброизло

6Икогаженатавидедекадрвотоедоброзајадењеи декаепријатнозаочи,идекаепосакуванодрвозада серазуми,зедеодплодотоднего,јадешеиѝдадеисто такасопругсонеа;итојјадеше.

7Инадвајцатаимсеотворијаочитеизнаејадекасе голи;исошиваасмоквиисинаправијапрестилки 8ИгочујагласотнаГосподаБогкакоодешево градинатавостуденилотонаденот; 9ИГосподБоггоповикаАдамаимурече:„Кадеси?

10Атојрече:„Гослушнавтвојотгласвоградинатаи сеисплашив,заштобевгол;исесокрив 11Атојрече:„Којтикажадекасигол?Далијадешеод дрвото,одкоетизаповедавданејадеш?

12Ачовекотрече:„Женаташтосијадалдабидесо мене,таамидадеоддрвото,ијасјадев

13ИречеГосподБогнажената:„Штоетоаштого направи?Аженатарече:„Змијатамеизмами,ијас јадев.

14ИречеГосподБогназмијата:„Бидејќигонаправи тоа,проклетсинадситедобитокинадситеполски ѕверови;ќеодишнастомакотиќејадешправвосите деновинатвојотживот

15Иќеставамнепријателствомеѓутебеижената,и

велејќи:„Нејадејоднего;земјатаепроколнатазаради тебе;вотагаќејадешоднеговоситеденовинатвојот живот;

18Ќетидонесеитрњеитрн;иќејадешодполската билка;

19Вопоттанатвоетолицеќејадешлеб,додеканесе вратишназемјата;заштооднегосиземен:заправси, ивоправќесевратиш.

20АдамнасвојатаженаигонаречеиметоЕва;бидејќи таабешемајканаситеживи

21ИнаАдамаинанеговатажена,ГосподБогим направикожниоблекиигиоблече

22ИречеГосподБог:„Ете,човекотстанакакоеденод нас,знаедоброизло,исега,данејаподадеракатаида неземеиоддрвотонаживотот,дајадеидаживее вечно:

23ЗатоаГосподБоггоиспратиодградинатаЕден,за дајаобработуваземјатаодкадештобешеземен 24Такагоистерачовекот;иставинаистокод градинатаЕденХерувимиипламенмечштосевртеше одситестранизадагочуваатпатотнадрвотона животот

ПОГЛАВЈЕ4

1ААдамјапознавашесвојатаженаЕва;итаазачна,го родиКаинирече:„ДобивчовекодГоспода

2ИпакгородибратмуАвелААвелбешеовци,а Каинработешеназемјата.

3Сотекотнавремето,КаинмупринесенаГоспода жртваодплодотназемјата

4ААвелдонесеипрвороденчињаодсвоетостадои лојотнеговИГосподгопочитувашеАвелинеговиот принос

5Но,тојнегопочитувашеКаининеговиотпринос.А Каинмногусеналути,илицетомупадна

6АГосподмуреченаКаин:„Зоштоселутиш?изошто типадналицето?

7Акоправишдобро,немалидатепримат?ааконети едобро,гревотлежипредвратата.Иконтебеќебиде неговатажелба,итиќевладеешнаднего

8АКаинразговарашесосвојотбратАвел,икогабеа наполето,КаинстанапротивсвојотбратАвелигоуби 9АГосподмуреченаКаин:„КадеетвојотбратАвел?

14Еве,тимеизбркаденесодлицетоназемјата;иод твоетолицеќебидамскриен;иќебидамбегалеци скитникназемјата;иќесеслучи,секојштоќеменајде, ќемеубие.

15АГосподмурече:„Затоа,којќегоубиеКаин,ќему сеодмаздиседумкратноИГосподмупоставибелегна Каин,заданегоубиенекојштоќегонајде

16АКаинизлезеодГосподовотоприсуствоисе населивоземјатаНод,источноодЕден

17АКаинјапознасвојатажена;итаазачнаигороди Енох

18НаЕнохмусеродиИрад,наИрадгороди Мехујаил,наМехујаилгородиМетусаил,ана МетусаилгородиЛамех

19АЛамехмузедедвежени:еднатасевикашеАда,а другатаСила.

20АдагородиЈавал:тојбешетатконаониешто живеатвошаториинаониештоимаатдобиток 21АбратмусевикашеЈувал:тојбешетатконасите штосезанимаваасохарфаиоргули

22ЗилагородииТувалкаин,учителнасите изработувачивобакарижелезо,асестранаТувалкаин бешеНаама

23АЛамехимреченасвоитежени:АдаиСила:Чујте гомојотглас;Вие,женинаЛамех,послушајтегомојот говор,заштоубивмажнасвојаповредаимладчовек наштета

24АконаКаинмусеодмаздиседумкратно,навистина наЛамехседумдесетиседумкратно

25ИАдамповторнојазапознасвојатажена;ироди син,имугонаречеСет.

26ИнаСет,истотака,мусеродисин;игонарече Енос,алуѓетопочнаадагоповикуваатимето Господово.

ПОГЛАВЈЕ5

1ОваекнигатанаАдамовитепоколенијаВоденот когаБоггосоздадечовекот,тојгонаправипоподобие Божјо;

2Машкоиженскогисоздаде;игиблагословииимго наречеиметоАдам,воденоткогабеасоздадени

3ИАдамживеешестоитриесетгодиниимуродисин спореднеговиотлик;игонаречеСет:

4АденовитенаАдам,откакогородиСет,беа осумстотинигодини,имуродијасиновииќерки.

5ИситеденовиштогиживеешеАдамбеа деветстотиниитриесетгодини:иумре.

6СетживеешестоипетгодиниигородиЕнос

7АСетживеешеоткакогородиЕнососумстотинии седумгодиниимуродијасиновииќерки

8ИситеденовинаСетбеадеветстотиниидванаесет години,итојумре

9ИЕноспоживеадеведесетгодиниигородиКаинан

10АЕнос,откакогородиКаинан,поживеа осумстотиниипетнаесетгодиниимуродијасиновии ќерки.

11ИситеденовинаЕносбеадеветстотиниипет години,итојумре

12.Каинанпоживеаседумдесетгодиниигороди Махалелеил

13АКаинанпораѓањетонаМахалелеилживееше

14.СитеденовинаКаинанбеадеветстотиниидесет

15Махалелеилживеешешеесетипетгодиниигороди Јаред

16.МахалелеилпораѓањетонаЈаредживееше осумстотиниитриесетгодиниимуродијасиновии ќерки

17СитеденовинаМахалелеилбеаосумстотини деведесетипетгодини,итојумре

18ИЈаредживеешестошеесетидвегодиниигороди Енох

19АЈаредпораѓањетонаЕнохпоживеаосумстотини годиниимуродијасиновииќерки.

20СитеденовинаЈаредбеадеветстотинишеесети двегодини,итојумре

21ИЕнохживеешешеесетипетгодиниигороди Метусала

22АЕноходешесоБога,откакогородиМетусала тристагодини,имуродијасиновииќерки.

23ИситеднинаЕнохбеатристашеесетипетгодини 24ИЕноходешесоБога,нотојнебеше;заштоБогго зеде.

25Метусалаживеешестоосумдесетиседумгодинии городиЛамех

26.АМетусалапораѓањетонаЛамехживееше седумстотиниосумдесетидвегодини,имуродија синовииќерки

27.СитеденовинаМетусалабеадеветстотинишеесет идеветгодини,итојумре

28Ламехживеешестоосумдесетидвегодинииму родисин.

29ИгонаречесвоетоимеНое,велејќи:„Оваќенè утешизанашатаработаитрудотнанашитераце, порадиземјаташтојапроколналГоспод.

30АЛамехпораѓањетонаНоеживеешепетстотини деведесетипетгодиниимуродијасиновииќерки 31.СитеденовинаЛамехбеаседумстотини седумдесетиседумгодини,итојумре

32Ноеимашепетстотинигодини,аНоегиродиСем, ХамиЈафет.

ПОГЛАВЈЕ6

1Исеслучи,когалуѓетопочнаадасемножатна лицетоназемјата,иимсеродијаќерки, 2ДекасиновитеБожјигивидоаќеркитечовечкидека сеубави;иимзедоажениодситештогиизбраа 3ИречеГоспод:„Мојотдухнемасекогашдасебори сочовекот,заштоитојетело;нонеговитеденовиќе бидатстоидваесетгодини

7ИречеГоспод:„Ќегоистребамчовекотштого создадоводлицетоназемјата;ичовекот,иѕверот,и лазачитеинебеснитептици;заштомекаештоги создадов.

8НоНоенајдеблагодатвоочитенаГоспода.

9ОвасеродовитенаНое:Ноебешеправеденчовеки совршенвосвоитепоколенија,аНоеодешесоБога

10НаНоемусеродијатрисина:Сем,ХамиЈафет.

11ИземјатабешерасипанапредБога,аземјатасе исполнисонасилство

12ИБогпогледнаназемјата,иете,таабешерасипана; заштосекоетелогорасипалонеговиотпатназемјата 13ИБогмуреченаНое:„Крајотнасекоетелодојде предмене;заштоземјатаеисполнетасонасилство прекунив;иете,ќегиуништамсоземјата

14Направисиковчегодгоферскодрво;Направисоби воковчегот,авнатреинадворсотеренот 15Авакаќегонаправиш:Должинатанаковчеготнека бидетристалакти,широчинатапедесетлакти,а висинататриесетлакти

16Направипрозорецконковчегот,агоредовршигово еденлакот;аврататанаковчеготќејапоставишод неговатастрана;сопониски,вториитретикатовиќего направиш

17И,ете,јас,дуриијас,донесувампотопнаводина земјата,задагоуништамсекоетело,вокоеездивотна животот,одподнебото;исèштоеназемјатаќеумре 18Носотебеќеговоспоставаммојотзавет;иќе влезешвоковчегот,тиитвоитесинови,итвојатажена иженитенасиновитетвоисотебе 19.Иодсекоеживосуштествоодсекаквотело,подве одсекаквивидовиќевнесешвоковчегот,задаги одржишвоживотсотебе;тиеќебидатмашкии женски.

20Одптициспореднивниотвид,оддобитокпо нивниотвид,одситеземниползачипонеговиотвид, ќедојдаткајтебедвеодситевидовизадагиодржиш живи

21Иземиприсебеодсетахранаштосејаде,исобери ја;итоаќебидезахраназатебеизанив.

22ТаканаправиНое;споредсетоонаштому заповедалБог,такаитојнаправил

ПОГЛАВЈЕ7

1ИмуречеГосподнаНое:„Влезитиисиоттвојдом воковчегот;заштотевидовправедникпредменево оваагенерација.

2Одсекојчистѕверземајпоседум,машкоиженско,а однечистиѕверовиподве,машкоиженско

3Иоднебеснитептиципоседум,машкииженски;за дасеодржиживосеменалицетонацелатаземја.

4Уштеседумдена,иќенаправамдаврненаземјата четириесетденаичетириесетноќи;исекоеживо суштествоштогосоздадовќегоуништамодлицетона земјата

5НоенаправисѐштомузаповедаГоспод.

6Ноеимашешестотинигодиникогапотопотнаводите

7ИНоевлезе,инеговитесинови,инеговатажена,и

8одчистиѕверовииоднечистиѕверовииодптиции

11ВошестотатагодинаодживототнаНое,вовториот

отворијапрозорцитенанебото

12Идождотпаднаназемјатачетириесетднии четириесетноќи

13ВоистиотденвлегоавоковчеготНоеиСем,Хами Јафет,синовитенаНоеиженатанаНоеитритежени нанеговитесиновисонив; 14Тие,исекојѕверпосвојотрод,исиотдобиток споредсвојотвид,исекоелазачкосуштествоштолази поземјатапосвојотрод,исекојаптицапосвојотрод, секојаптицаодсекаковвид.

15ИвлегоакајНоевоковчегот,двајцаидвајцаод секоетело,вокоеездивотнаживотот

16Аониештовлегоа,влегоавомашкоиженскоод

17Ипотопотимашечетириесетденаназемјата;и водитесезголемијаигоизнесоаковчеготитојсе подигнанадземјата

18Иводитепреовладувааимногусезголемијана земјата;иковчегототиденалицетонаводите

19Иводитемногупреовладувааназемјата;исите високиридови,штобеаподцелотонебо,беапокриени.

20Водатапреовладувашепетнаесетлактинагоре;и планинитебеапокриени

21Иумресекоемесоштоседвижешепоземјата,иод птици,иоддобиток,иодѕвериодсекоелазачкошто лазипоземјатаиодсекојчовек

22Ситевочииноздрибешездивотнаживотот,одсè штобешевосуватаземја,умреа

23Ибешеуништеносекоеживосуштествоштобеше налицетоназемјата,ичовекот,идобитокот,и ползавцитеиптицитенанебото;итиебеауништениод земјата,аНоеостанаживиониештобеасонегово ковчегот.

24Иводитепреовладувааназемјатастоипедесетдена ПОГЛАВЈЕ8

1ИсесетиБогнаНое,насекоеживосуштествоина сиотдобитокштобешесонеговоковчегот; 2Иизворитенадлабочинитеинебеснитепрозорцисе запреа,идождотоднеботосезапре;

3Водитепостојаносевраќааодземјата,апоистекот

8Испратиигулабоднегозадавидидаливодитесе смалуваатодлицетоназемјата;

9Ногулаботненајдеодморзастапалотоисевратикај неговоковчегот,заштоводитебеаналицетонацелата земја;потоајаподадераката,јазедеијавовлечедо неговоковчегот

10Иостанауштеседумдена;ипакгоиспратигулабот одковчегот;

11Игулаботдојдекајнеговечерта;иете,воустатаѝ бешеоткорнатлистодмаслинка

12Иостанауштеседумдена;игоиспратигулабот; штоповеќенесевраќашекајнего

13Исеслучивошестстотинатаипрватагодина,во првиотмесец,првиотденодмесецот,водите пресушијаодземјата;ете,лицетоназемјатабешесуво

14Ивовториотмесец,надваесетиседмиотденод месецот,земјатасеисуши

15ИБогмуреченаНое,велејќи:

16Излезетеодковчегот,виеивашатажена,исиновите твоииженитенасиновитетвоисотебе 17Изведигососебесекоеживосуштествоштоесо тебе,одсекаквомесо,иодптици,иоддобиток,иод секоелазачкосуштествоштолазипоземјата;зада можатизобилнодасеразмножуваатназемјата,да бидатплодниидасемножатназемјата.

18ИНоеизлезе,исиновитенегови,неговатаженаи женитенасиновитенеговисонего

19Одковчеготизлегоаситеѕверови,сителазачи,сите птициисештолазипоземјата,спореднивнитевидови 20НоемуизградижртвеникнаГоспода;изедеод секојчистѕвериодсекојачистаптица,ипринесе паленицинажртвеникот

21ИГосподмирисанасладокмирис;иГосподречево своетосрце:немаповеќедајапроколнувамземјата зарадичовекот;заштоимагинацијатаначовечкото срцеезлооднеговатамладост;нитупакќегоудрам веќесекоеживо,какоштонаправив.

22Додеказемјатаостанува,немадапрестанатвремето насеењеижетва,истудитоплина,илетоизима,и дениноќ.

ПОГЛАВЈЕ9

1ИБоггиблагословиНоеинеговитесиновииимрече: „Плодетесе,множетесеинаполнетејаземјата 2Истравотодвасистравотодвасќебидатврзсите земниѕверови,иврзситептицинебесни,врзсèштосе движатпоземјатаиврзситеморскириби;вотвоираце сепредадени

3Секоеживоживоќевибидемесо;какозеленабилка тидадовсè

4Амесотосонеговиотживот,штоенеговатакрв, немадајадете

5Исигурноќејабарамвашатакрводвашитеживоти; одракатанасекојѕверќегобарам,иодракатана човекот;одракатанабратотнасекојчовекќебарам човечкиживот.

6Којпролевачовечкакрв,одчовекќесепролее неговатакрв,заштоспоредобразотБожјитојнаправи човек.

7Авие,бидетеплодниимножетесе;изобилнораѓајте наземјатаимножетесевонеа

8ИБогмуреченаНоеинанеговитесиновисонего,

10исосекоеживосуштествоштоесовас,одптици,

11Иќеговоспоставаммојотзаветсовас;нитусекое телоповеќенемадабидеуништеноодводитена потопот;нитуќеимапотопштоќејауништиземјата 12АБогрече:„Оваезнакотназаветотштого склучуваммеѓуменеивасисекоеживосуштествошто есовас,вовечнипоколенија.

13Гоставамсвојотлаквооблакот,итоаќебидезнак назаветмеѓуменеиземјата

14Иќесеслучи,когаќедонесамоблакнадземјата, лакотќесевидивооблакот

15Иќесесетамнамојотзавет,којемеѓуменеиваси секоеживосуштествоодсекоетело;иводитенема повеќедастанатпотопзауништувањенасекоетело 16Илакотќебидевооблакот;иќепогледнамвонего,

суштествоодсекоетелоштоеназемјата 17ИБогмуреченаНое:„Оваезнакотназаветотшто говоспоставивмеѓуменеисекоетелоштоеназемјата. 18СиновитенаНое,коиизлегоаодковчегот,беаСем, ХамиЈафет,аХаметатконаХанаан

19ТоасетритесиновинаНое,аоднивбеше распространетацелатаземја

20ИНоепочнадасезанимавасосточар,инасади лозје.

21Исенапиодвинотоисеопи;итојбешеоткриенво неговиотшатор

22АХам,таткотонаХанаан,јавидеголотијатана својоттаткоиимкажанасвоитедвајцабраќанадвор 23АСемиЈафетзедоаоблека,јаположијанадвете рамења,севратијаназадијапокријаголотијатана својоттатко;илицатаимбеананазад,инејавидоа голотијатанасвојоттатко

24Ноесеразбудиодвинотоизнаешештомунаправи неговиотпомладсин

25Атојрече:„ПроклетдаеХанаан;некаимбиде слуганаслугитенасвоитебраќа.

26Атојрече:„БлагословендаеГоспод,БогСим;а Ханааннекамубидеслуга

27БогќегозголемиЈафетитојќеживеевошаторите наСем;аХанааннекамубидеслуга

28.Ноеживеешепопотопоттристаипедесетгодини. 29СитеденовинаНоебеадеветстотиниипедесет години:итојумре ПОГЛАВЈЕ10

1ОвасеродовитенасиновитенаНое,Сем,Хами Јафет,иимсеродијасиновипопотопот

2СиновитенаЈафет;Гомер,Магог,Мадај,Јаван, Тувал,МешехиТирас.

3исиновитенаГомер;Ашкеназ,РифатиТогарма 4исиновитенаЈаван;ЕлисејиТарсис,Китими Доданим.

5Понивбеаподелениостровитенанезнабошцитево нивнитеземји;секојпосвојотјазик,посвоите семејства,посвоитенароди

6ИсиновитенаХам;Куш,иМизраим,иФутиХанаан.

7ИсиновитенаКуш;Сева,Авила,Сабта,Раамаи Сабтеха:исиновитенаРаама;ШебаиДедан

8НаКушмусеродиНимрод:тојстанасиленна земјата.

9ТојбешесиленловецпредГоспода,затоасевели: „КакоНимрод,силниотловецпредГоспода“

10АпочетокотнанеговотоцарствобешеВавел,Ерех, АкадиКалне,воземјатаСинар

11ОдтааземјаизлезеАсуригиизградиНиневија, градотРовотиКалах,

12ИРесенмеѓуНиневијаиКала:тојеголемград

13НаМизраиммусеродијаЛудим,Анамим,Лехавим иНефтухим,

14ИПатросимиКаслухим(одкоиизлегоаФилистејци) иКафторим.

15НаХанаанмусеродиСидон,неговиотпрвороден,и Хет,

16ИЕвусејците,АморејцитеиГиргазијците,

17ИХивејците,АркијцитеиСинитите,

18ИАрвадците,ЗемаранцитеиХаматците,апотоа хананескитеродовисераспространија.

19АграницатанаХананејцитебешеодСидон,додека доаѓашдоГерар,доГаза;додекаодиш,доСодом, Гомор,АдмаиЗевоим,доЛаса.

20ТоасесиновитенаХам,спореднивнитесемејства, спореднивнитејазици,вонивнитеземјиивонивните народи.

21ИнаСем,таткотонаситесиновинаЕвер,братотна постариотЈафет,мусеродијадеца

22Симовисинови;Елам,иАсур,иАрфаксад,иЛуди Арам

23исиновитенаАрам;Уз,иХул,иГетериМаш

24НаАрфаксадмусеродиСала;аСалахгородиЕбер.

25НаЕвермусеродијадвасина:едниотсевикаше Пелег;заштовонеговитеденовиземјатабеше поделена;абратмусевикашеЈоктан.

26ИнаЈоктанмусеродијаАлмодад,Шелеф, АзармаветиЈера,

27Адорам,УзалиДикла,

28ИОвал,АвимаилиСава,

29Офир,АвилаиЈовав:ситетиебеасиновинаЈоктан

30АнивнотоживеалиштебешеодМеша,додекаодиш допланинатаСефар,источнапланина

31ТоасесиновитенаСем,спореднивнитесемејства, спореднивнитејазици,вонивнитеземји,според нивнитенароди

32ТоасеродовитенасиновитенаНое,спореднивните поколенија,понивнитенароди:ипонивсеподелени народитепоземјатапопотопот

ПОГЛАВЈЕ11

1Ицелатаземјаимашееденјазикиеденговор. 2Исеслучи,додекапатувааодисток,најдоарамнина воземјатаСинар;исенаселилетаму

3Исирекоаеденнадруг:„Одете,данаправиметулии дагиизгоримедокрајИимаатулазакамен,алигите замалтер

4Атиерекоа:„Оди,даниизградимеградикула,чиј

5ИГосподслезедагивидиградотикулата,штоги изградијасиновитечовечки.

6ИречеГоспод:„Ете,народотееден,иситеимаат еденјазик;итоапочнуваатдагоправат:исеганишто немадаимбидеспречено,штотиезамислијадаго направат

7Одете,даслеземе,итамудаимгозбркамејазикот,за данесеразбираатеденсодруг

8ТакаГосподгираспрснаоттамуполицетонацелата земја,итиезастанаадагоградатградот.

9ЗатоаисевикаВавила;заштотамуГосподгопомеша јазикотнацелатаземја,иоттамуГосподгирасеапо лицетонацелатаземја.

10ОвасеродовитенаСем:Симимашестогодинииго родиАрфаксаддвегодинипопотопот

11.ОткакогородиАрфаксад,Семживеешепетстотини годиниимуродијасиновииќерки

12ААрфаксадпоживеатриесетипетгодиниигороди Сала.

13ААрфаксадпораѓањетонаСалаживееше четиристотиниитригодиниимуродијасиновии ќерки.

14СалапоживеатриесетгодиниигородиЕвер

15АСалапораѓањетонаЕверживеешечетиристотини итригодини,имуродијасиновииќерки.

16ИЕверживеешетриесетичетиригодиниигороди Фалег

17АЕверпораѓањетонаФалегживееше четиристотиниитриесетгодиниимуродијасиновии ќерки

18ИФелегпоживеатриесетгодиниигородиРав.

19ОткакогородиРев,Фалегживеешедвестеидевет години,имуродиасиновииќерки

20РајживеешетриесетидвегодиниигородиСеруг.

21ОткакогородиСеруг,Рајживеешедвестеиседум годиниимуродијасиновииќерки

22СеругпоживеатриесетгодиниигородиНахор.

23СеругпораѓањетонаНахорживеешедвесте годиниимуродијасиновииќерки

24Нахорживеешедваесетидеветгодиниигороди Тара

25Нахор,откакогородиТара,живеешестои деветнаесетгодиниимуродијасиновииќерки.

26ТараживеешеседумдесетгодиниигиродиАврам, НахориХаран.

27ОвасеродовитенаТара:НаТарамусеродија Аврам,НахориХаран;аХарангородиЛот

28АХаранумрепредсвојоттаткоТаравоземјатана неговотораѓање,воХалдејскиотУр.

29ААврамиНахоргизедоазажени:женатанаАврам севикашеСара;ииметонаженатанаНахор,Милха,

32ДеновитенаТарабеадвестеипетгодини,аТара умревоХаран.

ПОГЛАВЈЕ12

1АГосподмуреченаАврам:„Одисиодсвојатаземја, одсвојотродиоддомотнататкоти,воземјаташтоќе тијапокажам.

2Иќенаправамодтебеголемнарод,ќетеблагословам иќегонаправамтвоетоимеголемо;иќебидеш благослов:

3Иќегиблагословамониештотеблагословуваатиќе гопроколнамонојштотепроколнува,ивотебеќе бидатблагословениситесемејстваназемјата

4ТакаАврамсиотиде,какоштомуречеГоспод;иЛот отидесонего,аАврамимашеседумдесетипетгодини когаизлезеодХаран

5ААврамјазедесвојатаженаСараисинотнабратму Лотисетанивнаимоташтојасобрааидушитештоги добијавоХаран;иотидоадаодатвоХанаанскатаземја; идојдоавоземјатаХанаанска

6ААврампоминанизземјатадоместотоСихем,до рамнинатаМореАХананеецоттогашбешевоземјата 7ИмусејавиГосподнаАврамирече:„Натвоето потомствоќемујададамовааземја.

8ИотидеоттамунапланинатанаистокодВетил,иго постависвојотшатор,соВетилназападиХаинаисток; итамумуизградижртвеникнаГосподаигоповика Господовотоиме

9ААврамтргнанапат,продолжувајќиуштеконјуг 10Инастанагладвоземјата;заштогладотбешесилен воземјата

11ИсеслучикогасеприближидавлезевоЕгипет,и реченасвојатаженаСарај:„Евесега,знамдекаси убаваженазагледање

12Затоа,когаќетевидатЕгипќаните,ќеречат:„Овае неговатажена“,иќемеубијат,ноќетеспасатжив.

13Кажи:Тисимојасестра,задамибидедоброзаради тебе;имојатадушаќеживеепорадитебе

14Исеслучи,когаАврамдојдевоЕгипет,Египќаните јавидоаженатадекаемногуубава

15Јавидоаифараонскитекнезовиијапофалијапред фараонот,аженатабешеодведенаводомотна фараонот

16ИтојмусепомолинаАврамдоброзарадинеа; 17ИГосподгиизмачувафараонотинеговиотдомсо големиневолјипорадиженатанаСараАврам

18ИфараонотгоповикаАврамаирече:„Штоеова штомигонаправи?зоштонемикажадекатиежена?

19Зошторече:Таамиесестра?задаможевдајаземам кајменезажена:сегаетејатвојатажена,земијаиоди си.

20Ифараонотимзаповеданасвоителуѓезанего,и тиегоиспратијанегоинеговатаженаисèштоимаше ПОГЛАВЈЕ13

1ААврамизлезеодЕгипет,тојинеговатаженаисе штоимаше,иЛотсонего,најуг

2ААврамбешемногубогатсодобиток,сосреброисо

3ИотиденапатодјугдоВетил,доместотокадешто

итамуАврамгоповикаГосподовотоиме.

5ИЛот,којотидесоАврам,имашестада,стадаи шатори

6Иземјатанеможешедагиподнесезадаживеат заедно,заштоимототимбешеголем,такаштотиене можеадаживеатзаедно

7Идојдедорасправијамеѓупастиритенадобитокот наАврамипастиритенадобитокотнаЛот

8ААвраммуреченаЛот:„Неканемакараница,те молам,меѓуменеитебе,имеѓумоитепастирии твоитепастири;заштониесмебраќа

9Зарнеецелатаземјапредтебе?одвоисе,темолам, одмене:акосакашдајаземешлеватарака,тогашјас ќеодамдесно;илиакотргнешнадесно,јасќеодам лево

10.АЛотгиподигнаочитеијавидецелатарамнина Јордан,декаедобронаводнетанасекаде,предГоспод дагиуништиСодомиГомора,какоградината Господова,какоземјатаегипетска,додекадоаѓашдо Зоар

11ТогашЛотгоизбрацелаЈорданскарамнина;иЛот отпатуваконистокисеодвоијаеденоддруг.

12АврамживеешевоХанаанскатаземја,аЛот живеешевоградовитерамничарскиигопостависвојот шаторконСодом.

13НолуѓетоодСодомбеамногузлиигрешниципред Господа

14АГосподмуреченаАврам,откакоЛотсеодвоиод него:„Подигнигиочитеипогледниодместотокаде штосинасевер,најуг,инаистокиназапад

15Засетаземјаштојагледаш,ќетијададамтебе,ина твоетопотомствозасекогаш

16Иќегонаправамтвоетопотомствокакоземниот прав,пааконекојможедагоизброиземниотправ, тогашитвоетопотомствоќебидеизброено 17Стани,одинизземјатавонејзинатадолжинаиво нејзинаташирина;заштоќетигодадам.

18ТогашАврамготргнашаторотсвој,дојдеисе населиворамнинатаМамре,штоевоХеврон,итаму муизградижртвеникнаГоспода.

ПОГЛАВЈЕ14

1ИсеслучиводеновитенаАмрафел,царотнаСинар, Ариох,царотнаЕласар,Хедорлаомер,царотнаЕлами Тидал,царотнанародите;

2ДекатиевојуваасосодомскиотцарВера,со ГоморскиотцарБирса,соАдмаскиотцарСинав,со царотнаСевоимСемеверисоцаротнаВела,штое

3СитетиебеаспоениводолинатаСидим,штое

4ДванаесетгодинимуслужеанаХедорлаомер,аво

6ИХоријцитенанивнатапланинаСеир,доЕлфаран, штоекрајпустината.

7ИтиесевратијаидојдоавоЕнмиспат,штоеКадес,и јапоразијацелатаземјанаАмаликијците,аистотакаи Аморејците,коиживеејавоАзезонтамар.

8Иизлегоасодомскиотцар,игоморскиотцар,ицарот наАдма,ицаротнаЗевоимицаротнаБела(тоае Соар;)исевклучијавобиткасонивводолината Сидим;

9четирикралевисопет

10АдолинатаСидимбешеполнасожлебови;а царевитенаСодомиГоморпобегнааипаднаатаму;а ониештоостанаапобегнаавопланината.

11ИгозедоацелиотимотнаСодомиГоморисите нивнинамирнициисиотидоа

12ИгозедоаЛот,синотнаАврамовиотбрат,кој живеешевоСодом,инеговиотимот,исизаминаа

13ИдојдееденштоизбегаимукажанаАврам Евреинот;заштотојживеешеворамнинатана АморејецотМамре,братнаЕсколибратнаАнер 14КогаАврамчудекабратмуезаробен,гивооружи своитеобученислуги,роденивонеговатакуќа,триста иосумнаесет,игигонешедоДан

15Исеразделипротивнив,тојинеговитеслуги,ноќе, гиудриигигонешедоХова,штоеодлеватастранана Дамаск

16ИговратицелиотимотиговратиисвојотбратЛот, инеговиотимот,иженитеинародот.

17Исодомскиотцаризлезедагопречекапонеговото враќањеодколежотнаХедорлаомеринацаревитешто беасонего,водолинатаШаве,којаецарскатадолина.

18АМелхиседек,царотнаСалим,донеселебивино, итојбешесвештеникнаСевишниотБог

19Атојгоблагословиирече:„Некаеблагословен АврамодСевишниотБог,господарнанеботоина земјата

20ИблагословенеСевишниотБог,Којгипредаде твоитенепријателивотвоирацеИмудадедесетокод сите

21.АсодомскиотцармуреченаАврам:„Дајмиги лицатаиземисигоимотот“

22ААвраммуреченасодомскиотцар:„Јасјакренав ракатаконГоспода,СевишниотБог,владетелотна неботоиземјата,

23Деканемадаземамодконецнидоврвказачевли,и деканемадаземамништоштоетвое,заданеречеш: ГозбогативАврам

24Освенонаштогојадеамладите,иделотодлуѓето штоодеасомене,Анер,ЕсколиМамре;некасиго зематделот

ПОГЛАВЈЕ15

1Послетоа,словотоГосподовомудојденаАврамво видение,велејќи:„Неплашисе,Аврам:Јассумтвојот штититвојатапреголеманаграда

2ААврамрече:„ГосподиБоже,штоќемидадеш,кога ќеостанамбездеца,ауправителнамојотдомеовој ЕлиезеродДамаск?

3ААврамрече:„Ете,немидадесеме;

4Иете,словотоГосподовомудојде,велејќи:„Овојда небидетвојнаследник;ноонојштоќеизлезеод твојатаутроба,ќебидетвојнаследник

икажигиѕвездите,акоможешдагиизброиш!

6ИтојповерувавоГоспода;итојмугосметашеза праведност

7Атојмурече:„ЈассумГоспод,Којтеизведеод ХалдејскиотУр,задатијададамовааземјадаја наследиш

8Атојрече:„ГосподиБоже,одкадедазнамдекаќего наследам?

9Атојмурече:„Земимиеднајуницаодтригодини, еднакозаодтригодини,иовенодтригодини,и грлицаимладгулаб

10Игизедеприсебесетотоа,гиподелинасредина,и гоположисекоепарчееднонадруго,ноптицитене разделија

11Акогаптицитеслегоанатруповите,Аврамги истера

12Икогасонцетозаоѓаше,длабоксонгозафатиАврам; иете,ужаснаголематемнинападнаврзнего.

13АтојмуреченаАврам:„Знајсигурнодекатвоето потомствоќебидестранецвоземјаштонеенивнаиќе имслужи;иќегиизмачуваатчетиристотинигодини; 14Ијасќемусудамнатојнарод,комуќемуслужат,а потоаќеизлезатсоголемисредства

15Иќеодишкајтвоитетатковцисомир;ќебидеш погребанводобрастарост

16Но,вочетвртотоколеноќедојдатповторноовде, заштобеззакониетонаАморејцитесèуштенее исполнето

17Исеслучи,когасонцетозајдеисестемни,ете,една печказачадизапаленасветилкаштопоминувашемеѓу тиепарчиња

18Воистиотден,ГосподсклучизаветсоАврам, велејќи:„Натвоетопотомствомујададововааземја, одрекатаЕгипетдоголематарека,рекатаЕуфрат 19Кенитите,КенијцитеиКадмоните,

20ИХетејците,иФерезејцитеиРефамите, 21ИАморејците,Ханаанците,Гиргашцитеи Евусејците

ПОГЛАВЈЕ16

1АСара,женатанаАврамнемуродидеца,аимаше слугинка,Египќанка,поимеАгара

2АСарајмуреченаАврам:„Ете,Господмезабрани дародамможебиќедобијамдецаоднеаААврамго послушагласотнаСарај

3АСара,женатанаАврам,јазедесвојатаслугинка Агара,Египќанката,откакоАврампрестојувашедесет

4ИвлезекајАгара,итаазачна;

Сарајтешкосесправисонеа,таапобегнаоднејзиното лице.

7ИангелотГосподовјанајдекајизворотводаво пустината,кајизворотнапатотконШур.

8Атојрече:„Агара,слугинкатанаСара,одкадедојде? икадеќеодиш?Атаарече:„Бегамодлицетонамојата господаркаСара“

9АангелотГосподовѝрече:„Вратисекај господаркататвојаипотчинисеподнејзинитераце

10АангелотГосподовѝрече:„Ќегоумножамтвоето потомствомногу,заданесеизброивомноштво 11АангелотГосподовѝрече:„Ете,тисибременаиќе родишсиниќемугонаречешиметоИсмаил;зашто Господјаслушнатвојатаневолја

12Итојќебидедивчовек;ракатанеговаќебиде противсекојчовек,иракатанасекојпротивнего;итој ќеживеепредситесвоибраќа

13ИгоповикаиметонаГоспода,Којѝрече:„Божеме гледаш!

14ЗатоабунаротбешенареченБеерлахаирои;ете,тоа емеѓуКадешиБеред

15.АгарамуродисиннаАврам,аАврамгонарече иметонасвојотсин,штогородиАгара,Исмаил

16ААврамимашеосумдесетишестгодини,кога АгарамугородиИсмаилнаАврам.

ПОГЛАВЈЕ17

1КогаАврамимашедеведесетидеветгодини,Господ мусејавинаАврамимурече:„ЈассумСемоќниотБог; одипредменеибидисовршен.

2Иќесклучамсвојзаветмеѓуменеитебе,иќете умножаммногу

3ААврампаднаничкум,иБогразговарашесонего, велејќи:

4Штосеоднесувадомене,ете,мојотзаветесотебе,и ќебидештатконамногународи.

5ИиметотвоевеќенемадасевикаАврам,тукуимето ќебидеАвраам;зататконамногународитенаправив

6Иќетенаправаммногуплоден,иќенаправамод тебенароди,иодтебеќеизлезатцареви

7Иќеговоспоставаммојотзаветмеѓуменеитебеи твоетопотомствопотебевонивнитепоколенијаза вечензавет,дабидамБогзатебеизатвоетопотомство потебе

8Иќетијададамтебе,инатвоетопотомствопосле тебе,земјатавокојаситуѓинец,сетаземјаХанаанска, завечнасопственост;ијасќебидамнивенБог.

9АБогмуреченаАвраам:„Затоа,пазигомојотзавет, тиитвоетопотомствопотебевонивнитепоколенија 10Оваемојотзаветштоќегочуватемеѓуменеиваси вашетопотомствоповас;Секоемашкодетемеѓувас некабидеобрезано

11Иобрежетегомесотонавашатакожичка;итоаќе бидезнакназаветотмеѓуменеитебе 12Акојимаосумденанекабидеобрежанмеѓувас, секоемашкодетевовашитепоколенија,роденово куќатаиликупеносопариодстранец,штонееод

13Којероденвотвојатакуќаикојекупенсотвоите

14Анеобрежанотодете,чиештомесоодкожичкатане

15АБогмуреченаАвраам:„Штосеоднесувадо твојатаженаСара,немојдаисевикашСара,тукуСара дасевика

16Ќејаблагословамиќетидадамсиноднеаоднеа ќебидатцаревитенанародот.

17ТогашАвраампаднаналицето,сенасмеаиречево своетосрце:„Далиќемусеродидетенастогодини?и далиСара,којаимадеведесетгодини,ќероди?

18ААврааммуреченаБога:„О,Исмаилдаживее предтебе!

19АБогрече:Сара,твојатажена,навистинаќетироди син;иќемугонаречешиметоИсак

20.ќеродидванаесеткнезови,иќегонаправамголем народ

21НоќегосклучаммојотзаветсоИсак,штоСараќе тигородивооваодреденовремевоследнатагодина.

22Итојгопрекинаразговоротсонего,иБогизлезеод Авраам

23ИАвраамгозедесвојотсинИсмаилисетоонашто серодивонеговатакуќаисèштобешекупеноод

игообрежаателотонанивнатакожичкавоистиотден, какоштомуречеБог

24ААвраамимашедеведесетидеветгодини,кога бешеобрежанвотелотонасвојатакожичка.

25АнеговиотсинИсмаилимашетринаесетгодини, когабешеобрежанвотелотонасвојатакожичка

26ВоистиотденбеаобрежаниАврааминеговиотсин Исмаил

27Исителуѓеоднеговиотдом,роденивокуќата, купенисопариодстранецот,беаобрежанисонего.

ПОГЛАВЈЕ18

1ИмусејавиГосподворамнинитенаМамре,итој седешенаврататаодшаторотвожештинатанаденот;

2Игиподигнаочитеипогледна,иете,тројцалуѓе застанаапокрајнего;

3Ирече:„Господимој,акосеганајдовмилостпред твоитеочи,немојдасиодминешодтвојотслуга.

4Темолам,неказемемалкувода,измијтегинозетеи одморетесеподдрвото

5Иќеземамзалаклебиќегиутешамвашитесрца; потоаќепоминете,заштозатоадојдовтекајсвојот слуга.Атиерекоа:„Таканаправикакошторече. 6ААвраампобрзавошатороткајСараирече: „Набрзинаподготвитримериубавоброк,замесетегии направетеколачинаогништето 7ААвраамистрчадостадото,зедетелемекоидобро, имугодаденаеденмладчовек;ипобрзадагооблече 8Изедепутер,млекоителештогооблече,иимги

11ААвраамиСарабеастариистаречки;ипрестанада бидесоСараспоредженскиотначин.

12ЗатоаСарасенасмеавосебе,велејќи:„Откакоќе остарам,далиќемиседопадне,аимојотгосподаре стар?

13АГосподмуреченаАвраам:„ЗоштосенасмеаСара, велејќи:„Далисигурноќеродамстародете?

14ДалинештоепретешкозаГоспода?Вовремето назначеноќесевратамкајтебе,споредвреметона животот,иСараќедобиесин

15ТогашСарасеодрече,велејќи:„Несесмеев;зашто таасеплашешеАтојрече:Не;нотисенасмеа

16ТогашлуѓетостанааоттамуипогледнааконСодом, аАвраамотидесонивдагидонесенапат

17ИречеГоспод:„ДалидагосокријамодАвраамона штогоправам?

18ГледајќидекаАвраамсигурноќестанеголеми моќеннарод,иситенародиназемјатаќебидат благословенивонего?

19Заштогопознавам,декаќеимзаповеданасвоите децаинасвоетосемејствопонего,итиеќегодржат Господовиотпат,давршатправдаисуд;задаму донесеГосподнаАвраамонаштотојгокажазанего 20ИречеГоспод:„ЗаштоеголемвикотнаСодоми Гомор,изатоаштонивниотгревемногутежок; 21Сегаќеслезамиќевидамдалипостапилецелосно споредповикотштодојдедомене;ааконе,ќезнам

22.ИлуѓетосесвртеаоттамуитргнааконСодом,а АвраамстоешепредГоспода

23ААвраамсеприближиирече:„Зарќегиуништиш иправеднитесозлите?

24Далиимапедесетправедницивоградот;

25Далекуодтебедапостапуваштака,дагоубиваш праведникотсозлиот;

26АГосподрече:„АконајдамвоСодомпедесет праведницивоградот,тогашќегопоштедамцелото местозарадинив.

27ААвраамодговориирече:„Еве,сегасенафативда музборувамнаГоспода,штоесамоправипепел

28Можебиќенедостасуваатпетодпедесетте праведници;Атојрече:„Аконајдамтамучетириесети пет,немадагоуништам

29Итојмуречеуштееднаширече:„Можебитамуќе сенајдатчетириесетАтојрече:Немадагосторамтоа зарадичетириесет

30Атојмурече:„О,данесеналутиГоспод,ијасќе кажам:можебитамуќесенајдаттриесетАтојрече: „Немадагосторамтоа,аконајдамтамутриесет“.

31Атојрече:„Евесега,сенафативдамузборувамна Господа:можебитамуќесенајдатдваесетАтојрече: Немадагоуништамзарадидваесет

32Атојрече:„О,данесеналутиГоспод,иќе зборувамуштееднаш:можебитамуќесенајдатдесет Атојрече:Немадагоуништамзарадидесет

33ИГосподсиотиде,штомјанапуштизаедницатасо Авраам,иАвраамсевративосвоетоместо ПОГЛАВЈЕ19

1ИдојдоадваангелавоСодомвовечернитечасови;и

2Атојрече:„Еве,господарумои,влезете,вемолам,во куќатанавашиотслуга,останетецеланоќиизмијтеги

3Итојмногугипритискаше;исесвртеаконнегои влегоавонеговатакуќа;иимприредигозба,испече бесквасенлеб,итиејадеа.

4Но,преддалегнат,луѓетоодградот,содомците,ја обиколијакуќата,истариимлади,сиотнарододсите страни

5ИгоповикааЛотимурекоа:„Кадеселуѓетошто дојдоакајтебеовааноќ?изнесетениги,задаги знаеме

6АЛотизлезепредврататакајнивијазатвори врататапонего,

7Ирече:„Вемолам,браќа,неправететаказлобно 8Евесега,имамдвеќеркикоинепознаваатмаж; Дозволетеми,вемолам,давигиизведамиправетеим какоштоедобрововашитеочи:самонаовиелуѓене праветеништо;заштозатоадојдоаподсенкатана мојотпокрив.

9Атиерекоа:„Застанете!Итиепакрекоа:„Овојдојде даживее,иќетребадабидесудија;сегаќе постапувамеполошосотебеотколкусонив.Итие болногопритиснаачовекот,дурииЛот,исе приближијадајаскршатвратата

10Но,луѓетојаподадеасвојатаракаигоповлекоаЛот вокуќатакајнивијазатворијавратата

11Игиудираасослепиломажитештобеанавратата одкуќата,ималииголеми,такаштосеуморијадаја најдатвратата

12АлуѓетомурекоанаЛот:„Имашлитукадруго? зетотисиновитетвоииќеркитетвоииштоидаимаш воградот,изведигиодоваместо

13Заштониеќегоуништимеоваместо,заштонивниот викеголемпредлицетонаГоспода;иГосподне испратидагоуништиме

14АЛотизлезеиимреченасвоитезетови,коисе оженијасонеговитеќерки,иимрече:„Станете, тргнетевеодоваместо;заштоГосподќегоуништи овојградНо,тојимсечинешедекаимсепотсмевана своитезетови.

15Акогастанаутрото,ангелитегопобрзааЛотиму рекоа:„Стани,земијаженатасвојаидветеќеркишто сеовде;данебидешизгубенвобеззакониетонаградот. 16Идодекатојсезадржуваше,мажитесефатијаза

21Атојмурече:„Види,јастеприфативизаова,дека немадагоуништамовојград,порадионаштогокажа.

22Побрзај,бегајтаму;заштонеможамдасторам ништододеканедојдештаму.Затоаиметонаградотсе наречеЗоар.

23СонцетоизгреаназемјатакогаЛотвлезевоСоар

24ТогашГосподврнедожднаСодоминаГомораод небото,сулфуриоганодГоспода;

25Игисрушитиеградовиисетарамнинаисите жителинаградовитеионашторастешеназемјата

26Нонеговатаженапогледнаназадодзадинегоитаа станастолбодсол

27ИАвраамстанаранонаутронаместотокадешто стоешепредГоспода

28ИпогледнаконСодомиГомориконцелатаземја нарамнината,ивиде,иете,чадотодземјатасекрева какочадодпечка

29Исеслучи,когаБоггиуништиградовитена рамнината,БогсесетинаАвраамигоиспратиЛотод срединатанаразурнувањето,когатојгиурнаградовите вокоиживеешеЛот

30.АЛотизлезеодСоарисенаселивопланината,со дветеќеркинегови;заштосеплашешедаживеево Зоар,иживеешевопештера,тојидветеќерки

31Апрвородениотмуреченапомладиот:„Татконие стар,инемачовекназемјатададојдекајнаскакошто сеоднесуванацелатаземја

32Дојдете,дагонатераменашиоттаткодапиевино,и ќелегнемесонего,задагозачувамепотомствотона нашиоттатко

33Итааноќгонаведоататкасидапиевино.ине разбранитукогатаалегна,нитукогастана

34Утредента,првородениотмуреченапомладиот: „Еве,лежеввчерасотаткоми;дагонатерамедапие виноиовааноќ;ивлезиилегнисонего,задаго зачувамепотомствотонанашиоттатко

35Итааноќгонаведоататкасидапиевино.ине разбранитукогатаалегна,нитукогастана

36ТакаидветеќеркинаЛотбеазабремениодсвојот татко.

37Ипрвородениотродисин,игонаречеМоав;тоје татконаМоавцитедоденешенден

38Апомладата,истотака,родисин,игонарече Венами

ПОГЛАВЈЕ20

1ААвраамотидеоттамуконјужнатаземја,исе населимеѓуКадешиСур,исепреселивоГерар 2ААвраамречезасвојатаженаСара:„Таамие сестра;“иАвимелех,царотнаГерар,испратиијазеде Сара.

3НоБогдојдекајАвимелехвосонноќеимурече: „Еве,тисисамомртовчовекпорадиженаташтојазеде; заштотааеженанамаж

4НоАвимелехнеѝсеприближиирече:„Господи, сакашлидаубиешиправеденнарод? 5Заремнемирече:Сестрамие?атаа,дуриисамата рече:„Тојемојбрат:гонаправивтоасочесностана моетосрцеиневиностанамоитераце. 6ИБогмуречевосон:„Да,знамдекагонаправитоа

грешишпротивмене,затоатидозволивданеја

7Затоа,вратетемујанамажотнеговатажена;зашто

8ЗатоаАвимелехстанаранонаутро,гиповикасите своислугииимгокажасетотоанауши

9ТогашАвимелехгоповикаАвраамимурече:„Што нинаправи?иштотенавредив,штонаменеинамоето царствонанесеголемгрев?тиминаправиделаштоне требадасеправат

10ААвимелехмуреченаАвраам:„Штовидедекаго направитоа?

11ААвраамрече:„Затоаштомислевдекастравот Божјинеенаоваместо;иќемеубијатзарадиженами 12Асепактаанавистинамиесестра;тааеќеркана мојоттатко,нонеиќерканамајками;итаамистана жена

13Исеслучи,когаБогменатерадаталкамоддомот намојоттатко,иреков:„Оваетвојатамилостштоќе мијапокажеш;насекоеместокадештоќедојдеме, кажетезамене:Тојемојбрат

14ААвимелехзедеовци,волови,слугиислугинки,и мугидаденаАвраам,имујавратиСара,неговата жена

15ААвимелехрече:„Еве,мојатаземјаепредтебе; живејкадештосакаш

16ИѝреченаСара:„Еве,мудадовнатвојотбрат илјадасребреници;

17ИАвраамМусепомолинаБога,иБоггиисцели Авимелех,неговатаженаислугинкитенегови;ираѓаа деца.

18ЗаштоГосподгизатвориситеутробинадомотна Авимелех,порадиженатанаСараАвраам

ПОГЛАВЈЕ21

1ИГосподјапосетиСара,какошторече,иГоспод направисоСаракакошторече

2ЗаштоСаразачнаимуродинаАвраамсинво староста,вовреметозакоеБогмукажа.

3ИАвраамгонаречеиметонасвојотсинштомусе роди,штомугородиСара,Исак

4ААвраамгообрежисинотсвојИсакнаосумдена, какоштомузаповедаБог

5ААвраамимашестогодини,когамусеродисинот Исак.

6АСарарече:„Богменасмеа,такаштоситешто слушаатќесесмеатсомене.

7Атаарече:„КојбимуреколнаАвраамдекаСара требалодацицадеца?заштовостаростамуродивсин 8Идететопораснаисеодвикна,аАвраамприреди големагозбаистиотденкогаИсакбешеодвикнат. 9ИСараговидесинотнаЕгипќанкатаАгара,штотаа

Битие

Сара,слушајгонејзиниотглас;заштовоИсакќесе повикатвоетопотомство.

13Иодсинотнаробинкатаќенаправамнарод,зашто тојетвоепотомство.

14ААвраамстанаранонаутро,зеделебишишесо водаиѝгодаденаАгара,ставајќиѝгонарамои детето,ијаиспрати;одВирсавеа

15Аводатасепотрошивошишетоигофрлидетето подеднаодгрмушките

16Итааотидеијаседнаспротинего,надобарпат, какодаелак,зашторече:Данејавидамсмрттана дететоАтааседнанаспротинего,гоподигнагласоти заплака.

17ИБоггочугласотнамомчето;иБожјиотангелја повикаАгараоднеботоиѝрече:„Штоимаш,Агаре? неплашетесе;заштоБоггочугласотнамомчетокаде штое

18Стани,подигнигомомчетоифатиговорака;зашто однегоќенаправамголемнарод.

19ИБогѝгиотвориочите,итаавидебунарсовода;и тааотиде,гонаполнишишетосоводаимудадена момчетодапие.

20ИБогбешесомомчето;ирастеше,сенаселиво пустинатаистанастрелец

21.ТојживеешевопустинатаФаран,амајкамуму зедеженаодегипетскатаземја

22Вотоавреме,АвимелехиФихол,началникотна неговатавојска,музборуваанаАвраам,велејќи:„Боге сотебевосèштоправиш

23Затоа,сегазаколнимисеовдевоБогадеканемада постапувашлажносомене,нитусомојотсин,нитусо синотнамојотсин;земјавокојасипрестојувал

24ААвраамрече:„Ќесезаколнам

25ИАвраамгоукориАвимелехпорадибунаротсо вода,штослугитенаАвимелехнасилногоодзедоа

26ААвимелехрече:„Незнамкојгонаправиова:ниту микажа,нитучувзатоа,тукуденес.

27ААвраамзедеовцииволовиимугидадена Авимелех;идвајцатасклучијазавет

28ААвраампостависедумовциодстадотосами.

29ААвимелехмуреченаАвраам:„Штозначатовие седумовциштогипостависами?

30Атојрече:„Заовиеседумовчкијагнињаќеги земешодмојатарака,задамибидатсведокдекаго ископавовојбунар

31ЗатоагонаречетоаместоВирсавеа;отитамусе заколнааидвајцата

32ТакасклучијазаветвоВирсавеа;тогашстанаа АвимелехиФихол,началникотнанеговатавојска,исе вратијавоземјатанаФилистејците

33ААвраамнасадишумичкавоВирсавеаитамуго повикаиметонаГоспода,вечниотБог.

34ИАвраампрестојувашевоФилистејскатаземја многуденови

ПОГЛАВЈЕ22

1Поова,БоггоискушувашеАвраамимурече: „Авраам!“итојрече:„Еве,евеме

2Атојрече:„Земигосегасвојотсин,твојотединец Исак,когогосакаш,иодивоземјатаМорија;и

принесиготамукакожртвапаленицанаеднаод планинитезакојаќетикажам.

3ААвраамстанаранонаутро,гооседласвојотмагаре,

отидевоместотокадештоБогмурекол

4ТогашнатретиотденАвраамгиподигнаочитеиго видетоаместооддалеку.

5ААвраамимреченасвоитемладинци:„Останете овдесомагарето;ијасимомчетоќеодиметаму,ќесе поклонимеиќедојдемепаккајтебе

6ААвраамгизедедрватаоджртватапаленицаиги положиврзсвојотсинИсак;игозедеогнотворакатаи ножот;иотидоаидвајцатазаедно

7АИсакмуреченататкасиАвраамирече:„Таткомој! Атојрече:„Етегоогнотидрвата,нокадеејагнетоза паленица?

8ААвраамрече:„Синемој,Богќесиобезбедијагнеза паленица;паотидоаидвајцатазаедно.

9ИдојдоанаместотозакоеБогмукажа;иАвраам изградитамужртвеник,гипоставидрвата,говрза синотсвојИсакигоположинажртвеникотнадрвото. 10ААвраамјаиспружиракатаигозеденожотзадаго убиесвојотсин

11АангелотГосподовгоповикаоднеботоирече: „Аврааме,Аврааме!“ирече:„Евеме!

12Атојрече:„Неполагајјаракатаврзмомчетоине правиништосонего,заштосегазнамдекасеплашиш одБога,бидејќинесигоскршилодменесвојотсин, твојотединственсин

13ААвраамгиподигнаочитеипогледна,иете,зад негоовенфатенвогустинзанеговитерогови; 14ИАвраамгонаречетоаместоЈеховахире,какошто севелидоденешенден:„Ќесевидинагората Господова“

15ИангелотГосподовгоповикаАвраамоднеботопо вторпат,

16Иреков:„Сезаколнаввосебе“,велиГоспод,затоа штогонаправитоаинегозадржасвојотсин,твојот единственсин.

17Декасоблагословќетеблагословувамисо множењеќегоумножамтвоетосемекакоѕвездитена неботоикакопесокотштоенаморскиотбрег;итвоето потомствоќејанаследипортатананеговите непријатели;

18Ивотвоетопотомствоќебидатблагословенисите народиназемјата;заштосигопослушамојотглас 19ТакаАвраамсевратикајсвоитемладинци,итие станааиотидоазаедновоВирсавеа;аАвраамсе населивоВирсавеа

20Поова,мубешекажанонаАвраам:„Еве,Милка,и таамуродидецанатвојотбратНахор; 21неговиотпрвороденХус,братмуБузиКемуил, таткотонаАрам, 22ИЧесед,иАсо,иПилдаш,иЈидлафиВетуил 23НаВетуилмусеродиРевека:овиеосумМилхаги родинаНахор,братотнаАвраам.

24Анеговатаналожница,поимеРеума,гиродииТева, Гахам,ТахасиМааха

ПОГЛАВЈЕ23

1Сараимашестоиседумидваесетгодини:тоабеа годинитенаживототнаСара.

2АСараумревоКирјатарба;истотоеХевронво земјатаХанаанска;аАвраамдојдедатагувапоСараи даплачепонеа

3ААвраамстанапредсвоитемртвииимречена синовитенаХет,велејќи:

4Јассумтуѓинециприселенкајтебе:дајмипогребсо тебе,задагипогребаммоитемртвипредочитесвои

5АХетовитесиновимуодговоријанаАвраам,велејќи му:

6Слушнинè,господару:тисимоќенкнезмеѓунас; никојоднаснемадатигозадржисвојотгроб,освенда гипогребаштвоитемртви.

7ААвраамстанаисепоклонипреднародотназемјата, предсиновитенаХет

8Изборувашесонив,велејќи:„Акомислитедаги погребаммоитемртвиподалекуодмоитеочи;Чујмеи молисезамененаЕфрон,синотнаСохар,

9ЗадамијададепештератаМакпела,штојаима,што енакрајотоднеговатанива;заонолкупариколкушто вредитојќемигидадезапоседувањенагробница меѓувас.

10ИЕфронживеешемеѓусиновитенаХет;

11Не,господарумој,слушниме:полетотигодавам,а пештераташтоевонеа,тијадавам;воприсуствона синовитенамојотнародтигодавам:погребајги твоитемртви

12ИАвраамсепоклонипреднародотназемјата.

13ИмуреченаЕфронпредпубликатананародотна земјата,велејќи:„Акосакашдагодадеш,темолам, слушниме:ќетидадампаризаполето;земигоодмене итамуќегипогребаммоитемртви

14АЕфронмуодговоринаАвраам,велејќиму: 15Господарумој,слушајме:земјатавреди четиристотинисиклисребро;штоетоапомеѓуменеи тебе?затоапогребетегивашитемртви

16ААвраамгопослушаЕфрон;аАврааммугиизмери наЕфронсреброто,штогоименувашепред слушателитенасиновитенаХет,четиристотини шекелисребро,сегашнипарикајтрговецот.

17ИполетоЕфрон,штобешевоМакпела,штобеше предМамре,полетоипештераташтобешевонеаи ситедрвјаштобеавополето,штобеанаситеграници наоколу,беасигурни

18.наАвраамвосопственостпредсиновитенаХет, предситештовлегуваапредпортитенанеговиотград 19Поова,АвраамјапогребасвојатаженаСараво пештератанаполетоМахпелапредМамре:тоае ХевронвоХанаанскатаземја. 20Аполетоипештераташтоевонеа,синовитенаХет мугиобезбедијанаАвраамзагробница ПОГЛАВЈЕ24

1ААвраамбешестаристаречки,иГосподго благословиАвраамвосè

2ААврааммуреченасвојотнајстарслугаодсвојот дом,којвладеешенадсèштоимаше:„Ставијатвојата ракаподмоетобедро

3ИќетезаколнамвоГоспода,БоготнанеботоиБогот

5Аслугатамурече:„Можебиженатанесакадаме следивоовааземја:далитребадагодоведамтвојот синповторновоземјатаодкадештодојде?

6ААврааммурече:„Чувајседанеговратишмојот синтаму

7Господ,Богнебесен,Којмезедеоддомотнамојот таткоиодземјатанамојотрод,икојмизборувашеи мисезаколна,велејќи:„Натвоетопотомствоќемуја дадамовааземја;тојќегоиспратисвојотангелпред тебе,атиодтамуќемуземешженанамојотсин 8Иакоженатанесакадатеследи,тогашќесе ослободишодоваамојазаклетва:самоневраќајго мојотсинтаму

9Аслугатамујаставиракатаподбутотнасвојот господарАвраамимусезаколназатоа

10Аслугатазедедесеткамилиодкамилитенасвојот господаризамина;заштосиотимотнанеговиот господарбешевонеговитераце

11Игинатерасвоитекамилидаклечатнадвород градотпокрајбунарсоводавовечернитечасови,во времетокогаженитеизлегуваатдацрпатвода 12Атојрече:„Господи,Боженамојотгосподар Авраам,темолам,испратимибрзоовојденипокажи милостконмојотгосподарАвраам

13Еве,јасстојамовдепокрајводенизвор;иќеркитена луѓетоодградотизлегоаданавлечатвода.

14Инекасеслучидевојкатанакојаќеиречам: Спуштијастомнататвоја,темолам,дапијам;итааќе рече:„Пиј,иќегидадамтвоитекамилидапијат.исо тоаќезнамдекасипокажаљубезностконмојот господар

15Исеслучи,додекатојнезавршисозборувањето, ете,излезеРевека,којајародиВетуил,синотнаМилха, женатанаНахор,братотнаАвраам,состомнатана нејзиноторамо.

16Адевојкатабешемногуубавазагледање,девица,и никојнејапознаваше

17Аслугатаистрчадајапречекаирече:„Дозволими, темолам,даиспијаммалкуводаодтвојатастомна 18Таарече:„Пиј,господару!

19Акогазавршидамудадедапие,рече:„Ќенапијам водаизатвоитекамилидодеканесенапијат

20Итаапобрза,јаиспразнистомнатавокоритото,и пакистрчадобунаротданавлечевода,ивлечешеза ситенеговикамили

21Ачовекотштосечудешенанеамолчешезадавиди

26ИчовекотјанаведнаглаватаиМусепоклонина Господа.

27Атојрече:„БлагословендаеГоспод,Богнамојот господарАвраам,Којнегоостависиромашенмојот господародсвојатамилостивистината;

28Адевојкатаистрчаиимгокажатоаодкуќатана мајкаѝ

29АРевекаимашебрат,исевикашеЛаван,аЛаван истрчакајчовекот,добунарот

30Исеслучикогагивидеобеткатаинараквицитена рацетенасвојатасестра,икогагислушназборовитена својатасестраРевека,којавели:„Вакамиречечовекот; декадошолкајчовекот;иете,тојзастанапокрај камилитекајбунарот

31Атојрече:„Влези,благословениодГоспода;зошто стоишбез?заштојаподготвивкуќатаипросторотза камилите

32Ичовекотвлезевокуќата,гиодврзакамилитесвои, имдадесламаихраназакамилитеиводазамиењена нозетенеговиинозетеналуѓетоштобеасонего

33Иимашепреднегодајадемесо,нотојрече:„Нема дајадамдодеканејакажаммојатанаредба.Атојрече: Зборувај

34Атојрече:„ЈассумАвраамовиотслуга

35ИГосподмногугоблагословимојотгосподар;итој станаголем:имудадестада,стада,среброизлато,и слуги,ислугинки,икамилиимагариња

36.Сара,женатанамојотгосподар,муродисинна мојотгосподаркогаостаре,итојмудадесèштоима

37Имојотгосподарменатерадасезаколнам,велејќи: „НеземајженазамојотсинодќеркитеХананејки,во чијаземјаживеамјас

38Нотиодивокуќатанамојоттаткоикајмојотроди ќеземешженазамојотсин.

39Имурековнамојотгосподар:Можебиженатанема дамеследи

40Атојмирече:„Господ,предКогоодам,ќего испратиСвојотангелсотебеиќегопостигнетвојот пат;иќеземешженазамојотсинодмојотродиод домотнамојоттатко.

41Тогашќесеослободишодоваамојазаклетва,кога ќедојдешкајмојотрод;иаконетидадат,ќесе ослободишодмојатазаклетва.

42Идојдовденескајбунаротиреков:„Господи,Боже намојотгосподарАвраам,акосегатиуспеемојотпат покојодам.

43Еве,јасстојампокрајизворотнавода;иќесеслучи, когадевицатаќеизлезеданапоивода,ајасѝречам: Дајми,темолам,малкуводаодтвојатастомнада пијам;

44Атаамирече:„Ипијти,ајасќецртамизатвоите камили.

45Ипреддазавршамдазборувамвомоетосрце,ете, Ревекаизлезесостомнатананејзиноторамо;итаа слезедобунаротинавлечевода,ајасѝреков:„Да пијам,темолам

46Итаапобрза,јаспуштистомнатаоднејзиноторамо ирече:„Пиј,ќеимдадамдапијатитвоитекамили; 47Ајасјапрашавиреков:Чијаќеркасити?Атаарече: „ЌерканаВетуил,синотнаНахор,штомугороди Милха!“ѝјаставивобеткатаналицето,анараквиците нарацете

48Ијанаведнавглавата,МусепоклонивнаГосподаи

49Исега,акопостапуватељубезноиискреносомојот господар,кажетеми:ааконе,кажетеми;задаможам дасесвртамнадесноилиналево.

50ТогашЛаваниВетуилодговоријаирекоа:„Ова доаѓаодГоспода:неможемедатизборувамениту лошо,нитудобро

51Еве,Ревекаепредтебе,земијаиодиинекамубиде женанасинотнатвојотгосподар,какошторекол Господ

52Исеслучи,когаслугатаАвраамовигичунивните зборови,МусепоклонинаГоспода,поклонувајќисе доземјата

53Аслугатаизвадисребрени,златнинакитиоблекаи ѝгидаденаРевека;

54Ијадеаипиеја,тојилуѓетоштобеасонего,и останаацеланоќ;итиестанаанаутро,итојрече: „Пратетемекајмојотгосподар“.

55Абратѝимајкаѝрекоа:„Некаостанедевојкатакај наснеколкудена,најмалкудесет;послетоатааќеси оди.

56Атојимрече:„Непопречувајтеме,заштоГоспод мигоподобрипатот;испратимедаодамкајмојот господар.

57Атиерекоа:„Ќејаповикамедевојкатаиќеја прашаменејзинатауста

58ИјавикнааРевекаиѝрекоа:„Ќеодишлисоовој човек?Атаарече:Ќеодам

59ИјаиспратијасвојатасестраРевекаинејзината доилка,иАвраамовиотслугаинеговителуѓе.

60ИјаблагословијаРевекаиѝрекоа:„Тисинаша сестра,бидимајканаилјадницимилиони,инека твоетопотомствојапоседуваврататанаониештоги мразат

61Ревекастанаидевојкитенејзини,јаваанакамилите итргнаапочовекот;аслугатајазедеРевекаисиотиде. 62АИсакдојдеодпатотнабунаротЛахаирој;зашто тојживеешевојужнатаземја

63АИсакизлезедаразмислуванаполетонавечерта,и гиподигнаочитеивиде,иете,камилитедоаѓаат

64Ревекагиподигнаочитеи,когаговидеИсак,ја запаликамилата.

65Заштотаамуреченаслугата:„Којеовојчовекшто одипополетоданепресретне?Аслугатарече:„Тоае мојотгосподар!“зедезавесаисепокри

66АслугатамукажанаИсаксèштонаправи

67АИсакјавнесевошаторотнамајкасиСара,јазеде

1ПотоаАвраампаксеожени,исевикашеКетура. 2ИмугиродиЗимран,Јокшан,Медан,Мадијам, ИшвакиСуа

3НаЈокшанмусеродијаСаваиДедан.Синовина ДеданбеаАсурим,ЛетусимиЛеумим

4ИсиновитенаМадијам;Ефа,Ефер,Анох,Авидаи Елдаа.СитеовиебеасиновинаКетура.

5ААврааммудаденаИсаксèштоимаше

6Анасиновитенаналожниците,штогиимаше Авраам,Авраамимдадедаровиигииспратиодсвојот синИсак,додекатојуштеживееше,конисток,во источнатаземја

7АоваседеновитенагодинитенаживототнаАвраам, штогиживееше,стошеесетипетнаесетгодини

8ТогашАвраамгопредадедухотиумреводобра старост,старчовекиполнсогодини;ибешесобранкај својотнарод

9НеговитесиновиИсакиИсмаилгопогребааво пештератаМакпела,вополетонаЕфрон,синотна ХетеецотЗохар,предМамре; 10НиваташтоАвраамјакупиодсиновитенаХет: тамубешепогребанАврааминеговатаженаСара

11ИсеслучипосмрттанаАвраам,Боггоблагослови неговиотсинИсак;аИсакживеешепокрајбунарот Лахаирои

12ОвасеродовитенаИсмаил,Авраамовиотсин,што мугородинаАвраам,ЕгипќанкатаАгара,слугинката наСара

13АовасеимињатанасиновитенаИсмаил,според нивнитеимиња,спореднивнитепоколенија: првородениотИсмаил,Навајот;иКедар,иАдбели Мибсам,

14ИМишма,иДумаиМаса,

15АдариТема,Јетур,НафисиКедема;

16ТоасесиновитенаИсмаил,итоасенивнитеимиња, спореднивнитеградовиинивнитезамоци;дванаесет кнезовиспореднивнитенароди

17ИовасегодинитенаживототнаИсмаил,сто триесетиседумгодини.ибешесобранкајсвојотнарод.

18ТиесенаселијаодАвиладоСур,штоепредЕгипет, додекаодишконАсирија,итојумрепредситесвои браќа.

19АовасеродовитенаИсак,Авраамовиотсин: АвраамгородиИсак

20АИсакимашечетириесетгодиникогајазедеза женаРевека,ќеркатанаВетуил,Асиринотод Паданарам,сестранаСиринотЛаван

21.ИсакгомолешеГосподазасвојатажена,заштотаа бешенеплодна;

22Идецатасемачеазаедновонеа;атаарече:„Акое така,зоштосумјастака?Итааотидедагопраша Господа

23.ИѝречеГоспод:„Дванародаимавотвојатаутроба, идвародаќесеодвојатодтвојатаутроба;иедниот народќебидепосиленоддругиотнарод;апостариот дамуслужинапомладиот

24Икогасеисполнијанејзинитеденовизапородување, ете,вонејзинатаутробаимашеблизнаци

25Ипрвиотизлезецрвен,целиоткаковлакнеста облека;игонарекоаИсав

26Потоаизлезебратму,иракатајафатизапетицата наИсав;исевикашеЈаков,аИсакимашешеесет годиникогагироди

27Имомчињатапораснаа,аИсавбешелукавловец, полскичовек;аЈаковбешеобиченчовек,којживееше вошатори

28ИсакгосакашеИсав,заштојадешеодлодотнегов;

29ИЈаковсехранешесопијалак,аИсавдојдеод полетоисеонесвести.

30АИсавмуреченаЈакова:„Нахраниме,темолам, соистотоцрвеноманџа;заштосумизнемоштен:затоа севикашеЕдом.

31АЈаковрече:„Продајмигоденессвоето првородство

32АИсаврече:„Еве,јассумпредсмртта;икаква користќемидонесеовапрвородство?

33АЈаковрече:„Заколнимиседенес;итојмусе заколнаимугопродадесвоетопрвородствонаЈаков

34ТогашЈаковмудаденаИсавалебиманџаодлеќа;и јадешеипиеше,станаисиотиде;такаИсавгопрезре своетопрвородство

ПОГЛАВЈЕ26

1Иимашегладвоземјата,покрајпрвиотгладшто бешеводеновитенаАвраам.ИИсакотидекај Авимелех,филистејскиотцар,воГерар 2ИмусејавиГосподирече:„НеслегувајвоЕгипет; живејвоземјатазакојаќетикажам:

3Престојувајвоовааземја,ијасќебидамсотебеиќе теблагословувам;заштотебеинатвоетопотомствоќе гидадамситеовиеземјииќејаисполнамзаклетвата штомујададовнататкотиАвраам;

4Иќенаправамтвоетопотомстводасемножикако небеснитеѕвездииќемугидадамнатвоетопотомство ситеовиеземји;ивотвоетосемеќебидат благословениситенародиназемјата;

5ЗаштоАвраамгопослушамојотгласигичуваше Моитезаповеди,Моитезаповеди,Моитенаредбии Моитезакони

6ИИсаксенаселивоГерар.

7Атамошнителуѓегопрашаазанеговатажена;атој рече:„Таамиесестра“,заштосеплашешедакаже: „Тааемојажена;данемеубијат,речетој,тамошните луѓезарадиРевека;затоаштотаабешефердасе погледне

8Акогабешетамудолговреме,филистејскиотцар Авимелехпогледнанизпрозорецотивиде,иете,Исак сеиграсосвојатаженаРевека

9ААвимелехгоповикаИсакимурече:„Еве,таа сигурнотиежена!АИсакмурече:„Затоаштореков: данеумрамзанеа

10ААвимелехрече:„Штонинаправиова?некојод луѓетобиможеллеснодасезаложисотвојатажена,а титребашеданинанесешвина.

11ААвимелехмузаповеданасиотсвојнарод,велејќи: „Којќеседопредоовојчовекилидонеговатажена,ќе бидеказнетсосмрт

12ТогашИсаксеешевотааземјаивоистатагодина примистократно,иГосподгоблагослови 13Ичовекотсезголеми,иотиденапред,ипорасна

17АИсакотидеоттаму,гопостависвојотшаторво долинатаГерарисенаселитаму.

18ИИсакповторногиископабунаритесовода,штоги ископааводеновитенанеговиоттаткоАвраам;зашто ФилистејцитегизапреапосмрттанаАвраам,атојги нареченивнитеимињаспоредимињатасокоиги нарекувашетаткому

19СлугитенаИсаккопааводолинатаитамунајдоа бунарсовода

20АГерарскитепастирисескараасопастиритена Исак,велејќи:„Водатаенаша!“итојгонаречебунарот Есек;затоаштосеборелесонего

21Иископадругбунар,исепотрудијазатоа,итојго наречеСитна

22Потоатргнаоттамуиископадругбунар;изатоане сетепаа.ирече:„СегаГосподнинаправиместо,иние ќебидемеплоднивоземјата

23ИотидеоттамувоВирсавија

24ИГосподмусејавиистатаноќирече:„ЈассумБог нататкотиАвраам;неплашисе,заштојассумсотебе иќетеблагословамиќегоумножамтвоетопотомство зарадимојотслугаАвраам.

25Итамуизградижртвеник,гоповикаГосподовото имеигопостависвојотшатортаму,атамуслугитена Исакископабунар.

26ТогашАвимелехотидекајнегоодГерар,иАхузат, еденоднеговитепријатели,иФихол,началникотна неговатавојска.

27АИсакимрече:„Зоштодојдетекајмене,бидејќиме мразитеимеиспративтеодсебе?

28Атиерекоа:„ВидовмедекаГосподесотебе.

29Заданенинаштетиш,бидејќинетедопревме,и какоштонетинаправивмеништодругоосвендобро,и теиспративмевомир:сегасиблагословенодГоспода.

30Иимприредигозба,ијадеаипиеја

31Итиестанаапредвременаутроисезаколнааеденна друг;

32ИстиотдендојдоаслугитенаИсакимукажааза бунаротштогоископааимурекоа:„Најдовмевода

33ИгонаречеШеба,затоаградотдоденешенденсе викаВирсавеа

34ИИсавимашечетириесетгодиникогајазедеза женаЈудита,ќеркатанаХетеецотБеери,иБасемат, ќеркатанаХетеецотЕлон

35коибеатаганаИсакинаРевека ПОГЛАВЈЕ27

1Исеслучи,когаИсакостаре,аочитемубеазаматени, такаштонеможешедагледа,гоповикаИсавсвојот најстарсинимурече:„Синкомој!“итојмурече:„Еве, овдедалисумјас.

2Атојрече:„Еве,сегасумстар,негознамденотна мојатасмрт

3Затоа,земиго,темолам,оружјето,лакотилакот, излезинаполетоиземимималкулова; 4Инаправетемивкусномесо,каквоштосакам,и донесимигодајадам;датеблагословимојатадуша преддаумрам

5РевекаслушнакогаИсакмузборувашенасвојотсин ИсавИИсавотиденаполетодаловиловаидаго донесе

6АРевекамуреченасвојотсинЈаков,велејќи:„Ете,

7Донесимиловаинаправимивкусномесо,зада јадамидатеблагословампредГосподапредмојата смрт

8Затоасега,синко,слушајгомојотгласспоредона штотигозаповедам.

9Одисегакајстадотоиземимиодтамудведобри јариња;иќемунаправамнататкотивкусномесо, каквоштотојсака

10Иоднесимугонататкаси,задајадеидате благословипреднеговатасмрт.

11АЈаковѝреченамајкасиРевека:„Ете,братми Исавевлакнестчовек,ајассуммазенчовек 12Таткомиможебиќемепочувствуваијасќему изгледамкакоизмамник;иќедонесампроклетствоврз мене,анеблагослов

13.Амајкамумурече:„Твоетопроклетствоврзмене, синко,самослушајгомојотгласиодиземимиги 14Иотиде,гизедеигидонесекајмајкаси;

15АРевекајазедеубаватаоблекаодсвојотнајстар синИсав,коибеасонеавокуќата,игиоблечена својотпомладсинЈаков

16Игиставикожитеодјарињатананеговитерацеина мазнитеделовинавратот

17Игидадесоленитемесоилебот,штогоподготви, ворацетенасвојотсинЈаков.

18Идојдекајтаткасиирече:„Таткомој!“ирече:„Еве ме;којсити,синко?

19АЈаковмуреченататкаси:„Јассумтвојот првороденИсав;Постапивкакоштосимезаповедал: стани,тисемолам,седниијадиодмојаталова,зада меблагословитвојатадуша.

20АИсакмуреченасинотсвој:„Какосигонајде толкубрзо,синко?Атојрече:„Затоаштомигодонесе Господ,твојотБог“.

21АИсакмуреченаЈакова:„Дојди,темолам,дате почувствувам,синко,далисимојотсинИсавилине 22ИЈаковсеприближидосвојоттаткоИсак;иго почувствуваирече:„ГласотегласотнаЈаков,арацете серацетенаИсав“

23Итојнегоразбра,зашторацетемубеавлакнести, какорацетенабратмуИсав,пагоблагослови

24Атојрече:„ДалитисимојотсинИсав?Атојрече: Јассум.

25Атојрече:„Приближимиго,паќејадамодловата намојотсин,задатеблагословимојатадуша.Итојму гоприближи,итојјадеше,имудонесевиноитојиспи

26АтаткомуИсакмурече:„Приближисесегаи бакниме,синкомој

27Итојсеприближиигобакна,игопочувствува мирисотнанеговатаоблека,гоблагословиирече:

28ЗатоаБогдатидадеоднебеснатаросаиодземната дебелина,имногупченкаивино.

29Некатислужатлуѓетоинародитедатисепоклонат:

30АштомИсакзавршисоблагословувањетонаЈакова, аЈаковуштемалкубешеизлезенодприсуствотона таткомуИсак,братмуИсавдојдеодсвојотлов

31Атојнаправиисоленомесо,мугодонесенататка си,имуреченататкоси:„Оставиготаткомидастане идајадеодлозатананеговиотсин,задамеблагослови твојатадуша

32АтаткомуИсакмурече:„Којсити?Атојрече:Јас сумтвојсин,твојотпрвороденИсав

33АИсаксепотресемногуирече:„Кој?кадеетојшто зеделоваимидонесе,ајасјадеводсепреддадојдеш игоблагословив?да,итојќебидеблагословен

34КогагичузборовитенасвојоттаткоИсав,извикасо силенимногугорчливкрикимуреченататкаси: „Благословимеимене,отаткомој!

35Атојрече:„Твојотбратдојдесолукавствоитиго одзедеблагословот

36Атојрече:„ЗарнесевикаЈаковсоправо?заштотој мезаменидвапати:мигоодзедепрвородството;иете, сегамигоодзедеблагословотАтојрече:„Зарнеси резервиралблагословзамене?

37АИсакодговориимуреченаИсав:„Еве,го направивтвојгосподариситенеговибраќамугидадов заслуги;исопченкаивиногохранев,аштодати правамсега,синко?

38АИсавмуреченататкаси:„Имашлисамоеден благослов,таткомој?благословимеимене,отаткомој ИИсавгокренагласотизаплака.

39АтаткомуИсакмуодговориимурече:„Ете, твоетоживеалиштеќебидеземнотодебелилои небеснатаросаодозгора;

40Сомечоттвојќеживеешиќемуслужишнасвојот брат;иќесеслучикогаќејаимашвласта,ќего скинешнеговиотјаремодвратот.

41ИИсавгомразешеЈаковапорадиблагословотсокој гоблагословитаткомутогашќегоубијамбратми Јаков.

42АовиезборовинанејзиниотпостарсинИсавѝбеа кажанинаРевека

43Сега,синко,слушајгомојотглас;истани,бегајкај мојотбратЛаванвоХаран;

44Иостанисонегонеколкудена,додекагневотна браттинесеоддалечи;

45Додекагневотнабраттинесеодвратиодтебе,итој незаборавиштосимунаправил;тогашќеиспратами ќетедонесамоттаму:зоштодабидамлишенодвас двајцатавоеденден?

46.АРевекамуреченаИсак:„Уморенсумодсвојот животпорадиќеркитеХетови;?

ПОГЛАВЈЕ28

1ИИсакгоповикаЈакова,гоблагослови,музаповеда имурече:„НеземајженаодќеркитеХананови 2Стани,одивоПаданарам,водомотнаВетуил, таткотонамајкати;иземисиженаоттамуодќерките наЛаван,братотнамајкати.

3ИСемоќниотБогдатеблагослови,датеоплодиида теумножи,задабидешмноштвонарод; 4ИдајтигоблагословотнаАвраам,тебеитвоето потомствосотебе;задајанаследишземјатавокојаси странец,штоБогмујададенаАвраам

5ИИсакгоиспратиЈакова,итојотидевоПаданарам

6КогаИсаввидедекаИсакгоблагословиЈаковаиго испративоПаданарам,задамуземеженаоттаму;и додекагоблагословуваше,музаповеда:„Неземајжена одќеркитеХананови;

7ИЈаковгипослушататкасиимајкасииотидево Паданарам;

8АИсав,гледајќидекахананскитеќеркинемусе допаднаананеговиоттаткоИсак;

9ТогашИсавотидекајИсмаилигизедезажена Малаат,ќеркатанаИсмаил,синотнаАвраам,сестрата наНавајота,занеговажена

10АЈаковизлезеодВирсавеаиотидевоХаран 11Изапалинаедноместоиостанатамуцеланоќ, заштосонцетозајде;изедеодкамењатаодтоаместо, гиставизапернициилегнанатоаместодаспие 12Исонуваше,иете,скалапоставенаназемјата,а нејзиниотврвдопирашедонебото,иете,ангелите Божјикакосеискачуваатислегуваатпонеа 13Иете,Господзастананаднеаирече:„Јассум ГосподБогнататкотиАвраамиБогнаИсак; 14Итвоетосемеќебидекакоправназемјата,иќесе ширишназапад,наисток,инасеверинајуг;ивотебе ивотвоетосемеќебидатситесемејстванадае благословеназемјата

15И,ете,јассумсотебе,иќетечувамнаситеместа кадештоодиш,иќетевратамвоовааземја;зашто немадатеоставамдодеканегонаправамоназаштоти реков.

16АЈаковсеразбудиодсонотирече:„Господе навистинанаоваместо;ајаснезнаев

17Атојсеуплашиирече:„Колкуестрашнооваместо! ованееникојдругтукуБожјиотдом,аоваерајската порта

18АЈаковстанаранонаутро,гозедекаменотштого имашеставенозасвоитеперници,гопоставизастолб иналеамаслонаврвотоднего

19ИгонаречетоаместоБетел,аиметонатојград најпрвосевикашеЛуз

20ИЈаковсезавети,велејќи:„АкоБогсакадабидесо менеидамечуванаовојпатпокојодам,имидаделеб дајадамиоблекадаоблечам,

21Зададојдампаксомирводомотнамојоттатко; тогашГосподќемибидеБог:

22Аовојкамен,штогопоставивзастолб,ќебиде Божјидом; ПОГЛАВЈЕ29

1ТогашЈаковтргнанапатидојдевоземјатана народотодисток

2Итојпогледна,иете,бунарвополето,иете,имаше тристадаовцилеженипокрајнего;заштоодтојбунар гинаводнуваастадата,анаустатанабунаротимаше

5Атојимрече:„ГопознавателиЛаван,синот Нахоров?Атиерекоа:Гопознаваме.

6Атојимрече:„Далиедобро?Атиерекоа:„Добро е!“иете,ќеркамуРахиладоаѓасоовците.

7Атојрече:„Ете,уштееден,нитуевремедасе собератдобитокот

8Атиерекоа:„Неможемедодеканесесобератсите стадаидодеканегоисфрлаткаменотодустатана бунарот;потоагиполевамеовците

9Идодекатојуштезборувашесонив,дојдеРахиласо овцитенасвојоттатко,заштотаагичуваше

10ИсеслучикогаЈаковјавидеРахила,ќеркатана Лаван,братотнамајкаму,иовцитенабратотнамајка муЛаван,Јаковсеприближиигоистргнакаменотод устатанабунаротигонапоистадотонаЛаван,братот намајкаму.брат.

11АЈаковјабакнаРахила,гокренагласотизаплака

12ИЈаковѝкажанаРахеладекатојебратна нејзиниоттаткоидекаесиннаРевека.

13АкогаЛаванјаслушнавестазасинотнасвојата сестраЈаков,истрчадагопречека,гопрегрна,гобакна игоодведевосвојатакуќа.ИтојмукажанаЛавана сетотоа

14АЛаванмурече:„Навистинатисимојакоскаимое месо.Итојостанасонегоеденмесец.

15АЛаванмуреченаЈакова:„Бидејќитисимојбрат, требалидамислужишџабе?кажимиколкуќетибиде платата?

16АЛаванимашедвеќерки:постаратасевикашеЛија, апомладатаРахила

17Лијаимашенежниочи;ноРејчелбешеубаваи наклонета

18АЈаковјасакашеРахила;ирече:Ќетислужам седумгодинизатвојатапомладаќеркаРахила.

19АЛаванрече:„Подоброедатијададам,отколкуда јададамнадругчовек

20АЈаковѝслужешенаРахиласедумгодини;имусе чинеасамонеколкудена,порадиљубовташтоја имашеконнеа

21АЈаковмуреченаЛавана:„Дајмијамојатажена, заштомисеисполнијаденовите,задавлезамкајнеа

22АЛавангисобрасителуѓеодтоаместоинаправи гозба.

23ВечертајазедесвојатаќеркаЛијаијадонесекај него;итојвлезекајнеа

24.ЛаванѝјададенаќеркатасвојаЛијаЗелфасвојата слугинказаслугинка

25.Утрото,ете,тоабешеЛија,атојмуреченаЛавана: „Штоминаправиова?нелислужевсотебезаРахила? зоштотогашмеизмами?

26АЛаванрече:„Вонашатаземјанесмеетакадасе давапомладиотпредпрвородениот.

27Исполнијанејзинатаседмица,паќетигодадемеи овазаслужбаташтоќејаслужишсоменеуштеседум другигодини

28ТаканаправиЈаковијаисполнисвојатаседмица,и мујададезаженасвојатаќеркаРахила.

29АЛаванѝјададенаРахила,ќеркатасвоја, слугинкатаБила,занејзинаслугинка

30ИтојвлезекајРахела,ијасакашеРахелаповеќеод Лија,ислужешесонегоуштеседумгодини

31КогавидеГосподдекаЛијаемразена,ијаотвори утробата,аРахилабешенеплодна.

32ИЛијазачнаиродисин,имугодадеиметоРувим, зашторече:„Господ,навистина,јапогледнамојата неволја;сегазатоамојотсопругќемесака.

33Итааповторнозачнаиродисин;ирече:„Бидејќи Господчудекамемразат,мигодадеиовојсин“,итаа мугодадеиметоСимеон.

34Итааповторнозачнаиродисин;ирече:„Сега овојпатќемисепридружимојотмаж,заштомуродив трисина;затоасевикашеЛеви

35Таапакзачнаиродисин,ирече:„СегаќеГославам Господа!илеволежиште.

ПОГЛАВЈЕ30

1АкогаРахелавидедеканаЈаковнемуродидеца, Рахелаѝзавидинасестраси;имуреченаЈакова:„Дај мидеца,инакуќеумрам.

2ИЈакововиотгневсеразгорипротивРахила,итој рече:„ДалијассумнаместоБога,којтигозадржа плодотнаутробата?

3Атаарече:„ЕвејамојатаслугинкаБила,влезекај неа;итааќеродинамоитеколена,задаимамијас децаоднеа.

4ИмујададезаженасвојатаслугинкаБила,иЈаков влезекајнеа

5ИБилазачнаимуродинаЈаковасин.

6АРахиларече:„Богмипресуди,гочумојотгласи мидадесин;затоаигонаречеДан

7СлугинкатанаРахилаБилапакзачнаимуродина Јаковавторсин

8АРахиларече:„Соголемиборбисеборевсосестра миипобедив,итаамугодадеиметоНефталим.

9КогаЛијавидедеканеможедараѓа,јазедесвојата слугинкаЗелфаиѝгодадеЈаковзажена

10.АЗилфа,слугинкатанаЛија,муродисиннаЈакова. 11АЛијарече:„Доаѓавојска,имугонаречеГад 12АЗелфа,слугинкатанаЛија,наЈаковмуродивтор син.

13АЛијарече:„Среќнасум,заштоќеркитеќеме нарекуваатблажена!“имугонаречеАшер

14АРувимотидеводеновитенажетватанапченицата, најдемандрагинаполетоигидонесекајмајкасиЛија ТогашРахелаѝреченаЛија:„Дајми,темолам, мандрагитенатвојотсин.

15Атааѝрече:„Малаработалиештогозедемојот маж?идалиќемугиземешимандрагитенамојотсин? АРахиларече:„Затоаќелегнесотебеноќеза мандрагитенатвојотсин

16ИЈаковизлезеодполетонавечер,аЛијаизлезеда гопречекаирече:„Влезикајмене;заштосигурноте

20АЛијарече:„Богмидадедобармираз;Сегамојот мажќеживеесомене,заштомуродившестсина:иму годадеиметоЗавулон

21ПотоародиќеркаигонаречеДина.

22.ИсесетиБогнаРахила,иБогјапослушаија отворинејзинатаутроба

23Итаазачнаиродисин;ирече:Богмигоотстрани срамот.

24ИгонаречеЈосиф;ирече:„Господќемидодаде уштееденсин

25ИсеслучикогаРахелагородиЈосиф,Јаковмурече наЛавана:„Испратимедасиодамвосвоетоместои вомојатаземја“.

26

27АЛаванмурече:„Темолам,аконајдовмилоство твоитеочи,почекај,заштоодискустводознавдека Господмеблагословизарадитебе

28Атојрече:„Одредимијатвојатаплата,ијасќеја дадам.

29Атојмурече:„Знаешкакотислужевикакотвојот добитокбешесомене

30Заштобешемалкуштогоимашепреддадојдам,а сегасезголеминамноштво;иГосподтеблагословиод моетодоаѓање

31Атојрече:„Штодатидадам?АЈаковрече:„Неми давајништо;

32Денесќепоминамнизцелототвоестадо,оттамуќе гиотстранамситедамкиидамкиговеда,исиоткафеав добитокмеѓуовцитеидамкиидамкимеѓукозите;

33Такаќемиодговоримојатаправедноствоидното време,когаќедојдезамојатаплатапредтвоетолице: секојштонеедамкавидамкавмеѓукозитеикафеав меѓуовците,ќесесметазаукраденсомене

34АЛаванрече:„Еве,бисакалдабидеспоредтвојот збор

35Итојденгиизвадикозитесопрстениидамки,и ситејарциштобеадамкиидамки,иситештоимаше малкубеловонего,иситекафеавимеѓуовците,иги дадеворакананеговитесинови

36ИодредитридневнопатувањемеѓусебеиЈакова,а ЈаковгопасешеостатокотодстадатаЛаванова

37ИЈаковмузедепрачкиодзеленатополаиодлеска икостен;инатрупабелилентивонивигонаправи белотоштобешевопрачките

38Игипоставипрачкитештогинатрупапредстадата воолуцитевокоритатакогастадатадоаѓаадапијат,за дазачнаткогаќедојдатдапијат

39Истадатазачнаапредпрачкитеиродијадобиток обоен,дамкавидамкав

40ИЈаковгиодвоијагнињатаигисвртелицатана стадатасвртениконобрачитеиситекафеавиво стадотоЛаван;игистависвоитестадасамиинеги ставинадобитокотнаЛаван

41Исеслучуваше,когапосилниотдобитокзачнуваше, Јаковгиставашепрачкитепредочитенадобитокотво олуците,затиедазачнатмеѓупрачките

42Но,когадобитокотбешеслаб,тојнегиставашево него;

43Ичовекотсезголемимногу,иимашемногу добиток,ислугинки,ислуги,икамилиимагариња.

1ИгислушназборовитенасиновитенаЛаван,кои рекоа:„Јаковгоодзедесетоонананашиоттатко;иод

слава

2ИЈаковговиделицетонаЛаван,иете,небешекон негокакопорано.

3ИмуречеГосподнаЈакова:„Вратисевоземјатана татковцитетвоиивосвојотрод;ијасќебидамсотебе 4ИЈаковиспратиигиповикаРахилаиЛијанаполето кајсвоетостадо,

5Иимрече:„Гогледамлицетонавашиоттатко,дека конмененеекакопорано;ноБоготнамојоттатко бешесомене

6Изнаетедекасосетамојасиламуслужевнавашиот татко

7Итаткотимеизмамиидесетпатимијапромени платата;ноБогмудозволиданемеповреди.

8Акоречевака:дамкатаќебидетвојаплата;тогаш сиотдобитоксеродисодамкипотоагоразголи целиотдобитоксопрстен.

9ТакаБогмугоодзедедобитокотнавашиоттаткои мигодадемене

10Исеслучивовреметокогадобитокотзачна,јасги подигнавочитеивидоввосон,иете,овнитешто скокааврздобитокотбеаобоени,попрскании замачкани.

11ИангелотБожјимизборувашевосон,велејќи: Јакове:Ајасреков:Евеме

12Атојрече:„Подигнигиочитесвоиивиди:сите овништоскокаатврздобитокотсеобоени,попрскани искарани,заштовидовсèштотиправиЛаван

13ЈассумБогнаВетил,кадештогопомазастолботи кадештомидадезавет:сегастани,излезиодовааземја ивратисевоземјатанасвојотрод

14АРахелаиЛијаодговоријаимурекоа:„Имали уштеделилинаследствозанасводомотнанашиот татко?

15Зарнесмесметанизанегокакостранци?заштотој нèпродаде,агипроголтаинашитепари

16ЗасетобогатствоштоБоггоодзедеоднашиоттатко, тоаенашеинанашитедеца;

17ТогашЈаковстанаигипостависвоитесиновии своитеженинакамили;

18Игооднесесиотсвојдобитокисиотимотштого доби,добитокотштогодоби,штогоимашево Паданарам,задаодикајтаткомуИсаквоХанаанската земја

19АЛаванотидедагистрижеовцитесвои,аРахила гиукрадекиповитенанејзиниоттатко

20ИЈаковнесвесномуукраденаЛаванСиринот, бидејќитојнемукажадекапобегнал

21Итојпобегнасосештоимаше;истана,јапомина

25ТогашЛавангостигнаЈаковаАЈаковгопостави својотшаторнагората,аЛавансобраќатасвоина горатаГалад

26.АЛаванмуреченаЈакова:„Штонаправи,штоми гиукраденесвесноигиодведемоитеќеркикако заробеницифатенисомеч?

27Затоатајнопобегнаимеукраде;инемикажа,зада теотпуштамсовеселба,сопесни,сотабретиисо харфа?

28Инемеоставилидагибакнуваммоитесиновии моитеќерки?сегасинаправилглупавоправејќиготоа

29Вомојаракаедатеповредам,ноБогнатвојоттатко мизборувашевчера,велејќи:„Внимавајдане зборувашсоЈаковдоброилилошо

30Исега,иакосакашдасизаминеш,затоаштомногу копнеешеподомотнататкоти,сепакзоштогиукраде моитебогови?

31АЈаководговориимуреченаЛавана:„Затоаштосе исплашив,заштореков:„Можебинасилнодамиги одземешќеркитесвои

32Кајкогоќегинајдешсвоитебогови,неканеживее; ЗаштоЈаковнезнаешедекаРахилагиукрала.

33АЛаванвлезевошаторотнаЈаков,вошаторотна Лијаивошаторитенадветеслугинки;нонегинајде ПотоаизлезеодшаторотнаЛијаивлезевошаторотна Рахила

34АРахилагизедекиповите,гиставивомебелотна камилатаиседнананив.АЛавангопребарацелиот шатор,нонегинајде

35Атаамуреченататкаси:„Неканемуседопаѓана мојотгосподарштонеможамдастанампредтебе; заштообичајотнаженитеенадменеИтојбараше,но негинајдесликите

36АЈаковсеразгневиисесмирисоЛавана.које мојотгрев,штотолкужестокомегонеше?

37Атигипребараситемоиработи,штонајдеодсета твојапокуќнина?поставетегоовдепредмоитебраќаи предвашитебраќа,задаможатдасудатмеѓунас двајцата

38Овиедваесетгодинисумсотебе;твоитеовции козитенегифрлијасвоитемладенчиња,ајаснеги изедововнитеодтвоетостадо

39Тоаштобешерастргнатоодѕверовинетиго донесов;јасгоносевгубењетонатоа;одмојатаракаго барашетоа,билоукраденодењеилиноќе

40Такабев;воденотсушатамеголташе,амразотноќе; имојотсонсеоддалечиодмоитеочи

41Такасумдваесетгодинивотвојотдом;Тислужев четиринаесетгодинизатвоитедвеќеркиишест годинизатвојотдобиток,атимијапромениплатата десетпати

42АкоБоготнамојоттатко,БоготнаАвраамистравот одИсакнебеасомене,сигурнотимеиспратисега празенБогјавидемојатаневолјаитрудотнамоите рацеитепрекоривчеравечер 43АЛаванодговориимуреченаЈакова:„Овиеќерки семоиќерки,аовиедецасемоидеца,аовиедобиток семоидобиток,исештогледашемое;иштоможамда имнаправамденеснаовиемоиќеркиилинанивните децаштогиродиле?

44Сега,дојдити,дасклучимезавет,јасити;инека

45АЈаковзедекаменигопоставизастолб

46АЈаковимреченасвоитебраќа:„Собирајтекамења;

48АЛаванрече:„Овојкупесведокмеѓуменеитебе денесЗатоаисевикашеГалид;

49иМиспа;зашторече:„Господбдеемеѓуменеитебе, когаќеотсуствувамееденоддруг

50Акогиизмачувашмоитеќеркиилиакоземешдруги женипокрајмоитеќерки,никојнеесонас;види,Боге сведокмеѓуменеитебе

51АЛаванмуреченаЈакова:„Евејаовааграмадаи етегоовојстолб,штогофрливмеѓуменеитебе;

52Сведочиовојкуп,исведокеовојстолб,деканема датигопрефрламовојкупидеканемадамиго поминешовојкупиовојстолбзаштета

53БоготнаАвраамиБогнаНахор,Богнанивниот татко,судатмеѓунас.АЈаковсезаколнавостравотод таткомуИсак

54ТогашЈаковпринесежртванагоратаигиповика браќатасвоидајадатлеб,атиејадеалебиостанаацела ноќнагората

55АранонаутроЛаванстана,гибакнасиновитесвои иќеркитесвоиигиблагослови.

ПОГЛАВЈЕ32

1ИЈаковтргнапосвојотпат,иангелитеБожјиго сретнаа

2КогагивидеЈаков,рече:„ОваеБожјавојска!“иго наречетоаместоМаханаим

3ИЈаковиспратипреднегогласницикајсвојотбрат ИсаввоземјатаСеир,Едомскатаземја.

4Иимзаповеда:„Вакаќемузборуватенамојот господарИсав;ТвојотслугаЈаковвеливака:„Јас престојувавкајЛаваниостанавтамудосега.

5Имамволовиимагариња,стада,слугиислугинки,и испративдамукажамнамојотгосподар,заданајдам благодатпредтвоитеочи.

6АгласницитесевратијакајЈаковаимурекоа: „ДојдовмекајбраттиИсав,аитојдојдедате пресретне,исонегочетиристотинилуѓе.

7ТогашЈаковсеуплашимногуисеуплаши,иго поделинародотштобешесонего,стадата,стадатаи камилите,надвегрупи; 8Ирече:„АкоИсавдојдекаједнатачетаијаудри, тогашдругатачеташтоостанаќеизбега.

9АЈаковрече:„БоженамојоттаткоАвраамиБожена мојоттаткоИсак,Господи,којмирече:„Вратисево својатаземјаивосвојотрод,ијасќетипостапам добро.

10Несумдостоеннитузанајмалатамилостизасета

14Двестекози,дваесеткози,двестеовциидваесет овни,

15Триесетмлечникамилисомладенчињата, четириесетјаведаидесетбикови,дваесетмагарињаи десетждребиња.

16Игипредадеворацетенасвоитеслуги,секоејуно самостојно;иимреченасвоитеслуги:„Поминетепред менеиставетепростормеѓуроговитеивозовите.

17Тојимзаповедананајвисоките,велејќи:„Когаќете сретнебратмиИсавиќетепраша,чијсити?икаде одиш?ачиисеовиепредтебе?

18Тогашкажи:„ТоасенатвојотслугаЈакова;тоае подарокиспратендомојотгосподарИсав,иете,итоје заднас

19Такаимзаповеданавториотитретиотиситештоги следеалеглата,велејќи:„ВакаќемузборуватенаИсав когаќегонајдете

20Икажетеуште:Еве,твојотслугаЈаковезаднас Заштотојрече:Ќегосмирамсоподарокотштооди предмене,апотоаќеговидамнеговотолице;можеби тојќемеприфати

21Такаподарокототидепреднего:итојноќтасе преселиводруштвото

22Атојстанатааноќ,гизедесвоитедвежени,своите двеслугинкииединаесетсинови,игопоминапатот Јавок

23Игизеде,гииспратипрекупотокотигоиспрати онаштогоимаше.

24АЈаковостанасам;итамусеборешееденчовексо негодокрајотнаденот

25Акогавидедеканегопобеди,седопредо шуплинатанабутот;ашуплинатанабедротонаЈаков бешенадвородзглобот,додекатојсеборешесонего

26Атојрече:„Пуштиме,заштодојдеденот.Атојрече: Немадатепуштам,аконемеблагословиш

27Атојмурече:„Какоетвоетоиме?Атојрече:Јакове

28Атојрече:„ТвоетоимеповеќенемадасевикаЈаков, тукуИзраел,заштокакокнезимашмоќкајБогаикај луѓето,ипобедивте

29АЈаковгопрашаирече:„Кажимиготвоетоиме.А тојрече:„Зоштогобарашмоетоиме?Итамуго благослови

30ИЈаковгонаречеместотоПениел,заштоГовидов Богалицевлице,имојотживотезачуван

31ИкогапоминувашепрекуПенуил,сонцетоизгреа врзнего,итојзастананабедрото.

32Затоа,синовитеИзраилевинејадатдоденешенден оджлеботштосестеснуваше,штоенабедрото,зашто тојјадопрешуплинатанабедротонаЈаковвосинусот штосесмали

ПОГЛАВЈЕ33

1ИЈаковгиподигнаочитеипогледна,иете,дојде Исав,исонегочетиристотинилуѓеИгиподели децатанаЛија,наРахилаинадветеслугинки 2Напрвоместогиставислугинкитеинивнитедеца,а потоаЛијаинејзинитедеца,аназаднатастранаРахила иЈосиф

3Итојпоминапреднивисепоклонидоземјатаседум пати,додеканесеприближидосвојотбрат

4ИИсавистрчадагопречека,гопрегрна,мупаднана

5Игиподигнаочитеигивидеженитеидецата;ирече:

милосрдногидаденатвојотслуга.

6Тогашсеприближијаслугинките,тиеинивнитедеца, исепоклонија

7ИЛијасодецатанејзинисеприближијаисе поклонија,апотоасеприближијаЈосифиРахила,итие сепоклонија

8Атојрече:„Штосакашдакажешсосетооватолче штогосретнав?Атојрече:„Овиеќенајдатблагодат предочитенамојотгосподар.

9АИсаврече:„Достамие,братемој;чувајготоашто гоимашзасебе

10АЈаковрече:„Не,темолам,акосеганајдов благодатпредтвоитеочи,примигомојотподарокод мојатарака;затоаговидовтвоетолице,какодаго видовлицетоБожјо,атибешезадоволенодмене.

11Земиго,тисемолам,мојотблагословштотие донесен;затоаштоБогпостапимилосрдносоменеи

зеде

12Атојрече:„Датргнеменапатипуштине,ајасќе одампредтебе.

13Атојмурече:„Мојотгосподарзнаедекадецатасе нежни,астадатаистадатасомладисесомене; 14Мојотгосподарнекапоминепреднеговиотслуга,и јасќеповедамтивко,какоштоможатдаиздржат добитокотштоодипредменеидецата,додекане дојдамкајмојотгосподарвоСеир.

15АИсаврече:„Дозволетемисегадаоставамкајвас некоиоднародотштоесоменеАтојрече:„Што треба?дозволетемиданајдамблагодатпредочитена мојотгосподар

16ИсавсевратитојденнапатконСеир

17ИЈаковотидевоСокхот,муизградикуќаинаправи себињазадобитокотнегов;затоаместотосевика Сукот

18ИЈаковдојдевоСалим,градСихем,којево Ханаанскатаземја,когадојдеодПаданарам;иго постависвојотшаторпредградот

19Икупипарченива,кадештогопостависвојот шатор,одрацетенасиновитенаЕмор,таткотона Сихем,застопари

20ИподигнатамужртвеникигонаречеЕлелоеИзраел

ПОГЛАВЈЕ34

1АДина,ќеркатанаЛија,штомујародинаЈакова, излезедагивидиќеркитеназемјата.

2АкогајаздогледаСихем,синотнаЕмор,Хевиецот, кнезотназемјата,јазеде,легнасонеаијаоскверни

3ИнеговатадушасеприврзаконДина,ќерката Јаковова,итојјасакашедевојкатаиљубезноѝ зборувашенадевојката.

4АСихеммуреченасвојоттаткоЕмор,велејќи: „Земимијаоваадевојказажена“

5АЈаковчудекајаосквернилсвојатаќеркаДина; 6АЕмор,таткотонаСихем,отидекајЈаковзада разговарасонего

7СиновитенаЈаковизлегоаодполетокогагослушнаа тоа,илуѓетосенажалијаимногусеналутија,бидејќи тојнаправиглупоствоИзраеллежејќисоќеркатана Јакова;штонетребадасеправи.

8АЕморзборувашесонив,велејќи:„Душатанамојот синСихемкопнееповашатаќерка

9Исклучетевенчавкисонас,дајтенигивашитеќерки иземетегинашитеќеркикајвас.

10Иќеживеетесонас,иземјатаќебидепредвас; живејтеитргувајтевонегоидобијтесиимотвонего

11АСихемимреченасвојоттаткоинасвоитебраќа: „Дозволетемиданајдамблагодатвовашитеочи,ишто ќемикажете,ќевидадам.

12Никогашнебарајтемитолкавмиразиподарок,иќе дадамкакоштоќемикажете:нодајтемијадевојката зажена.

13СиновитенаЈаковмуодговоријанаСихемина неговиоттаткоАмор,ирекоа,заштотојјаоскверни нивнатасестраДина:

14Атиеимрекоа:„Неможемедагонаправимеова,да јададемесестратананеобрежан;заштотоабешесрам занас:

15Но,ниеќесесогласимесовас:акосакатедабидете каконас,секоемашкоодвасдабидеобрежано;

16Тогашќевигидадеменашитеќерки,иќегиземеме вашитеќеркикајнас,иќеживеемесовас,иќестанеме еденнарод

17Но,аконенѐпослушате,дабидетеобрезани;тогаш ќесијаземемеќеркатаиќенèнема

18АнивнитезборовимуседопаднаанаЕморина Сихем,синотнаЕмор.

19Имладиотчовексеодложиданегосторитоа, заштомуседопаднаќеркатанаЈакова,ибешепочесен одцелиотдомнататкому.

20АЕморинеговиотсинСихемдојдоапредпортите насвојотградиразговараасолуѓетооднивниотград, велејќи:

21Овиелуѓесемирољубивисонас;затоанекаживеат воземјатаинекатргуваатсонеа;заземјата,ете,таае доволноголемазанив;дагиземеменивнитеќеркиза жениидаимгидадеменашитеќерки 22Самоовделуѓетоќесесогласатдаживеемесонас, дабидемееденнарод,акосекојмажмеѓунасбиде обрежан,какоштоеобрежан

23самодасесогласимесонив,итиеќеживеатсонас 24АЕмориСихем,неговиотсин,гипослушаситешто излегувааодпортитенанеговиотград;исекојмаж бешеобрезан,сèштоизлегувашеодпортитена неговиотград

25Натретиотден,когасеразболеа,двајцаод синовитенаЈаков,СимеониЛеви,браќатанаДина,го зедоасекојсвојотмечихрабродојдоанаградотиги убијаситемажи

26ИгоубијаЕморинеговиотсинСихемсоострицата намечот,аДинајаизведоаодкуќатанаСихеми излегоа

27.СиновитенаЈаковдојдоанаубиенитеигоограбија градот,бидејќијаосквернијасвојатасестра

28Тиегизедоанивнитеовци,воловите,магарињата нивни,ионаштобешевоградотионаштобешево полето,

29Исетонивнобогатство,иситенивнималечкии

30АЈаковимреченаСимеонинаЛеви:„Мезбунивте даменатератедасмрдаммеѓужителитеназемјата, меѓуХананејцитеиФерезејците;ајассуммалнаброј, тиеќесесобератпротивменеиќемеубијат;иќе бидамуништен,јасимојотдом.

31Атиерекоа:„Дасеоднесувалисонашатасестра какособлудница?

ПОГЛАВЈЕ35

1АБогмуреченаЈакова:„Стани,одивоВетили живеејтаму,инаправитамужртвеникнаБога,штоти сепојавикогабегашеодлицетонабратоттвојИсав. 2ТогашЈаковимреченасвојотдоминаситештобеа сонего:„Отфрлетегитуѓитебоговиштосемеѓуваси бидетечистиисменетејаоблекатасвоја.

3ИдастанемеидаодимевоВетил;итамуќему направамжртвеникнаБога,којмиодговориводенот намојатаневолјаибешесомененапатотпокојодев.

4ИмугидадоанаЈаковаситечуднибоговиштобеаво нивнитерацеиситенивниобеткиштобеавонивните уши;аЈаковгискриподдаботкрајСихем.

5Иотидоа,иБожјиотужасгизафатиградовитешто беаоколунив,инегигонеасиновитеЈаковови

6ТакаЈаковдојдевоЛуз,којаевоХанаанскатаземја, односноВетил,тојисиотнародштобешесонего 7Иизградитамужртвеникигонаречеместото Елветел,заштотамумусејавиБогкогабегашеод лицетонасвојотбрат

8Но,доичкатанаДевораРевекаумре,итаабеше погребанаподВетил,поддаб,исевикашеАлонбахут. 9ИБогповторномусејавинаЈакова,когатојизлезе одПаданарам,игоблагослови

10ИБогмурече:„ТвоетоимееЈаков;немаповеќеда севикашЈаков,тукуимеќетибидеИзраил

11ИБогмурече:ЈассумБогСемоќен;одтебеќеима народигрупанароди,аодтвоитебебињаќеизлезат цареви;

12ИземјаташтоимгидадовнаАврааминаИсак,ќе тијададамтебе,анатвоетопотомствопослетебеќеја дадамземјата

13ИБогизлезеоднегонаместотокадештозборуваше сонего.

14ИЈаковпоставистолбнаместотокадешто зборувашесонего,каменстолб,иистуринанего пијалакиналеамасло

15ИЈаковгонаречеиметонаместотокадештоБог зборувашесонего:Ветил

16ИтргнааодВетил;иимашесамомалпатдаседојде доЕфрат

17Исеслучикогатаабешевотешкопородување, бабицатаѝрече:„Неплашисе;ќегоимашиовојсин 18Икогадушатаѝзаминуваше(заштоумре)гонарече Бенони,ататкомугонаречеВенијамин.

19АРахилаумреијапогребаанапатотконЕфрат, штоеВитлеем

20.ИЈаковпоставистолбнанејзиниотгроб:тоае столботнагроботнаРахиладоденес

21ИИзраелотидеигораширисвојотшаторотаде кулатаЕдар.

22АкогаИзраелживеешевотааземја,Рувимотидеи легнасоБила,наложницатананеговиоттатко,и Израелгочутоа.СиновитенаЈаковбеадванаесет:

23СиновитенаЛија;Рувим,Јакововиотпрвороден, Симеон,Леви,Јуда,ИсахариЗавулон; 24СиновитенаРахила;ЈосифиБенџамин:

25СиновитенаВила,слугинкатанаРахила;Дани Нефталим:

26СиновитенаЗилфа,слугинкатанаЛија;ГадиАсер: тоасесиновитенаЈаков,коимусеродијаво Паданарам.

27ИЈаковдојдекајсвојоттаткоИсаквоМамре,во градотАрба,којеХеврон,кадештопрестојуваа АвраамиИсак.

28ДеновитенаИсакбеастоиосумдесетгодини

29Исакгодадедухотиумре,исесобракајсвојот народ,стариситсоденови,асиновитенеговиИсави Јаковгопогребаа

ПОГЛАВЈЕ36

1ОвасеродовитенаИсав,којеЕдом

2Исавгизедесвоитеженинахананскитеќерки;Ада, ќеркатанаХетеецотЕлон,иОлибама,ќеркатанаАна, ќеркатанаХевејкатаСевеон; 3ИБашемат,ќеркатанаИсмаил,сестранаНавајот.

4ААдамуродинаИсавЕлифаз;иБашематгороди Рауел;

5АОлибамагиродиЈус,ЈаламиКореј:тоасе синовитенаИсав,коимусеродијавоХанаанската земја

6ИИсавгизедесвоитежени,синовитеиќеркитесвои, сителуѓеодсвојотдом,добитокотнегов,ситеживотни исиотсвојимотштогоимашевоземјатаХанаанска;и отидевоземјатаодлицетонасвојотбратЈаков.

7Заштонивнотобогатствобешеповеќеотколкузада можатдаживеатзаедно;аземјатавокојабеатуѓинци неможешедагиподнесепорадинивниотдобиток.

8ТакаживеешеИсавнапланинатаСеир:ИсавеЕдом

9АовасеродовитенаИсав,таткотонаЕдомцитена планинатаСеир:

10ОвасеимињатанасиновитенаИсав;Елифаз,синот наАда,женатанаИсав,Рауел,синотнаВасемат, женатанаИсав.

11СиновинаЕлифазбеаТеман,Омар,Софо,Гатами Кеназ.

12ТимнабешеналожницанасинотнаЕлифазИсав;и таамугородинаЕлифазАмалек:тоабеасиновитена женатанаАдаИсав

13АтоасесиновитенаРауел;Нахат,Зера,Самаи Миза:тоабеасиновитенаженатанаВасематИсав 14ТоабеасиновитенаОлибама,ќеркатанаАна, ќеркатанаСивеон,женатанаИсав,итаамугиродина Исав:Јус,ЈаламиКора

15.ТоабеавојводитенаИсавовитесинови:синовите наЕлифаз,првородениотсиннаИсав;војводатаТеман, војводатаОмар,војводатаЗефо,војводатаКеназ, 16.војводатаКореј,војводатаГатамивојводата Амалек:овасевојводитештодојдоаодЕлифазво земјатаЕдом;тоабеасиновитенаАда

17ОвасесиновитенасинотнаРауелИсав;војводата

тоасесиновитенаженатанаВасематИсав.

18АтоасесиновитенаОлибама,женатанаИсав; војводатаЈуш,војводатаЈалам,војводатаКора:тоабеа војводитештодојдоаодОлибама,ќеркатанаАна, женатанаИсав.

19ТоасесиновитенаИсав,којеЕдом,итоасе нивнитевојводи

20ТоасесиновитенаХорејецотСеир,коијанаселуваа земјата;Лотан,Совал,СивеониАна, 21.

22ЛотановисиновибеаОрииХемам;асестратана ЛотанбешеТимна

23АСоваловитесиновибеаовие;АлваниМанаат,и Евал,ШефоиОнам

24АтоасесиновитенаСиваон;иАјаиАна:тоабеше Анаштогинајдемазгитевопустината,додекаги хранешемагаритенасвојоттаткоСивеон

25ААнанитесиновибеаовие;ДисониОлибама, ќеркатанаАна.

26АтоасесиновитенаДисон;Хемдан,Ешбан,Итран иХеран

27СиновитенаЕзерсеовие;БилханиЗааваниАкан. 28ОвиесесиновитенаДисан;УзиАран

29ТоасевојводитештодојдоаодХорејците;војводата Лотан,војводатаШобал,војводатаСивеон,војводата Ана,

30ВојводатаДисон,војводатаЕзер,војводатаДишан: тоасевојводитештодојдоаодХори,меѓунивните војводивоземјатаСеир

31АтоасецаревитештоцаруваавоземјатаЕдом, преддавладеенекојцарнадсиновитеИзраилеви.

32ВоЕдомцарувашеВела,синотВеор,ииметона неговиотградбешеДинава

33.Велаумре,анаместонегоцарувашеЈовав,синотна ЗараодВозра

34Јовавумре,ананеговоместосезацариХусамод Теманскатаземја.

35АХусамумре,анаместонегосезацариАдад, синотБедадов,којгопоразиМадијамвоМоавското поле.

36Ададумре,анаместонегосезацариСамлаод Масрека

37.Самлаумре,анаместонегоцарувашеСаулод Ровотпокрајреката

38.Саулумре,анаместонегосезацариВаалханан, синотАховоров

39АхворовиотсинВаалхананумре,анаместонегосе зацариАдараженатамусевикашеМетавела,ќеркана Матред,ќерканаМезахав.

40ОвасеимињатанавојводитештодојдоаодИсав,

земјатананивнотовладение:тојеИсав,таткотона Едомците.

ПОГЛАВЈЕ37

1ИЈаковживеешевоземјатавокојататкомубеше странец,воземјатаХанаанска

2ТоасеродовитенаЈаков.Јосиф,наседумнаесет години,гопасешестадотососвоитебраќа;амомчето бешесосиновитенаБилаисосиновитенаЗилфа, женитенататкому

3АИзраелгосакашеЈосифаповеќеодситенегови синови,заштотојбешесиннанеговатастарост; 4Акогавидоабраќатанеговидеканивниоттаткого сакаповеќеодситенеговибраќа,гозамразијаине можеамирнодазборуваатсонего.

5АЈосифсонувашесониимкажанабраќатасвои,и тиеуштеповеќегомразеа

6Атојимрече:„Чујтегоовојсонштогосонував.

7Зашто,ете,ниеврзувавмесноповивополето,иете, мојотснопстанаиистотаказастанаисправено;иете, твоитесноповистоејанаоколуимусепоклонијана мојотсноп

8Анеговитебраќамурекоа:„Навистиналиќе царувашнаднас?илинавистинаќеимашвластнаднас? Иуштеповеќегомразеапорадинеговитесоништаи неговитезборови

9Атојсонувашеуштееденсон,имгораскажана браќатасвои,ирече:„Ете,сонувавуштесон;иете, сонцетоимесечинатаиединаесеттеѕвездимисе поклонија.

10ИимкажанататкасиинабраќатасвоиДалијаси мајкатиитвоитебраќанавистинаќедојдемедатисе поклонимедоземјата?

11Ибраќатанеговимузавидуваа;нотаткомуја запазиизреката

12Анеговитебраќаотидоадагопасеатстадотона својоттатковоСихем

13АИзраелмуреченаЈосифа:„Заремтвоитебраќане гопасеастадотовоСихем?дојдииќетеиспратамкај нивАтојмурече:Евеме

14Атојмурече:„Оди,тисемолам,видидалиедобро сотвоитебраќаидобросостадата;ипакдонесими зборТакагоиспратиоддолинатаХевронитојдојде воСихем

15.Гонајдееденчовек,иете,тојталкашепополето,и човекотгопраша:„Штобараш?

16Атојрече:„Гибараммоитебраќа;кажимикадеги пасеатсвоитестада

17Ачовекотрече:„Оттамузаминаа;заштогислушнав каковелат:„ДаодимевоДотан“ИЈосифтргнапо браќатасвоиигинајдевоДотан.

18Икогаговидоаоддалеку,уштепреддаимсе приближи,сезаговараапротивнегодагоубијат 19Исирекоаеденнадруг:„Ете,доаѓаовојсонувач 20Ајдесега,дагоубиеме,дагофрлимевонекојајама, паќеречеме:Некојзлобенѕвергопроголта,иќе видимештоќебидесонеговитесоништа

21Рувимгочутоаигоизбавиоднивнитераце;ирече: Данегоубиеме.

22АРувимимрече:„Непролевајтекрв,тукуфрлете

немашеводавонеа

25Иседнаадајадатлеб,гиподигнааочитеи погледнаа,иете,четаИшмеилцидојдеодГаладсо нивнитекамили,коиносеазачини,мелемисмирна,и одеадагооднесатвоЕгипет

26АЈудаимреченабраќатасвои:„Каквакористќе имаакогоубиеменашиотбратијасокриеменеговата крв?

27ДојдетедагопродадеменаИсмеилцитеинашата ракаданебидеврзнего;заштотојенашбратинаше телоИнеговитебраќабеазадоволни

28ПотоапоминаапокрајМадијамскитетрговци;иго извлекоаигоизведоаЈосифодјамата,игопродадоа ЈосифанаИсмеилцитезадваесетсребреници 29Рувимсевративојамата;иете,Јосифнебешево јамата;исијаизнајмиоблеката.

30Исевратикајбраќатасвоиирече:„Дететонее;а јас,кадедаодам?

31.ИгозедоамантилотнаЈосиф,убијајареиго потопијавокрвта;

32Игоиспратијаобоениотмантилимугодонесоана таткаси;ирече:„Овагонајдовме:сегазнајдалие палтотонатвојотсинилине

33Атојгознаешетоаирече:„Тоаепалтотонамојот син;злобниотѕвергопроголта;Џозефбезсомнениее изнајменнапарчиња

34Јаковјараскинасвојатаоблека,облечевреќиштена бедрата,имногуденовитагувашезасвојотсин.

35Истанааситенеговисиновииситеќеркизадаго утешат;нотојодбидасеутеши;атојрече:„Заштоќе слезамвогроботкајсинотмојвожалост.Такататко муплачешепонего

36ИМадијамцитегопродадоавоЕгипетнаПетефар, офицернафараонотиначалникнастражата.

ПОГЛАВЈЕ38

1Вотоавреме,Јудаотстапиодсвоитебраќаисе обратикајнекојАдуламец,поимеХира

2АЈудавидетамуќерканаеденХананеец,поиме Шуа;итојјазедеивлезекајнеа

3Итаазачнаиродисин;игонаречеЕр.

4Итааповторнозачнаиродисин;игонаречеОнан

5Итаапакзачнаиродисин;игонаречеСела,атој бешевоХезив,когатаагороди

6АЈудамузедеженананеговиотпрвороденЕр,по имеТамара

7ИЕр,првенецотнаЈуда,бешезлобенвоочитена Господа;иГосподгоуби

8АЈудамуреченаОнан:„Влезикајженатанабратот

11ТогашЈудаѝреченаснаатасвојаТамара:„Остани вдовицаводомотнататкотидодеканепораснемојот синСела,заштотојрече:„Данеумреитој,какошто умреанеговитебраќа“.АТамараотидеисенаселиво куќатананејзиниоттатко.

12СотекотнавреметоумреќеркатанаженатанаСуа Јуда;иЈудасеутешииотидекајсвоитеовциво Тимнат,тојинеговиотпријателАдуламецотХира.

13ИѝкажаанаТамара,велејќи:„Еве,твојотсвекор одивоТимнатдагистрижеовцитесвои

14Атаајасоблечеоднеаоблекатанасвојатавдовица, јапокрисозавеса,сезавиткаиседнанаотворено место,штоепокрајпатотзаТимнат;заштовидедека Шелапораснаинемубешедаденазажена

15КогајавидеЈуда,помислидекаеблудница;бидејќи гоимашепокриенолицето.

16Атојсесвртеконнеапопатотирече:„Оди,тисе молам,дозволетемидавлезамкајвас;(заштоне знаешедекатаамуеснаа.)Атаарече:„Штосакашда мидадешзадавлезешкајмене?

17Атојрече:„ЌетииспратамјареодстадотоАтаа рече:Далиќемидадешзалогдодеканегоиспратиш?

18Атојрече:„Каковзалогдатидадам?Атаарече: „Твојотпечат,инараквицитеитвојотстапштоево твојатарака“.Итојѝгодадеивлезекајнеа,итаа зачнаоднего

19Таастанаиотиде,гоотфрлиоднеазавесатаија облечеоблекатанасвојатавдовица.

20АЈудагоиспратијаретоодракатанасвојот пријателАдуламецотдагоземенеговиотзалогод ракатанажената,нотојнејанајде.

21Тогашгипрашалуѓетоодтоаместо,велејќи:„Каде еблудницата,штобешеотворенопокрајпатот?Атие рекоа:Немашеблудницанаоваместо.

22ИсевративоЈудаирече:„Неможамдајанајдам;и тамошнителуѓерекоадеканаоваместонемаблудница 23АЈударече:„Некаѝгооднесе,данесезасрамиме.

24Послетримесеци,ѝбешекажанонаЈуда:„Твојата снааТамарасеблуднира;и,истотака,ете,таае бременаодблудство.АЈударече:„Изведијанадвори некасеизгори!

25Когајароди,муиспратинасвекоротимурече:„За човекотчиисетие,јассумбремена!иперсоналот.

26АЈудагипризнаирече:„Таабешепоправеднаод мене;затоаштонемујададовнамојотсинСелаИтој повеќенејапознаваше.

27Исеслучивовреметонанејзинотопородување,ете, близнацибеавонејзинатаутроба.

28Исеслучи,когатаасеизмачи,еднатајаподаде раката;

29Икогатојјаповлечераката,ете,братмуизлезе надвор,итаарече:„Какоизлегол?овојпрекршокнека бидеврзтебе:затоанеговотоимебешенареченоФарез 30Апотоаизлезенеговиотбрат,којимашецрвен конецнараката,исевикашеЗара ПОГЛАВЈЕ39

1ИЈосифбешеодведенвоЕгипет;аПетефар,офицер нафараонот,капетаннастражата,Египќанец,гокупи одрацетенаИсмеилците,коигодоведоатаму

2ИГосподбешесоЈосиф,итојбешебогатчовек;и бешевокуќатанасвојотгосподарЕгипќанецот.

4ИЈосифнајдемилостпреднеговитеочи,иму служеше;

5Исеслучиодвреметокогагопоставизанадгледник восвојотдоминадсèштоимаше,Господго благословидомотнаЕгипќанецотзарадиЈосиф;и благословотГосподовбешеврзсèштоимашево куќатаивополето

6ИостависèштоимашеворацетенаЈосиф;ине знаешештоима,освенлеботштогојадешеАЈосиф бешедобраличностинаклонет

7Послетоа,женатананеговиотгосподаргофрли погледотврзЈосиф;итаарече:Легнетесомене 8Нотојодбииѝреченаженатанасвојотгосподар: „Еве,мојотгосподарнезнаештоесоменевокуќата,и мигопредадесетоонаштогоимавомојатарака; 9Воовојдомнемапоголемодмене;ниту,пак,отстапи одменеништодругоосвентебе,заштосимужена.

10Исеслучи,додекатаамузборувашенаЈосифсекој ден,тојнејапослуша,нитудалежипокрајнеа,нитуда бидесонеа.

11Исеслучивотоавреме,Јосифвлезевокуќатазада јавршисвојатаработа;инемашеникојодлуѓетоод куќататамувнатре.

12Атаагофатизанеговатаоблека,велејќи:„Легнисо мене!

13Исеслучи,когатаавидедекатојјаостависвојата облекавонејзинатарака,ипобегнанадвор,

14Таагиповикалуѓетоодсвојотдомиимрече: „Видете,нидонесеЕвреинзаданисепотсмева;тој дојдекајменедалегнесомене,ајасизвикавсосилен глас:

15Акогачудекагокренавгласотиплачев,јаостави својатаоблекакајмене,побегнаигоизвади

16Ијаположинеговатаоблекапокрајнеа,додека неговиотгосподарнедојдедома.

17Итаамузборувашеспоредовиезборови,велејќи: „Еврејскиотслуга,штонигодонесе,дојдекајменеза дамисепотсмева; 18Исеслучи,когагокренавгласотивикав,тојја остависвојатаоблекакајменеиизбеганадвор 19Исеслучикоганеговиотгосподаргислушна зборовитенанеговатаженаштомугикажа,велејќи: „Вакаминаправислугататвој;декагневотмусе разгори

20ГозедеЈосифовиотгосподаригоставивозатворот,

1Поовиеработи,сватотнаегипетскиотцаринеговиот пекаргонавредиленивниотгосподар,египетскиотцар.

2Ифараонотсеналутинадвајцасвоистарешини,на началникотнабатлеритеинаначалникотнапекарите

3Игисместиводомотнаначалникотнастражата,во затворот,местотокадештобешеврзанЈосиф.

4ИначалникотнастражатамузадолжинаЈосифа,и тојимслужеше;

5Иобајцатасонуваасон,секојсвојсонвоеднаноќ, секојспоредтолкувањетонасвојотсон,батлероти пекаротнаегипетскиотцар,коибеаврзанивозатворот.

6АЈосифвлезекајнивнаутроигипогледна,иете,тие беатажни

7Игипрашафараоновитеслужбенициштобеасонего водомотнанеговиотгосподар,велејќи:„Зошто гледатетолкутажноденес?

8Атиемурекоа:„Сонувавмесон,анематолкувач.А Јосифимрече:„ЗарнемуприпаѓаатнаБога толкувањата?кажими,темолам

9АглавниотбатлермугокажасвојотсоннаЈосифаи мурече:„Вомојотсон,ете,предменебешелоза; 10Аволозатаимашетригранки:ибешекакода пупешеиданикнаанејзинитецветови;иоднеговите гроздовиродизрелогрозје:

11Ичашатанафараонотбешевомојатарака,иго зедовгрозјетоигостиснаввочашатанафараонот,и мујададовчашатаворакатанафараонот

12АЈосифмурече:„Оваетолкувањетонатоа:трите гранкисетридена.

13Сепак,ворокодтриденафараонотќејаподигне твојатаглаваиќетевратинасвоетоместо;

14Норазмислизаменекогаќетибидедобро,и покажимилостконмене,спомнимепредфараоноти изведимеодовојдом

15Зашто,навистина,меукрадоаодземјатанаЕвреите, итуканенаправивништозадаместаватвозандана

16Когаглавниотпекарвидедекатолкувањетоедобро, муреченаЈосиф:„Ијасбеввосон,иете,имавтри беликорпинаглавата

17Авонајгорнатакорпаимашесекаквипечиваза фараонот;иптицитегиизедоаодкошницатанамојата глава

18АЈосифодговориирече:„Оваенеговото толкување:тритекошницисетридена.

19Сепак,ворокодтриденафараонотќејакрене твојатаглаваодтебеиќетеобесинадрво;иптиците ќегоизедаттвоетомесоодтебе

20Натретиотден,народенденотнафараонот,тојим приредигозбанаситесвоислуги,ијаподигнаглавата наглавниотбатлеринаглавниотпекармеѓусвоите слуги

21Иговратиглавниотбатлернанеговатауправа;и мујададечашатаворакатанафараонот 22Атојгообесиглавниотпекар,какоштоим протолкуваЈосиф.

23НоглавниотбатлернесесетинаЈосифа,тукуго заборави

1Накрајотнадвецелигодини,фараонотсонуваше,и ете,застанапокрајреката.

2Иете,одрекатаизлегоаседумубавкиидебеломесо; исехранелеволивада

3Иете,пониводрекатаизлегоауштеседумдруги кила,немилосрдниислаби;изастанадодругиоткоњ наработнареката

4Алошатаислабомесогиизедеседумтенаклонетии дебеликиваТакафараонотсеразбуди

5Испиешеисонувашеповторпат:иете,наедно стебленцеизлегоаседумкласови,рангираниидобри. 6Иете,понивникнааседумтенкиушињаиразнесени одисточниответер

7Иседумтетенкиушињагипроголтааседумте рангиранииполниушиИфараонотсеразбуди,иете, тоабешесон

8Исеслучиутротодухотмусевознемири;ииспрати игиповикаситеегипетскиволшебницииситенегови мудрециФараонотимгокажасвојотсон;ноникојне можешедамугипротолкуванафараонот.

9Тогашглавниотбатлермуреченафараонот,велејќи: „Сесеќавамнамоитегрешкиденес

10Фараонотсеналутинасвоитеслугииместавиво чуваротводомотнастражарите,јасиглавниотпекар 11Исонувавмесонвоеднаноќ,јаситој;госонувавме секојчовекспоредтолкувањетонанеговиотсон. 12Атамубешесонаседенмладчовек,Евреин,слуга наначалникотнастражата;имукажавме,атојниги толкувашесоништата;секомумуготолкувашесонот.

13Исеслучи,какоштонитолкуваше,такабеше;ме вративомојатаканцеларијаигообеси

14ТогашфараонотиспратиигоповикаЈосиф,иго изведоанабрзинаодзанданата;

15АфараонотмуреченаЈосифа:„Сонувавсон,и никојнеможедагопротолкува.

16АЈосифмуодговоринафараонот,велејќи:„Неево мене:Богќемудадемирнафараонот

17АфараонотмуреченаЈосифа:„Вомојотсон,ете, застанавнабреготнареката

18Иете,одрекатаизлегоаседумкина,дебеломесои благонаклонети;исехранелеволивада:

19Иете,понивизлегоауштеседумдругикила, сиромашниимногунемилосрдниислаби,каквишто никогашнесумвиделзловоцелатаегипетсказемја.

20Аслабиотилошатакозагиизедепрвитеседум дебеликила.

21Акогагиизедоа,неможешедасезнаедекагиизеле; нотиесèуштебеалошонаклонети,каконапочетокот Такасеразбудив

22Ивидоввомојотсон,иете,седумушиизлегоаво едностебленце,полниидобри

23Иете,понивникнааседумуши,исушени,тенкии издуваниодисточниответер 24Атенкитеушигипроголтааседумтедобриуши;но

27Седумтеслабиилошајаболкаштоизлегоапонивсе седумгодини;иседумтепразниуширазнесениод источниответерќебидатседумгодининаглад

28Оваеонаштомугокажавнафараонот:Богму кажуванафараонотштоќенаправи.

29Еве,доаѓаатседумгодининаголемоизобилствопо целатаегипетсказемја

30Ипосленивќенастанатседумгодиниглад;исето изобилствоќебидезаборавеновоземјатаЕгипетска;и гладотќејапроголтаземјата;

31Инемадасезнаеизобилствотовоземјатапоради гладотштоследи;заштоќебидемногутешко

32Изатоасонотмусеудвоинафараонотдвапати;тоа езатоаштотааработаевоспоставенаодБога,иБог наскороќејаоствари

33Затоа,фараонотнекапогледнеразуменимудар човекинекагопоставинадегипетскатаземја

34Некагонаправитоафараонот,некапостави старешинизаземјатаинекајаземепеттатаод египетскатаземјавоседумтеобилнигодини

35Инекајасобератсетахранаодтиедобригодини штодоаѓаат,инекаположатпченкаподракатана фараонотинекачуваатхранавоградовите

36Итаахранаќебидескладираназаземјатапротив седумтегодининаглад,штоќебидатвоземјата Египетска;деказемјатанепропаѓаодглад

37Атоабешедобровоочитенафараонотивоочите наситенеговислуги.

38Афараонотимреченасвоитеслуги:„Можемелида најдеметаковчовек,вокојеДухотБожји?

39АфараонотмуреченаЈосифа:„БидејќиБогтиго покажасетотоа,неманикојтолкуразборитимудар какотебе

40Ќебидешнадмојотдом,испоредтвојотзборќе владеесиотмојнарод:самонапрестолотќебидам поголемодтебе

41АфараонотмуреченаЈосифа:„Ете,тепоставивнад целатаегипетсказемја

42Ифараонотгоизвадисвојотпрстенодраката,го ставинаракатанаЈосиф,гооблечеволенениоблекии муставизлатносинџирченавратот;

43Игонатерадасекачинавторатаколаштојаимаше; итиеизвикаапреднего:„Поклонигоколеното!

44АфараонотмуреченаЈосифа:„Јассумфараон,и безтебеникојнемадакренеракаилиногавоцелата земјаЕгипетска“.

45ИфараонотмугонаречеЈосифиметоЗафнатФанеја;игодаденаженаАсенат,ќеркатанаПетефера, свештеникотодОнИЈосифизлезепоцелата египетсказемја

46АЈосифимашетриесетгодиникогазастанапред фараонот,египетскиотцар.ИЈосифизлезеодлицето нафараонотијаобиколицелатаегипетсказемја

47Ивоседумтеобилнигодиниземјатаизраснасогрст

48Ијасобрасетахранаодседумтегодини,штобеаво ЕгипетскатаЗемја,ијачувашехранатавоградовите; 49ИЈосифсобрамногупченкакакоморскипесок, додеканегопреброи;заштобешебезброј

50АнаЈосифмусеродијадвасинапреддадојдат годинитенаглад,коимугиродиАсенат,ќеркатана Петефера,свештеникотодОн

51ИЈосифгонаречепрвородениотМанасија:„Бог, рече,менатерадазаборавамнасетамојамакаина

52ИиметонавториотгонаречеЕфрем:заштоБогме дадедабидамплоденвоземјатанамојатаневолја.

53Изавршијаседумтегодининаизобилство,што бешевоЕгипетскатаземја

54Ипочнаададоаѓаатседумтегодининаневолја,како шторечеЈосиф:ибедатабешевоситеземји;ново целатаегипетсказемјаимашелеб

55Икогацелатаегипетсказемјаумреодглад,народот викашекајфараонотзалебштотивели,направиго 56Игладотгозафатицелотолиценаземјата,иЈосиф гиотвориситескладиштаигипродаденаЕгипќаните; игладотсеразгоревоземјатаЕгипетска

57ИситеземјидојдоавоЕгипеткајЈосифзадакупат пченка;затоаштогладотбешетолкуболенвосите земји

ПОГЛАВЈЕ42

1КогаЈаковвидедекаимапченкавоЕгипет,Јаковим реченасвоитесинови:„Зоштосегледатееденнадруг? 2Атојрече:„Ете,чувдекаимапченкавоЕгипет; одетедолуикупетениодтаму;задаживееме,анеда умреме

3ИдесеттебраќанаЈосифотидоадакупатпченкаво Египет.

4НоВенијамин,братотнаЈосиф,Јаковнегоиспрати сосвоитебраќа;заштотојрече:Данегоснајденекаква неволја.

5АсиновитеИзраилевидојдоадакупатпченкамеѓу ониештодојдоа,заштогладбешевоХанаанскатаземја 6.

7ИЈосифгивидебраќатасвоиигипозна,ноимсе отуѓииимзборувашегрубо;атојимрече:„Одкаде доаѓате?Атиерекоа:„ОдземјатаХанаансказада купатхрана

8ИЈосифгипознавашесвоитебраќа,нотиенеГо познаваа.

9АЈосифсесетинасоништаташтогисонувашеиим рече:„Виестешпиони;дојдовтедајавидите голотијатаназемјата.

10Атиемурекоа:Не,господару,тукутвоитеслуги дојдоадакупатхрана

11Ситениесмесиновинаеденчовек;ниесме вистинскилуѓе,твоитеслугинесешпиони

12Атојимрече:„Не,тукудојдовтедајавидите голотијатаназемјата

13Атиерекоа:„Твоитеслугиседванаесетбраќа, синовинаеденчовеквоХанаанскатаземја;иете, најмладиотеовојденкајнашиоттатко,аеденнее. 14АЈосифимрече:„Тоаетоаштовиреков,велејќи:

15Сотоаќебидетедокажани:соживототнафараонот немадаизлезетеоттаму,освенвашиотнајмладбратда

18АЈосифимреченатретиотден:„Направетегооваи живејте;заштосеплашамодБога:

19Акостевистинскилуѓе,некабидеврзанеденод вашитебраќавокуќатанавашиотзатвор;

20Но,доведимиготвојотнајмладбрат;такаќесе потврдатвашитезборовиинемадаумретеИтиего направијатоа

21Атиесирекоаеденнадруг:„Навистинасме виновнизанашиотбрат,затоаштојавидовмеболката нанеговатадуша,коганèмолеше,инесакавмеда чуеме;затоанидојдеовааневолја

22АРувимимодговори,велејќи:„Невиреков, немојтедагрешитенадетето;авиенебислушнале? затоа,ете,себараинеговатакрв

23ИнезнаејадекаЈосифгиразбира;заштотојим зборувашепрекупреведувач.

24Исеодвратиоднивизаплака;ипаксевратикајнив, сепочестисонив,гозедеоднивСимеониговрзапред нивнитеочи.

25ТогашЈосифзаповедадагинаполнатнивнитевреќи сопченка,идагиврататпаритенасекојвонеговата вреќаидаимдадатхраназапатот;итакаимнаправи.

26Игинаполнијасвоитемагарисопченкаизаминаа оттаму

27Икогаеденоднивјаотворисвојатавреќазадаго дадесвојотмагаревогостилницата,тојгишпионираше неговитепари;зашто,ете,тоабешевоустатана неговатавреќа.

28Иимреченасвоитебраќа:„Мисевратијапарите;и ете,тоаевомојатавреќа

29ИдојдоакајЈаков,нивниоттатко,воХанаанската земја,имукажаасештоимсеслучи;велејќи, 30Човекот,којегосподарназемјата,низборуваше грубоинèземазашпиониназемјата.

31Иниемурековме:Ниесмевистинскилуѓе;ниене смешпиони:

32Ниесмедванаесетбраќа,синовинанашиоттатко; еденнее,анајмладиотеовојденкајнашиоттатково Ханаанскатаземја

33Ачовекот,господаротназемјата,нирече:„Оваќе знамдекастевистинскилуѓе;оставиеденодтвоите браќаовдекајмене,иземихраназагладотнатвоите домаќинстваисиоди.

34Идоведимиготвојотнајмладбрат;тогашќезнам деканестешпиони,тукудекастевистинскилуѓе;

35Исеслучикогагипразнеасвоитевреќи,ете,сноп сопаринасекојбешевонеговатавреќа;

36АтаткотонивниЈаковимрече:„Меоставивтемои деца

37Рувиммуреченасвојоттатко,велејќи:„Убијги моитедвасина,аконетигодоведам,предајгово моитерацеијаспакќетигодоведам.

38Атојрече:„Мојотсиннемадаодисотебе;зашто братмуемртов,атојостанасам

ПОГЛАВЈЕ43

1Игладотбешесиленвоземјата

2АкогајаизедоапченкаташтојадонесоаодЕгипет, нивниоттаткоимрече:„Одетепак,купетенималку храна“

3АЈудамурече:„Човекотсвеченонисепобуни, велејќи:„Немадаговидитемоетолице,аковашиот братнебидесовас

4Акогоиспратишнашиотбратсонас,ќеслеземеиќе тикупимехрана.

5Но,аконегоиспратиш,немадаслеземе,зашто човекотнирече:„Немадаговидитемоетолице,ако вашиотбратнебидесовас.

6АИзраелрече:„Зоштомисеслоши,памукажавтена човекотдалиимашуштебрат?

7Атиерекоа:Човекоттеснонѐпрашазанашата состојбаизанашиотрод,велејќи:„Даливашиоттатко еуштежив?имашдругбрат?иниемурековмеспоред значењетонаовиезборови:можелидазнаемедекаќе рече:„Спуштигобратти?

8АЈудамуреченасвојоттаткоИзраил:„Испратиго момчетосомене,паќестанемеиќеодиме;зада живееме,анедаумреме,иние,ити,инашитемалечки 9Јасќемубидамгаранција;одмојатаракабарајод него:аконетигодоведаминегоставампредтебе, тогашдозволетемидајаносамвинатазасекогаш 10Зашто,аконесеодолговлекувавме,сигурносегасе вративмевторпат

11ИнивниоттаткоИзраелимрече:„Акосегаетака, направетегоова;земиоднајдобритеплодовина земјатавосвоитесадовииоднесимуначовекот подарок,малкумелемималкумед,зачиниисмирна, јаткастиплодовиибадеми.

12Иземетедвојнипаривораката;ипаритештосе донесениповторновоустатанавашитевреќи,носете гиповторновораката;можебитоабешепревид: 13Земигоисвојотбратистани,одипаккајчовекот 14ИСемоќниотБогдатидадемилостпредчовекот,за дагиотпуштитвојотдругбратиВенијамин.Акојас бидамбезмоитедеца,јассумизгубен

15Алуѓетогозедоатојподарокизедоаворакадвојно парииВенијамин;истана,слезевоЕгипетизастана предЈосиф

16КогаЈосифговидеВенијаминсонив,муречена началникотнасвојотдом:„Доведетегиовиелуѓедома, убијтеиподгответесе;заштоовиелуѓеќевечераатсо мененапладне

17ИчовекотнаправикакошторечеЈосиф;ичовекот гидоведелуѓетовокуќатанаЈосиф

18Алуѓетосеуплашија,бидејќигидоведоаводомот наЈосиф;ирекоа:„Порадипаритештонибеавратени вовреќипрвпатсмедоведени;задабараприлика противнас,дападневрзнасиданèземезаробовии нашитемагариња

19ИдојдоадоуправителотнадомотнаЈосиф,и разговараасонегонаврататаодкуќата, 20Ирече:„Господине,ниенавистинапрвпатдојдовме дакупимехрана 21Исеслучикогадојдовмевогостилницата,ги отворивменашитевреќи,иете,паритенасекојбеаво

Битие

вашитевреќи:гиимаввашитепариИгоизведе Симеонкајнив.

24ТогашчовекотгидоведелуѓетоводомотнаЈосиф, имдадевода,атиеимгиизмијанозете;иимгидадена магарињатапроверка.

25ИприготвијаподарокпротивЈосиф,дојденапладне, зашточујадекатамутребадајадатлеб

26АкогаЈосифдојдедома,тиемугодонесоа подарокотштогоимаавонивнитерацевокуќатаиму сепоклонијадоземјата

27Атојгипрашазанивнатаблагосостојбаирече: „Далиедобровашиоттатко,старецотзакого зборувавте?Далиеуштежив?

28Атиеодговорија:„Твојотслуга,нашиоттаткое здрав,уштееживИтиегинаведнааглавитеисе поклонија.

29Игиподигнаочите,говидебратсиВенијамин, синотнамајкаму,ирече:„Далиеоватвојотпомал брат,закогомизборуваше?Атојрече:„Богдабиде милостивконтебе,синко

30ИЈосифпобрза;заштоутробатанеговакопнеешепо братму,итојбарашекадедаплаче;ивлезевосвојата собаитамузаплака

31Атојсигоизмилицето,излезенадвор,севоздржаи рече:„Поставетелеб!

32Итргнаасамипонего,изанивсами,иза Египќаните,коијадеасонего,сами,заштоЕгипќаните неможеадајадатлебсоЕвреите;заштотоаеодвратно заЕгипќаните

33Иседнаапреднего,првородениотспореднеговото првородство,анајмладиотспореднеговатамладост;и луѓетосечудеаеденнадруг

34Итојзедеиимиспратинередодпреднего;Итие пиејаисевеселатсонего.

ПОГЛАВЈЕ44

1Имузаповеданауправителотнасвојатакуќа, велејќи:„Наполнигивреќитеналуѓетосохрана,колку штоможатданосат,иставигипаритенасекојво устатананеговатавреќа

2Иставијамојатачаша,сребренатачаша,воустатана вреќатананајмладиотинеговитепариодпченка.И направиспоредзборотштогокажаЈосиф

3Штомстанаутрото,луѓетобеаиспратени,тиеи нивнитемагариња.

4Акогаизлегоаодградот,ауштенебеадалеку,Јосиф муреченасвојотуправител:„Стани,одиполуѓето;и когаќегистигнеш,кажиим:„Зоштонаградувавтезло задобро?

5Неелитоавокоепиемојотгосподарисокоетој навистинакажува?направивтезлоправејќиготоа. 6Игистигнаиимгикажаиститезборови

7Атиемурекоа:„Зоштогивелимојотгосподаровие зборови?НедајБожетвоитеслугидапостапатспоред ова:

8Ете,паритештогинајдовмевоустатананашите вреќи,тигивративмеодХанаанскатаземја:какотогаш даукрадемеоддомотнатвојотгосподарсреброили злато?

9Кајкојодтвоитеслугиќесенајде,некаумреиниеќе

10Атојрече:„Сега,истотака,некабидеспоредтвоите

11Тогашбрзојасимнаасекојсвојатавреќаназемја,и секојјаотворисвојатавреќа.

12.Тојпребара,почнаоднајстариотизаминакај најмладиот,ичашатабешенајденавовреќатана Венијамин

13Потоајараскинаасвојатаоблека,секојсиго натоваримагаретоисевратијавоградот

14ТогашЈудаинеговитебраќадојдоаводомотна Јосиф;заштотојуштебешетаму,атиепаднаапред негоназемја

15АЈосифимрече:„Каквоеоваштогонаправивте? Зарнезнаетедекатаковчовеккакоштојасможе сигурнодабожем?

16АЈударече:„Штодамукажеменамојотгосподар? штодазборуваме?иликакодасерасчистиме?Богго открибеззакониетонатвоитеслуги:ете,ниесмеслуги намојотгосподар,иниеитојкајкогосенајдечашата. 17Атојрече:„НедајБожедагонаправамтоаати, станивомиркајтаткоти

18.ТогашЈудамусеприближиимурече:„Господару

ушитенамојотгосподар,инеканеизгоригневпротив твојотслуга,заштосикакофараонот.

19Мојотгосподаргипрашасвоитеслуги,велејќи: „Имателитаткоилибрат?

20Аниемурековменамојотгосподар:Имаметатко, старецималодетенастарост;абратмуумре,атој останасамоодмајкаси,ататкомугољуби

21Атиимреченасвоитеслуги:„Спуштетегокајмене, задагисвртаммоитеочинанего

22Имурековменамојотгосподар:„Момчетонеможе дагооставитаткаси,зашто,акогооставитаткаси, таткомуќеумре

23Атиимреченасвоитеслуги:„Аковашиотнајмлад братнедојдесовас,немаповеќедагогледатемоето лице

24Икогадојдовмекајтвојотслуга,таткоми,муги кажавмезборовитенамојотгосподар.

25Анашиоттаткорече:„Одипакикупинималку храна

26Аниерековме:„Неможемедаслеземе:аконашиот најмладбратесонас,тогашќеслеземе,заштоне можемедаговидимелицетоначовекот,аконашиот најмладбратнебидесонас.

27Атвојотслуга,таткоми,нирече:„Знаетедека мојатаженамиродидвасина.

28Итојизлезеодмене,иреков:„Навистинае распарчен;инеговидовоттогаш:

29Иакогоземетеиоваодмене,игоснајдезла,ќеги спуштитемоитепобеленивлакнасотагавогробот.

30Сега,когаќедојдамкајтвојотслуга,таткоми,и момчетонеесонас;гледајќидеканеговиотживоте поврзансоживототнамомчето; 31Когаќевидидекамомчетонеесонас,ќеумре;

34Зашто,какодаодамкајтаткоми,амомчетодане бидесомене?данеговидамзлотоштоќегоснајде таткоми

ПОГЛАВЈЕ45

1ТогашЈосифнеможешедасевоздржипредситешто стоејапокрајнего;итојизвика:„Излезетегосекојод мене!Иникојнестоешесонего,додекаЈосифимсе објавувашенабраќатасвои

2Иплачегласно,ичујаЕгипќанитеидомотна фараонот

3АЈосифимреченасвоитебраќа:„ЈассумЈосиф; далитаткомиуштеживее?Анеговитебраќанеможеа дамуодговорат;заштотиебеавознемирениод неговотоприсуство.

4АЈосифимреченасвоитебраќа:„Приближетемисе, вемоламИсеприближијаАтојрече:ЈассумЈосиф, вашиотбрат,когогопродадовтевоЕгипет.

5Затоасеганетагувајтеинелутетесенасебештоме продадовтеовде,заштоБогмеиспратипредвасзада гозачувамживотот.

6Заштоовиедвегодинибешегладвоземјата,аима уштепетгодини,вокоинемадаиманитуобетки,ниту жетва.

7ИБогмеиспратипредвасзадавезачувампотомство наземјатаидагиспасамвашитеживотисоголемо избавување.

8Исеганемеиспратитиовде,тукуБог;

9Побрзајте,отидетекајмојоттаткоикажетему:вака веливашиотсинЈосиф:Богменаправигосподарна целиотЕгипет;слезетекајмене,незадржувајте

10ИќеживеешвоземјатаГосениќебидешблискудо

мене,тиитвоитедеца,идецатанатвоитедеца,и стадататвои,истадататвоиисèштоимаш

11Итамуќетехранам;заштосепакимапетгодини глад;заданесиромашитетиитвоетодомаќинствоисè штоимаш

12Иете,твоитеочигледаатиочитенамојотбрат Венијамин,декамојатаустаетааштотизборува.

13Кажетемунамојоттаткозасетамојаслававо Египетизасетоонаштостеговиделе;авиепобрзајте дагосимнетемојоттаткоовде.

14ИпаднанавратотнасвојотбратВенијамини заплака;аВенијаминплачешенанеговиотврат

15Игибакнаситесвоибраќаиплачешепонив,а потоабраќатанеговиразговараасонего

16.Водомотнафараонотсеслушнанеговатаслава, велејќи:браќатанаЈосифдојдоа!

17АфараонотмуреченаЈосифа:„Кажиимнабраќата свои:„Направетегоова;натоваретегисвоитеѕверови иодете,однесетевевоземјатаХанаанска; 18Иземигосвојоттаткоисвоитедомовиидојдикај мене,иќетигодадамдобротонаегипетскатаземја,и ќејадешодмаснотијатаназемјата 19Сегатиезаповедано,правејгоова;земисиколиод египетскатаземјазатвоитемалечкиизатвоитежени,и доведиготаткотиидојди 20Истотака,невнимавајтенавашитеработи;зашто добротонацелатаегипетсказемјаетвое.

21ИсиновитеИзраилевинаправијатака:Јосифим дадеколи,споредзаповедтанафараонот,иимдаде

Венијаминмудадетристасребренициипетпромени облека

23Анасвојоттаткомуиспративака;десетмагариња натоваренисодобротонаЕгипет,адесетмагариња натоваренисопченка,лебимесозататкому,патем 24Игииспратибраќатасвои,итиесиотидоа,иим рече:„Внимавајтеданеиспаднетепопатот

25ИизлегоаодЕгипетидојдоавоХанаанскатаземја кајнивниоттаткоЈаков,

26Имукажа,велејќи:Јосифеуштежив,атоје управителнацелатаегипетсказемјаАсрцетонаЈаков сеонесвести,заштонеимверуваше.

27ИмугикажааситезборовинаЈосиф,штоимги кажа;

28АИзраелрече:„Достае;МојотсинЈосифеуште жив:ќеодамдаговидампреддаумрам

ПОГЛАВЈЕ46

1ИИзраелтргнанапатсосèштоимаше,идојдево ВирсавеаимупринесежртвинаБоганасвојоттатко Исак

2ИБогмузборувашенаИзраелвоноќнитевизиии рече:Јаков,Јакове.Атојрече:Евеме.

3Атојрече:„ЈассумБог,Богнататкоти;неплашисе даслегувашвоЕгипет;заштотамуќенаправамодтебе големнарод:

4ЌеслезамсотебевоЕгипет;исигурноќете воспитамиЈосифнекајаставиракатанатвоитеочи 5ИЈаковстанаодВирсавеа,исиновитеИзраилевиго носеаЈакова,таткотосвој,инивнитемалечкии нивнитежени,воколитештофараонотгииспратида гоносат.

6Игозедоасвојотдобитокинивниотимот,штого добијавоХанаанскатаземја,идојдоавоЕгипет,Јаков исетонеговопотомствосонего.

7Неговитесиновиисиновитенеговисонего,ќерките неговииќеркитенасиновитенеговиицелотонегово потомствогодоведоасосебевоЕгипет.

8ОвасеимињатанасиновитеИзраилеви,коидојдоа воЕгипет,Јаковинеговитесинови:Рувим,Јакововиот првороден.

9СиновитенаРувим;Ханох,Фалу,ХесрониКарми 10исиновитенаСимеон;Јемуил,Јамин,Охад,Јахин, ЗохариСаул,синнаХананејка

11исиновитенаЛеви;Гирсон,КаатиМерари 12исиновитенаЈуда;Ир,Онан,Сала,ФарезиЗера,но ЕриОнанумреавоХанаанскатаземја.Асиновина ФарезбеаЕсрониАмул

13СиновитенаИсахар;Тола,Фува,ЈовиШимрон

17Асировитесинови;Џимна,Исуа,Исуи,Веријаи Сера,нивнатасестра,исиновитенаВарија;Хебери Малхиел

18.ТоасесиновитенаЗелфа,коиЛаванигидадена својатаќеркаЛија,атаамугиродинаЈакова, шеснаесетдуши

19СиновитенаженатанаРахилаЈакова;Јосифи Бенџамин.

20АнаЈосифвоегипетскатаземјамусеродија МанасијаиЕфрем,коимугиродиАсенат,ќеркатана Петефера,свештеникотодОн

21СиновинаВенијаминбеа:Вала,Бехер,Ашвел,Гера, Нааман,Ехи,Рош,Мупим,УпимиАрд.

22ТоасесиновитенаРахила,коимугиродиЈакова: ситедушибеачетиринаесет

23исиновитенаДан;Хушим.

24исиновитенаНефталим;Јазил,Гуни,ЈезериСилем 25ТоасесиновитенаБила,штоѝгидадеЛаванна својатаќеркаРахила,атаамугиродинаЈакова:сите душибеаседум

26СитедушиштодојдоасоЈаковвоЕгипет,што излегоаоднеговитебедра,освенженитенасиновите наЈаков,ситедушибеашеесетишест;

27СиновитенаЈосиф,штомусеродијавоЕгипет,беа дведуши:ситедушиоддомотЈаковов,којдојдево Египет,беашеесетидесет

28ИјаиспратиЈудапреднегокајЈосиф,задамуго насочилицетоконГосен;идојдоавоземјатаГосен.

29Јосифјаподготвисвојатаколаиотидедаго пречекататкасиИзраел,воГосен,имусепојави;итој паднанавратотиплачешенавратдолговреме.

30АИзраелмуреченаЈосифа:„Сегапуштимеда умрам,заштоговидовтвоетолице,заштотисиуште жив.

31АЈосифимреченабраќатасвоиинататковиотдом: „Ќеотидам,ќемугопокажамнафараонотиќему речам:„Моитебраќаидомотнамојоттатко,коибеаво Ханаанскатаземја,дојдоакајмене;

32Алуѓетосеовчари,заштозанаетотимбешедаго хранатдобитокот;игидонесоасвоитестада,своите стадаисèштоимаат

33Иќесеслучикогафараонотќетеповикаиќерече: „Штосезанимаваш?

34Дакажете:„Занаетотнавашитеслугисеоднесува надобитокотоднашатамладостдосега,иниеи нашитетатковци,задаживеетевоземјатаГосен;зашто секојпастиреодвратензаЕгипќаните

ПОГЛАВЈЕ47

1ТогашЈосифдојдеимукажанафараонот,ирече: „Таткомиибраќатамои,инивнитестада,инивните стадаисèштоимаат,излегоаодземјатаХанаанска;и ете,тиесевоземјатаГосен

2Изеденекоиодсвоитебраќа,петмина,имуги претставинафараонот

3Афараонотимреченасвоитебраќа:„Штосе занимавате?Имурекоанафараонот:„Твоитеслугисе пастири,иниеинашитетатковци

4Тиемурекоанафараонот:„Заштодојдовмеда живеемевоземјата;заштотвоитеслугинемаат

пасиштезасвоитестада;заштогладотесиленво земјатаХанаанска;

5АфараонотмуреченаЈосиф,велејќи:„Таткотии браќататвоидојдоакајтебе.

6Египетскатаземјаепредтебе;вонајдобротоод земјатанекаживеаттаткотиибраќата;некаживеатво земјатаГосен;

7ИЈосифгодоведесвојоттаткоЈаковигопостави предфараонот

8АфараонотмуреченаЈакова:„Колкугодиниимаш? 9АЈаковмуреченафараонот:„Деновитенагодините намоетоаџилаксестоитриесетгодини:малкуилоши беаденовитеодгодинитенамојотживот,анестигнаа доденовитенагодинитенаживототнамоитетатковци воденовитенанивнотоаџилак

10ИЈаковгоблагословифараонотиизлезепред фараонот

11Јосифгисместитаткосиибраќатасвоииимдаде

земјата,воземјатаРамезес,какоштоимзаповеда фараонот

12.ИЈосифгинахранисолебсвојоттаткоибраќата

13Инемашелебвоцелатаземја;заштогладотбеше многусилен,такаштоземјатаегипетскаицелатаземја Ханаансеонесвестијаодглад

14.ИЈосифгисобраситепариштобеанајдениво земјатаЕгипетскаивоХанаанскатаземја,запченката штојакупија;иЈосифгидонесепаритеводомотна фараонот.

15Акогаснемапаривоегипетскатаземјаивоземјата Ханаанска,ситеЕгипќанидојдоакајЈосифирекоа: „Дајнилеб,зоштодаумремепредтебе?заштопарите неуспеваат

16АЈосифрече:„Дајгосвојотдобиток;иќетидадам задобитокот,акопаритепропаднат.

17ИмугодонесоасвојотдобитокнаЈосиф,аЈосифим даделебвозаменазакоњи,застадата,изадобитокот настадатаизамагарињата,игинахранисолебзасиот добитокзатаагодина

18Когазавршитаагодина,дојдоакајнегововтората годинаимурекоа:„Немадакриемеодмојотгосподар какосетрошатнашитепари;мојотгосподаргиимаи нашитестададобиток;неостанувапредочитенамојот господар,тукунашитетелаинашатаземја.

19Зоштодаумремепредтвоитеочи,иниеинашата земја?купинèнасинашатаземјазалеб,иниеи нашатаземјаќемубидемеслугинафараонот,идајни семе,задаживеемеиданеумреме,заданебиде запустеназемјата

20ИЈосифјакуписетаегипетсказемјазафараонот;

24Иќесеслучисозголемувањето,петтиотделдаму годадетенафараонот,ачетириделанекабидатваши, засемеодполињатаизавашатахрана,изанивод вашитедомаќинстваизахрана.завашитемалечки.

25Атиерекоа:„Тинигиспасиживотите:данајдеме благодатпредмојотгосподариќебидемеслугина фараонот

26.ИЈосифдонесезаконзаегипетскатаземјадо денешенден,петтиотделдабиденафараонот;освен земјатанасвештениците,којанестанафараонска

27АИзраелсенаселивоегипетскатаземја,воземјата Госен;итиеимааимотвонего,ирастеаисемножеа многу.

28ИЈаковживеешевоЕгипетскатаЗемјаседумнаесет години,такаштоцелиотживотнаЈаковбешесто четириесетиседумгодини.

29ИсеприближивреметокогаИзраелтребашеда умре;итојгоповикасвојотсинЈосифимурече:„Ако сеганајдовблагодатпредтвоитеочи,ставијатвојата ракаподмоетобедро,ипостапиљубезноиискреносо мене;Немезакопувај,темолам,воЕгипет 30Но,јасќелегнамсотатковцитемои,атиќеме изведешодЕгипетиќемепогребашвонивнотогробно местоАтојрече:„Ќенаправамкакошторече

31Атојрече:„Заколнимисе!Итојмусезаколна.И Израелсепоклонинаглаватанакреветот

ПОГЛАВЈЕ48

1Поова,еденмуреченаЈосифа:„Ете,таткотие болен!

2ЕденмукажанаЈаковаирече:„Еве,твојотсин Јосифдоаѓакајтебе

3АЈаковмуреченаЈосифа:„МисејавиСемоќниот БогвоЛуз,воземјатаХананска,имеблагослови 4Имирече:„Ете,ќетеумножамиќетеумножам,иќе направамодтебемногународ;иќејададеовааземја натвоетопотомствопотебезавечнопоседување 5Асегатвоитедвасина,ЕфремиМанасија,коитисе родијавоегипетскатаземјапреддадојдамкајтебево Египет,семои;какоРувимиСимеон,тиеќебидатмои

6Атвоетоизлевање,штоќегородишпосленив,ќе бидетвое,иќесевикапоиметонанивнитебраќаво нивнотонаследство

7Ајас,когадојдоводПадан,Рахилаумрепокрајмене воземјатаХанаансканапатот,когаимашеуштемалку патдаседојдедоЕфратистотоеВитлеем

8ИИзраелгивидесиновитенаЈосифирече:„Коисе тие?

9АЈосифмуреченататкаси:„Тиесемоитесинови, коиБогмигидаденаоваместоАтојрече:„Доведете гикајмене,ијасќегиблагословам.

10АочитенаИзраелбеазатемнетиодстарост,така штотојнеможешедавидиИгиприближидонего;и гибакнаигипрегрна

11АИзраелмуреченаЈосифа:„Непомисливдаго видамтвоетолице;иете,Богмигопокажаитвоето потомство

12АЈосифгиизвадимеѓуколенатаисепоклонисо лицетодоземјата.

13ИЈосифгизедеобајцата:Ефремводеснатаракакон леватараканаИзраел,иМанасијаволеватаракакон деснатастрананаИзраел,игиприближидосебе 14ИИзраелјаиспружидеснатаракаијаставиврз главатанаЕфрем,којбешепомладиот,илеватарака врзглаватанаМанасија,водејќимугирацетесвесно; заштоМанасијабешепрвороден

15ИгоблагословиЈосифирече:„Боже,предКого одеамоитетатковциАвраамиИсак,Богкојме хранешецелживотдоденешенден

16Ангелотштомеизбавиодсекаквозло,благослови гимомците;инекабидеименуванонанивМоетоиме ииметонамоитетатковциАвраамиИсак;инека прераснатвомноштвосредеземјата

17АЈосиф,когавидедекататкомујаположидесната ракаврзглаватанаЕфрем,тоанемумуседопадна; 18АЈосифмуреченататкаси:„Не,таткомој,зашто оваепрвороденото;ставијадеснатаракананеговата глава.

19Таткомуодбиирече:„Знам,синко,гознамтоа;и тојќестаненарод,аитојќебидеголем;нонеговиот помалбратќебидепоголемоднего,инеговото потомствоќестанемноштвонароди

20Итојденгиблагослови,велејќи:„Вотебеќе благословиИзраел,велејќи:„Богдатенаправикако ЕфремикакоМанасија!“игопоставиЕфремпред Манасија

21АИзраелмуреченаЈосифа:„Еве,јасумрам,ноБог ќебидесотебеиќетевративоземјатанатвоите татковци

22Итидадоведенделнадтвоитебраќа,штогозедов одракатанаАморејцитесомојотмечисомојотлак

ПОГЛАВЈЕ49

1ИЈаковгиповикасвоитесиновиирече:„Соберетесе, задавикажамштоќевеснајдевопоследнитеденови. 2Соберетесеичујте,синовиЈаковови;ипослушајго таткотиИзраел

3Рувине,тисимојпрвороден,мојасилаипочетокна мојатасила,извонредностнадостоинствотои возвишеностнамоќта

4Нестабиленкаковода,немадасеистакнуваш;зашто сиотишолвокреветотнататкоти;тогашгооскверни: мисекачинакаучот

5СимеониЛевисебраќа;вонивнитеживеалиштаима инструментинасуровост

6Одушомоја,невлегувајвонивнататајна;нанивното собрание,честмоја,небидиобединет:заштовосвојот гневубилечовек,авосвојаволјаископалеѕид 7Проклетдаенивниотгнев,заштобешежесток;и нивниотгнев,заштобешесуров:ќегиподеламво

11Говрзасвоетождребезалозата,аослетосвоеза избранаталоза;облекатасвојајаисправовино,а облекатавокрводгрозје

12Очитеќемубидатцрвениодвино,азабитебелиод млеко.

13Завулонќеживеенапристаништетонаморето;итој ќебидезасолништенабродови;инеговатаграница некабидедоСидон.

14Исахаресиленмагарештосеспуштамеѓудва товари:

15Ивидедекаодморотедобар,аземјатаепријатна;и гонаведнасвоеторамодагоподнесеистанаслугаза данок.

16Данќемусудинасвојотнарод,какоедноод израелскитеплемиња

17.Данќебидезмијапопатот,змијанапатеката,која гигризепетицитенакоњот,такаштојавачотќепадне наназад

18Гочекавтвоетоспасение,Господи.

19Гад,војскаќегопобеди,нотојќегопобеди најпосле

20ОдАшерлеботќемубидедебелиќедавацарски слатки

21Нефталимеотпуштензадендел:тојкажуваубави зборови.

22Јосифеплоднагранка,дурииплоднагранкапокрај бунар;чиигранкипоминуваатпрекуѕидот:

23Стрелцитемногугорастажија,пукаавонегоиго мразеа

24Нонеговиотлакостанавосила,арацетена неговитерацебеазајакнатиодрацетенамоќниотБог Јаковов;(оттукаеовчарот,каменотнаИзраел:)

25ПоБоганататкоти,којќетипомогне;ипо Семоќниот,којќетеблагословисоблагословна небесатагоре,благословнадлабинаташтолежипод, благословнаградитеинаутробата:

26Благословотнатвојоттатконадвладеанад благословитенамоитеродоначалницидокрајотна вечнитеридови:тиеќебидатнаглаватанаЈосифина крунатанаглаватанаонојштобешеодвоенод неговитебраќа

27Венијаминќепропаднекаковолк:наутроќего проголтапленот,анавечерќегоделипленот.

28СитетиеседванаесеттеплемињанаИзраел;секој спореднеговиотблагословгиблагослови

29Атојимзаповедаиимрече:„Ќесесоберамкај мојотнарод:погребетемекајмоитетатковциво пештерата,вополетонаХетеецотЕфрон; 30

31ТамугипогребааАвраамиСара,неговатажена; тамугипогребааИсакинеговатаженаРевека;итаму јапогребавЛија.

32Набавкатананиватаинапештераташтоевонеа бешеодсиновитенаХет

33ИкогаЈаковзавршисозаповедањетонасвоите синови,гисобранозетевокреветот,гопредадедухоти сесобракајсвојотнарод. ПОГЛАВЈЕ50

1АЈосифпаднаналицетонасвојоттатко,плачешеврз

2ИЈосифимзаповеданасвоитеслуги,лекарите,даго балсамираатнеговиоттатко,алекаритегобалсамираа

3Имусеисполнијачетириесетдена;заштотакасе

тагуваапонегошеесетидесетдена 4Акогапоминааденовитенанеговатажалост,Јосиф мусеобратинафараоновиотдом,велејќи:„Акосега најдовмилоствовашитеочи,зборувајтевоушитена фараонот,вемолам:

5Таткомименатерадасезаколнам,велејќи:„Еве,ќе умрам!Затоа,дозволетемидасекачам,идаго погребамтаткоми,ипакќедојдам.

6Афараонотрече:„Одиипогребајготаткаси,како штотезаколна

7ИЈосифотидедагопогребасвојоттатко;

8ИсиотдомнаЈосиф,ибраќатанеговиидомотна таткому:самосвоитемалечки,стадатаистадатасвои, гиоставијавоземјатаГосен.

9Сонегосекачијаиколиикоњаници,ибешемногу големачета

10ИдојдоадогумнотоАтад,штоеотадеЈордан,и тамутагуваасоголемимногутаженоплак

11Когажителитеназемјата,Хананејците,јавидоа тагатанаподотнаАтад,рекоа:„Оваетажнажалостза Египќаните;

12Исиновитемунаправијакакоштоимзаповеда: 13Зашто,неговитесиновигооднесоавоХанаанската земјаигопогребаавопештератанаполетоМахпела, штоАвраамјакупизаедносониватакакосопственост нагробницатанаХетеецотЕфрон,предМамре.

14ИЈосифсевративоЕгипет,тој,браќатанеговии ситештоотидоасонегодагопогребаттаткаси,откако тојгопогребататкаси.

15АкогабраќатанаЈосифвидоадекататкоимемртов, рекоа:„Јосифможебиќенемразииќенивозвратиза сетозлоштомугонаправивме.

16ИиспратијагласниккајЈосиф,велејќи:„Таткоти заповедапреддаумре,велејќи:

17ТакаќемукажетенаЈосиф:Прости,сега,тисе молам,престапотнатвоитебраќаинивнитегревови; заштотинаправијазло,асега,тисемолиме,простиим гопрестапотнаслугитенаБоготнатвојоттатко.И Јосифзаплакакогамузборуваа

18Инеговитебраќаотидоаипаднаапреднеговото лице;ирекоа:„Еве,ниесметвоислуги.

19АЈосифимрече:„Неплашетесе,заштојассумна местотонаБога?

20Авие,виемипомисливтезло;ноБоггосакашетоа задобро,дасеслучи,какоштоеденес,даспасимногу луѓеживи

21Затоасеганеплашетесе:Јасќевехранамваси