Luim

Iaatste vers werd door Teunis Pasterkamp in de bijeenkomst van 24 november 1940 voorgelezen. Het gaat over een arme weduwe uit Savoye, die haar zoontje naar Holland stuurt om daar schoorsteenveger te worden. Na een moeilijke tocht komt de jongen in Amsterdam, waar hij aanvankelijk bittere armoede lijdt. Maar na lang en hard werken kan hij met zijn gespaarde geld naar huis terugkeren. Daar treft hij zijn moeder volkomen verzwakt en ziek aan.

Luim

Overigens waren het niet alleen kommer en kwel die in de voordrachten van Obadja de boventoon voerden. Zeven gedichten waren komisch van aard. Toch speelde een ervan -Naar de natuurvan de negentiende-eeuwer De Genestet zich uitgerekend op een kerkhof af. Het begint zo:

Ik zie een grafgedolven op het kerkhof te Bloemendaal, de lijkbaar stoat te wachten vlakbij het kerkportaal...

Het aardige versje gaat over kinderen die op het kerkhof aan het spelen zijn, vlak voordat een begrafenis begint. Klaas Keuter droeg het tijdens de samenkomst op 10 november 1932 voor. Ook bijbelse figuren konden zowaar een bron voor een grappig rijmwerkje zijn. Zo liet Willem Schraal (de oudere) in de vergadering van 15 maart 1931 David en Goliath horen. Het eerste coupletje is als volgt:

Er leefde in vroeger tijd een reus, die had een Filistijnschen neus. Men noemde hem reus Goliath, hij was gevreesd in land en stad.

Leuk waren ook llet hooge weiland - de op rijm gezette Kamper ui over de koe die langs de toren omhoog gehesen wordt De inspektie, De weg naar het station en De aanhaling. Hierover verderop meer. Ook bij dit thema komt duidelijk de veranderde belangstelling en stemming tijdens de bezettingsjaren tot uiting. In deze periode werden de toehoorders slechts een keer op een luimige voordracht vergast en wel in de bijeenkomst van 12 februari 1942. Andries Pasterkamp las toen Laurillards Een mtttige knecht voor. Kort gezegd komt de inhoud hierop neer: Jan krijgt van zijn baas opdracht kledingstukken in een grote koffer te stouwen. Hij heeft daar geen zin in en hij weet zijn werkgever

102