KIDS L VE DRAG

By Jennifer Hopelezz

m het grote publiek bang te maken voor LHBTIQ+’ers kan men altijd terugvallen op een oude vertrouwde tactiek, namelijk beweren dat ze op hun kostbare kinderen azen. Laten we daarom eens en voor altijd duidelijk maken dat homoseksualiteit absoluut niets met pedofilie te maken heeft. Maar waarom zou je je eigenlijk druk maken om feiten wanneer zelfbenoemde rechtvaardigen hun eigen ‘alternatieve waarheid’ verspreiden?

Het was dus slechts een kwestie van tijd voordat een nieuwste angstcampagne

To scare the public about queer people, you can always rely on the good ol’ tactic of claiming that gays are out to snatch their precious kids. It’s like a timeless horror flick. Now, let’s get one thing straight: homosexuality has absolutely nothing to do with pedophilia. But why bother with facts when you have the self-proclaimed righteous spread their own “alternative facts”?

Ozich zou richten op dragevenementen met kinderen. Drag Queen Story Time is een doelwit geworden voor protesterende groepen die met hun hooivorken zwaaien om ze te laten stoppen. Die protesten hebben zelfs het grootstedelijke Rotterdam bereikt, waar Story Time onder leiding van Ma’MaQueen het doelwit is. Het verbod op dragevenementen met kinderen, zoals in Tennessee, heeft zich verspreid naar nog vijf

RUPAUL, ZE

GAAN JOU BINNENKORT OOK AANPAKKEN!

So, it was only a matter of time before the latest scare campaign zeroed in on drag events involving children. Drag Queen Storytimes have become a target for groups who protest, wave their pitchforks, and try to shut them down.

Those protests have even reached Rotterdam, with Storytimes led by Ma’MaQueen being singled out. Montana has now banned Storytimes all together. Banning all drag events andere staten. De Amerikaanse staat Montana heeft Story Time al verboden Ze negeren echter totaal dat de meeste kinderen dol zijn op drag.

De herstory van Drag Story Time Drag Story Time is een kinderevenement dat in 2015 voor het eerst is gestart door auteur en activiste Michelle Tea met als doel lezen en diversiteit te bevorderen. Deze evenementen vinden meestal plaats in openbare bibliotheken. Dragqueens lezen er kinderboeken voor, meestal voor kinderen van 3-11 jaar. Hun doel? Het bevorderen van diversiteit, inclusiviteit en tolerantie. Volgens mij hebben ouders nog steeds het recht om te beslissen wat het beste voor hun kind is. Als ouders denken dat hun lieverdjes een geweldige with child attendees, originating in Tennessee has spread to five more US states - it’s only time before it goes global.

Shame that most kids love drag. Let’s stroll down herstory lane. Drag Queen Storytimes started in 2015 in San Francisco by activist Michelle Tea. These events, mostly held in public libraries, are fun and educational, featuring drag queens reading children’s books, typically for kids aged 3-11. Their goal? To promote diversity, inclusivity and tolerance. tijd zullen hebben met een dragqueen, laat ze dan! Ain’t nobody gotta tell ya what you gotta do, zoals J.Lo zegt.

Now, last time I checked, parents have the right to decide what’s best for their own spawn. As right-wing nuts say, it’s “parental rights,” people! If parents think their mini munchkins will have a fabulous time at a drag show, then let them! “Ain’t nobody gotta tell ya what you gotta do” as J.Lo says.

Kinderen hebben een mateloze fantasie. Ze geloven in pratende dieren, denkbeeldige vrienden of vriendinnetjes en eenhoorns. We foppen ze met de Kerstman, de Paashaas en de Tandenfee. Sommige ouders sturen hun kinderen zelfs naar twijfelachtige schoonheidswedstrijden voor kinderen! In hoeverre dat pedagogische verantwoord is, weet ik niet. Kinderen zijn dol op glitter, verkleden zich graag en geven belachelijke shows waarbij volwassenen hun levenskeuzes in twijfel trekken. Maar nu zijn diezelfde volwassenen die de wilde fantasieën van hun kinderen omarmen aan het demonstreren tegen Drag Story Time. Ze doen alsof het einde der tijden nadert. Waarom? Omdat de persoon die voorleest –o jee, wat verschrikkelijk - een man in een jurk is! Dat wordt oppassen, RuPaul, ze gaan jou binnenkort ook aanpakken!

Kids have incredible imaginations. They believe in talking animals, imaginary friends, and unicorns. We fool them with Santa Claus, Easter Bunny and Tooth Fairy. Some even send their kids to questionable Children’s Beauty Pageants! And guess what? They adore glitter, dressing up, and putting on ridiculous shows that make adults doubt their life choices.

But now, these same adults who cheer on

Beschuldigingen

Laten we dus hun beschuldigingen eens nader bekijken. Ze schreeuwen leuzen als “Stop met het rekruteren van onze kinderen.” Menen jullie dat echt? Denken jullie dat we een leger van mini dragqueens aan het smeden zijn om het patriarchaat omver te werpen? Persoonlijk kan ik nauwelijks mijn wimpers recht krijgen, laat staan een revolutie leiden tegen de kapitalistische machtsstructuur. In de VS wordt de vergelijkbare kreet “No to grooming kids” vaak gebruikt in dergelijke protesten. Hoewel ik persoonlijke verzorging (grooming, maar dan in de ‘doorsneebetekenis’) heel belangrijk vind en denk dat het ook belangrijk is voor kinderen, bedoelen ze dat natuurlijk niet. Grooming impliceert een soort hersenspoeling waardoor hun kinderen opeens gay zouden worden en rijpgemaakt om door homo’s te worden gebruikt their kids’ wild imaginations are picketing Drag Storytimes and acting like doomsday approaches. Why? Because the person reading is - gasp- a man in a dress! Watch out RuPaul, they’ll be after you soon too!

So, let’s unpack their accusations. “Stop recruiting kids!” they scream. Seriously? Do they think we’re plotting an army of mini drag queens to overthrow the patriarchy? Personally, en misbruikt. Oh, en laten we de strijdkreet “ Stop seksualisering. Bescherm blanke kinderzielen” van rechtsextremistische transhaters niet vergeten. Maar alleen de ‘blanke’ kinderzielen dus.

Maar onthoud: lachen, liefde en glitter maken de wereld een betere plek, ondanks de haatzaaiers en extremisten. Dus blijf stralen, mede-dragperformers, en verspreid plezier en vreugde! Wat is het leven immers zonder een beetje glitter en glamour?

I can barely get my eyelashes on straight, let alone lead a revolution against the capitalist power structure.

And then there’s the chant “No to grooming kids!” While I appreciate personal grooming, and think it’s also important for kids, I don’t think that’s precisely their intention. (On a related note, I would suggest hairdressers of the world unite and reclaim the term before it’s too late.)

Oh, and let’s not forget the battle cry “Stop pushing a radical agenda!” You got us there! We drag queens are indeed promoting a radical agenda - it’s called acceptance. Scandal!

Despite the haters and fearmongers, remember that laughter, love and glitter make the world a better place. So keep shining, fellow drag artists, spreading fun and joy. After all, what’s life without a little sparkle?

door Dolly Bellefleur

In mijn ouderlijk huis hing aan een keukenmuur een wandtegeltje met de tekst

Doch dyn plicht en lit de lju mar rabje

Voor degene die geen LOI-cursus Fries heeft gevolgd. Dit betekent vrij vertaald: ‘doe wat je wil, de mensen kletsen toch wel’.

Zo werd vrijheid mij vanaf mijn prille jeugd met de paplepel ingegoten. ‘Gewoon jezelf durven zijn’ was thuis het devies. Soms kwam die boodschap indirect. Grijs draaide mijn vader bijvoorbeeld het plaatje van ‘De nozem en de non’. Dit lied van Cornelis Vreeswijk verwoordde papa’s grote afschuw van schijnheiligheid. Want hoe mooi de liefde tussen de nozem en de non aanvankelijk begon, het eindigde door het geroddel en de achterklap van die o zo brave en keurige goegemeente.

Dankzij juffrouw Janssen en de kapelaan maakte de politie er een einde aan

Want ze liepen namelijk zomaar op het gras

En de politie zei dat dat verboden was

Ons hele huis hing trouwens vol met wijze wandtegelteksten. Ging ik naar het toilet voor een grote of kleine boodschap dan kreeg ik deze boodschap op de koop toe:

‘In de rechtszaal van het geweten wordt voortdurend zitting gehouden’.

In de woonkamer hield ‘It is met sizzen net to dwaen’, te vertalen als ‘Praatjes vullen geen gaatjes’, mij dagelijks bij de les.

Door deze alom aanwezige spreuken is er een enorm verantwoordelijkheidsgevoel bij me

‘ingeramd’. Ik ben niet louter voor mijn eigen plezier op deze aardkloot. Ik moet vooral ook een bijdrage leveren aan een betere wereld. Gecombineerd met de onvoorwaardelijke liefde van mijn ouders is zo de basis gelegd voor mijn latere missie als Frau Antje van het Verkeerde Kantje en mijn lijfspreuk ‘Laat liefde regeren’. ‘Of je nu homo, hetero, lesbisch, transgender bent of (b)i? Let’s be family and celebrate diversity!’ Een boodschap die ik ook graag ‘predik’ als ik scholen bezoek om met leerlingen te discussiëren over onderwerpen als pesten, discriminatie en anders zijn.

Als kind heb ik letterlijk aan den lijve ondervonden hoe het voelt om te worden gepest omdat je anders bent dan de rest. Ik werd niet alleen uitgescholden maar kreeg ook te maken met fysiek geweld. Met mijn gesprekken op scholen hoop ik kinderen ervan bewust te maken wat voor enorme impact pesten heeft. Ook nog heel lang na je schooltijd. Verder wil ik hen vooral ook aansporen zichzelf te zijn.

De inspirerende ontmoetingen met die jongeren geven mij nog altijd hoop voor de toekomst. Zij lijken vooral net als ik de verschillen te willen vieren.

Iedereen is anders

Daarin zijn we gelijk

Niet tegen- maar medestanders

Samen zijn we vindingrijk

Volkomen gelijkwaardig

Gaan we samen aan de slag

Iedereen is eigenaardig

Maar daarin schuilt juist de kracht!

Toch zakt de moed mij de laatste tijd ook wel eens in de pumps. Ik maak mij grote zorgen over het toenemend geweld tegen de LHBT+ gemeenschap. De afgelopen maanden ontving ik veel haatmail en zelfs doodsbedreigingen in verband met voorleessessies voor kinderen. Why tell me why? In een wereld die steeds meer dreigt te polariseren zal ik tot de laatste snik de liefde laten regeren!

Leve de zachte krachten

In een wereld die verhardt

Bestrijd elke haatgedachte

Door te spreken vanuit je hart

Hooghakkend,

Dolly Bellefleur

door Patrick La Lau

‘In From The Side” gaat over Mark (Alexander Lincoln) die zich onlangs aangesloten heeft bij de South London Stags, een inclusieve rugbyclub. In zijn privéleven gaat het wat minder goed. Mark zit In een disfunctionele relatie met Richard, een man die ouder is dan Mark zelf en veel in het buitenland is voor werk. Daarnaast is Richard er nooit voor Mark als hij hem nodig heeft en komt hij nooit kijken bij zijn rugbywedstrijden of

Door de eenzaamheid en het gebrek aan de aanwezigheid van liefde en genegenheid voelt Mark zich al snel aangetrokken tot de eveneens bezette Warren (Alexander King), een doorgewinterde speler uit het eerste team, die een langdurige relatie heeft met zijn teamgenoot John.

Wanneer een reeks gebeurtenissen tijdens een uitwedstrijd leiden tot een dronken sfeer begint er tussen Mark en Warren ongewild een romantische affaire die ze maar met moeite kunnen verbergen voor hun partners en teamgenoten. Als hun geheim zich begint te ontrafelen worden de loyaliteit en kameraadschap op de proef gesteld. Vanaf het eerste moment dat de twee mannen elkaar zagen spat de interesse en de nieuwsgierigheid van het scherm af. De makers hebben de zoektocht naar echte pure liefde en het hebben van een potje stevige seks met iemand waar je je toe aangetrokken voelt goed weten te verfilmen. De intieme scenes brengen op realistische en prachtige wijze de aantrekkingskracht en liefde tussen de twee heren in beeld.

“ In From The Side” is een gevoelig verhaal over een verboden liefde en het vinden van een groep waar je thuishoort. Deze twee thema’s staan centraal in deze pure, krachtige en realistische film.

“In From The Side” is de debuutfilm van Matt Carter. Hij koos voor het thema rugby omdat rugby een rijke en uitbreide cultuur heeft

‘In From The Side”: “Ik ben al acht jaar betrokken bij inclusief rugby als speler, coach en scheidsrechter. Rugby heeft een rijke en uitgebreide cultuur die te weinig is onderzocht op film. Ik had een sterk gevoel dat dit naar een breder publiek moest worden gebracht in de hoop om het publieke profiel van ‘inclusieve’ sportclubs en hun voordelen voor de samenleving te vergroten. Er is vaak discussie over het concept van mannelijkheid rond sport -vooral bij rugby. Er wordt aangenomen dat omdat rugby erg fysiek is, het inherent “toxisch” mannelijk moet zijn. In deze film richt zich op deze vooringenomenheid aan, door veel voorkomende stereotypen van homoseksuele mannen in de sport aan te pakken en hoe het gezonde, niet-toxische mannelijkheid kan gedijen in deze omgeving. Een uitdrukking vaak gehoord in de rugby gemeenschap is ‘rugby familie’: het komt echt neer op het diepe gevoel van gemeenschap en broederlijke saamhorigheid dat de sport kan geven. Ik wilde dat dit een hoofdthema in

”Het was een belangrijke beslissing, al vroeg genomen, dat we geen ‘coming out’ of homofobie verhaallijnen zouden hebben. Het is veel te gemakkelijk om deze als bronnen van dramatische conflicten in homofilms op te voeren. De film geeft een andere en frisse kijk op sport en geaardheid.”

De film houdt de kijker vast, kiezen de mannen uiteindelijk voor elkaar en verlaten ze hun partners? Of heeft het lot iets anders in petto voor deze twee stoere mannen? Ben jij ook zo benieuwd geworden? In From The Side is vanaf 27 juli te zien in de filmtheaters.

Mark wordt gespeeld door Alexander Lincoln

Alexander Lincoln is een Engelse acteur en schrijver. Hij is bij miljoenen bekend van zijn doorbraakrol in ITV’s hit Britse soap Emmerdale, waar hij de onvergetelijk slechte Jamie Tate speelde. Recentelijk was hij te zien in BBC’s Everything I know About Love. Momenteel werkt hij samen met Mark Rylance in Inland. Andere credits van Alex zijn rollen in de films Philiphobia, Infinite en As I Am. In januari 2023 gaf Alexander aan niet straight te zijn, naar aanleiding van een Tweet en gaf aan zowel tot mannen als vrouwen aangetrokken te zijn.

De rol van Warren wordt vertolkt door Alexander King. Alexander King is een Britse acteur in opkomst.

Andere rollen voor Alexander zijn onder andere toneeluitvoeringen van Kenickie in Grease en Riff in West Side Story. Hij heeft onlangs ook een rol gefilmd in een onafhankelijke thriller Charlotte, geregisseerd door Georgia Conlan en Martin Hardwick. In From The Side is Alexanders debuut in een hoofdrol in een speelfilm.

Kijk voor meer informatie op de website van www.cinemien.nl

Fotografie Eveline Renaud

Hartjesdag was een feestdag die op de derde maandag in augustus in Haarlem, Bloemendaal en delen van Amsterdam werd gevierd. Waarschijnlijk is het in de Middeleeuwen ontstaan en is de naam een verbastering van ‘hertjesdag’.

Het zou een feestdag zijn geweest waarop door het gewone volk op herten mocht worden gejaagd. Iets dat de rest van het jaar alleen aan de adel was voorbehouden. De vangst werd op straat geroosterd en daarbij werd zoveel mogelijk gedronken. Bij het feest hoorden activiteiten als vuurwerk afsteken en verkleedpartijen.

De eeuwenoude traditie werd in 1997 nieuw leven ingeblazen. Het evenement ontwikkelde zich tot een kleurrijk Crossdressing Carnaval dat dit jaar voor de 25ste keer wordt georganiseerd. Vanwege dit zilveren jubileum wordt er dit jaar extra feestelijk uitgepakt. Op

Hey let’s be gay

Can’t you feel the brand new day

When birds of different feathers

All hens and cocks

Live happily together in colourful frocks...

Hartjesdag was a holiday celebrated on the