Paduaan magazine #2 Februari 2020

#2 januari 2020

BASTIAAN GUILTY PLEASURE OF WERK?

VERZAMELWOEDE

STUDENT &

MUSIC MEMORIES

'IK GEEF MIJN GELD

‘IK BEN ECHT AFGEBRAND

‘DAN KOMT DE PIJN

LIEVER HIER AAN UIT'

VAN HIER TOT TOKIO’

WEER NAAR BOVEN’

OPZOUTEN MET JE 'HEIMELIJKE PLEZIERTJE' TEKST: RICK PIETERSZ, BEELD: GEKE BOSCH

Guilty pleasures. Ik ben er al dagen, wat zeg ik, weken over aan het nadenken. Heb ik die? Ik kom tot de conclusie dat ik ze niet heb. ‘Is er dan niks waar ik stiekem van geniet?’, hoor ik mezelf denken. ‘Zó saai ben ik toch ook weer niet?

Toch?’. Met de handen in het haar besluit ik het maar te googelen, want misschien begrijp ik de term wel helemaal niet. ‘Iets waaraan men stiekem genoegen beleeft hoewel men weet dat het eigenlijk niet hoort; stiekeme geneugte; heimelijk pleziertje’, geeft Google als definitie. Hartelijk dank, daar heb ik dus helemaal niks aan.

Ik besluit na te denken over wat er allemaal binnen die zogenaamde definitie zou kunnen passen. Het komt er dus op neer dat je het eigenlijk niet mag doen, maar het tóch doet. Oké, daar gaan we. Je favoriete nummer keihard meezingen in de auto, seizoen één van Chateau Meiland voor de, jawel, vijfde keer bingewatchen, genieten van Tante Cor die Tippi Wan voor de honderdste keer doodmept met een koekenpan, een heel kruidenboterstokbrood naar binnen schuiven, genieten van de nieuwe weekvlog van Monica Geuze en die dan ook nog eens uitgebreid met je vrienden bespreken. Het is slechts een kleine opsomming van de bezigheden waar ik me bijna dagelijks aan schuldig maak. Om het dan nog maar niet te hebben over alle zakken chips die ik eigenlijk niet had moeten eten, het ongegeneerd stalken van mensen waar ik een bloedhekel aan heb op Instagram en tien keer per uur Mediacourant

refreshen om te kijken of de redactie alweer nieuwe artikelen heeft geschreven over de mediarel tussen Wendy van Dijk en Chantal Janzen. Als je die site nog niet kent, moet je ‘m zeker even opzoeken. Is maar een tip.

Maar, weet je wat het is. Ik ben de schaamte al behoorlijk lang voorbij, dus ik maak me hier helemaal niet ‘schuldig aan’, zoals ik eerder schreef. Ik geniet ervan en iedereen mag het weten. Dus, laten we alsjeblieft de term guilty

pleasure schrappen uit ons collectief geheugen en er gewoon van genieten. Omarm het, deel het en leef het. Als je iedere dag je zogenaamde ‘heimelijke pleziertje’ (dank, Google) leeft, dan heb je een top leven. Toch?

Rick Pietersz, adjunct-hoofdredacteur

COLOFON HOOFDREDACTEUR LISA KROESEN

REDACTEUREN TESS BERENDREGT, ANOUK BOWMAN, CHIEL BAREMAN

ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR RICK PIETERSZ

FOTOGRAAF GEKE BOSCH

SOCIAL MEDIA-REDACTEUR NAOMI VLUG

ART-DIRECTOR NINA ROUMEN

INHOUD 4

HET GESPREK

8

KOKEN MET

Bastiaan Rosman

Janine Schellevis & Vasco Grittner

10 ONDERNEMENDE STUDENT Mila-Marie BleeksmaELISE

VON

12

MUSIC MEMORIES

14

VERZAMELWOEDE

16

DE MENS ACHTER

18

U-SPOT

20

STUDENT & TRENDING TOPIC

22

EEN GENERATIEDINGETJE

Ronald Broekhuizen

Nicky Beckers, Bellise von Raesfeld Meijer & Daniel VischjagerBEL

Jannerieke Hommenga

Jeroen Heuts

Roland Janssen

Emma Bouwheer & oma Riet

23

DE KOELKAST VAN Noa van Oostrom

PADUAANMAGAZINE

4

HET GESPREK PADUAAN #2

BASTIAAN ROSMAN

PADUAAN #2 HET GESPREK

5

KUN JE DE DAG VAN JE SOLLICITATIE BIJ

beter.” Of het lastig is om een relatie te

DRUGSLAB NOG HERINNEREN?

krijgen als je bekend bent? “Mijn relatie

“Heel goed. Ik had eerder al auditie

is net uit en ik vind het eigenlijk wel

gedaan voor de BNNVARA Academy,

fijn om mezelf nu op de eerste plek te

dus het gebouw was voor mij al bekend

zetten. Laatst zat ik wel even op Tinder,

terrein. Na een goed gesprek kreeg ik

maar bij iedere match weet je niet hoe

te horen dat ik was aangenomen. Het

het is bedoeld. Inmiddels heb ik Tinder

staat me nog bij dat ik op de terugweg

Gold, zodat ik ook kan zien welke

naar station Mediapark van de trap af

mensen mij liken voordat ik hen like.

liep en bedacht dat ik dit nieuws ook

Dan weet ik dat het niet alleen om mijn

met mijn ouders moest gaan delen. Ik

bekendheid gaat.”

belde mijn vader, waarschijnlijk omdat

‘‘IK HEB 49 VERSCHILLENDE SOORTEN DRUGS GEBRUIKT’’ Donkere wolken hangen boven Amsterdam. Het stadsleven oogt gehaast, maar de Tolhuistuin in het noorden van de stad geldt als een baken van rust. Door de ingang komt een vrolijke man aangewandeld. Bastiaan Rosman (26, presentator BNNVARA en XITE) kijkt terug op drie heftige, maar fijne jaren als presentator voor het internationaal bekende YouTubekanaal Drugslab.

Veel tijd om stil te staan is er niet, want deze van oorsprong Schiedammer werkt hard aan een persoonlijke docuserie en hoopt dit jaar toch een keer zijn diploma voor de opleiding Media, Communicatie en Informatie aan de HvA binnen te halen. We praten met Bastiaan over drugs, relaties, de keerzijde van bekendheid en Ex on the Beach.

TEKST: CHIEL BAREMAN, TESS BERENDREGT EN RICK PIETERSZ, BEELD: GEKE BOSCH

ik wist dat hij het leuker zou gaan

Bastiaan

vinden dan mijn moeder. Dat bleek ook

allemansvriend. Op de middelbare

was

niet

altijd

een

het geval te zijn. Terwijl ik enthousiast

school werd hij met enig regelmaat

vertelde over mijn nieuwe baan, hoorde

gepest. Een wereld van verschil als je

ik mijn moeder op de achtergrond al

het vergelijkt met zijn situatie nu. “Van

luidkeels protesteren: ‘Dat moet je echt

de één op de andere dag kreeg ik van

niet doen!’.”

diezelfde treiteraars geïnteresseerde berichten op Facebook. Fuck you, tien

Bastiaans vader wees hem wel op

jaar geleden was ik te min om tegen

de risico’s: “Je gaat drugs gebruiken

te praten en nu hang je ineens aan

voor een programma en dat zal effect

mijn lippen. Wie het laatst lacht, lacht

hebben op je carrière. Beroepen als

het best. Je leert wie je echte vrienden

leraar of advocaat kun je wel vergeten.”

zijn.”

Bastiaan besloot het advies naast zich neer te leggen. “Ik was heel stellig en

BEN JE ALTIJD EEN VEEL GEBRUIKER

wilde het doen. Zij konden me niet

GEWEEST?

van gedachten doen veranderen. Van

“Absoluut niet”, zegt hij stellig. “Voordat

die keuze heb ik geen moment spijt

ik begon bij Drugslab had ik alleen nog

gehad.’’

maar gedronken, een joint gerookt en een keer XTC gedaan.” Als hij

HOE OPEN BEN JIJ NAAR DE

terugdenkt aan zijn eerste keer blowen,

BUITENWERELD TOE?

schiet Bastiaan in de lach. “Ik was

Het blijft een moment stil. “Ik ben

veertien jaar en zat met wat vrienden

best wel actief op sociale media, maar

ergens achteraf in een weiland. Ik was

er zijn bepaalde dingen die ik liever

zó zenuwachtig en daardoor lukte het

privé houd. Relaties zijn daar een

maar niet om over mijn longen te roken.

goed voorbeeld van. Ík kies ervoor

Toen ik op een gegeven moment een

om de bekendheid op te zoeken,

hijs nam, riep een vriend: ’Je moeder,

mijn partner niet. Toen ik begon met

je moeder!’. Ik schrok toen zo erg dat ik

Drugslab had ik nog een vriendin. Zij

de rook door mijn hele lichaam voelde.”

vond mijn bekendheid af en toe best

Wat betreft drugs is het de jaren daarna

lastig, omdat het voor haar ook nieuw

rustig. “Op mijn negentiende kwam ik

was. Op festivals en feestjes vervul je

op een feestje in Schiedam. Iemand

een soort publieke rol. Ook ik heb dat

legde een lijn cocaïne neer. ‘Ik moet

niet altijd leuk gevonden, vooral niet als

hier weg!’, dacht ik toen.” Een jaar

je dronken bent.” Zijn vorige partner

later probeert hij het voor het eerst een

kon hier beter mee omgaan, omdat hij

pilletje op een feestje in Amsterdam.

Bastiaan alleen als BN’er kende. “Mijn

Waar het drugsgebruik van Bastiaan

vriend was het gewend. Hij wist niet

in zijn tienerjaren en als begin twintiger

HET GESPREK PADUAAN #2

6

te verwaarlozen valt, gaat hij tijdens zijn

IN EERDERE INTERVIEWS GEEF JE AAN DAT

A tot Z betrokken bij het productieproces.

tijd bij het programma Drugslab helemaal

DMT DE GROOTSTE INDRUK OP JE HEEFT

Het is best spannend om mezelf op deze

los. Wekelijks probeerde hij, samen met

GEMAAKT, HOE ZIT DAT?

manier bloot te geven. Als mensen kritiek

collega’s Dzifa Kusenuh en Nellie Benner,

“De werkzame stof die in deze drug zit, geeft

hadden op Drugslab, was dat vooral op het

allerlei soorten drugs uit. “Inmiddels zit ik

een gevoel vrij dat je normaal alleen hebt

format en niet op mij als persoon. Op- of

op 49 verschillende soorten, een wereld van

wanneer je geboren wordt of wanneer je

aanmerkingen op dit project voelen toch

verschil.”

komt te overlijden. Wanneer je DMT rookt,

meer als een persoonlijke aanval.”

geef je dat gevoel helemaal de vrije loop en Het doel van Drugslab is duidelijk educatie,

ga je naar de kern van je lichaam. Je bent vijf

JE WERK BIJ DRUGSLAB ZIT EROP, WORDT

maar de lijn tussen educatie en vermaak

minuten lang helemaal weg van de wereld.

DRUGSGEBRUIK VANAF NU JE GUILTY

is soms dun, erkent Bastiaan. “Natuurlijk

Om mij heen zag ik een onbeschrijfelijke

zitten er mensen tussen die alleen maar

oranje kleur, waarin ik steeds verder

denken: ‘Ja leuk, mensen die trippen!’.

afdaalde.” Een bijzonder moment, vindt

Maar het belangrijkste is dat die mensen,

Bastiaan. “Ik heb van die ervaring geleerd

misschien onbewust, ook de educatieve

dat ik bezig moet zijn met dingen die mij

kant meekrijgen. Zelfs de mensen die niet

gelukkig maken en geen aandacht moet

de intentie hebben om er iets van te leren,

schenken aan de negatieve kanten van het

leren er iets van. Wij gebruiken de meest rare

leven. Aan het eind van de trip dacht ik: ‘Dit

drugs, zodat mensen de gevaren kennen.

is zo ziek, dit maak ik nooit meer mee’.”

PLEASURE? “Nee, zeker niet! Het is echt klaar, want onze taak is voltooid. Ik gebruikte in mijn vrije tijd al niet zo vaak iets, dus dat ga ik nu ook zeker niet doen.” Veel liever ligt Bastiaan gewoon op de bank, kijkend naar de meest foute televisie die er is. “Ik hou echt van reality-tv. Dat gaat helemaal terug tot 2010 met het eerste seizoen van Oh Oh Cherso.

Het gaat zelfs zo ver dat ik Wikipediapagina’s bezoek, alle spin-offs bekijk en ieder personage volg op Instagram. Sharon en Esmee van Ex on the Beach vind ik bijvoorbeeld echt fantastisch. Toen ik laatst met een huisgenoot voor de vijfde keer alle afleveringen van Ex on the Beach aan het kijken was, schaamde ik me wel een beetje.

Het komt namelijk wel echt heel dom over

Wij doen het, zodat de rest het niet hoeft te doen. Drugs kunnen heel leuk zijn, maar het

In zijn privéleven gebruikt Bastiaan niet vaak

kan ook echt heel erg fout gaan. Dat signaal

drugs, maar één bepaalde vakantie was

willen we delen met onze volgers.”

uitzondering op de regel. “Ik was op Bali en daar heb ik paddo’s gebruikt. Daar ging ik

HET IS ALGEMEEN BEKEND DAT ALS JE

echt heel erg slecht op. Het is eigenlijk wel

DRUGS GEBRUIKT, JE OOK VAAK DIPJES HEBT.

grappig dat je maandelijks drugs test voor je

HOE GING JE HIERMEE OM?

werk en dat het in je vrije tijd verkeerd gaat.

“In 3,5 jaar Drugslab heb ik natuurlijk

Maar goed, ik had zo’n heftige trip. Op een

ook mindere periodes gekend. Vanuit de

gegeven moment was ik een hele tijd over

redactie is er altijd op gehamerd dat je

mijn eigen hand aan het strelen. Toen mij

Of hij nog wel af en toe in het uitgaanscircuit

het aan moet geven als je niet lekker in

gevraagd werd wat ik precies aan het doen

te vinden is? “De katers worden op mijn

je vel zit. Drugs versterken nou eenmaal

was, antwoordde ik met: ‘Likes aan het

leeftijd steeds heftiger, dus ik ga niet meer

bepaalde emoties en het is goed om dat in je

uitdelen’”. Hij besluit rondjes te lopen over

zo vaak uit. Ik ben nu 26, over een paar

achterhoofd te houden. Ik ben ook weleens

het strand en kuilen te graven in het zand.

jaar passeer ik de dertig en dat is best wel

verschrikkelijk slecht gegaan tijdens de

“Tot slot zag ik de kledingkast aan voor

confronterend. Als ik écht dertig ben, ga ik

opnames, maar als die er opzitten staat er

badkamer. Ik heb heel lang vragend om

helemaal burgerlijk doen.”

een heel team klaar om mij op te vangen.”

me heen staan kijken, want waar was die

De dag na de opnames moet Bastiaan

douche nou opeens gebleven? Achteraf kan

verplicht thuisblijven van de redactie om zijn

ik er wel om lachen, maar ik ben er in ieder

rust te pakken. “Ik houd de redactie dan de

geval zeker van dat ik dit nooit meer ga doen.

hele dag op de hoogte van hoe het gaat. Zo’n

Het was een wijze les.”

dag thuis kan soms wel eenzaam zijn, maar er komen dan ook vaak vrienden langs zodat

BEN JE BANG DAT JE IN DE AFGELOPEN JAREN

ik niet de hele tijd alleen ben.”

EEN BEPAALD IMAGO HEBT OPGEBOUWD? “Bij

andere

presentatoren

die

Zoals Bastiaan eerder al aankaartte, kan het

drugsprogramma’s hebben gepresenteerd,

gebruiken van drugs ook helemaal misgaan.

zag je dat ze best veel moeite hadden om

Fanatieke kijkers van Drugslab kunnen

hun imago te veranderen. Mijn moeder

zich het vast nog wel herinneren: Bastiaan

waarschuwde me daar ook voor.” Bastiaan

die kotst na het gebruiken van LSA-zaden

is daar nu al druk mee. Voor BNNVARA

uit Hawaii. “Ik vond dat echt wel lastig,

is hij bezig met een productie over zijn

omdat het natuurlijk allemaal online komt.

persoonlijke problemen

We besluiten dat wel altijd gewoon online

anderen een probleem zouden kunnen zijn,

te zetten, omdat het er blijkbaar bij hoort

maar waar nauwelijks over wordt gesproken.

en dat moeten we ook laten zien. Wat niet

Hiermee wil hij ook afstuderen aan de HvA.

online komt, zijn de fragmenten waarin ik

“Met deze productie wil ik een signaal

in een trip heel persoonlijke dingen vertel.

afgeven dat je er niet alleen voor staat.

Bijvoorbeeld over mijn seksleven”, lacht hij.

Omdat het zo’n persoonlijk verhaal is, wil ik

“Dat mag er écht niet in!”

graag de regie in handen hebben. Ik ben van

die

ook

voor

.

PADUAAN #2 HET GESPREK

‘‘ALS IK DERTIG BEN, GA IK BURGERLIJK DOEN’’

7

8

KOKEN MET PADUAAN #2

KOKEN MET JANINE & VASCO

Als het aankomt op voedsel hoeft Janine Schellevis (22, CMD) niet lang na te denken over haar ultieme guilty pleasure. De goedlachse blondine is namelijk dol op de Amerikaanse mac ’n cheese. Chef-kok Vasco Grittner (51) weet daar wel raad mee. Samen met Janine zet hij de keuken van het Utrechtse Mr Black and The White Ox op stelten om een haute de cuisine variant van dit gerecht op de pas te krijgen. Vandaag op het menu: zelfgemaakte gnocchi met – jawel – een machtig lekkere Parmezaanse kaassaus.

TEKST: LISA KROESEN, BEELD: GEKE BOSCH

PERFECTE DYNAMIEK

in een zoet/pikant-zure saus. Ik heb het al zo vaak geprobeerd na te maken,

“Ik heb dit echt nog nooit gemaakt!”, begint Janine meteen bij binnenkomst. “Dat is

maar het lukt nóóit precies zoals het mijn moeder lukt.”

mooi, dan kun je wat leren vandaag”, reageert Vasco enthousiast. Janine krijgt haar eerste taak toegewezen en mag beginnen met het raspen van de kaas. Terwijl ze

TOTALE BELEVING

behendig aan de slag gaat met de kaasrasp, vertelt ze over haar kookervaring. “Ik

Inmiddels is Janine beland bij het vormen van de gnocchi. Het aardappeldeeg

woon op de IBB, ik heb het daar echt onwijs naar mijn zin. We hebben in ons huis

wordt in een lange sliert gerold. Vasco begint praatjes te krijgen. “Het lijkt

echt de perfecte dynamiek. Vier jongens eten elke avond samen een AVG-tje, er is

net lintworm”, grapt de chef-kok. De sfeer zit er goed in en er wordt volop

een groepje meiden dat experimenteel kookt en van die Vietnamese rolletjes maakt.

gebabbeld over ditjes en datjes. Vasco vertelt over een belangrijk deel van zijn

Daarnaast zijn er twee mensen die ik nog nooit een pan heb zien aanraken en die elke

kokscarrière. “Ik heb drieëntwintig jaar mijn eigen restaurant gehad. Dan ben

avond diepvriespizza eten. Oh, en ik heb één huisgenoot die gewoon drie keer per

je ook veel bezig met het werk achter de schermen. Ik heb het echt gemist om

week een halve kilo kipfilet eet zonder iets erop of eraan. Ik hoor denk ik bij dat groepje

de hele dag met koken bezig te zijn. Ook miste ik de bijbehorende gezelligheid

meiden. Ik kook heel graag!” Vasco blikt terug op de tijd toen hij zelf nog jong was.

om me heen en het is fijn dat ik die hier bij Mr Black and The White Ox weer

“Op die leeftijd was ik de enige van mijn vriendengroep die nog niet wist wat ik wilde

heb gevonden. Koken is voor mij niet alleen het uitvoeren van de handelingen

doen. Ik wist alleen dat ik koken erg leuk vond. En nu sta ik hier.” Vasco staakt plots

zelf, maar vooral de leuke sfeer eromheen. Samen koken, daarna gezellig

zijn nostalgische terugblik. “We moeten aan de slag met het sausje! In deze keuken

tafelen. Daar gaat het om, de totale beleving. Dat is vriendschap!”

hebben we inductie. Maar jij zult thuis vast wel een oude, gore gasbrander hebben.”

Janine bevestigt zijn speculatie lachend.

DAMPENDE BORDEN “Nou, ben je tevreden?”, vraagt Vasco. Met voldane blik strooit Janine de

ATJAR KUNING

laatste garnering over haar zelfgemaakte gnocchi. Volgens Vasco draagt

“Dit is echt een stuk makkelijker dan dat ik verwachtte”, beweert Janine enthousiast.

het opmaken van het gerecht veel bij aan de ontvangst ervan. “Daar moet

Een klodder kaassaus die door de lucht vliegt, zet haar al snel weer met beide voeten

je gewoon rustig je tijd nemen, hoor!” Janine kijkt met grote ogen naar de

op de grond. “Oh shit, dat was iets te fanatiek.” Vasco steekt zijn hoofd even om de

dampende borden die voor haar neus staan en lijkt moeite te hebben met dit

hoek om alles goed in de gaten te houden. Over de vraag wat nou zíjn ultieme guilty

advies. “Dit ruikt zó goed.” Met nog wat bloem in het gezicht stuift de CMD’er

pleasure is, denkt de kok een poos na. “Dan kom ik toch uit op atjar kuning, maar dan wel door mijn moeder bereid. Het is een Indisch gerecht met krokant gebakken vis

met de borden op haar arm de keuken uit, klaar om aan te vallen.

PADUAAN #2 HET GESPREK 9 Al op jonge leeftijd heeft Vasco een liefde voor eten, drinken en misschien nog wel meer voor het bereiden daarvan. Hij zet zijn eerste kookstapjes bij zijn moeder in de keuken. Vanzelfsprekend rolt hij als tiener de horeca in. Zijn passie groeit verder uit en daarmee ook de ambitie om een eigen restaurant te starten. Op 26-jarige leeftijd gaat hij dit grote avontuur aan om na 24 jaar zijn eigen zaak te hebben gehad, dit avontuur te beĂŤindigen. Vasco mist het koken en duikt met veel nieuwe energie de keuken van het Utrechtse restaurant Mr Black and The White Ox in, waar hij zijn passie voor koken en het runnen van een bruisende keuken waarmaakt.

BIOGRAFIE VASCO GRITTNER

INGREDIĂ‹NTEN 500 gram kruimige aardappels in de schil gekookt 150 gram gezeefde bloem 2 eigeel Snufje zout 300 ml kookroom 200 gram geraspte Parmezaanse kaas 1 sjalot 2 teentjes knoflook Rucola Bosui Platte peterselie Geroosterde gehakte hazelnoten De bereidingswijze vind je op onze Facebookpagina!

10

HET GESPREK PADUAAN #2

PADUAAN #2 ONDERNEMENDE STUDENT

ONDERNEMENDE

STUDENT

‘‘VOOR MIJ WAS HET PAS ‘ECHT’ TOEN ER IEMAND BOOS OP ME WERD’’ Het idee voor een educatieve podcast, waarbij leerlingen wat meer context bij hun leerstof zouden krijgen, zat al eerder in het hoofd van Mila-Marie Bleeksma (23, Journalistiek).

Toen ze voor het vak Entrepreneurship een product moest ontwikkelen, was de keuze snel gemaakt. Bijna een jaar later heeft haar bedrijf Listen & Learn meer dan honderd leden.

“Voor mij was het pas ‘echt’ toen er iemand boos op me werd.”

TEKST: ANOUK BOWMAN, BEELD: GEKE BOSCH

Wanneer Mila-Marie ’s ochtends in haar witte trui, afzakkende

kunnen schrijven. Dan moet je toch risico’s nemen en een creatieve

zwarte broek en met een knot op ’t hoofd komt aanlopen met drie

aanpak bedenken om de podcast toch nog door te kunnen laten

koffies in haar handen, denk ik héél even dat ik misschien aan het

gaan. Of het risico goed heeft uitgepakt? Op dit moment gaat het

verkeerde adres ben. De goedlachse student ziet er wellicht niet uit

lekker. Ik volg nu geen schoolvakken en schrijf me waarschijnlijk na

alsof ze een succesvolle start-up runt en momenteel wordt gecoacht

dit jaar uit.”

door de lead designer bij Uber: toch is het echt zo. “Eerst kwam ik wel netjes in pak naar kantoor hoor, of naar meetings. Het voegt

VOOR HET ECHIE

alleen niks voor me toe.”

Dat de risicovolle aanpak werkt voor Listen & Learn, is te zien aan het groeiende aantal leden - nu bijna tweehonderd - en slechts een

ENTHOUSIASTE DRAGONS

enkele klacht. “Voor mij was het pas ‘echt’ toen er iemand boos

Dat een onorthodox en vernieuwend idee het enige is dat je in

op me werd. Haar aanhef deed klinken alsof ze een groot bedrijf

principe nodig hebt om een veelbelovende start-up op te bouwen,

adresseerde in haar e-mail. Ik zit hier meestal in m’n eentje, dus

bewijst Mila wel met haar succesvolle business. Hoe kwam ze bij

dat voelde wel even grappig.” Wat de uiteindelijke droom is voor

het idee voor een educatieve podcast? “Het idee voor een podcast

Listen & Learn, vindt Mila nog moeilijk te zeggen. “Ik durf niet groot

zat al langer in m’n hoofd. Toen we moesten pitchen voor het vak

te dromen, dat vind ik echt doodeng. Wat als ik doelen stel en het

Entrepreneurship en ik ook daadwerkelijk met mijn idee aan de slag moest, kwam ik er plots achter dat het zeker haalbaar kon zijn.

Toen waren de dragons (ondernemers die de eindprojecten van leerlingen beoordelen, red.) ook nog eens heel erg enthousiast. Uit ons onderzoek bleek dat leerlingen in het hoger beroepsonderwijs vaak de stof door en door kennen, maar deze in een andere context niet kunnen toepassen. Door met de auteurs van de studieboeken in gesprek te gaan, helpt onze podcast daarbij.”

nou niet waar kan maken? Voor nu zou ik duizend abonnees al heel

RISICO’S NEMEN Een goed idee is niet het enige belangrijke bij het opstarten van een bedrijf. Dat heeft Mila meerdere malen ondervonden. “Ik vond de

crowdfunding in het begin het zwaarst. Je vraagt mensen om geld, maar kan er nog niks voor teruggeven. Daarna was de samenwerking met de uitgevers het spannendst: als een uitgever ‘nee’ zegt kan dat betekenen dat we de samenwerking met auteurs wel op onze buik

mooi vinden. We zijn in ieder geval hard op weg.”

11

12

MUSIC MEMORIES PADUAAN #2

MUSIC MEMORIES Ronald Broekhuizen (36), door menig student ook wel ‘Ome Ronald’ genoemd, is voor wie hem nog niet kent Instructeur Audio en Web op de Hogeschool Utrecht. Een stille kracht, met wat blijkt: een uitzonderlijke muzieksmaak. Waar hij werk en privé het liefst gescheiden houdt, mocht de redactie voor deze keer een kijkje nemen in het pittoreske Hilversum. Hier woont hij samen met zijn vriendin Marleen.

TEKST: TESS BERENDREGT, BEELD: GEKE BOSCH

“IK WERD KEIHARD UITGELACHEN”

nummer op, van het tweede album: Never Alone van

waardoor ik tot mijn 29ste bij mijn ouders heb

2 Brothers on the 4th Floor. Plots herinnert hij zich

gewoond.” Ronald heeft Mediatechnologie aan de

iets: “Ik luisterde dit op mijn slaapkamer aan mijn

Hogeschool Utrecht gestudeerd. “Er is één nummer

bureau als ik mijn huiswerk maakte, of op mijn bed

dat in die tijd echt enorm veel gedraaid is: De Eigen

zittend met een Donald Duck in mijn handen.”

Huis en Tuin-tune. Bij Mediatechnologie was het vaste prik om die tijdens de twee projectweken aan het einde van elke periode op repeat op de achtergrond aan te hebben staan, omdat we met een programmeercode aan het ‘klussen’ waren.” Ook leerde hij zijn eerste echte vriendinnetje kennen. Een nummer waar hij niet zulke leuke herinneringen aan over heeft gehouden, is Because the Night van Patti Smith. Ronald pakt het toetsenbord erbij en zoekt het nummer op. “Dit was haar lievelingsnummer in die tijd. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ze twee weken met haar vriendinnen naar Rimini ging.

Dit nummer werd daar heel veel gedraaid. Toen ze een paar dagen na haar vakantie terugkwam, ging zij oppassen ergens in de buurt en ik was bij haar thuis.”

Ronald kijkt wat bedenkelijk en vertelt verder. “Ik liep haar slaapkamer in om medicijnen in te nemen en zag haar dagboek open en bloot liggen. Daar stond letterlijk in dat ze was vreemdgegaan. Ja, als ik dit nummer hoor, dan komt de pijn weer naar boven.”

BABY ONE MORE TIME - BRITNEY SPEARS Van het lezen uit de Donald Duck sloeg het op de

Als Ronald de deur opendoet, staat hij met zijn grote

middelbare school om naar het spelen van spelletjes

hondensloffen in de deuropening. Met een kop koffie

op de computer. “Ik ben altijd het rustige jongetje

worden we verder begeleid naar de woonkamer. Wat

van de klas geweest. Ik denk dat ik maar naar één

gelijk opvalt, is de grote zwarte kast met een enorme

schoolfeest ben gegaan. Toen heb ik ook nog de

verzameling aan bordspellen. “Mooi hè?! Dat is wel

hele avond in het biologielokaal bingo gespeeld, in

mijn trots. Al zal ik je eerlijk zeggen dat ik de helft

plaats van dat ik mij mengde tussen de feestende

van die spellen nog nooit heb gespeeld.” Al helemaal

klasgenootjes.” Hij moet er zelf een beetje om lachen.

voorbereid, staat de grote televisie aan en liggen

Als Ronald aan zijn middelbare schooltijd denkt, denkt

de cd’s klaar. We gaan terug in de tijd want we zijn

hij voornamelijk aan de muziek die hij samen met zijn

benieuwd welke music memories Ronald door de

zusje luisterde. “Mijn zusje zat in de bovenbouw van

jaren heen heeft verzameld.

het basisonderwijs. Omdat ik veel met haar samen was in de winkel van mijn grootouders, luisterden

NEVER ALONE - 2 BROTHERS ON THE 4TH FLOOR

we samen muziek. Dan kom je toch weer uit bij de

“Als ik aan mijn jeugd denk, komt er geen één

ietwat ‘foute muziek’ uit die tijd.” Ronald grabbelt in

nummer in mij op”, begint hij te vertellen. Ronald kijkt

de doos en haalt dan twee cd’s tevoorschijn. “Het

een beetje bedenkelijk. “Ik ben niet echt met muziek

ergste was, dat ik mijn zusje adviseerde om bepaalde

opgegroeid. Mijn eerste herinnering is pas van toen ik

plaatjes te halen en dan kwam ze thuis met cd’s als:

in groep zeven zat. Ik kreeg van mijn ouders voor mijn

Hakkuhbar - Super Gabber of Ome Henk - Op de camping.” Maar de ‘meidenmuziek’, zoals Ronald dat noemt, die op de basisschool nogal goed beviel, bleef niet uit. “Het album van Britney Spears en dan vooral het nummer Baby One More Time, vond ik zelfs zo geweldig dat ik het trots meenam naar school en toen keihard werd uitgelachen door mijn klasgenoten.

De baliemedewerkers van die cd-winkels zouden wel moeten gedacht hebben: ‘Wat heeft hij een vréselijke muzieksmaak!’”

verjaardag een stereotoren met cd-speler. Daarbij een envelop met een bon waarmee ik twee cd’s mocht gaan kopen bij de cd-winkel.” Er verschijnt een grijns op zijn gezicht en hij vertelt verder: “Ik weet nog dat ik aan mijn klasgenoten vroeg welke cd’s ik volgens hen moest gaan kopen, want ik had geen idee! Even voor het beeld: mijn klas bestond voor driekwart uit meiden, ik heb daar dus mogelijk niet helemaal het juiste advies gekregen. Ik had in die tijd ook absoluut geen goede muzieksmaak en sommigen zeggen dat ik die nog steeds niet heb.” Ronald pakt de twee cd’s

BECAUSE THE NIGHT - PATTI SMITH

uit het doosje en laat ze met een grote glimlach zien:

In de jaren daarna is het, volgens Ronald, erger en

een album van de boyband Take That en een album

erger geworden. “Ik heb niet echt een studententijd

genaamd The Greatest Hits 1994. “Ik vond het nog

gehad zoals je die nu zou omschrijven. Ik was niet

leuk ook, dat was het ergste.” Hij zet een willekeurig

van het uitgaan en er speelde in die tijd thuis veel,

ULTIEME GUILTY PLEASURE Op de vraag naar welke muziek Ronald nu luistert, is het antwoord vooral het singer-songwriters genre.

“Maar als ik het huishouden doe, of ik zit in de auto en ik heb zin in vrolijke muziek, dan kan elke willekeurige foute nineties playlist worden opgezet. Dat is toch wel mijn guilty pleasure.”

PADUAAN #2 HET GESPREK

13

14

HET GESPREK PADUAAN #2

VERZAMELWOEDE

PADUAAN #2 VERZAMELWOEDE

15

De woorden hobbyist of verzamelaar zijn niet genoeg om de individuen op deze foto’s te omschrijven. We kunnen het eerder verslavingsgevoelig of een levensstijl noemen. Deze uit-de-kluiten-gelopen collecties zijn voor deze fanatiekelingen hun ultieme guilty pleasures. “Mijn medeleerlingen gaan zuipen in de HideOut. Ik geef mijn geld liever hier aan uit.”

TEKST: ANOUK BOWMAN, BEELD: GEKE BOSCH

BELLISE VON RAESFELD MEIJER (21, JOURNALISTIEK) Bellise von Raesfeld Meijer mag de twintig dan al hebben gepasseerd, het liefst leest Bellise geen dikke kranten of tijdschriften. Nee, kinderboeken, die zijn voor Bellise pas écht goed leesvoer. “Mijn moeder heeft vroeger ook al haar kinderboeken bewaard. Ik bouwde eigenlijk op die collectie voort. Ik deed niks anders dan lezen. Als kind stuurde m’n ouders me naar een Montessorischool: dit bleek achteraf niet helemaal slim te zijn.

Ik was alleen maar aan het lezen. Bij kinderboeken zit er geen grens aan de fantasie. Alles kan.” De collectie is de laatste jaren nauwelijks gegroeid. “Ik mag geen nieuwe boeken meer kopen van m’n ouders. Er is simpelweg niet genoeg ruimte om ze allemaal te bewaren. Daarnaast ben ik nu student en zijn kinderboeken best duur hoor!”

DANIEL VISCHJAGER (19, JOURNALISTIEK) Daniel Vischjager zat al om acht uur ‘s avonds in Brussel klaar voor de opening van de nieuwe Apple Store. De store ging de volgende ochtend om stipt tien uur open. Daniel kwam als veertiende de winkel binnen. “Bij de opening van elke nieuwe store krijgen de eerste honderd gasten een uniek aandenken. Deze keer waren het postkaarten.” Maar niet alleen speciale merchandise van Apple doet Daniels bloed sneller stromen: alle Apple producten zijn een welkome toevoeging aan zijn collectie. In zijn kamer staat dan ook voor een flink bedrag aan Apple producten.

“Anderen gaan zuipen in de HideOut, maar ik geef mijn geld liever hier aan uit. Ik heb in totaal twaalf iMacs. Mijn favoriete exemplaar? De allereerste iPhone.”

NICKY BECKERS (22, CMD) Ook Nicky Beckers is haar jeugd nooit ontgroeid. De spelletjes in haar kast zijn systematisch en precies ingericht. “Ik heb een grotere kast voor al m’n spellen moeten kopen. Als ik ze er nu op een bepaalde manier in zet, passen ze allemaal.” Naast klassiekers als Cluedo verzamelt Nicky ook de ongewonere spelletjes. “Mijn favoriet is Het Grote Sherlock Holmes

Spel.” Veel geld heeft Nicky niet aan haar collectie gespendeerd. “Ik kan heel veel op marktplaats vinden. Laatst kon ik gewoon drie spelletjes voor tien euro ophalen. Ze waren nog nooit gespeeld!” Of Nicky al haar games daadwerkelijk gespeeld heeft? “Oh ja, zeker! Elke woensdagavond heeft de scouting een spelletjesavond. Daarnaast doen ik en m’n huisgenoten voor het uitgaan vaak een potje en organiseer ik voor mijn verjaardag ook altijd een spelletjesavond.”

16

DE MENS ACHTER PADUAAN #2

DE MENS ACHTER JANNERIEKE HOMMENGA Vrolijk, gedisciplineerd en avontuurlijk. Zo is het karakter van Jannerieke Hommenga (56, CMD) kort samen te vatten. Met een brede glimlach loopt deze vriendelijke manager door de gangen van de Heidelberglaan, waar iedereen haar lijkt te kennen en mogen.

TEKST: RICK PIETERSZ, BEELD: GEKE BOSCH

“Laten we even een plekje opzoeken. Wil je trouwens koffie?” Het is

GRENZELOZE MOTIVATIE

begin december en de laatste weken van Jannerieke Hommenga

“Tijdens mijn werk als regisseur, wat overigens vrij pittig was, ben

bij CMD zijn ingegaan. Ze heeft een nieuwe baan. “Niet omdat ik

ik een extra opleiding gaan volgen in de avonduren, namelijk

hier weg wil, hoor. Dat zeg ik ook tegen al mijn collega’s.” Dat ze een

Bedrijfskunde.” Klagen over het harde werken? Dat zeker niet. “Ik

nieuwe baan heeft, is typerend voor haar karakter. Ze rondde vier

had nog geen kinderen, dus ik vond dat het prima kon.” Via een

opleidingen af, reisde de hele wereld over als reisleidster en wisselt

aantal eerste, toevallige stappen in het onderwijs, komt Jannerieke

om de paar jaar van werkplek. Haar 19-jarige dochter is precies zo.

erachter dat daar haar hart ligt. “Ik gaf af en toe gastlessen en ik vroeg

“Het zit in de genen, denk ik”, lacht Jannerieke. We nemen plaats op

dan altijd naar de passie van studenten. Op een gegeven moment

de tribune bij de televisiestudio. De plek waar ze trots op is.

ging ik daar zelf eens over nadenken. Toen kwam ik erachter dat educatie en jongeren een rode draad vormen in mijn leven. Ik dacht:

JEUGD

ik ga het onderwijs in.” Na een master Mediainnovatie te hebben

Hommenga groeit op in Heemskerk, een dorp onder de rook van

gevolgd, gaat Jannerieke in 2016 aan de slag voor de Hogeschool

de hoogovens van TATA Steel, waar haar vader werkte. Als zesjarig

Utrecht. Eerst als teamleider voor zowel Journalistiek als CMD,

meisje besluiten haar ouders uit elkaar te gaan en wordt de jonge

waar Jannerieke werkt aan de mediatechnieken binnen het nieuwe

Jannerieke alleen door haar moeder opgevoed. “Dat was heel

gebouw. “Bijvoorbeeld de tv-studio, waar we nu zitten. Als de glazen

ongebruikelijk in die tijd, nu zie je dat veel vaker. Ik was ook nog eens

deuren opengaan, heeft de studio een enorme tribune”, vertelt

enig kind, dus ik heb altijd mijn best gedaan om vrienden te maken.

Hommenga trots.

Zij waren heel belangrijk voor me, zodat ik ook leeftijdsgenootjes had om mee te praten.” Haar moeder werkt hard, omdat zij de zorg voor

Al vrij snel daarna wordt ze manager van CMD. “Inhoudelijk gezien

Jannerieke volledig op zich neemt. “Dat harde werken heb ik van

sluit het heel erg aan bij mijn interesses, maar er werkt ook een

haar overgenomen. Ik heb een enorme drive.”

fantastisch team en er studeren fantastische studenten. Dat was destijds ook echt een belangrijke reden.” Het is wel duidelijk dat

Na de middelbare school wil ze de creatieve kant op, maar de

Jannerieke een grenzeloze motivatie heeft en keihard werkt. Hoe ze

opleiding is te duur en te ver van huis. Jannerieke besluit een

ontspant? “Ik heb wat dat betreft niet echt guilty pleasures, maar ik

opleiding te doen tot chemisch analiste. “Iets heel anders, maar ik

geniet wel echt van Netflix. Series als Peaky Blinders vind ik écht

was goed in scheikunde.” Het blijkt niet haar richting te zijn. Na een

fantastisch, maar of dat nou een guilty pleasure is?” Na een paar

paar jaar te hebben gewerkt, besluit ze te gaan reizen door onder

jaar besluit ze te vertrekken bij de HU, weliswaar met pijn in het

andere Australië. “Het reizen maakte iets in me los, dus ik besloot

hart. “Ik ga ergens anders een nieuwe uitdaging aan, namelijk bij

reisleidster te worden. Jarenlang ben ik door Europa getrokken met

InHolland waar ik manager word van meerdere opleidingen op

groepsreizen voor jongeren. Na een tijdje bedacht ik me wel dat het

meerdere locaties. Mijn hele werkgeschiedenis komt samen in die

tijd werd om tóch maar een echt vak te leren.”

opleidingen. Dat is de reden dat ik wegga, niet omdat ik het hier niet meer leuk vind.”

WILDE HAREN Op haar 27ste wordt Jannerieke aangenomen bij de Nederlandse

LAFHEID

Film- en Televisie-Academie aan de Hogeschool voor de Kunsten

Met haar enorme ervaring, kennis en gedrevenheid, heeft Jannerieke

Amsterdam. Ze blijft in Heemskerk wonen, waar ze een grote

een duidelijke boodschap voor de student van nu. “Wees niet laf!

vriendengroep en een eigen flatje heeft. Een vrij rustig bestaan. “Ik

Zorg dat je op je eigen manier de eindstreep haalt en zorg dat als je

was een beetje een saaie student. Mijn wildere jaren heb ik beleefd

hier toch níet past, je de stap durft te zetten en gaat doen wat je wel

toen ik nog de wereld over ging met mijn rugzak.” Bovendien zijn

leuk vindt. Voor na je studie: durf te blijven leren en durf keuzes te

veel van haar klasgenoten ook al ouder. “Ik zag de opleiding écht

maken. Je moet nog tot je zeventigste werken, dus je kunt het maar

als een speeltuin waar ik zoveel mogelijk kon leren. Dat is denk ik

beter naar je zin hebben.”

wel gelukt.” Kort daarna wordt ze regisseur bij de televisie, voor SchoolTV. Daar regisseert ze onder andere Moffel en Piertje, waar menig twintiger warme herinneringen aan overhoudt.

TABOE PADUAAN #4

PADUAAN #2 HET GESPREK

17

U-SPOT PADUAAN #2

JEROEN HEUTS

U-SPOT

18

In de jaren 70 maakte journalistiekdocent Jeroen Heuts (63) voor het eerst kennis met Utrecht: hij ging als student Geschiedenis aan de Universiteit Utrecht inwonen bij een hospita in de Vogelenbuurt. Wij ontmoeten de theaterliefhebber in de Stadsschouwburg - zijn tweede thuis - waar hij vijf keer per week neerploft op een roodfluwelen stoel.

TEKST: NAOMI VLUG, BEELD: GEKE BOSCH

DOMUS ALTEKNUS 2 “Het hospiteren zoals wij dat in 2020 kennen, vind ik maar niks”, verklaart Jeroen. “Toen ik in Utrecht kwam wonen, heb ik nooit hoeven hospiteren. Ik schreef me in bij de SSH en binnen acht maanden mocht ik kennismaken en kreeg ik de kamer.” Hij kwam terecht in een ruig huis met de bijnaam Domus Alteknus. Als Jeroen gevraagd wordt naar één van zijn meest memorabele momenten, vertelt hij over een huisfeest waar een schaars geklede dame op zijn schoot belandde.

Jeroen sluit niet uit dat dit een vrouw van lichte zeden was. Met huisgenoten die net wat ouder waren dan hij, had hij veel om tegen op te kijken. “Zij hadden de jaren 60 meegemaakt, met de opstanden in Parijs en de flowerpowerbeweging. Ze maakten lange reizen naar India en blowden veel”, zegt Jeroen met een brede grijns. “Voor een jongen als ik, uit Heerlen, was dat allemaal zo nieuw.” Ook studentenverenigingen waren voor hem nog onbekend, maar in de introductieweek ging hij overstag en werd lid van Veritas. “Ik vond SSR te links en Veritas was destijds heel progressief: geen ontgroening, geen jasje-dasje cultuur en erg vrijblijvend. Het Koor leek me in eerste instantie ook niks, maar toen ik een lid sprak die PvdA stemde, dacht ik: ‘die club valt ook best mee’.”

KWETSBAAR 1 Het was ook in zijn studententijd dat Jeroen zijn voorliefde voor theater ontdekte. Toen hij op zijn 25ste zijn eerste opera bezocht, Carmen van componist Georges Bidet, raakte hij er naar eigen zeggen ‘in één klap verslingerd aan’. Sindsdien is hij niet meer weg te slaan bij de Utrechtse Stadsschouwburg. “Toen ik later met mijn vriendin – nu vrouw – op de Biltstraat ging wonen, kwam ik weleens acteurs tegen bij het boodschappen doen. Dat vond ik erg fascinerend.”

Inmiddels is Jeroen meerdere keren per week in de Stadsschouwburg te vinden. Als het niet met zijn eigen theaterclub is voor IvM-studenten, dan is het wel in zijn eentje. “Theater kan misgaan.

Het is menselijk en dat maakt het kwetsbaar. Dat vind ik zoveel mooier dan een bioscoopfilm die al vijftien keer is gemonteerd. Ik hoop dat te kunnen laten zien aan studenten die meegaan.”

Hoe het kan dat Jeroen zoveel tijd heeft om naar het theater te gaan? “Ik kijk nauwelijks televisie meer. Mijn vrouw wel, dus hij staat nog in de woonkamer, maar ik zit veel liever iedere avond in de Blauwe Zaal van de schouwburg. Intussen is de Blauwe Zaal heel strak, maar vroeger was het net zo knus als Carré.”

LEESVERSLAAFD 3 Naast lesgeven, tijd met zijn vrouw, kinderen en pasgeboren kleinkind doorbrengen én zijn vijf bezoeken per week aan de Stadsschouwburg, leest Jeroen twee boeken per week. En nee, niet alleen in het Nederlands. Hij doet dit ook in het Engels, Duits en soms Frans. Boekhandel Bijleveld is volgens de fanatieke boekenverslinder een párel in de Utrechtse binnenstad. “Als je graag anoniem wilt rondkijken in een winkel, dan moet je niet bij deze boekwinkel zijn. Je wordt hier meteen gezien.” Het liefst leest Jeroen stevige, complexe romans. “Ze geven vaak goed advies bij deze boekhandel. Als ik het even niet weet, grijp ik naar mijn knipselmapje. Daarin bewaar ik alle recensies die ik uit de Volkskrant of NRC knip."

PADUAAN1#2U-SPOT HET GESPREK PADUAAN

19

20

HET GESPREK PADUAAN #2

PADUAAN #2 STUDENT &

21

STUDENT &

TRENDING TOPIC Na zijn deelname aan tv-programma First Dates is Roland Janssen (26, Journalistiek) een veelbesproken onderwerp (op de Heidelberglaan). Online krijgt hij te maken met een flinke lading kritiek en in het OV wordt hij ongevraagd op de foto gezet. Heel Nederland lijkt een mening te hebben en dat is géén positieve. Wie schuilt er achter het prominente pak dat dagelijks ons schoolgebouw binnenwandelt?

TEKST: LISA KROESEN, BEELD: GEKE BOSCH

ARROGANTE ZAK Begin oktober keek Nederland massaal naar de aflevering van First Dates waarin de aan de School voor Journalistiek studerende Roland een, zacht uitgedrukt, nogal ongemakkelijke date beging. Zijn date peuterde nog net niet uit haar neus van verveling terwijl Roland maar doorratelde over zijn journalistentips- en tricks. “Ik kom in de uitzending echt over als een arrogante zak die alleen maar over zichzelf kan praten”, constateert de journalistiekstudent lachend in een pittoreske koffiezaak, waarna hij een slok van zijn bakkie pleur neemt. Daar was heel Nederland het mee eens, bleek uit

“IK BEN EEN DROMER, MAAR HOUD HET WEL GRAAG REALISTISCH”

een handje van om een muur op te trekken.

Daarachter zit de persoon die het dichtst bij me staat, maar die laat ik eigenlijk niet graag zien. Ik heb de gewoonte om mensen van me af te stoten, juist door een bepaalde versie van mezelf neer te zetten. Dat probeer ik af te leren.”

Roland heeft in zijn leven geleerd wat verlies is en dat herinnert hij zich maar al te goed. “Ik leef in een constante angst om mensen te verliezen, daarom houd ik ze graag op afstand.

Het is lastig om daar vanaf te komen, het is toch een stuk karakter dat je ineens verandert.

Ik probeer tegenwoordig heel eerlijk en open te zijn.” Dat het leven niet altijd mee zit, daar is

de Twitterstorm die volgde op Roland zijn

kristallen oorbelletjes in, een spijkerbroek

Roland zich dan ook maar al te bewust van.

televisiedebuut. “Ik ben echt afgebrand van hier

die het liefst zo laag mogelijk hing, zilveren

“Dat hoort erbij!”, begint de journalist positief.

tot Tokio. Eigenlijk kan ik daar best om lachen.

kettinkje om mijn nek... echt een straatrat.”

“Dat mág er ook zijn en daar moet over gepraat

Dan zijn er mensen die je uiterlijk belachelijk

Roland begint te schaterlachen. Dan slaat hij

worden. Er is een plaats en tijd voor alles. Ik

maken terwijl ze zelf bijvoorbeeld een profielfoto

over op een serieuzere toon. “Ik was heel erg

ben een dromer, maar houd het wel graag

van de Nederlandse vlag hebben.” Na een kort

zoekende. Wist totaal niet wie ik was. Voetballen

realistisch. Van iedere situatie in je leven leer

moment van nadenken bekent de twintiger

was altijd een groot onderdeel van mijn leven,

je weer. Daar kun je iets uit halen waar je van

toch wat kleur. “Ergens is het natuurlijk niet

op het moment dat ik een zware kuitblessure

groeit als mens, als persoon.” Als Roland iets

leuk dat je zulke dingen over jezelf te lezen

kreeg lag alles overhoop. Toen begon ik na te

moet opnoemen wat weinig mensen van hem

krijgt. Hebben anderen dan echt dít beeld van

denken: ‘wie ben ik nou eigenlijk?’ Ik denk dat

weten, benoemt hij dat hij een groots denker

mij?” Gelukkig zat het BNNVARA zelf ook een

ik dat nu wel gevonden heb.” Op de vraag wie

is. “Dan zit ik in een stoel met een glas whisky

beetje dwars, een dag na de uitzending kreeg

dat dan is, reageert de journalist gevat. “Een

en denk ik na over het leven. Over de waan

Roland namelijk een belletje van de redactie.

elitaire klootzak!” Hij lacht. “Zonder grappen,

van de dag. Ik filosofeer best veel, denk na

“Ze boden hun excuses aan en vertelden dat

ik zie mijzelf wel enigszins als elitair. Dat komt

over waarom mensen doen wat ze doen. Soms

dit helemaal niet de bedoeling was. Ik heb zelf

met name door mijn levensstijl. Ik stem voor

overdenk ik dingen ook.” Roland wil zich de

geen spijt van mijn deelname, het is televisie

de VVD, zit niet verlegen om geld en houd

komende jaren graag richten op het opbouwen

en je weet dat dingen uit de context getrokken

van een luxe levensstijl. Een fles wijn koop ik

van betekenisvolle relaties. “Meer dat muurtje

kunnen worden. Ik heb alleen spijt van het feit

niet zomaar in de supermarkt.” Tegelijkertijd

laten vallen zeg maar! Oh, en ik wil eindelijk

dat ik de rekening heb betaald!”

probeert de twintiger wel bescheiden te blijven.

eens dat boek afschrijven”, sluit hij lachend af

“Ik vind mezelf goed in wat ik doe, maar ik moet

met een knipoog.

KRISTALLEN OORBELLEN

nog heel veel leren. Ik ben dan ook nog totaal

We mogen Roland nu dan wel dagelijks keurig

niet op het punt waar ik wil zijn.”

in pak met een peukie in zijn rechterhand, over het binnenplein zien wandelen, een

MUURTJE

decennium geleden liep hij er nog heel anders

Achter iedereen zit wel een verhaal, een dieper

bij. “Tien jaar geleden was ik zo’n ander

laagje. Zo ook bij Roland, ook al doet hij soms

persoon! Ik droeg van die New Era caps, had

overkomen alsof dat niet zo is. “Ik heb er

22

HET GESPREK PADUAAN #2

PADUAAN #2 OPA EN OMA

EEN GENERATIEDINGETJE Buiten is het druilerig, maar in huize Bouwheer schijnt de zon. Rond de koffietafel zit Emma (24, journalistiek) met oma Riet (79). Terwijl oma rustig een sigaretje rookt komt het gesprek al gauw op gang.

TEKST: CHIEL BAREMAN, BEELD: GEKE BOSCH

PASSIE VOOR JAZZ

BOEKENWURM

VOLG JE DROMEN

De woonkamer van Riet haar appartement is

Langsgaan bij oma betekende standaard een bezoek

Na de basisschool besloot Emma haar schoolcarrière

kleurrijk en gezellig. Tegen een lange wand prijkt

aan de bibliotheek, mede daardoor heeft Emma een

te vervolgen aan de dansacademie. Door de grote

een lage kast met daarin honderden LP’s. De man

flinke kast bij elkaar gelezen. Harry Potter blijft altijd

concurrentie, druk en blessures besloot Emma na

van Riet was altijd een groot fan van jazzmuziek en

favoriet. In die obsessie werd ook oma meegezogen.

enkele jaren aan haar danscarrière geen vervolg te

daaruit is een gigantische collectie voortgekomen.

“Al heb ik dat stiekem altijd heel leuk gevonden.”

geven en haar heil te zoeken in de journalistiek. Voor

Op de kast staat een beeldje van een saxofonist. Vol

Voor de afgelopen kerst moest zij zelfs wat voorwerk

oma was dat jammer, want die genoot ontzettend

trots vertelt oma dat Emma die cadeau heeft gedaan.

verrichten, omdat de rest van de familie al verder in

van de voorstellingen. “Emma was echt heel goed

Het blijft even stil, maar dan bekent Emma kleur:

de reeks was. Zelf houdt Riet er ook een voorliefde

en haar zien dansen maakt me echt heel trots.

“Daar stonden eerst andere beeldjes, maar die heb

voor dierentuinen op na. Samen met haar man

Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat ze

ik helaas kapot laten vallen.”

bezocht zij talloze diertuinen door heel Europa.

gelukkig is en daarom ben ik blij dat ze journalistiek

Maar zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens en

is gaan studeren.” Met een voldane blik kijkt Riet

Vanuit de woonkamer neemt Riet ons mee naar de

blijft Diergaarde Blijdorp absolute favoriet. Met de

naar Emma en zegt: “Ik ben de meest trotse oma

logeerkamer, een plek met karakter. Behang was in

verjaardag van oma wordt er nog ieder jaar een

die er bestaat.”

die ruimte altijd een overbodige luxe. Dat zou toch

bezoek aan de dierentuin gebracht, want ach,

maar dof afsteken tegen de kleurrijke tekeningen

“Oma’s zijn er om te verwennen. Opvoeden doen je

van Emma en haar zusje, die daar op de muur

ouders maar.”

schitteren.

PADUAAN #2 DE KOELKAST VAN

DE KOELKAST VAN

NOA VAN OOSTROM De 22-jarige Noa van Oostrom (Journalistiek) windt er geen doekjes om: ze houdt van snacken. Het liefst schuift ze iedere avond, met vrienden, een toastje met kaas of een zak Bugles met spuitkaas naar binnen. Tijd om een kijkje te nemen in haar koelkast.

TEKST: RICK PIETERSZ, BEELD: GEKE BOSCH

GEZELSCHAPSDIER “Ik bezwijk echt onder aanbiedingen”, lacht Noa. Bij haar moeder nam ze genoegen met wat er in huis werd gehaald met de wekelijkse boodschappen, maar sinds ze op zichzelf woont, haalt ze graag een voorraad snacks in huis. “Ik vind het gewoon bij de gezelligheid horen: met vrienden op de bank, toastjes met truffelspread en brie op tafel en een theetje drinken.” Wat Noa het liefst eet? Bugles met spuitkaas. “Of kaas überhaupt, eigenlijk”, voegt de blondine lachend toe.

Als ze een kaassoort moet kiezen om voor de rest van haar leven te eten, is het antwoord snel duidelijk: gorgonzola. “Dat verveelt écht nooit!”

SNACKQUEEN De inhoud van haar koelkast zou ze niet per se een guilty pleasure noemen. “Dat ik van eten houd is ook geen geheim, ik doe er bijvoorbeeld niet stiekem over.” Wel is ze bewust van het feit dat het snacken een dagelijks fenomeen aan het worden is. “Dan denk ik bij mezelf: No, dat stuk brie had niet in één keer op gehoeven.” Als we Noa een aantal prangende dilemma’s voorschotelen, kan ze nauwelijks kiezen. “Ik heb wel mijn voorkeuren, maar ik lust best veel.” Het blijkt een soort weerspiegeling van haar koelkast: van Red Band winegums tot olijven. De koelkast staat er vol mee. Voor 2020 is Noa’s goede voornemen om kaas te minderen. Waarom?

Iedere student komt gemiddeld drie kilo per jaar aan. Zelf zou ze niet zo snel haar snackgedrag veranderen. “Ik vind lijnen zó stom!”

WAKKER WORDEN! Liever wordt ze helemaal niet wakker gemaakt, maar als ze dan tóch een gerecht moet kiezen: truffelrisotto. “Wel met kaas!”, voegt ze snel toe. Al gauw komt ze erachter dat het hier niet bij blijft. “Risotto met gorgonzola mag trouwens ook.

Oh, en truffelpasta. Nou ja, eigenlijk alles met truffel en kaas.”

23

PADUAANMAGAZINE