INTERVIEW
Door Esther Schulting
‘De non-invasieve glucosemeter gaat de diabeteszorg veranderen’
”
Deze glucosemeter werkt zo makkelijk dat je in de rij voor de Python bij de Efteling je bloedwaarden kunt meten!
Danny Timmers is diabetespatënt én diabetesverpleegkundige in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg. Hij zet zijn eigen ervaring in om mensen met dezelfde aandoening te helpen hun leven op de rit te krijgen, zonder dat hij ermee te koop loopt. Zo ook zijn ervaring met glucosemeters. Timmers is van nature een doorzetter. Enkele edities geleden vertelde hij in HuisartsenService hoe hij zijn strijd tegen diabetes ziet als een bokswedstrijd. Voor zichzelf en ook in het helpen van anderen. “Niet passief wachten en luisteren naar anderen om mijn eigen diabetes te regelen, ik wil het zelf doen en omdat ik een slechte verliezer ben doe ik alles om te winnen. Ik denk dat veel sportmensen dat wel herkennen. Af en toe een patiënt met diabetes helpen op een verpleegafdeling vond ik uiteindelijk niet genoeg. Er zijn veel meer diabetespatiënten die ik zou kunnen helpen”, zo omschreef hij de start van zijn carrière. Het ‘patiënt zijn’ ligt er in zijn behandeling echter nooit dik bovenop. “Omdat je ook patiënt bent, heb je meer inlevingsvermogen bij de problemen van de patiënten die je ziet. Als een patiënt een hypo heeft en niet kan stoppen met eten, dan snap je dat gevoel heel goed. Toch probeer je dat niet te veel te uiten. Je moet natuurlijk te allen tijde de specialist blijven en je niet opstellen als medepatiënt maar het kan het contact en begrip verbeteren in de patiënt/artsrelatie en dat is fijn.” OMSLACHTIG METEN Eén van de zaken waar patiënten tegenaan lopen, is het bijhouden van de bloedglucosewaarden. De glucosemeter is het ideale instrument, maar de manier waarop die
12
HuisartsenService
moet worden gebruikt, wordt door velen als omslachtig en niet comfortabel gezien. Timmers merkt dat ook. “Je hebt een potje met strips, die zijn er vaak al lastig uit te krijgen. Dan moeten ze in de meter worden gestoken. Vaak moet er ook nog gekalibreerd worden. Door al deze handelingen is de kans op fouten ook hoger. Daarnaast is het in het algemeen zo dat men het prikken in de vingers echt heel vervelend vindt. Men spuit liever insuline in het buikvel, dan dat men prikt in de vingers om een druppel bloed te verkrijgen. Daar komt bij dat naarmate je vaker moet vingerprikken, de vingertoppen alsmaar gevoeliger worden. Dat kan ervoor zorgen dat mensen niet meer – of minder – prikken. Dat is niet wenselijk voor het behandelplan.” MINDER PRIKKEN Bloedprikken is lange tijd de standaard geweest, maar recent heeft Cnoga Medical de CoG Glucometer geïntroduceerd; een bloedwaardemeter voor diabetespatiënten die non-invasief werkt. Gedurende een kalibratieperiode van drie dagen, waarin het apparaatje op het lichaam wordt ingesteld, moet er acht keer per dag bloed geprikt worden. Hierbij moeten er steeds twee stripjes gebruikt worden. Daarna wordt het bloedprikken geminimaliseerd naar één keer per week tot nog minder. De metingen worden dan verricht door simpelweg de middel- of wijsvinger in het apparaatje te steken. Danny Timmers heeft een jarenlange ervaring met bloedglucosemeters en testte het apparaat. “Alle meters werken ongeveer gelijk. De ene meter werkt met wat meer of minder bloed, de andere is wat groter of juist wat kleiner. Ik gebruikte altijd de InsuLinx meter, nog steeds trouwens, die je helpt de juiste hoeveelheid in te
nemen insuline te bepalen. Het grote verschil met de CoG Glucometer is dat je nauwelijks meer bloed hoeft te prikken. Alleen de eerste drie dagen van kalibratie zijn intensief. Dat is meteen het grote verschil met de andere glucosemeters. Als ik twee dingen zou moeten zeggen over de werking van de CoG Glucometer, dan zou het zijn dat het eenvoudig werkt en onopvallend.” LAAGDREMPELIG Timmers is 4 juni jongstleden gestart met het testen en is daarnaast zijn InsuLinx blijven gebruiken. De eerste bevindingen zijn volgens de diabetesverpleegkundige heel positief. “Het gaat allemaal zo makkelijk. Je kunt bij wijze van spreken in de Efteling in de wachtrij voor de Python een bloedsuikermeting doen. Ik heb zelfs een keer een meting in de auto gedaan, maar dat moeten we natuurlijk niet stimuleren, haha! Ik noem het nu even als voorbeeld om aan te tonen hoe makkelijk en snel het gaat. De reden dat ik momenteel ook nog mijn InsuLinx gebruik, is om te vergelijken of beide apparaten even betrouwbaar zijn en dezelfde resultaten tonen. Vooralsnog is dit zeker zo.” Hij verwacht dat deze nieuwe manier van meten in de toekomst de diabeteszorg vooruit kan brengen, daar hij verwacht dat patiënten veel meer genegen zijn om te gaan meten, iets wat in de behandeling op dit moment nog regelmatig een struikelblok is. “Mijn taak is onder andere om als diabetesverpleegkundige de patiënt te motiveren om bloedsuikers te meten, zodat we daar een behandelplan op los kunnen laten. Doordat deze manier van meten heel laagdrempelig is, gaat dat veel makkelijker en zal men uiteindelijk veel trouwer zijn met de metingen. Ik zeg altijd
‘diabetes is geen ziekte, maar een handicap’. Die handicap wordt alsmaar minder belastend als bijvoorbeeld het meten makkelijker wordt gemaakt. Ik denk dat als in de nabije toekomst de CoG Glucometer vergoed gaat worden, een grote stap gezet wordt in de richting van deze non-invasieve meters.” VOORUITGANG Op dit moment is Timmers dan ook al de meter aan het aanraden, zowel aan medische collega’s als aan andere patiënten. “Na jarenlang zelf te hebben gebokst, ben ik nu bokscoach. In mijn groep zit Roeland, een jongeman met diabetes type 1. Ik liet hem de nieuwe CoG Glucometer zien en ook hij was direct enthousiast. Ik had in het ziekenhuis een lichamelijk gehandicapte jongen die langskwam met zijn zus en moeder. Hij klaagde over het vingerprikken, ik liet de CoG Glucometer zien en ze waren alle drie meteen heel erg enthousiast! Als gezegd, een meter als dit maakt het leven zo veel makkelijker, de diabetes-handicap wordt hierdoor steeds minder belastend. Mensen worden gemotiveerder om hun waarden bij te blijven houden en daardoor is hun diabetes uiteindelijk ook beter te managen. Weet je, ik kan mijn eigen eerste bloedsuikermeter nog herinneren. Ik kreeg deze van mijn moeder. Ze had het apparaatje gekocht voor 250 gulden, ik weet het nog precies. De bloedsuikermeter was wel 20 bij 10 cm, echt een groot ding. Je had een hele dikke druppel bloed nodig, dan moest je een minuut wachten, schoonvegen, nog een minuut wachten. Als je dan toch ziet waar we nu, ruim 30 jaar later mee werken, is dat een enorme vooruitgang!”
”
Het grote verschil met de CoG Glucometer is dat je nauwelijks meer bloed hoeft te prikken
Meer informatie: www.kebomed.nl HuisartsenService
13