Zostały tylko wspomnienia Nr 16
Kwiecień 2012
ISSN 2082-7679
Cena 1,50 zł
www.poniec.eu
Co najmniej tysiąc harcerzy było w gminie Poniec w najlepszych pod tym względem latach siedemdziesiątych. Zdaniem harcmistrza Mieczysława Krauze do ZHP wypadało należeć. Niestety, dziś niewiele pozostało z tamtych czasów. Oficjalnie od 1 stycznia tego roku Komenda Szczepu ZHP w Poniecu już nie istnieje.
Mieczysław Krauze Harcerstwo ma już ponad stuletnią historię. Jest polskim ruchem społecznym i wychowawczym dzieci i młodzieży, wzorowanym przynajmniej w momencie powstania na skautingu brytyjskim. Każdy dobrze wie, że głównymi wartościami, które charakteryzują harcerstwo, są: służba, samodoskonalenie jako praca nad sobą i braterstwo, wartości szczególnie szlachetne. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie, a zasady postępowania zucha - Obietnica Zucha i Prawo Zucha. Za rok powstania harcerstwa przyjmuje się 1910, zaś za jego symbolicznych założycieli uważa się Andrzeja Małkowskiego i jego żonę Olgę Drahonowską-Mał-
kowską. Istotę różnicy pomiędzy ówczesnym "klasycznym" skautingiem założonym przez gen. Roberta Baden-Powella a powstającym wówczas harcerstwem Andrzej Małkowski ujął w słowach: „Harcerstwo to skauting plus niepodległość, aby podkreślić różnicę w ówczesnych priorytetach polskiego harcerstwa i światowego skautingu”. W Poniecu harcerstwo prowadziło swoją działalność już od roku 1920, jednak nie systematycznie i z dość dużymi przerwami. Dopiero 11 kwietnia 1933 roku uważa się za datę początkową trwałej, nieprzerwanej działalności harcerstwa w Poniecu. Powstały drużyny chłopięca i dziewczęca, dzięki młodemu nauczycielowi wychowania fizycznego Stanisławowi Dembiń-
skiemu. Liczebność każdej z drużyn to cztery 10-osobowe zastępy. Kierownik szkoły oddał do dyspozycji harcerek i harcerzy duże pomieszczenia piwniczne na urządzenie harcówki. Chociaż zupełnie brakowało sprzętu obozowego, w tym samym roku zorganizowano pierwszy obóz w lesie janiszewskim. Namiot wykonano z płacht żniwnych. W ogóle nie chronił przed deszczem. W czasie burzy nocnej wszyscy uczestnicy obozu musieli szukać schronienia w stodole pobliskiej leśniczówki. W młodej drużynie zawiązała się przyjaźń. Wiele zadowolenia dały nocne ćwiczenia, wieczorne ogniska, zajęcia sportowe, gotowanie dla siebie posiłków. Ten pierwszy obóz harcerski wyraźnie przyczynił się do aktywnego działania harcerstwa w kolejnych latach. W 1934 roku prawie wszyscy członkowie drużyn złożyli uroczyście przyrzeczenie harcerskie. Ta podniosła chwila była przyczynkiem do zorganizowania pierwszego w Poniecu Koła Przyjaciół Harcerzy. Na przewodniczącego został wybrany emerytowany pułkownik Kreutzinger. Koło to udzielało pomocy materialnej na działalność i rozwój harcerstwa ponieckiego.
(dokończenie na str. 8)
Jedziemy na majówkę!
więcej informacji str. 16