3 maandelijks magazine - 2021 #18 www.gezoarde.be
Laurian Callebaut
"VEEL MENSEN DENKEN DAT IK ECHT DOOF BEN."
#18
NIEUW
Heerlijke artisanale speculaaspasta met crunchy speculaas
Geniet vandaag van bovenaerts lekkere speculaas gebaseerd op een onveranderd familierecept uit 1927. Want wat goed is, houden we in ere.
Toekomstlaan 14b 9160 Lokeren 09 232 32 09 info@aertsspeculaas.be www.aertsspeculaas.be
Openingsuren Woe: 9u - 12u en 13u30 - 17u Vrij: 9u - 12u en 13u30 - 17u Zat: 9u - 12u
INTRO | 3
EERST PIETEN EN DAN BALLEN
T
Tekst Kim Speleman g Fotografie Luc De Herdt
erwijl ik nog steeds 2020 aan het verteren ben, want, laat ons eerlijk zijn, het was niet direct het leutigste jaar, is ondertussen ook 2021 bijna geschiedenis. De kalender sluipt zachtjes richting finish, temperaturen zakken naar het vriespunt, ... Dan weet ik ... het moment is er bijna. Onlangs was het al zover ... Met de glitters in haar ogen vroeg mijn dochter redelijk schaamteloos: "Wanneer gaan we de kerstboom zetten?". En schaamte was op zijn plaats, het was eind oktober ... Ondertussen is het begin november en de druk neemt toe. Ik weet, als de tijd er is, dat ik nooit tegen het vrouwelijk geweld van vrouw en dochterlief zal opkunnen. En hoewel ik van de gedachte ben dat de Sint en Zwarte Piet eerst moeten passeren, zullen binnenkort slingers, engelenhaar en meters in de knoop geraakte kerstlichtjes weer hun intrede maken. Dozen kerstballen worden weer van zolder gehaald. Mariah Carey en Bing Crosby zullen weerklinken doorheen ons huis. It's the most wonderful time of the year, toch? En zo zal, voor we het goed en wel beseffen, ook dit jaar gepasseerd zijn. Geniet ervan, blijf gezond en tot editie 19 (want, nee, we stoppen niet).
www.gezoarde.be |
4 | IN BEELD
| www.gezoarde.be
IN BEELD | 5
M
ensen die in het afgelopen anderhalf jaar in Eksaarde zijn komen wonen, weten het nog niet, maar onze lokale harmonie houdt wel van een wandelconcert. Schrik dus niet als u op een onverwacht moment eens vijftig muzikanten door de straat ziet marcheren, maar zet de auto aan de kant en geniet van het samenspel dat we zolang in ons dorp hebben moeten missen. Muziek, maestro!
Tekst Kwinten Van Campenhout Fotografie Luc De Herdt
www.gezoarde.be |
6 | BEKEND
"EEN BEKENDE NAAM TREKT ALTIJD VOLK." Laurian Callebaut
| www.gezoarde.be
BEKEND | 7
LAURIAN CALLEBAUT Tekst Brent De Borger g Fotografie Peter De Wolf
H
et grote publiek kent haar hoogstwaarschijnlijk uit de succesvolle zondagavondreeks GR5, op Eén. Daarin vertolkte de Lokerse Laurian Callebaut de rol van Ylena, de sportieve en vrijgevochten roodharige dame die door het leven gaat met cochleaire implantaten. De Lokerse cultuurliefhebber zal haar misschien ook nog herkennen van talloze rollen met ‘Lust naar Kunst’. Enkele jaren geleden keerde ze terug naar haar roots. Binnenkort schittert ze aan de zijde van Tom Audenaert in de kortfilm Passage.
Je televisiedebuut was er meteen eentje langs de grote poort. Hoe verliep de casting voor GR5?
“Op een bepaald moment kreeg ik telefoon van een castingbureau uit Antwerpen met de vraag of ik auditie wou doen voor de rol van Zoë (gespeeld door Violet Brackmaen, n.v.d.r.). Toen de regisseur de opnametapes bekeek, wou hij me liever eens zien in de rol van Ylena. Ik heb dan opnieuw auditie gedaan. Met die opnames ben ik tot de laatste ronde geraakt en uiteindelijk hebben ze mij gekozen.”
Voor een zondagavondreeks op Eén zijn het meestal enkel bekende namen die we te zien krijgen, maar dat was voor GR5 niet het geval.
“Het is inderdaad een leuke mix geworden van bekende en minder bekende namen. Dat is iets waar regisseur Jan Matthys om bekend staat. Hij werkt
www.gezoarde.be |
8 | BEKEND
graag met onbekende gezichten en dat gaf mij toch wel het vertrouwen om naar de auditie te gaan. Vaak is het zo dat ik dezelfde bekende actrices tegen het lijf loop. Meestal worden zij dan ook gekozen, want een bekende naam trekt altijd volk natuurlijk. Bij Jan is dat gelukkig dus niet het geval. Hij kijkt naar wat acteurs en actrices kunnen, niet enkel hoe commercieel interessant zij zijn.”
Hoe reageerde je toen je het nieuws kreeg?
“Dat herinner ik me nog héél goed. Het was de dag voor een belangrijk examen. Ik stond in de keuken toen mijn gsm plots rinkelde. De producer belde me om te zeggen dat ik de rol van Ylena kreeg. Het is een huizenhoog cliché, maar ik kon het op dat moment niet geloven. Ik stond echt te trillen op mijn benen van blijdschap. Dat euforisch gevoel maakte wel erg snel plaats voor nervositeit, want ging ik dit wel kunnen?”
KIJKCIJFERKANON
meteen ook een moeilijke eerste scène om te beginnen. Het was bijna een choreografie: ‘bij die zin neem je dat in je handen, bij dat woord trek je de stoel naar achter, nu moet je gaan zitten, …’ Er kwam plots heel veel op mij af. Gelukkig is die stress na de eerste dag helemaal weggevallen toen ik voelde dat het team echt wel goed zat. Het klikte met iedereen en het gevoel om samen het best mogelijke resultaat neer te zetten, overheerste. Een heel fijn gevoel dus.”
"Ik twijfelde of ik de rol van Ylena wel ging kunnen."
Heb je getwijfeld om de rol aan te nemen?
“Nee dat zeker niet. Ik ging deze kans nooit laten liggen! Waar ik wél over twijfelde, was het feit of ik dit wel zou kunnen. Plots zo veel verantwoordelijkheid om in een zondagavondreeks op Eén mee te spelen. Ik ben niet zo ervaren op tv-gebied en al zeker niet voor zo’n grote rol. Het waren spannende momenten toen ik uiteindelijk naar de eerste opname vertrok.”
Hoe heb je die opnames ervaren?
“De eerste dag was ik echt ongelooflijk zenuwachtig. Het was
| www.gezoarde.be
Het resultaat mocht er dan ook zijn, dat bewezen de kijkcijfers die boven het miljoen gingen. Hadden jullie dat zelf verwacht?
“Ik heb er niet echt bij stilgestaan, als ik eerlijk mag zijn. Het is niet zo dat ik zondagavond thuis zelf zat te kijken met het idee dat nog meer dan een miljoen andere Vlamingen dit ook aan het doen waren. Dat zijn gewoon zo veel mensen dat het eerder abstract wordt in je hoofd. Het is voor mij meer stresserend om live te
spelen voor een zaal van bijvoorbeeld vijfhonderd mensen. Maar goed, door die kijkcijfers te halen, kregen we wel de bevestiging dat onze serie geapprecieerd werd en dat deed natuurlijk heel veel deugd.”
YLENA Zijn er veel gelijkenissen tussen jou en Ylena?
“Toen ik begon aan de serie was ik zelf nog geen mama, maar dat is ondertussen veranderd. Nu ik mijn dochtertje heb, voel ik dat ik toch wel wat minder vrijgevochten ben dan Ylena. Ik zou haar nooit zo lang kunnen missen om bijvoorbeeld zo’n tocht te maken. Mijn man en ik gaan wel heel veel wandelen, soms zelfs voor meerdere dagen op vakantie. Ik heb dat avontuurlijke in mij, maar zeker niet zoveel als Ylena (lacht).”
Een van de meest gezochte zaken op Google is: ‘Laurian Callebaut echt doof?’ Is dat een vraag die je veel gekregen hebt?
“Oh ja! Gek genoeg hebben verschillende mensen mij dat al gevraagd. Het is zelfs zo dat ik na de eerste aflevering berichtjes op Instagram kreeg van mensen die het fantastisch vonden dat een actrice die cochleaire implantaten draagt op tv kwam. Dat heb ik dan uiteraard toch wat moeten nuanceren, maar dan nog waren ze héél blij dat het onder de aandacht kwam in de vorm van mijn personage.”
Was het moeilijk om je hierin in te leven?
“Ik heb eerst research gedaan bij iemand die het al acht jaar draagt. Een vriend van het schrijverskoppel,
Hoeveslagerij
DE VIERKLAVER Pieter Van Poucke & Annelies Marchand
Hormonenvrij vlees van eigen hoeve. Ambachtelijke salades en charcuterie. Fondue Gourmet Koude schotel Barbecue Wok Kaasschotel Specialiteit diepvriespaketten
Hemelseschoot 19 - 9160 Lokeren - T 09 348 15 76 - www.devierklaver.be
10 | BEKEND
die toevallig ook een lange tijd in Lokeren woonde. Hij heeft mij goed kunnen uitleggen hoe hij daarmee door het leven gaat. Daar heb ik heel veel info uit kunnen halen om mijn rol zo geloofwaardig mogelijk te kunnen neerzetten. Na elke aflevering kreeg ik berichtjes van mensen die het zelf dragen en veel situaties herkenden. Dat betekende heel veel voor mij.”
Is het sinds je grote tv-debuut makkelijker om nieuwe rollen te vinden?
“Veel mensen denken dat als je in zoiets hebt gespeeld, het plots vanzelf zal gaan. Dat is helaas niet waar. Dat wordt wel een beetje overschat, als je zelf niet in het circuit zit. Het blijft heel moeilijk om aan nieuwe rollen te raken, al zal GR5 natuurlijk wel een beetje helpen als referentie. We zien wel wat er nog op mijn pad komt.”
THEATER Staan er momenteel nog film- of televisieprojecten op het programma?
“Het volgende zal een kortfilm zijn, samen met Tom Audenaert, over dementie. De regie en het verhaal zijn van Josse De Maesschalck uit Belsele. Normaal beginnen we dit najaar te draaien aan ‘Passage’. Ik kijk er enorm naar uit om met Tom op de set te staan. Naast het feit dat hij een stadsgenoot is en we wel enkele linken hebben, vind ik hem gewoon ook een zeer goede acteur.”
"Lust naar Kunst was mijn tweede familie." Naast televisie is theater jouw grote liefde. Onlangs zagen we jou zelfs in de Lokerse straten met een speciale coronavoorstelling. “Dat was met mijn theatergroep Max Last, waar ik nu een vijftal jaar bij speel. Door corona werden we geïnspireerd om iets op straat te gaan doen. We spelen vooral locatietheater en om alles coronaproof te laten verlopen, leek de straat de ideale setting te
| www.gezoarde.be
zijn. Zo konden de mensen gewoon aan hun deur blijven zitten en kwamen wij naar hen toe om te spelen.”
Wat mogen toeschouwers verwachten bij locatietheater?
“Het is iets helemaal anders dan een stuk in een theaterzaal. Dat zou bij ons ook niet werken. De locaties zijn juist van heel grote waarde bij ons. Bij ‘Van Raam tot Raam’, de voorstelling die we in de coronaperiode maakten, moest iedereen blijven zitten, maar bij andere voorstellingen, zoals ‘Spinnenmetenknippen’ die nu weer door Vlaanderen tourt, gebeurt het vaak dat het publiek van locatie naar locatie wandelt. Onderweg wordt dan een lied gezongen of de acteur die het publiek begeleidt, vertelt iets. Het is dus echt één geheel, in plaats van aparte stukken.”
BEKEND | 11
KAKKENESTJE Wanneer ben je begonnen met theater?
“Het eerste stuk dat ik ooit gespeeld heb, was ‘Jungle Book’, met Lust naar Kunst uit Lokeren. Ik was amper vijf jaar. Bij dat gezelschap heb ik uiteindelijk tot mijn achttiende gespeeld. Dat was eigenlijk mijn tweede familie. Iedereen droeg ook zorg voor mij, want ik was door mijn jonge leeftijd daar altijd een beetje het kakkenestje. Die periode heeft mijn leven echt gekleurd en zo schoon gemaakt voor mij.”
Kom je uit een theaterfamilie?
"Het blijft heel moeilijk om aan nieuwe rollen te raken."
“Mijn grootvader speelde zelf ook in Lust naar Kunst en die was wel heel erg bezig met theater. Nadien heeft ook mijn nicht Barbara zich bij het gezelschap vervoegd. De zin om op een podium te staan, zullen we dus via mijn grootvader meegekregen hebben. Professioneel gezien heb ik geen banden met televisie of dergelijke. Dat maakt het soms moeilijk, maar als ik dan een rol krijg, geeft het des te meer voldoening.”
Je bent recent teruggekeerd naar Lokeren. Je kon het hier niet missen?
“Ja, sinds een viertal jaar woon ik hier terug. Het was vooral voor de liefde dat ik teruggekeerd ben, maar dat is natuurlijk ook wel een mooie reden hé. Vanaf september ben ik hier zelfs ook terug aan het werk. Momenteel ben ik docent aan de kunstacademie in Lebbeke en Lokeren.”
Ah zo! Waar kunnen de jonge Gezôarse acteurs en actrices jou vinden?
“De kunstacademie Ter Beuken heeft ook een wijkafdeling in Eksaarde. Dat gaat door in de Stedelijke Basisschool aan de Dam. Dat is vrij recent gekomen eigenlijk. Het is de bedoeling dat de kinderen die daar op school zitten, of in de buurt wonen, na schooltijd drama kunnen volgen.”
Alvast heel veel succes gewenst met je nieuwe job en uiteraard in je verdere televisiecarrière!
www.gezoarde.be |
12 | ONDERNEMER
DEN BOERENTOOG
H
Tekst Nathalie Vervaet g Fotografie Peter De Wolf
ij wist zeker dat hij boer ging worden, zij dat ze nooit met een boer zou trouwen. Gelukkig voor hun kinderen Esther (26) en Yannick (23), bleef Gezôardeneir Kris Gansbeke bij zijn besluit en bleek zijn vrouw Hilde, een boerendochter ‘van den Heikant op Zeel’, op dat vlak minder vastberaden. Welkom bij de familie Gansbeke en hun boerentoog!
Dag Kris en Hilde, wij hebben vandaag de eer om met jullie te spreken, maar eigenlijk zijn het jullie dochter Esther en schoondochter Annelies die ‘Den Boerentoog’ uitbaten, nietwaar?
“Klopt! Onze dochter Esther heeft aan de hotelschool gestudeerd. Na een aantal jaar als jobstudente bij broodjeszaak ‘Manzara’, begon ze stilletjes aan te hunkeren naar een eigen zaak. Ze heeft ervoor gekozen om een broodjeszaak te combineren met een hoevewinkel, waar ze ook producten van collega’s verkoopt zoals groenten en fruit, fruitsap, … Ze is op dit ogenblik aan het bekijken om ook vlees te kunnen aanbieden. Allemaal korte keten, maar wel met het gemak van alles op één locatie te kunnen verkrijgen. Onze schoondochter helpt Esther tijdens de piekmomenten in de winkel, daarbuiten helpt ze op de boerderij.”
Wat is jullie persoonlijke favoriet in het gamma van Esther?
“Dat moet 'Den Boerentoog' zijn! Dat is een broodje met onder andere zelfgebakken fricandon volgens het recept van Hilde’s moeder.
| www.gezoarde.be
ONDERNEMER | 13
"KORTE KETEN, MET HET GEMAK VAN ALLES OP ÉÉN LOCATIE." Den Boerentoog
www.gezoarde.be |
14 | ONDERNEMER
Al zijn er ook andere aanraders. Van de groenten die dreigen niet op tijd verkocht te worden, maakt Esther verse soep, van het fruit confituur. Zo wordt er niets nodeloos verspild. Hilde heeft trouwens een bakkersopleiding van zes jaar gevolgd en verkoopt haar desserts in de winkel. Vooral de bokkenpoten en soezen zijn in trek, die laatste met echte goeie crème van de melk van onze eigen koeien.”
"Via de halsbanden van de koeien zien we of ze genoeg gegeten hebben."
| www.gezoarde.be
Uiteraard is er ook de boerderij Ons grote geluk is dat we als die moet blijven draaien. Hoe ploeg kunnen samenwerken. doen jullie dat? Onze familiepuzzel is gelegd en “De boerderij deden we vroeger met ons tweetjes, zelfs toen alles ineens snel begon te gaan en we amper konden volgen. Op een gegeven moment hadden we werk op drie boerderijen. Wij hebben er nooit mee ingezeten om hard te werken, want we trekken elkaar mee en maken samen heel veel plezier. Zo hadden we op een gegeven moment varkens, waar we niets van kenden en alles over moesten leren. Gelukkig waren er ook mensen die ons hielpen. Kris zijn vader was zijn rechterhand. Hij heeft ons van bij het eerste uur bijgestaan en heeft nooit geklaagd of gezaagd. Onze zoon Yannick heeft landbouwschool gevolgd en heeft inmiddels ‘team Gansbeke’ versterkt. Daarmee is hij in de voetsporen van zowel zijn vader als grootvader getreden.
wij hebben allemaal dezelfde mentaliteit: Als we niet weten wat we moeten doen, dan gaan we het uitzoeken.”
Met Yannick bestaat jullie ploeg nu uit twee generaties. Wat denken jullie, heef t hij het als boer vandaag makkelijker dan dertig jaar geleden?
“Ondanks het feit dat we zo’n mooie dingen hebben meegemaakt over de laatste dertig jaar heen, vind ik vandaag de beste tijd. We worden zo goed bijgestaan door allerhande technologische snufjes. Ik denk onder andere aan al de machines die er bijgekomen zijn, allemaal computergestuurd. Naar mijn ervaring kunnen we vandaag nog meer aandacht schenken aan onze koeien, terwijl we er
Ke rst take away Brochure
volgt!
Weekend
MENU 3 GANGEN €55 MENU 4 GANGEN €60 KINDERGERECHTEN
À LA CARTE
zaterdag 17.30 u. tot 21 u. zondag 11.30 u. tot 14.30 u.
maandag - dinsdag 11.30 u. tot 14.30 u. vrijdag 17.30 u. tot 21 u.
PANNENKOEKENHUISJE
/restaurant.triphon
Week
PALING
maandag - dinsdag 15 u. tot 16.30 u.
Restaurant en feestzaal Triphon
Eksaardsedam 15 - 9180 Moerbeke-Waas T. 09 346 77 92 - www.triphon.handelsgids.be - willemsvanessa@skynet.be
Het leven is te kort om slecht te slapen. Dagelijkse pijn en vermoeidheid hebben een groot effect op ons welzijn en onze levenskwaliteit. Op zoek naar een natuurlijke manier om van dergelijke kwaaltjes verlost te zijn, zonder nevenwerkingen? De ontwikkeling van onze druk-verlagende, therapeutische kussens en matrassen wordt dé medische ontdekking van de afgelopen decennia genoemd. Omdat ze dagelijkse pijn (ontstekingen) kunnen verzachten en zorgen voor een betere nachtrust. Zodat we elke dag opnieuw volop van het leven kunnen genieten.
Biologisch duurzaenam!
Biotex drukverlagende therapeutische matrassen en kussens ON
D EN M
D
ISCH GEKEU ED R M
ING TEK SREM TS
welterusten RECHTSTRAAT 266 • 9160 EKSAARDE • WWW.WELTERUSTEN.BE • INFO@WELTERUSTEN.BE
ONDERNEMER | 17
vijftig meer kunnen houden. Yannick volgt alles op met de telefoon. Zo zien we via de halsbanden van de koeien of ze voldoende gegeten hebben. Indien niet, krijgen we een melding. Op die manier kunnen we vroegtijdig ingrijpen bij ziekte of pijn van een dier en het de nodige zorgen geven. Nog een verbetering is dat we onze slaap of een leuk feestje veel minder moeten missen wanneer een koe in blijde verwachting is van een kalfje. Wij krijgen dankzij een geboortemelder een melding van de temperatuur van de koe en wanneer ze klaar is om te kalven. Tussen de melding en het effectief geboren worden, zit meestal een half uur. Dat zijn de dingen die het vandaag aangenamer maken.
"Wij leveren enorme inspanningen voor het milieu." Het is vandaag de dag, met alle technologische vooruitgang, de mooiste tijd om boer te zijn. Wij leveren als boeren ook enorme inspanningen voor het milieu. Zo maken wij onder andere zelf onze stroom, hergebruiken we mest enzovoort. Dit soort initiatieven willen we kunnen tonen aan de mensen, want ze zijn zich hier niet altijd van bewust. Daarom dat we ook met plezier deelnamen aan ‘De Dag Van De Landbouw’ op 19 september, een dag waarop we ons bedrijf hebben opengesteld voor bezoekers. Wij zijn sociale mensen en halen uit die contacten veel plezier.”
Hartelijk dank Kris en Hilde voor het fijne gesprek en nog veel succes met de boerderij en 'Den Boerentoog' Wie het gamma zelf wil ontdekken, kan terecht op de Bautschoot 157. Gesloten op maandag en zondag. Dinsdag: 6.30 - 15.30 uur Woensdag: 6.30 - 17.00 uur Donderdag: 9.00 - 17.00 uur Vrijdag: 6.30 - 18.00 uur Zaterdag: 9.00 - 16.00 uur
www.gezoarde.be |
18 | INTERVIEW
| www.gezoarde.be
INTERVIEW | 19
FRANKY DE MEYER:
BALLONVAARDER IN HART EN ZIEL
Tekst Rogier Vervaet g Fotografie Franky De Meyer
Z
ondag 29 augustus, de zondag van de Gezôarse Feesten. De dag van dit interview. Een dag die we niet snel zullen vergeten. We hebben die dag een man leren kennen die met enorm veel passie zijn hobby uitvoert. Hij beweert zelf geen babbelaar te zijn, hij wist niet of we voldoende materiaal zouden hebben voor een artikel. Beste Gezôardeneir, wanneer iemand zeven pagina’s vol kan praten en zichzelf toch geen babbelaar noemt, zouden we graag eens een babbelaar ontmoeten. Maak kennis met Franky De Meyer, de Gezôarse ballonvaarder.
Dag Franky, kan je de mensen wat meer over jezelf vertellen?
“Ik ben geboren in Sint-Niklaas en ik heb de eerste twaalf jaar in Duitsland gewoond. Mijn vader was een beroepsmilitair en daar gestationeerd. Daarna hebben we een tijdje in Sint-Niklaas gewoond, alvorens we naar Nieuwkerken zijn verhuisd. In 1980 heb ik mijn vrouw leren kennen. We zijn dan in 1984 getrouwd en in Sinaai gaan wonen. Na twee jaar hebben we hier in Eksaarde dit huis gekocht. Ondertussen wonen wij hier meer dan 35 jaar.”
Ben je zelfstandig ballonvaarder?
“Dat niet. Ik combineer het met mijn werk. Ik ben nu 58 jaar, wat wil zeggen dat ik al 44 jaar werk. Ik ben begonnen op veertienjarige leeftijd als breimekanieker. Toen ik zestien jaar was, ben ik beginnen werken als schrijnwerker. Achtereenvolgens ben ik in het leger gegaan, heb ik gewerkt in een Ford garage, heb ik voor een bedrijf gewerkt waar we lekopsporing deden op sanitaire en centrale verwarmingsleidingen en nu werk ik in de kerncentrale in Doel.”
Hoe ben je dan de interesse voor ballonvaren gaan ontwikkelen?
“Wanneer mijn vrouw en ik tien jaar getrouwd waren, heb ik van haar een ballonvaart cadeau gekregen. Deze was me enorm bevallen. Op een bepaald moment zagen we diezelfde ballon vliegen en zijn we hem beginnen volgen. Dat hebben we een aantal keer gedaan tot de ballonvaarder me vroeg om in zijn team te komen. Mijn vrouw en ik hebben vier jaar in dat team gezeten en na twee jaar ben ik zelf met de studies gestart.”
www.gezoarde.be |
20 | INTERVIEW
Waar kan je voor ballonvaarder dit ruim op voorhand moeten ballon weinig verkeerd gaan wanstuderen? vragen. Als er op die datum al een neer je je aan de regels houdt. Er “Vroeger was dat enkel via zelfstudie. Ik heb daar geluk in gehad omdat ik een ex-luchtverkeersleider heb leren kennen. Die leerde me alles in zijn vrije tijd. Nu kan dat enkel via een opleidingscentrum voor ballonvaren, waarvan er in België maar één is. Het is ook veel duurder geworden ... Je betaalt voor de opleiding, die voor de meesten ongeveer twee jaar duurt, ongeveer 15.000 euro. De dag van vandaag is deze opleiding ook veel moeilijker geworden.”
vlucht gepland staat, kan ik niet komen, tenzij deze vlucht om een of andere reden niet doorgaat. Mijn crew is ook gepassioneerd en daar doe ik mijn hoed voor af! Zij staan al meer dan tien jaar ter beschikking wanneer er een vlucht geboekt is. Chapeau!”
Hoe zou dat komen?
“In principe mag je met een ballon niet door de wolken gaan. Je moet er horizontaal 1500 meter en verticaal 300 meter vandaan blijven. Stel dat je door de wolken gaat en plots komt er een vliegtuig naar beneden ... Ik moet je niet vertellen wat er dan kan gebeuren. Eigenlijk kan er met een
“Er komt heel veel bij kijken. Vakken zoals reglementering, navigatie, aerostatica en meteo zijn geen lachertje. Het moet echt wel een passie zijn als je wilt slagen. Wanneer mijn familie en vrienden me willen uitnodigen voor een feestje of een barbecue, weten ze dat ze
| www.gezoarde.be
Er wordt vaak gezegd dat je in een luchtballon geen hoogtevrees hebt. Mensen zeggen ook soms dat ze door of boven de wolken vliegen. Kan dit?
zijn natuurlijk altijd piraten. Wat de hoogtevrees betreft, zeggen ze dat je in de mand vrij bent en ruimte hebt om te bewegen. Dat heb je bijvoorbeeld op een dak niet.”
Kan iedereen met je meevaren? Of doe je dit enkel voor een beperkt cliënteel?
“Iedereen vanaf zes jaar kan mee. Tot twaalf jaar is dat verplicht met begeleider. Wat ook van belang is, is dat er geen rugklachten zijn of operaties geweest zijn in verband met de rug, want de landingen kunnen ‘sportief’ zijn. Een kantelende mand is snel gebeurd. Dus ik moet altijd weten van mijn passagiers wie ze zijn, welke leeftijd ze hebben en of ze rugklachten hebben. Uiteraard neem ik zwangere vrouwen niet mee. Huisdieren ook niet.”
Volleybal zoekt speelsters & train(st)ers
Gezôars volleybal sinds 1977
RIANTIMMO immo met een Riante service - Verkoop of verhuur uw woning niet zonder met ons te praten -
Opperstraat 54 – 9180 Moerbeke-Waas T. +32 (0)9 329 95 56 – www.riantimmo.be
INTERVIEW | 23
Zijn er belangrijke regels tijdens het ballonvaren voor jou of de passagier?
“De belangrijkste regel voor mij is ‘veiligheid voor alles’. In ideale omstandigheden is er niet te veel maar ook niet te weinig wind, een goede zichtbaarheid en geen regen of onweer in de buurt. Vijftien jaar geleden zijn we eens opgestegen tijdens de Gezôarse Feesten. We hebben een uur en twintig minuten in de lucht gehangen en zijn 500 meter verder geland, omdat er zo weinig wind was. De belangrijkste regel voor de passagier is altijd de handen langs de binnenkant van de mand te houden tijdens het landen. Ik moet geen tekening maken wat er kan gebeuren bij een landing waarbij de mand kantelt en je de rand van de mand vasthebt.”
Zijn er momenten dat je niet mag ballonvaren?
“Er wordt meestal gevaren tussen zonsopkomst en 2 uur daarna en 2 uur voor zonsondergang tot zonsondergang. Zelf vaar ik van begin mei tot eind augustus in het weekend en in de week en van september tot eind april is het enkel op zaterdag en zondag. Je kan ochtendvluchten doen, maar ik vaar vooral ’s avonds. Ik garandeer een vlucht van een uur en betrek mijn passagiers bij het opstijgen, landen en inpakken. Wanneer alles is ingepakt, haal ik mijn koelbox boven die gevuld is met cava, bier, kaas en salami. Dan is het nog gezellig napraten.”
Geen alcohol tijdens de vlucht dan?
“Voor mij niet. Het aantal promille voor mij bij een ballonvaart is maximum 0,2. Bij het rijden met de auto is dit 0,5. Al ben ik nog nooit gecontroleerd geweest. In de lucht is dat ook moeilijk natuurlijk. Maar
stel dat ik eens in het dak van een huis beland en ik zou gedronken hebben. Dan ben ik mijn vergunning kwijt. Dus ik drink sowieso niet. Je weet nooit.”
Hoe hoog mag je met je ballon gaan?
“Dat is afhankelijk van waar je vaart. Hoe dichter bij een vliegveld, hoe lager je moet varen, want je moet altijd onder de aanvliegroute van een vliegtuig zitten. In Wachtebeke mag je tot 1000 meter hoogte gaan. In Sinaai is dat maar 750 meter omdat je dichter naar Antwerpen en Brussel gaat. Het luchtruim is namelijk onderverdeeld in gecontroleerde en ongecontroleerde gebieden. Gecontroleerde gebieden vermijd ik. Dat zijn Antwerpen, Brussel, Zoersel, Kortrijk en Wevelgem. Die gebieden staan op een vliegkaart.”
Heb je nog een bepaalde droom die je graag verwezenlijkt ziet?
“Mijn droom is om tijdens de winter in de Alpen te gaan ballonvaren, met mijn vrouw en de crew.”
Om af te sluiten, is dit iets dat je levenslang zal doen? “Zolang mijn gezondheid het toelaat, zal ik blijven ballonvaren. Tot mijn zeventig jaar mag ik commercieel varen. Daarna mag ik ook nog varen, maar niet meer commercieel.”
Bedankt voor dit interview. Hoe kunnen mensen jou contacteren als ze eens van de grond willen gaan?
“Met de ballon bedoel je dan, hoop ik? Ze kunnen zeker eens een kijkje nemen op mijn website www.demeyerfranky.be. Daar vinden ze alle informatie terug.”
www.gezoarde.be |
MEES
ALGEMENE SCHRIJN- TIMMER- EN DAKWERKEN
RECHTSTRAAT 89 - 9160 EKSAARDE MOB: 0475 80 77 20 MEES.BAETENS@SKYNET.BE
GEZÔARS SPAALEKE | 25
KRUISWOORDPUZZEL Los de puzzel op en mail de oplossing naar wedstrijd@gezoarde.be. Er worden drie winnaars gekozen. Zij ontvangen een tas, geschonken door I AM. Succes! De winnaars van #17 zijn: Laure De Bruyne, Roswitha Lefevere en Klaartje Vanhuffel. Proficiat! Realisatie Cindy De Kegel 1 3
2
4
5
6 j
e
7
g
9 h
m
d
8 o
b
n
k a
i
10 f
11
12 l
c
HORIZONTAAL 1 de familie Vercauteren woont in Bad ... 5 hier geeft Laurian les 8 dieren opzetten 9 groene groente 10 zoon van Kirsten 11 familienaam van Kyan 12 hotel voor gezonde bergluchtvakantie VERTICAAL 2 ingrediënt van broodje 'Den Boerentoog' 3 passie van Franky De Meyer 4 lievelingschips van Marith 6 rol die Laurian Callebaut vertolkte 7 Eksaarde
a
b
c
d
e
f
g
&
h
i
j
k
l
m
n
o
www.gezoarde.be |
26 | INTERVIEW THEMA
ENTOMOMORI V
an het opzetten van vlinders en zee-egels tot vleermuizenskeletten en drakeneieren. Daarvoor moet je bij Christophe Abrassart (48) zijn. Hij woont al dertien jaar in Eksaarde met zijn vrouw en twee dochters. Christophe werkt in de IT-sector en heeft een merkwaardige hobby, namelijk taxidermie, ofwel dieren opzetten.
Wat bindt je met Eksaarde?
“Er was eigenlijk niets dat mij en mijn vrouw bond met Eksaarde. We zijn van Gent en wilden dichter bij onze ouders wonen. Toen hebben we gekeken op de kaart, twee cirkels getekend rond ons werk en Eksaarde viel daartussen. Het had ook Belsele, Sinaai of Zele kunnen zijn. Maar toch hebben we voor Eksaarde gekozen. Door onze kinderen hebben we vanaf dag één vrienden gemaakt, die we nu nog altijd zien. Zo hebben we meteen een klik gekregen met Eksaarde. Ik ben dan wel in de stad geboren, maar ik woon graag tussen het groen. Als ik mijn ochtendwandeling maak, zie ik een ooievaar vliegen, hazen lopen, een fretje wegkruipen. Dat vervult mij met geluk.”
Hoe ben je begonnen aan taxidermie?
“Ik doe het ondertussen iets meer dan twee jaar en startte ermee toen ik een paar sabbatmaanden nam, weg van de werkstress. Op dat moment realiseerde ik me dat ik buiten mijn werk, de kinderen en het huishouden niets had om gepassioneerd mee bezig te zijn. Ik heb dan een lijst opgesteld van de zotste dingen en taxidermie stond vanboven. Een paar dagen later zag ik toevallig op het terras een
| www.gezoarde.be
Tekst Suzanne Leloup g Fotografie Entomomori
INTERVIEW | 27
www.gezoarde.be |
28 | INTERVIEW
hommeltje liggen, dat zijn laatste adem aan het uitblazen was. Ik zat in dat ‘Erik en het klein insectenboeksfeertje’. De rest van de zomer stond in het teken van een insectensafari in mijn tuin. Ik had ook een motorfiets kunnen kopen of een vijver in mijn tuin kunnen leggen. Uiteindelijk werd het taxidermie.”
“Ik had ook een motorfiets kunnen kopen of een vijver in mijn tuin kunnen leggen.”
Jouw Instagram- en Facebook pagina heet ‘Entomomori’, waarvoor staat dat?
“‘Entomomori’ is een samenvoeging van ‘momentomori’s’: een snapshot vastleggen van de dood, om die toch te kunnen meepakken als ‘memori’, voor het geheugen, voor later. En ‘entomo’ staat voor entomologie. Dat is de studie van de insecten. ‘Entomomori’ houdt dus in wat ik doe. Maar het gaat niet alleen om insecten, het is breder dan dat. Ik gebruik ook struisvogeleieren, skeletten, schelpen, zee-egels … Daarnaast ben ik de afgelopen maanden insectenbakken en vitrines beginnen maken, vertrekkende van ruwe eiken planken.”
Beschouw je taxidermie als je passie?
“Ja, toch wel. Taxidermie brengt verschillende passies samen: enerzijds de fascinatie voor natuur en
| www.gezoarde.be
advertentiepagina
Facebook “f ” Logo
CMYK / .eps
Facebook “f ” Logo
CMYK / .eps
30 | INTERVIEW
insecten en anderzijds het minutieuze monnikenwerk dat ik al heel mijn leven graag doe. Als kind tekende ik door puntjes te zetten, omdat dat langer duurde. Dan had ik langer rust. Dat repetitieve werk, die ‘flow’ die daaruit voortvloeit, is een constante in activiteiten waar ik plezier in heb. Ik heb ook jaren gewerkt met mozaïeken. Bovendien heb ik altijd een fascinatie gehad voor de lange leerschool van oude ambachten. Dat kan ook niet anders als je met die beestjes werkt.”
Hoelang werk je aan een creatie?
“Alles gaat in kleine stappen, het duurt weken, soms maanden om iets af te werken. Ik kan lang twijfelen over hoe ik iets presenteer. Dan ligt het soms maanden in een doos te wachten voor ik besluit hoe ik het ga presenteren. Aan een drakenei bijvoorbeeld, een struisvogelei bezet met de schilden van groene juweelkevers, ben ik al snel een twintigtal uur bezig.”
Zou je van jouw hobby je werk willen maken?
“Nee, want dan ben ik mijn hobby kwijt en daar heb ik altijd schrik voor gehad. Ik heb het met fotografie gehad. Ik heb verschillende opdrachten gedaan, zelfs trouwfeesten, maar daar komt stress bij kijken en dan is de fun ervan af. Toch is een uitdaging wel leuk. Zo heb ik vorig jaar bij ‘Sfeerhof’ in Doorslaar mijn stoute schoenen aangetrokken. Twee dagen daarna stonden er vier stukken van mij in hun pop-up. Drie maanden later hebben we er een themaweekend rond gedaan. Zo heb ik op een weekend tijd de helft van mijn stukken verkocht. Dat is goed, want daardoor kan ik een stuk investeren en de kosten dragen.”
| www.gezoarde.be
Vanwaar haal je jouw producten?
“Soms op de rommelmarkt, maar de meeste dode dieren koop ik via Duitsland. Iemand heeft daar een entomologische society opgestart. Hij koopt van kwekers over de hele wereld. Mijn tweede bron zijn kwekers uit Europa die thuis kweken, bijvoorbeeld kevers of vlinders. Regelmatig neem ik ook een (natuurlijk overleden) insect vanuit de tuin of uit het bos mee. Je zou ervan versteld staan wat hier allemaal rondkruipt in Eksaarde. Ik heb al sabelsprinkhanen gezien van 8 tot 9 cm in de tuin.”
“Ik kan met plezier met een zak chips naar een openhartoperatie op tv kijken.”
INTERVIEW | 31
Hoe ga je ermee om als mensen zeggen dat ze het eng of vies vinden?
“Ik probeer dat altijd te ontkrachten. Taxidermie wordt geasso cieerd met ongedierte, sommigen vinden het griezelig of zelfs morbide, tot je dichterbij kijkt. Dan slaat het om van afstotend tot intrigerend tot fascinerend. Ik heb hier een menselijke onderkaak liggen, maar sommigen flippen daarover. Ik probeer juist duidelijk te maken dat er niets natuurlijker is dan dat. Ik heb als kind ook altijd al een fascinatie gehad voor anatomie en de dood. Ik kan met plezier met een zak chips naar een openhartoperatie op tv kijken. Ik geniet daarvan van begin tot eind. Dan probeer ik duidelijk te maken aan de mensen dat er voorbij dat griezelige ook iets fascinerends is dat heel natuurlijk is. Wij hebben in onze cultuur, vooral in Vlaanderen, de connectie verloren met de dood. De dood is voor ons iets wat is uitbesteed aan een begrafenisondernemer. Ik zie dat helemaal anders.”
Wil je nog iets toevoegen?
“Geen grootse boodschappen, maar ik ken weinig mensen die dezelfde fascinatie delen. Dus als er iemand is die het artikel leest en geïnteresseerd raakt, is die altijd welkom om te komen kijken. Je moet maar een seintje geven op mijn Instagram Entomomori.”
www.gezoarde.be |
32 | IN BEELD
| www.gezoarde.be
IN BEELD | 33
D
e Vlaamse Gaai! Deze pientere vogel wordt ook wel eens de grootste bosbouwer genoemd. Zodra er eikels aan de bomen groeien, stopt hij ze in de grond als wintervoorraad. De eikels die hij vergeet op te graven, groeien uit tot nieuwe eiken. In het Latijn kreeg hij overigens de prachtige naam Garrulus Glandarius mee, ofwel letterlijk vertaald: De Voordurend Krassende Eikelzoeker.
Tekst Brent De Borger Fotografie Luc De Herdt
www.gezoarde.be |
Gevelrenovatie, schilderwerken, dakwerken ... Voor welk bouwproject u ook een stelling kan gebruiken, wij helpen u graag verder. Kontrimo is vaste waarde in de stellingbouw. Wij staan zowel ter beschikking van professionelen als van particulieren en dat voor kleine projecten van 20 m2 tot reusachtige projecten van 100.000 m2.
KONTRIMO FRANKRIJKSTRAAT 6 9140 TEMSE TEL. +32(0)3 710 57 18 INFO@KONTRIMO.BE
WWW.KONTRIMO.BE
GEZÔARSE GENEUGTEN THEMA | 35
RODE LINZENPASTA MET EN
broccoli zalm
Tekst Tania Ott g Fotografie Tania Ott
INGREDIËNTEN (4 PERSONEN):
• • • • • •
500 gram rode linzenpasta 1,5 broccoli 1 à 2 sjalot 1 potje kruidenkaas (150 gram) 250 ml culinaire room 4 stukken verse zalm
VOORBEREIDING:
1. Snij de broccoli in kleine roosjes. 2. Snipper de sjalot fijn.
! k j i l e k a m S
BEREIDINGSWIJZE
1. Kook de broccoliroosjes 5 minuten en giet ze af. 2. Stoof de fijngesneden sjalot in een pan/pot. 3. Voeg de kruidenkaas samen met de room toe en laat wat pruttelen. 4. Kook de linzenpasta 2 minuten minder dan op de verpakking staat. Giet de pasta af en voeg ze bij de saus. 5. Voeg de broccoliroosjes toe en meng ze onder de saus en de pasta. 6. Kruid de zalm met peper en zout en bak hem kort langs beide zijden. (Als je hem te lang bakt, wordt hij droog.) 7. Doe wat pasta in een kom en leg daarop het stuk zalm.
www.gezoarde.be |
36 | GEZÔARDENEIRS IN HET BUITENLAND
DE FAMILIE VERCAUTEREN IN OOSTENRIJK Tekst Peter Vervaet g Fotografie Familie Vercauteren
| www.gezoarde.be
GEZÔARDENEIRS IN HET BUITENLAND | 37
H
et gebeurt niet elke dag dat Gezôardeneirs ons mooie dorp verlaten om hun heil te zoeken in een klein bergdorp. ‘Gezôarde’ stuurt zijn reporters op buitenlandse missie om uit te vissen hoe dat komt. Ik spreek af met Joris op een terrasje van een hippe bar in zijn nieuwe heimat Bad Hofgastein, een honderdtal kilometer ten zuiden van Salzburg. Een vriendelijke, doch kordate serveerster vraagt me naar mijn vaccinatiebewijs alvorens ik mag plaatsnemen. Nadat aan alle Covid-formaliteiten voldaan wordt, krijgen we prompt een halve liter bier voorgeschoteld. Naarmate het bier vloeit, rollen de woorden enthousiast uit de mond van mijn voormalige dorpsgenoot en makker.
Joris, je woont ondertussen één jaar in Oostenrijk met het gezin. Hoe ben je hier eigenlijk terecht gekomen?
“Jaren geleden reageerde mijn vrouw op een vacature voor hoteldirecteur in een klein Intersoc-hotel in Zwitserland, maar dat is toen niet doorgegaan. Twee jaar geleden werd ze dan opnieuw gecontacteerd voor dezelfde job, maar deze keer voor een groot Intersoc-hotel in Oostenrijk. Ze heeft daarvoor gesolliciteerd en kreeg de job. En ik mocht meegaan met de kinderen (lacht). Ik kreeg een job als hoofd technische dienst, klusjesman dus.”
Was iedereen onmiddellijk gewonnen voor het idee?
“We hebben van in het begin van het sollicitatieproces onze plannen meegedeeld aan de kinderen. Ze waren niet radicaal tegen het idee maar waren ook niet echt enthousiast. Ze hebben geleidelijk het beslissingsproces gevolgd en dan hebben we gezegd dat we ervoor zouden gaan.”
Jullie wonen hier sinds augustus één jaar. Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?
“Het was – zoals voor velen – een heel speciaal jaar. Het hotel moest ook nog gebouwd worden toen wij in Oostenrijk kwamen. In het begin moesten we dus vooral de bouw opvolgen. Toen kwam er opnieuw een lockdown waardoor alles sloot.De kinderen hadden online les, daardoor was het niet evident voor hen om nieuwe vrienden te maken. Na de lockdown is het gebeterd en werden de hobby’s opgestart. Korneel (15) gaat naar de manège. Annabel (13) is een huismus en is graag op zichzelf. Cyriel (12) hangt rond in het skatepark en is aangesloten bij de Alpenverein en de Pfadfinders. De kinderen zijn ook graag in het hotel waar ze bij de verschillende animatieclubs terecht kunnen bij andere Belgische kinderen.”
Hoe is het met jullie Duits gesteld?
“Sehr Gut, Jawohl! (lacht). We hebben voor ons vertrek naar Oostenrijk privéles Duits gekregen met het hele gezin, maar eens
www.gezoarde.be |
38 | GEZÔARDENEIRS IN HET BUITENLAND
we hier kwamen, waren we daar niet veel mee.”
Hoe komt dat?
“Het Oostenrijks dat hier in de vallei gesproken wordt, is een dialect en verschilt heel veel van het Hoogduits (standaard Duits, n.v.d.r.). De kinderen trekken ondertussen wel al goed hun plan.”
Was het moeilijk voor de kinderen om zich aan te passen aan een nieuw schoolsysteem met een andere taal?
“Cyriel en Annabel gaan naar de lokale middenschool en Korneel volgt toerisme. Als anderstalige kinderen krijgen ze een speciaal statuut waarbij ze de eerste twee schooljaren niet geëvalueerd worden. Ik heb de indruk dat er sowieso minder druk is voor de schoolgaande jeugd in Oostenrijk.”
Naast klusjesman in het hotel werk je ook als leerkracht. Hoe is dat gekomen?
“In België werkte ik reeds als leerkracht in het deeltijds onderwijs. Toen we Korneel gingen inschrijven in de lokale technische middelbare school, bleek dat ze nog op zoek waren naar een leerkracht hout en bouw. Sindsdien werk ik twee namiddagen als leerkracht. Ik probeer met handen en voeten uit te leggen wat de leerlingen moeten doen en zij leren me op hun beurt de woorden in het Duits.”
Hoe lang wil je hier blijven?
“We zien wel. Er staat ons niets in de weg om hier te blijven en er staat ons niets in de weg om terug te keren naar Eksaarde. We hebben nog steeds ons huis
| www.gezoarde.be
in Eksaarde dat we verhuren, we kunnen dus altijd terug. Door mijn vaste benoeming in het onderwijs kan ik in principe na vijf jaar terugkeren en mijn oude job weer opnemen. Over vijf jaar zullen we wellicht wel weten of we hier aarden of niet.”
Over aarden gesproken, wat mis je het meest in Eksaarde?
“De mensen. Vrienden en familie. Gewoon een praatje slaan met mensen die ik ken. Of een pintje gaan drinken met een vriend. Door de lockdown hebben we nog maar weinig vrienden en familie gezien. Het heeft een jaar geduurd vooraleer ik mijn ouders terugzag. Door corona hebben we ook weinig contacten kunnen opbouwen met locals. De voorlaatste week van het schooljaar hebben we de eerste keer andere ouders ontmoet van de kinderen op school. Ik herinner me nog dat we in Eksaarde veel mensen leerden kennen op de ouderavond, maar door de lockdown was dat hier niet mogelijk.”
Ik ken je als een man met groene vingers. Hier heb je geen tuin. Mis je dat niet?
“Mijn moestuin mis ik enorm. Hier wonen we in een klein appartement met een balkon terwijl we in Eksaarde een grote tuin hebben. De mensen wonen hier doorgaans in kleinere huizen of appartementen, dat is dus wel wennen. De mooie natuur compenseert wel heel veel, natuurlijk. Je gaat naar buiten en kan onmiddellijk het bos of de bergen intrekken.”
Wat zijn de verschillen tussen België en Oostenrijk?
“Iedereen is hier vriendelijk en
zegt hier goeiedag. Dat heb je niet in België. Mensen groeten elkaar constant en diegene die dat niet doen, zijn meestal toeristen. Een ander cultureel verschil is de traditionele klederdracht. Op zondag zie je hier de meisjes in een Dirndl, de typische Oostenrijkse jurken en de jongens in leder hosen. Ik heb de indruk dat de mensen hier nog echt hun zondagse rust nemen met de familie. Ze trekken samen de bergen in en eten samen en drinken bier.”
Wat is de aantrekkingskracht van Bad Hofgastein? Wat raad je Gezôardeneirs aan die afzakken naar jullie dorp?
“Het dorp staat gekend voor zijn warmwaterbronnen. Het natuurlijk water bevat radon en zou met zijn 40 graden Celsius een heilzame werking hebben voor heel wat aandoeningen. Er zijn veel kuurhotels in de buurt en er zijn thermen van 36.000 vierkante meter groot met een gigantisch saunacomplex en zwembaden. Je kan ook prachtige wandelingen maken in de zomer en het is ook een mooi skigebied. En natuurlijk voor ons Intersochotel (lacht). Voor gezinnen met kinderen valt er heel wat te beleven. Er is elke avond een dansshow, we organiseren dagelijks wandelingen en spelletjes …”
Wanneer zien we jullie terug in Eksaarde?
“Dat hangt een beetje af van de schoolvakantie van de kinderen.”
Daar kijken we alleszins naar uit!
THEMA | 39
sanitair verwarming keuring onderhoud
0475 90 30 78 Vijverstraat 9 - 9160 Lokeren
www.gezoarde.be |
Herstel en verkoop van tuinmachines Kasteeldreef 90 9160 EKSAARDE 0498 33 38 18 DEBOCKMECHANIEK@GMAIL.COM
COLUMN THEMA | 41
TOETER
Ik heb mij onlangs een nieuwe speed pedelec gekocht. Dat is een geweldig apparaat. Ik kan aan 45 kilometer per uur over het fietspad vlammen en ben sneller op mijn werk dan wanneer ik de auto zou nemen. Saillant detail: per kilometer die ik rijd, krijg ik 15 cent (vanaf januari zelfs 21!) en dat maakt het natuurlijk extra aantrekkelijk. U vraagt zich misschien af waar deze column naartoe gaat, maar ik wil u eigenlijk waarschuwen. Als ik nu op de fiets rij, schrikt iedereen zich een hoedje als ik op 20 meter afstand zeer subtiel mijn bel laat rinkelen. Je ziet dan de mensen halsoverkop hun stuur vastgrijpen alsof er een haarspeldbocht aankomt en met veel gezwier en gezwabber wat meer aan de kant gaan. Vorige week reed er net voor Spletterenbrug iemand bijna recht naar beneden omdat hij zodanig schrok van ondergetekende die achter hem belde. Wat zal dat dan wel niet zijn als ik met mijn snelle fiets eenzame tweewielers voorbij zoef? Onlangs was er een facebookactivist fel van leer aan het trekken tegen de speed pedelecs. Volgens hem zijn het allemaal wegpiraten die niet kijken naar andere mensen en die zodanig snel rijden dat je ze niet hoort aankomen. Gelukkig voor deze boze meneer heb ik daar de oplossing voor! Mijn nieuwe fiets heeft geen bel meer, maar een elektrische toeter. Ik heb mijn toeter al eens getest en het lijkt alsof er plots een vrachtwagen achter jou rijdt. Ik bereid me dus al voor op heel veel boze blikken en angstige mensen die plots denken dat er een colonne camions over het fietspad aan het rijden is. Bij voorbaat mijn excuses voor mensen die van het fietspad rijden, ik zal voorzichtig zijn. Stiekem vind ik het wel grappig, want niemand zal mij kunnen volgen.
Euclides II van Eksaarde
Euclides II van Eksaarde
www.gezoarde.be |
42 | GEZÔARSE THEMA JEUGD
WE DE GEZÔARSE JEUGD.
DAAROM GEVEN WE IN ELK ‘GEZÔARDE’ OOK HET WOORD AAN TWEE GEZÔARSE KIDS. LET’S MEET KYAN EN MARITH. Tekst Cindy De Kegel
Naam: Marith Behiels Leef tijd: 7 jaar Studies: 3de leerjaar Dol-fijn dansen zingen slim zijn grappig zijn zoute chips paprika chips popcorn snoep rauwe ui eten citroen eten nooit meer slapen nooit meer eten met dieren kunnen praten kunnen vliegen bad douche poppen Lego kunnen toveren superheld zijn in een duikboot in een raket | www.gezoarde.be
Tekst Cindy De Kegel g Fotografie Peter De Wolf
Hij is een beetje zenuwachtig en schijnbaar verlegen. Het is ook heel wat voor een jongen van negen jaar om in hét boekje van Eksaarde te staan. De verlegenheid maakt al gauw plaats voor een enthousiast verhaal over zijn passie. We maken deze editie kennis met Kyan Aerssens. Dag Kyan, we beginnen met een makkelijke vraag. Wil je jezelf eens voorstellen?
“Ik ben Kyan en ik ben negen jaar. Ik woon in de Rechtstraat samen met mijn mama Cindy en papa Gunther, mijn zus Ishany en onze hond Fee, maar die is eigenlijk van mijn zus. Ik zit bij meester Bart in het vierde leerjaar op de Dam. Ik ga niet zo graag naar school ‘BWÈH’. Het liefste van al zit ik op mijn motor want ik doe aan motorcross.”
Hoe ben je op dat idee gekomen?
“Ik was met mijn ouders naar een Grote Prijs aan het kijken en ben beginnen zagen dat ik dat ook wou doen. Toen was ik 2,5 jaar. Ik heb dan van mijn ouders een kleine elektrische motor gekregen. Mijn papa heeft ook acht jaar gecrost, dus hij wist wat we moesten doen om met mijn hobby te kunnen starten.
Toen ik drie jaar was, had ik al mijn eerste motor op naft. Daarna had ik mijn eerste pw. Dat is een kleine motor, speciaal voor kinderen. Die maakt een speciaal geluid ... ‘MWÈÈÈH MWÈÈÈH’. Op die pw mocht ik dan een beetje trainen van mama en papa, vooral hier in de tuin en bij mijn pepe. Toen ik zes jaar was, kreeg ik mijn 50cc. Dan mocht ik op een tafel, dat is een springbergje, crossen en bochten maken.”
Moet je veel trainen?
“Ja, ik probeer toch een keer of drie per week te trainen. Ik ga ook regelmatig naar het cross parcour. Tijdens de vakantie heb ik stage gedaan in Frankrijk. Ik zit ook bij een team, MC Poeke. Dat is een van de beste clubs uit de regio. Het lokaal is in Deinze. Ik krijg mijn kleding daar en toen ik tweede geworden ben, heb ik 250 euro gekregen. Met dat geld heb ik natuurlijk iets gekocht voor mijn motor, ah ja.”
Heb je al veel wedstrijden gereden?
“Ja, ik rij al wedstrijden vanaf mijn zes jaar. Drie wedstrijden waren met mijn pw. Met mijn 50cc heb ik, van de dertig wedstrijden, vijf crossen gewonnen en 22 keer op het podium ge-
GEZÔARSE JEUGD | 43
staan. Ik ben toen zelfs tweede geworden op het Belgisch kampioenschap. Op het podium mogen we, zoals de grote, ook met cava spuiten, want Kidibul is te plakkerig.”
Rij je nu nog op die 50cc?
“Nee, ik rij nu al twee jaar op een 65cc, die heb ik gekregen als verrassing. Ik was heel blij en wou er al direct op rijden. Als ik mijn 65cc heel goed de baas kan, krijg ik terug een zwaardere motor. Dan is het een 85cc, die is groter en sneller en dan zit ik ook in een andere reeks. Met mijn 65cc ben ik nu vierde geworden op het BK.”
Is het een dure hobby?
“Mijn 65cc kostte 4400 euro. We hebben dan ook nog onze camionette, waarmee we naar de crossen rijden. Meestal gaan we van vrijdag tot zondag. Mama en papa doen eenmaal per jaar een souper om centjes in het laatje te brengen. We hebben ook sponsors, die staan allemaal vermeld op de camionette. Een tijdje geleden kwam er op een cross zelfs iemand naar ons die we totaal niet kennen. Hij zei dat hij ook wou sponsoren.”
Heb je nog andere hobby’s?
“Ik heb geen PlayStation, want ik speel het liefste buiten. Fietsen, op de step of op mijn pitbike. Dat is een kleine motor en die maakt zo een zwaar geluid ‘ROAR ROAR’. Ik kan hier altijd crossen op de akker achter ons huis, dat was ook mijn geluk toen er door corona niet kon gecrost worden.”
Wil je anders nog iets vertellen?
“Mijn tante kwam vroeger altijd supporteren voor mij, maar vorig jaar is ze gestorven. Sindsdien maak ik bij de start altijd een kruisteken. Zij helpt me dan om goed te crossen. Ik ben dat nog nooit vergeten en ga dat altijd blijven doen.”
Wat is belangrijk als je aan motorcross doet?
“Mijn motto is: 'een echte crosser rijdt door alles'. Je moet ook altijd beleefd, rustig en sportief blijven. Als we aan het crossen zijn, zijn we concurrenten, maar na de wedstrijd zijn we vrienden. Gezond eten eneens gaan lopen, is ook belangrijk.”
Wil je later ook motorcrosser worden?
“Ik zou graag een bekende motor crosser worden, zoals Herlings, Carolie, Everts, Geerts, ... Je moet wel echt bij de top zijn om ervan te kunnen leven. Als dat niet lukt, wil ik iets met mijn handen doen. Aan motors werken of zo.” www.gezoarde.be |
44 | THEMA DEN HUISNUMMER
"ER IS MAAR ÉÉN WEG: ALTIJD VOORUIT." Kirsten Van Goethem Tekst Cindy De Kegel Fotografie Peter De Wolf
Met onze rubriek ‘den huisnummer’ zijn we deze keer in de wijk beland waar velen toch nog steeds verloren rijden. We maken kennis met Kirsten Van Goethem uit de Weststraat 18. BABBELKE DOEN Kirsten is opgegroeid op de Bautschoot, als dochter van ‘meester Van Goethem’, een oud-leraar van de lagere school op de Dam. Ze was vroeger ook lid van
| www.gezoarde.be
de harmonie, waar ze in 1997 Wim heeft leren kennen. Kirsten heeft Eksaarde een paar jaar verlaten om in Gent te studeren en daarna heeft ze even in Sint-Niklaas gewoond. “Maar ik wou terug naar mijn roots, mijn bakermat.”
DEN HUISNUMMER | 45
In 2004 hebben ze het huis gekocht waar ze nu nog steeds wonen. “Ik vind dat super, want wij kennen hier veel mensen. Niets is zo plezant dan op zondag met de fiets naar de bakker en de beenhouwer te rijden en een babbelke doen met de mensen.” Als dochter van ‘de schoolmeester’ is Kirsten ook een gekend figuur in Eksaarde. “De helft van Eksaarde heeft bij mijn papa in de klas gezeten. Voor Wim is dat anders, hij is uit Sint-Niklaas, waar het allemaal toch anoniemer is.” Dat sociaal contact is belangrijk voor Kirsten, zo blijkt. “We hebben hier een supergoed contact met de buren. Niet dat we elkaars deur platlopen, maar ik ben de eerste om te zeggen: ‘de aperitief is van ons’. We zetten dan partytafels op straat, drinken iets en slaan een babbeltje. We zijn allemaal van dezelfde generatie, echt een leuke bende.”
AARON Toen Kirsten en Wim tien jaar samen waren, werd zoon Aaron geboren. “Eigenlijk wouden we kinderloos blijven, we hadden zoveel plannen. Gelukkig is het anders gelopen. Ik zou hem soms wel eens achter het behangpapier willen plakken, maar ik zou hem niet meer kunnen missen. Aaron is mijne maat.” Ze hebben ook nooit iets gelaten, omdat ze ouders werden. Aaron is altijd mee op reis gegaan, mee gaan eten, ... “We babbelen ook tegen hem alsof het ne groten is. Hij is nog een kind, maar we benoemen de dingen zoals ze zijn, er wordt geen onderwerp uit de weg gegaan.”
Wim en Kirsten willen Aaron bepaalde waarden en normen bijbrengen. “Ik ben heel blij dat hij lid is van de KSA, waar ze hem ook een deel van die waarden en normen aanleren.” Wim gaat jaarlijks skiën met vrienden en het is een traditie dat Kirsten en Aaron dan ook iets samen doen. Ze zijn jaren naar Disneyland geweest, tot zoonlief vond dat hij er te oud voor was. Nu gaan ze sinds een paar jaar samen op citytrip. “Ik stippel het dan uit en zorg ervoor dat het dingen zijn die hij graag doet en die op hem afgestemd zijn. We groeien elke keer weer naar elkaar toe en genieten daar enorm van.”
KATSJOE BOTJES Kirsten is veel met en voor haar job bezig. Een job die ze met passie doet. Ze heeft verschillende jaren voor reclamebureaus gewerkt, tot ze de vraag kreeg van het Nederlandse Morres om voor hen te werken. Na lang twijfelen, tekende ze in april ’19 een contract van een jaar. “Wanneer loopt mijn contract af? April 2020! Wat is er op die moment aan de hand? Corona! De grenzen dicht, Belgen die niet meer in Nederland kunnen shoppen, terwijl 80% van hun omzet van de Belgen komt. Ze hebben dan alle tijdelijke contracten stopgezet.” Kirsten had dit helemaal niet zien aankomen en kreeg toen ook een krakske. Ze komt op den dop te staan, maar blijft niet bij de pakken zitten. Ze volgt een opleiding tot leerkracht. “Dat was een intensief traject van één jaar met bloed, zweet en tranen, maar ik ben afgestudeerd met grote onderscheiding. Die
opleiding heeft me ook verrijkt.” In het onderwijs stappen, was niet haar grote droom. Nog voor het nieuwe schooljaar van start ging, diende zich een opportuniteit aan. “Ik werk nu terug als marketing manager voor een internationaal bedrijf, waar ik de lijnen kan helpen uitzetten en strategisch kan nadenken. Dat past meer bij mij dan het onderwijs. Ik wil iets met hart en ziel doen.” Ze vertrekt vroeg en is laat thuis, waardoor ze niet altijd tijd heeft voor de huishoudelijke taken, maar in de tuin werken doet ze graag. Dan doet ze haar botjes aan en een kleedje van toen ze veertien jaar was. “Alle buren kennen me zo. De katsjoe botjes en het kleedje met de bloemetjes. In de tuin werken, geeft me rust.” In de week kookt Wim meestal, maar in het weekend kan Kirsten ervan genieten om zelf uitgebreid te koken. “Op dat vlak zijn we wel Bourgondiërs. Work hard, play hard. Hard werken, maar ook qualitytime. En dat het liefst samen met vrienden.”
ALTIJD VOORUIT In de grote vakantie werd er bij Wim keelkanker vastgesteld. Kirsten was toen net begonnen op haar nieuwe job. In juli werd hij de eerste keer geopereerd, eind augustus de tweede keer. Hij lag toen acht dagen in het ziekenhuis. Ondertussen zijn alle kwaadaardige cellen weg en is Wim aan het revalideren. “We hebben van in het begin gezegd dit dag per dag te doen. Het is een zware periode geweest, maar er is maar één weg: altijd vooruit.”
www.gezoarde.be |
46 | COLOFON
COLOFON
GEZÔARDE is een magazine
REDACTIE
FOTOGRAFIE
over, voor en door Eksaarde. Verspreiding is gratis.
redactie@gezoarde.be
REALISATIE
Cindy De Kegel
3000
REDACTIE
ILLUSTRATIE p.46 werk: Collectief artist: James Bullaert jirjo247
NEWMONKEYS Kim Speleman Schuermansstraat 20A 9160 Eksaarde www.newmonkeys.be info@newmonkeys.be /newmonkeys #newmonkeys_grafischbureau
| www.gezoarde.be
EINDREDACTIE
Kwinten Van Campenhout, Brent De Borger, Arne D’hont, Marijke Diericx, Peter Vervaet, Rogier Vervaet, Nathalie Vervaet, Cindy De Kegel, Suzanne Leloup, Tania Ott
Luc De Herdt, Peter De Wolf
OPLAGE MAGAZINE
/gezoardemagazine #gezoardemagazine
contactee onze voordreolins voor uitzonderlijk ge en zeer e voorwaard en .
VERKOCHT: 87% 71%
advertentiepagina Op 4 weken:
Boven de vraagprijs:
VERHUURD:
Op 4 weken:
95%
Een woning verkopen of verhuren is meer dan een overeenkomst bereiken. Wij helpen U graag met raad en daad. Uw vastgoedmakelaar voor Gezôarde en omstreken. Bautschoot 1 | 9160 Eksaarde | 09 225 26 27 info@cardi-woonadvies.be | www.cardi-woonadvies.be /cardiwoonadvies | BIV: 512506
Like en deel onze facebookpagina en blijf op de hoogte van ons laatste nieuws en onze referenties.
Bouwen aan uw toekomst? Best met uw regionale vakman!
advertentiepagina , n e g n i w u lein o b r k e v n , e w t u o o o b ie gr w u e ni novat re ALGEMEEN AANNEMER 0468 29 00 85 • www.alfavaf.be