WYWIAD

KOAGULOLOGIA – MON AMOUR

HEMATOONKOLOGIA.PL: Była Pani stypendystką w Instytucie Hematologii Paryżu w okresie kluczowym dla rozwoju hematologii. Jak pojawiły się w polu Pani zainteresowań hematologia i skazy krwotoczne? Prof. Krystyna Zawilska: Po raz pierwszy wyjechałam do Francji w 1971 r. Poznanianka w czasach głębokiego PRL-u, uzyskałam stypendium rządu francuskiego, po zdaniu egzaminu w Ambasadzie Francuskiej ze znajomości języka. Wybrałam najlepszy ośrodek hematologii w Europie, prowadzony przez prof. Jeana Bernarda w Paryżu: l’Institut de Recherche sur les Maladies du Sang w szpitalu Saint-Louis. To prof. Bernard z Marcelem Bessisem po raz pierwszy uzyskał remisję w ostrej białaczce, a zainspirowany przez niego Jean Dausset odkrył system zgodności tkankowej HLA (Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny w 1980 r.). Trafiłam tam do laboratorium koagulologicznego zajmującego się diagnostyką skaz krwotocznych. Tam to wykryto m.in. obecność glikoprotein na powierzchni płytek krwi – prof. Bernard i prof. Jean Pierre Soulier opisali rzadką genetycznie uwarunkowaną chorobę (zespół Bernarda i Souliera), spowodowaną mutacją w genie kodującym syntezę kompleksu glikoprotein Ib/IX/V, niezbędnego do zachodzącej z udziałem czynnika von Willebranda adhezji płytek do warstwy podśródbłonkowej naczyń krwionośnych. Tam dokonano odkryć dotyczących patofizjologii wielu zaburzeń czynności płytek krwi. Nauczyłam się badania agregacji płytek, izolacji płytek, metod oceny uwalniania substancji wewnątrzpłytkowych, do dziś stosowanych. HEMATONKOLOGIA.PL: Podejmowała Pani wówczas tematy, teraz na powrót aktualne. Prof. K. Zawilska: Jednym z nich był udział płytek krwi w procesach zapalnych. Wspólnie z kolegami francuskimi opublikowałam dwie prace na temat udziału płytek krwi w zapaleniu, następnie opracowałam monografię na ten temat. Ostatnio wraca się do badań udziału płytek krwi w innych procesach – nie tylko w krzepnięciu. Płytki po aktywacji wydzielają szereg substancji, które mogą stymulować