Armenian - The Gospel of Nicodemus formerly called The Acts of Pontius Pilate

Նիկոդեմոսի Ավետարանը, որը նախկինում կոչվում էր Պոնտացի Պիղատոսի Գործերը ԳԼՈՒԽ 1 1 Աննասը, Կայիափան, Սումմասը, Դատամը, Գամաղիելը, Հուդան, Ղևին, Նեփթալիմը, Ալեքսանդրը, Կյուրոսը և այլ հրեաներ գնացին Պիղատոսի մոտ Հիսուսի մասին՝ մեղադրելով նրան բազմաթիվ չար հանցագործությունների մեջ։ 2 Նա ասաց. և ոչ միայն այդպես, այլ փորձում է լուծարել շաբաթ օրը և մեր հայրերի օրենքները: 3 Պիղատոսը պատասխանեց. Ի՞նչ է նա հայտարարում։ և ի՞նչ է նա փորձում լուծարել։ 4 Հրեաներն ասացին նրան. «Մենք օրենք ունենք, որն արգելում է շաբաթ օրը բժշկություններ անել. բայց նա այդ օրը չար մեթոդներով բուժում է կաղերին ու խուլերին, անդամալույծներին, կույրերին, բորոտներին ու դիվահարներին։ 5 Պիղատոսը պատասխանեց. «Ինչպե՞ս կարող է դա անել չար մեթոդներով. Նրանք պատասխանեցին. և այսպես, ամեն ինչ ենթարկվում է նրան: 6 Այն ժամանակ Պիղատոսն ասաց.

7 Հրեաները պատասխանեցին Պիղատոսին.

8 Այն ժամանակ Պիղատոսը կանչեց մի պատգամաբեր և ասաց նրան.

9 Այն ատեն սուրհանդակը դուրս ելաւ ու ճանչնալով Քրիստոսին՝ երկրպագեց անոր. և իր ձեռքին վերարկուն փռելով գետնի վրա՝ ասաց.

10 Երբ հրեաները հասկացան, թե ինչ է արել սուրհանդակը, աղաղակեցին Պիղատոսի դեմ և ասացին. երկրպագեց նրան, իր ձեռքին վերարկուն փռեց գետնին նրա առաջ, և ասաց նրան.

11 Այն ժամանակ Պիղատոսը կանչեց պատգամաբերին և ասաց.

12 Պատգամաբերը պատասխանեց. «Երբ դու ինձ Երուսաղեմից ուղարկեցիր Ալեքսանդրի մոտ, ես տեսա Հիսուսին, որ նստած էր էշի վրա ստոր կերպարանքով, և եբրայեցիների որդիները աղաղակեցին.

13 Ուրիշներն իրենց հանդերձները փռեցին ճանապարհին ու ասացին. «Փրկի՛ր մեզ, որ երկնքում ես. օրհնյալ է նա, ով գալիս է Տիրոջ անունով: 14 Այն ժամանակ հրեաները աղաղակեցին սուրհանդակի դեմ և ասացին. իսկ դու, որ հույն ես, ինչպե՞ս կարողացար հասկանալ եբրայերենը: 15 Պատգամաբերը պատասխանեց նրանց և ասաց. «Հրեաներից մեկին հարցրի և ասացի.

16 Եւ նա ինձ բացատրեց դա՝ ասելով. կամ, Տէ՛ր, փրկի՛ր։ 17 Այն ժամանակ Պիղատոսը նրանց ասաց. Ինչո՞վ է սխալ գործել սուրհանդակը: Եվ նրանք լռեցին։ 18 Այն ժամանակ կուսակալն ասաց սուրհանդակին.

19 Բայց պատգամաբերը դուրս ելաւ ու արեց ինչպէս առաջ. «Տէ՛ր, մտի՛ր, որովհետեւ կուսակալը քեզ է կանչում»։ 20 Եվ երբ Հիսուսը ներս էր մտնում դրոշակակիրների մոտ, որոնք դրոշներ էին կրում, նրանց գագաթները խոնարհվեցին և երկրպագեցին Հիսուսին: 21 Որից հետո հրեաներն ավելի կատաղի կերպով բացականչեցին դրոշակների դեմ.

22 Բայց Պիղատոսը հրեաներին ասաց. բայց ինչո՞ւ եք դրոշակների դեմ բացականչում, կարծես նրանք խոնարհվել և երկրպագել են: 23 Նրանք պատասխանեցին Պիղատոսին.

24 Այն ժամանակ կուսակալը կանչեց դրոշակակիրներին և ասաց նրանց. Ինչո՞ւ այդպես արեցիք։ 25 Դրոշակները Պիղատոսին ասացին. «Մենք բոլորս հեթանոս ենք և տաճարներում երկրպագում ենք աստվածներին. և ինչպե՞ս պետք է մտածենք նրան երկրպագելու մասին։ Մենք միայն ստանդարտներն էինք մեր ձեռքում, և նրանք խոնարհվեցին ու երկրպագեցին նրան։ 26 Այն ժամանակ Պիղատոսն ասաց ժողովարանի պետերին.

27 Ուստի հրեաների երեցները փնտրեցին տասներկու ամենահզոր և կարող ծերերից, և նրանց դրեցին դրոշներ, և նրանք կանգնեցին կառավարչի առաջ։ 28 Այն ժամանակ Պիղատոսն ասաց պատգամաբերին. Եվ Հիսուսն ու պատգամաբերը դուրս եկան սրահից։ 29 Եվ Պիղատոսը կանչեց դրոշակակիրներին, որոնք նախկինում դրոշակակիրներ էին, և երդվեց նրանց, որ եթե նրանք այդ չափանիշը չկրեին, երբ Հիսուսը ներս մտավ, կկտրեր նրանց գլուխները: 30 Այն ժամանակ կուսակալը հրամայեց Հիսուսին նորից ներս մտնել։ 31 Եվ սուրհանդակն արեց այն, ինչ նախկինում էր արել, և շատ աղաչեց Հիսուսին, որ գնա իր վերարկուով և քայլի դրա վրա, և նա քայլեց դրա վրա և մտավ: 32 Եվ երբ Հիսուսը ներս մտավ, դրոշակները առաջվա պես խոնարհվեցին և երկրպագեցին նրան: ԳԼՈՒԽ 2 1 Երբ Պիղատոսը այս տեսավ, վախեցավ և ուզում էր վեր կենալ իր աթոռից։ 2 Բայց մինչ նա մտածում էր վեր կենալ, իր կինը, որ հեռու էր կանգնած, մարդ ուղարկեց նրա մոտ և ասաց. որովհետեւ այս գիշեր տեսիլքի մէջ շատ չարչարուեցայ անոր համար: 3 Երբ հրեաները լսեցին, ասացին Պիղատոսին. Ահա նա քո կնոջը երազ է տեսել։ 4 Պիղատոսը կանչելով Հիսուսին՝ ասաց.

5 Յիսուս պատասխանեց. «Եթէ խօսելու զօրութիւն չունենային՝ չէին կրնար խօսիլ. բայց քանի որ իւրաքանչիւրը իր լեզուին պատուէր ունի՝ թէ՛ բարին, թէ՛ վատը խօսելու, թող նայի դրան։ 6 Բայց Հրեաների երէցները պատասխանեցին ու Յիսուսին ասացին.

7 Առաջին հերթին մենք գիտենք քո մասին, որ դու ծնվել ես պոռնկությամբ. երկրորդ, որ քո ծննդյան պատճառով մանուկները սպանվեցին Բեթղեհեմում. երրորդ՝ քո հայրն ու մայրը՝ Մարիամը, փախան Եգիպտոս, քանի որ չէին կարող վստահել իրենց ժողովրդին։ 8 Հրեաներից ոմանք, ովքեր կանգնած էին, ավելի բարեհաճ էին խոսում. Մենք չենք կարող ասել, որ նա ծնվել է պոռնկությամբ. բայց մենք գիտենք, որ նրա մայրը՝ Մարիամը, նշանված էր Հովսեփի հետ, և նա պոռնկությամբ չի ծնվել: 9 Այն ժամանակ Պիղատոսն ասաց այն հրեաներին, որոնք պնդում էին, որ նա պոռնկությամբ է ծնվել.

10 Աննան և Կայիափան ասացին Պիղատոսի. բայց նրանք, ովքեր ուրանում են, որ նա պոռնկությամբ է ծնվել, նրա դավանափոխներն ու աշակերտներն են: 11 Պիղատոսը պատասխանեց Աննա և Կայիափային. «Ովքե՞ր են պրոզելիտները»: Նրանք պատասխանեցին. «Նրանք նրանք են, ովքեր հեթանոսների զավակներն են և հրեա չեն դարձել, այլ նրա հետևորդները»: 12 Այն ժամանակ Եղիազարը, Ասթերիոսը, Անտոնիոսը, Հակոբոսը, Կարասը և Սամուելը, Իսահակը և Փինեսը, Կրիսպոսը և Ագրիպպասը, Աննան ու Հուդան պատասխանեցին. նշանված էր.

13 Այն ժամանակ Պիղատոսը դիմելով այն տասներկու մարդկանց, ովքեր այս ասացին, ասաց նրանց.

14 Նրանք պատասխանեցին Պիղատոսին.

15 Այն ժամանակ Աննան և Կայիափան ասացին Պիղատոսին. «Այդ տասներկու մարդիկ չեն հավատա, որ մենք գիտենք, որ նա ծնված է և խաբեբա է, թեև նա ձևացնում է, թե ինքը Աստծո որդի և թագավոր է. հավատալուց, որ մենք դողում ենք լսելուց: 16 Այն ժամանակ Պիղատոսը բոլորին հրամայեց դուրս գալ, բացի այն տասներկու մարդկանցից, որոնք ասում էին, որ նա պոռնկությամբ չի ծնվել, և Հիսուսը հեռանում է, և նրանց ասաց.

17 Նրանք պատասխանեցին նրան. Պիղատոսն ասաց. Անոնք ըսին անոր. «Այո՛, Տէր»: ԳԼՈՒԽ 3 1 Այն ժամանակ Պիղատոսը բարկությամբ լցված դուրս եկավ դահլիճից և ասաց հրեաներին.

2 Հրեաները պատասխանեցին Պիղատոսին.

3 Պիղատոսը նրանց ասաց.

4 Այն ժամանակ Հրեաներն ասացին.

5 Պիղատոսը հրեաներին ասաց.

6 Եւ դարձեալ մտաւ սրահը, ինքն իրեն կանչեց Յիսուսին ու ասաց նրան.

7 Յիսուս պատասխանեց Պիղատոսին.

8 Պիղատոսը պատասխանեց և ասաց Հիսուսին. Ամբողջ ազգն ու հրեաների իշխանները քեզ մատնեցին ինձ։ ի՞նչ ես արել։ 9 Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց. բայց հիմա իմ թագավորությունն այստեղից չէ։ 10 Պիղատոսն ասաց. Հիսուսը պատասխանեց. և դրա համար եկա, որպեսզի վկայեմ ճշմարտության մասին. և ամեն ոք, ով ճշմարտությունից է, լսում է իմ ձայնը: 11 Պիղատոսն ասաց նրան.

12 Հիսուսն ասաց. Ճշմարտությունը երկնքից է.

13 Պիղատոսն ասաց.

14 Յիսուս ըսաւ Պիղատոսին. ԳԼՈՒԽ 4 1 Այն ժամանակ Պիղատոսը թողեց Հիսուսին դահլիճում, դուրս եկավ հրեաների մոտ և ասաց.

2 Հրեաներն ասացին նրան. Բայց նա ասաց.

3 Պիղատոսը նրանց ասաց.

4 Հրեաներն ասացին նրան. «Այն, ինչ Սողոմոնը քառասունվեց տարի շինում էր, նա ասաց, որ կկործանի և երեք օրից կկառուցի»։ 5 Պիղատոսը դարձյալ նրանց ասաց. «Ես անմեղ եմ այդ մարդու արյունից. նայում ես դրան: 6 Հրեաներն ասացին նրան. «Նրա արյունը թող լինի մեզ և մեր երեխաների վրա»: Այն ժամանակ Պիղատոսը, կանչելով երեցներին ու դպիրներին, քահանաներին ու ղևտացիներին, առանձին ասաց նրանց. Ես ոչինչ չգտա ձեր կողմից (նրա դեմ) նրա հիվանդներին բուժելու և մահվան արժանի շաբաթը խախտելու համար: 7 Քահանաներն ու ղևտացիները պատասխանեցին Պիղատոսին. բայց այս մարդը հայհոյեց Տիրոջը։ 8 Այն ժամանակ կուսակալը դարձյալ հրամայեց հրեաներին դուրս գալ սրահից. Յիսուսը կանչելով՝ ըսաւ անոր. «Ի՞նչ ընեմ քեզի»: 9 Յիսուս պատասխանեց անոր. «Արա ինչպէս գրուած է.

10 Պիղատոսը նրան ասաց.

11 Հիսուսն ասաց նրան.

12 Հրեաները, լսելով դա, զայրացան և ասացին Պիղատոսին.

13 Պիղատոսը նրանց ասաց.

14 Հրեաները պատասխանում են Պիղատոսին. «Մեր օրենքն ասում է, որ նա պարտավոր է երեսունինը հարված հասցնել, բայց եթե այդպես հայհոյի Տիրոջը, կքարկոծվի»։ 15 Պիղատոսը նրանց ասաց.

16 Հրեաներն ասում են Պիղատոսին.

17 Պիղատոսը նրանց ասաց.

18 Բայց երբ կուսակալը նայեց ներկա ժողովրդին և հրեաներին, տեսավ հրեաներից շատերին արտասվելով և ասաց Հրեաների քահանայապետներին. «Ողջ ժողովուրդը չի ցանկանում նրա մահը»։ 19 Հրեաների ծերերը պատասխանեցին Պիղատոսին.

20 Պիղատոսը նրանց ասաց.

21 Նրանք ասացին նրան. ԳԼՈՒԽ 5 1 Բայց Նիկոդեմոսը՝ մի հրեա, կանգնեց կառավարչի առաջ և ասաց.

2 Պիղատոսը նրան ասաց.

3 Նիկոդեմոսն ասաց. Ի՞նչ կանեիք այս մարդու հետ: 4 Նա մի մարդ է, ով շատ օգտակար և փառահեղ հրաշքներ է գործել, այնպիսին, ինչպիսին երկրի վրա ոչ մի մարդ նախկինում չի գործել, և չի էլ գործի: Բաց թող գնա և մի վնասիր նրան. եթե նա գալիս է Աստծուց, նրա հրաշքները (նրա հրաշք բուժումները) կշարունակվեն. բայց եթէ մարդոցմէ, անոնք պիտի իյնան։ 5 Այսպես, Մովսեսը, երբ Աստծուց ուղարկվեց Եգիպտոս, արեց այն հրաշքները, որ Աստված պատվիրել էր նրան Եգիպտոսի փարավոնի թագավորի առաջ. և թեև այդ երկրի մոգերը՝ Յաննեսն ու Յամբրեսը, իրենց կախարդությամբ գործեցին այն նույն հրաշքները, ինչ արեց Մովսեսը, բայց նրանք չկարողացան անել այն ամենը, ինչ նա արեց.

6 Եվ այն հրաշքները, որ մոգերն էին անում, Աստծուց չէին, ինչպես գիտեք, դպիրներ և փարիսեցիներ. բայց անոնք որ զանոնք գործեցին, կորսուեցան, եւ բոլոր անոնք որ հաւատացին անոնց։ 7 Եվ հիմա թող այս մարդուն գնա. որովհետև այն հրաշքները, որոնց համար դուք նրան մեղադրում եք, Աստծուց են. և նա մահվան արժանի չէ: 8 Հրեաները Նիկոդեմոսին ասացին.

9 Նիկոդեմոսը նրանց ասաց. Արդյո՞ք Կեսարը նրան չի նշանակել այդ բարձր պաշտոնում։ 10 Երբ Հրեաները այս լսեցին, դողացին, ատամները կրճտացնելով Նիկոդեմոսի վրա՝ ասացին նրան.

11 Նիկոդեմոսը պատասխանեց. Ես կստանամ նրա վարդապետությունը և իմ բաժինը նրա հետ, ինչպես դուք ասացիք: 12 Այն ժամանակ մի ուրիշ հրեա վեր կացավ և կուսակալից թույլտվություն խնդրեց, որ մի քանի խոսք լսի նրան։ 13 Կուսակալն ասաց.

14 Նա ասաց. «Ես երեսունութ տարի պառկած եմ Երուսաղեմի ոչխարների ավազանի մոտ՝ աշխատելով մեծ տկարության տակ և սպասում էի բժշկության, որը պետք է գործի հրեշտակի գալստյան միջոցով, որը մի որոշ ժամանակ խռովեց ջուրը։ ; և ով առաջինը մտավ ջրի անհանգստությունից հետո, բժշկվեց ցանկացած հիվանդությունից, որ ուներ: 15 Երբ Յիսուս տեսաւ զիս հոն թառամած, ըսաւ ինծի. Ես պատասխանեցի. «Տէ՛ր, ես մարդ չունիմ, որ երբ ջուրը խռովուի, զիս աւազանը դնէ»։ 16 Նա ասաց ինձ. Եվ ես իսկույն առողջացա, վերցրեցի անկողինս ու քայլեցի։ 17 Հրեաները Պիղատոսին ասացին.

18 Հիւանդը պատասխանեց. «Շաբաթ օր էր»։ 19 Հրեաներն ասացին Պիղատոսին. «Չե՞նք ասում, որ նա իր բժշկություններն արեց շաբաթ օրը և դևերին հանեց դևերի իշխանի միջոցով»: 20 Այն ժամանակ մի ուրիշ 7 հրեա դուրս եկավ և ասաց. Եվ երբ Հիսուսը գնում էր, ես լսեցի, որ ամբոխն անցնում էր, և հարցրի, թե ինչ կա այնտեղ: 21 Ինձ ասացին, որ Հիսուսն է անցնում, և ես աղաղակեցի ու ասացի. Եվ նա կանգ առավ և հրամայեց, որ ինձ բերեն իր մոտ, և ասաց ինձ. «Ի՞նչ ես ուզում»։ 22 Ես ասացի.

23 Նա ասաց ինձ.

24 Մի ուրիշ հրեա էլ դուրս եկավ և ասաց. և հիմա ես մաքրվեցի իմ բորոտությունից: 25 Եվ մի ուրիշ հրեա դուրս եկավ և ասաց.

26 Վերոնիկա անունով մի կին ասաց.

27 Հրեաներն ասացին.

28 Եւ ուրիշ բաներից յետոյ մի ուրիշ հրեայ ասաց.

29 Եվ երբ գինին ամբողջությամբ խմվեց, նա ծառաներին հրամայեց, որ այնտեղ եղած վեց կաթսաները լցնեն ջրով, և նրանք լցրին դրանք մինչև ծայրը, և նա օրհնեց նրանց, և ջուրը գինի դարձրեց, և ամբողջ ժողովրդին. խմեց՝ զարմանալով այս հրաշքի վրա։ 30 Եվ մի ուրիշ հրեա կանգնեց և ասաց. և ժողովարանում մի մարդ կար, որ դև ուներ. Նա աղաղակեց՝ ասելով. ի՞նչ գործ ունենք մենք քեզ հետ, Հիսուս Նազովրեցի։ Դու եկել ես մեզ կործանելու՞։ Ես գիտեմ, որ դու Աստծո Սուրբն ես: 31 Յիսուս յանդիմանեց անոր՝ ըսելով. և նա անմիջապես դուրս եկավ նրանից և ամենևին չվնասեց նրան: 32 Մի փարիսեցի էլ ասաց հետևյալը. Ես տեսա, որ մի մեծ խումբ եկավ Հիսուսի մոտ Գալիլեայից և Հրեաստանից, ծովեզերքից և Հորդանանի շատ երկրներից, և շատ հիւանդներ եկան նրա մօտ, և նա բոլորին բժշկեց: 33 Եվ ես լսեցի, որ պիղծ ոգիները աղաղակում էին և ասում. «Դու Աստծո Որդին ես»։ Յիսուս խստօրէն պատուիրեց անոնց, որ իրեն ճանչցնեն։ 34 Դրանից հետո մեկ ուրիշը, որի անունը Սենտուրիոն էր, ասաց. «Ես տեսա Հիսուսին Կափառնայումում, աղաչեցի նրան ու ասացի.

35 Յիսուս ըսաւ ինծի.

36 Բայց ես ասացի. բայց միայն խօսքը խօսիր, եւ իմ ծառան պիտի բժշկուի։ 37 Յիսուս ըսաւ ինծի. և ինչպես դու հավատացիր, այնպես էլ լինի քեզ հետ: Եվ իմ ծառան նույն ժամից բժշկվեց։ 38 Մի ազնվական մարդ ասաց. և երբ լսեցի, որ Հիսուսը եկել է Գալիլեա, գնացի և աղաչեցի նրան, որ իջնի իմ տուն և բժշկի իմ որդուն, որովհետև նա մահվան մոտ էր։ 39 Նա ասաց ինձ. «Գնա՛, քո որդին կենդանի է»։ 40 Եվ իմ որդին այդ ժամից բուժվեց։ 41 Բացի նրանցից, հրեաներից շատերը՝ տղամարդիկ և կանայք, աղաղակեցին և ասացին.

42 Նրանցից ոմանք ավելի հեռուն ասացին.

43 Պիղատոսն ասաց հրեաներին. «Ինչո՞ւ դևերը չեն ենթարկվում ձեր բժիշկներին.

44 Նրանցից ոմանք ասացին.

45 Իսկ ուրիշներն ասացին Պիղատոսին, որ նա 1 Ղազարոսին հարություն տվեց մեռելներից՝ չորս օր իր գերեզմանում մնալուց հետո։ 46 Կուսակալը, լսելով այս, դողալով ասաց Հրեաների բազմությանը. ԳԼՈՒԽ 6 1 Այն ժամանակ Պիղատոսը, կանչելով Նիկոդեմոսին և այն տասնհինգ մարդկանց, ովքեր ասում էին, որ Հիսուսը պոռնկությամբ չի ծնվել, ասաց նրանց.

2 Նրանք ասացին նրան. թող նայեն, թե ով է աղմուկ բարձրացնում։ 3 Պիղատոսը դարձյալ կանչեց բազմությանը և ասաց նրանց.

4 Ես ունեմ մի նշանավոր բանտարկյալ՝ մարդասպան, որը կոչվում է Բարաբբա, և Հիսուս, որը կոչվում է Քրիստոս, որի մեջ մահվան արժանի ոչինչ չեմ գտնում. Ուրեմն անոնցմէ որո՞նք կ՚ուզէք, որ արձակեմ ձեզի: 5 Նրանք բոլորը աղաղակում են և ասում.

6 Պիղատոսը նրանց ասաց.

7 Բոլորն էլ պատասխանում են. «Թող խաչվի»։ 8 Դարձեալ աղաղակեցին ու Պիղատոսին ըսին. քանզի նա հայտարարեց, որ ինքը Աստծո Որդին է և թագավոր: Բայց դուք հակված ե՞ք, որ նա լինի թագավոր, և ոչ թե Կեսարը։ 9 Այն ժամանակ Պիղատոսը բարկությամբ լցվեց նրանց ասաց.

10 Հրեաները պատասխանեցին. «Ովքե՞ր են մեզ սպասարկողները»։ 11 Պիղատոսը պատասխանեց նրանց. ի ժայռից, եւ տուեց քեզ օրէնք յերկնից: 12 Դուք զայրացրիք նրան բոլոր ճանապարհներով և ձեզ համար ձուլած հորթ ուզեցիք, երկրպագեցիք նրան և զոհ մատուցեցիք նրան և ասացիք.

13 Որովհետև քո Աստվածը հակված էր կործանելու քեզ. բայց Մովսեսը բարեխոսեց քեզ համար, և քո Աստվածը լսեց նրան և ներեց քո անօրենությունը։ 14 Այնուհետև դուք բարկացաք և կսպանեիք ձեր մարգարեներին՝ Մովսեսին և Ահարոնին, երբ նրանք փախան խորան, և դուք միշտ տրտնջում էիք Աստծո և նրա մարգարեների դեմ։ 15 Եվ իր դատավորի աթոռից վեր կենալով՝ նա ուզում էր դուրս գալ. բայց հրեաները բոլորը աղաղակեցին.

16 Մինչդեռ այս մարդը ծնվելուն պես իմաստունները եկան և նվերներ մատուցեցին նրան. երբ Հերովդէս լսեց, սաստիկ վրդովուեցաւ եւ կամենում էր սպանել նրան: 17 Երբ նրա հայրն իմացավ այդ մասին, փախավ նրա և իր մոր՝ Մարիամի հետ Եգիպտոս։ Հերովդեսը, երբ լսեց, որ ծնվել է, ուզում էր սպանել նրան. և ուղարկեց և սպանեց բոլոր երեխաներին, որոնք Բեթղեհեմում էին և նրա բոլոր սահմաններում՝ երկու տարեկանից ցածր: 18 Երբ Պիղատոսը լսեց այս պատմությունը, վախեցավ. Եւ հրամայելով լռել ժողովրդին, որ աղմկում էր, Յիսուսին ասաց.

19 Բոլոր հրեաները պատասխանեցին Պիղատոսին.

20 Այն ժամանակ Պիղատոսը ջուր առնելով, ձեռքերը լվաց ժողովրդի առաջ և ասաց. «Ես անմեղ եմ այս արդարի արյունից. նայեք դրան: 21 Հրեաները պատասխանեցին ու ասացին.

22 Այն ժամանակ Պիղատոսը հրամայեց Հիսուսին բերել իր առջև և ասաց նրան հետևյալ խոսքերով.

23 Քո ազգը քեզ պատվիրել է, որ քեզ թագավոր ես անում. ուստի ես՝ Պիղատոսը, դատապարտում եմ քեզ մտրակահարվելու՝ նախկին կառավարիչների օրենքների համաձայն. և որ քեզ նախ կապեն, հետո խաչից կախեն այն վայրում, որտեղ դու այժմ գերի ես. և նաև քեզ հետ երկու հանցագործներ, որոնց անուններն են Դիմաս և Գեստաս։ ԳԼՈՒԽ 7 1 Այն ատեն Յիսուս սրահէն դուրս ելաւ, եւ երկու աւազակները՝ իրեն հետ։ 2 Եվ երբ նրանք եկան այն տեղը, որը կոչվում է Գողգոթա, հանեցին նրան իր զգեստները և նրա շուրջը մի կտավով պարուրեցին, և նրա գլխին փշե պսակ դրեցին և նրա ձեռքին եղեգ դրեցին։ 3 Նոյնպէս արեցին նրա հետ խաչուած երկու աւազակներին՝ Դիմասին՝ նրա աջ կողմում, Գեստասին՝ ձախ կողմում։ 4 Բայց Յիսուս ասաց. «Հայր իմ, ներիր նրանց. Որովհետև նրանք չգիտեն, թե ինչ են անում: 5 Եվ նրա հանդերձները բաժանեցին, և նրա զգեստի վրա վիճակ գցեցին։ 6 Ժողովուրդը այդ ընթացքում կանգնած էր, և քահանայապետներն ու հրեաների երեցները ծաղրում էին նրան և ասում. եթե նա Աստծո որդի է, թող հիմա իջնի խաչից: 7 Զինվորներն էլ ծաղրում էին նրան, քացախ ու լեղի վերցնելով՝ նրան խմելու առաջարկեցին և ասացին.

8 Այն ժամանակ Լոնգինոսը՝ մի զինվոր, վերցնելով նիզակը, խոցեց նրա կողը, և անմիջապես արյուն ու ջուր դուրս եկավ։ 9 Եվ Պիղատոսը խաչի վրա տիտղոսը գրեց եբրայերեն, լատիներեն և հունարեն տառերով, այսինքն. Սա հրեաների թագավորն է։ 10 Բայց Յիսուսի հետ խաչուած երկու աւազակներէն մէկը, որուն անունը Գեստաս էր, Յիսուսին ըսաւ.

11 Բայց նրա աջ կողմը խաչված գողը, որի անունը Դիմաս էր, պատասխանեց, սաստեց նրան և ասաց. Մենք, իրոք, ճիշտ և

արդարացիորեն ստանում ենք մեր արարքների թերությունը. իսկ այս Յիսուսը ի՞նչ չարիք ըրաւ.

12 Այս հառաչանքից հետո Հիսուսին ասաց.

13 Յիսուս պատասխանեց անոր. ԳԼՈՒԽ 8 1 Եվ մոտավորապես վեցերորդ ժամն էր, և խավար էր ամբողջ երկրի երեսին մինչև իններորդ ժամը։ 2 Եվ մինչ արևը խավարում էր, ահա տաճարի վարագույրը պատռված էր վերևից ներքև. և ժայռերը նույնպես պատռվեցին, և գերեզմանները բացվեցին, և շատ սրբերի մարմիններ, որոնք քնած էին, վեր կացան: 3 Եվ մոտավորապես իններորդ ժամին Հիսուսը բարձր ձայնով աղաղակեց՝ ասելով. «Աստվա՛ծ իմ, Աստված իմ, ինչո՞ւ թողեցիր ինձ»: 4 Այս բաներից հետո Հիսուսն ասաց. «Հա՛յր, քո ձեռքն եմ հանձնում իմ հոգին. և այս ասելով՝ հոգին տվեց։ 5 Բայց հարիւրապետը տեսնելով, որ Յիսուս այսպէս աղաղակող հոգին տուաւ, փառաւորեց Աստծուն ու ասաց.

6 Եվ ամբողջ ժողովուրդը, որ կանգնած էր, սաստիկ անհանգստացավ այդ տեսարանից. և խորհելով անցածի վրա՝ հարվածեց նրանց կրծքերին և հետո վերադարձան Երուսաղեմ քաղաք: 7 Հարիւրապետը գնաց կուսակալի մօտ ու պատմեց նրան բոլոր անցածները.

8 Երբ նա լսեց այս բոլորը, շատ տրտմեց.

9 Եվ հրեաներին հավաքելով՝ ասաց նրանց.

10 Հրեաները երբ լսեցին, պատասխանեցին կուսակալին. «Արևի խավարումը եղավ իր սովորական սովորության համաձայն»։ 11 Բայց բոլոր նրանք, ովքեր Քրիստոսի ծանօթներն էին, հեռու էին կանգնած, ինչպէս Գալիլեայից Յիսուսի յետեւից եկած կանայք՝ այս բոլորը տեսնելով։ 12 Եվ ահա Արիմաթիայից մի մարդ՝ Հովսեփ անունով, որը նույնպես Հիսուսի աշակերտն էր, բայց ոչ բացահայտորեն, հրեաների վախից, եկավ կառավարչի մոտ և աղաչեց կառավարչին, որ թույլ տա իրեն վերցնել Հիսուսի մարմինը խաչից.

13 Եվ կուսակալը թույլ տվեց նրան։ 14Եւ Նիկոդեմոսը եկաւ՝ իր հետ բերելով զմուռսի ու հալվեի մի խառնուրդ՝ մոտ հարյուր ֆունտ քաշով։ և Հիսուսին արցունքներով իջեցրին խաչից և կապեցին նրան բուրավետ կտորներով, ըստ հրեաների մեջ թաղելու սովորության։ 15 Եվ դրեց նրան մի նոր գերեզմանի մեջ, որը Հովսեփը շինել էր, և այն քանդել էր մի ժայռից, որի մեջ ոչ ոք երբեք չէր դրվել։ եւ մեծ քար գլորեցին գերեզմանի դուռը։ ԳԼՈՒԽ 9 1 Երբ անիրավ հրեաները լսեցին, որ Հովսեփը աղաչել է և թաղել Հիսուսի մարմինը, փնտրեցին Նիկոդեմոսին. և այն տասնհինգ մարդիկ, ովքեր վկայել էին կուսակալի առաջ, որ Հիսուսը չի ծնվել պոռնկությամբ, և այլ բարի մարդիկ, ովքեր որևէ բարի գործ դրսևորեցին նրա հանդեպ: 2 Բայց երբ բոլորը թաքնուեցին հրեաների վախից, միայն Նիկոդեմոսը ցոյց տուեց նրանց ու ասաց.

3 Հրեաները նրան պատասխանեցին. Թող քո բաժինը նրա հետ լինի մյուս աշխարհում: 4 Նիկոդեմոսը պատասխանեց. թող այդպես լինի, որ ես նրա հետ իմ վիճակն ունենամ իր թագավորության մեջ։ 5 Նույն ձևով Հովսեփը, երբ եկավ հրեաների մոտ, ասաց նրանց, ինչո՞ւ եք բարկանում ինձ վրա, որ ցանկանում եք Պիղատոսի Հիսուսի մարմինը։ Ահա ես դրեցի նրան իմ գերեզմանում, փաթաթեցի մաքուր բեհեզով և քար դրեցի գերեզմանի դռանը.

6 Ես նրա հանդեպ ճիշտ վարվեցի. բայց դուք անարդարացիորեն զարհուրեցիք այդ արդար մարդուն՝ խաչելով նրան, խմելու քացախ տվեցիք, փշերով պսակեցիք,

մտրակներով պատառոտեցիք նրա մարմինը և նրա արյան մեղքը ձեր վրա աղոթեցիք։ 7 Հրեաները, երբ լսեցին այս, խռովեցին ու խռովուեցին. Յովսէփին բռնեցին ու հրամայեցին, որ շաբաթ օրից առաջ բանտարկեն նրան, ու այնտեղ պահեցին մինչեւ շաբաթ օրը։ 8 Նրանք ասացին նրան. որովհետև այս ժամանակ օրինավոր չէ քեզ որևէ վնաս պատճառել մինչև շաբաթվա առաջին օրը: Բայց մենք գիտենք, որ դու արժանի չես համարվի թաղման. բայց մենք քո մարմինը կտանք երկնքի թռչուններին ու երկրի գազաններին։ 9 Հովսեփը պատասխանեց. Բայց դուք, դպիրներ և բժիշկներ, գիտեք, որ Աստված մարգարեի միջոցով ասում է.

10 Այն Աստվածը, որին դուք կախեցիք խաչից, կարող է ինձ ազատել ձեր ձեռքից։ Քո ամբողջ չարությունը կվերադառնա քեզ վրա։ 11 Որովհետեւ կուսակալը, երբ լուաց իր ձեռքերը, ասաց. Բայց դուք պատասխանեցիք ու աղաղակեցիք. Ինչպես ասացիք, թող կորչեք հավիտյան: 12 Հրեաների երեցները, լսելով այս խոսքերը, սաստիկ զայրացան. Յովսէփին բռնելով՝ դրին մի սենեակ, ուր պատուհան չկար. նրանք փակեցին դուռը և կնիք դրեցին կողպեքի վրա.

13 Աննան ու Կայիափան պահակ դրեցին դրա վրա և խորհրդակցեցին քահանաների ու ղևտացիների հետ, որ նրանք բոլորը հանդիպեն շաբաթ օրվանից հետո, և նրանք հնարեցին, թե ինչ սպանեն Հովսեփին։ 14 Երբ նրանք դա արեցին, իշխանները՝ Աննան և Կայիափան, հրամայեցին Հովսեփին դուրս բերել։ ԳԼՈՒԽ 10 1 Երբ ամբողջ ժողովը լսեց այս, հիացավ և զարմացավ, որովհետև սենյակի կողպեքի վրա նույն կնիքը գտան և չկարողացան գտնել Հովսեփին։ 2 Այն ժամանակ Աննան ու Կայիափան դուրս եկան, և մինչ նրանք բոլորը հիանում էին Հովսեփի գնալով, ահա զինվորներից մեկը, որը պահում էր Հիսուսի գերեզմանը, խոսում էր ժողովում։ 3 Երբ նրանք պահպանում էին Հիսուսի գերեզմանը, երկրաշարժ եղավ. և մենք տեսանք, որ Աստծո հրեշտակը գլորեց գերեզմանի քարը և նստեց դրա վրա.

4 Նրա երեսը կայծակի պես էր, իսկ զգեստը՝ ձյան. և մենք վախից մեռածների պես դարձանք: 5 Եվ մենք լսեցինք հրեշտակին, որն ասում էր կանանց Հիսուսի գերեզմանի մոտ. Ես գիտեմ, որ դուք փնտրում եք Հիսուսին, ով խաչվեց. նա հարություն առավ, ինչպես կանխագուշակեց: 6 Եկե՛ք և տեսե՛ք այն տեղը, որտեղ նրան դրել են. իսկոյն գացէ՛ք ու ըսէ՛ անոր աշակերտներուն, թէ ինք մեռելներէն յարութիւն առած է, ու ձեզմէ առաջ պիտի երթայ Գալիլեա. այնտեղ կտեսնեք նրան, ինչպես նա ասաց ձեզ: 7 Այն ժամանակ հրեաները հաւաքեցին Յիսուսի գերեզմանը պահող բոլոր զինուորներին ու ասացին նրանց. Ինչո՞ւ չբռնեցիք դրանք։ 8 Զինվորները պատասխանեցին. «Մենք չգիտենք, թե ովքեր են այդ կանայք. բացի այդ, մենք վախից մահացածների պես դարձանք, և ինչպե՞ս կարող էինք բռնել այդ կանանց։ 9 Հրեաներն ասացին նրանց.

10 Զինուորները պատասխանեցին Հրեաներուն. «Երբ տեսաք ու լսեցիք Յիսուսին այսքան հրաշքներ գործած, ու չհաւատացիք անոր, ինչպէ՞ս պիտի հաւատաք մեզ»: Լավ ասացիք. «Կենդանի է Տերը, որովհետև Տերն իսկապես ապրում է»: 11 Լսեցինք, որ դուք փակեցիք Յովսէփին, որ թաղեց Յիսուսի մարմինը, սենեակի մէջ՝ կնքուած կողպեքի տակ. եւ երբ բաց արիք, նրան այնտեղ չգտաք: 12 Ուրեմն դուք բերեք Հովսեփին, որին հսկում էիք սենյակում, և մենք կբերենք Հիսուսին, որին պահում էինք գերեզմանում։

13 Հրեաները պատասխանեցին ու ասացին. Բայց Հովսեփը գտնվում է իր Արիմաթիա քաղաքում։ 14 Զինուորները պատասխանեցին. «Եթէ Յովսէփը Արիմաթիայում է, իսկ Յիսուսը՝ Գալիլեայում, մենք լսեցինք, որ հրեշտակը ծանուցեց կանանց։ 15 Հրեաները, լսելով դա, վախեցան և իրար ասացին.

16 Այն ժամանակ մի մեծ գումար հավաքեցին, տվեցին զինվորներին՝ ասելով. և եթե Պիղատոս կուսակալը լսի այս մասին, մենք կբավարարենք նրան և կապահովենք ձեզ։ 17 Զինվորներն էլ վերցրեցին փողը և ասացին, ինչպես հրեաների հրահանգն էին տվել. և նրանց լուրը տարածվեց ժողովրդի մեջ։ 18 Բայց Փինէես քահանայ մը, Ադայի ուսուցիչն ու ղեւտացի մը, որուն անունը Ագէս էր, երեքով Գալիլեայէն Երուսաղէմ եկան ու քահանայապետներուն ու բոլոր ժողովարաններուն մէջ եղողներուն ըսին.

19 Մենք տեսանք Հիսուսին, որին դուք խաչեցիք, որ խոսում էր իր տասնմեկ աշակերտների հետ և նստած նրանց մեջ Ձիթենյաց լեռան վրա և ասում էր նրանց.

20 Գնացե՛ք ամբողջ աշխարհով մեկ, քարոզե՛ք Ավետարանը բոլոր ազգերին՝ մկրտելով նրանց Հոր և Որդու և Սուրբ Հոգու անունով. և ով որ հավատա և մկրտվի, կփրկվի: 21 Եվ երբ նա այս բաներն ասաց իր աշակերտներին, մենք տեսանք նրան՝ բարձրանալով երկինք։ 22 Երբ քահանայապետները, երեցներն ու ղևտացիները լսեցին այս բաները, ասացին այս երեք մարդկանց. .

23 Նրանք պատասխանեցին. «Կենդանի է մեր հայրերի Տէրը՝ Աբրահամի Աստուածը, Իսահակի Աստուածը եւ Յակոբի Աստուածը, ինչպէս լսեցինք Յիսուսի խօսակցութիւնը իր աշակերտների հետ, եւ երբ տեսանք նրան երկինք բարձրանալիս։ , ուրեմն մենք ձեզ պատմեցինք ճշմարտությունը։ 24 Եվ երեք մարդիկ ավելի հեռու պատասխանեցին և ասացին՝ ավելացնելով այս խոսքերը.

25 Այն ատեն քահանայապետները իսկոյն վեր կացան, Օրէնքի գիրքը ձեռքին բռնած՝ ցոյց տուին այս մարդոց՝ ըսելով.

26 Անոնք մեծ գումար տուին անոնց, ու անոնց հետ ուրիշներ ղրկեցին, որոնք պիտի տանին զանոնք իրենց երկիրը, որպէսզի Երուսաղէմ չմնան։ 27 Այն ատեն Հրեաները բոլորը հաւաքուեցան ու ամէնէն ողբալի մտահոգութիւն յայտնելով՝ ըսին.

28 Բայց Աննան ու Կայիափան մխիթարում էին նրանց՝ ասելով.

29 Երևի իր աշակերտներն ասացին նրանց և փող տվեցին, որ այդպես ասեն, և իրենք էլ վերցրին Հիսուսի մարմինը։ 30 Բացի այդ, նկատի առեք, որ օտարներին վարկ տալ չկա, որովհետև նրանք էլ մեզանից մեծ գումար են վերցրել, և մեր տված հրահանգով մեզ հայտնել են։ Նրանք կամ պետք է հավատարիմ լինեն մեզ, կամ Հիսուսի աշակերտներին: ԳԼՈՒԽ 11 1 Այն ժամանակ Նիկոդեմոսը վեր կացավ և ասաց. նա բարձրանում է երկինք: 2 Եվ սուրբ գրությունն ուսուցանում է մեզ, որ երանելի Եղիա մարգարեն երկինք է բարձրացվել. Եվ Եղիսեն մարգարեների որդիների կողմից հարցրեց. «Ո՞ւր է մեր հայր Եղիան»: Ան ալ ըսաւ անոնց թէ երկինք կը բարձրանայ.

3 Եվ մարգարեների որդիները նրան ասացին. Եվ նրանք աղաչեցին Եղիսեին, և նա երեք օր շրջեց նրանց հետ, բայց նրանք չկարողացան գտնել նրան։ 4 Եվ հիմա լսե՛ք ինձ, ո՛վ Իսրայելի որդիներ, և եկե՛ք մարդկանց ուղարկենք Իսրայելի լեռները, միգուցե հոգին տարել է Հիսուսին, և գուցե այնտեղ գտնենք նրան և կշտանանք։ 5 Նիկոդեմոսի խորհուրդը դուր եկավ ամբողջ ժողովրդին. Եւ մարդիկ ուղարկեցին, որոնք փնտրում էին Յիսուսին, բայց չէին կարողանում գտնել նրան։ Նրանք վերադառնալով՝ ասացին.

6 Այս լսելով՝ կառավարիչները և ամբողջ ժողովուրդը ուրախացան և գովաբանեցին Իսրայելի Աստծուն, որովհետև գտնվեց Հովսեփը, որին փակել էին սենյակում և չէին կարող գտնել։ 7 Երբ մեծ ժողով կազմեցին, քահանայապետներն ասացին.

8 Եւ վերցնելով մի թուղթ՝ գրեցին նրան ու ասացին. Մենք գիտենք, որ վիրավորել ենք Աստծուն և քեզ։ Ուրախ եղեք այցելել մեզ՝ ձեր հայրերին, որովհետև մենք հիանալի զարմացանք բանտից ձեր փախուստի վրա։ 9 Մենք գիտենք, որ դա չարամիտ խորհուրդ էր, որը մենք ընդունեցինք քո դեմ, և որ Տերը հոգ տարավ քո մասին, և Տերն ինքը ազատեց քեզ մեր ծրագրերից։ Խաղաղություն քեզ, Հովսեփ, որ պատվավոր ես ամբողջ ժողովրդի մեջ։ 10 Նրանք ընտրեցին Յովսէփի եօթը ընկերներից ու ասացին նրանց.

11 Ուստի, երբ մարդիկ եկան Հովսեփի մոտ, խաղաղությամբ ողջունեցին նրան և նամակը տվեցին նրան։ 12 Երբ Հովսեփը կարդաց այն, ասաց. Օրհնյալ լինի Աստված, որ պաշտպանեց ինձ քո թևերի տակ: 13 Յովսէփը համբուրեց նրանց ու տարաւ իր տունը։ Իսկ հաջորդ օրը Հովսեփը նստեց էշը և նրանց հետ գնաց Երուսաղեմ։ 14 Երբ բոլոր հրեաները լսեցին այս բաները, դուրս եկան նրան ընդառաջ և աղաղակեցին ու ասացին.

15 Ինչին նա պատասխանեց.

16 Բոլորը համբուրեցին նրան. Նիկոդեմոսը նրան տարավ իր տուն՝ մեծ հյուրասիրություն պատրաստելով։ 17 Բայց հաջորդ օրը, երբ պատրաստության օր էր, Աննան, Կայիափան և Նիկոդեմոսն ասացին Հովսեփին.

18 Որովհետեւ մենք շատ խռովուեցանք, որ Յիսուսի մարմինը թաղեցիր. Եվ երբ մենք փակել էինք քեզ սենյակում, մենք չկարողացանք գտնել քեզ. և մենք վախեցանք այն ժամանակվանից, մինչ այժմ, երբ քո հայտնվելը մեր մեջ: Ուրեմն պատմեցէ՛ք մեզ Աստուծոյ առջեւ, ինչ որ եղաւ։ 19 Յովսէփը պատասխանեց եւ ասաց.

20 Բայց մինչ ես գիշերվա կեսին կանգնած էի աղոթելու, տունը շրջապատված էր չորս հրեշտակներով. և ես տեսա Հիսուսին որպես արևի պայծառություն, և վախից ընկա երկրի վրա: 21 Բայց Յիսուս բռնելով ձեռքս՝ բարձրացուց զիս գետնէն, ու ցողը ցողեց ինծի. բայց նա, սրբելով իմ երեսը, համբուրեց ինձ և ասաց ինձ. նայիր ինձ, որովհետև ես եմ։ 22 Այն ժամանակ ես նայեցի նրան և ասացի. Նա պատասխանեց ինձ. «Ես Եղիան չեմ, այլ Յիսուս Նազովրեցին, որի մարմինը թաղեցիր»։ 23 Ես ասացի նրան. «Ցույց տուր ինձ այն գերեզմանը, որի մեջ ես դրել եմ քեզ»։ 24 Այն ատեն Յիսուս ձեռքս բռնելով՝ տարաւ զիս այն տեղը, ուր պառկած էի զինք, եւ ցոյց տուաւ ինծի կտաւէն շորերն ու անձեռոցիկը, որ դրած էի անոր գլխուն: Այն ժամանակ ես իմացա, որ դա Հիսուսն է, երկրպագեցի նրան ու ասացի.

25 Յիսուս դարձեալ ձեռքս բռնելով՝ տարաւ զիս Արիմաթիա՝ իմ տունս ու ըսաւ ինծի. Խաղաղութիւն քեզի. բայց մինչև քառասուներորդ օրը քո տնից դուրս մի՛ գնա. բայց ես պետք է գնամ իմ աշակերտների մոտ: ԳԼՈՒԽ 12 1 Երբ քահանայապետները այս բոլորը լսեցին, զարմացան ու երեսները գետին ինկան՝ մեռելներու պէս, ու իրարու աղաղակելով՝ կ՚ըսէին. Մենք ճանաչում ենք Հիսուսի հորն ու մորը: 2 Ղևտացի մի մարդ ասաց.

3 Եվ երբ Սիմեոն քահանայապետը նրան վերցրեց իր գրկում. Նա ասաց նրան. քանզի իմ աչքերը տեսան քո փրկությունը, որը դու պատրաստեցիր բոլոր մարդկանց առաջ, լույս հեթանոսներին լուսավորելու համար, և քո ժողովրդի՝ Իսրայելի փառքը:

4 Սիմեոնը նույն կերպ օրհնեց Հիսուսի մորը՝ Մարիամին, և ասաց նրան. Նա նշանակված է շատերի անկման և հարության և նշանի համար, որի դեմ պետք է խոսվի: 5 Այո, սուրը կթափանցի նաև քո հոգու միջով, և շատ սրտերի մտքերը կբացահայտվեն: 6 Այն ժամանակ բոլոր հրեաներն ասացին. «Եկեք ուղարկենք այդ երեք մարդկանց, ովքեր ասացին, որ տեսել են նրան Ձիթենյաց լեռան վրա իր աշակերտների հետ խոսելիս։ 7 Դրանից հետո նրանք հարցրին նրանց, թե ինչ են տեսել. «Իսրայէլի Աստուծոյ առջեւ կը հաստատենք, թէ պարզապէս տեսանք Յիսուսը, որ իր աշակերտներուն հետ կը խօսէր Ձիթենիներու լերան վրայ եւ երկինք կը բարձրանար»։ 8 Այն ժամանակ Աննան ու Կայիափան նրանց տարան առանձին տեղեր և առանձին զննեցին։ որոնք միաձայն խոստովանեցին ճշմարտությունը և ասացին.

9 Այն ժամանակ Աննան և Կայիափան ասացին. «Մեր օրենքն ասում է՝ երկու կամ երեք վկաների բերանով ամեն խոսք կհաստատվի»։ 10 Բայց ի՞նչ ասացինք. Օրհնյալ Ենովքը հաճեց Աստծուն և թարգմանվեց Աստծո խոսքով. և հայտնի է երանելի Մովսեսի գերեզմանը։ 11 Բայց Հիսուսին մատնեցին Պիղատոսին, մտրակեցին, փշերով պսակեցին, թքեցին, նիզակով խոցեցին, խաչեցին, մահացավ խաչի վրա և թաղվեց, իսկ նրա մարմինը պատվավոր Հովսեփը թաղեց նոր գերեզմանում, և նա վկայում է, որ ինքը. տեսել է նրան կենդանի.

12 Եվ բացի այդ, այս մարդիկ ասացին, որ տեսել են նրան, որ խոսում էր իր աշակերտների հետ Ձիթենյաց լեռան վրա և բարձրանում էր երկինք։ 13 Այն ժամանակ Հովսեփը վեր կացավ. Աննա ու Կայիափան ասաց.

14 Իսկապես զարմանալի բան է, որ նա ոչ միայն ինքը պետք է հարություն առնի մեռելներից, այլ նաև հարություն առնի ուրիշներին իրենց գերեզմաններից, որոնց տեսել են շատերը Երուսաղեմում։ 15 Եվ հիմա մի քիչ լսեք ինձ. մենք բոլորս գիտեինք երանելի Սիմեոն քահանայապետին, ով տաճարում վերցրեց Հիսուսին, երբ երեխան իր գիրկը վերցրեց։ 16 Այս նույն Սիմեոնն ուներ իր երկու որդի, և մենք բոլորս ներկա էինք նրանց մահվանն ու թաղմանը։ 17 Ուրեմն գնացեք և տեսեք նրանց գերեզմանները, որովհետև դրանք բաց են, և նրանք հարություն առան։ 18 Իրոք, ոմանք լսել են իրենց ձայնի ձայնը աղոթելու համար, բայց ոչ մեկի հետ չեն խոսելու, այլ մեռածների պես համր են։ 19 Բայց եկեք գնանք նրանց մոտ և բոլոր հարգանքով և զգուշությամբ վարվենք նրանց հանդեպ։ Եվ եթե մենք կարողանանք բերել նրանց երդվելու, գուցե նրանք մեզ պատմեն իրենց հարության գաղտնիքներից: 20 Երբ հրեաները լսեցին այս, շատ ուրախացան։ 21 Աննան ու Կայիափան, Նիկոդեմոսը, Հովսեփն ու Գամաղիելը գնացին Արիմաթիա, բայց իրենց գերեզմաններում չգտան։ բայց շրջելով քաղաքով՝ կապեցին զանոնք իրենց ծունկի վրայ՝ իրենց պաշտամունքին մէջ: 22 Այն ատեն զանոնք Աստուծոյ հանդէպ ամբողջ ակնածանքով ու ակնածանքով ողջունելով՝ բերին զանոնք Երուսաղէմի ժողովարանը, եւ փակելով դռները՝ առան Տէրոջ օրէնքի գիրքը.

23 Եվ այն դնելով նրանց ձեռքում, երդվեցին նրանց Ադոնայով և Իսրայելի Աստծուց, որոնք խոսեցին մեր հայրերի հետ օրենքով և մարգարեներով՝ ասելով. մեզ՝ ինչ տեսաք, և ինչպես եք հարություն առել մեռելներից: 24 Շմաւոնի երկու որդիները՝ Քարինոսն ու Լենթիոսը, երբ այս լսեցին, դողացին, անհանգստացան ու հառաչեցին. եւ միեւնոյն ժամանակ դէպի երկինք նայելով՝ խաչի նշան արեցին՝ մատները լեզուների վրայ։ 25 Անոնք իսկոյն խօսեցան ու ըսին. Եվ ամեն մեկը նստեց ու գրեց՝ ասելով.

ԳԼՈՒԽ 13 1 Ո՛վ Տէր Յիսուս եւ Հայր, որ Աստուած ես, նաեւ յարութիւնն ու մեռելների կեանքը, թոյլ տուր մեզ պատմելու քո խորհուրդները, որոնք տեսանք մահից յետոյ՝ քո խաչին. քանզի մենք երդվել ենք քո անունով: 2 Որովհետև դու արգելել ես քո ծառաներին հայտնել այն գաղտնի բաները, որոնք գործվել են քո աստվածային զորությամբ դժոխքում: 3 Երբ մենք մեր հայրերի հետ դրվեցինք դժոխքի խորքում, խավարի մթության մեջ, հանկարծ հայտնվեց արևի գույնը ոսկեգույնի պես, և մի զգալի մանուշակագույն լույս, որը լուսավորում էր տեղը: 4 Այդ պահին Ադամը՝ ողջ մարդկության հայրը, բոլոր նահապետների և մարգարեների հետ, ուրախացավ և ասաց.

5 Այն ժամանակ Եսայի մարգարեն աղաղակեց և ասաց.

6 Զաբուղոնի երկիրը և Հորդանանի այն կողմում՝ Նեփթաղիմի երկիրը, մի ժողովուրդ, որը քայլում էր խավարի մեջ, մեծ լույս տեսավ. և նրանց համար, ովքեր բնակվում էին մահվան ստվերի տարածքում, լույս ծագեց: Եվ հիմա նա եկել է, և լուսավորեց մեզ՝ մահվան մեջ նստածներիս։ 7 Եվ մինչ մենք բոլորս ուրախանում էինք այն լույսով, որը փայլեց մեզ վրա, մեր հայրը՝ Սիմեոնը, եկավ մեր մեջ և շնորհավորելով ամբողջ ժողովրդին՝ ասաց.

8 Որին ես վերցրի իմ գիրկը, երբ մի երեխա տաճարում, և Սուրբ Հոգով հուզված, ասաց նրան և խոստովանեց. , լույս՝ լուսավորելու հեթանոսներին և քո ժողովրդի՝ Իսրայելի փառքը: 9 Բոլոր սուրբերը, որոնք դժոխքի խորքում էին, այս լսելով՝ ավելի շատ ուրախացան։ 10 Այնուհետև մի փոքրիկ ճգնավորի պես մեկը դուրս եկավ, և յուրաքանչյուրը նրան հարցրեց. «Ո՞վ ես դու»: 11 Ինչին նա պատասխանեց. «Ես ձայնն եմ անապատում աղաղակողի՝ Հովհաննես Մկրտչի և Բարձրյալի մարգարեի, որը գնաց իր գալուց առաջ՝ պատրաստելու իր ճանապարհը, որպեսզի փրկության գիտելիք տամ իր ժողովրդին մեղքերի թողություն.

12Եւ ես՝ Յովհաննէս, երբ տեսայ Յիսուսին, որ գալիս էր ինձ մօտ՝ Սուրբ Հոգուց հուզուելով, ասացի.

13 Եվ ես մկրտեցի նրան Հորդանան գետում, և տեսա Սուրբ Հոգին, որ իջնում էր նրա վրա աղավնու կերպարանքով, և լսեցի մի ձայն երկնքից, որ ասում էր.

14 Եվ հիմա, երբ ես գնում էի նրա առջևից, իջա այստեղ, որպեսզի ձեզ ճանաչեմ, որ Աստծո Որդին հաջորդ անգամ այցելի մեզ, և ինչպես ցերեկը վերևից, կգա մեզ մոտ, որ խավարի մեջ ենք և մահվան ստվեր. ԳԼՈՒԽ 14 1 Բայց երբ մեր հայրը՝ Ադամը, առաջին մարդը լսեց այս բաները, որ Հիսուսը մկրտվեց Հորդանանում, կանչեց իր որդուն՝ Սեթին, և ասաց.

2 Հայտարարի՛ր քո որդիներին՝ նահապետներին և մարգարեներին, այն ամենը, ինչ դու լսեցիր Միքայել հրեշտակապետից, երբ ես քեզ ուղարկեցի դրախտի դռների մոտ՝ աղաչելու Աստծուն, որ նա օծի իմ գլուխը, երբ ես հիվանդ լինեմ։ 3 Այն ժամանակ Սեթը, մոտենալով նահապետներին և մարգարեներին, ասաց. ; Ես նշանակված եմ նախագահելու մարդկային մարմինների վրա: 4 Ես ասում եմ քեզ Սեթ.

5 Որովհետև դու ոչ մի կերպ չես կարող ձեռք բերել այն մինչև վերջին օրը և ժամանակները, այսինքն՝ մինչև անցնի հինգ հազար հինգ հարյուր տարի: 6 Այնուհետև Քրիստոսը՝ Աստծո ամենաողորմած Որդին, կգա երկրի վրա՝ վերստին հարություն տալու Ադամի մարդկային մարմինը և միևնույն ժամանակ հարություն տալու մեռելների մարմիններին, և երբ նա գա, նա կմկրտվի Հորդանանում.

7 Այն ատեն իր ողորմութեան իւղով պիտի օծէ բոլոր իրեն հաւատացողները. և նրա ողորմության յուղը կշարունակվի գալիք սերունդների համար, նրանց համար, ովքեր ծնվելու են ջրից և Սուրբ Հոգուց հավերժական կյանքի համար: 8 Եվ երբ այն ժամանակ Աստծո ամենաողորմած Որդին՝ Քրիստոս Հիսուսը, կիջնի երկրի վրա, նա մեր հայր Ադամին դրախտ կներկայացնի՝ ողորմության ծառի մոտ։ 9 Երբ բոլոր նահապետներն ու մարգարեները այս ամենը լսեցին Սեթից, ավելի շատ ուրախացան։ ԳԼՈՒԽ 15 1 Մինչ բոլոր սրբերը ցնծում էին, ահա սատանան՝ մահվան իշխանն ու զորավարը, ասաց դժոխքի իշխանին.

2Պատրաստուէ՛ ընդունելու Յիսուս Նազովրեցին, որ պարծենում էր, թէ Աստուծոյ Որդին է, բայց մահից վախեցած մարդ էր, եւ ասում էր.

3 Բացի այդ, նա շատ վիրավորանքներ հասցրեց ինձ և շատ ուրիշների. նրանց համար, ում ես կույր ու կաղ դարձրի, և նրանց, ում ես տանջում էի մի քանի սատանաներով, նա բուժեց իր խոսքով. այո, և նրանց, ում ես մահացած բերեցի քեզ մոտ, նա բռնությամբ վերցնում է քեզնից: 4 Սրան դժոխքի իշխանը պատասխանեց Սատանային.

5 Որովհետև երկրի բոլոր հզորները ենթարկվում են իմ զորությանը, որոնց դու հպատակեցիր քո զորությամբ։ 6 Բայց եթե այդքան զորեղ լինի իր մարդկային էությամբ, ճշմարտության համար հաստատում եմ քեզ, որ նա ամենակարող է իր աստվածային էությամբ, և ոչ ոք չի կարող դիմադրել նրա զորությանը: 7 Ուստի երբ նա ասաց, որ վախեցիր մահից, նա ծրագրեց քեզ թակարդի մեջ գցել, և դա քեզ դժբախտ կլինի հավիտենական դարերում։ 8 Այն ժամանակ սատանան պատասխանեց և ասաց դժոխքի իշխանին.

9 Իսկ ես նրան գայթակղեցի և իմ ծերերին՝ հրեաներին, նախանձախնդրությամբ ու բարկությամբ գրգռեցի նրա դեմ։ 10 Ես սրեցի նիզակը նրա չարչարանքների համար. Մաղձն ու քացախը խառնեցի ու հրամայեցի, որ խմի։ Ես պատրաստեցի խաչը՝ նրան խաչելու, իսկ մեխերը՝ Իբիսի ձեռքերն ու ոտքերը խոցելու համար. և հիմա նրա մահը մոտ է, ես նրան այստեղ կբերեմ՝ հնազանդվելով և՛ քեզ, և՛ ինձ։ 11 Այն ժամանակ դժոխքի իշխանը պատասխանեց և ասաց.

12 Նրանք, ովքեր պահվել են այստեղ, մինչև նրանք նորից ապրեն երկրի վրա, վերցվեցին ոչ թե իրենց զորությամբ, այլ Աստծուն ուղղված աղոթքներով, և նրանց ամենակարող Աստվածը վերցրեց նրանց ինձանից։ 13 Ուրեմն ո՞վ է այդ Նազովրեցի Հիսուսը, որ իր խոսքով մեռելներին ինձնից վերցրեց առանց Աստծուն աղոթելու։ 14 Գուցե դա նույնն է, ով ինձնից վերցրեց Ղազարոսին, երբ նա չորս օր մեռավ, և հոտոտեց և փտած, և որին ես ունեի որպես մեռած, բայց նա նորից կենդանացրեց նրան իր զորությամբ. .

15 Սատանան պատասխանեց և ասաց դժոխքի իշխանին.

16 Երբ դժոխքի իշխանը լսեց, ասաց նրան.

17 Որովհետև երբ լսեցի նրա խոսքի զորության մասին, վախից դողացա, և իմ ամբողջ ամբարիշտ խումբը միևնույն ժամանակ խռովվեց.

18 Եվ մենք չկարողացանք Ղազարոսին ձերբակալել, բայց նա ցնցվեց և չարության բոլոր նշաններով անմիջապես հեռացավ մեզանից. և հենց այն հողը, որի մեջ դրված էր Ղազարոսի դիակը, նրան կենդանի դուրս բերեց։ 19 Եվ ես հիմա գիտեմ, որ նա Ամենակարող Աստվածն է, ով կարող է կատարել այդպիսի բաներ, ով հզոր է իր տիրապետության մեջ և հզոր է իր մարդկային էությամբ, ով մարդկության Փրկիչն է: 20 Ուրեմն այս մարդուն այստեղ մի՛ բերեք, քանզի նա կազատի բոլոր նրանց, ում ես բանտում եմ պահում անհավատության տակ և կապում եմ նրանց մեղքերի կապանքներով, և նրանց կտանի դեպի հավիտենական կյանք։

ԳԼՈՒԽ 16 1 Եվ մինչ սատանան և դժոխքի իշխանը այսպես էին խոսում միմյանց հետ, հանկարծ լսվեց որոտի և քամիների սրընթաց ձայն, որն ասում էր. և բարձրացե՛ք, ո՛վ հավիտենական դռներ, և Փառքի Թագավորը ներս կգա: 2 Երբ դժոխքի իշխանը լսեց այս, ասաց Սատանային. եթե դու հզոր ռազմիկ ես, կռվիր Փառքի թագավորի հետ: Բայց դու ի՞նչ գործ ունես նրա հետ։ 3 Եվ նա դուրս հանեց նրան իր բնակավայրերից։ 4 Եվ իշխանն ասաց իր ամբարիշտ սպաներին. «Փակեք դաժանության պղնձե դարպասները և ծոմ պահեք դրանք երկաթե ձողերով և խիզախորեն կռվեք, որ գերի չընկնենք։ 5 Բայց երբ սրբերի ամբողջ խումբը լսեց դա, բարկության բարձր ձայնով խոսեցին դժոխքի իշխանի հետ.

6 Բա՛ց քո դռները, որ Փառքի Թագավորը մտնի։ 7 Եվ աստվածային Դավիթ մարգարեն աղաղակեց՝ ասելով. «Չէ՞ որ ես, երբ երկրի վրա էի, իսկապես մարգարեացա և ասացի, որ մարդիկ գովաբանեն Տիրոջը իր բարության և մարդկանց զավակների համար նրա հրաշալի գործերի համար»: 8 Որովհետև նա պղնձե դարպասները կոտրեց և երկաթե ձողերը կտրեց։ Նա բռնեց նրանց իրենց անօրենության համար, և նրանց անիրավության համար նրանք տանջվեցին: 9 Սրանից հետո մեկ այլ մարգարե՝ սուրբ Եսայիան, նույն կերպ խոսեց բոլոր սրբերի հետ, մի՞թե ես ճիշտ չէի մարգարեացել ձեզ, երբ ողջ էի երկրի վրա։ 10 Մահացածները կապրեն, և հարություն կառնեն, ովքեր իրենց գերեզմաններում են, և նրանք կուրախանան, ովքեր երկրի վրա են. որովհետև Տիրոջից եկած ցողը նրանց կփրկի։ 11 Եվ ես մի ուրիշ տեղ ասացի. «Ո՛վ մահ, ո՞ւր է քո հաղթանակը»։ Ո՛վ մահ, ո՞ւր է քո խայթոցը.

12 Երբ բոլոր սրբերը լսեցին Եսայիայի այս խօսքերը, ասացին դժոխքի իշխանին. որովհետև դու հիմա կապված կլինես և ուժ չունես: 13 Այն ժամանակ որոտի ձայնի պես մի մեծ ձայն լսվեց, որ ասում էր. և բարձրացե՛ք, դժոխքի դռներ, և Փառքի Թագավորը կմտնի ներս: 14 Դժոխքի իշխանը, ընկալելով նույն ձայնը, կրկնեց և աղաղակեց, կարծես անգրագետ էր. «Ո՞վ է այդ Փառքի թագավորը»: 15 Դաւիթը պատասխանեց դժոխքի իշխանին ու ասաց. Եվ հիմա, ինչպես վերևում ասացի, ասում եմ քեզ, Տեր ուժեղ և զորեղ, Տերը հզոր պատերազմում.

16 Նա նայեց ներքև՝ լսելու բանտարկյալների հառաչանքը և արձակելու նրանց, ովքեր մահապատժի են ենթարկվել։ 17 Եվ հիմա, դժոխքի կեղտոտ և գարշահոտ իշխան, բացիր քո դարպասները, որպեսզի Փառքի Թագավորը ներս մտնի. քանզի նա է երկնքի և երկրի Տերը: 18 Մինչ Դավիթն ասում էր այս, հզոր Տերը երևաց մարդու կերպարանքով և լուսավորեց այն վայրերը, որոնք երբևէ խավարի մեջ էին, 19 Եվ կոտրեց այն կապանքները, որոնք նախկինում չէին կարող կոտրվել. և իր անպարտելի զորությամբ այցելեց նրանց, ովքեր նստում էին խոր խավարի մեջ անիրավությամբ և մահվան ստվերում մեղքով: ԳԼՈՒԽ 17 1 Ամբարիշտ մահը և նրա դաժան սպաները, լսելով այս բաները, սարսափով պատվեցին իրենց մի քանի թագավորություններում՝ տեսնելով լույսի պարզությունը, 2 Եվ ինքը՝ Քրիստոսը, հանկարծ հայտնվեց նրանց բնակավայրերում. Նրանք աղաղակեցին ու ասացին. դու կարծես ուզում ես մեր շփոթությունը Տիրոջ առաջ: 3 Ո՞վ ես դու, որ ապականության նշան չունես, եթե ոչ այն պայծառ տեսքը, որը քո մեծության լրիվ ապացույցն է, որին, այնուամենայնիվ, թվում է, թե ուշադրություն չես դարձնում: 4 Ո՞վ ես դու, այդքան հզոր և այդքան թույլ, այդքան մեծ և այդքան փոքր, ստոր, բայց առաջին աստիճանի զինվոր, ով

կարող է ծառայի տեսքով հրամայել որպես սովորական զինվոր: 5 Փառքի Թագավորը, մեռած և կենդանի, թեև մեկ անգամ սպանված է խաչի վրա: 6 Ո՞վ է մեռելներին գերեզմանում դնում, և դու ողջ ես իջել մեզ մոտ, և քո մահվան ժամանակ բոլոր արարածները դողացին, և բոլոր աստղերը շարժվեցին, և այժմ դու ունե՞ս քո ազատությունը մահացածների մեջ և խռովություն ես անում մեր լեգեոններին: 7 Ո՞վ ես դու, որ ազատում ես գերիներին, որոնք շղթայված էին սկզբնական մեղքով, և բերում նրանց իրենց նախկին ազատությունը.

8 Ո՞վ ես դու, որ այդքան փառավոր և աստվածային լույս ես տարածում նրանց վրա, ովքեր կուրացել են մեղքի խավարից: 9 Նմանապես, դևերի բոլոր լեգեոնները բռնվեցին նույն սարսափով, և ամենահնազանդ վախով աղաղակեցին և ասացին.

10 Որտեղի՞ց է գալիս, ո՛վ Հիսուս Քրիստոս, որ դու մարդ ես այնքան հզոր և փառավոր վեհությամբ, այնքան պայծառ, որ ոչ մի բիծ չունի, և այնքան մաքուր, որ ոչ մի հանցանք չունես։ Որովհետև երկրային այդ ստորին աշխարհը, որը մինչ այժմ ենթարկվում էր մեզ, և որտեղից մենք տուրք էինք ստանում, նախկինում մեզ նման մահացած մարդ չէր ուղարկել, երբեք նման նվերներ չէր ուղարկել դժոխքի իշխաններին: 11 Ուրեմն ո՞վ ես դու, որ այդպիսի քաջությամբ մտնում ես մեր կացարանները և ոչ միայն չես վախենում մեզ մեծագույն պատիժներով սպառնալուց, այլև ջանում ես բոլոր մյուսներին փրկել այն շղթաներից, որոնց մեջ մենք պահում ենք։ 12 Գուցե դու այն Հիսուսն ես, որի մասին Սատանան հենց հիմա խոսեց մեր իշխանի հետ, որ խաչի մահով դու պատրաստվում էիր մահվան զորություն ստանալ: 13 Այնուհետև Փառքի Թագավորը ոտնահարելով մահը, բռնեց դժոխքի իշխանին, զրկեց նրան իր ողջ զորությունից և իր հետ տարավ մեր երկրային հայր Ադամին իր փառքի համար: ԳԼՈՒԽ 18 1 Այն ժամանակ դժոխքի իշխանը առավ Սատանային և մեծ ցուցմունքով ասաց նրան. Ի՞նչը քեզ դրդեց այդպես վարվել։ 2 Դու պիտի խաչես Փառքի Թագավորին, և նրա կործանմամբ մեզ շատ մեծ առավելությունների խոստումներ տվեցիր, բայց որպես հիմար՝ անտեղյակ էիր, թե ինչի մասին էիր զբաղվում: 3 Քանզի ահա հիմա, որ Հիսուս Նազովրեցին, իր փառահեղ աստվածության պայծառությամբ, փախչում է խավարի և մահվան բոլոր սարսափելի զորությունները.

4 Նա քանդեց մեր բանտերը վերևից ներքև, արձակեց բոլոր գերիներին, ազատ արձակեց բոլոր նրանց, ովքեր կապված էին, և բոլոր նրանք, ովքեր նախկինում սովոր էին հառաչել իրենց տանջանքների ծանրության տակ, այժմ վիրավորեցին մեզ, և մենք նման ենք պարտության. նրանց աղոթքները.

5 Մեր ամբարիշտ տիրապետությունները հնազանդվել են, և մարդկության ոչ մի մասն այժմ չի մնացել մեր հպատակության տակ, բայց մյուս կողմից նրանք բոլորը համարձակորեն արհամարհում են մեզ.

6 Թեև նախկինում մահացածները երբեք չէին համարձակվում լկտիաբար վարվել մեր հանդեպ, ոչ էլ՝ բանտարկյալ լինելով, երբևէ չէին կարող ուրախանալ։ 7 Ով Սատանա, դու բոլոր ամբարիշտների իշխան, ամբարիշտների և լքվածների հայր, ինչո՞ւ կփորձես այս շահագործումը, տեսնելով, որ մեր բանտարկյալները մինչ այժմ միշտ առանց փրկության և կյանքի նվազագույն հույսեր էին: 8 Բայց հիմա նրանցից ոչ մեկը չկա, որ երբևէ հառաչի, և նրանցից որևէ մեկի երեսին արցունքի նվազագույն տեսք չկա։ 9 Ո՛վ իշխան Սատանա, դու դժոխային շրջանների մեծ պահապան, քո բոլոր առավելությունները, որոնք դու ձեռք

բերեցիր արգելված ծառով և դրախտի կորստով, դու հիմա կորցրել ես խաչի փայտի պատճառով.

10 Եվ քո երջանկությունն այն ժամանակ վերջացավ, երբ խաչեցիր Հիսուս Քրիստոսին՝ Փառքի Թագավորին: 11 Դու գործել ես քո և իմ շահերի դեմ, ինչպես կհասկանաս այս պահին այդ մեծ տանջանքների և անսահման պատիժների միջոցով, որոնք դու պատրաստվում ես կրել: 12 Ո՛վ Սատանա, ամեն չարիքի իշխան, մահվան հեղինակ և ամենայն հպարտության աղբյուր, դու նախ պետք է հետաքննեիր Նազովրեցի Հիսուսի չար հանցագործությունները, իսկ հետո հայտնաբերեիր, որ նա մեղավոր չէ ոչ մի մեղքով, որը արժանի էր մահվան: 13 Ինչո՞ւ դու համարձակվեցիր, առանց պատճառի կամ արդարության, խաչել նրան, և մեր շրջաններ իջեցրիր մի անմեղ և արդար մարդու, և դրանով իսկ կորցրեցիր բոլոր մեղավորներին, ամբարիշտներին և անարդարներին ամբողջ աշխարհում: 14 Մինչ դժոխքի իշխանն այսպիսով խոսում էր Սատանայի հետ, Փառքի թագավորն ասաց Բելզեբուբին՝ դժոխքի իշխանին, Սատանա՛, իշխանը հավիտյան հպատակ կլինի քո տիրապետությանը, Ադամի և նրա արդար որդիների սենյակում, որոնք իմը. ԳԼՈՒԽ 19 1 Այն ատեն Յիսուս իր ձեռքը երկարեց ու ըսաւ.

2 Ապրիր հիմա իմ խաչի փայտով. սատանան՝ այս աշխարհի իշխանը, հաղթեց, և մահը հաղթեց: 3 Այն ժամանակ բոլոր սրբերը միացան բարձրյալ Աստծու ձեռքով. Տեր Հիսուսը բռնեց Ադամի ձեռքից և ասաց նրան.

4 Այն ժամանակ Ադամը, գցվելով Հիսուսի ոտքերի մոտ, արցունքներով, խոնարհ լեզվով և բարձր ձայնով դիմեց նրան և ասաց.

5 Ես կփառաբանեմ քեզ, Տե՛ր, որովհետև դու ինձ բարձրացրիր և իմ թշնամիներին չես ուրախացրել ինձ վրա։ Ով Տեր իմ Աստված, ես աղաղակեցի քեզ, և դու բժշկեցիր ինձ։ 6 Տէ՛ր, դու իմ հոգին գերեզմանից հանեցիր. դու ինձ կենդանի պահեցիր, որ ես փոս չիջնեմ։ 7 Երգեցե՛ք Տիրոջը, նրա բոլոր սրբերը, և գոհացե՛ք նրա սրբության հիշատակին։ Որովհետև նրա բարկությունը մի պահ տեւում է. նրա օգտին կյանքն է։ 8 Նմանապես բոլոր սրբերը, խոնարհվելով Հիսուսի ոտքերի մոտ, միաձայն ասացին. «Դու եկար, ով աշխարհի Քավիչ, և իրականում կատարեցիր այն ամենը, ինչը դու կանխագուշակեցիր օրենքով և քո սուրբ մարգարեներով»: 9 Դու փրկեցիր ողջերին քո խաչով և իջիր մեզ մոտ, որպեսզի խաչի մահով դու փրկես մեզ դժոխքից և քո զորությամբ՝ մահից։ 10 Ով, Տե՛ր, քանի որ դրել ես քո փառքի նշանները երկնքում և կանգնեցրել քո փրկագնման նշանը, այսինքն՝ քո խաչը երկրի վրա: ուրեմն, Տե՛ր, դժոխքում քո խաչի հաղթանակի նշանը դիր, որպեսզի մահն այլևս չգործի: 11 Այն ժամանակ Տերը մեկնելով իր ձեռքը, խաչի նշան արեց Ադամի և նրա բոլոր սրբերի վրա։ 12 Եվ բռնելով Ադամի աջ ձեռքից, նա բարձրացավ դժոխքից, և Աստծո բոլոր սրբերը հետևեցին նրան: 13 Այն ժամանակ թագավորական Դավիթ մարգարեն համարձակորեն աղաղակեց և ասաց. նրա աջ ձեռքն ու սուրբ բազուկը նրան հաղթանակ են բերել։ 14 Տէրը յայտնեց իր փրկութիւնը, իր արդարութիւնը յայտնեց հեթանոսների աչքին։ 15 Սրբերի ամբողջ բազմությունը պատասխանեց և ասաց.

16 Այնուհետև Ամբակում մարգարեն 3 աղաղակեց և ասաց.

17 Եվ բոլոր սուրբերն ասացին. 4 Երանի նրան, ով գալիս է Տիրոջ անունով. քանզի Տերը լուսավորեց մեզ: Սա է մեր Աստվածը հավիտյանս հավիտենից. նա կթագավորի մեր վրա հավիտյանս հավիտենից, Ամեն: 18 Նմանապես բոլոր մարգարեներն ասում էին նրա գովասանքի սուրբ բաները և հետևում էին Տիրոջը։

ԳԼՈՒԽ 20 1 Այն ժամանակ Տերը, բռնելով Ադամի ձեռքից, նրան հանձնեց Միքայել հրեշտակապետին. և նրանց տարավ դրախտ՝ լցված ողորմությամբ և փառքով.

2 Եվ երկու շատ հին մարդիկ հանդիպեցին նրանց, և նրանց հարցրին սրբերը.

3 Նրանցից մեկը պատասխանեց և ասաց.

4 Այստեղ մենք մինչ այժմ եղել ենք, և մահը չենք ճաշակել, բայց հիմա պատրաստվում ենք վերադառնալ Նեռի գալստյան ժամանակ՝ զինված լինելով աստվածային նշաններով և հրաշքներով, նրա հետ պայքարելու և նրա կողմից սպանվելու Երուսաղեմում, և Երեքուկես օր հետո կրկին կենդանի վերցվելու ամպերի մեջ։ 5 Եվ մինչ սուրբ Ենովքն ու Եղիան պատմում էին սա, ահա մի ուրիշ մարդ եկավ մի թշվառ կերպարանքով, որն իր ուսերին կրում էր խաչի նշանը: 6 Երբ բոլոր սուրբերը տեսան նրան, ասացին նրան. «Ո՞վ ես դու»: Որովհետև քո երեսը նման է գողի. իսկ ինչո՞ւ ես խաչ կրում քո ուսերին։ 7 Ինչին նա պատասխանեց.

8 Հրեաները ինձ խաչեցին Յիսուսի հետ. և ես տեսա զարմանալի բաները, որոնք տեղի ունեցան արարչագործության մեջ Տեր Հիսուսի խաչելության ժամանակ: 9 Եվ ես հավատում էի, որ նա ամեն ինչի Արարիչն է և Ամենակարող Թագավորը. Ես աղաչեցի նրան ու ասացի. «Տե՛ր, հիշի՛ր ինձ, երբ գաս քո թագավորությունը»։ 10 Նա անմիջապես հաշվի առավ իմ աղաչանքը և ասաց ինձ. Ճշմարիտ եմ ասում քեզ.

11 Նա ինձ խաչի այս նշանը տվեց՝ ասելով. և եթե դրախտի պահապան հրեշտակը չընդունի քեզ, ցույց տուր նրան խաչի նշանը և ասա նրան.

12 Երբ ես դա արեցի և հրեշտակին, որը դրախտի պահապանն է, ասացի այս բոլորը, և նա լսեց դրանք, իսկույն բացեց դարպասները, ծանոթացրեց ինձ և դրեց դրախտի աջ կողմում, 13 «Մնացե՛ք այստեղ մի քիչ ժամանակ, մինչև որ Ադամը՝ ողջ մարդկության հայրը, ներս մտնի իր բոլոր որդիների հետ, որոնք խաչված Հիսուս Քրիստոսի սուրբ և արդար ծառաներն են»։ 14 Երբ նրանք լսեցին այս ամբողջ պատմությունը գողից, բոլոր նահապետները միաձայն ասացին. «Օրհնյալ ես դու, ով Ամենակարող Աստված, հավիտենական բարության Հայր և ողորմության Հայր, որ այդպիսի շնորհք տվեցիր նրանց, ովքեր մեղավոր էին։ նրան, և նրանց դրեց դրախտի ողորմության մեջ և դրեց նրանց քո մեծ ու հոգևոր պաշարների մեջ՝ հոգևոր և սուրբ կյանքում: Ամեն. ԳԼՈՒԽ 21 1 Սրանք են աստվածային և սուրբ խորհուրդները, որոնք մենք տեսանք և լսեցինք: Ինձ, Խարինոսին և Լենթիուսին թույլ չի տրվում հայտնել Աստծո մյուս խորհուրդները, ինչպես մեզ պատվիրեց Միքայել հրեշտակապետը.

2 Ասելով, որ դուք իմ եղբայրների հետ կգնաք Երուսաղեմ և կշարունակեք աղոթել՝ հայտարարելով և փառավորելով Հիսուս Քրիստոսի հարությունը, քանի որ նա ձեզ հարություն տվեց մեռելներից՝ իր հետ միաժամանակ։ 3 Եվ դուք չպետք է խոսեք որևէ մեկի հետ, այլ նստեք որպես համր, մինչև այն ժամանակը, երբ Տերը թույլ կտա ձեզ պատմել իր աստվածության խորհուրդները: 4 Միքայել հրեշտակապետը ավելի հեռուն պատվիրեց մեզ գնալ Հորդանանից այն կողմ, մի հիանալի և պարարտ երկիր, որտեղ շատերը կան, որ մեռելներից հարություն առան մեզ հետ՝ Քրիստոսի հարության ապացույցի համար։ 5 Որովհետև մենք միայն երեք օր ենք մեզ թույլ տվել մեռելներից, որոնք վեր կացան մեր ծնողների հետ տոնելու մեր Տիրոջ Պասեքը և մեր վկայությունը Քրիստոսի համար

Տիրոջ համար, և մենք մկրտվեցինք Հորդանանի սուրբ գետում։ Իսկ հիմա նրանց ոչ ոք չի տեսնում։ 6 Սա այնքան է, որքան Աստված թույլ տվեց մեզ պատմել ձեզ. Ուրեմն գովաբանեք և պատիվ տվեք նրան, և ապաշխարեք, և նա ողորմություն կցուցաբերի ձեզ: Խաղաղություն ձեզ Տեր Աստված Հիսուս Քրիստոսից և մեր բոլորի Փրկիչից: Ամեն, Ամեն, Ամեն: 7 Եվ այն բանից հետո, երբ նրանք ավարտեցին գրելը և գրեցին երկու տարբեր թղթի վրա, Քարինոսը տվեց իր գրածը Աննայի, Կայիափայի և Գամաղիելի ձեռքին: 8 Լենթիոսը նույնպես իր գրածը տվեց Նիկոդեմոսի և Հովսեփի ձեռքին. և իսկույն դրանք վերածվեցին չափազանց սպիտակ ձևերի և այլևս չտեսան: 9 Բայց այն, ինչ գրել էին, միանգամայն համընկնում էր, և մեկը մյուսից ավելի կամ պակաս տառ չուներ։ 10 Երբ Հրեաների ամբողջ ժողովը լսեց Քարինոսի և Լենթիոսի այս բոլոր զարմանալի հարաբերությունները, նրանք ասացին միմյանց.

11 Եվ նրանք շրջում էին մեծ մտահոգությամբ, վախով և դողով, և հարվածեցին նրանց կրծքերին և ամեն մեկը գնաց իր տունը։ 12 Բայց այս բոլոր բաները, որ հրեաները պատմում էին իրենց ժողովարաններում Յիսուսի մասին, Յովսէփն ու Նիկոդեմոսը իսկոյն պատմեցին կուսակալին։ 13 Եվ Պիղատոսը գրի առավ այս բոլոր գործարքները և դրեց այս բոլոր հաշիվները իր սրահի մատյաններում։ ԳԼՈՒԽ 22 1 Սրանից յետոյ Պիղատոսը գնաց հրեաների տաճարը, հաւաքեց բոլոր իշխաններին, դպիրներին ու օրէնսգէտներին, ու նրանց հետ գնաց տաճարի մատուռը։ 2 Եվ հրամայելով, որ բոլոր դռները փակվեն, ասաց նրանց. Ուրեմն կ՚ուզեմ ձեզ, որ իմ առջեւս բերուի։ 3 Եվ երբ բերվեց մեծ գիրքը, որը տանում էին տաճարի չորս սպասավորները և զարդարված ոսկով և թանկարժեք քարերով, Պիղատոսն ասաց բոլորին. կառուցված, որպեսզի դուք ինձանից չթաքցնեք ճշմարտությունը: 4 Դուք գիտեք այն ամենը, ինչ գրված է այդ գրքում. Ուրեմն հիմա ասա՛ ինձ, եթէ Սուրբ Գրքերում որեւէ բան գտաք Յիսուսի մասին, որին դուք խաչեցիք, եւ աշխարհի որ ժամին նա պէտք է գար, ցոյց տուէք ինձ: 5 Այն ժամանակ Աննային ու Կայիափային երդում տալով՝ հրամայեցին իրենց հետ եղող բոլորին դուրս գալ մատուռից։ 6 Նրանք փակեցին տաճարի և մատուռի դռները և ասացին Պիղատոսին.

7 Այն բանից հետո, երբ մենք խաչեցինք Հիսուսին, չիմանալով, որ նա Աստծո Որդին է, բայց ենթադրելով, որ նա իր հրաշքներն է անում ինչ-որ կախարդական արվեստի միջոցով, մենք այս տաճարում մեծ ժողով հրավիրեցինք: 8Եւ երբ իրարու մէջ կը խորհէինք Յիսուսի գործած հրաշքներուն մասին, գտանք շատ վկաներ մեր երկրին մէջ, որոնք կը յայտարարէին թէ զինք ողջ տեսած են իր մահէն ետք, եւ թէ լսեցին անոր խօսելով իր աշակերտներուն հետ, ու տեսան. նա բարձրանում է երկնքի բարձրության վրա և մտնում նրանց մեջ.

9 Եվ տեսանք երկու վկաների, որոնց մարմինները Հիսուսը հարություն տվեց մեռելներից, որոնք պատմեցին մեզ շատ տարօրինակ բաների մասին, որ Հիսուսն արեց մեռելների մեջ, որոնց մասին գրավոր պատմություն ունենք մեր ձեռքերում։ 10 Եվ մեր սովորույթն է ամեն տարի բացել այս սուրբ գիրքը ժողովի առաջ և այնտեղ փնտրել Աստծո խորհուրդը: 11 Եվ մենք գտանք յոթանասուն գրքերից առաջինում, որտեղ Միքայել հրեշտակապետը խոսում է առաջին մարդու Ադամի երրորդ որդու հետ, մի պատմություն, որ հինգ հազար հինգ հարյուր տարի հետո Քրիստոսը՝ Աստծո ամենասիրելի Որդին, եկավ երկրի վրա.

12 Եվ մենք նաև մտածեցինք, որ գուցե նա հենց Իսրայելի Աստվածն էր, ով խոսեց Մովսեսի հետ. երկուսուկես կանգուն

թող լինի դրա երկարությունը, մեկուկես կանգուն լայնությունը և մեկուկես կանգուն բարձրությունը։ 13 Հին Կտակարանի տապանակի կառուցման համար այս հինգ ու կես կանգունով մենք հասկացանք և իմացանք, որ հինգ հազար ու կես (մեկ հազար) տարի հետո Հիսուս Քրիստոսը պետք է գար մարմնի տապանակով կամ խորանով։ ; 14 Եվ այսպես, մեր սուրբ գրքերը վկայում են, որ նա Աստծո որդին է և Տերն ու Իսրայելի թագավորը: 15 Եվ քանի որ նրա չարչարանքներից հետո մեր քահանայապետները զարմացան այն նշաններից, որոնք արվել էին նրա միջոցով, մենք բացեցինք այդ գիրքը՝ ուսումնասիրելու բոլոր սերունդները մինչև Հովսեփի և Մարիամի՝ Հիսուսի մոր սերունդը, կարծելով, որ նա այդ մարդկանցից է։ Դավթի սերունդ; 16 Եվ մենք գտանք արարչության պատմությունը, և այն ժամանակ, երբ նա ստեղծեց երկինքն ու երկիրը, և առաջին մարդուն՝ Ադամին, և դա այնտեղից մինչև ջրհեղեղը երկու հազար երկու հարյուր տասներկու տարի էր: 17 Ջրհեղեղից մինչև Աբրահամ՝ ինը հարյուր տասներկու։ Եւ Աբրահամից մինչեւ Մովսէս՝ չորս հարիւր երեսուն։ Մովսէսէն մինչեւ Դաւիթ թագաւորը՝ հինգ հարիւր տասը։ 18 Եվ Դավթից մինչև Բաբելոնի գերությունը՝ հինգ հարյուր տարի։ Իսկ բաբելոնյան գերությունից մինչև Քրիստոսի մարմնացում՝ չորս հարյուր տարի։ 19 Բոլորի գումարը, որը կազմում է հինգ հազար ու կես (հազար): 20 Եվ այսպես, երևում է, որ Հիսուսը, որին մենք խաչեցինք, Հիսուս Քրիստոսն է Աստծո Որդին և ճշմարիտ և Ամենակարող Աստված: Ամեն.