Mec. Sylwester Niziński

Mec. Sylwester Niziński

radca prawny, Kancelaria Prawnicza LEXPOL Trudnym jest dla mnie zadaniem spisanie wspomnień o Pani Profesor Krystynie Zawilskiej. Nie tylko nie jestem w stanie pogodzić się z jej śmiercią, ale też przyznać, że już nie jest z nami w wielu zapoczątkowanych przez nią przedsięwzięciach służących lekarzom i chorym na skazy krwotoczne, nadal funkcjonujących zgodnie ze swoim założycielskim duchem, w zgodzie z jej wolą. Panią Profesor poznałem kilkanaście lat temu przy tworzeniu Fundacji Hemofilia, a następnie Fundacji: skazy krwotoczne i zakrzepica. Od początku pełniła funkcję prezesa i kierowała pracami tej drugiej. Inicjowała i aktywnie uczestniczyła w organizacji kursów, sympozjów dla lekarzy i pielęgniarek zajmujących się leczeniem chorych z zaburzeniami krzepnięcia krwi. Z jej to inicjatywy corocznie organizowano konferencje „Postępy w hemostazie”. Podczas XII edycji widziałem się z Panią Profesor po raz ostatni, gdy podczas obrad Grupy do spraw Hemostazy ustalała termin kolejnej konferencji w 2020 r. Nie było to dla niej zadanie łatwe, ponieważ aktywnie pracowała zawodowo oraz jako ceniony lekarz i naukowiec, znający biegle język angielski i francuski, uczestniczyła w wielu konferencjach i sympozjach na całym świecie, którym jej obecność dodawała rangi i znaczenia. Wieczorem, w przeddzień zamknięcia obrad XII konferencji, Pani Profesor – w bardzo dobrej formie fizycznej, w świetnym humorze – spotkała się na tarasie hotelu z grupą uczestników. Mówiła o swoich planach związanych z wyjazdem na konferencję do Australii, a także z właściwym sobie poczuciem humoru opowiadała anegdoty. Była wzorem elegancji i kultury, a także wielkim autorytetem dla wszystkich. Każdy mógł liczyć na jej pomoc i radę. Wielu lekarzy po jej śmierci wspomina jej gotowość do niesienia pomocy – nigdy nie odmówiła konsultacji trudnych przypadków. Jedną z inicjatyw Pani Profesor była organizacja corocznych konferencji z okazji Światowych Dni Zakrzepicy, adresowanych nie tylko do lekarzy i chorych na zakrzepicę, ale też szerzej – do społeczeń-

28

stwa, w celu pogłębiania wiedzy ogółu o chorobach związanych z zaburzeniem krzepnięcia krwi, skazą krwotoczną i żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Podczas obrad pierwszej konferencji uczestniczący w niej licznie dziennikarze po raz pierwszy dowiedzieli się o zagrożeniach związanych z tymi chorobami, o profilaktyce, a także możliwościach rehabilitacji chorych. Dzięki tej inicjatywie informacje na temat chorób związanych z zakrzepicą dotarły do osób spoza medycyny. Ostatnim przedsięwzięciem Pani Profesor, w którym miałem przyjemność uczestniczyć, było utworzenie Portalu edukacyjnego dla lekarzy i pacjentów chorych na hemofilię: www.hemostaza.edu.pl, w IV kwartale 2018 r. Pod tym adresem zamieszczane są artykuły i streszczenia zagranicznych prac na temat leczenia chorych na hemofilię. Jeden z działów portalu przeznaczony jest do kontaktów z chorymi i ma na celu udzielenie im wszechstronnej pomocy w walce z chorobą. Zawsze będę wspominać nasze prywatne spotkania i dyskusje na temat przyszłości Fundacji. Pani Profesor była otwarta na ludzi, umiała walczyć o swoje przekonania. Miała niekwestionowany autorytet oparty na jej wiedzy i doświadczeniu. Reprezentowała pokolenie, które niestety już odchodzi, pamiętające czas II wojny światowej, mające system wartości oparty na solidnych podstawach edukacji. Była niezłomna w swych przekonaniach, potrafiła bezkompromisowo wyrażać swoje stanowisko w poszczególnych sprawach, nie zważając na nierzadko groźne konsekwencje. Jestem szczęśliwy, że miałem okazję poznać Panią Profesor i wiele lat z nią współpracować. Zaszczytem i wielką przyjemnością było służenie jej pomocą prawną i organizacyjną. Poznałem jej syna i wnuczkę, z których była niezwykle dumna. Mam nadzieję, że pomimo odejścia Pani Profesor jej dzieło poprawy istniejących metod leczenia chorych będzie kontynuowane przez jej najbliższych współpracowników. Umiała bowiem zebrać wokół siebie grono wspaniałych ludzi, którzy realizowali i realizują po jej śmierci jej dzieło i przesłanie: leczenie chorych na hemofilię i edukowanie w tych kwestiach społeczeństwa.

29