MOWA POGRZEBOWA

Profesor Krystyna Zawilska zmarła 23 sierpnia 2019 r.

Była wybitną internistką i hematologiem oraz wiodącym ekspertem w dziedzinie zakrzepicy i hemostazy w Polsce. W ciągu ostatnich 12 lat miała duży wpływ na dziedzinę zaburzeń hemostatycznych w naszym kraju jako współinicjator i prezes Grupy Roboczej ds. Hemostazy Polskiego Towarzystwa Hematologicznego i Medycyny Transfuzyjnej. W ciągu swojej długiej i wybitnej kariery związana była z ukochanym Poznaniem. Profesor Zawilska ukończyła w 1960 r. Wydział Lekarski Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. W 1967 r. obroniła pracę doktorską z zakresu medycyny. W 1977 r. uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 r. profesora. Profesor Zawilska specjalizowała się w medycynie wewnętrznej, hematologii i angiologii. Prawie cała jej kariera zawodowa i naukowa związana była z Uniwersytetem Medycznym w Poznaniu, gdzie początkowo pracowała na Oddziale Chorób Wewnętrznych, a później na Oddziale Hematologii. W latach 2007–2013 kierowała oddziałem chorób wewnętrznych i hematologii Szpitala im. J. Strusia w Poznaniu. Od 1994 roku do ostatnich dni pełniła również funkcję dyrektora Centrum Diagnostyki i Terapii INTERLAB w Poznaniu. Od samego początku jej zainteresowania naukowe koncentrowały się na układzie hemostatycznym i jego zaburzeniach. W 1971 r. otrzymała stypendium Claude’a Bernarda i spędziła rok w Institut de Recherches sur les Maladies du Sang w Paryżu. Wracała do Paryża w latach 1973–1974 i 1982–1983. Stypendium British Heart Foundation pozwoliło prof. Zawilskiej spędzić rok w King’s College London. Jej główne zainteresowania badawcze koncentrowały się na czynności płytek krwi, żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej, zakrzepicy tętniczej, dziedzicznej i nabytej trombofilii oraz wrodzonych zaburzeniach krwawienia. Krystyna Zawilska jest autorką i współautorką ponad 270 prac naukowych i 48 rozdziałów podręczników. W ciągu ostatnich kilku lat opisała nową mutację w genie fibrynogenu (fibrynogen Poznań) prowadzącą do łagodnej tendencji do krwawień i była współautorką cech opisowych polskich pacjentów z odziedziczonym niedoborem inhibitorów krzepnięcia osocza.

53

Jej obszar działania, głównie jako przewodniczącej Grupy do spraw Hemostazy Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów, był znacznie szerszy. Jej wyrafinowane maniery, ogromna wiedza i umiejętności organizacyjne pozwoliły jej z powodzeniem walczyć o poprawę usług zdrowotnych i dostępności leczenia dla pacjentów z wrodzonymi zaburzeniami krzepnięcia, głównie z hemofilią. Ostatnio prof. Zawilska była m.in. członkiem Rady Naukowej „Narodowego

Fot. 4. Prof. Krystyna Zawilska z dyplomem lekarza i kwiatami przed Aulą Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w gronie Rodziny i Przyjaciół, od lewej strony stoją: drugi - dr Kajetan Kruszczyński (Tato), trzecia – Wanda Kruszczyńska (Mama), siódmy – Michał Korytowski (Dziadek od strony Mamy) 54

Fot. 5. Prof. Krystyna Zawilska – dyplom ukończenia College de Medicine w Paryżu Fot. 6. Prof. Krystyna Zawilska z prof. Jeanem Bernardem

Programu Leczenia Chorych na Hemofilię i Pokrewne Skazy Krwotoczne na lata 2019-2023”. Pomagała również w tworzeniu krajowych rejestrów pacjentów z dziedzicznymi zaburzeniami krzepnięcia. Profesor Zawilska była również aktywnie zaangażowana w organizację ważnych okresowych konferencji edukacyjnych, takich jak Postępy w hemostazie (12 konferencji) i polska edycja konferencji zainicjowanej przez Międzynarodowe Towarzystwo Zakrzepicy i Hemostazy, Światowy Dzień Zakrzepicy. Konferencje te odbywają się co roku 13 października – w urodziny Rudolfa Virchowa.

55

Fot. 7. Prof. Krystyna Zawilska z synem Januszem, fizjoterapeutą

Jako internista profesor Zawilska zajmowała się zapoznawaniem polskich lekarzy z ważnymi międzynarodowymi standardami i wytycznymi dotyczącymi diagnozowania i leczenia zaburzeń hemostatycznych, głównie skaz krwotocznych i żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jej ostatnią inicjatywą było stworzenie edukacyjnego portalu elektronicznego (hemostaza.edu.pl) zarówno dla lekarzy, jak i dla pacjentów z zaburzeniami hemostatycznymi. Jej działania edukacyjne i społeczne w tych dziedzinach zasługują na najwyższe uznanie. Profesor Zawilska była członkiem wielu polskich i międzynarodo- wych towarzystw naukowych: International Society on Throm- bosis and Hemostasis, American Society of Hematology, European Hematology Association, World Federation of Hemophilia, Towarzystwa Internistów Polskich oraz Polskiego Towarzystwa Hematologów I Transfuzjologów, które przyznało Jej zaszczytny tytuł Członka Honorowego. Była reprezentantką Polski w European Thrombosis and Haemostasis Alliance. Profesor Zawilska była członkiem Rady Naukowej Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej oraz Acta Haematologica Polonica. Została pochowana 7 września 2019 roku w Poznaniu, na Cmentarzu Junikowskim w Alei Zasłużonych.

56