De voordrachten naar thema ingedeeld

Achtereenvolgens traden op Roelof Oost met Daniel in de Leeuwenkuil, Jan Pereboom met Hagar en Ismael, Willem Schraal (de oudere) met De dorpsdominee en als laatste Klaas Koffeman met Irene.

De voordrachten naar thema ingedeeld

Hoewel de notulenschriften weinig houvast bieden om de herkomst van de voorgedragen verzen en stukjes proza op te sporen, is het mij dankzij vele hulpvaardige handen niettemin gelukt van de 98 genoemde titels 64 te achterhalen. Om inzicht te krijgen in de aard van de belangstelling van de Obadjanen heb ik ze over elf thema’s verdeeld. Gezien het ongewisse karakter van de zoektocht - hoe uitgebreid deze ook geweest is - geef ik het resultaat met een zeker voorbehoud. De lezer moet rekening houden met de volgende omstandigheid. Bij thema’s die voor veel dichters aantrekkelijk waren om over te schrijven, is niet altijd met zekerheid uit te maken welk gedicht bij welke dichter hoort. Hoeveel verzen zijn er niet, waarin de lof op de moeder bezongen wordt? In de Nederlandstalige poezie is dat minstens een honderdtal, waarvan Willem de Merode er alleen al vier op zijn naam heeft staan. Dat De moeder, die in het verslag van 8 januari 1933 genoteerd staat, het gedicht van Geerten Gossaert is geweest, neem ik op gezag van oud-leden en van kenners van de cultuur van de jongelingsverenigingen aan. Op grand van ditzelfde gezag ga ik er ook vanuit, dat het vers Het Kruis - voorgelezen in de bijeenkomst van 6 november 1932 - het geesteskind van de bekende Reveilman Isaac da Costa was. Een gelijknamig gedicht ontsprong overigens ook aan de dichterlijke ader van Ten Kate.

Net als bij de rubrieken van de opstellen is ook de ordening van de voordrach¬ ten naar thema’s niet sluitend. Zo heb ik het gedicht Te laat vanwege de dramatische inhoud gevoegd bij het thema ellende, armoede en dood. Er is echter iets voor te zeggen om het op te nemen in de categorie onderen en jongeren, want evenals in het bovengenoemde vers De moeder gaat het ook hier om iemand die als een verloren zoon beschouwd kan worden. Ondanks deze beperkingen, geeft onderstaand staatje voldoende duidelijk aan waarop de belangstelling van de Obadjanen zich richtte. Omdat anders dan bij de opstellen uit de titels van de gedichten en verhalen niet zonder meer is af te leiden tot welk thema zij gerekend moeten worden, heb ik alleen de gevonden voordrachten opgenomen. Aangezien meerdere thema’s maar enkele titels bevatten, geef ik alleen daar een uitsplitsing naar tijdvak waar de verschillen in het oog springen.

95