Diyalog Avrasya №18

Page 1

da

ÖÊÂÍ‚‡ðڇθÌ˚È ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÍÛθÚÛðÌÓ-ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚È ÊÛð̇Π/ 3 ayl›k uluslararas› düflünce ve kültür dergisi

ISSN: 1302-5686

BCP SAMPLE

diyalog avrasya

Türkiye fiyat› 7.500.000 TL. 7.50 YTL.

da éÒÂ̸ / Güz 2005

diyalog avrasya

18

ÑðÂ‚Ó ÏËð‡ ‰Îfl ÇÒÂÎÂÌÌÓÈ Dünyaya bar›fl a¤ac›

18



da

Editör

ꉇÍÚÓð

Diyalog kap›s›ndan bar›fl 6 ÑˇÎÓ„ – ‚ð‡Ú‡ Í ÏËðÛ àÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚È ‚Á„Îfl‰ Entelektüel Bak›fl

diyalog avrasya

Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó: ÏÌÓ„ÓÒÚÓðÓÌÌËÈ ÒÓ˛Á 8 Çok yönlü birlik: Avrasyac›l›k

àÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚È ‚Á„Îfl‰ Entelektüel Bak›fl

ÄÎÂÍÒÂÈ å‡Î‡¯ÂÌÍÓ: èðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó 16 ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇: ̇˜‡ÎÓ ÔÛÚË Aleksey Malaflenko: Büyük Ortado¤u Projesi: Yolun bafl› ÄãÖäëÄçÑê èéãÖôìä / ALEKSANDR POLEfiUK

ÄÅÑìåÄãàä çõëÄçÅÄÖÇ / ABDUMAL‹K NISANBAYEV

“Diyalog ‘evet’le bafllar” DA dergisi bir Diyalog Avrasya Platformu yay›n›d›r. Üç ayl›k uluslararas› düflünce ve kültür dergisi Yayg›n Süreli Yay›n

‹mtiyaz Sahibi: Fon Da Ajans Hizm. San ve Tic. Afi. ad›na Erkam Tufan AYTAV Sayfa Editörü Genel Koordinatör: Ali TOKUL

Yaz› ‹flleri Müdürü Yay›n Editörü: Nevval SEV‹ND‹

Sorumlu Yaz› ‹flleri Müdürü: Cengiz fi‹MfiEK

Yazar-Bafldan›flman: Mustafa ARMA⁄AN

Yaz› ‹flleri Müdür Yard›mc›s› Liliya YAK‹MOVA

Rusça Redaktörleri Aleksandr POLEfiUK, Marina MELAN‹NA

ÉãÄÇçÄü íÖåÄ/DOSYA êˆÂÔÚ ‰Îfl ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl ÏËð‡: ˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË Bar›fl›n reçetesi: Etik de¤erler

Alan Editörleri: Siyaset Bilimi: Büflra ERSANLI Sosyoloji: Ümit MER‹Ç Kültür: Cemal UfiAK Ekonomi: Kadir D‹KBAfi Dan›flma Kurulu: ANAR, (Azerbaycan), Abifl KEK‹LBAYEV, Muhtar fiAHANOV (Kazakistan), Cengiz AYTMATOV (K›rg›zistan), Rostislav B. RIBAKOV (Rusya Federasyonu), Halil ‹NALCIK, Kemal KARPAT, fierif MARD‹N, ‹lber ORTAYLI, Halit REF‹⁄, Mete TUNÇAY (Türkiye)

Yay›n Kurulu: Arnavutluk Cevahir S‹PAH‹

Moldova Petr DEL‹BALTOV, Boris MARIAN

Azerbaycan Bahtiyar VAHAPZADE, Arif EMRAHO⁄LU, ‹sa HAB‹PBEYL‹, Tevfik ‹SMA‹LOV

Romanya Mihail MIRON

Bosna Hersek Enes PEL‹D‹JA Gürcistan Giuli ALASAN‹A, Tamaz GAMKREL‹DZE, Ramaz Buba KHOT‹VAR‹, Nona GAMBAfi‹DZE, Tato LASHIfiV‹L‹ Kazakistan fierhan MURTAZA, Nurlan OROZAL‹N, Olcas SÜLEYMENOV K›rg›zistan Temirbek AKMATAL‹YEV, K›yas MOLDOKASIMOV

«ÇÂÚ‚¸ β·‚Ë» ‚ ˆÂÌÚð ÏËð‡ 24

Rusya Federasyonu Mihail MEYER, Dimitriy VASILIYEV, Meri TR‹FONENKO, (Da¤›stan: Murtzali DUGRICILOV, Tataristan: ‹lfak ‹BRAG‹MOV, Razil VALEYEV, Baflk›rdistan: Ravil BIKBAYEV) Tacikistan Muminflo KANOATOV Türkiye Mehmet ALTAN, Toktam›fl ATEfi, Beflir AYVAZO⁄LU, Ege CANSEN, Talat Sait HALMAN, Mehmet Ali KILIÇBAY, Niyazi ÖKTEM, Avni ÖZGÜREL, Mehmet SARAY, Edibe SÖZEN,

33

ÑˇÎÓ„ ÔðÓÚË‚ ÚÂððÓð‡ Teröre karfl› diyalog ÇÄÑàå ÑõòäÄçí VAD‹M DIfiKANT

Ukrayna Vladimir KAZAR‹N, ‹smail KER‹MOV, Viktor KODUN, Pavlo ZAGREBELN‹Y

40

Yaz›lar›n sorumlulu¤u yazarlar›na aittir, dergiyi ba¤lamaz. Yönetim Koordinatörü: ‹smail Birol KONUK Rusya Federasyonu Koordinatörü: Ali Sami YILDIRIM Ankara Koordinatörü: Faruk ERB‹LG‹N Reklam: Nedim Ç‹VR‹LL‹ (reklam@da.com.tr) Abone ve Da¤›t›m: Leyla SAKA (abone@da.com.tr) Görsel Tasar›m: Murat ACAR Tercümeler: Tamara GREBENN‹KOVA

46

Bask›: Apa-Uniprint Ömerli Köyü Mevkii, Had›mköy-‹stanbul Tel: 0 212 798 28 40

Türkiye’de fiyat›: 7.50 YTL/7.500.000 TL KKTC’de fiyat›: 8.50 YTL/8.500.000 TL. Y›ll›k abone bedeli: 28 YTL/28 milyon TL, ö¤renciler için: 25 YTL/25 milyon TL Avrupa: 30 EURO, ABD: 35 USD Abone hesap numaralar›: Asya Finans fiiflli fiubesi, TL: 5-186593-1 USD: 186593-2 EURO: 186593-7 www.da.com.tr • da@da.com.tr

ÉÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl Ë Ô·ÌÂÚ‡ð̇fl ˝ÚË͇ Küreselleflme ve evrensel etik îÄêïÄÑ åÄåÖÑéÇ FERHAD MAMEDOV

Yönetim Yeri, ‹mtiyaz Sahibi ve Sorumlu Müdür Adresi: Cumhuriyet Cad. No: 209/4 Harbiye-‹stanbul/Türkiye Tel: +90 (212) 232 17 51 Faks: +90 (212) 231 82 34

Temsilcilikler: Arnavutluk-Makedonya-Romanya-Bosna Hersek-Türkiye +90 (212) 232 17 51 Azerbaycan (azerbaycan@da.com.tr) (412) 98 2346 Gürcistan (gurcistan@da.com.tr) (99532) 934376 Kazakistan (kazakistan@da.com.tr) (73272) 581571 K›rg›zistan (kirgizistan@da.com.tr) (996312) 665838 Moldova (moldova@da.com.tr) (37322) 233608 Mo¤olistan (mogolistan@da.com.tr) 0034 29 66 32 54 63 Nahç›van (nahcivan@da.com.tr) (994) 502 12 02 17 Rusya Federasyonu (rusya@da.com.tr) (095) 5141383 Da¤›stan (dagistan@da.com.tr) (8722) 650066 Tataristan (tataristan@da.com.tr) (8432) 381847 Baflkurdistan (baskurdistan@da.com.tr) (996312)665838 Tuva (tuva@da.com.tr) (39422) 51884 Novosibirsk (novosibirsk@da.com.tr) (3832) 211767 Tacikistan (tacikistan@da.com.tr) (992) 372249183 Türkmenistan (turkmenistan@da.com.tr) (99312) 396795 Ukrayna (ukrayna@da.com.tr) (38044) 2686406

66 Terörizm bulafl›c› ve ac›mas›z bir tohumdur íÂððÓðËÁÏ – ÒÂÏfl, ÒÓ‰Âðʇ˘Â ÁÎÓ SAHAG MAfiALYAN ëÄïÄä åÄòÄãúüç

Türkmenistan Cemil YILDIZ

Makedonya Enver ÇEL‹K Mo¤olistan Ts. DAfiDANDOV

Dünyan›n merkezine “Sevgi A¤ac›”

äÂÌ‡Ì É˛ðÒÓÈ: «å˚» – ÒÛ˘ÌÓÒÚ¸ Ö‚ð‡ÁËË Kenan Gürsoy: “Biz” Avrasya’n›n özüdür ûãàü òÖïåÖíéÇÄ YUL‹YA fiEHMETOVA

52

60

ÇÁ‡ËÏÓÓ·Ó„‡˘ÂÌËÂ Í‡Í ˝ÎËÍÒËð ÊËÁÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ Paylafl›m, medeniyetin hayat iksiridir

72 7. yüzy›ldan adalet ve ço¤ulculuk miras›

Medine Vesikas› ç‡ÒΉˠÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚË Ë ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁËfl VII ‚Â͇

å‰ËÌÒÍÓ ëӄ·¯ÂÌËÂ

AL‹ BULAÇ / Äãà ÅìãÄó

80 Maria Gutsalo: Hoflgörü yolunda imtihan: terörizm å‡ðËfl ÉÛˆ‡ÎÓ: ùÍÁ‡ÏÂÌ Ì‡ ÔÛÚË Í ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË: ÚÂððÓðËÁÏ

Ö.ë. éåÄêéÇ / E.S. OMAROV

CENG‹Z fi‹MfiEK ÑÜÖçÉàá òàåòÖä

Birlikte yaflama tecrübesi: Hatay ï‡Ú‡È: ÓÔ˚Ú ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓ„Ó ÔðÓÊË‚‡ÌËfl

84 ÑˇÎÓ„, Ë ÚÓθÍÓ ‰Ë‡ÎÓ„! Diyalog, sadece diyalog!

ABDULLAH ÖZYURT ÄÅÑìããÄï éáöûêí

ãàÄ åÖãàäàòÇàãà L‹A MEL‹K‹fiV‹L‹


àÒÚÓðËfl

Tarih

ä‡Ê‰‡fl ̇ˆËfl „Óð‰ËÚÒfl Ò‚ÓÂÈ ËÒÚÓðËÂÈ 88 Her millet kendi tarihiyle iftihar eder ûãÄâ òÄåàãéÉãõ / YULAY fiAM‹LO⁄LU

äÛθÚÛð‡

da

Kültür

çÂÔË҇̇fl ËÒÚÓðËfl: ÛÍð‡ËÌÒÍË 107 ̇ðÓ‰Ì˚ ÏÂÎÓ‰ËË Yaz›s›z bir tarih: Ukrayna Halk fiark›lar› ìãúüçÄ ÅÄìäéÇÄ / ULYANA BAUKOVA

diyalog avrasya

ÑˇÎÓ„ ̇˜Ë̇ÂÚÒfl Ò «‰‡» ÜÛð̇Π«ÑÄ» – ËÁ‰‡ÌË è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl ÖÊÂÍ‚‡ðڇθÌ˚È ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÍÛθÚÛðÌÓ-ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚È ÊÛð̇Î

ì˜ð‰ËÚÂÎË: éÚ ËÏÂÌË Äé «îÓÌ Ñ‡ ÄʇÌÒ ïËÁÏ. ë‡Ì. ‚ íˉÊ.» ùðÍ‡Ï íÛÙ‡Ì ÄÈÚ‡‚ Ë çÂÍÓÏÏÂð˜ÂÒ͇fl Óð„‡ÌËÁ‡ˆËfl «îÓ̉ ÒÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ð‡Á‚ËÚ˲ ñÂÌÚð‡ ‚ÓÒÚÓ˜ÌÓÈ ÎËÚÂð‡ÚÛð˚ êÓÒÒËÈÒÍÓÈ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ·Ë·ÎËÓÚÂÍË»

íð‡‰ËˆËË

Gelenekler

èð‡Á‰ÌËÍ Ì‡ ‚Ò˛ ÓÒÚ‡‚¯Û˛Òfl ÊËÁ̸ 111 Hayat boyu devam eden bayram ûãàü èÄãàñ, Åéêàë åÄêàÄç / YUL‹YA PAL‹TS, BOR‹S MAR‹AN

ÉÓðÓ‰ Ë „ÓðÓʇÌÂ

Kent ve Kentliler

ÉÂÌÂð‡Î¸Ì˚È ‰ËðÂÍÚÓð: ÄÎË íéäìã

É·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð: ç‚‚‡Î¸ ëÖÇàçÑà

éÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌ˚È ð‰‡ÍÚÓð: ÑÊÂÌ„ËÁ òàåòÖä

É·‚Ì˚È ÍÓÌÒÛθڇÌÚ: åÛÒÚ‡Ù‡ ÄêåÄÉÄç

á‡Ï. ð‰‡ÍÚÓð‡: ãËÎËfl üäàåéÇÄ

ꉇÍÚÓð˚ ðÛÒÒÍËı ÚÂÍÒÚÓ‚: ÄÎÂÍ҇̉ð èéãÖôìä, å‡ðË̇ åÖãÄçúàçÄ ê‰‡ÍÚÓð˚ ÓÚ‰ÂÎÓ‚: èÓÎËÚË͇: ÅÛ¯ð‡ ùêëÄçãõ CÓˆËÓÎÓ„Ëfl: ìÏËÚ åÖêàó KÛθÚÛð‡: ÑÊÂχθ ìòÄä ùÍÓÌÓÏË͇: 䇉Ëð ÑàäÅÄò

‹stanbul: Kültürler ve Uygarl›klar Befli¤i 92 ëڇϷÛÎ – ÍÓÎ˚·Âθ ÍÛθÚÛð Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ

äÓÌÒÛθڇÚË‚Ì˚È ÒÓ‚ÂÚ: ÄçÄê (ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì), ķ˯ äÖäàãúÅÄÖÇ, åÛıÚ‡ð òÄïÄçéÇ (ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì), óËÌ„ËÁ ÄâíåÄíéÇ (ä˚ð„˚ÁÒÚ‡Ì), êÓÒÚËÒ·‚ êõÅÄäéÇ (êÓÒÒËÈÒ͇fl î‰Âð‡ˆËfl), ï‡ÎËθ àçÄãÑÜàä, äÂχθ äÄêèÄí, òÂðËÙ åÄêÑàç, àθ·Âð éêíÄâãõ, ï‡ÎËÚ êÖîàÉ, åÂÚ íìçóÄâ (íÛðˆËfl)

TAL‹P KÜÇÜKCAN / íÄãàè äìóìäÑÜÄç

ê‰ÍÓÎ΄Ëfl:

äÛθÚÛð‡

Kültür

Kültürün renkli ziyafet sofras›: Yemek 117 ꇉۄ‡ ÍÛθÚÛð: ÍÛÎË̇ðÌ˚ Úð‡‰ËˆËË NEVVAL SEV‹ND‹ / çÖÇÇÄãú ëÖÇàçÑà

íð‡‰ËˆËË

Gelenekler

Äη‡ÌËfl ÑÊ‚‡ıËð ëèÄïõâ

åÓΉӂ‡ ÅÓðËÒ åÄêàAç, èÂÚð ÑÖãàÅÄãíéÇ

ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì ŇıÚËflð ÇÄïÄÅáÄÑÖ, ÄðËÙ ùåêÄïéÉãì, àÒ‡ ïÄÅàÅÅÖâãà, íÓÙËÍ àëåÄàãéÇ

êÛÏ˚ÌËfl åËı‡ËÎ åàêéç

ÅÓÒÌËfl-ÉÂðˆÂ„Ó‚Ë̇ ùÌÂÒ èÖãàÑàÑÜÄ ÉðÛÁËfl ÉËÛÎË ÄãÄëÄçàÄ, í‡Ï‡Á ÉÄåäêÖãàÑáÖ, ê‡Ï‡Á ÅÛ·‡ äïéíàÇÄêà, çÓ̇ ÉÄåÅÄòàÑáÖ, í‡ÚÓ ãÄëïõòÇàãà ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì òeðı‡Ì åìêíÄáÄ, çÛðÎ‡Ì éêéáÄãàç, éÎÊ‡Ò ëìãÖâåÖçéÇ

åËÒÚ˘ÂÒÍËÈ Í‡Î¸flÌ 98 Mistik nargile ÄãÖäëÄçÑê èéãÖôìä / ALEKSANDR POLEfiUK

ä˚ð„˚ÁÒÚ‡Ì íÂÏËð·ÂÍ ÄäåÄíÄãàÖÇ, ä˚flÒ åéãÑéäÄëõåéÇ å‡Í‰ÓÌËfl ùÌ‚Âð óÖãàä åÓÌ„ÓÎËfl ñ‰ẨÓðÊ ÑÄòÑéçÑéÇ

äÌËÊÌÓ ӷÓÁðÂÌËÂ

Kitabiyat

Baykan Sezer’in sosyoloji 121 kitab› Rusçada íðÛ‰ ÔÓ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË Å‡È͇̇ ëÂÁÂð‡ ̇ ðÛÒÒÍÓÏ flÁ˚Í 鷢ÂÒÚ‚Ó

Toplum

ä˚ð„˚ÁÒÚ‡Ì – ̇¯ ðÓ‰ÌÓÈ ‰ÓÏ! 102 Evimiz, K›rg›zistan! çìêÉìã àëÄÖÇÄ / NURGÜL ‹SAYEVA

àÌÙÓðχˆËfl-çÓ‚ÓÒÚË

‹nfo-Haber

ꇉÓÒÚ¸ ‰Ë‡ÎÓ„‡ ‚ åÓΉӂ 122 Moldova’da diyalog sevinci åÖïåÖí áéê äÄü / MEHMET ZOR KAYA

êÓÒÒËÈÒ͇fl î‰Âð‡ˆËfl ÑÏËÚðËÈ ÇÄëàãúÖÇ, åËı‡ËÎ åÖâÖê, åÂðË íêàîéçÖçäé, åÛðÚ‡Á‡ÎË ÑìÉêàóàãéÇ (ч„ÂÒÚ‡Ì), ê‡ÁËθ ÇÄãÖÖÇ, àÎ¸Ù‡Í àÅêÄÉàåéÇ (í‡Ú‡ðÒÚ‡Ì), ꇂËθ ÅàäÅÄÖÇ (Ň¯ÍÓðÚÓÒÚ‡Ì) 퇉ÊËÍËÒÚ‡Ì åÛÏËÌ¯Ó äÄçéÄíéÇ íÛðˆËfl íÓÍÚ‡Ï˚¯ ÄíÖò, ůËð ÄâÇÄáéÉãì, ù„ ÑÜÄçëÖç, ÅÛ¯ð‡ ùêëÄçãõ, í‡Î‡Ú ë‡ËÚ ïÄãåÄç, åÂıÏÂÚ ÄÎË äõãõóÅÄâ, çËflÁË éäíÖå, åÂıÏÂÚ ëÄêÄâ, ç‚‚‡Î¸ ëÖÇàçÑà, ìÏËÚ åÖêàó íÛðÍÏÂÌËcÚ‡Ì ÑÊÂÏËθ âõãÑõá ìÍð‡Ë̇ 臂ÎÓ áÄÉêÖÅÖãúçõâ, ÇËÍÚÓð äéÑìç, Ç·‰ËÏËð äÄáÄêàç, àÒχËÎ äÖêàåéÇ

éÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ Á‡ ÒÚ‡Ú¸Ë, ÓÔÛ·ÎËÍÓ‚‡ÌÌ˚ ‚ ÊÛð̇ÎÂ, ÌÂÒÛÚ ‡‚ÚÓð˚ ĉÏËÌËÒÚð‡ÚÓð ÔÓ ıÓÁflÈÒÚ‚Û: àÒχËÎ ÅËðÓÎ äéçìä äÓÓð‰Ë̇ÚÓð ÊÛð̇· ‚ êî: ÄÎË ë‡ÏË âõãÑõêõå á‡Ï. ÍÓÓð‰Ë̇ÚÓð‡ ‚ êî: ùð‰Ó„‡Ì éáÑÖåàê äÓÓð‰Ë̇ÚÓð ÊÛð̇· ‚ ÄÌ͇ðÂ: î‡ðÛÍ ùêÅàãúÉàç êÂÍ·ÏÌ˚È ÓÚ‰ÂÎ: ç‰ËÏ óàÇêàããà éÚ‰ÂΠχðÍÂÚËÌ„‡: ãÂÈ· ëÄäÄ ÑËÁ‡ÈÌÂð: åÛð‡Ú ÄÑÜÄê èÂð‚Ӊ˜ËÍ: í‡Ï‡ð‡ ÉêÖÅÖççàäéÇÄ Ä‰ðÂÒ: Cumhuriyet Cad. No: 209/4 Harbiye-Istanbul/Turkiye íÂÎ: +90 212 232 17 51 î‡ÍÒ: +90 212 231 82 34 èð‰ÒÚ‡‚ËÚÂθÒÚ‚‡: êÓÒÒËÈÒ͇fl î‰Âð‡ˆËfl (rusya@da.com.tr) (095) 5141383 ч„ÂÒÚ‡Ì (dagistan@da.com.tr) (8722) 621242 í‡Ú‡ðÒÚ‡Ì (tataristan@da.com.tr) (8432) 381847 Ň¯ÍÓðÚÓÒÚ‡Ì (baskurdistan@da.com.tr) (996312) 665838 TÛ‚‡ (tuva@da.com.tr) (39422) 51884 çÓ‚ÓÒË·ËðÒÍ (novosibirsk@da.com.tr) (3832) 211767 ìÍð‡Ë̇ (ukrayna@da.com.tr) (38044) 2906217 åÓΉӂ‡ (moldova@da.com.tr) (37322) 716944 ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì (azerbaycan@da.com.tr) (412) 981724 åÓÌ„ÓÎËfl (mogolistan@da.com.tr) 0034 29 66 32 54 63 ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì (kazakistan@da.com.tr) (73272) 581571 ä˚ð„˚ÁÒÚ‡Ì (kirgizistan@da.com.tr) (996312) 665838 퇉ÊËÍËÒÚ‡Ì (tacikistan@da.com.tr) (992) 372249183 íÛðÍÏÂÌËÒÚ‡Ì (turkmenistan@da.com.tr) (99312) 396795 ÉðÛÁËfl (gurcistan@da.com.tr) (99532) 934376 Äη‡ÌËfl-å‡Í‰ÓÌËfl-êÛÏ˚ÌËfl-ÅÓÒÌËfl-ÉÂðˆÂ„Ó‚Ë̇-íÛðˆËfl (+90 212) 2406198 èÓ‰ÔËÒÌÓÈ Ë̉ÂÍÒ: Ë̉ÂÍÒ 83156 ä‡Ú‡ÎÓ„ èðÂÒÒ‡ êÓÒÒËË ÜÛð̇Π«ÑÄ» Á‡ð„ËÒÚðËðÓ‚‡Ì ‚ åËÌËÒÚÂðÒÚ‚Â ÔÓ ‰ÂÎ‡Ï Ô˜‡ÚË, ÚÂÎÂð‡‰Ëӂ¢‡ÌËfl Ë Òð‰ÒÚ‚ χÒÒÓ‚˚ı ÍÓÏÏÛÌË͇ˆËÈ êÓÒÒËÈÒÍÓÈ î‰Âð‡ˆËË ë‚ˉÂÚÂθÒÚ‚Ó Ó ð„ËÒÚð‡ˆËË: èà ‹ 77-5826 ÓÚ 07.12. 2000 Ç êÓÒÒËË Ë ÒÚð‡Ì‡ı ëçÉ ˆÂ̇ ‰Ó„Ó‚Óð̇fl www.da.com.tr • da@da.com.tr


ꉇÍÚÓð Editör

Diyalog kap›s›ndan bar›fl

ÑˇÎÓ„ – ‚ð‡Ú‡ Í ÏËðÛ

“G

«ê

ülü güzel gösteren yan›ndaki papatyalar›n çoklu¤udur” der bir Kore atasözü. Baflka çiçeklerle kar›flmadan gülün güzelli¤ini de anlayamazs›n›z. Hepimiz çeflitlilik içinde yaflaman›n erdeminden söz ediyoruz bugün. Çünkü ne kadar farkl› dil, kültür, ›rk ve din varsa dünya o kadar renkli ve nefes al›nabilir bir mekana dönüflür. DA platformu Moskova’da bunu herkese gösteren bir etkinlik sergiledi. “Terörden Evrensel Eti¤e: Dinler ve Bar›fl” konulu foruma dünyan›n her yerinden farkl› inanç, din, renk ve kültürde insan Moskova’ya akt›. Dom Soyuzov’un kolonlu salonunda sahnede yer alan ruhani liderler gönül yüceli¤i, sevgi ve erdemin temsilcisi olarak halk› selamlad›. Liderlerini yan yana oturmufl, el s›k›fl›rken gören iman sahipleri de birbirlerinin s›rtlar›n› s›vazlad›lar mutlaka. Dinler kadar inançlar›n da kendine yer buldu¤u forumda birbiriyle ilk kez sohbet edenler, Budizm’le sufizm üzerine tart›flanlar salonlar› flenlendirdi. Sahnede her biri bir din ve inanc› simgeleyen renkli atk›lar›yla gençler gelece¤in farkl› olaca¤›n› müjdeler gibiydi. Büyük ve kalbimiz gibi kolay k›r›labilir camdan kürenin içine her ruhani liderin kendi ülke topra¤›n› dökmesi vatan sevgimizi ateflledi. Topraklar birbirine kar›flt›kça birbirimizle sözlerimiz de kar›flt› ve çokluktan birli¤e vard›k. Vara vara insana ve bar›fla geldi yolumuz. ‹ncecik bir zeytin a¤ac› fidan›n› el birli¤iyle o topra¤a diken ruhaniler hepimizin bar›fla ihtiyac›n›n alt›n› çizdiler. Diyalog olmadan bar›fl hayal bile edilemezdi. Toprak topra¤a, yürek yüre¤e kar›fl›nca bar›fl bir gelin gibi süzülerek aram›za kar›flt›. Terör bu gelinin sal›nd›¤› yerlerde kanl› ellerini gizlemek zorunda kalacakt›r. Platform’un Dönem Baflkan› Profesör ‹lber Ortayl› forumun aç›l›fl›n› “Din, bar›fl demek. Her din bar›fl için kurulmufltur.” sözleriyle yapt›. Hiçbir medeniyet ahlaki de¤erleri saymaks›z›n bir medeniyet olarak ifade edilemez. Ortak de¤erler etraf›nda birleflmek için yaflad›¤›m›z ça¤ bizi ça¤›r›yor. Ona kulak vermeliyiz. “Dünya dinleri, bizim neslimizde kaç›n›lmaz tarihî bir sorumlulukla karfl› karfl›yad›r. Ya kendi oluflturduklar› medeniyetlerin çat›flma k›v›lc›m› ya da onlar›n kucaklaflan kollar› olacaklar›n›n bilincine varm›fllard›r. Yarat›c› düflünce geçmifle çivilenip kalmakla de¤il, ondan gerekli dersleri al›p bugünü iyi kavrayarak gelece¤e haz›rlanmakla olur.” diyen Sahag Maflalyan (Ermeni Ortodoks Kilisesi Ruhani Meclis ‹kinci Baflkan›) hepimizin içinden geçene efllik eder gibi. Bugün ortak de¤erler etraf›nda birleflmenin tam zaman›d›r. ‹nsanl›k bunu iyi de¤erlendirirse öncelikle Avrasya’da bar›fla giden kap›y› aralam›fl olaca¤›z. Yeter ki kendi kendimizi unutmam›fl, kendi kültürümüzden vazgeçmifl ve kendimize yabanc›laflm›fl olmayal›m. ‹nsanl›¤›n üretti¤i ahlak ve de¤erler felsefi temellerimiz aç›s›ndan bu say›da tart›fl›l›yor. Bunu daha çok tart›flmak zorunday›z ve ortakl›k kurmal›y›z. Dindarl›kla kindarl›¤› kar›flt›ranlara karfl› durman›n baflka yolu yok. “‹slâmî terörizmden bahsedildi¤inde çok k›z›yorum. ‹slâm’›n neresinde teröre temel teflkil edebilecek bir fley bulabilirsiniz ki? Böyle bir fley yoktur. Bu nedenle her çeflit terörizm anti ‹slâm, anti H›ristiyanl›k, anti Hinduizmdir çünkü kutsal ö¤ütün aksine hareket etmektedirler.” diyen fiarkiyat Enstitüsü Müdürü Rostislav Borisoviç Ribakov entelektüel yaklafl›m›n önemini belirtiyor. Hayat›, insan› ve “O”nu seven bizler sadece sevgiyle ellerimizi birlefltirdik. Sevelim ki sevilelim… Nevval Sevindi Yay›n Editörü

ÓÁÛ ‰Â·˛Ú ÔðÂÍð‡ÒÌÓÈ ÓÍðÛʇ˛˘Ë Â ðÓχ¯ÍË», – „Ó‚ÓðËÚ ÍÓðÂÈÒ͇fl ÔÓÒÎӂˈ‡. ç ·Û‰¸ ‰ðÛ„Ëı ˆ‚ÂÚÓ‚, ÚðÛ‰ÌÓ ·˚ÎÓ ·˚ ÔÓÌflÚ¸ ÌÂÔÓ‚ÚÓðËÏÓÒÚ¸ ðÓÁ˚. ë„ӉÌfl Ï˚ „Ó‚ÓðËÏ Ó ‰Ó·ðÓ‰ÂÚÂÎË ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ‚ÌÛÚðË ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËfl. óÂÏ ·Óθ¯Â flÁ˚ÍÓ‚, ÍÛθÚÛð, ̇ˆËÈ Ë ðÂÎË„ËÈ – ÚÂÏ Íð‡ÒӘ̠ÏËð Ë ËÌÚÂðÂÒÌ ÊËÁ̸. àÏÂÌÌÓ ˝ÚÓ Ë ÔðÓ‰ÂÏÓÌÒÚðËðÓ‚‡Î ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÙÓðÛÏ, Ôðӂ‰ÂÌÌ˚È è·ÚÙÓðÏÓÈ ÑÄ ‚ åÓÒÍ‚Â. ç‡ ÙÓðÛÏ, ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌ˚È ÚÂÏ «éÚ ÚÂððÓð‡ Í Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍÂ: êÂÎË„ËË Ë ÏËð», Ò˙Âı‡ÎËÒ¸ β‰Ë ÒÓ ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡, Ë ‚Ò ÓÌË Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÎË Ò‡Ï˚ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ ̇ðÓ‰˚, ‚ÂðÓ‚‡ÌËfl, ÍÛθÚÛð˚. èð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ¯ÂÒÚË ð‡ÁÌ˚ı ðÂÎË„ËÈ Ë ‚ÂðÓ‚‡ÌËÈ Ò ˜ËÒÚ˚Ï ÒÂð‰ˆÂÏ Ë ÔÓÏ˚Ò·ÏË ÔðË‚ÂÚÒÚ‚Ó‚‡ÎË „ÓÒÚÂÈ ÙÓðÛχ ÒÓ ÒˆÂÌ˚ äÓÎÓÌÌÓ„Ó Á‡Î‡ ÑÓχ ëÓ˛ÁÓ‚. èÓÒΉӂ‡ÚÂÎË ˝ÚËı ðÂÎË„ËÈ, Á‡ÔÓÎÌË‚¯Ë Á‡Î, ÒÓ ÒÔÓÍÓÈÌÓÈ ð‡‰ÓÒÚ¸˛ ‚ÓÒÔðËÌflÎË ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡. ÇÔÂð‚˚ ÙÓðÛÏ ÒÓ·ð‡Î Ú‡ÍÓÈ ¯ËðÓÍËÈ ÒÔÂÍÚð Û˜‡ÒÚÌËÍÓ‚, ÏÌÓ„Ë ËÁ ÍÓÚÓð˚ı ‚ÒÚð˜‡ÎËÒ¸ ‚ÔÂð‚˚Â, ‡ ÒÔÓð˚ Ë Òð‡‚ÌÂÌË ·Û‰‰ËÁχ Ë ÒÛÙËÁχ Ôðˉ‡ÎË ÌÂÁ‡·˚‚‡ÂÏ˚È ÓÚÚÂÌÓÍ ÔðÓËÒıÓ‰fl˘ÂÏÛ. ÑÂÚË ‚ ð‡ÁÌÓˆ‚ÂÚÌ˚ı ¯‡ðÙ‡ı, ÒËÏ‚ÓÎËÁËðÓ‚‡‚¯Ëı ð‡ÁÌ˚ ðÂÎË„ËË, ÌÂÒÎË ‚ Á‡Î ·Î‡„Û˛ ‚ÂÒÚ¸ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÏËð Ó·flÁ‡ÚÂθÌÓ ÒÚ‡ÌÂÚ ÎÛ˜¯Â. êÂÎË„ËÓÁÌ˚ ÎˉÂð˚ ‚Ò ‚ÏÂÒÚ Á‡ÔÓÎÌËÎË ÁÂÏÎÂÈ, ÔðË‚ÂÁÂÌÌÓÈ ËÁ ð‡ÁÌ˚ı Û„ÓÎÍÓ‚ Ô·ÌÂÚ˚, ÒÚÂÍÎflÌÌ˚È ¯‡ð, ıðÛÔÍËÈ, Í‡Í Ì‡¯Ë ÒÂð‰ˆ‡. ùÚÓÚ ðËÚۇΠð‡Á·Û‰ËΠ̇¯Ë Ô‡ÚðËÓÚ˘ÂÒÍË ˜Û‚ÒÚ‚‡. ëϯ‡Î‡Ò¸ ÁÂÏÎfl Ë Òϯ‡ÎËÒ¸ ̇¯Ë „ÓÎÓÒ‡, ̇¯Â ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁË Ôð‚ð‡ÚËÎÓÒ¸ ‚ ‰ËÌÒÚ‚Ó. ò‡„ Á‡ ¯‡„ÓÏ Ì‡¯ ÔÛÚ¸ ÔðË‚ÂÎ Ì‡Ò Í ÏËðÛ Ë ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ. ëÓÓ·˘‡ ‰ÛıÓ‚Ì˚ ÎˉÂð˚ ÔÓÒ‡‰ËÎË ‚ ÁÂÏβ ÚÓÌÂ̸ÍÛ˛ ‚ÂÚÓ˜ÍÛ ÓÎË‚˚, ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛ‚, ˜ÚÓ ÏËð ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏ ‚ÒÂÏ Ì‡Ï. ÅÂÁ ‰Ë‡ÎÓ„‡ Ó ÏËðÂ Ë Ï˜ڇڸ Ì ÔðËıÓ‰ËÚÒfl. ëϯ‡Î‡Ò¸ ÁÂÏÎfl, ÒÓ‰ËÌËÎËÒ¸ ÒÂð‰ˆ‡, Ë ÏËð Ôð‰ÒڇΠÔÂð‰ ̇ÏË ‚ Ó·ð‡Á ‰Ó΄Óʉ‡ÌÌÓÈ ‰Â‚˚. í‡Ï, „‰Â ÒÚÛÔËÚ ÌÓ„‡ ˝ÚÓÈ ‰Â‚˚, ÚÂððÓðÛ Ì ·Û‰ÂÚ ÏÂÒÚ‡. Ç ÔðË‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ðÂ˜Ë Ôð‰Ò‰‡ÚÂÎfl è·ÚÙÓðÏ˚ ÑÄ àθ·Âð‡ éðÚ‡ÈÎ˚ ÔðÓÁ‚Û˜‡ÎË Ú‡ÍË ÒÎÓ‚‡: «êÂÎË„Ëfl – Á̇˜ËÚ ÏËð. èÓfl‚ÎÂÌË ðÂÎË„ËÈ ÌÂÔÓÒð‰ÒÚ‚ÂÌÌÓ Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ÏËðÓÏ». ã˛·‡fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ̇Á˚‚‡ÂÚÒfl Ú‡Í ·Î‡„Ó‰‡ðfl Ò‚ÓËÏ Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï ˆÂÌÌÓÒÚflÏ. 燯 ‚ÂÍ ÔðËÁ˚‚‡ÂÚ ‚ÒÂı Ì‡Ò Ó·˙‰ËÌËÚ¸Òfl ‚ÓÍðÛ„ Ó·˘Ëı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. ëÚÓËÚ ÔðËÒÎÛ¯‡Ú¸Òfl Í ˝ÚÓÏÛ ÔðËÁ˚‚Û. «Ç ̇ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl ̇ ÏËðÓ‚˚ı ÍÓÌÙÂÒÒËflı ÎÂÊËÚ ÒÂð¸ÂÁ̇fl ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸, Ë Ì‡¯Â ÔÓÍÓÎÂÌË ̇ÍÓ̈-ÚÓ ÓÒÓÁ̇ÎÓ, ˜ÚÓ ðÂÎË„Ëfl ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡Ú¸ ËÎË ËÒÍðÓÈ, ËÁ ÍÓÚÓðÓÈ ð‡Á„Óð‡˛ÚÒfl ÍÓÌÙÎËÍÚ˚, ËÎË ÓÒÌÓ‚ÓÈ, ̇ ÍÓÚÓðÓÈ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó Ó·˙‰ËÌËÚÒfl ‚ ÏËðÂ Ë Î˛·‚Ë… í‚Óð˜ÂÒÍËÈ ÔÓ‰ıÓ‰ Ì‚ÓÁÏÓÊÂÌ ‚ ÒÎÛ˜‡Â ·ÂÒÒÏ˚ÒÎÂÌÌÓ„Ó ÍÓÔËðÓ‚‡ÌËfl ÔðÓ¯ÎÓ„Ó. çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ËÁ‚ÎÂ͇ڸ ËÁ ÔðÓ¯ÎÓ„Ó ÛðÓÍË, ÓÒÏ˚ÒÎË‚‡Ú¸ ̇ÒÚÓfl˘ÂÂ Ë „ÓÚÓ‚ËÚ¸Òfl Í ·Û‰Û˘ÂÏÛ», – Óڂ˜‡˛Ú ̇¯ËÏ ˜Û‚ÒÚ‚‡Ï ÒÎÓ‚‡ Ôð‰Ò‰‡ÚÂÎfl ëÓ‚ÂÚ‡ Ò‚fl˘ÂÌÌÓÒÎÛÊËÚÂÎÂÈ ÄðÏflÌÒÍÓÈ ‡ÔÓÒÚÓθÒÍÓÈ ˆÂðÍ‚Ë íÛðˆËË ë‡ı‡Í‡ 凯‡Î¸fl̇. ç‡ÒÚ‡ÎÓ ‚ðÂÏfl Ó·˙‰ËÌflÚ¸Òfl ‚ÓÍðÛ„ Ó·˘Ëı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. ÖÒÎË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ÒÏÓÊÂÚ ‚ÓÒÔÓθÁÓ‚‡Ú¸Òfl ˝ÚËÏ ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÏ ¯‡ÌÒÓÏ, ‚ÓÁÏÓÊÌÓ, ‚ð‡Ú‡ Í ÏËðÛ ÔðËÓÚÍðÓ˛ÚÒfl ËÏÂÌÌÓ ‚ Ö‚ð‡ÁËË. É·‚ÌÓÂ, ˜ÚÓ·˚ Ï˚ Ì Á‡·˚‚‡ÎË Ò·fl, ÓÚÍÛ‰‡ Ï˚ Ôð˯ÎË Ë „‰Â ̇¯Ë ÍÓðÌË. Ç ˝ÚÓÏ ÌÓÏÂð Ï˚ Ò ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÈ ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl ÔÓÔ˚Ú‡ÎËÒ¸ ‚Á„ÎflÌÛÚ¸ ̇ Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ Ë ˆÂÌÌÓÒÚË, ÒÓÁ‰‡ÌÌ˚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚ÓÏ. å˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ÔÓ‰ðÓ·ÌÂÂ Ë ˜‡˘Â Ó·ÒÛʉ‡Ú¸ ˝ÚË ‚ÓÔðÓÒ˚ Ë ÒÓÚðÛ‰Ì˘‡Ú¸. ÑðÛ„Ó„Ó ÒÔÓÒÓ·‡ ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÚ¸ ÚÂÏ, ÍÚÓ ÔÛÚ‡ÂÚ ‚ÂðÛ Ò ÌÂÚÂðÔËÏÓÒÚ¸˛, ÌÂÚ. íÓ˜ÍÛ ÁðÂÌËfl ̇ۘÌÓÈ ËÌÚÂÎÎË„Â̈ËË ‚˚ð‡Ê‡˛Ú ÒÎÓ‚‡ ‰ËðÂÍÚÓð‡ àÌÒÚËÚÛÚ‡ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÂÌËfl êÄç ÔðÓÙÂÒÒÓð‡ êÓÒÚËÒ·‚‡ ê˚·‡ÍÓ‚‡: «åÂÌfl ÁÎËÚ, ÍÓ„‰‡ „Ó‚ÓðflÚ Ó· ËÒ·ÏÒÍÓÏ ÚÂððÓðËÁÏÂ. ɉ ‚ ËÒ·Ï ‚˚ ̇ȉÂÚ ӷÓÒÌÓ‚‡ÌË ÚÂððÓðËÁχ? çÂÚ Ú‡Ï ˝ÚÓ„Ó. èÓ˝ÚÓÏÛ Î˛·ÓÈ ÚÂððÓðËÁÏ – ‡ÌÚËËÒ·ÏÒÍËÈ, ‡ÌÚËË̉ÛËÒÚÒÍËÈ, ‡ÌÚËıðËÒÚˇÌÒÍËÈ, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ÓÌ Ë‰ÂÚ ÔðÓÚË‚ Á‡Ôӂ‰ÂÈ». ã˛·fl˘Ë քÓ, ÊËÁ̸ Ë Î˛‰ÂÈ, Ï˚ ÒÓ‰ËÌËÎË Ì‡¯Ë ðÛÍË Î˛·Ó‚¸˛. ч‚‡ÈÚ β·ËÚ¸, ˜ÚÓ·˚ ·˚Ú¸ β·ËÏ˚ÏË! ç‚‚‡Î¸ ë‚ËÌ‰Ë É·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð



àÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚È ‚Á„Îfl‰ Entelektüel Bak›fl

Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó:

ÏÌÓ„ÓÒÚÓðÓÌÌËÈ ÒÓ˛Á Çok yönlü birlik:

Avrasyac›l›k Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ÔðËÁ̇ÂÚ Ôð‡‚‡ Ë ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË Í‡Ê‰Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡ Ö‚ð‡ÁËË ‚ ÒÓÒÚ‡‚ ‰ËÌÓ„Ó „‡ðÏÓÌ˘ÂÒÍÓ„Ó ˆÂÎÓ„Ó – ÏÌÓ„Ó̇ðÓ‰ÌÓÈ Ì‡ˆËË. Avrasyac›l›k, Avrasya’da yaflayan bütün halklar›, sahip olduklar› hak ve özellikleriyle, bir bütün olarak, uyum içinde “çok halkl› bir millet” olarak kabul eder.

8

Ä·‰ÛχÎËÍ ç˚̷҇‡Â‚

Abdumalik N›sanbayev

èðÓÙÂÒÒÓð, ‡Í‡‰ÂÏËÍ ç‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ‡Í‡‰ÂÏËË Ì‡ÛÍ êÂÒÔÛ·ÎËÍË ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì.

Profesör, Kazakistan Milli Bilimler Akademisi Ö¤retim Üyesi

ë

a¤dafl medeniyet, kültürel-felsefi alanda birçok fikir ve teori ortaya ç›kard›. Kimileri bir bilinmezde kaybolup gitti, kimileri toplum bilincinde sa¤lam bir yer edindi, kimileri ise ortaya ç›kar ç›kmaz silinse de k›sa bir aradan sonra yeni bir güçle toparlan›p tekrar do¤du. Bunlar›n en sonuncusu, “çat›flmalar›n ortadan kald›r›lma flekli olarak” Avrasyac›l›k fikri oldu. Avrasyac›l›k, Avrasya’da yaflayan bütün halklar›, sahip olduklar› hak ve özellikleriyle, bir bütün olarak, uyum içinde “çok halkl› bir millet” (ya da, L.N. Gumilev’in oldukça eski bir terimini kullanacak olursak, Avrasya süper ›rk›) olarak kabul eder. Bu fikrin ilk kurucular›, çok milletli bir Avrasya’n›n temelinin, maddi kaynaklar ve devlet sevgisi de¤il, maneviyat olmas› gerekti¤inin alt›n› çiziyorlar. Hayat›n, özellikle d›fl yap›s›na yönelmifllik ve bir Bat› icad› olan “devlet” önünde e¤ilme, maneviyat› ve kültürün do¤al yap›s›n› ortadan kald›r›yor. Önce “Avrasyac›l›k” kavram›n›n nas›l olufltu¤unu ve özünü inceleyelim. ‹lk Avrasyac›lar›n eserlerinde Avrasya probleminin hemen hemen bütün yönlerine de¤inilmiflti; co¤rafî, tarihî, politik… Buna ra¤men doktrin, sonuna kadar aç›klanamad›. Avrasya kelimesi de çift anlaml› bir flekilde kald›: Avrasyac›lara göre ya Avrupa ve Asya gibi “üçüncü” bir dünya, ya da bu ikisinin Asya kaynakl› bir sentezi fleklinde anlamland›r›ld›. ‹lk Avrasyac›l›kta Bat› tipi devlet sevgisinin elefltirisi sonraki Avrasyac›l›kta giderek, öncelikle Sovyet

Ó‚ðÂÏÂÌ̇fl ˝ÔÓı‡ ÔÓðӉ˷ ÏÌÓÊÂÒÚ‚Ó Ë‰ÂÈ Ë ÚÂÓðËÈ ÍÛθÚÛðÓ-ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓ„Ó ı‡ð‡ÍÚÂð‡. é‰ÌË ËÁ ÌËı ‰‡‚ÌÓ Í‡ÌÛÎË ‚ Ì·˚ÚËÂ, ‰ðÛ„Ë Á‡ÌflÎË ÔðÓ˜ÌÓ ÏÂÒÚÓ ‚ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÏ ÒÓÁ̇ÌËË, ‡ ÚðÂÚ¸Ë, ‰‚‡ ÔÓfl‚Ë‚¯ËÒ¸ ̇ Ò‚ÂÚ, Ò̇˜‡Î‡ ·˚ÒÚðÓ Û¯ÎË ‚ ÚÂ̸, ÌÓ ÒÔÛÒÚfl „Ó‰˚ Á‡fl‚ËÎË Ó ÒÂ·Â Ò ÌÓ‚ÓÈ ÒËÎÓÈ. ä ˜ËÒÎÛ ÔÓÒΉÌËı ÔðË̇‰ÎÂÊËÚ Ë Â‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl Í‡Í ÙÓðχ ð‡Áð¯ÂÌËfl ÔðÓÚË‚Óð˜ËÈ. Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ÔðËÁ̇ÂÚ Ôð‡‚‡ Ë ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË Í‡Ê‰Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡ Ö‚ð‡ÁËË ‚ ÒÓÒÚ‡‚ ‰ËÌÓ„Ó „‡ðÏÓÌ˘ÂÒÍÓ„Ó ˆÂÎÓ„Ó – ÏÌÓ„Ó̇ðÓ‰ÌÓÈ Ì‡ˆËË (ËÎË, ÂÒÎË ËÒÔÓθÁÓ‚‡Ú¸ ·ÓΠÔÓÁ‰ÌËÈ ÚÂðÏËÌ ã.ç. ÉÛÏË΂‡, – «Â‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÒÛÔÂð˝ÚÌÓÒ‡»). èð˘ÂÏ ðÓ‰Ó̇˜‡Î¸ÌËÍË ˝ÚÓÈ Ë‰ÂË ÔÓ‰˜ÂðÍË‚‡ÎË, ˜ÚÓ ÓÒÌÓ‚‡ÌËÂÏ ÏÌÓ„Ó̇ˆËÓ̇θÌÓÈ Â‚ð‡ÁËÈÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ÏÓÊÂÚ Ë ‰ÓÎÊ̇ ·˚Ú¸ ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚ¸, ‡ Ì χÚÂðˇθ̇fl ·‡Á‡ Ë „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÓÔÓÍÎÓÌÌ˘ÂÒÚ‚Ó. é·ð‡˘ÂÌÌÓÒÚ¸ Í ÒÛ„Û·Ó ‚̯ÌËÏ ÙÓðÏ‡Ï ÊËÁÌÂÛÒÚðÓÈÒÚ‚‡ Ë ÔðÂÍÎÓÌÂÌË ÔÂð‰ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÓÏ – ËÁÓ·ðÂÚÂÌË Á‡Ô‡‰ÌÓÂ, Ë ÓÌÓ, ÔÓ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û, Ë„ÌÓðËðÛÂÚ ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚ¸ Ë Ò‡ÏÓ·˚ÚÌÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ. èðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ð‡ÒÒÏÓÚðËÏ ÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌËÂ Ë ÒÛ˘ÌÓÒÚ¸ ÔÓÌflÚËfl «Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó». Ç ÚðÛ‰‡ı ÔÂð‚˚ı ‚ð‡ÁËȈ‚ ·˚ÎË Á‡ÚðÓÌÛÚ˚ Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚Ò ‡ÒÔÂÍÚ˚ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓÈ ÔðÓ·ÎÂχÚËÍË – „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍËÈ, ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÈ, ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËÈ, ÌÓ ‰ÓÍÚðË̇ Ú‡Í Ë Ì ·˚· ÔðÓflÒÌÂ̇ ‰Ó ÍÓ̈‡. Ñ‚ÛÒÏ˚ÒÎÂÌÌ˚Ï ÓÒÚ‡‚‡ÎÓÒ¸ Ë Ò‡ÏÓ ÔÓÌflÚË «Ö‚ð‡ÁËfl»: ÓÌÓ ÓÁ̇˜‡ÎÓ Û Â‚ð‡ÁËȈ‚ ÚÓ «ÚðÂÚËÈ» ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ Í Ö‚ðÓÔÂ Ë ÄÁËË

Ç


ÏËð, ÚÓ Ëı ÒËÌÚÂÁ, Ôð˘ÂÏ Ò ÔðÂӷ·‰‡ÌËÂÏ ‡ÁˇÚÒÍÓ„Ó Ì‡˜‡Î‡. äðËÚË͇ Á‡Ô‡‰ÌÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÓÔÓÍÎÓÌÌ˘ÂÒÚ‚‡ ‚ ð‡ÌÌÂÏ Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Â ÔÓÒÚÂÔÂÌÌÓ ÒÏÂÌË·Ҹ ‚ ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Â ·ÓΠÔÓÁ‰ÌÂÏ ÍÛθÚÓÏ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ÒÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó. íÂÏ Ò‡Ï˚Ï Ì ÓÔð‡‚‰‡ÎÓÒ¸ Ê·ÌË ÓÒÌÓ‚‡ÚÂÎÂÈ ‰‚ËÊÂÌËfl ·˚Ú¸ ‚Ì ÔÓÎËÚËÍË, Ë Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó, Í‡Í ËÒÚÓðËÍÓ-„ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒ͇fl ÍÓ̈ÂÔˆËfl, ÒÚ‡ÎÓ ÔðÂ‚ð‡˘‡Ú¸Òfl ‚ ÍÓ̈ÂÔˆË˛ ÔÓ ÔðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚Û „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÛ˛, ‡ ÚÓ Ë ‚ „ÓÎÓ ÔÓÎËÚË͇ÌÒÚ‚Ó. éÚ˜‡ÒÚË Ò ˝ÚËÏË ÔðÓÚË‚Óð˜ËflÏË, ‡ ÓÚ˜‡ÒÚË Ò ¯ËðÓÚÓÈ Ë ÏÌÓ„Ó„ð‡ÌÌÓÒÚ¸˛ Ò‡ÏÓÈ ÔðÓ·ÎÂÏ˚ Ò‚flÁ‡ÌÓ ÚÓ Ó·ÒÚÓflÚÂθÒÚ‚Ó, ˜ÚÓ Ì ÚÓθÍÓ ÚÓ„‰‡, ‚ 20- „Ó‰˚ ïï ‚Â͇, ÌÓ Ë ÚÂÔÂð¸, ‚ ̇˜‡Î ÌÓ‚Ó„Ó Ú˚Òfl˜ÂÎÂÚËfl, Ó̇ Ó͇Á‡Î‡Ò¸ Ó·˙ÂÍÚÓÏ „Óðfl˜Ëı ÒÔÓðÓ‚. èðË ˝ÚÓÏ Í‡Ê‰˚È ËÁ ÒÔÓðfl˘Ëı ÛÒχÚðË‚‡ÂÚ, Í‡Í Ôð‡‚ËÎÓ, Î˯¸ ͇ÍÛ˛-ÚÓ Ó‰ÌÛ ÒÚÓðÓÌÛ ÏÌÓ„Ó‡ÒÔÂÍÚÌÓÈ ÔðÓ·ÎÂÏ˚, Ì ‚ˉfl ÂÂ Í‡Í ˆÂÎÓÂ. í‡Í ̇ÔðËÏÂð, ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ÌÂð‰ÍÓ ÓÚÓʉÂÒÚ‚Îfl˛Ú Ò ÚÓÚ‡ÎËÚ‡ðÌÓÈ Ë‰ÂÓÎÓ„ËÂÈ, Á‡·˚‚‡fl, ÒÍÓθ ‚‡ÊÌÓ Á̇˜ÂÌË Ôðˉ‡ÂÚÒfl ‚ ÌÂÏ ˝ÚÌÓÍÛθÚÛðÌÓÈ Ò‡ÏÓˉÂÌÚ˘ÌÓÒÚË ð‡Á΢Ì˚ı Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ÏÌÓ„Ó̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÒÛÔÂð˝ÚÌÓÒ‡, ‡ Ú‡ÍÊ ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚË, ÍÓÚÓð‡fl ÔðÓÚË‚ÓÔÓÎÓÊ̇ ˉÂÓÎÓ„ËË.

ëÓ˛Á ‚ð‡ÁËÈÒÍËı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ ËÎË ëëëê? ÑðÛ„Ë ÍðËÚËÍË, ‚ÚÓðfl ÔÂð‚˚Ï, ̇Á˚‚‡˛Ú Ì˚̯ÌËÈ ÔðÓÂÍÚ Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÒÓ˛Á‡ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ (ÖÄë) ÔÓÔ˚ÚÍÓÈ ‚ÓÒÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌËfl ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ëÓ˛Á‡. é‰Ì‡ÍÓ ‚ ˝ÚÓÏ ÔðÓÂÍڠ𘸠ˉÂÚ ‚Ó‚Ò ÌÂ Ó ðÂÒÚ‡‚ð‡ˆËË ÒÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó

tipinde olmak üzere, devlet kültü haline gelmifltir. Bununla birlikte bu hareketin kurucular›n›n arzular› politikan›n d›fl›nda kalamad› ve tarihî co¤rafi bir konsept olarak Avrasyac›l›k daha çok jeopolitik bir içeri¤e dönüflerek ç›plak bir politikac›l›k haline geldi. Bunun sadece 1920’li y›llarda de¤il, bugün yeni biny›l›n bafllang›c›nda da s›cak tart›flmalar›n malzemesi olmas›, k›smen yukar›da ifade edilen çeliflkilerle, k›smen de problemin kendi geniflli¤i ve çok yönlülü¤üyle iliflkilidir. Burada bahsedilen taraflardan her biri, meseleyi bir bütün olarak görmeden, çok yönlü olan bu problemin sadece belli bir k›sm›n› ele al›yor. Örne¤in Avrasyac›l›kla, çok halkl› “süper ›rk›n” farkl› temsilcilerine ait kültürel kimliklerin ve totaliter ideolojiye tamamen z›t bir yap›ya sahip maneviyat›n yans›t›ld›¤› unutularak, bu fikir s›k s›k totaliter rejimle ba¤daflt›r›l›yor.

Avrasya Devletler Birli¤i mi, SSCB mi? Di¤er kritikçiler bir öncekileri tekrar ederek, bugünkü Avrasya Devletler Birli¤i (ADB) projesini Sovyetler Birli¤i’ni yeniden canland›rma gayreti olarak de¤erlendiriyorlar. Fakat, bu projede, asla Sovyetler Birli¤i’nin restorasyonu gibi bir fleyden bahsedilmiyor. Çünkü, günümüz flartlar›nda bu imkans›z bir fley. Ayr›ca bireyin etnik- psikolojik birikimi vatandafll›k veya bir partiye dahil olmakla eflanlaml› olmad›¤› gibi, Avrasyac›l›k ve Sovyetçilik de

èÓÌflÚË «Ö‚ð‡ÁËfl» ÓÁ̇˜‡ÎÓ Û Â‚ð‡ÁËȈ‚ ÚÓ «ÚðÂÚËÈ» ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ Í Ö‚ðÓÔÂ Ë ÄÁËË ÏËð, ÚÓ Ëı ÒËÌÚÂÁ, Ôð˘ÂÏ Ò ÔðÂӷ·‰‡ÌËÂÏ ‡ÁˇÚÒÍÓ„Ó Ì‡˜‡Î‡. Avrasyac›lara göre ya Avrupa ve Asya gibi “üçüncü” bir dünya, ya da bu ikisinin Asya kaynakl› bir sentezi fleklinde anlamland›r›ld›.

9


çÂÍÓÚÓð˚ ÍðËÚËÍË Ì‡Á˚‚‡˛Ú Ì˚̯ÌËÈ ÔðÓÂÍÚ Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÒÓ˛Á‡ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ (ÖÄë) ÔÓÔ˚ÚÍÓÈ ‚ÓÒÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌËfl ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ëÓ˛Á‡. Baz› elefltirmenler öncekileri tekrar ederek, bugünkü Avrasya Devletler Birli¤i (ADB) projesini Sovyetler Birli¤i’ni yeniden canland›rma gayreti olarak de¤erlendiriyorlar.

èðÂÁˉÂÌÚ ÄÙ„‡ÌËÒڇ̇ ï‡Ïˉ ä‡ðÁ‡È Ë ÔðÂϸÂðÏËÌËÒÚð íÛðˆËË ê‰ÊÂÔ í‡ÈËÔ ùð‰Ó„‡Ì Afganistan Devlet Baflkan› Hamid Karzai ve Tayyip Erdo¤an

ÒÚðÓfl: Ó̇ ÔÓÔðÓÒÚÛ Ì‚ÓÁÏÓÊ̇ ‚ Ì˚̯ÌËı ÛÒÎÓ‚Ëflı, ÍðÓÏ ÚÓ„Ó, ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó Ë ÒÓ‚ÂÚÒÍÓÒÚ¸ – ‰‡ÎÂÍÓ Ì ÒËÌÓÌËÏ˚, ÔÓ‰Ó·ÌÓ ÚÓÏÛ, Í‡Í ˝ÚÌÓÔÒËıÓÎӄ˘ÂÒÍËÈ ÒÍ·‰ ΢ÌÓÒÚË Ì ÒËÌÓÌËÏ „ð‡Ê‰‡ÌÒÚ‚‡ ËÎË Ô‡ðÚËÈÌÓÈ ÔðË̇‰ÎÂÊÌÓÒÚË. èðÓÂÍÚ ÖÄë ÔðÂÒΉÛÂÚ ÚÓθÍÓ Ó‰ÌÛ ˆÂθ – ̇·‰ËÚ¸ ð‡ÁðÛ¯ÂÌÌ˚ ÚÓð„Ó‚Ó-˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËÂ Ë „·‚ÌÓ – ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍË ҂flÁË. ÇÔðÓ˜ÂÏ, ˉÂfl ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍËı Ò‚flÁÂÈ Ë ðÓ‰ÒÚ‚‡ ̇ðÓ‰Ó‚ Ö‚ð‡ÁËË (‚ ˜‡ÒÚÌÓÒÚË, Ò·‚flÌÒÍËı Ë Ú˛ðÍÓflÁ˚˜Ì˚ı) ÚÓÊ ‚ÓÒÔðËÌËχÂÚÒfl ËÌÓ„‰‡ ÔÓð‡ÁËÚÂθÌÓ ËÒ͇ÊÂÌÌÓ: Ôð‰ÎÓÊÂÌË ‰ðÛÊ·˚ ð‡ÒˆÂÌË‚‡ÂÚÒfl Í‡Í ÔÓÍÛ¯ÂÌË ̇ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌ˚È ÒÛ‚ÂðÂÌËÚÂÚ, ̇ˆËÓ̇θÌÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍÛ˛ ˜ËÒÚÓÚÛ. Ö‚ð‡ÁËÈÒÍËÈ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ Ó·˙fl‚ÎflÂÚÒfl ÔðË ˝ÚÓÏ ‡ÌÚðÓÔÓÎӄ˘ÂÒÍË Û˘Âð·Ì˚Ï. åÓÊÌÓ ·˚ÎÓ ·˚ Ò˜ÂÒÚ¸ ‚Ò ÍÓÌÚðÓ‚ÂðÁ˚ ‚ÓÍðÛ„ Ë ‚ÌÛÚðË Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ ‚ÔÓÎÌ ÌÓðχθÌ˚Ï fl‚ÎÂÌËÂÏ, Ó·˚˜ÌÓÈ ¯ÎËÙÓ‚ÍÓÈ Ë‰ÂË. é‰Ì‡ÍÓ, ‚Ó-ÔÂð‚˚ı, ˝Ú‡ ¯ÎËÙӂ͇, ‚ ˜ÂÏ Ï˚ ÏÓ„ÎË Û·Â‰ËÚ¸Òfl, ÔðË‚Ó‰ËÚ ËÌÓ„‰‡ Í ÓÔ‡ÒÌ˚Ï Íð‡ÈÌÓÒÚflÏ. ÇÓ-‚ÚÓð˚ı, ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl ÓÚð‡Ê‡˛Ú ÚÓθÍÓ ÓÚ‰ÂθÌ˚ ÒÚÓðÓÌ˚, „ð‡ÌË Ò‡ÏÓÈ Ë‰ÂË Í‡Í ÙÓðÏ˚ Ï˚¯ÎÂÌËfl, ͇ʉ‡fl ËÁ ÍÓÚÓð˚ı ‚˚‰‡ÂÚÒfl Á‡  ÒÛ˘ÌÓÒÚ¸. åÂÊ‰Û ÚÂÏ Û‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðËÚ¸Òfl ͇ÍËÏ-ÚÓ Ó‰ÌËÏ, ·ðÓÒ‡˛˘ËÏÒfl ‚ „·Á‡ ‡ÒÔÂÍÚÓÏ ÔðÓ·ÎÂÏ˚ Í‡Í flÍÓ·˚ ‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌÓ ‚‡ÊÌ˚Ï ÌÂθÁfl, Í‡Í ÌÂθÁfl Ó„ð‡Ì˘ËÚ¸Òfl Ë ‡·ÒÚð‡ÍÚÌ˚ÏË ð‡ÒÒÛʉÂÌËflÏË Ó ÏÌÓ„ÓÏÂðÌÓÒÚË Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡. çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ð‡Á„Îfl‰ÂÚ¸ Á‡ ‚ÒÂÏË ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÏË Ì‡ÒÎÓÂÌËflÏË Ë Îӄ˘ÂÒÍËÏË ‡·Âðð‡ˆËflÏË Ë‰ÂË Â ÒÛ˘ÌÓÒÚÌÓ fl‰ðÓ. çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÔðËÈÚË Í ÔÓÌËχÌ˲ ÚÓ„Ó ÒðÂÁ‡ ÔðÓ·ÎÂÏ˚, ÍÓÚÓð˚È fl‚ÎflÂÚÒfl ÙÛ̉‡ÏÂÌڇθÌ˚Ï Ë ÓÔð‰ÂÎfl˛˘ËÏ ‚Ò ‰ðÛ„ÓÂ. ÉÓ‚Óðfl flÁ˚ÍÓÏ ÙËÎÓÒÓÙËË, ̇Òڇ· ÔÓð‡ ‰Îfl ‚˚ð‡·ÓÚÍË ÍÓÌÍðÂÚÌÓ„Ó ÔÓÌËχÌËfl ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ Í‡Í Â‰ËÌÒÚ‚‡ ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁÌ˚ı ‡·ÒÚð‡ÍÚÌ˚ı ÓÔð‰ÂÎÂÌËÈ (ëÏ.: ç˚̷҇‡Â‚ Ä., äÓΘ˄ËÌ ë. Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó – ÏÂÚ‡ÙÓð‡ ·Óθ¯Ó„Ó fl‚ÎÂÌËfl // å˚Òθ. 1997. ‹ 10. ë. 93.).

eflanlaml› de¤illerdir. ADB projesi sadece bir amac› takip etmektedir: Y›k›lan ekonomik ve ticari iliflkilerin ve en önemlisi de insani iliflkilerin yeniden tamir edilmesi. Zaten insan iliflkileri ve Avrasya halklar›n›n (özellikle Slav ve Türk) ›rklar› gibi kavramlar da, bazen, hayret verici oranda yanl›fl alg›lan›yor. “Dostluk” ifadesi; devlet ba¤›ms›zl›¤›na, milli kültüre ve etnik sadeli¤e sald›r› fleklinde de¤erlendiriliyor. Burada Avrasyal› bir insan antropolojik aç›dan tahrip edilmifl bir kifli olarak gösteriliyor. Bu gibi bütün karfl›t fikirleri, Avrasyac›l›¤›n etraf›nda ve içinde say›p, normal bir vaka olarak addetmek, s›radan, törpülenmifl fikirler olarak de¤erlendirmek gerekir. Fakat öncelikle, kanaat getirece¤imiz bu törpülenme bazen tehlikeli uçlara götürebilir. ‹kinci olarak, farkl› görüfller, bir düflüncenin farkl› yönleri gibi, her biri fikrin özüne dokunan esas fikrin s›n›rlar›n› yans›t›rlar. Bu arada, Avrasyac›l›¤›n çok yönlülü¤ü hakk›ndaki soyut de¤erlendirmelerle s›n›rland›r›lmamak gerekti¤i gibi, probleme yönelik yaklafl›mlardan en çok göze çarpanlardan birini sanki en önemliymifl gibi alg›lamak do¤ru de¤ildir. Bu nedenle problemin özüne ait bütün tarihî katmanlara ve mant›ksal sapmalara göz atmak, problemin di¤erlerini belirleyen ve onlara temel teflkil eden kesitine bakmak laz›m. Felsefe dilinde konuflursak, Avrasyac›l›k için, çok yönlü soyut tan›mlamalar›n birli¤inin somut bir flekilde ortaya konulma vakti geldi¤i belirtilebilir. (Bkz. N›sanbayev A., Kolçigin S. Avrasyac›l›k: Büyük Olaylar›n Metaforu, M›sl Yay›nevi 1997. No: 10, s. 93.). Bugün Avrasya fikrinin, tarihî, bilimsel ve jeopolitik bir doktrin olmaktan ziyade, daha derin bir diyalog zemini oluflturarak, Slav ve Türk halklar› aras›ndaki ç›kar çat›flmalar›n›n önüne geçilmesi oldu¤unu herkes bilmez.

Birbirine z›t iki felsefe O halde bu kadar derin bir anlam› olan Avrasyac›l›k nedir? Tekrar belirtmek gerekirse Avrasyac›l›k meselesi, co¤rafi, tarihî, sosyal, jeopolitik, etnolojik ve etnopsikolojik yaklafl›mlar›, yani do¤al hayat› ve insan›n toplumsal gelifliminin onun iç manevi dünyas›n›n ne ile ilgisi varsa hemen hepsini kapsamaktad›r. Dolay›s›yla Avrasyac›l›k özel bir kavram de¤il, aksine oldukça genelkapsay›c› ve felsefi bir kavramd›r. Avrasyac›l›k bir Avrasya felsefesinin temelidir. Di¤er önemli bir konuyu daha belirtelim: “Avrasyac›l›k” kelimesinde “Avrupa” ve “Asya” birleflmekte fakat felsefi anlamda bunlar hiç de k›yaslanamayacak bir flekilde daha genifl ve kapsaml› “Bat›” ve “Do¤u” kavramlar›n› ifade etmektedirler. 10


ë„ӉÌfl ÔÓ͇ ¢ ÌÂÏÌÓ„Ë ÒÓÁ̇˛Ú, ˜ÚÓ Â‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl Í‡Í ÙÓðχ ð‡Áð¯ÂÌËfl ÔðÓÚË‚Óð˜ËÈ ÏÂÊ‰Û ËÌÚÂðÂÒ‡ÏË Ò·‚flÌÒÍËı Ë Ú˛ðÍÓflÁ˚˜Ì˚ı ̇ðÓ‰Ó‚ ÔÛÚÂÏ ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌËfl ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡ ÏÂÊÍÛθÚÛðÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡ ÂÒÚ¸ ̘ÚÓ „Óð‡Á‰Ó ·ÓΠ„ÎÛ·ÓÍÓÂ, ÌÂÊÂÎË Ì‡Û˜ÌÓ-ËÒÚÓð˘ÂÒ͇fl ËÎË „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒ͇fl ‰ÓÍÚðË̇.

îËÎÓÒÓÙËË ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËfl óÚÓ Ê ڇÍÓ ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ÔÓ Ò‚ÓÂÈ „ÎÛ·ËÌÌÓÈ ÒÛÚË? á‡ÏÂÚËÏ Â˘Â ð‡Á, ˜ÚÓ ÔðÓ·ÎÂχ ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ ‚·Ëð‡ÂÚ ‚ Ò·fl „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍËÈ, ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÈ, ÒӈˇθÌ˚È, „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËÈ, ˝ÚÌÓÎӄ˘ÂÒÍËÈ Ë ˝ÚÌÓÔÒËıÓÎӄ˘ÂÒÍËÈ ‡ÒÔÂÍÚ˚, Ú.Â. Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚ÒÂ, ˜ÚÓ Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ÔðËðÓ‰ÌÓÈ Òð‰ÓÈ, Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï ð‡Á‚ËÚËÂÏ ˜ÂÎÓ‚Â͇ Ë Â„Ó ‚ÌÛÚðÂÌÌËÏ ‰ÛıÓ‚Ì˚Ï ÏËðÓÏ. ëΉӂ‡ÚÂθÌÓ, ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó – ÔÓÌflÚË Ì ˜‡ÒÚÌÓÂ, ‡, ̇ÔðÓÚË‚, ÛÌË‚Âð҇θÌÓ-‚ÒÂÓ·˘ÂÂ, ËÎË ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÂ. èÓÌflÚË ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ ÂÒÚ¸ ÓÒÌÓ‚‡ÌË ‚ð‡ÁËÈÒÍÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË. éÚÏÂÚËÏ Ë ‰ðÛ„ÓÈ ‚‡ÊÌ˚È ÏÓÏÂÌÚ. Ç Ò‡ÏÓÏ ÒÎÓ‚Â «Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó» ÒÓ‰ËÌfl˛ÚÒfl «Ö‚ðÓÔ‡» Ë «ÄÁËfl», ÌÓ ‚ Ò‚ÓÂÏ ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÏ Á̇˜ÂÌËË ÓÌË ÔðÂÓ·ð‡ÁÛ˛ÚÒfl ‚ ÌÂÒð‡‚ÌÂÌÌÓ ·ÓΠ¯ËðÓÍËÂ Ë ÒÓ‰ÂðʇÚÂθÌ˚ ÔÓÌflÚËfl «á‡Ô‡‰» Ë «ÇÓÒÚÓÍ». èð˘ÂÏ, ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛÚ¸, ˜ÚÓ á‡Ô‡‰ Ë ÇÓÒÚÓÍ ‚˚ÒÚÛÔ‡˛Ú Í‡Í ÔðflÏ˚ ÔðÓÚË‚ÓÔÓÎÓÊÌÓÒÚË ‚ Ò‡ÏËı ÏËðÓÓÚÌÓ¯Â̘ÂÒÍËı ÛÒÚ‡Ìӂ͇ı, Ú.Â. ‚ Ò‚ÓËı ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌËflı Ë ÊËÁÌÂÌÌÓ-Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍËı ÔðÓ„ð‡Ïχı. èðË̈ËÔˇθ̇fl ÚӘ͇ ÁðÂÌËfl á‡Ô‡‰‡, Ú‡ ÓÒÌӂ̇fl ˉÂfl, ËÁ ÍÓÚÓðÓÈ ËÒıÓ‰ËÚ Ë ÍÓÚÓðÓÈ ÓÔð‰ÂÎflÂÚÒfl Á‡Ô‡‰ÌÓ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËÂ, Á‡Íβ˜‡ÂÚÒfl ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÓÍðÛʇ˛˘ËÈ ˜ÂÎÓ‚Â͇ ÏËð ÌÂÒÓ‚Âð¯ÂÌÂÌ Ë Ì Óڂ˜‡ÂÚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍËÏ ÔÓÚð·ÌÓÒÚflÏ ‚ ÔÓÎÌÓÈ ÏÂðÂ. ëΉӂ‡ÚÂθÌÓ, ÏËð ÌÛʉ‡ÂÚÒfl ‚ ÛÎÛ˜¯ÂÌËË, ÔÂð‰ÂÎÍÂ, ‰ÓÒÚð‡Ë‚‡ÌËË. àÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, „·‚Ì˚È ÔðË̈ËÔ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl á‡Ô‡‰‡ – Ôð‰ÏÂÚÌÓ-Ôð‡ÍÚ˘ÂÒ͇fl, χÚÂðˇθ̇fl ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚ¸, ˆÂθ ÍÓÚÓðÓÈ ÒÓÒÚÓËÚ ‚ ÔÓÍÓðÂÌËË ‚̯ÌÂ„Ó ÏËð‡ Ë ÔÓ‰˜ËÌÂÌËË Â„Ó „ÓÒÔÓ‰ÒÚ‚Û ˜ÂÎÓ‚Â͇. óÚÓ Ê ͇҇ÂÚÒfl ‚ÓÒÚÓ˜ÌÓ„Ó ÚËÔ‡ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl, ÚÓ ÓÌ ÓÔËð‡ÂÚÒfl ̇ ÔÓÎflðÌÓ ÔðÓÚË‚ÓÔÓÎÓÊÌÓ ÓÒÌÓ‚‡ÌËÂ Ë Ì‡Ôð‡‚ÎÂÌ Í ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ËÌÓÈ ˆÂÎË. ÑÎfl ˜ÂÎÓ‚Â͇ ÇÓÒÚÓ͇ ÏËð ·ÂÒÍÓ̘ÂÌ, ‡ ÚÂÏ Ò‡Ï˚Ï ÒÓ‰ÂðÊËÚ ‚ Ò· ‚ÒÂ. ëΉӂ‡ÚÂθÌÓ, ÓÌ Ì ÌÛʉ‡ÂÚÒfl ÌË ‚

Do¤u ve Bat› en önemli temellerde yani, dünya görüflü, hayat› ve pratik programlarda birbirlerine taban tabana z›tt›rlar. Bat›’n›n dünya görüflünü belirleyen temel prensip, insan› çevreleyen dünyan›n tamamen olgunlaflmam›fl oldu¤u ve insan›n ihtiyaçlar›na tam anlam›yla cevap veremedi¤idir. Dolay›s›yla dünya, iyilefltirilmeye, yeniden yap›land›r›lmaya ve tamam›na erdirilmeye muhtaçt›r. Di¤er bir ifadeyle Bat›’n›n dünya görüflünün temel prensibi, d›fl dünyay› fethetmek ve onu insan›n emri alt›na almak olan eflyasal-pratik ve maddi bir faaliyettir. Do¤u tipi dünya görüflü ise Bat› ile taban tabana z›t bir temel üzerine kurulmufl ve tamamen farkl› bir hedefe yönelmifltir. Do¤u insan› için dünya sonsuzdur ve bu nedenle de her fleyi kapsar. Dolay›s›yla herhangi bir yeniden yap›lanmaya ihtiyaç duymaz. De¤ifliklik dünyaya de¤il, insan›n kendisine gereklidir. Sadece maddi-bedensel olmay›p ayn› zamanda manevi bir varl›k olan insan, kendi fiziksel s›n›rlar›na ba¤›ml› kalmamal› ve temiz ruh seviyesine kadar yükselmelidir.. Bu nedenle Do¤u’nun ana prensibi, amac›, insan›n kendini gerçeklefltirmesi olan iç alemle ilgili, psikolojik-ruhsal bir faaliyettir. Her iki dünya görüflünün de olumlu yönleri ortada. Ama her iki tipin de negatif yönü bir o kadar aç›k. Bat›’n›n önlenemez aktivitesiyle tüketici karakteri, 20. yüzy›lda özellikle ekolojik olmak üzere küresel krizi do¤urdu. Bat› tipinin yay›lmac› dünya görüflü insan›n kendi varl›¤›n› tehlikeye düflürmekte veya en az›ndan insan› robota çevirmektedir. Bundan baflka, Bat›’n›n bütün insanlarla birlikte yaflamaktan memnuniyetsizli¤i insanl›¤› sosyal bir kataklizmin efli¤ine getirmifltir; Avrupa tarihini sürekli humma tutmufltur. Di¤er taraftan Do¤u kültürü do¤aya, insan›n d›fl›ndaki bir fley ve ayr›ca bir mükemmellefltirmeye ihtiyaç duymayan olarak yaklaflmaktad›r. D›fl dünya bir engel, bir yan›lsama ve insan›n aflmas› ya da ortadan kald›rmas› gereken bir maniadan farks›zd›r. Do¤u’nun bilime ve metodolojiye duyars›zl›¤›, ruhçulu¤u ve toplumsal bütün kurumlar› durma noktas›na getiren sosyal-tarihî pasifli¤i iflte buradan kaynaklanmaktad›r..

èðÓÂÍÚ ÖÄë ÔðÂÒΉÛÂÚ ÚÓθÍÓ Ó‰ÌÛ ˆÂθ ̇·‰ËÚ¸ ð‡ÁðÛ¯ÂÌÌ˚ ÚÓð„Ó‚Ó˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËÂ Ë „·‚ÌÓ – ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍË ҂flÁË. ADB projesi sadece bir amac› takip etmektedir: Y›k›lan ekonomik ve ticari iliflkilerin ve en önemlisi de insani iliflkilerin yeniden tamir edilmesi. 11


èðÂÁˉÂÌÚ Å·ðÛÒË ÄÎÂÍ҇̉ð ãÛ͇¯ÂÌÍÓ, ˝ÍÒ-ÔðÂÁˉÂÌÚ ìÍð‡ËÌ˚ ãÂÓÌˉ äۘχ, ÔðÂÁˉÂÌÚ êÓÒÒËË Ç·‰ËÏËð èÛÚËÌ, ÔðÂÁˉÂÌÚ ä‡Á‡ıÒڇ̇ çÛðÒÛÎÚ‡Ì ç‡Á‡ð·‡Â‚ Belarus Devlet Baflkan› Aleksandr Lukaflenko, Ukrayna eski Devlet Baflkan› Leonid Kuçma, Rusya Devlet Baflkan› Vladimir Putin ve Kazakistan Devlet Baflkan› Nursultan Nazarbayev

É·‚Ì˚È ÔðË̈ËÔ ÇÓÒÚÓ͇ – ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚ¸ ‚ÌÛÚðÂÌÌflfl, ÔÒËıÓ‰Ûıӂ̇fl, ˆÂθ ÍÓÚÓðÓÈ ÒÓÒÚÓËÚ ‚ Ò‡ÏÓÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌËË ˜ÂÎÓ‚Â͇. Do¤u’nun ana prensibi, amac›, insan›n kendini gerçeklefltirmesi olan iç alemle ilgili, psikolojik-ruhsal bir faaliyettir. 12

͇ÍËı ÔÂðÂÒÚðÓÈ͇ı. íð·ӂ‡ÌË ËÁÏÂÌÂÌËfl ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÔðË·„‡Ú¸ ÌÂ Í ÏËðÛ, ‡ Í ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ. ÅÛ‰Û˜Ë ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÓÏ Ì ÚÓθÍÓ Ï‡ÚÂðˇθÌÓ-ÚÂÎÂÒÌ˚Ï, ÌÓ Ó‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ Ë ‰ÛıÓ‚Ì˚Ï, ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ‰ÓÎÊÂÌ ÔðÂÓ‰ÓÎÂÚ¸ Ò‚Ó˛ ÙËÁ˘ÂÒÍÛ˛ Ó„ð‡Ì˘ÂÌÌÓÒÚ¸ Ë ‚ÓÁ‚˚ÒËÚ¸Òfl ‰Ó ÛðÓ‚Ìfl ˜ËÒÚÓ„Ó ‰Ûı‡. èÓ˝ÚÓÏÛ „·‚Ì˚È ÔðË̈ËÔ ÇÓÒÚÓ͇ – ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚ¸ ‚ÌÛÚðÂÌÌflfl, ÔÒËıÓ‰Ûıӂ̇fl, ˆÂθ ÍÓÚÓðÓÈ ÒÓÒÚÓËÚ ‚ Ò‡ÏÓÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌËË ˜ÂÎÓ‚Â͇. èðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚‡ ÚÓ„Ó Ë ‰ðÛ„Ó„Ó ÚËÔ‡ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl Ә‚ˉÌ˚. é‰Ì‡ÍÓ ÒÚÓθ Ê Ә‚ˉÌ˚ Ë Ì„‡ÚË‚Ì˚ ÒÚÓðÓÌ˚ Ó·ÓËı ÚËÔÓ‚ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl. ÅÂÁÛ‰ÂðÊ̇fl ‡ÍÚË‚ÌÓÒÚ¸ á‡Ô‡‰‡ Ò Â ÔÓÚð·ËÚÂθÒÍËÏ ı‡ð‡ÍÚÂðÓÏ Ôð˂· ‚ XX ‚. Í „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÏÛ ÍðËÁËÒÛ Ì‡ Ô·ÌÂÚÂ, ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ˝ÍÓÎӄ˘ÂÒÍÓÏÛ. ùÍÒÔ‡ÌÒËfl Á‡Ô‡‰ÌÓ„Ó ÚËÔ‡ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÒÓÁ‰‡ÂÚ Û„ðÓÁÛ Ò‡ÏÓËÒÚð·ÎÂÌËfl ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡ ËÎË, ÔÓ Íð‡ÈÌÂÈ ÏÂðÂ, Ôð‚ð‡˘ÂÌËfl ˜ÂÎÓ‚Â͇ ‚ ðÓ·ÓÚ‡. äðÓÏ ÚÓ„Ó, ÌÂÛ‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðÂÌÌÓÒÚ¸ á‡Ô‡‰‡ ÙÓðχÏË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÊËÚËfl ÚÓ Ë ‰ÂÎÓ ÔðË‚Ó‰ËÚ Í ÒӈˇθÌ˚Ï Í‡Ú‡ÍÎËÁχÏ; ‚ðÓÔÂÈÒÍÛ˛ ËÒÚÓð˲ ÔÓÒÚÓflÌÌÓ ÎËıÓð‡‰ËÚ. ë ‰ðÛ„ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, ÇÓÒÚÓÍ, ÔðË ‚ÒÂÈ ˝ÍÓÎӄ˘ÌÓÒÚË Â„Ó ÍÛθÚÛð˚, ÓÚÌÓÒËÚÒfl Í ÔðËðÓ‰Â Í‡Í Í ˜ÂÏÛ-ÚÓ ÔÓÒÚÓðÓÌÌÂÏÛ ‰Îfl ˜ÂÎÓ‚Â͇ Ë ÌÂÌÛÊÌÓÏÛ ‰Îfl Â„Ó ÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl. Ç̯ÌËÈ ÏËð Ì ·ÓΠ˜ÂÏ ËÎβÁËfl ËÎË Ê ÔðÂ„ð‡‰‡, ÔÓÏÂı‡, ÍÓÚÓðÛ˛ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ‰ÓÎÊÂÌ ÔðÂÓ‰ÓÎÂÚ¸ ËÎË Ó·ÓÈÚË. éÚÒ˛‰‡ ÔÓÌflÚÌÓ ËÁ‚ÂÒÚÌÓ ð‡‚ÌӉۯˠÇÓÒÚÓ͇ Í Ì‡ÛÍÂ Ë Â ÏÂÚÓ‰ÓÎÓ„ËË, Â„Ó ÒÔËðËÚÛ‡ÎËÁÏ Ë ÒӈˇθÌÓËÒÚÓð˘ÂÒ͇fl Ô‡ÒÒË‚ÌÓÒÚ¸, ‰ÓıÓ‰fl˘‡fl ÔÓ‰˜‡Ò ‰Ó ‚ÓÔ˲˘Â„Ó Á‡ÒÚÓfl ‚ÒÂı Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ËÌÒÚËÚÛÚÓ‚.

Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó: ÌÂËÒÒfl͇ÂÏ˚È ËÒÚÓ˜ÌËÍ ˝ÌÂð„ËË óÚÓ Ê ͇҇ÂÚÒfl ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡, ÚÓ ÓÌÓ ‚ ˉ‡Î ÂÒÚ¸ Òð‰ÓÚӘˠ˝ÚËı ‰‚Ûı ÔÓβÒÓ‚

Enerji aküsü Avrasyac›l›k Avrasyac›l›¤a gelince, bu bir ideal olarak, her iki insan kültürü kutbunun da merkezi, Do¤u ve Bat›’n›n birleflme noktas› ve enerji aküsüdür. E¤er bugün Do¤u ve Bat› aras›nda genifl çapl› karfl›l›kl› anlay›fl, yap›sal bir diyalog ve iflbirli¤inin gereklili¤inden bahsediliyorsa, bu anlamda Avrasyac›l›k ne verebilir? Bu süreçlerde Avrasya fikri nas›l bir rol oynar? Bu soruya verilecek cevap yeteri kadar aç›k. Avrasyac›l›k, her fleyden önce özellikle çok yönlülü¤ün birli¤idir; her fleye ra¤men kavram›n kendi anlam›, do¤as› ve özü gere¤i böyle olmak zorunda. Avrasyal›lar›n (iç Avrasya halk›) zihinsel ve psiflik tecrübelerinin kapsaml› bir kelime olan “ekümenlik” kelimesiyle ifade edilmesi bir tesadüf olmazd›. Ekümenlik, ister yak›n olsun, ister uzak herkese aç›k olmak, e¤er insanl›¤a düflman bir nitelikte de¤ilse her kültüre aç›kl›k demek. Ekümenlik hümanizm idealiyle, yüksek seviyede ise genel insanl›k kardeflli¤i, genel evrensel etik ve kültür idealiyle birleflmektedir. E¤er Bat›’n›n slogan› “Alg›la ve d›fl dünyay› de¤ifltir” ve Do¤u’nun slogan› da “Alg›la ve kendini de¤ifltir” ise Avrasyac›l›¤›n slogan› “‹yilik yap” ya da büyük Kazak düflünürü Abay’›n dedi¤i gibi “‹nsan ol!” olabilir yaln›z tam insan olmak gerek. Do¤u ve Bat› ideolojisine göre daha orijinal ve spesifik olan Avrasya düflüncesi, bu iki düflüncenin toplam›n› oluflturmamas›na ra¤men onlarla çeliflmiyor. Bu düflünce, her iki görüflü de dinamik ve canl› bir flekilde yap›sal olarak sentez yapma imkan›


˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚, ÚӘ͇ ÒıÓʉÂÌËfl Ë ‡ÍÍÛÏÛÎflˆËË ˝ÌÂð„ËÈ ÇÓÒÚÓ͇ Ë á‡Ô‡‰‡. à ÂÒÎË Ò„ӉÌfl 𘸠ˉÂÚ Ó ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚË „ÎÛ·ÓÍÓ„Ó ‚Á‡ËÏÌÓ„Ó ÔÓÌËχÌËfl, ÍÓÌÒÚðÛÍÚË‚ÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡ Ë ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚‡ á‡Ô‡‰‡ Ë ÇÓÒÚÓ͇, ÚÓ ˜ÚÓ ‚ ˝ÚÓÏ ÒÏ˚ÒΠÏÓÊÂÚ ‰‡Ú¸ ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó? ä‡ÍÛ˛ ðÓθ ‚ ˝ÚËı ÔðÓˆÂÒÒ‡ı Ïӄ· ·˚ Ò˚„ð‡Ú¸ ‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl? éÚ‚ÂÚ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ Ó˜Â‚Ë‰ÂÌ. Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó – ˝ÚÓ ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ËÏÂÌÌÓ Â‰ËÌÒÚ‚Ó ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁÌÓ„Ó; ‚Ó ‚ÒflÍÓÏ ÒÎÛ˜‡Â, Ú‡ÍÓ‚˚Ï ÓÌÓ ‰ÓÎÊÌÓ ·˚Ú¸ ÔÓ Ò‡ÏÓÏÛ Ò‚ÓÂÏÛ ÔÓÌflÚ˲, ÔÓ Ò‡ÏÓÈ Ò‚ÓÂÈ ÔðËðÓ‰Â Ë ÒÛ˘ÌÓÒÚË. ç ÒÎÛ˜‡ÈÌÓ ÛÏÒÚ‚ÂÌÌ˚È Ë ÔÒËı˘ÂÒÍËÈ ÒÍ·‰ ‚ð‡ÁËȈ‚ (ÊËÚÂÎÂÈ ‚ÌÛÚðÂÌÌÂÈ Ö‚ð‡ÁËË) ‚˚ð‡Ê‡ÂÚÒfl Ó‰ÌËÏ ÂÏÍËÏ ÒÎÓ‚ÓÏ «ÒÓ·ÓðÌÓÒÚ¸». ëÓ·ÓðÌÓÒÚ¸ ÓÁ̇˜‡ÂÚ ÓÚÍð˚ÚÓÒÚ¸ β·ÓÏÛ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ, Ì ‚‡ÊÌÓ, ·ÎËÊÌËÈ ÓÌ ËÎË ‰‡Î¸ÌËÈ, ÓÚÍð˚ÚÓÒÚ¸ β·ÓÏÛ Ì‡ðÓ‰Û ËÎË ÍÛθÚÛðÂ, ÂÒÎË, ÍÓ̘ÌÓ, ÓÌË Ì ‚ð‡Ê‰Â·Ì˚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÔðËðÓ‰Â. ëÓ·ÓðÌÓÒÚ¸ ÒÏ˚͇ÂÚÒfl Ò Ë‰Â‡ÎÓÏ „ÛχÌËÁχ, ‡ ‚ Ò‚ÓÂÏ ‚˚Ò¯ÂÏ Ôð‰ÂΠ– Ò Ë‰Â‡ÎÓÏ Ó·˘Â˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓ„Ó ·ð‡ÚÒÚ‚‡ Ë Ó·˘ÂÔ·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍË Ë ÍÛθÚÛð˚. à ÂÒÎË ‰Â‚ËÁ á‡Ô‡‰‡ «èÓÁÌ‡È Ë ÔÂð‰ÂÎ‡È ‚̯ÌËÈ ÏËð», ‡ ‰Â‚ËÁ ÇÓÒÚÓ͇ «èÓÁÌ‡È Ë ÔÂð‰ÂÎ‡È Ò‡ÏÓ„Ó Ò·fl», ÚÓ ‰Â‚ËÁÓÏ Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ ÏÓÊÂÚ ÒÎÛÊËÚ¸ ÔðËÁ˚‚ «í‚ÓðË ‰Ó·ðÓ», ËÎË, „Ó‚Óðfl ÒÎÓ‚‡ÏË ‚ÂÎËÍÓ„Ó Í‡Á‡ıÒÍÓ„Ó Ï˚ÒÎËÚÂÎfl Ä·‡fl: «ÅÛ‰¸ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ!», Ôð˘ÂÏ ÔÓÎÌÓˆÂÌÌ˚Ï ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ. Ö‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl, ·Û‰Û˜Ë ÓðË„Ë̇θÌÓÈ Ë ÒÔˆËÙ˘ÌÓÈ ‚ Òð‡‚ÌÂÌËË Ò Ë‰ÂflÏË ÇÓÒÚÓ͇ Ë á‡Ô‡‰‡, ‚ ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ÌËÒÍÓθÍÓ Ì ÔðÓÚË‚Óð˜ËÚ ËÏ, ıÓÚfl Ë Ì ҂ӉËÚÒfl Í Ëı ÒÛÏÏÂ. é̇ ÔÓÁ‚ÓÎflÂÚ ÍÓÌÒÚðÛÍÚË‚ÌÓ ÒËÌÚÂÁËðÓ‚‡Ú¸ ӷ ˉÂË ‚ ÊË‚ÓÂ Ë ‚ÔÓÎÌ ‰Ë̇Ï˘ÂÒÍÓ ‰ËÌÒÚ‚Ó. éÌÓ ÔÓ‰ð‡ÁÛÏ‚‡ÂÚ ÔðÂÓ·ð‡ÁÓ‚‡ÌË ÏËð‡ Ë ÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌË ˜ÂÎÓ‚Â͇ Ì ‚ ÓÚð˚‚ ‰ðÛ„ ÓÚ ‰ðÛ„‡, ‡ Í‡Í ‚Á‡ËÏÓ‰ÓÔÓÎÌfl˛˘Ë ÔðÓˆÂÒÒ˚. à̇˜Â „Ó‚Óðfl, χÚÂðˇθÌÓ-Ôð‡ÍÚ˘ÂÒ͇fl ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚ¸ ˜ÂÎÓ‚Â͇ ‰ÓÎÊ̇ ÓÔÎÓ‰ÓÚ‚ÓðflÚ¸Òfl ‰ÛıÓ‚ÌÓ-Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï Ì‡˜‡ÎÓÏ; ‚ Ò‚Ó˛ Ó˜Âð‰¸, ‰ÛıÓ‚ÌÓÌð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓ ð‡Á‚ËÚË ˜ÂÎÓ‚Â͇ Úð·ÛÂÚ Ì ËÁÓÎflˆËË ÓÚ ÏËð‡, ‡ ð‡θÌÓ„Ó ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl, Ó·˘Â„Ó ‰Â· ÔðÂÓ·ð‡ÊÂÌËfl ·˚ÚËfl. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ‚ Ò‚ÓÂÈ ÒÛ˘ÌÓÒÚË ÂÒÚ¸ ÓÒÓ·˚È ÚËÔ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl, ÔðÓÌËÁ‡ÌÌ˚È ‰ÛıÓ‚ÌÓ-Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï Ì‡˜‡ÎÓÏ Ë ÒÔÓÒÓ·Ì˚È, ·Î‡„Ó‰‡ðfl Ò‚ÓÂÏÛ Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË-„ÛχÌËÒÚ˘ÂÒÍÓÏÛ ÔÓÚÂ̈ˇÎÛ, ÒÚ‡Ú¸ Ú‡ÍÊÂ Ë ËÌÚ„ð‡Î¸Ì˚Ï, Ú.Â. ÔðÂÓ‰ÓÎÂÚ¸ Íð‡ÈÌÓÒÚË á‡Ô‡‰‡ Ë ÇÓÒÚÓ͇ Ë ÒËÌÚÂÁËðÓ‚‡Ú¸ Ëı ÎÛ˜¯Ë ˜ÂðÚ˚ – Ô‡ÙÓÒ Ï‡ÚÂðˇθÌÓ-Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍÓÈ ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚË Ò Ó‰ÌÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, Ë ÔÒËıÓ‰ÛıÓ‚ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ – Ò ‰ðÛ„ÓÈ. Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó – ˝ÚÓ ÔðÓÓ·ð‡Á ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÌÓ‚Ó„Ó ÒÔÓÒÓ·‡ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ˜ÂÎÓ‚Â͇ Í ÏËðÛ, ÌÓ‚ÓÈ ÙÓðÏ˚ ÊËÁÌË, ‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌÓ ‰ÓÒÚÓÈÌÓ Óڂ˜‡˛˘ÂÈ ‚˚ÁÓ‚‡Ï ÚðÂÚ¸Â„Ó Ú˚Òfl˜ÂÎÂÚËfl.

vermektedir. Dolay›s›yla dünyan›n yeniden düzenlenmesi ve insan›n kendini gelifltirmesini birbirinden kopuk bir flekilde de¤il de birbirini tamamlayan bir flekilde öngörmektedir. Di¤er bir ifadeyle insan›n maddi- pratik faaliyetleri manevi ve ahlaki bir bafllang›ç gücüyle beslenmek zorundad›r; ayn› zamanda insan›n manevi ve ahlaki geliflimi, dünyadan uzak durmay› de¤il, gerçek hareketi, hayat›n yenilenmesini gerektirmektedir. Bu durumda Avrasyac›l›k, öz itibariyle manevi ve ahlaki bir bafllang›ç gücüyle fliddetlenen bir tür dünya görüflü, sahip oldu¤u pratik-hümanist potansiyel sayesinde ayn› zamanda integral olabilecek nitelikte, yani Bat› ve Do¤u’nun afl›r› uçlar›n› ortadan kald›r›p iyi niteliklerini sentezleyebilecek, bir yandan maddi-pratik faaliyetlerin, di¤er yandan ise psikolojik-manevi kültürün heyecan›d›r. Avrasyac›l›k insan›n dünyaya yöneltti¤i tamamen farkl› bir bak›fl aç›s›, yeni bir hayat çeflidi ve üçüncü biny›l›n meydan okumalar›na cevap verebilecek yegane oluflumdur.

Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ‚ ˉ‡Î ÂÒÚ¸ Òð‰ÓÚӘˠ˝ÚËı ‰‚Ûı ÔÓβÒÓ‚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚, ÚӘ͇ ÒıÓʉÂÌËfl Ë ‡ÍÍÛÏÛÎflˆËË ˝ÌÂð„ËÈ ÇÓÒÚÓ͇ Ë á‡Ô‡‰‡. Avrasyac›l›k bir ideal olarak, her iki insan kültürü kutbunun da merkezi, Do¤u ve Bat›’n›n birleflme noktas› ve enerji kayna¤›d›r.

Rusya Devlet Baflkan› Vladimir Putin ve Tayyip Erdo¤an

èðÂÁˉÂÌÚ êÓÒÒËË Ç·‰ËÏËð èÛÚËÌ Ë ÔðÂϸÂð-ÏËÌËÒÚð íÛðˆËË ê‰ÊÂÔ í‡ÈËÔ ùð‰Ó„‡Ì

13


çÓ‚‡fl ‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ÙËÎÓÒÓÙËfl ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl, ‚ÓÁÌËͯ‡fl ‚ ðÂÁÛθڇÚ ‰Ë‡ÎÓ„‡ ÍÛθÚÛð ÇÓÒÚÓ͇ Ë á‡Ô‡‰‡, ÌÂÓ·ıÓ‰Ëχ ‰Îfl Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl ‰ÛıÓ‚ÌÓÌð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Ë ÍÛθÚÛðÌÓÈ ·ÂÁÓÔ‡ÒÌÓÒÚË „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ Ë Ì‡ðÓ‰Ó‚ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡. Do¤u ve Bat› kültürlerinin ikili diyaloglar› sonucunda ortaya ç›kan Avrasya uzlafl› felsefesi gayet faydal›, Avrasya co¤rafyas›ndaki devlet ve halklar›n manevi-ahlaki ve kültürel güvenliklerini sa¤lamada da oldukça önemlidir.

14

ÑðÛÊ·‡ Ò·‚flÌ Ë ÚÛð‡ÌˆÂ‚

Slav ve Turanlar›n dostlu¤u

óÚÓ Ê ͇҇ÂÚÒfl ‚ð‡ÁËÈÒÍÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌÓÈ Ì‡ ‰Ó·ðÓÒÓÒ‰ÒÍËı ÏÂÊ„ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËflı Ë ËÌÚ„ð‡ˆËÓÌÌ˚ı ÔðÓˆÂÒÒ‡ı ‚ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓÏ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Â, ÚÓ Ó̇ – ‚ÔÓÎÌ ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ ÔðÓfl‚ÎÂÌË „ÎÛ·ËÌÌÓÈ ÒÛÚË Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡. à ÂÒÎË „Ó‚ÓðËÚ¸ ÍÓÌÍðÂÚÌÓ Ó· ˉ ւð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÒÓ˛Á‡ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚, ÔðË̇‰ÎÂʇ˘ÂÈ èðÂÁˉÂÌÚÛ ä‡Á‡ıÒڇ̇ ç. ç‡Á‡ð·‡Â‚Û, ÚÓ Ó̇ ÓÒÌÓ‚‡Ì‡ ÓÚÌ˛‰¸ Ì ̇ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ ÍÓÌ˙˛ÌÍÚÛð ËÎË ËÌ˚ı ÒÛ„Û·Ó ‚̯ÌËı ÒÓÓ·ð‡ÊÂÌËflı, ‡ ̇ Û·ÂʉÂÌËË ‚Ó ‚ÌÛÚðÂÌÌÂÈ, ˝ÚÌÓÍÛθÚÛðÌÓÈ Ë ÔÒËıÓÏÂÌڇθÌÓÈ ·ÎËÁÓÒÚË Ì‡ðÓ‰Ó‚, Ù‡ÍÚ˘ÂÒÍÓÏ ðÓ‰ÒÚ‚Â Ò·‚flÌ Ë ÚÛð‡ÌˆÂ‚, ÍÓÌÒÚðÛÍÚË‚ÌÓÏ ‰Ë‡ÎÓ„Â Ëı ÙËÎÓÒÓÙÒÍËı Úð‡‰ËˆËÈ. èðË ˝ÚÓÏ Ë‰Âfl Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÒÓ˛Á‡ ÒÌËχÂÚ Í‡Í ËÁÓÎflˆËÓÌËÒÚÒÍËÂ, Ú‡Í Ë ËÏÔÂðÒÍË ÛÒÚðÂÏÎÂÌËfl, ÔÓÒÍÓθÍÛ ÒÓ·ÓðÌÓÒÚ¸ ÔÓ‰ð‡ÁÛÏ‚‡ÂÚ ËÏÂÌÌÓ ‰ðÛÊÂÒÍËÂ, ‡ Á̇˜ËÚ, „‡ðÏÓÌ˘Ì˚Â, ‡ Ì ÛÌËÙË͇ÚÓðÒÍË ËÎË Ó·ÓÒÓ·ÎÂÌÌ˚ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û ð‡Á΢Ì˚ÏË ˝ÚÌÓÒ‡ÏË, ÍÛθÚÛð‡ÏË, ðÂÎË„ËflÏË Ë ÒÚð‡Ì‡ÏË. ç‡ ðÓθ ÌÓ‚ÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË ËÒÚÓðËË ·Û‰ÂÚ ÔðÂÚẨӂ‡Ú¸ ‚ ñÂÌÚð‡Î¸ÌÓ‡ÁˇÚÒÍÓÏ ð„ËÓÌ ˉÂfl ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ Í‡Í ÔÂðÒÔÂÍÚË‚ÌÓ„Ó „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓ„Ó Ë ÒÓˆËÓÍÛθÚÛðÌÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡, ‚ ð‡Ï͇ı ÍÓÚÓðÓ„Ó ·Û‰ÛÚ ÔðÓÚÂ͇ڸ „ÎÛ·ÓÍË ð„ËÓ̇θÌ˚ ËÌÚ„ð‡ˆËÓÌÌ˚ ÔðÓˆÂÒÒ˚. é·Ó„‡˘ÂÌ̇fl ÓÔ˚ÚÓÏ ÒÂÏË ‰ÂÒflÚËÎÂÚËÈ, Ó̇ Ò„ӉÌfl ‰‚‡ ÎË Ì ·ÓΠ‡ÍÚۇθ̇, ˜ÂÏ Ì‡ ÔÂð‚˚ı ˝Ú‡Ô‡ı  ð‡Á‚ËÚËfl. ë·ÎËÊÂÌË ÇÓÒÚÓ͇ Ë á‡Ô‡‰‡ Í‡Í ÚËÔÓ‚ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl Ë ËÌÚ„ð‡ˆËfl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÍÓÌÚËÌÂÌÚ‡, Ò ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl ð„ËÓ̇θÌÓÈ ÒÚ‡·ËθÌÓÒÚË Ë ·ÂÁÓÔ‡ÒÌÓÒÚË, ÒÚ‡ÎË ‚ ̇¯Â ‚ðÂÏfl ð‡Ò¯Ëðfl˛˘ÂÈÒfl „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË ÓÒÚðÂȯÂÈ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚ¸˛. lj¸ ÂÒÎË ð‡Ì ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ·˚ÎÓ ð‡͈ËÂÈ Ì‡ ͇ڇÒÚðÓÙÛ, ÍÓÚÓð‡fl ÛÊ ÔðÓËÁӯ· (ÍðÛ¯ÂÌË êÓÒÒËÈÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË), ÚÓ Â‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó Ì˚̯Ì – ð‡͈Ëfl ̇ ͇ڇÒÚðÓÙÛ Ì ÚÓθÍÓ Ì‰‡‚ÌÂ„Ó ÔðÓ¯ÎÓ„Ó (ð‡ÒÔ‡‰ ëëëê), ÌÓ Ë Ì‡ ÚÛ, ÍÓÚÓð‡fl ÏÓÊÂÚ ÒÎÛ˜ËÚ¸Òfl ‚ ·ÎËʇȯÂÏ ·Û‰Û˘ÂÏ. ÑËÒ·‡Î‡ÌÒ ÏÂÊ‰Û ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ Ë ÔðËðÓ‰ÓÈ, ÚÂıÌËÍÓÈ Ë Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸˛, ËÒ·ÏÓÏ Ë ıðËÒÚˇÌÒÚ‚ÓÏ, ̇ˆËÓ̇θÌ˚Ï Ë Ó·˘Â˜ÂÎӂ˜ÂÒÍËÏ, ‡Ú·ÌÚËÁÏÓÏ Ë ÍÓÌÚËÌÂÌÚ‡ÎËÁÏÓÏ ˜ð‚‡Ú „ÎÓ·‡Î¸Ì˚ÏË ð‡ÁðÛ¯ËÚÂθÌ˚ÏË ÔÓÒΉÒÚ‚ËflÏË, ð‡ÒÔ‡‰ÓÏ ‚ÒÂÈ Ô·ÌÂÚ˚. èð‡ÍÚ˘ÂÒÍÓ ‚ÓÔÎÓ˘ÂÌË ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡ Í‡Í ÚËÔ‡ ÏËðÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÓ„ÎÓ ·˚ ÒÚ‡Ú¸ Ó‰ÌËÏ ËÁ „·‚Ì˚ı ÔÛÚÂÈ ÔðÂÓ‰ÓÎÂÌËfl ˝ÚÓ„Ó ‰ËÒ·‡Î‡ÌÒ‡, ÒÔÓÒÓ·ÓÏ „‡ðÏÓÌËÁ‡ˆËË ð‡Á΢Ì˚ı ÒÚÓðÓÌ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÊËÚËfl. Ç ˝ÚÓÏ ÒÏ˚ÒΠÔðÓ‰ÛÍÚ˂̇ ÌÓ‚‡fl, ‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ÙËÎÓÒÓÙËfl ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl, ‚ÓÁÌËͯ‡fl ‚ ðÂÁÛθڇÚ ‰Ë‡ÎÓ„‡ ÍÛθÚÛð ÇÓÒÚÓ͇ Ë á‡Ô‡‰‡, ÌÂÓ·ıÓ‰Ëχfl ‰Îfl Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl ‰ÛıÓ‚ÌÓ-Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Ë ÍÛθÚÛðÌÓÈ ·ÂÁÓÔ‡ÒÌÓÒÚË „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ Ë Ì‡ðÓ‰Ó‚ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡.

Devletler aras› iyi komfluluk iliflkileri ve Avrasya co¤rafyas›nda entegrasyon süreçleri üzerine kurulu, Avrasya birbirini anlama felsefesi denilen fley, do¤al olarak Avrasyac›l›¤›n derin özünde meydana gelen fleydir. E¤er Kazakistan Cumhurbaflkan› N. Nazarbayev’e ait “devletlerin bir araya gelerek oluflturduklar› somut bir Avrasya Birli¤i” fikrinden bahsedecek olursak, bu fikir asla politik konjonktür veya baflka özel d›fl anlay›fllar üzerinde de¤il, devletlerin iç, etnik, kültürel ve psikolojik düflünce yak›nl›¤›yla ilgili kanaatleri üzerinde, bir ›rk olarak Slav ve Turanlar ve onlar›n felsefi geleneklerinin yap›sal diyaloglar› üzerinde kuruludur. Burada Avrasya Birli¤i fikri hem izolasyon ve hem de imparatorluk yönelifllerini d›flar›da b›rak›yor. Çünkü ekümenlikle özellikle dostluk kastedilmekte, bu da farkl› ›rk, kültür, din ve ülkeler aras›nda birini di¤erine uydurma veya taklit etme de¤il, bunlar›n birbirleriyle bir uyum içerisinde olmas› anlam›na gelmektedir. Merkezî Asya bölgesinde tarihin yeni felsefesinin rolünü, gelecek vadeden jeopolitik ve sosyokültürel bir co¤rafya olarak içinde derin bölgesel entegrasyon süreçleri akacak olan Avrasyac›l›k fikri üstlenecektir. Yetmifl y›ll›k bir tecrübeyle zenginleflen bu fikir bugün, ilk zamanki geliflme dönemlerinden fazla güncel de¤ildir. Dünya görüflü olarak Do¤u ve Bat›’n›n yak›nlaflmas› ve Avrasya k›tas› devletlerinin entegrasyonu, bölgesel istikrar ve güvenli¤in sa¤lanmas› bak›fl aç›s›ndan, bugün fliddetle ihtiyaç duyulan küreselleflmenin genifllemesi haline gelmifltir. E¤er önceleri Avrasyac›l›k art›k çoktan geçmifl bir felakete (Rus ‹mparatorlu¤u’nun iflas›) karfl› gösterilen tepki ise, bugün sadece bundan k›sa bir zaman önce yaflanan bir felakete (SSCB’nin y›k›l›fl›) karfl› de¤il, ayn› zamanda gelecekte de muhtemel meydana gelebilecek felakete karfl› gösterilen bir tepkidir. ‹nsan ve do¤a, teknoloji ve ahlak, ‹slâm ve H›ristiyanl›k, ulusal ve evrensel, Atlantizm ve k›tasall›k aras›ndaki dengenin bozulmas› küresel y›k›mlar ve bütün dünyan›n yok olmas›n› do¤urabilir. Avrasyac›l›¤›n bir dünya görüflü olarak pratik hayata geçirilmesi, bu dengesizli¤in ortadan kald›r›lmas›nda yap›labileceklerin en bafl›nda yer alabilir ve insanl›¤›n birlikte yaflamas›n›n farkl› yönlerinin birbiriyle uyum sa¤layabilmelerinin bir yolu olabilir. Bu anlamda Do¤u ve Bat› kültürlerinin ikili diyaloglar› sonucunda ortaya ç›kan Avrasya uzlafl› felsefesi gayet faydal›, Avrasya co¤rafyas›ndaki devlet ve halklar›n maneviahlaki ve kültürel güvenliklerini sa¤lamada da oldukça önemlidir.



àÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚È ‚Á„Îfl‰ Entelektüel Bak›fl

ÄãÖäëÖâ åÄãÄòÖçäé:

èðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇: ̇˜‡ÎÓ ÔÛÚË ALEKSEY MALAfiENKO:

Büyük Ortado¤u Projesi: Yolun bafl›

ñÂθ ÔðÓÂÍÚ‡ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ·˚· Á‡fl‚ÎÂ̇ Ú‡Í: ÏÓ‰ÂðÌËÁ‡ˆËfl ÓÚ ÄÚ·ÌÚ˘ÂÒÍÓ„Ó Ó͇̇ ‰Ó íËıÓ„Ó ÒÓ ‚ÒÂÏË ‚˚ÚÂ͇˛˘ËÏË ÓÚÒ˛‰‡ ÔÓÒΉÒÚ‚ËflÏË. Büyük Ortado¤u Projesi’nin amac› flu flekilde belirtilmiflti: Atlantik’ten Hint Okyanusu’na kadar ulaflan ve buradan da devam eden bölgenin modernize edilmesi. 16

ÄÎÂÍ҇̉ð èÓ΢ÛÍ

Aleksandr Polefluk

ÜÛð̇ÎËÒÚ (åÓÒÍ‚‡).

Gazeteci (Moskova).

èðÓÙÂÒÒÓð ÄÎÂÍÒÂÈ å‡Î‡¯ÂÌÍÓ – Ó‰ËÌ ËÁ ‚Â‰Û˘Ëı ðÓÒÒËÈÒÍËı ÔÓÎËÚÓÎÓ„Ó‚, ˜ÎÂÌ Ì‡Û˜ÌÓ„Ó ÒÓ‚ÂÚ‡ åÓÒÍÓ‚ÒÍÓ„Ó ñÂÌÚð‡ ä‡ðÌ„Ë. èðÓÙÂÒÒÓð å‡Î‡¯ÂÌÍÓ ÔðÓÍÓÏÏÂÌÚËðÓ‚‡Î ‰Îfl ÊÛð̇· «ÑÄ» ÔðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇, Ó·˙fl‚ÎÂÌ̇fl ˆÂθ ÍÓÚÓðÓ„Ó – ÏÓ‰ÂðÌËÁ‡ˆËfl Ó„ðÓÏÌÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡ – ÓÚ ÄÚ·ÌÚËÍË ‰Ó íËıÓ„Ó Ó͇̇.

Profesör Aleksey Malaflenko, Rusya’n›n ileri gelen politika uzmanlar›ndan biri ve Moskova Karnegi Merkezi Bilim Kurulu üyesi. Malaflenko, amac› “Atlantik’ten Hint Okyanusu’na kadar büyük bir co¤rafyay› modernize etmek” olarak belirlenen Büyük Ortado¤u Projesi’ni dergimize de¤erlendirdi.

ÄÎÂÍ҇̉ð èÓ΢ÛÍ: ÄÎÂÍÒÂÈ ÇÒ‚ÓÎӉӂ˘! Ç Ì‡¯ÂÏ ÊÛð̇ΠÔÓÒÚÓflÌÌÓ Ó·ÒÛʉ‡˛ÚÒfl ð‡Á΢Ì˚ ˉÂË, Ò˛ÊÂÚ˚, ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ ÔðÓÂÍÚ˚, Ò‚flÁ‡ÌÌ˚Â Ò Ò„ӉÌfl¯ÌÂÈ ÔðÓ·ÎÂχÚËÍÓÈ Ö‚ð‡ÁËË. çÂ Ú‡Í ‰‡‚ÌÓ ‚ ̇ۘÌ˚ı Ë Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÍðÛ„‡ı ‚ÓÁÌËÍ· ÚÂχ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇. ÑÎfl ̇˜‡Î‡ ıÓÚÂÎÓÒ¸ ·˚ ‚˚flÒÌËÚ¸ ÔÓÔÓ‰ðÓ·ÌÂÂ, ˜ÚÓ ˝ÚÓ Á‡ ÔðÓÂÍÚ, Í‡Í ÓÌ ÔÓfl‚ËÎÒfl, ͇ÍÓ‚Ó Â„Ó „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓ ÒÓ‰ÂðʇÌËÂ. ÄÎÂÍÒÂÈ å‡Î‡¯ÂÌÍÓ: èðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ËÏÂÂÚ ‰‚‡ ËÒÚÓ˜ÌË͇. èÂð‚˚È – ˝ÚÓ American Enterprise Institute, „‰Â ð‡·ÓÚ‡ÂÚ ÍÓχ̉‡ ÑË͇ óÂÈÌË, Í‡Í ð‡Á Ú‡Ï ˝Ú‡ ˉÂfl ÍÓÏÔÓÌÓ‚‡Î‡Ò¸. Ä ‚ÚÓðÓÈ – ‚ÒÚ𘇠«·Óθ¯ÓÈ ‚ÓÒ¸ÏÂðÍË» ‚ ˲Ì 2004 „. ̇ ÓÒÚðÓ‚Â, ‚ ¯Ú‡Ú 縲-ÑÊÂðÒË. íÛ‰‡ ·˚ÎË Ôð˄·¯ÂÌ˚ 25 ÏÛÒÛθχÌÒÍËı ÎˉÂðÓ‚. ç ‚ÒÂ, Ôð‡‚‰‡, ÔðËÂı‡ÎË, ÌÓ ‚ Ó·˘ÂÏ ÒÓ·ð‡Î‡Ò¸ ‰Ó‚ÓθÌÓ ÒÓÎˉ̇fl ÍÓÏÔ‡ÌËfl, ÍÓÚÓðÓÈ Ë ·˚Î Ôð‰ÎÓÊÂÌ ÔÎ‡Ì ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇. ñÂθ Â„Ó ·˚· Á‡fl‚ÎÂ̇ Ú‡Í: ÏÓ‰ÂðÌËÁ‡ˆËfl ÓÚ ÄÚ·ÌÚ˘ÂÒÍÓ„Ó Ó͇̇ ‰Ó

Aleksandr Polefluk: Aleksey Vsevolodoviç! Dergimizde farkl› konular, fikirler ve Avrasya’n›n bugünkü problemleriyle ilgili uluslararas› projeler tart›fl›lmakta. Bundan k›sa bir zaman önce bilimsel ve toplumsal alanlarda Büyük Ortado¤u Projesi gündeme geldi. Öncelikle bunun nas›l bir proje oldu¤unu, nas›l ortaya ç›kt›¤›n› ve jeopolitik niteli¤inin ne oldu¤unu etrafl›ca anlatabilir misiniz? Aleksey Malaflenko: Büyük Ortado¤u Projesi iki kayna¤a sahiptir. Birincisi, Dick Cheney’in ekibinin çal›flt›¤› ve bu fikrin ortaya at›ld›¤› American Enterprise Institute’dir. ‹kincisi ise, Haziran 2004 tarihinde New Jersey eyaletinde bir araya gelen G-8 buluflmas›. Buraya 25 Müslüman ülke liderleri de davet edilmiflti. Asl›nda hepsi gelmedi ama Büyük Ortado¤u Projesi’ni kabul eden yeterli bir ço¤unluk bir araya gelmiflti. Bu projenin amac› flu flekilde belirtilmiflti: Atlantik’ten Hint Okyanusu’na kadar ulaflan ve buradan da devam eden bölgenin modernize edilmesi. Yani ana yap›da


íËıÓ„Ó ÒÓ ‚ÒÂÏË ‚˚ÚÂ͇˛˘ËÏË ÓÚÒ˛‰‡ ÔÓÒΉÒÚ‚ËflÏË. íÓ ÂÒÚ¸ ÏÛÒÛθχÌÒÍÓÏÛ ÏËðÛ ·˚ÎÓ Ôð‰ÎÓÊÂÌÓ ÔðËÌflÚ¸ ÍÓ̈ÂÔˆË˛ ‚ÌÛÚðÂÌÌÂ„Ó ð‡Á‚ËÚËfl, „·‚Ì˚È ÏÓÚË‚ ÍÓÚÓðÓÈ – ‰ÂÏÓÍð‡ÚËÁ‡ˆËfl Ë ÒÓÁ‰‡ÌË „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡ Ë Ì‡ ˝ÚÓÈ ÓÒÌÓ‚Â ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚Ó Ò á‡Ô‡‰ÓÏ. óÚÓ Ì‡Á˚‚‡ÂÚÒfl ÅÓθ¯ËÏ ÅÎËÊÌËÏ ÇÓÒÚÓÍÓÏ? ÖÒÎË ‚˚ ÔÓÒÏÓÚðËÚ ̇ ͇ðÚÛ – ˝ÚÓ ÏÛÒÛθχÌÒÍËÈ ÏËð, ÍÓÚÓð˚È ÔðÓÒÚËð‡ÂÚÒfl ÓÚ å‡ðÓÍÍÓ ‰Ó û„Ó-ÇÓÒÚÓ˜ÌÓÈ ÄÁËË, ‚ ˝ÚÓÏ Ï‡ÍðÓÔðÓÂÍÚ ÛÔÓÏflÌÛÚ˚ Ë îËÎËÔÔËÌ˚, Ë í‡Ë·̉, Ë à̉ÓÌÂÁËfl. àÚ‡Í, Ò Ó‰ÌÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚ – ‰ÂÏÓÍð‡ÚËÁ‡ˆËfl Ë ÔÂðÂÛÒÚðÓÈÒÚ‚Ó ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ„Ó ÏËð‡, ‡ Ò ‰ðÛ„ÓÈ – ÔÓ‰ÒÚð‡Ë‚‡ÌËÂ Â„Ó ÔÓ‰ Á‡Ô‡‰Ì˚Â, ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ‡ÏÂðË͇ÌÒÍËÂ, ËÌÚÂðÂÒ˚ – Ú‡ÍÓ‚‡ ÒÛÚ¸ ˝ÚÓ„Ó Ô·̇. ëð‡ÁÛ ÏÓ„Û Ò͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ ÓÌ ÓÚÌ˛‰¸ Ì ‚ÒÂÏË ÔðË‚ÂÚÒÚ‚ÛÂÚÒfl. ÖÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ, ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛Ú ðÂÊËÏ˚, ÍÓÚÓð˚ „ÓÚÓ‚˚ Â„Ó Ò Ó„Ó‚Óð͇ÏË ÔÓ‰‰Âðʇڸ, ÌÓ ÂÒÚ¸ ÔÛ·ÎË͇, ÍÓÚÓð‡fl ‚˚ÒÚÛÔ‡ÂÚ Í‡Ú„Óð˘ÂÒÍË ÔðÓÚË‚, ̇ÔðËÏÂð, „ËÔÚflÌÂ, Ò‡Û‰Ó‚ˆ˚, ÍÓÚÓð˚Â, ÍÒÚ‡ÚË, Ì ÔðËÂı‡ÎË Ì‡ ÚÓ Ò‡ÏÓ Òӂ¢‡ÌË «‚ÓÒ¸ÏÂðÍË». Ç Ö‚ðÓÔ ÔðÓÚË‚ ˝ÚÓ„Ó Ô·̇ ‚˚ÒÚÛÔËÎË Ùð‡ÌˆÛÁ˚. òËð‡Í ‰‡Ê Ò͇Á‡Î, ÂÒÎË ÏÌ Ì ËÁÏÂÌflÂÚ Ô‡ÏflÚ¸, Ú‡Í: «á‡˜ÂÏ Ì‡Ï Û˜ËÚ¸ ÏÛÒÛθχÌ?» à ͇ÍËÏ Ê ӷð‡ÁÓÏ ÔðÓÂÍÚ ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ÎflÂÚÒfl? éÌ ÒÚð‡‰‡ÂÚ ·Óθ¯ÓÈ ÚÂıÌÓÎӄ˘ÂÒÍÓÈ Ó¯Ë·ÍÓÈ: ‚ ÌÂÏ ‡·ÒÓβÚËÁËðÛÂÚÒfl „ÓÏÓ„ÂÌÌÓÒÚ¸ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇. ÅÂÁÛÒÎÓ‚ÌÓ, ÂÒÚ¸ Ó·˘ÂÂ Û ‡‚ÚÓðËÚ‡ðÌ˚ı ðÂÊËÏÓ‚, ÌÓ ‰Â·ڸ ÛÔÓð ̇ ˝ÚÛ ÒıÓÊÂÒÚ¸ Ë ÔÓ‰ ˝ÚËÏ Ôð‰ÎÓ„ÓÏ ÔÓ‚Ò˛‰Û ‚˚‰‚Ë„‡Ú¸ ÔÓ ÒÛÚË Â‰ËÌÛ˛ ÒıÂÏÛ ‰ÂÏÓÍð‡ÚËÁ‡ˆËË Ë ÒÓÁ‰‡ÌËfl „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡ – ˝ÚÓ Ì ÔðÓȉÂÚ, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ‰‡Ê ı‡ð‡ÍÚÂ𠇂ÚÓðËÚ‡ðËÁχ ð‡ÁÌ˚È, fl ÛÊ Ì „Ó‚Óð˛ Ó ÒÔˆËÙËÍ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚, Úð‡‰ËˆËÈ ‚ ͇ʉÓÏ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚Â Ë Ú.‰. ÄÏÂðË͇̈˚ ‰ÂÈÒÚ‚Û˛Ú ÔÓ ÔðË̈ËÔÛ ıÓÍÍÂÈÌÓÈ Ë„ð˚: ‚·ð‡Ò˚‚‡˛Ú ¯‡È·Û ‚ ÁÓÌÛ ‚ÓðÓÚ, ‡ Ú‡Ï – Í‡Í ÔÓÎÛ˜ËÚÒfl. í‡Í ÓÌË ‚Ó¯ÎË ‚ àð‡Í, ÄÙ„‡ÌËÒÚ‡Ì, Á‡fl‚Ë‚ ÔÓÚÓÏ, ˜ÚÓ ÔðÂÓ·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl Ú‡Ï ·Û‰ÛÚ ÔðÓ‰ÓÎʇڸÒfl Ì ӉÌÓ ‰ÂÒflÚËÎÂÚËÂ. çÓ ‚‰¸ ÌËÍÚÓ Ì Á̇ÂÚ, ˜ÚÓ ·Û‰ÂÚ ˜ÂðÂÁ 15-20 ÎÂÚ. ä·ÒÒ˘ÂÒÍÓ ÒÛʉÂÌË ÔÓ ‡Ì‡ÎÓ„ËË: ÌËÍÚÓ Ì Ôð‰ÔÓ·„‡Î 20 ÎÂÚ Ì‡Á‡‰, ˜ÚÓ ð‡Á‚‡ÎËÚÒfl ëÓ‚ÂÚÒÍËÈ ëÓ˛Á. åÛÒÛθχÌÒÍËÈ ÏËð Í‡Í ÒËÒÚÂχ ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ ÍÛ‰‡ ·ÓΠÛÒÚÓȘ˂, ËÌÂðÚÂÌ, Ë ÔÓ˝ÚÓÏÛ ð‡ÎËÁ‡ˆËfl Ô·̇ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇, Í‡Í Ó ÌÂÏ Á‡fl‚ÎÂÌÓ (ðÂÙÓðχÚÓðÒÚ‚Ó, ‰ÂÏÓÍð‡ÚËÁ‡ˆËfl, „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓ ӷ˘ÂÒÚ‚Ó), ‚ÒÚðÂÚËÚ Ì‡ÏÌÓ„Ó ·Óθ¯Â ÔðÓ·ÎÂÏ, ˜ÂÏ ÒÂȘ‡Ò Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚÒfl. à ҇χfl „·‚̇fl ÔðÓ·ÎÂχ: ͇ÍÓ‚‡ ·Û‰ÂÚ ð‡͈Ëfl ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ„Ó ÏËð‡. èÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ‰ÂÏÓÍð‡ÚËÁ‡ˆËfl Ë ‚Ò ÔðӘ ̇ ÛðÓ‚Ì χÒÒÓ‚Ó„Ó ÒÓÁ̇ÌËfl Ë ·Óθ¯ËÌÒÚ‚ÓÏ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÒËÎ ð‡ÒˆÂÌË‚‡˛ÚÒfl Í‡Í Ì‡‚flÁ˚‚‡ÌË Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÏÓ‰ÂÎË.

ÄÎÂÍÒÂÈ å‡Î‡¯ÂÌÍÓ Aleksey Malaflenko

demokratikleflme ve sivil toplumun oluflturulmas› olmak üzere Bat› ile iflbirli¤i yaparak Müslüman dünyas›na bir iç geliflme projesi önerilmiflti. Büyük Ortado¤u olarak neresi ifade edilmektedir? E¤er haritaya bakacak olursan›z Fas’tan Güneydo¤u Asya’ya kadar uzanan Müslüman dünyas›d›r bu. Bu makro projede Filipinler, Tayland ve Endonezya da gösterilmektedir. Böylece bir taraftan Müslüman dünyas›n›n demokratiklefltirilmesi ve yeniden yap›land›r›lmas›, di¤er yandan ise bu dünyay› öncelikle Amerikan olmak üzere Bat› ç›karlar›na uygun hale getirme amaçlanmaktad›r. Bu projenin özü, budur. fiunu hemen belirtebilirim ki, bu plan herkes taraf›ndan memnuniyetle kabul edilmemektedir. Do¤al olarak, bu plan› baz› flartlarla hemen kabul edebilecek rejimler vard›r fakat M›s›r, Arabistan ve G-8 toplant›s›na gelmeyen ülkeler gibi bu projeye kay›ts›z flarts›z itiraz edenler de var. Avrupa’da bu projeye karfl› ç›kanlar, Frans›zlard›. E¤er haf›zam beni yan›ltm›yorsa Shirak “Biz neden Müslümanlar› e¤itelim?” demiflti. O halde, bu proje nas›l gerçeklefltirilecek? Bu plan, büyük bir teknik hata yüzünden s›k›nt› çekmektedir; bu projede Büyük Ortado¤u’nun homojenli¤i mutlak bir gerçek olarak gösterilmektedir. Hiç flüphesiz, otoriter birçok rejimin ortak yönleri vard›r ama bu benzerlik üzerine vurgu yap›p tek bir demokratikleflme ve sivil toplum oluflturma flemas›n› gelifltirmek, olmayacak bir fley. Çünkü otoriter olman›n niteli¤i bile farkl›d›r. Burada söz konusu, her ülkenin politik kültür ve geleneklerinin belirgin özellikleri de¤ildir. Amerikal›lar hokey oyunu prensibine göre hareket ediyorlar; kalecinin bulundu¤u

óÚÓ Ì‡Á˚‚‡ÂÚÒfl ÅÓθ¯ËÏ ÅÎËÊÌËÏ ÇÓÒÚÓÍÓÏ? ÖÒÎË ÔÓÒÏÓÚðÂÚ¸ ̇ ͇ðÚÛ – ˝ÚÓ ÏÛÒÛθχÌÒÍËÈ ÏËð, ÍÓÚÓð˚È ÔðÓÒÚËð‡ÂÚÒfl ÓÚ å‡ðÓÍÍÓ ‰Ó û„ÓÇÓÒÚÓ˜ÌÓÈ ÄÁËË. Büyük Ortado¤u olarak neresi ifade edilmektedir? E¤er haritaya bak›lacak olursa, Fas’tan Güneydo¤u Asya’ya kadar uzanan Müslüman dünyas›d›r bu. 17


ë Ó‰ÌÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚ – ‰ÂÏÓÍð‡ÚËÁ‡ˆËfl Ë ÔÂðÂÛÒÚðÓÈÒÚ‚Ó ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ„Ó ÏËð‡, ‡ Ò ‰ðÛ„ÓÈ – ÔÓ‰ÒÚð‡Ë‚‡ÌËÂ Â„Ó ÔÓ‰ Á‡Ô‡‰Ì˚Â, ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ‡ÏÂðË͇ÌÒÍËÂ, ËÌÚÂðÂÒ˚ – Ú‡ÍÓ‚‡ ÒÛÚ¸ ˝ÚÓ„Ó Ô·̇. Bir taraftan Müslüman dünyas›n›n demokratiklefltirilmesi ve yeniden yap›land›r›lmas›, di¤er yandan ise bu dünyay› öncelikle Amerikan olmak üzere Bat› ç›karlar›na uygun hale getirme amaçlanmaktad›r.

18

ÖÒÚ¸ Á‰ÂÒ¸ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÓÒÌÓ‚‡ÌËfl? ÅÂÁÛÒÎÓ‚ÌÓ. çÓ Ò ‰ðÛ„ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, Ôð‡‚˚ Ë ‡ÏÂðË͇̈˚. lj¸ ÂÒÎË Ì‡ ÚÂððËÚÓðËË ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ Ì ·Û‰ÂÚ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ¸ ÌË͇ÍËı ÔðÂÓ·ð‡ÁÓ‚‡ÌËÈ, ÚÓ ð‡Á΢Ëfl ÏÂÊ‰Û ÏÛÒÛθχÌÒÍËÏ ÏËðÓÏ Ë á‡Ô‡‰ÓÏ ‰ÓÒÚË„ÌÛÚ Ú‡ÍÓÈ ÔðÓÔ‡ÒÚË, ˜ÚÓ ÍÓÌÙÎËÍÚÌÓÒÚ¸ ·Û‰ÂÚ ÔÓ‰‰ÂðÊË‚‡Ú¸Òfl ÔÓÒÚÓflÌÌÓ, Ë ÚÓ„‰‡ ëòÄ, Ö‚ðÓÔÂ Ë êÓÒÒËË ÔðˉÂÚÒfl ‚Ò ‚ðÂÏfl «Î‡Ú‡Ú¸ ‰˚ð˚». ëÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ÓÔð‰ÂÎÂÌ̇fl ËÂð‡ðıËfl ËÌÚÂðÂÒÓ‚ ëòÄ ‚ ÅÓθ¯ÓÏ ÅÎËÊÌÂÏ ÇÓÒÚÓÍÂ Ë ÒÓÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓ – ËÂð‡ðıËfl ‚ϯ‡ÚÂθÒÚ‚‡. àð‡Í, ÄÙ„‡ÌËÒÚ‡Ì – ˝ÚÓ ‰Îfl ëòÄ ÏËÌËÏÛÏ ÏËÎΡð‰ ͇ʉ˚È „Ó‰, Ë Ì‡ ˝ÚÓÏ ÙÓÌ ñÂÌÚð‡Î¸Ì‡fl ÄÁËfl ‚˚„Îfl‰ËÚ ÒÍðÓÏÌÓ. äÓ„‰‡ fl ÒÎ˚¯Û Ó «ÏÓ˘ÌÓÈ ˝ÍÒÔ‡ÌÒËË ëÓ‰ËÌÂÌÌ˚ı òÚ‡ÚÓ‚ ‚ ñÂÌÚð‡Î¸ÌÓÈ ÄÁËË», ÚÓ „Ó‚Óð˛: ‰Â̸„Ë, ÍÓÚÓð˚ ˉÛÚ Ì‡ ‚ÂÒ¸ ˝ÚÓÚ ð„ËÓÌ, ÏÂ̸¯Â, ˜ÂÏ Ì‡ Ó‰ËÌ ÄÙ„‡ÌËÒÚ‡Ì. ñÂÌÚð‡Î¸Ì‡fl ÄÁËfl – ˝ÚÓ ‚‰¸ ÒÓ‚ÒÂÏ ·ÎËÁÍÓ Í êÓÒÒËË. ÖÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ, ˜ÚÓ Ï˚ ÔÓÒχÚðË‚‡ÂÏ Ò ÓÔ‡ÒÍÓÈ Ë ‚ ÒÚÓðÓÌÛ ñÂÌÚð‡Î¸ÌÓÈ ÄÁËË, Ë ‚ ÒÚÓðÓÌÛ ä‡‚Í‡Á‡, ‚ˉfl Û„ðÓÁ˚ ÓÚÚÛ‰‡… ì ÔðÓÂÍÚ‡ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ÂÒÚ¸ ÒÍð˚Ú‡fl ˆÂθ. ÄÏÂðË͇̈˚ Ò˜ËÚ‡˛Ú (Ôð‡‚ËθÌÓ ËÎË ÌÂÚ – ·Û‰Û˘Â ÔÓ͇ÊÂÚ), ˜ÚÓ „·‚Ì˚Ï Ëı „ÎÓ·‡Î¸Ì˚Ï ÔðÓÚË‚ÌËÍÓÏ ·Û‰ÂÚ äËÚ‡È. ÖÒÎË äËÚ‡È ‰ÂÈÒÚ‚ËÚÂθÌÓ ÒÓÒÚÓËÚÒfl Í‡Í „ÎÓ·‡Î¸Ì˚È ÔðÓÚË‚ÌËÍ ËÎË ÓÔÔÓÌÂÌÚ ëÓ‰ËÌÂÌÌ˚ı òÚ‡ÚÓ‚, ÚÓ ËÏ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏ ÅÓθ¯ÓÈ ÅÎËÊÌËÈ ÇÓÒÚÓÍ Í‡Í Ó„ðÓÏÌÓ Óð„‡ÌËÁÓ‚‡ÌÌÓ ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó. èÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ, ÒÍÓθÍÓ ÌË „Ó‚ÓðË Ó ÏÓÌÓÔÓÎflðÌÓÏ ÏËðÂ, ÓÍÓ̘‡ÚÂθ̇fl ð‡ÎËÁ‡ˆËfl ˝ÚÓÈ ÍÓ̈ÂÔˆËË ‚ÓÁÏÓÊ̇ ÚÓθÍÓ Ò Û˜ÂÚÓÏ äËÚ‡fl, ‡ äËÚ‡È Ì ÎflÊÂÚ ÔÓ‰ ÄÏÂðËÍÛ. èÓ˝ÚÓÏÛ ÅÓθ¯ÓÈ ÅÎËÊÌËÈ ÇÓÒÚÓÍ ‚ÔËÒ˚‚‡ÂÚÒfl ‚ ÍÓ̈ÂÔˆË˛ ÏÓÌÓÔÓÎflðÌÓ„Ó ÏËð‡ Ó˜Â̸ Û‰‡˜ÌÓ. ÄÏÂðË͇̈˚ ‚ ˝ÚÓÏ Ì‡Ôð‡‚ÎÂÌËË ð‡·ÓÚ‡˛Ú Ó˜Â̸ ıÓðÓ¯Ó. ŇÁ˚, ÔÓfl‚Ë‚¯ËÂÒfl ÔÓÒΠ11 ÒÂÌÚfl·ðfl ‚ ñÂÌÚð‡Î¸ÌÓÈ ÄÁËË, – Ì ÔðÓÚË‚ êÓÒÒËË Ë ÌÂ

bölgeye topu b›rak›yorlar. Art›k buradan ne ç›karsa... Bu plan Irak ve Afganistan’da da ayn› flekilde yürüdü ve sonras›nda bölgenin yeniden yap›lanmas›n›n öyle birkaç on y›lda olamayaca¤› belirtildi. Fakat bundan 15-20 y›l sonra ne olup bitece¤ini kimse bilemez ki. Klasik bir de¤erlendirme yap›ld›¤›nda buna benzer bir durum flöyle ortaya ç›k›yor: Bundan 20 y›l önce kimse Sovyetler Birli¤i’nin y›k›laca¤›n› bilmiyordu. Müslüman dünyas› oldukça kal›plaflm›fl ve atalet içinde varl›¤›n› devam ettiren bir de¤erler sistemidir ve bu nedenle Büyük Ortado¤u Projesi’nin ilan edildi¤i gibi (yenilikçilik, demokratiklik, sivil toplum) icra edilmesi, bugün göründü¤ünden daha fazla s›k›nt› oluflturur. En büyük s›k›nt›, Müslüman dünyas›n›n nas›l bir tepki verece¤idir. Çünkü demokratikleflme ve toplumsal bilinci, politik güçlerin birço¤u Bat› modelinin kabulü fleklinde alg›lamaktad›r. Burada belirli bir sebep var m›? Hiç flüphesiz, evet. Fakat di¤er bir taraftan Amerikal›lar da hakl›. Çünkü e¤er Büyük Ortado¤u’da herhangi bir yeniden yap›lanma olmazsa, Müslüman ve Bat› dünyas› aras›ndaki uçurum daha da büyüyecek, çat›flmac› özellikler destek bulacak ve ABD, Avrupa ve Rusya’n›n bu “deli¤i yamamas›” gerekecektir. Büyük Ortado¤u’da bir ABD ç›kar hiyerarflisi ve do¤al olarak müdahale hiyerarflisi mevcuttur. Irak ve Afganistan, ABD için her y›l minimum milyar dolar gider demektir ve bu konuda Merkezi Asya oldukça mütevaz› görünmektedir. “ABD’nin Merkezi Asya’da muazzam yay›lmac›l›¤›” ile ilgili her duyum al›fl›mda, bu bölgeye harcanan paran›n tek bafl›na Afganistan için harcanan paradan daha az olu¤unu ifade ederim. Merkezi Asya Rusya’ya oldukça yak›n bir co¤rafya. Do¤al olarak hem Merkezi Asya ve hem de Kafkaslardan gelebilecek bir tehlikeye karfl› bu bölgeye endifleyle bak›yoruz. Büyük Ortado¤u Projesi’nin gizli bir plan› var. Amerikal›lar (do¤ru mu yanl›fl m›, bunu zaman gösterecek) en büyük küresel rakiplerinin Çin oldu¤unu düflünmektedirler. E¤er Çin gerçekten de ABD’nin küresel bir rakibi veya muhalefeti olursa, bunlar için Büyük Ortado¤u muazzam bir Müslüman co¤rafyas› olarak gereklidir. Çünkü ne kadar tek kutuplu bir dünyadan söz edilse de sonuçta bu bak›fl aç›s›n›n gerçeklefltirilmesi Çin’in de hesaba kat›lmas›yla mümkün olacakt›r. Çin ise ABD’nin alt›na girmeyecektir. Bu nedenle Büyük Ortado¤u tek kutuplu yaklafl›ma uygun gelmektedir. Amerikal›lar bu alanda çok iyi çal›fl›yorlar. 11 Eylülden sonra Merkezi Asya’da ortaya ç›kan üsler Rusya’ya ve Ben Laden’e karfl› de¤il, gelece¤e yat›r›md›r. Her fleye ra¤men bölgeye yerleflilmifltir.


èðÂϸÂð-ÏËÌËÒÚð àð‡Í‡ à·ð‡„ËÏ ‡Î¸-Ñʇ‡Ù‡ðË Ë ÔðÂÁˉÂÌÚ ëòÄ ÑÊÓð‰Ê ÅÛ¯ Irak Baflbakan› ‹brahim Caferi ve George Bush

ÔðÓÚË‚ ÅÂÌ ã‡‰Â̇, ‡ ̇ ·Û‰Û˘ÂÂ. ç‡ ‚ÒflÍËÈ ÒÎÛ˜‡È ÏÂÒÚÓ Á‡ÒÚÓηËÎË. ë‡ÏË ‡ÏÂðË͇̈˚ ÔðËÁ̇˛Ú, ˜ÚÓ Ì ÏÓ„ÛÚ ‰ÂÈÒÚ‚Ó‚‡Ú¸ Ó‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ Ì‡ ÌÂÒÍÓθÍËı ÙðÓÌÚ‡ı, ıÓÚfl Ë Ô˚Ú‡˛ÚÒfl. çÓ ÓÔ˚Ú ÔÓ͇Á˚‚‡ÂÚ, ˜ÚÓ Ì ‚˚‰ÂðÊË‚‡˛Ú. èÓ˝ÚÓÏÛ Òӷ≇ÂÚÒfl ÔÓÒΉӂ‡ÚÂθÌÓÒÚ¸. çÛÊÌÓ ÎË ð‡ÒÒχÚðË‚‡Ú¸ ÔÓ‰ Ú‡ÍËÏ Û„ÎÓÏ ÁðÂÌËfl ‡ÍÚË‚ÌÓÒÚ¸ ̇ ë‚ÂðÌÓÏ ä‡‚Í‡ÁÂ Ë ‚ á‡Í‡‚͇Á¸Â? é˜Â‚ˉÌÓ, ˜ÚÓ ð‡Á„Ó‚Óð˚ Ó· ËÁ̇˜‡Î¸Ì˚ı ˜¸Ëı-ÚÓ „ðflÁÌ˚ı ÔðÓËÒ͇ı ‚ ó˜ÌÂ, Ò ÏÓÂÈ ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl, ·ÂÒÔÓ˜‚ÂÌÌ˚. äÚÓ ˝ÚÛ ‚ÓÈÌÛ Ò‰ÂÎ‡Î Ë ÔðÓÔ·˜Ë‚‡Î – ıÓðÓ¯Ó ËÁ‚ÂÒÚÌÓ. çË͇ÍÓ„Ó ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÓ„Ó ÔðÓÂÍÚ‡ ÚÓ„‰‡ Ì ·˚ÎÓ. ÅÂÌ ã‡‰Â̇ Ì ·˚ÎÓ, ‡ ‚ÓÈ̇ ÛÊ ¯Î‡. 䇂͇Á – ë‚ÂðÌ˚È Ë ûÊÌ˚È, ‚ ͇ÍÓÏ-ÚÓ ÒÏ˚ÒΠ‰ËÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó. Ö„Ó Ó·˙‰ËÌfl˛Ú ÌÂÙÚ¸, ÚðÛ·ÓÔðÓ‚Ó‰˚, ÔÓÒÚÓflÌ̇fl ÌÂÒÚ‡·ËθÌÓÒÚ¸, ·ÎËÁÓÒÚ¸ Í Ö‚ðÓÔÂ. à êÓÒÒËfl Á‰ÂÒ¸ ÒÚ‡ÎÍË‚‡ÂÚÒfl Ò ·Óθ¯ËÏË ÒÎÓÊÌÓÒÚflÏË. Ç̯Ì ÔðËÒÛÚÒÚ‚ËÂ, ‚ ÚÓÏ ˜ËÒΠ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÓÂ, ÌÓ ‚ ·Óθ¯ÂÈ ÒÚÂÔÂÌË Â‚ðÓÔÂÈÒÍÓÂ, ÍÓ̘ÌÓ ÊÂ, ·Û‰ÂÚ Á‰ÂÒ¸ ̇ð‡ÒÚ‡Ú¸. ÖÒÚ¸ Ó˜Â̸ ·ÓÎÂÁÌÂÌÌ˚È ‰Îfl êÓÒÒËË ‚ÓÔðÓÒ, Ò‚flÁ‡ÌÌ˚È Ò ÌÂÙÚflÌ˚ÏË Ë „‡ÁÓ‚˚ÏË Ï‡„ËÒÚð‡ÎflÏË. íÓ, ˜ÚÓ êÓÒÒ˲ ıÓÚflÚ Î˯ËÚ¸ ÏÓÌÓÔÓÎËË Ì‡ Úð‡ÌÁËÚ, ÍÓ̘ÌÓ, ӷˉÌÓ. çÓ, Ò ‰ðÛ„ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, Ú‡ÍÓ‚‡ Ó·˘ÂÏËðÓ‚‡fl ÚẨÂ̈Ëfl ÔðÓÚË‚ ÏÓÌÓÔÓÎËÁ‡ˆËË. ë„ӉÌfl ‚ðÓÔÂȈ˚ ̇ 50 ÔðÓˆÂÌÚÓ‚ Á‡‚ËÒflÚ ÓÚ ‚̯ÌËı ˝ÌÂð„ÓÌÓÒËÚÂÎÂÈ, ‡ Í 2020 „. ·Û‰ÛÚ Ì‡ 70 ÔðÓˆÂÌÚÓ‚ Á‡‚ËÒÂÚ¸, Ë ‚ ÚÓÏ ˜ËÒΠÓÚ Ó„ðÓÏÌ˚ı ÔÓÒÚ‡‚ÓÍ ÌÂÙÚË Ë „‡Á‡ ËÁ êÓÒÒËË.

Amerikal›lar›n kendileri ne kadar çaba gösterseler de birden fazla cephede hareket edemediklerini kabul ediyorlar. Fakat tecrübeler buna dayanamad›klar›n› gösteriyor. Bu nedenle geliflmeler bir sonraki harekete göre takip ediliyor. Kuzey Kafkaslar ve Kafkas gerisindeki faaliyetleri bu bak›fl aç›s›yla de¤erlendirmek gerekir mi? Görünen o ki, bence Çeçenistan’da birilerinin ta bafllang›çtaki kirli aray›fllar›yla ilgili söylentiler as›ls›zm›fl. Bu savafl› kim yap›yor ve kim finansa ediyor, bu bilinen bir gerçek. O zamanlar hiçbir Amerikan projesi falan da yoktu. Ben Laden de yoktu ama savafl çoktan bafllam›flt›. Kafkasya, Kuzey ve Güney olarak bir bak›ma tek bir co¤rafya. Bu co¤rafyay› tek bir bütün haline getiren petrol, boru hatlar›, sürekli istikrars›zl›k ve Avrupa’ya yak›nl›kt›r. Rusya ise bu bölgede ciddi zorluklarla karfl›laflmaktad›r. Bu bölgede Amerikan ve daha çok Avrupa kaynakl› bir yabanc› varl›¤› yerleflip kalacakt›r. Rusya için petrol ve gaz sevk›yat›yla ilgili oldukça rahats›z edici bir durum var. Rusya bu konuda tek bafl›na bir transit ülke olma konumunun d›fl›na ç›kar›lmak isteniyor ki, bu incitici bir durum. Fakat di¤er taraftan, oluflan böyle bir kamuoyu tekelleflmeye karfl›d›r. Bugün Avrupal›lar % 50 oran›nda d›fl enerji ba¤›ml›s›. Bu oran 2020’de % 70’e ç›kacak ve özellikle Rusya’dan büyük miktarda petrol ve gaz temin edecektir. Muslu¤un aniden

䇂͇Á – ë‚ÂðÌ˚È Ë ûÊÌ˚È, ‚ ͇ÍÓÏÚÓ ÒÏ˚ÒΠ‰ËÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó. Ö„Ó Ó·˙‰ËÌfl˛Ú ÌÂÙÚ¸, ÚðÛ·ÓÔðÓ‚Ó‰˚, ÔÓÒÚÓflÌ̇fl ÌÂÒÚ‡·ËθÌÓÒÚ¸, ·ÎËÁÓÒÚ¸ Í Ö‚ðÓÔÂ. Kafkasya, Kuzey ve Güney olarak bir bak›ma tek bir co¤rafya. Bu co¤rafyay› tek bir bütün haline getiren petrol, boru hatlar›, sürekli istikrars›zl›k ve Avrupa’ya yak›nl›kt›r.

19


ÉÓÒÒÂÍðÂÚ‡ð¸ ëòÄ äÓ̉ÓÎËÁ‡ ê‡ÈÒ ‚ è‡ÎÂÒÚËÌ ABD D›fliflleri Bakan› Condoleezza Rice Filistin’de

é‰ÌÓ ‰ÂÎÓ, ÍÓ„‰‡ Ö‚ðÓÔ‡ ÍÓ̘‡ÂÚÒfl ̇ „ð‡ÌËˆÂ Ò íÛðˆËÂÈ, ‡ ÒÓ‚ÒÂÏ ‰ðÛ„ÓÂ, ÂÒÎË Ó̇ ·Û‰ÂÚ „ð‡Ì˘ËÚ¸ Ò àð‡ÍÓÏ. í‡Í ð‡ÒÒÛʉ‡ÂÚ Â‚ðÓÔÂÈÒÍËÈ Ó·˚‚‡ÚÂθ, ÔÓ·„‡fl, ˜ÚÓ ÚÓðÓÔËÚ¸Òfl Ì ÒÚÓËÚ. Avrupa’n›n Türkiye s›n›r›nda bitmesi baflka, Irak s›n›r›nda bitmesi ise daha baflkad›r. Avrupal› bu flekilde düflünüyor ve bu nedenle acele etmenin anlams›z oldu¤unu belirtiyor. 20

à ÒÚð‡ı, ˜ÚÓ ‚‰ðÛ„ «Íð‡ÌËÍ ÔÂðÂÍðÓ˛Ú», ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ Ì ÚÓθÍÓ Û ë‡‡Í‡¯‚ËÎË, «Íð‡ÌËÍ» ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ «ÔÓ‰ÍðÛ˜ÂÌ», ‡ ÚÓ Ë ÔÂðÂÍð˚Ú Û ÏÌÓ„Ëı. ç ӷflÁ‡ÚÂθÌÓ ÔÓ ˜¸ÂÈ-ÚÓ ÁÎÓÈ ‚ÓÎÂ. ë͇ÊÂÏ, ‚ÓÁÌËÍÌÂÚ ÍÓÌÙÎËÍÚ̇fl ÁÓ̇: ÔðÓÎÓÊ‡Ú ÚðÛ·Û, ‡ Ó̇ ·Û‰ÂÚ ‚Áð˚‚‡Ú¸Òfl. äÓ̘ÌÓ, êÓÒÒËfl Ò„ӉÌfl ÓÚ ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚‡ ‡Î¸ÚÂð̇ÚË‚Ì˚ı χ„ËÒÚð‡ÎÂÈ ÔðÓË„ð˚‚‡ÂÚ, ÌÓ ÌÂθÁfl ‚‰¸ ÊËÚ¸ ÚÓθÍÓ Ò„ӉÌfl¯ÌËÏ ‰ÌÂÏ. èÓ˝ÚÓÏÛ ÍÓ„‰‡ ̇¯Ë ÍÓÏÔ‡ÌËË ıÓÚflÚ ÔðËÌflÚ¸ Û˜‡ÒÚË ‚ ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚Â „‡ÁÓÔðÓ‚Ó‰Ó‚, Ë‰Û˘Ëı ‚ Ó·ıÓ‰ êÓÒÒËË, ‚ ˝ÚÓÏ ‚ˉËÚÒfl ÒÚðÂÏÎÂÌË ÔðËÒÔÓÒÓ·ËÚ¸Òfl Í ·Û‰Û˘ÂÏÛ ÏËðÛ.

kapat›laca¤›na iliflkin korku sadece Saakaflvili’de de¤il. Belki de ele geçirilir ama bir ço¤u “kapal›” olarak düflünüyor. Bunun için herhangi birisinin kötü emelleri gerekmiyor. Mesela bir çat›flma alan› oluflabilir: Boru döflenir ama patlat›labilir. Elbette, Rusya bugün alternatif transit yolar infla etme konusunda kaybedecektir fakat sadece bugünü yaflamamal›s›n›z. Bu nedenle Rusya’n›n ülkeyi dolaflan gaz boru hatt› inflatlar›nda yer almak istemesini, bugünden gelece¤ini ayarlama gayreti fleklinde görülmektedir.

ä‡ÍÓ‚ ‚‡¯ ÔðÓ„ÌÓÁ ÓÚÌÓÒËÚÂθÌÓ ð‡‰Ë͇θÌÓ„Ó ËÒ·χ, ˜Â„Ó ÓÚ ÌÂ„Ó Ê‰‡Ú¸? ꇉË͇θÌ˚È ËÒÎ‡Ï – ̇˷ÓΠflð͇fl Íð‡Ò͇ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇. ëÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ÚðË ÓˆÂÌÍË ˝ÚÓ„Ó fl‚ÎÂÌËfl. óÚÓ ˝ÚÓ ·ÓÎÂÁ̸, ‚ðӉ ‰ÂÚÒÍÓÈ ÍÓðË, ÔÂð·ÓÎÂ˛Ú – ·Û‰ÂÚ ÔÓÎ̇fl ‰ÂÏÓÍð‡ÚËfl. ÇÚÓð‡fl – ˜ÚÓ ÓÌ ð‡Á‚Ë‚‡ÂÚÒfl ˆËÍ·ÏË. íðÂÚ¸fl: ð‡‰Ë͇ÎËÁÏ ·˚Î ‚Ò„‰‡, ÓÌ ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÂÌ ‰Îfl ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ„Ó ÏËð‡ Ë ÔÓÒÚÓflÌÌÓ ÔðÓ‚ÓˆËðÛÂÚÒfl ÍÓÌÙÎËÍÚÌÓÒÚ¸˛ ÒËÚÛ‡ˆËÈ ‚ÌÛÚðË Ò‡ÏÓ„Ó ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ Ë ‚ Â„Ó ÓÚÌÓ¯ÂÌËflı Ò ‰ðÛ„ËÏË ÒÚð‡Ì‡ÏË. èð˘ÂÏ, ÂÒÎË ‚ Òð‰ÌË ‚Â͇ ÓÒÌÓ‚ÌÓÈ ÍÓÌÙÎËÍÚ ÏÂÊ‰Û ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ‡ÎËÒÚ‡ÏË Ë ·ÓΠÓÚÍð˚Ú˚Ï, ÛÏÂðÂÌÌ˚Ï ËÒ·ÏÓÏ ·˚Î ‚ÒÂ-Ú‡ÍË ‚ÌÛÚðÂÌÌËÏ, ÚÓ ÚÂÔÂð¸ ÓÌ Ë ‚ÌÛÚðÂÌÌËÈ, Ë ‚̯ÌËÈ. ÇÓÁÌË͇˛Ú Ó·ÓÒÚðÂÌËfl, ÌÂÓÊˉ‡ÌÌ˚ ÒËÚÛ‡ˆËË, ÍÓÚÓð˚ ̇‰Ó Ôð‰ÛÔðÂʉ‡Ú¸ Ë

Radikal ‹slâm’la ilgili de¤erlendirmeleriniz nelerdir, ne gibi beklentileriniz var? Radikal ‹slâm, Büyük Ortado¤u’nun en parlak rengidir. Bunun üç çeflit de¤erlendirmesi mevcut. Birincisi, bu bir hastal›kt›r; sanki bir k›zam›k hastal›¤› geçirilmifl ve tam bir demokrasi yaflanacak. ‹kincisi, bunun evreler halinde geliflti¤idir. Üçüncüsü ise, radikalizm her zaman vard›, Müslüman dünyas› için oldukça do¤ald›r ve Büyük Ortado¤u’nun kendi içinde ve di¤er yabanc› ülkelerle iliflkilerinde çat›flmac› unsurlar› sürekli k›flk›rtmaktad›r. E¤er Ortaça¤da meydana gelen temel çat›flma fundamentalist ve yenilikçi, ›l›ml›lar aras›ndaki iç çat›flmalardan ibaret olmuflsa, bugün bu çat›flma hem iç ve hem de d›fl nitelik kazanm›flt›r. Bir gerginlik ve beklenmedik durumlar


Ô˚Ú‡Ú¸Òfl ð¯‡Ú¸, ‚ÔÎÓÚ¸ ‰Ó ÔÂð„ӂÓðÓ‚ Ò ÛÏÂðÂÌÌ˚Ï Íð˚ÎÓÏ ËÒ·ÏËÒÚÓ‚, ÍÓÚÓð˚ ÂÒÚ¸ ‚Ò˛‰Û Ë ‰‡Ê ÒˉflÚ ‚ Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ı. ä‡Í‡fl ðÓθ ÓÚ‚Ó‰ËÚÒfl íÛðˆËË ‚ ÔðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇? ä‡ÊÂÚÒfl, ÚÓ, Ó ˜ÂÏ ‚˚ „Ó‚ÓðËÎË ÚÓθÍÓ ˜ÚÓ, Í ˝ÚÓÈ ÒÚð‡Ì Ì ÓÚÌÓÒËÚÒfl? íÛðˆËfl, Ò ÏÓÂÈ ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl, – ËÒÍβ˜ÂÌËÂ, ÍÓÚÓðÓ ÔÓ‰Ú‚Âðʉ‡ÂÚ Ôð‡‚ËÎÓ. àÌÚÂðÂÒÌÓ, ˜ÚÓ ‚ ˝ÚÓÈ ÒÚð‡ÌÂ, ÂÒÎË Ì ÔÓÎÛ‚ðÓÔÂÈÒÍÓÈ, ÚÓ Ì‡ ÚðÂÚ¸ ‚ðÓÔÂÈÒÍÓÈ, ‚ÚÓðÓÈ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËÈ ÒÂÁÓÌ ÔÓ‰ðfl‰ Û ‚·ÒÚË Ì‡ıÓ‰flÚÒfl ÛÏÂðÂÌÌ˚ ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ‡ÎËÒÚ˚. íÛðˆËË, ÍÓ̘ÌÓ, ıÓ˜ÂÚÒfl ‚ Ö‚ðÓÔÛ, ÌÓ Ö‚ðÓÔ‡-ÚÓ Ì ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ıÓ˜ÂÚ. äÓ„‰‡ íÛðˆË˛ ÔðËÌËχÎË ‚ çÄíé, ·˚ÎÓ ÔÓÌflÚÌÓ, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ÔðÓÚË‚ ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ëÓ˛Á‡, ‡ ÒÂȘ‡Ò?.. èÓ˝ÚÓÏÛ Ë ‚ Ô·̇ı ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ðÓθ íÛðˆËË ‰‚ÓÈÒÚ‚ÂÌ̇, Ë ‰Ûχ˛, ÚÛðÍË ˝ÚÓ Ò‡ÏË ÔÓÌËχ˛Ú. ÑÎfl íÛðˆËË ‚Ò„‰‡ ·Û‰ÂÚ ·ÓÎÂÁÌÂÌÌÓÈ ÔðÓ·ÎÂχ ÔðÓÏÂÊÛÚÓ˜ÌÓÒÚË. é̇ Ì ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡Ú¸ ÎˉÂðÓÏ ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ„Ó ÏËð‡, ‡ ÂÒÎË ‚ÓȉÂÚ ‚ Ö‚ðÓÔÛ, ÚÓ Ì‡ Ôð‡‚‡ı Ï·‰¯Â„Ó Ô‡ðÚÌÂð‡. ü ÛÊ Ì „Ó‚Óð˛ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ‚ Ö‚ðÓÔ íÛðˆËfl ÒÚ‡ÌÂÚ ‚ÚÓðÓÈ ÔÓ ˜ËÒÎÂÌÌÓÒÚË ÒÚð‡ÌÓÈ, ÔÓÒΠÉÂðχÌËË, ‡ Í 2025 „. ·Û‰ÂÚ ÔÂð‚ÓÈ. à Ó‰ÌÓ ‰ÂÎÓ, ÍÓ„‰‡ Ö‚ðÓÔ‡ ÍÓ̘‡ÂÚÒfl ̇ „ð‡ÌËˆÂ Ò íÛðˆËÂÈ, ‡ ÒÓ‚ÒÂÏ ‰ðÛ„ÓÂ, ÂÒÎË Ó̇ ·Û‰ÂÚ „ð‡Ì˘ËÚ¸ Ò àð‡ÍÓÏ. í‡Í ð‡ÒÒÛʉ‡ÂÚ Â‚ðÓÔÂÈÒÍËÈ Ó·˚‚‡ÚÂθ, ÔÓ·„‡fl, ˜ÚÓ ÚÓðÓÔËÚ¸Òfl Ì ÒÚÓËÚ. ü ‚ˉÂÎ ‚ ÉÂðχÌËË ÙËÎ¸Ï «ã·ÓÏ Ó ‰‚Âð¸», ÔÓÒÚ‡‚ÎÂÌÌ˚È ÚÛðˆÍËÏ ðÂÊËÒÒÂðÓÏ. îËÎ¸Ï ‚ÂÎËÍÓÎÂÔÌ˚È, ÌÓ ÙËÌ‡Î Â„Ó Ì ÓÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÏÂÒÚ‡ ‰Îfl ‚‡ðˇÌÚÓ‚: ͇ʉ˚È ‰ÓÎÊÂÌ ‚ÓÁ‚ð‡˘‡Ú¸Òfl ‚ Ò‚Ó˛ Í‚‡ðÚËðÛ, ‚ Ò‚Ó˛ ÍÛθÚÛðÛ. Ö‚ðÓÔ‡ ‚˚Ú‡ÎÍË‚‡ÂÚ ˜ÛʇÍÓ‚, ‡ ÚÓ Ë Í‡Î˜ËÚ. éÚÚÓðÊÂÌË ÏÂÊ‰Û Ö‚ðÓÔÓÈ Ë ÏÛÒÛθχÌÒÍËÏ ÏËðÓÏ ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚÒfl ÔÓÒÚÓflÌÌ˚Ï Ù‡ÍÚÓðÓÏ. íÂÏ ·ÓÎÂÂ, ˜ÚÓ ÒÂȘ‡Ò Ó‰ËÌ ËÁ ËÒÚÓ˜ÌËÍÓ‚ ð‡‰Ë͇ÎËÁχ ‰Îfl ‚ÒÂ„Ó ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇, ÓÚ å‡ðÓÍÍÓ ‰Ó à̉ÓÌÂÁËË, – ‚ Ö‚ðÓÔÂ. éÚÒ˛‰‡ ÒÎ˯ÍÓÏ ˜‡ÒÚÓ ËÒıÓ‰flÚ Ò‡Ï˚ ð‡‰Ë͇θÌ˚ ˉÂË... Ç Ó·˘ÂÏ, Ó·˙ÂÍÚË‚ÌÓ ÒËÚÛ‡ˆËfl ÒÍ·‰˚‚‡ÂÚÒfl Ú‡Í, ˜ÚÓ Ì‡ ÅÓθ¯ÓÏ ÅÎËÊÌÂÏ ÇÓÒÚÓÍ „ÛÎflÂÚ ÚÂððÓðËÁÏ, ‰ÂÈÒÚ‚Û˛Ú Ò‡Ï˚ «˝ÍÁÓÚ˘ÂÒÍË» Ë, ‰Ó·‡‚β, ·ÂÁÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌ˚ ԇðÚËË, „ðÛÔÔ˚, ÔÓÎËÚËÍË, ÔðÓÔӂ‰ÌËÍË. à ÂÒÎË, Ì ÔðË‚Â‰Ë ·Ó„, ÔÓfl‚ËÚÒfl ͇ÍÓÂ-ÌË·Û‰¸ «ÓÚ‚flÁÌÓ» fl‰ÂðÌÓ ÓðÛÊËÂ, ӷ̇ðÛÊËÚÒfl ÌÓ‚Ó ÔÓÍÓÎÂÌË ÚÂððÓðËÒÚÓ‚, ÍÓÚÓðÓ ÔÓȉÂÚ Ì‡ ÔðËÏÂÌÂÌË ıËÏ˘ÂÒÍÓ„Ó Ë ·ËÓÎӄ˘ÂÒÍÓ„Ó ÓðÛÊËfl, – ˜ÚÓ ÚÓ„‰‡?.. ä‡Í ÌË ·‡Ì‡Î¸ÌÓ, Ì‡Ï ‚ÒÂÏ ÓÒÚ‡ÂÚÒfl ÍÓÓÔÂðËðÓ‚‡Ú¸Òfl. çÓ ÔÓ‰ ͇ÍÓÈ «¯‡ÔÍÓÈ»? èðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ð‡·ÓÚ‡ÂÚ ÔðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ Ì‡ òÚ‡Ú˚, ˝ÚÓ ˜‡ÒÚ¸ ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÓÈ ÏÓ‰ÂÎË ÏËðÓÛÒÚðÓÈÒÚ‚‡. åÓÊÂÚ ·˚Ú¸, Ë Ò‡Ï‡fl ÎÛ˜¯‡fl ÒÂȘ‡Ò, ÌÓ ÓÚð‡Ê‡˛˘‡fl ‡ÏÂðË͇ÌÒÍË ËÌÚÂðÂÒ˚. çÛÊÌ˚ ‡Î¸ÚÂð̇ÚË‚Ì˚ ‚‡ðˇÌÚ˚. ÇÓÚ ÚÓθÍÓ ÍÚÓ Ëı ÔðˉÛχÂÚ?

ortaya ç›kmakta. Bu durum önceden uyarmaya ihtiyaç duymakta ve bugün parlamentolarda bile bulunan ‹slâm’›n ›l›ml› kesimleriyle görüflmeye kadar varan çözümler üretmeye gayret edilmesi gerekmektedir. Büyük Ortado¤u Projesi’nde Türkiye’ye yüklenen ne gibi bir rol var? Galiba az evvel ifade ettikleriniz bu ülkeyle ilgili de¤il? Benim düflünceme göre Türkiye, kurallar› destekleyen bir istisna. ‹lginç olan, yar›s› olmasa da üçte biri Avrupal› olan bu ülkede ikinci politik sezonda arka arkaya ›l›ml› fundamentalistlerin iktidara gelmesi. Türkiye elbette Avrupa’y› istiyor fakat Avrupa’n›n ille de istemek gibi bir niyeti yok. Türkiye’yi NATO’ya almalar›n›n Sovyetler Birli¤i’ne karfl› bir hareket oldu¤u anlafl›lm›flt›. Peki ya flimdi?... Bu nedenle Büyük Ortado¤u planlar›nda Türkiye’nin iki rolü var ve bana göre bunu Türkler de anl›yorlar. Türkiye için arada kalmak, her zaman rahats›z edici bir durum ve Müslüman dünyas›n›n lideri de olamaz. E¤er Avrupa Birli¤i’ne girerse, bu ancak “küçük ortak” s›fat›yla mümkün olacakt›r. Türkiye’nin Avrupa’da nüfus oran› bak›m›ndan Almanya’dan sonra ikinci, 2025’te ise birinci olaca¤›ndan da art›k bahsetmiyorum. Avrupa’n›n Türkiye s›n›r›nda bitmesi baflka, Irak s›n›r›nda bitmesi ise daha baflkad›r. Avrupal› bu flekilde düflünüyor ve bu nedenle acele etmenin anlams›z oldu¤unu belirtiyor. Almanya’da, Türk rejisör taraf›ndan yap›lan Duvara Karfl› filmini seyretmifltim. Film çok güzel fakat filmin sonu herkesin kendi evine ve kendi kültürüne dönmesi gerekti¤i varyant›na yer vermiyor. Avrupa yabanc›lar› d›flar› at›yor; yoksa onlar› tahrif edecektir. Avrupa ile Müslüman dünyas› aras›ndaki geçifller her zaman var olacakt›r. Üstelik Fas’tan Endonezya’ya kadar Büyük Ortado¤u için radikalizmin kaynaklar›ndan biri de Avrupa’da. Buradan s›k bir flekilde radikal düflünceler ortaya ç›kmaktad›r... K›sacas›, durum objektif niteliktedir ve terörizm Büyük Ortado¤u’da geliflmektedir, en egzotik yap›da olanlar da vard›r. Bunlarla birlikte sorumsuz partiler, gruplar, politikac›lar ve önderler mevcut. Allah göstermesin, e¤er herhangi bir nükleer silah ortaya ç›ksa, kimyasal veya biyolojik silah kullanan yeni bir terörist grubu ortaya ç›ksa, sonumuz ne olur? Hepimizin bir araya gelmesi gerekiyor ama hangi “flapka” alt›nda? Büyük Ortado¤u Projesi ABD’de güzel iflliyor. Bu, Amerikan modeli yeni dünya düzeninin bir parças›. Amerikan ç›karlar›n› yans›tsa da bugün için en iyisi. Alternatif varyantlar gerekli. Yaln›z, bunu kim düflünecek?...

ä‡Í ÌË ·‡Ì‡Î¸ÌÓ, Ì‡Ï ‚ÒÂÏ ÓÒÚ‡ÂÚÒfl ÍÓÓÔÂðËðÓ‚‡Ú¸Òfl. çÓ ÔÓ‰ ͇ÍÓÈ «¯‡ÔÍÓÈ»? èðÓÂÍÚ ÅÓθ¯Ó„Ó ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ð‡·ÓÚ‡ÂÚ ÔðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ Ì‡ òÚ‡Ú˚, ˝ÚÓ ˜‡ÒÚ¸ ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÓÈ ÏÓ‰ÂÎË ÏËðÓÛÒÚðÓÈÒÚ‚‡. Hepimizin bir araya gelmesi gerekiyor ama hangi “flapka” alt›nda? Büyük Ortado¤u Projesi ABD’de güzel iflliyor. Bu, Amerikan modeli yeni dünya düzeninin bir parças›. 21



êˆÂÔÚ ‰Îfl ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl ÏËð‡:

˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË Bar›fl›n reçetesi:

Etik de¤erler


24

Dünyan›n merkezine “Sevgi A¤ac›” «ÇÂÚ‚¸ β·‚Ë» ‚ ˆÂÌÚð ÏËð‡


Suudi Arabistan Diyanet ‹flleri Bakan Yard›mc›s› Dr. Adel el-Felah:

Diyalo¤a ve adalete de¤er verilmeli Uluslararas› terörizm istisnas›z bütün dinleri zay›flat›yor. Bununla birlikte dinin terörizme destek verdi¤i sürekli dile getirilerek din devaml› suçlan›yor. Yani, bu durumda hepimiz de ayn› geminin içinde yer al›yoruz. Yaflanan terör olaylar›nda sorumlulu¤un büyük bir k›sm› Müslümanlar olarak bize ait. ‹slâm’a, kutsal kitap Kur’an’a ve bu dine inananlara yönelik a¤›r suçlamalar duydu¤umda çok rahats›z oluyorum. Bu nedenle her defas›nda, “bu as›ls›z suçlamalar› durdurman›n ve ortadan kald›rman›n, bu yalan bilgiyi düzeltmenin, insanlar› bu cehaletten kurtarman›n ve onlar› bu afl›r›l›ktan uzaklaflt›rman›n hiç mi imkan› yok?” diye kendime sorar›m. Ben, her akl› bafl›nda, iyi ve kötüyü bir birinden ayr›flt›rabilen ve fluurlu bir Müslüman olarak, diyalo¤a ve adalete de¤er veren, inanan ve akl›selim kiflilerle iflbirli¤i yapmaya, sevgi ve hoflgörünün nefret ve fliddetten daha evla oldu¤unu idrak etmifl farkl› insanlarla birlikte yaflamaya raz›y›m. á‡Ï. ÏËÌËÒÚð‡ ÔÓ ‰ÂÎ‡Ï ðÂÎË„ËË ë‡Û‰Ó‚ÒÍoÈ Äð‡‚ËË ‰-ð ĉÂθ ‡Î¸-î‡Î‡ı:

çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ˆÂÌËÚ¸ ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚ¸ Ë ‰Ë‡ÎÓ„ ëÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚È ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÚÂððÓðËÁÏ ‰Â·ÂÚ ÛflÁ‚ËÏ˚ÏË ‚Ò ðÂÎË„ËË ·ÂÁ ËÒÍβ˜ÂÌËfl. ÅÓΠÚÓ„Ó, ðÂÎË„ËË ÌÂð‰ÍÓ ÔÓ‰‚Âð„‡˛ÚÒfl Ó·‚ËÌÂÌËflÏ ‚ Ó͇Á‡ÌËË ÔÓ‰‰ÂðÊÍË ÚÂððÓðËÁÏÛ. í.Â. ‚Ò Ï˚ ÔÓ ÒÛÚË Ì‡ıÓ‰ËÏÒfl ‚ Ó‰ÌÓÈ ÎÓ‰ÍÂ. à Ï˚, ÏÛÒÛθχÌÂ, ÌÂËÁ·ÂÊÌÓ ÌÂÒÂÏ ˜‡ÒÚ¸ ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË Á‡ ÔðÓËÒıÓ‰fl˘Ë ‡ÍÚ˚ ÚÂððÓð‡. ü „ÎÛ·ÓÍÓ ÔÂðÂÊË‚‡˛, ÍÓ„‰‡ ‚ËÊÛ Ó·‚ËÌËÚÂθÌ˚Â, ÔÓÎÌ˚ ÒÓÏÌÂÌËÈ Ë ÔÓ‰ÓÁðÂÌËÈ ‚Á„Îfl‰˚, ÒÎ˚¯Û „ÓÎÓÒ‡ ÓÒÛʉÂÌËfl ÔÓ ‡‰ðÂÒÛ ËÒ·χ, ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÈ ë‚fl˘ÂÌÌÓ„Ó äÓð‡Ì‡. à fl ˜‡ÒÚÓ ÒÔð‡¯Ë‚‡˛ Ò·fl: ÌÂÛÊÂÎË ÌÂÚ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË Ôð‰ÓÚ‚ð‡ÚËÚ¸ Ë ÓÒÚ‡ÌÓ‚ËÚ¸ ˝ÚË ÌÂÒÔð‡‚‰ÎË‚˚ ӷ‚ËÌÂÌËfl, ÔðÓÎËÚ¸ Ò‚ÂÚ Ì‡ ËÁ‚ð‡˘ÂÌÌÛ˛ ËÌÙÓðχˆË˛, ËÁ·‡‚ËÚ¸ β‰ÂÈ ÓÚ Ì‚ÂÊÂÒÚ‚‡, ÓÚ‰‡ÎËÚ¸ Ëı ÓÚ ˝ÍÒÚðÂÏËÒÚÒÍËı ˉÂÈ? ü „ÓÚÓ‚, Í‡Í Ë ‚Ò ð‡ÁÛÏÌ˚Â, Ûϲ˘Ë ð‡ÒÔÓÁ̇‚‡Ú¸ ‰Ó·ðÓ Ë ÁÎÓ, ÒÓÁ̇ÚÂθÌ˚ ÏÛÒÛθχÌÂ, ÒÓÚðÛ‰Ì˘‡Ú¸ ÒÓ ‚ÒÂÏË ÏËðÌÓ Ì‡ÒÚðÓÂÌÌ˚ÏË, ‚ÂðÛ˛˘ËÏË Ë ·Î‡„Óð‡ÁÛÏÌ˚ÏË Î˛‰¸ÏË, ÍÓÚÓð˚ ÔðËÁ˚‚‡˛Ú Í ‰Ë‡ÎÓ„Û, ÒÚðÂÏflÚÒfl Í ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚË Ë „ÓÚÓ‚˚ Í ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓÈ ÊËÁÌË Ò ‰ðÛ„ËÏË Î˛‰¸ÏË, ÓÒÓÁ̇˛˘ËÏË, ˜ÚÓ Î˛·Ó‚¸ Ë ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸ ÒËθÌÂÂ Ë ÎÛ˜¯Â, ˜ÂÏ ÌÂ̇‚ËÒÚ¸ Ë Ì‡ÒËÎËÂ.

7-8

Temmuz tarihleri aras›nda Moskova’da Dom Soyuzov’un Sütunlu Salon’unda (Kolonniy Zal) “Terörden Evrensel Eti¤e: Dinler ve Bar›fl” forumu düzenlendi. 38 ülkeden gelen farkl› milletlerin ve alt› dinin (‹slâm, H›ristiyanl›k, Budizm, Musevilik, Hinduizm ve Konfüçyanizm) temsilcileri bütün dinlerin ortak etik de¤erlerinde birleflerek terörizmle mücadele yollar›n› arad›lar. Forum Diyalog Avrasya Platformu taraf›ndan organize edildi. Platform’un Dönem Baflkan› Profesör ‹lber Ortayl› forumun aç›l›fl›n› “Din, bar›fl demek. Her din bar›fl için kurulmufltur.” sözleriyle yapt›. ‹lber Ortayl›’ya göre din, hiçbir flekilde terörizme temel teflkil edemez. Bu nedenle dini kullanarak gerçeklefltirilen terörist faaliyetlerin

7-8

˲Ìfl ‚ äÓÎÓÌÌÓÏ Á‡Î ÑÓχ ëÓ˛ÁÓ‚ ‚ åÓÒÍ‚Â ÔðÓ¯ÂÎ ÙÓðÛÏ «éÚ ÚÂððÓð‡ Í Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍÂ: êÂÎË„ËË Ë ÏËð». èð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ð‡Á΢Ì˚ı ̇ˆËÓ̇θÌÓÒÚÂÈ Ë ¯ÂÒÚË ÍÓÌÙÂÒÒËÈ – ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡, ËÒ·χ, ·Û‰‰ËÁχ, ËÛ‰‡ËÁχ, Ë̉ÛËÁχ Ë ÍÓÌÙۈˇÌÒÚ‚‡ – ËÁ 38 ÒÚð‡Ì ÏËð‡ ˢÛÚ ÌÓ‚˚ ÔÛÚË ·Óð¸·˚ Ò ÚÂððÓðËÁÏÓÏ, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌ˚ ̇ ‰ËÌÓÈ ˝Ú˘ÂÒÍÓÈ ·‡Á ‚ÒÂı ðÂÎË„ËÈ. îÓðÛÏ Óð„‡ÌËÁÓ‚‡Ì ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÈ ÌÂÍÓÏÏÂð˜ÂÒÍÓÈ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËÂÈ è·ÚÙÓðχ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl. «êÂÎË„Ëfl – ˝ÚÓ ÏËð. ä‡Ê‰‡fl ðÂÎË„Ëfl ÒÓÁ‰‡ÂÚÒfl ‰Îfl ÏËð‡», – Á‡fl‚ËΠ̇ ÓÚÍð˚ÚËË ÙÓðÛχ Ôð‰Ò‰‡ÚÂθ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl ÔðÓÙÂÒÒÓð àθ·Âð éðÚ‡ÈÎ˚. èÓ Â„Ó ÏÌÂÌ˲, ðÂÎË„Ëfl Ì ÏÓÊÂÚ ÒÎÛÊËÚ¸ ÔÓ˜‚ÓÈ

25


Avni Özgürel

Radikal gazetesi, Türkiye

Görüfller siyasete yans›mal› u tür programlar, toplant›lar fevkalade faydal› oluyor. Ancak bunlardan netice B al›nabilmesinin bir flart› var; burada dile

getirilen görüfllerin siyasete yans›mas›. Siyasete yans›mad›¤› sürece neticede dünyada bar›fl› tesis edecek, terörü ortadan kald›racak kararlar› alacak mekanizmalar, siyasi mekanizmalard›r. Bu gerçekleflmedi¤i sürece hedefe ulafl›lamaz. Ama bu gibi toplant›lar yap›lmadan da siyasi karar mekanizmalar›nda çal›flmas›n›n önü aç›lmaz. O bak›mdan son derece faydal› görüyorum. Baflka aç›dan konuflmalara bakt›¤›mda hep dinin siyasallaflmas›ndan flikayet edildi¤ini görüyorum. Din hayat›n her alan›n› kaplayan bir eylem. Dolay›s›yla hayat›n her alan›nda ald›¤›n›z karar hayat›n tanzimi için al›nan karar, siyasi karard›r ve asl›nda o ölçüde “dinin siyasallaflmas›” tabirini isabetli bulmuyorum. Din siyaseti elbette etkiler yani din bir fantezi, bir evde duracak bir kitap de¤il. Elbette siyaseti etkileyecek ki ald›¤›m›z kararlar uygulamaya geçsin.

Anar

Yazar, Milletvekili, Azerbaycan

Bu büyük bir olayd›r oskova’da böyle bir toplant›n›n M yap›lmas›, de¤iflik dinleri bir yere toplamak, bar›fl ve hoflgörü içinde onlar›

dinlemek çok büyük bir olay. Bence dünya çap›nda bir olay. Bu gibi etkinlikler devam etmeli ve milletler aras›nda dini iliflkiler ne kadar önemli olursa olsun, kültür iliflkileri de bir o kadar önemlidir. Bugün ‹slâm’› terörle ba¤daflt›r›yorlar. Bu, çok büyük bir hata. Medyada ‹slâm’a karfl› bask›lar var ve bence bu da terördür. Bence “‹slâm teröre karfl›, ‹slâm’a karfl› terör” bafll›¤› alt›nda bir toplant› daha düzenlemeli. Bas›nda, televizyonda ve kamuoyunda ‹slâm’a karfl› bir terör var. Bundan evvel terörist Carlos vard› ve yapt›¤› bir H›ristiyan terörüydü. Bu, Carlos Carlos’la geldi, Bin Ladin Bin Ladin’le geldi. Bunu niye ‹slâm’la ba¤daflt›rmak laz›m anlam›yorum. Bugün dünyada çifte standart politikas› izleniyor. Filistin’de oldu¤u gibi, insanlar›n kendi topraklar›n› korumak için yapt›klar› faaliyetler terörizm de¤ildir. Fakat insan›n devletin baflka bir parças›n› ele geçirmek için yapt›¤› faaliyetler gerçek bir terörizmdir.

Raflit Minhac

Vatan›m Tataristan gazetesi, Kazan

Silahlanma yar›fl› durdurulmal› am evde yafl›yorsan›z tafl at›flmay›n” der bir ‹ngiliz atasözü. Forumdaki “C seremonik aç›l›fl, sembolik olarak güzel ifade

edilmifl ve güzel bir niyet. Do¤up büyüdü¤ümüz yer küremiz camdand›r asl›nda. Kibirlenerek, k›skançl›kla gö¤sümüzde tafl topluyor ve bir gün “düflman”a, komflumuza, yak›n›m›za at›yoruz. Devletler insanl›¤› toplu yok etme silahlar›n› her gün gelifltiriyorlar. Bu ifller birilerine çok paralar getiriyor fakat yüzlerce köy, flehir ve binlerce insan ac› çekiyor, gözyafl› ak›t›yor, fakirlik, onar›lmaz kay›plar veriyor dünyaya. Meflhur K›rg›z yazar Aytmatov Rusya Devlet Baflkan› Vladimir Putin’e bu silahlar›n kimlerin eline geçebilece¤ini düflünmesini isteyen bir mektup yazd›¤›n› bildirdi. Toplu imha silahlar›n›n sat›fl›n› de¤il, üretimini de durdurabilseydik keflke. Bence küresel bar›fl›n en büyük hedeflerinden biri de bu olmal›. ꇯËÚ åËÌ„‡ÁÓ‚. ɇÁÂÚ‡ «Ç‡Ú‡Ì˚Ï í‡Ú‡ðÒڇ̻, ä‡Á‡Ì¸:

Ä‚ÌË éÁ„ÛðÂθ.

Ä̇ð, ɇÁÂÚ‡ «ê‡‰Ë͇λ, íÛðˆËfl:

ÔËÒ‡ÚÂθ, ‰ÂÔÛÚ‡Ú Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡, ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì:

ùÚÓ ·Óθ¯Ó ÒÓ·˚ÚËÂ

à‰ÂË ‰ÓÎÊÌ˚ ÔÓ‰Ó·ÌÓ ÏÂðÓÔðËflÚË ‚ ÓÚð‡Ê‡Ú¸Òfl ‚ ÔÓÎËÚËÍ èðÓ‚ÂÒÚË åÓÒÍ‚Â, ÒÓ·ð‡Ú¸ ‚ÏÂÒÚ ÒÚÓθÍÓ Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ð‡Á΢Ì˚ı ðÂÎË„ËÈ, ÂðÓÔðËflÚËfl, ÔÓ‰Ó·Ì˚ ˝ÚÓÏÛ, ÔðËÌÓÒflÚ å Ó˜Â̸ ÏÌÓ„Ó ÔÓθÁ˚. çÓ ˜ÚÓ·˚ ÓÌË ËÏÂÎË ÍÓÌÍðÂÚÌ˚È ðÂÁÛθڇÚ, ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ

Ó‰ÌÓ ÛÒÎÓ‚ËÂ: ‚ÒÂ, ˜ÚÓ Á‰ÂÒ¸ „Ó‚ÓðËÚÒfl, ‚Ò ˝ÚË Ë‰ÂË Ë ‚Á„Îfl‰˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ̇ıÓ‰ËÚ¸ ÓÚð‡ÊÂÌË ‚ ÔÓÎËÚËÍÂ. åÂı‡ÌËÁÏ˚ ÔðËÌflÚËfl ð¯ÂÌËÈ, ÍÓÚÓð˚ ÒÔÓÒÓ·Ì˚ ÓÒÚ‡ÌÓ‚ËÚ¸ ÚÂððÓð Ë Ó·ÂÒÔ˜ËÚ¸ ÏËð ̇ ÁÂÏÎÂ, – ˝ÚÓ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍË ÏÂı‡ÌËÁÏ˚. èÓ˝ÚÓÏÛ ‰Ó ÚÂı ÔÓð, ÔÓ͇ ‚Ò Ò͇Á‡ÌÌÓ Á‰ÂÒ¸ Ì ̇ȉÂÚ ÓÚð‡ÊÂÌËfl ‚ ÔÓÎËÚËÍÂ, Ï˚ Ì ‰ÓÒÚË„ÌÂÏ ˆÂÎË. èÓ‰Ó·Ì˚ ÏÂðÓÔðËflÚËfl ÒÎÓ‚ÌÓ Û͇Á˚‚‡˛Ú ÔÛÚ¸ ‰Îfl ÔÓÎËÚËÍÓ‚. èÓ˝ÚÓÏÛ fl ̇ıÓÊÛ ˝ÚÓÚ ÙÓðÛÏ ÔÓÎÂÁÌ˚Ï Ë ÌÛÊÌ˚Ï. ë ‰ðÛ„ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, ËÁ Ò͇Á‡ÌÌÓ„Ó Á‰ÂÒ¸ ̇Ôð‡¯Ë‚‡ÂÚÒfl ‚˚‚Ó‰, ˜ÚÓ ‚Ò ‚˚ÒÚÛÔ‡˛˘Ë ʇÎÛ˛ÚÒfl ̇ ÔÓÎËÚËÁ‡ˆË˛ ðÂÎË„ËË. êÂÎË„Ëfl ÔðËÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ‚Ó ‚ÒÂı ÒÙÂð‡ı ÊËÁÌË ˜ÂÎÓ‚Â͇. èÓ˝ÚÓÏÛ Î˛·Ó ð¯ÂÌËÂ, ÔðËÌflÚÓ ̇ÏË ‰Îfl ÛÔÓðfl‰Ó˜ÂÌËfl ÊËÁÌË, ð¯ÂÌË ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÂ, ‚ Ú‡ÍÓÏ ‡ÒÔÂÍÚ fl Ò˜ËÚ‡˛ ÌÂÔð‡‚ËθÌ˚Ï ÚÂðÏËÌ «ÔÓÎËÚËÁ‡ˆËfl ðÂÎË„ËË». êÂÎË„Ëfl ÌÂËÁ·ÂÊÌÓ ‚ÎËflÂÚ Ì‡ ÔÓÎËÚËÍÛ, ÔÓÒÍÓθÍÛ ðÂÎË„Ëfl – Ì هÌÚ‡ÁËfl, Ì ÍÌË„‡, ÍÓÚÓðÓÈ ÒÛʉÂÌÓ Ô˚ÎËÚ¸Òfl ̇ ÔÓÎÍÂ. êÂÎË„Ëfl Ë ‰ÓÎÊ̇ ‚ÎËflÚ¸ ̇ ÔÓÎËÚËÍÛ, ˜ÚÓ·˚ ÔðËÌflÚ˚ ð¯ÂÌËfl ð‡ÎËÁÓ‚˚‚‡ÎËÒ¸.

‚˚ÒÎÛ¯‡Ú¸ Í‡Ê‰Ó„Ó ËÁ ÌËı ‚ ‡ÚÏÓÒÙÂð ÚÂðÔËÏÓÒÚË Ë ÏËð‡ – ·Óθ¯Ó ÒÓ·˚ÚËÂ. ç‡ ÏÓÈ ‚Á„Îfl‰, ÒÓ·˚ÚË ÏËðÓ‚Ó„Ó ÛðÓ‚Ìfl. í‡ÍË ÔðÓ„ð‡ÏÏ˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ÔðÓ‰ÓÎʇڸÒfl. ç‡Î‡ÊË‚‡ÌË ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl ÏÂÊ‰Û Î˛‰¸ÏË ð‡ÁÌ˚ı ‚ÂðÓËÒÔӂ‰‡ÌËÈ ËÏÂÂÚ Ú‡ÍÓ Ê ÍÓÎÓÒ҇θÌÓ Á̇˜ÂÌËÂ, Í‡Í Ë ð‡Á‚ËÚË ÍÛθÚÛðÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ. ë„ӉÌfl ËÒÎ‡Ï ˜‡ÒÚÓ ‡ÒÒÓˆËËðÛÂÚÒfl Ò ÚÂððÓðËÁÏÓÏ. ùÚÓ Ó˜Â̸ ·Óθ¯‡fl ӯ˷͇. ëåà Ó͇Á˚‚‡˛Ú ‰‡‚ÎÂÌË ̇ ËÒ·Ï, ˝ÚÓ ÚÓÊ ӉËÌ ËÁ ‚ˉӂ ÚÂððÓð‡. ü Ò˜ËÚ‡˛, ˜ÚÓ ÌÛÊÌÓ ÔðÓ‚ÂÒÚË Â˘Â Ó‰ÌÓ ÏÂðÓÔðËflÚËÂ, ÚÂÏÓÈ ÍÓÚÓðÓ„Ó ÒÚ‡ÌÂÚ «àÒÎ‡Ï ÔðÓÚË‚ ÚÂððÓð‡. íÂððÓð ÔðÓÚË‚ ËÒ·χ». Ç Ô˜‡ÚË, ̇ ÚÂ΂ˉÂÌËË Ë ‚ Ó·˘ÂÒÚ‚Â ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ÚÂððÓð ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ Í ËÒ·ÏÛ. ÇÒÂÏ ËÁ‚ÂÒÚÂÌ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÚÂððÓðËÒÚ ä‡ðÎÓÒ. éÌ – ÔðËÏÂð ıðËÒÚˇÌÒÍÓ„Ó ÚÂððÓðËÁχ. ä‡ðÎÓÒ ·˚Î ä‡ðÎÓÒÓÏ Ë ÅÂÌ ã‡‰ÂÌ ‰ÓÎÊÂÌ ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ÅÂÌ ã‡‰ÂÌÓÏ. ᇘÂÏ ÌÛÊÌÓ Ó·flÁ‡ÚÂθÌÓ ÔðË‚flÁ˚‚‡Ú¸ Â„Ó Í ËÒ·ÏÛ? ëÂȘ‡Ò ‚ ÏËð Ï˚ ‚Ò ˜‡˘Â ̇·Î˛‰‡ÂÏ ÔÓÎËÚËÍÛ ‰‚ÓÈÌ˚ı Òڇ̉‡ðÚÓ‚. ç‡ ÔðËÏÂð è‡ÎÂÒÚËÌ˚ ‚ˉÌÓ, ˜ÚÓ ÒÚðÂÏÎÂÌË β‰ÂÈ Á‡˘ËÚËÚ¸ Ò‚Ó˛ ÁÂÏβ ÌÂθÁfl ̇Á˚‚‡Ú¸ ÚÂððÓðËÁÏÓÏ. çÓ ÂÒÎË ˜ÂÎÓ‚ÂÍ Ô˚Ú‡ÂÚÒfl ÔÓÎÛ˜ËÚ¸ ÁÂÏβ ‰ðÛ„Ó„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, ÚÓ ˝ÚÓ, ·ÂÁ ÒÓÏÌÂÌËfl, – ÚÂððÓðËÁÏ.

ÉÓÌ͇ ‚ÓÓðÛÊÂÌËÈ ‰ÓÎÊ̇ ·˚Ú¸ ÔðÂÒ˜Â̇ Ì„ÎËÈÒ͇fl ÔÓÒÎӂˈ‡ „·ÒËÚ: «ÖÒÎË ‚˚ Ä ÊË‚ÂÚ ‚ ÒÚÂÍÎflÌÌÓÏ ‰ÓÏÂ, Ì ·ðÓÒ‡ÈÚÂÒ¸ ͇ÏÌflÏË». ñÂðÂÏÓÌËfl

ÓÚÍð˚ÚËfl ÙÓðÛχ ÔÓÎۘ˷Ҹ Ó˜Â̸ ÒËÏ‚Ó΢ÌÓÈ, ÓÚð‡Ê‡˛˘ÂÈ ‰Ó·ð˚ ̇ÏÂðÂÌËfl Óð„‡ÌËÁ‡ÚÓðÓ‚. áÂÏÌÓÈ ¯‡ð, „‰Â ‚Ò Ï˚ ðÓ‰ËÎËÒ¸ Ë ‚˚ðÓÒÎË, — ÓÌ ‚‰¸ ÚÓÊ ÒÚÂÍÎflÌÌ˚È. ᇂËÒÚ¸ Ë ‚˚ÒÓÍÓÏÂðËÂ, – ˝ÚÓ Í‡ÏÌË ‚ ̇¯Ëı ÒÂð‰ˆ‡ı. ëÓ ‚ðÂÏÂÌÂÏ Ëı ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚÒfl ‚Ò ·Óθ¯Â Ë ·Óθ¯Â, Ë Ó‰Ì‡Ê‰˚ Ï˚ ·ðÓÒ‡ÂÏ ˝ÚË Í‡ÏÌË ‚ Ò‚ÓËı ÒÓÒ‰ÂÈ, ·ÎËÁÍËı Ë ÚÂı, ÍÓ„Ó Ò˜ËÚ‡ÂÏ ‚ð‡„‡ÏË. Ç ÏËð ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ Ì‡ð‡˘Ë‚‡ÌË ÓðÛÊËfl χÒÒÓ‚Ó„Ó ÔÓð‡ÊÂÌËfl. äÓÏÛ-ÚÓ ˝ÚÓ ÔðËÌÓÒËÚ Ó„ðÓÏÌ˚ ‰Â̸„Ë, ‚ÏÂÒÚÂ Ò ÚÂÏ ÒÓÚÌË ‰Âð‚Â̸, „ÓðÓ‰Ó‚, Ú˚Òfl˜Ë β‰ÂÈ ËÒÔ˚Ú˚‚‡˛Ú ·Óθ, θ˛ÚÒfl ÒÎÂÁ˚, ð‡ÒÚÂÚ ·Â‰ÌÓÒÚ¸, ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ÌÂÒÂÚ Ì‚ÓÒÔÓÎÌËÏ˚ ÔÓÚÂðË. á̇ÏÂÌËÚ˚È Í˚ð„˚ÁÒÍËÈ ÔËÒ‡ÚÂθ óËÌ„ËÁ ÄÈÚχÚÓ‚ Ò͇Á‡Î, ˜ÚÓ Ì‡ÔË҇ΠÔðÂÁˉÂÌÚÛ êÓÒÒËË Ç·‰ËÏËðÛ èÛÚËÌÛ ÔËÒ¸ÏÓ, ‚ ÍÓÚÓðÓÏ ÔÓÔðÓÒËÎ Â„Ó Á‡‰ÛχڸÒfl Ó ÚÓÏ, ‚ ˜¸Ë ðÛÍË ÔÓÔ‡‰‡ÂÚ ‚Ò ˝ÚÓ ÓðÛÊËÂ? ÖÒÎË ·˚ Ï˚ ÏÓ„ÎË ÔðÂÒ˜¸ Ì ÚÓθÍÓ ÔðÓ‰‡ÊÛ ÓðÛÊËfl χÒÒÓ‚Ó„Ó ÔÓð‡ÊÂÌËfl, ÌÓ Ë Á‡ÔðÂÚËÚ¸ Â„Ó ÔðÓËÁ‚Ó‰ÒÚ‚Ó! ü Ò˜ËÚ‡˛, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ‰ÓÎÊÌÓ ÒÚ‡Ú¸ Ó‰ÌÓÈ ËÁ ‚‡ÊÌÂȯËı ˆÂÎÂÈ Ì‡ ÔÛÚË Í „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÏÛ ÏËðÛ.


Giuli Alasania Prof. Dr., Uluslararas› Karadeniz Üniversitesi Rektör Yrd., Gürcistan

Dimitri Kitsikis

Terör, bir protestodur

Orta bölge teorisi, uzlaflma teorisidir

Terörizm, bir tür protesto çeflididir ama masum kifliler de ölebilmesi nedeniyle en olumsuzudur. Terörün sebepleri fakirlik, e¤itimsizlik, sosyal eflitsizlik, sosyal adaletsizlik ve politik eflitsizliktir. Bu sebepleri ortadan kald›rmak gerekir. Bunlar›n temelinde e¤itim yer almaktad›r. Zira e¤itim dünya görüflünü flekillendirir ve zor durumlardan cebir kullanmaks›z›n kurtulma yollar›n› ö¤retir. ÉËÛÎË Ä·҇ÌËfl, ÔðÓÙÂÒÒÓð, ‰ÓÍÚÓð ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ̇ÛÍ, ÔðÓðÂÍÚÓð åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó óÂðÌÓÏÓðÒÍÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡, ÉðÛÁËfl:

íÂððÓð – ˝ÚÓ ÔðÓÚÂÒÚ íÂððÓðËÁÏ – ˝ÚÓ ÙÓðχ ÔðÓÚÂÒÚ‡, ÌÓ Ò‡Ï‡fl Ì„‡Ú˂̇fl ÙÓðχ ÔðÓÚÂÒÚ‡, ‚ ðÂÁÛθڇÚ ˜Â„Ó ÔÓ„Ë·‡˛Ú ÌË ‚ ˜ÂÏ Ì ÔÓ‚ËÌÌ˚ β‰Ë. èð˘ËÌ˚ ÚÂððÓðËÁχ – ·Â‰ÌÓÒÚ¸, ÌËÁÍÓ ӷð‡ÁÓ‚‡ÌËÂ, ÒӈˇθÌÓ ÌÂð‡‚ÂÌÒÚ‚Ó, Òӈˇθ̇fl ÌÂÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚ¸ Ë ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓ ÌÂð‡‚ÂÌÒÚ‚Ó. ç‡‰Ó ÔðÂÓ‰Ó΂‡Ú¸ ˝ÚË ÓÒÌÓ‚Ì˚ Ôð˘ËÌ˚. çÓ ÓÒÌÓ‚‡ ‚ÒÂ„Ó – ˝ÚÓ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËÂ, ÔÓÒÍÓθÍÛ ÓÌÓ ÙÓðÏËðÛÂÚ ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌËÂ, Û˜ËÚ ÌÂ̇ÒËθÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï ÏÂÚÓ‰‡Ï ‚˚ıÓ‰‡ ËÁ ÒÎÓÊÌ˚ı ÒËÚÛ‡ˆËÈ. Buyung Do Min

Budist rahip, Güney Kore

Ötekini kabul etmeliyiz Bir Kore atasözü “gülü güzel gösteren yan›nda ki papatyalar›n çoklu¤udur” der. Papatya veya baflka çiçekler olmaks›z›n gülün güzelli¤ini de anlayamazs›n›z. Bu, Budist kültürünün temelidir. ‹nsan›n Buda seviyesine ulaflmas› da baflka insanlar› kabul etmesi gibi kendisini de onlardan biri gibi görmesi ile bafllayacakt›r. Ÿ˛Ì„ ÑÓ åËÌ,

·Û‰‰ËÈÒÍËÈ ÏÓ̇ı, ûÊ̇fl äÓðÂfl:

å˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ‚ÓÒÔðËÌËχڸ ‰ðÛ„Ëı Ç Ó‰ÌÓÈ ÍÓðÂÈÒÍÓÈ ÔÓÒÎӂˈ „Ó‚ÓðËÚÒfl: «êÓÁÛ ‰Â·˛Ú Íð‡ÒË‚ÓÈ ÓÍðÛʇ˛˘Ë Â ðÓχ¯ÍË». ÖÒÎË ·˚ Ì ·˚ÎÓ ðÓχ¯ÂÍ Ë ‰ðÛ„Ëı ˆ‚ÂÚÓ‚, Ï˚, ‚ÓÁÏÓÊÌÓ, Ë Ì Á‡ÏÂÚËÎË ·˚ Íð‡ÒÓÚÛ ðÓÁ˚. Ç ˝ÚÓÏ ÒÛÚ¸ ·Û‰‰ËÈÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚. ÑÓÒÚËÊÂÌË ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ ÛðÓ‚Ìfl ÅÛ‰‰˚ ̇˜Ë̇ÂÚÒfl Ò ÔðËÌflÚËfl ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ ‰ðÛ„Ëı β‰ÂÈ Ë ÔðËÁ̇ÌËfl Ò·fl Ó‰ÌËÏ ËÁ ÌËı.

Tarihçi, Ottowa Üniversitesi, Kanada

Tenzin LS Priyadarshi Budist rahip, Prajnopaya Vakf› Müdürü, ABD

Tarihte “Buda Savafl›” hiç olmad› avafllar asl›nda suni sebeplerden öteye S gitmiyor. ‹nsanlar içlerindeki bencillik ve egoizm gibi zaaflar›n› aflt›klar›nda neden

savafls›nlar ki. Budizmin 2500 y›ll›k tarihini iyi inceledi¤inizde hiç savafl açt›¤› görülmemifltir. Dünya tarihinde “Buda Savafl›” diye bir fley duyulmam›flt›r. Savaflla alakas› olmayan bir inan›fla sahibiz. Budizmin en önemli yönü, sakin bir din olmas› ve sald›rganl›¤a yer vermeyen olmamas›. Neden Budizm di¤er inan›fllara bu manada insanl›¤a bir örnek olmas›n. fiu anda söyleyebilece¤im tek bir unsur var; insana sayg›, en temel fleydir. Evrensel de¤er olarak ilk tespit edilmesi gereken fley, bu insanlar›n hayat haklar›na sayg›. Dünya dinleri aras›nda “Haçl› Seferleri” olarak da bilinen bir din savafl› yafland›. Bu tür hadiselerde arka plandaki nedene iyi bakmak laz›m. Bu tür durumlarda ikinci bir etkenin olmad›¤›n› düflünelim. èðÂÔÓ‰Ó·Ì˚È íÂÌÁËÌ èðËfl‰‡ð¯Ë,

·Û‰‰ËÈÒÍËÈ ÏÓ̇ı, ‰ËðÂÍÚÓð ÙÓ̉‡ «èð‡ÊÌÓÔ‡fl – Ó·Û˜ÂÌË ˜ÂðÂÁ Ò‚Ó·Ó‰Û Ë ÒÓÒÚð‡‰‡ÌË», ëòÄ:

àÒÚÓðËfl Ì Á̇ÂÚ «‚ÓÈÌ Á‡ ÅÛ‰‰Û» ÇÓÈÌ˚ ÒÓÁ‰‡˛ÚÒfl ËÒÍÛÒÒÚ‚ÂÌÌ˚ÏË Ôð˘Ë̇ÏË. ÖÒÎË Î˛‰Ë ÔðÂÓ‰ÓÎÂ˛Ú Ò‚ÓÈ ‚ÌÛÚðÂÌÌËÈ ˝„ÓËÁÏ Ë ‰ðÛ„Ë Ò··ÓÒÚË, ÚÓ Ôð˘Ë̇ ‚Ó‚‡Ú¸ ÓÚÔ‡‰ÂÚ Ò‡Ï‡ ÔÓ Ò·Â. Ç 2500-ÎÂÚÌÂÈ ËÒÚÓðËË ·Û‰‰ËÁχ ‚˚ Ì ۂˉËÚ ÌË Ó‰ÌÓÈ ‚ÓÈÌ˚. Ç ÏËðÓ‚ÓÈ ËÒÚÓðËË ÌÂÚ ÔÓÌflÚËfl «‚ÓÈ̇ Á‡ ÅÛ‰‰Û». 燯‡ ‚Âð‡ Ó˜Â̸ ‰‡ÎÂ͇ ÓÚ ‚ÓÈÌ˚. é‰Ì‡ ËÁ ‚‡ÊÌ˚ı ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚÂÈ ·Û‰‰ËÁχ ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ðÂÎË„Ëfl ÔÓÍÓfl Ë ÌÂ̇ÒËÎËfl. èÓ˜ÂÏÛ ·˚ ·Û‰‰ËÁÏÛ Ì ÒÚ‡Ú¸ ÔðËÏÂðÓÏ ‰Îfl ‰ðÛ„Ëı ðÂÎË„ËÈ? ü ÏÓ„Û Ò͇Á‡Ú¸ Ó‰ÌÓ: Ò‡ÏÓ „·‚ÌÓ – Û‚‡ÊÂÌËÂ Í Î˛‰flÏ. 삇ÊÂÌË – ÓÒÌÓ‚‡ ‚Ò„Ó. àÁ ˝ÎÂÏÂÌÚÓ‚ Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍË ÔÂð‚ÓÒÚÂÔÂÌÌ˚È – Û‚‡ÊÂÌËÂ Í Ôð‡‚Û ˜ÂÎÓ‚Â͇ ̇ ÊËÁ̸. àÁ ËÒÚÓðËË Ì‡Ï ËÁ‚ÂÒÚÌ˚ ÍðÂÒÚÓ‚˚ ÔÓıÓ‰˚, ÍÓÚÓð˚ ڇÍÊ ·˚ÎË ‚ÓÈÌÓÈ Á‡ ‚ÂðÛ. Ç ÔÓ‰Ó·Ì˚ı ÒËÚÛ‡ˆËflı ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ıÓðÓ¯Ó ËÁÛ˜‡Ú¸ Ôð‰ÔÓÒ˚ÎÍË ÒÓ·˚ÚËÈ.

edeniyetler Çat›flmas› tezini ortaya atan M Huntington, bütün yazd›klar›n› intihal etmifl biridir. Konu ile ilgilenmiyordu bile. Komünizmin

çöküflünden sonra konunun içine kelimenin tam anlam›yla baflkalar› taraf›ndan itildi. Ben baflka bir teoriden, Orta Bölge Teorisi’nden bahsetmek istiyorum. Bu, Adriyatik’ten Afganistan’a uzanan bir proje. ‹deolojilerin yüzleflmesini medeniyetlerin çat›flmas› olarak gösteriyor. Amerika’n›n medeniyetler çat›flmas›na ihtiyac› vard› ve bu teoriyi yazd›rd›. Halbuki Orta Bölge Teorisi’nde medeniyetlerin uzlaflmas› vard›r. Amerika afl›r›l›¤›n üstesinden gelebilmek için bir model ar›yordu, bulmufl oldu. 1856 Paris Kongresi’nde Osmanl› resmî olarak Avrupa içerisinde kabul edilmifltir. Dolay›s›yla “Türkiye’yi H›ristiyan olmad›¤› için Avrupa’ya alm›yoruz” diyenler de yanl›fl düflünüyorlar. Osmanl› modeli asl›nda çok milletli, çok dinli bir modelin en baflar›l›s›d›r. Milletlerin Ligi diye tan›mlad›¤›m›z bir oluflumun ön figürasyonudur. ÑËÏËÚðËÈ äËÚÒËÍËÒ, ‰ÓÍÚÓð ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ̇ÛÍ, ˜ÎÂÌ ä‡Ì‡‰ÒÍÓ„Ó ÍÓðÓ΂ÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡, ä‡Ì‡‰‡:

íÂÓðËfl ëð‰ËÌÌÓ„Ó ð„ËÓ̇ – ÚÂÓðËfl ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl íÂÓðËfl ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ï‡ÌÚËÌ„ÚÓ̇ – ÔÓÎÌÂȯËÈ Ô·„ˇÚ. éÌ ‚‰¸ Ì Á‡ÌËχÎÒfl ÒÂð¸ÂÁÌ˚ÏË ËÒÒΉӂ‡ÌËflÏË ‚ ˝ÚÓÈ Ó·Î‡ÒÚË. èÓÒΠð‡ÒÔ‡‰‡ ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ëÓ˛Á‡ ‚ÓÎÂÈ Ó·ÒÚÓflÚÂθÒÚ‚ ÓÌ Ó͇Á‡ÎÒfl ‚ӂΘÂÌÌ˚Ï ‚ ˝ÚÓÚ ÔðÓˆÂÒÒ. ü ·˚ ıÓÚÂÎ ÛÔÓÏflÌÛÚ¸ Ó ‰ðÛ„ÓÈ ÚÂÓðËË – ÚÂÓðËË ëð‰ËÌÌÓ„Ó ê„ËÓ̇. ùÚÓÚ ÔðÓÂÍÚ Óı‚‡Ú˚‚‡ÂÚ ÚÂððËÚÓð˲ ÓÚ Ä‰ðˇÚËÍË ‰Ó ÄÙ„‡ÌËÒڇ̇. é˜Ì‡fl ÒÚ‡‚͇ ˉÂÓÎÓ„ËÈ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂ̇ ËÏ ‚ ‚ˉ «ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ». ÄÏÂðË͇ ıÓÚ· «ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ» Ë Á‡Í‡Á‡Î‡ ˝ÚÛ ÚÂÓð˲. Ç ÓÚ΢ˠÓÚ ˝ÚÓ„Ó, ‚ ÚÂÓðËË ëð‰ËÌÌÓ„Ó ê„ËÓ̇ ÏÂÊ‰Û ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËflÏË ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËÂ. ÄÏÂðË͇ ËÒ͇· ÏÓ‰Âθ ·Óð¸·˚ Ò ˝ÍÒÚðÂÏËÁÏÓÏ Ë Ì‡¯Î‡ ÂÂ. ç‡ è‡ðËÊÒÍÓÈ ÍÓÌÙÂðÂ̈ËË 1856 „. éÒχÌÒ͇fl ËÏÔÂðËfl ·˚· ÔðËÁ̇̇ ‚ðÓÔÂÈÒÍËÏ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÓÏ. çÂÔð‡‚˚ Ë ÚÂ, ÍÚÓ Ì ÔÛÒ͇˛Ú íÛðˆË˛ ‚ Ö‚ðÓÔÛ ËÁ-Á‡ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ íÛðˆËfl Ì fl‚ÎflÂÚÒfl ıðËÒÚˇÌÒÍÓÈ ÒÚð‡ÌÓÈ. èÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ Ä̇ÚÓÎËfl Ò ‰ð‚ÌÂȯËı ‚ðÂÏÂÌ ·˚· ‚‡ÊÌÂȯËÏ ˆÂÌÚðÓÏ ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡. åÓ‰Âθ éÒχÌÒÍÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ – ҇χfl ÛÒÔ¯̇fl ÏÓ‰Âθ ÏÌÓ„Ó̇ˆËÓ̇θÌÓ„Ó, ÏÌÓ„ÓÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡. èð‰‚ÂÒÚÌËÍ ÚÓ„Ó Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl, ÍÓÚÓð˚ Ï˚ ÔðË‚˚ÍÎË Ì‡Á˚‚‡Ú¸ «ãË„‡ ̇ˆËÈ».


Deniz Ülke Ar›bo¤an

Uluslararas› terörizm uzman›, Türkiye

Terörizm bir tehdit de¤il, kurgudur Bu toplant›da daha ziyade dinler aras›nda diyalo¤a imkan sa¤layabilecek pozitif mesajlar verildi, “dinler teröre geçit vermez, terör için meflru zemin oluflturmaz” denildi. “Terörü meflru hale getirebilmek için din bafll› bafl›na araç olarak kullan›lamaz” mesaj› verildi. Uluslararas› terörizmin sosyal iktisadi çok nedenleri var ama üzerinde durulmad›. “Terörden evrensel eti¤e dinler ve bar›fl”ta kullan›lan dört kavram da Avrupa menfleli ve negatif kavramlard›r. Bu kavramlar objektif aç›dan sorumluluklar› olmayan kifliler ve kurumlarca de¤iflen kavramlar. Terör konusunda dinler kendilerini temizlemeye aklamaya çal›fl›yorlar. Halbuki, dünya üzerinde terörizm çok tehlikeli bir tehdit de¤ildir. Gecen y›l terörizm raporlar›na göre 725 kifli hayat›n› kaybetmifl. 7025 kifli için bile bir dünya düzeni de¤ifltirilemez. Terör bahane edilerek yeni bir dünya düzeni kurgulanmaktad›r. Yani dünya üzerinde bir öteki yarat›lm›flt›r. Bir güvenlik kayg›s› oluflturulmufltur ve bu çerçeve de baflta ABD olmak üzere bütün siyasal otoriteler kendilerini yeniden kurgulamak durumunda kalmaktad›rlar. Bugün “din” dedi¤imiz zaman hemen bizim kafam›zda medeniyetle çat›flmas›ndaki modelde bir taraf gelmektedir; H›ristiyan, Ortodoks, Müslüman, Konfüçyüs. “Evrensel etik” dendi¤i zaman Bat› merkezli kullan›lm›fl, kurgulanm›fl insanl›k durumundan söz ediyoruz. Evrensel etik diye bir fley yoktur. Etik çok farkl› kültürlerde çok farkl› anlay›fllara sahiptir. Ortak de¤er sadece insanl›¤›n korunmas› olabilir. Ama burada insanl›¤›n tarifi bile Bat› merkezli yap›lmaktad›r. Bugün ahlak anlay›fllar›m›z›, etik de¤erlerimizi Bat›l›lar belirlemifltir ve bunu küresel iletiflim modelleriyle bize empoze etmektedirler. Maalesef Do¤u’nun hiçbir katk›s› yok. ÑÂÌËÁ ìθÍ Äð˚·Ó„‡Ì,

ìÌË‚ÂðÒËÚÂÚ ÅËθ„Ë, íÛðˆËfl:

ÒÔˆˇÎËÒÚ ÔÓ ÔðÓ·ÎÂÏ‡Ï ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÚÂððÓðËÁχ.

íÂððÓðËÁÏ – Ì ۄðÓÁ‡, ‡ ÏËÙ ç‡ ˝ÚÓÏ ÙÓðÛÏ ·˚ÎË ÒÓÁ‰‡Ì˚ Ôð‰ÔÓÒ˚ÎÍË ‰Îfl ð‡Á‚ËÚËfl ÏÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡. ÉÓ‚ÓðËÎÓÒ¸ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ «ðÂÎË„ËË Ì fl‚Îfl˛ÚÒfl ÔðÓ‚Ó‰ÌË͇ÏË ÚÂððÓð‡, Ì ÒÓÁ‰‡˛Ú ΄ËÚËÏÌÓÈ ÔÓ˜‚˚ ‰Îfl Â„Ó ð‡Á‚ËÚËfl». äðÓÏ ˝ÚÓ„Ó, ·˚ÎÓ Á‡fl‚ÎÂÌÓ, ˜ÚÓ «ðÂÎË„Ëfl ÌË ÔðË Í‡ÍËı ÛÒÎÓ‚Ëflı Ì ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚ¸Òfl Òð‰ÒÚ‚ÓÏ ‰Îfl ÛÁ‡ÍÓÌË‚‡ÌËfl ÚÂððÓðËÁχ». åÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÚÂððÓðËÁÏ ËÏÂÂÚ ÏÌÓ„Ó ÒӈˇθÌ˚ı Ë ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËı Ôð˘ËÌ, Ó ˜ÂÏ, Í ÒÓʇÎÂÌ˲, ̇ ÙÓðÛÏ Ì „Ó‚ÓðËÎÓÒ¸. èÓÌflÚËfl, ËÒÔÓθÁÓ‚‡ÌÌ˚ ‚ ̇Á‚‡ÌËË ÙÓðÛχ – «éÚ ÚÂððÓð‡ Í Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍÂ: êÂÎË„ËË Ë ÏËð» — ËÏÂ˛Ú Â‚ðÓÔÂÈÒÍÓ ÔðÓËÒıÓʉÂÌËÂ Ë Ì„‡ÚË‚ÌÓ Á̇˜ÂÌËÂ. ùÚË ÔÓÌflÚËfl ‚ˉÓËÁÏÂÌfl˛ÚÒfl Îˈ‡ÏË Ë Óð„‡ÌËÁ‡ˆËflÏË, Î˯ÂÌÌ˚ÏË ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË. ÇÒ ÍÓÌÙÂÒÒËË ÒÚðÂÏflÚÒfl ÓÚÏÂÊ‚‡Ú¸Òfl ÓÚ ÚÂððÓð‡, ÔÓ͇Á‡Ú¸ Ò·fl ‚ ð‡‰ÛÊÌÓÏ Ò‚ÂÚÂ, ıÓÚfl ÚÂððÓðËÁÏ Ì fl‚ÎflÂÚÒfl Ò‡ÏÓÈ ÒËθÌÓÈ ÓÔ‡ÒÌÓÒÚ¸˛ ̇ ÁÂÏÎÂ. èÓ ‰‡ÌÌ˚Ï ÒÚ‡ÚËÒÚËÍË, ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ „Ó‰Û ‚ ðÂÁÛθڇÚ ÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍËı ‰ÂÈÒÚ‚ËÈ ÔÓ„Ë·ÎÓ 725 ˜ÂÎÓ‚ÂÍ. åËðÓÔÓðfl‰ÓÍ Ì ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ËÁÏÂÌÂÌ Ë ð‡‰Ë 7025 ˜ÂÎÓ‚ÂÍ. Ç Ì‡¯Ë ‰ÌË ÔðË ÒÎÓ‚Â «ðÂÎË„Ëfl» ‚ „ÓÎÓ‚Û Òð‡ÁÛ ÔðËıÓ‰ËÚ Ó‰Ì‡ ËÁ ÒÚÓðÓÌ ÏÓ‰ÂÎË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ: ıðËÒÚˇÌÒÚ‚Ó, ËÒ·Ï, ËÛ‰‡ËÁÏ, ÍÓÌÙۈˇÌÒÚ‚Ó, ·Û‰‰ËÁÏ. èðË ÒÎÓ‚‡ı «Ô·ÌÂÚ‡ð̇fl ˝ÚË͇» ‚ ‚ÓÓ·ð‡ÊÂÌËË ‚ÓÁÌË͇ÂÚ Á‡Ô‡‰ÌÓˆÂÌÚðËÒÚÒ͇fl ÏÓ‰Âθ ÏËð‡. è·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍË Ì ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ. ùÚË͇ ‚ ð‡ÁÌ˚ı ÍÛθÚÛð‡ı ÔÓÌËχÂÚÒfl ÔÓ-ð‡ÁÌÓÏÛ. é·˘ËÏ ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ÚÓθÍÓ ÒÚðÂÏÎÂÌË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡ Í Ò‡ÏÓÒÓıð‡ÌÂÌ˲. çÓ Ë Á‰ÂÒ¸ ÓÔð‰ÂÎÂÌË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡ ÓÚð‡Ê‡ÂÚ Á‡Ô‡‰ÌÛ˛ ÚÓ˜ÍÛ ÁðÂÌËfl. ç‡¯Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËfl Ó ÏÓð‡ÎË, ˝ÚËÍÂ, ̇¯Ë Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚ ˆÂÌÌÓÒÚË ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Ì˚ á‡Ô‡‰ÓÏ, Ë Ëı ̇‚flÁ˚‚‡˛Ú Ì‡Ï ‚ÏÂÒÚÂ Ò ÏÓ‰ÂÎflÏË „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÈ ÍÓÏÏÛÌË͇ˆËË. ä ÒÓʇÎÂÌ˲, ÇÓÒÚÓÍ Ì Ò˚„ð‡Î ‚ ˝ÚÓÏ ÌË͇ÍÓÈ ðÓÎË.

Türkiye Büyük Millet Meclisi eski Baflkan› Hüsamettin Cindoruk ëÔËÍÂð Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ íÛðˆËË ‚ ÓÚÒÚ‡‚Í ïÛÒ‡ÏÂÚ‰ËÌ ÑÊË̉ÓðÛÍ

‰Îfl ÚÂððÓðËÁχ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÔÓÔ˚ÚÍË ÓÔð‡‚‰‡Ú¸ ÚÂððÓðËÁÏ ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ÏË ‚Á„Îfl‰‡ÏË – ˝ÚÓ ËÒ͇ÊÂÌË Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ı ðÂÎË„ËÈ. «çË„‰Â ‚ äÓð‡Ì ‚˚ Ì ̇ȉÂÚ ÛÔÓÏË̇ÌËfl Ó ÚÂððÓðËÁÏÂ, ÚÓθÍÓ Ó Ò‚fl˘ÂÌÌÓÈ ‚ÓÈÌ ÔðÓÚË‚ Á· – ‰ÊËı‡‰Â», – ÔÓ‰‰ÂðÊ‡Î Â„Ó ÒÔËÍÂð Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ íÛðˆËË ‚ ÓÚÒÚ‡‚Í ïÛÒ‡ÏÂÚ‰ËÌ ÑÊË̉ÓðÛÍ. èðÓ·ÎÂχ ‚Á‡ËÏÓÒ‚flÁË ÚÂððÓðËÁχ Ë ËÒ·χ Á‡ÌËχ· Ú‡ÍÊÂ Ë ËÁ‚ÂÒÚÌÓ„Ó ÔËÒ‡ÚÂÎfl Ë ÔÓÒ· ä˚ð„˚ÁÒڇ̇ ‚ ÒÚð‡Ì‡ı ÅÂÌËβÍÒ óËÌ„ËÁ‡ ÄÈÚχÚÓ‚‡. «èÓ˜ÂÏÛ Ò„ӉÌfl ÚÂððÓðËÁÏ ˜‡ÒÚÓ ÓÔËð‡ÂÚÒfl ËÏÂÌÌÓ Ì‡ ËÒ·ÏÒÍËÈ Ù‡ÍÚÓð? – Á‡‰‡‚‡ÎÒfl ‚ÓÔðÓÒÓÏ ÔËÒ‡ÚÂθ. – ÅÂÁ ÔÓÌËχÌËfl ˝ÚÓÈ „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÈ ÒËÚÛ‡ˆËË Ì ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ð‡θÌÓÈ ÔÂðÒÔÂÍÚË‚˚ Ó·˙‰ËÌÂÌËfl ÍÛθÚÛð Ë Ì‡ðÓ‰Ó‚ ÏËð‡». èðË‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌ˚ ÔÓÒ·ÌËfl Û˜‡ÒÚÌËÍ‡Ï ÙÓðÛχ ÔðËÒ·ÎË ÏËÌËÒÚð ËÌÓÒÚð‡ÌÌ˚ı ‰ÂÎ íÛðˆËË Ä·‰Ûηı ɲθ Ë è‡Úðˇðı åÓÒÍÓ‚ÒÍËÈ Ë ‚ÒÂfl êÛÒË ÄÎÂÍÒËÈ II. É·‚‡ ÚÛðˆÍÓ„Ó åàч ‚ Ò‚ÓÂÏ ÔÓÒ·ÌËË „Ó‚ÓðËÎ Ó „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË Ë, Í‡Í Ó ÒΉÒÚ‚ËË ÂÂ, Ó ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚË ‚ÒÂÏ ÒÓÓ·˘‡ ÌÂÒÚË ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ Á‡ ÔðÓ·ÎÂÏ˚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡. Ç ÔÓÒ·ÌËË è‡Úðˇðı‡ 𘸠ˉÂÚ Ó Ì‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË ÓÔð‡‚‰‡ÌËfl ÚÂððÓðËÒÚÓ‚ ÌË ÔÂð‰ ÅÓ„ÓÏ, ÌË ÔÂð‰ β‰¸ÏË. «íÂððÓð – ˝ÚÓ „ðÂı Û·ËÈÒÚ‚‡ Ë Ò‡ÏÓÛ·ËÈÒÚ‚‡, – „Ó‚ÓðËÚÒfl ‚ ÔÓÒ·ÌËË. – чÊ ÂÒÎË ÚÂððÓðËÒÚ Ì ÔÓ„Ë·‡ÂÚ ÔðË ÒÓ‚Âð¯ÂÌËË Ò‚ÓÂ„Ó ˜ÂðÌÓ„Ó ‰Â·, ÓÌ Û·Ë‚‡ÂÚ Ò·fl ‰ÛıÓ‚ÌÓ, ð‡ÁðÛ¯‡ÂÚ Ò‚Ó˛ Ò‚flÁ¸ Ò ÅÓ„ÓÏ, Ë·Ó, ÔÓ ÒÎÓ‚Û èðÂÏÛ‰ðÓ„Ó, «ÌÂ̇‚ˉËÚ ÉÓÒÔÓ‰¸: „·Á‡ „Óð‰˚Â, flÁ˚Í ÎÊË‚˚È Ë ðÛÍË, ÔðÓÎË‚‡˛˘Ë ÍðÓ‚¸ Ì‚ËÌÌÛ˛, ÒÂð‰ˆÂ, ÍÛ˛˘Â ÁÎ˚ Á‡Ï˚ÒÎ˚, ÌÓ„Ë, ·˚ÒÚðÓ ·Â„Û˘ËÂ Í ÁÎÓ‰ÂÈÒÚ‚Û» (èðËÚ˜. 6. 16-18). í‡Í ‚ÂðÛÂÚ Ë Û˜ËÚ ë‚flÚ‡fl èð‡‚ÓÒ·‚̇fl ñÂðÍÓ‚¸. á̇˛, ˜ÚÓ ÚÓ Ê ҇ÏÓ ËÒÔÓ‚Â‰Û˛Ú ‚ÂðÛ˛˘Ë ËÌ˚ı ÏËðÓ‚˚ı ðÂÎË„ËÈ».


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

Endonezya Meclis Baflkan› Hidayet Nur Wahid ëÔËÍÂð Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ à̉ÓÌÂÁËË ïˉ‡flÚ çÛð LJıˉ

hakl›l›¤›n› savunanlar bütün kadim dinleri tahrif etmifl olurlar. Profesörün sözlerini Türkiye Büyük Millet Meclisi Eski Baflkan› Hüsamettin Cindoruk “Kur’an’›n hiçbir yerinde terörizmi destekleyen bir bilgi bulamazs›n›z. Ancak kötülükle mücadelede cihad vard›r” cümleleriyle destekledi. Terörle ‹slâm’›n birbiriyle iliflkilendirilmesi problemi K›rg›zistan Benelüks Büyükelçisi, ünlü romanc› Cengiz Aytmatov’un da gündemindeydi. Sözlerine “Bugün terörizm neden özellikle ‹slâm’la ba¤daflt›r›l›yor?” sorusuyla bafllayan yazar, “Bu küresel olay› iyice anlamadan kültür ve halklar›n bir araya gelmeleri imkans›zd›r.” diye devam etti. Kat›l›mc›lara kutlama mesaj› gönderenler aras›nda Türkiye Cumhuriyeti D›fliflleri Bakan› Abdullah Gül ve Moskova ve Rusya Patri¤i Aleksiy II de vard›. Say›n Bakan küreselleflme ve etkilerinden bahsederken, herkesin insanl›¤›n problemleri karfl›s›nda kendini mesul hissetmesinin önemini vurgulad›. Patrik ise mesaj›nda, teröristlerin ne Allah huzurunda ve ne de insanlar huzurunda kendilerini savunamayacaklar›na de¤inmiflti: “Terör, kendini ve bir baflkas›n› öldürme günah›d›r. Terörist, gerçeklefltirdi¤i faaliyet esnas›nda ölmese bile Allah’la kendi irtibat›n› kesmifl demektir. Zira kutsal kitapta ‘Allah kibirli gözlerden, yalan söyleyen dilden, suçsuzlar›n kan›n› ak›tan ellerden, kötü düflünceleri besleyen kalpten ve kötülü¤e h›zla koflan ayaklardan nefret eder.’ (Pritç. 6. 16-18) yaz›l›d›r. Ortodoks Kilisesi buna inan›r ve bunu ö¤retir. Di¤er din mensuplar›n›n da bu flekilde inand›klar›n› biliyorum.” dedi. Rusya Bilimler Akademisi fiarkiyat Enstitüsü Müdürü Rostislav Borisoviç Ribakov da d›fl

T

E

S

:

E

T

K

D

ÑËðÂÍÚÓð àÌÒÚËÚÛÚ‡ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÂÌËfl êÄç êÓÒÚËÒ·‚ ê˚·‡ÍÓ‚ Á‡fl‚ËÎ, ˜ÚÓ ðÂÎË„ËË, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ‚̯ÌË ð‡Á΢Ëfl, ÏÓ„ÛÚ ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓ ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÚ¸ ÚÂððÓðËÁÏÛ, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ˝Ú˘ÂÒ͇fl ÒÚÓðÓ̇ Û ÌËı ‰Ë̇. ÇÔðÓ˜ÂÏ, ê˚·‡ÍÓ‚ ÔðËÁ‚‡Î Ì Á‡·˚‚‡Ú¸ Ë Ó Î˛‰flı ‚Ì ÍÓÌÙÂÒÒËÈ: «Ñ‡Ê ÂÒÎË Î˛‰Ë Ì ËÒÔÓ‚Â‰Û˛Ú ÌË͇ÍÓÈ ðÂÎË„ËË, ÓÌË ‚Ò ð‡‚ÌÓ ‰ÓÎÊÌ˚ ·˚Ú¸ ÒÔ‡ÒÂÌ˚». ê˚·‡ÍÓ‚ Û‚ÂðÂÌ, ˜ÚÓ ÚÂððÓðËÁÏ Úð·ÛÂÚ „ÎÛ·ÓÍÓ„Ó ‚ÒÂÒÚÓðÓÌÌÂ„Ó ËÒÒΉӂ‡ÌËfl Ë ËÁÛ˜ÂÌËfl, Ӊ̇ÍÓ ÔðËÁ‚‡Î Û˜‡ÒÚÌËÍÓ‚ ÙÓðÛχ Á‡‰ÛχڸÒfl Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÛÊ ÒÂȘ‡Ò ÔðÓÚË‚ÓÔÓÒÚ‡‚ËÚ¸ ÂÏÛ ÏÓÊÌÓ ‚ ÔÂð‚Û˛ Ó˜Âð‰¸ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËÂ. èðÂÁˉÂÌÚ ÙÓ̉‡ «Art of Living» òðË ê‡‚Ë ò‡Ì͇ð Ë ‰ËðÂÍÚÓð àÌÒÚËÚÛÚ‡ ËÒÚÓðËË Ë ˝ÚÌÓÎÓ„ËË Äç ÉðÛÁËË ÉËÛÎË Ä·҇ÌËfl ÔðËÁ‚‡ÎË Ì‡Ôð‡‚ËÚ¸ ÛÒËÎËfl ̇ ÚÓ, ˜ÚÓ·˚ ÔÓ‚˚ÒËÚ¸ ÛðÓ‚Â̸ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl, ‚ ÚÓÏ ˜ËÒÎÂ Ë ðÂÎË„ËÓÁÌÓ„Ó. é‰Ì‡ÍÓ Í‡ÍË ·˚ Ôð‡‚ËθÌ˚ ÒÎÓ‚‡ ÌË ÔðÓËÁÌÓÒËÎËÒ¸ ̇ ÙÓðÛÏÂ, ÒÔð‡‚ËÚ¸Òfl Ò

E

E

R

L

E

R

Sa¤dan sola: Moskova Kilisesi D›fl ‹liflkiler Baflkan Yard›mc›s›, Piskopos Egoriyevski Mark, Giuli Alasania ve Fransa Ortodoks Metropoliti Emmanuel Adamakis

ëÔð‡‚‡ ̇΂Ó: Á‡ÏÂÒÚËÚÂθ ðÛÍÓ‚Ó‰ËÚÂÎfl Óډ· ‚̯ÌËı ˆÂðÍÓ‚Ì˚ı Ò‚flÁÂÈ åÓÒÍÓ‚ÒÍÓ„Ó Ô‡Úðˇðı‡Ú‡ ÂÔËÒÍÓÔ Ö„Óð¸Â‚ÒÍËÈ å‡ðÍ, ÉËÛÎË Ä·҇ÌËfl Ë ÏËÚðÓÔÓÎËÚ „ð˜ÂÒÍÓ„Ó ˝ÍÁ‡ðı‡Ú‡ äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓθÒÍÓ„Ó Ô‡Úðˇðı‡Ú‡ ‚ Ö‚ðÓÔ ùÏχÌÛËΠĉ‡Ï‡ÍËÒ

Rusya Müftüler Konseyi Baflkan› Ravil Gaynuddin

‹slâm, halklar› iyi ya da kötü diye ay›rmaz Dünya Müslümanlar›n›n birço¤u için çok kutuplu ve evrensel bir görüfl birli¤i ancak dini ve milli kültürlerin birbirini zenginlefltirmesiyle sa¤lanabilir. Çünkü ‹slâm, halklar› iyi ya da kötü diye ay›rmaz ve herhangi bir halk› bir baflkas›na karfl› üstün tutmaz. èð‰Ò‰‡ÚÂθ ëÓ‚ÂÚ‡ ÏÛÙÚË‚ êÓÒÒËË ¯ÂÈı ꇂËθ ɇÈÌÛÚ‰ËÌ:

Ç ËÒ·Ï ÌÂÚ ‰ÂÎÂÌËfl ̇ðÓ‰Ó‚ ̇ ÎÛ˜¯ËÂ Ë ıÛ‰¯Ë ÑÎfl ÔÓ‰‡‚Îfl˛˘Â„Ó ·Óθ¯ËÌÒÚ‚‡ ÏÛÒÛÎ¸Ï‡Ì ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡ ÔðËÓðËÚÂÚÌ˚Ï fl‚ÎflÂÚÒfl ÔÛÚ¸ ÏÌÓ„ÓÔÓÎflðÌÓ„Ó ÏËð‡, ÔÛÚ¸ ‰ËÌÒÚ‚‡ ÏËðÓ‚Ó„Ó ÒÓÓ·˘ÂÒÚ‚‡ ˜ÂðÂÁ ‚Á‡ËÏÓÓ·Ó„‡˘ÂÌË ÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ı Ë Ì‡ˆËÓ̇θÌ˚ı ÍÛθÚÛð. èÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ‚ ËÒ·Ï ÌÂÚ ‰ÂÎÂÌËfl ̇ðÓ‰Ó‚ ̇ ÎÛ˜¯ËÂ Ë ıÛ‰¯ËÂ, ÓÚÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ÛÚ‚ÂðʉÂÌË ËÒÍβ˜ËÚÂθÌÓÒÚË ÍÓ„Ó-ÎË·Ó ÚÓθÍÓ ÔÓ ÔðÓËÒıÓʉÂÌ˲.


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Diyalog Avrasya Platformu Dönem Baflkan› ‹lber Ortayl›

èð‰Ò‰‡ÚÂθ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl II ÔÂðËÓ‰‡ àθ·Âð éðÚ‡ÈÎ˚

30

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

görünüflleri itibariyle farkl› olsalar da dinlerin teröre karfl› bir birlik oluflturabileceklerini, çünkü dinlerin etik yönlerinin bir oldu¤unu vurgulad›. Ribakov din d›fl›nda kalan kiflileri de unutmamak gerekti¤ini ifade etti. “E¤er insanlar hiçbir dine inanmasalar bile, kurtar›lmak zorundalar.” diyen Ribakov, terörizmin etrafl›ca incelenmeye ihtiyac› oldu¤unu belirterek bunun önüne geçmek için neler yap›labilece¤i konusunda kat›l›mc›lar› düflünmeye davet etti. Terörün karfl›s›na konulabilecek çare olarak e¤itimin vurguland›¤› toplant›da “Art of Living” Vakf›’n›n Baflkan› firi Ravi fiankar ve Gürcistan Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü Müdürü Guili Alasania din e¤itimi de baflta olmak üzere e¤itim seviyesinin yükseltilmesi için daha fazla gayret edilmesi ça¤r›s›nda bulundular. Forumda o kadar çok de¤erden bahsedildi ki, bütün bunlar› kelimelerle ifade etmek çok zor. Rostislav Borisoviç Ribakov “Dünya, iyi sözler duymaktan art›k sa¤›r olmufltur” anlam›ndaki Hint atasözünü kürsüden kat›l›mc›lara aktararak art›k dünyada kötülü¤ün azalmas› için sözden öte bir fleyler yapmaya ça¤›rd›; “E¤er her akflam, o gün ne yapt›¤›m›z›n muhasebesini yapm›fl olsak dünya daha güzel olacakt›r.” diyen Ribakov konuya iliflkin bir örnek olmas› amac›yla Vladikafkas’ta kurulan fiarkiyat Enstitüsü’nden, bölgede bar›fl faaliyetlerini inceleyip araflt›racak Kuzey Osetya Cumhurbaflkanl›¤› ‹nsan Haklar› Komisyonu’ndan ve Uluslararas› “Kültür Yoluyla Bar›fl” Organizasyonu’ndan bahsetti. Forumun unutulmaz anlar›ndan biri de, ilk gün bütün dinî liderlerin birlikte, dünyay› simgeleyen büyük bir kürenin içine bar›fl› simgeleyen bir zeytin a¤ac› dikmeleriydi.

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

̇ÒËÎËÂÏ ÚÓθÍÓ ÒÎÓ‚‡ÏË Ì‚ÓÁÏÓÊÌÓ. «åËð Ó„ÎÓı ÓÚ ıÓðÓ¯Ëı ÒÎÓ‚», – ÔðÓˆËÚËðÓ‚‡Î Ë̉ËÈÒÍÛ˛ ÔÓ„Ó‚ÓðÍÛ êÓÒÚËÒ·‚ ê˚·‡ÍÓ‚ Ë ÔðËÁ‚‡Î ‚ÒÂı Û˜‡ÒÚÌËÍÓ‚ ÙÓðÛχ ̇˜‡Ú¸ ‰ÂÈÒÚ‚Ó‚‡Ú¸ ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ Á· ‚ ÏËð ÒÚ‡ÎÓ ÏÂ̸¯Â. «ÖÒÎË Ï˚ ͇ʉ˚È ‚˜Âð ·Û‰ÂÏ ÔÓ‰‚Ó‰ËÚ¸ ËÚÓ„, ˜ÚÓ Ê ıÓðÓ¯Â„Ó Ò‰Â·ÎË Á‡ ‰Â̸, ÏËð ÒÚ‡ÌÂÚ ÎÛ˜¯Â», – Û‚ÂðÂÌ Û˜ÂÌ˚È. é‰ÌËÏ ËÁ Ú‡ÍËı ‰Ó·ð˚ı ‰ÂÎ ÓÌ Ì‡Á‚‡Î ÒÓÁ‰‡ÌË ‚Ó Ç·‰Ë͇‚͇Á àÌÒÚËÚÛÚÓÏ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÂÌËfl, åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÈ ‡ÒÒӈˇˆËÂÈ «åËð ˜ÂðÂÁ ÍÛθÚÛðÛ» Ë ÍÓÏËÒÒËÂÈ ÔÓ Ôð‡‚‡Ï ˜ÂÎÓ‚Â͇ ÔðË ÔðÂÁˉÂÌÚ ðÂÒÔÛ·ÎËÍË ë‚Âð̇fl éÒÂÚËfl àÌÒÚËÚÛÚ‡ ÏËð‡ ̇ 䇂͇ÁÂ, ÍÓÚÓð˚È ‰ÓÎÊÂÌ Á‡ÌËχڸÒfl ËÁÛ˜ÂÌËÂÏ ÏËðÓÚ‚Óð˜ÂÒÍÓÈ ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚË ‚ ˝ÚÓÏ ð„ËÓÌÂ. ֢ ӉÌÓ ‰Ó·ðÓÂ Ë Í ÚÓÏÛ Ê ÒËÏ‚Ó΢ÂÒÍÓ ‰ÂÎÓ ·˚ÎÓ Ò‰Â·ÌÓ ÔðflÏÓ Ì‡ ÓÚÍð˚ÚËË ÙÓðÛχ: ‚ ·Óθ¯ÓÈ ¯‡ð, ÒËÏ‚ÓÎËÁËðÛ˛˘ËÈ ÁÂÏβ, ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ ÎˉÂð˚ ÔÓÒ‡‰ËÎË ðÓÒÚÓÍ ÓÎË‚ÍÓ‚Ó„Ó ‰Âð‚‡ – ‰Âð‚‡ ÏËð‡.


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

Moskova ve Rusya Patri¤i II. Aleksiy:

Terörist Tanr›’yla ba¤›n› koparm›flt›r

erörizm ve afl›r›l›¤›n önüne geçmek amac›yla uluslararas› iflbirli¤i oluflturma konusunu tart›flmak üzere kadim Moskova’n›n kalbinde bir araya gelmifl bulunan Therkesi içtenlikle selaml›yorum. Farkl› dinlere inanan kifliler birbirine yard›m ederek

bar›fl ve anlay›fl içerisinde uzun y›llar boyunca ülkemizde yaflam›fllard›r. Bu zamana kadar aram›zda hiçbir din savafl› yaflanmad›. Dini liderlerin yüksek feraseti, Rusya halk›n›n yarar›na birbiriyle iflbirli¤ine girerek halk›n inanc›n› korumaya ve bu inanc›n emirlerini yerine getirmeye imkan sa¤lad›. Ülkemizin kadim dini topluluklar›n› bir araya getiren, hem ateizm etkilerine karfl› durufl ve hem de terörizmin ilk s›rada yer ald›¤› ça¤›n meydan okumalar›na karfl› gösterilen çabad›r. Bugün “Ölüm pencerelerimize t›rmand›, kalelerimize girdi; sokaklar› çocuksuz, meydanlar› gençsiz b›rakt›.” (‹er.: 9: 21). Bundan k›sa bir zaman önce yaflad›¤›m›z gibi bugün masum insanlara, özellikle çocuklara karfl› suç ifllenmektedir. Bu gibi olaylar› gerçeklefltirmek hiçbir flekilde savunulamaz. Terör bir öldürme ve intihar günah›d›r. Terörist, gerçeklefltirdi¤i o karanl›k emelinde fiziksel olarak ölmese bile manevi yönden ölmektedir. Tanr›yla aras›ndaki ba¤› koparmaktad›r. Zira, kutsal kitapta “Tanr›, kibirli gözlerden, yalan söyleyen dilden, suçsuzlar›n kan›n› ak›tan ellerden, kötü emel besleyen kalpten, kötülü¤e do¤ru koflan ayaklardan nefret eder...” (Prits: 6.16-18) der. Ortodoks Kilisesi buna inan›yor ve bunu ö¤retiyor. Di¤er evrensel dinlerin de buna inand›klar›n› biliyorum. Ülkemiz inanan insanlar›n›n sahip olduklar› dinler aras› diyalog tecrübesi, bu diyalogda yer alan dinlerin, dünyadan ahlak ve inanç temellerinin kald›r›lmas›na asla müsaade edemeyece¤ini göstermektedir. Aksine, dinî ve kültürel çeflitlili¤in korunmas› her ülkede ve bütün dünyada uzlafl›y› kuvvetlendirme, Tanr›n›n “çoklukta birlik” nimetini koruma ad›na verdi¤imiz mücadelenin baflar› garantisidir. Terörün kötülü¤üne karfl› bir araya gelen iyi niyetli bütün insanlara bu faydal› ifllerinde ve daha nice güzel giriflimlerinde baflar›lar dilerim. èð‰ÒÚÓflÚÂθ êÛÒÒÍÓÈ Ôð‡‚ÓÒ·‚ÌÓÈ ˆÂðÍ‚Ë ë‚flÚÂȯËÈ è‡Úðˇðı ÄÎÂÍÒËÈ:

íÂððÓðËÒÚ ð‡ÁðÛ¯‡ÂÚ Ò‚flÁ¸ Ò ÅÓ„ÓÏ

Âð‰Â˜ÌÓ ÔðË‚ÂÚÒÚ‚Û˛ ‚‡Ò, ÒÓ·ð‡‚¯ËıÒfl ‚ ÒÂð‰ˆÂ ‰ð‚ÌÂÈ åÓÒÍ‚˚, ‰‡·˚ ë Ó·ÒÛ‰ËÚ¸ ‚ÓÔðÓÒ˚ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚‡ ‚ ‰ÂΠÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËfl ÚÂððÓðËÁÏÛ Ë ˝ÍÒÚðÂÏËÁÏÛ. åÌÓ„Ë ÒÚÓÎÂÚËfl ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎË ð‡ÁÌ˚ı

Rusya Federasyonu Cumhurbaflkanl›¤› Kafkasya dan›flman› Aslanbek Asl›hanov:

‹ntikam tohumlar› ekilmesin Rusya’da bütün halklar› karfl› karfl›ya getirmek için çal›flanlar var. Terörizme karfl› yürütülen faaliyetler ise genelde y›k›c› oluyor, gerginli¤i art›r›yor ve intikam hissi uyand›r›yor. Bunu ancak e¤itimle yenebiliriz. ëÓ‚ÂÚÌËÍ ÔðÂÁˉÂÌÚ‡ êî ÄÒ·̷ÂÍ ÄÒ·ı‡ÌÓ‚:

ÇÓÁ‰ÂðÊËÏÒfl ÓÚ ÒÂflÌËfl ÒÂÏflÌ ÏÂÒÚË

Ç êÓÒÒËË ÂÒÚ¸ ÒËÎ˚, ÍÓÚÓð˚ ÒÂ˛Ú ‚ð‡Ê‰Û ÏÂÊ‰Û Ì‡ðÓ‰‡ÏË. åÂð˚, Ôð‰ÔðËÌËχÂÏ˚ ‰Îfl ·Óð¸·˚ Ò ÚÂððÓðËÁÏÓÏ, ËÏÂ˛Ú ð‡ÁðÛ¯ËÚÂθÌ˚È ı‡ð‡ÍÚÂð, ÛÒËÎË‚‡˛Ú ̇ÔðflÊÂÌËÂ Ë ‚ÓÁ·Ûʉ‡˛Ú Ê·ÌË ÏÂÒÚË. èӷ‰ËÚ¸ ˝ÚÓ ÏÓÊÌÓ ÚÓθÍÓ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËÂÏ.

ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Úð‡‰ËˆËÈ ÊËÎË ‚ ̇¯ÂÈ ÒÚð‡Ì ‚ ÏËðÂ Ë ‚Á‡ËÏÌÓÏ Ó·˘ÂÌËË, ÒÚ‡ð‡flÒ¸ ÔÓÏÓ„‡Ú¸ ‰ðÛ„ ‰ðÛ„Û. ì Ì‡Ò Ì ·˚ÎÓ ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı ‚ÓÈÌ: ÏÛ‰ðÓÒÚ¸ ‰ÛıÓ‚Ì˚ı ÎˉÂðÓ‚ ÔÓÁ‚ÓÎfl· β‰flÏ ıð‡ÌËÚ¸ Ò‚Ó˛ ‚ÂðÛ Ë ÊËÚ¸ Òӄ·ÒÌÓ Â Á‡Ôӂ‰flÏ, „‡ðÏÓÌ˘ÌÓ ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ûfl ̇ ·Î‡„Ó Ì‡ðÓ‰Ó‚ êÓÒÒËË. íð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ ӷ˘ËÌ˚ ̇¯ÂÈ ÒÚð‡Ì˚ Ó·˙‰ËÌfl˛Ú Ë ‰ÂÒflÚËÎÂÚËfl ‡ÚÂËÒÚ˘ÂÒÍËı ÔðÂÒΉӂ‡ÌËÈ, Ë Ó·˘‡fl ÓÁ‡·Ó˜ÂÌÌÓÒÚ¸ ‚˚ÁÓ‚‡ÏË ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÒÚË, ‚ ˜ËÒΠÍÓÚÓð˚ı Ó‰ÌÓ ËÁ ÔÂð‚˚ı ÏÂÒÚ Á‡ÌËχÂÚ ÚÂððÓðËÁÏ. ÇÓËÒÚËÌÛ Ò„ӉÌfl «ÒÏÂðÚ¸ ‚ıÓ‰ËÚ ‚ ̇¯Ë ÓÍ̇, ‚ÚÓð„‡ÂÚÒfl ‚ ˜ÂðÚÓ„Ë Ì‡¯Ë, ˜ÚÓ·˚ ËÒÚð·ËÚ¸ ‰ÂÚÂÈ Ò ÛÎˈ˚, ˛ÌÓ¯ÂÈ Ò ÔÎÓ˘‡‰ÂÈ» (àÂð. 9. 21). èÓ‰ÌËχ˛˘ËÈ ðÛÍÛ Ì‡ Ì‚ËÌÌ˚ı β‰ÂÈ, ÓÒÓ·ÂÌÌÓ Ì‡ ‰ÂÚÂÈ, Í‡Í ˝ÚÓ ·˚ÎÓ Ì‰‡‚ÌÓ ‚ êÓÒÒËË, ÒÓ‚Âð¯‡ÂÚ ÔðÂÒÚÛÔÎÂÌËÂ, ÍÓÚÓðÓ Ì˘ÂÏ ÌÂθÁfl ÓÔð‡‚‰‡Ú¸. íÂððÓð – ˝ÚÓ „ðÂı Û·ËÈÒÚ‚‡ Ë Ò‡ÏÓÛ·ËÈÒÚ‚‡. чÊ ÂÒÎË ÚÂððÓðËÒÚ Ì ÔÓ„Ë·‡ÂÚ ÔðË ÒÓ‚Âð¯ÂÌËË Ò‚ÓÂ„Ó ˜ÂðÌÓ„Ó ‰Â·, ÓÌ Û·Ë‚‡ÂÚ Ò·fl ‰ÛıÓ‚ÌÓ, ð‡ÁðÛ¯‡ÂÚ Ò‚Ó˛ Ò‚flÁ¸ Ò ÅÓ„ÓÏ, Ë·Ó, ÔÓ ÒÎÓ‚Û èðÂÏÛ‰ðÓ„Ó, «ÌÂ̇‚ˉËÚ ÉÓÒÔÓ‰¸: „·Á‡ „Óð‰˚Â, flÁ˚Í ÎÊË‚˚È Ë ðÛÍË, ÔðÓÎË‚‡˛˘Ë ÍðÓ‚¸ Ì‚ËÌÌÛ˛, ÒÂð‰ˆÂ, ÍÛ˛˘Â ÁÎ˚ Á‡Ï˚ÒÎ˚, ÌÓ„Ë, ·˚ÒÚðÓ ·Â„Û˘ËÂ Í ÁÎÓ‰ÂÈÒÚ‚Û» (èðËÚ˜. 6. 16-18). í‡Í ‚ÂðÛÂÚ Ë Û˜ËÚ ë‚flÚ‡fl èð‡‚ÓÒ·‚̇fl ñÂðÍÓ‚¸. á̇˛, ˜ÚÓ ÚÓ Ê ҇ÏÓ ËÒÔÓ‚Â‰Û˛Ú ‚ÂðÛ˛˘Ë ËÌ˚ı ÏËðÓ‚˚ı ðÂÎË„ËÈ. ÅÓ„‡Ú˚È ÓÔ˚Ú ÏÂÊðÂÎË„ËÓÁÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡, ̇ÍÓÔÎÂÌÌ˚È ‚ÂðÛ˛˘ËÏË Ì‡¯ÂÈ ÒÚð‡Ì˚, ҂ˉÂÚÂθÒÚ‚ÛÂÚ Ó Ì‰ÓÔÛÒÚËÏÓÒÚË ð‡ÁÏ˚‚‡ÌËfl ‚ÂðÓËÒÔӂ‰Ì˚ı Ë Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÓÒÌÓ‚ ðÂÎË„ËÈ, Û˜‡ÒÚ‚Û˛˘Ëı ‚ Ú‡ÍÓÏ ‰Ë‡ÎÓ„Â. ç‡ÔðÓÚË‚, ÒÓıð‡ÌÂÌË ðÂÎË„ËÓÁÌÓ-ÍÛθÚÛðÌÓÈ Ë‰ÂÌÚ˘ÌÓÒÚË ·˚ÎÓ Ë ÓÒÚ‡ÂÚÒfl Á‡ÎÓ„ÓÏ ÛÒÔÂı‡ ̇¯Ëı ÒÓ‚ÏÂÒÚÌ˚ı ‰ÂÈÒÚ‚ËÈ ‚Ó ËÏfl ÛÍðÂÔÎÂÌËfl Òӄ·ÒËfl ‚ ͇ʉÓÈ ÒÚð‡ÌÂ Ë ‚Ó ‚ÒÂÏ ÏËðÂ, ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ÅÓ„ÓÏ ‰‡ÌÌÓ„Ó Â‰ËÌÒÚ‚‡ ‚Ó ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁËË. Ü·˛ ‚ÒÂÏ Î˛‰flÏ ‰Ó·ðÓÈ ‚ÓÎË, Ó·˙‰ËÌÂÌÌ˚Ï ÒÚðÂÏÎÂÌËÂÏ ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÚ¸ ÁÎÛ ÚÂððÓð‡, ÛÒÔÂıÓ‚ ‚ ˝ÚÓÏ ·Î‡„ÓðÓ‰ÌÓÏ ÚðÛ‰Â Ë ‚Ó ‚ÒflÍÓÏ ·Î‡„ÓÏ Ì‡˜Ë̇ÌËË.


SONUÇ B‹LD‹RGES‹ 1) Dinler bar›fl› öngörür, savafl› ve fliddeti de¤il. Terör hiç bir dinle özdefllefltirilemez. 2) Dinlerin ve inançlar›n özü Tanr›'ya yak›nl›k ve güzel ahlakt›r. 3) Dinlerde adil savafl kavram› olsa da, bu hiç bir zaman terörizme, yani sivil insanlara karfl› uygulanan fliddete cevaz vermez. 4) Bütün inanç sistemlerinde ortak ahlaki de¤erler mevcuttur. Çat›flma, ortak de¤erlerin göz ard› edilip, farkl›l›klar›n siyasi amaçlarla istismar edilmesinden do¤maktad›r. 5) Terörü lanetlerken, bunun sosyal ve kültürel sebeplerini de anlamaya çal›flmak ve çözüm yollar› üzerinde çal›flmak gerekir. 6) Sosyal ve kültürel bar›fl›n oldu¤u yerde terör bar›namaz. 7) Bireysel fliddet, kollektif fliddet ve devlet fliddeti birbirini besler. 8) Medya terör olaylar›n› aktar›rken sorumlu davranmaya, terörün propagandas›na hiç bir flekilde alet olmamaya özen göstermelidir. 9) Herkes kendi kimli¤ini koruyarak, ötekini anlama ve onunla birlikte yaflama için çaba göstermelidir. 10) Hoflgörüsüzlük cehaletten ve kibirden kaynaklan›r; genç kuflaklara hoflgörü kültürü e¤itimi verilmelidir.

11) Toplumlar›n bar›fl içinde yaflayabilmesi için, dinlerin temel de¤erlerinin yeniden ele al›nmas› gerekir. Dünya flartlar› ve hayat›n kendisi din ve bar›fl aras›ndaki iliflki üzerinde kafa yormaya bizi zorlamaktad›r. 12) Dinler, dünyadaki sorunlar›n çözümünün bir parças› olmal›d›rlar; aksi halde sorunlar›n bir parças› olarak alg›lan›rlar. 13) Modern dünyan›n ekonomik büyüme amac›, insana kal›c› bir mutluluk kazand›rmamaktad›r; çünkü insanl›k adalet, merhamet ve sevgiden uzaklaflt›. Yaflam› sadece üretim ve tüketimden ibaret gören maddeci anlay›fl›n yerine, ahlak odakl› bir bak›fla ihtiyaç var. 14) Modern insan›n mutsuzlu¤unun temelinde, madde ve ruh ayr›m› ve maddenin yüceltilmesi yatmaktad›r. Oysa bilimin ulaflt›¤› yeni nokta, madde ve ruhun bütünlü¤ünü göstermektedir. Bu, yeni bir ahlak için önemli bir perspektif sunmaktad›r. 15) Zenginlik üretenler, onun erdemli bir amaç için kullan›lmas› gerekti¤i üzerinde de durmal›d›rlar. 16) Hepimiz dünyadaki farkl› din, inanç ve fikirler aras›nda bar›fl›n sa¤lanmas› için seferber olmal›y›z.

àíéÉéÇÄü êÖáéãûñàü 1) êÂÎË„ËË ÔðÓÔÓ‚Â‰Û˛Ú ÏËð, ‡ Ì ̇ÒËÎËÂ Ë ‚ÓÈÌ˚, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÚÂððÓð ÌÂθÁfl ÓÚÓʉÂÒÚ‚ÎflÚ¸ Ò Í‡ÍÓÈ ·˚ ÚÓ ÌË ·˚ÎÓ ðÂÎË„ËÂÈ. 2) ëÛÚ¸ ðÂÎË„ËÈ – ·ÎËÁÓÒÚ¸ Í ÇÒ‚˚¯ÌÂÏÛ Ë Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸. 3) Ç ðÂÎË„Ëflı ÔðËÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ÔÓÌflÚË ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÈ ‚ÓÈÌ˚, ˜ÚÓ, Ӊ̇ÍÓ, Ì ÓÔð‡‚‰˚‚‡ÂÚ ÚÂððÓðËÁÏ, Ú.Â. ̇ÒËÎËÂ, ÔðËÏÂÌflÂÏÓÂ Í „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓÏÛ Ì‡ÒÂÎÂÌ˲. 4) ÇÒ ÒËÒÚÂÏ˚ ‚ÂðÓ‚‡ÌËÈ ËÏÂ˛Ú Ó·˘Ë Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚ ˆÂÌÌÓÒÚË. äÓÌÙÎËÍÚ fl‚ÎflÂÚÒfl ðÂÁÛθڇÚÓÏ ÁÎÓÛÔÓÚð·ÎÂÌËfl ÍÛθÚÛðÌ˚Ï Ë ðÂÎË„ËÓÁÌ˚Ï ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËÂÏ ‚ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ˆÂÎflı, ÔðÂÌ·ðÂÊÂÌËfl Í Ó·˘ËÏ ˆÂÌÌÓÒÚflÏ. 5) èðÓÍÎË̇fl ÚÂððÓð, ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÒÚðÂÏËÚ¸Òfl Í ÔÓÌËχÌ˲ ÒӈˇθÌ˚ı Ë ÍÛθÚÛðÌ˚ı Ôð˘ËÌ ˝ÚÓ„Ó fl‚ÎÂÌËfl, ð‡Áð‡·‡Ú˚‚‡Ú¸ ÔÛÚË ð¯ÂÌËfl ˝ÚÓÈ ÔðÓ·ÎÂÏ˚. 6) íÂððÓð Ì ÏÓÊÂÚ ð‡Á‚Ë‚‡Ú¸Òfl Ú‡Ï, „‰Â ˆ‡ðflÚ ÏËð Ë ÒӈˇθÌÓ ·Î‡„ÓÔÓÎÛ˜ËÂ. 7) à̉˂ˉۇθÌÓ ̇ÒËÎËÂ, ÍÓÎÎÂÍÚË‚ÌÓ ̇ÒËÎËÂ Ë „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓ ̇ÒËÎË ÔËÚ‡˛Ú ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡. 8) èÂð‰‡‚‡fl ËÌÙÓðχˆË˛ Ó ÚÂððÓðÂ, Òð‰ÒÚ‚‡ χÒÒÓ‚ÓÈ ËÌÙÓðχˆËË Ó·flÁ‡Ì˚ ÒÓÁ̇‚‡Ú¸ Ò‚Ó˛ ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸, ‰ÂÈÒÚ‚Ó‚‡Ú¸ Ú‡Í, ˜ÚÓ·˚ Ì ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚ¸Òfl Òð‰ÒÚ‚ÓÏ ÔðÓÔ‡„‡Ì‰˚ ÚÂððÓð‡. 9) ä‡Ê‰˚È Ó·flÁ‡Ì ÒÚðÂÏËÚ¸Òfl Í ÔÓÌËχÌ˲ Ë ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡Ì˲ Ò ‰ðÛ„ËÏ ËÎË ‰ðÛ„ËÏË, ÒÓıð‡Ìflfl ÔðË ˝ÚÓÏ Ò‚Ó˛ ˉÂÌÚ˘ÌÓÒÚ¸. 10) àÒÚÓ˜ÌËÍ ÌÂÚÂðÔËÏÓÒÚË – Ì‚ÂÊÂÒÚ‚Ó Ë ‚˚ÒÓÍÓÏÂðËÂ. åÓÎÓ‰˚Ï ÔÓÍÓÎÂÌËflÏ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÔðË‚Ë‚‡Ú¸ ÍÛθÚÛðÛ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË.

11) ÑÎfl Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl ÏËðÌÓ„Ó ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ð‡Á΢Ì˚ı ÒӈˇθÌ˚ı „ðÛÔÔ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ Á‡ÌÓ‚Ó ÔÂðÂÒÏÓÚðÂÚ¸ ÓÒÌÓ‚ÓÔÓ·„‡˛˘Ë ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ ˆÂÌÌÓÒÚË. ëÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ÛÒÎÓ‚Ëfl ‚ ÏËðÂ Ë Ò‡Ï‡ ÊËÁ̸ Á‡ÒÚ‡‚Îfl˛Ú Ì‡Ò Á‡‰ÛχڸÒfl ̇‰ ‚Á‡ËÏÓÒ‚flÁ¸˛ ÏÂÊ‰Û ðÂÎË„ËË Ë ÏËð‡. 12) êÂÎË„ËË ‰ÓÎÊÌ˚ ÒÚ‡Ú¸ ‚‡ÊÌ˚Ï Û˜‡ÒÚÌËÍÓÏ ð¯ÂÌËfl ÏËðÓ‚˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ, Ë̇˜Â ÓÌË ðËÒÍÛ˛Ú ·˚Ú¸ ÔÓÌflÚ˚ÏË Í‡Í ˜‡ÒÚ¸ ˝ÚËı ÔðÓ·ÎÂÏ. 13) ùÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËÈ ðÓÒÚ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÏ ÏËð Ì ‰ÓÎÊÂÌ ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚ¸Òfl ˆÂθ˛ ‚ðÂÏÂÌÌÓ„Ó ·Î‡„ÓÔÓÎÛ˜Ëfl; ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ÓÚ‰‡ÎflÂÚÒfl ÓÚ ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚË, ÏËÎÓÒÂð‰Ëfl, β·‚Ë. çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÌÓ‚Ó ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌËÂ, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌÓ ̇ ÔðË̈ËÔ‡ı Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË, ÍÓÚÓðÓ ‰ÓÎÊÌÓ ÔðËÈÚË Ì‡ ÒÏÂÌÛ Ï‡ÚÂðˇÎËÒÚ˘ÂÒÍÓÏÛ ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌ˲, ÒÓÒð‰ÓÚÓ˜ÂÌÌÓÏÛ Ì‡ ÔðÓËÁ‚Ó‰ÒÚ‚Â Ë ÔÓÚð·ÎÂÌËË. 14) Ç ÓÒÌÓ‚Â Ì··„ÓÔÓÎÛ˜Ëfl ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ„Ó ˜ÂÎÓ‚Â͇ ÎÂÊËÚ ð‡Á‰ÂÎÂÌË ̇ χÚÂðˇθÌÓÂ Ë ‰ÛıÓ‚ÌÓÂ. èðË ˝ÚÓÏ ÔÓÒΉÌË ̇ۘÌ˚ ËÒÒΉӂ‡ÌËfl ‰Ó͇Á‡ÎË Â‰ËÌÒÚ‚Ó Ï‡ÚÂðËË Ë ‰Ûı‡. ùÚÓÚ ‚Á„Îfl‰ Ôð‰·„‡ÂÚ ÌÓ‚Û˛ ÔÂðÒÔÂÍÚË‚Û ‰Îfl ÌÓ‚ÓÈ Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË. 15) èðÓËÁ‚Ó‰ËÚÂÎË ·Ó„‡ÚÒÚ‚‡ Ì ‰ÓÎÊÌ˚ Á‡·˚‚‡Ú¸ Ó ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚË ËÒÔÓθÁÓ‚‡ÌËfl ·Ó„‡ÚÒÚ‚‡ ‚ ·Î‡„ÓðÓ‰Ì˚ı ˆÂÎflı, ‚Â‰Û˘Ëı Í ‰Ó·ðÓ‰ÂÚÂÎË. 16) å˚ Ó·flÁ‡Ì˚ ÏÓ·ËÎËÁÓ‚‡Ú¸ Ò‚ÓË ÛÒËÎËfl ‰Îfl Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl ÏËð‡ ÏÂÊ‰Û ð‡Á΢Ì˚ÏË ‚ÂðÓ‚‡ÌËflÏË, ÍÓÌÙÂÒÒËflÏË Ë Ë‰ÂflÏË.


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

ÑˇÎÓ„ ÔðÓÚË‚ ÚÂððÓð‡

Teröre karfl› diyalog LJ‰ËÏ Ñ˚¯Í‡ÌÚ

Vadim D›flkant

ÜÛð̇ÎËÒÚ, ËÒÍÛÒÒڂӂ‰ (åÓÒÍ‚‡).

Gazeteci, sanat bilimci (Moskova).

å

oskova, dünya liderli¤ine soyunmufl büyük ülkelerin ma¤rur baflkentleri gibi ilk olmay› seviyor. Etnik yap›lar ve dinler aras› iliflkilerin tart›fl›ld›¤› programlara, daha do¤rusu bu konulara yer veren organizasyonlara ev sahipli¤i yapma konusunda Moskova bugün ilk s›ralarda yer al›yor. Hemen her hafta milletleri ve dinleri konu alan yuvarlak masa toplant›s›, konferans ve benzeri toplant›lar düzenlenmekte. Din uzmanlar›, insan haklar› savunucular› ve din adamlar›n›n bir araya gelerek düzenledikleri toplant›lar›n gündemine oturan ve din maskesi alt›nda gizlenen uluslararas› terörizm, devlet adamlar›n›n, toplum gönüllülerinin ve din adamlar›n›n bar›fl aray›fllar›n› h›zland›rmaktad›r. Rusya Bilimler Akademisi fiarkiyat Enstitüsü ve Rusya Toplumsal ‹letiflim Birli¤i’nin destekleriyle, bir sivil toplum hareketi olan Diyalog Avrasya Platformu’nca Dom Soyuzov binas› Sütunlu Salon’da (Kolonniy Zal) düzenlenen forum “Terörden evrensel eti¤e: Dinler ve bar›fl” olarak

ÓÒÍ‚‡, Í‡Í ‚Òfl͇fl ‡Ï·ËˆËÓÁ̇fl ÒÚÓÎˈ‡ Óı‚‡˜ÂÌÌÓ„Ó Ë‰ÂÂÈ ÏËðÓ‚Ó„Ó ÎˉÂðÒÚ‚‡ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, β·ËÚ ·˚Ú¸ ÔÂð‚ÓÈ. ÇÓÚ Ë ‚ ‚ÓÔðÓÒ‡ı ÏÂÊ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı Ë ÏÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ, ÚӘ̠‚ ÍÓ΢ÂÒÚ‚Â ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌ˚ı ËÏ ÏÂðÓÔðËflÚËÈ, ðÓÒÒËÈÒ͇fl ÒÚÓÎˈ‡ Ò„ӉÌfl, ÔÓıÓÊÂ, Á‡ÌËχÂÚ ÎˉËðÛ˛˘Â ÔÓÎÓÊÂÌËÂ. èð‡ÍÚ˘ÂÒÍË Í‡Ê‰Û˛ ̉Âβ ‚ åÓÒÍ‚Â ÔðÓ‚Ó‰ËÚÒfl ÏËÌËÏÛÏ Ó‰ÌÓ, ‡ ÚÓ Ë ÌÂÒÍÓθÍÓ Á‡Ò‰‡ÌËÈ, ÍðÛ„Î˚ı ÒÚÓÎÓ‚, ÍÓÌÙÂðÂ̈ËÈ Ë Ú.Ô., ̇ ÍÓÚÓð˚ı Ó·ÒÛʉ‡˛ÚÒfl ÔðÓ·ÎÂÏ˚ ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ̇ˆËÈ Ë ðÂÎË„ËÈ. ÄÍÚۇθÌÓÒÚË Ë ÓÒÚðÓÚ˚ ÔÓ‰Ó·ÌÓ„Ó ðÓ‰‡ ÒÓ·ð‡ÌËflÏ ðÂÎË„Ëӂ‰ӂ, Ôð‡‚ÓÁ‡˘ËÚÌËÍÓ‚, ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı ‰ÂflÚÂÎÂÈ ‰Ó·‡‚ÎflÂÚ Ôðfl˜Û˘ËÈÒfl ÔÓ‰ χÒÍÓÈ ðÂÎË„ËË ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÚÂððÓðËÁÏ, ÍÓÚÓð˚È Á‡ÒÚ‡‚ÎflÂÚ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌ˚ı, Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı, ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı ÎˉÂðÓ‚ ‡ÍÚË‚ËÁËðÓ‚‡Ú¸ ÔÓËÒÍË ÙÓðÏÛÎ˚ ÏËð‡. «éÚ ÚÂððÓð‡ Í Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍÂ: êÂÎË„ËË Ë ÏËð» – Ú‡Í Ì‡Á˚‚‡ÎÒfl ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÙÓðÛÏ, Ôðӯ‰¯ËÈ ‚ äÓÎÓÌÌÓÏ Á‡Î ÑÓχ ëÓ˛ÁÓ‚, ÍÓÚÓð˚È ·˚Î Óð„‡ÌËÁÓ‚‡Ì ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÈ ÌÂÍÓÏÏÂð˜ÂÒÍÓÈ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËÂÈ «ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl» ÔðË ÔÓ‰‰ÂðÊÍ êÓÒÒËÈÒÍÓÈ ‡ÒÒӈˇˆËË ÔÓ Ò‚flÁflÏ Ò Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸˛ (êÄëé) Ë àÌÒÚËÚÛÚ‡ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÂÌËfl êÄç. éÚ ‰ðÛ„Ëı ÔÓ‰Ó·Ì˚ı ÏÂðÓÔðËflÚËÈ îÓðÛÏ ÓÚ΢‡ÎÒfl Ì ÚÓθÍÓ Ò‚ÓÂÈ Ï‡Ò¯Ú‡·ÌÓÒÚ¸˛ Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂθÒÚ‚ÓÏ Û˜‡ÒÚÌËÍÓ‚, ÌÓ Ë ð‡ÁÌÓÒÚÓðÓÌÌËÏ ÔÓ‰ıÓ‰ÓÏ Í ÔðÓ·ÎÂÏ‡Ï ÏÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ı Ë ÏÂÊ̇ˆËÓ̇θÌ˚ı ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚. ÖÒÎË Ó·˚˜ÌÓ ÔÓËÒÍÓÏ ÔðÓ˜ÌÓÈ, ÛÒÚÓȘ˂ÓÈ Ô·ÚÙÓðÏ˚ ‰Îfl ÚÓÎÂð‡ÌÚÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ÏÂÊ‰Û ð‡Á΢Ì˚ÏË ÍÛθÚÛð‡ÏË Ë ðÂÎË„ËflÏË Á‡ÌËχ˛ÚÒfl ðÂÎË„Ëӂ‰˚, ËÒÚÓðËÍË, ÙËÎÓÒÓÙ˚ Ë Ò‡ÏË Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ð‡Á΢Ì˚ı ÍÓÌÙÂÒÒËÈ, ÚÓ ‚ ‰‚Ûı‰Ì‚ÌÓÈ ð‡·ÓÚ îÓðÛχ ÔðËÌflÎË Û˜‡ÒÚË ڇÍÊÂ Ë ˛ðËÒÚ˚, ˝ÍÓÌÓÏËÒÚ˚, Ôð‰ÔðËÌËχÚÂÎË, ÔËÒ‡ÚÂÎË Ë, ÍÓ̘ÌÓ ÊÂ, Ò˙Âı‡‚¯ËÂÒfl ÒÓ ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡ ÊÛð̇ÎËÒÚ˚. éÚÍð˚‚‡ÎË Â„Ó Ôð‰Ò‰‡ÚÂθ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl ÔðÓÙÂÒÒÓð àθ·Âð éðÚ‡ÈÎ˚ (íÛðˆËfl) Ë ‰ËðÂÍÚÓð àÌÒÚËÚÛÚ‡ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÂÌËfl êÓÒÚËÒ·‚ ê˚·‡ÍÓ‚ (êÓÒÒËfl).

M

«ÇÁ˚‚‡Ú¸ Í ÔÓÎËÚËÍ‡Ï Ì‡‰Ó Ì ÚÓθÍÓ Í‡Í Í ÔðÂÁˉÂÌÚ‡Ï Ë ÔðÂϸÂð‡Ï, ÌÓ Ë Í‡Í Í Î˛‰flÏ – ÓÚˆ‡Ï Ë ‰Â‰‡Ï» “Politikac›lara, bir cumhurbaflkan› ve baflbakan’a seslenir gibi de¤il, bir insan olarak babaya ve dedeye seslenir gibi seslenmek gerek.”

ÑËðÂÍÚÓð àÌÒÚËÚÛÚ‡ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÂÌËfl êÓÒÚËÒ·‚ ê˚·‡ÍÓ‚ Rusya fiarkiyat Enstitüsü Müdürü Rostislav Borisoviç Ribakov

33


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

íð‚ӄ‡ ÔÓ ÔÓ‚Ó‰Û ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÏ ÏËðÂ, fl‚ÎflÂÚÒfl ·ÓΠ˜ÂÏ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜Ì˚Ï ÔÓ‚Ó‰ÓÏ ‰Îfl Óð„‡ÌËÁ‡ˆËË åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÙÓðÛχ, ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌÓ„Ó ÔðÓ·ÎÂÏ‡Ï ÏËðÌÓ„Ó ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ð‡Á΢Ì˚ı ̇ðÓ‰Ó‚ Ë ÍÛθÚÛð. Günümüz dünyas›ndaki tehlikeler, farkl› millet ve kültürlerin gelece¤ini görüflmek üzere uluslararas› bir forumun düzenlenmesi için oldukça yeterli bir sebep.

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ùÏÓˆËÓ̇θÌÛ˛ ÌÓÚÛ ‚ ‡ÚÏÓÒÙÂðÛ ÒÂð¸ÂÁÌÓ„Ó Ì‡Û˜ÌÓ„Ó ÒÓ·ð‡ÌËfl ÔðË‚ÌÂÒÎË ‚˚¯Â‰¯Ë ̇ ÒˆÂÌÛ ‰Îfl ÔðË‚ÂÚÒÚ‚Ëfl Û˜ÂÌ˚ı ÏÛÊÂÈ ‰ÂÚË (ð‡Á΢Ì˚ ˆ‚ÂÚ‡ Ëı ¯‡ðÙÓ‚ ÒËÏ‚ÓÎËÁËðÓ‚‡ÎË ÏËðÓ‚˚ ðÂÎË„ËË – ·Û‰‰ËÁÏ, Ë̉ÛËÁÏ, ËÒ·Ï, ËÛ‰‡ËÁÏ, ıðËÒÚˇÌÒÚ‚Ó), ‡ Ú‡ÍÊ ÔÓÔÛÎflðÌ˚È ÚÛðˆÍËÈ Ô‚ˆ å‡ıÒÛÌ ä˚ðÏ˚Á˚„˛Î¸, ÔÂÒÌË ÍÓÚÓðÓ„Ó fl‚Îfl˛ÚÒfl Ò‚ÓÂÓ·ð‡ÁÌÓÈ ÔðÓÔӂ‰¸˛ ·Ó„ÓÓÚÍðÓ‚ÂÌÌ˚ı ËÒÚËÌ, ÔÓÎÓÊÂÌÌ˚ı ̇ Á‡ÊË„‡ÚÂθÌ˚ ‚ÓÒÚÓ˜Ì˚ ÏÂÎÓ‰ËË. èÓÒΠÚÓðÊÂÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÓÚÍð˚ÚËfl îÓðÛχ ÒÓÒÚÓfl·Ҹ ÔðÂÒÒ-ÍÓÌÙÂðÂ̈Ëfl, ‚ ð‡·ÓÚ ÍÓÚÓðÓÈ ÒðÂ‰Ë ÔðÓ˜Ëı Û˜‡ÒÚ‚Ó‚‡Î Ë óËÌ„ËÁ ÄÈÚχÚÓ‚, ̇‚Ó‰fl˘ËÈ ÏÓÒÚ˚ ÏÂÊ‰Û Ì‡ðÓ‰‡ÏË Ì ÚÓθÍÓ ÔðË ÔÓÏÓ˘Ë Ò‚ÓËı ÍÌË„, ÌÓ Ë ‚ ‰ÓÎÊÌÓÒÚË ÔÓÒ· ä˚ð„˚ÁÒڇ̇ ‚ ÒÚð‡Ì‡ı ÅÂÌËβÍÒ‡. èÓÒΠӷ‰‡ ÓÚÍð˚·Ҹ ÔÂð‚‡fl ËÁ ¯ÂÒÚË ð‡·Ó˜Ëı ÒÂÒÒËÈ. íÂÏ˚ ̇ۘÌ˚ı ‰ÓÍ·‰Ó‚ ͇҇ÎËÒ¸ Ì ÚÓθÍÓ ðÓÎË ðÂÎË„ËÈ ‚ ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌËË ÏËð‡ ‚ ÛÒÎÓ‚Ëflı „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË. é·ÒÛʉ‡ÎËÒ¸ Ú‡ÍÊ ÔðÓ·ÎÂÏ˚ ‰ÂÏÓÍð‡ÚËË Ë Ôð‡‚ ˜ÂÎÓ‚Â͇ ‚ ‰Ë‡ÎÓ„Â Á‡Ô‡‰Ì˚ı Ë ËÒ·ÏÒÍÓÈ Ôð‡‚Ó‚˚ı ÍÛθÚÛð. é‰ÌËÏ ËÁ ÔðÓÚË‚Ófl‰ËÈ Î˛·˚Ï ÙÓðÏ‡Ï Ì‡ÒËÎËfl, ‚ ÚÓÏ ˜ËÒÎÂ Ë ÚÂððÓðËÁχ, ÔÓ ÏÌÂÌ˲ Û˜ÂÌ˚ı, fl‚ÎflÂÚÒfl ÒÓÁ‰‡ÌË „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡, ÒÔÓÒÓ·ÌÓ„Ó ÔðÓÚË‚ÓÔÓÒÚ‡‚ËÚ¸ Ôð‡ÍÚËÍ ÚÂððÓð‡ Í‡Í Òð‰ÒÚ‚‡ ð¯ÂÌËfl ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Ë Ì‡ˆËÓ̇θÌ˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ Ôð‡ÍÚËÍÛ ‚ÂðÓÚÂðÔËÏÓ„Ó, Û‚‡ÊËÚÂθÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡ ð‡Á΢Ì˚ı ÍÛθÚÛð Ë ðÂÎË„ËÈ. ì˜ÂÌ˚Â, ÔðË̇‰ÎÂʇ˘ËÂ Í Úð‡‰ËˆËflÏ ÏÛÒÛθχÌÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚, Ì ÛÒÚ‡‚‡ÎË ÔÓ‚ÚÓðflÚ¸, ˜ÚÓ ÏÌÓ„Ó‚ÂÍÓ‚˚ Úð‡‰ËˆËË ËÒ·χ, Í‡Í Ë ‰ðÛ„Ëı ÏËðÓ‚˚ı ðÂÎË„ËÈ, ËÒÍβ˜‡˛Ú ̇ÒËÎËÂ Ë Î˛·˚ ‰ðÛ„Ë ÔðÓfl‚ÎÂÌËfl ðÂÎË„ËÓÁÌÓ„Ó ˝ÍÒÚðÂÏËÁχ. ä ÒÓʇÎÂÌ˲, ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌ˚È ÔðÓ·ÎÂÏ‡Ï ·Óð¸·˚ Ò ÚÂððÓðËÁÏÓÏ åÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÙÓðÛÏ «êÂÎË„ËË Ë ÏËð» Ì ÔÓÒÂÚËÎË ‚Â‰Û˘Ë ðÓÒÒËÈÒÍË ÔÓÎËÚËÍË Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ‚˚Ò¯ÂÈ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ‚·ÒÚË, ˜ÚÓ, ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ, ·˚ÎÓ ÓÚϘÂÌÓ ÊÛð̇ÎËÒÚ‡ÏË. ÇÒÚðÂÚË‚¯ËÒ¸ ‚ ÔÂðÂð˚‚ ÏÂÊ‰Û ÒÂÒÒËflÏË Ò ËÁ‚ÂÒÚÌ˚Ï ‚ÓÒÚÓÍӂ‰ÓÏ, ÔðÓÙÂÒÒÓðÓÏ êÓÒÚËÒ·‚ÓÏ ê˚·‡ÍÓ‚˚Ï, fl ̇˜‡Î ̇¯Û ·ÂÒÂ‰Û Ò ‚ÓÔðÓÒ‡, ‚ÎËfl˛Ú ÎË ð‡θÌÓ ÒÓ·ð‡ÌËfl ËÌÚÂÎÎÂÍÚÛ‡ÎÓ‚ ̇ ӷ·‰‡˛˘Ëı ‚·ÒÚ¸˛ ÔÓÎËÚËÍÓ‚?

ÅÛ‰Û˘Â ÏËð‡ Ë ‰ÂÚÂÈ ê. ê˚·‡ÍÓ‚: ã˛‰Ë ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌÓ„Ó ÚðÛ‰‡ ‰ÓÎÊÌ˚ ‚ÒÚð˜‡Ú¸Òfl Ë Ó·ÒÛʉ‡Ú¸ ‚ÓÔðÓÒ˚ ‰‡Î¸ÌÂÈ¯Â„Ó ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ÍÛθÚÛð Ë ðÂÎË„ËÈ ‚Ì Á‡‚ËÒËÏÓÒÚË ÓÚ ÚÓ„Ó, ÔÓ˜ÚflÚ Ì‡Ò Ò‚ÓËÏ ‚ÌËχÌËÂÏ ÔÓÎËÚËÍË ËÎË ÌÂÚ. íð‚ӄ‡ ÔÓ ÔÓ‚Ó‰Û ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÏ ÏËðÂ, fl‚ÎflÂÚÒfl ·ÓΠ˜ÂÏ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜Ì˚Ï ÔÓ‚Ó‰ÓÏ ‰Îfl Óð„‡ÌËÁ‡ˆËË åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÙÓðÛχ, ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌÓ„Ó ÔðÓ·ÎÂÏ‡Ï ÏËðÌÓ„Ó ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ð‡Á΢Ì˚ı ̇ðÓ‰Ó‚ Ë ÍÛθÚÛð. ç‡Ï ÌÛÊÌÓ Ì ÚÓθÍÓ ÒÓ·Ëð‡Ú¸Òfl, ÌÓ Ë Ó·˙‰ËÌflÚ¸Òfl,

34

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

adland›r›lm›flt›. Forum di¤er benzerlerinden sadece büyüklü¤ü ve kat›l›mc›lar›n›n temsil niteli¤iyle de¤il, etnik yap›lar ve farkl› dinler aras› çat›flmalara farkl› çözüm yaklafl›mlar›yla da ayr›fl›r nitelikteydi. Farkl› kültür ve dinler aras›nda sa¤lam ve kuvvetli hoflgörü platformlar› aray›fl›yla din uzmanlar›, tarihçiler, felsefeciler ve her dinin temsilcileri ilgilenirken, bu iki günlük foruma ekonomistler, hukuk uzmanlar›, ifl adamlar›, yazarlar ve elbette dünyan›n hemen her yerinden gelen gazeteciler de kat›ld›lar. Forumun aç›l›fl›n› Diyalog Avrasya Platformu Dönem Baflkan› Profesör ‹lber Ortayl› (Türkiye) ve fiarkiyat Enstitüsü Müdürü Rostislav Borisoviç Ribakov (Rusya) yapt›. Bu ciddi toplant›n›n havas›n› bilim adamlar›n› selamlamak amac›yla sahneye ç›kan çocuklar (Hinduizm, Yahudilik, H›ristiyanl›k, ‹slâm ve Budizm gibi farkl› dinleri temsil eden farkl› renkte atk›lar›yla) ve Do¤u’nun s›cak melodisi ve kendine has özelli¤iyle ilahî hakikati dillendiren flark›s›yla, Türkiye’nin popüler ses sanatç›s› Mahsun K›rm›z›gül yumuflatt›. Seremonik aç›l›fltan sonra düzenlenen bas›n toplant›s›na birçok kiflinin yan›nda, sadece kitaplar›yla de¤il, Benelüx ülkeleri K›rg›zistan Büyükelçili¤i göreviyle de milletler aras› bir köprü olan Cengiz Aytmatov kat›ld›. Ö¤len yeme¤inden sonra alt› oturumdan ilki aç›ld›. Oturumun konusu, küreselleflen dünyada bar›fl› infla etmede sadece dinin görevinin ne oldu¤u de¤ildi. Bunun yan›nda Bat› ve ‹slâm hukuklar› diyalogunda insan haklar› ve demokrasi tart›fl›ld›. Bilim adamlar›na göre terör ve zulme karfl› en iyi panzehir, dinî ve millî problemlerin çözümü için dini hoflgörü, farkl› kültür ve dinlere sayg›y› teröre karfl› bir araç olarak kullanabilecek sivil toplumun oluflturulmas›d›r. Müslüman bilim adamlar›, ‹slâm tecrübesinin zulüm ve benzeri bütün afl›r›l›¤› di¤er bütün dinler gibi reddetti¤ini sürekli tekrar ettiler. Ne yaz›k ki, terörizmle mücadele konusunun konufluldu¤u Uluslararas› “Dinler ve Bar›fl” Forumu’na Rus politikac›lar ve devlet adamlar› kat›lmad›lar. Do¤al olarak bu konu gazetecilerin de dikkatini çekti. ‹lk kez karfl›laflt›¤›m fiarkiyatç› Rostislav Ribakov’la oturumlar aras›nda bir araya gelip bu entelektüel toplant›n›n iktidar sahibi politikac›lara gerçek anlamda bir etkisinin olup olmad›¤›n› sorarak sohbetime bafllad›m.

Dünyan›n ve çocuklar›n gelece¤i R. Ribakov: Entelektüel kifliler politikac›lar›n ilgi alan›na girip girmediklerine bakmaks›z›n bir araya gelmeli, kültür ve dinin gelece¤inin ne olaca¤›n› tart›flmal›lar. Günümüz dünyas›ndaki tehlikeler, farkl› millet ve


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

ê. ê˚·‡ÍÓ‚ Ë ÔðÂÁˉÂÌÚ ÙÓ̉‡ «àÒÍÛÒÒÚ‚Ó ÊËÁÌË» òðË òðË ê‡‚Ë ò‡Ì͇ð Ribakov ve “Yaflama Sanat›” Vakf› Baflkan› Shri Shri Ravi Shankar

̇Ϙ‡Ú¸ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ Ô·Ì˚ ‰ÂÈÒÚ‚ËÈ. óÚÓ Í‡Ò‡ÂÚÒfl ÌÂÔÓÒð‰ÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ‚ÎËflÌËfl ÙÓðÛχ «êÂÎË„ËË Ë ÏËð» Ë ÔÓÒÎÂ‰Û˛˘Ëı ̇¯Ëı ‰ÂÈÒÚ‚ËÈ Ì‡ ÔÓÎËÚËÍÓ‚, ÚÓ fl ·˚ Ì ‚Ô‡‰‡Î Íð‡ÈÌÓÒÚË, ÍÓÚÓð˚ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛Ú ‚Ó ‚Á„Îfl‰‡ı ̇ ÔÓ‰Ó·ÌÓ„Ó ðÓ‰‡ ÏÂðÓÔðËflÚËfl. é‰Ì‡ Íð‡ÈÌÓÒÚ¸ ÒÓÔðflÊÂ̇ Ò Ì‡‰ÂʉÓÈ Ì‡ ÚÓ, ˜ÚÓ ÔÓÒΠÚÓ„Ó, Í‡Í Ú‡Î‡ÌÚÎË‚˚Â, ÛÏÌ˚ β‰Ë ÒÓ·ÂðÛÚÒfl Ë Ó·ÒÛ‰flÚ ‚ÓÎÌÛ˛˘Ë ӷ˘ÂÒÚ‚Ó ÔðÓ·ÎÂÏ˚, Òð‡ÁÛ ˜ÚÓ-ÚÓ ËÁÏÂÌËÚÒfl. ÑðÛ„‡fl Ê Á‡Íβ˜‡ÂÚÒfl ‚ ÔðflÏÓ ÔðÓÚË‚ÓÔÓÎÓÊÌÓÏ ‚Á„Îfl‰Â – ÒÍÓθÍÓ ·˚ ËÌÚÂÎÎÂÍÚÛ‡Î˚, Ò‚fl˘ÂÌÌÓÒÎÛÊËÚÂÎË, β‰Ë ÍÛθÚÛð˚ ÌË ÒÓ·Ëð‡ÎËÒ¸, Ë ˜ÚÓ ·˚ ÓÌË ÌË „Ó‚ÓðËÎË, ÌË˜Â„Ó Ì ËÁÏÂÌËÚÒfl. ç‡‰Ó ÓÚÌÓÒËÚ¸Òfl Í Ú‡ÍËÏ ÒÓ·ð‡ÌËflÏ Í‡Í Í ‚‡ÊÌ˚Ï, ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏ˚Ï ÔðÓˆÂÒÒ‡Ï ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËfl ̇ÒËÎ˲ ‚ β·˚ı ÙÓðχı Â„Ó ÔðÓfl‚ÎÂÌËfl. ÖÒÎË ˝ÚÓ„Ó Ì ‰Â·ڸ, ÚÓ ÁÎÓ ·Û‰ÂÚ Ò„Û˘‡Ú¸Òfl. ÖÒÎË ÔÂð‰ ̇ÏË ‡·ÒÓβÚÌÓ ÚÂÏÌÓ ÔÓÎÂ, ÚÓ ÓÚ Ò‡ÏËı ÚÓθÍÓ ð‡Á„Ó‚ÓðÓ‚ ڸχ Ì ð‡ÒÒÂÂÚÒfl. çÓ ÂÒÎË Ï˚ Á‡ÊÊÂÏ Ó‰ÌÛ Ï‡ÎÂ̸ÍÛ˛ ҂˜ÍÛ, ڸχ ̇˜ÌÂÚ ÓÚÒÚÛÔ‡Ú¸. «í¸Ï‡» Ë «Ò‚ÂÚ» ‚ ‰‡ÌÌÓÏ ÒÎÛ˜‡Â ÔÓÌflÚËfl ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ ÛÒÎÓ‚Ì˚Â. lj¸ ÔÓÎËÚËÍË ÚÓÊ β‰Ë, Û ÌËı ÚÓÊ ÂÒÚ¸ ‰ÂÚË. èÓÎËÚËÍË ÌÂð‰ÍÓ Ú‡ÍÊ ·˚‚‡˛Ú β‰¸ÏË ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ÏË. èÓ˝ÚÓÏÛ ‚Á˚‚‡Ú¸ Í ÌËÏ Ì‡‰Ó Ì ÚÓθÍÓ Í‡Í Í ÔðÂÁˉÂÌÚ‡Ï Ë ÔðÂϸÂð‡Ï, ÌÓ Ë Í‡Í Í Î˛‰flÏ – ÓÚˆ‡Ï Ë ‰Â‰‡Ï. ꘸ ˉÂÚ Ó ·Û‰Û˘ÂÏ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡, Ó ·Û‰Û˘ÂÏ ‰ÂÚÂÈ. Ä ˝Ú‡ ÚÂχ ·ÎËÁ͇ ‚ÒÂÏ. ç‡ÒÍÓθÍÓ Ì‡¯ ÙÓðÛÏ ‚˚θÂÚÒfl ‚ ͇ÍËÂ-ÚÓ

kültürlerin gelece¤ini görüflmek üzere uluslararas› bir forumun düzenlenmesi için oldukça yeterli bir sebep. Sadece toplanmak de¤il, birleflmek ve faaliyet plan› ç›kartmak gerek. Bu gibi bir programlarda politikac›lara etki etmekle ilgili olarak, zihinler için herhangi bir s›ra d›fl›l›k göremiyorum. Akl›selim kiflilerin bir araya geldi¤i ve insanl›¤› endiflelendiren problemleri tart›flt›klar› ve hemen akabinde bir fleylerin de¤iflece¤i gibi bir s›ra d›fl›l›k olabilir. Ya da bunun tam aksine; o kadar bilim adam›, din adam›, kültür adam› bir araya gelseler de, konuflsalar da bir fley de¤iflmeyecek diye düflünülebilir. Asl›nda bu gibi toplant›lar›, zulmün her türlüsüne karfl› yürütülen önemli faaliyetlerden biri olarak de¤erlendirmek laz›m. E¤er bunu yapmazsak fler daha da yay›nlaflacakt›r. E¤er önümüzde tamamen karanl›k bir alan varsa, bu gibi konuflmalar bu karanl›¤› ayd›nlatamayacakt›r. Ama e¤er küçük de olsa bir alan kalm›flsa bir mum yaksak, bu karanl›k da¤›lmaya bafllayacakt›r. Burada karanl›k ve mum tamamen farazidir. Zira politikac›lar da insand›r ve onlar›n da çocuklar› var. Bazen politikac›lar, dindar da olabiliyorlar. Bu nedenle bunlara birer cumhurbaflkan› veya baflbakan olarak de¤il bir insan; bir baba ve dede olarak ça¤r› yapmak laz›m. Burada söz konusu olan, dünyan›n ve çocuklar›n

óÚÓ Ê ͇҇ÂÚÒfl Ó„ð‡Ì˘ÂÌËfl ËÌÓÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ı ËÎË ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÌÓ‚˚ı Á‡ðÛ·ÂÊÌ˚ı ÔðÓÔӂ‰ÌËÍÓ‚, ÚÓ ‰Ûχ˛, ˜ÚÓ ˝ÚÓ Ì ÔÛÚ¸ ·Óð¸·˚ Á‡ ËÒÚËÌÛ. Yabanc› din temsilcilerinin veya oldukça farkl› yabanc› yeni bir inanc›n hareket alan›n›n k›s›tlanmas›, do¤ru bir mücadele yöntemi de¤ildir. 35


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ç ÒÚð‡ÌÂ, ÍÓÚÓð‡fl ÒÂϸ‰ÂÒflÚ ÎÂÚ ÔðËÚ‚Óðfl·Ҹ ‡ÚÂËÒÚ˘ÂÒÍÓÈ, – fl „Ó‚Óð˛ «ÔðËÚ‚Óðfl·Ҹ», ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ÍÓÏÏÛÌËÒÚ˘ÂÒ͇fl ˉÂÓÎÓ„Ëfl ‚Ó ÏÌÓ„ÓÏ ÌÂÒÂÚ ˜ÂðÚ˚ ðÂÎË„ËÓÁÌÓÈ ÍÓÌÙÂÒÒËË, – β‰Ë ̉ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌÌ˚, ̉ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ ÔÓ‰„ÓÚÓ‚ÎÂÌ˚ Í ÓÒÓÁ̇ÌÌÓÏÛ ‚˚·ÓðÛ Ò ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl Á̇ÌËfl ‚ÒÂı ÍÓÌÙÂÒÒËÈ.

36

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍË ð¯ÂÌËfl Ë ËÌˈˇÚË‚˚, Á‡‚ËÒËÚ ÓÚ ÛÒËÎËÈ, ÍÓÚÓð˚ Ï˚ ‚ ÌÂ„Ó ‚Í·‰˚‚‡ÂÏ. ÖÒÎË Ï˚ ÚÓθÍÓ ÔÓ„Ó‚ÓðËÎË, Ó·ÏÂÌflÎËÒ¸ ‡‰ðÂÒ‡ÏË Ë ð‡ÁÓ¯ÎËÒ¸, ÚÓ ˝ÚÓ ‚ÒÂ„Ó Î˯¸ Ù‡ÍÚ Ì‡¯ÂÈ ·ËÓ„ð‡ÙËË. ÇÓ ‚ÒflÍÓÏ ÒÎÛ˜‡Â, ÒÓ‚ÂÒÚ¸ Ì ÔÓÁ‚ÓÎflÂÚ ÒˉÂÚ¸ ÒÎÓʇ ðÛÍË. êÓÒÚËÒ·‚ ÅÓðËÒӂ˘, Í‡Í Ç˚ ÓˆÂÌË‚‡ÂÚ ÔÓÔ˚ÚÍÛ ‚ÌÂÒÚË ËÁÏÂÌÂÌËfl ‚ Á‡ÍÓÌ «é ҂ӷӉ ÒÓ‚ÂÒÚË Ë ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Ó·˙‰ËÌÂÌËflı», ‚ ÒÓÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ËË Ò ÍÓÚÓð˚ÏË Ì‡ ÚÂððËÚÓðËË êÓÒÒËË ·Û‰ÂÚ Ó„ð‡Ì˘˂‡Ú¸Òfl ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚ¸ Á‡ðÛ·ÂÊÌ˚ı ÔðÓÔӂ‰ÌËÍÓ‚? íÓ, ˜ÚÓ ‚ ˝ÚÓÚ Á‡ÍÓÌ ÌÛÊÌÓ ‚ÌÓÒËÚ¸ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ËÁÏÂÌÂÌËfl, ·˚ÎÓ flÒÌÓ Ò Ò‡ÏÓ„Ó Ì‡˜‡Î‡. ê‰ÍÓ ðÓʉ‡˛ÚÒfl Ú‡ÍË Á‡ÍÓÌ˚, ÍÓÚÓð˚ Ì ÚðÂ·Û˛Ú ÌË͇ÍËı ÔÓÔð‡‚ÓÍ ËÎË ËÁÏÂÌÂÌËÈ. é·˚˜ÌÓ ÔðË‚Ó‰flÚ ‚ ÔðËÏÂð ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÛ˛ ÍÓÌÒÚËÚÛˆË˛, ÌÓ Ë Ó̇ ÔÓ‰‚ÂðÊÂ̇ ÏÌÓ„ËÏ ÔÓÔð‡‚͇Ï. èÓ˝ÚÓÏÛ Ò‡Ï Ù‡ÍÚ, ˜ÚÓ Ú‡ÍÓÈ ÔðÓˆÂÒÒ Ë‰ÂÚ, fl‚ÎflÂÚÒfl ‚ÔÓÎÌ ÌÓðχθÌ˚Ï. óÚÓ Ê ͇҇ÂÚÒfl Ó„ð‡Ì˘ÂÌËfl ËÌÓÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ı ËÎË ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÌÓ‚˚ı Á‡ðÛ·ÂÊÌ˚ı ÔðÓÔӂ‰ÌËÍÓ‚, ÚÓ ‰Ûχ˛, ˜ÚÓ ˝ÚÓ Ì ÔÛÚ¸ ·Óð¸·˚ Á‡ ËÒÚËÌÛ. ç‡‰Ó ÒÚ‡ð‡Ú¸Òfl ‚ÂÒÚË ÍÓÌÒÚðÛÍÚË‚Ì˚È ‰Ë‡ÎÓ„ Ë ÒÏÓÚðÂÚ¸, ÍÚÓ ˜ÚÓ ÔðÓÔӂ‰ÛÂÚ. ç ‚Ò ÔðÓÔӂ‰ÌËÍË ÔðËÁ˚‚‡˛Ú Í Â‰ËÌÒÚ‚Û, ÌÂÍÓÚÓð˚ ð‡ÁÊË„‡˛Ú ÌËÁÏÂÌÌ˚ ˜Û‚ÒÚ‚‡, ̇‚flÁ˚‚‡˛Ú Ò‚Ó ‚ˉÂÌËÂ, ÌÓ ‚Ò Ï˚, ‚ ÔðË̈ËÔÂ, ÛÊ ‰ÓÎÊÌ˚ ‰ÓÒÚË„ÌÛÚ¸ ÚÓÈ ÒÚÂÔÂÌË ‰ÛıÓ‚ÌÓÈ Ò‚Ó·Ó‰˚, ÍÓ„‰‡ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ·Û‰ÂÚ ËÏÂÚ¸ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ‚˚·Ëð‡Ú¸ ÚÛ ÍÓÌÙÂÒÒ˲, Í ÍÓÚÓðÓÈ ÓÌ ˜Û‚ÒÚ‚ÛÂÚ Úfl„ÓÚÂÌËÂ. äÓ̘ÌÓ ÊÂ, ˝ÚÓ ÏÓÊÂÚ Ë‰ÚË ‚ð‡ÁðÂÁ Ò Í‡ÍËÏË-ÚÓ Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ÏË ‚¢‡ÏË. ã˘ÌÓ fl ‚˚ðÓÒ ‚ ÒÂϸ ‡ÚÂËÒÚÓ‚, ˝ÚË ‡ÚÂËÒÚ˚ Ë Ò Ï‡ÚÂðËÌÒÍÓÈ Ë Ò ÓÚˆÓ‚ÒÍÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚ ‚˚ðÓÒÎË ‚ ÒÂϸflı ÒÚ‡ðÓÓ·ðfl‰ˆÂ‚, ‡ Ò‡Ï fl ÔÓ ÒÛÚË ‰Â· ÒڇΠË̉ÛÒÓÏ. Ä ‚ÓÚ ÏÓ˛ Ï·‰¯Û˛ ‰Ó˜¸ ÔÓÚflÌÛÎÓ Í ıðËÒÚˇÌÒÚ‚Û, ˜ÚÓ, ‚ ÔðË̈ËÔÂ, Ì ÒÚð‡ÌÌÓ. ëÚð‡ÌÌÓ ‰ðÛ„Ó – ÚÓ, ˜ÚÓ Ó̇ ÔðÓfl‚ÎflÂÚ ÊË‚ÓÈ ËÌÚÂðÂÒ ÌÂ Í ÒÚ‡ðÓÓ·ðfl‰˜ÂÒÚ‚Û, ÌÂ Í Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓÏÛ

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

gelece¤idir. Bu konunun de¤erindeyse herkes hemfikirdir. Forumumuzun baz› politik kararlar ç›karmas› gösterece¤imiz gayrete ba¤l›. Yok, sadece konuflur ve adres al›flveriflinde bulunur ve ayr›l›rsak, bu sadece bizim bir biyografimiz olur. Kollar›m›z› ba¤lay›p oturmaya vicdan›m›z el vermiyor. Rostislav Borisoviç, Rusya’da faaliyet gösteren yabanc› misyonerlerin hareketlerinin k›s›tlanaca¤› “vicdan özgürlü¤ü ve dini birlikler” kanununda de¤ifliklik yapma önerisini nas›l de¤erlendiriyorsunuz? Bu kanunda bir de¤ifliklik yap›lmas› ihtiyac› ta bafltan belliydi. Üzerinde herhangi bir de¤ifliklik veya düzeltme ihtiyac› gerektirmeyen kanun pek olmuyor. Genelde Amerikan Anayasas›’n› örnek gösteriyorlar ama bu güne kadar o da birçok de¤ifliklik geçirdi. Bu nedenle devam eden flu süreç, gayet normal. Yabanc› din temsilcilerinin veya oldukça farkl› yabanc› yeni bir inanc›n hareket alan›n›n k›s›tlanmas›, do¤ru bir mücadele yöntemi de¤ildir. Bir diyalog oluflturmak ve kim ne anlat›yor bakmak gerek. Her misyoner birli¤e davet etmez, afla¤›lamay› atefllemez, kendi düflüncesini afl›lamaz ama prensip olarak, biz öyle bir dini serbestlik elde etmeliyiz ki, insan kendini en çok hangi inanca yak›n görüyorsa onu seçebilmeli. Hiç flüphesiz bu, baz› geleneksel de¤erlerle çat›flacakt›r. Mesela ben ateist bir ailede büyüdüm. Bu ateist aile üyelerim anne ve baba taraf›ndan eski pagan dinine inanan bir ailede yetiflmifller, bense Hinduistim. Küçük k›z›m ise H›ristiyanl›¤› tercih etti ve bence bu, korkulacak bir fley de¤il. Garip olan, k›z›m›n eski pagan veya geleneksel Rus Ortodoks inanc›na de¤il de, nedense Katolikli¤e merak sarmas›.

K›z›m Farsça ve Türkçe biliyor K›z›n›z Katolikli¤i kabul etti mi? Hay›r, henüz tam olarak karar vermedi. Paris’teki bir rahip dostum bu konuyu vefat eden Papa ile de görüflmüfltü. Ona k›z›m›n acele etmemesini ve önce kendi geleneklerini iyice incelemesi gerekti¤ini söylemifl. Bu arada Katoliklik toplumumuzda gittikçe daha fazla yay›l›yor, “Proselythism”le (herhangi bir millet ya da grubun temsilcilerine yönelik misyonerlik) u¤rafl›yorlar. Bence bu propagandaya dayal›, daha çok, Katolikli¤e giden bir yoldur. Vefat eden Papa Jean Paul II seviyesinde bir insan Ortodoks kültüründen Katolikli¤e geçifl konusunu gördü¤ünüz gibi biraz farkl› de¤erlendiriliyor. K›z›ma neden Katolikli¤i tercih etti¤ini sordum. Zira k›z›m Kudüs’e gitti ve Moskova’n›n birçok mabedini gezdi. Bana “Özellikle Katolik kilisesinde kendimi daha rahat hissediyorum, bu benim tercihim” diye cevap verdi. Geleneklere göre


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

ðÛÒÒÍÓÏÛ Ôð‡‚ÓÒ·‚˲, ‡ ÔÓ˜ÂÏÛ-ÚÓ Í Í‡ÚÓÎˈËÁÏÛ.

åÓfl ‰Ó˜¸ Á̇ÂÚ ÔÂðÒˉÒÍËÈ Ë ÚÛðˆÍËÈ é̇ ÔðËÌfl· ͇ÚÓÎˈËÁÏ? çÂÚ, Ó̇ ¢ Ì ÔÂ𯷠‚ ͇ÚÓÎˈËÁÏ. é‰ËÌ ÏÓÈ Á̇ÍÓÏ˚È Ô‡ÔÒÍËÈ ÌÛ̈ËÈ ‚ è‡ðËÊ ‰‡Ê „Ó‚ÓðËÎ Ó· ˝ÚÓÏ Ò ÔÓÍÓÈÌ˚Ï Ô‡ÔÓÈ. à ÚÓÚ ÂÏÛ Ò͇Á‡Î: ÔÛÒÚ¸ Ó̇ Ì ÚÓðÓÔËÚÒfl, ÔÛÒÚ¸ Ò̇˜‡Î‡ ‚ÌËχÚÂθÌÓ ÔÓÒÏÓÚðËÚ Ì‡ Ò‚Ó˛ Úð‡‰ËˆË˛. ùÚÓ, ÍÒÚ‡ÚË, Í ð‡Á„Ó‚Óð‡Ï Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ Í‡ÚÓÎËÍË ËÁÓ ‚ÒÂı ÒËÎ Á‡ÔÓÎÌfl˛Ú ‚ ̇¯ÂÏ Ó·˘ÂÒÚ‚Â ‚Ò Ì˯Ë, Á‡ÌËχ˛ÚÒfl ÔðÓÁÂÎËÚËÁÏÓÏ. ÑÛχ˛, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ÒÍÓð ÔðÓÔ‡„‡Ì‰ËÒÚÒÍËÈ, ÌÂÊÂÎË ð‡θÌ˚È, ·˚ÚÛ˛˘ËÈ Û Ì‡Ò ÔÓ‰ıÓ‰ Í Í‡ÚÓÎˈËÁÏÛ. ç‡ ‚˚Ò¯ÂÏ ÛðÓ‚ÌÂ, ̇ ÛðÓ‚Ì ۯ‰¯Â„Ó ÛÊ àÓ‡Ì̇ 臂· II, ÍÓ„‰‡ ÔÂð‰ ÌËÏ ·˚Î ÔÓÒÚ‡‚ÎÂÌ ‚ÓÔðÓÒ ÔÂðÂıÓ‰‡ ˜ÂÎÓ‚Â͇ Ôð‡‚ÓÒ·‚ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ‚ ͇ÚÓÎˈËÁÏ, ˝Ú‡ ÔðÓ·ÎÂχ, Í‡Í ‚ˉËÚÂ, ð¯‡ÂÚÒfl Ë̇˜Â. ü ÒÔðÓÒËÎ ‰Ó˜ÍÛ: ÔÓ˜ÂÏÛ ËÏÂÌÌÓ Í‡ÚÓÎˈËÁÏ? lj¸ Ó̇ ·˚· ‚ àÂðÛÒ‡ÎËÏÂ, ÔÓÒ¢‡Î‡, ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ, ÏÌÓ„Ë ÏÓÒÍÓ‚ÒÍË ıð‡Ï˚. é̇ ÓÚ‚ÂÚË·: ËÏÂÌÌÓ ‚ ͇ÚÓ΢ÂÒÍÓÏ ıð‡Ï fl ˜Û‚ÒÚ‚Û˛ Ò·fl ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ Ò‚Ó·Ó‰ÌÓ, ˝ÚÓ ÏÓÂ. ïÓÚfl Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓ, ÔÓ-ÒÂÏÂÈÌÓÏÛ, Ó̇ Ì ‰ÓÎÊ̇ ·˚· ·˚ ˝ÚÓ ‰Â·ڸ. ÅÓΠÚÓ„Ó, ÔÓ Ó·ð‡ÁÓ‚‡Ì˲ Ó̇ ‚ÓÒÚÓÍӂ‰, ËÁÛ˜‡Î‡ ÔÂðÒˉÒÍËÈ Ë ÚÛðˆÍËÈ flÁ˚ÍË. èÓ˜ÂÏÛ Â ÔÓÚflÌÛÎÓ ÚÛ‰‡? ç‡ ˝ÚÓ Ï˚ Ì ÏÓÊÂÏ ÓÚ‚ÂÚËÚ¸. ü Ì ‰ÓÎÊÂÌ ËÒÔÓθÁÓ‚‡Ú¸ ‚·ÒÚ¸ ÓÚˆ‡ Ë „Ó‚ÓðËÚ¸: ÌÂÚ, Ì ÒÏÂÈ, Ú˚ ðÓʉÂ̇ ‚ Ôð‡‚ÓÒ·‚ÌÓÈ ÒÚð‡ÌÂ Ë ‰ÓÎÊ̇ ·˚Ú¸ Ôð‡‚ÓÒ·‚ÌÓÈ! LJÊÌÓ ‰ðÛ„ÓÂ, ‚‡ÊÌÓ ËÏÂÚ¸ Á̇ÌËÂ. Ç ÒÚð‡ÌÂ, ÍÓÚÓð‡fl ÒÂϸ‰ÂÒflÚ ÎÂÚ ÔðËÚ‚Óðfl·Ҹ ‡ÚÂËÒÚ˘ÂÒÍÓÈ, – fl „Ó‚Óð˛ «ÔðËÚ‚Óðfl·Ҹ», ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ÍÓÏÏÛÌËÒÚ˘ÂÒ͇fl ˉÂÓÎÓ„Ëfl ‚Ó ÏÌÓ„ÓÏ ÌÂÒÂÚ ˜ÂðÚ˚ ðÂÎË„ËÓÁÌÓÈ ÍÓÌÙÂÒÒËË, – β‰Ë ̉ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌÌ˚, ̉ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ ÔÓ‰„ÓÚÓ‚ÎÂÌ˚ Í ÓÒÓÁ̇ÌÌÓÏÛ ‚˚·ÓðÛ Ò ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl Á̇ÌËfl ‚ÒÂı ÍÓÌÙÂÒÒËÈ. çÛÊÌÓ Û˜ËÚ¸Òfl, Û˜ËÚ¸Òfl Ë Û˜ËÚ¸Òfl, Í‡Í „Ó‚ÓðËÎ ‚Óʉ¸ ÏËðÓ‚Ó„Ó ÔðÓÎÂÚ‡ðˇڇ, Ë ÌÛÊÌÓ Ú‡ÍÊ ‚ÌËχÚÂθÌÓ ÒÎÛ¯‡Ú¸ Ò‚Ó ÒÂð‰ˆÂ. ü ÒÓÏÌ‚‡˛Ò¸, ˜ÚÓ ·Û‰ÂÚ Ôð‡‚ËθÌÓ, ÂÒÎË Ï˚ ÔÓÒÚ‡‚ËÏ Ôð„ð‡‰˚ ̇ ÔÛÚË ˝ÚÓ„Ó ÔÓËÒ͇ ÒÂð‰ˆ‡. íÂÏ ·ÓÎÂÂ, ˜ÚÓ ‚ÂÎËÍË ÏËð‡ ÒÂ„Ó ‰ÓÎÊÌ˚ Ó·˙‰ËÌflÚ¸Òfl ̇ ÚÓÏ, ˜ÚÓ Ëı ÒÓ‰ËÌflÂÚ. ëÓ‰ËÌflÂÚ ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ˝Ú˘ÂÒÍÓ ۘÂÌËÂ. ê‡Á˙‰ËÌfl˛Ú – ‰‡Ê Ì ð‡Á˙‰ËÌfl˛Ú, ‡ ÓÚ΢‡˛Ú Ì‡Ò ‰ðÛ„ ÓÚ ‰ðÛ„‡, – ͇ÍËÂ-ÚÓ ÌÂÒÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ ‚̯ÌË ‚¢Ë, ÚÓ, ˜ÚÓ ‚˚, Í ÔðËÏÂðÛ, ÌÓÒËÚ ڲ·ÂÚÂÈÍÛ, ‡ fl, ‰ÓÔÛÒÚËÏ, ÍÂÔÍÛ. çÓ ˜ÚÓ ÓÚ ˝ÚÓ„Ó ÏÂÌflÂÚÒfl? Ç‡Ï Ú‡Í Ê ·ÓθÌÓ, Í‡Í Ë ÏÌÂ, ‚‡Ï Ú‡Í Ê ð‡‰ÓÒÚÌÓ, ‚˚ Ú‡Í Ê β·ËÚÂ… Ç̯ÌË ð‡Á΢Ëfl ÔðÓfl‚Îfl˛ÚÒfl ‚ Ó·ðfl‰‡ı Ë Ì‡Òڇ˂‡Ú¸ ̇ ÔðË‚ÂðÊÂÌÌÓÒÚË Í ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ðÂÎË„ËË, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ Ó·ðfl‰˚ ‰ÓÎÊÌ˚ Òӷβ‰‡Ú¸Òfl, – fl ‰Ûχ˛, ˝ÚÓ ÛÊ ÔðÓ¯ÎÓÂ, ˝ÚÓ Ì ‰‚‡‰ˆ‡Ú¸ ÔÂð‚˚È ‚ÂÍ. èÓ˝ÚÓÏÛ ‰‡ÈÚ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ÔÓÔÓÎÌËÚ¸ Ò‚ÓË Á̇ÌËfl Ó ðÂÎË„ËË Ë Ì‡

k›z›m›n bu flekilde yapmamas› gerekiyordu. Üstelik k›z›m bir flarkiyatç›, Pers ve Türk dillerini bilen birisi. Peki, onu buraya çeken ne? Buna cevap verebilecek durumda de¤iliz. Ben babal›k yap›p “hay›r, yapamazs›n, sen Ortodoks bir ülkede do¤dun ve Ortodoks olmal›s›n!” diyemem. Önemli olan, bilgi sahibi olmak. Ülkede yetmifl y›l ateistmifl gibi geçinildi (geçinildi diyorum); çünkü Komünizm birçok yönden dini nitelikler tafl›yordu. ‹nsanlar hangi dini seçecekleri konusunda yeteri kadar bilgi sahibi de¤iller ve haz›r de¤iller. Bu nedenle okumak gerek; okumak, okumak, okumak ve dünya proletarya önderinin dedi¤i gibi kalbinizi dinlemek. E¤er kalbinizin bu aray›fl›na bir s›n›rlama getirirseniz, bence do¤ru yapmam›fl olursunuz. Kald› ki dünya büyükleri onlar› birlefltiren etkinliklerde bir araya gelmelidir. Onlar› birlefltiren öncelikle etik ö¤retidir. Bizi birbirimizden ayr›flt›ran –asl›nda ayr›flt›rm›yor bile– pek de var olmayan d›fl niteliklerdir; siz takke, ben ise mesela kep giyiniyorum. Fakat bundan ne de¤ifliyor? Bana ne kadar ac› ise, sana da o kadar ac›; ben ne kadar mutluysam, sen de o kadar seviyorsun… D›fl farkl›l›klar ibadetlerde ortaya ç›k›yor ve hangi dine ait oldu¤unuzu belli ediyor. Çünkü ibadetlere

Ülkede yetmifl y›l ateistmifl gibi geçinildi (geçinildi diyorum); çünkü Komünizm birçok yönden dini nitelikler tafl›yordu. ‹nsanlar hangi dini seçecekleri konusunda yeteri kadar bilgi sahibi de¤iller ve haz›r de¤iller. 37


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

åÂÌfl ÁÎËÚ, ÍÓ„‰‡ „Ó‚ÓðflÚ Ó· ËÒ·ÏÒÍÓÏ ÚÂððÓðËÁÏÂ. ɉ ‚ ËÒ·Ï ‚˚ ̇ȉÂÚ ӷÓÒÌÓ‚‡ÌË ÚÂððÓðËÁχ? çÂÚ Ú‡Ï ˝ÚÓ„Ó. èÓ˝ÚÓÏÛ Î˛·ÓÈ ÚÂððÓðËÁÏ – ‡ÌÚËËÒ·ÏÒÍËÈ, ‡ÌÚËË̉ÛËÒÚÒÍËÈ, ‡ÌÚËıðËÒÚˇÌÒÍËÈ, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ÓÌ Ë‰ÂÚ ÔðÓÚË‚ Á‡Ôӂ‰ÂÈ. ‹slâmî terörizmden bahsedildi¤inde çok k›z›yorum. ‹slâm’›n neresinde teröre temel teflkil edebilecek bir fley bulabilirsiniz ki? Böyle bir fley yoktur. Bu nedenle her çeflit terörizm anti ‹slâm, anti H›ristiyanl›k, anti Hinduizmdir.

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ÓÒÌÓ‚‡ÌËË ˝ÚËı Á̇ÌËÈ ÛÒÎ˚¯‡Ú¸ Ò‚Ó ÒÂð‰ˆÂ, ˜ÚÓ ÓÌÓ ÂÏÛ ÔÓ‰Ò͇ÊÂÚ. Ç˚ Ò͇Á‡ÎË, ˜ÚÓ ÒÚ‡ÎË Ë̉ÛÒÓÏ, ÌÓ ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ÏÌÂÌËÂ, ˜ÚÓ Ë̉ÛÒÓÏ ÒÚ‡Ú¸ ÌÂθÁfl, ËÏ Ì‡‰Ó ðÓ‰ËÚ¸Òfl… ëӄ·ÒÌÓ ÓðÚÓ‰ÓÍ҇θÌÓÈ ÚӘ͠ÁðÂÌËfl, Ë̉ÛÒÓÏ ‚ Ò‡ÏÓÏ ‰ÂΠÒÚ‡Ú¸ ÌÂθÁfl. çÓ ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ Ú‡ÍÓ ÔÓÌflÚËÂ, Í‡Í ÌÂÓË̉ÛËÁÏ. Ç ÒÚðÓ„Ó ÓðÚÓ‰ÓÍ҇θÌ˚ı ÍðÛ„‡ı ÏÂÌfl, ÒÍÓð ‚Ò„Ó, Ì ÔðËÏÛÚ. çÓ ÏÓ ӷ˘ÂÌËÂ Ò ‚˚‰‡˛˘ËÏËÒfl Ò‚flÚ˚ÏË à̉ËË, ËÌˈˇˆËfl, ËÏË ÔðÓËÁ‚‰ÂÌ̇fl, χÌÚð˚, ËÏË ‰‡ÌÌ˚Â, Ë ÔÓÒÚÓflÌ̇fl ÏÓfl Ò‚flÁ¸ Ò ÌËÏË Ë, ‚ ÍÓ̈ ÍÓ̈ӂ, ÚÓ Ò‡ÏÓ ÒÂð‰ˆÂ, Ó ÍÓÚÓðÓÏ Ï˚ „Ó‚ÓðËÎË, ÔÓÁ‚ÓÎfl˛Ú ÏÌ ̇Á˚‚‡Ú¸ Ò·fl ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÏ Ë̉ÛËÁχ. ùÚÓ Ì Á̇˜ËÚ, ˜ÚÓ fl Òӷ≇˛ ‚Ò ӷðfl‰˚. ü ð‡Á‰ÂÎfl˛ ÏËðÓ‚ÓÒÔðËflÚË Ë̉ÛËÁχ, ÍÓÚÓð˚È Û˜ËÚ, ˜ÚÓ ‚Ò ÏËðÓ‚˚ ðÂÎË„ËË ËÒÚËÌÌ˚Â. åÓ̇ı‡ÏË ‚ Ë̉ÛËÒÚÒÍÓÏ ÏÓ̇ÒÚ˚ðÂ, ̇ÔðËÏÂð, ÏÓ„ÛÚ ÒÚ‡Ú¸ ‰‡Ê ÏÛÒÛθχÌÂ Ë ‰‡Ê ҘËÚ‡ÂÚÒfl, ˜ÚÓ, ÔðËÌËχfl ÙËÎÓÒÓÙ˲ lj, ÓÌË ÒÚ‡ÌÓ‚flÚÒfl ·ÓΠıÓðÓ¯ËÏË ÏÛÒÛθχ̇ÏË. àÎË ·ÓΠıÓðÓ¯ËÏË ıðËÒÚˇ̇ÏË. åÂÚÓ‰ ÔÓ‰ıÓ‰‡ Í ÏËðÛ ‚ Ë̉ÛËÁÏ ̇ÒÚÓθÍÓ „‡ðÏÓÌ˘ÂÌ, ˜ÚÓ ÓÌ ÏÓÊÂÚ ÔðËÏËðËÚ¸ Ë ÔðÓÚË‚Óð˜Ëfl ÏÂÊ‰Û ðÂÎË„ËflÏË, Ë ÏÂÊ‰Û ðÂÎË„ËÂÈ Ë Ì‡ÛÍÓÈ. ì Ë̉ÛËÁχ ÌËÍÓ„‰‡ Ì ·˚ÎÓ ÌÂð‡Áð¯ËÏ˚ı ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚ Ò Ì‡ÛÍÓÈ, Ë̉ÛÒ‡Ï Ì ̇‰Ó ͇flÚ¸Òfl, ˜ÚÓ ÓÌË ÒÓÊ„ÎË ÒÚÓθÍÓ-ÚÓ ÂðÂÚËÍÓ‚, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ Ú „Ó‚ÓðËÎË, ˜ÚÓ ÁÂÏÎfl Íðۄ·fl. à̉ÛËÁÏ ıÓðÓ¯ ÚÂÏ, ˜ÚÓ ÓÌ ‰‡ÂÚ ÏÓð‡Î¸ÌÓÌð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓ ӷÓÒÌÓ‚‡ÌË ͇ʉÓÏÛ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÏÛ ¯‡„Û, ‚Íβ˜‡fl Âʉ̂Ì˚ ·˚ÚÓ‚˚ ӷflÁ‡ÌÌÓÒÚË. ü Ì „Ó‚Óð˛ ÛÊÂ Ó ÚÓÏ, Í‡Í ‚ ˝ÚÓÈ ‰ð‚ÌÂȯÂÈ Úð‡‰ËˆËË Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌ˚ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ‚ ÒÂϸÂ, ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ‚ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚Â Ë ÏÂÊ‰Û „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ÏË. à̉ÛËÁÏ ‰‡ÂÚ Ì‡Ï Ì‡Û˜ÌÓ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËÂ Ó Â‰ËÌÒÚ‚Â ‚ÒÂ„Ó ÏËðÓÁ‰‡ÌËfl.

åÂÌfl ÁÎËÚ, ÍÓ„‰‡ „Ó‚ÓðflÚ Ó· ËÒ·ÏÒÍÓÏ ÚÂððÓðËÁÏ äÓððÂÍÚÌÓ ÎË ‰ÂÎËÚ¸ ÍÓÌÙÂÒÒËË Ì‡ «Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚» Ë «ÌÂÚð‡‰ËˆËÓÌÌ˚Â, Í‡Í ˝ÚÓ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ‚ êÓÒÒËË? ç‡ÔðËÏÂð, Ë̉ÛËÁÏ, Í‡Í Ç˚ Á̇ÂÚÂ, ‚ ˝ÚÓÈ «Ú‡·ÂÎË Ó ð‡Ì„‡ı» ‚ ͇Ú„Óð˲ «Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ı» Ì ÔÓÔ‡‰‡ÂÚ. ë˜ËÚ‡Ú¸ ÌÂÚð‡‰ËˆËÓÌÌÓÈ ðÂÎ˄˲, ÍÓÚÓð‡fl ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ¯ÂÒÚ¸ Ú˚Òfl˜ ÎÂÚ, ÛÊ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ Á‡·‡‚ÌÓ. í‡Í ˜ÚÓ Ì ‰Ûχ˛, ˜ÚÓ ÒΉÛÂÚ ‰ÂÎËÚ¸ ÍÓÌÙÂÒÒËË ÔÓ Ú‡ÍÓÏÛ ÔðËÁ̇ÍÛ, ıÓÚfl ÂÒÚ¸, ÍÓ̘ÌÓ, ÌÓ‚˚ ҇ÏÓÁ‚‡ÌÌ˚ ÒÂÍÚ˚, ÌÓ‚˚ ҇ÏÓÁ‚‡ÌÌ˚ ۘËÚÂÎfl. çÓ ÂÒÎË ˝ÚË ÒÂÍÚ˚ Ì ‰ÂÒÚðÛÍÚË‚Ì˚Â, Ì ð‡ÁðÛ¯‡˛˘Ë Î˘ÌÓÒÚ¸, ÚÓ ÓÌË ËÏÂ˛Ú Ôð‡‚Ó Ì‡ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËÂ. í ÊÂ, ÍÓÚÓð˚ ̇ÌÓÒflÚ ‚ð‰ ΢ÌÓÒÚË Ë Ó·˘ÂÒÚ‚Û, ‰ÓÎÊÌ˚ ÔÓ‰Ô‡‰‡Ú¸ ÔÓ‰ ‰ÂÈÒÚ‚Ë ۄÓÎÓ‚ÌÓ„Ó ÍÓ‰ÂÍÒ‡, ÓÌË Í ðÂÎË„ËË ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl Ì ËϲÚ. åÂÌfl ÁÎËÚ, ÍÓ„‰‡ „Ó‚ÓðflÚ Ó· ËÒ·ÏÒÍÓÏ ÚÂððÓðËÁÏÂ. ɉ ‚ ËÒ·Ï ‚˚ ̇ȉÂÚ ӷÓÒÌÓ‚‡ÌË ÚÂððÓðËÁχ? çÂÚ Ú‡Ï ˝ÚÓ„Ó. èÓ˝ÚÓÏÛ Î˛·ÓÈ ÚÂððÓðËÁÏ – ‡ÌÚËËÒ·ÏÒÍËÈ, ‡ÌÚËË̉ÛËÒÚÒÍËÈ,

38

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

uymak gerek. Bence bu oldukça geçmiflte kald› ve bu, 21. yüzy›l de¤il. Bu nedenle, b›rak›n insan dinler hakk›nda istedi¤i kadar bilgi als›n ve bu bilgiler üzerinde ona seslenen kalbinin sesini dinlesin. Hinduist oldu¤unuzu ifade ettiniz. Fakat “Hinduist olunmaz, do¤ulur!” diye bir düflünce var… Ortodoks bak›fl aç›s›na göre gerçekten de Hinduist olunmaz. Fakat Neohinduizm diye bir kavram da var. Beni fazla Ortodoks olan çevreler kabul etmezler. Fakat benim Hindistan’›n en ileri gelen din adamlar›yla iliflkim, kurulmufl bir ba¤›m, mantram var. Sonuç olarak, bahsetti¤imiz kalp kendimi “Hinduizme inanan” kifli olarak ifade etmeme yard›m ediyor. Bu, “bütün ibadetleri yerine getiriyorum” anlam›na gelmiyor elbette. Sadece Hinduizm’in bütün dinlerin hakikat oldu¤unu ortaya koyan ö¤retisini benimsiyorum. Mesela bir Müslüman bile Ved felsefesini benimseyerek Hindu manast›r›nda ruhban olabilir. Çünkü e¤er bu yol izlenirse daha iyi Müslüman olabilecekleri düflünülmektedir ya da daha iyi H›ristiyan. Hinduizm’de bar›fla giden yol o kadar çeflitlidir ki, dinler aras›, dinler ve bilim aras› çeliflkiyle bile anlaflabilir. Hinduizm’de bilimle çözümü imkâns›z hiçbir problem yok. Hinduistler, Heretikleri “dünya yuvarlak” dedikleri için yakt›klar›ndan dolay› bile o insanlardan umutlar›n› kesemezler. Hinduizm, günlük hayat›n gereklikleri de dahil olmak üzere insanl›¤›n her ad›m›na moral ve ahlaki düzen verir. Ben bu kadim geleneklerin aileyi, devleti ve devletler aras› iliflkiyi nas›l de¤erlendirdiklerinden bahsetmiyorum. Hinduizm bize bütün dünya görüfllerinin birli¤i bilgisini vermektedir.

‹slâmî terörizmden bahsedildi¤inde çok k›z›yorum Dinleri Rusya’da oldu¤u gibi “geleneksel” ve “geleneksel olmayan” diye ikiye ay›rmak uygun mudur? Mesela, Hinduizm bildi¤iniz gibi “derece tablosunda” “gelenekseller” aras›na girmiyor. Alt› bin y›ll›k bir dinin “geleneksel olmad›¤›n›” söylemek anlafl›l›r gibi de¤il. Dolay›s›yla yeni mezhep ve din lideri olmas›na ra¤men, dinleri bu gibi nitelikleri bak›m›ndan “geleneksel” ve “geleneksel olmayan” diye ay›rman›n imkâns›z oldu¤unu düflünüyorum. Fakat bu mezhepler yap› bozucu ve y›k›c› bir kimli¤e sahip de¤illerse yaflama haklar› vard›r. Bireye ve topluma karfl› y›k›c› niteli¤e sahip olan dini hareketler elbette mahkeme edilmeliler ve onlar›n dinle hiçbir ba¤lar› olamaz. ‹slâmî terörizmden bahsedildi¤inde çok k›z›yorum. ‹slâm’›n neresinde teröre temel teflkil edebilecek bir fley


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

‡ÌÚËıðËÒÚˇÌÒÍËÈ, ÔÓÚÓÏÛ ˜ÚÓ ÓÌ Ë‰ÂÚ ÔðÓÚË‚ Á‡Ôӂ‰ÂÈ. ч, ÒðÂ‰Ë ÚÂððÓðËÒÚÓ‚ ÏÌÓ„Ó ÏÛÒÛθχÌ, ÌÓ Ëı ÔðÓ·ÎÂχ ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÔÓÌflÚË ‰ÊËı‡‰‡ ÓÌË Úð‡ÍÚÛ˛Ú ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ Ì ڇÍ, Í‡Í ˝ÚÓ ÔðËÌflÚÓ Ò ÔÓÁˈËË Ì‡ÒÚÓfl˘Â„Ó ËÒ·χ. ç‡‰Ó ÔðÓ‚Ó‰ËÚ¸ ÒÂð¸ÂÁÌ˚ ËÒÒΉӂ‡ÌËfl, ÔÓ˜ÂÏÛ ÒðÂ‰Ë ÚÂððÓðËÒÚÓ‚ Ú‡Í ÏÌÓ„Ó Î˛‰ÂÈ, Ôð˘ËÒÎfl˛˘Ëı Ò·fl Í ËÒ·ÏÛ. ç‡‰Ó ËÁÛ˜‡Ú¸, ÓÚÍÛ‰‡ ·ÂðÂÚÒfl ÚÂððÓðËÁÏ. îÓðÛÏ «êÂÎË„ËË Ë ÏËð» ‚‡ÊÂÌ Ì ÚÂÏ, ˜ÚÓ Á‰ÂÒ¸ „Ó‚ÓðflÚ Ó ÚÂððÓðËÁÏÂ, ‡ ÚÂÏ, ˜ÚÓ ð˜¸ ̇ ÌÂÏ Ë‰ÂÚ Ó Â‰ËÌÂÌËË, Ó Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÏ Ï˚¯ÎÂÌËË. óÂÏ, ̇ LJ¯ ‚Á„Îfl‰, ÔðÓÔӂ‰¸ ÓÚ΢‡ÂÚÒfl ÓÚ ÔðÓÁÂÎËÚËÁχ? èðÓÁÂÎËÚËÁÏ ˜ÂÚÍÓ Ì‡ˆÂÎÂÌ Ì‡ ÚÓ, ˜ÚÓ·˚ β·˚ÏË Òð‰ÒÚ‚‡ÏË, ·ÒÍÓÈ Ë Ú‡ÒÍÓÈ, ÍÌÛÚÓÏ Ë ÔðflÌËÍÓÏ Ó·ð‡ÚËÚ¸ ‚ Ò‚Ó˛ ‚ÂðÛ. à ‰ÓÎÓÊËÚ¸ ÔÓ Ì‡˜‡Î¸ÒÚ‚Û, ˜ÚÓ ‚ «ËÒÚËÌÌÛ˛ ‚ÂðÛ» Ó·ð‡˘ÂÌ˚ Ú‡ÍËÂ-ÚÓ Ë Ú‡ÍËÂ-ÚÓ flÁ˚˜ÌËÍË ËÎË Í‡Í Û„Ó‰ÌÓ Ëı ̇Á˚‚‡ÈÚÂ. Ä ÔðÓÔӂ‰¸ – ˝ÚÓ ÔðÓÒÚÓ ËÁÎÓÊÂÌË ҂ÓËı ‚Á„Îfl‰Ó‚ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ, Û·ÂʉÂÌÌ˚Ï ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÓÌ „Ó‚ÓðËÚ ËÒÚËÌÛ, ÌÓ ÌÂ Ê‰Û˘ËÏ, ˜ÚÓ ÔÓÒΠ˝ÚÓ„Ó ‚Ò ‚ÒÚ‡ÌÛÚ Ë Ò͇ÊÛÚ: «å˚ – Ú‚ÓË!». à ·Û‰ÛÚ Ô‡‰‡Ú¸ ÂÏÛ ‚ ÌÓ„Ë Ë Ë‰ÚË ÔÓ Û͇Á‡ÌÌÓÏÛ ËÏ ÔÛÚË. èðÓÔӂ‰ÌËÍ ÔðÓÒÚÓ Ì ÏÓÊÂÚ Ì Ò͇Á‡Ú¸ ÚÛ ËÒÚËÌÛ, ÍÓÚÓð‡fl ÂÏÛ ÓÚÍð˚·Ҹ. Ñð‚Ì ËÁð˜ÂÌË ËÁ êË„‚‰˚ „Ó‚ÓðËÚ, ˜ÚÓ ËÒÚË̇ Ӊ̇, ÌÓ ÏÛ‰ðˆ˚ ̇Á˚‚‡˛Ú  ÔÓ-ð‡ÁÌÓÏÛ.

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

bulabilirsiniz ki? Böyle bir fley yoktur. Bu nedenle her çeflit terörizm anti ‹slâm, anti H›ristiyanl›k, anti Hinduizmdir çünkü kutsal ö¤ütün aksine hareket etmektedirler. Evet, teröristler aras›nda da Müslüman olanlar var fakat bu kifliler gerçek ‹slâm’›n bak›fl aç›s›n›n aksine cihad› farkl› yorumlamaktad›r. Bu nedenle teröristler aras›nda kendini Müslüman olarak ifade eden neden bu kadar çok insan var, bunu iyice araflt›rmak laz›m. Terörizmin nereden do¤du¤una bakmak laz›m. “Dinler ve Bar›fl” forumu burada terörizm hakk›nda konufluldu¤u için de¤il, bu konuda evrensel birlik düflüncesi oluflturdu¤u için çok önemli. Sizce misyonerlik Proselythism’den ne flekilde ayr›fl›r? Proselythism kifliyi herhangi bir flekilde; iyilikle, korkutarak, ikna ederek veya tatl› dille kendi dinine çekmektir. Ve bafllar›ndaki büyü¤e “flöyle kifliler, böyle sapk›nlar ‘hak yola’ çevrilmifllerdir” diye bilgi vermektir. Misyoner ise hakikat oldu¤una inand›¤› düflüncesini aç›klayan ama bundan sonra da o kiflinin kalk›p “Biz, seniniz!” demesini, ayaklar›na kapan›p gösterdi¤i yolda gitmesini beklemeyen kiflidir. Misyoner kendisine görünen hakikati anlatamaz. Rig-ved’te kadim bir söz vard›r: Hakikat tektir ama alimler onu farkl› adland›r›yorlar. 39


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ÉÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl Ë Ô·ÌÂÚ‡ð̇fl ˝ÚË͇ Küreselleflme ve evrensel etik

ÉÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl Ó·˙‰ËÌflÂÚ ‚ÒÂı ‚ ÒÙÂð ÚÂıÌÓÎÓ„ËË, ˝ÍÓÎÓ„ËË Ë ÙË̇ÌÒÓ‚. Küreselleflme herkesi teknoloji, ekoloji ve ekonomi etraf›nda bir araya getiriyor.

40

î‡ðı‡‰ å‡Ï‰ӂ

Ferhad Mamedov

ÄÒÔËð‡ÌÚ àÌÒÚËÚÛÚ‡ ÙËÎÓÒÓÙËË Ë ÔÓÎËÚËÍÓ-Ôð‡‚Ó‚˚ı ËÒÒΉӂ‡ÌËÈ ç‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ‡Í‡‰ÂÏËË Ì‡ÛÍ ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì‡.

Doktora ö¤rencisi, Azerbaycan Bilimler Akademisi Felsefe ve Politika Enstitüsü.

É

üreselleflme, üzerinde düflünülmesi gereken iki soruyu günümüz etik anlay›fl›n›n önüne koymufltur: Klasik etik, evrensel etik de¤erlerini nas›l de¤erlendirmekte ve küresel flartlarda etik nas›l de¤iflikli¤e u¤ramakta, yani nas›l dönüflmektedir? Bu iki soru birbiriyle içsel bir ba¤lant›ya sahiptir. Bat› felsefe ve eti¤inde bu sorulara farkl› cevaplar verilmektedir. J. Habermas, K.O. Apel ve di¤er gerçekçi etik temsilcilerinin baz›lar› ça¤dafl-klasik etik de¤erler ve küreselleflen toplum eti¤ini birbirinden ayr›flt›rm›yorlar. Kimileri ise küreselleflmenin, eti¤i ve moral de¤erleri de¤ifltirdi¤ini düflünüyor. fiunu belirtmek isterim ki, klasik etik küreselleflen toplum eti¤ine geçiyor fakat herkesin ve her grubun moral bilinci küreselleflmeyi olumlu olarak kabul edemiyor. Kimileri ise küreselleflmeyi radikal bir flekilde reddediyor. Fakat böyle bir bilinç bile küreselleflmenin kifliye ve öncelikli konulara etki edece¤ini reddedemez. Evrensel de¤erler meselesi, klasik etik meselesidir. Dolay›s›yla küreselleflen toplum eti¤i klasik etikte herhangi bir köke sahip de¤ildir. Burada flunu belirtmek gerekir ki, bilinç bir kez daha prati¤in ve gerçek hayat›n önüne geçti. Geçmiflte dünya ayr›flm›flt› fakat teorisyenler bu ayr›flan dünyada birlefltirici bir bafllang›c› fark ettiler. Bu yaklafl›m hem dinlerde ve hem de etik ö¤retilerde mevcuttur. Herkesin bildi¤i gibi bütün tektanr›l› dinlerde “Yarat›c› tektir”. fiunu hat›rlamak gerekir ki, Kur’an’da Allah’›n Hz. Musa ve Hz. ‹sa gibi bütün peygamberlerinin adlar›n› an›lmakta, inanc›n kendisi ise bütün zaman ve mekanlar›n insanlar›na seslenmektedir. Bu konu felsefede de (felsefi bir disiplin olarak etikte) yer almaktad›r.

ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl ÒÚ‡‚ËÚ ÔÂð‰ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ˝ÚËÍÓÈ ‰‚‡ ‚ÓÔðÓÒ‡, ÍÓÚÓð˚ ÚðÂ·Û˛Ú ÓÒÏ˚ÒÎÂÌËfl: Í‡Í Í·ÒÒ˘ÂÒ͇fl ˝ÚË͇ ÓÚÌÓÒËÚÒfl Í ÔðÓ·ÎÂÏ ÛÌË‚Âð҇θÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ë Í‡Í ÏÂÌflÂÚÒfl ˝ÚË͇ ‚ ÛÒÎÓ‚Ëflı „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË, Ú.Â. ÔÂðÂÒÚ‡ÂÚ ·˚Ú¸ Í·ÒÒ˘ÂÒÍÓÈ. é·‡ ˝ÚË ‚ÓÔðÓÒ‡ ‚Á‡ËÏÓÒ‚flÁ‡Ì˚, ıÓÚfl ËÏÂ˛Ú Ë ð‡Á΢Ëfl. Ç Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË Ë ˝ÚËÍ ÂÒÚ¸ ‚‡ðˇÌÚ˚ ÓÚ‚ÂÚ‡ ̇ ÌËı. í‡ÍË ‡‚ÚÓð˚ Í‡Í û. ÂðχÒ, ä.é. ÄÔÂθ Ë ‰ðÛ„Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ‰ËÒÍÛðÒË‚ÌÓÈ ˝ÚËÍË ÒÚ‡ð‡˛ÚÒfl Ì ‰Â·ڸ ð‡Á΢ËÈ ÏÂÊ‰Û ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ Ë Í·ÒÒ˘ÂÒÍÓÈ ˝ÚËÍÓÈ, ˝ÚËÍÓÈ „ÎÓ·‡ÎËÁËðÛ˛˘Â„ÓÒfl Ó·˘ÂÒÚ‚‡. ÑðÛ„ËÂ, ̇ӷÓðÓÚ, Ò˜ËÚ‡˛Ú, ˜ÚÓ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl ÏÂÌflÂÚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÛ˛ ˝ÚËÍÛ Ë ÏÓð‡Î¸. ïÓÚÂÎÓÒ¸ ·˚ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ Í·ÒÒ˘ÂÒ͇fl ˝ÚË͇ ÔÂðÂıÓ‰ËÚ ‚ ˝ÚËÍÛ „ÎÓ·‡ÎËÁËðÛ˛˘Â„ÓÒfl Ó·˘ÂÒÚ‚‡, ÌÓ Ì ͇ʉÓ ÒÓÁ̇ÌËÂ, ËÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË – ÏÓð‡Î¸ÌÓ ÒÓÁ̇ÌË Ë̉˂ˉ‡ Ë „ðÛÔÔÓ‚Ó ÒÓÁ̇ÌËÂ, ‚ÓÒÔðËÌËχÂÚ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆË˛ ÔÓÁËÚË‚ÌÓ. çÂÍÓÚÓð˚ ÓÚ‚Âð„‡˛Ú „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆË˛ ð‡‰Ë͇θÌÓ. çÓ ‰‡ÊÂ Ë Ú‡ÍÓ ÒÓÁ̇ÌË Ì ÏÓÊÂÚ Ì ÔðËÁ̇ڸ, ˜ÚÓ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl ‚ÓÁ‰ÂÈÒÚ‚ÛÂÚ Ì‡ ÌËı, ̇ ÒÏÂÌÛ ÔðËÓðËÚÂÚÓ‚. èðÓ·ÎÂχ ÛÌË‚Âð҇θÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ – ÔðÓ·ÎÂχ Í·ÒÒ˘ÂÒÍÓÈ ˝ÚËÍË, Ú‡Í ˜ÚÓ ÌÂθÁfl Ò͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ ˝ÚË͇ „ÎÓ·‡ÎËÁËðÛ˛˘Â„ÓÒfl Ó·˘ÂÒÚ‚‡ Ì ËÏÂÂÚ ÓÒÌÓ‚‡ÌËÈ ‚ Í·ÒÒ˘ÂÒÍÓÈ ˝ÚËÍÂ. íÛÚ ÏÓÊÌÓ Ò͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ Ó˜Âð‰ÌÓÈ ð‡Á ÒÓÁ̇ÌËÂ, Ï˚Òθ ÓÔÂð‰ËÎË Ôð‡ÍÚËÍÛ, ð‡ÎËË. åËð ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ ·˚Î ð‡Á‰ÂÎÂÌ, ÌÓ ÚÂÓðÂÚËÍË ‚ ð‡Á‰ÂÎÂÌÌÓÏ ÏËð ‚ˉÂÎË Ó·˙‰ËÌfl˛˘Ë ̇˜‡Î‡. ùÚË ÚẨÂ̈ËË ËÏÂÎËÒ¸ ‚ ðÂÎË„Ëflı Ë ‚ ˝Ú˘ÂÒÍËı Û˜ÂÌËflı. ÇÒÂÏ ËÁ‚ÂÒÚÌÓ, ˜ÚÓ ‚Ó ‚ÒÂı ÏÓÌÓÚÂËÒÚ˘ÂÒÍËı ðÂÎË„Ëflı «ÅÓ„ ‰ËÌ». ÇÒÔÓÏÌËÏ Ú‡ÍÊÂ, ˜ÚÓ ‚ äÓð‡Ì Úð·ÛÂÚÒfl

K


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

ÔÓ˜ËÚ‡Ú¸ ‚ÒÂı ÔÓÒ·ÌÌËÍÓ‚ ÅÓ„‡ «åÓËÒÂfl Ë àËÒÛÒ‡», ‡ ҇χ ‚Âð‡ ‡‰ðÂÒÛÂÚÒfl β‰flÏ ‚ÒÂı ‚ðÂÏÂÌ Ë Ì‡ðÓ‰Ó‚. ùÚÓÚ ÏÓÏÂÌÚ ÔðËÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ Ë ‚ ÙËÎÓÒÓÙËË (˝ÚËÍÂ Í‡Í ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÈ ‰ËÒˆËÔÎËÌÂ). îËÎÓÒÓÙËfl ÂÒÚ¸ ÔÓËÒÍ ËÒÚËÌ˚, ‡ ÔÓÚÓÏÛ ˝ÚÓÚ ÔÓËÒÍ Ì˘ÂÏ Ì ӄð‡Ì˘ÂÌ. é„ð‡Ì˘¸ ˝ÚÓÚ ÔÓËÒÍ – Ë ÔÓÚÂðfl¯¸ ÙËÎÓÒÓÙ˲, ÔÓÎۘ˂ ‚Á‡ÏÂÌ Ë‰ÂÓÎӄ˲, ÔðÓÔ‡„‡Ì‰Û Ë Ú.‰. ùÚÓÚ ÔÓËÒÍ ÛÌË‚Âð҇θÌÓÈ ËÒÚËÌ˚ ·˚Î ÒÙÓðÏÛÎËðÓ‚‡Ì ëÓÍð‡ÚÓÏ Ë ÔðÓfl‚ËÎ Ò·fl ‚ Úð‡‰ËˆËflı Òð‰Ì‚ÂÍÓ‚ÓÈ ıðËÒÚˇÌÒÍÓÈ Ë ÏÛÒÛθχÌÒÍÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËÈ Ë ·˚Î ÒÓıð‡ÌÂÌ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË Ë ˝ÚËÍÂ. é· ˝ÚËı ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚflı ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË Ë ˝ÚËÍË Ô˯ÛÚ Ì ÚÓθÍÓ ‚˚¯ÂÛÔÓÏflÌÛÚ˚ ÄÔÂθ Ë ï‡·ÂðχÒ, ÌÓ Ë ‡ÏÂðË͇ÌÒÍËÈ Ï˚ÒÎËÚÂθ Ñ.Ü. êÓÎÎÒ ‚ ÍÌË„Â «íÂÓðËfl ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚË» (Rawls J. Theory of Justice. Cambridge, MA: Harvard UP, 1971.) Ç ÛÒÎÓ‚Ëflı „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË Í·ÒÒ˘ÂÒ͇fl ˝ÚË͇ Ì ÏÓÊÂÚ ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ‚ Ó˜ÂðÚ‡ÌËflı XIX Ë XX ‚‚., ÌÓ ‚ÏÂÒÚÂ Ò ÚÂÏ ˝ÚË͇ Ì ÏÓÊÂÚ ÓÚ͇Á‡Ú¸Òfl ÓÚ Ò‚ÓËı ÓÒÌÓ‚. ÉÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl Ó·˙‰ËÌflÂÚ ‚ÒÂı ‚ ÒÙÂð ÚÂıÌÓÎÓ„ËË, ˝ÍÓÎÓ„ËË Ë ÙË̇ÌÒÓ‚. Ç ÒÙÂð ÍÛθÚÛð˚, ˆÂÌÌÓÒÚÌ˚ı Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËÈ, ˉÂÌÚ˘ÌÓÒÚË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ÓÒÚ‡ÂÚÒfl ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁÌ˚Ï, ÌÓ Ì ‰ÓÎÊÌÓ ·˚Ú¸ ð‡ÒÍÓÎÓÚ˚Ï. Ç ˝ÚËı ÛÒÎÓ‚Ëflı Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎflÏ Ì‡ˆËÓ̇θÌ˚ı ˝ÚËÍ, ÂÒÎË ÓÌË Ì ıÓÚflÚ

T

E

S

:

E

T

K

D

Felsefe bir hakikat aray›fl›d›r ve bu nedenledir ki, araflt›rma hiçbir fleyle s›n›rland›r›lmamaktad›r. Bu aray›fl›n s›n›rland›r›lmas› halinde felsefeyi kaybedip yerine ideolojiyi ve propaganday› v.b. al›rs›n›z. Bu evrensel hakikat aray›fl› Sokrat taraf›ndan formüle edilmifl, Ortaça¤ H›ristiyan ve Müslüman geleneklerinde yer alm›fl ve günümüz felsefe ve eti¤inde de saklanm›flt›r. Ça¤dafl felsefe ve eti¤in nitelikleri hakk›nda sadece yukar›da ad› an›lan Apel ve Habermas gibi bilim adamlar› de¤il, Amerikal› bilim adam› D.J. Rawls’da Adalet Terorisi adl› kitab›nda bahsetmektedir. (Rawls J., Theory of Justice, Cambridge, MA: Harvard UP, 1971.) Küreselleflme ça¤›nda klasik etik 19. ve 20. yüzy›l s›n›rlar› çerçevesinde kalamaz fakat bununla birlikte kendi temelinden de ayr›lamaz. Küreselleflme herkesi teknoloji, ekoloji ve ekonomi etraf›nda bir araya getiriyor. Kültür, de¤er yarg›lar› ve aidiyet konular›nda ise insanl›k farkl›laflmakta ama buna ra¤men parçalanmamal›. E¤er millî etik temsilcileri parçalanma ve radikalizm taraftar› yerine, çoklukta birlik etraf›nda bir araya gelmeye çal›fl›rlarsa, çeliflkili kimi olaylardan baz› ç›kar›mlar yapmak zorundad›rlar. Dünya felsefe ve eti¤inde birbiriyle rekabet içinde bulunan birkaç senaryo vard›r: ‹lk gruptakiler Avrupa

E

E

R

L

E

R

à‰Âfl ‰Ë‡ÎÓ„‡ ÍÛθÚÛð ðÓʉ‡ÂÚÒfl ËÁ ˉÂÈ, ð‡ÁÏ˚¯ÎÂÌËÈ ‰ËÒÍÛðÒË‚ÌÓÈ ˝ÚËÍË û. Âðχ҇, ̇ÍÓ̈, ˉÂfl ÒËÌÚÂÁ‡ ÍÛθÚÛð, ÌÂÒÓÏÌÂÌÌÓ, ÔðË̇‰ÎÂÊËÚ Â‚ðÓÔÂÈÒÍÓÈ ˝Ú˘ÂÒÍÓÈ Ë ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÈ Úð‡‰ËˆËË. Kültürler aras› diyalog fikri Habermas’›n gerçek etik düflüncesinden, kültürler sentezi fikri ise hiç flüphesiz Avrupa’n›n etik ve felsefe gelene¤inden do¤mufltur. 41


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

ç‡ıÓʉÂÌË ‡·ÒÓβÚÌÓÈ ÏÓð‡ÎË ËÎË, ÂÒÎË ıÓÚËÚÂ, ‡·ÒÓβÚÌ˚ı ËÒÚËÌ Ì ÓÚÏÂÌflÂÚ ÔðÓÚË‚Óð˜˂ÓÒÚË ‡·ÒÓβÚÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. Mutlak bir moral de¤erin, mutlak bir hakikatin bulunmas›, mutlak de¤erlerin çeliflik durumlar›n› ortadan kald›rmamakta. 42

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ð‡ÚÓ‚‡Ú¸ Á‡ ð‡ÒÍÓÎ, ð‡‰Ë͇ÎËÁÏ, ‡ ÒÚðÂÏflÚÒfl ÒÓıð‡ÌËÚ¸ ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁË ‚ ‰ËÌÒÚ‚Â ÏËð‡, ÒΉÛÂÚ Ò‰Â·ڸ ÌÂÒÍÓθÍÓ ‚˚‚Ó‰Ó‚ ËÁ ÔðÓÚË‚Óð˜˂ÓÈ ÒËÚÛ‡ˆËË. Ç ÏËðÓ‚ÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË Ë ˝ÚËÍ ËÏÂÂÚÒfl ÌÂÒÍÓθÍÓ ÍÓÌÍÛðËðÛ˛˘Ëı ÒˆÂ̇ðË‚: ÔÂð‚˚È ËÒıÓ‰ËÚ ËÁ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ Â‚ðÓÔÂÈÒ͇fl ÍÛθÚÛð‡, ÏÓð‡Î¸Ì˚ ˆÂÌÌÓÒÚË Ë ˝ÚË͇ Ó·ð˜ÂÌ˚ ̇ ‰ÓÏËÌËðÓ‚‡ÌËÂ; ‚ÚÓðÓÈ ÓðËÂÌÚËðÓ‚‡Ì ̇ ‰Ë‡ÎÓ„ ÍÛθÚÛð Ë ÏÓð‡Î¸Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ; ÚðÂÚËÈ – ̇ ÒËÌÚÂÁ ÍÛθÚÛð Ë ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ, ÍÓ„‰‡ ðÂÁÛÎ¸Ú‡Ú Ú‡ÍÓ„Ó ÒÎËflÌËfl Ì ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ÔðÓ˜ËÚ‡Ì, Ôð‰ۄ‡‰‡Ì. èÓ ÔÓ‚Ó‰Û ˝ÚËı ÒˆÂ̇ðË‚ ÒΉÛÂÚ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ ‚Ò ÓÌË fl‚Îfl˛ÚÒfl ‚ ͇ÍÓÈ-ÚÓ ÏÂð ڂÓðÂÌËÂÏ Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË Ë ˝ÚËÍË, ðÂÁÛθڇÚÓÏ ÓÒÏ˚ÒÎÂÌËfl ÏËð‡ Ë ðÓÎË Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚. ïÓÚÂÎÓÒ¸ ·˚ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ çÓ‚Ó ‚ðÂÏfl ÔÓðÓ‰ËÎÓ ÌÂÒÍÓθÍÓ ÔðÂÛ‚Â΢ÂÌÌ˚ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËfl Ó Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÍÛθÚÛðÂ Ë ð‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ÏÓð‡ÎË, ÌÓ ‚ ˝ÚÓÚ Ê ÔÂðËÓ‰ ÒÎÓÊËÎÓÒ¸ ÍðËÚ˘ÂÒÍÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌËÂ Í Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÍÛθÚÛðÂ Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË – çˈ¯Â, òÔÂÌ„ÎÂð. à‰Âfl ‰Ë‡ÎÓ„‡ ÍÛθÚÛð ðÓʉ‡ÂÚÒfl ËÁ ˉÂÈ, ð‡ÁÏ˚¯ÎÂÌËÈ ‰ËÒÍÛðÒË‚ÌÓÈ ˝ÚËÍË û. Âðχ҇, ̇ÍÓ̈, ˉÂfl ÒËÌÚÂÁ‡ ÍÛθÚÛð, ÌÂÒÓÏÌÂÌÌÓ, ÔðË̇‰ÎÂÊËÚ Â‚ðÓÔÂÈÒÍÓÈ ˝Ú˘ÂÒÍÓÈ Ë ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÈ Úð‡‰ËˆËË. çÓ ˝ÚË ÍÓÌÒÚ‡Ú‡ˆËË Ì ÔÓ·„‡˛Ú ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏ˚Ï ð‡ÁÓ·ð‡Ú¸Òfl Ë ÔÓÌflÚ¸, ͇ÍÓ‚˚ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl Í ˝ÚËÏ ÒˆÂ̇ðËflÏ ‚ ð‡ÁÌ˚ı ÒÚð‡Ì‡ı ÏËð‡, ‚ ˜‡ÒÚÌÓÒÚË ‚ ÄÁÂð·‡È‰Ê‡ÌÂ.

LJÊÌÓÒÚ¸ ÏÓð‡Î¸Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ èðÂʉ ˜ÂÏ ÔðӇ̇ÎËÁËðÓ‚‡Ú¸ ˝ÚË ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl, ıÓÚÂÎÓÒ¸ ·˚ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ ‚ ÚÂÓðÂÚ˘ÂÒÍÓÏ ÍÓÌÚÂÍÒÚ ‚Ò ÓÌË Ò‚flÁ‡Ì˚ Ò ˝ÚËÍÓÈ, Ú‡Í Í‡Í fl‚ÌÓ ËÎË ÌÂfl‚ÌÓ ÓÔËð‡˛ÚÒfl ̇ ˉ² ‡·ÒÓβÚÌÓÈ ÏÓð‡ÎË. äÓ„‰‡ ð˜¸

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

kültür, etik ve moral de¤erlerinin bask›n geldi¤ini savunmaktad›rlar; ikinci grup kültür ve moral de¤erleri aras›ndaki diyalo¤a önem vermekte; üçüncü grup ise farkl› kültür ve de¤erlerin birbiriyle kar›flman›n sonuçlar›n›n düflünülmeyecek ve tahmin bile edilmeyecek bir flekilde birbiriyle sentez oluflturaca¤›n› savunmaktad›r. Bu senaryolarla ilgili, bir yere kadar Bat› felsefesi ve eti¤inin icad›n›n, Bat› kültür dünyas›n›n ve rolünün düflünce sonuçlar› oldu¤unu belirtmek gerekir. Günümüz Bat› kültürü ve rasyonel moral de¤erleriyle ilgili fazla abart›l› birkaç düflünceyi ortaya ç›karm›flt›r. Fakat bu dönemde Bat› kültür ve medeniyetine karfl› kritik bir tutum gelifltirilmifltir; Nietzsche ve Spengler. Kültürler aras› diyalog fikri Y. Habermas’›n gerçek etik düflüncesinden, kültürler sentezi fikri ise hiç flüphesiz Avrupa’n›n etik ve felsefe gelene¤inden do¤mufltur. Fakat bu tespitlerin üstesinden gelmek ve özellikle Azerbaycan’da olmak üzere hangi ülkenin bu senaryolara nas›l bakt›¤›n› anlamak o kadar önem arz etmemektedir.

Moral de¤erlerin önemi Bu tutumlar› iyice analiz etmeden önce, bütün bu söylenenlerin teorik temelde etikle iliflkili oldu¤unu belirtmek gerek. Çünkü aç›k ya da kapal›, bir flekilde mutlak moral de¤eri ifade etmektedir. Bat› kültür ve moral de¤erlerinin bask›n olmas›ndan bahsedilirse, herhangi bir de¤erler sistemini di¤erlerine tercih etmek “mutlak›yetin” bu sistemde teflekkül etti¤i anlam›na gelir. Farkl› kültür ve sistemlerin diyalogu, bu kültürlerin birbirine eflit olmas› durumunda, üzerlerinde mutlak bir merci yükseldi¤i yaklafl›m›ndan ç›kmaktad›r; mutlak ya da diyalog dünyas›, mutlaklar toplulu¤u. Üçüncü senaryo da göreceli ve mutlak de¤erlerin iliflkisiyle ba¤lant›l›d›r. Bu problemin, 20. yüzy›lda modernist düflüncelerin a¤›r bast›¤› 50-60’l› y›llarda felsefenin ana meselesi olmad›¤›n› belirtmek gerekir. Fakat günümüz filozoflar›n›n çal›flmalar›n› analiz etmek bu problemin güncelli¤ini ortaya koymaktad›r. Yani etik felsefi tart›flmalar›n merkezine düflmektedir. Mutlak bir moral de¤erin, mutlak bir hakikatin bulunmas›, mutlak de¤erlerin çeliflik durumlar›n› ortadan kald›rmamakta. Azerbaycanl› ünlü filozof ‹lham Mamedzade Eti¤e Girifl adl› kitab›nda mutlak moral de¤erlerin iki çeliflik durumunu yazmaktad›r. Burada sadece bize göre en önemli olan›na de¤inelim. E¤er mutlak bir fley varsa onu kim ifade edecek ve onu kullanmak için kim ortaya koyacak? Bu evrenselli¤e karfl› ileri sürülebilecek en sa¤lam delildir. Ayn› zamanda flunu da belirtelim ki, bu çeliflki Kant’›n mutlak moral


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

ˉÂÚ Ó ‰ÓÏËÌËðÓ‚‡ÌËË Á‡Ô‡‰Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ë ÍÛθÚÛð, ÚÓ Ôð‰ÔÓ˜ÚÂÌË ӉÌÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚ ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ ÔÂð‰ ‰ðÛ„ËÏË ÓÁ̇˜‡ÂÚ, ˜ÚÓ ‡·ÒÓÎ˛Ú ‚ÓÔÎÓ˘‡ÂÚÒfl ‚ ˝ÚÓÈ ÒËÒÚÂÏÂ. ÑˇÎÓ„ ð‡Á΢Ì˚ı ÍÛθÚÛð Ë ÒËÒÚÂÏ ËÒıÓ‰ËÚ ËÁ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÂÒÎË Ò‡ÏË ÍÛθÚÛð˚ ð‡‚ÌÓˆÂÌÌ˚, ÚÓ Ì‡‰ ÌËÏË ‚ÓÁ‚˚¯‡ÂÚÒfl ‡·ÒÓβÚ̇fl ÏÓð‡Î¸Ì‡fl ËÌÒڇ̈Ëfl – ‡·ÒÓÎ˛Ú ËÎË ÏËð ‰Ë‡ÎÓ„‡, ÒÓÓ·˘ÂÒÚ‚Ó ‡·ÒÓβÚÓ‚. íðÂÚËÈ ÒˆÂ̇ðËÈ Ú‡ÍÊ ҂flÁ‡Ì Ò ÔðÓ·ÎÂÏÓÈ ÒÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÓÚÌÓÒËÚÂθÌ˚ı Ë ‡·ÒÓβÚÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. ïÓÚÂÎÓÒ¸ ·˚ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ Â˘Â ‚ 50-60- „Ó‰˚ XX ‚. ÔðÓ·ÎÂχ ˝Ú‡ Ì ͇Á‡Î‡Ò¸ ˆÂÌÚð‡Î¸ÌÓÈ ‰Îfl ÙËÎÓÒÓÙËË, „‰Â „ÓÒÔÓ‰ÒÚ‚Ó‚‡ÎË Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËfl ÏÓ‰ÂðÌËÒÚÓ‚. çÓ, ÔÓʇÎÛÈ, ÚÂÔÂ𸠇̇ÎËÁ ð‡·ÓÚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ı ÙËÎÓÒÓÙÓ‚ ҂ˉÂÚÂθÒÚ‚ÛÂÚ Ó· ‡ÍÚۇθÌÓÒÚË ˝ÚÓÈ ÔðÓ·ÎÂÏ˚, Ú.Â. ˝ÚË͇ ‚ÓÁ‚ð‡˘‡ÂÚÒfl ‚ ˆÂÌÚð ÙËÎÓÒÓÙÒÍËı ‰ËÒÍÛÒÒËÈ. é‰Ì‡ÍÓ Ì‡ıÓʉÂÌË ‡·ÒÓβÚÌÓÈ ÏÓð‡ÎË ËÎË, ÂÒÎË ıÓÚËÚÂ, ‡·ÒÓβÚÌ˚ı ËÒÚËÌ Ì ÓÚÏÂÌflÂÚ ÔðÓÚË‚Óð˜˂ÓÒÚË ‡·ÒÓβÚÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. àÁ‚ÂÒÚÌ˚È ‡ÁÂð·‡È‰Ê‡ÌÒÍËÈ ÙËÎÓÒÓÙ àθı‡Ï å‡Ï‰-Á‡‰Â ‚ Ò‚ÓÂÈ ÍÌË„Â «Ç‚‰ÂÌË ‚ ˝ÚËÍÛ» Ô˯ÂÚ Ó ‰‚Ûı ÔðÓÚË‚Óð˜Ëflı ‡·ÒÓβÚÌÓÈ ÏÓð‡ÎË. å˚ Ê Á‡ÏÂÚËÏ „·‚ÌÓÂ, ̇ ̇¯ ‚Á„Îfl‰, ÔðÓÚË‚Óð˜ËÂ. ÖÒÎË ÂÒÚ¸ ‡·ÒÓβÚ, ÚÓ ÍÚÓ ÏÓÊÂÚ Â„Ó ÓÁ‚Û˜ËÚ¸, ÍÚÓ ÏÓÊÂÚ Ôð‰˙fl‚ËÚ¸ Â„Ó Í ËÒÔÓÎÌÂÌ˲? à ˝ÚÓ Ò‡Ï˚È „·‚Ì˚È ‡ð„ÛÏÂÌÚ, ÍÓÚÓð˚È ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ‚˚‰‚ËÌÛÚ Ë ‚˚‰‚Ë„‡ÂÚÒfl ÔðÓÚË‚ ˉÂÈ ÛÌË‚ÂðÒ‡ÎËÁχ. é‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ ÔÓ‰˜ÂðÍÌÂÏ, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ÔðÓÚË‚Óð˜Ë ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ÔðÂÓ‰ÓÎÂÌÓ, ËÒıÓ‰fl Í‡Í ð‡Á ̇ ·‡Á ͇ÌÚÓ‚ÒÍÓÈ ‚ÂðÒËË ‡·ÒÓβÚÌÓÈ ÏÓð‡ÎË. Ä ˝ÚÓ ‰Ó͇Á˚‚‡ÂÚ Ò‚flÁ¸ ÏÂÊ‰Û Í·ÒÒ˘ÂÒÍÓÈ ˝ÚËÍÓÈ Ë ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ˝ÚËÍÓÈ „ÎÓ·‡ÎËÁËðÛ˛˘Â„ÓÒfl Ó·˘ÂÒÚ‚‡. ç‡Ï Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚÒfl, ˜ÚÓ Ë‰Âfl ‡·ÒÓβÚÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ò‚flÁ‡Ì‡ Ò ÓÒÓ·˚Ï ÏÂÒÚÓÏ ÏÓð‡Î¸Ì˚ı ÏÓÚË‚Ó‚ ‚ Ôӂ‰ÂÌËË ˜ÂÎÓ‚Â͇. Ç ˝Ú˘ÂÒÍÓÈ ÎËÚÂð‡ÚÛð ˝ÚË ÏÓÚË‚˚ ̇Á˚‚‡˛Ú Ò‚ÂðıÏÓÚË‚‡ÏË, ÓÌË fl‚Îfl˛ÚÒfl ÓÔð‰ÂÎfl˛˘ËÏË ‚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ËÎË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËflı. ùÚË Ò‚ÂðıÏÓÚË‚˚ ÓÚ΢‡˛ÚÒfl ÓÚ Ôð‡„χÚ˘ÂÒÍËı ÏÓÚË‚Ó‚ ·Î‡„Óð‡ÁÛÏËfl, ˝„ÓËÁχ, ÍÓÚÓð˚ ËÒıÓ‰flÚ ËÁ ÔðËðÓ‰Ì˚ı ÔÓÚð·ÌÓÒÚÂÈ Ë̉˂ˉ‡. èðË ˝ÚÓÏ Ì‡‰Ó Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ ‚ ÙËÎÓÒÓÙËË ÌÂχÎÓ ÍÓ̈ÂÔˆËÈ, ËÒıÓ‰fl˘Ëı ËÁ ÔðËÓðËÚÂÚ‡ Ôð‡„χÚËÁχ. çÓ ÚÂÏ Ì ÏÂÌÂÂ, ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ‚˚ÊË‚‡ÂÚ Ò ÔÓÏÓ˘¸˛ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚Ó‚, ‡ ÔÓÚÓÏ ÛÊ Ôð‡„χÚËÁχ. éÚ‰ÂθÌ˚È ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ÏÓÊÂÚ ‚˚ÊËÚ¸ Ò ÔÓÏÓ˘¸˛ Ôð‡„χÚ˘Ì˚ı ÏÓÚË‚Ó‚, ÌÓ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ‚ ˆÂÎÓÏ ÌÛʉ‡ÂÚÒfl ‚ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚‡ı. äÒÚ‡ÚË, ‚ ðfl‰Û ˝ÚËı ÏÓÚË‚Ó‚ ̇ıÓ‰ËÚÒfl Ë Ë‰Âfl ÅÓ„‡. çÓ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚˚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ËÎË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÒÔÓÒÓ·Ì˚ Í ð‡Á‚ËÚ˲ ÚÓθÍÓ ‚ Ëı Ò‚flÁË Ò ÏÓð‡Î¸Ì˚ÏË ÏÓÚË‚‡ÏË ÓÚ‰ÂθÌÓ„Ó Ë̉˂ˉ‡. äÓÏÏÛÌËÒÚ˘ÂÒ͇fl ˉÂfl ÔÂðÂÒڇ· ·˚Ú¸

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

Ä̇ð (Ôð‰Ò‰‡ÚÂθ ëÓ˛Á‡ ÔËÒ‡ÚÂÎÂÈ ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì‡, ‰ÂÔÛÚ‡Ú Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡):

èÓÌflÚËfl ÏÓð‡ÎË Û ð‡ÁÌ˚ı ̇ðÓ‰Ó‚ ÌÂÓ‰Ë̇ÍÓ‚˚

ùÚËÍÛ ÏÓÊÌÓ ÔÓÌËχڸ Ó˜Â̸ ¯ËðÓÍÓ,  ÚðÛ‰ÌÓ Ò‚ÂÒÚË Í Ôð‡ÍÚËÍÂ. ÖÒÚ¸ ‚˜Ì˚ ÌÓðÏ˚ ÏÓð‡ÎË, Ì ÏÂÌfl˛˘ËÂÒfl Ò Ú˜ÂÌËÂÏ ‚ðÂÏÂÌË: Ì ۷ËÈ, Ì ÛÍð‡‰Ë Ë Ú.‰. äðÓÏ ÚÓ„Ó, ‚ ð‡ÁÌ˚ ‚ðÂÏÂ̇ Ë Û ð‡ÁÌ˚ı ̇ðÓ‰Ó‚ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÎË Ò‚ÓË ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌ˚ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËfl Ó ÏÓð‡ÎË Ë Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË. í‡Í, ̇ÔðËÏÂð, ‚ ÄÁÂð·‡È‰Ê‡ÌÂ, íÛðˆËË Ë ‰ðÛ„Ëı ÒÚð‡Ì‡ı ÇÓÒÚÓ͇ „ÓÏÓÒÂÍÒÛ‡ÎËÁÏ Ò˜ËÚ‡ÂÚÒfl ·ÂÁÌð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï fl‚ÎÂÌËÂÏ. çÓ ‚Ó ÏÌÓ„Ëı ÒÚð‡Ì‡ı Ö‚ðÓÔ˚ ÓÌ ÔðËÁÌ‡Ì ‚ÔÓÎÌ ÔðËÂÏÎÂÏ˚Ï. ëÛ˘ÂÒÚ‚Û˛Ú Ú‡ÍÊ ð‡ÁÌ˚ ӷ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ ÒËÒÚÂÏ˚. å˚ – β‰Ë, Ôðӯ‰¯Ë ¯ÍÓÎÛ ÒÓ‚ÂÚÒÍÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚. ü Ì ıÓ˜Û Á‰ÂÒ¸ Ó˜ÂðÌflÚ¸ ˝ÚÛ ÒËÒÚÂÏÛ, ·˚ÎË ‚ ÌÂÈ Ë ıÓðӯˠÒÚÓðÓÌ˚. çÓ ‚ ӷ·ÒÚË ÏÓð‡ÎË ·˚ÎÓ ÌÂχÎÓ ‰ÛðÌ˚ı ÔðËÏÂðÓ‚. ü ıÓ˜Û Ó·ð‡ÚËÚ¸Òfl Í Ì‡ˆËÓ̇θÌÓ-ðÂÎË„ËÓÁÌÓÏÛ ‡ÒÔÂÍÚÛ. ê‡Á‚ Ï˚ (Ú˛ðÍË) ÏÓÊÂÏ ÔðËÌflÚ¸ ÊÂÌËÚ¸·Û ÏÛʘËÌ˚ ̇ ÏÛʘËÌÂ? çÓ Ë Â‚ðÓÔˆ Ì ÏÓÊÂÚ ÔÓÌflÚ¸, Í‡Í ˝ÚÓ ÔÓ ËÒ·ÏÒÍÓÏÛ Á‡ÍÓÌÓ‰‡ÚÂθÒÚ‚Û ð‡Áð¯‡ÂÚÒfl ËÏÂÚ¸ Ó‰ÌÓÏÛ ÏÛʘËÌ ˜ÂÚ˚ðÂı ÊÂÌ. çÛÊÌÓ ÔÓÌflÚ¸, ˜ÚÓ ˝Ú˘ÂÒÍË ÌÓðÏ˚ ËÏÂ˛Ú Ë ‚ÒÂÓ·˘Â ËÁÏÂðÂÌËÂ, Ë ÎÓ͇θÌÓÂ. í‡Í, ÔÓÌËχÌË ‰ÂÏÓÍð‡ÚËË ·˚ÎÓ ‰‡ÌÓ ÏËðÛ Ñð‚ÌÂÈ ÉðˆËÂÈ. çÓ ‰ð‚ÌË „ðÂÍË ð‡·Ó‚ Ì ҘËÚ‡ÎË Á‡ β‰ÂÈ. éÌË Ò˜ËÚ‡ÎË ‰ÂÏÓÍð‡Ú˲ ÔðË‚Ë΄ËÂÈ ÚÓθÍÓ Ò‚Ó·Ó‰Ì˚ı β‰ÂÈ. àÎË ‰ðÛ„ÓÈ ÔðËÏÂð. ÇÓÒÂÏ̇‰ˆ‡Ú¸ ‚ÂÍÓ‚ ÒÔÛÒÚfl ‚ ÄÏÂðËÍ Ì ҘËÚ‡ÎË Á‡ β‰ÂÈ Ì„ðÓ‚. ÇÒ ÓÌË ·˚ÎË Ì‚ÓθÌË͇ÏË. ëÂȘ‡Ò ÄÏÂðË͇ ÔðËÁ̇ÂÚÒfl ÓÔÎÓÚÓÏ ‰ÂÏÓÍð‡ÚËË. ÇÒÂ„Ó 50 ÎÂÚ Ì‡Á‡‰ ‰ÂÚË ·ÂÎ˚ı ‡ÏÂðË͇̈‚ Ì ıÓÚÂÎË Ò‡‰ËÚ¸Òfl ‚ÏÂÒÚÂ Ò ‰ÂÚ¸ÏË Ì„ðÓ‚ ‚ Ó‰ËÌ ‡‚ÚÓ·ÛÒ, ‚ Ó‰ÌÛ Ï‡¯ËÌÛ. èð‰ð‡ÒÒÛ‰ÍË ÔðÓ¯ÎÓ„Ó ÊË‚ÛÚ ‚ ̇¯Ëı Ûχı. çÓ ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ ˝ÚË Ôð‰ð‡ÒÒÛ‰ÍË ÓÒ‚fl˘‡ÎËÒ¸ Á‡ÍÓÌÓÏ. à ÔÓÚÓÏÛ ð‡Á΢‡˛ÚÒfl ÍðËÚÂðËË ÏÓð‡ÎË ‚ ð‡ÁÌ˚ ˝ÔÓıË Ë Û ð‡Á΢Ì˚ı ̇ðÓ‰Ó‚. Anar (Azerbaycan Yazarlar Birli¤i Baflkan›, Milletvekili):

Ahlak anlay›fl› toplumdan topluma de¤iflir Ahlâk o kadar genifl bir anlam tafl›yor ki, onu somuta indirgemeye çal›flmak çok zor. Birinci olarak, evrensel ahlâk var; yani bütün zamanlara, bütün halklara ait olan ahlâk; öldürmeyeceksin, h›rs›zl›k yapmayacaks›n gibi. Bundan baflka zaman›n ve halklar›n da ahlâk›, ahlâkî yaklafl›mlar› olur. Yani bir halk›n ahlâks›zl›k sayd›¤› bir fley, meselâ Azerbaycan, Türkiye ya da Do¤u ülkeleri gibi ülkelerde eflcinsellik iyi bir fley say›lmaz. Ama bunu kanunlaflt›ran Avrupa ülkeleri var. Yahut toplumsal sistemler var. Biz Sovyet tecrübesinden geçmifl insanlar›z. Ve ben burada bu tecrübenin bütün yönlerini kötüleyecek de¤ilim. ‹yi taraflar› da olmufltur. Ama ahlâk noktas›nda çok kötü etkileri de olmufltur. Biz bir erke¤in baflka bir erkekle evlenmesini kabul edebilir miyiz? Ama di¤er taraftan bir Avrupal› da ‹slâm’a göre bir erke¤in nas›l dört efli olabilece¤ini anlayamamaktad›r. Sonuç olarak flunu diyorum ki, ahlâk anlay›fl›n›n hem evrensel hem de de¤iflken olan boyutlar› vard›r. Meselâ demokrasi anlay›fl›n› dünyaya Yunanistan vermifl. Ama Yunanistan’da kölelerin insan olmas› fikri yoktu. Demokrasi sadece özgür insanlara verilirdi. Ama onlar da insand›. Yahut on sekiz yüzy›l sonra Amerika’da zencileri insan saym›yorlard›. Hepsi köleydiler. Amerika flimdi demokrasinin bafl› say›l›yor. Gel gelelim, bundan elli y›l önce zenci çocuklar›yla beyaz çocuklar bir arabaya, bir otobüse binemezlerdi. Hatta flimdi bile zor. Çünkü geçmiflte yaflananlar›n zihinlerde kal›nt›lar› var. Ama o zamanlar bu kanunla tanzim ediliyordu. Dolay›s›yla zaman›na, milletine, halk›na göre ahlâk kriterleri de¤iflir.

43


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

éÚ‰ÂθÌ˚È ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ÏÓÊÂÚ ‚˚ÊËÚ¸ Ò ÔÓÏÓ˘¸˛ Ôð‡„χÚ˘Ì˚ı ÏÓÚË‚Ó‚, ÌÓ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ‚ ˆÂÎÓÏ ÌÛʉ‡ÂÚÒfl ‚ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚‡ı. Her bir kifli pragmatik güdülerle yaflayabilir fakat medeniyet genel seviyede üst güdülere ihtiyaç duyar.

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

Ò‚ÂðıˉÂÂÈ ÚÓ„‰‡, ÍÓ„‰‡ β‰Ë ÔÂðÂÒÚ‡ÎË ‚ÓÒÔðËÌËχڸ  ΢ÌÓÒÚÌÓ, Í‡Í Ò‚ÂðıÏÓÚË‚ ‰Îfl Ò·fl. åÓð‡Î¸Ì˚ ÏÓÚË‚˚ ÒÓÔðÓ‚Óʉ‡˛Ú ‚Ò ÓÒڇθÌ˚ ÏÓÚË‚˚, Ú.Â. ‰ÓÔÓÎÌfl˛Ú, ÔðËÍð˚‚‡˛Ú ËÎË ÛÒËÎË‚‡˛Ú Ëı. ëÓ‚ðÂÏÂÌ̇fl ÓÌÚÓÔÒËıÓÎÓ„Ëfl ËÎË ÔÒËıÓÎÓ„Ëfl ÏÓð‡ÎË ËÒıÓ‰ËÚ ËÁ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ‚ Ò‚ÓËı ÒÓÁ̇ÚÂθÌ˚ı Ò‡ÏÓÓˆÂÌ͇ı, Ôð‰ÔÓÎÓÊÂÌËflı Ë Ì‡ÏÂðÂÌËflı ÓðËÂÌÚËðÓ‚‡Ì ̇ ‰Ó·ðÓ. ÑðÛ„Ó ‰ÂÎÓ, ˜ÚÓ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ÏÓÊÂÚ ‚˚‰‡Ú¸ ÁÎÓ Á‡ ‰Ó·ðÓ ËÎË ÔðËÌflÚ¸ ÎËÌ˲ ̇ ÏÂ̸¯Â ÁÎÓ. äÓ„‰‡ ÓÌ ÓÔð‡‚‰˚‚‡ÂÚ Ò‚Ó ‰ÂflÌËÂ, ÔÓ·„‡fl, ˜ÚÓ ÒÓ‚Âð¯‡ÂÚ ÏÂ̸¯Â ÁÎÓ, ÚÓ Ë ‚ Ú‡ÍÓÏ ÒÎÛ˜‡Â ÓÌ ÔÓ‰‚Ó‰ËÚ Ò‚ÓÈ ÔÓÒÚÛÔÓÍ ÔÓ‰ ‰Ó·ðÓ. í.Â. ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ÓÒÚ‡ÂÚÒfl ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓÏ, ÔÓ͇ ÒÓ‚Âð¯‡ÂÚ ˝Ú˘ÂÒÍÛ˛ ˝ÍÒÔÂðÚËÁÛ ÏÓÚË‚Ó‚, „ÓÚÓ‚˚ı Ôð‚ð‡ÚËÚ¸Òfl ‚ ÔÓÒÚÛÔÓÍ. ÇÒÔÓÏÌËÏ, ˜ÚÓ à. ä‡ÌÚ ÔËÒ‡Î Ó ðÓÎË Ï˚ÒÎÂÌÌÓ„Ó ˝ÍÒÔÂðËÏÂÌÚ‡, ‚ ÙÓðÏ ÍÓÚÓðÓ„Ó ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ˝ÍÒÔÂðÚËÁ‡. чÊ ÂÒÎË ÓÌ ÒÓ‚Âð¯‡ÂÚ ÁÎÓ, Ï˚ÒÎÂÌÌ˚È ˝ÍÒÔÂðËÏÂÌÚ, ˝ÍÒÔÂðÚËÁ‡ ÔÓÁ‚ÓÎfl˛Ú ÂÏÛ Ò‡ÏÓÓÔð‡‚‰‡Ú¸Òfl Ë Ú‡ÍÊ ÒÓÁ‰‡˛Ú ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ Ôð‰Óıð‡ÌËÚ¸ Ò·fl ÓÚ Á·.

ùÚË͇ Ë flÁ˚Í ùÚ˘ÂÒ͇fl ˝ÍÒÔÂðÚËÁ‡ ̇ıÓ‰ËÚ Ò‚Ó ÓÚð‡ÊÂÌËÂ Ë ‚ flÁ˚ÍÂ. é̇ ‚˚ð‡Ê‡ÂÚÒfl ‚Ò„‰‡ ‚ ÒÓÒ·„‡ÚÂθÌÓÏ Ì‡ÍÎÓÌÂÌËË. à. ä‡ÌÚ, ð‡ÁÏ˚¯Îflfl Ó Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÏ ÔÓÒÚÛÔÍÂ, Ó Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÏ Í‡Ú„Óð˘ÂÒÍÓÏ ËÏÔÂð‡ÚË‚Â, ÛÔÓÚð·ÎflÎ «ÂÒÎË ·˚» (also ob) (ä‡ÌÚ à. éÒÌÓ‚ÓÔÓÎÓÊÂÌËÂ Í ÏÂÚ‡ÙËÁËÍ Ìð‡‚Ó‚/ ëÓ˜.: Ç 6 Ú. å., 1965. í.4.4.1, Ò. 260261, 299). éÚÒ˛‰‡ ÒΉÛÂÚ, ˜ÚÓ ‡·ÒÓβÚ̇fl ÏÓð‡Î¸ ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚÒfl ð‡θÌÓÒÚ¸˛ ÚÓθÍÓ Ï˚ÒÎÂÌÌÓ Ë ‚ ÒÓÒ·„‡ÚÂθÌÓÏ Ì‡ÍÎÓÌÂÌËË; Ó̇ ӷ̇ðÛÊË‚‡ÂÚ Ò‚Ó˛ ‡·ÒÓβÚÌÓÒÚ¸ ÚÓθÍÓ ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ Í ÚÓÏÛ Ë̉˂ˉÛ, ‚ Ï˚ÒÎflı

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

yaklafl›m›yla ortadan kald›r›labilir. Bu da klasik etikle küreselleflen toplum eti¤i aras›ndaki ba¤› ortaya koymaktad›r. Bize öyle geliyor ki, mutlak de¤erler fikri, insan davran›fl›ndaki moral güdülerin özel bir k›sm›yla ba¤lant›l›. Etik literatüründe bu güdüler “üst güdüler” diye adland›r›l›yor. Bunlar insan medeniyetinde veya medeniyetlerinde belirleyicidirler. Bu üst güdüler pragmatik sa¤duyu güdülerinden, bireyin do¤al ihtiyaçlar›ndan kaynaklanan egoizminden ayr›flmaktad›r. Burada, felsefede pragmatizmin önceliklerinden kaynaklanan çok say›da konseptin varl›¤›n› hat›rlatmakta fayda var. Fakat yine de insanl›k öncelikle üst güdülerin, daha sonra pragmatizmin yard›m›yla yaflam›n› devam ettirmektedir. Her bir kifli pragmatik güdülerle yaflayabilir fakat medeniyet genel seviyede üst güdülere ihtiyaç duyar. Bu arda yeri gelmiflken belirtelim; bu güdüler aras›nda Tanr› düflüncesi de yer al›r. Fakat medeniyetin veya medeniyetlerin sahip oldu¤u üst güdüler sadece her bir bireyin moral güdüleriyle iliflkisi dahilinde geliflebilir. Komünist düflünce, insanlar›n komünizmi kendileri için bir üst güdü olarak kabul etmeyi, kiflisel olarak kabul etmeyi b›rakmalar›ndan sonra bir üst düflünce olmaktan ç›km›flt›r. Moral güdüler di¤er güdülere efllik ederler, yani onlar› tamamlar, kuflat›r veya kuvvetlendirir. Ça¤dafl ontopsikoloji veya moral psikolojisi, insan›n bilinçli bir flekilde kendini de¤erlendirdi¤i, tasavvurlar›nda ve davran›fllar›nda iyili¤e e¤ilimli oldu¤u bilgisinden kaynaklan›r. Di¤er bir yandan, insan iyili¤i kötülü¤e feda edebilir veya daha az kötülü¤ü tercih edebilir. ‹nsan “daha az kötülük iflliyorum” düflüncesiyle kendi hareketini tasdik ediyorsa, bu durumda hareketini iyili¤e kanalize ediyor demektir. Yani, insan harekete haz›r hale gelmifl güdüleri etik olarak de¤erlendirdi¤i müddetçe yine insan olarak kal›yor. ‹. Kant’›n bir de¤erlendirme flekli olarak kabul etti¤i zihinsel araflt›rman›n rolüyle ilgili ne yazd›¤›n› hat›rlayal›m. E¤er o bile zihinsel bir deneme yaparak bir kötülük ifllemiflse, de¤erlendirme ona kendini hakl› ç›karma imkan› veriyor ve kendini kötülükten daha evvel koruma imkan› oluflturmaktad›r.

Etik ve Dil Etik de¤erlendirme dile de yans›maktad›r. Dolay›s›yla hep kabul edilme kipinde ortaya ç›kmaktad›r. Kant, ahlaki bir davran›fl ve ahlaki kategorik bir emir hakk›nda düflünerek “keflke” (also ob) demifltir. (Kant I., Osnovopolojenie k metafizike nravof / makale: 6. cilt, Moskova, 1995. 4.4.1. cilt 260-261, 299. sayfalar). Buradan hareketle, mutlak moralin 44


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

ÍÓÚÓðÓ„Ó Ó̇ ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ. é̇ ÔðËÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ‚ „ÓÎÓ‚Â Í‡Ê‰Ó„Ó ˜ÂÎÓ‚Â͇, ÌÂÁ‡‚ËÒËÏÓ ÓÚ ÚÓ„Ó, ÌÓÒËÚÂÎÂÏ Í‡ÍÓÈ Ë‰ÂÌÚ˘ÌÓÒÚË ËÎË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÓÌ fl‚ÎflÂÚÒfl. çÓ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ Ì ÏÓÊÂÚ Ôð‰˙fl‚ËÚ¸ Âfi ‰ðÛ„ÓÏÛ, ‡ Ú‡ÍÊ ‰ðÛ„ÓÈ ÏÓÊÂÚ Ë„ÌÓðËðÓ‚‡Ú¸ ÏÓð‡Î¸Ì˚È ‡·ÒÓβÚ, Û ÌÂ„Ó ÏÓ„ÛÚ ÓÚÒÛÚÒÚ‚Ó‚‡Ú¸ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚˚. ä ÔðËÏÂðÛ, ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ Í‡ÍÓÈ-ÎË·Ó ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Í‡ÊÂÚÒfl, ˜ÚÓ Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂθ ‰ðÛ„ÓÈ Î˯ÂÌ ÏÓð‡Î¸Ì˚ı ÏÓÚË‚Ó‚. Ç˚¯Â ̇ÏË ·˚ÎÓ ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛÚÓ, ˜ÚÓ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚˚ ÔðËÒÛ˘Ë Î˛·ÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, β·ÓÏÛ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ, ÌÓ ÌËÍÚÓ Ì ÏÓÊÂÚ ÒÛ‰ËÚ¸ Ó Ò‚ÂðıÏÓÚË‚‡ı ‰ðÛ„Ó„Ó. é‰Ì‡ÍÓ Ò ÔÓÏÓ˘¸˛ Òð‡‚ÌËÚÂθÌÓ„Ó ‡Ì‡ÎËÁ‡ ÒÓ‰ÂðʇÌËfl Ë Á̇˜ÂÌËÈ Ò‚ÂðıÏÓÚË‚Ó‚ ‚ ÚÓÈ ËÎË ËÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ‚ÓÁÏÓÊÌÓ ÔðÓÎÓÊËÚ¸ ÔÛÚË ÔÓÌËχÌËfl ÏÂÊ‰Û ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËflÏË. ç‡ ˝ÚÓÚ Ò˜ÂÚ ÂÒÚ¸ ‚‡ÊÌÓ ‚˚Ò͇Á˚‚‡ÌË Ë̉ËÈÒÍÓ„Ó ÙËÎÓÒÓÙ‡ Ñ‡Ó äð˯Ì˚, ÍÓÚÓð˚È „Ó‚ÓðËÎ Ó ÙËÎÓÒÓÙËË: «ÖÒÎË ÙËÎÓÒÓÙËfl – ӷ·ÒÚ¸ ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓ„Ó ð‡ÁÛχ, Ó̇ Ó·flÁ‡Ì‡ ‰ÂÏÓÌÒÚðËðÓ‚‡Ú¸ ÌÂÍÓÚÓð˚ ÒıÓ‰Ì˚ ˜ÂðÚ˚, ̇·Î˛‰‡ÂÏ˚ ‚ ð‡ÁÌ˚ı ÍÛθÚÛð‡ı, Ë Ó‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ Í‡Í ÔðÓ‰ÛÍÚÛ ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓ„Ó ð‡ÁÛχ ÂÈ ‰ÓÎÊÌÓ ÔðÓfl‚ÎflÚ¸ ËÌÚÂðÂÒ Í ÚÓÏÛ, ˜ÚÓ ËÏÂÌÌÓ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ÚÓÈ ËÎË ËÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ Ò˜ËÚ‡ÂÚ Ó·˘ËÏ ·Î‡„ÓÏ ‰Îfl ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡ ‚ ˆÂÎÓÏ» (Interpreting Across Boundaries. New Essays in Comparative Philosophy. /Ed. by G.J. Larson and E. Deutsch Princeton: Princeton Univ. êress, 1988. P.71).

T

E

S

:

E

T

K

D

gerçekleflmesinin sadece düflünce baz›nda ve dilek kipinde mümkün olabilece¤i ortaya ç›k›yor. Çünkü moral, onu zihninde tafl›yan bireyde kendi mutlak›yetini bulabiliyor. Moral, kifli hangi medeniyete ait olursa olsun hemen herkesin zihninde mevcuttur. Fakat insan bir baflkas›na onu gösteremez ve o baflkas› da mutlak moralin varl›¤›n› reddedebilir, çünkü o kifli üst güdüden mahrum birisi olabilir. Örnek olarak, herhangi bir medeniyete ait birisi baflka bir kültürden olan kiflinin moral güdülerinin olmad›¤›n› düflünür. Yukar›da da belirtildi¤i gibi üst güdüler her medeniyette, her insanda vard›r fakat hiçbir kimse di¤er bir baflkas›n› üst güdüleri yüzünden yarg›layamaz. Ama herhangi bir medeniyetin üst güdüsünün içeri¤ini ve anlam›n› analiz yoluyla karfl›laflt›rmak üzere farkl› medeniyetleri anlamaya giden bir yol bulunmufl olabilir. Hint filozofu Dao Krifln› bununla ilgili görüfllerini “E¤er felsefe insan›n ak›l faaliyetleri alan›ysa, farkl› kültürlerin sahip oldu¤u benzer nitelikleri de göstermek zorundad›r ve ayn› zamanda insan akl›n›n bir faaliyet ürünü olarak, herhangi bir medeniyete ait bir insan›n bütün insanl›¤›n faydas›na oldu¤unu düflündü¤ü konulara dikkat çekmelidir.” Cümlesiyle aç›klam›flt›r. (Interpreting Across Boundaries. New Essays in Comparative Philosophy. /Ed. by G.J. Larson and E. Deutsch Princeton: Princeton Univ. Press, 1988. P.71).

E

E

R

L

E

R

ë‚ÂðıÏÓÚË‚˚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ËÎË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÒÔÓÒÓ·Ì˚ Í ð‡Á‚ËÚ˲ ÚÓθÍÓ ‚ Ëı Ò‚flÁË Ò ÏÓð‡Î¸Ì˚ÏË ÏÓÚË‚‡ÏË ÓÚ‰ÂθÌÓ„Ó Ë̉˂ˉ‡. Medeniyetin veya medeniyetlerin sahip oldu¤u üst güdüler sadece her bir bireyin moral güdüleriyle iliflkisi dahilinde geliflebilir. 45


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

äÖçÄç Éûêëéâ:

«å˚» – ÒÛ˘ÌÓÒÚ¸ Ö‚ð‡ÁËË KENAN GÜRSOY:

“Biz” Avrasya’n›n özüdür

ûÎËfl òÂıÏÂÚÓ‚‡ Ë äÂÌ‡Ì É˛ðÒÓÈ Yuliya fiehmetova ve Kenan Gürsoy

çË Ó‰Ì‡ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ì ÏÓÊÂÚ Ì‡Á˚‚‡Ú¸Òfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÂÈ ·ÂÁ Û˜ÂÚ‡  ‰ÛıÓ‚Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. Hiçbir medeniyet ahlaki de¤erleri saymaks›z›n bir medeniyet olarak ifade edilemez. 46

ûÎËfl òÂıÏÂÚÓ‚‡

Yuliya fiehmetova

ÜÛð̇ÎËÒÚ (ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì).

Gazeteci (Kazakistan).

ëÔÓð˚ Ó ÚÓÏ, „‰Â ̇˜Ë̇ÂÚÒfl Ë „‰Â Á‡Í‡Ì˜Ë‚‡ÂÚÒfl Ö‚ð‡ÁËfl, ÔðÓ‰ÓÎʇ˛ÚÒfl ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ ‰Ó΄Ó. ÅÓΠÚÓ„Ó, ÌÂχÎÓ ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı „ðÛÔÔ Ò˜ËÚ‡˛Ú Ò·fl ÚÂððËÚÓðˇθÌÓ ‚Ì ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ð„ËÓ̇, ÌÓ, Ò ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl ÍÛθÚÛðÌ˚ı Ë ˝Ú˘ÂÒÍËı ÌÓðÏ, Ó˘Û˘‡˛Ú Ò·fl ‚ð‡ÁËȈ‡ÏË. óÚÓ ‚Íβ˜‡ÂÚ ‚ Ò·fl ÔÓÌflÚË «Â‚ð‡ÁËÈÒÍË ˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË»? ÑÂÈÒÚ‚ËÚÂθÌÓ ÎË Ì‡ðÓ‰˚ Ö‚ð‡ÁËË Ó·Î‡‰‡˛Ú Ó·˘ËÏË ˝Ú˘ÂÒÍËÏË ÔÓÌflÚËflÏË, ÓÚ΢‡˛˘ËÏË Ëı ÓÚ Â‚ðÓÔÂȈ‚ Ë ÊËÚÂÎÂÈ ‰ðÛ„Ëı ÍÓÌÚËÌÂÌÚÓ‚? ëÔÓÒÓ·Ì˚ ÎË ˝ÚË ˆÂÌÌÓÒÚË ÒÚ‡Ú¸ ÓÒÌÓ‚Ì˚Ï Ó·˙‰ËÌfl˛˘ËÏ ˝ÎÂÏÂÌÚÓÏ ‰Îfl Ö‚ð‡ÁËË? ùÚË Ë ‰ðÛ„Ë ‚ÓÔðÓÒ˚ Ï˚ Á‡‰‡ÎË ÔðÓÙÂÒÒÓðÛ äÂ̇ÌÛ É˛ðÒÓ˛, ˜¸Â ËÏfl ¯ËðÓÍÓ ËÁ‚ÂÒÚÌÓ ‚ ÒÛÙËÈÒÍËı ÍðÛ„‡ı.

Avrasya’n›n bir co¤rafya olarak nereden bafllay›p nerede bitti¤i konusunda bu zamana kadar bir hayli konufluldu. Ama bir de kendini co¤rafya olarak d›flar›da, kültürel ve etik de¤erler olarak bu co¤rafyan›n içinde görenler vard›. Neydi bu “Avrasya etik de¤erleri”? Avrasya halk› bu de¤erlerle gerçekten Avrupa ve di¤er k›ta halklar›ndan ayr›lan özelliklere sahipler mi? Bu de¤erler gerçek bir Avrasya birli¤inin temelini oluflturabilecek nitelik ve çoklukta m›? Bütün bu sorular›n cevab›n›, tasavvufta oldukça önemli bir isim olan Prof. Dr. Kenan Gürsoy’la arad›k.

ûÎËfl òÂıÏÂÚÓ‚‡: 삇ʇÂÏ˚È ÔðÓÙÂÒÒÓð, ˜ÚÓ ‚ıÓ‰ËÚ ‚ ÔÓÌflÚË ‰ÛıÓ‚Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ö‚ð‡ÁËË? óÚÓ ÓÌË ÒÓ·ÓÈ Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú? äÂÌ‡Ì É˛ðÒÓÈ: ä‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌÓ, ‚ ÔÂðËÓ‰ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ ÏÂÊ‰Û ÒÚð‡Ì‡ÏË Ë Ì‡ðÓ‰‡ÏË Ö‚ð‡ÁËË ·˚ÎË Ó˜Â̸ ÚÂÒÌ˚ ҂flÁË. èÓÒΠð‡ÒÔ‡‰‡ ëëëê ÏÂÊ‰Û ˝ÚËÏË Ê „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ÏË Ì‡˜‡ÎÒfl ÌÓ‚˚È ÔðÓˆÂÒÒ Ò·ÎËÊÂÌËfl. çË Ó‰Ì‡ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ì ÏÓÊÂÚ Ì‡Á˚‚‡Ú¸Òfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÂÈ ·ÂÁ Û˜ÂÚ‡  ‰ÛıÓ‚Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. àÁÛ˜‡fl ËÒÚÓð˲ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ, ÌÂÒÎÓÊÌÓ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ Í‡Ê‰‡fl ËÁ ÌËı ÓÔËð‡ÂÚÒfl ̇ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÛ˛ ÓÒÌÓ‚Û, ·ÓΠÚÓ„Ó, ð‡Á‚ËÚË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ÎflÂÚÒfl ·Î‡„Ó‰‡ðfl ÒÚðÂÏÎÂÌ˲ Í ‰ÓÒÚËÊÂÌ˲ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ˆÂÎË. Ç Ò‚Ó˛ Ó˜Âð‰¸, ˆÂÌÌÓÒÚË ÒÚ‡ÌÓ‚flÚÒfl ÔðÓ‰ÛÍÚÓÏ Ìð‡‚ÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË. ó‡ÒÚ¸ ÔðË̈ËÔÓ‚ β‰Ë Ó·˙fl‚Îfl˛Ú ÓÒÌÓ‚Ì˚ÏË, Ú.Â. ÒÓÒÚ‡‚Îfl˛˘ËÏË ˆÂÌÌÓÒÚÌ˚È ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ. ùÚÓ fl‚ÎÂÌË ÔÓÎÛ˜ËÎÓ Ì‡Á‚‡ÌË «ˆÂÌÌÓÒÚÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó». éÒÌÓ‚Ì˚ÏË ËÒÚÓ˜ÌË͇ÏË ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ fl‚Îfl˛ÚÒfl ̇¯Ë Úð‡‰ËˆËË, ̇¯‡ ðÂÎË„ËÓÁ̇fl ÍÓÌÙÂÒÒËfl Ë Ì‡Î˘Ë ӷ˘Â„Ó Ë‰Â‡Î‡. é‰ÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó Ì ÏÓÊÂÚ ÒÓÒÚÓflÚ¸ ÚÓθÍÓ ËÁ ÒÓˆËÓÎӄ˘ÂÒÍÓÈ, ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ ËÎË Ôð‡‚Ó‚ÓÈ ÒÚðÛÍÚÛð˚. ÖÒÎË ÂÒÚ¸ ‰Ë̇fl,

Yuliya fiehmetova: Say›n Gürsoy, Avrasya’ya ait manevi de¤erlerin neler oldu¤undan bahsedecek olursak, nas›l bir tablo karfl›m›za ç›k›yor? Kenan Gürsoy: Sovyetler Birli¤i zaman›nda Avrasya cumhuriyetleri aras›ndaki kaynaflmadan bahsederken, Sovyetlerin da¤›lmas›ndan sonraki dönemde meydana gelen yeni bir kaynaflma sürecinin de bafllad›¤›n› belirtmekte fayda var. Hiçbir medeniyet ahlaki de¤erleri saymaks›z›n bir medeniyet olarak ifade edilemez. Bir medeniyet alan›n› de¤erlendirirken onun bir ahlaki temele oturdu¤unu ve bir ahlaki amaç takip etti¤ini fark ediyorsunuz. ‹flte de¤erler de bu ahlaki alan içinde ortaya ç›k›yor. ‹nsanlar birtak›m prensipleri, onlara uymak ad›na temel al›yorlar ve buna da biz “de¤erler alan›” diyoruz. Bu de¤erler geleneklerimizden, mensubu bulundu¤umuz temel din anlay›fl›m›zdan ve müflterek olarak paylaflt›¤›m›z bir idealden kaynaklan›yor. Bir alanda sadece sosyolojik, siyasi ve hukuki bir yap› yok ama onlar› birlefltiren ve kaynaflt›ran bir yap› varsa, insanlar beraber olmaktan memnun oluyorlar ve “biz” kavram› etraf›nda toplanabiliyorlarsa onun temelinde ayn› zamanda etik de¤erler var demektir.


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

Ó·˙‰ËÌfl˛˘‡fl β‰ÂÈ ÒÚðÛÍÚÛð‡, „‰Â β‰Ë ˜Û‚ÒÚ‚Û˛Ú ð‡‰ÓÒÚ¸ ÓÚ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË ·˚Ú¸ Ë ÊËÚ¸ ‚ÏÂÒÚÂ, ÂÒÎË Î˛‰Ë ÒÓ·Ëð‡˛ÚÒfl ‚ÓÍðÛ„ ÔÓÌflÚËfl «Ï˚», ˝ÚÓ Á̇˜ËÚ, ˜ÚÓ ‚ ÓÒÌÓ‚Â ˝ÚÓÈ ÒÚðÛÍÚÛð˚ Á‡ÎÓÊÂÌ˚ ËÏÂÌÌÓ ˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË. èÓ˝ÚÓÏÛ, „Ó‚Óðfl Ó Ö‚ð‡ÁËË, Ï˚ ÏÓÊÂÏ ÓˆÂÌË‚‡Ú¸ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó Í‡Í ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓ ҷÎËÊÂÌËÂ Ë Â‰ËÌÒÚ‚Ó ËÎË Í‡Í ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó, ̇ ÍÓÚÓðÓÏ ‰ÂÈÒÚ‚Û˛Ú Â‰ËÌ˚ Ôð‡‚Ó‚˚ ÌÓðÏ˚. çÓ ÔÓÏËÏÓ ‚ÒÂ„Ó ˝ÚÓ„Ó, Ï˚ ÌÂËÁ·ÂÊÌÓ ÔðËÌËχÂÏ ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â Ó·˙‰ËÌfl˛˘ÂÈ ÓÒÌÓ‚˚ ˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË. ëÔð‡‚‰ÎË‚Ó ÎË ð‡ÒÒχÚðË‚‡Ú¸ Ö‚ð‡Á˲ ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â «ˆÂÌÌÓÒÚÌÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡»? ÖÒÎË Ï˚ ÓÚ‚ÂÚËÏ ÔÓÎÓÊËÚÂθÌÓ Ì‡ ˝ÚÓÚ ‚ÓÔðÓÒ, Ú.Â. ÂÒÎË Ï˚ ÔðËÏÂÏ Ö‚ð‡Á˲ ‚ ‚ˉ ˆÂÌÌÓÒÚÌÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡, ‚ ‚ˉ ÓÚ‰ÂθÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, Ì‡Ï ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ·Û‰ÂÚ Ó·ð‡ÚËÚ¸Òfl Í Úð‡‰ËˆËflÏ, ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛˘ËÏ Ì‡ ˝ÚÓÈ ÚÂððËÚÓðËË. èÓÒΠ˝ÚÓ„Ó ÏÓÊÌÓ ·Û‰ÂÚ ð‡ÒÒχÚðË‚‡Ú¸ ˉ‡Î˚, ËÒÚÓ˜ÌËÍÓÏ ÍÓÚÓð˚ı fl‚Îfl˛ÚÒfl ˝ÚË Úð‡‰ËˆËË. чΠÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ·Û‰ÂÚ ð‡ÒÒÏÓÚðÂÚ¸ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û ð‡Á΢Ì˚ÏË ˝ÚÌ˘ÂÒÍËÏË „ðÛÔÔ‡ÏË, ÔðÓÊË‚‡˛˘ËÏË Ì‡ ˝ÚÓÏ Ó·˘ÂÏ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Â. èÓÒΠ˝ÚÓ„Ó Ï˚ ÒÏÓÊÂÏ ‚Á„ÎflÌÛÚ¸ ̇ Ó·˘Â ‚ÓÒÔðËflÚËÂ Ë ÔÓÌËχÌË ˜ÂÎÓ‚Â͇ Í‡Í fl‚ÎÂÌËfl. í‡ÍÓÈ ‚Á„Îfl‰ ÔÓÁ‚ÓÎËÚ Ì‡Ï Û‚Ë‰ÂÚ¸ Ì ÚÓθÍÓ Ó·˘Ë ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍË ËÎË „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍË ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË, ÌÓ Ë Ì‡Î˘Ë ӷ˘ÂÈ ÒÛ‰¸·˚, Ó·˘Â„Ó ÔÛÚË. ç‡ ˝ÚÓÈ ÚÂððËÚÓðËË ð‡Á‚Ë‚‡Î‡Ò¸ êÓÒÒËÈÒ͇fl ËÏÔÂðËfl, ÔÓÁ‰Ì ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡Î ëÓ‚ÂÚÒÍËÈ ëÓ˛Á. éÒχÌÒ͇fl ËÏÔÂðËfl Ú‡ÍÊ ‚ Ò‚ÓÂÈ ÒÚðÛÍÚÛð ÒÓÁ‰‡‚‡Î‡ ‡‰ÏËÌËÒÚð‡ˆËË, Ó·˙‰ËÌfl˛˘ËÏ ˝ÎÂÏÂÌÚÓÏ ÍÓÚÓð˚ı ·˚ÎË Ó·˘Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍËÂ, ÍÛθÚÛðÌ˚Â Ë ÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË, ·˚· ÒÓÁ‰‡Ì‡ ÏÓ˘Ì‡fl Ôð‡‚Ó‚‡fl ÒËÒÚÂχ. àÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, ̇ ÚÂððËÚÓðËË ˝ÚËı ‰‚Ûı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ ˝ÚÌ˘ÂÒÍË „ðÛÔÔ˚ Ì ÛÌ˘ÚÓʇÎËÒ¸, ÔðËÌËχÎËÒ¸ ÏÂð˚ ‰Îfl Ëı ÒÓıð‡ÌÂÌËfl. ÖÒÎË ‰‡‚ÎÂÌËÂ Ë ·˚ÎÓ, ÚÓ ÓÌÓ ·˚ÎÓ Ì ӘÂ̸ ÒËθÌ˚Ï. ç ·Û‰ÂÏ

T

E

S

:

E

T

K

D

Dolay›s›yla Avrasya’y› de¤erlendirirken bunu siyasi anlamda bir yak›nlaflma, hukuki anlamda bir tak›m normlar benimseme olarak niteleyebiliriz. Fakat bunlar›n da ötesinde biz birlefltirici etik de¤erleri temele almak mecburiyetindeyiz. Acaba Avrasya’y› bir de¤erler alan› olarak ele almam›z mümkün mü? E¤er bu çerçevede de¤erlendirecek olursak ve e¤er bir de¤erler alan›, bir uygarl›k alan› olarak de¤erlendirirseniz, evvela onun yaflad›¤› geleneklere bakars›n›z. ‹kinci olarak bu geleneklerden ç›kartt›¤› ideallerine bakars›n›z. Üçüncüsü, e¤er farkl› etnik yap›lar› kendi içinde bar›nd›r›yorsa bunlar›n kendi aralar›ndaki münasebetine bakars›n›z. Dördüncü olarak onda “müflterek bir insan telakkisi”ne bakars›n›z. Böyle bakt›¤›m›zda sadece siyasi veya co¤rafi olarak de¤il, tarihten gelen bir müflterek kader var. Bu bölgede Rus ‹mparatorlu¤u ve daha sonra Sovyetler Birli¤i hayat sürmüfl. Bunun yan›nda Osmanl› ‹mparatorlu¤u, kendi içinde pek çok etnik grup, kültür, inanç üzerinde birlefltirici mahiyette idareler kurmufl, önemli bir hukuki sistem oluflturmufl. Yani bir birlik oluflturmufllar. K›sacas› her iki devlet de idare ettikleri co¤rafyada bu etnik gruplar› ortadan kald›rmam›fl, onlar› muhafaza etmeye çal›flm›fllard›r. Ya da çok büyük bask› uygulamam›fllard›r. Belki baz› zamanlarda bask› uygulanm›fl ama bunun sathi oldu¤u daha sonraki zamanlarda bu de¤erlerin tekrar ç›kmas›yla ortadad›r. O halde bir fley düflünmek zorunda kal›yoruz, demek ki farkl› kültürleri bir arada tutan de¤erler alan› da, üst de¤erler alan› da mevcuttu. E¤er Avrasya’ya bakacak olursak iflte bu farkl› yap›lar› bir arada tutan de¤erler alan› neydi onu iyi incelememiz gerekiyor. Her iki büyük devlet için de bir Bat› sorunu vard›. Kendi alt kültürel gelenekleriyle yaflarken edebiyattan

E

E

R

L

E

R

åËð ˢÂÚ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ‚ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËË. ä‡Ê‰‡fl ÍÛθÚÛð‡ Á‡Ï˚͇ÂÚÒfl ‚ ÓÚ‰ÂθÌÓÏ «Ï˚». ÇÓÁÏÓÊÌÓ ÎË ÒÓÁ‰‡Ú¸ Ó·˘Â «Ï˚», ‚ ÍÓÚÓðÓ ·Û‰ÛÚ ‚Íβ˜ÂÌ˚ ͇ʉÓ ËÁ ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ı «Ï˚»? ëÏÓÊÂÏ ÎË Ï˚ ÒÓÁ‰‡Ú¸ ‚ÚÓðÛ˛ Ó·˘Û˛ «Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚ¸»? Dünya gittikçe tek vücut olmak yerine farkl›l›klarla yaflama imkân›n› ar›yor. Her biri kendi içinde birer “biz” oluyorlar. Bizler tek tek birer “biz” olarak ayr›ca bir de ortak “bizi” oluflturabilir miyiz? Di¤er bir ortak kimlik oluflturulabilir mi? 47


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

ÄıÏÂÚ âÂÒÂ‚Ë ÔðÓÌÂÒ Ë‰Â˛ ˜ÂÎӂ˜ÌÓÒÚË ÓÚ ëð‰ÌÂÈ ÄÁËË ‰Ó Ö‚ðÓÔ˚. Ö„Ó ÏËÒÒËfl Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ÒÂȘ‡Ò Á̇˜ËÚÂθÌÓ ӷ˘Â ̇ÒΉËÂ. Orta Asya’dan kalk›p ta Avrupa içlerine kadar insanl›k hizmeti götürmüfl Ahmet Yesevi misyonu, asl›nda büyük bir ortak payda.

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ÓÚðˈ‡Ú¸, ˜ÚÓ ‚ ÌÂÍÓÚÓð˚ ÔÂðËÓ‰˚ ‰‡‚ÎÂÌË ÛÒËÎË‚‡ÎÓÒ¸, Ӊ̇ÍÓ ÚÓÚ Ù‡ÍÚ, ˜ÚÓ ÒÔÛÒÚfl ͇ÍÓÂ-ÚÓ ‚ðÂÏfl «Û„ÌÂÚ‡ÂÏ˚» ˆÂÌÌÓÒÚË ÒÌÓ‚‡ ‚ÓÁðÓʉ‡ÎËÒ¸, „Ó‚ÓðËÚ Ó ÔÓ‚ÂðıÌÓÒÚÌÓÏ ı‡ð‡ÍÚÂð Ó͇Á˚‚‡ÂÏÓ„Ó ‰‡‚ÎÂÌËfl. çÂËÁ·ÂÊÌÓ Ï˚ ÔðËıÓ‰ËÏ Í Ï˚ÒÎË, ˜ÚÓ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÎÓ Ë ˆÂÌÌÓÒÚÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó, ÍÓÚÓðÓ ӷ˙‰ËÌflÎÓ ð‡Á΢Ì˚ ÍÛθÚÛð˚, ‡ Ú‡ÍÊ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó ‚˚Ò¯Ëı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. àÒÒΉÛfl Ö‚ð‡Á˲, ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÓÔð‰ÂÎËÚ¸, ˜ÚÓ ÒÓ·ÓÈ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ˝ÚÓ «ˆÂÌÌÓÒÚÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó», ÍÓÚÓðÓÏÛ Û‰‡ÂÚÒfl Ó·˙‰ËÌflÚ¸ ð‡Á΢Ì˚ ˝ÎÂÏÂÌÚ˚ ÒÚðÛÍÚÛð˚. ä‡Ê‰Ó ËÁ ˝ÚËı ÍðÛÔÌ˚ı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ ÒÚÓÎÍÌÛÎÓÒ¸ Ò ÔðÓ·ÎÂÏÓÈ ‚ÎËflÌËfl á‡Ô‡‰‡. çÂÒÏÓÚðfl ̇ ÔÓ‰‰ÂðÊÍÛ Ì‡ˆËÓ̇θÌ˚ı Úð‡‰ËˆËÈ, Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚ ͇ʉÓÈ ÒÙÂð ӷ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ÊËÁÌË – ÓÚ ÎËÚÂð‡ÚÛð˚ Ë ËÒÍÛÒÒÚ‚‡ ‰Ó ÔÓÎËÚËÍË ˜Û‚ÒÚ‚ÛÂÚÒfl ‚ÎËflÌË Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚, ÔðË ˝ÚÓÏ „Ó‚ÓðËÚ¸ Ó ÔÓÎÌÓÏ ÛÒ‚ÓÂÌËË Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ·˚ÎÓ ·˚ Ì‚ÂðÌÓ. ê‡Á‚ËÚË Á‡Ô‡‰ÌÓ„Ó ‚ÎËflÌËfl Á‡ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ‰‚‡ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ Ó·˙‰ËÌflÚ¸Òfl ËÎË ÒÚðÂÏËÚ¸Òfl Í ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌ˲ ·ÓΠÚÂÒÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡. Ç ˝ÚÓÈ ÒËÚÛ‡ˆËË ÍÛθÚÛð̇fl ·ÎËÁÓÒÚ¸ Ë ÒıÓʇfl ÔÓÁˈËfl ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ Í á‡Ô‡‰Û ÔðÂ‚ð‡˘‡˛Ú ˝ÚÓÚ ð„ËÓÌ ‚ Ó˜Â̸ ·Ó„‡Ú˚È, ÍÛθÚÛðÌÓ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚È ÍÓÌÚËÌÂÌÚ ‰‡Ê ·ÂÁ Û˜‡ÒÚËfl ‚ ÌÂÏ êÓÒÒËË Ë íÛðˆËË. èÓ ˝ÚÌ˘ÂÒÍÓÏÛ, ÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÏÛ Ë flÁ˚ÍÓ‚ÓÏÛ ÒÓÒÚ‡‚Û ÍÓÌÚËÌÂÌÚ Ö‚ð‡ÁËfl – Ó‰ËÌ ËÁ Ò‡Ï˚ı ·Ó„‡Ú˚ı Ë ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ı ̇ ÁÂÏÎÂ. çÓ ‚ÏÂÒÚÓ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ËÒ͇ڸ ÔÛÚË Ôð‚ð‡˘ÂÌËfl ‚ ‰ËÌÛ˛ ÒÚðÛÍÚÛðÛ, ÏËð ˢÂÚ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ‚ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËË. ä‡Ê‰‡fl ÍÛθÚÛð‡ Á‡Ï˚͇ÂÚÒfl ‚ ÓÚ‰ÂθÌÓÏ «Ï˚». ÇÓÁÏÓÊÌÓ ÎË ÒÓÁ‰‡Ú¸ Ó·˘Â «Ï˚», ‚ ÍÓÚÓðÓ ·Û‰ÛÚ ‚Íβ˜ÂÌ˚ ͇ʉÓ ËÁ ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ı «Ï˚»? ëÏÓÊÂÏ ÎË Ï˚ ÒÓÁ‰‡Ú¸ ‚ÚÓðÛ˛ Ó·˘Û˛ «Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚ¸»? ëÂȘ‡Ò Ï˚ ̇˜Ë̇ÂÏ ËÒÒΉӂ‡Ú¸ Ú‡ÍË ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË. éÚ‚ÂÚ, ÍÓÚÓð˚È Ï˚ ÔÓÎÛ˜ËÏ Ì‡ ˝ÚË ‚ÓÔðÓÒ˚, ÓÚÍðÓÂÚ ÔÛÚ¸ Í ·ÓΠ‚˚ÒÓÍËÏ ˆÂÌÌÓÒÚflÏ Ë ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚflÏ, Ó·˙‰ËÌfl˛˘ËÏ Ì‡Ò.

ÑË̇Ï˘̇fl ͇ðÚË̇ ‚ „ÎÛ·ËÌ ËÒÚÓðËË Ç˚ „Ó‚ÓðËÚÂ, ˜ÚÓ Ö‚ð‡ÁËfl ÒÓÒÚÓËÚ ËÁ ÏÌÓ„Ëı ÍÛθÚÛð Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı „ðÛÔÔ.

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

sanata ve siyasete kadar hemen her alanda bir Bat›’dan etkilenme ama tamamen Bat›l› olamama söz konusudur. Bu da iki devletin birbiriyle bir birlik içinde veya en az›ndan diyalog içinde olmalar›n› gerektiriyor. Bu durumda hem kültürel benzerlik, hem Bat›’ya karfl› tav›r al›fl benzerli¤i, hem de bu co¤rafyan›n, Türkiye ve Rusya’n›n ad›n› anmaks›z›n çok zengin bir co¤rafya oldu¤unu hat›rlayal›m. Bu co¤rafya yeryüzünde en çok dilin, inanc›n ve etnik grubun yer ald›¤› bir yerdir. Dünya gittikçe tek vücut olmak yerine farkl›l›klarla yaflama imkân›n› ar›yor. Her biri kendi içinde birer “biz” oluyorlar. Bizler tek tek birer “biz” olarak ayr›ca bir de ortak “bizi” oluflturabilir miyiz? Di¤er bir ortak kimlik oluflturulabilir mi? Bunu araflt›rmaya bafll›yoruz. Bulaca¤›m›z cevap bizi bir arada tutan daha üst de¤erlere ve sorumluluklara do¤ru yönlendiriyor.

Tarihin derinliklerinde dinamik bir tablo var Peki ama Avrasya’da bu kadar çok fazla etnik kök ve kültür varsa, bundan daha az alt kültürlü birlikleri veya birliktelikleri oluflturmak çok zor iken, Avrasya için bunu düflünmek bir ütopya olmuyor mu? E¤er fikirlerimizi siyasi çerçevenin d›fl›nda flekillendirecek olursak herkes kendi içinde kendi öz tarihinin derinliklerine bakt›¤›nda dinamik bir tabloyla karfl›laflacakt›r. Derin inanç kültürü oluflturmufl bir tarihle karfl›laflaca¤›m›z› göreceksiniz. Yine Türk tarihi aç›s›ndan bakt›¤›m›zda muhteflem bir insanl›k anlay›fl› var. Bugün Orta Asya’dan kalk›p ta Avrupa içlerine kadar insanl›k hizmeti götürmüfl Ahmet Yesevi misyonu, asl›nda büyük bir ortak payda. ‹nsanl›k ancak bozuldu¤u zamanlar bu sistemin de¤eri anlafl›lm›fl ve etraf›nda tekrar toplanmalar bafllam›fl. E¤er bunu iyi anlayabilirsek günümüz problemlerine ne gibi çözümler bulabilece¤imizi de iyi anlar›z. Kendimizi anlarken di¤er komflu kültürleri de anlama gayretine gireriz. Böylece “biz”lerin etraf›nda dönerek di¤er “biz”leri de anlama ve nihayet birbirine z›t gibi görünen Ortodoks ve Slav kültürlerini de anlama ve bir arada yaflama kültürünü de gelifltirmifl oluruz. Onlar da ayn› ad›m› atarlarsa insanl›¤›n gelece¤ine ait son derece önemli ve ümitvar bir kültür hamlesi ve bir etik de¤erler hamlesi ile karfl›laflm›fl olursunuz. Bugün ortak de¤erler etraf›nda birleflmenin tam zaman›d›r. ‹nsanl›k bunu iyi de¤erlendirirse öncelikle Avrasya’da bar›fla giden kap›y› aralam›fl olaca¤›z. “‹nsanl›k için böyle önemli tarihî f›rsat”lar zaman› daha evvel de olmufl mu? Bunun bizim için ve özellikle bugün için önemi nereden kaynaklan›yor?

48


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

èðË ˝ÚÓÏ ÔðÓˆÂÒÒ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl ÍÛθÚÛðÌ˚ı Ó·˙‰ËÌÂÌËÈ Ë‰ÂÚ Ó˜Â̸ ÚðÛ‰ÌÓ Ë Ï‰ÎÂÌÌÓ. àÏÂfl ‚ ‚Ë‰Û ‚Ò ˝ÚÓ, Ì fl‚ÎflÂÚÒfl ÎË Ò͇Á‡ÌÌÓ ‚‡ÏË ÛÚÓÔËÂÈ? ÖÒÎË Ï˚ ÔÓÔ˚Ú‡ÂÏÒfl ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Ú¸ ̇¯Ë ˉÂË ‚Ì ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ð‡ÏÓÍ, ÚÓ, ‚„Îfl‰˚‚‡flÒ¸ ‚ „ÎÛ·¸ Ò‚ÓÂÈ ËÒÚÓðËË, ۂˉËÏ ‚ÂҸχ ‰Ë̇Ï˘ÌÛ˛ ͇ðÚËÌÛ. àÒÚÓðËfl ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Î‡ „ÎÛ·ÓÍÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ ‚Âð˚. ÖÒÎË ‚Á„ÎflÌÛÚ¸ ÔÓ‰ Ú‡ÍËÏ Û„ÎÓÏ ÁðÂÌËfl ̇ Ú˛ðÍÒÍÛ˛ ËÒÚÓð˲, ÔÂð‰ ̇ÏË Ôð‰ÒÚ‡ÌÂÚ ‚ÂÎËÍÓÎÂÔÌÓ ÔÓÌËχÌË ˜ÂÎӂ˜ÌÓÒÚË Ë ˜ÂÎÓ‚Â͇. ÄıÏÂÚ âÂÒÂ‚Ë ÔðÓÌÂÒ Ë‰Â˛ ˜ÂÎӂ˜ÌÓÒÚË ÓÚ ëð‰ÌÂÈ ÄÁËË ‰Ó Ö‚ðÓÔ˚. Ö„Ó ÏËÒÒËfl Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ÒÂȘ‡Ò Á̇˜ËÚÂθÌÓ ӷ˘Â ̇ÒΉËÂ. ñÂÌÌÓÒÚ¸ ˝ÚÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚ Òڇ· Ә‚ˉÌÓÈ ÚÓθÍÓ ÔÓÒΠÚÓ„Ó, Í‡Í ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ‰ÓÒÚË„ÎÓ ÍðËÚ˘ÂÒÍÓ„Ó ÛðÓ‚Ìfl ‰Â„ð‡‰‡ˆËË. íÓ„‰‡ Ê ̇˜‡ÎÒfl ÌÓ‚˚È ÔÂðËÓ‰ Ó·˙‰ËÌÂÌËfl β‰ÂÈ ‚ÓÍðÛ„ ˝ÚÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚. ÖÒÎË Ï˚ ÒÏÓÊÂÏ Ôð‡‚ËθÌÓ ð‡ÁÓ·ð‡Ú¸Òfl ‚ ˝ÚÓÏ ÔðÓˆÂÒÒÂ, Ì‡Ï ·Û‰ÂÚ Î„˜Â ̇ÈÚË ð¯ÂÌË ÔðÓ·ÎÂÏ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ„Ó ÏËð‡. èÓÌËχfl Ò·fl, Ï˚ ·Û‰ÂÏ ÒÚðÂÏËÚ¸Òfl Í ÔÓÌËχÌ˲ ÒÓÒ‰ÌËı ÍÛθÚÛð. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ‚ð‡˘‡flÒ¸ ‚ÓÍðÛ„ ·ÓΠËÎË ÏÂÌ ÔÓÌflÚÌ˚ı Ì‡Ï ÒËÒÚÂÏ «Ï˚», Ï˚ ÔÓÒÚÂÔÂÌÌÓ Ì‡Û˜ËÏÒfl ÔÓÌËχڸ ‰ðÛ„Ë «Ï˚» Ë, ̇ÍÓ̈, ҉·ÂÏ ¯‡„ ÔÓ ÔÛÚË Í ÔÓÌËχÌ˲ Ë ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡Ì˲ Ò Ôð‡‚ÓÒ·‚ÌÓÈ Ë Ò·‚flÌÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð‡ÏË, ÍÓÚÓð˚ ̇ ÔÂð‚˚È ‚Á„Îfl‰ ‚˚„Îfl‰flÚ ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ˜Ûʉ˚ÏË Ë ÔðÓÚË‚ÓÔÓÎÓÊÌ˚ÏË Ì‡Ï. ÖÒÎË ˝ÚË ÍÛθÚÛð˚ ҉·˛Ú ÓÚ‚ÂÚÌ˚È ¯‡„ ̇‚ÒÚðÂ˜Û Ì‡Ï, ÚÓ Ï˚ ·Û‰ÂÏ Ò‚Ë‰ÂÚÂÎflÏË Ó˜Â̸ ‚‡ÊÌÓ„Ó, ‚ÒÂÎfl˛˘Â„Ó Ì‡‰ÂÊ‰Û ÍÛθÚÛðÌÓ„Ó Ë ˝Ú˘ÂÒÍÓ„Ó Ò·ÎËÊÂÌËfl. ç‡ÒÚ‡ÎÓ ‚ðÂÏfl Ó·˙‰ËÌÂÌËfl. ÖÒÎË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó Ôð‡‚ËθÌÓ ÓˆÂÌËÚ Á̇˜ÂÌË ˝ÚËı ÛÒËÎËÈ, ÔÂð‚‡fl ‰‚Âð¸, ‚Â‰Û˘‡fl Í ÏËðÛ Ë Òӄ·Ò˲, ·Û‰ÂÚ ÓÚÍð˚Ú‡ ËÏÂÌÌÓ ‚ Ö‚ð‡ÁËË. í‡ÍÓÈ «ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÈ ¯‡ÌÒ» Ó·˙‰ËÌÂÌËfl Ôð‰ÓÒÚ‡‚ÎÂÌ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Û ‚ÔÂð‚˚Â. Ç ˜ÂÏ Á‡Íβ˜‡ÂÚÒfl Á̇˜ÂÌË ˝ÚËı ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚÂÈ ‰Îfl ̇Ò, ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‚ ̇ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl? ÇÓ ‚ÒÂÏ ÏËð ‚ðÂÏfl ÓÚ ‚ðÂÏÂÌË ÔðÓËÒıÓ‰flÚ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÍðËÁËÒ˚. ÖÒÎË „Ó‚ÓðËÚ¸ Ó Ò„ӉÌfl¯ÌÂÏ ‰ÌÂ, ÌÂÚðÛ‰ÌÓ Á‡ÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ ‚ ÔÓÒΉÌ ‚ðÂÏfl ‚ Ö‚ðÓÔ ËÌÚÂðÂÒ Í ˆÂðÍ‚Ë Ë ðÂÎË„ËË ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‚ÂÎËÍ Û ÏÓÎÓ‰ÂÊË. àÌÚÂðÂÒ ÔÓÊËÎ˚ı β‰ÂÈ ÔÓÌflÚ¸ ΄ÍÓ, ÌÓ ÚÓ, ˜ÚÓ ÏÓÎÓ‰Âʸ ıÓ‰ËÚ ‚ ˆÂðÍÓ‚¸, Á‡ÒÚ‡‚ÎflÂÚ Á‡‰ÛχڸÒfl Ë Ò‚Ë‰ÂÚÂθÒÚ‚ÛÂÚ, ˜ÚÓ ÏÓÎÓ‰Âʸ ‚Ò ·Óθ¯Â Ó·ð‡˘‡ÂÚÒfl Í ðÂÎË„ËË. ã˛‰Ë ÔÓ˜Û‚ÒÚ‚Ó‚‡ÎË ÔÛÒÚÓÚÛ ‚ ÊËÁÌË. ÇÌÛÚðÂÌÌ Ê·ÌË Á‡ÔÓÎÌËÚ¸ ˝ÚÛ ÔÛÒÚÓÚÛ Á‡ÒÚ‡‚ËÎÓ Ëı Ó·ð‡ÚËÚ¸Òfl Í ðÂÎË„ËË, ‚ ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË Í ðÂÎË„ËflÏ ÇÓÒÚÓ͇. ÇÓÁÏÓÊÌÓ, Ó·ð‡˘ÂÌËÂ Í ðÂÎË„ËË ‰Îfl ÌËı Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ Ì˜ÚÓ ‰ðÛ„ÓÂ, ‚ÓÁÏÓÊÌÓ, ÓÌÓ ÓÁ̇˜‡ÂÚ Á‡ÔÓÎÌÂÌË ‚ÌÛÚðÂÌÌÂÈ ÔÛÒÚÓÚ˚, ÓÌË ÒÎÓ‚ÌÓ ‚ÓÁ‚ð‡˘‡˛ÚÒfl Í ËÒÚÓ͇Ï. åËðÓ‚˚ ‚ÓÈÌ˚, ÔÂðÂÊËÚ˚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚ÓÏ, ‚˚Á‚‡ÎË ÒÚðÂÏÎÂÌË ‚ÓÁ‚ð‡ÚËÚ¸Òfl Í ËÒÚËÌÌ˚Ï ˆÂÌÌÓÒÚflÏ. èÓÒΠð‡ÒÔ‡‰‡ ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ëÓ˛Á‡ ‡ÁˇÚÒÍË ðÂÒÔÛ·ÎËÍË ÔÂðÂÊËÎË ÔÓ‰Ó·Ì˚È

T

E

S

:

E

T

K

D

Bütün bir dünya zaman zaman birtak›m krizler yaflam›flt›r. Bugün özellikle manevi de¤erler bak›m›ndan de¤erlendirirsek, Avrupa’da kiliselere genelde gençlerin ra¤bet ettikleri görülmektedir. Yafll›lar› bir dereceye kadar anlayabiliriz ama gençlerin ra¤beti gençler aras›nda dine yöneliflin artt›¤›n› gösterir. ‹nsanlar hayatlar›nda bir boflluk hissetmifller, hem kendi dinlerine, hem de özellikle Do¤u dinlerine karfl› ilgi duymaya bafllam›fllard›r. Belki bu yönelifl onlar için çözüm olmaktan da ötedir ama sanki bir öze dönüfl gözlemlenmektedir. Özellikle iki dünya savafllar› insanl›¤›n yeniden kendi de¤erlerine sar›lmas› için bir sars›nt›yd›. Yine Sovyetlerin da¤›lmas›yla da Asya cumhuriyetlerinde böyle bir hareketlenme bir kez daha yafland›. E¤er güncel bir konu olan küreselleflme çerçevesinden bakacak olursak, Bat› de¤erlerinin Avrasya’ya aktar›lmas› sürecini yaflamaktay›z. Bu, bir aktör olma hüviyetini bizim elimizden alan bir tür yabanc›laflmay› getirebilir. Yani biz bir özne, bir suje olamay›z. Güdülen ve bir araç haline getirilen insan kümeleri haline getiriliriz. Bunun karfl›s›nda durabilmenin tek yolu kendi kültürel kimli¤imizi fark etmemizdir. Dolay›s›yla e¤er kendi flahsiyetinizi fark etmezseniz, di¤er global kimlikleri de fark edemez, onlar› ancak kendi kimliklerinizden vazgeçmek kofluluyla kabul edebilirsiniz. O zaman bir robot, yani Aytmatov’un dedi¤i gibi “mankurt” haline gelirsiniz.

Ayn› fleylere birlikte a¤l›yoruz Türkiye ve Rusya’n›n sahip olduklar› baz› manevi de¤erler Slav ve Asya cumhuriyetleri

E

E

R

L

E

R

ÑÓÒÚË„¯ËÈ ‰ÛıÓ‚ÌÓÈ ÁðÂÎÓÒÚË ıðËÒÚˇÌÒÍËÈ ÏÓ̇ı ËÎË ËÛ‰ÂÈÒÍËÈ ı‡ı‡Ï Ô¸˛Ú ÚÓÚ Ê ¯Âð·ÂÚ Î˛·‚Ë, ˜ÚÓ Ë ÏÛÒÛθχÌÒÍË ‡ÎËÏ˚. Manevi derinli¤e ermifl bir keflifli veya haham› rahatl›kla bir Müslüman alimle birlikte ayn› aflk›n flerbetini içerken görebiliyorsunuz. 49


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

ç‡ÒÚ‡ÎÓ ‚ðÂÏfl Ó·˙‰ËÌÂÌËfl. ÖÒÎË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó Ôð‡‚ËθÌÓ ÓˆÂÌËÚ Á̇˜ÂÌË ˝ÚËı ÛÒËÎËÈ, ÔÂð‚‡fl ‰‚Âð¸, ‚Â‰Û˘‡fl Í ÏËðÛ Ë Òӄ·Ò˲, ·Û‰ÂÚ ÓÚÍð˚Ú‡ ËÏÂÌÌÓ ‚ Ö‚ð‡ÁËË. Bugün ortak de¤erler etraf›nda birleflmenin tam zaman›d›r. ‹nsanl›k bunu iyi de¤erlendirirse öncelikle Avrasya’da bar›fla giden kap›y› aralam›fl olaca¤›z.

50

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

‚ÒÔÎÂÒÍ. ÖÒÎË ‚Á„ÎflÌÛÚ¸ ̇ ˝ÚË Ó·ÒÚÓflÚÂθÒÚ‚‡ ˜ÂðÂÁ ÔðËÁÏÛ ‡ÍÚۇθÌÓÈ ÚÂÏ˚ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË, ΄ÍÓ Á‡ÏÂÚËÚ¸ ÔÂðÂÚÂ͇ÌË Á‡Ô‡‰Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ ‚ Ö‚ð‡Á˲. ùÚÓÚ ÔðÓˆÂÒÒ ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡Ú¸ Ôð˘ËÌÓÈ ÔÓfl‚ÎÂÌËfl Ë ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌÂÌËfl «ÓÚ˜ÛʉÂÌËfl», ÍÓÚÓðÓ Ôð˂‰ÂÚ Í ÔÓÚÂð ̇ÏË ÒÔÓÒÓ·ÌÓÒÚË Ë„ð‡Ú¸ ÓÔð‰ÂÎfl˛˘Û˛ ðÓθ. àÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, Ï˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ÒÚ‡Ú¸ Ó·˙ÂÍÚÓÏ ËÎË Ò˛ÊÂÚÓÏ. ëÓ ‚ðÂÏÂÌÂÏ Ï˚ ÏÓÊÂÏ Ôð‚ð‡ÚËÚ¸Òfl ‚ ÛÔð‡‚ÎflÂÏÛ˛, ËÒÔÓθÁÛÂÏÛ˛ ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â Òð‰ÒÚ‚‡ ‰Îfl ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl ˜¸Ëı-ÚÓ ˆÂÎÂÈ ·ÂÒÙÓðÏÂÌÌÛ˛ χÒÒÛ Î˛‰ÂÈ. Ö‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌ˚È ÔÛÚ¸ ÒÔ‡ÒÂÌËfl Ë ÔÓËÒÍ ÒÓÔðÓÚË‚ÎÂÌËfl – Ó˘ÛÚËÚ¸ Ë ÓÒÓÁ̇ڸ Ò‚Ó˛ ÍÛθÚÛðÌÛ˛ ÛÌË͇θÌÓÒÚ¸ Ë ÌÂÔÓ‚ÚÓðËÏÓÒÚ¸. ÖÒÎË ‚˚ Ì ˜Û‚ÒÚ‚ÛÂÚÂ Ò‚Ó˛ Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚ¸, ÚÓ ‚‡Ï ÚðÛ‰ÌÓ Û‚Ë‰ÂÚ¸ Ë ð‡ÒÔÓÁ̇ڸ Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚ¸ ‰ðÛ„Ëı „ÎÓ·‡Î¸Ì˚ı Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚÂÈ, ÎË·Ó ÔðËÌflÚË Ëı ÒÚ‡ÌÂÚ «Ï‡ÌÍÛðÚÓÏ», ‚ÓÁÏÓÊÌ˚Ï ÚÓθÍÓ ˜ÂðÂÁ ÓÚ͇Á ÓÚ Ò‚ÓÂÈ ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚË. Ç˚ ÒÚ‡ÌÂÚ «Ï‡ÌÍÛðÚÓÏ», ÓÔËÒ‡ÌÌ˚Ï ÄÈÚχÚÓ‚˚Ï.

å˚ Ô·˜ÂÏ Ó· Ó‰ÌÓÏ Ë ÚÓÏ Ê ÑÛıÓ‚Ì˚ ˆÂÌÌÓÒÚË êÓÒÒËË Ë íÛðˆËË Ó͇Á˚‚‡˛Ú ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓ ‚ÎËflÌË ̇ Ò·‚flÌÒÍËÂ Ë ‡ÁˇÚÒÍË ̇ðÓ‰˚ Ö‚ð‡ÁËË. ÇÓÁÏÓÊÌÓ ÎË ÒÓÁ‰‡ÌË ÍÛθÚÛðÌÓ„Ó Â‰ËÌÒÚ‚‡ ̇ ˝ÚÓÈ ÚÂððËÚÓðËË ÔÓÒð‰ÒÚ‚ÓÏ ‚ÓÁðÓʉÂÌËfl ‰ÛıÓ‚Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ ˝ÚËı ‰‚Ûı ÒÚð‡Ì? ùÚÓ Ì‡ÒÚÓfl˘ËÈ ¯‡ÌÒ ‰Îfl Ò·‚flÌÒÍËı Ë Ú˛ðÍÒÍËı ̇ðÓ‰Ó‚ Ö‚ð‡ÁËË. íð‡‰ËˆËË Ó·Î‡‰‡˛Ú ‰‚ÛÏfl ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚflÏË. éÌË Ò‚flÁ‡Ì˚ Ò ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ÍÛθÚÛðÓÈ Ë ‚ÂðÓÈ Ë Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÒÓ·ÓÈ ‚ÒÂÎÂÌÒÍÛ˛ ˆÂÌÌÓÒÚ¸. Ç Î˛·ÓÈ Úð‡‰ËˆËË ÏÓÊÌÓ Ì‡ÈÚË Ë Û‚Ë‰ÂÚ¸ ‚ÒÂÎÂÌÒÍËÈ ÒÏ˚ÒÎ, ı‡ð‡ÍÚÂðÌ˚È Ë ‰Îfl ‰ðÛ„Ëı Úð‡‰ËˆËÈ Ë ÍÛθÚÛð, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË ÔðËÓ·ðÂÚ‡˛Ú ‚Ò ·Óθ¯Â Á̇˜ÂÌËÂ. èÓ‚˚¯ÂÌË ÛðÓ‚Ìfl Á̇ÌËÈ ‚ Ó‰ÌÓÈ Ó·Î‡ÒÚË ÔÓÁ‚ÓÎËÚ Ò Û‚‡ÊÂÌËÂÏ Ë ÔÓÌËχÌËÂÏ ÓÚÌÓÒËÚ¸Òfl Í ‰ðÛ„ËÏ Ì‡Û͇Ï. ÖÒÎË Ó·ð‡ÚËÚ¸Òfl Í ÔðËÏÂðÛ ËÒ·χ Ë ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡, ÌÂÚðÛ‰ÌÓ Û‚Ë‰ÂÚ¸, ˜ÚÓ ÏÂÊ‰Û ËÒ·ÏÒÍËÏË Ë ıðËÒÚˇÌÒÍËÏË Ò‚flÚ˚ÏË ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÎÓ „ÎÛ·ÓÍÓ ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËÂ, ÌÂð‰ÍÓ Ôð˘ËÌ˚ Ëı ÒÚð‡‰‡ÌËÈ ÒÓ‚Ô‡‰‡ÎË, ÌÂð‰ÍÓ ÓÌË ÛÒÚðÂÏÎflÎËÒ¸ Í Ó·˘ËÏ „ÓðËÁÓÌÚ‡Ï. ó‡ÒÚÓ ‚Ó ‚ðÂÏfl ÒÓ‚ÏÂÒÚÌ˚ı ·ÂÒ‰ ÓÌË ‰ÂÎËÎËÒ¸ Ò‚ÓËÏË ÒÓÏÌÂÌËflÏË, „Ó‚ÓðËÎË Ó Î˯ÂÌËflı, ÊÂðÚ‚Ó‚‡ÌËflı, Ó· Ó·˘Ëı „ÛχÌËÒÚ˘ÂÒÍËı ˆÂÌÌÓÒÚflı. ÑÎfl ̇ðÓ‰Ó‚ ð„ËÓ̇ ˝ÚË Ò‚flÚ˚ – ÔðÂÍð‡ÒÌ˚È ÔðËÏÂð ÚÓ„Ó, Í‡Í ÏÓÊÌÓ Ì‡ÈÚË Ë ð‡Á‰ÂÎËÚ¸ Ó·˘Ë ˆÂÌÌÓÒÚË. ÑÓÒÚË„¯ËÈ ‰ÛıÓ‚ÌÓÈ ÁðÂÎÓÒÚË ıðËÒÚˇÌÒÍËÈ ÏÓ̇ı ËÎË ËÛ‰ÂÈÒÍËÈ ı‡ı‡Ï Ô¸˛Ú ÚÓÚ Ê ¯Âð·ÂÚ Î˛·‚Ë, ˜ÚÓ Ë ÏÛÒÛθχÌÒÍË ‡ÎËÏ˚. ÖÒÎË ËÒÒΉӂ‡Ú¸ ˝Ú˘ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË, ΄ÍÓ Û‚Ë‰ÂÚ¸, ˜ÚÓ Ë ‰ðÛ„Ë ÍÛθÚÛð˚ ӷ·‰‡˛Ú Ú‡ÍÓÈ Ê ‰ÛıÓ‚ÌÓÈ „ÎÛ·ËÌÓÈ. LJÊÌÓ Ì Á‡·˚Ú¸ Ò‡ÏËı Ò·fl, ÔðÓ‰ÓÎʇڸ β·ËÚ¸ Ë ˆÂÌËÚ¸ Ò‚Ó˛ ÍÛθÚÛðÛ Ë ÓÔ‡Ò‡Ú¸Òfl ÓÚ˜ÛʉÂÌËfl ÓÚ Ò‡ÏËı Ò·fl, ÓÚ Ò‚ÓÂÈ ËÒÚËÌÌÓÈ ÒÛ˘ÌÓÒÚË.

üzerinde bir flekilde etkili. Acaba bu co¤rafyada bu iki ülkenin ana de¤erlerini canland›rmakla bir kültürel birlik oluflturmak mümkün mü? Bu flans, Avrasya bölgesinde yaflayan Slav ve Türk cumhuriyetleri için söz konusudur. Geleneklerin iki özelli¤i var. Bunlar bir alana, bir kültüre ve bir inanca iliflkindirler. Derinlefltirildiklerinde evrensel bir k›ymet arz ederler. Bu gelene¤in içinde di¤erleri için de geçerli olan bir evrensel ufku yakalars›n›z. Bu nedenle etik de¤erler önem kazan›yor. Dolay›s›yla bir irfanda kendinizi gelifltirirseniz, di¤er irfanlara da sayg›yla ve anlay›flla bakmak mümkün olacakt›r. Bunu, bu co¤rafyan›n iki önemli dini ‹slâm ve H›ristiyanl›k bak›m›ndan de¤erlendirirseniz, her iki dinin de azizlerinin birbirlerini çok iyi anlad›klar›, zaman zaman ayn› fleylere birlikte a¤lay›p, ayn› ufuklara kanat ç›rpt›klar›n› fark edersiniz. Birbirleriyle konuflur acziyetlerini, mahrumiyetlerini, fedakarl›klar›n› ve hümaniter de¤erleri paylaflt›klar›n› görürsünüz. Bunlar bu co¤rafya insan›n›n birbirlerini anlamas› için bir giriflimdir, ortak gerçekleri kabul edifltir. Manevi derinli¤e ermifl bir keflifli veya haham› rahatl›kla bir Müslüman alimle birlikte ayn› aflk›n flerbetini içerken görebiliyorsunuz. Bütün bunlar› etik bir aray›flla aramaya bafllarsan›z öyle bir derinlik elde edersiniz ki, farkl› bir kültürdeki ayn› derinlikte nas›l olunaca¤›n› fark edersiniz. Yeter ki kendi kendimizi unutmam›fl, kendi kültürümüzden vazgeçmifl ve kendimize yabanc›laflm›fl olmayal›m.



ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ÇÁ‡ËÏÓÓ·Ó„‡˘ÂÌËÂ Í‡Í ˝ÎËÍÒËð ÊËÁÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ Paylafl›m, medeniyetin hayat iksiridir

Ç 20-30- „Ó‰˚ ÍÌflÁ¸ íð۷ˆÍÓÈ Ë ‰ðÛ„Ë ðÓÒÒËÈÒÍË ۘÂÌ˚Â, ̇ıÓ‰fl˘ËÂÒfl ‚ ˝ÏË„ð‡ˆËË, ÏÌÓ„Ó Ò‰Â·ÎË ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl ·˚· ‚ÓÒÔðËÌflÚ‡ Ôð‡‚ËÚÂθÒÚ‚‡ÏË Ë Ì‡ðÓ‰‡ÏË Ö‚ðÓÔ˚. 1920-30’lu y›llarda Prens Trubetskiy ve ülkesinden uzaklarda yaflamak zorunda kalan baz› Rus bilim adamlar› Avrasyac›l›k fikrinin Avrupa devletleri ve halklar› taraf›ndan kabul edilmesi için çok çaba harcam›fllard›r.

52

Ö.ë. éχðÓ‚

E.S. Omarov

êÂÍÚÓð ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡ äÄâçÄê, ÔðÂÁˉÂÌÚ Ä͇‰ÂÏËË ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ̇ÛÍ êÂÒÔÛ·ÎËÍË ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì.

KAYNAR Üniversitesi Rektörü, Kazakistan Tabii Bilimler Akademisi Baflkan›.

Ö

A

‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl Í‡Í Ï˜ڇ Ó „ðfl‰Û˘ÂÏ Â‰ËÌÒڂ ̇ðÓ‰Ó‚, ̇ÒÂÎfl˛˘Ëı ‰‡ÌÌ˚È ð„ËÓÌ, Á‡ðӉ˷Ҹ ̇ ÔðÓÒÚÓð‡ı êÓÒÒËÈÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË. ãÛ˜¯Ë ÛÏ˚ XIX – ̇˜‡Î‡ XX ‚. – ÓÚ ÄÍÒ‡ÍÓ‚‡, чÌË΂ÒÍÓ„Ó, LJÎËı‡ÌÓ‚‡ ‰Ó Ä·‡fl, ÅÛ΄‡ÍÓ‚‡, àθË̇, ÅÂð‰fl‚‡ Ë ÏÌÓ„Ëı ‰ðÛ„Ëı, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ÌÂÍÓÚÓð˚ ð‡Á΢Ëfl ‚ ÔÓ‰ıÓ‰‡ı (Á‡Ô‡‰Ì˘ÂÒÚ‚Ó, Ò·‚flÌÓÙËθÒÚ‚Ó), ·˚ÎË Â‰ËÌ˚ ‚ ÓˆÂÌÍ ÔÎÓ‰ÓÚ‚ÓðÌÓÒÚË ‰‡ÌÌÓÈ Ë‰ÂË. Ç 20-30- „Ó‰˚ ÍÌflÁ¸ íð۷ˆÍÓÈ Ë ‰ðÛ„Ë ðÓÒÒËÈÒÍË ۘÂÌ˚Â, ̇ıÓ‰fl˘ËÂÒfl ‚ ˝ÏË„ð‡ˆËË, ÏÌÓ„Ó Ò‰Â·ÎË ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˉÂfl ·˚· ‚ÓÒÔðËÌflÚ‡ Ôð‡‚ËÚÂθÒÚ‚‡ÏË Ë Ì‡ðÓ‰‡ÏË Ö‚ðÓÔ˚. Ç „Ó‰˚ ÇÚÓðÓÈ ÏËðÓ‚ÓÈ ‚ÓÈÌ˚ Ë ÔÓÒÎÂ‰Û˛˘ÂÈ «ıÓÎÓ‰ÌÓÈ ‚ÓÈÌ˚» Ó̇ Ì ð‡Áð‡·‡Ú˚‚‡Î‡Ò¸. à ÚÓθÍÓ Ò Ì‡˜‡Î‡ 90-ı „Ó‰Ó‚ ÔÂð‚˚È ÔðÂÁˉÂÌÚ ä‡Á‡ıÒڇ̇ ç. ç‡Á‡ð·‡Â‚ Ôðˉ‡Î ÌÓ‚˚È ËÏÔÛÎ¸Ò Ë‰Â ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡, Ôð‰ÎÓÊË‚ ÒÔÓÒÓ·  Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍÓÈ ð‡ÎËÁ‡ˆËË. àÒÚÓð˘ÂÒ͇fl ̇Û͇ Ò˜ËÚ‡ÂÚ, ˜ÚÓ ‰Ë‡ÎÓ„ ÍÛθÚÛð Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ – Ú‡ÍÓ Ê ‰ð‚Ì fl‚ÎÂÌËÂ, Í‡Í Ò‡ÏË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ë ÍÛθÚÛð‡. à‰Âfl ‰Ë‡ÎÓ„‡, ıÓÚfl Ó̇ Ë ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡Î‡ ð‡θÌÓ, ÓÙˈˇθÌÓ ·˚· ‚˚‰‚ËÌÛÚ‡ ÔðÂÁˉÂÌÚÓÏ àÒ·ÏÒÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË àð‡Ì ï‡Ú‡ÏË Ì‡ ÉÂÌÂð‡Î¸ÌÓÈ ÄÒ҇ϷΠééç ‚ 1999 „. Ç Ò‚ÓÂÈ ðÂ˜Ë Ì‡ ÂÊ„ӉÌÓÏ Á‡Ò‰‡ÌËË ûçÖëäé ï‡Ú‡ÏË ‚˚Ò͇Á‡Î Ï˚Òθ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ‚˚ÊËÚ¸ Ë ð‡Á‚Ë‚‡Ú¸Òfl ÒÏÓ„ÎË Î˯¸ Ú ÍÛθÚÛð˚ Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, ÍÓÚÓð˚ Ó͇Á‡ÎËÒ¸ ÒÔÓÒÓ·Ì˚ Ó·ÏÂÌË‚‡Ú¸Òfl Ò‚ÓËÏË ‰ÓÒÚËÊÂÌËflÏË Ò ‰ðÛ„ËÏË, ӷ·‰‡ÎË ÛÏÂÌËÂÏ „Ó‚ÓðËÚ¸ Ë ÒÎÛ¯‡Ú¸. ÇÒfl ËÒÚÓðËfl Ö‚ð‡ÁËË ÂÒÚ¸ ÔÓÒΉӂ‡ÚÂθ̇fl ˆÂÔ¸ ÔÓÔ˚ÚÓÍ Ó·˙‰ËÌÂÌËfl ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡. ùÚÛ ˆÂθ ÔðÂÒΉӂ‡ÎË ÒÍËÙ˚, „ðÂÍË, „ÛÌÌ˚, Ò‡ÍË, ðËÏÎflÌÂ, ÔÂðÒ˚, Ú˛ðÍËÓÒχÌ˚, ı‡Á‡ð˚, ÏÓÌ„ÓÎ˚, ðÛÒÒÍËÂ Ë ëÓ‚ÂÚÒÍËÈ ëÓ˛Á. èÂð‚‡fl ÔӉӷ̇fl ÔÓÔ˚Ú͇ ·˚· ҉·̇ чðËÂÏ, ÍÓ„‰‡ ÓÌ ‚˚Ò‡‰ËÎÒfl ‚Ó „·‚ ÔÂðÒˉÒÍÓÈ ‡ðÏËË Ì‡ ·Âð„ ùη‰˚.

vrasyac›l›k fikri, bu co¤rafyada yaflayan halklar›n birli¤ini vaat eden bir hayal olarak Rusya ‹mparatorlu¤u topraklar›nda do¤du. 19. yüzy›lda Aksakov, Danilevskiy ve Valihanov’dan Abay, Bulkakov, ‹lyin, Berdayev gibi birçok düflünür, 20. yüzy›l›n bafllar›nda, bak›fl aç›lar› farkl› da olsa (Bat›l›laflt›rma, Slavlaflt›rma) Avrasyac›l›k idealinde hemfikirdiler. 20-30’lu y›llarda Prens Trubetskiy ve ülkesinden uzaklarda yaflamak zorunda kalan baz› Rus bilim adamlar› Avrasyac›l›k fikrinin Avrupa devletleri ve halklar› taraf›ndan kabul edilmesi için çok çaba harcam›fllard›r. II. Dünya Savafl› ve onu takip eden So¤uk Savafl y›llar›nda ise Avrasyac›l›k fikri gelifltirilemedi. 90’l› y›llar›n bafl›nda Kazakistan Cumhurbaflkan› Nursultan Nazarbayev Avrasyac›l›k fikrinin gerçeklefltirilebilece¤ine dair yeni bir yol önererek bu fikri tekrar canland›rd›. Tarih, kültür ve medeniyetler aras›ndaki diyalogu, kültür ve medeniyetler kadar eski sayar. Diyalog düflüncesi, gerçekte var olmas›na ra¤men resmî olarak ‹ran ‹slâm Cumhuriyeti Cumhurbaflkan› Hatemi taraf›ndan Birleflmifl Milletler’in 1999 Genel Asamblesi’nde aç›klanm›flt›r. Hatemi, UNESCO’nun mutat toplant›s›ndaki bir konuflmas›nda, ayakta kalabilen ve geliflebilen kültür ve medeniyetlerin, sahip olduklar› de¤erleri di¤er medeniyet ve kültürlerle paylaflabilen, konuflma ve dinleme niteli¤ine sahip olanlar oldu¤unu belirtti. Avrasya’n›n bütün tarihi, Avrasya co¤rafyas›n›n bir araya getirilmesi amac›yla yürütülen çal›flmalar zinciridir. Bu amac› güden medeniyetler ‹skitler, Yunanl›lar,


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

ç‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ËÒÍÛÒÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó Ì‡Ò‡Ê‰ÂÌËfl Ó‰ÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ‚ ÒÙÂð ‰ðÛ„ÓÈ ÍÛθÚÛðÌÓ-ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚ ËÎβÒÚðËðÛÂÚÒfl, ̇ÔðËÏÂð, ÔÓÔ˚ÚÍÓÈ ˝ÎÎËÌËÁ‡ˆËË ÇÓÒÚÓ͇, Ôð‰ÔðËÌflÚÓÈ ‚ IV ‚. ‰Ó Ì. ˝. ÄÎÂÍ҇̉ðÓÏ å‡Í‰ÓÌÒÍËÏ. ë˜ËÚ‡ÎÓÒ¸, ˜ÚÓ ÏËÒÒËfl ÄÎÂÍÒ‡Ì‰ð‡ – Ì ÒÚÓθÍÓ Á‡‚Ó‚‡ÚÂθ̇fl, ÒÍÓθÍÓ ‚ÓÁ‚˚¯ÂÌÌÓ-„ÛχÌËÚ‡ð̇fl. àÏÂÌÌÓ ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÄÎÂÍ҇̉ð å‡Í‰ÓÌÒÍËÈ ËÏÂÂÚ, Ò ÔÓ‰‡˜Ë ‚ðÓÔÂÈÒÍËı ËÒÚÓðËÍÓ‚, ÓðÂÓÎ „ÂðÓfl ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡. ç‡ÒÍÓθÍÓ Ê ۉ‡Î‡Ò¸ ÂÏÛ ÏËÒÒËfl «ÔÂðÂÒ‡‰ÍË» ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË? ç‡ Í‡ÍÓÏ flÁ˚Í ÔËÒ‡ÎË Û˜ÂÌ˚ ËÏÔÂðËË ÄÎÂÍ҇̉ð‡? ÇÒ ÓÌË ·˚ÎË „ðÂ͇ÏË, ÔËÒ‡ÎË ÔÓ-„ð˜ÂÒÍË. ùÚÓ ·˚Î ÔÓ‚ÂðıÌÓÒÚÌ˚È ÒÎÓÈ. èðÓÒ‚Â˘ÂÌ̇fl ÄÎÂÍ҇̉ðËfl ·˚· „ð˜ÂÒÍÓÈ ÍÓÎÓÌËÂÈ, Ë „ð˜ÂÒ͇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ÌËÒÍÓθÍÓ Ì ÔÂð‰‡Î‡Ò¸ Ö„ËÔÚÛ Ë ÇÓÒÚÓÍÛ ‚ÓÓ·˘Â. ëÂȘ‡Ò Ó ÌÂÈ Ì‡ÔÓÏË̇˛Ú Î˯¸ ‡ðıËÚÂÍÚÛðÌ˚Â Ë ‡ðıÂÓÎӄ˘ÂÒÍË ԇÏflÚÌËÍË. èÂð‰‡Ú¸ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆË˛ ͇ÍÓÏÛ-ÎË·Ó Ì‡ðÓ‰Û, ‚ÂðÓflÚÌÓ, ÓÁ̇˜‡ÂÚ Á‡ÒÚ‡‚ËÚ¸ ‚ÒÂ Â„Ó ÒÎÓË, ‡ Ì ÚÓθÍÓ ‚ÂðıÛ¯ÍÛ Ó·˘ÂÒÚ‚‡, ÔÓÎÌÓÒÚ¸˛ ÛÒ‚ÓËÚ¸, ËÌÚÂðËÓðËÁÓ‚‡Ú¸ ˆÂÌÌÓÒÚË, ÌÓðÏ˚, ÍÛθÚÛðÛ ðÂÎ˄˲ ‰ðÛ„Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡. ᇉ‡˜‡ ˝Ú‡ ‚˚ÔÓÎÌËχ ÚÓθÍÓ ÔðË Ó‰ÌÓÏ ÛÒÎÓ‚ËË: ÔðË ÔÓÚÂð ̇ðÓ‰ÓÏ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ ÌÂÁ‡‚ËÒËÏÓÒÚË. èÂð‰‡Ú¸ ËÎË ÔÂðÂÌÂÒÚË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆË˛ ÏÓÊÌÓ Ú‡ÍÊÂ Ë ÔÛÚÂÏ ÛÌ˘ÚÓÊÂÌËfl Ò‡ÏÓ„Ó Ì‡ðÓ‰‡, Í‡Í ˝ÚÓ ·˚ÎÓ ÒÓ ÏÌÓ„ËÏË ÔÎÂÏÂ̇ÏË ‡ÏÂðË͇ÌÒÍËı Ë̉ÂȈ‚ ËÎË ‡·ÓðË„Â̇ÏË Ä‚ÒÚð‡ÎËË, ÍÓ„‰‡ ÔðÓÒÚÓ ‚ ·ÛÍ‚‡Î¸ÌÓÏ ÒÏ˚ÒΠð‡Ò˜Ë˘‡ÎÓÒ¸ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó ‰Îfl Ôð˯ÂθˆÂ‚.

T

E

S

:

E

T

K

D

Hunlar, Sakalar, Rumlar, Persler, Osmanl› Türkleri, Hazarlar, Mo¤ollar, Ruslar ve Sovyetler Birli¤i olmufltur. Bu konudaki ilk teflebbüs Ellada sahillerindeki Pers ordusu bafl›na geçen Daryufl taraf›ndan gerçeklefltirilmifltir. Bir medeniyeti farkl› bir tarihî-kültürel sistem temeline yap›flt›rman›n imkans›zl›¤›, M.Ö. 4. yüzy›lda Büyük ‹skender’in Do¤u’yu Helenlefltirme denemesiyle ortaya ç›km›flt›r. ‹skender’in misyonu ne kadar askerî nitelik tafl›yorsa bir o kadar da hümanist de¤er tafl›d›¤› düflünülmektedir. ‹flte özellikle bu nedenle Büyük ‹skender Avrupal›lar›n nitelemesiyle insanl›¤›n fleref kahraman›d›r. Bir medeniyeti di¤er bir medeniyetle birlefltirmek misyonunu ne dereceye kadar becerebildi acaba? ‹skender ‹mparatorlu¤u’nun bilim adamlar› hangi dilde yaz›fl›yorlard› acaba? Hepsi de Yunand› ve Yunanca yaz›yorlard›. Bunlar üst tabakay› temsil ediyorlard›. Geliflmifl ‹skender medeniyeti Yunan kolonisiydi ve Yunan medeniyeti M›s›r ve Do¤u’ya hiç iletilemedi. fiimdi bu medeniyeti sadece arkeolojik ve mimari eserler anlat›yor. Herhangi bir medeniyeti baflka bir halka vermek, onu bütün katmanlar›yla zorlamak, sadece üst tabakay› de¤il, toplumu tamamen kapsamak, de¤erleri, normlar›, kültürü ve dini di¤er bir halka benimsetmek demektir. Böyle bir hedef ancak halk›n politik

E

E

R

L

E

R

VI c˙ÂÁ‰ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl. ÄÌڇθfl/íÛðˆËfl Diyalog Avrasya Platformu 6. Toplant›s›, Antalya

53


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

ç‡ÒËθÒÚ‚ÂÌÌÓ ̇҇ʉÂÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÒΉÛÂÚ ÓÚ΢‡Ú¸ ÓÚ ‰Ë‡ÎÓ„‡, ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ÏÂÊ‰Û ÌËÏË ‚ ‚ˉ Á‡ËÏÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ‰ðÛ„ Û ‰ðÛ„‡ ‰ÓÒÚËÊÂÌËÈ Ì‡ÛÍË, ÚÂıÌÓÎӄ˘ÂÒÍËı ÓÚÍð˚ÚËÈ Ë ÛÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌËÈ. Zorla bir medeniyeti monte etmekle, halklar›n diyalogla teknik ve bilimsel geliflmelerden istifade ederek etkilenmesinden ay›rmak gerek.

54

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ç‡ÒËθÒÚ‚ÂÌÌÓ ̇҇ʉÂÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÒΉÛÂÚ ÓÚ΢‡Ú¸ ÓÚ ‰Ë‡ÎÓ„‡, ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ÏÂÊ‰Û ÌËÏË ‚ ‚ˉ Á‡ËÏÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ‰ðÛ„ Û ‰ðÛ„‡ ‰ÓÒÚËÊÂÌËÈ Ì‡ÛÍË, ÚÂıÌÓÎӄ˘ÂÒÍËı ÓÚÍð˚ÚËÈ Ë ÛÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌËÈ. ç‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ‚ÒÂÈ ËÁ‚ÂÒÚÌÓÈ Ì‡Ï ËÒÚÓðËË, ÔÓÁ‚ÓÎfl˛˘ÂÈ ÔðÓÒΉËÚ¸ ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ë ‚ð‡ÁËÈÒÍËı ̇ðÓ‰Ó‚, ̇·Î˛‰‡ÂÚÒfl Ӊ̇ Ë Ú‡ Ê Á‡ÍÓÌÓÏÂðÌÓÒÚ¸: ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ˜Âð‰ӂ‡ÌË ‰‚Ûı ÒÏÂÌfl˛˘Ëı ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡ „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÙÓðÏ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËË ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡: ‰ËÌÓÈ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË Ë ÒËÒÚÂÏ˚ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚.

1000-ÎÂÚÌflfl ÒËÒÚÂχ ËÒÚÓðËÍÓ-ÍÛθÚÛðÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ç ÒıÂχÚ˘ÌÓÏ ‚ˉ ËÒÚÓð˘ÂÒÍË ðËÚÏ˚ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËË Â‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌ˚ É.Ç. ÇÂð̇‰ÒÍËÏ. çËÊ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÏ Â„Ó ÒıÂÏÛ Ò ÌÂÍÓÚÓð˚ÏË ÏÓËÏË ‰ÓÔÓÎÌÂÌËflÏË: I. ‡) Ö‰Ë̇fl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ (ëÍËÙÒ͇fl, ËÎË ë‡ÍÒ͇fl ‰Âðʇ‚‡) ·) ëËÒÚÂχ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ (Ò‡ðχÚ˚, „ÓÚ˚, ÍËÏÏÂðËȈ˚) II. ‡) Ö‰Ë̇fl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ (ÉÛÌÌÒ͇fl ËÏÔÂðËfl, ï‡Á‡ðÒÍËÈ Í‡„‡Ì‡Ú) ·) ëËÒÚÂχ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ (‡‚‡ð˚, ͇ÏÒÍË ·Û΄‡ð˚, êÛÒ¸, Ô˜ÂÌ„Ë, ÔÓÎÓ‚ˆ˚) III. ‡) Ö‰Ë̇fl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ (åÓÌ„ÓθÒ͇fl ËÏÔÂðËfl) ·) ëËÒÚÂχ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ ÔÓÒΠð‡ÒÔ‡‰‡ åÓÌ„ÓθÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË: áÓÎÓÚ‡fl éð‰‡, Ñʇ„‡Ú‡È, ãËÚ‚‡, êÛÒ¸, Ú‡Ú‡ð˚, ͇Á‡ıË, ÓÈð‡Ú˚, ÏÓÌ„ÓÎ˚ IV. ‡) Ö‰Ë̇fl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ (êÓÒÒËÈÒ͇fl ËÏÔÂðËfl, ëÓ˛Á ëÓ‚ÂÚÒÍËı ëӈˇÎËÒÚ˘ÂÒÍËı êÂÒÔÛ·ÎËÍ) IV. ·) ëËÒÚÂχ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ (15 ·˚‚¯Ëı ÒÓ˛ÁÌ˚ı ðÂÒÔÛ·ÎËÍ, ÒÚ‡‚¯Ëı Ò‡ÏÓÒÚÓflÚÂθÌ˚ÏË „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ÏË). ëÎÂ‰Û˛˘ÂÈ ÙÓðÏÓÈ, ÂÒÎË ÒΉӂ‡Ú¸ ÎÓ„ËÍ ˝ÚÓÈ ÍÓÌÒÚðÛ͈ËË, ‰ÓÎÊÌÓ ÒÚ‡Ú¸ Ó·˙‰ËÌÂÌÌÓ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚Ó, Ú‡ÍÓÂ, ̇ÔðËÏÂð, Í‡Í Ö‚ðÓÔÂÈÒÍËÈ ëÓ˛Á. é˜Â̸ Íð‡ÚÍÓ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÛ˛ ‚ð‡ÁËÈÒÍÛ˛ ˉ², Ò ÍÓÚÓðÓÈ, Í‡Í ÏÌ ͇ÊÂÚÒfl, ÒÓ‚Ô‡‰‡ÂÚ Ë‰Âfl è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl, ÏÓÊÌÓ ÒÙÓðÏÛÎËðÓ‚‡Ú¸ ÒÎÂ‰Û˛˘ËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ: • Å·„Ó Ì‡ðÓ‰Ó‚, ̇ÒÂÎfl˛˘Ëı ‚ð‡ÁËÈÒÍËÈ ÏËð. • ë‡ÏÓ·˚ÚÌÓÂ, ·ÂÁ ÔÓ‰ð‡Ê‡ÌËfl, ð‡Á‚ËÚËÂ. • åÓ‰ÂðÌËÁ‡ˆËfl Ó·˘ÂÒÚ‚‡ ·ÂÁ ‚ÂÒÚÂðÌËÁ‡ˆËË. ùÚ‡ ÙÓðÏÛ·, ̇ ̇¯ ‚Á„Îfl‰, ÓÚð‡Ê‡ÂÚ ÒÛÚ¸ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ Â‚ð‡ÁËÈÒÍÓÈ ÍÓ̈ÂÔˆËË. ëÓ‚ðÂÏÂÌ̇fl ‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ÍÓ̈ÂÔˆËfl ÒÚðÓËÚÒfl ̇ Ó·˘ÂÏÂÚÓ‰ÓÎӄ˘ÂÒÍÓÏ ÔðË̈ËÔ ÏÛθÚËÎËÌÂÈÌÓÒÚË ÒӈˇθÌÓ-ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓ„Ó ÔðÓˆÂÒÒ‡, Ô‡ð‡ÎÎÂθÌÓÏ ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËË Ë ð‡Á‚ËÚËË ð‡Á΢Ì˚ı ÍÛθÚÛðÌÓ-ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ÒËÒÚÂÏ (ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ), ͇ʉ‡fl ËÁ ÍÓÚÓð˚ı ËÏÂÂÚ Ò‚Ó˛ ÎÓ„ËÍÛ ð‡Á‚ËÚËfl, Ò‚Ó˛ ÍÛθÚÛðÌÛ˛ ‰ÓÏË̇ÌÚÛ, ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌ˚ ˆÂÌÌÓÒÚË, ˆÂÎË Ë ÔðËÓðËÚÂÚ˚.

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ba¤›ms›zl›¤›n› kaybetmesi halinde gerçeklefltirilebilir. Bir medeniyeti baflka bir halka iletmek veya geçirmek, yeni gelenlere yer açmak amac›yla tam anlam›yla büyük bir etnik temizli¤e maruz kalan Amerikal› K›z›lderililer veya Avustralyal› yerlilerin bafllar›na geldi¤i gibi büyük oranda halk kitlesini yok etmekle de mümkün . Zorla bir medeniyeti monte etmekle, halklar›n diyalogla teknik ve bilimsel geliflmelerden istifade ederek etkilenmesinden ay›rmak gerek. Bildi¤imiz bütün tarih boyunca Avrasya halklar›n›n birbiriyle etkileflimine imkan sa¤layan tek bir ilke göze çarpmakta: Bu co¤rafyada iki ayr› jeopolitik yap›, tek bir devletçilik ve devletler sitemi olarak hep birbiriyle yer de¤ifltirmifltir.

Bin y›ll›k tarihi-kültürel sistem Avrasya co¤rafyas›n›n tarihî organizasyon hareketleri G.V. Vernadskiy taraf›ndan ortaya konulmufltur. Afla¤›da kendi eklemelerimle birlikte bu flema verilmifltir: I. a) Tek devletçilik: ‹skitler veya Saks devleti b) Devletler sistemi: Sarmatlar, Gotlar, Kimmerler II. a)Tek devletçilik: Hun ‹mparatorlu¤u, Hazar Ka¤anl›¤› b)Devletler sistemi: Avarlar, Kam Bulgarlar›, Rus, Peçenekler, Polovlar) III. a) Tek devletçilik: Mo¤ol ‹mparatorlu¤u b) Mo¤ol ‹mparatorlu¤u’nun çöküflünden sonra ortaya ç›kan devletler sistemi: Alt›n Ordu, Ça¤atay, Litvanya, Rus, Tatarlar, Kazaklar, Oyratlar, Mo¤ollar IV. a) Tek devletçilik : Rusya ‹mparatorlu¤u, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birli¤i b) Devletler sistemi: Eski Sovyetler Birli¤i’nden kopan 15 yeni cumhuriyet Bu yap›y› takip edecek olursak bir sonraki yap›, Avrupa Birli¤i örne¤inde oldu¤u gibi Birleflik Avrasya Devleti olmak zorunda. Bana göre Diyalog Avrasya Platformu’nun düflüncesiyle örtüflen bugünkü Avrasyac›l›k düflüncesini k›saca flu flekilde formüle etmek mümkün: • Avrasya’da yer alan halklar›n faydas›, • Taklit etmeden kendi bafl›na geliflme, • Bat›l›laflmadan toplumun modernizasyonu. Bize göre bu formül ça¤dafl Avrasyac›l›k konseptini ortaya koymaktad›r.


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

åÌÓ„Ó‚ÂÍÓ‚ÓÈ ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÈ ÓÔ˚Ú, Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛˘ËÈ ÒÓ·ÓÈ Í‡Í ÔÓÔ˚ÚÍË ËÒÍÛÒÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÔÂðÂÌÓÒ‡ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, Ú‡Í Ë ‰Ë‡ÎÓ„ ÍÛθÚÛð Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ Ì‡ Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÓÏ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Â, ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Î ‚ð‡ÁËÈÒÍÛ˛ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆË˛. Ö‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl – Ӊ̇ ËÁ ÍÛθÚÛðÌÓ-ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ÒËÒÚÂÏ, ÒÎÓÊË‚¯‡flÒfl ‚ ıӉ ·ÓΠ˜ÂÏ Ú˚Òfl˜ÂÎÂÚÌÂ„Ó ÓÔ˚Ú‡ ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ̇ðÓ‰Ó‚, ̇ÒÂÎfl˛˘Ëı «ëð‰ËÌÌ˚È ÍÓÌÚËÌÂÌÚ», ÎÂʇ˘ËÈ ÏÂÊ‰Û äËÚ‡ÂÏ, „ÓðÌ˚ÏË ˆÂÔflÏË íË·ÂÚ‡ Ë «Á‡Ô‡‰Ì˚Ï ÔÓÎÛÓÒÚðÓ‚ÓÏ» – Ö‚ðÓÔÓÈ. ùÚ‡ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ÙÓðÏËðÛÂÚ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚ÂÌÌ˚ ҂flÁË – ÓÒ‚ÓÂÌË ÔðËðÓ‰ÌÓ-·̉¯‡ÙÚÌÓÈ Òð‰˚, ‡‰‡ÔÚ‡ˆË˛ Í Ò‚ÓÂÏÛ «ÏÂÒÚÓð‡Á‚ËÚ˲»; ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ҂flÁË – ÔÂð‰‡˜Û ÓÚ ÔÓÍÓÎÂÌËfl Í ÔÓÍÓÎÂÌ˲ ̇‚˚ÍÓ‚, ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ, ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÓÍ, ÍÛθÚÛðÌ˚ı Úð‡‰ËˆËÈ; ÒӈˇθÌÓÔÒËıÓÎӄ˘ÂÒÍË ҂flÁË, ˆÂÏÂÌÚËðÛ˛˘Ë ӷ˘ÌÓÒÚ¸ Ë «ÔÓÎÓÊËÚÂθÌÛ˛ ÍÓÏÔÎËÏÂÌÚ‡ðÌÓÒÚ¸», ÚÓ ÂÒÚ¸ ‚Á‡ËÏÌÓ ÔðËÚflÊÂÌË ‚ð‡ÁËÈÒÍËı ˝ÚÌÓÒÓ‚. Ö‚ð‡ÁËÈÒÚ‚Ó ËÒıÓ‰ËÚ ËÁ ÔÓÌËχÌËfl ËÒÚÓðËË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡ Í‡Í ËÒÚÓðËË ð‡Á‚ËÚËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. íÓ, ˜ÚÓ ÔðËÌflÚÓ Ì‡Á˚‚‡Ú¸ «‚ÒÂÓ·˘ÂÈ ËÒÚÓðËÂÈ», – ‚ÒÂ„Ó Î˯¸ ÏÂı‡Ì˘ÂÒÍË Ó·˙‰ËÌÂÌ̇fl ÒÛÏχ Á̇ÌËÈ Ó· ËÒÚÓðËË ð‡Á΢Ì˚ı ̇ðÓ‰Ó‚ Ë ÍÛθÚÛð. äÓ̈ÂÔˆËfl ‰ËÌÓÈ «„ÎÓ·‡Î¸ÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË», «Ó·˘Â˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË», «Ó·˘Â˜ÂÎӂ˜ÂÒÍËı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ», «Ó·˘Â˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚» Ì ËÏÂÂÚ ÒӈˇθÌÓ-ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓÈ ÓÒÌÓ‚˚. ÑÎfl ÚÓðÊÂÒÚ‚‡ «Ó·˘Â˜ÂÎӂ˜ÂÒÍËı

T

E

S

:

E

T

K

D

Ça¤dafl Avrasyac›l›k konsepti; tarihîsosyal sürecin çok yönlü genel metodolojik prensibi, paralel geliflim, her birinin kendine ait bir geliflme mant›¤›, kültürel üstünlükleri, öz de¤erleri, amac› ve öncelikleri olan tarihî-kültürel sistemlerin (medeniyetlerin) geliflimleri üzerine kurulmaktad›r. Suni bir medeniyet aktar›m› denemesi ve Avrasya co¤rafyas›nda medeniyetler ve kültürler aras› diyalogla ilgili as›rl›k tarihî tecrübe Avrasyac›l›k medeniyetini oluflturmufltur. Avrasya medeniyeti, Çin ve Tibet’in da¤l›k stepleri ile Avrupa denilen bat› yar›m küre aras›ndaki “orta bölgeye” yerleflmifl halklar›n bin y›ldan fazla diyalog tecrübesiyle oluflan tarihî-kültürel sistemlerden biridir. Bu medeniyeti bir co¤rafya; do¤al çevrenin benimsenmesi, kendi bulundu¤u yere adaptasyon; iletilen ba¤lar; nesilden nesle geçen beceriler, de¤erler, yap›lar, kültürel gelenekler; birliktelik ve “karfl›l›kl› iltifat›” bir arada tutan yani Avrasya etnik yap›s›n› birlikte tutan psiko-sosyal ba¤lar oluflturmaktad›r. Avrasyac›l›k, insanl›k tarihini bir medeniyet tarihi olarak anlamaktan oluflmaktad›r. “Genel tarih” olarak adland›rd›¤›m›z farkl› kültür ve halklar›n sahip oldu¤u tarih bilgilerinin mekanik bir toplam›ndan ibarettir.

E

E

R

L

E

R

èðÂÁˉÂÌÚ íÛðÍÏÂÌËÒڇ̇ ë‡Ô‡ðÏÛð‡Ú íÛðÍÏÂÌ·‡¯Ë, ˝ÍÒ-ÔðÂÁˉÂÌÚ ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì‡ ÉÂȉ‡ð ÄÎË‚, ˝ÍÒ-ÔðÂÁˉÂÌÚ àð‡Ì‡ åÓı‡Ïχ‰ ï‡Ú‡ÏË, ÔðÂÁˉÂÌÚ ä‡Á‡ıÒڇ̇ çÛðÒÛÎÚ‡Ì ç‡Á‡ð·‡Â‚ Ë ÔðÂÁˉÂÌÚ êÓÒÒËË Ç·‰ËÏËð èÛÚËÌ Türkmenistan Devlet Baflkan› Saparmurat Türkmenbafl›, Azerbaycan eski Devlet Baflkan› Haydar Aliyev, ‹ran eski Devlet Baflkan› Muhammed Hatemi, Kazakistan Devlet Baflkan› Nursultan Nazarbayev ve Rusya Devlet Baflkan› Vladimir Putin

55


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

ë ̇˜‡Î‡ 90-ı „Ó‰Ó‚ ÔÂð‚˚È ÔðÂÁˉÂÌÚ ä‡Á‡ıÒڇ̇ ç. ç‡Á‡ð·‡Â‚ Ôðˉ‡Î ÌÓ‚˚È ËÏÔÛÎ¸Ò Ë‰Â ‚ð‡ÁËÈÒÚ‚‡, Ôð‰ÎÓÊË‚ ÒÔÓÒÓ·  Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍÓÈ ð‡ÎËÁ‡ˆËË. 90’l› y›llar›n bafl›nda Kazakistan Cumhurbaflkan› Nursultan Nazarbayev Avrasyac›l›k fikrinin gerçeklefltirilebilec e¤ine dair yeni bir yol önererek bu fikri tekrar canland›rd›.

56

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ» ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÒÎËflÌË ‚ÒÂ„Ó ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡ ‚ ‰ËÌ˚È „ËÔÂð˝ÚÌÓÒ. ë ÙËÎÓÒÓÙÒÍÓÈ ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ÚðË ÓÒÌÓ‚Ì˚ı ˝ÎÂÏÂÌÚ‡: Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËfl Ó ÇÒÂÎÂÌÌÓÈ Ë ÙÓðÏ˚ Ëı ð‡ÎËÁ‡ˆËË; ˆÂÌÌÓÒÚÌÓ-ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂ̘ÂÒÍË ‚Á„Îfl‰˚ Ë ÙÓðÏ˚ Ëı ð‡ÎËÁ‡ˆËË; ˝ÚÌÓÒӈˇθÌ˚ ‡ÒÔÂÍÚ˚ ÔÓÌËχÌËfl ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÊËÁÌË Ë ÙÓðÏ˚ Ëı ð‡ÎËÁ‡ˆËË. Ç ÔÓÒΉÌË ‰ÂÒflÚ¸ Ú˚Òfl˜ ÎÂÚ ‚ ÛÒÎÓ‚Ëflı „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍÓÈ ËÁÓÎflˆËË ˜ÂÎÓ‚ÂÍ ÒÓÁ‰‡Î ÏÌÓ„Ë ‚ÂÎËÍÓÎÂÔÌ˚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌ˚ ÏÓ‰ÂÎË, Ú‡ÍË ͇Í, ̇ÔðËÏÂð, Á‡Ô‡‰ÌÓ‡ÁˇÚÒÍÓ-Ò‚ÂðÓ‡ÙðË͇ÌÒ͇fl, ‡ðËÈÒÍÓÒ‡ÍÒ͇fl, Ë̉ËÈÒ͇fl, ÍËÚ‡ÈÒ͇fl, ËÛ‰ÂÈÒ͇fl, ËÒ·ÏÒ͇fl, Á‡Ô‡‰ÌÓ‚ðÓÔÂÈÒ͇fl, Ò·‚flÌÒ͇fl, ‡ÙðË͇ÌÒ͇fl, flÔÓÌÒ͇fl, ‡ÏÂðË͇ÌÒ͇fl, ·ÚËÌÓ‡ÏÂðË͇ÌÒ͇fl, ‡‚ÒÚð‡ÎËÈÒ͇fl Ë Ú.Ô. ä‡Ê‰‡fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ÓÚð‡Ê‡ÂÚ ÔÓÌËχÌˠ ÌÓÒËÚÂÎflÏË ÇÒÂÎÂÌÌÓÈ, ‰ÛıÓ‚Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ë ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÊËÁÌË.

ÉÓÎÛ·˚Â, ÊÂÎÚ˚Â Ë Íð‡ÒÌ˚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ñ‡Î¸ÌÂȯ ÓÒÏ˚ÒÎÂÌË ‚˚¯ÂÔÂð˜ËÒÎÂÌÌ˚ı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ÔÓÁ‚ÓÎflÂÚ Ó·˙‰ËÌËÚ¸ Ëı ‚ ÚðË ÚËÔ‡ ̇˷ÓΠðÂÔðÂÁÂÌÚ‡ÚË‚Ì˚ı Ë Ó·Î‡‰‡˛˘Ëı ÏËðÓ‚˚Ï Á̇˜ÂÌËÂÏ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌ˚ı ÒËÒÚÂÏ. í‡Í‡fl ÔÓÔ˚Ú͇ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂ̇ ‚ χÚÂðˇ·ı 1 ÍÓÌ„ðÂÒÒ‡ ÔÓ „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, ÒÓÒÚÓfl‚¯Â„ÓÒfl ‚ ˲Π2001 „. ‚ ëˉÌÂÂ. èðË ˝ÚÓÏ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ö„ËÔÚ‡ Ë ‡ÏÂðË͇ÌÒÍËı Ë̉ÂȈ‚ Ò˜ËÚ‡˛ÚÒfl ËÒ˜ÂÁÌÛ‚¯ËÏË. èÂð‚˚È ÚËÔ – ˝ÚÓ Òð‰ËÌ̇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl, ·ÂðÛ˘‡fl ̇˜‡ÎÓ ‚ Ñ‚Ûð˜¸Â, Ú.Â. ‚ ÔÓÎÓÒ ÒÓÔðËÍÓÒÌÓ‚ÂÌËfl ÄÁËË Ò Ö‚ðÓÔÓÈ Ë ÄÙðËÍÓÈ. é̇ ÒÎÓÊË·Ҹ ̇ ·‡Á ¯ÛÏÂðÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ë ‚ÔÓÒΉÒÚ‚ËË ‰ð‚̇ðËÈÒÍÓÈ, ‰ð‚ÌÂÒÂÏËÚÒÍÓÈ, ‰ð‚ÌÂÚ˛ðÍÒÍÓÈ Ë ‰ð‚ÌÂËÛ‰ÂÈÒÍÓÈ – ÌÓ‚Ó‚‡‚ËÎÓÌÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ë ÓÍÓ̘‡ÚÂθÌÓ ÓÙÓðÏË·Ҹ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ËÛ‰ÂÓ-ËÒ·ÏÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË. ëð‰ËÌ̇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓ-·ÓÊÂÒÚ‚ÂÌÌÛ˛ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌÛ˛

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Tek bir “küresel medeniyet”, “insanl›k medeniyeti”, “insanî de¤erler”, “insanikültürler” gibi kavramlar sosyokültürel bir temele sahip de¤illerdir. “Genel insanî de¤erler” in oluflturulabilmesi için bütün insanl›¤›n bir üst etnik yap›ya kar›flmas› gerekir. Felsefi bak›fl aç›s›yla medeniyet üç ana elemente sahiptir: Evren bilgisi ve bunlar› gerçeklefltirme biçimi, de¤erler-dünya görüflü ve bunlar› gerçeklefltirme biçimi, etnik sosyal aç›dan insan hayat›n› anlama ve bunu gerçeklefltirme biçimi. ‹nsanl›k son on bin y›ld›r co¤rafi izolasyon flartlar›nda Bat›-Asya-Kuzey Afrika, Ari-Saks, Hint, Çin, Amerikan, Latin Amerikan, Avustralya v.b birçok büyük medeniyet kurmufltur. Her biri evren, manevi de¤erler ve insan hayat›na iliflkin tafl›y›c›lar›n›n anlay›fllar›n› yans›tmaktad›r.

Mavi, sar› ve k›rm›z› medeniyetler Yukar›da bahsedilen medeniyetlerin daha iyi de¤erlendirilmesi, bunlar› medeniyet sistemlerinin evrensel de¤erlerine sahip daha belirgin üç ana tipte toplama imkan› vermektedir. Böyle bir birlefltirme 2001 Temmuz’unda Sydney’de düzenlenen I. Küresel Medeniyet konulu kongrede ortaya konmufltur. Burada M›s›r ve Amerikan K›z›lderili medeniyeti “yok olmufl medeniyetler” olarak belirtilmektedir. Birinci tip, orta medeniyettir. Yani Asya, Avrupa ve Afrika’n›n birbirine yak›nlaflt›¤› hatta yer almaktad›r. Bu medeniyet Sümer medeniyeti üzerine kurulmufl olup devam›nda kadim Ari, kadim ‹srail, kadim Türk ve kadim Yahudi, yeni Vavilon medeniyeti ve sonuç olarak Yahudi-‹slâm medeniyeti üzerinde kurulmufltur. Orta medeniyet insan-Tanr› medeniyet sistemini oluflturmaktad›r. En büyük ilkesi, hayatla, inançla, “gök ve insan›n tekli¤i” görüflüyle veya Tanr› ve insan›n tekli¤iyle ilgili görüfl üzerine oturmaktad›r. Kazak medeniyeti de bu tipe uymaktad›r. ‹kinci tip medeniyet ise Sar› Irmak (Huanhe) medeniyetinin bafllang›c›nda yer alan Do¤u medeniyetidir. Bu medeniyet Dao-Konfüçyanizm gelenekleri üzerine kurulmufl olup sonuç olarak ça¤dafl Do¤u Asya kolektif medeniyetleri üzerinde yap›sallaflm›flt›r. Do¤u medeniyeti insanîinsan medeniyet sistemini; iyi niyetli, tabiata ve insan ö¤retisine de¤er veren modeli ifade etmektedir. Bu medeniyetin en büyük ilkesi, tabii do¤an›n ve insan do¤as›n›n insanili¤inin birli¤i üzerine temellenmifltir ve insanl›¤›n birli¤iyle ilgili de¤erli görüflleri canland›rm›flt›r. Üçüncü tip medeniyet ise Akdeniz-Ege


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

ÒËÒÚÂÏÛ. Ö ̇˂˚үˠ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl ÓÒÌÓ‚˚‚‡˛ÚÒfl ̇ ·‡Á ‰ËÌÒÚ‚‡ ‚ÓÁÁðÂÌËÈ Ì‡ ÊËÁ̸ Ë ‚ÂðÓ‚‡ÌËÈ, ‚ÓÁÁðÂÌËÈ Ó «Â‰ËÌÒÚ‚Â ç·‡ Ë ˜ÂÎÓ‚Â͇», ËÎË Â‰ËÌÒÚ‚Â ·ÓÊÂÒÚ‚‡ Ë ˜ÂÎÓ‚Â͇. ä‡Á‡ıÒ͇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ÔðË̇‰ÎÂÊËÚ Í ˝ÚÓÏÛ ÚËÔÛ. ÇÚÓðÓÈ ÚËÔ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË – ‚ÓÒÚӘ̇fl, ·ÂðÛ˘‡fl ̇˜‡ÎÓ ‚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÜÂÎÚÓÈ ðÂÍË (ïÛ‡Ìı˝). é̇ ÒÎÓÊË·Ҹ ‚ ‰‡ÓÒÒÍÓÍÓÌÙۈˇÌÒÍÓÈ Úð‡‰ËˆËË Ë ÓÍÓ̘‡ÚÂθÌÓ ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Î‡Ò¸ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ‚ÓÒÚÓ˜ÌÓ‡ÁˇÚÒÍÓÈ ÍÓÎÎÂÍÚË‚ËÒÚÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË. ÇÓÒÚӘ̇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓ-˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÛ˛ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌÛ˛ ÒËÒÚÂÏÛ, ÏÓ‰Âθ, ÔÓÍÎÓÌfl˛˘Û˛Òfl ‰Ó·ðÓ‰ÂÚÂθÌÓÈ ÔðËðÓ‰Â Ë Û˜ÂÌ˲ Ó ˜ÂÎÓ‚ÂÍÂ. Ö ̇˂˚үˠ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl ÓÒÌÓ‚˚‚‡˛ÚÒfl ̇ ·‡Á ‰ËÌÒÚ‚‡ ÔðËðÓ‰ÌÓÈ ÔðËðÓ‰˚ Ë ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÔðËðÓ‰˚ ˜ÂÎÓ‚Â͇, Ó̇ ‚ÓÔÎÓÚË· ˆÂÌÌÓÒÚÌ˚ ‚ÓÁÁðÂÌËfl ‰ËÌÒÚ‚‡ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡. íðÂÚËÈ ÚËÔ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË – Á‡Ô‡‰Ì‡fl, ·ÂðÛ˘‡fl ̇˜‡ÎÓ ‚ Òð‰ËÁÂÏÌÓÏÓðÒÍÓ-˝„ÂÈÒÍÓÈ ËÒÚÓðËË. é̇ ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Î‡Ò¸ ‚ „ðÂÍÓðËÏÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ë ÓÍÓ̘‡ÚÂθÌÓ Ó·ð· Ò‚Ó ÎËˆÓ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ Á‡Ô‡‰ÌÓ‚ðÓÔÂÈÒÍÓÒ‚ÂðÓ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË. á‡Ô‡‰Ì‡fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl – ˝ÚÓ ˜ÂÎÓ‚ÂÍÓ-‚Â˘Ì‡fl ÏÓ‰Âθ, ÔÓÍÎÓÌfl˛˘‡flÒfl ð‡ÁÛÏÛ Ë Ì‡ÛÍÂ. Ö ̇˂˚үˠ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl ÔÓÒÚðÓÂÌ˚ ̇ ÓÒÌӂ ‰ËÌÒÚ‚‡ ‰ÂÚÂðÏËÌËÁχ Ë ÍÓÌÚð‰ÂÚÂðÏËÌËÁχ,  ‚Á„Îfl‰ ̇ ÇÒÂÎÂÌÌÛ˛ ‚˚ð‡Ê‡ÂÚ Â‰ËÌÒÚ‚Ó ‚ÒÂı ‚¢ÂÈ. èðËϘ‡ÚÂθÌÓ, ˜ÚÓ Î˛‰Ë Ó˜Â̸ ˜‡ÒÚÓ ÏÂÚ‡ÙÓð˘ÂÒÍË Ì‡Á˚‚‡˛Ú Á‡Ô‡‰ÌÛ˛ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆË˛ «„ÓÎÛ·ÓÈ», ‚ÓÒÚÓ˜ÌÛ˛ – «ÊÂÎÚÓÈ», Òð‰ËÌÌÛ˛ – «Íð‡ÒÌÓÈ». ÑÂÈÒÚ‚ËÚÂθÌÓ, ÓÌË Í‡Í ð‡Á Ó·ð‡ÁÛ˛Ú ÚðË ËÁ̇˜‡Î¸Ì˚ı ˆ‚ÂÚ‡ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË. ÉÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ Ë ËÏÔÂðËË, ‚ӯ‰¯Ë ‚ ÌËı, ÓÔð‰ÂÎflÎË ËÒÚÓð˲, ÔÓÎËÚËÍÛ, ÍÛθÚÛðÌÓ ð‡Á‚ËÚË ‚ÒÂ„Ó ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡, Ú‡Í ÛÊ ÒÎÛ˜ËÎÓÒ¸. Ö‚ð‡ÁËÈÒ͇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl ˜‡ÒÚ˘ÌÓ ‚ıÓ‰ËÚ ‚ ÔÂð‚˚È Ë ˜‡ÒÚ˘ÌÓ ‚ ÚðÂÚËÈ ÚËÔ. ÑðÛ„Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌ˚ ÒËÒÚÂÏ˚ – ̇ÔÓ‰Ó·Ë ҇ÏÓÒÚÓflÚÂθÌÓÈ Ë̉ËÈÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, Òð‡‚ÌËÚÂθÌÓ ÔÓÁ‰ÌÓ ÒÙÓðÏËðÓ‚‡‚¯ÂÈÒfl flÔÓÌÒÍÓÈ, ӷ·‰‡˛˘ÂÈ ÌÂflÒÌÓÈ ÒÔˆËÙËÍÓÈ ˛ÊÌÓ‡ÏÂðË͇ÌÒÍÓÈ, ‚Ò ¢ Ôð·˚‚‡˛˘ÂÈ ‚ ÔðÓˆÂÒÒ ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌËfl ‡ÙðË͇ÌÒÍÓÈ, ‰Ë̇Ï˘ÌÓ ð‡Á‚Ë‚‡˛˘ÂÈÒfl ‡‚ÒÚð‡ÎËÈÒÍÓÈ – Ì ÏÓ„ÛÚ ·˚Ú¸ Ò Î„ÍÓÒÚ¸˛ ÓÚÌÂÒÂÌ˚ Í ‚˚¯ÂÛÔÓÏflÌÛÚ˚Ï ÚðÂÏ ‚ÂÎËÍËÏ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËflÏ ÔÓ „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍÓÏÛ Ë ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓÏÛ ÔðËÁ͇̇Ï. çÓ ‚Ò Ê Ëı ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË ÏÓ„ÛÚ ·˚Ú¸ ËÌÚÂðÔðÂÚËðÓ‚‡Ì˚ Ò ÔÓÏÓ˘¸˛ ÍðËÚÂðË‚, ı‡ð‡ÍÚÂðÌ˚ı ‰Îfl ÚðÂı ‚ÂÎËÍËı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. ùÚË ÚðË ‚ÂÎËÍË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ì ‰ÓÎÊÌ˚ ÔÓ‰ÏflÚ¸ ‚Ò ÓÒڇθÌ˚Â, ÔÓÒÍÓθÍÛ Ë Ú ڇÍÊ ËÏÂ˛Ú Ôð‡‚Ó Ì‡ Ò‡ÏÓÒÚÓflÚÂθÌÓ ð‡Á‚ËÚËÂ. ëΉÛÂÚ ÓÚÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ ÌË Ó‰Ì‡ ËÁ ‚˚¯ÂÓÔËÒ‡ÌÌ˚ı ÚðÂı ‚ÂÎËÍËı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌ˚ı ÏÓ‰ÂÎÂÈ Ò‡Ï‡ ÔÓ Ò· Ì ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡Ú¸ ÓÒÌÓ‚Ì˚Ï «ˆ‚ÂÚÓÏ» „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË. àÁ·ð‡ÌË β·ÓÈ ËÁ ÌËı ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â ‚ÒÂÓ·˘ÂÈ ÏÓ‰ÂÎË ÌÂËÁ·ÂÊÌÓ

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

èðÂÁˉÂÌÚ ëòÄ ÑÊÓð‰Ê ÅÛ¯ ‚ ëڇϷÛΠGeorge Bush ‹stanbul’da

tarihinin bafllang›c›na yak›nlaflan Bat› medeniyetidir. Bu medeniyet Yunan-Roma medeniyeti üzerine kurulmufl ve sonuç olarak Bat› Avrupa-Kuzey Amerika medeniyetleri üzerinde bir yüze kavuflmufltur. Bat› medeniyeti, ak›l ve bilime de¤er veren insan-eflya modelidir. En belirgin ilkeleri determinizm ve karfl› determinizmin birli¤i prensibi üzerine kurulmufltur. Evrene bak›fl aç›s›, bütün eflyan›n birli¤i ile ortaya konulmaktad›r. ‹nsanlar s›kl›kla Bat› medeniyetini “mavi”, Do¤u medeniyetini “sar›”, orta medeniyeti “k›rm›z›” olarak nitelerler. Gerçekten de bu üç medeniyet de bafllang›ç olarak insanl›k medeniyetinin üç ayr› rengini ortaya koymaktad›rlar. Bunlara dahil olan devlet ve imparatorluklar kendi insanl›klar›n›n tarihini, politikas›n›, kültürel geliflmesini belirlemektedir ve böyle de olmufltur. Avrasya medeniyeti ise k›smen birinci, k›smen de üçüncü tip medeniyete girmektedir. Hint medeniyeti gibi kendi bafl›na olan, nispeten daha sonra ortaya ç›kan Japonya 57


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

èðÂϸÂð-ÏËÌËÒÚð üÔÓÌËË ÑÁ˛Ì˙ËÚËðÓ äÓˉÁÛÏË Japonya Baflbakan› Junichiro Koizumi

Ç Ì‡¯Ë ‰ÌË Î˛‰Ë flÒÌÓ Û‚Ë‰ÂÎË, ˜ÚÓ Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÔðËÒÛ˘ Ì··„ÓÔðËflÚÌ˚È „ÂÌ «Ó‚¢ÂÒÚ‚ÎÂÌËfl» ˜ÂÎÓ‚Â͇, Òð‰ËÌÌÓÈ – Ì··„ÓÔðËflÚÌ˚È „ÂÌ «Ó·ÓÊÂÒÚ‚ÎÂÌËfl» ˜ÂÎÓ‚Â͇, ‚ÓÒÚÓ˜ÌÓÈ – Ì··„ÓÔðËflÚÌ˚È „ÂÌ «ÓÚ˜ÛʉÂÌËfl». Günümüzde insanlar flunu çok iyi görmüfllerdir ki, Bat› kültürü insan›n “eflyalaflt›r›lmas›”, orta medeniyet insan›n “tanr›laflt›r›lmas›”, Do¤u medeniyeti ise insan›n “yabanc›laflt›r›lmas›” gibi hofl olmayan genlere sahiptirler. 58

Ôð˂‰ÂÚ Í ÍÛθÚÛðÌÓÏÛ ËÏÔÂðˇÎËÁÏÛ Ë ÔÓðÓ‰ËÚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÓÌÌ˚ ·Â‰ÒÚ‚Ëfl. Ç Ì‡¯Ë ‰ÌË Î˛‰Ë flÒÌÓ Û‚Ë‰ÂÎË, ˜ÚÓ Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÔðËÒÛ˘ Ì··„ÓÔðËflÚÌ˚È „ÂÌ «Ó‚¢ÂÒÚ‚ÎÂÌËfl» ˜ÂÎÓ‚Â͇, Òð‰ËÌÌÓÈ – Ì··„ÓÔðËflÚÌ˚È „ÂÌ «Ó·ÓÊÂÒÚ‚ÎÂÌËfl» ˜ÂÎÓ‚Â͇, ‚ÓÒÚÓ˜ÌÓÈ – Ì··„ÓÔðËflÚÌ˚È „ÂÌ «ÓÚ˜ÛʉÂÌËfl». ÖÒÎË ÔÓð‡ÁÏ˚ÒÎËÚ¸, ÚÓ Ôð˘Ë̇ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ Ì‚ÓÁÏÓÊÌÓ ‚Á‡ËÏÓÔðÓÌËÍÌÓ‚ÂÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ Ë ÌÂËÁ·ÂÊÌ˚ ÍÓÌÙÎËÍÚ˚ ÏÂÊ‰Û ÌËÏË, ÍðÓÂÚÒfl ‚ÌÛÚðË Í‡Ê‰ÓÈ ËÁ ÌËı, ‚ ÒÔˆËÙ˘ÌÓÒÚË, ‡‚ÚÓÌÓÏÌÓÒÚË, Ò ‚˚ÚÂ͇˛˘ËÏË ÓÚÒ˛‰‡ Ó‰ÌÓÒÚÓðÓÌÌÓÒÚ¸˛ Ë ÌÂÚÂðÔËÏÓÒÚ¸˛. чÊ ‚ÌÛÚðË Ó‰ÌÓ„Ó ÚËÔ‡ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË – ËÛ‰ÂÓËÒ·ÏÒÍÓ„Ó – ÔðÓËÒıÓ‰flÚ ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl. èÓ˝ÚÓÏÛ „ÎÓ·‡Î¸Ì‡fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl, ·ÂðÛ˘‡fl ̇˜‡ÎÓ ‚ ‚˚¯ÂÛÔÓÏflÌÛÚ˚ı ÚðÂı ÚËÔ‡ı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ Ë ‚ ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ÌÂÁ‡‚ËÒËχfl ÓÚ ÌËı Ë Ôð‚ÓÒıÓ‰fl˘‡fl Í‡Ê‰Û˛, ÌÂÊËÁÌÂÌ̇. ç‡ÔðËÏÂð, ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì, ·Û‰Û˜Ë Ó‰ÌËÏ ËÁ ÍðÛÔÌ˚ı ‚ð‡ÁËÈÒÍËı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚, Ë‰Û˘ËÏ ÔÓ ÔÛÚË ÛÍðÂÔÎÂÌËfl ÒÛ‚ÂðÂÌËÚÂÚ‡, ‚ÒÂÒÚÓðÓÌÌ Á‡ËÌÚÂðÂÒÓ‚‡Ì ‚ ÓÚÍð˚ÚÓÏ Ë ‰Ó·ðÓÊ·ÚÂθÌÓÏ ‰Ë‡Îӄ ̇ Ô‡ðËÚÂÚÌÓÈ ÓÒÌÓ‚Â. ÑÎfl ä‡Á‡ıÒڇ̇ Ò„ӉÌfl ‡ÍÚۇθÌ˚Ï fl‚ÎflÂÚÒfl ð‡Á‚ËÚË ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Í‡Á‡ıÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍÓ„Ó ÔÓÚÂ̈ˇ·, ð‡Ò¯ËðÂÌË ÒÙÂð˚ ÔðËÏÂÌÂÌËfl ̇ˆËÓ̇θÌÓ„Ó flÁ˚͇ Ë ÍÛθÚÛð˚, ̇ˆËÓ̇θÌ˚ı ËÌÒÚËÚÛÚÓ‚, Ó·ðÂÚÂÌË ÛÚð‡˜ÂÌÌ˚ı Ë ‰ÂÙÓðÏËðÓ‚‡ÌÌ˚ı ̇ˆËÓ̇θÌ˚ı ÍÛθÚÛðÌ˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. Ä ˝ÚÓ Úð·ÛÂÚ Ì ӉÌÓ„Ó ‰ÂÒflÚËÎÂÚËfl, ˝ÚÓ ÔðÓˆÂÒÒ ‰ÎËÚÂθÌ˚È. Ç Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÛ˛ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆË˛ ‚ıÓ‰flÚ: ÒÚÂÔ̇fl, Ò·‚flÌÒ͇fl Ë ‰ð‚ÌÂÚ˛ðÍÒ͇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË, ‚ÓÂÌÌÓ-‰ÂÏÓÍð‡Ú˘ÂÒ͇fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl, „ÓðÓ‰Ò͇fl ÍÛθÚÛð‡. àÁ Ì˚Ì ÊË‚Û˘Ëı ̇ Ö‚ð‡ÁËÈÒÍÓÏ ÍÓÌÚËÌÂÌÚ ̇ðÓ‰Ó‚ Í Â‚ð‡ÁËÈÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË ÏÓ„ÛÚ ·˚Ú¸ ÓÚÌÂÒÂÌ˚: Ú˛ðÍË, ðÛÒÒÍËÂ, ÛÍð‡Ë̈˚, ͇Á‡ıË, ðÛÏ˚Ì˚, ÏÓΉ‡‚‡ÌÂ, ÛÁ·ÂÍË, ·‡¯ÍËð˚, ÌÓ„‡Èˆ˚, ͇ð‡Í‡ÎÔ‡ÍË, ÚÛðÍÏÂÌ˚, Í˚ð„˚Á˚, Ú‡Ú‡ð˚, ͇ð‡ËÏ˚ Ë Íð˚ÏÒÍË ڇڇð˚.

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ve henüz özellikleri yeteri kadar belli olmayan Güney Amerika, hâlâ geliflmekte olan Afrika, dinamik bir flekilde geliflen Avustralya medeniyeti gibi medeniyetler ise co¤rafi ve tarihî niteliklerine göre yukar›da bahsedilen üç medeniyet aras›nda kolayl›kla gösterilemezler. Bu üç büyük medeniyet di¤erlerini alt›na almamal›, zira bunlar da kendi bafllar›na geliflme hakk›na sahiptirler. Buradan hareketle, yukar›da bahsedilen üç medeniyet modelinden hiçbiri tek bafl›na küresel medeniyetin “rengi” olamaz. Genelleyici nitelikte olabilecek düflüncesiyle herhangi birisinin tercihi kaç›n›lmaz bir flekilde kültürel emperyalizmi ve medeniyet yoksullu¤unu beraberinde getirecektir. Günümüzde insanlar flunu çok iyi görmüfllerdir ki, Bat› kültürü insan›n “eflyalaflt›r›lmas›”, orta medeniyet insan›n “tanr›laflt›r›lmas›”, Do¤u medeniyeti ise insan›n “yabanc›laflt›r›lmas›” gibi hofl olmayan genlere sahiptirler. E¤er medeniyetlerin birbiriyle etkileflimlerinin imkans›zl›¤› ve aralar›nda ç›kacak bir çat›flman›n kaç›n›lmazl›¤›n›n sebebini düflünecek olursak, her birinin içinde kendine hasl›¤›, buradan hareketle de tek yönlülü¤ü ve hoflgörüsüzlü¤ü ortaya ç›kacakt›r. Hatta Yahudi-‹slâm medeniyeti gibi tek bir medeniyetin içinde bile çat›flma ç›kacakt›r. Bu nedenle yukar›da bahsedilen üç medeniyet tipine giren, ayn› zamanda bu her üç medeniyetten de ba¤›ms›z ve onlardan daha üstün bir küresel medeniyetin yaflama flans› yoktur. Mesela Avrasya co¤rafyas›n›n büyük devletlerinden biri olan ve ba¤›ms›zl›¤›n› gittikçe kuvvetlendiren Kazakistan, gönüllü bir flekilde tam eflitlik temelinde diyalo¤un her türlüsüyle ilgilenmekte. Kazakistan için kendi Kazak kültürünün, ekonomik potansiyelinin, millî dil, kültür ve millî enstitü alanlar›n›n geniflletilmesi, kaybolan ve bozulmufl kültürel millî de¤erlerin yeniden kazan›lmas› bugün güncel bir konu. Fakat bu sadece on y›ll›k bir süreci de¤il, uzun bir medeniyet devrini kapsayacakt›r. Avrasya medeniyetine Step, Slav, kadim Türk medeniyetleri, askeri-demokratik medeniyet ve flehir kültürü girmektedir. Bugün Avrasya co¤rafyas›nda yaflayan Avrasya medeniyeti içindeki halklar olarak Türkleri, Ruslar›, Ukraynal›lar›, Kazaklar›, Romanyal›lar›, Moldoval›lar›, Özbekleri, Baflkurtlar›, Nogaylar›, Karakalpaklar›, Türkmenleri, K›rg›zlar›, Tatarlar›, Karaimleri ve K›r›m Tatarlar›n› gösterebiliriz.



ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Hatay ï‡Ú‡È: Birlikte yaflama tecrübesi

ÓÔ˚Ú ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓ„Ó ÔðÓÊË‚‡ÌËfl

Abdullah Özyurt

Ä·‰Ûηı éÁ˙˛ðÚ

Gazeteci (Türkiye).

ÜÛð̇ÎËÒÚ (íÛðˆËfl).

H

‡Ú‡È, ËÎË ÄÌڇ͸fl, Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ Ó‰ËÌ ËÁ Ò‡Ï˚ı ‰ð‚ÌËı ̇ÒÂÎÂÌÌ˚ı ÔÛÌÍÚÓ‚ íÛðˆËË, „‰Â ÓÒÚ‡‚ËÎË ÒΉ 13 ËÁ 23 ÏËðÓ‚˚ı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. ï‡Ú‡È fl‚ÎflÂÚÒfl Ò‚fl˘ÂÌÌ˚Ï „ÓðÓ‰ÓÏ Í‡Í ‰Îfl ÏÛÒÛθχÌ, Ú‡Í Ë ‰Îfl ıðËÒÚË‡Ì Ë Ëۉ‚. é‰ÌËÏ ËÁ ‰‚Ûı „ÓðÓ‰Ó‚, ÛÔÓÏË̇˛˘ËıÒfl ‚ äÓð‡ÌÂ, ÅË·ÎËË Ë íÓðÂ, ̇ðfl‰Û Ò àÂðÛÒ‡ÎËÏÓÏ, fl‚ÎflÂÚÒfl ÄÌÚËÓıËfl (ÄÌڇ͸fl). ç‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ÏÌÓ„Ëı ÎÂÚ ÏÂÊ‰Û àÁð‡ËÎÂÏ Ë è‡ÎÂÒÚËÌÓÈ ÔðÓ‰ÓÎʇ˛ÚÒfl ð‡Á‰Óð˚, ÔÓ˝ÚÓÏÛ àÂðÛÒ‡ÎËÏ, Í ‚ÒÂÓ·˘ÂÏÛ ÒÓʇÎÂÌ˲, ‡ÒÒÓˆËËðÛÂÚÒfl Ò ÚÂððÓðÓÏ, ÍðÓ‚ÓÔðÓÎËÚËÂÏ Ë ÓðÛÊËÂÏ. Ç ÓÚ΢ˠÓÚ ˝ÚÓ„Ó, ÏÂÊ‰Û ÊËÚÂÎflÏË ÄÌÚ‡Í¸Ë ÌËÍÓ„‰‡ Ì ·˚ÎÓ ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËÈ, ıÓÚfl ÓÌË Ë ËÒÔӂ‰ӂ‡ÎË ð‡ÁÌÛ˛ ‚ÂðÛ. ïðËÒÚˇÌÂ, ËÛ‰ÂË Ë ÏÛÒÛθχÌ ÊËÎË ‚ÏÂÒÚ ‚

atay, Türkiye’nin en eski yerleflim yerlerinden biri. Dünyadaki 23 medeniyetten 13’üne ev sahipli¤i yapm›fl. Hem Müslümanlar, hem H›ristiyanlar ve hem de Museviler taraf›ndan kutsal flehir olarak biliniyor. Kur’an-› Kerim’de, ‹ncil’de ve Tevrat’ta Kudüs’le birlikte ismi geçen iki flehirden biri Antakya. Kudüs’te y›llard›r iç çat›flmalar eksik olmuyor ve bu flehir art›k terör, kan ve barutla birlikte an›l›yor. Oysa Antakya’da yaflayan insanlar hangi dine mensup olursa olsun, tarihin hiçbir döneminde çat›flmam›fllar. H›ristiyanlar, Museviler ve Müslümanlar birbirlerinin inanc›ndan rahats›z olmam›fl; tarih boyu hep birlikte sevgi, sayg› ve hoflgörü içinde yaflam›fllar. Çok say›da milletten insanlar›n yaflad›¤› Antakya bu üç dinin yan›nda bu dinlere ait birçok mezhebi de içinde bar›nd›r›yor. 60

ï


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

Tarihi Kentler Birli¤i, 2002 y›l›nda Anadolu’daki ilk buluflmas›n› kültürel miras aç›s›ndan önemli bir kent olan Antakya’da gerçeklefltirerek, kentin bu konudaki önemini vurgulam›fl oldu. Antakya bugünkü mütevaz› yaflant›s› içinde, 23 as›rl›k uzun ve soylu bir geçmifle sahip, zengin bir miras ile yaflayan, bir zamanlar do¤unun kraliçesi olmufl, görmüfl-geçirmifl bir kent. Antakya; Helenistik dönemin, Do¤u Roma ‹mparatorlu¤u’nun, H›ristiyanl›¤›n, Mezopotamya’n›n önemli bir merkezi; günümüzde ‹slamiyet, H›ristiyanl›k ve Yahudili¤in kesiflme noktas›, flimdi ise Do¤u’nun Kraliçesi.

Çok renkli Antakya Büyük ‹skender’in generallerinden Suriye Kral› Selevkos I Nikator’un kurdu¤u ve “Antioch” ismini verdi¤i, Do¤u Roma ‹mparatorlu¤u’nun üçüncü büyük kenti. Araflt›rmac›lar, eldeki bilgilere göre yörenin iskan tarihinin M.Ö. yüz binli y›llara rastlayan Orta Paleolitik döneme kadar uzand›¤›n› ifade ediyor. Bunun 2,5 milyon y›l öncesine kadar uzanabilece¤ini bildiriliyorlar. 1954-1966 y›llar› aras›nda Alt›nözü, fienköy, Antakya ve Çevlik’te yap›lan araflt›rmalarda elde edilen ve M.Ö. 10000-40000 y›llar› aras›nda tarihlenen bulgular Orta Paleolitik dönem özellikleri tafl›yor. Yine Yaylada¤›-K›fllak civar›nda ve Çevlik-Kanal ma¤aras›nda, M.Ö. 4000011000 y›llar› aras›nda tarihlenen Üst Ppaleolitik döneme ait araçlar ve insan kal›nt›lar›nda Homo Sapiens Çevlikensis’ten kalma kemikler bulunmufltur. Bu ma¤aralarda insan yaflay›fl›n›n Milattan sonraki y›llara kadar sürdü¤ü tahmin ediliyor. Selevkos Antigonia’y› y›kt›r›p, daha güneyde, da¤ ete¤inde (yani Antakya’n›n bugünkü yerinde) yeni bir flehir yap›lmas›n› emretti. fiehrin temeli M.Ö. 22 May›s 300 tarihinde at›ld› ve inflas› tamamlan›nca devlet merkezi buraya nakledildi. Selevkos flehre babas›n›n (ya da o¤lunun) ad›na izafeten “Antiokheia” ad›n› verdi (Bu isim zamanla “Antakya” fleklini alm›flt›r.) M.S. 1. yüzy›l›n ilk yar›s›nda ortaya ç›kan H›ristiyanl›k, Kudüs d›fl›nda, 30’lu y›llar›n ortalar›nda ilk defa Antakya’da yay›ld›, Hz. ‹sa’ya inananlara ilk defa burada “H›ristiyan” ad› verildi ve H›ristiyanl›¤›n ilk kilisesi Antakya’da kuruldu. Antakya’da Kurtulufl Caddesi, bugün bir köflesinde H›ristiyanl›¤›n ilk y›llar›ndan kalan bir kilise olan Habib-i Neccar Camii, Katolik Kilisesi olarak onar›lan eski Antakya evi ve Yahudi Sinagogunu bar›nd›r›r. Günün baz› saatlerinde bu sesler birbirine kar›flarak yank›lan›r. Bugünkü Kurtulufl Caddesinin yedi metre alt›nda olan Roma ‹mparatorluk Caddesi, di¤er ad›yla Kolonadl› Cadde, Princeton Üniversitesi’nin 1931-32’deki sondaj kaz›lar›nda tespit edildi.

Evrensel De¤erleri Koruma Komisyonu üyeleri (sa¤dan sola) Hatay Müftüsü Mustafa Varl›, Musevi Cemaati Baflkan› fiaul Cemudio¤lu, Ortodoks Kilisesi papaz› Sami Sebagil óÎÂÌ˚ äÓÏËÒÒËË ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ‚ÒÂÎÂÌÒÍËı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ (ÒÔð‡‚‡ ̇΂Ó): ÏÛÙÚËÈ ï‡Ú‡fl åÛÒÚ‡Ù‡ LJðÎ˚, „·‚‡ ËÛ‰ÂÈÒÍÓÈ Ó·˘ËÌ˚ ò‡ÛÎ ÑÊÂÏÛ‰ËÓ„ÎÛ, Ò‚fl˘ÂÌÌËÍ Ôð‡‚ÓÒ·‚ÌÓÈ ˆÂðÍ‚Ë ë‡ÏË ë·‡„Ëθ

Evrensel De¤erleri Koruma Komisyonu Antakyal›lar yaflad›klar› bu güzel ortam› korumak ve gelecek nesillere aktarmak için toplumun her kesiminden birer kiflinin bulundu¤u “Evrensel De¤erleri Koruma Komisyonu” kurmufl. fiu anda komisyonun baflkanl›¤›n› yapan Hatay Müftüsü Mustafa Varl› Antakya’da birçok ›rk ve 3 semavi din ve bu dinlere ba¤l› çok say›da mezhep ve görüflün olmas›na ra¤men insanlar›n karfl›l›kl› sayg›, sevgi ve hoflgörü içinde yaflad›klar›n›, bunu da bir kültür haline dönüfltürdüklerini söylüyor. “Günümüzde gençler yaflad›klar› bu ortam›n de¤erini bilmiyor ve bu güzelli¤i ikinci palana at›yor” diyen Müftü Varl› komisyonu kurmaktaki amaçlar›n› “Yeni yetiflen gençlere dünyan›n hiçbir yerinde olmayan bu de¤erleri anlatarak bunu yaflamalar›n› ve korumalar›n›, sevgiyi, sayg›y›, hoflgörü ve diyalogu flu anda birinci öncelik olarak gördükleri ekonominin önüne koymalar›n› sa¤lamak” olarak aç›kl›yor. Varl›, “Dünyadaki tüm kavgalar ve savafllar görüfl ayr›l›klar›ndan kaynaklan›yor. Bu görüfl ayr›l›klar› burada da var ama Antakyal›lar bu ayr›l›klar› hiçbir zaman kavga nedeni olarak görmemifl aksine çok büyük bir zenginlik olarak alg›lam›flt›r.” diyor.

äÓÏËÒÒËfl ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ‚ÒÂÎÂÌÒÍËı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ ë ˆÂθ˛ ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ÔðÂÍð‡ÒÌÓÈ ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Òð‰˚ ÄÌÚ‡Í¸Ë Ë Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË ÔÂð‰‡˜Ë ˝ÚÓ„Ó Ì‡ÒΉËfl ÔÓÒÎÂ‰Û˛˘ËÏ ÔÓÍÓÎÂÌËflÏ „ÓðÓʇÌ ÒÓÁ‰‡ÎË äÓÏËÒÒ˲ ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ‚ÒÂÎÂÌÒÍËı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ, ˜ÎÂ̇ÏË ÍÓÚÓðÓÈ fl‚Îfl˛ÚÒfl Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ‚ÒÂı Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı „ðÛÔÔ. åÛÙÚËÈ ÄÌÚ‡Í¸Ë åÛÒÚ‡Ù‡ LJðÎ˚, ‚ ̇ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl ËÒÔÓÎÌfl˛˘ËÈ Ó·flÁ‡ÌÌÓÒÚË Ôð‰Ò‰‡ÚÂÎfl ‚˚¯Â̇Á‚‡ÌÌÓÈ ÍÓÏËÒÒËË, ÔÓ‰˜ÂðÍË‚‡ÂÚ, ˜ÚÓ ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ ˝ÚÌÓÒ˚, ‡ Ú‡ÍÊ Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ÚðÂı ÏËðÓ‚˚ı ðÂÎË„ËÈ, ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎË ‰ðÛ„Ëı ÍÓÌÙÂÒÒËÈ Ë Î˛‰Ë Ò‡Ï˚ı ð‡ÁÌ˚ı Û·ÂʉÂÌËÈ Ôð‚ð‡ÚËÎË ˝ÚÓ ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁË ‚ ÓÒÓ·Û˛ ÍÛθÚÛðÛ, ‚ÌÛÚðË ÍÓÚÓðÓÈ Î˛‰Ë ÊË‚ÛÚ ‚ ÏËðÂ, Òӄ·ÒËË Ë ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËË. «åÓÎÓ‰Âʸ Ì ˆÂÌËÚ ÓÍðÛʇ˛˘Â ·Ó„‡ÚÒÚ‚Ó Ë Ì Á‡Ï˜‡ÂÚ ˝ÚÓÈ Íð‡ÒÓÚ˚,– „Ó‚ÓðËÚ ÏÛÙÚËÈ, – ÔÓ˝ÚÓÏÛ Ó‰Ì‡ ËÁ ˆÂÎÂÈ ÒÓÁ‰‡ÌÌÓÈ Ì‡ÏË ÍÓÏËÒÒËË – ÒÓıð‡ÌËÚ¸ Ë ÔðËÛÏÌÓÊËÚ¸ ̇ÒΉËÂ, ÍÓÚÓðÓ Ì ÒÓıð‡ÌËÎÓÒ¸ ÌË ‚ Ó‰ÌÓÏ ‰ðÛ„ÓÏ Û„ÓÎÍ ̇¯ÂÈ Ô·ÌÂÚ˚, Ó·ÂÒÔ˜ËÚ¸ ÓÒÓÁ̇ÌË Á̇˜ÂÌËfl ‰Ë‡ÎÓ„‡, ‚Á‡ËÏÌÓÈ ÚÂðÔËÏÓÒÚË, Û‚‡ÊÂÌËfl Ë ÔðËÓðËÚÂÚ‡ ˝ÚËı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ Ì‡‰ ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËÏ ·Î‡„ÓÔÓÎÛ˜ËÂÏ». LJðÎ˚ ‰Ó·‡‚ËÎ, ˜ÚÓ ‚ÓÈÌ˚ Ë ÍÓÌÙÎËÍÚ˚ fl‚Îfl˛ÚÒfl ÒΉÒÚ‚ËÂÏ ð‡Á΢ËÈ ‚ ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌËË, Ë ıÓÚfl Á‰ÂÒ¸ β‰Ë Ú‡ÍÊ ÔðˉÂðÊË‚‡˛ÚÒfl ð‡ÁÌ˚ı ‚Á„Îfl‰Ó‚, ˝ÚÓ Ì ÔðË‚Ó‰ËÚ Í ÒÒÓð‡Ï, ð‡ÁÌӄ·ÒËflÏ, ‡ ̇ӷÓðÓÚ – fl‚ÎflÂÚÒfl „Óð‰ÓÒÚ¸˛ Ë ·Ó„‡ÚÒÚ‚ÓÏ ÄÌڇ͸Ë.


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

Hatay dünyaya örnek olsun

Hatay Valisi Abdulkadir Sar›, Hatay’› anlat›rken “Dünyada benzeri olmayan hoflgörü, bar›fl ve sevgi kenti olan Hatay’da valilik yapt›¤›m için kendimi di¤er meslektafllar›ma oranla daha flansl› görüyorum” diye bafll›yor sözlerine. Sevgi sayg› ve bar›fl›n Antakyal›lar›n yaflam tarz› haline geldi¤ini, dünyadaki 23 medeniyetten 13’üne ev sahipli¤i yapan Hatay’a tarihin verdi¤i en büyük eserin insanlar› farkl› olsalar da bar›fl içinde birlikte yaflayabilme kültürü oldu¤unu söylüyor Vali Sar›. Hatay’daki mevcut ortam› korumak ve gelece¤i yans›tmak için “Evrensel De¤erleri Koruma Komisyonu” kurduklar›n› hat›rlatan Sar› flunlar› söylüyor “Türkiye’de 1970’lerde dini inanç farkl›l›klar› yüzünden bir çok çat›flmalar yafland›. Tekrar o çat›flma günlerine dönmek istemiyorsak Hatay’daki sevgi, bar›fl ve hoflgörü ortam› örnek al›nmal›. Dünyan›n içinde bulundu¤u savafllardan ve çat›flmalardan ar›nmas› için Antakya’daki bar›fla hoflgörüye ihtiyac› var. Bizim en büyük eksikli¤imiz de burada ortaya ç›k›yor. Hatay’› yeteri kadar tan›tam›yoruz dünyaya.”

ï‡Ú‡È ‰ÓÎÊÂÌ ÒÚ‡Ú¸ ÔðËÏÂðÓÏ ‰Îfl ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡ É·‚‡ ‡‰ÏËÌËÒÚð‡ˆËË ï‡Ú‡fl Ä·‰Ûθ͇‰Ëð ë‡ð˚, ̇˜Ë̇fl Ò‚ÓÈ ð‡ÒÒ͇Á Ó „ÓðÓ‰Â, „Ó‚ÓðËÚ, ˜ÚÓ «‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ·˚Ú¸ ðÛÍÓ‚Ó‰ËÚÂÎÂÏ „ÓðÓ‰‡, ÍÓÚÓð˚È ÔðÓÒÚÓ ‰˚¯ËÚ Î˛·Ó‚¸˛, ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËÂÏ Ë ‚Á‡ËÏÓÛ‚‡ÊÂÌËÂÏ, ‰‡ÂÚ ÏÌ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ Ò˜ËÚ‡Ú¸, ˜ÚÓ, ÔÓ Òð‡‚ÌÂÌ˲ Ò ÏÓËÏË ÍÓÎ΄‡ÏË, ð‡·ÓÚ‡˛˘ËÏË ‚ ‰ðÛ„Ëı „ÓðÓ‰‡ı, ÏÌ ÔÓ‚ÂÁÎÓ ·Óθ¯Â». Ä·‰Ûθ͇‰Ëð ë‡ð˚ „Ó‚ÓðËÚ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ‚Á‡ËÏÌÓ ۂ‡ÊÂÌËÂ Ë ÏËðÓβ·Ë ÒÚ‡ÎË ÒÚËÎÂÏ ÊËÁÌË „ÓðÓʇÌ. ë‡ÏÓ ‰ÓðÓ„Ó ̇ÒΉËÂ, ÓÒÚ‡‚ÎÂÌÌÓ ËÒÚÓðËÂÈ „ÓðÓ‰Û, ÍÓÚÓð˚È ‚ÏÂÒÚËÎ ‚ Ò‚ÓË „ð‡Ìˈ˚ 13 ËÁ 23 ÏËðÓ‚˚ı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ, – ˝ÚÓ ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ÛÒÔ¯ÌÓ Ôð‡ÍÚËÍÛÂχfl ÍÛθÚÛð‡ ÏËðÌÓ„Ó ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓ„Ó ÔðÓÊË‚‡ÌËfl, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ ð‡Á΢Ëfl. ç‡ÔÓÏË̇fl Ó äÓÏËÒÒËË ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ‚ÒÂÎÂÌÒÍËı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ, ÒÓÁ‰‡ÌÌÓÈ ‚ ï‡Ú‡Â, ë‡ð˚ „Ó‚ÓðËÚ: «Ç 70- „„. íÛðˆËfl ÔÂðÂÊË· ÏÌÓ„Ó ÏÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚ı ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚. ÖÒÎË Ï˚ Ì ıÓÚËÏ ‚ÓÁ‚ð‡˘ÂÌËfl ÚÂı ‰ÌÂÈ, ï‡Ú‡È ‰ÓÎÊÂÌ ÒÚ‡Ú¸ ‰Îfl Ì‡Ò ÔðËÏÂðÓÏ Î˛·‚Ë, ÏËð‡ Ë ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË. óÚÓ·˚ ÓÒ‚Ó·Ó‰ËÚ¸Òfl ÓÚ ‚ÓÈÌ Ë ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚, ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ÌÛʉ‡ÂÚÒfl ‚ ÍÛθÚÛð ÏËð‡ Ë ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË, ÍÓÚÓð˚ÏË Ó·Î‡‰‡ÂÚ ÄÌڇ͸fl. 燯 ÛÔÛ˘ÂÌË ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ Ï˚ ̉ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÏ ï‡Ú‡È ‚ÒÂÏÛ ÏËðÛ».

Buras› Roma dönemi de dahil olmak üzere bir ticaret merkezi olmufltur. Hatta M.Ö. 30’lu y›llarda dönemin en büyük üç flehrinden birisidir. O zaman sadece Antakya’n›n 500 bin nüfusu var. Dünyada ilk olimpiyatlar burada yap›lm›flt›r. Dünyada ilk sokak ayd›nlatmas› Hatay’da yap›lm›flt›r. Buras› hep mozaik yap› olarak düflünülür. Hatay çok önemli bir ticaret ve kültür merkezidir. Genç Türkiye Cumhuriyeti’ne en son kat›lan toprakt›r. Uzun y›llar siyasi bir sorun olarak duran ve 1939 y›l›ndan sonra Türkiye s›n›rlar›na dahil olan Hatay, co¤rafi konumunun yan› s›ra, farkl› etnik ve dini ahalisi sebebiyle ilgi çekmektedir. Müslüman, Yahudi, Katolik, Süryani, Ermeni, Ortodoks her dinden bir mabet ve o dinin temsilcileri bir hoflgörü laboratuar› olan bu kenti renklendiriyorlar. Bu kadar milletin buraya toplanma nedeni Ortado¤u’nun yafl sebze, meyve ve hububat ihtiyac›n›n yüzde 80’inin buradan karfl›lanmas›ndand›r. 62

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

‡ÚÏÓÒÙÂð ÚÂðÔËÏÓÒÚË, ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl Ë ‚Á‡ËÏÓÛ‚‡ÊÂÌËfl. Ç ÄÌڇ͸ ÔðÓÊË‚‡˛Ú β‰Ë Ò‡Ï˚ı ð‡ÁÌ˚ı ̇ˆËÓ̇θÌÓÒÚÂÈ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ‚ ˝ÚÓÏ ð„ËÓÌ ÔÓÎÛ˜ËÎË ð‡Á‚ËÚË Ì ÚÓθÍÓ ÚðË ÏËðÓ‚˚ ðÂÎË„ËË, Ó ÍÓÚÓð˚ı „Ó‚ÓðËÎÓÒ¸ ‚˚¯Â, ÌÓ Ë ð‡Á΢Ì˚ ̇Ôð‡‚ÎÂÌËfl ˝ÚËı ðÂÎË„ËÈ. Ç 2002 „. ‚ ÄÌڇ͸ ÒÓÒÚÓfl·Ҹ ÔÂð‚‡fl ‚ÒÚ𘇠ÄÒÒӈˇˆËË ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı „ÓðÓ‰Ó‚. èðӂ‰ÂÌË ‚ÒÚðÂ˜Ë ËÏÂÌÌÓ Á‰ÂÒ¸ ҂ˉÂÚÂθÒÚ‚ÛÂÚ Ó· ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓÏ Ë ÍÛθÚÛðÌÓÏ Á̇˜ÂÌËË ˝ÚÓ„Ó „ÓðÓ‰‡. Ç Ì‡ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl ÄÌڇ͸fl – ÒÍðÓÏÌ˚È, Ì·Óθ¯ÓÈ „ÓðÓ‰, Ëϲ˘ËÈ, Ӊ̇ÍÓ, 23-‚ÂÍÓ‚Ó ÔðÓ¯ÎÓÂ. Ç Ò‚Ó ‚ðÂÏfl ÄÌڇ͸fl Ò˜Ëڇ·Ҹ ˆ‡ðˈÂÈ ÇÓÒÚÓ͇. ùÚÓÚ „ÓðÓ‰, ӷ·‰‡˛˘ËÈ ·Ó„‡Ú˚Ï ÍÛθÚÛðÌ˚Ï Ì‡ÒΉËÂÏ, ÏÌÓ„Ó Ôӂˉ‡Î ̇ Ò‚ÓÂÏ ‚ÂÍÛ. é‰ËÌ ËÁ ‚‡ÊÌ˚ı ˆÂÌÚðÓ‚ ˝ÎÎËÌËÁχ, ÇÓÒÚÓ˜ÌÓÈ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË, Ó‰ËÌ ËÁ ÍðÛÔÌÂȯËı „ÓðÓ‰Ó‚ åÂÒÓÔÓÚ‡ÏËË, ÔÂðÂÍðÂÒÚÓÍ ËÛ‰‡ËÁχ, ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡ Ë ËÒ·χ, ÄÌڇ͸fl – Ë ÒÂȘ‡Ò ˆ‡ðˈ‡ ÇÓÒÚÓ͇...

åÌÓ„Óˆ‚ÂÚ̇fl ÄÌڇ͸fl ÉÓðÓ‰ ·˚Î ÓÒÌÓ‚‡Ì Ó‰ÌËÏ ËÁ ÔÓÎÍÓ‚Ó‰ˆÂ‚ ÄÎÂÍ҇̉ð‡ å‡Í‰ÓÌÒÍÓ„Ó, ÒËðËÈÒÍËÏ ˆ‡ðÂÏ ëÂ΂ÍÓÏ I çË͇ÚÓðÓÏ, ̇Á‚‡‚¯ËÏ Â„Ó «ÄÌÚËÓıËfl». àÒÒΉӂ‡ÚÂÎË ÛÚ‚Âðʉ‡˛Ú, ˜ÚÓ ÔÂð‚˚ ÔÓÒÂÎÂÌËfl ‚ ˝ÚÓÏ ð„ËÓÌ ÓÚÌÓÒflÚÒfl Í Òð‰ÌÂÏÛ Ô‡ÎÂÓÎËÚÛ, ÍÓÚÓð˚È ÓÚÒÚÓËÚ Ì‡ 2,5 ÏËÎÎËÓ̇ ÎÂÚ ÓÚ Ì‡¯Â„Ó ‚ðÂÏÂÌË. ç‡ıÓ‰ÍË, ӷ̇ðÛÊÂÌÌ˚ ÔðË ð‡ÒÍÓÔ͇ı 1954-1966 „„. ‚ ÄÎÚ˚ÌÓÁ˛, òÂÌÍÓÂ, ÄÌÚ‡Í¸Â Ë ó‚ÎËÍÂ, ÓÚÌÓÒflÚÒfl Í ÔÂðËÓ‰Û 40-11 Ú˚Ò. ‰Ó Ì.˝. Ë ËÏÂ˛Ú flðÍÓ ‚˚ð‡ÊÂÌÌ˚ ˜ÂðÚ˚ Ô‡ÎÂÓÎËÚ‡. Ç Ô¢Âð‡ı ÌÂÔÓ‰‡ÎÂÍÛ ÓÚ â‡È·‰‡„˚-ä˚¯Î‡Í Ë ó‚ÎËÍ-ä‡Ì‡Î ·˚ÎË Ó·Ì‡ðÛÊÂÌ˚ ÓÒÚ‡ÚÍË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍËı ÒÍÂÎÂÚÓ‚ Ë ÓðÛ‰ËÈ ÚðÛ‰‡, ÍÓÚÓð˚Â, ‚ÂðÓflÚÌÓ, ÓÚÌÓÒflÚÒfl Í ‚ÂðıÌÂÏÛ Ô‡ÎÂÓÎËÚÛ. èð‰ÔÓ·„‡ÂÚÒfl, ˜ÚÓ ‚ ˝ÚËı Ô¢Âð‡ı β‰Ë ÔðÓ‰ÓÎʇÎË ÊËÚ¸ ‚ÔÎÓÚ¸ ‰Ó ̇¯ÂÈ ˝ð˚. èÓÒΠÚÓ„Ó Í‡Í ëÂÎÂ‚Í ð‡ÁðÛ¯ËÎ ÄÌÚË„ÓÌ˲, ÓÌ ÔðË͇Á‡Î ˛ÊÌ ÔÓÒÚðÓËÚ¸ ÌÓ‚˚È „ÓðÓ‰. ÉÓðÓ‰ ·˚Î Á‡ÎÓÊÂÌ 22 χfl 300 „. ‰Ó Ì.˝. Ë ÔÓÒΠÓÍÓ̘‡ÌËfl ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚‡ ÒÚÓÎˈ‡ ·˚· ÔÂðÂÌÂÒÂ̇ Ò˛‰‡. Ç Ô‡ÏflÚ¸ Ó· Óڈ (ËÎË Ò˚ÌÂ) ÄÌÚËÓı ëÂÎÂ‚Í ‰‡Î „ÓðÓ‰Û ËÏfl «ÄÌÚËÓıËfl», ÍÓÚÓðÓ ÒÓ ‚ðÂÏÂÌÂÏ Úð‡ÌÒÙÓðÏËðÓ‚‡ÎÓÒ¸ ‚ ÄÌڇ͸˛. ïðËÒÚˇÌÒÚ‚Ó ‚ 30- „„. Ì.˝. ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌËÎÓÒ¸ Ë ‚ ÄÌÚËÓıËË. àÏÂÌÌÓ Á‰ÂÒ¸ ‚ÔÂð‚˚ ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎË àËÒÛÒ‡ ïðËÒÚ‡ ÒÚ‡ÎË Ì‡Á˚‚‡Ú¸Òfl ıðËÒÚˇ̇ÏË Ë ·˚· ÔÓÒÚðÓÂ̇ ÔÂð‚‡fl ıðËÒÚˇÌÒ͇fl ˆÂðÍÓ‚¸. ç‡ ÔðÓÒÔÂÍÚ äÛðÚÛÎÛ¯ (ëÔ‡ÒÂÌËfl) ‚ ÄÌڇ͸ ð‡ÒÔÓÎÓÊÂ̇ ϘÂÚ¸ ˷-Ë ç‰ʇð, ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ – Ӊ̇ ËÁ ð‡ÌÌËı ıðËÒÚˇÌÒÍËı ˆÂðÍ‚ÂÈ, ÒÚ‡ð˚È ‰ÓÏ, ÓÚðÂÒÚ‡‚ðËðÓ‚‡ÌÌ˚È Ë ËÒÔÓθÁÛÂÏ˚È ‚ ͇˜ÂÒڂ ͇ÚÓ΢ÂÒÍÓÈ ˆÂðÍ‚Ë, ‡ Ú‡ÍÊÂ


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

Camide ezan, Kilisede çan, Havrada hazan sesi Musevi Cemaati Baflkan› fiaul Cemudio¤lu y›llard›r Antakya’da 200 metre kare alan içerisinde Cami, Kilise ve Havra’n›n yan yana bulundu¤unu belirtirken “Öyle zamanlar oluyor ki Camide Ezan, Kilisede Çan, Havrada Hazan sesi bir birine kar›flarak dünyaya bar›fl ve hoflgörüyü hayk›r›yor. Asl›nda bu hoflgörünün temeli tarihin derinliklerinde yat›yor. Anadolu’nun her kar›fl›nda bu hoflgörüyü görmek laz›m. 500 y›l önce ‹spanya’dan kaçarak Türkiye’ye s›¤›nan Museviler Edirne civar›na yerlefltirildi. Musevi cemaatinin ibadetlerini yapabilmesi için Osmanl› ‹mparatorlu¤u taraf›ndan cami ve dergahlarda yer gösterilmifltir. Bu hoflgörünün bütün güzelliklerini Anadolu tarihinde birçok kez görmek mümkün” diyor. ‹fl hayat› ayakkab›calar çarfl›s›nda geçen Cemudio¤lu “Benim sa¤›mda Müslüman arkadafl›m, solumda H›ristiyan, hemen arka taraf›mda Alevi arkadafllar›m›z vard›. Yemeklerimizi her gün birimizin dükkan›nda yerdik. Birlikte bar›fl içinde yaflamak bizim için çok güzel bir kültür. Bu benzeri olmayan güzelli¤i gençlerimize aktarmak istiyoruz.” fleklinde konufluyor. H›ristiyan Ortodoks Cemaati Papazlar›ndan Dimitri Do¤um, Antakya’da yaklafl›k olarak 2000 y›ldan beri var olduklar›n› ve bu süre içinde de hiçbir s›k›nt›yla karfl›laflmadan inançlar›n› yaflad›klar›n› anlat›yor. Antakya’n›n dünyaya örnek gösterilmesi gereken çok önemli flehirlerden biri oldu¤unu vurgularken Musevilik, H›ristiyanl›k, Müslümanl›k ve bunlara ba¤l› mezheplere göre yaflayan insanlar›n yaflad›¤› ve gerçekten

T

E

S

:

E

T

K

D

ÒË̇„Ó„‡. Ç 1931-32 „„. ‚Ó ‚ðÂÏfl ÁÓ̉‡ÊÌ˚ı ‡ðıÂÓÎӄ˘ÂÒÍËı ËÁ˚Ò͇ÌËÈ, ÔðÓ‚Ó‰ËÏ˚ı ˝ÍÒÔ‰ˈËÂÈ èðËÌÒÚÓÌÒÍÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡, ̇ „ÎÛ·ËÌ 7 ÏÂÚðÓ‚ ÔÓ‰ ÔðÓÒÔÂÍÚÓÏ äÛðÚÛÎÛ¯ ·˚· ӷ̇ðÛÊÂ̇ ÛÎˈ‡ ÔÂðËÓ‰‡ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË. Ç ÔÂðËÓ‰ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË ˝ÚÓÚ ð„ËÓÌ ÒڇΠÍðÛÔÌ˚Ï ÚÓð„Ó‚˚Ï ˆÂÌÚðÓÏ. Ç I ‚. ‰Ó Ì.˝. ÄÌÚËÓıËfl ·˚· Ó‰ÌËÏ ËÁ ÍðÛÔÌÂȯËı „ÓðÓ‰Ó‚ ‚ ÏËðÂ Ò Ì‡ÒÂÎÂÌËÂÏ ÓÍÓÎÓ 500 Ú˚Ò. ˜ÂÎÓ‚ÂÍ. á‰ÂÒ¸ ÔðÓ¯ÎË ÔÂð‚˚ ÒÔÓðÚË‚Ì˚ ÓÎËÏÔˇ‰˚, ÛÒÚðÓÂÌÓ ÔÂð‚Ó ÓÒ‚Â˘ÂÌË ÛÎˈ. ç˚Ì ï‡Ú‡È – ‚‡ÊÌ˚È ÍÛθÚÛðÌ˚È Ë ÚÓð„Ó‚˚È ˆÂÌÚð, „‰Â ‚Ò ̇ÔÓÏË̇ÂÚ Ó„ðÓÏÌÓ ÏÓÁ‡Ë˜ÌÓ ԇÌÌÓ. áÂÏÎË ˝ÚÓ„Ó ð‡ÈÓ̇ Á‡‚Âð¯ËÎË „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍÛ˛ ÒÚðÛÍÚÛðÛ ÏÓÎÓ‰ÓÈ íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË. ï‡Ú‡È ·˚Î ÔðËÒÓ‰ËÌÂÌ Í íÛðˆËË ‚ 1939 „., ‡ ‰Ó ˝ÚÓ„Ó ÒÎÛÊËÎ Ôð‰ÏÂÚÓÏ ÚÂððËÚÓðˇθÌÓ„Ó ÒÔÓð‡. ÉÓðÓ‰ ËÌÚÂðÂÒÂÌ Ì ÚÓθÍÓ „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍËÏ ÔÓÎÓÊÂÌËÂÏ, ÌÓ Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍËÏ Ë ÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚Ï ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËÂÏ. åÛÒÛθχÌÂ, ËÛ‰ÂË, ͇ÚÓÎËÍË, ‡ÒÒËðËȈ˚, ‡ðÏflÌÂ, Ôð‡‚ÓÒ·‚Ì˚Â... á‰ÂÒ¸ ͇ʉ˚È ËÒÔӂ‰ÛÂÚ Ò‚Ó˛ ‚ÂðÛ, Á‰ÂÒ¸ ÒÓÒ‰ÒÚ‚ÛÂÚ ÏÌÓÊÂÒÚ‚Ó ÍÛθÚÛð. ùÚÓ Ì‡ÒÚÓfl˘Â ‚ÓÔÎÓ˘ÂÌË ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË. ÅÓΠ80% Ó·˘ÂÈ ÔÓÚð·ÌÓÒÚË ÙðÛÍÚÓ‚ Ë Ó‚Ó˘ÂÈ ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇ ‚˚ð‡˘Ë‚‡ÂÚÒfl ̇ ˝ÚÓÈ ÚÂððËÚÓðËË, ˜ÚÓ Ë ÔðË‚ÎÂÍÎÓ Ò˛‰‡ Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ð‡Á΢Ì˚ı ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı „ðÛÔÔ.

á‚ÛÍË ‡Á‡Ì‡ ËÁ ϘÂÚË, ÍÓÎÓÍÓ· ËÁ ˆÂðÍ‚Ë Ë „ÓÎÓÒ ı‡Á‡Ì‡ ç‡ÔÓÏË̇fl Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ‚ ÄÌڇ͸ ÛÊÂ

E

E

R

L

E

R

Antakya; Helenistik dönemin, Do¤u Roma ‹mparatorlu¤u’nun, H›ristiyanl›¤›n, Mezopotamya’n›n önemli bir merkezi; günümüzde ‹slamiyet, H›ristiyanl›k ve Yahudili¤in kesiflme noktas›, flimdi ise Do¤u’nun Kraliçesi.

é‰ËÌ ËÁ ‚‡ÊÌ˚ı ˆÂÌÚðÓ‚ ˝ÎÎËÌËÁχ, ÇÓÒÚÓ˜ÌÓÈ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË, Ó‰ËÌ ËÁ ÍðÛÔÌÂȯËı „ÓðÓ‰Ó‚ åÂÒÓÔÓÚ‡ÏËË, ÔÂðÂÍðÂÒÚÓÍ ËÛ‰‡ËÁχ, ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡ Ë ËÒ·χ, ÄÌڇ͸fl – Ë ÒÂȘ‡Ò ˆ‡ðˈ‡ ÇÓÒÚÓ͇...

Hatay’›n üç dine mensup halk› Katolik Kilisesi’nden Habib-i Neccar Camii’ne kadar elele yürüyerek bayramlar›n› birlikte kutluyorlar

èÓÒΉӂ‡ÚÂÎË ÚðÂı ð‡ÁÌ˚ı ðÂÎË„ËÈ ‚ ï‡Ú‡Â, ‰ÂðʇҸ Á‡ ðÛÍË, ÒÓ‚Âð¯‡˛Ú ¯ÂÒÚ‚Ë ÓÚ Í‡ÚÓ΢ÂÒÍÓÈ ˆÂðÍ‚Ë ‰Ó ϘÂÚË ï‡·Ë·-Ë ç‰ʇð. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ ÓÌË ÓÚϘ‡˛Ú Ôð‡Á‰ÌËÍË.

63


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

Hatay Valisi Abdulkadir Sar› ve Vatikan Büyükelçisi Edmond Farhat

É·‚‡ ‡‰ÏËÌËÒÚð‡ˆËË ï‡Ú‡fl Ä·‰ÛÎ͇‰Ëð ë‡ð˚ Ë ÔÓÒÓΠLJÚË͇̇ ‚ íÛðˆËË ù‰ÏÓ̉ î‡ðı‡‰

H›ristiyanl›k, Kudüs d›fl›nda, 30’lu y›llar›n ortalar›nda ilk defa Antakya’da yay›ld›, Hz. ‹sa’ya inananlara ilk defa burada “H›ristiyan” ad› verildi ve H›ristiyanl›¤›n ilk kilisesi Antakya’da kuruldu.

ïðËÒÚˇÌÒÚ‚Ó ‚ 30- „„. Ì.˝. ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌËÎÓÒ¸ Ë ‚ ÄÌÚËÓıËË. àÏÂÌÌÓ Á‰ÂÒ¸ ‚ÔÂð‚˚ ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎË àËÒÛÒ‡ ïðËÒÚ‡ ÒÚ‡ÎË Ì‡Á˚‚‡Ú¸Òfl ıðËÒÚˇ̇ÏË Ë ·˚· ÔÓÒÚðÓÂ̇ ÔÂð‚‡fl ıðËÒÚˇÌÒ͇fl ˆÂðÍÓ‚¸. 64

dostlu¤un kardeflli¤in bar›fl›n simgelendi¤i flehirde bulunman›n mutlulu¤unu yafl›yordu. Ortodoks kilisesinin giriflinde bir levha göze çarp›yor. Levha 1900 tarihlerinde as›lm›fl. Levhan›n as›l›fl hikayesini flu flekilde anlat›yor Do¤um, “1872 depreminden sonra kilisemiz yeniden yapt›r›ld›. ‹ki-üç y›l Cemaat üyelerimiz kum tepeciklerinin üzerinden kiliseye girip ç›k›yorlarm›fl. O zamanki peder ve metropolit ve patrik Sultan Abdülhamit’e bir mektup yazarak bu kiliseye H›ristiyan cemaatinin girifl ç›k›fllar›nda kolayl›k olsun diye bir kap› yap›lmas› için izin istemifller. Ald›¤›m›z bilgilere göre Sultan Abdülhamit de kiliseye bir kap› ve 55 dükkan›n yap›lmas› için bir ferman yollam›fl. Kilisemizin içerisinde dört tane ferman›m›z vard›r. Bunlar müze kay›tlar›nda vard›r. Bu fermanlar Farsça yaz›l›d›r. fiu anda kilisemizin kap›s›nda bu kap›n›n Sultan›n izni ile yap›ld›¤›n› anlatan ve Sultan’a teflekkür eden bir levha vard›r. Demek ki 105 y›l öncede böyle çok güzel bir hoflgörü örne¤i yaflanm›fl. Antakya’da bu hoflgörü y›llardan beri var. Kilisemize gelen Fermanlar Farsça. Osmanl›ca veya Arapça olmad›¤› için okuma flans›m›z olmad›. Zannedersem hoflgörü ile ilgili bir ferman. Hoflgörü örne¤imizin 105 y›l öncesine dayand›¤›n› düflünebilirsiniz.

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

‰‡‚ÌÓ Ì‡ ‰‚ÛıÒÚ‡ı Í‚‡‰ð‡ÚÌ˚ı ÏÂÚð‡ı ̇ıÓ‰flÚÒfl ϘÂÚ¸, ˆÂðÍÓ‚¸ Ë ÒË̇„Ó„‡, ÎˉÂð ËÛ‰ÂÈÒÍÓÈ Ó·˘ËÌ˚ „ÓðÓ‰‡ ò‡ÛÎ ÑÊÂÏÛ‰ËÓ„ÎÛ ÓÚÏÂÚËÎ, ˜ÚÓ «ËÌÓ„‰‡ Á‚ÛÍË ‡Á‡Ì‡ ËÁ ϘÂÚË, Á‚ÛÍË ÍÓÎÓÍÓ· ËÁ ˆÂðÍ‚Ë Ë „ÓÎÓÒ ı‡Á‡Ì‡ ÔÂðÂÔÎÂÚ‡˛ÚÒfl ‰ðÛ„ Ò ‰ðÛ„ÓÏ, ÔðËÁ˚‚‡fl ‚ÂÒ¸ ÏËð Í ÚÂðÔËÏÓÒÚË. éÒÌÓ‚‡ ˝ÚÓÈ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË ÎÂÊËÚ „ÎÛ·ÓÍÓ ‚ ËÒÚÓðËË. ç‡ Í‡Ê‰ÓÈ Ôfl‰Ë ‡Ì‡ÚÓÎËÈÒÍÓÈ ÁÂÏÎË ÌÛÊÌÓ ÛÏÂÚ¸ ‚ˉÂÚ¸ ÓÚ„ÓÎÓÒÍË ÏËðÓβ·Ëfl Ë ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl. Ö‚ðÂË, ·Âʇ‚¯Ë ËÁ àÒÔ‡ÌËË ·ÓΠ500 ÎÂÚ Ì‡Á‡‰, ̇¯ÎË ÔðËÒÚ‡Ìˢ ‚ ÓÍðÂÒÚÌÓÒÚflı ù‰ËðÌÂ. óÚÓ·˚ ËÛ‰ÂË ÏÓ„ÎË ÔðÓ‰ÓÎʇڸ ÒÓ‚Âð¯‡Ú¸ ·Ó„ÓÒÎÛÊÂÌËfl, Ôð‡‚ËÚÂθÒÚ‚Ó éÒχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË ‚˚‰ÂÎËÎÓ ËÏ ÏÂÒÚ‡ ‚ ϘÂÚflı Ë ‰Âð‚˯ÒÍËı Ó·ËÚÂÎflı. èÓ‰Ó·Ì˚ ÔðËÏÂð˚ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË ÏÓÊÌÓ ‚ÒÚðÂÚËÚ¸ Ë ‚ ‰ðÛ„Ëı Û„ÓÎ͇ı Ä̇ÚÓÎËË». ÑÊÂÏÛ‰ËÓ„ÎÛ, ‰Ó΄Ó ‚ðÂÏfl ð‡·ÓÚ‡‚¯ËÈ Ì‡ ð˚ÌÍ ÒðÂ‰Ë ÚÓð„Ó‚ˆÂ‚ Ó·Û‚Ë, ð‡ÒÒ͇Á˚‚‡ÂÚ: «ëÔð‡‚‡ ÓÚ ÏÂÌfl ·˚Î ÏÓÈ ÔðËflÚÂθ-ÏÛÒÛθχÌËÌ, Ò΂‡ – ıðËÒÚˇÌËÌ, Òð‡ÁÛ Á‡ ÏÌÓÈ ð‡ÒÔÓÎÓÊËÎ Ò‚ÓÈ ÚÓ‚‡ð ‡Î‚ËÚ. å˚ ÔÓ Ó˜ÂðÂ‰Ë ÒÓ·Ëð‡ÎËÒ¸ ̇ ӷ‰ ‚ Ó‰ÌÛ ËÁ ̇¯Ëı ·‚ÓÍ. å˚ ‚Áð‡ÒÚËÎË Á‡Ï˜‡ÚÂθÌÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ – ÍÛθÚÛðÛ ÔðÓÊË‚‡ÌËfl ‚ÏÂÒÚÂ. ùÚÛ ÔðÂÍð‡ÒÌÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ Ï˚ ıÓÚËÏ ÔÂð‰‡Ú¸ ÏÓÎÓ‰ÂÊË». é‰ËÌ ËÁ ıðËÒÚˇÌÒÍËı Ò‚fl˘ÂÌÌËÍÓ‚ ÄÌÚ‡Í¸Ë ÑËÏËÚðËÈ ÑÓ„ÛÏ ð‡ÒÒ͇Á˚‚‡ÂÚ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ıðËÒÚˇÌ ÊË‚ÛÚ Ì‡ Á‰Â¯ÌÂÈ ÁÂÏΠ·ÓΠ2000 ÎÂÚ, Ë Á‡ ˝ÚÓ ‚ðÂÏfl ÓÌË ‚Ò„‰‡ ËÏÂÎË ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ Ò‚Ó·Ó‰ÌÓ ËÒÔӂ‰ӂ‡Ú¸ Ò‚Ó˛ ‚ÂðÛ. ÑËÏËÚðËÈ Ò˜‡ÒÚÎË‚ ÚÂÏ, ˜ÚÓ ÊË‚ÂÚ ‚ „ÓðÓ‰Â, ÍÓÚÓð˚È ÏÓÊÂÚ ÒÎÛÊËÚ¸ ÔðËÏÂðÓÏ ‚ÒÂÏÛ ÏËðÛ, ÒËÏ‚ÓÎËÁËðÛfl ÏËð, ‰ðÛÊ·Û Ë ·ð‡ÚÒÚ‚Ó ÏÂÊ‰Û ÏÛÒÛθχ̇ÏË, ËÛ‰ÂflÏË Ë ıðËÒÚˇ̇ÏË, ‡ Ú‡ÍÊ ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎflÏË ð‡Á΢Ì˚ı Ú˜ÂÌËÈ ˝ÚËı ÍÓÌÙÂÒÒËÈ. èÂð‰ ‚ıÓ‰ÓÏ ‚ ıðËÒÚˇÌÒÍÛ˛ ˆÂðÍÓ‚¸ Ì‡Ò ‚ÒÚð˜‡ÂÚ ËÌÚÂðÂÒ̇fl Ú‡·Î˘͇, ÍÓÚÓð‡fl ·˚· ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂ̇ ‚ 1900 „. é· ËÒÚÓðËË ˝ÚÓÈ Ú‡·Î˘ÍË ÑËÏËÚðËÈ „Ó‚ÓðËÚ ÒÎÂ‰Û˛˘ÂÂ: «èÓÒΠÚÓ„Ó Í‡Í ð‡ÁðÛ¯ÂÌ̇fl ÁÂÏÎÂÚðflÒÂÌËÂÏ 1872 „. ˆÂðÍÓ‚¸ ·˚· ‚ÓÒÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂ̇, ̇ ÔðÓÚflÊÂÌËË 2-3 ÎÂÚ ÔðËıÓʇÌ ÔðÓ·Ëð‡ÎËÒ¸ ÔÓ ÔÂÒÍÛ, ˜ÚÓ·˚ ‚ÓÈÚË ‚ ˆÂðÍÓ‚¸. íÓ„‰‡ Ò‚fl˘ÂÌÌËÍ ˝ÚÓÈ ˆÂðÍ‚Ë, ÏËÚðÓÔÓÎËÚ Ë Ô‡Úðˇðı ̇ÔËÒ‡ÎË ÒÛÎÚ‡ÌÛ Ä·‰ÛÎ-ï‡ÏË‰Û ÔËÒ¸ÏÓ, ‚ ÍÓÚÓðÓÏ ÔÓÔðÓÒËÎË ð‡Áð¯ÂÌËfl ÔÓÒÚðÓËÚ¸ Íð˚θˆÓ, ˜ÚÓ·˚ ӷ΄˜ËÚ¸ ÔÛÚ¸ ‚ ıð‡Ï. ëÛÎÚ‡Ì ËÁ‰‡Î ÙËðχÌ, Òӄ·ÒÌÓ ÍÓÚÓðÓÏÛ ·˚ÎÓ ð‡Áð¯ÂÌÓ ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚Ó Íð˚θˆ‡ Ë 55 ÚÓð„Ó‚˚ı ·‚ÓÍ. à ÒÂȘ‡Ò 4 ÙËðχ̇ ıð‡ÌflÚÒfl ‚ ˆÂðÍ‚Ë Ë Á‡ð„ËÒÚðËðÓ‚‡Ì˚ Í‡Í ÏÛÁÂÈÌ˚ ˝ÍÒÔÓ̇Ú˚. ùÚË ÙËðχÌ˚ ̇ÔËÒ‡Ì˚ ̇ ÔÂðÒˉÒÍÓÏ flÁ˚ÍÂ. 燉ÔËÒ¸ ̇ Ú‡·Î˘Í ÔðË ‚ıӉ ‚ ˆÂðÍÓ‚¸ ÒÓ‰ÂðÊËÚ ·Î‡„Ó‰‡ðÌÓÒÚ¸ ÒÛÎÚ‡ÌÛ Á‡ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚‡ Íð˚θˆ‡. ùÚÓ Ú‡ÍÊ ӉËÌ ËÁ ÔðËÏÂðÓ‚ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË ‚ÓÁð‡ÒÚÓÏ 105 ÎÂÚ. Ç ÄÌڇ͸ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸ ËÏÂÂÚ ‰‡‚Ì˛˛ ËÒÚÓð˲.



ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Terörizm bulafl›c› ve ac›mas›z bir tohumdur íÂððÓðËÁÏ – ÒÂÏfl, ÒÓ‰Âðʇ˘Â ÁÎÓ

Terörizm, özünde kötülü¤ü bar›nd›ran, bulafl›c› ve ac›mas›z bir tohumdur ve ekildikçe ac›y› ve fliddeti ço¤alt›r.

íÂððÓðËÁÏ – ÒÂÏfl, ÒÓ‰Âðʇ˘Â ÁÎÓ; ÔðÓð‡ÒÚ‡fl, ÓÌÓ ðÓʉ‡ÂÚ ·Óθ Ë Ì‡ÒËÎËÂ.

Sahag Maflalyan

ë‡ı‡Í 凯‡Î¸flÌ

Ermeni Ortodoks Kilisesi Ruhani Meclis ‹kinci Baflkan› (Türkiye).

èð‰Ò‰‡ÚÂθ ëÓ‚ÂÚ‡ Ò‚fl˘ÂÌÌÓÒÎÛÊËÚÂÎÂÈ ÄðÏflÌÒÍÓÈ ‡ÔÓÒÚÓθÒÍÓÈ ˆÂðÍ‚Ë íÛðˆËË.

G

15

eçen y›l 15 Ocak 2004 Perflembe günü Hilton’da kamuoyunun giderek aflina oldu¤u dinler aras› diyalog görüntülerinin en çarp›c›lar›ndan birine daha tan›k olmufltuk. Bu ülkenin dinsel mozai¤ini oluflturan cemaatlerin dini liderleri – ‹stanbul Müftüsü, Rum ve Ermeni Patrikleri, Yahudi Hahambafl›s›, Katolik kardinaller – iftar sofralar›ndan art›k görmeye al›flk›n oldu¤umuz bir flekilde tekrar bir araya gelerek tüm dünyaya dostluk ve bar›fl mesajlar› iletmifllerdi. Kültürleraras› Diyalog Platformu’nun düzenledi¤i “Üç Semavi Dinde Ortak Ahlaki De¤erler ve Terör” konulu bu panelde terör ve din ba¤lant›s› ele al›nm›flt›. Bir kez daha dinlerin hiçbir terör eyleminden dolay› sorumlu tutulamayaca¤› gerçe¤i dile getirildi.

Dinleraras› diyalog zorunluluktur Semavî Dinler ve Ebedî Bar›fl Sempozyumu

ëËÏÔÓÁËÛÏ «ç·ÂÒÌ˚ ðÂÎË„ËË Ë ÏËð»

Dinleraras› diyalog hareketi elbette dinî liderlerin yan yana gelip yemek yiyerek aile foto¤raf› çektirmesine indirgenemez. Derinlerde çok daha ciddi iflbirli¤i aray›fllar›n›n oldu¤u bir gerçektir. Çünkü günümüzün küçülen dünyas›nda semavi dinler

flÌ‚‡ðfl 2004 „. ‚ Ó‰ÌÓÏ ËÁ Á‡ÎÓ‚ ÓÚÂÎfl «ïËÎÚÓÌ» ‚ ëڇϷÛΠ·˚· Ôðӂ‰Â̇ Ó˜Âð‰̇fl ‚ÒÚ𘇠ÏÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡, Í ÍÓÚÓðÓÏÛ ÔðË‚˚Í· Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ íÛðˆËË Á‡ ÔÓÒΉÌË „Ó‰˚. ãˉÂð˚ ‰ÛıÓ‚Ì˚ı Ó·˘ËÌ íÛðˆËË, ÒðÂ‰Ë ÍÓÚÓð˚ı ·˚ÎË ÏÛÙÚËÈ ëڇϷÛ·, Ô‡ÚðˇðıË ÄðÏflÌÒÍÓÈ Ë Éð˜ÂÒÍÓÈ Ôð‡‚ÓÒ·‚Ì˚ı ˆÂðÍ‚ÂÈ, ð‡‚‚ËÌ Â‚ðÂÈÒÍÓÈ Ó·˘ËÌ˚, ͇ÚÓ΢ÂÒÍË ͇ð‰Ë̇Î˚, ÒÓ·ð‡ÎËÒ¸ ‚ÏÂÒÚ ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ÔÂð‰‡Ú¸ ‚ÒÂÏÛ ÏËðÛ ÔÓÒ·ÌËfl ÏËð‡ Ë Î˛·‚Ë. àı ‚ÒÚðÂ˜Ë Ì‡˜‡ÎËÒ¸ Ò Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ı Ó·˘Ëı Úð‡ÔÂÁ ‚ Ò‚fl˘ÂÌÌ˚È ÏÂÒflˆ ê‡Ï‡‰‡Ì ÌÂÒÍÓθÍÓ ÎÂÚ Ì‡Á‡‰ Ë ð„ÛÎflðÌÓ ÔÓ‚ÚÓðfl˛ÚÒfl. ç‡ Ô‡ÌÂθÌÓÏ Á‡Ò‰‡ÌËË, Óð„‡ÌËÁÓ‚‡ÌÌÓÏ è·ÚÙÓðÏÓÈ ÏÂÊÍÛθÚÛðÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡ ‚ ð‡Ï͇ı ÚÂÏ˚ «é·˘Ë ÏÓð‡Î¸Ì˚ ˆÂÌÌÓÒÚË ÚðÂı «Ì·ÂÒÌ˚ı ðÂÎË„ËÈ» Ë ÚÂððÓð» Ó·ÒÛʉ‡Î‡Ò¸ Ò‚flÁ¸ ÚÂððÓðËÁχ Ë ðÂÎË„ËË. ç‡ ÔÓ‚ÂÒÚÍ ‰Ìfl ÒÌÓ‚‡ Ó͇Á‡Î‡Ò¸ ËÒÚË̇ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ðÂÎË„Ëfl ÌËÍÓËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ Ì ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Á‡ ÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍË ‡ÍÚ˚.

åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ – ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚ¸ äÓ̘ÌÓ, ÌÂθÁfl Ò͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ ‰Îfl ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ÎÂÌËfl ‰Ë‡ÎÓ„‡ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ Ó·˘Ëı ӷ‰ӂ Ò Û˜‡ÒÚËÂÏ ð‡ÁÌ˚ı ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı ÎˉÂðÓ‚ Ë Ó·˘Ëı ÙÓÚÓ„ð‡ÙËÈ. ùÚÓ ·ÓΠ„ÎÛ·ÓÍÓ ‰‚ËÊÂÌËÂ, ̇Ôð‡‚ÎÂÌÌÓ ̇ ÔÓËÒÍ ·ÓΠÒÂð¸ÂÁÌÓ„Ó ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚‡. èÓÒÍÓθÍÛ Ò„ӉÌfl Ú‡Í Ì‡Á˚‚‡ÂÏ˚ «Ì·ÂÒÌ˚ ðÂÎË„ËË» ‰ÓÒÚË„ÎË „ð‡Ìˈ Ò‚ÓÂ„Ó ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ð‡Á‚ËÚËfl ‚ „ÎÓ·‡ÎËÁËðÛ˛˘ÂÏÒfl ÏËðÂ, ËÏ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ, Í‡Í ÌËÍÓ„‰‡, ·˚Ú¸ ðfl‰ÓÏ, ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ó‚‡Ú¸ ‰ðÛ„ Ò ‰ðÛ„ÓÏ. Ç Ì‡ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl ̇ ÏËðÓ‚˚ı ÍÓÌÙÂÒÒËflı ÎÂÊËÚ ÒÂð¸ÂÁ̇fl ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸, Ë Ì‡¯Â


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

Dinadamlar› Kültürleraras› Diyalog Platformu’nun Mardin’de düzenledi¤i “Dinler ve Bar›fl” sempozyumunda

êÂÎË„ËÓÁÌ˚ ‰ÂflÚÂÎË Ì‡ ÒËÏÔÓÁËÛÏ «êÂÎË„ËË Ë ÏËð», Óð„‡ÌËÁÓ‚‡ÌÌÓÏ è·ÚÙÓðÏÓÈ ÏÂÊÍÛθÚÛðÌÓ„Ó ‰Ë‡ÎÓ„‡ (å‡ð‰ËÌ/íÛðˆËfl)

do¤al geliflimlerinin s›n›rlar›na varm›fllard›r. Bundan böyle tarihin hiçbir döneminde olmad›¤› kadar yan yana, hatta iç içe var olmak zorundad›rlar. Dünya dinleri, bizim neslimizde kaç›n›lmaz tarihî bir sorumlulukla karfl› karfl›yad›r. Ya kendi oluflturduklar› medeniyetlerin çat›flma k›v›lc›m› ya da onlar›n kucaklaflan kollar› olacaklar›n›n bilincine varm›fllard›r (inflaallah). Bar›flma ve uyum aray›fl›nda olan inançl› kifliler, özellikle 1960’lardan bu yana karfl›l›kl› diyalog çerçevesinde bir araya gelerek dünyan›n pek çok ortak bireysel ve toplumsal sorunlar›n›n çözülmesine katk›da bulunmaya çal›flmaktad›rlar. Burada prensip, farkl› dinlere mensup insanlar›n, inanç ve düflüncelerini birbirine zorla kabul ettirme yoluna gitmeden, ortak meseleler etraf›nda konuflabilmesi, tart›flabilmesi ve hoflgörüyle iflbirli¤i yapabilmesidir. Dinleraras› Diyalog hareketi tarihi bir zorunluluktur. Küreselleflme kadar kaç›n›lmaz bir olgudur. Dinleraras› diyalog küreselleflmenin çocu¤udur da diyebiliriz. Ama ebesi maalesef dinsel terör, kültür çat›flmalar›, gericilik ve ba¤nazl›k olmufltur. Dinin baflka amaçlarla kullan›lmas›, özellikle fliddet, ayr›mc›l›k ve terör ad›na gündeme ç›kmas› bu diyalog sürecini h›zland›rm›flt›r. Küreselleflme daha çok bir süreç olarak tan›mlan›yor. Zaman içinde geliflen, büyük bir h›zla her yere yay›lan ve kesinlikle kaç›n›lamaz olan bir geliflme olarak alg›lan›yor. Oysa o daha çok bir devrimi

ÔÓÍÓÎÂÌË ̇ÍÓ̈-ÚÓ ÓÒÓÁ̇ÎÓ, ˜ÚÓ ðÂÎË„Ëfl ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡Ú¸ ËÎË ËÒÍðÓÈ, ËÁ ÍÓÚÓðÓÈ ð‡Á„Óð‡˛ÚÒfl ÍÓÌÙÎËÍÚ˚, ËÎË ÓÒÌÓ‚ÓÈ, ̇ ÍÓÚÓðÓÈ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó Ó·˙‰ËÌËÚÒfl ‚ ÏËðÂ Ë Î˛·‚Ë (‰‡ÒÚ ÅÓ„!). ÇÂðÛ˛˘Ë β‰Ë, ÒÚðÂÏfl˘ËÂÒfl Í ÏËðÛ Ë Òӄ·Ò˲, ̇˜Ë̇fl Ò 1960-ı „„., ÒÓ·Ëð‡˛ÚÒfl ‚ÏÂÒÚÂ, ˜ÚÓ·˚ ‚ÌÂÒÚË ‚Í·‰ ‚ ð¯ÂÌË Ë̉˂ˉۇθÌ˚ı Ë Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ ‚Ó ‚ÒÂÏ ÏËðÂ. éÒÌÓ‚ÌÓÈ ÔðË̈ËÔ ‰Ë‡ÎÓ„‡: ‚ÓÁ‰ÂðÊË‚‡Ú¸Òfl ÓÚ ÒËÎÓ‚˚ı ÏÂÚÓ‰Ó‚ ̇҇ʉÂÌËfl ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ‚Âð˚ Ë ‚Á„Îfl‰Ó‚, ÒÏÓÚðÂÚ¸ ̇ Í‡Ê‰Ó„Ó ˜ÂÎÓ‚Â͇ Ò Î˛·Ó‚¸˛ Ë Û‚‡ÊÂÌËÂÏ, Ó·ÒÛʉ‡Ú¸ Ó·˘Ë ‚ÓÔðÓÒ˚ Ë ÒÓÚðÛ‰Ì˘‡Ú¸ ‰ðÛ„ Ò ‰ðÛ„ÓÏ. åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ – ËÒÚÓð˘ÂÒ͇fl ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚ¸, ÒÚÓθ Ê ÌÂËÁ·ÂÊ̇fl, Í‡Í Ë „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl. åÓÊÌÓ ‰‡Ê Ò͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ Ú‡ÍÓÈ ‰Ë‡ÎÓ„ fl‚ÎflÂÚÒfl ‰ÂÚˢÂÏ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË, ÓÌ fl‚ÎflÂÚÒfl ÓÚ‚ÂÚÓÏ Ì‡ ðÂÎË„ËÓÁÌ˚È Ù‡Ì‡ÚËÁÏ, ÏÂÊÍÛθÚÛðÌ˚ ÍÓÌÙÎËÍÚ˚, ËÒÔÓθÁÓ‚‡ÌË ðÂÎË„ËË ‚ ð‡ÁðÛ¯ËÚÂθÌ˚ı ˆÂÎflı, ̇ÒËÎËÂ, ÒÂÔ‡ð‡ÚËÁÏ Ë ÚÂððÓðËÁÏ. Ç ÓÔð‰ÂÎÂÌËË „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË ÔðËÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ÔÓÌflÚË «ÔðÓˆÂÒÒ». çÂËÁ·ÂÊÌ˚È ÔðÓˆÂÒÒ, ð‡Á‚Ë‚‡˛˘ËÈÒfl ‚Ó ‚ðÂÏÂÌË Ë Ò Ó„ðÓÏÌÓÈ ÒÍÓðÓÒÚ¸˛ ð‡ÒÔðÓÒÚð‡Ìfl˛˘ËÈÒfl ÔÓ ‚ÒÂÏÛ ÏËðÛ. ùÚÓÚ ÔðÓˆÂÒÒ ·Óθ¯Â ̇ÔÓÏË̇ÂÚ ð‚ÓβˆË˛, Ó‰ÌÛ ËÁ Ò‡Ï˚ı Á‡ÔÛÚ‡ÌÌ˚ı Ë ÌÂÓ‰ÌÓðÓ‰Ì˚ı ËÁ ÔÂðÂÊËÚ˚ı ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚ÓÏ. èÂð‚‡fl ̇ÒÚÓfl˘‡fl ð‚ÓβˆËfl, ‰ÓÒÚÓÈ̇fl ̇Á˚‚‡Ú¸Òfl ‚ÒÂÏËðÌÓÈ. ùÚ‡ ‚ÒÂÏËð̇fl ð‚ÓβˆËfl ÔÓ‰ ̇Á‚‡ÌËÂÏ «„ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl» Û„ðÓʇÂÚ ·ÂÁÓÔ‡ÒÌÓÒÚË ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡.

Küreselleflme olgusunun olumsuzluklar›na karfl› gelifltirilen tepkilerden pek ço¤u maalesef geçmiflin fliddet, terör, gettolaflma, fundamentalizm ve gericilik taktiklerini tekrarlamak fleklinde beliriyor.

éÚ‚ÂÚ˚ ̇ ‚˚ÁÓ‚˚ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË ÔðÓfl‚Îfl˛ÚÒfl ‚ ‚ˉ ÚÂððÓð‡, ̇ÒËÎËfl, „ÂÚÚÓ, ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ‡ÎËÁχ Ë ð‡͈ËË, ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ ÔðËÏÂð˚ ÍÓÚÓð˚ı ÂÒÚ¸ Ë ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ.

67


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Dinleraras› Diyalog hareketi dünya bar›fl›na yeni, yepyeni çözümler getirme aray›fl›d›r.

åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ – ˝ÚÓ ÔÛÚ¸ Í ÌÓ‚˚Ï ð¯ÂÌËflÏ.

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

and›r›yor. Belki de insano¤lunun tan›k oldu¤u devrimlerin en karmafl›¤›. Dünya devrimi ad›na lây›k ilk gerçek devrim. Dünya devrimi olan küreselleflme bir ölçüde yerküredeki herkesin güvenli¤ini tehdit etmektedir. Beliren bir sorunu gidermenin en al›fl›ld›k yolu, geçmifli tekrarlamakt›r. Küreselleflme olgusunun olumsuzluklar›na karfl› gelifltirilen tepkilerden pek ço¤u maalesef geçmiflin fliddet, terör, gettolaflma, fundamentalizm ve gericilik taktiklerini tekrarlamak fleklinde beliriyor. ‹nsanlar bunu bazen daha iyisini bilmedikleri veya öngöremedikleri için yap›yorlar. Oysa küreselleflme öyle sorunlara gebe ki, klasik, al›fl›ld›k yöntemler ve geçmifle s›¤›nmak çözüm olmaktan çok yeni sorunlar üretmektedir. Dünyam›z yarat›c› çözümleri beklemektedir. Yarat›c› düflünce geçmifle çivilenip kalmakla de¤il, ondan gerekli dersleri al›p bugünü iyi kavrayarak gelece¤e haz›rlanmakla olur. Terörizm, özünde kötülü¤ü bar›nd›ran, bulafl›c› ve ac›mas›z bir tohumdur ve ekildikçe ac›y› ve fliddeti ço¤alt›r. Onu kullananlara ve uygulayanlara getirdi¤i tatmin ve baflar› sadece bir göz aldanmas›d›r. Deniz suyu içerek susuzlu¤u giderme çabas›d›r.

Diyanet ‹flleri Baflkan› Ali Bardako¤lu

Bir avuç dini fanatik ve estirdikleri terör

燘‡Î¸ÌËÍ ìÔð‡‚ÎÂÌËfl ÔÓ ‰ÂÎ‡Ï ðÂÎË„ËË íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË ÄÎË Å‡ð‰‡ÍÓ„ÎÛ

Küreselleflmenin oluflturdu¤u istikrars›zl›klara karfl› bazen böylesi dinsel ve ideolojik tepkilerin oluflmas› da normaldir. Bunlar› küreselleflmenin önündeki engeller de¤il, daha

68

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ë‡Ï˚È ÔðË‚˚˜Ì˚È ÔÛÚ¸ ËÒÔð‡‚ÎÂÌËfl ӯ˷ÓÍ – ‚Á„Îfl‰ ‚ ÔðÓ¯ÎÓÂ. ä ÒÓʇÎÂÌ˲, ÓÚ‚ÂÚ˚ ̇ ‚˚ÁÓ‚˚ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË ÔðÓfl‚Îfl˛ÚÒfl ‚ ‚ˉ ÚÂððÓð‡, ̇ÒËÎËfl, „ÂÚÚÓ, ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ‡ÎËÁχ Ë ð‡͈ËË, ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ ÔðËÏÂð˚ ÍÓÚÓð˚ı ÂÒÚ¸ Ë ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ. àÌÓ„‰‡ β‰Ë ÔðÓÒÚÓ Ì ̇ıÓ‰flÚ, Ì ‚ˉflÚ ‚˚ıÓ‰‡ Ë ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÔÓ‚ÚÓðfl˛Ú ӯ˷ÍË ÔðÓ¯ÎÓ„Ó. çÓ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËfl ÒÓÁ‰‡ÂÚ Ú‡ÍË ÔðÓ·ÎÂÏ˚, ð¯ÂÌË ÍÓÚÓð˚ı Í·ÒÒ˘ÂÒÍËÏË, ÔðË‚˚˜Ì˚ÏË ÏÂÚÓ‰‡ÏË Ë Ó·ð‡˘ÂÌËÂÏ Í ÔðÓ¯ÎÓÏÛ ÔðËÌÓÒËÚ ·Óθ¯Â ‚ð‰‡, ˜ÂÏ ÔÓθÁ˚. 燯‡ Ô·ÌÂÚ‡ ʉÂÚ Ú‚Óð˜ÂÒÍËı ð¯ÂÌËÈ. í‚Óð˜ÂÒÍËÈ ÔÓ‰ıÓ‰ Ì‚ÓÁÏÓÊÂÌ ‚ ÒÎÛ˜‡Â ·ÂÒÒÏ˚ÒÎÂÌÌÓ„Ó ÍÓÔËðÓ‚‡ÌËfl ÔðÓ¯ÎÓ„Ó. çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ËÁ‚ÎÂ͇ڸ ËÁ ÔðÓ¯ÎÓ„Ó ÛðÓÍË, ÓÒÏ˚ÒÎË‚‡Ú¸ ̇ÒÚÓfl˘ÂÂ Ë „ÓÚÓ‚ËÚ¸Òfl Í ·Û‰Û˘ÂÏÛ. Ç ˝ÚÓÏ Ë ÒÓÒÚÓËÚ Ú‚Óð˜ÂÒÍËÈ ÔÓ‰ıÓ‰. íÂððÓðËÁÏ – ÒÂÏfl, ÒÓ‰Âðʇ˘Â ÁÎÓ; ÔðÓð‡ÒÚ‡fl, ÓÌÓ ðÓʉ‡ÂÚ ·Óθ Ë Ì‡ÒËÎËÂ. ì‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðÂÌËÂ Ë ÛÒÔÂı, ÍÓÚÓð˚ ÔðËÌÓÒËÚ ˝ÚÓ ÒÂÏfl, – Íð‡ÚÍÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚È Ë Ó·Ï‡Ì˜Ë‚˚È ðÂÁÛθڇÚ, ÍÓÚÓð˚È ÏÓÊÌÓ Òð‡‚ÌËÚ¸ Ò ÔÓÔ˚ÚÍÓÈ ÛÚÓÎËÚ¸ Ê‡Ê‰Û ÏÓðÒÍÓÈ ‚Ó‰ÓÈ.

ä͇ۘ ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı ه̇ÚËÍÓ‚ Ë ÚÂððÓð, ÍÓÚÓð˚È ÓÌË ÒÂ˛Ú êÂÎË„ËÓÁÌÓÂ Ë Ë‰ÂÓÎӄ˘ÂÒÍÓ ÒÓÔðÓÚË‚ÎÂÌË ‰ÂÒÚ‡·ËÎËÁ‡ˆËË, ÒÔðÓ‚ÓˆËðÓ‚‡ÌÌÓÈ ÔðÓˆÂÒÒÓÏ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË, – ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ fl‚ÎÂÌËÂ. èÓ‰Ó·Ì˚ fl‚ÎÂÌËfl ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ð‡ÒÒχÚðË‚‡Ú¸ Ì ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â Ôð„ð‡‰˚ ̇ ÔÛÚË „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË, ‡ Í‡Í ‰Ë‡ÎÂÍÚ˘ÂÒÍÓ ۘ‡ÒÚË ‚ ÔðÓˆÂÒÒ ð‡‰Ë ÎÛ˜¯Â„Ó ÏËð‡. ÉÓ‚ÓðflÚ, ˜ÚÓ ËÁ ‚ÒflÍÓ„Ó Á· ðÓʉ‡ÂÚÒfl ‰Ó·ðÓ. áÎÓ, ‰ÓÒÚË„¯Â ÔË͇ 11 ÒÂÌÚfl·ðfl 2001 „., ÒÚ‡ÎÓ Ò˄̇ÎÓÏ, Ôð‰ÛÔðÂʉ‡˛˘ËÏ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó Ó Â˘Â ·Óθ¯Ëı ÓÔ‡ÒÌÓÒÚflı. äÛ‰‡ Ï˚ ˉÂÏ? çÂÛÊÂÎË ðÂÎË„ËË, ‚Ó·ð‡‚¯Ë ‚ Ò·fl Ò‡Ï˚ ÎÛ˜¯Ë ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍË ˆÂÌÌÓÒÚË, Ôð‚ð‡ÚËÎËÒ¸ ‚ ð‡ÁðÛ¯ËÚÂθÌÓ Òð‰ÒÚ‚Ó? çÂÛÊÂÎË ‚Âð‡, ÔðÂÔÓ‰ÌÂÒÂÌ̇fl ˜ÂÎÓ‚ÂÍÛ, ˜ÚÓ·˚ ÔðË·ÎËÁËÚ¸ Â„Ó Í ëÓÁ‰‡ÚÂβ, Ôð‚ð‡ÚË‚ ËÁ ÊË‚ÓÚÌÓ„Ó ‚ ‡Ì„·, ·Û‰ÂÚ ð‡ÁÊË„‡Ú¸ ÍÓÌÙÎËÍÚ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ? çÂÛÊÂÎË, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ÒÎÓ‚‡, ÔÓÎÌ˚ β·‚Ë Ë ÌÂÊÌÓÒÚË, «Ì·ÂÒÌ˚ ðÂÎË„ËË» ÒÚ‡ÌÛÚ Òð‰ÒÚ‚ÓÏ ð‡ÁðÛ¯ÂÌËfl, ðÓÁÌË Ë ÒÏÂðÚË? åÓÊÂÚ ÎË Í͇ۘ ه̇ÚËÍÓ‚, ËÒÔÓθÁÛ˛˘Ëı ÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍË ÏÂÚÓ‰˚, Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÚ¸ ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÈ ‚ÒÂÎÂÌÒÍËı ðÂÎË„ËÈ, ˜ËÒÎÓ ÍÓÚÓð˚ı ‰ÓÒÚË„‡ÂÚ ÒÓÚÌË ÏËÎÎËÓÌÓ‚ ËÎË ‰‡Ê ÏËÎΡð‰˚ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ? àÎË ˜ËÒÚÓÚ‡ Ë ÌÂÔÓðÓ˜ÌÓÒÚ¸ – Î˯¸ ‚̯Ìflfl ÒÚÓðÓ̇ ðÂÎË„ËÈ? ëÓ‰ÂðÊ‡Ú ÎË ðÂÎË„ËË ÍÓÏÔÓÌÂÌÚ˚, ÔÓ‰ÔËÚ˚‚‡˛˘Ë ÚÂððÓð? åÓ„ÛÚ ÎË Ò‚fl˘ÂÌÌ˚ ÔËÒ‡ÌËfl Ë ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ ‚Á„Îfl‰˚ ӷ·‰‡Ú¸ ÔÓÚÂ̈ˇÎÓÏ, ÔËÚ‡˛˘ËÏ ÚÂððÓðËÁÏ? ÖÒÎË ÓÌË ÂÒÚ¸, ÚÓ Í‡Í ÓÔð‰ÂÎËÚ¸ ˝ÚË ˝ÎÂÏÂÌÚ˚ Ë Ôð‡‚ËθÌÓ ÔðÂÔÓ‰‡Ú¸ Ëı Ó·˘ÂÒÚ‚Û? èÓ‰Ó·Ì˚ ÒÎÓÊÌ˚ ‚ÓÔðÓÒ˚ ÒÚÓflÚ ÔÂð‰ ‚ÒÂÏË ÍÓÌÙÂÒÒËflÏË, ð¯ËÚ¸ Ëı ‚ Ó‰ËÌÓ˜ÍÛ Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË Ì‚ÓÁÏÓÊÌÓ, ‰Îfl ˝ÚÓ„Ó Ë Úð·ÛÂÚÒfl ‰Ë‡ÎÓ„ ðÂÎË„ËÈ.


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

sa¤l›kl› bir dünya için diyalektik bir kat›l›m olarak görmek gerekir. “Her kötüden bir iyi ç›kar” derler. 11 Eylül olay›yla doru¤a t›rmanan bu kötülük, ba¤r›ndan tüm insanl›¤› daha büyük tehlikelere karfl› uyaracak bir alarma dönüfltü. Nereye gidiyoruz? Uygarl›¤›n en yüksek insanl›k de¤erlerini bar›nd›ran dinler bir y›k›m arac› m›d›r? Bizi yarat›c›ya götürmek ve insan› hayvandan mele¤e dönüfltürmek için tasarlanm›fl dinsel yollar, medeniyetler çat›flmas›n›n dinamosu mu olacaklar? Tüm sevgi jargonuna ra¤men dinler, özellikle semavi dinler, y›k›m›n, bölünmenin ve ölümün arac›na m› dönüflecekler? Bir avuç dini fanatik ve estirdikleri dinsel terör, say›lar› yüz milyonlar› ve hatta milyarlar› bulan evrensel dinleri temsil edebilir mi? Ya da, dinler sütten ç›km›fl ak kafl›k m›d›rlar? fiiddeti besleyen malzemeler içeriyorlar m›? Dinlerin kulland›klar› kutsal metinler ve tarihsel idealler ne ölçüde terörü destekler niteliktedir? Varsa e¤er bunlar› ay›klaman›n ve kitlelere sunman›n pedagojik yöntemleri nelerdir? ‹flte bunlar tüm dinlerin önüne dikilen ve belki de tek bafllar›na asla üretken bir yan›t gelifltiremeyecekleri ve ancak dinleraras› diyalog çerçevesinde yan›tlanabilecek dev sorulard›r. ‹flte bu ba¤lamda Dinleraras› Diyalog hareketi dünya bar›fl›na yeni, yepyeni çözümler getirme aray›fl›d›r. Geçmiflte onun benzerini bulamazs›n›z ve bu hareket, e¤er planlananlar gerçe¤e dönüflürse, insano¤lunun yeryüzünde ulaflabildi¤i en büyük uygarl›k baflar›s› ve en soylu erdem olacak. Bu hareket henüz daha çocukluk evresini yafl›yor, belki de bir bebek, acemili¤iyle pek çok insan›n yüzünde tebessüm yarat›p etkinli¤inden flüphe ettiren s›ra d›fl› bir fenomen. El yordam›yla yürüyor flimdilik. Çok engeller ve muhalifler var önünde. Onu bafllatanlar ve sürdürenler bile ürkek. Çünkü geçmiflte bir örne¤i olmayan, gerçekten yepyeni ve gerilim yaratan bir yaklafl›m. Bizim kufla¤›m›z hiç yürünmemifl bu yolu döflemek ve yürümek zorundad›r.

Dinsel kompart›manlar Oysa eskinin, o dinsel kompart›manlarla bölünmüfl dünyas›nda ne kadar rahatt›k! Her fley siyah ve beyazd›. Herkes kendi dininin tek ve gerçek din oldu¤undan ve Tanr›’n›n sadece kendi mabedinde bulundu¤undan; oraya doluflanlara kolay yoldan cenneti sunaca¤›ndan, oraya gitmeyenleri de k›sa yoldan cehenneme yollayaca¤›ndan gayet emindi. Sadece biz kurtulacakt›k ve bir gün tarihin sonunda tüm dünya bizim dinimize dönecekti. Küçülen dünya flüpheler uyand›rmaya bafllad› içimizde. Yarat›c›n›n kimi insanlara öz baba, kimineyse üvey baba olaca¤› inanc› içten içe sars›lmaya bafllad›. Kitapl›klar›m›z art›k baflka inan›fllar›n da bizim

T

E

S

:

E

T

K

D

åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ – ˝ÚÓ ÔÛÚ¸ Í ÌÓ‚˚Ï ð¯ÂÌËflÏ. èÓ‰Ó·Ì˚ı ÔðËÏÂðÓ‚ ‚ ËÒÚÓðËË ÌÂÚ, Ë ÂÒÎË Á‡Ô·ÌËðÓ‚‡ÌÌÓ ۉ‡ÒÚÒfl ÔðÂÚ‚ÓðËÚ¸ ‚ ÊËÁ̸, ˝ÚÓ ÒÚ‡ÌÂÚ Ó‰ÌËÏ ËÁ ‚˚Ò¯Ëı ‰Ó·ð˚ı ‰ÂflÌËÈ ˜ÂÎÓ‚Â͇ ̇ áÂÏÎÂ. ùÚÓ ‰‚ËÊÂÌË ÔÓ͇ ̇ıÓ‰ËÚÒfl ̇ ̇˜‡Î¸ÌÓÈ ÒÚ‡‰ËË ð‡Á‚ËÚËfl, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ‚˚Á˚‚‡ÂÚ Û Î˛‰ÂÈ Ì‰ӂÂð˜Ë‚Û˛ ÛÎ˚·ÍÛ. éÌË Ì ‰Ûχ˛Ú, ˜ÚÓ ˝ÚÓÚ ÙÂÌÓÏÂÌ ÏÓÊÂÚ Ó͇Á‡Ú¸ ÔÓÁËÚË‚ÌÓ ‚ÎËflÌË ̇ ÒËÚÛ‡ˆË˛. ç‡ Â„Ó ÔÛÚË ÏÌÓÊÂÒÚ‚Ó ÔðÂ„ð‡‰ Ë Ì‰ӷðÓÊ·ÚÂÎÂÈ. à ‰‡Ê ÚÂ, ÍÚÓ ÔÓÒÂflÎ Ë ð‡ÒÚËÚ Â„Ó, ‚ÒÂ Â˘Â Ó˜Â̸ ðÓ·ÍË, ÔÓÒÍÓθÍÛ Ú‡ÍÓÈ ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÌÓ‚˚È ÔÓ‰ıÓ‰ Ì ËÏÂÂÚ Ôðˆ‰ÂÌÚÓ‚ ‚ ËÒÚÓðËË. 燯 ÔÓÍÓÎÂÌË ‚˚ÌÛʉÂÌÓ Ë‰ÚË ÔÓ ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÌÓ‚ÓÏÛ ÔÛÚË, ÍÓÚÓð˚È ÓÌÓ Ë ÔðÓÍ·‰˚‚‡ÂÚ.

êÂÎË„ËÓÁÌ˚ fl˜ÂÈÍË ä‡Í ʠ΄ÍÓ Ë ÒÔÓÍÓÈÌÓ ·˚ÎÓ Ì‡Ï ÊËÚ¸ ‚ ÒÚ‡ðÓÏ ÏËðÂ, ð‡Á‰ÂÎÂÌÌÓÏ Ì‡ fl˜ÂÈÍË, Á‡ÌËχÂÏ˚ ÓÚ‰ÂθÌ˚ÏË ðÂÎË„ËflÏË! ÇÒ ·˚ÎÓ ˜ÂðÌÓ-·ÂÎ˚Ï. ä‡Ê‰˚È ‚ÂðËÎ ‚ Ôð‡‚ÓÚÛ ÚÓθÍÓ Ò‚ÓÂÈ ðÂÎË„ËË, ‚ ÚÓ, ˜ÚÓ ÅÓ„ ÔðËÒÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ÚÓθÍÓ ‚ Â„Ó ıð‡ÏÂ, ‚ ÚÓ, ˜ÚÓ ·˚Ú¸ ÔðËıÓʇÌËÌÓÏ ˝ÚÓ„Ó ıð‡Ï‡ – Á̇˜ËÚ ÔÓÎÛ˜ËÚ¸ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ÒÓ ‚ðÂÏÂÌÂÏ ÔÓÔ‡ÒÚ¸ ‚ ð‡È ÔÓ Ò‡ÏÓÏÛ ÍÓðÓÚÍÓÏÛ ÔÛÚË, ‡ ÚÂı, ÍÚÓ ˝ÚÓÚ ıð‡Ï Ì ÔÓÒ¢‡ÂÚ, ʉÂÚ Ò‡Ï˚È Íð‡Ú˜‡È¯ËÈ ÔÛÚ¸ ‚ ‡‰. å˚ Ò˜ËÚ‡ÎË, ˜ÚÓ ÚÓθÍÓ Ï˚ ·Û‰ÂÏ ÒÔ‡ÒÂÌ˚, Ë ‚ ÍÓ̈ ËÒÚÓðËË, ͇̇ÌÛÌ ÒÛ‰ÌÓ„Ó ‰Ìfl, ‚Ò ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó Ó·ð‡ÚËÚÒfl ‚ ̇¯Û ‚ÂðÛ. ëÛʇ˛˘ËÈÒfl ÏËð ÒڇΠÔÓðÓʉ‡Ú¸ ÒÓÏÌÂÌËfl. ÇÂð‡ ‚ ÚÓ, ˜ÚÓ ‰Îfl ÍÓ„Ó-ÚÓ ëÓÁ‰‡ÚÂθ ÒÚ‡ÌÂÚ «ðÓ‰Ì˚Ï ÓÚˆÓÏ», ‡ ‰Îfl ÍÓ„Ó-ÚÓ «ÓÚ˜ËÏÓÏ», ÔÓÒÚÂÔÂÌÌÓ Òڇ· ð‡ÁðÛ¯‡Ú¸Òfl. Ç Ì‡¯Ëı ÍÌËÊÌ˚ı ¯Í‡Ù‡ı ÔÓfl‚ËÎËÒ¸ ÍÌË„Ë, Ó·ÓÒÌÓ‚˚‚‡˛˘Ë ҂flÁ¸ Ë ·ÎËÁÓÒÚ¸ ̇¯Ëı ðÂÎË„ËÈ. ÅÓ„, ̇ıӉ˂¯ÈÒfl „‰Â-ÚÓ Ó˜Â̸ ‰‡ÎÂÍÓ, ÔðË·ÎËÁËÎÒfl Í Í‡Ê‰ÓÏÛ ËÁ Ì‡Ò ÔÂðÒÓ̇θÌÓ. å˚ ÛÁ̇ÎË, ˜ÚÓ ÌË͇͇fl ðÂÎË„Ëfl Ì ӷ·‰‡ÂÚ ÏÓÌÓÔÓÎËÂÈ Ì‡ ç„Ó, ˜ÚÓ Ï˚ ÏÓÊÂÏ Ó˘Û˘‡Ú¸ Ö„Ó Ì ÚÓθÍÓ ‚ ıð‡ÏÂ, ÌÓ Ë Ì‡ ÛÎˈÂ, ‰Óχ, ̇ Á‡‚Ó‰Â Ë ‚

E

E

R

L

E

R

Dinadamlar› Astana’da düzenlenen Dinleraras› Diyalog toplant›s›nda Kazakistan Devlet Baflkan› Nursultan Nazarbayev’le birlikte

êÂÎË„ËÓÁÌ˚ ‰ÂflÚÂÎË Ò ÔðÂÁˉÂÌÚÓÏ ä‡Á‡ıÒڇ̇ çÛðÒÛÎÚ‡ÌÓÏ ç‡Á‡ð·‡Â‚˚Ï Ì‡ ÒËÏÔÓÁËÛÏ «åÂÊðÂÎË„ËÓÁÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„» („. ÄÒڇ̇)

Dünyam›z yarat›c› çözümleri beklemektedir. Yarat›c› düflünce geçmifle çivilenip kalmakla de¤il, ondan gerekli dersleri al›p bugünü iyi kavrayarak gelece¤e haz›rlanmakla olur.

燯‡ Ô·ÌÂÚ‡ ʉÂÚ Ú‚Óð˜ÂÒÍËı ð¯ÂÌËÈ. í‚Óð˜ÂÒÍËÈ ÔÓ‰ıÓ‰ Ì‚ÓÁÏÓÊÂÌ ‚ ÒÎÛ˜‡Â ·ÂÒÒÏ˚ÒÎÂÌÌÓ„Ó ÍÓÔËðÓ‚‡ÌËfl ÔðÓ¯ÎÓ„Ó. çÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ËÁ‚ÎÂ͇ڸ ËÁ ÔðÓ¯ÎÓ„Ó ÛðÓÍË, ÓÒÏ˚ÒÎË‚‡Ú¸ ̇ÒÚÓfl˘ÂÂ Ë „ÓÚÓ‚ËÚ¸Òfl Í ·Û‰Û˘ÂÏÛ. Ç ˝ÚÓÏ Ë ÒÓÒÚÓËÚ Ú‚Óð˜ÂÒÍËÈ ÔÓ‰ıÓ‰. 69


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Papa 16. Benedict è‡Ô‡ êËÏÒÍËÈ ÅẨËÍÚ XVI

Dinleraras› diyalog, “Tanr› tek ama pek çok din nas›l ba¤dafl›r?” paradoksunu sevgi, hoflgörü, anlay›fl ve iletiflim yoluyla çözme giriflimidir.

åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ ËÌˈËËðÛÂÚ ð‡Áð¯ÂÌË ԇð‡‰ÓÍÒ‡ «ä‡Í ÒÓ‚ÏÂÒÚËÚ¸ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌË ӉÌÓ„Ó ëÓÁ‰‡ÚÂÎfl Ë ÏÌÓÊÂÒÚ‚‡ ðÂÎË„ËÈ» ÔÛÚÂÏ Î˛·‚Ë, ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË, ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl Ë ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl. 70

inanc›m›za ne kadar yak›n oldu¤unu anlatan kitaplarla dolu. ‹çte yaflayan Tanr› bireysel olarak yaklaflmaya bafllad› hepimize. Art›k O’nun hiçbir dinin tekelinde olmad›¤›n› ve O’na sadece mabetlerde de¤il ama evde, sokakta, fabrikada, okulda, plajlarda, da¤lar›n doruklar›nda ve dünyan›n her yerinde ulaflabilece¤imizi biliyoruz. Antropoloji, etnoloji ve karfl›laflt›rmal› din çal›flmalar›, Yaradan’›n dünyan›n hiçbir yerinde evlatlar›n›, kendisi hakk›nda koyu bir karanl›kta b›rakmad›¤›n› ve hakikat ›fl›¤›n›n bir k›sm›yla ayd›nlatt›¤›n› gösterdi.

Diyalog bar›fl›n teminat› Üstelik flimdi biz daha iyi anl›yoruz ki, dinlerin çoklu¤unda derin bir gizem sakl›, belki de bu çokluk Tanr›’n›n önümüze koydu¤u bir bilmecedir, insan akl›na sunulmufl bir paradoks, çetin bir ceviz. Akl›n ulaflamad›¤›na sevginin ulaflabilece¤ini biz iyi biliyoruz. Dinleraras› diyalog, “Tanr› tek ama pek çok din nas›l ba¤dafl›r?” paradoksunu sevgi, hoflgörü, anlay›fl ve iletiflim yoluyla çözme giriflimidir. Asl›nda ça¤lar boyu peygamberler, filozoflar, bar›flseverler ve din mücadelelerinde ac› çeken milyonlar hep bunu düfllediler ama dünya onlar için bu ideali gerçeklefltirmek için yeterince küçük de¤ildi. fiimdi Tanr› küreselleflme sürecindeki bu dünyay› avuçlar›m›za koyuyor, onu birlefltirelim ve insanl›¤›n bütün ütopyalar›n› gerçeklefltirelim diye. Yoksa bu küre elimizde yanan bir topa dönüflecek. Dinleraras› diyalog tarihin insan akl›na ve yüre¤ine en çetin meydan okumas›d›r ama dünya bar›fl›na bizi tafl›yacak en elzem köprülerden biri de budur san›yorum.

¯ÍÓÎÂ, ‰‡Ê ̇ ÔÎflÊ ËÎË ‚ „ÓðÌ˚ı Û˘Âθflı. ÄÌÚðÓÔÓÎӄ˘ÂÒÍËÂ, ˝ÚÌÓÎӄ˘ÂÒÍËÂ Ë Òð‡‚ÌËÚÂθÌ˚ ÚÂÓÎӄ˘ÂÒÍË ËÒÒΉӂ‡ÌËfl ÔÓ͇Á‡ÎË, ˜ÚÓ ëÓÁ‰‡ÚÂθ ÌË ‚ Ó‰ÌÓÏ Û„ÓÎÍ ÁÂÏÌÓ„Ó ¯‡ð‡ Ì ÓÒÚ‡‚ÎflÂÚ Ò‚ÓËı ‰ÂÚÂÈ ‚ ÚÂÏÌÓÚÂ Ë Ó·flÁ‡ÚÂθÌÓ ¯ÎÂÚ ‚ÒÂÏ Ò‚ÂÚ Ë, ÔÛÒÚ¸ ˜‡ÒÚ˘ÌÓ, ÓÁ‡ðflÂÚ ˝ÚËÏ Ò‚ÂÚÓÏ ‚Ò ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó.

ÑˇÎÓ„ – Á‡ÎÓ„ ÏËð‡ ëÂȘ‡Ò Ï˚ ÒÚ‡ÎË ÓÒÓÁ̇‚‡Ú¸, ˜ÚÓ ‚ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËË ðÂÎË„ËÈ ÒÍð˚Ú‡ ͇͇fl-ÚÓ Ú‡È̇, Á‡„‡‰Í‡, Á‡‰‡Ì̇fl β‰flÏ ÅÓ„ÓÏ, Ô‡ð‡‰ÓÍÒ, Ôð‰ÎÓÊÂÌÌ˚È ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÏÛ ð‡ÁÛÏÛ. çÓ Ï˚ ‚‰¸ Á̇ÂÏ, ˜ÚÓ Î˛·Ó‚¸ ‚ÒÂÒËθ̇ Ú‡Ï, „‰Â ð‡ÁÛÏ ·ÂÒÒËÎÂÌ. åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ ËÌˈËËðÛÂÚ ð‡Áð¯ÂÌË ԇð‡‰ÓÍÒ‡ «ä‡Í ÒÓ‚ÏÂÒÚËÚ¸ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌË ӉÌÓ„Ó ëÓÁ‰‡ÚÂÎfl Ë ÏÌÓÊÂÒÚ‚‡ ðÂÎË„ËÈ» ÔÛÚÂÏ Î˛·‚Ë, ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË, ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl Ë ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl. ç‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ÒÚÓÎÂÚËÈ Ï˜ڇ ÔðÓðÓÍÓ‚, ÙËÎÓÒÓÙÓ‚, ÏËðÓÚ‚ÓðˆÂ‚ Ë ÏËÎÎËÓÌÓ‚ ‚ÂðÛ˛˘Ëı, ÔÂðÂÌÂÒ¯Ëı ÏÌÓ„Ó ÒÚð‡‰‡ÌËÈ Ì‡ Ò‚ÓÂÏ ÔÛÚË, Á‡Íβ˜‡Î‡Ò¸ ËÏÂÌÌÓ ‚ ˝ÚÓÏ, ÌÓ ÚÓ„‰‡ ÏËð ·˚Î ÒÎ˯ÍÓÏ ‚ÂÎËÍ. Ä ÒÂȘ‡Ò ÅÓ„ ÔÓÁ‚ÓÎflÂÚ „ÎÓ·‡ÎËÁËðÛ˛˘ÂÏÛÒfl ÏËðÛ ÛÏÂÒÚËÚ¸Òfl ‚ ̇¯Ëı ·‰ÓÌflı, ˜ÚÓ·˚ Ï˚ Â„Ó Ó·˙‰ËÌËÎË Ë Ò‰Â·ÎË ð‡θÌ˚ÏË ‚Ò ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍË ÛÚÓÔËË. à̇˜Â Ï˚ Ò‚ÓËÏË ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌ˚ÏË ðÛ͇ÏË Ôð‚ð‡ÚËÏ ˝ÚÓÚ ÏËð ‚ Ó„ÌÂÌÌ˚È ¯‡ð. åÂÊÍÓÌÙÂÒÒËÓ̇θÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ – Ó˜Â̸ ÒÎÓÊÌ˚È ‚˚ÁÓ‚ ̇¯ÂÏÛ ð‡ÁÛÏÛ Ë ÒÂð‰ˆÛ. Ç ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl fl ‚Âð˛, ˜ÚÓ ˝ÚÓ Ó‰ËÌ ËÁ Ò‡Ï˚ı ̇ÒÛ˘Ì˚ı ÏÓÒÚÓ‚, ÍÓÚÓð˚È Ôð˂‰ÂÚ Ì‡Ò Í ÏËðÛ.



ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

Medine Vesikas›’n› ‹slâm dünyas›nda aktüel hale gelmesini Prof. Muhammed Hamidullah’a borçluyuz. Benim dikkatimi 1991 y›l›nda çekti. 15 senedir Ali Bulaç / ÄÎË ÅÛ·˜ üzerinde çal›flt›¤›m bu vesikan›n tekrar gündeme gelmesi Fethullah Gülen Hocaefendi’nin bu sözleflmeye dikkat çekmesiyle mümkün olmufltur.

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Ç ËÒ·ÏÒÍÓÏ ÏËð ËÌÚÂðÂÒ Í å‰ËÌÒÍÓÏÛ ëӄ·¯ÂÌ˲ ·˚Î ‚ÓÁðÓʉÂÌ ·Î‡„Ó‰‡ðfl ð‡·ÓÚ‡Ï åÛı‡Ïχ‰‡ ï‡ÏˉÛÎÎ˚. åÓ ‚ÌËχÌË ˝Ú‡ ÚÂχ ÔðË‚ÎÂÍ· ‚ 1991 „. çÓ‚‡fl ‚ÓÎ̇ ËÌÚÂðÂÒ‡ Í ëӄ·¯ÂÌ˲, ̇‰ ÍÓÚÓð˚Ï fl ð‡·ÓÚ‡˛ ÛÊ 15 ÎÂÚ, Òڇ· ‚ÓÁÏÓÊÌÓÈ ÔÓÒΠÚÓ„Ó, Í‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌ˚È ÚÛðˆÍËÈ Û˜ÂÌ˚È-ËÒ·Ïӂ‰ îÂÚıÛηı ÉÛÎÂÌ ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛÎ Â„Ó ÌÂÓˆÂÌËÏÓ Á̇˜ÂÌËÂ.

7. YÜZYILDAN ADALET VE ÇO⁄ULCULUK M‹RASI

Medine Vesikas› M. 610 y›l›nda ilk defa Mekke’de yeni dini tebli¤ etmeye ve kendine taraftar toplamaya çal›flan Hz. Muhammed, ilk y›llarda genel kabul görmemifl, zamanla bu dine girenlerin say›s› artt›kça bu sefer de çeflitli engellemeler ve a¤›r bask›larla karfl›laflm›flt›.

ä‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌÓ, ÔðÓðÓ˜ÂÒ͇fl ÏËÒÒËfl åÛı‡Ïχ‰‡ ̇˜‡Î‡Ò¸ ‚ 610 „. ‚ åÂÍÍÂ. Ö„Ó ÔðËÁ˚‚ ÌÂÒÍÓθÍÓ ÎÂÚ ÓÒÚ‡‚‡ÎÒfl ÔÓ˜ÚË ·ÂÁ ÓÚ‚ÂÚ‡. çÓ ÒÓ ‚ðÂÏÂÌÂÏ ˜ËÒÎÓ ÒÚÓðÓÌÌËÍÓ‚ ËÒ·χ Û‚Â΢˂‡ÎÓÒ¸, ‚ÏÂÒÚÂ Ò ˝ÚËÏ ðÓÒÎË ÔðÂÔflÚÒÚ‚Ëfl Ë ‰‡‚ÎÂÌË ̇ ÏÛÒÛθχÌ. 72

çÄëãÖÑàÖ ëèêÄÇÖÑãàÇéëíà à åçéÉééÅêÄáàü VII ÇÖäÄ

å‰ËÌÒÍÓ ëӄ·¯ÂÌË Ali Bulaç

ÄÎË ÅÛ·˜

Gazeteci (‹stanbul).

ÜÛð̇ÎËÒÚ (ëڇϷÛÎ).

Vesikan›n tarihî de¤eri

àÒÚÓð˘ÂÒ͇fl ˆÂÌÌÓÒÚ¸ ‰Ó„Ó‚Óð‡

G

enel muhtevas› hakk›nda bilgi sunmaya çal›flaca¤›m Medine Vesikas›’n› Bat› bilim çevrelerine ilk tan›tan Alman oryantalist Wellhausen olmufltur. Muhtemelen Wellhausen’›n 1899’da yay›nlanan çal›flmas›ndan sonra, yine Alman Grimme, ‹talyan Caetani, Buhl, Wensick, Korehl, Ranke, Müller ve Guillaume adl› yazar ve araflt›r›c›lar›n dikkati çekilmifl, vesika ile ilgili yay›nlarda hissedilir bir art›fl olmufltur. Ancak vesikan›n ‹slâm dünyas›nda aktüel hale gelmesini Prof. Muhammed Hamidullah’a borçluyuz. Benim dikkatimi 1991 y›l›nda çekti. 15 senedir üzerinde çal›flt›¤›m bu vesikan›n tekrar gündeme gelmesi Fethullah Gülen Hocaefendi’nin bu sözleflmeye dikkat çekmesiyle mümkün olmufltur. Medine Vesikas›’n› tarihte ilk defa kaydeden Muhammed ‹bn ‹shak’t›r (öl. H.151). Bu da ‹slâm tarihinin erken dönemlerine rastlamaktad›r. Elimizdeki hadis kitaplar›, Müslüman bloka mahsus sözleflmenin ilk 23 maddesinin Enes b. Malik’in, Müslümanlar ile Yahudi ve

Ç

ÔÂð‚˚ ̇ۘÌ˚ ÍðÛ„Ë á‡Ô‡‰‡ ÛÁ̇ÎË Ó å‰ËÌÒÍÓÏ ëӄ·¯ÂÌËË ÓÚ ÌÂψÍÓ„Ó Û˜ÂÌÓ„Ó – ÓðËÂÌÚ‡ÎËÒÚ‡ ÇÂÎı‡ÛÁÂ̇. ÇÂðÓflÚÌÓ, ÔÓÒÎÂ Â„Ó ÒÚ‡Ú¸Ë, ÓÔÛ·ÎËÍÓ‚‡ÌÌÓÈ ‚ 1899 „., ˝Ú‡ ÚÂχ ‚˚Á‚‡Î‡ ËÌÚÂðÂÒ Û ‰ðÛ„Ëı Û˜ÂÌ˚ı, ÒðÂ‰Ë ÍÓÚÓð˚ı ·˚ÎË ÌÂψÍËÈ ËÒÒΉӂ‡ÚÂθ ÉðËÏÏ, Ëڇθfl̈ ÑʇÂÚ‡ÌË, ‡ Ú‡ÍÊ ÅÛıÎ, ÇÂÌÒËÍ, äÓðÂıÎ, ê‡ÌÍÂ, åËÎÎÂð Ë ÉÛηÏ, ·Î‡„Ó‰‡ðfl ÍÓÚÓð˚Ï, ÔÓfl‚ËÎÓÒ¸ ÏÌÓ„Ó Ï‡ÚÂðˇÎÓ‚ Ó ëӄ·¯ÂÌËË. Ç ËÒ·ÏÒÍÓÏ ÏËð ËÌÚÂðÂÒ Í å‰ËÌÒÍÓÏÛ ëӄ·¯ÂÌ˲ ·˚Î ‚ÓÁðÓʉÂÌ ·Î‡„Ó‰‡ðfl ð‡·ÓÚ‡Ï åÛı‡Ïχ‰‡ ï‡ÏˉÛÎÎ˚. åÓ ‚ÌËχÌË ˝Ú‡ ÚÂχ ÔðË‚ÎÂÍ· ‚ 1991 „. çÓ‚‡fl ‚ÓÎ̇ ËÌÚÂðÂÒ‡ Í ëӄ·¯ÂÌ˲, ̇‰ ÍÓÚÓð˚Ï fl ð‡·ÓÚ‡˛ ÛÊ 15 ÎÂÚ, Òڇ· ‚ÓÁÏÓÊÌÓÈ ÔÓÒΠÚÓ„Ó, Í‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌ˚È ÚÛðˆÍËÈ Û˜ÂÌ˚È-ËÒ·Ïӂ‰ îÂÚıÛηı ÉÛÎÂÌ ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛÎ Â„Ó ÌÂÓˆÂÌËÏÓ Á̇˜ÂÌËÂ. á‡ÙËÍÒËðÓ‚‡Î ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌË å‰ËÌÒÍÓ„Ó ëӄ·¯ÂÌËfl ‚ ËÒÚÓðËË åÛı‡Ïω à·Ì-àÒı‡Í (ÛÏ. 768). ùÚÓ ÔðÓËÁÓ¯ÎÓ ‚ ð‡ÌÌËÈ ÔÂðËÓ‰ ð‡Á‚ËÚËfl ËÒ·χ. ë·ÓðÌËÍË Ò‚fl˘ÂÌÌ˚ı ı‡‰ËÒÓ‚ ÛÚ‚Âðʉ‡˛Ú, ˜ÚÓ 23 ÒÚ‡Ú¸Ë Òӄ·¯ÂÌËfl, ÍÓÚÓð˚ ͇҇˛ÚÒfl ÌÂÔÓÒð‰ÒÚ‚ÂÌÌÓ


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

Putperest (müflrik) blok aras›ndaki iliflkileri düzenleyen 24-47 aras› ikinci bölümün Binti Haris’in evinde ve karfl›l›kl› görüflmeler sonucunda imzaland›¤›n› kaydeder. Öyle anlafl›l›yor ki, Medine’deki farkl› dini ve etnik topluluklar aras›ndaki görüflmeler Enes b. Malik’in evinde ve Hz. Muhammed’in (s.a.) baflkanl›¤›nda yürütülüp söz konusu vesika bu görüflmeler sonucunda kaleme al›nm›flt›r. Dikkat çekici nokta flu ki, vesikan›n bütün kurucu ilkelerinin neredeyse tümü Kur’an’daki ayetlerde veya Hz. Muhammed’in (s.a) sözlerinde karfl›l›k bulabilmektedir. Vesika, hicretin ilk y›l›nda, yani M.622’de imzalanm›fl bulunmaktad›r. ‹bn Hiflam ve Ebu Ubeyd’in eserlerinde düz ve yekpare bir metin iken, Wellhausen onu 47 maddeye ay›rm›fl, Hamidullah kimi maddeleri kendi içlerinde bölerek bu say›y› 52’ye ç›karm›flt›r.

Sosyal çevre Bilindi¤i gibi M.610 y›l›nda ilk defa Mekke’de yeni dini tebli¤ etmeye ve kendine taraftar toplamaya çal›flan Hz. Muhammed, yak›n çevresinden birkaç kifli d›fl›nda ilk y›llarda genel kabul görmemifl, zamanla bu dine girenlerin say›s› artt›kça bu sefer de çeflitli engellemeler ve a¤›r bask›larla karfl›laflm›flt›. 13 y›ll›k Mekke hayat›nda taraftar say›s›n› fazla artt›ramayan Peygamber ve Müslümanlar için Mekke d›fl›na bir yere gitmek, özgür ve güvenilir bir ortam bulmaktan baflka seçenek kalmay›nca, önce Habeflistan’a (iki defa), sonra da Medine’ye hicret etmek zorunda kald›lar.

T

E

S

:

E

T

K

D

ÏÛÒÛθχÌ, ·˚ÎË ÔÓ‰ÔËÒ‡Ì˚ ‚ ‰ÓÏ Ä̇҇ ·ËÌ å‡ÎË͇, 24-47 ÒÚ‡Ú¸Ë, ð„ÛÎËðÛ˛˘Ë ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û ÏÛÒÛθχ̇ÏË, ËÛ‰ÂflÏË Ë ÏÛ¯ðË͇ÏË (ÏÌÓ„Ó·ÓÊÌË͇ÏË), ·˚ÎË ÔÓ‰ÔËÒ‡Ì˚ ‚ ‰ÓÏ ÅËÌÚ ï‡ðËÒ Ë fl‚ËÎËÒ¸ ðÂÁÛθڇÚÓÏ ÏÌÓ„ÓÒÚÓðÓÌÌËı ÔÂð„ӂÓðÓ‚. ÇÂðÓflÚÌÓ, ëӄ·¯ÂÌË ·˚ÎÓ ÒÓÒÚ‡‚ÎÂÌÓ ‚ ‰ÓÏ Ä̇҇ ·ËÌ å‡ÎË͇, „‰Â ÒÓÒÚÓflÎËÒ¸ ÔÂð„ӂÓð˚ Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ð‡ÁÌ˚ı ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı „ðÛÔÔ. êÛÍÓ‚Ó‰ËÎ ÔÂð„ӂÓð‡ÏË èðÓðÓÍ åÛı‡Ïχ‰ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ). çÂχÎÓ‚‡ÊÌÓ, ˜ÚÓ ‚Ò ÓÒÌÓ‚Ì˚ ÔðË̈ËÔ˚ ëӄ·¯ÂÌËfl ̇ıÓ‰flÚ ÔÓ‰Ú‚ÂðʉÂÌË ‚ ‡flÚ‡ı ë‚fl˘ÂÌÌÓ„Ó äÓð‡Ì‡ Ë ‚˚Ò͇Á˚‚‡ÌËflı (Ò‚fl˘ÂÌÌ˚ı ı‡‰ËÒ‡ı) èðÓðÓ͇ åÛı‡Ïχ‰‡ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ). ëӄ·¯ÂÌË ·˚ÎÓ ÔÓ‰ÔËÒ‡ÌÓ ‚ ÔÂð‚˚È „Ó‰ ıˉÊð˚, Ú.Â. ‚ 622 „. Ç ð‡·ÓÚ‡ı à·Ì ï˯‡Ï‡ Ë Ä·Û-췇ȉ‡ ëӄ·¯ÂÌË Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ÒÔÎÓ¯ÌÓÈ ÚÂÍÒÚ, ÇÂÎı‡ÛÁÂÌ ‚˚‰ÂÎËÎ ‚ ÚÂÍÒÚ 47 ÒÚ‡ÚÂÈ, ï‡ÏˉÛηı Û‚Â΢ËÎ Ëı ˜ËÒÎÓ ‰Ó 52.

ëӈˇθ̇fl Òð‰‡ ä‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌÓ, ÔðÓðÓ˜ÂÒ͇fl ÏËÒÒËfl åÛı‡Ïχ‰‡ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ) ̇˜‡Î‡Ò¸ ‚ 610 „. ‚ åÂÍÍÂ. èÓ̇˜‡ÎÛ ÔðËÁ˚‚ åÛı‡Ïχ‰‡ ·˚Î ÛÒÎ˚¯‡Ì ÚÓθÍÓ Ò‡Ï˚ÏË ·ÎËÁÍËÏË ÂÏÛ Î˛‰¸ÏË Ë ÌÂÒÍÓθÍÓ ÎÂÚ ÓÒÚ‡‚‡ÎÒfl ·ÂÁ ÓÚ‚ÂÚ‡. çÓ ÒÓ ‚ðÂÏÂÌÂÏ ˜ËÒÎÓ ÒÚÓðÓÌÌËÍÓ‚ ËÒ·χ Û‚Â΢˂‡ÎÓÒ¸, ‚ÏÂÒÚÂ Ò ˝ÚËÏ ðÓÒÎË ÔðÂÔflÚÒÚ‚Ëfl Ë ‰‡‚ÎÂÌË ̇ ÏÛÒÛθχÌ. ᇠ13 ÎÂÚ ÔðÓðÓ˜ÂÒÚ‚‡ ‚ åÂÍÍ ˜ËÒÎÓ ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÈ ËÒ·χ Û‚Â΢ËÎÓÒ¸ ÌÂÁ̇˜ËÚÂθÌÓ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÏÛÒÛθχÌ ‚˚ÌÛʉÂÌ˚ ·˚ÎË ËÒ͇ڸ ·ÓΠ̇‰ÂÊÌÓ ÏÂÒÚÓ ‰Îfl Ò‚Ó·Ó‰ÌÓ„Ó ËÒÔӂ‰‡ÌËfl Ò‚ÓÂÈ ‚Âð˚.

E

E

R

L

E

R

Medineli Müslümanlar (Ensar) ile Mekkeli Müslümanlar (Muhacirler) aras›nda sosyal ve ekonomik bir dayan›flma ve yard›mlaflma iliflkisini tesis etti. Buna “muahat” (kardeflleflme) ad› verildi.

åÂÊ‰Û Ï‰ËÌÒÍËÏË (‡ÌÒ‡ð˚) Ë ÏÂÍ͇ÌÒÍËÏË (ÏÛı‡‰ÊËð˚) ÏÛÒÛθχ̇ÏË ÛÒÚ‡ÌÓ‚ËÎËÒ¸ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ‚Á‡ËÏÓÔÓÏÓ˘Ë Ë ‰Ó·ðÓÊ·ÚÂθÌÓÒÚË. ùÚÓÚ ‚ˉ ÒӈˇθÌÓÈ ÒÓÎˉ‡ðÌÓÒÚË ·˚Π̇Á‚‡Ì ÏÛ‡ı‡Ú – ·ð‡ÚÒÚ‚Ó. 73


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Hamidullah’a göre, “bu anayasa, ilk ‹slâm Devleti’nin Anayasas› olmas›ndan baflka, ayn› zamanda yeryüzünde bir devletin vazetti¤i ilk yaz›l› anayasa olma özellik” ve ayr›cal›¤›na da sahiptir.

èÓ ÏÌÂÌ˲ ï‡ÏˉÛηı‡, ˝Ú‡ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËfl fl‚ÎflÂÚÒfl «Ì ÚÓθÍÓ ÔÂð‚ÓÈ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËÂÈ ÔÂð‚Ó„Ó àÒ·ÏÒÍÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, ÌÓ Ë ÔÂð‚ÓÈ ÔËÒ¸ÏÂÌÌÓÈ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËÂÈ ‚ ÏËðÂ, ÒÓÁ‰‡ÌÌÓÈ Í‡ÍËÏ-ÎË·Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÓÏ».

74

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

Vesikaya taraf olan dini topluluklar›n tespiti Medine’ye gelir gelmez Peygamber’in ilk yapt›¤› ifllerden biri, yeni gelen muhacirleri yerlefltirmek, onlar›n ve ailelerinin gündelik (rutin) ihtiyaçlar›n›n karfl›lanmas› için gerekli tedbirleri almak oldu. Bu amaçla Medineli Müslümanlar (Ensar) ile Mekkeli Müslümanlar (Muhacirler) aras›nda sosyal ve ekonomik bir dayan›flma ve yard›mlaflma iliflkisini tesis etti. Buna “muahat” (kardeflleflme) ad› verildi. Hicret’le birlikte ve bu geliflmelerden sonra Medine’de üç ana toplumsal blok ortaya ç›km›fl oldu: Müslümanlar, Yahudiler ve Müflrik Araplar. Müslüman blok, Mekkeli Muhacirler ve Medineli Evs ve Hazreç’li Ensar’dan müteflekkildi. Ancak kuflkusuz Medine, Müslümanlardan ibaret de¤ildi. Onun kadim sakinleri Yahudiler ve Müslümanl›¤› kabul etmemifl Araplar da vard›. ‹flte Hz. Muhammed’in (s.a.) önünde bütün bu sosyal bloklar› anlaflt›r›p birlefltirmek ve bir arada yaflaman›n formülünü bulmak gibi önemli bir sorun vard›. Peki, bunu nas›l yapacakt›? Hz. Muhammed, bir yandan hicret eden Mekkelilerin yerlefltirilmesi ve yeni çevreye intibaklar›yla u¤rafl›rken, di¤er yandan Yahudi ve Müflrik Araplara güven vermeye çal›fl›yor, niyetinin Medine üzerinde mutlak bir egemenlik kurmak olmay›p yeni dini cemaatinin güven içinde yaflamas›n› ve dinlerini yayma imkanlar›n› sa¤lamak oldu¤unu söylüyordu. Medine’ye geliflten sonra, önce Medineli Ensar ile Mekke’den gelen Muhacir ailelerin baflkanlar›n›n (Nakib) kat›ld›¤› büyük bir meclis topland› ve muhtemelen yukar›da sözünü etti¤imiz kardeflleflmenin (Muâhât) hukukî temelini oluflturan hükümler görüflüldü. ‹flte Medine Vesikas›’n›n ilk 23 maddesi, bu toplant›da tespit edilmifl olup yeni Müslüman blokun sosyal ve hukukî iliflkilerini yaz›l› hükümlere ba¤lamaktad›r. Bu ifl tamamland›ktan sonra, Hz. Muhammed (s.a.), Müslüman blokun liderleriyle oldu¤u kadar, Müslüman olmayan Medineli di¤er sosyal blok temsilcileriyle de durumu istiflare etti ve önce Enes’in evinde, sonra Müslüman ve Yahudi liderlerle Binti Haris’in evinde toplanarak yeni bir “fiehirDevlet” yap›s›n› ortaya ç›karan temel ilkeler üzerinde anlaflt›lar. Bu yeni “devletin anayasas›” yaz›l› bir biçimde tespit edilip vazedildi ki bu metin flu anda elimizde bulunan vesikad›r. Hamidullah’a göre, “bu anayasa, ilk ‹slâm Devleti’nin Anayasas› olmas›ndan baflka, ayn› zamanda yeryüzünde bir devletin vazetti¤i ilk yaz›l› anayasa olma özellik” ve ayr›cal›¤›na da sahiptir. Elimizdeki bilgiler, vesikan›n karfl›l›kl› görüflmeler sonucunda ve

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ÇÓ „·‚Â Ò èðÓðÓÍÓÏ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ) ÏÛÒÛθχÌ ÓÚÔð‡‚ËÎËÒ¸ Ò̇˜‡Î‡ ‚ ùÙËÓÔ˲ (2 ð‡Á‡), ‡ ÔÓÒΠ˝ÚÓ„Ó ÔÂðÂÒÂÎËÎËÒ¸ ‚ å‰ËÌÛ.

êÂÎË„ËÓÁÌ˚ ÒÓÓ·˘ÂÒÚ‚‡, ÔðËÒÓ‰ËÌË‚¯ËÂÒfl Í ëӄ·¯ÂÌ˲ èÂð‚ÓÒÚÂÔÂÌÌÓÈ Á‡‰‡˜ÂÈ èðÓðÓ͇ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ) ÔÓÒΠÔÂðÂÒÂÎÂÌËfl ‚ å‰ËÌÛ ÒÚ‡ÎÓ ð‡ÁÏ¢ÂÌË ‚ÒÂı ÔÂðÂÒÂÎÂ̈‚ Ë ÒÓÁ‰‡ÌË ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏ˚ı ÛÒÎÓ‚ËÈ ‰Îfl Û‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðÂÌËfl Ëı Âʉ̂Ì˚ı ÔÓÚð·ÌÓÒÚÂÈ. èÓ˝ÚÓÏÛ ÓÌ ‰Â·Π‚Ò ‚ÓÁÏÓÊÌÓ ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ÏÂÊ‰Û Ï‰ËÌÒÍËÏË (‡ÌÒ‡ð˚) Ë ÏÂÍ͇ÌÒÍËÏË (ÏÛı‡‰ÊËð˚) ÏÛÒÛθχ̇ÏË ÛÒÚ‡ÌÓ‚ËÎËÒ¸ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ‚Á‡ËÏÓÔÓÏÓ˘Ë Ë ‰Ó·ðÓÊ·ÚÂθÌÓÒÚË. ùÚÓÚ ‚ˉ ÒӈˇθÌÓÈ ÒÓÎˉ‡ðÌÓÒÚË ·˚Π̇Á‚‡Ì ÏÛ‡ı‡Ú – ·ð‡ÚÒÚ‚Ó. èÓÒΠÔÂðÂÒÂÎÂÌËfl ‚ å‰ËÌ ÒÙÓðÏËðÓ‚‡ÎËÒ¸ ÚðË Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ „ðÛÔÔ˚: ÏÛÒÛθχÌÂ, ËÛ‰ÂË Ë ‡ð‡·˚ÏÛ¯ðËÍË. åÛÒÛθχÌ ÒÓÒÚÓflÎË ËÁ ÏÂÍ͇ÌÒÍËı ÏÛı‡‰ÊËðÓ‚ Ë ‡ÌÒ‡ðÓ‚ (ÔÓÏÓ˘ÌËÍÓ‚) ËÁ ωËÌÒÍËı ÔÎÂÏÂÌ Ä‚Ò Ë ï‡Áð‡‰Ê. Ç å‰ËÌ ÊËÎË Ì ÚÓθÍÓ ÏÛÒÛθχÌÂ. ë ‰ð‚ÌËı ‚ðÂÏÂÌ „ÓðÓ‰ ̇ÒÂÎflÎË ËÛ‰ÂË Ë ‡ð‡·ÒÍË ÔÎÂÏÂ̇, Ì ÔðËÌfl‚¯Ë ۘÂÌË ËÒ·χ. èÓ˝ÚÓÏÛ ÔÂð‰ èðÓðÓÍÓÏ åÛı‡Ïχ‰ÓÏ (Ò‡ÎÎfl·ıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ) ÒÚÓfl· ‚‡Ê̇fl Ë Úðۉ̇fl Á‡‰‡˜‡ – ̇ÈÚË ÓÔÚËχθÌÛ˛ ÙÓðÏÛÎÛ ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ð‡ÁÌ˚ ÒӈˇθÌ˚ „ðÛÔÔ˚ ÏÓ„ÎË ÔðÓ‰ÓÎʇڸ ÊËÚ¸ ‚ Òӄ·ÒËË, ÒÓÚðÛ‰Ì˘‡fl ‰ðÛ„ Ò ‰ðÛ„ÓÏ. Ç Í‡ÍÓÈ ÙÓðÏ Ïӄ· ·˚Ú¸ ð‡ÎËÁÓ‚‡Ì‡ ˝Ú‡ Á‡‰‡˜‡? åÛı‡Ïχ‰ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ), Ò Ó‰ÌÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, ‡ÍÚË‚ÌÓ Á‡ÌËχÎÒfl ‚ÓÔðÓÒ‡ÏË ð‡ÁÏ¢ÂÌËfl ÏÛı‡‰ÊËðÓ‚ Ë Ëı ‡‰‡ÔÚ‡ˆËÂÈ Í ÌÓ‚˚Ï ÛÒÎÓ‚ËflÏ, Ò ‰ðÛ„ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, – ‰Â·Π‚Ò ‚ÓÁÏÓÊÌÓ ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ Á‡ðÛ˜ËÚ¸Òfl ‰Ó‚ÂðËÂÏ Ëۉ‚ Ë ‡ð‡·Ó‚-ÏÌÓ„Ó·ÓÊÌËÍÓ‚, Ó·˙flÒÌflfl, ˜ÚÓ ˆÂθ Ëı ÔðËıÓ‰‡ ‚ å‰ËÌÛ ‰‡ÎÂ͇ ÓÚ Ê·ÌËfl ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌËfl Á‰ÂÒ¸ ‡·ÒÓβÚÌÓ„Ó „ÓÒÔÓ‰ÒÚ‚‡ Ë ÒÓÒÚÓËÚ ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ·˚ ÒÓÁ‰‡Ú¸ ·Î‡„ÓÔðËflÚÌ˚ ÛÒÎÓ‚Ëfl ‰Îfl ð‡Á‚ËÚËfl Ë ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌÂÌËfl ð‡Á΢Ì˚ı ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Ú˜ÂÌËÈ. èÓ ÔðË·˚ÚËË ‚ å‰ËÌÛ „·‚˚ ÒÂÏÂÈ (̇ÍË·˚) ωËÌÒÍËı ‡ÌÒ‡ðÓ‚ Ë ÏÛı‡‰ÊËðÓ‚ ÒÓ·ð‡ÎË ÒÓ‚ÂÚ, ̇ ÍÓÚÓðÓÏ Ó·ÒÛ‰ËÎË Ôð‡‚Ó‚˚ ‡ÒÔÂÍÚ˚ ·ð‡ÚÒÚ‚‡, Ó ÍÓÚÓðÓÏ ÛÔÓÏË̇ÎÓÒ¸ ‚˚¯Â. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ÔÂð‚˚ 23 ÒÚ‡Ú¸Ë å‰ËÌÒÍÓ„Ó ëӄ·¯ÂÌËfl ·˚ÎË ÔðËÌflÚ˚ ̇ ˝ÚÓÏ ÒÓ‚ÂÚÂ Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÎË ÒÓ·ÓÈ ÓÒÌÓ‚Ì˚ ÔðË̈ËÔ˚ ÒӈˇθÌ˚ı Ë Ôð‡‚Ó‚˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ÏÂÊ‰Û ÏÛÒÛθχ̇ÏË. èÓÒΠ˝ÚÓ„Ó åÛı‡Ïχ‰ (Ò‡ÎÎfl·ıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ) Ó·ÒÛ‰ËÎ ‚ÓÔðÓÒ˚ ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl Ò ÎˉÂð‡ÏË ÏÛÒÛθχÌÒÍÓÈ Ó·˘ËÌ˚ Ë ‰ðÛ„Ëı ÒӈˇθÌ˚ı „ðÛÔÔ å‰ËÌ˚. èÂð‚‡fl ‚ÒÚð˜‡ Ò ÌËÏË ÒÓÒÚÓfl·Ҹ ‚ ‰ÓÏ Ä̇҇, ‡ Á‡ÚÂÏ ‚ ‰ÓÏ ÅËÌÚ ï‡ðËÒ


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

bir toplumsal mutabakat ürünü fleklinde ortaya ç›kt›¤›n› göstermektedir ki, iyi bir anayasa için ilk gerekli flart budur.

Ortak yaflaman›n ilkesi: “neysen osun” Hz. Muhammed’in karfl›l›kl› görüflmeler sonucunda ve oydaflma esas›na dayal› haz›rlad›¤› bu toplumsal sözleflmenin kabulünü sa¤layan esasl› faktörlerden biri, 120 y›ld›r savafl ve düflmanl›klarla yorgun ve bitkin düflen Medine’nin bizzat içinde bulundu¤u kaotik ve güvensiz durumdur. ‹flte tam da böyle kritik bir dönemde yabanc› kökenli biri ç›k›p bütün gruplara birlikte ve ortak yaflaman›n yollar›n› gösteriyor, herkesi hukuk temelinde, “neysen osun” ilkesine göre var olmaya ça¤›r›yor. ‹kinci önemli nokta, böyle bir proje sayesinde kimsenin kimse üzerinde bask› kurmaya kalk›flmadan baflkalar›n› do¤al bir realite kabul etmesi ve onun yaflama ve düflünme biçimine sayg› göstermesinin yasallaflmas› ve hukukun teminat› alt›na al›nmas›d›r.

T

E

S

:

E

T

K

D

ÎˉÂð˚ ÏÛÒÛθχÌÒÍÓÈ Ë ËÛ‰ÂÈÒÍÓÈ Ó·˘ËÌ ‰ÓÒÚË„ÎË ‰Ó„Ó‚ÓðÂÌÌÓÒÚË ÓÚÌÓÒËÚÂθÌÓ ÒÚðÛÍÚÛð˚ Ë ÙÛÌ͈ËÓÌËðÓ‚‡ÌËfl «„ÓðÓ‰‡„ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡». í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ÌÓ‚‡fl «å‰ËÌÒ͇fl ÍÓÌÒÚËÚÛˆËfl» ·˚· ӄ·¯Â̇. ùÚÓÚ ‰ÓÍÛÏÂÌÚ Ë fl‚ÎflÂÚÒfl å‰ËÌÒÍËÏ ëӄ·¯ÂÌËÂÏ, Ó ÍÓÚÓðÓÏ Ë‰ÂÚ ð˜¸. èÓ ÏÌÂÌ˲ ï‡ÏˉÛηı‡, ˝Ú‡ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËfl fl‚ÎflÂÚÒfl «Ì ÚÓθÍÓ ÔÂð‚ÓÈ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËÂÈ ÔÂð‚Ó„Ó àÒ·ÏÒÍÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, ÌÓ Ë ÔÂð‚ÓÈ ÔËÒ¸ÏÂÌÌÓÈ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËÂÈ ‚ ÏËðÂ, ÒÓÁ‰‡ÌÌÓÈ Í‡ÍËÏÎË·Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÓÏ». èðËϘ‡ÚÂθÌÓ Ë ÚÓ, ˜ÚÓ ˝Ú‡ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËfl Òڇ· ðÂÁÛθڇÚÓÏ ÏÌÓ„ÓÒÚÓðÓÌÌËı ÔÂð„ӂÓðÓ‚ Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚È ‰Ó„Ó‚Óð, ˜ÚÓ Ë fl‚ÎflÂÚÒfl ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏ˚Ï ÛÒÎÓ‚ËÂÏ Ì‡ÒÚÓfl˘ÂÈ ÍÓÌÒÚËÚÛˆËË.

èðË̈ËÔ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó Òӄ·ÒËfl: «ÅÛ‰¸ ÚÂÏ, ÍÚÓ Ú˚ ÂÒÚ¸» î‡ÍÚÓð‡ÏË, ÒÔÓÒÓ·ÒÚ‚Ó‚‡‚¯ËÏË ÛÚ‚ÂðʉÂÌ˲ ‚ å‰ËÌ ëӄ·¯ÂÌËfl, ‰ÓÒÚË„ÌÛÚÓ„Ó ‚ ðÂÁÛθڇÚ ÏÌÓ„ÓÒÚÓðÓÌÌËı ÔÂð„ӂÓðÓ‚ ÔÓ‰ ðÛÍÓ‚Ó‰ÒÚ‚ÓÏ èðÓðÓ͇ åÛı‡Ïχ‰‡ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎÂÏ), ÒÚ‡ÎË ÌÂÒÚ‡·ËθÌÓÒÚ¸ Ë ı‡ÓÒ ‚ å‰ËÌÂ,

E

E

R

L

E

R

‹nsanlar ve topluluklar aras›ndaki iliflkilerde temel ahlakî esaslar ve herkesin karfl› ç›kamayaca¤› evrensel yüce idealler geçerlidir.

éÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û Î˛‰¸ÏË ð„ÛÎËðÛ˛ÚÒfl ˝Ú˘ÂÒÍËÏË ÌÓðχÏË Ë ‚˚ÒÓÍËÏË Ë‰Â‡Î‡ÏË, Ëϲ˘ËÏË Ô·ÌÂÚ‡ðÌ˚È ı‡ð‡ÍÚÂð. 75


Fethullah Gülen

Din alimi, Gazeteciler ve Yazarlar Vakf› Onursal Baflkan› (Türkiye)

Medine Vesikas›, ‹nsan Haklar› Beyannamesi’nden ileri bir metindir z. Muhammed (s.a.s) Medine’yi teflrif H ettiklerinde, Medine ahalisi ile yapm›fl oldu¤u anlaflmada (Medine Vesikas›)

gayrimüslimlere öylesine haklar tan›m›flt›r ki, onlar günümüzde yürürlükte olan ‹nsan Haklar› Beyannamesi’nde, insanlara tan›nan haklardan çok çok ileridedir. Evet, bizim hoflgörü anlay›fl›m›za kaynakl›k eden dinimizdir veya hoflgörü dinimizin tabiat›n›n gere¤i ve onun bir derinli¤idir. Biz, o dini hayat›m›za hayat k›ld›¤›m›z as›rlarca, bu uzun zaman dilimlerinde o hoflgörüyü dünya çap›nda temsil etmiflizdir. Yaln›z tarihin baz› dilimlerinde, günümüzde de k›smen oldu¤u gibi, bu espriyi kavrayamayan baz› marjinal gruplar veya baz› fertler, bu anlay›fla ters hareketlerde bulunmufl olabilir. Onlar› bu tür davran›fllara sevk eden, düflünce kaymas› olabilece¤i gibi, d›fl dünyan›n etkileri de olabilir. Evet, eli kanl›, gözü kanl›, dili kanl›, müsamaha, tolerans, hoflgörü nedir bilmeyen baz›lar›n›n iflleyegeldikleri cinayet, bombalama, yaralama, gasp, soygun vb. hâdiseleri bütün mü’minlere mâl etmek, hatta bunu ‹slâm’›n temel özelli¤i olarak göstermek do¤ru olmasa gerektir. Netice itibar›yla, bütün olumsuz flartlara ra¤men, günümüzde bize düflen fley, hoflgörü anlay›fl›n› yeniden öncelikle içimizde yeflertmek, daha sonra da çevremizle olan münasebetleri hep bu çizgide sürdürmektir. Allah’a flükür, bu süreç Türkiye’de bafllam›flt›r. Bafllad›¤› gibi daima artan bir h›zla devam etmesi, sonra bütün bir dünyaya yay›lmas› en büyük dile¤imizdir. Günümüzde insan›m›z›n her fleyden daha çok, her zamankinden daha fazla sevgiye, sayg›ya, el ele tutuflmaya ihtiyac› vard›r. Gelece¤in dünyas› kinin, nefretin, fliddetin, kavgan›n, savafl›n üzerine de¤il, sevginin, hoflgörünün, birbirimizi kabullenmenin üzerine bina edilecektir.

îÂÚıÛηı ÉÛÎÂÌ àÒ·ÏÒÍËÈ Û˜ÂÌ˚È-·Ó„ÓÒÎÓ‚, ÔÓ˜ÂÚÌ˚È ÔðÂÁˉÂÌÚ îÓ̉‡ ÊÛð̇ÎËÒÚÓ‚ Ë ÔËÒ‡ÚÂÎÂÈ (íÛðˆËfl)

å‰ËÌÒÍÓ ëӄ·¯ÂÌË - ·ÓΠÔÂð‰ӂÓÈ ‰ÓÍÛÏÂÌÚ ‰‡Ê ÔÓ Òð‡‚ÌÂÌ˲ Ò ÑÂÍ·ð‡ˆËÂÈ Ó Ôð‡‚‡ı ˜ÂÎÓ‚Â͇ ÓÒΠÔðËıÓ‰‡ èðÓðÓ͇ åÛı‡Ïχ‰‡ (Ò‡ÎÎflηıÛ ‡ÎÂÈıË ‚‡ Ò‡ÎÎflÏ) ‚ å‰ËÌÛ Ò ÊËÚÂÎflÏË „ÓðÓ‰‡ ·˚Î Á‡Íβ˜ÂÌ ‰Ó„Ó‚Óð è (å‰ËÌÒÍÓ ëӄ·¯ÂÌËÂ), ‚ ÍÓÚÓðÓÏ ÌÂÏÛÒÛÎ¸Ï‡Ì‡Ï Ôð‰ÓÒÚ‡‚ÎflÎËÒ¸ Ôð‡‚‡ Ë ÔðË‚Ë΄ËË, ̇ÏÌÓ„Ó Ôð‚ÓÒıÓ‰fl˘Ë Á‡ÙËÍÒËðÓ‚‡ÌÌ˚ ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ÑÂÍ·ð‡ˆËË Ó Ôð‡‚‡ı ˜ÂÎÓ‚Â͇. ч, ËÒÚÓ˜ÌËÍ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË, ‚ ̇¯ÂÏ ÔÓÌËχÌËË, – ̇¯‡ ðÂÎË„Ëfl, ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸ – ð‡θÌÓÒÚ¸ ̇¯ÂÈ ðÂÎË„ËË Ë Â „ÎÛ·Ë̇. ç‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ‚ÂÍÓ‚ ‚Ó ‚ÒÂÏ ÏËð Ï˚ ·˚ÎË Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎflÏË ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË. Ç ÌÂÍÓÚÓð˚ ËÒÚÓð˘ÂÒÍË ÔÂðËÓ‰˚, Í‡Í Ë ÒÂȘ‡Ò, ð‡Á΢Ì˚ χð„Ë̇θÌ˚ „ðÛÔÔ˚ Ë Ë̉˂ˉ˚, Ì ÔÓÌËχfl ÒÛ˘ÌÓÒÚË ˝ÚÓ„Ó fl‚ÎÂÌËfl, ‚˚ÒÚÛÔ‡ÎË ÔðÓÚË‚ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË. èÓÒÚÛÔ‡Ú¸ Ë ‰Ûχڸ Ú‡Í Ëı ‚˚ÌÛʉ‡ÎË ÌÂÒÚÓÈÍÓÒÚ¸ ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌËfl Ë ‚ÎËflÌË ‚̯ÌËı ÒËÎ. ч, ÔðÂÒÚÛÔÌËÍË Ò ÓÍðÓ‚‡‚ÎÂÌÌ˚ÏË ðÛ͇ÏË, Ò „·Á‡ÏË, ̇ÎËÚ˚ÏË ÍðÓ‚¸˛, ÌÂ

Ëϲ˘Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËfl Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÓÁ̇˜‡˛Ú ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸, ÚÂðÔËÏÓÒÚ¸ Ë ÒÓÒÚð‡‰‡ÌËÂ, ̇ÏÂð‚‡˛ÚÒfl ‚ËÌÛ Á‡ ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌ˚ ËÏË ÔðÂÒÚÛÔÎÂÌËfl, Íð‡ÊË, Û·ËÈÒÚ‚‡, ÔÓÍÛ¯ÂÌËfl ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌËÚ¸ ̇ ‚ÒÂı ÏÛÒÛθχÌ. é˜Â‚ˉÌÓ, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ÌÂÔð‡‚ËθÌÓ. ëÂȘ‡Ò Ò‡ÏÓ „·‚ÌÓ ‰Îfl ̇Ò, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ Ì··„ÓÔðËflÚÌÛ˛ Ó·ÒÚ‡ÌÓ‚ÍÛ, ÔÓÔ˚Ú‡Ú¸Òfl ÓÊË‚ËÚ¸ ðÓÒÚÍË ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË Ë Ì‡ ˝ÚÓÈ ÓÒÌÓ‚Â ð‡Á‚Ë‚‡Ú¸ ‚Á‡ËÏÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÒÓ ‚ÒÂÏ ÏËðÓÏ. ë·‚‡ ÄηıÛ, ‚ íÛðˆËË ˝ÚÓÚ ÔðÓˆÂÒÒ Ì‡˜‡ÎÒfl. åÓ ҇ÏÓ ·Óθ¯Ó Ê·ÌË – ˜ÚÓ·˚ ˝ÚÓÚ ÔðÓˆÂÒÒ ‚Ó ‚ÒÂÏ ÏËð ¯ÂÎ Ú‡Í Ê ÒÚðÂÏËÚÂθÌÓ, Í‡Í Ì‡˜‡ÎÒfl. ë„ӉÌfl β‰Ë, Í‡Í ÌËÍÓ„‰‡, ÌÛʉ‡˛ÚÒfl ‚ β·‚Ë, ÏËÎÓÒÂð‰ËË, Û‚‡ÊÂÌËË. îÛ̉‡ÏÂÌÚÓÏ ÏËð‡ ·Û‰Û˘Â„Ó ÒÚ‡ÌÛÚ Ì ̇ÒËÎËÂ, ÌÂ̇‚ËÒÚ¸, ð‡Á‰Óð˚ Ë ‚ÓÈÌ˚, ‡ β·Ó‚¸, ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸, ÔðËÁ̇ÌË ‚ ͇ʉÓÏ Î˘ÌÓÒÚË.


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

Burada vesikadan ç›karabilece¤imiz ilk kurucu ilkenin alt›n› çiziyoruz: Do¤ru, adil, hukuka sayg›l› ve insanlar aras›nda gerçek bar›fl ve istikrar› amaçlayan ideal bir projenin, farkl› gruplar (dini, hukuki, felsefi, siyasi vs.) aras›nda bir sözleflme temelinde ortaya ç›kmas› gerekir. Sözleflmenin haz›rlanmas› esnas›nda sosyal bloklar›n kendileri veya temsilcileri haz›r bulunmal›, özgür bir ortamda ve karfl›l›kl› görüflme ve tart›flmalarla sözleflmenin hükümleri (temel yasalar) tespit edilmelidir. Toplumsal hayata kat›lan gruplar heterojen olduklar›ndan, her bir madde bir örtüflme noktas›n› teflkil etmeli ve oydaflma yoluyla tespit edilmelidir. Her örtüflme maddesi sözleflmenin bir hükmünü oluflturur ve anlaflmazl›k konusu her madde de gruplar›n

kendilerine terk edilir. Örtüflme sözleflme alan›na, farkl›l›k özerk alana aittir. Bu, birlik içinde zengin farkl›l›k, yani sahici ço¤ulculuktur. ‹kinci kurucu ilke hakimiyet’in de¤il, kat›l›m’›n hareket noktas› seçilmesidir. Çünkü totaliter ve otoriter bir siyasal yap›da farkl›l›klar kabul edilemez. Medine Vesikas›, herkesi kendi durumunda bir gerçek olarak kabul etmifltir. Kabilelerin bir bir zikredilmesi, toplumda var olan dini ve etnik topluluklar›n sosyal, etnik ve dini kimliklerini tan›mak ve belgelemek içindir. Baflka bir ifadeyle, her bir dinî ve etnik grup kültürel ve hukuki tam özerkli¤e sahiptir. Yani din, yasama, yarg›, e¤itim,

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

ÛÒÚ‡‚¯ÂÈ ÓÚ ð‡ÒÔðÂÈ Ë ‚ÌÛÚðÂÌÌËı ‚ÓÈÌ, ÔðÓ‰ÓÎʇ‚¯ËıÒfl 120 ÎÂÚ. ä‡Í ð‡Á ‚ ð‡Á„‡ð ð‡ÒÔðÂÈ Ôð˯ÂÎ ˜ÛÊÓÈ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ Ë ÔÓ͇Á‡Î ‚ÒÂÏ ÔÛÚË ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓ„Ó ÏËðÌÓ„Ó ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl, ÔðËÁ‚‡Î ‚ÒÂı Í Òӷβ‰ÂÌ˲ ̇ Ôð‡‚Ó‚ÓÈ ÓÒÌÓ‚Â ÔðË̈ËÔ‡: «ÅÛ‰¸ ÚÂÏ, ÍÚÓ Ú˚ ÂÒÚ¸». Ö˘Â Ó‰Ì‡ ‚‡Ê̇fl ÒÚÓðÓ̇ ëӄ·¯ÂÌËfl ÒÓÒÚÓËÚ ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ ‰‡ÌÌ˚È ÔðÓÂÍÚ ˛ðˉ˘ÂÒÍË Á‡ÍðÂÔËÎ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚ¸ ‚ÓÒÔðËflÚËfl Í‡Í ‰‡ÌÌÓÒÚË ˜ÎÂ̇ÏË ð‡Á΢Ì˚ı ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı Ë ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı „ðÛÔÔ ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡, Á‡ÔðÂÚËΠ͇ÍÓÂ-ÎË·Ó ‰‡‚ÎÂÌË ‚ ˝ÚËı ‚ÓÔðÓÒ‡ı, ‡ Ú‡ÍÊ ÔðËÁ‚‡Î Û‚‡Ê‡Ú¸ ‚Á„Îfl‰˚ Ë ÔðË̈ËÔ˚ ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡. àÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, ëӄ·¯ÂÌË „‡ð‡ÌÚËðÓ‚‡ÎÓ Î˘ÌÓÒÚË Ôð‡‚Ó Ò‚Ó·Ó‰˚ ‚˚·Óð‡. ëӄ·¯ÂÌË ÔðÓ‚ÓÁ„·¯‡ÂÚ ‰‚‡ ÓÒÌÓ‚ÓÔÓ·„‡˛˘Ëı ÔðË̈ËÔ‡.

Vesika’da hareket noktas› hakimiyet de¤il, kat›l›md›r. Medine Vesikas›, herkesi kendi durumunda bir gerçek olarak kabul etmifltir.

é·ÂÒÔ˜ÂÌË ̇ÒÚÓfl˘Â„Ó ÏËð‡ Ë ÒÚ‡·ËθÌÓÒÚË, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌ˚ı ̇ ÔðË̈ËÔ‡ı ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚË Ë Ôð‡‚‡, ‚ÓÁÏÓÊÌÓ ÔÛÚÂÏ Á‡Íβ˜ÂÌËfl ëӄ·¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û ð‡Á΢Ì˚ÏË ÒӈˇθÌ˚ÏË „ðÛÔÔ‡ÏË (ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ÏË, ˛ðˉ˘ÂÒÍËÏË, ÙËÎÓÒÓÙÒÍËÏË, ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËÏË Ë Ú.‰.). Ç ÒÓÒÚ‡‚ÎÂÌËË Ë ÛÚ‚ÂðʉÂÌËË ëӄ·¯ÂÌËfl ‰ÓÎÊÌ˚ ÔðËÌËχڸ Û˜‡ÒÚË Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ‚ÒÂı ÒӈˇθÌ˚ı „ðÛÔÔ. éÒÌÓ‚Ì˚ ÔÓÎÓÊÂÌËfl ëӄ·¯ÂÌËfl ‰ÓÎÊÌ˚ ÒÚ‡Ú¸ ðÂÁÛθڇÚÓÏ ÏÌÓ„ÓÒÚÓðÓÌÌËı Ò‚Ó·Ó‰Ì˚ı ÔÂð„ӂÓðÓ‚. àÁ-Á‡ „ÂÚÂðÓ„ÂÌÌÓ„Ó ÒÓÒÚ‡‚‡ Ó·˘ÂÒÚ‚‡ ÔÓÎÓÊÂÌËfl ëӄ·¯ÂÌËfl ‰ÓÎÊÌ˚ ·˚ÎË ÛÒÚð‡Ë‚‡Ú¸ ‚Ò ӷ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ „ðÛÔÔ˚. ÇÓÔðÓÒ˚, ÔÓ ÍÓÚÓð˚Ï ·˚ÎÓ ‰ÓÒÚË„ÌÛÚÓ

Ç ëӄ·¯ÂÌËË ÙÓðχ Ôð‡‚ÎÂÌËfl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ Ôð‰ÔÓ·„‡ÂÚ Ì ‚·‰˚˜ÂÒÚ‚Ó, ‡ Û˜‡ÒÚËÂ. å‰ËÌÒÍÓ ëӄ·¯ÂÌË ÔðËÁ̇‚‡ÎÓ ‚Ò ÒӈˇθÌ˚ „ðÛÔÔ˚, ÔðË ˝ÚÓÏ Í‡Ê‰‡fl ËÁ ÌËı Ïӄ· ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ÒÓ·ÓÈ. 77


ê Ö ñ Ö è í

Vesikan›n bütün kurucu ilkelerinin neredeyse tümü Kur’an’daki ayetlerde veya Hz. Muhammed’in (s.a) sözlerinde karfl›l›k bulabilmektedir.

ÇÒ ÓÒÌÓ‚Ì˚ ÔðË̈ËÔ˚ ëӄ·¯ÂÌËfl ̇ıÓ‰flÚ ÔÓ‰Ú‚ÂðʉÂÌË ‚ ‡flÚ‡ı äÓð‡Ì‡ Ë ‚˚Ò͇Á˚‚‡ÌËflı èðÓðÓ͇ åÛı‡Ïχ‰‡. 78

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ticaret, kültür, sanat, gündelik hayat›n düzenlenmesi vb. alanlarda herkes ne ise öyle olacak ve kendini tan›mlad›¤› hukukî ve kültürel standartlar içinde ifade edecektir. Söz konusu dini ve hukuki özerkli¤in teminat›, “Yahudilerin dinleri kendilerine, müminlerin dinleri kendilerinedir. Buna gerek mevlalar› ve gerekse kendileri dahildirler” diyen 25. maddedir. 4. ve 11. maddeler sosyal bloklar›n özerkli¤ini teyit eder. Ancak eskiden oldu¤u gibi, kan ve akrabal›k ba¤›na dayal› kabile asabiyetiyle suçlular korunmayacak, biri suç iflledi¤i zaman kabilesinin fertleri ondan sorumlu tutulmayacak, k›saca suç ve ceza bireyselleflecektir (Md. 22 ve 31/B). Vesikan›n di¤er hükümlerini de k›saca flöyle özetlemek mümkün: ‹nsanlar ve topluluklar aras›ndaki iliflkilerde temel ahlakî esaslar ve herkesin karfl› ç›kamayaca¤› evrensel yüce idealler geçerlidir (Md. 47). Ancak bunlar›n geçerli olabilmesi için toplumsal iliflkilerin bütününü düzenleyen yaz›l› bir hukuk metninin esas al›nmas› gerekir. Bundan dolay› vesika, kendini “Kitap” (Md. 1,36 ve 47) veya

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Òӄ·ÒËÂ, ÙËÍÒËðÓ‚‡ÎËÒ¸ ‚ ëӄ·¯ÂÌËË. ê¯ÂÌË ‚ÓÔðÓÒÓ‚, ÔÓ ÍÓÚÓð˚Ï Òӄ·ÒËfl ‰ÓÒÚË„ÌÛÚÓ Ì ·˚ÎÓ, ·˚ÎÓ ÓÒÚ‡‚ÎÂÌÓ Ì‡ ÛÒÏÓÚðÂÌË ÓÚ‰ÂθÌ˚ı ÔÎÂÏÂÌ. àÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, ëӄ·¯ÂÌË ‚Íβ˜‡ÎÓ Ú ‚ÓÔðÓÒ˚, ‚ ÓÚÌÓ¯ÂÌËË ÍÓÚÓð˚ı ·˚Î ‰ÓÒÚË„ÌÛÚ ÍÓÌÒÂÌÒÛÒ, ÓÒڇθÌ˚ ‚ÓÔðÓÒ˚ Ò˜ËÚ‡ÎËÒ¸ ΢Ì˚Ï ‰ÂÎÓÏ Í‡Ê‰ÓÈ ÓÚ‰ÂθÌÓÈ ÒӈˇθÌÓÈ „ðÛÔÔ˚. ùÚÓ ·˚Î ÔðËÏÂð ‰ËÌÒÚ‚‡ ‚ ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁËË. ÇÚÓðÓÈ ÔðË̈ËÔ – ÙÓðχ Ôð‡‚ÎÂÌËfl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ Ôð‰ÔÓ·„‡ÂÚ Ì ‚·‰˚˜ÂÒÚ‚Ó, ‡ Û˜‡ÒÚËÂ, ÔÓÒÍÓθÍÛ ÌË ÚÓÚ‡ÎËÚ‡ð̇fl, ÌË ‡‚ÚÓðËÚ‡ð̇fl ÒËÒÚÂχ ÛÔð‡‚ÎÂÌËfl Ì ÚÂðÔËÚ ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁËfl. å‰ËÌÒÍÓ ëӄ·¯ÂÌË ÔðËÁ̇‚‡ÎÓ ‚Ò ÒӈˇθÌ˚ „ðÛÔÔ˚, ÔðË ˝ÚÓÏ Í‡Ê‰‡fl ËÁ ÌËı Ïӄ· ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ÒÓ·ÓÈ. ìÔÓÏË̇ÌË ‚ ëӄ·¯ÂÌËË ‚ÒÂı ·ÂÁ ËÒÍβ˜ÂÌËfl ÔÎÂÏÂÌ ·˚ÎÓ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ‰Îfl ÔðËÁ̇ÌËfl Ë ÙËÍÒ‡ˆËË ÒӈˇθÌÓ„Ó, ðÂÎË„ËÓÁÌÓ„Ó Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍÓ„Ó ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁËfl Ó·˘ÂÒÚ‚‡. ÇÒ ðÂÎË„ËÓÁÌ˚Â Ë ˝ÚÌ˘ÂÒÍË „ðÛÔÔ˚ ӷ·‰‡ÎË ‡·ÒÓβÚÌÓÈ Ôð‡‚Ó‚ÓÈ Ë ÍÛθÚÛðÌÓÈ ‡‚ÚÓÌÓÏËÂÈ. Ç ðÂÎË„ËÓÁÌÓÈ ÊËÁÌË, ÔðË ð‡ÎËÁ‡ˆËË Á‡ÍÓÌÓ‰‡ÚÂθÌÓÈ Ë ËÒÔÓÎÌËÚÂθÌÓÈ ‚·ÒÚË ‚ Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÚÂθÌÓÈ, ÚÓð„Ó‚ÓÈ Ë ÍÛθÚÛðÌÓÈ Ó·Î‡ÒÚflı, ‚ Ôӂ҉̂ÌÓÈ ÊËÁÌË Í‡Ê‰˚È ËÏÂÎ Ôð‡‚Ó ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl Ò‡ÏËÏ ÒÓ·ÓÈ Ë ÔðÓfl‚ÎflÚ¸ Ò·fl ‚ ð‡Ï͇ı ÔðËÁ̇ÌÌ˚ı ‚ÒÂÏË Ôð‡‚Ó‚˚ı Ë ÍÛθÚÛðÌ˚ı ÌÓðÏ. èð‡‚Ó‚‡fl Ë ðÂÎË„ËÓÁ̇fl ÌÂÁ‡‚ËÒËÏÓÒÚ¸ Á‡ÍðÂÔÎÂ̇ ‚ 25 Òڇڸ ëӄ·¯ÂÌËfl, ÍÓÚÓð‡fl „·ÒËÚ: «êÂÎË„Ëfl Ëۉ‚ ÔðË̇‰ÎÂÊËÚ ËÏ, ðÂÎË„ËË ÏÛÏËÌÓ‚ – ÏÛÏË̇Ï. ùÚÓ ÓÚÌÓÒËÚÒfl Í‡Í Í ÌËÏ Ò‡ÏËÏ, Ú‡Í Ë Í Ëı ‰ðÛÁ¸flÏ». 4 Ë 11 ÒÚ‡Ú¸Ë ëӄ·¯ÂÌËfl ÛÍðÂÔÎfl˛Ú ÌÂÁ‡‚ËÒËÏÓÒÚ¸ ÒӈˇθÌ˚ı „ðÛÔÔ. çÓ, ‚ ÓÚ΢ˠÓÚ ÔðÂÊÌËı ‚ðÂÏÂÌ, ‚ËÌÓ‚Ì˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ÌÂÒÚË Ì‡Í‡Á‡ÌËÂ, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ðÓ‰ÒÚ‚ÂÌÌ˚Â Ë ðÓ‰ÓÔÎÂÏÂÌÌ˚ ҂flÁË. ÖÒÎË ÍÚÓ-ÚÓ ÒÓ‚Âð¯ËÎ ÔðÂÒÚÛÔÎÂÌËÂ, Â„Ó ÒÓÔÎÂÏÂÌÌËÍË ÓÚÌ˚Ì Ì ‰ÓÎÊÌ˚ ·˚ÎË Óڂ˜‡Ú¸ Á‡ Ì„Ó, ËÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, ÔðÂÒÚÛÔÎÂÌËÂ Ë Ì‡Í‡Á‡ÌË ͇҇ÎÓÒ¸ ÌÂÔÓÒð‰ÒÚ‚ÂÌÌÓ Ë̉˂ˉ‡, Ëϲ˘Â„Ó Í ÌÂÏÛ ÓÚÌÓ¯ÂÌË (ÒÚ. 22 Ë ÔÛÌÍÚ B ÒÚ. 31). ÇÓÚ ÌÂÍÓÚÓð˚ ËÁ ÔÓÎÓÊÂÌËÈ ëӄ·¯ÂÌËfl: éÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û Î˛‰¸ÏË ð„ÛÎËðÛ˛ÚÒfl ˝Ú˘ÂÒÍËÏË ÌÓðχÏË Ë ‚˚ÒÓÍËÏË Ë‰Â‡Î‡ÏË, Ëϲ˘ËÏË Ô·ÌÂÚ‡ðÌ˚È ı‡ð‡ÍÚÂð (ÒÚ.47). çÓ ‰Îfl Ëı ð‡ÎËÁ‡ˆËË ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÔðËÌËχڸ Á‡ ÓÒÌÓ‚Û ÍÓÌÒÚËÚÛˆË˛, ÍÓÚÓð‡fl ÓÔËÒ˚‚‡ÂÚ Ë ð„ÛÎËðÛÂÚ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl. èÓ˝ÚÓÏÛ ëӄ·¯ÂÌË ÌÓÒËÚ Ì‡Á‚‡ÌË «äÌË„‡» (ÒÚ. 1, 36 Ë 47) ËÎË «ëÚð‡Ìˈ‡» (ÒÚ. 22, 39, 42, 46 Ë Ú.‰.). Ç ÍÛθÚÛð ÚÓ„Ó ‚ðÂÏÂÌË ˝ÚË ‰‚‡ ÚÂðÏË̇ ·˚ÎË ÚÂÒÌÓ ‚Á‡ËÏÓÒ‚flÁ‡Ì˚. ç‡ÔðËÏÂð, ‚ ë‚fl˘ÂÌÌÓÏ äÓð‡Ì „Ó‚ÓðËÚÒfl Ó ÌËÒÔÓÒ·ÌËË èðÓðÓÍ‡Ï ÒÚð‡Ìˈ Ë ÍÌË„. èðË ˝ÚÓÏ ë‚fl˘ÂÌÌ˚È äÓð‡Ì – «ÍÌË„‡». ëӄ·¯ÂÌË Ôð‰ÔÓ·„‡ÂÚ Òӷβ‰ÂÌËÂ


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

“Sahife” (Md. 22, 39, 42, 46 vs.) diye takdim etmektedir ki, o günün geleneksel kültüründe bu her iki terim ba¤lay›c›l›k ifade eder. Sözgelimi Kur’an da kendini “kitap” olarak tan›mlar, geçmifl peygamberlere çeflitli kitap ve sahifelerin indirildi¤ini söyler. Vesika, herkesi ba¤layan hukukun üstünlü¤üne tam riayeti öngörürken (Md. 37 ve 37/B), Savafl, tek tek birey ve kabilelerden al›n›p merkezi yönetime intikal ettiriliyor (Md. 17, 18). Savafl›n en önemli sebeplerinden biri d›flar›dan gelecek bir sald›r›ya karfl› ortaklafla mukavemet etmek üzere yap›l›r. Böyle bir savunma savafl›nda anlaflmaya taraf olan gruplar mali ve askerî ortak sorumluluklar yüklenirler, hep birlikte savafl›rlar (Md. 15, 18, 19 ve 24). Ancak din ad›na yap›lacak savafllarda ortak sorumluluk yoktur. (Md. 45). Buna göre e¤er Müslümanlar, kendi dinleri için ve baflkalar›yla -o da Medine d›fl›nda olmak üzere- savaflacak olurlarsa, Yahudiler ve Medineli Müflrikler onlara kat›lmak zorunda de¤ildirler. Bu madde gere¤ince Bedir ve Uhud Savafl› Medine d›fl›nda bir yerde cereyan etmifltir. Toplumsal hayatta adaletin tevzii, adl› ifllerin yürütülmesi ve yarg› için gerekli tedbirler al›nacak ve bu yetkiler merkezi otoriteye devredilip fertlerin takdir ve inisiyatifine terk edilmeyecektir; bu da ortak sorumluluklar aras›nda yer alan önemli bir husustur (Md. 13). Vesika, yarg› ve savunma ya da savafl ilan› gibi hususlar› merkezi otoriteye devrederken, baflta özel ve sivil alanla iliflkili yasama olmak üzere, kültür, bilim, sanat, ekonomi, e¤itim, sa¤l›k vb. hizmetleri sivil topluma b›rak›yor. Vesikan›n bizim için önemli taraf›, 622 y›l›nda yaz›l› bir belge olarak üç ayr› dini ve sosyal blok aras›nda karfl›l›kl› görüflme ve anlaflma sonucu kaleme al›nmas› ve uygulamaya konulmufl olmas›d›r. Vesikan›n hükümlerinden hareketle bir tak›m soyutlama ve genellemeler yaparak bugün için referans olacak baz› kurucu ilkeler elde edilebilece¤ini ve bu kurucu ilkelerin ço¤ulcu bir toplumsal projeye dayanak olabilece¤ini düflünebiliriz. Kuflkusuz Hegelyen bir bak›fl aç›s›ndan bu vesikaya bakt›¤›m›zda do¤ru sonuçlar ç›karamay›z. Çünkü Hegel’e borçlu oldu¤umuz modern paradigma, çevre faktörlerini belirleyici bir konuma ç›kart›r ve hatta insan› bile çevresinin bir ürünü sayar. Vesikan›n hükümlerinde o günkü Arap toplumunun kendine özgü flartlar› veya var olan objeler dünyas› etkileyici olmufltur; ancak belirleyici olan o çevre flartlar› de¤il, özgür, adil, kat›l›mc› ve ço¤ulcu bir toplum biçimi gelifltirme arzusudur. Bundan dolay› hükümlere içkin kurucu ilkeleri araflt›r›p bulmak önemlidir. Belki bize de bu kurucu ilkeler yol gösterebilir.

T

E

S

:

E

T

K

D

‚ÒÂÏË ·ÂÁ ËÒÍβ˜ÂÌËfl Ó·˘Ëı Ôð‡‚Ó‚˚ı ÌÓðÏ (ÒÚ. 37 Ë ÔÛÌÍÚ B ÒÚ. 37). ÇÓÈ̇ Ú‡ÍÊ ÔÂðÂÒÚ‡ÂÚ ·˚Ú¸ Ë̉˂ˉۇθÌ˚Ï ‰ÂÎÓÏ ÓÚ‰ÂθÌÓ„Ó ÔÎÂÏÂÌË ËÎË ˜ÂÎÓ‚Â͇, ‚‰ÂÌË ‚ÓÈÌ˚ ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ÎflÂÚÒfl ËÁ ‰ËÌÓ„Ó ˆÂÌÚð‡ (ÒÚ. 17, 18). èð˘ËÌÓÈ ‚ÓÈÌ˚ ÏÓÊÂÚ Ò˜ËÚ‡Ú¸Òfl ̇ԇ‰ÂÌË ËÁ‚ÌÂ, ÍÓÚÓðÓÏÛ Ó͇Á˚‚‡ÂÚÒfl Ó·˘Â ÒÓÔðÓÚË‚ÎÂÌËÂ. ëÚÓðÓÌ˚ ëӄ·¯ÂÌËfl ‚Ó˛˛Ú ‚ÏÂÒÚÂ, ͇ʉ‡fl ËÁ ÒÚÓðÓÌ ·ÂðÂÚ Ì‡ Ò·fl ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ χÚÂðˇθÌ˚ ӷflÁ‡ÚÂθÒÚ‚‡ Ë Ó·ÂÒÔ˜˂‡ÂÚ ‚ÓË̇ÏË (ÒÚ. 15, 18, 19 Ë 24). ëÚÓðÓÌ˚ Ì ÌÂÒÛÚ Ó·˘ÂÈ ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË ‚ ‚ÓÈ̇ı Á‡ ‚ÂðÛ (ÒÚ. 45). Ç ÒÎÛ˜‡Â, ÂÒÎË ÏÛÒÛθχÌ ‚ÒÚÛÔ‡˛Ú ‚ ‚ÓÈÌÛ Á‡ Ò‚Ó˛ ‚ÂðÛ Á‡ Ôð‰Â·ÏË å‰ËÌ˚, ÚÓ ËÛ‰ÂË Ë ÏÛ¯ðËÍË (ÏÌÓ„Ó·ÓÊÌËÍË) Ì ӷflÁ‡Ì˚ ÔðËÌËχڸ Û˜‡ÒÚË ‚ ˝ÚÓÈ ‚ÓÈÌÂ. ä‡Í Úð·ӂ‡ÎË ÛÒÎÓ‚Ëfl ˝ÚÓ„Ó ‰Ó„Ó‚Óð‡, Òð‡ÊÂÌËfl ÔðË ìıÛ‰Â Ë Å‰Ëð ÔðÓËÁÓ¯ÎË Á‡ Ôð‰Â·ÏË å‰ËÌ˚. ÑÎfl Ó·ÂÒÔ˜ÂÌËfl Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÒÚË, ÒÔð‡‚‰ÎË‚Ó„Ó ‚‰ÂÌËfl ‰ÂÎ Ë Òۉ·Ì˚ı ÔðÓˆÂÒÒÓ‚ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ ÔðËÌËχڸ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÏÂð˚. èÓÎÌÓÏÓ˜Ëfl, Ò‚flÁ‡ÌÌ˚Â Ò Á‡ÍÓÌÓ‰‡ÚÂθÌÓÈ, ËÒÔÓÎÌËÚÂθÌÓÈ Ë Òۉ·ÌÓÈ ‚·ÒÚ¸˛, ÔÂð‰‡‚‡ÎËÒ¸ ˆÂÌÚðÛ Ë Ì ÏÓ„ÎË ·˚Ú¸ ÓÒÚ‡‚ÎÂÌ˚ ̇ ÛÒÏÓÚðÂÌËÂ Ë ËÌˈˇÚË‚Û Ë̉˂ˉ‡ (ÒÚ. 13), ˜ÚÓ fl‚ÎflÂÚÒfl ‚‡ÊÌÓÈ ÒÚÓðÓÌÓÈ ð‡ÒÔð‰ÂÎÂÌËfl ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚË. ëӄ·¯ÂÌË ÔÂð‰‡ÂÚ ÔÓÎÌÓÏÓ˜Ëfl Ó·ÓðÓÌ˚ Ë Òۉ·ÌÓÈ ‚·ÒÚË ˆÂÌÚðÛ, ÔðË ˝ÚÓÏ ‚ÓÔðÓÒ˚, Ò‚flÁ‡ÌÌ˚Â Ò ÍÛθÚÛðÓÈ, ̇ÛÍÓÈ, ËÒÍÛÒÒÚ‚ÓÏ, ˝ÍÓÌÓÏËÍÓÈ, Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËÂÏ, Á‰ð‡‚ÓÓıð‡ÌÂÌËÂÏ Ë ‰ðÛ„Ë ‚ÓÔðÓÒ˚ „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓÈ ÊËÁÌË Ë ÊËÁÌË Ë̉˂ˉ‡ ÓÒÚ‡‚ÎflÂÚ Ì‡ ÛÒÏÓÚðÂÌË ҇ÏÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡. ÑÎfl Ì‡Ò ëӄ·¯ÂÌË ËÏÂÂÚ ‚‡ÊÌÓ Á̇˜ÂÌËÂ, Ú‡Í Í‡Í fl‚ÎflÂÚÒfl ÔËÒ¸ÏÂÌÌ˚Ï ‰ÓÍÛÏÂÌÚÓÏ, ÒÓÒÚ‡‚ÎÂÌÌ˚Ï ‚ 622 „. ‚ ðÂÁÛθڇÚ ÔÂð„ӂÓðÓ‚ ÏÂÊ‰Û ÚðÂÏfl ÍÓÌÙÂÒÒËflÏË. ÅÓΠÚÓ„Ó, ëӄ·¯ÂÌË ‰ÂÈÒÚ‚Ó‚‡ÎÓ. àÒıÓ‰fl ËÁ Â„Ó ÔÓÎÓÊÂÌËÈ, Ò ÔÓÏÓ˘¸˛ ÌÂÍÓÚÓð˚ı Ó·Ó·˘ÂÌËÈ Ë ‡·ÒÚð‡„ËðÓ‚‡ÌËfl ÏÓÊÌÓ ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Ú¸ ÌÂÒÍÓθÍÓ ÓÒÌÓ‚ÓÔÓ·„‡˛˘Ëı ÔðË̈ËÔÓ‚, ÍÓÚÓð˚ ÏÓ„ÛÚ Î˜¸ ‚ ÓÒÌÓ‚Û ÔðÓÂÍÚ‡ Ó·˘ÂÒÚ‚‡, ÔðËÁ‚‡ÌÌÓ„Ó ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ËÚ¸ ‰ËÌÒÚ‚Ó ‚ ÏÌÓ„ÓÓ·ð‡ÁËË. ÖÒÎË ð‡ÒÒχÚðË‚‡Ú¸ ˝ÚÓÚ ‰ÓÍÛÏÂÌÚ Ò ÚÓ˜ÍË ÁðÂÌËfl „„Â΂ÒÍÓÈ ÙËÎÓÒÓÙËË, ÚÓ Ò‰Â·ڸ ËÁ ÌÂ„Ó Ôð‡‚ËθÌ˚ ‚˚‚Ó‰˚ ·Û‰ÂÚ Ì‚ÓÁÏÓÊÌÓ, ÔÓÒÍÓθÍÛ Ô‡ð‡‰Ë„χ, Ôð‰ÎÓÊÂÌ̇fl É„ÂÎÂÏ, Ò˜ËÚ‡ÂÚ ‚Â‰Û˘ËÏË ‚̯ÌË هÍÚÓð˚ Ë Ò˜ËÚ‡ÂÚ ˜ÂÎÓ‚Â͇ ÔðÓ‰ÛÍÚÓÏ Òð‰˚. ç‡ ÒÓ‰ÂðʇÌË ëӄ·¯ÂÌËfl ·Óθ¯Ó ‚ÎËflÌË Ó͇Á‡ÎË ð‡ÎËË ‡ð‡·ÒÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡ ÚÓÈ ˝ÔÓıË, ÌÓ ÓÔð‰ÂÎfl˛˘ËÏË ˝ÎÂÏÂÌÚ‡ÏË ÒÚ‡ÎË Ì Òð‰‡ Ë ÛÒÎÓ‚Ëfl ÚÓ„Ó ‚ðÂÏÂÌË, ‡ Ê·ÌË ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Ú¸ Ò‚Ó·Ó‰ÌÓÂ, ÒÔð‡‚‰ÎË‚ÓÂ, ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌÓ ӷ˘ÂÒÚ‚Ó ‡ÍÚË‚Ì˚ı Ë̉˂ˉӂ. èÓ˝ÚÓÏÛ ËÁ ÔÓÎÓÊÂÌËÈ ëӄ·¯ÂÌËfl ‚‡ÊÌÓ ‚˚‰ÂÎËÚ¸ ‚ÌÛÚðÂÌÌË ÒÓÁˉ‡ÚÂθÌ˚ ÔðË̈ËÔ˚. ÇÓÁÏÓÊÌÓ, ÓÌË ÒÏÓ„ÛÚ Û͇Á‡Ú¸ Ôð‡‚ËθÌ˚È ÔÛÚ¸ Ë Ì‡Ï.

E

E

R

L

E

R

Vesikan›n bizim için önemli taraf›, 622 y›l›nda yaz›l› bir belge olarak üç ayr› dini ve sosyal blok aras›nda karfl›l›kl› görüflme ve anlaflma sonucu kaleme al›nmas› ve uygulamaya konulmufl olmas›d›r.

ÑÎfl Ì‡Ò ëӄ·¯ÂÌË ËÏÂÂÚ ‚‡ÊÌÓ Á̇˜ÂÌËÂ, Ú‡Í Í‡Í fl‚ÎflÂÚÒfl ÔËÒ¸ÏÂÌÌ˚Ï ‰ÓÍÛÏÂÌÚÓÏ, ÒÓÒÚ‡‚ÎÂÌÌ˚Ï ‚ 622 „. ‚ ðÂÁÛθڇÚ ÔÂð„ӂÓðÓ‚ ÏÂÊ‰Û ÚðÂÏfl ÍÓÌÙÂÒÒËflÏË.

79


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

Hoflgörü yolunda imtihan:

terörizm ùÍÁ‡ÏÂÌ Ì‡ ÔÛÚË Í ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË: ÚÂððÓðËÁÏ

Uluslararas› terörizme karfl› al›nacak tav›rda ilk bafllang›ç hareketi, 21. yüzy›l›n bu tehlikeli gidiflat›n› ancak toplumsal iliflkilerin sistematik düzenlenmesiyle giderilmesidir.

Cengiz fiimflek

ÑÊÂÌ„ËÁ òËϯÂÍ

Da dergisi Yaz› ‹flleri Müdürü (Türkiye).

OÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌ˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «ÑÄ» (íÛðˆËfl).

7-8 Haziran 2005 tarihinde Moskova’da düzenlenen “Terörden evrensel eti¤e: Dinler ve bar›fl” konulu forum birçok dinin temsilcilerinin ve sivil toplum kurulufllar›n›n farkl› görüfllerini bir araya getirdi. Forumun her kat›l›mc›s› terör ve çözüm yollar› konusunda bir görüfle sahipti. Ukrayna Uluslararas› Antiterör Birli¤i (MAE) Sivil Toplum Kuruluflu E¤itim ve Bilgilendirme Program› Baflkan› Maria Gutsalo kendisiyle yapt›¤›m›z sohbette, bar›fl ve diyalog içinde bir arada yaflamaya giden yolun diyalog ve hoflgörüyü engelleyen ve pratikte terörizm olarak ortaya ç›kan problemlerden geçti¤ini belirtti.

åÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ÙÓðÛÏ «éÚ ÚÂððÓð‡ Í Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍÂ: êÂÎË„ËË Ë ÏËð», ÔðÓıӉ˂¯ËÈ ‚ åÓÒÍ‚Â 7-8 ˲Ìfl 2005 „., ÒÓ·ð‡Î ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÈ ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ı ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Ú˜ÂÌËÈ, Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ı ‚Á„Îfl‰Ó‚ Ë ÌÂÔð‡‚ËÚÂθÒÚ‚ÂÌÌ˚ı Óð„‡ÌËÁ‡ˆËÈ. ä‡Ê‰˚È ËÁ Û˜‡ÒÚÌËÍÓ‚ ÙÓðÛχ ËÏÂÎ Ò‚Ó˛ ÚÓ˜ÍÛ ÁðÂÌËfl ̇ ÔðÓ·ÎÂÏÛ ÚÂððÓð‡ Ë ÏÂÚÓ‰˚  ð¯ÂÌËfl. êÛÍÓ‚Ó‰ËÚÂθ ËÌÙÓðχˆËÓÌÌÓÓ·ð‡ÁÓ‚‡ÚÂθÌ˚ı ÔðÓ„ð‡ÏÏ ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÈ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËË åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ ‡ÌÚËÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍÓ ‰ËÌÒÚ‚Ó (åÄÖ) å‡ðËfl ÉÛˆ‡ÎÓ ‚ ËÌÚÂð‚¸˛ ÓÚÏÂÚË·, ˜ÚÓ ÔÛÚ¸ ÛÒ‚ÓÂÌËfl ÍÛθÚÛð˚ ÒÓ‚ÏÂÒÚÌÓ„Ó ÏËðÌÓ„Ó ÔðÓÊË‚‡ÌËfl ÌÂËÁ·ÂÊÌÓ ÔðÓıÓ‰ËÚ ˜ÂðÂÁ ‰Ë‡ÎÓ„ Ë ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸, ÔðÂÔflÚÒÚ‚ËÂÏ ‰Îfl ÍÓÚÓð˚ı fl‚ÎflÂÚÒfl ÚÂððÓðËÁÏ.

Cengiz fiimflek: Uluslararas› Antiterör Birli¤i y›llard›r uluslararas› terörizmle mücadele stratejilerini destekleyen etkili çal›flmalar yap›yor. Bu konudaki faaliyetlerden birkaç somut örnek vermeniz mümkün mü? Maria Gutsalo: Evet, gerçekten de organizasyonumuz bu konularda büyük tecrübe

Maria Gutsalo ve Cengiz fiimflek

å‡ðËfl ÉÛˆ‡ÎÓ Ë ÑÊÂÌ„ËÁ òËϯÂÍ

80

ÑÊÂÌ„ËÁ òËϯÂÍ: ç‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ÏÌÓ„Ëı ÎÂÚ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËfl åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ ‡ÌÚËÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍÓ ‰ËÌÒÚ‚Ó ð‡·ÓÚ‡ÂÚ Ì‡‰ ÒÓÁ‰‡ÌËÂÏ ˝ÙÙÂÍÚË‚ÌÓÈ ÒËÒÚÂÏ˚ ÔÓ‰‰ÂðÊÍË ·Óð¸·˚ Ò ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚Ï ÚÂððÓðËÁÏÓÏ. ç ÏÓ„ÎË ·˚ ‚˚ ÔðË‚ÂÒÚË ÔðËÏÂð ÍÓÌÍðÂÚÌ˚ı ð‡Áð‡·ÓÚÓÍ ‚ ˝ÚÓÈ Ó·Î‡ÒÚË? å‡ðËfl ÉÛˆ‡ÎÓ: ч, ‰ÂÈÒÚ‚ËÚÂθÌÓ, ̇¯‡ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËfl ӷ·‰‡ÂÚ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚Ï ÓÔ˚ÚÓÏ ‚ ˝ÚËı ‚ÓÔðÓÒ‡ı, ð‡Áð‡·‡Ú˚‚‡ÂÚ Ë ð‡ÎËÁÛÂÚ ð‡Á΢Ì˚ ÔðÓ„ð‡ÏÏ˚, ̇Ôð‡‚ÎÂÌÌ˚ ̇ ÔÓ‚˚¯ÂÌË ÛðÓ‚Ìfl ÓÒÓÁ̇ÌËfl „ÎÓ·‡Î¸ÌÓÈ Û„ðÓÁ˚ – ÚÂððÓðËÁχ. åÌÓ„Ó „Ó‚ÓðËÚÒfl Ó ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚË ‰Ë‡ÎÓ„‡, ÔðÓÚË‚Ó‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ÚÂððÓðËÁÏÛ Ë ˝ÍÒÚðÂÏËÁÏÛ, Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÌÛÊÌÓ ÒΉӂ‡Ú¸ ÔðË̈ËÔ‡Ï ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ ‰ðÛ„ Í ‰ðÛ„Û. ü ‚ÒflÍËÈ ð‡Á Á‡‰‡˛ Ò· ‚ÓÔðÓÒ: ÌÂÛÊÂÎË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ‰ÓÎÊÌÓ ÔðÓÈÚË ÒÂϸ ÍðÛ„Ó‚ ‡‰‡, ˜ÚÓ·˚ ÓÒÓÁ̇ڸ, ˜ÚÓ


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

T

E

S

:

E

T

K

D

E

E

R

L

E

R

sahibi. Küresel bir tehlike olan terörizmin yeteri kadar alg›lanabilmesi için çeflitli programlar gelifltiriyor ve uygulamaya koyuyor. Terörizm, ayr›l›kç›l›k, diyalog ve birbirimizle iliflkilerimizde hoflgörü ilkelerine uyulmas› gerekti¤i üzerinde s›k s›k konuflulmakta. Kendime s›k s›k flu soruyu soruyorum: Acaba biz, bütün insanl›k düflüncemizi de¤ifltirmek ve bu probleme farkl› bir bak›fl aç›s›yla yaklaflmak gerekti¤ini anlamak için cehennemi yedi defa tavaf etmek zorunda m›y›z? Ben Uluslararas› Antiterör Birli¤i’nde bilimsel yenilikler projelerini yönetiyorum. Ayr›ca terörizme ve ayr›l›kç› hareketlere karfl› düzenlenen Milli Model projesini de ben gelifltirdim. Bu proje ben ve benimle birlikte ayn› düflünceye sahip kiflilerce Kiev’de düzenlenen ‹kinci Antiterör Forumu’nda “stratejik sivil inisiyatif” niteli¤inde sunulmufltu. Uluslararas› terörizme karfl› al›nacak tav›rda ilk bafllang›ç hareketi, 21. yüzy›l›n bu tehlikeli gidiflat›n› ancak toplumsal iliflkilerin sistematik düzenlenmesiyle giderilmesidir. Milli program birkaç prensip üzerine kuruludur. Birinci prensip, uluslararas› hukuktur. Biz, terörizmin her türlüsünü insanl›¤a karfl› ifllenen bir suç ve bu faaliyeti düzenleyen, organize edeni ise kanun d›fl›nda tutan yeni bir postulat öneriyoruz. Birbirini anlamaya dayal› di¤er bir sistem prensibi ise, farkl› bir düflünceye sahip “öteki” dedi¤imiz insan›n, baflka bir dinin, baflka bir manevi de¤erlerin var oldu¤u gerçe¤inin kabulüdür. Yani, ikinci prensibimiz hoflgörüyle yaflama, bütün dünyan›n manevi de¤erlere bak›fl aç›lar›n›n birbiriyle iliflkilerinde hoflgörülü olmay› önerir. Bu program›n uygulanmas›nda ne gibi zorluklar olabilir? Ben manevi, diyalog ve kültürel programlar üzerine kurulu yöntemlerden yanay›m. Öyle san›yorum ki, bu düflünce seviyesinde belirledi¤imiz problemlerin çözüme kavuflturulmas› için daha çok zaman›m›z var. Fakat bunun için daha farkl› bir düflünce seviyesi gerekli. Hoflgörü, sayg› ve sabr›n bir iç de¤iflikli¤e u¤ramas› ve bütün bu kavramlar›n bilincimize girmesi gerekir. Bence uluslararas› problemlerin çözümünde çifte standart politikas›ndan kurtulmak, ekonomi ve bugün var olan sosyo-ekonomik çeliflkilerin ortadan kald›r›lmas› için biraz zaman gerekli. Ortadan kald›rmak için harcanan büyük bir gayrete ra¤men terörizm yeryüzündeki yoluna devam ediyor. ‹nsanl›k nerede hata yapt›? Y›llard›r kültürler aras› diyalogdan bahsediliyor ama de¤iflen bir fley yok. Burada suçlu kim? Halk›n iyi ve güzel sözlerden yoruldu¤uyla ilgili çok konufluluyor. Art›k icraata geçmek gerek. Bu da, politikac›lar da dahil olmak üzere herkesi kendi nefsinde çifte standart politikas›n› silmesi anlam›na gelir. Hepimizin tamamen

Ì‡Ï ÌÛÊÌÓ ÏÂÌflÚ¸ Ï˚¯ÎÂÌËÂ, ÔÓ-‰ðÛ„ÓÏÛ ÓÚÌÓÒËÚ¸Òfl Í ˝ÚËÏ ‚ÓÔðÓÒ‡Ï... Ç åÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÏ ‡ÌÚËÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍÓÏ Â‰ËÌÒÚ‚Â fl ðÛÍÓ‚ÓÊÛ Ì‡Û˜ÌÓ-ËÌÌÓ‚‡ˆËÓÌÌ˚ÏË ÔðÓÂÍÚ‡ÏË Ë fl‚Îfl˛Ò¸ ‡‚ÚÓðÓÏ ÏÓ‰ÂÎË Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ÔðÓ„ð‡ÏÏ˚ ÔðÓÚË‚Ó‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ÚÂððÓðËÁÏÛ Ë ˝ÍÒÚðÂÏËÁÏÛ, ÔÓ‰„ÓÚÓ‚ÎÂÌÌÓÈ ÏÌÓÈ Ë ÏÓËÏË Â‰ËÌÓÏ˚¯ÎÂÌÌË͇ÏË Ë Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌÌÓÈ Ì‡ ÇÚÓðÓÏ ‡ÌÚËÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍÓÏ ÙÓðÛÏ ‚ äË‚ ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â ÒÚð‡Ú„˘ÂÒÍÓÈ „ð‡Ê‰‡ÌÒÍÓÈ ËÌˈˇÚË‚˚. àÒıÓ‰ÌÓÈ ÔÓÁˈËÂÈ ‚ ÔðÓÚË‚Ó‰ÂÈÒÚ‚ËË ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÏÛ ÚÂððÓðËÁÏÛ fl‚ÎflÂÚÒfl ÔÓÌËχÌË ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÚÓθÍÓ Ì‡ ÓÒÌÓ‚Â ÒËÒÚÂÏÌÓÈ ð„ÛÎflˆËË Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ÏÓÊÌÓ ÔðÂÓ‰ÓÎÂÚ¸ ˝ÚÓ ÓÔ‡ÒÌÓ fl‚ÎÂÌË ïïß ‚Â͇. 燈ËÓ̇θ̇fl ÔðÓ„ð‡Ïχ ÓÒÌÓ‚˚‚‡ÂÚÒfl ̇ ÌÂÒÍÓθÍËı ÔðË̈ËÔ‡ı. èÂð‚˚È Í‡Ò‡ÂÚÒfl ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó Ôð‡‚‡: Ï˚ Ôð‰·„‡ÂÏ ÌÓ‚˚È ÔÓÒÚÛ·Ú, ÍÓÚÓð˚È ÓÔð‰ÂÎflÂÚ ÚÂððÓðËÁÏ ‚ β·˚ı Â„Ó ÙÓðχı Ë ÔðÓfl‚ÎÂÌËflı Í‡Í ÔðÂÒÚÛÔÎÂÌË ÔðÓÚË‚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚‡, ‡ Óð„‡ÌËÁ‡ÚÓðÓ‚ Ë ËÒÔÓÎÌËÚÂÎÂÈ ÚÂððÓðËÒÚ˘ÂÒÍËı ‡ÍÚÓ‚ ÒÚ‡‚ËÚ ‚Ì Á‡ÍÓ̇. ÑðÛ„ËÏ ÒËÒÚÂÏÓÓ·ð‡ÁÛ˛˘ËÏ

àÒıÓ‰ÌÓÈ ÔÓÁˈËÂÈ ‚ ÔðÓÚË‚Ó‰ÂÈÒÚ‚ËË ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÏÛ ÚÂððÓðËÁÏÛ fl‚ÎflÂÚÒfl ÔÓÌËχÌË ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÚÓθÍÓ Ì‡ ÓÒÌÓ‚Â ÒËÒÚÂÏÌÓÈ ð„ÛÎflˆËË Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ÏÓÊÌÓ ÔðÂÓ‰ÓÎÂÚ¸ ˝ÚÓ ÓÔ‡ÒÌÓ fl‚ÎÂÌË ïïß ‚Â͇. 81


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ÔðË̈ËÔÓÏ ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl fl‚ÎflÂÚÒfl ÓÒÓÁ̇ÌË ̇ÏË ËÒÚËÌ˚, ˜ÚÓ ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ‰ðÛ„ÓÈ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ, ÍÓÚÓð˚È Ó·Î‡‰‡ÂÚ ËÌ˚Ï ÏÌÂÌËÂÏ, ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ Ë̇fl ðÂÎË„Ëfl, Ë̇fl ÒËÒÚÂχ ‰ÛıÓ‚ÌÓ-ˆÂÌÌÓÒÚÌ˚ı ÓðËÂÌÚ‡ˆËÈ; Ú.Â. ̇¯ ‚ÚÓðÓÈ ÔðË̈ËÔ Ôð‰ÔÓ·„‡ÂÚ ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓ ÒÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËÂ, ÚÓÎÂð‡ÌÚÌ˚ ‚Á‡ËÏÓÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ‰ÛıÓ‚ÌÓ-ˆÂÌÌÓÒÚÌ˚ı ÓðËÂÌÚ‡ˆËÈ ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡.

Uluslararas› problemlerin çözümünde çifte standart politikas›ndan kurtulmak, ekonomi ve bugün var olan sosyo-ekonomik çeliflkilerin ortadan kald›r›lmas› için biraz zaman gerekli.

tarafs›z olmas›na, sözümüzün icraat›m›zdan farkl› olmamas›na gayret etmemiz laz›m. Bu durum, devlet adamlar› için de geçerli. Devlet büyükleri hoflgörü ve birbirimize karfl› anlay›fl gösterme gibi birçok konuda çok konuflurlar ama ayn› zamanda silah ticareti yapan ülkeler listesinde yer al›rlar. Nereden kaynaklan›yor bu çifte standartl›l›k? Ekonomiyle ilgili problemlerde gelir ve gider aras›nda her zaman bir eflitsizlik mevcuttur. Dini liderler, halk›n manevi flahsiyetleri her zaman maneviyat ve ahlaki-etik de¤erlere vurgu yapt›lar. Bu da temel bir çeliflki oluflturmaktad›r. Bu farkl›l›¤› ne zaman ortadan kald›r›rsak iflte o zaman problemin çözümü için bir ad›m atm›fl oluruz. Peki insanl›k bu uluslararas› düflünce farkl›l›¤›n› ortadan kald›rabilecek mi? Bence, kesinlikle kald›rabilecek. 21. yüzy›l, tamamen yeni bir teknoloji, her fleyden önce manevi at›l›m ça¤›d›r. Bu yolda ilerliyoruz ve bu nedenle de sürekli geliflim gösteren

ä‡ÍË ÚðÛ‰ÌÓÒÚË ÏÓ„ÛÚ ‚ÓÁÌËÍÌÛÚ¸ ̇ ÔÛÚË ð‡ÎËÁ‡ˆËË ÔðÓ„ð‡ÏÏ˚? ü fl‚Îfl˛Ò¸ ÒÚÓðÓÌÌËÍÓÏ ÔÓ‰ıÓ‰‡, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌÓ„Ó Ì‡ ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚË, ‰Ë‡ÎÓ„Â, ÍÛθÚÛðÓÎӄ˘ÂÒÍËı ÔðÓ„ð‡Ïχı. ÑÛχ˛, ÔðÓȉÂÚ Â˘Â ÏÌÓ„Ó ‚ðÂÏÂÌË, ÔÓ͇ ÔðÓ·ÎÂÏ˚, ÍÓÚÓð˚ Ï˚ ÔÓðÓ‰ËÎË Ì‡ ˝ÚÓÏ ÛðÓ‚Ì Ï˚¯ÎÂÌËfl, ·Û‰ÛÚ ð‡Áð¯ÂÌ˚. çÓ ‰Îfl ˝ÚÓ„Ó ÌÛÊÂÌ ÒÓ‚ÒÂÏ ‰ðÛ„ÓÈ ÛðÓ‚Â̸ Ï˚¯ÎÂÌËfl. ÑÓÎÊ̇ ÔðÓËÁÓÈÚË „ÎÛ·Ó͇fl ‚ÌÛÚðÂÌÌflfl Úð‡ÌÒÙÓðχˆËfl ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË, Û‚‡ÊÂÌËfl, ÚÂðÔËÏÓÒÚË, ‚Ò ˝ÚË ÔÓÌflÚËfl ‰ÓÎÊÌ˚ ‚ÓÈÚË ‚ ̇¯Â ÒÓÁ̇ÌËÂ. åÌ ͇ÊÂÚÒfl, ˜ÚÓ ÔÓ̇‰Ó·ËÚÒfl ‚ðÂÏfl ̇ ÚÓ, ˜ÚÓ·˚ Ï˚ Û¯ÎË ÓÚ ÔÓÎËÚËÍË ‰‚ÓÈÌ˚ı Òڇ̉‡ðÚÓ‚ ‚ ð‡Áð¯ÂÌËË ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ Ë Ò ÔÓÁˈËË ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚË Ì‡˜‡ÎË „Ó‚ÓðËÚ¸ Ó· ˝ÍÓÌÓÏËÍÂ, Ó ÒӈˇθÌÓ-˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËı ÔðÓÚË‚Óð˜Ëflı, ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛˘Ëı Ò„ӉÌfl. çÂÒÏÓÚðfl ̇ ÔðÓÚË‚Ó‰ÂÈÒÚ‚ËÂ, ÚÂððÓðËÁÏ ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚ Ò‚ÓÈ ÔÛÚ¸ ÔÓ Ô·ÌÂÚÂ. Ç ˜ÂÏ Ó¯Ë·Í‡ ˜ÂÎÓ‚Â͇? ç‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ÏÌÓ„Ëı ÎÂÚ „Ó‚ÓðËÚÒfl Ó ‰Ë‡ÎÓ„Â ÍÛθÚÛð, ÌÓ ÌË˜Â„Ó Ì ÏÂÌflÂÚÒfl. äÚÓ ‚ËÌÓ‚‡Ú? åÌÓ„Ó „Ó‚ÓðflÚ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÓÚ Íð‡ÒË‚˚ı ÒÎÓ‚ Ë Ó·Â˘‡ÌËÈ Ì‡ðÓ‰ ÛÊ ÛÒÚ‡Î, ̇‰Ó ÔÂðÂıÓ‰ËÚ¸ Í ‰ÂÎÛ, ‡ ˝ÚÓ ÓÁ̇˜‡ÂÚ, ˜ÚÓ Í‡Ê‰ÓÏÛ ËÁ ̇Ò, ‚ ÚÓÏ ˜ËÒÎÂ Ë ÔÓÎËÚË͇Ï, ÌÛÊÌÓ ËÁÊËÚ¸ ‚ Ò· ÏÓð‡Î¸ ‰‚ÓÈÌ˚ı Òڇ̉‡ðÚÓ‚, Ï˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ·˚Ú¸ ‡·ÒÓβÚÌÓ ·ÂÒÔðËÒÚð‡ÒÚÌ˚ÏË, ÔðÓfl‚ÎflÚ¸ ÒËÎÛ ‚ÓÎË ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ̇¯Ë ÒÎÓ‚‡ Ì ð‡ÒıÓ‰ËÎËÒ¸ Ò ‰ÂÎÓÏ. ùÚÓ ÓÚÌÓÒËÚÒfl Ë Í „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï ‰ÂflÚÂÎflÏ. èð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ ÏÌÓ„Ó „Ó‚ÓðflÚ Ó ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚË ÚÂðÔËÏÓÒÚË, ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl Ë Ú.‰., ÌÓ ‚ ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl Ëı ÒÚð‡Ì˚ Á‡ÌËχ˛ÚÒfl ÔðÓ‰‡ÊÂÈ ÓðÛÊËfl. ë ˜ÂÏ Ò‚flÁ‡Ì˚ ‰‚ÓÈÌ˚ Òڇ̉‡ðÚ˚? ÇÒ„‰‡ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÎÓ ÔðÓÚË‚Óð˜Ë ÏÂÊ‰Û ËÁ‚ΘÂÌËÂÏ ÔðË·˚ÎË Ë ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚ¸˛. ÑÛıÓ‚Ì˚ ÎˉÂð˚, ÏÓð‡Î¸Ì˚ ‡‚ÚÓðËÚÂÚ˚ ̇ˆËË ‚Ò„‰‡ ‰Â·ÎË ÛÔÓð ̇ ̇ ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚË, ̇ ÏÓð‡Î¸ÌÓ-˝Ú˘ÂÒÍËı ÔðË̈ËÔ‡ı. äÓ„‰‡ Ì‡Ï Û‰‡ÒÚÒfl Ûð„ÛÎËðÓ‚‡Ú¸ ˝ÚÓ ÔðÓÚË‚Óð˜ËÂ, Ï˚ ҉·ÂÏ ·Óθ¯ÓÈ ¯‡„ Í ð¯ÂÌ˲ ‚ÓÔðÓÒ‡. ëÛÏÂÂÚ ÎË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÚ‚Ó ÔðÂÓ‰ÓÎÂÚ¸ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ ð‡ÁÌӄ·ÒËfl? ÑÛχ˛, ˜ÚÓ Ì‡‚ÂðÌfl͇ ÒÛÏÂÂÚ. XXI ‚ÂÍ – ‚ÂÍ ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÌÓ‚˚ı ÚÂıÌÓÎÓ„ËÈ, ÌÓ ÔðÂʉ ‚ÒÂ„Ó ‚ÂÍ ‰ÛıÓ‚ÌÓ„Ó ÒÓ‚Âð¯ÂÌÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl. å˚ ‰‚ËÊÂÏÒfl Í ˝ÚÓÈ ˆÂÎË Ë ‰ÓÎÊÌ˚ ̇ıÓ‰ËÚ¸ Ó·˘ËÈ flÁ˚Í Ë ‚ ·Óð¸·Â Ò ÚÂððÓðËÁÏÓÏ, ÍÓÚÓð˚È ÔÓÒÚÓflÌÌÓ Ì‡·Ëð‡ÂÚ Ó·ÓðÓÚ˚.

82


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

terörizmle mücadelede de ortak bir dil bulmak zorunday›z. II. Dünya Savafl›’ndan sonra çat›flmalar› ortadan kald›rman›n garantisi olmas› amac›yla Birleflmifl Milletler kuruldu. Belirli bir zaman sonra aradaki politik düflünce farkl›l›¤› tekrar ortaya ç›kt›. 11 Eylül’de ise ABD’de yaflanan olaydan ve Irak Savafl›’ndan sonra III. Dünya Savafl› dillendirilmeye baflland› ve dünyada Huntington’›n “Medeniyetler Çat›flmas›” tezi çok konuflulur oldu. Fakat birçok organizasyon bunun sadece bir teori oldu¤una vurgu yaparak gerçekleflebilece¤iyle ilgili karfl› fikir yürütmektedir. Sizin bu konudaki düflünceleriniz nelerdir? Huntington’un teorisi bugünkü forumda da olmak üzere birçok kifli taraf›ndan gündeme getiriliyor. Bence bu salonda böylesi konular› gündeme getirmemek gerekir. Çünkü bu konular tart›fl›ld›kça bilincimize yerlefliyor ve sanki gerçekten medeniyetler çat›flmas› varm›fl gibi konuflmaya bafll›yoruz fakat bu, temelsiz bir iddiad›r. Bugün Huntington’un teorisini Bat› medeniyeti dillendirmekte. Yani bu, kendine has bir “yutma senaryosu” projesidir. Bugünkü “Terörden evrensel eti¤e: Dinler ve Bar›fl” forumu Huntington’un teorisine karfl› bir durufltur. Ortaya konulan projeler, siz, biz ve organizasyonumuz belki bütün güçleri dengeleyen bir faaliyet olur. Sonuç olarak, biz birçok fleyi ancak önümüze kat› kurallar koyduklar›nda fark ediyoruz. Bu nedenle birçok fleyi yeniden de¤erlendirmemiz gerekiyor. Ne yaz›k ki, hangi yolda ilerlememiz gerekti¤ini belirlemek için bu gibi ciddi de¤iflimlerden geçmek zorunday›z.

T

E

S

:

E

T

K

D

èÓ ÓÍÓ̘‡ÌËË ÇÚÓðÓÈ ÏËðÓ‚ÓÈ ‚ÓÈÌ˚ ·˚· ÒÓÁ‰‡Ì‡ éð„‡ÌËÁ‡ˆËfl é·˙‰ËÌÂÌÌ˚ı 燈ËÈ, ÔðËÁ‚‡Ì̇fl ÒÚ‡Ú¸ „‡ð‡ÌÚÓÏ ð¯ÂÌËfl ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ı ÔðÓÚË‚Óð˜ËÈ. çÓ ÒÔÛÒÚfl ÌÂÍÓÚÓðÓ ‚ðÂÏfl ÒÌÓ‚‡ ÔÓ‰Ìfl·Ҹ ‚ÓÎ̇ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ð‡ÁÌӄ·ÒËÈ. èÓÒΠÒÓ·˚ÚËÈ 11-„Ó ÒÂÌÚfl·ðfl 2001 „. ‚ ëòÄ Ë ‚ÓÈÌ˚ ‚ àð‡Í Á‡„Ó‚ÓðËÎË Ó íðÂÚ¸ÂÈ ÏËðÓ‚ÓÈ ‚ÓÈÌÂ... é·ÒÛʉ‡ÂÚÒfl ÍÓ̈ÂÔˆËfl ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ë‡Ï˛˝Îfl ï‡ÌÚËÌ„ÚÓ̇. åÌÓ„Ë ÛÚ‚Âðʉ‡˛Ú, ˜ÚÓ ˝ÚÓ ‚ÒÂ„Ó Î˯¸ ˉÂfl. ïÓÚÂÎÓÒ¸ ·˚ ÛÁ̇ڸ ‚‡¯Â ÏÌÂÌË ÔÓ ˝ÚÓÏÛ ‚ÓÔðÓÒÛ. äÓ̈ÂÔˆËfl ï‡ÌÚËÌ„ÚÓ̇ ˝ÍÒÔÎÛ‡ÚËðÛÂÚÒfl ‚ÒÂÏË, ‰‡Ê ̇ Ò„ӉÌfl¯ÌÂÏ ÙÓðÛÏ Ó̇ Ó˜Â̸ ˜‡ÒÚÓ ÛÔÓÏË̇·Ҹ. ü Ò˜ËÚ‡˛, ˜ÚÓ Á‰ÂÒ¸ Ú‡ÍË ‚Â˘Ë „Ó‚ÓðËÚ¸ ÌÂθÁfl. éÌË ÛÍÓðÂÌfl˛ÚÒfl ‚ ̇¯ÂÏ ÒÓÁ̇ÌËË, Ë Ï˚ ‚ÂðËÏ ‚ ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. çÓ ˝ÚÓ ÌÂÔð‡‚ÓÏÂðÌÓ ÛÚ‚ÂðʉÂÌËÂ. ç‡ Ò„ӉÌfl¯ÌËÈ ‰Â̸ ÚÓ˜ÍÛ ÁðÂÌËfl ï‡ÌÚËÌ„ÚÓ̇ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ á‡Ô‡‰, ÚÓ ÂÒÚ¸ ˝ÚÓ Ò‚ÓÂÓ·ð‡ÁÌ˚È ÔðÓÂÍÚ, ÒˆÂ̇ðËÈ ÔÓ„ÎÓ˘ÂÌËfl ËÌ˚ı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. 燯 ÙÓðÛÏ «éÚ ÚÂððÓð‡ Í Ô·ÌÂÚ‡ðÌÓÈ ˝ÚËÍ» ‰ÓÎÊÂÌ ÒÎÛÊËÚ¸ ÔðÓÚË‚Ó‰ÂÈÒÚ‚ËÂÏ ÚÂÓðËË ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. èðÓÂÍÚ˚, ð‡ÎËÁÛÂÏ˚ ‚‡ÏË, Ï˚ Ë Ì‡¯‡ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËfl, ¢ ÍÚÓ-ÚÓ – Ú‡ÍÓ‚ ·Û‰ÂÚ ÔðÓÚË‚Ó‚ÂÒ, ÍÓÚÓð˚È, ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸, Ûð‡‚ÌÓ‚ÂÒËÚ ÒËÎ˚. Ç Á‡Íβ˜ÂÌË ıÓ˜Û Ò͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ Ï˚ ÏÌÓ„Ó ÓÒÓÁ̇ÂÏ Î˯¸ ÍÓ„‰‡ Ì‡Ò ÔÓÒÚ‡‚flÚ ‚ ÊÂÒÚÍË ÛÒÎÓ‚Ëfl, ÚÓ„‰‡ Ï˚ ‚˚ÌÛʉÂÌ˚ ÔÂðÂÓˆÂÌË‚‡Ú¸ ÔðË‚˚˜Ì˚ ‚¢Ë. ä ÒÓʇÎÂÌ˲, Ì‡Ï ÔðˉÂÚÒfl ÔðÓÈÚË ˜ÂðÂÁ ðfl‰ ÒÂð¸ÂÁÌ˚ı ͇ڇÍÎËÁÏÓ‚, ˜ÚÓ·˚ ÓÒÓÁ̇ڸ, ÔÓ Í‡ÍÓÏÛ ÔÛÚË ‰‚Ë„‡Ú¸Òfl ‰‡Î¸¯Â.

E

E

R

L

E

R

åÌ ͇ÊÂÚÒfl, ˜ÚÓ ÔÓ̇‰Ó·ËÚÒfl ‚ðÂÏfl ̇ ÚÓ, ˜ÚÓ·˚ Ï˚ Û¯ÎË ÓÚ ÔÓÎËÚËÍË ‰‚ÓÈÌ˚ı Òڇ̉‡ðÚÓ‚ ‚ ð‡Áð¯ÂÌËË ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ Ë Ò ÔÓÁˈËË ‰ÛıÓ‚ÌÓÒÚË Ì‡˜‡ÎË „Ó‚ÓðËÚ¸ Ó· ˝ÍÓÌÓÏËÍÂ, Ó ÒӈˇθÌÓ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËı ÔðÓÚË‚Óð˜Ëflı, ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛˘Ëı Ò„ӉÌfl. 83


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ÑˇÎÓ„, Ë ÚÓθÍÓ ‰Ë‡ÎÓ„! Diyalog, sadece diyalog!

çÂÓ·ıÓ‰ËÏ˚ ÒÍðÛÔÛÎÂÁÌ˚È ‡Ì‡ÎËÁ Òð‰˚ Ë ÒӈˇθÌ˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ, ÔÓðÓʉ‡˛˘Ëı ÍÓÌÙÎËÍÚ, ð‡Á˙flÒÌÂÌË ÒÛÚË Í‡Ê‰Ó„Ó ÍÓÌÍðÂÚÌÓ„Ó ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ Ë Î˯¸ Á‡ÚÂÏ ÒΉÛÂÚ Ôð˷„ÌÛÚ¸ Í Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍËÏ ÏÂð‡Ï ‰Îfl Â„Ó ð‡Áð¯ÂÌËfl. Çat›flmay› yaflayan ortak ve sosyal problemleri k›l› k›rk yararcas›na analiz etmek, her bir somut çat›flman›n özünü aç›kl›¤a kavuflturmak gerek ve ancak ondan sonra çözüme giden pratik yollar› ifle koflmal›.

84

ãˇ åÂÎËÍ˯‚ËÎË

Lia Melikiflvili

ùÚÌÓÎÓ„, ‰ÓÍÚÓð ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ̇ÛÍ (àÌÒÚËÚÛÚ ËÒÚÓðËË Ë ˝ÚÌÓÎÓ„ËË Äç ÉðÛÁËË).

Etnolog, Tarih Bilimleri Doktoru, Gürcistan Bilimler Akademisi Tarih ve Etnografya Enstitüsü

Ç

S

ðÂÁÛθڇÚ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÔÂðÂÏÂÌ, ÔðÓËÁӯ‰¯Ëı ‚ ÔÓÒΉÌË ‰ÂÒflÚËÎÂÚËfl, ÔÓfl‚ËÎËÒ¸ Ó˜‡„Ë Ì‡ÔðflÊÂÌÌÓÒÚË Ë Ì‡ÒËÎËfl. ᇠ˝ÚÓÚ ÔÂðËÓ‰ Ëı ÏÓÊÌÓ Ì‡Ò˜ËÚ‡Ú¸ ÓÍÓÎÓ ÒÚ‡ ‚ 64 ÒÚð‡Ì‡ı. Ç ÉðÛÁËË Á‡ÏÓðÓÊÂÌÌ˚ ÍÓÌÙÎËÍÚ˚ (‡·ı‡ÁÒÍËÈ, ˛„Ó-ÓÒÂÚËÌÒÍËÈ) Ì ۉ‡ÎÓÒ¸ ð¯ËÚ¸ ÌË Ôð‡‚Ó‚˚ÏË ÏÂÚÓ‰‡ÏË, ÌË ÔðËÌÛ‰ËÚÂθÌ˚ÏË ÏÂð‡ÏË. Ç ˝ÚËı ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËflı ÔðÓfl‚Îfl˛ÚÒfl ÙðÛÒÚð‡ˆËfl Ë ÌÂÛ‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðÂÌÌ˚ ÒÍð˚Ú˚ ËÌÚÂðÂÒ˚, ÍÓ„‰‡ ËÒÍβ˜‡˛ÚÒfl ÔÂð„ӂÓð˚, ‰ÓÒÚËÊÂÌË ˆÂÎË ˜ÂðÂÁ ÒÛ‰ Ë ‰ð. íð‡‰ËˆËÓÌÌÓ ÓÚ‚ÂÚÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸ Á‡ ÍÓÌÙÎËÍÚ ÌÂÒÛÚ Û˜‡ÒÚ‚Û˛˘Ë ‚ ÌÂÏ ÒÚÓðÓÌ˚; Ó·‚ËÌÂÌËfl Ë Ì‡Í‡Á‡ÌËfl Ú‡ÍÊ ÎÓʇÚÒfl ̇ ÌËı. é‰Ì‡ÍÓ ÂÒÎË Ì ‰ÓÒÚË„ÌÛÚÓ ‚Á‡ËÏÌÓ Òӄ·¯ÂÌË ‚ ð‡Á˙flÒÌÂÌËË ÒÛÚË ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚, fl‚ÎÂÌËÈ Ë Ôӂ‰ÂÌËÈ, ÒÓÁ‰‡ÂÚÒfl ÌÓ‚˚È Ó˜‡„ ̇ÔðflÊÂÌÌÓÒÚË. èÓ˝ÚÓÏÛ ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‚‡ÊÌÓ Ì‡ÈÚË ð‡θÌ˚È ÔÛÚ¸ ‰Îfl Ûð„ÛÎËðÓ‚‡ÌËfl ÍÓÌÙÎËÍÚ‡. ç‡‰Ó ‚˚‰ÂÎËÚ¸ ÓÒÌÓ‚Ì˚ Ôð˘ËÌ˚ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡. ë ˝ÚÓÈ ˆÂθ˛ ÌÛÊÌÓ ÔðËÏÂÌËÚ¸ ˝ÏÔËð˘ÂÒÍËÂ Ë ÚÂÓðÂÚ˘ÂÒÍË Òð‰ÒÚ‚‡, ıÓÚfl ÌÛÊÌÓ ÓÚÏÂÚËÚ¸, ˜ÚÓ ‰ÓÔÛ˘ÂÌË ӯ˷ÓÍ ÌÂËÁ·ÂÊÌÓ ‰‡Ê ‚ ˝ÚÓÏ ÒÎÛ˜‡Â. é¯Ë·ÍË ˜‡ÒÚÓ ‰ÓÔÛÒ͇˛ÚÒfl ̇ ÔÓ˜‚ ̇‚flÁ˜Ë‚˚ı ˉÂÈ Ë ÒÓÓ·ð‡ÊÂÌËÈ, Ó·ÛÒÎÓ‚ÎÂÌÌ˚ı ̇‰ÂʉÓÈ Ì‡ ÎÛ˜¯Â ·Û‰Û˘ÂÂ, Ë, ̇ÍÓ̈, ÔðË Ì‡Î˘ËË Ó¯Ë·Ó˜ÌÓÈ „ËÔÓÚÂÁ˚. çÂÓ·ıÓ‰ËÏ˚ ÒÍðÛÔÛÎÂÁÌ˚È ‡Ì‡ÎËÁ Òð‰˚ Ë ÒӈˇθÌ˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ, ÔÓðÓʉ‡˛˘Ëı ÍÓÌÙÎËÍÚ, ð‡Á˙flÒÌÂÌË ÒÛÚË Í‡Ê‰Ó„Ó ÍÓÌÍðÂÚÌÓ„Ó ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ Ë Î˯¸ Á‡ÚÂÏ ÒΉÛÂÚ Ôð˷„ÌÛÚ¸ Í Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍËÏ ÏÂð‡Ï ‰Îfl Â„Ó ð‡Áð¯ÂÌËfl. à̇˜Â, ·ÂÁ ð‡ÒÔÓÁ̇ÌËfl ÒÛÚË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡, Ì ·Û‰ÂÚ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡Ú¸ ÓÒÌÓ‚‡ÌËÈ ‰Îfl ‰ÓÒÚËÊÂÌËfl Òӄ·ÒËfl Ë Ôðӂ‰ÂÌËfl ͇ÍÓÈÎË·Ó ÔÓÎËÚËÍË, ‰‡ Ë Ò‡ÏÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌËÂ Í ÒËÏÔÚÓÏ‡Ï Ó͇ÊÂÚÒfl ÒÔÓðÌ˚Ï. Ç ð‡Áð¯ÂÌËË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ÓÒÓ·Ó Á̇˜ÂÌË ËÏÂÂÚ ÚÂÓðËfl ÓÒÌÓ‚Ì˚ı Úð·ӂ‡ÌËÈ ˜ÂÎÓ‚Â͇, ÍÓÚÓð‡fl ÔÓ‰ð‡ÁÛÏ‚‡ÂÚ ÓÒÌÓ‚Ì˚ Ôð˘ËÌ˚ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡. ùÚÓ ÔÓÁˈËfl, ËÌÚÂðÂÒ, ˆÂÌÌÓÒÚË Ë ÔÓÚð·ÌÓÒÚË ÍÓÌÙÎËÍÚÛ˛˘Ëı ÒÚÓðÓÌ. èÓÁˈËfl ÂÒÚ¸ Ò‚ÓÂ„Ó ðÓ‰‡ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ Úð·ӂ‡ÌËfl, ÍÓÚÓð˚ ҂flÁ‡Ì˚ Ò ËÌÚÂðÂÒ‡ÏË.

on on y›l içinde meydana gelen politik de¤ifliklikler sonunda gerginlik ve zulüm merkezleri ortaya ç›km›flt›r. Bu gibi yerlerin say›s›n› 64 ülkede yaklafl›k yüz civar›nda sayabiliriz. Gürcistan’da dondurulmufl halde bekleyen çat›flmalar (Abhazya, Güney Osetya) ne hukuki ve ne de cebir kullan›larak bu zamana kadar bir türlü çözülemedi. Bu z›tlaflmalarda amaca ulaflmak için mahkeme, ikili görüflmeler ve di¤er yollar devre d›fl› b›rak›ld›¤›nda ne yapaca¤›n› bilememe ve tatmin edilememifl gizli ç›karlar ortaya ç›kmaktad›r. Genelde bu çat›flmalarla ilgili sorumluluk tafl›yanlar, çat›flman›n içinde yer alan taraflard›r; suçlama ve cezaland›rma da ayn› flekilde üzerlerinde kalmaktad›r. Fakat çat›flma konusu üzerinde bir uzlaflmazl›k durumunda yeni bir gerginlik merkezi oluflturulmaktad›r. Çat›flman›n giderilmesi için en uygun yolun bulunmas› gerekir. Bu konuda çat›flmaya sebep olan temel sebepleri belirlemeli. Bu amaçla pratik ve teorik araçlar kullanmak gerekir. Fakat flunu da söylemeli ki, bu durumda bile hata yapma ihtimali var. Hata ço¤unlukla en iyi sonucun elde edilece¤ine inan›lan fikir ve elefltirelerde ve nihayetinde hatal› hipotezlerle ortaya ç›kmaktad›r. Çat›flmay› yaflayan ortak ve sosyal problemleri k›l› k›rk yararcas›na analiz etmek, her bir somut çat›flman›n özünü aç›kl›¤a kavuflturmak gerek ve ancak ondan sonra çözüme giden pratik yollar› ifle koflmal›. Di¤er türlü çat›flman›n özünü iyice aç›kl›¤a kavuflturmadan uzlaflmak için gerekli temel oluflturulamayacak ve herhangi bir politika yürütülemeyecek ve nihayet ortadaki çat›flma belirtilerinin kendisi de tart›flma konusu olacakt›r. Çat›flman›n çözüme kavuflturulmas›nda, insan›n çat›flmaya sebep oldu¤u düflünülen temel ihtiyaçlar› teorisi önem arz etmektedir. Bunlar, çat›flan taraflar›n pozisyonu, ç›karlar›, de¤erleri ve ihtiyaçlar›d›r. Pozisyon, ç›karlarla ilgili olup bir tür toplumsal ihtiyaçt›r. Pozisyon


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

èðÂÁˉÂÌÚ ÉðÛÁËË åËı‡ËΠ뇇͇¯‚ËÎË

Gürcistan Devlet Baflkan› Mihail Saakaflvili

àÌÚÂðÂÒ – ˝ÚÓ ÚÓ, ˜Â„Ó ð‡θÌÓ ıÓÚflÚ ÒÚÓðÓÌ˚, Ë ÓÌ fl‚ÎflÂÚÒfl ÏÓÚË‚‡ˆËÂÈ ÔÓÁˈËË. èÓÁˈËË ÍðÂÔflÚÒfl ˆÂÌÌÓÒÚflÏË. ÇÒ ˝ÚÓ ‚˚ÎË‚‡ÂÚÒfl ‚ Ú‡ÍËı Úð·ӂ‡ÌËflı, ͇ÍËÏË fl‚Îfl˛ÚÒfl ˉÂÌÚ˘ÌÓÒÚ¸, ·ÂÁÓÔ‡ÒÌÓÒÚ¸ Ë ÔðËÁ̇ÌËÂ. ÖÒÎË ÒӈˇθÌ˚ ËÌÚÂðÂÒ˚ Ì ÏÓ„ÛÚ Û‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðËÚ¸ ˝ÚË Úð·ӂ‡ÌËfl, ÚÓ ð‡Á‚Ë‚‡ÂÚÒfl ̇ÒËÎËÂ. ÑÎfl ÉðÛÁËË Ò‡Ï˚Ï Á̇˜ËÚÂθÌ˚Ï ÍÓÌÙÎËÍÚÓÏ fl‚Îfl˛ÚÒfl ˝ÚÌÓ-ÚÂððËÚÓðˇθÌ˚ ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËfl, ÍÓÚÓð˚ ӷÛÒÎÓ‚ÎÂÌ˚ ð‡Á΢Ì˚ÏË Ôð˘Ë̇ÏË Ë ÔðÓfl‚ËÎËÒ¸ ‚ ð‡Á΢Ì˚ı ‚ˉ‡ı – ‚ ÒÂÔ‡ð‡ÚËÁÏ ķı‡ÁËË Ë ‚ Ëðð‰ÂÌÚËÁÏ ûÊÌÓÈ éÒÂÚËË. éÌË ËÏÂ˛Ú ÒÍÓð ÔÓÎËÚËÍÓ-ÚÂððËÚÓðˇθÌ˚È, ˜ÂÏ ˝ÚÌÓÍÓÌÙÎËÍÚÌ˚È ı‡ð‡ÍÚÂð, ıÓÚfl ÌÂθÁfl ÓÚðˈ‡Ú¸, ˜ÚÓ ˝ÚÌ˘ÌÓÒÚ¸ Á‰ÂÒ¸ ‚˚ÌÂÒÂ̇ ̇ ÔÂð‚˚È Ô·Ì, Ú‡Í Í‡Í ‚ Ò‚Ó ‚ðÂÏfl ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍË ÒËÎ˚ ÔÓθÁÓ‚‡ÎËÒ¸ ˝ÚÌ˘ÂÒÍËÏË ÎÓÁÛÌ„‡ÏË. Ç Á‡ÏÓðÓÊÂÌÌ˚ı ˝ÚÌÓÍÓÌÙÎËÍÚÌ˚ı ÁÓ̇ı ÉðÛÁËË (Ä·ı‡ÁËfl, ûÊ̇fl éÒÂÚËfl) ÔÓÁˈËfl Ó͇Á‡Î‡Ò¸ ÒÎÂ‰Û˛˘ÂÈ: ÓÒÌÓ‚ÌÓÈ ÔðÓ·ÎÂÏÓÈ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ Ôð‰ÒÚ‡ÎÓ ËÏÂÌÌÓ Ôð‡‚Ó Ì‡ ‚·‰ÂÌË ÚÂððËÚÓðËÂÈ, ˜ÚÓ Ò‡ÏÓ ÒÓ·ÓÈ Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ËÌÚÂðÂÒÓÏ. Ä ËÌÚÂðÂÒÓÏ ‰Îfl ͇ʉÓÈ „ðÛÔÔ˚ fl‚ÎflÂÚÒfl ÓÚ‰ÂÎÂÌË ÓÚ êÂÒÔÛ·ÎËÍË ÉðÛÁËË Ë ÔðËÒÓ‰ËÌÂÌËÂ Í êÓÒÒËË (Ä·ı‡ÁËfl ‰Â-Ù‡ÍÚÓ, ûÊ̇fl éÒÂÚËfl ‰Â-˛ðÂ). Ä̇ÎËÁ ˝ÚÓ„Ó ÔÓ͇Á‡ÚÂÎfl ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ‚˚fl‚ÎflÂÚ, ˜ÚÓ ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌË ҂flÁ‡ÌÓ Ò Ú. Ì. ÚðÂÚ¸ÂÈ ÒËÎÓÈ – êÓÒÒËÂÈ, ÍÓÚÓð‡fl Ì ÔðËÏËðflÂÚÒfl Ò ð‡Á‚‡ÎÓÏ ëëëê. èÓÒÚËÏÔÂðÒÍË ‡Ï·ËˆËË Ì ‰‡˛Ú ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚË ÏÌÓ„ËÏ ÒÚð‡Ì‡Ï ·˚‚¯Â„Ó CÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó CÓ˛Á‡ ð‡Á‚Ë‚‡Ú¸Òfl ÌÂÁ‡‚ËÒËÏÓ Ë ÔÓÒÚðÓËÚ¸ ‰ÂÏÓÍð‡Ú˘ÂÒÍË „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡. éÒÓ·ÂÌÌÓ ÌÛÊÌÓ ‚˚‰ÂÎËÚ¸ ÔÓÒΉÌËÈ ÔÂðËÓ‰, ÍÓ„‰‡ Ì„‡ÚË‚Ì˚ ̇ÊËÏ˚ ̇ ÉðÛÁ˲ Û˜‡ÒÚËÎËÒ¸. äÓ̘ÌÓ, ‚Ò ˝ÚÓ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ Ì ·ÂÁ Ôð˘ËÌ. àÏÂÂÚ ÏÂÒÚÓ ËÌÚÂðÂÒ, Ú. Â. ð‡θÌÓ Ê·ÌË êÓÒÒËË Ó‚Î‡‰ÂÚ¸, ‚ÂðÌÂÂ, Ì ÔÓÚÂðflÚ¸ „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÛ˛ ðÓθ ‚ ÉðÛÁËË Ë Ò‚flÁ‡ÌÌ˚Â Ò ÌÂÈ „ÂÓÒÚð‡Ú„˘ÂÒÍË ËÌÚÂðÂÒ˚ êÓÒÒËË. èÓ Ò‚ÓÂÏÛ „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÏÛ

T

E

S

:

E

T

K

D

ise de¤erlerle kuvvetlenir. Bütün bunlar aidiyet, güvenlik ve kabullenme gibi ihtiyaçlar›n içindedir. E¤er sosyal ç›karlar bu ihtiyaçlar› karfl›layam›yorsa zulüm geliflmekte. Gürcistan için en önemli çat›flma konusu, farkl› sebeplere ba¤l› olarak ortaya ç›kan ve Abhazya’da ayr›l›kç›, Güney Osetya’da ise “‹rredentizm” (topraklar› birlefltirme) fleklinde meydana gelen bölgesel-etnik çat›flmalard›r. Zaman zaman politik güçlerin etnik sloganlar kullanmas› nedeniyle etnik yap› birinci plana ç›kart›lm›fl olmas›na ra¤men, buradaki çat›flmalar etnik olmaktan ziyade bölgeselpolitik niteliktedirler. Gürcistan’›n dondurulmufl etnik çat›flma bölgelerinde (Abhazya, Güney Osetya) durum flu flekildedir: Çat›flman›n ana kayna¤› olarak ç›karlarla ilgili olmas› nedeniyle bölgeye sahip olma hakk› öne ç›kmaktad›r. Her grubun ç›kar› ise “Gürcistan’dan ayr›lmak ve Rusya ile birlik oluflturmak” üzerine kurulu (Abhazya de facto, Güney Osetya de jüre). Çat›flman›n göstergesiyle ilgili yap›lan analiz, uzlaflmazl›¤›n SSCB’nin da¤›lmas›n› kabullenemeyen ve üçüncü güç olarak nitelendirilen Rusya ile ba¤lant›l› oldu¤unu ortaya koymaktad›r. ‹mparatorluk sonras› öz sayg›, eski SSCB üyesi birçok ülkeye ba¤›ms›z bir flekilde geliflme ve demokratik bir devlet oluflturma imkan› vermemektedir. Özelikle son zamanlarda Gürcistan’a uygulanan kuvvetli bask› dönemini belirtmek gerekir. Elbette bütün bunlar sebepsiz yere ortaya ç›km›yor. Rusya’n›n, Gürcistan’›n sahip oldu¤u politik güce sahip olmak istemesi, daha do¤rusu o gücü kaybetmek istememesi ve bununla ilgili olarak Rusya’n›n jeopolitik ç›karlar›n›düflünmesi büyük rol oynamaktad›r.

Çat›flman›n kayna¤›: Jeopolitik konum Kendine has jeopolitik konumundan dolay› Gürcistan, yak›n ve uzak birçok ülke için çat›flma bölgesi olmufltur. Buna benzer bir durum, Komünizm sonras› dönemde Gürcistan’›n Rusya ile ABD’nin stratejik

E

E

R

L

E

R

Ç ð‡Áð¯ÂÌËË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ÓÒÓ·Ó Á̇˜ÂÌË ËÏÂÂÚ ÚÂÓðËfl ÓÒÌÓ‚Ì˚ı Úð·ӂ‡ÌËÈ ˜ÂÎÓ‚Â͇, ÍÓÚÓð‡fl ÔÓ‰ð‡ÁÛÏ‚‡ÂÚ ÓÒÌÓ‚Ì˚ Ôð˘ËÌ˚ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡. Çat›flman›n çözüme kavuflturulmas›nda, insan›n çat›flmaya sebep oldu¤u düflünülen temel ihtiyaçlar› teorisi önem arz etmektedir.

85


ê Ö ñ Ö è í

Ñ ã ü

Ñ é ë í à Ü Ö ç à ü

å à ê Ä :

ÔÓÎÓÊÂÌ˲ ‚ ÔðÓ¯ÎÓÏ ÉðÛÁËfl ‚Ò„‰‡ ·˚· Ó·˙ÂÍÚÓÏ ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËfl ËÌÚÂðÂÒÓ‚ Í‡Í ·ÎËÊÌËı, Ú‡Í Ë ÓÚ‰‡ÎÂÌÌ˚ı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚. èӉӷ̇fl ÒËÚÛ‡ˆËfl ÒÎÓÊË·Ҹ Ë ‚ ÔÓÒÚÍÓÏÏÛÌËÒÚ˘ÂÒÍËÈ ÔÂðËÓ‰, ÍÓ„‰‡ ÉðÛÁËfl Ó͇Á‡Î‡Ò¸ ‚ ÒÙÂð ÒÚð‡Ú„˘ÂÒÍËı ËÌÚÂðÂÒÓ‚ ëòÄ Ë êî. íð‡ÌÒ͇‚͇ÁÒÍËÈ ÌÂÙÚÂÔðÓ‚Ó‰ ŇÍÛ – í·ËÎËÒË – ÑÊÂÈı‡Ì, „‡ÁÓÔðÓ‚Ó‰ ò‡ı‰ÂÌËÁ – í·ËÎËÒË – ùðÁÂðÛÏ, ÌÂÙÚÂÔðÓ‚Ó‰ ŇÍÛ – í·ËÎËÒË – ëÛÔÒ‡ Ò ÚÂðÏË̇·ÏË Ì‡ óÂðÌÓÏ ÏÓðÂ, ‡ ‚ ÔÂðÒÔÂÍÚË‚Â ÔðÓÍ·‰Í‡ ËÁ ëð‰ÌÂÈ ÄÁËË (ä‡Á‡ıÒÚ‡Ì, íÛðÍÏÂÌËÒÚ‡Ì) ÏÓ˘Ì˚ı „‡ÁÓ- Ë ÌÂÙÚÂÔðÓ‚Ó‰Ó‚, ÒÓÁ‰‡ÌË Úð‡ÌÒÔÓðÚÌÓ„Ó ÍÓðˉÓð‡ ÏÂÊ‰Û Ö‚ðÓÔÓÈ Ë ÄÁËÂÈ (Ú.Ì. «òÂÎÍÓ‚˚È ÔÛÚ¸»), ÔðӂӉ͇ „ÎÓ·‡Î¸ÌÓ„Ó ÍÓÏÏÛÌË͇ˆËÓÌÌÓ„Ó ‚ÓÎÓÍÓÌÌÓ„Ó Í‡·ÂÎfl, ˜ÚÓ ÒÓ‰ËÌËÚ Ö‚ðÓÔÛ Ë ÄÏÂðËÍÛ Ò ÄÁËÂÈ Íð‡Ú˜‡È¯ËÏ Ë ‡Î¸ÚÂð̇ÚË‚Ì˚Ï ÔÛÚÂÏ, ÔÓÏÓÊÂÚ ÉðÛÁËË Á‡ÌflÚ¸ Á̇˜ËÚÂθÌÓ ÏÂÒÚÓ Ì‡ ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍÓÈ Ë ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ Í‡ðÚ ÏËð‡.

èð˘Ë̇ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡: „ÂÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓ ÔÓÎÓÊÂÌËÂ

Ä̇ÎËÁ ˝ÚÓ„Ó ÔÓ͇Á‡ÚÂÎfl ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ‚˚fl‚ÎflÂÚ, ˜ÚÓ ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌË ҂flÁ‡ÌÓ Ò Ú. Ì. ÚðÂÚ¸ÂÈ ÒËÎÓÈ – êÓÒÒËÂÈ, ÍÓÚÓð‡fl Ì ÔðËÏËðflÂÚÒfl Ò ð‡Á‚‡ÎÓÏ ëëëê. Çat›flman›n göstergesiyle ilgili yap›lan analiz, uzlaflmazl›¤›n SSCB’nin da¤›lmas›n› kabullenemeyen ve üçüncü güç olarak nitelendirilen Rusya ile ba¤lant›l› oldu¤unu ortaya koymaktad›r. 86

ó‡ÒÚÓ ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌ˲ ËÌÚÂðÂÒÓ‚ Ò‚Âðı‰Âðʇ‚ ÒÓÔÛÚÒÚ‚ÛÂÚ ÔÓfl‚ÎÂÌË ÎÓ͇θÌ˚ı ˝ÚÌÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚, ÍÓÚÓð˚ ÌÂð‰ÍÓ ÛÔð‡‚Îfl˛ÚÒfl Ó‰ÌÓÈ ËÁ Á‡ËÌÚÂðÂÒÓ‚‡ÌÌ˚ı ÒÚÓðÓÌ. èð‡ÍÚË͇ ÔÓÒΉÌÂ„Ó ‰ÂÒflÚËÎÂÚËfl ÔÓ‰Ú‚Âðʉ‡ÂÚ, ˜ÚÓ Á̇˜ËÚÂθÌ˚ ÒÚð‡Ú„˘ÂÒÍË ËÌÚÂðÂÒ˚ ÒÚ‡ÌÓ‚flÚÒfl Ôð˘ËÌÓÈ ÏËÍðÓð„ËÓ̇θÌ˚ı ÒÚÓÎÍÌÓ‚ÂÌËÈ. Å·„Ó‰‡ÚÌÛ˛ ÒðÂ‰Û ‰Îfl ËÌÒÔËðËðÓ‚‡ÌËfl Ú‡ÍËı ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËÈ Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÒÓ·ÓÈ ÔðË„ð‡Ì˘Ì˚ ÔÓÎË˝ÚÌ˘ÂÒÍË ð„ËÓÌ˚, ı‡ð‡ÍÚÂðËÁÛ˛˘ËÂÒfl ÍÓÏÔ‡ÍÚÌ˚Ï ÔðÓÊË‚‡ÌËÂÏ Ì‰ÓÏË̇ÌÚÌ˚ı ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı „ðÛÔÔ. ÇÏÂÒÚÂ Ò ÚÂÏ, ˝ÚË ˝ÚÌÓ„ðÛÔÔ˚ ̇ıÓ‰flÚÒfl ‚ ðÓ‰ÒÚ‚Â Ò ÍÓðÂÌÌ˚Ï Ì‡ÒÂÎÂÌËÂÏ ÒÓÔð‰ÂθÌ˚ı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚. Ç ÔÓ‰Ó·ÌÓÈ ÒËÚÛ‡ˆËË Î„ÍÓ ÔÓfl‚Îfl˛ÚÒfl ÒÂÔ‡ð‡ÚËÒÚÒÍËÂ Ë Ëðð‰ÂÌÚÌ˚ ÛÒÚðÂÏÎÂÌËfl, ˜ÚÓ ÒÔÓÒÓ·ÒÚ‚ÛÂÚ ÔðÓ‚ÓˆËðÓ‚‡Ì˲ ÚÂððËÚÓðˇθÌ˚ı ËÎË ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚. ÑˇÎÓ„ – ˝ÚÓ Ì‡‰ÂÊÌ˚È ËÌÒÚðÛÏÂÌÚ ‰Îfl ÔÓÒÚðÓÂÌËfl ÌÓ‚˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ. ÑˇÎÓ„ ‰‡ÂÚ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ÒÓÔð˘‡ÒÚÌÓÒÚË Ë ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl. ÇÒÚÛÔ‡fl ‚ ‰Ë‡ÎÓ„, ÒΉÛÂÚ ÒÚðÂÏËÚ¸Òfl Í ‰ÓÒÚÓÈÌÓÏÛ Ó·˘ÂÌ˲ Ë ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌ˲. ᇉ‡˜‡ ‰Ë‡ÎÓ„‡ ‚

ù í à ó Ö ë ä à Ö

ñ Ö ç ç é ë í à

ç›karlar› aras›nda kald›¤›nda yaflanm›flt›r. BakûTiflis-Ceyhan petrol boru hatt›, fiahdeniz-TiflisErzurum gaz boru hatt›, Karadeniz’de terminalle birlikte Bakû-Tiflis-Supsa petrol boru hatt›, gelecekte ise Orta Asya’dan (Kazakistan, Türkmenistan) büyük bir gaz ve petrol boru hatt› döfleme, Avrupa ve Asya aras›na ulafl›m hatt› kurma (“‹pek Yolu”), Avrupa ve Amerika’y› Asya ile en k›sa ve alternatif iletiflim hatt›yla birlefltirme amac›yla kablo hatt› döfleme Gürcistan’›n dünya ekonomik ve politik haritas›nda önemli bir yer edinmesine yard›mc› olacakt›r. Süper devletlerin ç›karlar› nedeniyle ortaya ç›kan çat›flmalar ço¤u kez yerel etnik gruplar›n kimi zaman taraflarca idare edilen politik çat›flmalara da sahne oluyor. Son on y›lda elde edilen tecrübeler, stratejik ç›karlar›n yerel küçük çat›flmalara sebep oldu¤unu göstermektedir. Herhangi bir grubun bask›n rol oynamad›¤› iç içe yaflanan politik-etnik bölgeler, bu gibi çat›flmalar› atefllemek ve kuvvetlendirmek için müsait bir ortam oluflturmakta. Bununla birlikte, bu etnik gruplar yabanc› birçok ülkeyle akrabal›k ba¤lara sahipler. Bu gibi durumlarda ayr›l›kç› ve bölücü hareketler ortaya ç›kmaktad›r ki, bu da bölgesel veya politik çat›flmalar› provoke etmektedir. Diyalog, yeni iliflkilerin kurulmas› için çok iyi bir yoldur. Diyalog ortak bir ilgi ve birbirini


B

A

R

I

fi

I

N

R

E

Ç

E

ÍÓÌÙÎËÍÚÌÓÈ ÒËÚÛ‡ˆËË ÒÓÒÚÓËÚ ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ·˚ ÔÓÒÏÓÚðÂÚ¸ ‰ðÛ„ ̇ ‰ðÛ„‡ Ì ËÁ ÔðÓ¯ÎÓ„Ó, ‡ ËÁ ·Û‰Û˘Â„Ó. ëÏÂ̇ ‚Á„Îfl‰‡ ËÁÏÂÌËÚ Ì‡¯Ë ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl Ë ÔÓÏÓÊÂÚ ÔÂðÂÓÒÏ˚ÒÎËÚ¸ «Ó·ð‡Á ‚ð‡„‡». ÑˇÎÓ„ ÒÔÓÒÓ·ÒÚ‚ÛÂÚ ð‡Á‚ËÚ˲ ‚Á‡ËÏÓÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ, ÍÓÚÓð˚ ÒÔÓÒÓ·ÒÚ‚Û˛Ú ð‡‚ÌÓÔð‡‚ÌÓÏÛ Ô‡ðÚÌÂðÒÚ‚Û, Ë ‰Ó‚ÂðËÂ, ÍÓÚÓðÓ ÔÓÁ‚ÓÎflÂÚ ‰Ë‡ÎÓ„Û ÒÓÒÚÓflÚ¸Òfl, ÔðÓ‰ÓÎÊËÚÒfl Ë ‰ÓÒÚË„ÌÂÚ ˆÂÎË – ÔðËÏËðÂÌËfl. èðËÏËðÂÌË – ‚˚Ò¯‡fl ÙÓðχ ‰Ë‡ÎÓ„‡, ÔÓ‰ð‡ÁÛÏ‚‡˛˘‡fl Ì ÚÓθÍÓ ÒÔÓÒÓ·ÌÓÒÚ¸ ÒÎÛ¯‡Ú¸ Ë Û·Âʉ‡Ú¸, ÌÓ Ë ÛÏÂÌË ËÁÏÂÌflÚ¸ Ò‚Ó ÏÌÂÌËÂ Ë ‰‡Ê ÔðÓ˘‡Ú¸. èðËÏËðÂÌË – ˝ÚÓ Ì ‚Á‡ËÏÌ˚ ÛÔðÂÍË, ‡ ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚Ó ·Û‰Û˘Â„Ó. ÖÒÎË ÔðË Ûð„ÛÎËðÓ‚‡ÌËË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚Ó ÔðËÏÂÌflÂÚ ÍÓÌÍðÂÚÌ˚ ÏÂð˚ (̇ÒËÎËÂ, Òӄ·¯ÂÌËÂ, ÔÂð„ӂÓð˚), ÚÓ ÔðË ð‡Áð¯ÂÌËË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ÓÌÓ ‰ÓÎÊÌÓ ÔÓÒÚ‡ð‡Ú¸Òfl ð¯ËÚ¸ ÔðÓ·ÎÂÏ˚, ÔÓðӉ˂¯Ë ÍÓÌÙÎËÍÚ, Ë ‰ÓÒÚ˘¸ ÚÂÏ Ò‡Ï˚Ï Úð‡ÌÒÙÓðχˆËË ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ, Ú. Â. ËÒÍÓðÂÌÂÌË Ôð˘ËÌ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ÒÔÓÒÓ·ÒÚ‚ÛÂÚ Ó·ð‡ÁÓ‚‡Ì˲ „‡ðÏÓÌ˘Ì˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ. ùÚÓÚ ÔÛÚ¸ Ûð„ÛÎËðÓ‚‡ÌËfl Úð·ÛÂÚ ÛÒËÎÂÌÌÓ„Ó ‡Ì‡ÎËÚ˘ÂÒÍÓ„Ó ÔÓ‰ıÓ‰‡. èðË ð‡Áð¯ÂÌËË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓ Ì‡ÈÚË Ú‡ÍË ð¯ÂÌËfl, ÍÓÚÓð˚ ÔÓÁ‚ÓÎËÎË ·˚ Û‰Ó‚ÎÂÚ‚ÓðËÚ¸ Úð·ӂ‡ÌËfl ‚ÒÂı Û˜‡ÒÚ‚Û˛˘Ëı ‚ ÌÂÏ ÒÚÓðÓÌ, ÌÂ Û˘ÂÏÎflfl Ëı ËÌÚÂðÂÒ˚. èÓ˝ÚÓÏÛ Ó˜Â̸ ‚‡ÊÌÓ Ôð‡‚ËθÌÓ ð‡ÒÔÓÁ̇ڸ ÒÛ˘ÌÓÒÚ¸ ÍÓÌÙÎËÍÚ‡, ÔÓðӉ˂¯ËÂ Â„Ó Ôð˘ËÌ˚, ˜ÚÓ ‰‡ÒÚ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ÔðÓ„ÌÓÁËðÓ‚‡Ú¸ ‰‡Î¸ÌÂȯ ð‡Á‚ËÚË ÒÓ·˚ÚËÈ.

Ñ‚Ûı˙flðÛÒÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„ ê‡Áð¯ÂÌË ÍÓÌÙÎËÍÚ‡ ‰ÓÎÊÌÓ ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ÎflÚ¸Òfl ÚÓθÍÓ ÔÓÒð‰ÒÚ‚ÓÏ ‰Ë‡ÎÓ„‡. Ç ËÚÓ„Â Ì‡Ï Í‡ÊÂÚÒfl, ˜ÚÓ ‰ÓÎÊÂÌ ÒÓÒÚÓflÚÒfl «‰‚Ûı˙flðÛÒÌ˚È ‰Ë‡ÎÓ„». èÂð„ӂÓð˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ÔðÓÈÚË Ì‡ ‰‚Ûı ÛðÓ‚Ìflı – Ò̇˜‡Î‡ Ó ð‡Á„ð‡Ì˘ÂÌËË ËÌÚÂðÂÒÓ‚ ëòÄ Ë êî ‚ ÍÓÌÚÂÍÒÚ 䇂͇Á‡, ‚ ˜‡ÒÚÌÓÒÚË ÉðÛÁËË, ‡ Á‡ÚÂÏ ‰ÓÎÊÂÌ ÒÓÒÚÓflÚ¸Òfl ‰Ë‡ÎÓ„ ÏÂÊ‰Û ÍÓÌÙÎËÍÚÛ˛˘ËÏË ÒÚÓðÓ̇ÏË ÉðÛÁËflÄ·ı‡ÁËfl, ÉðÛÁËfl-ûÊ̇fl éÒÂÚËfl.

T

E

S

:

E

T

K

D

anlama imkan› veriyor. Diyalog kurarak gerçek bir etkileflim ve anlay›fl sa¤layabilmek için çaba sarf edilmektedir. Çat›flma durumunda diyalo¤un rolü, taraflar›n birbirlerine geçmifl aynas›nda de¤il, gelecek aynas›nda bakmalar›d›r. Bak›fl aç›lar›n›n de¤iflmesi, bizim davran›fllar›m›z› da de¤ifltirmekte ve “düflman tipini” yeniden düflünme imkan› vermektedir. Diyalog, taraflar› eflit haklarda gören ve diyalo¤un kurulmas›na zemin haz›rlayan güvenceyi sa¤layan ikili iliflkinin geliflmesini sa¤lamakta, devam etmekte ve uzlafl› amac›na ulaflt›rmaktad›r. Uzlafl›, sadece karfl›dakini dinleme ve ona güven duyma hissini uyand›ran diyalo¤un yüksek seviyesi de¤il, kendi fikrini de¤ifltirme ve hatta ba¤›fllama becerisidir. Uzlafl›, karfl›l›kl› sitem de¤il, gelece¤i infla etmektir. Herhangi bir çat›flman›n düzene konulmas›nda devlet somut bir tak›m metotlar› (zorbal›k, uzlafl›, görüflme) kullan›rsa, çat›flman›n ortadan kald›r›lmas› için, çat›flmay› tetikleyici problemleri çözmeye gayret eder ve farkl› bir iliflki biçimine ulaflmaya gayret eder. Yani çat›flman›n sebebini ortadan kald›rmak, harmonik bir iliflki biçimini ortaya ç›kar›r. Bu düzene koyma yolu, kuvvetli bir analitik metot gerektirir. Çat›flman›n çözümünde taraflar›n ç›karlar›na zarar vermeden ihtiyaçlar›na cevap verici çözümler bulmak gerekir. Bu nedenle çat›flman›n özünü ve onu ortaya ç›karan sebepleri tam anlam›yla kavramak gerek. Böylece olay›n ileriye do¤ru nas›l geliflece¤iyle ilgili bir bilgi edinilmifl olur.

‹ki katmanl› diyalog Çat›flmay› ancak diyalogla çözüme kavuflturmak gerek. Sonuç olarak, “iki katmanl› diyalog” kurulmal›. Görüflmeler iki seviyede yürütülmeli: Önce ABD, Rusya ve özelikle Gürcistan’›n Kafkaslarla ilgili ç›karlar›n› birbirine kar›flt›rmamak, ondan sonra çat›flan taraflar aras›nda diyalog kurulmas› gerekir; GürcistanAbhazya, Gürcistan-Güney Osetya.

E

E

R

L

E

R

Å·„Ó‰‡ÚÌÛ˛ ÒðÂ‰Û ‰Îfl ËÌÒÔËðËðÓ‚‡ÌËfl Ú‡ÍËı ÔðÓÚË‚ÓÒÚÓflÌËÈ Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÒÓ·ÓÈ ÔðË„ð‡Ì˘Ì˚ ÔÓÎË˝ÚÌ˘ÂÒÍË ð„ËÓÌ˚, ı‡ð‡ÍÚÂðËÁÛ˛˘ËÂÒfl ÍÓÏÔ‡ÍÚÌ˚Ï ÔðÓÊË‚‡ÌËÂÏ Ì‰ÓÏË̇ÌÚÌ˚ı ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı „ðÛÔÔ. Herhangi bir grubun bask›n rol oynamad›¤› iç içe yaflanan politiketnik bölgeler, bu gibi çat›flmalar› atefllemek ve kuvvetlendirmek için müsait bir ortam oluflturmakta. 87


àÒÚÓðËfl Tarih

ä‡Ê‰‡fl ̇ˆËfl „Óð‰ËÚÒfl Ò‚ÓÂÈ ËÒÚÓðËÂÈ Her millet kendi tarihiyle iftihar eder ÖÒÚ¸ ËÌÓÈ, Ó˜Â̸ ÒÔˆËÙ˘ÂÒÍËÈ ÔÛÚ¸ ÔËÒ‡ÌËfl ËÒÚÓðËË – «Ì‡ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl». Tarih yazman›n daha spesifik bir yolu daha vard›r ki, bu da genelde “millî tarih”tir.

88

ûÎ‡È ò‡ÏËÎÓ„Î˚

Yulay fiamilo¤lu

èðÓÙÂÒÒÓð ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡ ÇËÒÍÓÌÒËÌ-å˝‰ËÒÓÌ (ëòÄ).

Profesör, Wisconsin Medison Üniversitesi (ABD).

ë

Û˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ÏÌÓ„Ó ‚‡ðˇÌÚÓ‚ ÓÔËÒ‡ÌËfl ÔðÓ¯ÎÓ„Ó. åÓÊÌÓ Ôð‰ÎÓÊËÚ¸ ‰ÂڇθÌÛ˛ ıðÓÌÓÎӄ˲ ‰‡Ú ˆ‡ðÒÚ‚Ó‚‡ÌËÈ, Òð‡ÊÂÌËÈ Ë ‰ðÛ„Ëı ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÒÓ·˚ÚËÈ. åÓÊÌÓ ÔÓÔ˚Ú‡Ú¸Òfl ÓÔËÒ‡Ú¸ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍË ËÌÒÚËÚÛÚ˚, ˝ÍÓÌÓÏËÍÛ, Ó·˘ÂÒÚ‚Ó ËÎË ÍÛθÚÛðÛ, ‰‡Ê ËÒÚÓð˲ ÍÎËχڇ ËÎË Á‡·Ó΂‡ÌËÈ. çÓ ÌÂÚ Ú‡ÍÓÈ ¯ÚÛÍË, Í‡Í Â‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌ˚È, ‡‚ÚÓðËÚÂÚÌ˚È Ë Ó·˙ÂÍÚË‚Ì˚È ÏÂÚÓ‰ Úð‡ÍÚÓ‚ÍË ËÒÚÓðËË Ì‡ðÓ‰‡, „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, ð„ËÓ̇ ËÎË Í‡ÍËı-ÎË·Ó ‡ÒÔÂÍÚÓ‚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ËÒÚÓðËË; ÒÍÓðÂÂ, ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ÌÂÓ„ð‡Ì˘ÂÌÌÓ ˜ËÒÎÓ ÒÔÓÒÓ·Ó‚ ÓÔËÒ˚‚‡Ú¸ ÔðÓ¯ÎÓÂ. èÓ‰ «ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËÂÈ» fl ÔÓÌËχ˛ ÔÓÔ˚ÚÍÛ ÒÓÓÚ‚ÂÚÒÚ‚Û˛˘ËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ ÔÓ‰„ÓÚÓ‚ÎÂÌÌ˚ı Û˜ÂÌ˚ı Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚ¸ ËÒÒΉӂ‡ÌË ÔÓÎËÚËÍË, ËÌÒÚËÚÛÚÓ‚ ËÎË ÍÛθÚÛð˚ ·ÂÁ ˝ÏÓˆËÈ,

G

eçmifli tasvir etmenin birçok yöntemi vard›r. Hükümdarl›k, harp ve di¤er siyasi olaylar›n ayr›nt›l› kronolojisini sunmak mümkündür. Siyasi kurumlar, iktisadi hayat, toplum ve kültür anlat›labilir. Fakat, millet, devlet, bölge veya di¤er tarih ö¤elerinin mazisini anlatman›n tek, otoriter ve objektif bir yolu yoktur. “Profesyonel tarih” bilim adamlar›n›n duygu, yarg› veya uydurmalar kullanmaks›z›n geçmifli anlatma çabas›d›r denilebilir. Tarihi araflt›rmak gerekti¤inde, mesela Türkiye örne¤inde, araflt›r›lmas› gerekenler s›ras› ile flöyledir; Müslüman Türkler gelmeden önce bu topraklarda kimler yaflam›fl, Osmanl›lar›n yükselifli, Konstantinopol’ün fethi, Osmanl›’n›n Avrupa’ya do¤ru genifllemesi, Osmanl›’n›n Balkanlar’da zay›flamas›, Türkiye Cumhuriyeti’nin oluflmas› ve yükselifli ve ard›ndan iyi veya kötü yarg›s›na varmadan ve kahramanlar belirtme çabas› gütmeden konuyu sonuçland›rmak. Böyle bilimsel yaklafl›m (e¤er tarih ö¤reniminde “bilim” kelimesi kullan›labiliyorsa, bilakis o bir elektrik cereyan› gibidir, insani faaliyetlerin cereyan›d›r) sadece ça¤dafl siyasetin hedeflerine göre bir formulasyona gitmeden geçmifli anlamaya çal›flmakt›r. Tarih yazman›n daha spesifik bir yolu daha vard›r ki, bu da genelde “millî tarih”tir. ‹nsanlar›n böyle bir tarih yazmaya bafllamalar›n›n ilk gününden beri bu tarih millî kimli¤i belirlemeye hizmet etmifltir. Bu 18. asr›n sonlar›nda “millî kimlik” konseptinin ortaya ç›kmas› ile Frans›z ihtilali döneminde ortaya ç›kan tarihin, en ça¤dafl farkl›l›klar›ndan biridir. Bu anlamda millet (herzaman olmasa da genelde) ayn› etnik özellikleri ve dili payalaflan insan toplumudur. Onlar, ayn› ›rk› ve ortak psikolojik ve duygusal kökleri, yaflad›klar›


ÓÒÛʉÂÌËfl ËÎË Ôð‰̇ÏÂðÂÌÌÓÒÚË. ÖÒÎË Ì‡‰Ó ËÒÒΉӂ‡Ú¸ ËÒÚÓð˲, Ò͇ÊÂÏ, íÛðˆËË, ÚÓ ÒΉÛÂÚ ÓÔËÒ‡Ú¸, ÍÚÓ ÊËÎ Ú‡Ï ÔÂð‰ ÔðËıÓ‰ÓÏ Ú˛ðÓÍ-ÏÛÒÛθχÌ, ‚ÓÁ‚˚¯ÂÌË éÚÚÓχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË, Á‡‚Ó‚‡ÌË äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓÎfl, ÓÚÚÓχÌÒÍÛ˛ ˝ÍÒÔ‡ÌÒ˲ ‚ Ö‚ðÓÔÛ, ÍÓηÔÒ ÓÚÚÓχÌÒÍÓ„Ó ÍÓÌÚðÓÎfl ̇ ŇÎ͇̇ı, ÔÓ‰˙ÂÏ íÛðˆÍÓ„Ó Ì‡ˆËÓ̇θÌÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ Ë ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌË íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË – ·ÂÁ ‚˚‚Ó‰‡ Ó ÚÓÏ, ıÓðÓ¯Ó ˝ÚÓ ËÎË ÔÎÓıÓ, ·ÂÁ ÔÓÔ˚ÚÍË ‚ÓÁ‚Â΢ËÚ¸ „ÂðÓ‚. í‡ÍÓÈ «Ì‡Û˜Ì˚È» ÔÓ‰ıÓ‰ (ÂÒÎË ÒÎÓ‚Ó «Ì‡Û͇» ‚ÓÓ·˘Â ÏÓÊÂÚ ·˚Ú¸ ÔðËÏÂÌËÏÓ Í ËÁÛ˜ÂÌ˲ ËÒÚÓðËË, Ú‡Í Í‡Í Ó̇ ÒÍÓð ˝ÎÂÍÚð˘ÂÒÍËÈ ÚÓÍ, ÌÂÊÂÎË Ú˜ÂÌË ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓÈ ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚË) ÔðËÏÂÌËÏ ‰Îfl ÓÒÓÁ̇ÌËfl ÔðÓ¯ÎÓ„Ó, ·ÂÁ ÔðË‚ÌÂÒÂÌËfl ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ı ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ËÌÚÂðÂÒÓ‚. ÖÒÚ¸ ËÌÓÈ, Ó˜Â̸ ÒÔˆËÙ˘ÂÒÍËÈ ÔÛÚ¸ ÔËÒ‡ÌËfl ËÒÚÓðËË – «Ì‡ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl». ë ÏÓÏÂÌÚ‡ Ò‚ÓÂ„Ó ‚ÓÁÌËÍÌÓ‚ÂÌËfl Ó̇ ÒÎÛÊËÚ Ò‡ÏÓÓÔð‰ÂÎÂÌ˲ ̇ˆËË. ùÚÓ ÒÓ‚ðÂÏÂÌ̇fl ð‡ÁÌӂˉÌÓÒÚ¸ ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓÈ Ì‡ÛÍË, Ó·flÁ‡Ì̇fl Ò‚ÓËÏ ðÓʉÂÌËÂÏ Ì˚̯ÌÂÈ ÍÓ̈ÂÔˆËË Ì‡ˆËË, ÔÓfl‚Ë‚¯ÂÈÒfl ‚ ðÂÁÛθڇÚ îð‡ÌˆÛÁÒÍÓÈ ð‚ÓβˆËË ‚ ÍÓ̈ XVIII ÒÚÓÎÂÚËfl. Ç Ú‡ÍÓÏ ÔÓÌËχÌËË Ì‡ˆËfl – ˝ÚÓ Ó·˘ÌÓÒÚ¸ β‰ÂÈ, Ó·˚˜ÌÓ (ÌÓ Ì ‚Ò„‰‡) ÓÒÓÁ̇˛˘Ëı Ò·fl ˝ÚÌÓÒÓÏ Ë „Ó‚Óðfl˘Ëı ̇ Ó‰ÌÓÏ flÁ˚ÍÂ. óÂðÂÁ Ó·˘ËÈ ˝ÚÌÓÌËÏ ÓÌË Ó˘Û˘‡˛Ú ÔÒËıÓÎӄ˘ÂÒÍÓÂ Ë ˝ÏÓˆËÓ̇θÌÓ ðÓ‰ÒÚ‚Ó, Ú‡ÍÊÂ Í‡Í Ë Ó·˘ÌÓÒÚ¸ ËÒÚÓðËË, Ò‚flÁ‡ÌÌÓÈ Ò ˝ÚËÏ ˝ÚÌÓÌËÏÓÏ Ë Ì‡‰ÂÎÂÌÌÓÈ Ò‡Íð‡Î¸ÌÓÒÚ¸˛ ÚÂððËÚÓðËË, „‰Â ÓÌË ÔðÓÊË‚‡˛Ú. 燈ËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl ÓÒÌÓ‚˚‚‡ÂÚÒfl ̇ ËÌÓÏ ÔÓ‰ıÓ‰Â, ˜ÂÏ ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θ̇fl. ÇÒ ӷÒÚÓËÚ Ì‡Ó·ÓðÓÚ: ̇ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl ÓÔËð‡ÂÚÒfl Ì ÚÓθÍÓ Ì‡ ËÒÚÓð˘ÂÒÍË هÍÚ˚ Ë Ó·ð‡Á˚ „ÂðÓ‚ (ÂÒÎË ÓÌË ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛Ú), ÌÓ Ú‡ÍÊ ̇ ÏËÙ˚ Ë Î„Ẩ˚. 燈ËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl Ôð‰·„‡ÂÚ ÒÛʉÂÌËfl Ë ˝ÏÓˆËË, ‡ Ì ·ÂÒÒÚð‡ÒÚÌÓ ËÁÎÓÊÂÌË ÒÓ·˚ÚËÈ ÔðÓ¯ÎÓ„Ó. é̇ Ì ÔðËÏÂÌflÂÚ Òڇ̉‡ðÚ, ÔðËÒÛ˘ËÈ ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËË, ÔÓÒÍÓθÍÛ ËÏÂÂÚ ‰ðÛ„Ë ˆÂÎË: ̇ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl ̇ÏÂð‚‡ÂÚÒfl ÙÓðÏËðÓ‚‡Ú¸ Ò‡ÏÓÒÓÁ̇ÌË ̇ˆËË. é̇ Ôð‰·„‡ÂÚ Ó·˙flÒÌÂÌË ̇Á‚‡ÌËfl ̇ðÓ‰‡, ð‡ÒÒ͇Á˚‚‡ÂÚ, Í‡Í Ë̉˂ˉ˚ Ò‚flÁ‡Ì˚ ‰ðÛ„ Ò ‰ðÛ„ÓÏ ‚ ˝ÚÌÓÒÂ, ˜ÚÓ ÒÓ·ÓÈ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ Ëı Ó·˘ËÈ ÔÛÚ¸ ‚Ó ‚ðÂÏÂÌË. î‡ÍÚ˘ÂÒÍË Ì‡ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl ‰‡ÂÚ Ë‰ÂÓÎӄ˘ÂÒÍÛ˛ ·‡ÁÛ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ Ó·˘ÌÓÒÚË ‰Îfl ÓÒÓÁ̇ÌËfl Ò·fl ̇ˆËÂÈ. àÌÓ„‰‡ ڇ͇fl ˉÂÓÎÓ„Ëfl ÔÓ‰ÍðÂÔÎflÂÚÒfl ‰‡Ê ÔÓ‰‰ÂθÌ˚ÏË ËÒÚÓð˘ÂÒÍËÏË ËÒÚÓ˜ÌË͇ÏË.

éÒχÌÒ͇fl ËÏÔÂðËfl, ÔÓÚÂðÔ‚¯‡fl Íð‡ı ÓÚ Ì‡ˆËÓ̇ÎËÁχ èÓÒΠÚÓ„Ó Í‡Í éÚÚÓχÌÒ͇fl ËÏÔÂðËfl ‚ ÍÓ̈ XIX ‚. ̇˜‡Î‡ ÛÒÚÛÔ‡Ú¸ ‰ÓðÓ„Û ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚Ï «Ì‡ˆËflÏ-„ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡Ï»,

bölgeden dolay› da ortak tarihî ö¤eleri paylafl›rlar. Millî tarih, profesyonel tarih gibi nesnenin ifllenmesine dayanmamaktad›r. Asl›nda herfley baflka flekildedir. Millî tarih sadece tarihi gerçek ve kahramanlara dayanmay›p (yafland›klar› yerde), kuruntu ve efsaneleri de içerirler. Millî tarih nesnenin titiz ifllenmesini de¤il, daha çok yarg› ve duygular› sunar. Millî tarihte kan›t standartalar› da profesyonel tarihteki gibi de¤ildir. Çünkü onun hedefi farkl›d›r. Millî tarih milletin geçmiflini formüle etmeye çal›fl›r. Millî tarih, birbirleriyle etnik ba¤larla ba¤l› olan millet bireylerinin tarihini anlatan teoriyi haz›rlar. Asl›nda, halihaz›rda milletler için ideolojik temel, millet olarak kalabilmek içindir. Bazen bu ideoloji uydurma tarihî kaynaklarla da yay›labilmektedir.

燈ËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl ÓÔËð‡ÂÚÒfl Ì ÚÓθÍÓ Ì‡ ËÒÚÓð˘ÂÒÍË هÍÚ˚ Ë Ó·ð‡Á˚ „ÂðÓ‚, ÌÓ Ú‡ÍÊ ̇ ÏËÙ˚ Ë Î„Ẩ˚. Millî tarih sadece tarihi gerçek ve kahramanlara dayanmay›p, kuruntu ve efsaneleri de içerirler.

Millî ideolojilerin y›kt›¤› Osmanl› 19. asr›n sonlar›nda Osmanl› ‹mparatorlu¤u Yunanistan gibi ça¤dafl “millî devletler”e yol vermeye bafllay›nca bu millî devletler Osmanl› hükümdarl›¤›nda yaflad›klar› eziyeti anlatan yeni bir millî ideoloji oluflturmaya bafllad›lar. Türkiye Cumhuriyeti de s›n›rlar› çok içerilerde kalm›fl olsa bile Türk geçmiflinin Osmanl› ‹mparatorlu¤u ile nas›l ba¤lant›l› oldu¤unu anlatan kendi millî ideolojisini oluflturdu. Atalar› Orta Asya’dan gelmifl olsa bile, kadim medeniyetlerin miraslar› 1920’lerdeki yeni 89


íÓ, ˜ÚÓ ‚ ìÁ·ÂÍËÒڇ̠íËÏÛð ‚ÓÁ‚˚¯ÂÌ ‰Ó ÔÓÎÓÊÂÌËfl ̇ˆËÓ̇θÌÓ„Ó „ÂðÓfl, Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌËÂÏ Á‰ÂÒ¸ ÌÓ‚ÓÈ Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ Ë‰ÂÓÎÓ„ËË. Bugün Özbekistan’da Timur millî kahraman seviyesine ç›kar›lm›flsa bu, Özbekistan’›n yeni bir millî ideoloji oluflturma çabalar› ile alakal›d›r.

90

Ú‡ÍËÏ Í‡Í ÉðˆËfl, ˝ÚË Ì‡ˆËÓ̇θÌ˚ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ ÒÓÁ‰‡ÎË Ò‚ÓË Ì‡ˆËÓ̇θÌ˚ ˉÂÓÎÓ„ËË, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌ˚ ˜‡ÒÚ˘ÌÓ Ì‡ ÚÓÏ, Í‡Í ÓÌË ÒÚð‡‰‡ÎË ÔÓ‰ ‚·ÒÚ¸˛ ÓÚÚÓχÌÓ‚. íÛðˆ͇fl êÂÒÔÛ·ÎË͇ Ú‡ÍÊ ÒÓÁ‰‡Î‡ ̇ˆËÓ̇θÌÛ˛ ˉÂÓÎӄ˲, Ó·˙flÒÌfl˛˘Û˛, Í‡Í ÔðÓ¯ÎÓ ÚÛðÓÍ Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò éÚÚÓχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËÂÈ, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ÚÓ, ˜ÚÓ ÌÓ‚‡fl ðÂÒÔÛ·ÎË͇ ̇ıÓ‰ËÚÒfl, Í‡Í Ï˚ Á̇ÂÏ, ̇ ÒËθÌÓ ÒÓÍð‡˘ÂÌÌÓÈ ÚÂððËÚÓðËË. çÂÒÏÓÚðfl ̇ ÚÓ, ˜ÚÓ Ôð‰ÍË ÚÛðÓÍ ÔðÓËÒıÓ‰flÚ ËÁ ÏÓÌ„ÓθÒÍËı ÒÚÂÔÂÈ, ‰ð‚ÌË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË Ä̇ÚÓÎËË ÒÂȘ‡Ò fl‚Îfl˛ÚÒfl ˜‡ÒÚ¸˛ ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓ„Ó Ì‡ÒΉËfl íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË, ‚ ÍÓÚÓðÓÏ ÓÚð‡ÁËÎËÒ¸ ÚÂððËÚÓðˇθÌ˚ ð‡θÌÓÒÚË 1920-ı „Ó‰Ó‚. ëÓ‚ðÂÏÂÌ̇fl ÚÛðˆ͇fl ̇ˆËfl ð‡ÎËÁÓ‚‡Î‡Ò¸ ˜ÂðÂÁ ÓÚ·ð‡Ò˚‚‡ÌË ˉÂÓÎÓ„ËË ÓÚÚÓχÌËÁχ, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌÓÈ Ì‡ ˉ ËÒ·ÏÒÍÓ„Ó ı‡ÎËÙ‡Ú‡. ÖÒÎË ËÁÛ˜‡Ú¸ ÓÚÚÓχÌÒÍË ð„ËÒÚð˚ Ò ˆÂθ˛ Ò·Óð‡ ‰‡ÌÌ˚ı Ó ð‡Á΢Ì˚ı ˝ÚÌ˘ÂÒÍËı Ë ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı „ðÛÔÔ‡ı, ÊË‚¯Ëı ̇ ˝ÚÓÈ ÚÂððËÚÓðËË, – ˝ÚÓ Ë ·Û‰ÂÚ

bölgesel gerçekleri yans›tarak Türkiye Cumhuriyeti’ne kald›lar. Yeni Türk milleti ‹slam Hilafetine dayal› Osmanl› ideolojisini b›rakarak olufltu. E¤er bu bölgede yaflam›fl olan de¤iflik etnik veya dini gruplar›n tarihini Osmanl› kay›tlar›na göre araflt›r›rsak bu profesyonel tarih olur. E¤er Anadolu’yu Türklerin kutsal yeri olarak anlatmaya kalkarsak (onlar oraya baflka yerlerden göç etmifl olsalar bile) bu millî tarhi olur. Millî tarih ve profesyonel tarih aras›nda bu fark her yerde geçerlidir, fakat eski Sovyet bölgelerinde millî tarihin güçlü trendi hâlâ devam ediyor, hatta yeni millî fluur oluflturma çabalar› ile profesyonel tarih yerine de millî tarih ikame ediliyor. Bugün Özbekistan’da Timur millî kahraman seviyesine ç›kar›lm›flsa bu, Özbekistan’›n yeni bir millî ideoloji oluflturma çabalar› ile alakal›d›r. Kazan Tatarlar› ve Baflkurt bilim adamlar›n›n ayn› millet olup olmad›klar› konusunda fikir ayr›l›klar› 19. asr›n sonu 20. asr›n bafllar›nda oluflan Tatar Baflkurt millî kimli¤i ile iliflkili bir meseledir. E¤er Orta ‹del Boyu (Volga) halklar›n›n millî boy tarihleri araflt›r›l›yorsa bu profesyonel tarih olur. Yok, onlar›n hepsinin asl›nda bir millet veya iki millet oldu¤u iddia edilmeye çal›fl›l›yorsa bu millî tarih çal›flmas› olur (Sovyetlerde tarih millî tarih yöntemiyle yaz›lm›flt›r). Velhas›l, Rusya tarihinde millî tarih ve profesyonel tarih tamamen birbirine kar›flm›flt›r. Bu daha çok profesyonel tarih yaz›m› s›ras›nda Rusya tarihinin uydurma ve efsaneler ile dolmufl olmas›ndan kaynaklan›r. Bunu Alt›n Ordu dönemi ile ilgili yaz›larda daha çok görmek mümkündür (bu isim ilk kez 16. as›rda “Kazan Tarihi”nde kullan›lm›flt›r). Rus millî tarihini oluflturma, Rusya tarihine genel bak›fl› içeren ve sonradan gelen tarihçileri de etkileyen tarihçi Karamzin’in etkileriyle olmufltur. O zamanlar Rus kaynaklar›n› elefltirel araflt›rma çok geliflmemiflti. Sonradan baz› kaynaklar›n yeniden yaz›lmas› veya çöpe at›lmas› da anlafl›lamad›. Ça¤dafl Rus tarihçileri “Tatarbask› dönemi”ni ve Tatar-Mo¤ollar›n Rusya’y› nas›l ezdiklerini yazarken veya 1380-1480 olaylar›n› “Rusya’y› kurtarma” olarak anlat›rken duygusal tekrarlar yap›l›r ve söylenenler ço¤u zaman gerçek temellere dayanmaz. Bu dönemin ça¤dafl profesyonel araflt›rma sonuçlar› siyasi, iktisadi, sosyokültürel hayat›n Rus tarihinde belirtildi¤inden daha iyi oldu¤unu göstermifltir. Büyük uydurmalar›n elefltirisiz tekrarlanmas› ile Rus tarihçileri profesyonel de¤il, millî tarih yazmaya çekilmifllerdir. Her millet kendi tarihi ile iftihar etmelidir. Uydurma hikaye veya efsanelere inanmaktansa neden kendi miletinin gerçek tarihi ile iftihar etmeyeceksin?


ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËÂÈ. çÓ ÂÒÎË ÒÚðÂÏËÚ¸Òfl ‰Ó͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ Ä̇ÚÓÎËfl fl‚ÎflÂÚÒfl Ò‚fl˘ÂÌÌÓÈ ÚÂððËÚÓðËÂÈ ÚÛðÓÍ (‰‡Ê ÂÒÎË ÓÌË Ì‡ Ò‡ÏÓÏ ‰ÂΠÚÛ‰‡ Ôð˯ÎË ÓÚÍÛ‰‡-ÎË·Ó) Ë ˜ÚÓ ÓÌË ‰ÓÎÊÌ˚ „Óð‰ËÚ¸Òfl ÚÂÏ, ˜ÚÓ ÓÌË ÚÛðÍË, – ˝ÚÓ ÛÊ ̇ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl. ê‡Á΢ˠÏÂÊ‰Û Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ Ë ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËÂÈ ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ ‚ÂÁ‰Â, ÌÓ Ì‡ ÔðÂÊÌÂÈ ÚÂððËÚÓðËË ëëëê ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‰ÓÏËÌËðÛÂÚ Ì‡ˆËÓ̇θ̇fl ËÒÚÓðËfl Ë ‰‡Ê Á‡ÏÂÌflÂÚ ËÒÚÓð˲ ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÛ˛, ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ÍÓ„‰‡ ˉÂÚ ÔðÓˆÂÒÒ ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚‡ ÌÓ‚ÓÈ Ì‡ˆËË. íÓ, ˜ÚÓ ‚ ìÁ·ÂÍËÒڇ̠íËÏÛð ‚ÓÁ‚˚¯ÂÌ ‰Ó ÔÓÎÓÊÂÌËfl ̇ˆËÓ̇θÌÓ„Ó „ÂðÓfl, Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌËÂÏ Á‰ÂÒ¸ ÌÓ‚ÓÈ Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ Ë‰ÂÓÎÓ„ËË. ê‡ÁÌӄ·ÒËfl ÏÂÊ‰Û Û˜ÂÌ˚ÏË Å‡¯ÍÓðÚÓÒڇ̇ Ë í‡Ú‡ðÒڇ̇ ÔÓ ÔÓ‚Ó‰Û ÚÓ„Ó, fl‚Îfl˛ÚÒfl ÎË ·‡¯ÍËð˚ Ë Í‡Á‡ÌÒÍË ڇڇð˚ Ó‰ÌËÏ Ì‡ðÓ‰ÓÏ ËÎË ‰‚ÛÏfl, ËÒıÓ‰flÚ ËÁ ÚÓ„Ó Ù‡ÍÚ‡, ˜ÚÓ ÍÓ̈ÂÔˆËË Ú‡Ú‡ðÒÍÓÈ (͇Á‡ÌÒÍÓ-Ú‡Ú‡ðÒÍÓÈ) Ë ·‡¯ÍËðÒÍÓÈ Ì‡ˆËÈ ‚ÓÁÌËÍÎË ‚ ÍÓ̈ XIX – ̇˜‡Î XX ‚. àÁÛ˜ÂÌËÂ, Ò͇ÊÂÏ, ËÒÚÓðËË ÔÎÂÏÂÌ ëð‰ÌÂ„Ó èÓ‚ÓÎʸfl fl‚ÎflÂÚÒfl ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËÂÈ. çÓ ÂÒÎË ÔðË ˝ÚÓÏ Ô˚Ú‡Ú¸Òfl ‰Ó͇Á‡Ú¸, ˜ÚÓ ÓÌË Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÒÓ·ÓÈ Ó‰ËÌ Ë ÚÓÚ Ê ̇ðÓ‰, ËÎË Ó·ÓÒÌÓ‚˚‚‡Ú¸, ˜ÚÓ ÓÌË ‚Ò„‰‡ ·˚ÎË ð‡ÁÌ˚ÏË Ì‡ðÓ‰‡ÏË, – Á̇˜ËÚ ÒÓÁ‰‡‚‡Ú¸ ̇ˆËÓ̇θÌÛ˛ ËÒÚÓð˲. (àÒÚÓðËË Ì‡ˆËÈ ‚Ó ‚ðÂÏÂ̇ ëëëê ·˚ÎË ÙÓðÏÓÈ Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËË). ç‡ÍÓ̈, ÔðËÏÂð ÒËθÌÓ„Ó ÒϯÂÌËfl ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ Ë Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËÈ ‰‡ÂÚ êÓÒÒËfl. åÌÓ„Ó ËÁ ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ‚ êÓÒÒËË Ì‡ÔËÒ‡ÌÓ Í‡Í ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θ̇fl

ËÒÚÓðËfl, ‚ ‰ÂÈÒÚ‚ËÚÂθÌÓÒÚË fl‚ÎflÂÚÒfl ˜‡ÒÚ¸˛ ÏËÙÓÎÓ„ËË, ÓÒÓ·ÂÌÌÓ, ÂÒÎË ‚ÁflÚ¸ ÔÂðËÓ‰ áÓÎÓÚÓÈ éð‰˚ (˝ÚÓ Ì‡Á‚‡ÌË ‚ÔÂð‚˚ ·˚ÎÓ ËÒÔÓθÁÓ‚‡ÌÓ ‚ «ä‡Á‡ÌÒÍÓÈ ËÒÚÓðËË» XVI ‚.). ëÓÁ‰‡ÌË ðÛÒÒÍÓÈ Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËË Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ËÏÂÌÂÏ ç. ä‡ð‡ÏÁË̇, ÍÓÚÓð˚È Ôð‰ÎÓÊËÎ Í·ÒÒ˘ÂÒÍËÈ Ó·ÁÓð ðÓÒÒËÈÒÍÓÈ ËÒÚÓðËË, ÔÓ‚ÎËfl‚¯ËÈ Ì‡ ÔÓÒÎÂ‰Û˛˘Ëı Û˜ÂÌ˚ı. Ç ÚÓ ‚ðÂÏfl, Ӊ̇ÍÓ, ÍðËÚ˘ÂÒÍÓ ËÁÛ˜ÂÌË ðÛÒÒÍËı ËÒÚÓ˜ÌËÍÓ‚ ̇ıÓ‰ËÎÓÒ¸ ̇ Ì‚˚ÒÓÍÓÏ ÛðÓ‚ÌÂ. íÓ„‰‡ ¢ Ì ÔÓÌËχÎË, ˜ÚÓ ÏÌÓ„Ë ËÒÚÓ˜ÌËÍË ÒÔÛÒÚfl ‚ðÂÏfl ·˚ÎË ÔÂðÂÔËÒ‡Ì˚, ‡ ËÌÓ„‰‡ ‰‡Ê ÒهθÒËÙˈËðÓ‚‡Ì˚. äÓ„‰‡ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ðÓÒÒËÈÒÍË ËÒÚÓðËÍË Ô˯ÛÚ Ó «Ú‡Ú‡ðÒÍÓÏ Ë„Â» Ë Ó ÚÓÏ, Í‡Í ÏÓÌ„ÓÎ˚ ËÎË Ú‡Ú‡ð˚ ÔÓ‰‡‚ÎflÎË êÓÒÒ˲, ËÎË ÓÔËÒ˚‚‡˛Ú ÒÓ·˚ÚËfl 1380 Ë 1480 „Ó‰Ó‚ Í‡Í «ÓÒ‚Ó·ÓʉÂÌË êÓÒÒËË», – ˝ÚÓ ÔðÓÒÚÓ ˝ÏÓˆËÓ̇θÌ˚ Á‡fl‚ÎÂÌËfl, ‚ ·Óθ¯ËÌÒÚ‚Â ÒÎÛ˜‡Â‚ Ì Ëϲ˘Ë ÔÓ‰ ÒÓ·ÓÈ Ù‡ÍÚ˘ÂÒÍÓÈ ·‡Á˚. ëÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓ ËÁÛ˜ÂÌË ÔÓ͇Á˚‚‡ÂÚ, ˜ÚÓ ÔÓÎËÚ˘ÂÒ͇fl, Òӈˇθ̇fl, ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒ͇fl Ë ÍÛθÚÛð̇fl ËÒÚÓðËfl ˝ÚÓ„Ó ÔÂðËÓ‰‡ ÒÓ‚Âð¯ÂÌÌÓ ÓÚ΢‡˛ÚÒfl ÓÚ Ì‡ðËÒÓ‚‡ÌÌÓ„Ó ðÓÒÒËÈÒÍÓÈ ËÒÚÓðËÓ„ð‡ÙËÂÈ. çÂÍðËÚ˘Ì˚Ï ÔÓ‚ÚÓðÂÌËÂÏ ÏËÙÓ‚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ðÓÒÒËÈÒÍË ËÒÚÓðËÍË ‚Úfl„Ë‚‡˛ÚÒfl ‚ ̇ÔËÒ‡ÌË ÒÍÓð ̇ˆËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËË, ÌÂÊÂÎË ÔðÓÙÂÒÒËÓ̇θÌÓÈ. ä‡Ê‰‡fl ̇ˆËfl ıÓ˜ÂÚ „Óð‰ËÚ¸Òfl Ò‚ÓÂÈ ËÒÚÓðËÂÈ. èÓ˜ÂÏÛ Ê Ì „Óð‰ËÚ¸Òfl ð‡θÌÓÈ ËÒÚÓðËÂÈ ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó Ì‡ðÓ‰‡, ‚ÏÂÒÚÓ ÔðÓÒÚÓ„Ó ÔÓ‚ÚÓðÂÌËfl ÌÂÍÓ„‰‡ ÒÓÁ‰‡ÌÌ˚ı ð‡ÒÒ͇ÁÓ‚ Ë Î„Ẩ?

ëÓÁ‰‡ÌË ðÛÒÒÍÓÈ Ì‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ËÒÚÓðËË Ò‚flÁ‡ÌÓ Ò ËÏÂÌÂÏ ç. ä‡ð‡ÏÁË̇, ÍÓÚÓð˚È Ôð‰ÎÓÊËÎ Í·ÒÒ˘ÂÒÍËÈ Ó·ÁÓð ðÓÒÒËÈÒÍÓÈ ËÒÚÓðËË, ÔÓ‚ÎËfl‚¯ËÈ Ì‡ ÔÓÒÎÂ‰Û˛˘Ëı Û˜ÂÌ˚ı. Rus millî tarihini oluflturma, Rusya tarihine genel bak›fl› içeren ve sonradan gelen tarihçileri de etkileyen tarihçi Karamzin’in etkileriyle olmufltur

91


‹stanbul Kültürler ve Uygarl›klar Befli¤i

ëڇϷÛÎ – ÍÓÎ˚·Âθ ÍÛθÚÛð Ë ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ


Talip Küçükcan

í‡ÎËÔ äÛ˜Û͉ʇÌ

Doç. Dr., TDV ‹slâm Araflt›rmalar› Merkezi (Türkiye).

ÑÓˆÂÌÚ, ñÂÌÚð ËÒ·ÏÒÍËı ËÒÒΉӂ‡ÌËÈ (íÛðˆËfl).

nlü yazar Jon Freely’in “Saltanat kenti” ve tarihçi Philip Mansel’in de “Dünyan›n arzulad›¤› flehir” olarak tan›mlad›klar› ‹stanbul, iki ayr› k›tay› birlefltiren, daha da önemlisi, “Do¤u” ve “Bat›” diye tan›mlanan birbirinden farkl› iki uygarl›k aras›nda köprü gibi uzanan tek kenttir. ‹stanbul sadece Avrupa ve Asya aras›na serpilmifl co¤rafi bir ba¤lant› merkezi de¤il, ayn› zamanda “Do¤u” ve “Bat›” düflüncesini buluflturan bir uygarl›k köprüsüdür. Günümüz co¤rafyas›nda benzer fonksiyonlar icra eden bir baflka flehre rastlamak mümkün de¤ildir. En eski mahallesinin kuruluflu milattan önce 658 y›l›na kadar uzanan ‹stanbul, milattan sonra 330 y›l›nda Bizans’›n baflflehri olmufltur. ‹stanbul’un bir imparatorluk baflflehri statüsüne kavuflmas› Roma ‹mparatorlu¤u’nun bölünmesiyle bafllar ve 1923 y›l›na kadar devam eder. Bizans imparatoru Constantinus, 353 y›l›nda ‹stanbul’u baflflehir ilan eder ve bu tarihten itibaren ‹stanbul dünyan›n odak noktalar›ndan biri haline gelir. Bu tarihten itibaren ‹stanbul tam bir imparatorluk flehri kimli¤ine bürünmüfl, bu kimli¤ini Osmanl› ‹mparatorlu¤u döneminde de kuvvetlendirmifl ve nihayet modern Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmas› ile ‹stanbul ve kent sakinleri için yeni bir dönem bafllam›flt›r. ‹stanbul’un kimli¤i 1453 y›l›nda yeni bir dönüflüme u¤ram›flt›r. Türklerin flehri fethetmesiyle ‹stanbul, farkl› medeniyet paradigmalar›na teslim olmufl ve binlerce y›ll›k kent birikimine dinamik bir yap› daha eklenmifltir. Eski Yunan, Bizans ve Roma kültür birikiminin üzerine oturan ‹stanbul’un temelleri Türk medeniyeti ile daha da sa¤lamlaflm›flt›r. ‹stanbul önemli bir imparatorluk flehri olmaya devam etmifltir. Bunu daha önce kurulu medeniyetlerin birikimini y›karak de¤il, bu birikimlere yeni unsurlar ekleyerek baflarm›flt›r. Fetih s›ras›nda ‹stanbul’un ya¤malanmas› önlenmifl ve günümüzdeki hoflgörüsüzlere parmak ›s›rtacak “çok kültürlü” (multicultural) toplumda bir arada yaflaman›n ilk temelleri at›lm›flt›r. Osmanl› ‹mparatorlu¤u’nun y›k›lmas›ndan sonra yeni kurulan Türk Devleti bu imparatorluk flehrinden “baflflehir” unvan›n› al›p Ankara’ya veriyor. Buna ra¤men modern Türkiye’de ‹stanbul kültür, sanat, mimari, iktisadi ve fikri hayat›n baflflehri olma unvan›n› sürdürüyor. Çünkü yazar Freely’in deyimiyle “‹stanbul’un ölümsüz bir ruhu var.”

ڇϷÛÎ, ̇Á‚‡ÌÌ˚È ËÁ‚ÂÒÚÌ˚Ï ÔËÒ‡ÚÂÎÂÏ ÑÊÓÌÓÏ îðËÎË «ˆ‡ðÒÍËÏ „ð‡‰ÓÏ», ‡ ËÒÚÓðËÍÓÏ îËÎËÔÓÏ å‡ÌÒÂÎÂÏ «‚ÒÂÏË ‚ÓʉÂÎÂÌÌ˚Ï „ÓðÓ‰ÓÏ», fl‚ÎflÂÚÒfl ‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï ‚ ÏËð „ÓðÓ‰ÓÏ, ÒÓ‰ËÌfl˛˘ËÏ ‰‚‡ ÍÓÌÚËÌÂÌÚ‡ Ë, ˜ÚÓ Ì‡ÏÌÓ„Ó ‚‡ÊÌÂÂ, ÓÌ ÔðÓÚflÌÛÎÒfl, ÒÎÓ‚ÌÓ ÏÓÒÚ, ÏÂÊ‰Û ‰‚ÛÏfl ð‡Á΢Ì˚ÏË ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËflÏË, ̇Á˚‚‡ÂÏ˚ÏË «ÇÓÒÚÓÍ» Ë «á‡Ô‡‰». éÌ Ì ÚÓθÍÓ Ò‚flÁÛ˛˘ËÈ ˆÂÌÚð ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡ ÏÂÊ‰Û Ö‚ðÓÔÓÈ Ë ÄÁËÂÈ, ÌÓ ‚ ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ÔÓðÓ„, „‰Â ‚ÒÚð˜‡˛ÚÒfl «‚ÓÒÚÓ˜Ì˚È» Ë «Á‡Ô‡‰Ì˚È» Ó·ð‡Á Ï˚¯ÎÂÌËfl. Ç ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÏ ÏËð Ì‚ÓÁÏÓÊÌÓ Ì‡ÈÚË ‰ðÛ„ÓÈ „ÓðÓ‰, ‚˚ÔÓÎÌfl˛˘ËÈ ÔÓ‰Ó·ÌÛ˛ ÙÛÌÍˆË˛. ÉÓðÓ‰, ËÏ‚¯ËÈ Ì‡Á‚‡ÌËÈ ÇËÁ‡ÌÚËÈ, Ò‡Ï˚ ‰ð‚ÌË ͂‡ðÚ‡Î˚ ÍÓÚÓðÓ„Ó ÒÙÓðÏËðÓ‚‡ÎËÒ¸ ‚ 658 „. ‰Ó Ì.˝., ‚ 330 „. Ì.˝. ̇Á‚‡Ì äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓÎÂÏ Ë ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚÒfl ÒÚÓÎˈÂÈ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË. èÓÒΠð‡Á‰Â· êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË Ë Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl ÇËÁ‡ÌÚËË ÓÌ ÒÓıð‡ÌflÂÚ ÒÚ‡ÚÛÒ ËÏÔÂðÒÍÓÈ ÒÚÓÎˈ˚ ‰Ó 1923 „. ë ÚÂı ÔÓð Í‡Í ËÏÔÂð‡ÚÓð äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌ ÓÒÌÓ‚‡Î ÌÓ‚Û˛ ÒÚÓÎˈÛ, „ÓðÓ‰ ÔÓ Ôð‡‚Û ÌÓÒËÚ Á‚‡ÌË «„·‚ÌÓ„Ó „ÓðÓ‰‡». ùÚÓ Á‚‡ÌË ¢fi ÔðӘ̠Á‡ÍðÂÔÎflÂÚÒfl Á‡ ëڇϷÛÎÓÏ ‚ ÔÂðËÓ‰ éÒχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË, Ë Ì‡ÍÓ̈ Ò ÓÒÌÓ‚‡ÌËÂÏ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË ‰Îfl ëڇϷÛ· Ë Â„Ó ÊËÚÂÎÂÈ Ì‡˜Ë̇ÂÚÒfl ÌÓ‚˚È ÔÂðËÓ‰. ãËÍ „ÓðÓ‰‡ ‚ 1453 „. ÔðÂÚÂðÔÂÎ ËÁÏÂÌÂÌËfl. ᇂÓ‚‡ÌÌ˚È ÚÛð͇ÏË, ÓÌ ÔÓԇΠÔÓ‰ ‚ÎËflÌË ‰ðÛ„ÓÈ ÍÛθÚÛðÌÓÈ Ô‡ð‡‰Ë„Ï˚ Ë Ú‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ Í Ú˚Òfl˜ÂÎÂÚÌÂÏÛ Ì‡ÒΉ˲ „ÓðÓ‰‡ ‰Ó·‡‚ËÎÒfl ÌÓ‚˚È ‰Ë̇Ï˘Ì˚È ˝ÎÂÏÂÌÚ. íÛðˆÍÓ ‚ÎËflÌË ¢fi ·ÓΠÛÔðÓ˜ËÎÓ ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ ëڇϷÛ·, ÔÓÍÓfl˘Â„ÓÒfl ̇ ÍÛθÚÛðÌÓÏ Ì‡ÒΉËË ‰ð‚Ì„ð˜ÂÒÍÓÈ, ‚ËÁ‡ÌÚËÈÒÍÓÈ Ë ðËÏÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. ëڇϷÛÎ ÔðÓ‰ÓÎʇΠÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ‚‡ÊÌ˚Ï ËÏÔÂðÒÍËÏ „ÓðÓ‰ÓÏ. ÖÏÛ Û‰‡ÎÓÒ¸ Ó·Ó„‡ÚËÚ¸Òfl ÌÓ‚˚ÏË ˝ÎÂÏÂÌÚ‡ÏË, Ì ÛÚð‡ÚË‚ ÔðË ˝ÚÓÏ Ì‡ÍÓÔÎÂÌÌÓ„Ó Ôð‰˚‰Û˘ËÏË ÍÛθÚÛð‡ÏË Ì‡ÒΉËfl. ÇÓ ‚ðÂÏfl ‚ÁflÚËfl äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓÎfl ·˚ÎÓ Ôð‰ÓÚ‚ð‡˘ÂÌÓ ð‡ÁÓðÂÌË „ÓðÓ‰‡ Ë Ú‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ‚ ÓÚ΢ˠÓÚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ÌÂÚÂðÔËÏÓÒÚË, ·˚ÎË Á‡ÎÓÊÂÌ˚ ÓÒÌÓ‚˚ ÏÛθÚËÍÛθÚÛðÌÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡. èÓÒΠԇ‰ÂÌËfl éÒχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË ‚ÌÓ‚¸ ÒÓÁ‰‡ÌÌÓ íÛðˆÍÓ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚Ó, ÓÚÓ·ð‡‚ Á‚‡ÌË ÒÚÓÎˈ˚ Û ËÏÔÂðÒÍÓ„Ó „ð‡‰‡, ÓÚ‰‡ÎÓ Â„Ó ÄÌ͇ðÂ. çÓ ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ˝ÚÓ, ëڇϷÛÎ ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚ ·˚Ú¸ ÒÚÓÎˈÂÈ ÍÛθÚÛðÌÓÈ, ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍÓÈ Ë ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌÓÈ ÊËÁÌË ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ íÛðˆËË. lj¸, ÔÓ ‚˚ð‡ÊÂÌ˲ ÔËÒ‡ÚÂÎfl îðËÎË, «ÑÛ¯‡ ëڇϷÛ· ·ÂÒÒÏÂðÚ̇».

Ü

‹stanbul’un kent kimli¤i ‹stanbul’a kent kimli¤ini veren ve bu flehri di¤er

ë

Dikilitafl, Sultanahmet Meydan›

ÑËÍËÎË-퇯, ÔÎÓ˘‡‰¸ ëÛÎÚ‡Ì-ÄıÏÂÚ

é·ÎËÍ „ÓðÓ‰‡ ëڇϷÛ· ÖÒÚ¸ ÏÌÓ„Ó Í‡˜ÂÒÚ‚, ÍÓÚÓð˚Â, ‚˚‰ÂÎflfl ëڇϷÛÎ ÒðÂ‰Ë ‰ðÛ„Ëı „ÓðÓ‰Ó‚ ÏËð‡,

93


‹stanbul’un isimleri stanbul’un kuruldu¤u yar›madadaki ilk yerleflim birimine buras›

‹Buzas veya Bizas adl› kifli taraf›ndan kuruldu¤undan bu flahsa

nispetle Bizantion ad› verilmifltir. Roma ‹mparatorlu¤u kontrolüne geçince bu yerleflim yerine Kral Antonius Bassianus’a izafeten Antonia veya Antoninia, imparatorluk merkezinin buraya tafl›nmas› ile ‹kinci Roma anlam›na gelen Secunda Roma, V. As›rdan sonra ise Yeni Roma anlam›na gelen Nova Roma ad› verilmifltir. Zaman zaman flehre yeni isimler verilmesine ra¤men halk aras›nda yayg›nl›k kazanan isim Konstantinopolis olmufltur. Anadolu Selçuklular› ve Osmanl› kaynaklar› ise bu kentten ‹stanbul olarak bahsetmektedir. Fatih Sultan Mehmet ise “‹slâm’›n bol oldu¤u yer” anlam›na gelen “‹slambol” s›fat›n› kullanm›flt›r.

àÏÂ̇ ëڇϷÛ· è

Âð‚Ó ÔÓÒÂÎÂÌË ÔÓÎÛÓÒÚðÓ‚‡, ̇ ÍÓÚÓðÓÏ ð‡ÒÔÓÎÓÊÂÌ ëڇϷÛÎ, ËÏÂÎÓ Ì‡Á‚‡ÌË ÇËÁ‡ÌÚËÈ ÔÓ ËÏÂÌË Â„Ó ÓÒÌÓ‚‡ÚÂÎfl ÅÛÁ‡Ò‡ ËÎË ÅËÁ‡Ò‡. äÓ„‰‡ ˝ÚÓ ÔÓÒÂÎÂÌË ÔÂð¯ÎÓ ÔÓ‰ ÍÓÌÚðÓθ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË, ‚ ˜ÂÒÚ¸ ËÏÔÂð‡ÚÓð‡ ÄÌÚÓÌËfl ŇÒÒËÎËÛÒ‡ „ÓðÓ‰ ̇Á‚‡ÎË ÄÌÚÓÌËÈ ËÎË ÄÌÚÓÌËÌËÈ. èÓÒΠÔÂðÂÏ¢ÂÌËfl Ò˛‰‡ ˆÂÌÚð‡ ËÏÔÂðËË Â„Ó Ì‡Á˚‚‡ÎË Secunda Roma, ÚÓ ÂÒÚ¸ ÇÚÓðÓÈ êËÏ, ‡ ‚ V ‚. – Nova Roma, ÚÓ ÂÒÚ¸ çÓ‚˚È êËÏ. ïÓÚfl „ÓðÓ‰Û ‚ðÂÏÂ̇ÏË Ë ‰‡‚‡ÎËÒ¸ ÌÓ‚˚ ËÏÂ̇, Ò‡Ï˚Ï ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌÂÌÌ˚Ï ÒÚ‡ÎÓ Ì‡Á‚‡ÌË «äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓθ». Ç ÓÒχÌÒÍËı Ë ‡Ì‡ÚÓÎËÈÒÍÓ-ÒÂθ‰ÊÛÍÒÍËı ËÒÚÓ˜ÌË͇ı ˝ÚÓÚ „ÓðÓ‰ ÛÔÓÏË̇ÂÚÒfl Í‡Í «àÒڇ̷Ûλ. Ä ÒÛÎÚ‡Ì åÂıÏÂÚ II ᇂÓ‚‡ÚÂθ ̇Á˚‚‡Î „ÓðÓ‰ «àÒ·ϷÓλ, ÚÓ ÂÒÚ¸ «ÏÂÒÚÓ, „‰Â ËÁÓ·ËÎÛÂÚ àÒ·ϻ.

94

Ó·ÛÒÎÓ‚ÎË‚‡˛Ú Â„Ó Ë̉˂ˉۇθÌÓÒÚ¸. é‰ÌÓÈ ËÁ Ú‡ÍËı ı‡ð‡ÍÚÂðËÒÚËÍ, ÌÂÒÓÏÌÂÌÌÓ, fl‚ÎflÂÚÒfl Â„Ó „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍÓ ÔÓÎÓÊÂÌËÂ, ÔÓÒÍÓθÍÛ ëڇϷÛÎ – ˝ÚÓ ÔÂðÂıÓ‰ ÏÂÊ‰Û ÁÂÏÎflÏË Ë ÏÓðflÏË. ÉÓðÓ‰ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ÚÓ˜ÍÛ ÔÂðÂÒ˜ÂÌËfl ÔÛÚÂÈ, ÒÓ‰ËÌfl˛˘Ëı ŇÎ͇ÌÒÍËÈ Ë Ä̇ÚÓÎËÈÒÍËÈ ÔÓÎÛÓÒÚðÓ‚. ÑðÛ„ÓÈ ‚‡ÊÌÓÈ ı‡ð‡ÍÚÂðËÒÚËÍÓÈ ëڇϷÛ· fl‚ÎflÂÚÒfl ÔðÓÎË‚ ÅÓÒÙÓð – ‚Ó‰Ì˚È ÔÛÚ¸, Ó·˙‰ËÌfl˛˘ËÈ ˜ÂðÌÓÏÓðÒÍÛ˛ Ë Òð‰ËÁÂÏÌÓÏÓðÒÍÛ˛ ÍÛθÚÛð˚. èÓ·ÂðÂʸ ·ÛıÚ˚ áÓÎÓÚÓÈ êÓ„, ‰ÓÎËÌ˚ ÄÎË·ÂÈÍÂÈ Ë ä‡„ËÚı‡ÌÂ, Ó·ÊËÚ˚Â Ò Ì‡˜‡Î‡ III Ú˚Ò. ‰Ó Ì.˝., ËÁ‚ÂÒÚÌ˚ Í‡Í Ò‡Ï˚ ‰ð‚ÌË ÔÓÒÂÎÂÌËfl ‚ ˝ÚÓÈ ÏÂÒÚÌÓÒÚË. ëӄ·ÒÌÓ ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌfiÌÌÓÈ Î„ẨÂ, „ÓðÓ‰ ·˚Î ÓÒÌÓ‚‡Ì Í‡Í ÍÓÎÓÌËfl „ð˜ÂÒÍÓ„Ó ÔÓÎËÒ‡ 儇ð‡. í‡Í Í‡Í ÍÓχ̉Ëð‡ Ï„‡ðËȈ‚ Á‚‡ÎË ÅËÁ‡Ò, „ÓðÓ‰ ·˚Π̇Á‚‡Ì ÇËÁ‡ÌÚËÈ ‚ ˜ÂÒÚ¸ Ò‚ÓÂ„Ó ÓÒÌÓ‚‡ÚÂÎfl. Ö„Ó ‚˚„Ó‰ÌÓ „ÂÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍÓ ÔÓÎÓÊÂÌËÂ Ë ÒÚð‡Ú„˘ÂÒÍÓ Á̇˜ÂÌË ‚Ò„‰‡ ÔðË‚ÎÂ͇ÎË ‚ÌËχÌË ÒÓÒ‰ÌËı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚, Ë „ÓðÓ‰ ÌÂÓ‰ÌÓÍð‡ÚÌÓ ÔÓ‰‚Âð„‡ÎÒfl ̇ԇ‰ÂÌËflÏ. Ç 73 „. Ì.˝. êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË Û‰‡ÎÓÒ¸ ÔðËÒÓ‰ËÌËÚ¸ ÇËÁ‡ÌÚËÈ Í Ò‚ÓËÏ ÁÂÏÎflÏ. àÏÔÂð‡ÚÓð äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌ I, ‚ÁÓȉfl ̇ ðËÏÒÍËÈ ÚðÓÌ (306 „.), ‚˚·ð‡Î ˝ÚÓÚ „ÓðÓ‰ ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â ÌÓ‚Ó„Ó ˆÂÌÚð‡ ËÏÔÂðËË Ë Ò 324 „Ó‰‡ ̇˜‡Î ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚Ó ÔÓ‰Ó·ÌÓÈ êËÏÛ ÒÚÓÎˈ˚, ÓÙˈˇθÌÓ ÓÚÍð˚ÚË ÍÓÚÓðÓÈ ÒÓÒÚÓflÎÓÒ¸ 11 χfl 330 „. ë ÏÓÏÂÌÚ‡ ÓÒÌÓ‚‡ÌËfl ÒÚÓÎˈ˚ ıðËÒÚˇÌÒÚ‚Ó ·˚ÎÓ Ó·˙fl‚ÎÂÌÓ ÓÙˈˇθÌÓÈ ðÂÎË„ËÂÈ êËÏÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË, ·˚ÎÓ ÔÓÒÚðÓÂÌÓ ÏÌÓ„Ó ˆÂðÍ‚ÂÈ, ÔÂð‚ÓÈ ËÁ ÍÓÚÓð˚ı Òڇ·


dünya kentlerinden farkl› ve seçkin k›lan çeflitli unsurlar vard›r. Bu unsurlardan biri kuflkusuz ‹stanbul’un co¤rafi konumu, yani karalar ve denizler aras›nda bir geçit konumunda bulunmas›d›r. Balkan ve Anadolu yar›madalar›n› kat ederek geçen yollar›n kesiflme noktas› bu kenttir. ‹stanbul’a özel ve ayr›cal›kl› bir kimlik kazand›ran bir baflka unsur ise ‹stanbul Bo¤az›’n›n Karadeniz ve Akdeniz kültür dünyalar›n› birlefltiren bir deniz yolu olmas›d›r. Milattan önce 3. bin y›l›n›n bafllar›ndan itibaren yerleflilen bu yörede en erken yerleflim mekanlar›n›n Haliç k›y›lar›, Alibeyköy ve Ka¤›thane derelerinin vadileri oldu¤u bilinmektedir. Yayg›n bir efsaneye göre flehir bir Megara kolonisi olarak (M.Ö. 659) kurulmufltur. Megaral›lar›n bafl›nda Byzas adl› bir kumandan bulundu¤u için kente, kurucusuna izafeten Byzantion ismi verilmifltir. Byzantion stratejik önemi ve co¤rafi konumundan dolay› çevredeki devletlerin ilgisini çekmifltir ve çeflitli sald›r›lara u¤ram›flt›r. Roma imparatorlu¤u, Byzantion’u milattan sonra 73 y›l›nda topraklar›na katmay› baflarm›flt›r. ‹mparator I. Konstantinos’un Roma taht›n› eline geçirmesi ile (323) Byzantion, imparatorlu¤un yeni merkezi olarak seçilmifl ve inflas›na 324 y›l›nda bafllan›l›p Roma’ya benzetilerek kurulan baflflehrin resmi aç›l›fl› 11 May›s 330’da yap›lm›flt›r. Kurulufl s›ras›nda Roma’n›n resmi din olarak ilan etti¤i H›ristiyanl›¤›n, ilki Aya ‹rini (kutsal Bar›fl veya ‹lahi Huzur) olan, mabedi kiliseler de infla edilmifltir. fiehrin nüfusu 4. yüzy›lda 200 bine ulaflm›fl ve h›zla artarak 6. yüzy›lda yar›m milyon, 9. yüzy›l da ise bir milyonu aflm›flt›r. Kuruluflundan itibaren önemli siyasi olaylara sahne olan flehir zaman zaman do¤al felaketler atlatm›flt›r. 24 A¤ustos 358’de ‹zmit’i yerle bir eden deprem flehri ciddi flekilde sarsm›fl ve 1 Eylül 465’te bafllay›p dört gün süren yang›nda kentin büyük bölümü yanm›flt›r. 740 ev 742 y›l›nda meydana gelen depremler de kentte genifl tahribata neden olmufltur. 1010, 1037, 1038, 1041 ve 1042 y›llar›ndaki depremler ile 1040 y›l›ndaki yang›n felaketi kenti yasa bo¤mufltur. S›k s›k komflu devletlerin sald›r›s›na u¤rayan kent, imparatorlu¤un güçlü oldu¤u dönemlerde baflar›l› flekilde savunulmufltur. Ancak 7. yüzy›lda bafllayan ‹slâm fetihleri sonunda imparatorluk, do¤uda kazand›¤› üstünlü¤ü yitirirken ‹stanbul Müslüman güçlerin hedefi haline gelmifltir. Emevi Halifesi Muaviye’nin ordular›n›n 669 y›l›nda ‹stanbul surlar›n›n önüne kadar geldi¤i görülmüfltür. 674 y›l›nda bafllayan karadan ve denizden kuflatma 678 y›l›na kadar sürmüfl ancak hücumlar geri püskürtülmüfltür. Müslüman güçlerin kuflatmas› zaman zaman tekrarlanm›flt›r. Abbasi Halifesi Mehdi Billah’›n o¤lu Harunnürreflid kumandas›ndaki orduyla 782 y›l›nda tekrar kuflat›lan ‹stanbul,

‹stanbul’da çok kültürlü kent hayat›n›n kuruluflu stanbul’un fethini müteakiben kente giren II. Mehmet Ayasofya’ya giderek burada toplanm›fl korku ve panik içindeki halka ve din adamlar›na hitap ederek güvenliklerinin ‹sa¤lanaca¤› güvencesini vermifltir. II. Mehmet flehrin askerler taraf›ndan tahrip edilmesini

önlemek için elinden geleni yapm›flt›r. Kiliselere ve orduya teslimiyet gösterenlerin evlerine dokunulmam›flt›r. II. Mehmed’in imparatorluk baflkenti yapmaya kararl› oldu¤u kentin nüfusunu korumak için çaba gösterdi¤i ve bu kente yarafl›r bir sosyal ve ekonomik yap› oluflturmaya çal›flt›¤› bilinmektedir. ‹stanbul’un Türkler taraf›ndan fethi kent kimli¤i aç›s›ndan bir dönüm noktas› olmufltur. Fetih sonras› h›zl› bir imar hamlesi ile çehresi de¤iflmeye bafllayan flehir yavafl yavafl bir Türk ‹slâm kenti kimli¤ini kazanm›flt›r. 16. Yüzy›la gelindi¤ine art›k ‹stanbul bir cazibe merkezi haline gelmifltir. II. Mahmud dönemindeki reformlar kent kimli¤ine yeni bir boyut eklemifltir. Bu reformlar kentin Do¤u ve ‹slâmi mistik havas›na Bat› esintileri eklemifl, kent daha kosmopolitan bir görünüm kazanm›flt›r. Dünyan›n gözbebe¤i bir kent olan ‹stanbul bütün büyük devletlerin ilgisini çekmifl ancak Çanakkale savunmas› örne¤inde oldu¤u gibi o güne kadarki tüm tehlikelerden kurtulmufltur. Ancak Osmanl› ‹mparatorlu¤u’nun siyasi, ekonomik ve askeri çöküflü h›zland›kça savunma daha da zorlanm›fl ve nihayet 13 Ekim 1918’de müttefik güçlerin ‹stanbul’a girifli ile iflgal devri bafllam›flt›r. ‹stanbul 1453’te fethedildikten sonra ilk kez yabanc› iflgaline u¤ram›flt›r. Ancak Ankara hükümetinin Milli Mücadeleyi büyük bir zaferle kazanmas› üzerine iflgal kuvvetleri ‹stanbul’dan ayr›lm›flt›r. Osmanl› idaresinin fiilen sona ermesi anlam›na gelen son Osmanl› Padiflah› VI. Mehmed’in 16 Ekim 1923’te ‹stanbul’dan ayr›lmas› ile kentin kaderinde yeni bir sayfa aç›lm›flt›r. ‹stanbul payitaht olma özeli¤ini yitirmifl ancak sahip oldu¤u kurumlar ve özelliklerden dolay› büyük bir metropol olma niteli¤ini devam ettirmifltir.

ëڇϷÛÎ ÒڇΠÓÎˈÂÚ‚ÓðÂÌËÂÏ „ÓðÓ‰ÒÍÓÈ ÊËÁÌË ‰Îfl ð‡ÁÌ˚ı ÍÛθÚÛð ӯ‰¯ËÈ ‚ „ÓðÓ‰ Òð‡ÁÛ Ê ÔÓÒÎÂ Â„Ó ‚ÁflÚËfl åÂıÏÂÚ II, Ó·ð‡˘‡flÒ¸ Í Ì‡ıÓ‰fl˘ÂÏÛÒfl ‚ ÒÚð‡ıÂ Ë Ô‡ÌËÍ ̇ðÓ‰Û Ë Ò‚fl˘ÂÌÌÓÒÎÛÊËÚÂÎflÏ, Á‡‚ÂðËÎ Ëı, Ç ˜ÚÓ Ó·ÂÒÔ˜ËÚ ·ÂÁÓÔ‡ÒÌÓÒÚ¸ Ë ÒÔÓÍÓÈÒÚ‚Ë ‚ „ÓðÓ‰Â. åÂıÏÂÚ II Ò‰Â·Π‚Òfi ‚ÓÁÏÓÊÌÓÂ, ˜ÚÓ·˚ Ôð‰ÓÚ‚ð‡ÚËÚ¸ ð‡Á„ð‡·ÎÂÌË „ÓðÓ‰‡ ‚ÓË̇ÏË. ñÂðÍ‚Ë Ë ‰Óχ, ÍÓÚÓð˚ ÔÓ‚ËÌÓ‚‡ÎËÒ¸ ‚ÓÈÒÍ‡Ï ÚÛðÓÍ, ÓÒÚ‡ÎËÒ¸ ÌÂÚðÓÌÛÚ˚ÏË. àÁ‚ÂÒÚÌÓ, ˜ÚÓ åÂıÏÂÚ II ÔðËÎÓÊËÎ ÛÒËÎËfl, ˜ÚÓ·˚ Ì ÔðËÌÂÒÚË ‚ð‰‡ ̇ÒÂÎÂÌ˲ „ÓðÓ‰‡, ÍÓÚÓð˚È ð¯ËΠ҉·ڸ ÒÚÓÎˈÂÈ Ë ÒÓÁ‰‡Ú¸ Á‰ÂÒ¸ ÔÓ‰ıÓ‰fl˘Ë ÒӈˇθÌÓ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍË ÛÒÎÓ‚Ëfl. íÛðˆÍÓ Á‡‚Ó‚‡ÌË ÒÚ‡ÎÓ ÔÓ‚ÓðÓÚÌÓÈ ÚÓ˜ÍÓÈ ‚ ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌËË Ó·ÎË͇ „ÓðÓ‰‡. 燘‡Ú˚ Òð‡ÁÛ Ê ÔÓÒΠ‚ÁflÚËfl „ÓðÓ‰‡ ÒÚðÓËÚÂθÌ˚ ð‡·ÓÚ˚ ÔÓÒÚÂÔÂÌÌÓ ÏÂÌflÎË ˜ÂðÚ˚ „ÓðÓ‰‡, ÔÂðÂËÏÂÌÓ‚‡ÌÌÓ„Ó ‚ ëڇϷÛÎ, ÍÓÚÓð˚È ÔðÂ‚ð‡˘‡ÎÒfl ‚ ˆÂÌÚð ÚÛðˆÍÓÈ ËÒ·ÏÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð˚. ä XVI ‚. ëڇϷÛÎ ‚ÂðÌÛÎ Ò‚ÓÈ ·˚ÎÓÈ ‡‚ÚÓðËÚÂÚ Ë ÒڇΠ„ÓðÓ‰ÓÏ, ÍÓÚÓð˚È ÔðËÚfl„Ë‚‡Î Í Ò· ‚ÌËχÌË ‚ÒÂ„Ó ÏËð‡. Ç ÔÂðËÓ‰ ðÂÙÓðÏ å‡ıÏÛ‰‡ II ÎËˆÓ „ÓðÓ‰‡ ËÁÏÂÌËÎÓÒ¸. êÂÙÓðÏ˚ ÔðËÌÂÒÎË ‚ ‚ÓÒÚÓ˜ÌÛ˛ Ë ËÒ·ÏÒÍÛ˛ ÏËÒÚ˘ÂÒÍÛ˛ ‡ÚÏÓÒÙÂðÛ „ÓðÓ‰‡ Á‡Ô‡‰Ì˚ ‚ÂflÌËfl, Ë „ÓðÓ‰ ÔðËÓ·ðÂÎ ·ÓΠÍÓÒÏÓÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËÈ ‚ˉ. ÜÂϘÛÊË̇ „ÓðÓ‰Ó‚ ÏËð‡ – ëڇϷÛÎ ÔðË‚ÎÂ͇Π‚ÌËχÌË ‚ÒÂı ÍðÛÔÌ˚ı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚, ÌÓ Í‡Í ‚ˉÌÓ Ì‡ ÔðËÏÂð ӷÓðÓÌ˚ ó‡Ì‡Í͇ÎÂ, ÂÏÛ Û‰‡‚‡ÎÓÒ¸ ËÁ·Âʇڸ ÓÔ‡ÒÌÓÒÚË Ì‡ ÔðÓÚflÊÂÌËË ÏÌÓ„Ëı ÎÂÚ. é‰Ì‡ÍÓ Ò ÛÚð‡ÚÓÈ éÒχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËÂÈ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ, ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍÓÈ Ë ‚ÓÂÌÌÓÈ ÏÓ˘Ë Ó·ÓðÓÌflÚ¸Òfl ÒÚ‡ÎÓ ‚Ò ÚðÛ‰ÌÂÂ, Ë 13 ÌÓfl·ðfl 1918 „. ÒÓ˛ÁÌ˘ÂÒÍË ‚ÓÈÒ͇ ‚Ó¯ÎË ‚ ëڇϷÛÎ. 燘‡ÎÒfl ÔÂðËÓ‰ ÓÍÍÛÔ‡ˆËË. ùÚÓ ·˚ÎÓ ÔÂð‚Ó ËÌÓÒÚð‡ÌÌÓ ‚ÚÓðÊÂÌË ‚ ëڇϷÛÎ ÔÓÒΠ1453 „. é‰Ì‡ÍÓ ‚ ðÂÁÛθڇÚ ÛÒËÎËÈ ÄÌ͇ðÒÍÓ„Ó Ôð‡‚ËÚÂθÒÚ‚‡ 燈ËÓ̇θÌÓ-ÓÒ‚Ó·Ó‰ËÚÂθ̇fl ‚ÓÈ̇ Á‡‚Âð¯Ë·Ҹ Ôӷ‰ÓÈ, Ë ÒÓ˛ÁÌ˘ÂÒÍË ‚ÓÈÒ͇ ‚˚ÌÛʉÂÌ˚ ·˚ÎË ÓÒÚ‡‚ËÚ¸ ëڇϷÛÎ. 16 ÌÓfl·ðfl 1923 „. ÔÓÒΉÌËÈ éÒχÌÒÍËÈ Ô‡‰Ë¯‡ı åÂıω VI ÔÓÍËÌÛÎ ÒÚÓÎˈÛ, ˜ÚÓ Ù‡ÍÚ˘ÂÒÍË ÓÁ̇˜‡ÎÓ ÍÓ̈ ÓÒχÌÒÍÓ„Ó Ôð‡‚ÎÂÌËfl. í‡Í ÓÚÍð˚·Ҹ ÌÓ‚‡fl ÒÚð‡Ìˈ‡ ËÒÚÓðËË „ÓðÓ‰‡. ëڇϷÛÎ ÛÚð‡ÚËÎ ÒÚ‡ÚÛÒ ÔðÂÒÚÓθÌÓ„Ó „ð‡‰‡, ÌÓ, ‚‚Ë‰Û ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚÂÈ „ÓðÓ‰‡ Ë ð‡ÒÔÓÎÓÊÂÌÌ˚ı ‚ ÌfiÏ Û˜ðÂʉÂÌËÈ, ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚ ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ÍðÛÔÌÓÈ ÏÂÚðÓÔÓÎËÂÈ.


‹stanbul sadece Avrupa ve Asya aras›na serpilmifl co¤rafi bir ba¤lant› merkezi de¤il, ayn› zamanda “Do¤u” ve “Bat›” düflüncesini buluflturan bir uygarl›k köprüsüdür.

ëڇϷÛÎ Ì ÚÓθÍÓ Ò‚flÁÛ˛˘ËÈ ˆÂÌÚð ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚‡ ÏÂÊ‰Û Ö‚ðÓÔÓÈ Ë ÄÁËÂÈ, ÌÓ ‚ ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ÔÓðÓ„, „‰Â ‚ÒÚð˜‡˛ÚÒfl «‚ÓÒÚÓ˜Ì˚È» Ë «Á‡Ô‡‰Ì˚È» Ó·ð‡Á Ï˚¯ÎÂÌËfl.

‹mparatoriçe ‹rene’nin imzalad›¤› bar›fl antlaflmas› ile kuflatmadan kurtuldu. ‹stanbul sadece Müslümanlar›n de¤il, di¤er devletlerin de ilgisini çekmifltir. Karadeniz’den gemilerle gelen Ruslar›n 860 ve 941 y›llar›nda iki kez kuflatmas›na maruz kalan kenti 913 ve 924 y›llar›nda Bulgarlar da iki defa kuflatm›flt›r. 1071 y›l›nda Malazgirt zaferi ile bafllayan süreçte Türkler Anadolu’ya gelmeye bafllam›flt›r. 1078 y›l›nda ‹znik’in hakimiyetini ele geçiren Kutalm›fl o¤lu Süleyman fiah’›n Anadolu’da ilk Türk devletini kurmas›, Türkleri ‹stanbul’a daha da yaklaflt›rm›flt›r. 1090-1091’de Peçeneklerin kuflatmas›na u¤rayan ‹stanbul, 1096 y›l›nda Haçl› ordular›n›n kentin yak›nlar›nda konuflland›r›lmas› s›ras›nda endifleli günler geçirmifltir. Ancak 4. Haçl› Seferi s›ras›nda, Haçl›lar kenti ele geçirerek 1204 y›l›nda ya¤malam›flt›r. 900 y›l boyunca H›ristiyan dünyas›na merkezlik eden ‹stanbul Haçl› ya¤mas› sonunda bütün görkemini ve ihtiflam›n› yitirdi. “fiehirler kraliçesi” olarak flöhrete kavuflan ‹stanbul, Haçl› ya¤mas› ve talan› sonucu Avrupal› barbarlar›n ayaklar› alt›nda tüm güzelli¤ini kaybetti. Kentin ihtiflam›n› kaybetmesinin ard›ndan Avrupal›lar ‹stanbul’da bir Latin ‹mparatorlu¤u kurdu. Bu s›rada ‹stanbul’un nüfusu 75 bin kifliye kadar düfltü. Ayr›ca kent sadece siyasi ve askeri aç›dan darbeler almakla kalmad› 1291, 1303,

Ayasofya ë‚flÚ‡fl ëÓÙËfl

ˆÂðÍÓ‚¸ ë‚. àðËÌ˚ (ë‚fl˘ÂÌÌÓ„Ó ÏËð‡, ËÎË ÅÓÊÂÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÔÓÍÓfl). Ç IV ‚. ̇ÒÂÎÂÌË „ÓðÓ‰‡ ‰ÓÒÚË„ÎÓ 200 Ú˚Ò., Í VI ‚. Û‚Â΢ËÎÓÒ¸ ‰Ó 500 Ú˚Ò., ‡ Í IX ‚. Ôð‚˚ÒËÎÓ ÏËÎÎËÓÌ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ. ÉÓðÓ‰, ÍÓÚÓð˚È Ò ÏÓÏÂÌÚ‡ Ò‚ÓÂ„Ó ÓÒÌÓ‚‡ÌËfl ÒڇΠ‡ðÂÌÓÈ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÒÓ·˚ÚËÈ, ‚ðÂÏÂ̇ÏË ËÒÔ˚Ú˚‚‡Î ÒÚËıËÈÌ˚ ·Â‰ÒÚ‚Ëfl. áÂÏÎÂÚðflÒÂÌË 24 ‡‚„ÛÒÚ‡ 358 „., ÒðÓ‚Ìfl‚¯ÂÂ Ò ÁÂÏÎfiÈ àÁÏËÚ, ÒÂð¸fiÁÌÓ ÒÓÚðflÒÎÓ „ÓðÓ‰, ‡ ‚Ó ‚ðÂÏfl ÔÓʇð‡, ÍÓÚÓð˚È Ì‡˜‡ÎÒfl 1 ÒÂÌÚfl·ðfl 1040 „. Ë ‰ÎËÎÒfl 4 ‰Ìfl, Ò„Óð· ·Óθ¯‡fl ˜‡ÒÚ¸ „ÓðÓ‰‡. áÂÏÎÂÚðflÒÂÌËfl 740 Ë 742 „„. Ú‡ÍÊ ÔðËÌÂÒÎË ·Óθ¯Ë ð‡ÁðÛ¯ÂÌËfl. áÂÏÎÂÚðflÒÂÌËfl 1010, 1037, 1038, 1041 Ë 1042 „„. Ë ÔÓʇð 1040 „. ÔÓ„ðÛʇÎË ÒÚÓÎËˆÛ ‚ Úð‡Ûð. ó‡ÒÚÓ ÔÓ‰‚Âð„‡‚¯ËÈÒfl ̇ԇ‰ÂÌËflÏ ÒÓÒ‰ÌËı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ „ÓðÓ‰ ÛÒÔ¯ÌÓ Ó·ÓðÓÌflÎÒfl, ÔÓ͇ ÇËÁ‡ÌÚËÈÒ͇fl ËÏÔÂðËfl ·˚· ÒËθ̇. çÓ ‚ ðÂÁÛθڇÚ ̇˜‡‚¯ËıÒfl ‚ VII ‚. ËÒ·ÏÒÍËı Á‡‚Ó‚‡ÌËÈ ËÏÔÂðËfl ÚÂðflÂÚ „ÓÒÔÓ‰ÒÚ‚Ó Ì‡ ‚ÓÒÚÓÍÂ, Ë äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓθ ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚÒfl ˆÂθ˛ ÏÛÒÛθχÌÒÍÓ„Ó Ì‡ÒÚÛÔÎÂÌËfl. ÇÓÈÒ͇ ı‡ÎËÙ‡ ùÏÂ‚Ë åÛ‡‚Ë ‚ 669 „. ‰Ó¯ÎË ‰Ó ÒÚÂÌ ëڇϷÛ·. éÒ‡‰‡ ̇ ÒÛ¯Â Ë Ò ÏÓðfl, ̇˜‡Ú‡fl ‚ 674 „., ‰ÎË·Ҹ ‰Ó 678 „., Ӊ̇ÍÓ ¯ÚÛðÏ ·˚Î ÓÚð‡ÊÂÌ. éÒ‡‰˚ ÒÓ ÒÚÓðÓÌ˚ ÏÛÒÛθχÌÒÍËı ÒËÎ ‚ðÂÏÂ̇ÏË ÔÓ‚ÚÓðflÎËÒ¸. äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓθ, ‚ 782 „. ‚ÌÓ‚¸ ÓÍðÛÊÂÌÌ˚È ‚ÓÈÒÍÓÏ ÔÓ‰ ÍÓχ̉ӂ‡ÌËÂÏ ï‡ðÛ̇ ‡ð-ꇯˉ‡ (Ò˚̇ ı‡ÎËÙ‡ Ä··‡Ò‡ ‡Î¸-å‡ı‰Ë ÅËÎÎflı‡), ÛÒÚÓflÎ ·Î‡„Ó‰‡ðfl ÏËðÌÓÏÛ ‰Ó„Ó‚ÓðÛ, ÔÓ‰ÔËÒ‡ÌÌÓÏÛ ËÏÔÂð‡ÚðˈÂÈ àðËÌÓÈ. ÉÓðÓ‰ ÔðË‚ÎÂ͇Π‚ÌËχÌËÂ Ë ‰ðÛ„Ëı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚. Ñ‚‡Ê‰˚, ‚ 860 Ë 941 „„., Â„Ó Ó҇ʉ‡ÎË ‚ÓÈÒ͇ äË‚ÒÍÓÈ êÛÒË, ÔðË·˚‚¯Ë ̇ ÍÓð‡·Îflı ÔÓ óÂðÌÓÏÛ ÏÓð˛, Ë ‰‚‡Ê‰˚ ÓÌ ·˚Î Ó҇ʉÂÌ ·Ó΄‡ð‡ÏË ‚ 913 Ë 924 „„. Ç ðÂÁÛθڇÚ Ôӷ‰˚ ÔÓ‰ å‡Î‡Á„ËðÚÓÏ ‚ 1078 „. ÚÛðÍË ‚ÒÚÛÔËÎË Ì‡ ÚÂððËÚÓð˲ Ä̇ÚÓÎËË. èÓÒΠ‚ÁflÚËfl ‚ 1078 „. Ò˚ÌÓÏ äÛÚ‡ÎÏ˚¯‡ ëÛÎÂÈÏ‡Ì ò‡ıÓÏ „ÓðÓ‰‡ àÁÌË͇ Ë ÓÒÌÓ‚‡ÌËfl ‚ Ä̇ÚÓÎËË ÔÂð‚Ó„Ó í˛ðÍÒÍÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡ ÚÛðÍË Â˘Â ·Óθ¯Â ÔðË·ÎËÁËÎËÒ¸ Í äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓβ. ÇËÁ‡ÌÚËÈÒ͇fl ÒÚÓÎˈ‡ ÔÂðÂÊË· ÚflÊÂÎ˚ ‚ðÂÏÂ̇ ‚Ó ‚ðÂÏfl ÓÒ‡‰˚ Ô˜ÂÌ„‡ÏË ‚ 1090-1091 „„. Ë ‚ 1096 „., ÍÓ„‰‡ ‚·ÎËÁË „ÓðÓ‰‡ Ó·ÓÒÌÓ‚‡ÎËÒ¸ ÍðÂÒÚÓÌÓÒˆ˚. çÓ ‚Ó ‚ðÂÏfl 4-„Ó ÍðÂÒÚÓ‚Ó„Ó ÔÓıÓ‰‡ ‚ 1204 „. „ÓðÓ‰ ‚Òfi Ê ·˚Î ‚ÁflÚ Ë ð‡Á„ð‡·ÎÂÌ ÍðÂÒÚÓÌÓÒˆ‡ÏË. äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓθ, ̇ ÔðÓÚflÊÂÌËË 900 ÎÂÚ ·˚‚¯ËÈ ˆÂÌÚðÓÏ ıðËÒÚˇÌÒÍÓ„Ó ÏËð‡, ÔÓÒΠ̇¯ÂÒÚ‚Ëfl ÍðÂÒÚÓÌÓ҈‚ Î˯ËÎÒfl ‚Â΢Ëfl Ë ðÓÒÍÓ¯Ë. Ö‚ðÓÔÂȈ˚ ÓÒÌÓ‚‡ÎË ã‡ÚËÌÒÍÛ˛ ËÏÔÂð˲. ä ˝ÚÓÏÛ ‚ðÂÏÂÌË Ì‡ÒÂÎÂÌË „ÓðÓ‰‡ ÒÓÍð‡ÚËÎÓÒ¸ ‰Ó 75 000 ˜ÂÎ. ä ÚÓÏÛ Ê „ÓðÓ‰, ÔÓÏËÏÓ Û‰‡ðÓ‚ ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓ„Ó Ë ‚ÓÂÌÌÓ„Ó ı‡ð‡ÍÚÂð‡, ÔÂðÂÊËÎ ÔÓʇð˚ ‚ 1291, 1303, 1308, 1351 Ë 1434 „„. Ë ÁÂÏÎÂÚðflÒÂÌËfl ‚ 1296, 1323, 1331, 1346 Ë 1354 „„. éÒχÌÒÍË ‚ÓÈÒ͇ ‚ÔÂð‚˚ ÔÓ͇Á‡ÎËÒ¸ Û ÒÚÂÌ äÓÌÒÚ‡ÌÚËÌÓÔÓÎfl ‚ 1359 „. Ç˚ÒÚÓfl‚¯ËÈ ÓÒ‡‰˚ 1391, 1400 Ë 1422 „„., „ÓðÓ‰ ‚ 1453 „. ·˚Î, ̇ÍÓ̈, ‚ÁflÚ ÚÛð͇ÏË-ÓÒχ̇ÏË.


Fatih Sultan Mehmet ëÛÎÚ‡Ì åÂıÏÂÚ á‡‚Ó‚‡ÚÂθ

1308, 1351, 1434 yang›n felaketleri ile 1296, 1323, 1331, 1346 ve 1354’teki depremler yüzünden y›k›nt›ya u¤rad›. Osmanl› ordular› ilk kez 1359 y›l›nda ‹stanbul surlar› önünde görülmüfltür. Daha sonra 1391, 1400 ve 1422 y›llar›ndaki kuflatmalardan kurtulan ‹stanbul nihayet 1453 y›l›nda Osmanl›lar taraf›ndan fethedilmifltir. ‹stanbul’un kent kimli¤inin oluflmas›nda tarih boyunca çeflitli milletlerin ve uygarl›klar›n katk›s› olmufltur. ‹stanbul’a yak›ndan bak›ld›¤›nda kentin farkl› medeniyetlerin b›rakt›¤› eserlerle süslü oldu¤u görülür. Ancak 1950’li y›llardan itibaren flehrin tarihi özellikleri, mimari birikimi ve kültürel miras› göz önünde bulundurulmadan yap›lan çal›flmalar ve izin verilen yap›laflma hem kent görünümü bozmufl, hem de bu kente kimli¤ini veren birçok tarihi eserin tahribine yol açm›flt›r. Özellikle Fatih Sultan Mehmet bak›ms›z, harap ve nüfusun ço¤u taraf›ndan terkedilmifl durumda fethetti¤i ‹stanbul’a eski ihtiflam›n› kazand›rmak, buray› bir dünya flehri yapmak için ciddi imar faaliyetleri bafllatt›¤› bilinmektedir. Bu arada flehre Türk ve ‹slâm kimli¤i verecek bir dizi mimari yap› kazand›r›lmas› kararlaflt›r›lm›flt›r. Bu plan›n bir parças› olarak ‹stanbul her dinden ve inançtan insan›n kendi kültürel miras›n› yaflatt›¤› bir kent kimli¤i kazan›rken, Türkler de kurduklar› vak›flar, yapt›klar› askeri tesis, külliye, medrese, cami, türbe, kütüphane, sebil, hamam, köprü ve di¤er kültür kurumlar› ile flehre yeni bir kimlik kazand›rm›fllard›r. Ancak kent Türk ‹slâm kimli¤i kazan›rken Rum, Ermeni ve Musevi cemaatler üzerine bask› kurulmam›fl, onlar›n da kent hayat› için aktif rol almalar› için gereken düzenlemeler yap›lm›flt›r. Zaten ‹stanbul’un bir dünya kenti olmas›nda bahsi geçen tüm guruplar›n katk›s› olmufltur. Geçmiflte Do¤u Roma ‹mparatorlu¤u ve Osmanl› Devleti’ne baflkentlik eden ‹stanbul bugün Türkiye Cumhuriyeti’nin nüfus bak›m›ndan en kalabal›k, dinamik ve geliflen ekonomisi, sanat ve kültür birikimi ile en büyük merkezidir. Bir baflka ifade ile ‹stanbul, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmas›yla baflflehir rolünü kaybetmesine karfl›n kalabal›k nüfusu ve insan gücü yan›nda Türkiye’nin en büyük flehri olma niteli¤ini ve ayr›ca ülkenin fikri, kültürel, iktisadi, ticari ve sanayi merkezi olma konumunu sürdürmüfltür. Ülkenin idari ve siyasi anlamda baflflehri Ankara olmakla birlikte ‹stanbul sanat, kültür, edebiyat, ekonomi, e¤itim ve endüstri alanlar›nda Türkiye’nin baflflehri olmaya devam etmektedir.

ç‡ ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌË ӷÎË͇ „ÓðÓ‰‡ ̇ ÔðÓÚflÊÂÌËË ËÒÚÓðËË ‚ÎËflÎË ð‡Á΢Ì˚ ̇ðÓ‰˚ Ë ÍÛθÚÛð˚. ÖÒÎË ÔÓ·ÎËÊ ÔðËÒÏÓÚðÂÚ¸Òfl Í ëڇϷÛÎÛ, ÏÓÊÌÓ Û‚Ë‰ÂÚ¸, ˜ÚÓ ÓÌ ÛÍð‡¯ÂÌ Ô‡ÏflÚÌË͇ÏË ð‡ÁÌ˚ı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ. èðË Ôðӂ‰ÂÌËË Ì‡˜‡Ú˚ı ‚ 1950 „„. ÓÙˈˇθÌ˚ı ðÂÒÚ‡‚ð‡ˆËÓÌÌ˚ı Ë ÒÚðÓËÚÂθÌ˚ı ð‡·ÓÚ Ì ·˚ÎË Û˜ÚÂÌ˚ ËÒÚÓð˘ÂÒÍË ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË, ‡ðıËÚÂÍÚÛðÌÓÂ Ë ÍÛθÚÛðÌÓ ̇ÒΉˠ„ÓðÓ‰‡, Ë Â„Ó Ó·ÎËÍ ·˚Î Á̇˜ËÚÂθÌÓ ËÒ͇ÊÂÌ, ÛÌ˘ÚÓÊÂÌ˚ ÏÌÓ„Ë ԇÏflÚÌËÍË, ÍÓÚÓð˚ ÓÔð‰ÂÎflÎË Â„Ó ÎˈÓ. ä‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌÓ, ˜ÚÓ·˚ ‚ÂðÌÛÚ¸ ·˚ÎÛ˛ ðÓÒÍÓ¯¸ Á‡ÔÛ˘ÂÌÌÓÏÛ, ð‡ÁðÛ¯ÂÌÌÓÏÛ Ë ÔÓÍËÌÛÚÓÏÛ ·Óθ¯ËÌÒÚ‚ÓÏ ÊËÚÂÎÂÈ „ÓðÓ‰Û Ë Ò‰Â·ڸ ËÁ ÌÂ„Ó „ÓðÓ‰ ÏËðÓ‚Ó„Ó Á̇˜ÂÌËfl, ÒÛÎÚ‡Ì åÂıÏÂÚ II ÒڇΠËÌˈˇÚÓðÓÏ ÒÂð¸ÂÁÌ˚ı ð‡·ÓÚ ÔÓ ·Î‡„ÓÛÒÚðÓÈÒÚ‚Û „ÓðÓ‰‡. Å˚ÎÓ ÔðËÌflÚÓ ð¯ÂÌËÂ Ó ÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚Â ðfl‰‡ ÒÓÓðÛÊÂÌËÈ, ÍÓÚÓð˚ ‰ÓÎÊÌ˚ ·˚ÎË Ôðˉ‡Ú¸ „ÓðÓ‰Û ËÒ·ÏÒÍË ˜ÂðÚ˚. ä‡Ê‰˚È Ì‡ðÓ‰ Ë Í‡Ê‰‡fl ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËfl Ó͇Á˚‚‡ÎË ÒÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ ‚ÎËflÌË ̇ ÙÓðÏËðÓ‚‡ÌË ‡ðıËÚÂÍÚÛðÌÓ„Ó ‡Ì҇ϷÎfl „ÓðÓ‰‡. îÓ̉˚, ‚ÓÂÌÌ˚ ۘðÂʉÂÌËfl, ωðÂÒÂ, ϘÂÚË, ÛÒ˚ԇθÌˈ˚, ·Ë·ÎËÓÚÂÍË, ·‡ÌË, ‰ÓðÓ„Ë, ÏÓÒÚ˚ Ë ÔðӘˠÒÓÓðÛÊÂÌËfl, ÔÓÒÚðÓÂÌÌ˚ ÚÛð͇ÏË, Ó·Ó„‡ÚËÎË ‚̯ÌËÈ Ó·ÎËÍ „ÓðÓ‰‡ Ë Ôðˉ‡ÎË ÂÏÛ ÌÓ‚˚Â, ÌÂÔÓ‚ÚÓðËÏ˚ ˜ÂðÚ˚. é‰Ì‡ÍÓ ˝ÚË ÔðÂÓ·ð‡ÊÂÌËfl Ì ÔðË‚ÂÎË Í Û˘ÂÏÎÂÌ˲ ËÌÚÂðÂÒÓ‚ „ð˜ÂÒÍÓÈ, ‡ðÏflÌÒÍÓÈ Ë Â‚ðÂÈÒÍÓÈ Ó·˘ËÌ. Å˚ÎÓ Ò‰Â·ÌÓ ‚Òfi ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÂ, ˜ÚÓ·˚ ÓÌË ÔðÓ‰ÓÎʇÎË Ë„ð‡Ú¸ ‡ÍÚË‚ÌÛ˛ ðÓθ ‚ ÊËÁÌË „ÓðÓ‰‡. lj¸ ‚ ÚÓÏ, ˜ÚÓ ëڇϷÛÎ ÒڇΠ„ÓðÓ‰ÓÏ ÏËðÓ‚Ó„Ó Á̇˜ÂÌËfl, ÂÒÚ¸ Á‡ÒÎÛ„‡ Ë ÛÔÓÏflÌÛÚ˚ı „ðÛÔÔ. ÉÓðÓ‰, ÍÓÚÓð˚È ‚ ð‡ÁÌ˚ ˝ÔÓıË ·˚Î ÒÚÓÎˈÂÈ ÇÓÒÚÓ˜ÌÓÈ êËÏÒÍÓÈ Ë éÒχÌÒÍÓÈ ËÏÔÂðËÈ, ‚ ̇ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ˆÂÌÚð íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË, fl‚ÎflflÒ¸ Ò‡Ï˚Ï „ÛÒÚÓ̇ÒÂÎÂÌÌ˚Ï „ÓðÓ‰ÓÏ ÒÚð‡Ì˚ Ò ‰Ë̇Ï˘ÌÓ ð‡Á‚Ë‚‡˛˘ÂÈÒfl ˝ÍÓÌÓÏËÍÓÈ Ë ·ÂÁ„ð‡Ì˘Ì˚Ï ÍÛθÚÛðÌ˚Ï ÔÓÚÂ̈ˇÎÓÏ. àÌ˚ÏË ÒÎÓ‚‡ÏË, ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ÚÓ, ˜ÚÓ Ò ÓÒÌÓ‚‡ÌËÂÏ íÛðˆÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË ëڇϷÛÎ ÛÚð‡ÚËÎ ÒÚ‡ÚÛÒ ÒÚÓÎˈ˚, ÓÌ ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚ ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌ˚Ï, ÍÛθÚÛðÌ˚Ï, ˝ÍÓÌÓÏ˘ÂÒÍËÏ, ÚÓð„Ó‚˚Ï Ë Ë̉ÛÒÚðˇθÌ˚Ï ˆÂÌÚðÓÏ ÒÚð‡Ì˚ ·Î‡„Ó‰‡ðfl ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌÓÏÛ Ì‡ÒÂÎÂÌ˲, ð‡·Ó˜ÂÏÛ ÔÓÚÂ̈ˇÎÛ Ë ÚÂððËÚÓðËË. ÄÌ͇ð‡ fl‚ÎflÂÚÒfl ‡‰ÏËÌËÒÚð‡ÚË‚ÌÓÈ Ë ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍÓÈ ÒÚÓÎˈÂÈ „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡, ‡ ‚ ÒÙÂð‡ı ËÒÍÛÒÒÚ‚‡, ÍÛθÚÛð˚, ÎËÚÂð‡ÚÛð˚, ˝ÍÓÌÓÏËÍË, Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl Ë Ë̉ÛÒÚðËË ëڇϷÛÎ ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚ Ë Ò„ӉÌfl ÓÒÚ‡‚‡Ú¸Òfl ÒÚÓÎˈÂÈ íÛðˆËË.

Eski Yunan, Bizans ve Roma kültür birikiminin üzerine oturan ‹stanbul’un temelleri Türk medeniyeti ile daha da sa¤lamlaflm›flt›r.

íÛðˆÍÓ ‚ÎËflÌË ¢fi ·ÓΠÛÔðÓ˜ËÎÓ ÙÛ̉‡ÏÂÌÚ ëڇϷÛ·, ÔÓÍÓfl˘Â„ÓÒfl ̇ ÍÛθÚÛðÌÓÏ Ì‡ÒΉËË ‰ð‚Ì„ð˜ÂÒÍÓÈ, ‚ËÁ‡ÌÚËÈÒÍÓÈ Ë ðËÏÒÍÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ.

97


íð‡‰ËˆËË Gelenekler ëðÂ‰Ë ÏÌÓ„Ëı ‰ðÛ„Ëı ‚ÓÔðÓÒÓ‚ ‚Ó ‚ðÂÏfl VI Á‡Ò‰‡ÌËfl è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl Ó·ÒÛʉ‡Î‡Ò¸ Ë ðÓθ ÍÛθÚÛð˚ ‚ ‰ÓÒÚËÊÂÌËË ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl ÏÂÊ‰Û Ì‡ðÓ‰‡ÏË. èðËÏÂðÓÏ ÍÛθÚÛðÌÓ„Ó ‚Á‡ËÏÓÓ·Ó„‡˘ÂÌËfl ÒڇΠ‡ÍÚ ‰‡ðÂÌËfl îÓ̉ÓÏ ÒÓ‰ÂÈÒÚ‚Ëfl ð‡Á‚ËÚ˲ ÍÛθÚÛðÌ˚ı ˆÂÌÚðÓ‚ Á‡ ðÛ·ÂÊÓÏ ÍÌË„ ̇ ðÛÒÒÍÓÏ flÁ˚Í ·Ë·ÎËÓÚÂÍ ëڇϷÛθÒÍÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡, ‚ ÍÓÚÓðÓÏ fl Ú‡ÍÊ ÔðËÌËχΠۘ‡ÒÚËÂ. ùÚÓ ·˚Î ÏÓÈ ˜ÂÚ‚fiðÚ˚È ÔðËÂÁ‰ ‚ ëڇϷÛÎ, Ë ‚ÒflÍËÈ ð‡Á ÏÌ ÔðËÓÚÍð˚‚‡ÂÚÒfl ÌÓ‚‡fl ˜ÂðÚ‡ Â„Ó ÔÓ˜ÚË ÌÂÔÓÒÚËÊËÏÓ„Ó Â‚ðÓ‡ÁˇÚÒÍÓ„Ó Ó·ÎË͇. èÓ‰Ó·ÌÓ „ÂÓÎÓ„Û, fl ÓÚ˚ÒÍË‚‡˛ ‚ ·Ó„‡Ú˚ı ËÒÚÓð˘ÂÒÍËı ̇Ô·ÒÚÓ‚‡ÌËflı „ÓðÓ‰‡ ̇ ·Âð„‡ı ÅÓÒÙÓð‡ ‰ð‡„ÓˆÂÌÌ˚ ӷð‡Áˆ˚ ÏÌÓ„Ó‚ÂÍÓ‚Ó„Ó ÍÛθÚÛðÌÓ„Ó ÒËÌÚÂÁ‡. ç‡ ÒÂÈ ð‡Á, ·Î‡„Ó‰‡ðfl ÚÛðˆÍËÏ ÍÓÎ΄‡Ï, fl ÔÓÁ̇ÍÓÏËÎÒfl Ò ÌÂËÁ‚ÂÒÚÌÓÈ ÏÌ ð‡Ì Úð‡‰ËˆËÂÈ Ôӂ҉̂ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ – ˜‡ÂÔËÚËÂÏ Ò ‰ðÛÁ¸flÏË ‚ ˜‡ÈÌÓÏ Ò‡‰Û. åÌ ÔÓ͇Á‡ÎÓÒ¸, ˜ÚÓ ˝Ú‡ ÒÚ‡ðËÌ̇fl Úð‡‰ËˆËfl „Ó‚ÓðËÚ Ó ÍÛθÚÛð ̇ðÓ‰‡ Ì ÏÂ̸¯Â, ˜ÂÏ ËÒÍÛÒÒÚ‚Ó Í‡ÎÎË„ð‡ÙËË ËÎË ‰Âð‚˯ÒÍË ڇ̈˚. èð‰·„‡ÂÏ˚È ð‡ÒÒ͇Á-‚Ô˜‡ÚÎÂÌË – ̇„Îfl‰ÌÓ ҂ˉÂÚÂθÒÚ‚Ó ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÔðË·ÎËÁËÚ¸Òfl Í ÔÓÌËχÌ˲ ‰Û¯Â‚ÌÓ„Ó Ì‡ÒÚðÓfl ‰ðÛ„Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡ ‚Ó‚Ò Ì ÒÎÓÊÌÓ. Diyalog Avrasya Platformu’nun VI. toplant›s›nda birçok mesele yan›nda toplumlar›n birbirini daha iyi anlayabilmelerinde kültürün de rolü tart›fl›lm›flt›. Yurtd›fl›ndaki Kültürel Geliflme Merkezleri Yard›mlaflma Vakf›’n›n ‹stanbul Üniversitesi’ne Rusça kitap hediye etmek üzere düzenledi¤i ve benim de kat›ld›¤›m anlaflma, kültürel zenginleflmenin bir örne¤i de olmufltur. Bu buluflmada birçok problemin yan›nda halklar aras› birbirini anlamada kültürün rolü de tart›fl›ld›. Bu, ‹stanbul’a dördüncü geliflimdi ve her geliflimde flehrin Avrasyal› baflka bir yönünü fark etmifltim. Her geliflimde bir jeolog gibi bo¤az sahillerinde as›rlar boyu oluflmufl bütün katmanlar›ndaki zengin kültürel sentezleri araflt›r›yorum. Bu sefer, Türk meslektafllar›m sayesinde daha evvel hiç tan›mad›¤›m insanlarla tan›fl›p, çay bahçesinde çay içerek günlük yaflam›n rutinlerinde kültürü tecrübe etme imkan› buldum. Bu eski gelenek, bana kaligrafi sanat› ve dervifllerin semalar›ndan daha çok fleyler anlat›yormufl gibi geldi. Bu anlat›izlenim, baflka bir halk›n manevi yap›s›n› anlamaya gayret etmenin hiç de zor olmad›¤›n› göstermektedir.

åËÒÚ˘ÂÒÍËÈ Í‡Î¸flÌ

Mistik nargile ÄÎÂÍ҇̉ð èÓ΢ÛÍ ê‰‡ÍÚÓð ðÛÒÒÍËı ÚÂÍÒÚÓ‚ ÑÄ (åÓÒÍ‚‡).

ç

‡ ·Óθ¯ÓÈ ÛÎˈ ëڇϷÛ·, „‰Â ÔÂðÂϯ˂‡˛ÚÒfl β‰ÒÍË ÔÓÚÓÍË, ÎflÁ„‡ÂÚ ÊÂÎÂÁÓÏ ÒÍÓðÓÒÚÌÓÈ Úð‡Ï‚‡È, ‚ÓÁÌË͇˛Ú Ë ð‡ÒÒ‡Ò˚‚‡˛ÚÒfl ‡‚ÚÓÏÓ·ËθÌ˚ ÔðÓ·ÍË, Ì ÛÚËı‡ÂÚ „‚‡ÎÚ Û΢Ì˚ı ÚÓð„Ó‚ˆÂ‚ Ë Á‡Á˚‚‡Î, – ̇ ˝ÚÓÈ ¯ÛÏÌÓÈ ÛÎˈ ÂÒÚ¸ ÚËıËÈ Ë Í‡Í ·˚ Á‡ÒÚ˚‚¯ËÈ ‚ ÔðÓ¯ÎÓÈ ÊËÁÌË ‰‚Óð. ë‡ÏÓ‰Ó‚Óθ̇fl ‚˚‚ÂÒ͇, ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂÌ̇fl ̇‰ Â„Ó ‚ÓðÓÚ‡ÏË, ӷ¢‡ÂÚ ‚ÒflÍÓÏÛ ‚ıÓ‰fl˘ÂÏÛ Ò˛‰‡ ̇Ò·ʉÂÌË «Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚Ï ÏËÒÚ˘ÂÒÍËÏ Í‡Î¸flÌÓÏ» ‚ ˜‡ÈÌÓÏ Ò‡‰Û, ÒðÂ‰Ë ÍÓ‚ðÓ‚ Ë ÍËÎËÏÓ‚.

Aleksandr Polefluk DA Rusça metin editörü (Moskova).

stanbul’un büyük bir caddesindeyiz; zaman zaman t›kanan trafikte sanki bir insan seli ak›yor, sat›c› ve pazarc›lar›n hiç dinmeyen seslerine h›zl› tramvaydan ç›kan metal sesleri kar›fl›yor… Bütün bu gürültünün ortas›nda gözlerden uzak korunakl› bir bahçe ç›k›yor karfl›n›za. Kap›n›n üzerine as›lm›fl levha kendi be¤enmifl bir flekilde gururla sallan›yor, burada sanki zaman donmufl, as›rlar eflyaya dokunmam›fl; ortam içeri giren herkese bu eski çay bahçesinde kilim ve hal›lar›n aras›nda “eski geleneksel nargileyle” keyifli bir vakit geçireceklerini vaat ediyordu. Yerli zevklerle rahatlamadan önce, tafl kemerin alt›ndan girerken sa¤ tarafta elinizin ulaflabilece¤i kadar uzakl›kta bir mezarl›k görüyorsunuz. Mamafih, bu da geleneksel ve bu nedenle bu da mistik heyecana dahil oluyor. Mezarl›kta, üzerinde Arapça ifadeler yaz›l› ve tepeleri ölen kiflinin hayattayken neyle meflgul oldu¤unu ve mertebesini gösteren sar›kl› ve freskli soluk mermerler s›k bir flekilde dikilmifl.


èð‡‚‰‡, ÔðÂʉ ˜ÂÏ Ì‡Ò·ʉ‡Ú¸Òfl ÁÂÏÌ˚ÏË ð‡‰ÓÒÚflÏË, ˜ÂÎÓ‚ÂÍ, Ì˚ðÌÛ‚¯ËÈ ÔÓ‰ ͇ÏÂÌÌ˚È Ò‚Ó‰, ‚ˉËÚ ÒÔð‡‚‡ ÓÚ Ò·fl, ̇ ð‡ÒÒÚÓflÌËË ‚˚ÚflÌÛÚÓÈ ðÛÍË, Í·‰·Ë˘Â. ÇÔðÓ˜ÂÏ, ÓÌÓ ÚÓÊ Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓÂ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÏÓÊÂÚ Ò˜ËÚ‡Ú¸Òfl ‰Ó·‡‚Ó˜Ì˚Ï ˝ÎÂÏÂÌÚÓÏ ÏËÒÚ˘ÂÒÍÓ„Ó ÔÂðÂÊË‚‡ÌËfl. íÂÒÌÓ ÔðÓÒÚð‡ÌÒÚ‚Ó Í·‰·Ë˘‡ „ÛÒÚÓ Á‡ÒÚ‡‚ÎÂÌÓ ÔÓÚÛÒÍÌ‚¯ËÏË Ïð‡ÏÓðÌ˚ÏË ÒÚ·ÏË Ò ÍÓð‡Ì˘ÂÒÍËÏË ËÁð˜ÂÌËflÏË Ë Ì‡‚Âð¯ËflÏË ‚ ‚ˉ ڲð·‡ÌÓ‚ Ë ÙðÂÒÓÍ, ÒÓÓÚ‚ÂÚÒÚ‚Û˛˘Ëı ðÓ‰Û Á‡ÌflÚËÈ Ë Á‡ÒÎÛ„‡Ï ÛÒÓԯ„Ó. ü Ôð˯fiÎ Ò˛‰‡ ÌÓfl·ð¸ÒÍËÏ ‚˜ÂðÓÏ ‚ ÍÓÏÔ‡ÌËË ÚÛðˆÍËı Ë ðÛÒÒÍËı ÍÓÎ΄. ÇÓ ‰‚Óð Ï˚ ۂˉÂÎË ÒÚÂÍÎflÌÌ˚ ‚ËÚðËÌ˚ Ò Í‡Î¸fl̇ÏË ‚Ò‚ÓÁÏÓÊÌ˚ı ÙÓðÏ Ë ð‡ÁÏÂðÓ‚, ÔÓÒÛ‰ÓÈ, ‰Óχ¯ÌÂÈ ÛÚ‚‡ð¸˛. èÓÒðÂ‰Ë ‰‚Óð‡ ÔÓ ÌÂðÓ‚ÌÓÏÛ ÒÚÓÎ·Û ‚Ë·Ҹ ÛÁÎÓ‚‡Ú‡fl ÎÓÁ‡. ÑðÛ„Ëı ‰Âð‚¸Â‚, Ó·flÁ‡ÌÌ˚ı ·˚Ú¸ ‚ ˜‡ÈÌÓÏ Ò‡‰Û, Ì ·˚ÎÓ ‚ˉÌÓ – ‚ÓÁÏÓÊÌÓ, ÓÌË ÒÍð˚‚‡ÎËÒ¸ ‚ ÚfiÏÌ˚ı Á‡ÍÓÛÎ͇ı ‰‚Óð‡. êfl‰ Ó‰Ë̇ÍÓ‚˚ı ·‚ÓÍ, ÛÒÚðÓÂÌÌ˚ı, ÔÓ ‚ÒÂÈ ‚ˉËÏÓÒÚË, ‚ Û˜ÂÌ˘ÂÒÍËı ÍÂθflı ·˚‚¯Â„Ó Á‰ÂÒ¸ ÌÂÍÓ„‰‡ ωðÂÒÂ, Ôð‰·„‡Î ÒÚÓθ Ê ӉÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚È ÚÓ‚‡ð: ÍÓ‚ð˚ Ë ÍËÎËÏ˚, ̇Á˚‚‡ÂÏ˚Â Û Ì‡Ò Ô‡Î‡Ò‡ÏË. èðÓ‰‡‚ˆ˚, Òˉ‚¯Ë ‚ ·ÂÁβ‰Ì˚ı ·‚͇ı, ÔËÎË ˜‡È, „ðÂÎËÒ¸, Á‡Íð˚‚ „·Á‡, Û Ï‡Ì„‡ÎÓ‚, ÔÂð·ð‡Ò˚‚‡ÎËÒ¸ ÍÓðÓÚÍËÏË Ùð‡Á‡ÏË. äÓ‚ð˚ ҂¯˂‡ÎËÒ¸ Ò ÔÂðÂÍ·‰ËÌ ÔÓÌËͯËÏË Á̇Ïfi̇ÏË. ë‚ÓÂÈ ·Î‡„ÓðÓ‰ÌÓÈ ÔÓÚfiðÚÓÒÚ¸˛ Ë ÎËÌflÎÓÒÚ¸˛ ÓÌË ÔðÓËÁ‚Ó‰ËÎË ‚Ô˜‡ÚÎÂÌË ‡ÌÚËÍ‚‡ðˇڇ. å˚ ÛÒÚðÓËÎËÒ¸ ‚ Ì·Óθ¯ÓÏ Á‡Î¸˜ËÍÂ, ÓÚ„ÓðÓÊÂÌÌÓÏ ÓÚ ÏËð‡ Ô·ÒÚËÍÓ‚˚ÏË

Buraya Türk ve Rus meslektafllar›mla bir Kas›m akflam› gelmifltim. Bahçede farkl› boy ve biçimde nargile ve kap-kacak konulmufl caml› bir vitrin gördük. Bahçenin ortas›nda e¤ri bü¤rü sütün boyunca budakl› bir sö¤üt a¤ac› uzanm›flt›. Çay bahçesinde olmas› gereken di¤er a¤açlar görünmüyordu. Belki de bahçenin karanl›k köflelerine sinmifllerdi. Herhalde bir zamanlar›n medreselerinin talebe hücresi olan bu s›ralanm›fl dükkanlarda tek tip hal› ve bizim “palas” dedi¤imiz kilimleri al›c›lara sunuyorlard›. Bu insans›z dükkanlarda sat›c›lar oturmufl çaylar›n› yudumluyor, mangallar›n etraf›nda gözlerini kapatm›fl arada bir birbirlerine k›sa laflar at›p ›s›nmaya çal›fl›yorlard›. Hal›lar e¤ik bayraklarla basamakland›r›larak dokunmufl. 99


ç‚ˉËÏ˚È Ò·‰ÍÓ‚‡Ú˚È ÚÛÏ‡Ì ÒÚ·ÎÒfl ̇‰ ̇¯ËÏË „ÓÎÓ‚‡ÏË: Á‰ÂÒ¸ ‰Ó·‡‚Îfl˛Ú ‚ Ú‡·‡Í ÒÛ¯fiÌÛ˛ fl·ÎÓ˜ÌÛ˛ ÍÓÊˈÛ. Görünmez bir tat veren duman bafl›m›z›n üstünde yay›l›rken bir yandan da elma kurusuna sar›lm›fl yeni tütün ekleniyordu nargileye.

Á‡Ì‡‚ÂÒflÏË. èËÎË ˜‡È ËÁ ÔÛÁ‡Ú˚ı Òڇ͇̘ËÍÓ‚, ̇ÔÓÏË̇˛˘Ëı ð‡ÒÍð˚‚¯ËÈÒfl ˆ‚ÂÚÓÍ Ú˛Î¸Ô‡Ì‡. ê‡ÁÛÏÂÂÚÒfl, Ì ӷӯÎÓÒ¸ Ë ·ÂÁ «ÏËÒÚ˘ÂÒÍÓ„Ó Í‡Î¸fl̇» (‚ÔðÓ˜ÂÏ, ˝ÚÓ ËÁ‚ÂÒÚÌÓ ÒÓÓðÛÊÂÌË ‰Îfl ÌÂÒÔ¯ÌÓ„Ó ÍÛðÂÌËfl Ú‡·‡Í‡ ̇Á˚‚‡ÂÚÒfl ‚ íÛðˆËË Ì‡ð„ËÎÂ, ÌÓ fl ÛÔÓÚð·Îfl˛ ·ÓΠÔðË‚˚˜ÌÓ ̇¯ÂÏÛ ÛıÛ ‡ð‡·ÒÍÓ ÒÎÓ‚Ó «Í‡Î¸flÌ»). Ç Á‡Î ̇ıÓ‰ËÎÓÒ¸ ¢fi ÌÂÒÍÓθÍÓ ÍÓÏÔ‡ÌËÈ Ë Ô‡ð, ͇ʉ‡fl ‚ÓÁΠ҂ÓÂ„Ó Í‡Î¸fl̇. íÓ Ë ‰ÂÎÓ ‰Ó ÏÓÂ„Ó ÒÎÛı‡ ‰ÓÌÓÒËÎÓÒ¸ ı‡ð‡ÍÚÂðÌÓ ÔÓ·ÛθÍË‚‡ÌË ‚Ó‰˚. å˚ ÚÓÊ ÔÓ Ó˜ÂðÂ‰Ë ÔðËÍ·‰˚‚‡ÎËÒ¸ Í Ì‡ÍÓ̘ÌËÍÛ ÚðÛ·ÍË Ë Ò ÒËÎÓÈ ‚Úfl„Ë‚‡ÎË ‚ Ò·fl ‰˚Ï ˜ÂðÂÁ ‚Ó‰Û ‚ ÒÚÂÍÎflÌÌÓÏ ˆËÎË̉ðÂ. ç‚ˉËÏ˚È Ò·‰ÍÓ‚‡Ú˚È ÚÛÏ‡Ì ÒÚ·ÎÒfl ̇‰ ̇¯ËÏË „ÓÎÓ‚‡ÏË: Á‰ÂÒ¸ ‰Ó·‡‚Îfl˛Ú ‚ Ú‡·‡Í ÒÛ¯fiÌÛ˛ fl·ÎÓ˜ÌÛ˛ ÍÓÊˈÛ. íÓ Ë ‰ÂÎÓ ÔÓfl‚ÎflÎÒfl ͇θflÌ˘ËÍ Ò ÊÂÎÂÁÌ˚Ï fl˘ËÍÓÏ, ˘ËÔˆ‡ÏË ‚˚Ú‡ÒÍË‚‡Î „Óðfl˘Ë ۄÎË Ë ÔӉͷ‰˚‚‡Î Ëı ‚ ̇·ËÚÛ˛ Ú‡·‡˜ÌÓÈ ÒÏÂÒ¸˛ ÏÂÚ‡Î΢ÂÒÍÛ˛ ˜‡¯Â˜ÍÛ Ì‡ ‚Âðıۯ͠ÍÛðËÚÂθÌÓ„Ó ‡ÔÔ‡ð‡Ú‡. èÓ‰Ó¯fiÎ ˜ËÒÚËθ˘ËÍ Ó·Û‚Ë, ËÌ‚‡Îˉ, ÊÂÒÚÓÏ ÔÓ͇Á‡Î, ˜ÚÓ Ì‡‰Ó ÒÌflÚ¸ ÚÛÙÎË, ÔðÓÚflÌÛÎ ‚Á‡ÏÂÌ ðÂÁËÌÓ‚˚ ¯Îfiԇ̈˚ Ë ÏÓΘ‡ Û¯fiÎ, ÔðËÊËχfl Í ·ÓÍÛ ËÒ͇ΘÂÌÌÓÈ ðÛÍÓÈ Ì‡¯Ë „ðflÁÌ˚ ӷۂÍË. ó‡È ·˚Î ‚˚ÔËÚ ÔÓ ‚ÚÓðÓÏÛ Ë ÔÓ ÚðÂÚ¸ÂÏÛ ÍðÛ„Û, Ó·Û‚¸ ‚˚˜Ë˘Â̇, ð‡Á„Ó‚Óð˚ ÔÂð„ӂÓðÂÌ˚, ÒÌËÏÍË Ì‡ Ô‡ÏflÚ¸ ҉·Ì˚. ç ıÓÚÂÎÓÒ¸ ÌË ‰Ûχڸ, ÌË „Ó‚ÓðËÚ¸, ‡ ÚÓθÍÓ ·ÂÁ‰ÛÏÌÓ ÒÏÓÚðÂÚ¸ ̇ ·Ûθ͇˛˘Ë ÔÛÁ˚ðË, ð‡ÒÒ··ÎÂÌÌÓ ÓÚÍËÌÛ‚¯ËÒ¸ ̇ Á‡ÒÚ·ÌÌÓÈ ÍÓ‚ðÓÏ Ò͇ÏÂÈÍÂ, Ë ÔÓ‰ ÊÛð˜‡ÌË ÌÂÁ̇ÍÓÏÓÈ ðÂ˜Ë ÔÓ ÒÓÒ‰ÒÚ‚Û ‚‰˚ı‡Ú¸ ̇Ò˚˘ÂÌÌ˚È Ê‡ðÓÏ Û„ÎÂÈ Ë fl·ÎÓ˜ÌÓ-Ú‡·‡˜Ì˚Ï Ì‡ÒÚÓÂÏ ‚ÓÁ‰Ûı. ÉÓÎÓ‚‡ Ì ÚÓ ˜ÚÓ·˚ ÍðÛÊË·Ҹ, ÌÓ

Eskimifl ve solgun mütevaz› yap›s›yla antikaym›fl izlenimi veriyor. Plastik perdelerle dünyadan d›fllanm›fl küçük bir salona yerlefltik. Aç›lm›fl laleleri an›msatan göbekli cam bardaklarda çay içtik. Elbette mistik nargile içmeden de yapamad›k (Acele etmeden tütün içme aletine Türkiye’de nargile diyorlar. Fakat ben yine de duymaya al›fl›k oldu¤umuz Arapça kalyan kelimesini kullanmay› tercih ettim). Salonda herkes kendi kalyan›n›n etraf›na oturmufltu; nargilelerinin içindeki suyun fokurtusu bize kadar ulafl›yordu. Biz de s›ras›yla nargilenin a¤›zl›l›¤›na tutunup duman› cam silindir içindeki sudan içimize çektik. Görünmez bir tat veren duman bafl›m›z›n üstünde yay›l›rken bir yandan da elma kurusuna sar›lm›fl yeni tütün ekleniyordu nargileye. Bu arada nargileci elinde metal bir kab›n içinde s›cak kömür getirip tütün sarmas›n›n bas›ld›¤› metal fincan›n üzerine koyuyor. Sakat bir ayakkab› boyac›s› gelip ayakkab›lar›m›z› ç›karmam›z› istedi. Giyinmemiz için lastik terlikleri b›rak›p kirli ayakkab›lar›m›z› sakat kolunun alt›na alarak sessizce uzaklaflt›. Çaylar ikinci ve hatta üçüncü defa içilmifl, konuflulacaklar konuflulmufl, ayakkab›lar temizlenmifl ve hat›ra olsun diye foto¤raflar da çekilmiflti. Hiçbir fley düflünmeden ve konuflmadan, insan›n içinden sadece hal›yla kapl› sedirler üzerine yay›l›p fokurdayan su kabarc›klar›n› öylesine seyretmek, ne dedikleri anlafl›lmayan komflu masalardaki konuflmalar›n v›z›lt›lar›n› dinlemek, elma aromal› ve kömür kokulu havay› solumak geliyor. Bafl›n›z biraz dönüyor ama kendinizi hafiflemifl hissediyorsunuz ve bütün o derin düflünceleriniz nargilenin duman›yla uçup gidiyor. Galiba Türklerin “keyif “ dedi¤i böyle oluyor... Ertesi gün, flehrin tam ortas›nda kalm›flt›k ve tekrar o çay bahçesine gitme ihtiyac› hissettim. Üstelik hava da bozulmufltu ve çay hiç de fena olmazd›. Bahçede hayat her zamanki haliyle devam ediyordu: Hizmetliler kömür, nargile ve teneke tepsi üzerinde çay getirdiler; ayakkab› boyac›s› ça¤anoz gibi yan yan hareket ederek koltu¤unun alt›na s›k›flt›rm›fl oldu¤u ayakkab›lar› getirdi; grup ve çiftler nargile eflli¤inde sohbetlerine devam ettiler. Yer olarak kendime sö¤üdün etraf›n› seçip çay siparifli verdim; önce demli siyah bir çay ve sonra ›hlamur çay›. Bazen insan›n böyle yerlerde tek bafl›na olmas› bir grupta olmaktan daha iyi oluyor. Caddenin gürültüsü bana kadar gelmiyordu ama hafif perdelerin üzerine düflen damlalar bahçe sohbetini and›r›r bir ortam oluflturuyordu. Dükkanlardan birinde “l” ve “r” seslerini yuvarlayarak çalan kaygan bir


͇Í-ÚÓ Ò΄͇ ÓÔÛÒÚ‚‡Î‡, ·Û‰ÚÓ ‚Ò ڂÓË ¯ÛÚÍË Ë „ÎÛ·ÓÍÓÏ˚ÒÎÂÌÌ˚ ‚˚Ò͇Á˚‚‡ÌËfl ÓÚÎÂÚ‡ÎË ‚ÏÂÒÚÂ Ò ‰˚ÏÓÏ Í‡Î¸fl̇. 燂ÂðÌÓÂ, Ú‡Í Ì‡ÒÚÛÔ‡ÂÚ ÒÓÒÚÓflÌËÂ, ËÏÂÌÛÂÏÓ ÚÛð͇ÏË ÍÂÈÙ… ç‡Á‡‚Úð‡, Ó͇Á‡‚¯ËÒ¸ ‚ ˆÂÌÚð „ÓðÓ‰‡, fl Ó˘ÛÚËÎ ÔÓÚð·ÌÓÒÚ¸ ÒÌÓ‚‡ Á‡ÈÚË ‚ Á̇ÍÓÏ˚È ˜‡ÈÌ˚È Ò‡‰, ÚÂÏ ·ÓΠ˜ÚÓ ÔÓ„Ó‰‡ ËÒÔÓðÚË·Ҹ, Ë Ô‡ð‡ ˜‡fl ·˚· ·˚ ‚ÂҸχ ÍÒÚ‡ÚË. ÇÓ ‰‚Óð ÊËÁ̸ ¯Î‡ Á‡‚‰fiÌÌ˚Ï ˜Âð‰ÓÏ: ÒÎÛÊËÚÂÎË ÌÓÒËÎË Û„ÎË, ͇θflÌ˚ Ë ˜‡È ̇ ÊÂÒÚflÌ˚ı ÔÓ‰ÌÓÒ‡ı; ˜ËÒÚËθ˘ËÍ, ÔÂð‰‚Ë„‡flÒ¸ ·ÓÍÓÏ, Í‡Í Íð‡·, Ú‡˘ËÎ ÔÓ‰ Ï˚¯ÍÓÈ Óı‡ÔÍÛ Ó·Û‚Ë; ÍÓÏÔ‡ÌËË Ë Ô‡ðÓ˜ÍË Ó·˘‡ÎËÒ¸ ÔÓ‰ ‡ÍÍÓÏÔ‡ÌÂÏÂÌÚ Í‡Î¸fl̇. ü ‚˚·ð‡Î ÒÚÓÎËÍ ‚ÓÁΠÎÓÁ˚ Ë Á‡Í‡Á‡Î ˜‡È – ÒÔÂð‚‡ ˜fiðÌ˚È, ÔÓÚÓÏ ÎËÔÓ‚˚È. Ç Û‰ËÌÂÌËË Ì ÏÂ̸¯Â – ‡ ËÌÓ„‰‡ Ë ·Óθ¯Â – ÔðÂÎÂÒÚË, ˜ÂÏ ‚ ıÓðÓ¯ÂÈ ÍÓÏÔ‡ÌËË. òÛÏ ÛÎˈ˚ ‰Ó ÏÂÌfl Ì ‰ÓıÓ‰ËÎ, ‡ ¯ÓðÓı ͇ÔÂθ ÔÓ Îfi„ÍÓÏÛ Ì‡‚ÂÒÛ ÒÓÁ‰‡‚‡Î ËÎβÁ˲ Ò‡‰Ó‚ÓÈ ·ÂÒ‰ÍË. Ç Ó‰ÌÓÈ ËÁ ·‚ÓÍ ‚Íβ˜ËÎË ÏÛÁ˚ÍÛ: ÔðÓÚflÊ̇fl ÚÛðˆ͇fl ÔÂÒÌfl Ò ÔÂðÂ͇Ú˚‚‡˛˘ËÏËÒfl «Î» Ë «ð». éÚÍÛ‰‡-ÚÓ ËÁ ÚfiÏÌ˚ı „ÎÛ·ËÌ ‰‚Óð‡ ÔÓfl‚ËÎÒfl Ò‰ӷÓðÓ‰˚È ÒÚ‡ðËÍ ‚ ˜fiðÌÓÈ ı·ÏˉÂ. Ö„Ó, ÔÓʇÎÛÈ, ÏÓÊÌÓ ·˚ÎÓ ÔðËÌflÚ¸ Á‡ ‰Âð‚˯‡. çÓ ÍÓ„‰‡ ÒÚ‡ðËÍ ÒÂÎ Á‡ ÒÚÓÎËÍ, ÂÏÛ ÚÓÚ˜‡Ò Ê ÔÓ‰ÌÂÒÎË Í‡Î¸flÌ: ÒÚ‡ÎÓ ·˚Ú¸, Á‡‚Ò„‰‡Ú‡È, Ì ÒÎÛ˜‡ÈÌ˚È Ó‰ËÌÓÍËÈ ÔÛÚÌËÍ. èÓ„ÓÒÚ Ò „ðÓÁÌ˚ÏË ÏÓ„ËθÌ˚ÏË Í‡ÏÌflÏË, Ò·‰ÓÒÚ¸ fl·ÎÓ˜ÌÓ„Ó ÚÛχ̇, ÚÂðÔÍÓÒÚ¸ ˜‡fl, Íð‡ÒÌ˚ ÔðflÏÓÛ„ÓθÌËÍË ÍÓ‚ðÓ‚, ÔÂðÂÒ˜fiÌÌ˚ ÍÓÒ˚ÏË ÔÓÎÓÒ‡ÏË Ò‚ÂÚ‡, ÚËıËÈ Íð‡Ô ‰Óʉfl Ë „ðÓÏÍËÈ ÔðËÁ˚‚ Í ‚˜ÂðÌÂÈ ÏÓÎËÚ‚Â Ò ÒÓÒ‰ÌÂ„Ó ÏË̇ðÂÚ‡… í‡ÍÓ‚ ˝ÚÓÚ ˜‡ÈÌ˚È Ò‡‰ ‚ ˆÂÌÚð ëڇϷÛ·.

Türk müzi¤i bafllad›. Bahçenin karanl›k bir yerinden siyah bir cüppenin içinde aksakall› bir yafll› belirdi. Bu yafll›y› bir dervifl gibi de düflünmek mümkün. Fakat yafll› adam bir masan›n bafl›na oturunca ona hemen bir nargile getirdiler; anlafl›lan rast gele birisi de¤il, buran›n müdavimlerinden... Büyük mezar tafllar›yla mezarl›k, duman›n elma tad›, çay›n ac›l›¤›, hal›lar›n k›rm›z› renkli dikdörtgenleri, birbirine saç örgüsü gibi geçen renkler, ya¤murun sessiz damlar› ve komflu camilerden gelen akflam ezanlar›... ‹flte size ‹stanbul’un merkezinde bir çay bahçesinin hikayesi…

ÉÓÎÓ‚‡ Ì ÚÓ ˜ÚÓ·˚ ÍðÛÊË·Ҹ, ÌÓ Í‡Í-ÚÓ Ò΄͇ ÓÔÛÒÚ‚‡Î‡, ·Û‰ÚÓ ‚Ò ڂÓË ¯ÛÚÍË Ë „ÎÛ·ÓÍÓÏ˚ÒÎÂÌÌ˚ ‚˚Ò͇Á˚‚‡ÌËfl ÓÚÎÂÚ‡ÎË ‚ÏÂÒÚÂ Ò ‰˚ÏÓÏ Í‡Î¸fl̇. Bafl›n›z biraz dönüyor ama kendinizi hafiflemifl hissediyorsunuz ve bütün o derin düflünceleriniz nargilenin duman›yla uçup gidiyor. 101


é·˘ÂÒÚ‚Ó Toplum

äÚÓ Ú‡ÍË ‰ÛÌ„‡ÌÂ?

Dunganlar kimdir?

àÒÚÓðËfl ‚Á‡ËÏÓÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ÍËÚ‡ÈÒÍËı Ë Ú˛ðÍÒÍËı ÔÎÂÏÂÌ ÛıÓ‰ËÚ ‚ „ÎÛ·¸ ‚ðÂÏÂÌ. ÑÓ·ðÓÒÓÒ‰ÒÍË ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÒÏÂÌflÎËÒ¸ ‚ÓÈ̇ÏË, Ú˛ðÍÒÍË ͇„‡Ì˚ ·ð‡ÎË ‚ ÊÂÌ˚ ÍËÚ‡ÈÒÍËı ÔðË̈ÂÒÒ, ÔðÓËÒıÓ‰ËÎÓ ÔÓÒÚÓflÌÌÓ ÍÛθÚÛðÌÓÂ, ðÂÎË„ËÓÁÌÓÂ, flÁ˚ÍÓ‚Ó ‚Á‡ËÏÓ‰ÂÈÒÚ‚ËÂ... åÌÓ„Ó ÒÚÓÎÂÚËÈ Ì‡Á‡‰ ̇ ÚÂððËÚÓðËË äËÚ‡fl ÒÙÓðÏËðÓ‚‡Î‡Ò¸ „ðÛÔÔ‡ ÏÛÒÛθχÌ-ÒÛÌÌËÚÓ‚ ÍËÚ‡ÈÒÍÓ„Ó ÔðÓËÒıÓʉÂÌËfl, ÍÓÚÓð˚ ‚ ÒÂð‰ËÌ XIX ‚. ÔÓ‰ÌflÎË ‚ÓÒÒÚ‡ÌËfl ‚Ó ÏÌÓ„Ëı ÔðÓ‚Ë̈Ëflı äËÚ‡fl. ÇÓÒÒÚ‡ÌËfl ·˚ÎË ÔÓ‰‡‚ÎÂÌ˚, ‡ ÔÓ‚Òڇ̈˚ ̇¯ÎË ÔðË˛Ú ‚ ÁÂÏÎflı ÒÓÒ‰ÌÂ„Ó ä˚ð„˚ÁÒڇ̇ Ë ÌÂÍÓÚÓð˚ı ‰ðÛ„Ëı Òð‰Ì‡ÁˇÚÒÍËı ÒÚð‡Ì, „‰Â ÔðÓÊË‚‡ÎÓ Ú˛ðÍÒÍÓ ̇ÒÂÎÂÌËÂ, ËÒÔÓ‚Â‰Û˛˘Â ËÒ·ÏÒÍÛ˛ ‚ÂðÛ... èÂðÂÒÂÎÂ̈‚ – ÏÛÒÛÎ¸Ï‡Ì ËÁ äËÚ‡fl ̇Á˚‚‡˛Ú ‚ ä˚ð„˚ÁÒڇ̠«‰ÛÌ„‡Ì». éÌË ‰‡‚ÌÓ ÛÊ ÒÚ‡ÎË ˜‡ÒÚ¸˛ Í˚ð„˚ÁÒÍÓ„Ó Ì‡ðÓ‰‡, ÍÓÚÓð˚È Ôð˲ÚËÎ Ëı, ÔðÓ‰ÓÎÊË‚ ÚÂÏ Ò‡Ï˚Ï ‰ð‚ÌË Úð‡‰ËˆËË ÒÓÒ‰ÒÚ‚‡.

Çin ve Türk milletleri aras›ndaki iliflki tarihî derin köklere sahiptir. ‹yi komfluluk iliflkileri zaman zaman düflmanl›kla yer de¤ifltirmifl, Türk Ka¤anlar› Çin Prensesleri kendilerine efl edinmifller ve dolay›s›yla uzun süre devam eden bir kültürel, dinî ve dil etkileflimi sa¤lanm›flt›r… Bundan uzun y›llar önce Çin topraklar›nda ortaya ç›kan SünniMüslüman bir topluluk 19. yüzy›l ortalar›nda Çin’in de¤iflik bölgelerinde ayaklanm›fllard›r. Ayaklanma bast›r›lm›fl, asiler ise komflu cumhuriyet K›rg›zistan ve ‹slâm dinine inanan Türk milletlerinin yaflad›¤› kimi cumhuriyetlerde bir yurt edinmifllerdir… ‹flte Çin’den K›rg›zistan’a gelen bu göçmenler “Dunganlar” olarak adland›r›lmaktad›r. Dunganlar art›k uzun süreden beri, Çin ve Türk halklar› aras›ndaki iflbirli¤i gelene¤ini sürdürerek onlara yurt veren K›rg›z halk›n›n bir parças› olmufllard›r.

ä˚ð„˚ÁÒÚ‡Ì – ̇¯ ðÓ‰ÌÓÈ ‰ÓÏ! Evimiz, K›rg›zistan! ÑÛÌ„‡Ì ÔðÓÊË‚‡˛Ú ‚Ó ÏÌÓ„Ëı ÒÚð‡Ì‡ı ÏËð‡, ÌÓ Î˯¸ ‚ ä˚ð„˚ÁÒڇ̠ÓÌË ÒÓıð‡ÌËÎË Ò‚Ó˛ Ò‡ÏÓ·˚ÚÌÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ, flÁ˚Í Ë Úð‡‰ËˆËË. Bugün dünyan›n birçok ülkesinde Dungan yaflamaktad›r fakat sadece K›rg›zistan’da yaflayanlar kendi kültürel de¤erlerini, dil ve geleneklerini korumufllard›r. 102

çÛð„ÛÎ à҇‚‡

Nurgül ‹sayeva

ÜÛð̇ÎËÒÚ (ä˚ð„˚ÁÒÚ‡Ì).

Gazeteci (K›rg›zistan).

Ñ

K

ÛÌ„‡ÌÂ, ÊË‚Û˘Ë ‚ äçê, ̇Á˚‚‡˛Ú Ò·fl «ıÛ˝ÈˆÁÛ Ê˚Ì». èðÂʉ ÚÂðÏËÌ «ıÛ˝ÈˆÁÛ» ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌflÎÒfl ̇ ‚Ò „ðÛÔÔ˚ ÏÛÒÛÎ¸Ï‡Ì äËÚ‡fl – Í‡Í ‚ÌÛÚðÂÌÌËı ÔðÓ‚Ë̈ËÈ, Ú‡Í Ë Ò‚ÂðÓ-Á‡Ô‡‰Ì˚ı Ë Á‡Ô‡‰Ì˚ı Â„Ó Ó·Î‡ÒÚÂÈ. üÁ˚ÍÓÏ Ó·˘ÂÌËfl ‰Îfl ÌËı ·˚Î ÍËÚ‡ÈÒÍËÈ Ë Â„Ó ÒÓÓÚ‚ÂÚÒÚ‚Û˛˘Ë ‰Ë‡ÎÂÍÚ˚. ë‡ÏÓ̇Á‚‡ÌË – «ÎÓıÛ˝È», «ÎÓıÛ˝ÈıÛ˝È», «ıÛ˝È». í˛ðÍÒÍÓ ̇Á‚‡ÌË «‰ÛÌ„‡Ì» ‚ ÔÂð‚Ӊ ÓÁ̇˜‡ÂÚ «ÓÒÚ‡‚¯ËÂÒfl». ëÛ˘ÂÒÚ‚ÛÂÚ Î„Ẩ‡, ˜ÚÓ ‚ äËڇ ‚ ˝ÔÓıÛ í‡Ì (618-907 „„.) ËÏÔÂð‡ÚÓðÛ ÔðËÒÌËÎÓÒ¸, ˜ÚÓ Â„Ó ÒÔ‡Ò ÓÚ ˜Û‰Ó‚ˢ‡ ˛ÌÓ¯‡ ‚ ÁÂÎÂÌÓÈ Ó‰ÂʉÂ. ìÚðÓÏ ËÏÔÂð‡ÚÓð ‚˚Á‚‡Î Ò‚ÓËı ÔðË·ÎËÊÂÌÌ˚ı Ë ÏÛ‰ðˆӂ Ë ÔÓÔðÓÒËÎ ð‡ÒÚÓÎÍÓ‚‡Ú¸ ˝ÚÓÚ ÒÓÌ. åÛ‰ðˆ˚ Ó·˙flÒÌËÎË ËÏÔÂð‡ÚÓðÛ, ˜ÚÓ ˜Û‰Ó‚ˢÂ, ÍÓÚÓðÓ ÓÌ ‚ˉÂÎ ‚Ó ÒÌÂ, – ˝ÚÓ ‚ð‡„Ë-ÍӘ‚ÌËÍË, ‡ ˛ÌÓ¯‡ ‚ ÁÂÎÂÌÓÏ (ÒËÏ‚ÓÎ ËÒ·χ) ÓÁ̇˜‡ÂÚ ˆ‚ÂÚ ÔÓfl‚Ë‚¯ÂÈÒfl ÌÓ‚ÓÈ ðÂÎË„ËË, ÓÚ ÍÓÚÓðÓÈ Á‡‚ËÒËÚ ÒÔ‡ÒÂÌË ËÏÔÂðËË. Ç˚ÒÎÛ¯‡‚ ÏÛ‰ðˆӂ, ËÏÔÂð‡ÚÓð Ôð˄·¯‡ÂÚ ËÒ·ÏÒÍÓ„Ó ÔðÓðÓ͇ åÛı‡Ïχ‰‡ ËÁ Äð‡‚ËË. åÛı‡Ïχ‰ ‚ Ò‚Ó˛ Ó˜Âð‰¸ ÔÓÒ˚·ÂÚ ËÏÔÂð‡ÚÓðÛ Ì‡ ÔÓÏÓ˘¸ ÚðË Ú˚Òfl˜Ë ‡ð‡·ÒÍËı ‚ÓËÌÓ‚. àı ðÓθ ‚ Ôӷ‰ ̇‰ ÍӘ‚ÌË͇ÏË

›rg›zistan’da yaflayan Dunganlar kendilerini “Hueytszu j›n” olarak adland›r›yorlar. Daha evvel bu isim Çin’in kuzeybat› ve bat› bölgelerinde oldu¤u gibi iç bölgelerde de olmak üzere bütün Müslüman gruplar için kullan›l›rd›. Dunganlar için iletiflim dili Çince ve Çincenin di¤er a¤›zlar› olmufltur. As›l ad› “lohuey”, lohueyhuey”, “huey”, Türkçe ad› ise “dungan” olan bu kelime Türkçe “kalanlar” anlam›na gelmektedir. Çin’de bir efsane vard›r; ‹mparator Tan (618907 y›llar›), rüyas›nda yeflil elbiseli bir delikanl›n›n kendisini bir yarat›ktan kurtard›¤›n› görür. Sabah olunca hemen yak›nlar›n› ve bilgelerini ça¤›r›r ve onlardan bu rüyay› yorumlamalar›n› ister. Onlar da ‹mparatora, rüyadaki yarat›¤›n göçebe olan düflmanlar oldu¤unu, yeflil elbiseli delikanl›n›n ise ‹mparatorlu¤un kurtuluflunun ona ba¤l› oldu¤u, yeni ortaya ç›kan bir dine (yeflil renk ‹slâm’›n sembolüdür) iflaret etti¤ini anlat›rlar. Bilgelerini dinleyen ‹mparator Hz. Muhammed’i Arabistan’dan kendi ülkesine davet eder. Hz. Muhammed ise yard›m amaçl› ‹mparatora üç


Ó͇Á‡Î‡Ò¸ ð¯‡˛˘ÂÈ. óÚÓ·˚ Û‰Âðʇڸ Ëı Û Ò·fl, ËÏÔÂð‡ÚÓ𠉇ÂÚ ËÏ ‚ ÊÂÌ˚ ÍËÚ‡flÌÓÍ. ÑÂÚË ÓÚ ˝ÚËı ·ð‡ÍÓ‚ Ë ÂÒÚ¸ ‰ÛÌ„‡ÌÂ. ïÓÚfl ̇ۘÌÓ„Ó ÔÓ‰Ú‚ÂðʉÂÌËfl ˝ÚÓÈ Î„Ẩ˚ ÌÂÚ, ÏÂÒÚÌ˚ ‰ÛÌ„‡Ì Òӄ·¯‡˛ÚÒfl Ò ÚÂÏ, ˜ÚÓ Ëı ÓÚˆ˚ – ‡ð‡·˚, ‡ χÚÂðË – ÍËÚ‡flÌÍË. Ç Á‡Ô‡‰ÌÓ‚ðÓÔÂÈÒÍÓÈ Ë ‰ð‚ÌÂðÛÒÒÍÓÈ ÎËÚÂð‡ÚÛð ÔðÂӷ·‰‡˛Ú ‰‚ ÓÒÌÓ‚Ì˚ „ËÔÓÚÂÁ˚ ÔðÓËÒıÓʉÂÌËfl ‰ÛÌ„‡Ì. ëӄ·ÒÌÓ Ó‰ÌÓÈ ËÁ ÌËı, ‰ÛÌ„‡Ì – ˝ÚÓ ı‡Ì¸ (ÍËڇȈ˚), ÔðËÌfl‚¯Ë ËÒÎ‡Ï ‚ ðÂÁÛθڇÚ ‰ÎËÚÂθÌÓ„Ó ÍÓÌÚ‡ÍÚ‡ Ò Ú˛ðÍÒÍËÏË Ì‡ðÓ‰‡ÏË, ‡ð‡·‡ÏË Ë Ëð‡Ìˆ‡ÏË. èÓ ‰ðÛ„ÓÈ ‚ÂðÒËË – Ú˛ðÍÒÍËÂ, ‡ð‡·ÒÍË ËÎË Ëð‡ÌÒÍË ÔÂðÂÒÂÎÂ̈˚, ‚ÓÒÔðËÌfl‚¯Ë flÁ˚Í, ÍÛθÚÛðÛ Ë ·˚Ú ÓÍðÛʇ˛˘Â„Ó ÍËÚ‡ÈÒÍÓ„Ó Ì‡ÒÂÎÂÌËfl. ÑÛÌ„‡ÌÂ, ÔðÓÊË‚‡˛˘Ë Ì˚Ì ‚ ñÂÌÚð‡Î¸ÌÓÈ ÄÁËË, – ˝ÚÓ, ‚ ÓÒÌÓ‚ÌÓÏ, ÔÓÚÓÏÍË ‰ÛÌ„‡Ì, ÔÂðÂÒÂÎË‚¯ËıÒfl ·ÓΠ125 ÎÂÚ Ì‡Á‡‰ ËÁ äËÚ‡fl ‚ ëðÂ‰Ì˛˛ ÄÁ˲, ÍÓÚÓð‡fl ‚ ÚÓ ‚ðÂÏfl ‚ıӉ˷ ‚ ÒÓÒÚ‡‚ êÓÒÒËÈÒÍÓÈ ËÏÔÂðËË. ë„ӉÌfl ‚ ä˚ð„˚ÁÒڇ̠ÔðÓÊË‚‡ÂÚ ÓÍÓÎÓ 100 Ú˚Ò. ‰ÛÌ„‡Ì, ‚ ä‡Á‡ıÒڇ̠– 40, ‚ ìÁ·ÂÍËÒڇ̠– 5, ‚ êÓÒÒËË – 5 Ú˚Ò. é·˘‡fl ˜ËÒÎÂÌÌÓÒÚ¸ ‰ÛÌ„‡Ì ‚ ÒÚð‡Ì‡ı ëçÉ ÒÓÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÓÍÓÎÓ 200 Ú˚Ò. ˜ÂÎ. ë‡Ï‡fl ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌ̇fl Ó·˘Ë̇ ‰ÛÌ„‡Ì – ·ÓΠ20 ÏÎÌ. – ÔðÓÊË‚‡ÂÚ ‚ äËÚ‡Â.

ч̸ Û‚‡ÊÂÌËfl ÄÎÂÍ҇̉ðÛ II óÚÓ·˚ ÔÓ·ÎËÊ ÔÓÁ̇ÍÓÏËÚ¸Òfl Ò ÊËÁ̸˛ Ë ·˚ÚÓÏ ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓ„Ó Ì‡ðÓ‰‡, Ï˚ ÔÓ·˚‚‡ÎË ‚ ÒÂΠÄÎÂÍ҇̉ðӂ͇, „‰Â ‰ÛÌ„‡Ì ÒÓÒÚ‡‚Îfl˛Ú ·ÓΠ98% ̇ÒÂÎÂÌËfl. ùÚÓ Ó‰ÌÓ ËÁ ÔÂð‚˚ı

bin kiflilik Arap ordusu gönderir. Göçebelerle yap›lan mücadelede elde edilen zaferde Araplar kilit rol oynam›fllard›r. Arap ordusunu yan›nda al›koymak amac›yla ‹mparator onlara Çinli k›zlar› efl olarak verir. ‹flte bu evlilikten do¤an çocuklar Dunganlard›r. Bu efsane bilimsel olarak ispat edilmemifl de olsa, buradaki Dunganlar babalar›n›n Arap, annelerinin ise Çinli oldu¤unu iddia ederler. Bat› Avrupa ve eski Rus edebi eserlerinde Dunganlar›n nereden geldiklerine dair ortaya konulmufl iki temel tez vard›r: Bunlardan birisinde iddia edildi¤ine göre Dunganlar, uzun süre Türkler, Araplar ve ‹ranl›larla iflbirli¤i sonunda ‹slâm’› kabul etmifl Hand›rlar (Çinliler). Di¤er iddiaya göre ise bölgede yaflayan Çinlilerin yaflam biçimi, kültürü ve dilini benimsemifl Türk, Arap veya ‹ranl› göçebelerdir. Bugün Merkezi Asya’da yaflayan Dunganlar ise bundan 125 y›l önce Çin’den o zamanki Rusya ‹mparatorlu¤u topraklar›na göç edenlerin torunlar›d›r. Bugün itibariyle K›rg›zistan’da yüz bin Dungan yaflamaktad›r. Say›lar› Kazakistan’da 40 bin, Özbekistan’da 5 bin ve Rusya’da 5 bine kadar varmaktad›r. Tüm Ba¤›ms›z Devletler’deki Dungan say›s› yaklafl›k 200 bin civar›ndad›r. Dunganlar›n en kalabal›k 20 milyon nüfusu Çin’dedir.

åÂÒÚÌ˚ ‰ÛÌ„‡Ì Òӄ·¯‡˛ÚÒfl Ò ÚÂÏ, ˜ÚÓ Ëı ÓÚˆ˚ – ‡ð‡·˚, ‡ χÚÂðË – ÍËÚ‡flÌÍË. Dunganlar babalar›n›n Arap, annelerinin ise Çinli oldu¤unu iddia ederler. 103


II. Aleksandr’a sayg›

ÑÛÌ„‡Ì – ÏÛÒÛθχÌÂ-ÒÛÌÌËÚ˚. éÌË ÔðˉÂðÊË‚‡˛ÚÒfl ÏÛÒÛθχÌÒÍËı Ó·˚˜‡Â‚, ÒÓ‚Âð¯‡˛Ú Ì‡Ï‡Á, Òӷ≇˛Ú ÔÓÒÚ ‚ Ò‚fl˘ÂÌÌ˚È ÏÂÒflˆ ê‡Ï‡‰‡Ì. Dunganlar, SünniMüslümand›rlar. ‹slâmi de¤erlere uyarlar, namaz k›lar, kutsal Ramazan ay›nda oruçlar›n› tutarlar.

‰ÛÌ„‡ÌÒÍËı ÒÂÎ ‚ ä˚ð„˚ÁÒÚ‡ÌÂ. èÂðÂÒÂÎÂ̈˚ Ó·ð‡ÚËÎËÒ¸ Ò ÔËÒ¸ÏÓÏ Í ðÓÒÒËÈÒÍÓÏÛ ËÏÔÂð‡ÚÓðÛ ÄÎÂÍ҇̉ðÛ II Ò ÔðÓÒ¸·ÓÈ ð‡Áð¯ËÚ¸ ËÏ Ó·ÓÒÌÓ‚‡Ú¸Òfl ̇ Í˚ð„˚ÁÒÍÓÈ ÁÂÏÎÂ. éÚ ËÏÔÂð‡ÚÓð‡ Ôð˯ÂÎ ÔÓÎÓÊËÚÂθÌ˚È ÓÚ‚ÂÚ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ÔÂð‚Ó ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓ ÒÂÎÓ Ë ÒÚ‡ÎÓ Ì‡Á˚‚‡Ú¸Òfl ÄÎÂÍ҇̉ðӂ͇. ÄÈ˚Î-ÓÍÏÓÚÛ (ÒÂθÒÍËÈ ÒÚ‡ðÓÒÚ‡), ‰Ó·ðÓ‰Û¯Ì˚È àÒı‡ð ÇÛÏÂÁӂ˘ ë‡ÎËÁ‡, Ò Û‰Ó‚ÓθÒÚ‚ËÂÏ ð‡ÒÒ͇Á‡Î Ì‡Ï Ó ðÓ‰ÌÓÏ ÒÂÎÂ. èÓ Â„Ó ÒÎÓ‚‡Ï, Á‰ÂÒ¸ 2300 ‰‚ÓðÓ‚, ˜ËÒÎÓ ÊËÚÂÎÂÈ – 14741 ˜ÂÎ. àÁ ÌËı ‰ÛÌ„‡Ì 11541. Ç ÒÂΠ3 ϘÂÚË, ˜ÚÓ „Ó‚ÓðËÚ Ó ðÂÎË„ËÓÁÌÓÒÚË ‰ÛÌ„‡Ì. Ç ÚðÂı ¯ÍÓ·ı ËÁ ÔflÚË ÔðÂÔÓ‰‡ÂÚÒfl ‰ÛÌ„‡ÌÒÍËÈ flÁ˚Í. é‰Ì‡ ËÁ ˝ÚËı ¯ÍÓΠ̇Á‚‡Ì‡ ËÏÂÌÂÏ ÓÒÌÓ‚ÓÔÓÎÓÊÌË͇ ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓÈ ÎËÚÂð‡ÚÛð˚, ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÔÓ˝Ú‡ üÒ˚ð‡ òË‚‡Á‡. à·ð‡„ËÏ û·ÛÁӂ˘ ü„ÛÁÓ‚ Ò ðÓʉÂÌËfl ÊË‚ÂÚ ‚ ÒÂΠÄÎÂÍ҇̉ðӂ͇, ÒÂȘ‡Ò ÓÌ ðÛÍÓ‚Ó‰ËÚ ÒÓ·ÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ÙËðÏÓÈ. «ÖÒÎË Ò‚ÂðıÛ ÔÓÒÏÓÚðÂÚ¸, ÚÓ ÄÎÂÍ҇̉ðӂ͇ ËÏÂÂÚ ‚ˉ ð˚·˚. çË͇ÍË ̇‚Ó‰ÌÂÌËfl ËÎË ‰ðÛ„Ë ÒÚËıËÈÌ˚ ·Â‰ÒÚ‚Ëfl Ì ÏÓ„ÛÚ Ôð˘ËÌËÚ¸ ÂÈ ‚ð‰… ç‡¯Ë Ôð‰ÍË ‚˚·ð‡ÎË ÔÓ‰ıÓ‰fl˘Â ÏÂÒÚÓ ‰Îfl ÓÒÌÓ‚‡ÌËfl Ò·», – „Ó‚ÓðËÚ ÓÌ. «á‰ÂÒ¸ ̇¯ ðÓ‰ÌÓÈ ‰ÓÏ. ÖÒÎË ‰‡ÊÂ Ì‡Ï Ôð‰ÎÓÊ‡Ú ‰ðÛ„Û˛ ðÓ‰ËÌÛ, Ï˚ ÌËÍÛ‰‡ Ì Á‡ıÓÚËÏ ÛÂÁʇڸ. å˚ β·ËÏ ˝ÚÛ ÁÂÏβ Ë Ì‡ðÓ‰. ä˚ð„˚Á˚ Ôð˲ÚËÎË Ì‡Ò», – „Ó‚ÓðËÚ ¯ÍÓθ̇fl Û˜ËÚÂθÌˈ‡ ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓ„Ó flÁ˚͇ ïÂÏ ò‡ÙÛÁӂ̇ ë‡ÎËÁÓ‚‡.

äÛθÚÛð‡ Ë ·˚Ú ÑÛÌ„‡Ì ÔðÓÊË‚‡˛Ú ‚Ó ÏÌÓ„Ëı ÒÚð‡Ì‡ı ÏËð‡, ÌÓ Î˯¸ ‚ ä˚ð„˚ÁÒڇ̠ÓÌË ÒÓıð‡ÌËÎË Ò‚Ó˛ Ò‡ÏÓ·˚ÚÌÛ˛ ÍÛθÚÛðÛ, flÁ˚Í Ë Úð‡‰ËˆËË. ÑÛÌ„‡Ì – ÏÛÒÛθχÌÂ-ÒÛÌÌËÚ˚. éÌË ÔðˉÂðÊË‚‡˛ÚÒfl ÏÛÒÛθχÌÒÍËı Ó·˚˜‡Â‚, ÒÓ‚Âð¯‡˛Ú Ì‡Ï‡Á, Òӷ≇˛Ú ÔÓÒÚ ‚ Ò‚fl˘ÂÌÌ˚È ÏÂÒflˆ ê‡Ï‡‰‡Ì. ÑÛÌ„‡Ì ÒÓıð‡ÌËÎË ‰ð‚ÌË ҂‡‰Â·Ì˚ Úð‡‰ËˆËË. ÑÛÌ„‡ÌÒ͇fl Ò‚‡‰¸·‡ – Û‰Ó‚ÓθÒÚ‚Ë Ì ËÁ ‰Â¯Â‚˚ı. é·˚˜ÌÓ ÒÂϸfl Ì‚ÂÒÚ˚ ð‡ÒıÓ‰ÛÂÚ Ì‡ Ôð‡Á‰ÌÂÒÚ‚Ó

104

Dunganlar›n yaflamlar›n› daha iyi anlayabilmek için nüfusunun % 98’den fazlas›n›n Dungan oldu¤u Aleksandrovka köyünü ziyaret ettik. Bu, K›rg›zistan’daki köylerden sadece birisi. Dunganlar bu köyü kurduktan sonra bu K›rg›z topraklar›nda resmi olarak yerleflmek iste¤iyle II. Aleksandr’a müracaat ederler. ‹mparatordan olumlu cevap gelince ilk Dungan köyü Alekdandrovka olarak adland›r›ld›. Ay›l-okmotu (köy muhtar›) ‹shar Vumezoviç Saliza hofl birisi ve memnuniyetle köyleri hakk›nda bilgi verdi. Söyledi¤ine göre, köyde 14741 kiflinin yaflad›¤› 2300 ev var. Köyde dini inanc›n kuvvetli oldu¤unu iflaret eden 3 cami var. Befl okuldan üçünde Dunganca dili ö¤retilmektedir. Bu okullardan biri Dungan edebiyat›n›n kurucusu ve flair Yasir fiivaz’›n ad›yla an›l›yor. Yaguzov ‹bragim Yubuzoviç do¤du¤undan beri bu köyde yafl›yor ve kendi flirketini yöneterek çal›fl›yor. Bizimle konuflurken “E¤er yukar›dan bak›l›rsa Aleksandrovka sanki bal›k s›rt›na benziyor. Hiçbir su bask›n› veya felaket buraya zarar veremez. ‹flte bu nedenle atalar›m›z köyü kurmak için en iyi yer olarak buras›n› tercih etmifller.” diye bilgi veriyor. Dunganca dil ö¤retmeni Salizova Heme fiafuzovna ise “buras› bizim ev. E¤er bize baflka bir yeri teklif etseler, asla tercih etmeyiz. Biz bu topra¤› ve halk› seviyoruz. K›rg›zlar bize sahip ç›kt›lar.” diye ekliyor.

Kültür ve hayat Bugün dünyan›n birçok ülkesinde Dungan yaflamaktad›r fakat sadece K›rg›zistan’da yaflayanlar kendi kültürel de¤erlerini, dil ve geleneklerini korumufllard›r. Dunganlar, Sünni-Müslümand›rlar. ‹slâmi de¤erlere uyarlar, namaz k›lar, kutsal Ramazan ay›nda oruçlar›n› tutarlar. Dunganlar eski evlenme âdetlerini korumufllard›r. Bu âdete göre gelin parlak bir kumafltan dikilmifl dü¤ün elbisesini dü¤ünden sonra üç gün boyunca üzerinden ç›karmaz. Dungan dü¤ünleri öyle ucuz elde edilen bir e¤lence de¤ildir. Genellikle, gelin evi 3 ile 6 bin dolar aras›nda de¤iflen rakamlarda bir harcama yapar. Damat evi ise buna göre daha az harcar.

Dungan mutfa¤› Dungan mutfa¤› en özel ve en egzotik mutfaklardan biridir. Bir Dungan yeme¤i yap›l›fl biçimine göre Çin yeme¤iyle ayn› olup un ve sebzeden ibarettir. Geleneksel yemekler ise lagman, ganfan ve de¤iflik lapfla (eriflte) çeflitleridir. Pirinç ve ekme¤i tuz kullanmadan pifliriyorlar. Yemek yaparken çok miktarda biber, sar›msak, so¤an, kereviz ve sirke


ÓÚ 3 ‰Ó 6 Ú˚Ò. ‰ÓÎÎ., ÒÂϸfl ÊÂÌËı‡ – ÏÂ̸¯Û˛ ÒÛÏÏÛ. ç‚ÂÒÚ‡ ‚ Ú˜ÂÌË ÚðÂı ‰ÌÂÈ ÔÓÒΠ҂‡‰¸·˚ ‰ÓÎÊ̇ ̇‰Â‚‡Ú¸ flðÍÓ ð‡Ò¯ËÚÓ ҂‡‰Â·ÌÓ Ô·ڸÂ.

ÑÛÌ„‡ÌÒ͇fl ÍÛıÌfl ÑÛÌ„‡ÌÒ͇fl ÍÛıÌfl ÒÔˆËÙ˘̇ Ë ˝ÍÁÓÚ˘̇. èÓ ÒÔÓÒÓ·Û ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌËfl Ó̇ ·ÎËÁ͇ Í ÍËÚ‡ÈÒÍÓÈ, ÒÓÒÚÓËÚ ÔðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ ËÁ ÏÛ˜Ì˚ı Ë Ó‚Ó˘Ì˚ı flÒÚ‚. íð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ ·Î˛‰‡ – ·„χÌ, „‡ÌÙ‡Ì, ð‡Á΢Ì˚ ‚ˉ˚ ·ԯË. êËÒ Ë ıη „ÓÚÓ‚flÚ ·ÂÁ ÒÓÎË. Ç ÔË˘Û Í·‰ÛÚ ÏÌÓ„Ó ÔÂðˆ‡, ˜ÂÒÌÓ͇, ÎÛ͇, ÒÂθ‰ÂðÂÈ, ÛÍÒÛÒ. íð‡ÔÂÁ‡ ̇˜Ë̇ÂÚÒfl Ò ˜‡fl. Ö‰flÚ ‰ÛÌ„‡Ì ԇÎӘ͇ÏË. ÑÎfl ʇðÂÌ˚ı ·Î˛‰ ËÒÔÓθÁÛ˛Ú ÔðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ ð‡ÒÚËÚÂθÌ˚ χÒ·. ÜËÁ̸ ÒðÂ‰Ë Í˚ð„˚ÁÓ‚ ÌÂÒÍÓθÍÓ ËÁÏÂÌË· ÍÛÎË̇ðÌ˚ ÔðËÒÚð‡ÒÚËfl ‰ÛÌ„‡Ì. éÌË Ì‡˜‡ÎË ÛÔÓÚð·ÎflÚ¸ ‚ ÔË˘Û ÍÓÌËÌÛ, ð˚·Û, Ô¸˛Ú ÍÛÏ˚Ò, ÏÓÎÓÍÓ, ˜ÚÓ ð‡Ì¸¯Â ·˚ÎÓ ð‰ÍÓÒÚ¸˛. é˜Â̸ β·flÚ ‰ÛÌ„‡Ì ӂӢË, Ó ˜ÂÏ Ò‚Ë‰ÂÚÂθÒÚ‚Û˛Ú ð˚ÌÍË Å˯ÍÂ͇, „‰Â ‰ÛÌ„‡ÌÒÍË ÊÂÌ˘ËÌ˚ ÔðÓ‰‡˛Ú Ó‚Ó˘Ë Ë Ò‡Î‡Ú˚, ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌÌ˚ ÔÓ ÒÚ‡ðËÌÌ˚Ï ðˆÂÔÚ‡Ï. ܇ðÂ̇fl ÙÛ̘ÂÁ‡ (Íð‡ıχθ̇fl ·ԯ‡), ʇðÂÌ˚Â Ë Ï‡ðËÌÓ‚‡ÌÌ˚ „ðË·˚, ÒÔ‡ðʇ, ÏÓðÍÓ‚Ì˚È Ò‡Î‡Ú, ÒÓÎÂ̇fl ͇ÔÛÒÚ‡, ʇðÂÌ˚ ·‡Í·ʇÌ˚, ‚ËÌ„ðÂÚ Ë ÏÌÓÊÂÒÚ‚Ó ‰ðÛ„Ëı Ó‚Ó˘Ì˚ı ËÁ‰ÂÎËÈ ÔðÓ‰ÓÎʇ˛Ú ÛÍð‡¯‡Ú¸ Ò‚ÓËÏ ÏÌÓ„Óˆ‚ÂÚ¸ÂÏ ð˚ÌÍË Í˚ð„˚ÁÒÚ‡ÌÒÍÓÈ ÒÚÓÎˈ˚. ì ͇ʉÓÈ ıÓÁflÈÍË ÂÒÚ¸ Ò‚ÓË ıËÚðÓÒÚË Ë ÒÔÓÒÓ·˚ ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌËfl ÒÓÛÒÓ‚ Ë Ï‡ðË̇‰Ó‚, ÍÓÚÓð˚ÏË ð‰ÍÓ ÍÚÓ ‰ÂÎËÚÒfl.

åÌÓ„ÓflÁ˚˜Ì˚ ‰ÛÌ„‡ÌÂ Ç XX ‚. Á̇˜ËÚÂθÌÓ ð‡Ò¯ËðËÎËÒ¸ Ò‚flÁË ‰ÛÌ„‡Ì Ò ‰ðÛ„ËÏË Ì‡ðÓ‰‡ÏË, ˜ÚÓ ÓÚð‡ÁËÎÓÒ¸ ̇ Ëı ·˚ÚÂ Ë Ó·ð‡Á ÊËÁÌË. àÁÏÂÌËÎËÒ¸ Ó‰Âʉ‡, Û·ð‡ÌÒÚ‚Ó ÊËÎˢ, ÍÛıÌfl, ÒÂÏÂÈÌ˚È ÛÍ·‰. ëÙÓðÏËðÓ‚‡Î‡Ò¸ ̇ˆËÓ̇θ̇fl ‰ÛÌ„‡ÌÒ͇fl ÎËÚÂð‡ÚÛð‡, ÔÓfl‚Ë·Ҹ ËÌÚÂÎÎË„Â̈Ëfl. éÒÌÓ‚Û ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓ„Ó flÁ˚͇ ÒÓÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÍËÚ‡ÈÒÍË „Ó‚Óð˚. åÌÓ„Ó Á‡ËÏÒÚ‚Ó‚‡ÌËÈ ËÁ ‰ðÛ„Ëı flÁ˚ÍÓ‚: ‡ð‡·ÒÍÓ„Ó, ðÛÒÒÍÓ„Ó, Í˚ð„˚ÁÒÍÓ„Ó Ë Ú.‰. ÅÓθ¯ËÌÒÚ‚Ó ‰ÛÌ„‡Ì ‰‚ÛflÁ˚˜Ì˚ Ë ‰‡Ê ÏÌÓ„ÓflÁ˚˜Ì˚. èËÒ¸ÏÂÌÌÓÒÚ¸ ̇ ÓÒÌÓ‚Â ÏÓ‰ËÙˈËðÓ‚‡ÌÌÓ„Ó ðÛÒÒÍÓ„Ó ‡ÎÙ‡‚ËÚ‡. Ç ÒËÒÚÂÏ 燈ËÓ̇θÌÓÈ ‡Í‡‰ÂÏËË Ì‡ÛÍ ä˚ð„˚ÁÒڇ̇ ÒÓÁ‰‡Ì‡ ‰ËÌÒÚ‚ÂÌ̇fl Á‡ Ôð‰Â·ÏË äËÚ‡fl ÒÚðÛÍÚÛð‡, ‚Â‰Û˘‡fl ̇ۘÌ˚ ËÒÒΉӂ‡ÌËfl ÔÓ ËÒÚÓðËË Ë ÍÛθÚÛð ‰ÛÌ„‡Ì, – ÓÚ‰ÂÎ ‰ÛÌ„‡Ìӂ‰ÂÌËfl, ‚ÓÁ„·‚ÎflÂÏ˚È ‰ÓÍÚÓðÓÏ ÙËÎÓÎӄ˘ÂÒÍËı ̇ÛÍ, ˜ÎÂÌÓÏ-ÍÓððÂÒÔÓ̉ÂÌÚÓÏ ç‡ˆËÓ̇θÌÓÈ ‡Í‡‰ÂÏËË Ì‡ÛÍ, ÔðÓÙÂÒÒÓðÓÏ åÛı‡Ï ïÛÁÂÒӂ˘ÂÏ àχÁÓ‚˚Ï. èÓ Â„Ó ÒÎÓ‚‡Ï, ð‡Ì¸¯Â ‚Ó ‚ÒÂÏ ä˚ð„˚ÁÒڇ̠·˚ÎÓ 12 Òð‰ÌËı ¯ÍÓÎ Ò ËÁÛ˜ÂÌËÂÏ ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓ„Ó flÁ˚͇. ëÂȘ‡Ò ÔÓ ð‡ÁÌ˚Ï Ôð˘ËÌ‡Ï Ëı ÓÒÚ‡ÎÓÒ¸ ‚ÒÂ„Ó 8. ë 1957 „. ‰ÛÌ„‡ÌÒÍËÈ flÁ˚Í ‚ ˝ÚËı ¯ÍÓ·ı ÔðÂÔÓ‰‡ÂÚÒfl Í‡Í ðÓ‰ÌÓÈ.

kullan›rlar. Yeme¤e çayla bafllan›yor. Dunganlar yeme¤i çubuklarla yerler. K›zartmalar için ço¤unlukla bitkisel ya¤ kullan›l›r. fiunu belirtmek gerek ki, K›rg›zistan’daki hayat Dunganlar›n yemek tercihlerini biraz de¤ifltirmifltir. Yemeklerde at eti, bal›k kullan›rlar, k›m›z ve daha evvel az bulunan süt içerler. Bununla birlikte, Dunganlar›n en sevdikleri yemek sebzedir. Dungan kad›nlar›n›n sebze ve eski tarife göre haz›rlanm›fl salata satt›klar› Biflkek pazarlar› buna en iyi örnektir. K›zart›lm›fl funteza (niflastal› eriflte), k›zart›lm›fl ve salamura edilmifl bal›k, kuflkonmaz, havuç salatas›, tuzlu lahana, k›zart›lm›fl patl›can, üzüm ve di¤er birçok salata çeflitleri K›rg›zistan baflkent pazarlar›n› o rengarenk güzellikleriyle süslemektedir. Her ev kad›n›n›n kendine ait bir s›rr›, sos ve çok az kiflinin bildi¤i turflu haz›rlama biçimi vard›r.

ÅÂı‡Á ÑÛ‚‡Á‡, „Î. ð‰‡ÍÚÓ𠄇ÁÂÚ˚ «ïÛÂÈÏËÌ ÅÓ» Hueymin Bo gazetesi Yay›n Yönetmeni Behaz Duvaza

Çok dilli Dunganlar Dunganlar›n dili 20. yüzy›lda di¤er dillerle daha s›k iliflki içine girmifltir. Bu etkileflim onlar›n yaflam biçimlerine yans›m›flt›r. Elbiseleri, ev içi döfleme biçimi, yemek ve aile düzenleri de¤iflmifl. Bununla birlikte 20. as›rda Dungan millî edebiyat› oluflmufl ve bir entelektüel tabaka meydana ç›km›flt›r. Dungancan›n temelinde Çin lehçeleri vard›r. Fakat ça¤dafl Dunganca, Arapça, Türk 105


dilleri, Rusça, K›rg›zca ve di¤er farkl› dillerden etkilenmifl olmas› nedeniyle cümle kurulumu bak›m›ndan farkl›lafl›r. Dunganlar›n ço¤unlu¤u çift dilli ve hatta çok dillidirler. Yaz› dillerinin temelinde ise biraz de¤iflikli¤e u¤ram›fl Rus alfabesi vard›r. K›rg›zistan Bilimler Akademisi bünyesinde dünyada (Çin s›n›rlar› d›fl›nda) ba¤›ms›z olarak faaliyet yürüten, Dungan kültür ve tarihini araflt›ran tek bir yap›sal birim vard›r. Bu Dunganolojinin idarecili¤ini dil bilimleri doktoru, K›rg›zistan Bilimler Akademisi üyesi, Profesör Muhame Huzesoviç ‹mazov yapmaktad›r. ‹mazov’un söyledi¤ine göre tüm K›rg›zistan’da Dungan dili ö¤retilen 12 adet ilkö¤retim okulu varm›fl. fiimdilerde ise farkl› sebeplerden dolay› sadece 8 adet kalm›fl. Dunganca bu okullarda 1957’den beri ana dil olarak ö¤retilmektedir.

«ïÛ˝ÈÏËÌ ÅÓ»

êËÒ Ë ıη „ÓÚÓ‚flÚ ·ÂÁ ÒÓÎË. Ç ÔË˘Û Í·‰ÛÚ ÏÌÓ„Ó ÔÂðˆ‡, ˜ÂÒÌÓ͇, ÎÛ͇, ÒÂθ‰ÂðÂÈ, ÛÍÒÛÒ. íð‡ÔÂÁ‡ ̇˜Ë̇ÂÚÒfl Ò ˜‡fl. Dunganlar yemek yaparken çok miktarda biber, sar›msak, so¤an, kereviz ve sirke kullan›rlar ve yeme¤e çayla bafllan›r.

106

Ç ä˚ð„˚ÁÒڇ̠ËÁ‰‡ÂÚÒfl „‡ÁÂÚ‡ «ïÛ˝ÈÏËÌ ÅÓ», ˜ÚÓ ‚ ÔÂð‚Ӊ ÓÁ̇˜‡ÂÚ «ÑÛÌ„‡ÌÒ͇fl „‡ÁÂÚ‡». «ïÛ˝ÈÏËÌ ÅÓ» ·˚· ÓÒÌÓ‚‡Ì‡ ‚ 1932 „Ó‰Û. «Ç ÒÓ‚ÂÚÒÍÓ ‚ðÂÏfl Ó̇ ‚˚ıӉ˷ ÔÓ‰ ̇Á‚‡ÌËÂÏ «ò˚ÈÛ˝‰Ë ˜Ë», ˜ÚÓ ‚ ÔÂð‚Ӊ ÓÁ̇˜‡ÂÚ «á̇Ïfl éÍÚfl·ðfl», – ð‡ÒÒ͇Á˚‚‡ÂÚ ð‰‡ÍÚÓ𠄇ÁÂÚ˚ ÅÂı‡Á ÑÛ‚‡Á‡. – ë 1996 „. Ï˚ ‚ÓÁÓ·ÌÓ‚ËÎË ‚˚ÔÛÒÍ „‡ÁÂÚ˚. ɇÁÂÚ‡ ‚˚ıÓ‰ËÚ 2 ð‡Á‡ ‚ ÏÂÒflˆ ̇ 4-ı ÔÓÎÓÒ‡ı, ËÁ‰‡ÂÚÒfl ̇ ‰‚Ûı flÁ˚͇ı – ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓÏ Ë ðÛÒÒÍÓÏ. äðÛ„ ˜ËÚ‡ÚÂÎÂÈ Ì·Óθ¯ÓÈ – ÌÂÏÌÓ„ËÏ ·Óθ¯Â ‰‚Ûı Ú˚Òfl˜. ê‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌflÂÚÒfl „‡ÁÂÚ‡ ‚ÂÁ‰Â, „‰Â ÍÓÏÔ‡ÍÚÌÓ ÔðÓÊË‚‡˛Ú ‰ÛÌ„‡Ì». ÅÓΠ10 ÎÂÚ ‚‰ÂÚ ÔÂð‰‡˜Ë ̇ ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓÏ flÁ˚Í ÉÓÒÚÂÎÂð‡‰ËÓÍÓðÔÓð‡ˆËfl ä˚ð„˚ÁÒÍÓÈ êÂÒÔÛ·ÎËÍË. ë 2001 „. ÚÂÎÂÔÂð‰‡˜Ë ‚˚ıÓ‰flÚ ‰‚‡ ð‡Á‡ ‚ ÏÂÒflˆ ÔÓ 30 ÏËÌÛÚ Ì‡ ðÛÒÒÍÓÏ Ë ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓÏ flÁ˚͇ı. ÖÊẨÂθÌÓ ÛÊ ·ÓΠ40 ÎÂÚ ‚˚ıÓ‰flÚ ð‡‰ËÓÔÂð‰‡˜Ë ̇ ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓÏ flÁ˚ÍÂ.

ÄÒÒӈˇˆËfl ‰ÛÌ„‡Ì Ç 1994 „. ÔÓ ËÌˈˇÚË‚Â Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ËÌÚÂÎÎË„Â̈ËË Ë „ðÛÔÔ˚ ÍÓÏÏÂðÒ‡ÌÚÓ‚ ‚ ä˚ð„˚ÁÒڇ̠ÒÓÁ‰‡Ì‡ ÄÒÒӈˇˆËfl ‰ÛÌ„‡Ì, ÔðÂÁˉÂÌÚÓÏ ÍÓÚÓðÓÈ fl‚ÎflÂÚÒfl ÍÓÏÔÓÁËÚÓð, ̇ðÓ‰Ì˚È ‡ðÚËÒÚ äê, ‡Í‡‰ÂÏËÍ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓÈ Ä͇‰ÂÏËË Ú‚Óð˜ÂÒÚ‚‡, ‚˚‰‡˛˘ËÈÒfl ÒÔÓðÚÒÏÂÌ ÖÒÂÌ àÒχËÎÓ‚. Ç 1998 „. åÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚È ·ËÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍËÈ ˆÂÌÚð ‚ äÂÏ·ðˉÊ ̇Á‚‡Î Â„Ó óÂÎÓ‚ÂÍÓÏ „Ó‰‡. ÄÒÒӈˇˆËfl ÒÚðÂÏËÚÒfl ð‡Á‚Ë‚‡Ú¸ ðÓ‰ÌÓÈ flÁ˚Í, Ó͇Á˚‚‡ÂÚ ÔÓÒËθÌÛ˛ χÚÂðˇθÌÛ˛ ÔÓÏÓ˘¸ ڇ·ÌÚÎË‚ÓÈ ÏÓÎÓ‰ÂÊË ‚ ÔÓÎÛ˜ÂÌËË ÒÔˆˇθÌÓ„Ó Òð‰ÌÂ„Ó Ë ‚˚Ò¯Â„Ó Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl, Á‡˘Ë˘‡ÂÚ ËÌÚÂðÂÒ˚ ‰ÛÌ„‡Ì, ‡ Ú‡ÍÊ ‚‰ÂÚ ‰ÂflÚÂθÌÓÒÚ¸, ̇Ôð‡‚ÎÂÌÌÛ˛ ̇ ÔÓ‚˚¯ÂÌË ‡ÍÚË‚ÌÓÒÚË ‰ÛÌ„‡ÌÒÍÓ„Ó Ì‡ÒÂÎÂÌËfl ‚ ‰ÂΠ‚ÓÁðÓʉÂÌËfl ̇ˆËÓ̇θÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚, flÁ˚͇, Úð‡‰ËˆËÈ.

“Hueymin Bo” K›rg›zistan’da, 1932’de kurulan ve “Dungan gazetesi” anlam›na gelen Hueymin Bo yay›nlanmaktad›r. Gazetenin editörü Behaz Duvaza gazeteyle ilgili “Sovyetler Birli¤i döneminde ‘Ekim Bayra¤›’ anlam›na gelen fi›yuedi çi ad›yla yay›nlan›rd›” diye bilgi vererek anlatmaya devam ediyor: “1996’dan beri gazeteyi yeniledik. Gazetemiz ayda iki defa olmak üzere Dunganca ve Rusça dillerinde dört sayfa halinde yay›nlanmaktad›r. Okuyucu kitlemiz çok az; iki binden biraz fazla. Gazete Dunganlar›n bir arada yaflad›klar› bütün bölgelerde da¤›t›lmaktad›r.” K›rg›zistan Devlet Radyo ve Televizyonu’nda on y›ldan fazla zamand›r Dunganca programlar verilmektedir. Bu programlar 2001’den itibaren otuzar dakikal›k sürelerle ayda iki kez Dunganca ve Rusça olarak yay›nlanmaktad›r. K›rk y›l› aflk›n süredir de haftal›k Dunganca radyo yay›n› yap›lmaktad›r.

Dungan dernekleri 1994’te entelektüeller ve ifl adamlar›n›n giriflimleriyle K›rg›zistan’da Dungan Birli¤i kurulmufltur. Bu birli¤in yöneticili¤ini K›rg›zistan halk sanatç›s›, Uluslararas› Sanat Akademisi akademisyeni, kompozitör ve baflar›l› bir sporcu olan Esen ‹smailov yürütmektedir. Uluslararas› Cambridge Biyografi Merkezi ‹smailov’u “y›l›n adam›” ilan etmifltir. Birlik ana dili gelifltirmeye gayret etmekte, gençlerin mesleki alanda orta ve yüksek e¤itim alabilmeleri için maddi yard›mda bulunmakta, Dunganlar›n ç›karlar›n› takip etmekte ve ayr›ca millî kültür, dil ve geleneklerin gelifltirilmesi amac›na yönelik Dungan halk›n›n aktivitesini art›rmak için faaliyetler yürütmektedir.


äÛθÚÛð‡ Kültür

çÂÔË҇̇fl ËÒÚÓðËfl: ÛÍð‡ËÌÒÍË ̇ðÓ‰Ì˚ ÏÂÎÓ‰ËË Yaz›s›z bir tarih: Ukrayna Halk fiark›lar› ìθfl̇ ŇÛÍÓ‚‡

Ulyana Baukova

ÜÛð̇ÎËÒÚ (äË‚).

Gazeteci (Kiev).

í

S

ÂÔÎ˚È ÎÂÚÌËÈ ‚˜Âð. ç‡ Ò͇ϸflı Û ÔÓ‰˙ÂÁ‰‡ ÏÌÓ„Ó˝Ú‡ÊÌÓ„Ó ‰Óχ ‚ ˆÂÌÚð äË‚‡ ÒˉflÚ ÊÂÌ˘ËÌ˚ Ë ð‡Á„Ó‚‡ðË‚‡˛Ú Ó ·Û‰Ì˘ÌÓÏ. ljðÛ„ Ӊ̇ ̇˜Ë̇ÂÚ ÔÂÚ¸, Í ÌÂÈ ÔðËÒÓ‰ËÌfl˛ÚÒfl ‰ðÛ„ËÂ. á‚Û˜ËÚ ÛÍð‡ËÌÒ͇fl ̇ðӉ̇fl ÔÂÒÌfl. ïÓ˜ÂÚÒfl ‚ÁflÚ¸ ‰ËÍÚÓÙÓÌ Ë Á‡ÔËÒ‡Ú¸ ˝ÚÓÚ ÌËÍÂÏ Ì Óð„‡ÌËÁÓ‚‡ÌÌ˚È ÍÓ̈ÂðÚ, ÌÓ Á̇˛, ˜ÚÓ ÊÂÌ˘ËÌ˚ ÒÏÛÚflÚÒfl, Ë ÔÂÒÌfl ÔÂðÂð‚ÂÚÒfl. èÓ˝ÚÓÏÛ ‚˚Íβ˜‡˛ ÚÂ΂ËÁÓð Ë ÒÎÛ¯‡˛ Û ÓÍ̇. ä ̇¯ÂÏÛ ÔÓ‰˙ÂÁ‰Û ÔÓ‰ıÓ‰flÚ Î˛‰Ë Ë ÚÓÊ ÔðËÒÓ‰ËÌfl˛ÚÒfl Í Ô‚ˆ‡Ï, Á‰ÂÒ¸ ÛÊ Ì ÚÓθÍÓ ÊÂÌ˘ËÌ˚, ÌÓ Ë ÏÛʘËÌ˚. ì‰Ë‚ËÚÂθÌÓ, ÌÓ ÓÒڇ̇‚ÎË‚‡ÂÚÒfl χ¯Ë̇, ÔðÓÂÁʇ‚¯‡fl ÏËÏÓ, Ë ‚Ó‰ËÚÂθ ÔÓ‰ı‚‡Ú˚‚‡ÂÚ ÏÂÎӉ˲. èðÓÔ‚ β·ËÏÛ˛ ÔÂÒÌ˛, ÓÌ Â‰ÂÚ ‰‡Î¸¯Â. óÚÓ ÔðËÌÛʉ‡ÂÚ ˝ÚËı β‰ÂÈ ÓÒÚ‡‚ÎflÚ¸ Ò‚ÓË ‰Â· Ë ÔÂÚ¸? ì Í‡Ê‰Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡ ÂÒÚ¸ β·ËÏÓ ð‡Á‚ΘÂÌË ‚ ˜‡Ò ÓÚ‰˚ı‡. Ç ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ˝ÚÓ ð‡Á‚ΘÂÌË ı‡ð‡ÍÚÂðËÁÛÂÚ Ì‡ðÓ‰, ÓÚð‡Ê‡ÂÚ Â„Ó ÏÂÌڇθÌÓÒÚ¸. 燂ÂðÌÓÂ, ‰Îfl ÛÍð‡Ë̈‚ Ú‡ÍËÏ ð‡Á‚ΘÂÌËÂÏ fl‚ÎflÂÚÒfl ÔÂÌËÂ. ֢ éÒ‚‡Î¸‰ òÔÂÌ„ÎÂð ÓÚϘ‡Î, ˜ÚÓ ÓÒÌÓ‚ÓÈ ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËË fl‚ÎflÂÚÒfl ÍðÂÒÚ¸flÌÒ͇fl ÍÛθÚÛð‡. ìÍð‡ËÌÒÍËÈ Ì‡ðÓ‰ ÔÓ Ò‚ÓÂÏÛ Ó·ð‡ÁÛ ÊËÁÌË ÚÂÒÌÓ Ò‚flÁ‡Ì Ò ÁÂÏÎÂÈ, ıÓÚ¸ Ë Ì ÒÓÒÚ‡‚ÎflÎ ËÌÂðÚÌÛ˛ χÒÒÛ – ÛÍð‡ËÌÒÍË ÍðÂÒÚ¸flÌ ÔÓ ÌÂÓ·ıÓ‰ËÏÓÒÚË ·˚ÒÚðÓ ÏÓ·ËÎËÁÓ‚˚‚‡ÎËÒ¸ ‚ Á‡ÔÓðÓÊÒÍÓ ‚ÓÈÒÍÓ. ìÍð‡ËÌÒ͇fl ÔÂÒÂÌ̇fl ̇ðӉ̇fl ÍÛθÚÛð‡ Ú‡ÍÊ ÚÂÒÌÓ Ò‚flÁ‡Ì‡ Ò ÁÂÏΉÂÎËÂÏ, Ó· ˝ÚÓÏ Ò‚Ë‰ÂÚÂθÒÚ‚Û˛Ú Ì ÚÓθÍÓ ÏÌÓ„Ó˜ËÒÎÂÌÌ˚ ÔÂÒÌË, ÒÓÓÚÌÂÒÂÌÌ˚ ËÒÒΉӂ‡ÚÂÎflÏË Ò ıÓÁflÈÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï ˆËÍÎÓÏ, ÌÓ Ë Í‡ðÚËÌ˚ ÔðËðÓ‰˚. ê‰ÍÓ ÍÓ„‰‡ ‚ ÔÂÒÌ Ì ÒÓ‰ÂðÊËÚÒfl ÒÚðÓÍ, ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌ˚ı ÔðËðÓ‰Â. ÉˉðÓÒÚðÓËÚÂθÒÚ‚Ó ÒÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ‚ðÂÏÂÌË Ì ÚÓθÍÓ ÛÌ˘ÚÓÊËÎÓ ÛÌË͇θÌÛ˛

›cak bir yaz akflam›. Yafll› kad›nlar Kiev’in merkezinde bir apartman binas› önünde oturmufl; dereden tepeden, günlük ifllerden konufluyorlard›. Nedense aralar›ndan biri bir ezgi tutturuyor, ard›nda öbürleri cofluyor ve aniden bir koro olufluyor; eski bir Ukrayna halk flark›s›. Bu kendili¤inden bafllayan konseri bir kayda almak geliyor içimden. Ama daha ben harekete geçmeden kad›nca¤›zlar söylemeyi kesiyorlar. Yerime oturuyorum, arkas›ndan yeni bir flark› bafll›yor. Tam bir gönüllüler korosu. Seslerini kaydedemeyece¤ime kanaat getirince en iyisi oturup dinleyip güzel melodilerin tad›n› ç›karay›m diyorum. Televizyonu kapat›p pencerenin dibine oturuyorum. Ooo! Sadece ben de¤ilim cezbolan. Tamamen rasgele geçen bir otomobil floförü Ukrayna’n›n ifllemeli gömlekleri kadar renkli, güzel ve otantik flark›lar› duyunca frene bas›p dinliyor. Oldu olacak bir de istek sunuyor büyükannelere. Söyleyenleri ve dinleyenleri ile ilginç bir millet

107


˝ÍÓÒËÒÚÂÏÛ ÛÍð‡ËÌÒÍËı Ô·‚ÌÂÈ, ÌÓ Ë Ì‡ÌÂÒÎÓ ‚ð‰ ÔÂÒÂÌÌÓÈ ÍÛθÚÛðÂ: ‚‰¸ ÓÚÒÂÎÂÌÌ˚ ËÁ Á‡ÚÓÔÎÂÌÌ˚ı ‚Ó‰Óıð‡ÌËÎˢ‡ÏË ÒÂΠβ‰Ë ‚˚ÌÛʉÂÌ˚ ·˚ÎË ð‡‰Ë͇θÌÓ ÏÂÌflÚ¸ Ò‚ÓÈ ÊËÁÌÂÌÌ˚È ÛÍ·‰ Ë ÔðËÌÛ‰ËÚÂθÌÓ Ûð·‡ÌËÁËðÓ‚‡ÎËÒ¸. çÓ ‰‡Ê ‚ „ÓðÓ‰‡ı ÛÍð‡Ë̈˚ ÔðÓ‰ÓÎʇÎË ÔÂÚ¸. çË Ó‰ÌÓ Á‡ÒÚÓθÂ, ÌË Ó‰ËÌ Ôð‡Á‰ÌËÍ ËÎË Ò‚‡‰¸·‡ Ì ÔðÓıÓ‰flÚ ·ÂÁ ÔÂÌËfl. èÂÒÌfl ‚ÓÁÌË͇ÂÚ Á‡ ÒÚÓÎÓÏ Í‡Í-ÚÓ ÌÂÓÊˉ‡ÌÌÓ, ÒÔÓÌÚ‡ÌÌÓ, ÌÓ ‚Ó‚ÎÂ͇ÂÚ ‚ ÔÂÌË ‚ÒÂı ÒÓ·ð‡‚¯ËıÒfl: Ë ÊÂÌ˘ËÌ, Ë ÏÛʘËÌ. ã˛‰Ë ·ÂÁ ÒÔˆˇθÌÓ„Ó ÏÛÁ˚͇θÌÓ„Ó Ó·ð‡ÁÓ‚‡ÌËfl Òð‡ÁÛ ÔÓ˛Ú Ì‡ ÌÂÒÍÓθÍÓ „ÓÎÓÒÓ‚, Ë Í‡Ê‰‡fl ËÁ ˝ÚËı Ô‡ðÚËÈ ‚ ͇ÍÓÈ-ÌË·Û‰¸ ÏÓÏÂÌÚ ÏÓÊÂÚ ÒÚ‡Ú¸ ÒÓθÌÓÈ. ìÌË͇θÌÓÒÚ¸ ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ÔÂÒÌË ÔðÓfl‚ÎflÂÚÒfl Ú‡ÍÊ ‚ ‚‡ðˇÌÚÌÓÒÚË Â ÏÂÎÓ‰ËË – Á‡Ô˯ËÚ ÔÂÒÌ˛ Ò Ó‰ÌËÏ Ë ÚÂÏ Ê ÚÂÍÒÚÓÏ ‚ ð‡ÁÌ˚ı ð„ËÓ̇ı ìÍð‡ËÌ˚ Ë ‚˚ ÔÓÎÛ˜ËÚ ð‡ÁÌ˚ ÏÛÁ˚͇θÌ˚ ËÌÚÂðÔðÂÚ‡ˆËË. äÓ„‰‡ ÒÔð‡¯Ë‚‡Â¯¸ ÛÍð‡Ë̈‚, ÔÓ˜ÂÏÛ ÓÌË Ú‡Í ÏÌÓ„Ó Ë Ò Û‰Ó‚ÓθÒÚ‚ËÂÏ ÔÓ˛Ú, ÓÌË Óڂ˜‡˛Ú: «èÂÚ¸ Ï˚ β·ËÏ Ë ÛÏÂÂÏ», Ë ‚ ˝ÚÓÏ ÔÓðÛ͇ ÒÓıð‡ÌÂÌËfl ÔÂÒÂÌÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ̇ðÓ‰‡.

ÉÂðÓË ÊË‚ÓÈ ËÒÚÓðËË Ç ÒÎÓÊÌ˚ı ÔÓÎËÚ˘ÂÒÍËı ÛÒÎÓ‚Ëflı ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÌËfl ÛÍð‡ËÌÒÍÓ„Ó Ì‡ðÓ‰‡ ÔÂÒÌfl ·˚· Ë ÌÂÔËÒ‡ÌÓÈ ËÒÚÓðËÂÈ, ð‡ÒÒ͇Á˚‚‡fl Ó ‚˚‰‡˛˘ËıÒfl β‰flı Ë ÒÓ·˚ÚËflı, ·ËÚ‚‡ı, ÔÓð‡ÊÂÌËflı Ë Ôӷ‰‡ı. àÏÂÌÌÓ Ú‡ÍËÏË ·˚ÎË ‰ÛÏ˚, ÍÓÚÓð˚ ËÒÔÓÎÌflÎË ÍÓ·Á‡ðË, ÒÚð‡ÌÒÚ‚Ûfl ÔÓ „ÓðÓ‰‡Ï Ë ÒÂÎ‡Ï ìÍð‡ËÌ˚. äÓ·Á‡ðflÏË ÒÚ‡ÌÓ‚ËÎËÒ¸ ÔðÂËÏÛ˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ ËÒ͇ΘÂÌÌ˚ ‚ ·Óflı, ÒÎÂÔ˚ ËÎË ÒÓÒÚ‡ðË‚¯ËÂÒfl ͇Á‡ÍË á‡ÔÓðÓÊÒÍÓÈ ë˜Ë, ÍÓÚÓð˚ı ˜‡ÒÚÓ ÒÓÔðÓ‚Óʉ‡ÎË Ï‡Î¸˜ËÍËÔÓÏÓ˘ÌËÍË. åÛÁ˚͇θÌ˚Ï ËÌÒÚðÛÏÂÌÚÓÏ ÍÓ·Á‡ðfl ·˚· ÍÓ·Á‡, ËÌÓ„‰‡ ·‡Ì‰Ûð‡. é Á̇˜ËÏÓÒÚË ÍÓ·Á‡ðÒÚ‚‡ ‚ ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ÍÛθÚÛð ҂ˉÂÚÂθÒÚ‚ÛÂÚ ÚÓ, ˜ÚÓ Ò‡Ï˚È ËÁ‚ÂÒÚÌ˚È Ò·ÓðÌËÍ ÒÚËıÓÚ‚ÓðÂÌËÈ í‡ð‡Ò‡ ò‚˜ÂÌÍÓ ÌÓÒËÚ Ì‡Á‚‡ÌË «äÓ·Á‡ð¸».

de¤il mi? Hiçbir organizasyonuna gerek duymadan bunu becermek ancak bir do¤al yetenekle, bir önseziyle olabilir. Bence her milletin dinlenirken, e¤lenirken meflgul oldu¤u sevdi¤i bir u¤rafl›s› var. Ancak bu u¤rafl› ya da e¤lence o milletin düflünme biçimini tarif eden bir fiildir. Ukrayna milletini tarif eden u¤rafl›, galiba flark› söylemektir. Osvald Spengler müzik medeniyetinin toprak kültürü ile s›k› iliflkisi oldu¤unu ileri sürer. Kozak devrinde devaml› askerî bir s›n›f olsa bile Ukrayna insan› tabiat› itibar›yla toprak kültürüne sahiptir. Bu yüzden Ukrayna flark› kültürünün de toprak iflleme kültürü ile yak›n ilgisi vard›r. Bunun kan›t› sadece araflt›rmac›lar›n tespit ettikleri çok say›da halk ezgisi de¤ildir, aksine bütün ezgilere sinmifl toprak ve tabiat tasvirleridir. Sovyet devrinde Ukrayna nehirleri üzerindeki aktif baraj inflaat› sadece nehirlerin havzas›ndaki verimli topraklar› mahvederek ekolojik faciaya yol açmakla kalmam›fl, beraberinde flark› kültürünü de yok etmifltir. Sular alt›nda kalan köylerden kaçan halk h›zla “kentlileflmifl”, hayat tarz›nda da kökten de¤ifliklikler yaflanm›flt›r. fiehirlerde de olsa Ukraynal›lar flark›s›z kalamam›fllard›r. Hiçbir dü¤ün, hiçbir merasim o güzel halk ezgileri olmadan gerçekleflmez. Üstelik bunun için haz›rl›k yap›lmaz. Oradakilerden biri bafllar, ancak flark› bütün hisleri birlefltiriverir. Herkes söyler; kad›n, erkek. Herhangi bir müzik e¤itimi olmayan kimseler bile çok sesli bir parça icra edebilirler. Korodakilerden herhangi biri gayet tabii solo olabilir. Ukrayna halk flark›lar›n›n bir özelli¤i de onun farkl› yorumlara sahip olufludur. Bir flark›y› kaydettiyseniz, ayn› flark›n›n baflka varyantlar›n› baflka yörelerde bulursunuz.

Canl› tarihin kahramanlar› Ukrayna tarihinin zorlu dönemleri boyunca halk flark›lar›n›n s›rt›na bir görev daha yüklenilmifltir. Yaz›s›z tarih olma görevi. Ünlü kiflileri, hadiseleri, savafllar›, zaferleri, yenilgileri anlat›r sonraki nesillere bu flark›lar. Köy köy, kasaba kasaba dolafl›p flark› söyleyen “Kobzarlar”›n icra ettikleri “Dumalar”›n mahiyetleri iflte böyle olurdu. Bu yüzden, kobzar ve yan›nda yard›mc› çocuk (ç›rak) canland›rmalar›nda da görüldü¤ü gibi bu ozanlar genellikle savafllarda yaralanm›fl, kör, sakat kimseler veya Zaporijya askeri sitesinin yafllanm›fl savaflç›lar› olurdu. Müzik aletleri ise ço¤u zaman kobza bazen de bandura olurdu. Birer ozan olan kobzarl›¤›n Ukrayna kültüründeki önemli yerini Taras fievçenko’nun eserinin ad›n› “Kobzar” koymas› ifade eder. Ukrayna kültüründe müzi¤in ve fliirin


äÓ·Á‡ðÒÚ‚Ó ÒÚ‡ÎÓ ÒÔˆËÙ˘ÂÒÍËÏ ÛÍð‡ËÌÒÍËÏ Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚Ï fl‚ÎÂÌËÂÏ XVII-ïï ‚ÂÍÓ‚, Ë„ð‡‚¯ËÏ Í‡Í ðÓθ Ò‚ÓÂ„Ó ðÓ‰‡ Òð‰ÒÚ‚‡ χÒÒÓ‚ÓÈ ËÌÙÓðχˆËË, Ú‡Í Ë ‰ÛıÓ‚ÌÓ„Ó Ì‡ÒÚ‡‚Ì˘ÂÒÚ‚‡, ıð‡ÌÂÌËfl ÏÓð‡Î¸Ì˚ı ˆÂÌÌÓÒÚÂÈ. ìÔÓÏË̇ÌËfl Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÍÓ·Á‡ðÒÍË ÔÂÒÌË Ó Í‡Á‡ˆÍÓÏ ·˚ÎÓÏ Ë ·Óð¸·Â Ò ‚ð‡„‡ÏË ÔðÓ·Ûʉ‡˛Ú ̇ˆËÓ̇θÌ˚ ˜Û‚ÒÚ‚‡, ÔðËÁ˚‚‡˛Ú ·ÓðÓÚ¸Òfl Á‡ ÌÂÁ‡‚ËÒËÏÓÒÚ¸, ‚ÒÚð˜‡˛ÚÒfl Ì ÚÓθÍÓ ‚ ÒÓÓ·˘ÂÌËflı ðÓÒÒËÈÒÍÓÈ Ë ÔÓθÒÍÓÈ Ú‡ÈÌ˚ı ÔÓÎˈËÈ, ÌÓ ‰‡ÊÂ Ë ‚ ËÒÍÛÒÒÚ‚Â: ÓÔÂð‡ å.ã˚ÒÂÌÍÓ «í‡ð‡Ò ÅÛθ·‡» ÔÓ Ó‰ÌÓËÏÂÌÌÓÈ ÔÓ‚ÂÒÚË ç.ÉÓ„ÓÎfl ÒÓ‰ÂðÊËÚ ÒˆÂÌÛ, „‰Â ̇ðÓ‰ Á‡˘Ë˘‡ÂÚ ÍÓ·Á‡ðfl ÓÚ ÔðÂÒΉӂ‡ÌËÈ ÔÓÎˈËË. åÌÓ„Ó‚ÂÍÓ‚‡fl Úð‡‰ËˆËfl ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓÈ ÔÂÒÌË ·˚· ÔðÂð‚‡Ì‡ ‚ ÒÓ‚ÂÚÒÍËÈ ÔÂðËÓ‰. ÅÓθ¯ËÌÒÚ‚Ó ‚˚‰‡˛˘ËıÒfl ÍÓ·Á‡ðÂÈ Ë ·‡Ì‰ÛðËÒÚÓ‚ ÔÓ„Ë·ÎÓ ‚ ÊÂðÌÓ‚‡ı ðÂÔðÂÒÒËÈ, ÍÓ„‰‡ ‚ 1929-1933 „„. Ëı ÒÓ·Ëð‡ÎË Ì‡ Ò˙ÂÁ‰˚ ‚ èÓÎÚ‡‚Â Ë ï‡ð¸ÍÓ‚Â, ÔÓÒΠ˜Â„Ó ÏÛÁ˚͇ÌÚ‡ÏË Á‡ÌËχÎÓÒ¸ çäÇÑ. à Ò„ӉÌfl, ÒÚð‡ÌÒÚ‚Ûfl ÔÓ „ÓðÓ‰‡Ï ìÍð‡ËÌ˚, ÏÓÊÌÓ Û‚Ë‰ÂÚ¸, Í‡Í Ó‰ËÌÓÍËÈ ‰Â‰ ‚ ‚˚¯ËÚÓÈ ðÛ·‡¯ÍÂ, Ò Ò‰˚ÏË ÛÒ‡ÏË Ë ˜Û·ÓÏ Ë„ð‡ÂÚ Ì‡ ·‡Ì‰ÛðÂ Ë ÔÓÂÚ. Ö„Ó ÔÓ˜ÚË Ì ÒÎ˚¯ÌÓ ‚ Û΢ÌÓÏ ¯ÛÏÂ. èðÓıÓÊË ËÌÓ„‰‡ ·ðÓÒ‡˛Ú ÂÏÛ ‰Â̸„Ë, ÌÓ ð‰ÍÓ ÍÚÓ ÓÒڇ̇‚ÎË‚‡ÂÚÒfl ÔÓÒÎÛ¯‡Ú¸, Ó ˜ÂÏ ÍÓ·Á‡ð¸ ÔÓÂÚ. äÓ·Á‡ð¸ ÚÂÔÂ𸠖 ÒÍÓð ÒËÏ‚ÓÎ ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓ„Ó ÔðÓ¯ÎÓ„Ó, ‡ ‰Îfl ÚÛðËÒÚÓ‚ – ̇ˆËÓ̇θ̇fl ˝ÍÁÓÚË͇. ëÓ‚ðÂÏÂÌ̇fl ËÒÚÓðËfl ÚðÛ‰ÌÓ ÔÓ‰‰‡ÂÚÒfl ÓÒÏ˚ÒÎÂÌ˲ Ì ÚÓθÍÓ ‚ ÔÓ˝Ú˘ÂÒÍËı ÒÚðÓ͇ı ‰ÛÏ. çÓ ÚẨÂ̈ËË ‚ÓÁðÓʉÂÌËfl ÍÓ·Á‡ðÒÚ‚‡ ‚ ìÍð‡ËÌ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Û˛Ú, ÔÂðÒÔÂÍÚË‚‡ ð‡Á‚ËÚËfl ÓÒÚ‡ÂÚÒfl.

ï‡ð‡ÍÚÂð ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ÔÂÒÌË èð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚ÒÂ, ÍÚÓ Á̇ÍÓÏËÎÒfl Ò ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ Ì‡ðÓ‰ÌÓÈ ÔÂÒÂÌÌÓÈ ÍÛθÚÛðÓÈ, ËÒÔ˚Ú˚‚‡ÎË ˜Û‚ÒÚ‚Ó ‚ÓÒıˢÂÌËfl. ç‡Ô‚ÌÓÒÚ¸, ÏÂÎӉ˘ÌÓÒÚ¸ Ë ‰Û¯Â‚ÌÓÒÚ¸ ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ÔÂÒÌË ÓÚϘ‡ÎË óÂıÓ‚, ÉÓð¸ÍËÈ,

ayr›lmaz bir birleflimi olan Kobzarl›k, bir kitle iletiflim vas›tas›, bilge, manevi de¤erlerin koruyucusu rollerini üstlenerek 17.-20. yüzy›llarda toplumsal bir olay haline geldi. Kobzar flark›lar›n›n millî direnifle ça¤›rd›¤›n›n sadece zaman›n Rus, Leh polis kay›tlar›nda de¤il, Gogol’un ayn› adl› roman›ndan uyarlanm›fl olan M›kola Lisenko’nun “Taras Bulba” operas›nda da görebiliriz. Bu operada halk kobzar› polisin takibinden korumaktad›r. Sovyet y›llar›nda Ukrayna halk flark› gelene¤i kesintiye u¤ram›fl, 30’lu y›llarda pek çok kobzar sürgünlerde kaybolmufltur. Bugün bile Ukrayna flehirlerini, sokaklar›n› görseniz, ifllemeli gömlekli, beyazlaflm›fl b›y›¤› ve perçemi ile eski zamanlardan havalar çal›p söyleyen bir ihtiyar adama rastlars›n›z. Ancak bu motif günlük hayat resminde art›k o kadar siliktir ki, çevrenin gürültüsü içinde yafll› adam›n ne söyledi¤i ve çald›¤› duyulmaz bile. Sadece gelip geçenler adetten ara s›ra befl on kapiyka (kurufl) atarlar. Bu yüzden bugün kobzarl›k, bir tarihî sembol, turistler içinse bir egzotik görüntüden baflka bir fley de¤ildir. Bugün tarihin özellikleri Dumalar’›n oluflmas›na olanak tan›masa da hâlâ kobzarl›k gelene¤inin sürmesine imkân vermektedir.

чÊ ‚ „ÓðÓ‰‡ı ÛÍð‡Ë̈˚ ÔðÓ‰ÓÎʇÎË ÔÂÚ¸. çË Ó‰ÌÓ Á‡ÒÚÓθÂ, ÌË Ó‰ËÌ Ôð‡Á‰ÌËÍ, ËÎË Ò‚‡‰¸·‡ Ì ÔðÓıÓ‰flÚ ·ÂÁ ÔÂÌËfl. fiehirlerde de olsa Ukraynal›lar flark›s›z kalamam›fllard›r. Hiçbir dü¤ün, hiçbir merasim o güzel halk ezgileri olmadan gerçekleflmez.

Ukrayna müzi¤inin karakteri Ukrayna halk müzi¤i ile ilgilenenlerin neredeyse hepsi ona hayran kalm›flt›r. Söyleniflindeki, na¤melerindeki güzelli¤i ve içtenli¤i Çehov’dan Gorki’ye, Puflkin’den Balzac’a kadar pek çok zevk ehli ifade etmifllerdir. Ukrayna müzi¤inin melodik karakteri üzerinde araflt›rma yapan Filaret Kolesa ve M. Lisenko, Ukrayna halk müzi¤inde Leh veya Rus müzik karakterinden ziyade güney Slav (Balkan) özelliklerinin bulundu¤unu belirtmifllerdir. 109


ì Í‡Ê‰Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡ ÂÒÚ¸ β·ËÏÓ ð‡Á‚ΘÂÌË ‚ ˜‡Ò ÓÚ‰˚ı‡. Ç ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ˝ÚÓ ð‡Á‚ΘÂÌË ı‡ð‡ÍÚÂðËÁÛÂÚ Ì‡ðÓ‰, ÓÚð‡Ê‡ÂÚ Â„Ó ÏÂÌڇθÌÓÒÚ¸. 燂ÂðÌÓÂ, ‰Îfl ÛÍð‡Ë̈‚ Ú‡ÍËÏ ð‡Á‚ΘÂÌËÂÏ fl‚ÎflÂÚÒfl ÔÂÌËÂ. Her milletin dinlenirken, e¤lenirken meflgul oldu¤u sevdi¤i bir u¤rafl›s› var. Ancak bu u¤rafl› ya da e¤lence o milletin düflünme biçimini tarif eden bir fiildir. Ukrayna milletini tarif eden u¤rafl›, galiba flark› söylemektir.

110

èÛ¯ÍËÌ, ŇθÁ‡Í Ë ÏÌÓ„Ë ‰ðÛ„ËÂ. éÔð‰ÂÎflfl ı‡ð‡ÍÚÂð ÏÂÎÓ‰ËÍË, ËÒÒΉӂ‡ÚÂÎË î.äÓÎÂÒÒ‡, å.ã˚ÒÂÌÍÓ ÓÚϘ‡ÎË, ˜ÚÓ Û ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ÔÂÒÌË Á̇˜ËÚÂθÌÓ ·Óθ¯Â Ó·˘Â„Ó Ò ÏÛÁ˚ÍÓÈ ˛ÊÌÓÒ·‚flÌÒÍÓÈ , ˜ÂÏ Ò ðÛÒÒÍÓÈ ËÎË ÔÓθÒÍÓÈ. ÑÓÒÚÓÈ̇ ۉ˂ÎÂÌËfl Í‡Í ÒÔÓÒÓ·ÌÓÒÚ¸ ÛÍð‡Ë̈‚ ÔÂÚ¸, Ú‡Í Ë ÛÌË‚Âð҇θÌÓÒÚ¸ ÒÓ‰ÂðʇÌËfl ÔÂÒÂÌ, ÍÓÚÓð˚ ÓÚð‡Ê‡˛Ú Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚Ò ÊËÁÌÂÌÌ˚ ÒËÚÛ‡ˆËË Ë ˝ÏÓˆËÓ̇θÌ˚ ÒÓÒÚÓflÌËfl ˜ÂÎÓ‚Â͇. éÒÓ·ÂÌÌÓ ·Ó„‡ÚÓ ‚ ÛÍð‡ËÌÒÍÓÈ ÔÂÒÌ ÓÚð‡Ê‡˛ÚÒfl ÎËð˘ÂÒÍËÂ Ë ‰ð‡Ï‡Ú˘ÂÒÍË ÔÂðÂÊË‚‡ÌËfl. åÂÊ‰Û ÚÂÏ ‰Îfl Á̇˜ËÚÂθÌÓÈ ˜‡ÒÚË ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌËÍÓ‚ ÛÍð‡ËÌÒ͇fl ÔÂÒÌfl – ˝ÚÓ ·ð‡‚ÛðÌÓ-¯ÛÚÎË‚‡fl «í˚ Ê ÏÂÌ ÔˉχÌÛ·, Ú˚ Ê ÏÂÌ Ôˉ‚·...». èð˘ËÌÛ ÔÓ‰Ó·ÌÓÈ ‡ÒËÏÏÂÚðËË Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌËÈ ÒΉÛÂÚ ËÒ͇ڸ ‚ ÒÓ‚ÂÚÒÍÓÈ ÍÛθÚÛðÌÓÈ ÔÓÎËÚËÍÂ, ‚̯̠ÓðËÂÌÚËðÓ‚‡ÌÌÓÈ Ì‡ ̇ðÓ‰ÌÓ ڂÓð˜ÂÒÚ‚Ó, ÌÓ Ò Ë‰ÂÓÎӄ˘ÂÒÍËÏ ð‰‡ÍÚËðÓ‚‡ÌËÂÏ ‚ ÒÚÓðÓÌÛ ÛÌËÙË͇ˆËË (‚‰¸ ÒÓÁ‰‡Ú¸ ‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌ˚È ÍÛθÚÛðÌ˚È ¯‡·ÎÓÌ ‰Îfl, Í‡Í ÏËÌËÏÛÏ, ÔflÚ̇‰ˆ‡ÚË ð‡ÁÌ˚ı ̇ˆËÈ Íð‡ÈÌ ÒÎÓÊÌÓ). èÓÔÛÎflðËÁ‡ˆËfl ·ÛðÎÂÒÍÌ˚ı, ¯ÛÚÎË‚˚ı ÔÂÒÂÌ, ·ÂÁÛ‰ÂðÊÌÓ ‚ÂÒÂÎ˚ı ڇ̈‚ (‰Îfl ìÍð‡ËÌ˚ – „Óԇ͇), ÍÓÏÔÓÁˈËÈ ‚ ÒÚËΠ̇ðÓ‰Ì˚ı „ÛÎflÌËÈ ËÏ· ˆÂθ˛ ÒÓÁ‰‡Ú¸ Ó·ð‡Á Ò˜‡ÒÚÎË‚ÓÈ ÊËÁÌË ÒÓ‚ÂÚÒÍËı β‰ÂÈ. ÇÏÂÒÚÓ ˝ÚÓ„Ó ÔðÓËÁÓ¯ÎÓ ‚˚ıÓ·˘Ë‚‡ÌË ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó Ú‚Óð˜ÂÒÚ‚‡, ÔÓ‰ÏÂ̇ Â„Ó ‰ÛıÓ‚ÌÓÏÓð‡Î¸ÌÓ„Ó ÒÓ‰ÂðʇÌËfl «¯‡ðÓ‚‡ð˘ËÌÓÈ». çÓ Î˛‰Ë β·flÚ ÔÂÚ¸, Ë ‰‡Ê ÒÂȘ‡Ò, ‚ ˝ÔÓıÛ ÔÓÔ-ÍÛθÚÛð˚, ÔÓθÁÛÂÚÒfl ÛÒÔÂıÓÏ ¯ÓÛ-ÔðÓ„ð‡Ïχ Ó‰ÌÓ„Ó ËÁ ̇ˆËÓ̇θÌ˚ı ͇̇ÎÓ‚, „‰Â β‰Ë ÔÓ˛Ú Í‡ð‡ÓÍ ̇ ÛÎˈÂ, ‡ ÒðÂ‰Ë ÔÂÒÂÌ, ÍÓÚÓð˚ ‚˚·Ëð‡˛Ú Û˜‡ÒÚÌËÍË, ˜‡ÒÚÓ ÒÎÛ˜‡˛ÚÒfl ̇ðÓ‰Ì˚Â. à ‚Ò Ê ̇ðÓ‰ÌÛ˛ ÔÂÒÌ˛ ð‰ÍÓ ÏÓÊÌÓ ÛÒÎ˚¯‡Ú¸ ‚ ÚÂÎÂÔÂð‰‡˜Â, ‡ ÔðËÓ·ðÂÒÚË ‡Û‰ËÓÁ‡ÔËÒ¸ ÏÓÊÌÓ Î˯¸ ‚ ÏÂÒÚ‡ı, ÓðËÂÌÚËðÓ‚‡ÌÌ˚ı ̇ ÚÛðËÒÚÓ‚ ËÁ ‰Ë‡ÒÔÓð˚. é‰Ì‡ÍÓ ÛÍð‡ËÌÒ͇fl ÔÂÒÌfl Ì ‚˚ÏËð‡ÂÚ, Ì ËÒ˜ÂÁ‡ÂÚ, ‡ Á‚Û˜ËÚ ÏÌÓ„Ó„ÓÎÓÒ˚Ï ıÓðÓÏ ‚ ‰Û¯Â ̇ðÓ‰ÌÓÈ.

fiafl›rt›c› olan baflka bir konu da Ukraynal›lar›n flark›ya olan yatk›nl›klar› gibi o flark›lar›n muhteviyatlar›n›n da evrensel olufludur. Hayat›n bafltan sona her dilimini, insan›n duygusal yanlar›n› yans›t›rlar. Lirik ve dramatik içeri¤in yayg›n oluflu bu yüzdendir. Ancak hal böyleyken uzaktan yak›ndan müzi¤imizle ilgisi olmufl ça¤dafllar›m›z›n ço¤u “T› j mene pidmanula – T›j mene pidvela ...” (Sen beni aldatt›n – Sen beni kand›rd›n) ezgisinden dolay› Ukrayna flark›lar›n›n karakterini flakac› ve kinayeli olarak bilirler. Halklar›n tasavvurlardaki böyle farkl›l›klar›n varl›¤›n›n nedenini Sovyetler Birli¤i kültür politikas›nda aramak yerinde olur. Söz konusu politika, görünüflte halk sanat›n› öncelikli tutmas›na karfl›n, pratikte ideolojik süzgeçten geçirerek sanat üzerinde bir standartlaflt›rma gerçeklefltirmifltir. (Bu koca davette en az on befl millî kültürün varl›¤› düflünülürse, tek bir kültürel flablonun oluflturulmas›ndaki zorluk elbette anlafl›l›r). Sovyet kültüründe “burlesk” (e¤lenceli karnavalvari flark›lar, k›r›k hava) flark›lar›n – Ukrayna’daki örne¤i “Hopak”, Rusya’daki “Horovod”d›r – yayg›nlaflt›r›lmas›n›n amac› mutlu bir hayat tablosu çizmektir. Bundan dolay› halk müzik sanat›nda muhteviyat zay›f düflerken, “vur patlas›n” temas› hakim olmufltur. Ancak her fleye ra¤men insan›m›z na¤meyi, flark› söylemeyi seviyor. Hatta pop kültürü ça¤›nda bile TV kanallar›ndan birisi bu meziyeti, kendi flov program›nda baflar›yla kullan›yor. O s›rada caddede hasbelkader bulunan insanlar, bir meydanc›kta toplan›yorlar, karaoke usulü flark› söylüyorlar. Ve söyledikleri flark›lar›n ço¤unu halk flark›lar›ndan seçiyorlar. Buna ra¤men ekranlarda bir halk müzi¤i konseri dinlemek ya da kasetçiden bir halk müzi¤i kaseti bulmak oldukça zor. Bu kasetleri ancak diaspora turistlerine sat›fl yapan yerlerde bulabiliyorsunuz. Fakat her fleye ra¤men Ukrayna halk müzi¤i halk›n›n gönlünde ve dilinde gayet emin bir flekilde yafl›yor.


íð‡‰ËˆËË Gelenekler

èð‡Á‰ÌËÍ Ì‡ ‚Ò˛ ÓÒÚ‡‚¯Û˛Òfl ÊËÁ̸ Hayat boyu devam eden bayram ûÎËfl è‡Îˈ, ÅÓðËÒ å‡ðˇÌ

Yuliya Palits, Boris Marian

ùÚÌÓÎÓ„ (åÓΉӂ‡). èËÒ‡ÚÂθ (åÓΉӂ‡).

Etnolog (Moldova). Yazar (Moldova).

ì

D

‚ÒÂı ̇ðÓ‰Ó‚ ÏËð‡ Ò‚‡‰Â·Ì˚ ӷðfl‰˚ Íð‡ÒÓ˜Ì˚ Ë ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚, ÓÌË ‚Íβ˜‡˛Ú ÏÌÓÊÂÒÚ‚Ó ðËÚۇθÌ˚ı Ôð‰ÏÂÚÓ‚, ÔÂÒÂÌ, ڇ̈‚, ÒÚËıÓÚ‚ÓðÌ˚ı ÔÓÁ‰ð‡‚ÎÂÌËÈ. çÓ ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ·Ó„‡Ú‡ ‚ ˝ÚÓÏ ÒÏ˚ÒΠÏÓΉ‡‚Ò͇fl Úð‡‰ËˆËÓÌ̇fl Ò‚‡‰¸·‡, Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛˘‡fl ÒÓ·ÓÈ Ì‡ÒÚÓfl˘ËÈ ÒÔÂÍÚ‡Íθ, ‚ ÍÓÚÓðÓÏ ÓÚð‡ÊÂÌ˚ ˝ÎÂÏÂÌÚ˚ Ô‡Úðˇðı‡Î¸ÌÓÈ ÊËÁÌË Ì‡ðÓ‰‡, Â„Ó ËÒÚÓðËË, ÔÓ‚ÂðËÈ. ÖÈ Ôð‰¯ÂÒÚ‚ÛÂÚ Ó·ðfl‰ Ò‚‡ÚÓ‚ÒÚ‚‡, ÔÓ ıÓ‰Û ÍÓÚÓðÓ„Ó ·Û‰Û˘Ë ÊÂÌËı Ë Ì‚ÂÒÚ‡ Ó·ÏÂÌË‚‡˛ÚÒfl ˆÂÌÌ˚ÏË ÔÓ‰‡ð͇ÏË. ÜÂÌËı ÔðËıÓ‰ËÚ ‚ÏÂÒÚ ÒÓ Ò‚‡Ú‡ÏË ‚ ‰ÓÏ Ì‚ÂÒÚ˚, „‰Â Ë Á‡‚flÁ˚‚‡ÂÚÒfl ÔÂð‚Ó̇˜‡Î¸Ì˚È ð‡Á„Ó‚Óð Ó ÊÂÌËÚ¸·Â. é·ÏÂÌ ÔÓ‰‡ð͇ÏË ÔÓ‰ð‡ÁÛÏ‚‡ÂÚ ‰Ó„Ó‚Óð ÏÂÊ‰Û ÊÂÌËıÓÏ Ë Ì‚ÂÒÚÓÈ. èÓ ËÒÚ˜ÂÌËË ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓ„Ó ÔðÓÏÂÊÛÚ͇ ‚ðÂÏÂÌË, Óڂ‰ÂÌÌÓ„Ó ‰Îfl ÓÒÏ˚ÒÎÂÌËfl Ôð‰ÒÚÓfl˘Â„Ó ¯‡„‡, ÏÓÎÓ‰˚ ‚ÒÚð˜‡˛ÚÒfl ‚ÌÓ‚¸, ˜ÚÓ·˚

ünyadaki her milletin dü¤ün töreni oldukça renkli ve çeflitlidir; seremoni bölümleri, flark›lar, dans ve kutlama mesajlar› içeren fliir okumalar›… Fakat toplumun ataerkil yaflam biçimini, tarihini, inanc›n› yans›tan Moldova dü¤ünleri tam bir gösteri flölenidir. Önce gelin ve damad›n de¤erli hediyelerle hediyelefltikleri nikah töreni bafllar. Damat dünürcülerle birlikte gelinin evine gelir ve evlilik konusu ilk olarak burada konuflulur. Buradaki hediyeleflme gelin ve damat aday›n›n evlilik konusunda anlaflt›¤›n›n bir iflaretidir. S›radaki ifllere haz›rlanmak ve düflünmek amac›yla verilen belirli bir süreden sonra gençler art›k son kararlar›n› vermek üzere tekrar bir araya gelirler. E¤er içlerinden biri fikir de¤ifltirdiyse “zalog” (teminat) olarak adland›r›lan hediyeler geri verilir. Yok, e¤er hiç

åÓΉ‡‚Ò͇fl Úð‡‰ËˆËÓÌ̇fl Ò‚‡‰¸·‡ Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ Ì‡ÒÚÓfl˘ËÈ ÒÔÂÍÚ‡Íθ, ‚ ÍÓÚÓðÓÏ ÓÚð‡ÊÂÌ˚ ˝ÎÂÏÂÌÚ˚ Ô‡Úðˇðı‡Î¸ÌÓÈ ÊËÁÌË Ì‡ðÓ‰‡, Â„Ó ËÒÚÓðËË, ÔÓ‚ÂðËÈ. Toplumun ataerkil yaflam biçimini, tarihini, inanc›n› yans›tan Moldova dü¤ünleri tam bir gösteri flölenidir. 111


ÖÒÎË Ê ÌËÍÚÓ Ì ‚ÓÁ‚ð‡˘‡ÂÚ «Á‡ÎÓ„Ë», ÚÓ ‰‡Î ÒΉÛÂÚ ÛÒÚÌ˚È ‰Ó„Ó‚Óð ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚ˚ Ó Ò‚‡‰¸·Â, Ú‡Í Ì‡Á˚‚‡ÂÏ˚È «ð˝ÒÔÛÌÒ». Taraflardan biri fikir de¤ifltirdiyse “zalog” (teminat) olarak adland›r›lan hediyeler geri verilir. Yok, e¤er hiç kimse hediyeleri geri vermemiflse, damat ve gelin aday› aileleri dü¤ünle ilgili konular› “respuns” denilen sözlü görüflme yaparlar.

ÔðËÌflÚ¸ ÓÍÓ̘‡ÚÂθÌÓ ð¯ÂÌËÂ. ÖÒÎË ÍÚÓ-ÚÓ ËÁ ÌËı ÔÂð‰ÛχÎ, ÚÓ ‚ÓÁ‚ð‡˘‡ÂÚ ÔÓ‰‡ðÓÍ, ̇Á˚‚‡ÂÏ˚È «Á‡ÎÓ„ÓÏ». ùÚÓÚ ÊÂÒÚ ÓÁ̇˜‡ÂÚ ÓÚ͇Á Ë ÔðÂÍð‡˘ÂÌË ‚ÒÂı ÔÂð„ӂÓðÓ‚. ÖÒÎË Ê ÌËÍÚÓ Ì ‚ÓÁ‚ð‡˘‡ÂÚ «Á‡ÎÓ„Ë», ÚÓ ‰‡Î ÒΉÛÂÚ ÛÒÚÌ˚È ‰Ó„Ó‚Óð ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚ˚ Ó Ò‚‡‰¸·Â, Ú‡Í Ì‡Á˚‚‡ÂÏ˚È «ð˝ÒÔÛÌÒ». èÓ Úð‡‰ËˆËË Ò‚‡‰¸·‡ ‰ÎËÚÒfl ÚðË ‰Ìfl, ̇˜Ë̇flÒ¸ ‚ ÒÛ··ÓÚÛ ÔÓÒΠӷ‰‡, Ó‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ ‚ ‰ÓÏ ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚ˚. Ç̇˜‡Î ÏÛÁ˚͇ Ë„ð‡ÂÚ ‚ ‰ÓÏ ÊÂÌËı‡. ë‚ˉÂÚÂÎË ÒÓ ÒÚÓðÓÌ˚ ÊÂÌËı‡ (˝ÚÓ ÏÓÎÓ‰˚ ԇðÌË Ë ‰Â‚Û¯ÍË) ÔÓ‰ ÏÛÁ˚ÍÛ Ì‡ðflʇ˛Ú „Ó, ÔÓÒΠ˜Â„Ó ð‡Á„Óð‡˛ÚÒfl ڇ̈˚. ç‚ÂÒÚ‡ ÓÚÔð‡‚ÎflÂÚ ‚ ‰ÓÏ ÊÂÌËı‡ ‰‚Ûı Ò‚ÓËı ÔÓÒ·ÌÌËÍÓ‚, «‚ÓðÌ˘ÂÈ», ÍÓÚÓð˚ ÌÂÒÛÚ ÒÓÒÛ‰ Ò ‚ËÌÓÏ, ͇·˜, ÛÍð‡¯ÂÌÌ˚È ˆ‚ÂÚ‡ÏË, Ë „ÓÒÚË̈˚. èðÓËÁÌÂÒfl Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ ÔðË·‡ÛÚÍË, ÓÌË Á‡·Ëð‡˛Ú ÏÛÁ˚͇ÌÚÓ‚ ‚ ‰ÓÏ Ì‚ÂÒÚ˚, „‰Â ‚ ˝ÚÓ ‚ðÂÏfl  ÔÓ‰ðÛÊÍË, ÔÓ-ÏÓΉ‡‚ÒÍË «‰ðÛ¯Ú», ÔÓ‰ ωÎÂÌÌÛ˛ ÏÛÁ˚ÍÛ Ì‡ðflʇ˛Ú Ì‚ÂÒÚÛ. é·˚˜ÌÓ ˝ÚÓ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ‚ ÒÔˆˇθÌÓÈ ÍÓÏ̇ÚÂ, ̇Á˚‚‡ÂÏÓÈ «Í‡Ò‡ χð», Ôð‰̇Á̇˜ÂÌÌÓÈ ‰Îfl ÔðËÂχ „ÓÒÚÂÈ Ë ð‡Á΢Ì˚ı ÒÂÏÂÈÌ˚ı ÚÓðÊÂÒÚ‚, ÍÓÚÓðÛ˛ ÏÓΉ‡‚‡ÌËÌ ÒÓ‰ÂðÊËÚ ‚ ˉ‡θÌÓÈ ˜ËÒÚÓÚÂ. ç‡ðflÊÂÌÌÌÛ˛ Ì‚ÂÒÚÛ ‚˚‚Ó‰flÚ ËÁ ‰Óχ ‚Ó ‰‚Óð ‚ ıÓðÓ‚Ó‰, ̇ «Ú‡Ìˆ Ì‚ÂÒÚ˚». åÓÎÓ‰˚ „ÓÒÚË Ì‚ÂÒÚ˚ Ú‡ÌˆÛ˛Ú ‚ÏÂÒÚÂ Ò ÌÂÈ Ë ‚ÂÒÂÎflÚÒfl ‰Ó Ò‡ÏÓ„Ó ‚˜Âð‡. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ Ì‚ÂÒÚ‡ ÔðÓ˘‡ÂÚÒfl ÒÓ Ò‚ÓËÏË ðÓ‰Ì˚ÏË Ë ·ÎËÁÍËÏË.

òÂÒÚ‚ËÂ Í ‰ÓÏÛ Ì‚ÂÒÚ˚ Ä ‚ ˝ÚÓ ‚ðÂÏfl ‚ ‰ÓÏ ÊÂÌËı‡ ˉÛÚ ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌËfl Í ‚ÒÚð˜ Ì‚ÂÒÚ˚, ÍÓÚÓð‡fl ·Û‰ÂÚ ÔðË‚ÂÁÂ̇ ‚ÏÂÒÚ ÒÓ Ò‚ÓËÏ Ôðˉ‡Ì˚Ï Ì‡ ‚ÚÓðÓÈ ‰Â̸ ð‡ÌÓ ÛÚðÓÏ. åÂÊ‰Û ÚÂÏ, ðÓ‰ËÚÂÎË ÒÓ ‚ÒÂÈ ðÓ‰ÌÂÈ Ë ÊÂÌËı „ÓÚÓ‚flÚÒfl Í Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓÏÛ ¯ÂÒڂ˲ Í ‰ÓÏÛ Ì‚ÂÒÚ˚. ùÚÓ ÔÓıÓÊ ̇ Ú‡Úð‡ÎËÁÓ‚‡ÌÌÓÂ

112

kimse hediyeleri geri vermemiflse, damat ve gelin aday› aileleri dü¤ünle ilgili konular› “respuns” denilen sözlü görüflme yaparlar. Adetlere göre dü¤ün Cumartesi günü gelin ve damad›n evinde efl zamanl› olarak ö¤leden sonra bafllay›p üç gün devam eder. Müzik önce damad›n evinde bafllar. Damat taraf›n›n flahitleri (bunlar genç k›z ve erkeklerdir) müzikle damada efllik ederler ve ard›ndan dans bafllar. Gelin damad›n evine “vorniçey” denilen ve ellerinde flarap dolu kap, çiçeklerle süslenmifl “kalaç” (bu¤day ekme¤i) ve hediyelerle iki elçi gönderir. Gelinin k›z arkadafllar›n›n (Moldavanca “druflte”) hafif müzikle oynad›klar› eve geleneksel nükteler aras›nda müzisyenler al›n›r. Genelde bu karfl›lama Moldoval›lar›n aile toplant› ve misafir karfl›lamalar› için sürekli temiz olarak tuttuklar› ve “kasa mare” denilen özel bir odada yap›l›r. Süslenen gelin evden flark›larla bahçeye ç›kar›larak “gelin oyunu”na davet edilir. Gelinin genç arkadafllar› onunla birlikte dans ederler ve e¤lence gece geç saatlere kadar devam eder. Bu flekilde gelin akraba ve yak›n dostlar›nca u¤urlan›r.

Damat alay› Bu arada damad›n evi, gelinin dü¤ünün ikinci günü sabah erken saatlerde çeyiziyle birlikte teslim edilece¤i güne haz›rlan›r. Bu arada damat bütün akrabas›yla birlikte gelini karfl›lamak amac›yla dü¤ün alay› düzenler. Bu tören, geleneksel olarak omzundan koltu¤unun alt›na gidecek flekilde parlak bezle çaprazlama ba¤l› iki ulakla, güzel bir at s›rt›ndaki damad›n bafl›n› çekti¤i renkli “insan yürüyüflü” fleklinde düzenlenen bir tiyatro gösterisine benzemektedir. Bu iki ulak da at s›rt›nda giderler. ‹çlerinden birisi flarap dolu kap (plaska) tafl›rken, di¤eri damad›n canl› çiçek ve renkli fleritlerle süslenmifl ekme¤ini tafl›r. Bu törende atlar da gelinin kendi elleriyle üzerine nak›fl yapt›¤› farkl› renkli bezlerle süslenirler. Semere zengin bezekli “pokrovets” (örtü) denilen küçük hal› serilidir. Akrabalar geline ve akrabalar›na farkl› hediyeler verirler. Gençlerin coflkulu bir e¤lenceyle kaplad›klar› gelinin evinin kap›s› ard›na kadar aç›kt›r. Damad›n alay› kap›n›n önünde durur. Damat taraf›ndan gelen de¤iflik kategorilerdeki misafirlerin s›rayla içeri giriflleri as›rlard›r bu flekilde yap›lmaktad›r. Bafllang›çta damat, gelinin temsilcileriyle görüflme yapacak ulaklar›n› gönderir. Bu törende damad›n prens, gelinin ise prenses olarak adland›r›ld›¤› fliirler okunur. fiiirlerde damad›n gelini kendi evine götürmeye geldi¤i ve onun bir çiçek gibi açmas› ve geliflmesi için bütün imkanlar› sa¤layaca¤›na söz verir. Gelinin temsilcileri hemen kabul etmeyip yeni flartlar ortaya koyarlar. Karfl›l›kl› anlaflmaya ba¤l› olarak s›k› bir çekiflmeden sonra damat taraf› gelinin, gelin taraf› da damat taraf›n›n ekme¤ini bölmeye


Ôð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌË ‚ ‚ˉ ‰‚ËÊÛ˘ÂÈÒfl Íð‡ÒÓ˜ÌÓÈ ÍÓÎÓÌÌ˚, ‚Ó „·‚ ÍÓÚÓðÓÈ Â‰ÂÚ ÊÂÌËı ‚ÂðıÓÏ Ì‡ Íð‡ÒË‚ÓÏ ÍÓÌÂ, ÒÓÔðÓ‚Óʉ‡ÂÏ˚È ‰‚ÛÏfl „Ó̈‡ÏË, ÔÓ‚flÁ‡ÌÌ˚ÏË Ì‡ÍðÂÒÚ ˜ÂðÂÁ ÔÎÂ˜Ë ‰‚ÛÏfl Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ÏË flðÍËÏË ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË. éÌË Ò͇˜ÛÚ ‚ÂðıÓÏ Ì‡ ‚ÓðÓÌ˚ı ÎÓ¯‡‰flı. é‰ËÌ ËÁ „Ó̈ӂ ÌÂÒÂÚ ÒÓÒÛ‰ Ò ‚ËÌÓÏ («ÔÎÓÒ͇»), ‰ðÛ„ÓÈ – ·Óθ¯ÓÈ Í‡ð‡‚‡È ÊÂÌËı‡, ð‡ÁÛÍð‡¯ÂÌÌ˚È ÊË‚˚ÏË ˆ‚ÂÚ‡ÏË Ë ÎÂÌÚ‡ÏË. ãÓ¯‡‰Ë ÚÓÊ Ôð‡Á‰Ì˘ÌÓ Ì‡ðflÊÂÌ˚ ‚ Ô·ÚÓ˜ÍË, ‚˚¯ËÚ˚ ðÛ͇ÏË Ì‚ÂÒÚ˚. ç‡ Ò‰·ı – ·Ó„‡ÚÓ Óð̇ÏÂÌÚËðÓ‚‡ÌÌ˚ ÍÓ‚ðËÍË, ̇Á˚‚‡ÂÏ˚ «ÔÓÍðÓ‚˝ˆ». êÓ‰ÒÚ‚ÂÌÌËÍË ÌÂÒÛÚ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ ‰‡ð˚ Ì‚ÂÒÚÂ Ë Â ðÓ‰ËÚÂÎflÏ. ÇÓðÓÚ‡ ‰Óχ Ì‚ÂÒÚ˚, „‰Â ‚ÂÒÂθ ÏÓÎÓ‰ÂÊË ‚ Ò‡ÏÓÏ ð‡Á„‡ðÂ, ÓÚÍð˚Ú˚ ̇ÒÚÂʸ. äÓÎÓÌ̇ ÊÂÌËı‡ ÓÒڇ̇‚ÎË‚‡ÂÚÒfl Û ‚ÓðÓÚ. é˜Âð‰ÌÓÒÚ¸ ‚ıÓ‰‡ ð‡ÁÌ˚ı ͇Ú„ÓðËÈ „ÓÒÚÂÈ ÒÓ ÒÚÓðÓÌ˚ ÊÂÌËı‡ ‚ ‰ÓÏ Ì‚ÂÒÚ˚ ÛÒÚ‡ÌÓ‚ÎÂ̇ ÓÚ ‚Â͇. ëÔÂð‚‡ ÊÂÌËı ÓÚÔð‡‚ÎflÂÚ Ò‚ÓËı ÍÓÌÌ˚ı „Ó̈ӂ, ‚ÒÚÛÔ‡˛˘Ëı ‚ ÔÂð„ӂÓð˚ Ò Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎflÏË Ì‚ÂÒÚ˚. èÓ Úð‡‰ËˆËË, ˝ÚÓ ‰‚Ó ԇðÌÂÈ, ÍÓÚÓð˚ ڇÍÊ ‰ÂðÊ‡Ú ‚ ðÛ͇ı ÒÓÒÛ‰ Ò ‚ËÌÓÏ («ÔÎÓÒ͇») Ë Í‡ð‡‚‡È Ì‚ÂÒÚ˚. Ç ˝ÚÓÏ Ó·ðfl‰Â Á‚Û˜‡Ú ÒÚËıÓÚ‚ÓðÌ˚ ӷð‡˘ÂÌËfl («ÍÓÌÓÍ˝ðËfl»), „‰Â ÊÂÌËı ‚Â΢‡ÂÚÒfl ÔðË̈ÂÏ, ‡ Ì‚ÂÒÚ‡ – ÔðË̈ÂÒÒÓÈ. ꘸ ˉÂÚ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ ÔðË̈ ̇ÏÂðÂÌ Á‡·ð‡Ú¸ Í Ò· ‚ ‰ÓÏ ÔðË̈ÂÒÒÛ, ӷ¢‡fl, ˜ÚÓ ÒÓÁ‰‡ÒÚ ‚Ò ÛÒÎÓ‚Ëfl, ˜ÚÓ·˚ Ó̇ ð‡Òˆ‚·, Í‡Í ˆ‚ÂÚÓÍ. èð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË Ì‚ÂÒÚ˚ Ì Òð‡ÁÛ Òӄ·¯‡˛ÚÒfl ÓÚ‰‡Ú¸ ÂÂ, ‚˚‰‚Ë„‡fl ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÛÒÎÓ‚Ëfl. èÓ ‰ÓÒÚËÊÂÌËË ‚Á‡ËÏÌÓ„Ó Òӄ·ÒËfl ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ Ò‚ÓÂ„Ó ðÓ‰‡ ÒÓÒÚflÁ‡ÌËÂ: Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ÊÂÌËı‡ ÒÚ‡ð‡˛ÚÒfl ‚˚ð‚‡Ú¸ ͇·˜ Ì‚ÂÒÚ˚, ‡ Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË Ì‚ÂÒÚ˚ ͇·˜ ÊÂÌËı‡. ç‡ÍÓ̈ ð‡ÁÎÓχÌÌ˚ ̇ ÍÛÒÍË Í‡Î‡˜Ë

çal›fl›rlar. Sonuçta parçalanan her iki ekmek de oradaki toplulu¤un üzerine at›l›r ve oradakiler en az›ndan küçük bir parça kapmaya çal›fl›r. Bu ekmekten tadan kiflinin y›l boyunca flans›n›n yaver gidece¤i, k›z ve delikanl›lar›n ise iyi bir hayat arkadafl› bulacaklar›na inan›lmaktad›r. Bunun ard›ndan ulaklar kap›ya yanafl›r, damad› al›rlar ve üçü birlikte içeri girerler. Gelin bu gelenleri kap›da karfl›lar ve üzerlerine okunmufl (kutsal) su serper, damat ise içinde fleker ve para olan bir ç›k›n› gelinin ayaklar›na atar. Bu adet kendine göre bir anlam ifade etmekte ve damad›n geline tatl› ve iyi bir hayat vaat etti¤ini göstermektedir. Gelin bu ç›k›na aya¤›yla dokunur ve kabul etti¤ini göstermek için onu yerden al›r. Bundan sonra damat gelinle birlikte misafirler için ayr›lm›fl odaya girer ve dü¤ün sonuna kadar birbirlerinden ayr›lmazlar. Ulaklar tekrar damad›n ailesini ve davetlileri evlerine yolcu etmek üzere d›flar› ç›karlar.

èÓ Úð‡‰ËˆËË Ò‚‡‰¸·‡ ‰ÎËÚÒfl ÚðË ‰Ìfl, ̇˜Ë̇flÒ¸ ‚ ÒÛ··ÓÚÛ ÔÓÒΠӷ‰‡, Ó‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ ‚ ‰ÓÏ ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚ˚. Adetlere göre dü¤ün Cumartesi günü gelin ve damad›n evinde efl zamanl› olarak ö¤leden sonra bafllay›p üç gün devam eder.

113


Ekmek takas›

ê‡ÁÎÓχÌÌ˚ ̇ ÍÛÒÍË Í‡Î‡˜Ë ·ðÓÒ‡˛Ú ‚ ÚÓÎÔÛ Ë Í‡Ê‰˚È ÌÓðÓ‚ËÚ ÔÓÈχڸ ıÓÚ¸ χÎÂ̸ÍËÈ ÍÛÒÓ˜ÂÍ: Ò˜ËÚ‡ÂÚÒfl, ˜ÚÓ ÚÓÏÛ, ÍÚÓ ‚ÍÛÒËΠ͇·˜‡, ·Û‰ÂÚ ‚ÂÁÚË ˆÂÎ˚È „Ó‰, ‡ ‰Â‚Û¯ÍË Ë Ô‡ðÌË Ì‡È‰ÛÚ Ò· ıÓðÓ¯Ëı ÒÔÛÚÌËÍÓ‚ ÊËÁÌË. Parçalanan her iki ekmek de oradaki toplulu¤un üzerine at›l›r ve oradakiler en az›ndan küçük bir parça kapmaya çal›fl›r. Bu ekmekten tadan kiflinin y›l boyunca flans›n›n yaver gidece¤i, k›z ve delikanl›lar›n ise iyi bir hayat arkadafl› bulacaklar›na inan›lmaktad›r.

·ðÓÒ‡˛Ú ‚ ÚÓÎÔÛ Ë Í‡Ê‰˚È ÌÓðÓ‚ËÚ ÔÓÈχڸ ıÓÚ¸ χÎÂ̸ÍËÈ ÍÛÒÓ˜ÂÍ: Ò˜ËÚ‡ÂÚÒfl, ˜ÚÓ ÚÓÏÛ, ÍÚÓ ‚ÍÛÒËΠ͇·˜‡, ·Û‰ÂÚ ‚ÂÁÚË ˆÂÎ˚È „Ó‰, ‡ ‰Â‚Û¯ÍË Ë Ô‡ðÌË Ì‡È‰ÛÚ Ò· ıÓðÓ¯Ëı ÒÔÛÚÌËÍÓ‚ ÊËÁÌË. èÓÒΠ˝ÚÓ„Ó „Ó̈˚ ‚ÓÁ‚ð‡˘‡˛ÚÒfl Á‡ ‚ÓðÓÚ‡, Á‡·Ëð‡˛Ú ÊÂÌËı‡ Ë ÛÊ ‚ÚðÓÂÏ Á‡ıÓ‰flÚ ‚Ó ‰‚Óð. ç‚ÂÒÚ‡ ‚ÒÚð˜‡ÂÚ Ëı Û ÔÓðÓ„‡ Ë ÓÔð˚ÒÍË‚‡ÂÚ ÊÂÌËı‡ Ò‚flÚÓÈ ‚Ó‰ÓÈ, ‡ ÊÂÌËı ·ðÓÒ‡ÂÚ Í Â ÌÓ„‡Ï ÛÁÂÎÓ˜ÂÍ ÒÓ Ò·‰ÓÒÚflÏË Ë ‰Â̸„‡ÏË. ùÚÓ Ò‚ÓÂÓ·ð‡ÁÌÓ ӷ¢‡ÌËÂ, ˜ÚÓ ÓÌ Ó·ÂÒÔ˜ËÚ ÂÈ Ò·‰ÍÛ˛ ÊËÁ̸. ç‚ÂÒÚ‡ ‰ÓÚð‡„Ë‚‡ÂÚÒfl ÌÓ„ÓÈ ‰Ó ÛÁÂÎ͇ Ë ÔÓ‰ÌËχÂÚ Â„Ó ‚ ÁÌ‡Í Òӄ·ÒËfl. èÓ Á‡‚Âð¯ÂÌËË Ó·ðfl‰‡ ÊÂÌËı Á‡ıÓ‰ËÚ ‚ ÍÓÏ̇ÚÛ ‰Îfl „ÓÒÚÂÈ ‚ÏÂÒÚÂ Ò Ì‚ÂÒÚÓÈ, Ë Ò ˝ÚÓ„Ó ÏÓÏÂÌÚ‡ ÓÌË ·Óθ¯Â Ì ð‡ÁÎÛ˜‡˛ÚÒfl ‰Ó ÍÓ̈‡ Ò‚‡‰¸·˚. ÉÓ̈˚ ‚ÓÁ‚ð‡˘‡˛ÚÒfl ̇ ÛÎËˆÛ ÔðÓ‚Ó‰ËÚ¸ ‚ ‰ÓÏ ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ ÊÂÌËı‡ Ë Ëı Ôð˄·¯ÂÌÌ˚ı.

é·ÏÂÌ ıη‡ÏË ëÎÂ‰Û˛˘ËÈ ðËÚۇΠÒËÏ‚ÓÎËÁËðÛÂÚ ÛÍðÂÔÎÂÌË ðÓ‰ÒÚ‚ÂÌÌ˚ı ÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ Ì‚ÂÒÚ˚ Ë ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ ÊÂÌËı‡. ÑÎfl ˝ÚÓ„Ó Á‡ð‡Ì ‚˚ÔÂ͇˛Ú ·Óθ¯Ë ðËÚۇθÌ˚ ͇·˜Ë – ÔÓ ‰‚‡ Ò Í‡Ê‰ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, ÔÓÍð˚‚‡˛Ú Ëı ÔÓÎÓÚÂ̈ÂÏ Ë ‰‡ð‡ÏË. åÛʘËÌ˚ Ò ÚÓÈ Ë ‰ðÛ„ÓÈ ÒÚÓðÓÌ˚, ÔðËڇ̈ӂ˚‚‡fl, Ó·ÏÂÌË‚‡˛ÚÒfl ͇·˜‡ÏË. èÓ Úð‡‰ËˆËË ðÓ‰ËÚÂÎË Ì‚ÂÒÚ˚ ‚ðÛ˜‡˛Ú ÔÓ‰‡ðÍË ·ÎËÁÍËÏ ðÓ‰ÒÚ‚ÂÌÌËÍ‡Ï ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ ÊÂÌËı‡, Òӄ·ÒÌÓ Ôð‰‚‡ðËÚÂθÌÓÈ ‰Ó„Ó‚ÓðÂÌÌÓÒÚË. èÓÒΠ˝ÚÓ„Ó ‚Ò „ÓÒÚË Á‡ıÓ‰flÚ ‚ ‰ÓÏ, ÔÓÁ‰ð‡‚Îfl˛Ú ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚÛ ÔÓʇÚËÂÏ ðÛÍË Ë ‚ðÛ˜‡˛Ú ËÏ ÔÓ‰‡ðÍË ËÎË ‰Â̸„Ë. 낇‰¸·‡ Ò Á‡ÒÚÓθÂÏ Ë ‚ÂÒÂθÂÏ ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚÒfl ‰Ó ÛÚð‡, ÌÓ Ò ÏÓÏÂÌÚ‡ ÔðË·˚ÚËfl ÊÂÌËı‡ Ë Â„Ó ðÓ‰ÒÚ‚ÂÌÌËÍÓ‚ ÏÓÎÓ‰Âʸ ð‡ÒıÓ‰ËÚÒfl ÔÓ ‰ÓχÏ. éÒÚ‡˛ÚÒfl ÚÓθÍÓ ÒÂÏÂÈÌ˚ ԇð˚ Í‡Í ÒÓ ÒÚÓðÓÌ˚ ÊÂÌËı‡, Ú‡Í Ë ÒÓ ÒÚÓðÓÌ˚ Ì‚ÂÒÚ˚, ÍÓÚÓð˚ ÔðËıÓ‰flÚ Ì‡ Ò‚‡‰¸·Û ÔÓÁ‰ÌÓ ‚˜ÂðÓÏ.

íð‡‰ËˆËfl Ó·‚flÁ˚‚‡Ú¸Òfl ÔÓÎÓÚÂ̈ÂÏ àÒÍβ˜ËÚÂθÌÓ Á̇˜ÂÌË ‚ ÏÓΉ‡‚ÒÍËı

114

Bir sonraki seremoni damat ve gelin taraflar›n›n akraba iliflkilerinin daha kuvvetlendirilmesini sembolize etmektedir. Bunun için erkenden damat ve gelin taraf› olmak üzere tülbent ve hediyelerle üzerleri örtülmüfl ikifler adet büyük somun ekme¤i piflirilir. Taraflar›n erkek temsilcileri dans ederek somunlar›n› takas ederler. Geleneklere göre gelinin ailesi damad›n ailesine ve ayr›ca yak›n akrabalar›na daha önceden yap›lan anlaflmaya ba¤l› kalarak hediyeler verirler. Bundan sonra misafirler eve girerek damat ve gelinle tokalafl›p tebrik ederek hediye veya para verirler. Dü¤ün, verilen ziyafet ve e¤lencelerle sabaha kadar devam eder fakat damad›n ve akrabalar›n›n gelifliyle birlikte gençler evlerine çekilirler. Sadece her iki taraftan da dü¤üne gece geç saatlerde gelen aile çiftleri kal›rlar.

Havlu ba¤lama adeti Moldavan adetlerine göre “prosop” ad› verilen havluya ayr› bir önem verilir. Asl›nda bütün aile geleneklerinde kullan›l›r: vaftiz, ölüm ve özellikle dü¤ünlerde. fiahitler ve “posajenn›y”lere (dü¤ünlerde ana ve baba vekili) bafllay›p s›radan davetlilere kadar herkes bu havluyu ba¤lar. Havlu akraba derecesine göre ebat ve desen bak›m›ndan farkl›laflmaktad›r. En zengin büyük, has ipekten veya genifl dantelal› hafif pamuklu olan havluyu ana-baba vekilleri (Moldavanca “nenefley”) ba¤lar. Genelde bu çift aile yak›nlar›ndand›r ve nikahta yeni çiftlerin bafllar› üzerinde nikah tac›n› tutan kifliler olurlar. Uzak olanlar› ise ikinci ebeveyn olarak adland›r›rlar. Sa¤d›çlar, flahitler, ulaklar ve arkadafllar dar, uzun ve kenarlar› ifllemeli havlu ba¤larlar. En basit olan› ise s›radan davetliler ba¤lar. Eskiden dü¤ünlere bütün bir köyü davet ederlermifl ve gelinin annesi k›zlar›yla birlikte yüzlerce farkl› havlu dokumak zorundaym›fl. Kural olarak misafirlere havlu ba¤lama merasimi, gelinin evinde verilen yemek ziyafeti esnas›nda yap›l›r. Sabaha do¤ru gün ayd›nlanmaya bafllarken gelinin dü¤ününden kalanlar ve çeyizi ailesini evinden ç›kart›l›r. Önce dans ederek delikanl›lar bütün çeyizi tafl›y›c› araca yüklerler, sonra dü¤ünün en hüzünlü merasimi bafllar; gelin ve damat gelinin ailesiyle vedalafl›rlar. Ortaya yuvarlak bir masa kurulur ve etraf›na gelinin anne-babas› oturur. Damat ve gelin üç defa masan›n etraf›n› dolafl›rlar. Önce gelin annesinin kuca¤›na oturur, damat ise baban›n. Bundan sonra da tersi yap›l›r; gelin babas›n›n, damat annenin kuca¤›na oturur. Bu seremoni sanki onlar henüz küçükken kucaklar›na oturmalar›na müsaade edildi¤i gibi yap›l›r. Genç çiftler masay› üçüncü defa dolafl›rken damat gelini elinden tutar ve h›zl› bir flekilde


Ó·˚˜‡flı Ôðˉ‡ÂÚÒfl ÔÓÎÓÚÂÌˆÛ («ÔðÓÒÓÔ»). éÌÓ ËÒÔÓθÁÛÂÚÒfl Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚Ó ‚ÒÂı ÒÂÏÂÈÌ˚ı Ó·ðfl‰‡ı: ÍðÂÒÚË̇ı, ÔÓıÓðÓ̇ı Ë ÓÒÓ·ÂÌÌÓ Ì‡ Ò‚‡‰¸·‡ı. ë‚ˉÂÚÂÎË, ÔÓÒ‡ÊÂÌÌ˚ χڸ Ë ÓÚˆ, ðÓ‰ËÚÂÎË Ë Ó·˚˜Ì˚ Ôð˄·¯ÂÌÌ˚ ‚Ò ӷ‚flÁ˚‚‡˛ÚÒfl ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË. Ç Á‡‚ËÒËÏÓÒÚË ÓÚ ÒÚÂÔÂÌË ðÓ‰ÒÚ‚‡ ÔÓÎÓÚÂ̈‡ ð‡ÁÌ˚Â Ë ÔÓ ð‡ÁÏÂðÛ, Ë ÔÓ ‰ÂÍÓð‡ÚË‚ÌÓÒÚË. ë‡Ï˚ÏË ·Ó„‡Ú˚ÏË ·Óθ¯ËÏË ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË, ÒÓÚ͇ÌÌ˚ÏË ‚ ÌÂÊÌÛ˛ ÍÎÂÚÓ˜ÍÛ ËÁ ̇ÚÛð‡Î¸ÌÓ„Ó ¯ÂÎ͇ ËÎË ÚÓÌÍÓ„Ó ıÎÓÔ͇ Ò ¯ËðÓÍËÏË ÍðÛÊ‚‡ÏË, ÔÓ‚flÁ˚‚‡˛Ú ÔÓÒ‡ÊÂÌÌ˚ı (ÔÓ-ÏÓΉ‡‚ÒÍË – «Ì˝Ì˝¯ÂÈ»). é·˚˜ÌÓ ˝ÚÓ Ô‡ð‡ ·ÎËÁÍËı ðÓ‰ÒÚ‚ÂÌÌËÍÓ‚, ÍÓÚÓð˚ ‚Ó ‚ðÂÏfl ‚Â̘‡ÌËfl ‰ÂðÊ‡Ú Ì‡‰ „ÓÎÓ‚ÓÈ ÏÓÎÓ‰ÓÊÂÌÓ‚ ‚Â̘‡Î¸Ì˚ ÍÓðÓÌ˚, ‡ ‚ ‰‡Î¸ÌÂȯÂÏ Ò˜ËÚ‡˛ÚÒfl ‚ÚÓð˚ÏË ðÓ‰ËÚÂÎflÏË. 낇ıË, ҂ˉÂÚÂÎË, „Ó̈˚, ‰ðÛÊÍË ÔÓ‚flÁ˚‚‡˛ÚÒfl ÛÁÍËÏË ‰ÎËÌÌ˚ÏË ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË, Óð̇ÏÂÌÚËðÓ‚‡ÌÌ˚ÏË ÔÓ Íð‡flÏ, ‡ Ó·˚ÍÌÓ‚ÂÌÌ˚ Ôð˄·¯ÂÌÌ˚ – Ò‡Ï˚ÏË ÔðÓÒÚ˚ÏË. Ç ÔðÂÊÌË ‚ðÂÏÂ̇ ̇ Ò‚‡‰¸·Û Ôð˄·¯‡ÎË ‚Ò ÒÂÎÓ, Ë Ï‡Ú¸ Ì‚ÂÒÚ˚ ‚ÏÂÒÚÂ Ò ‰Ó˜Í‡ÏË ‰ÓÎÊÌ˚ ·˚ÎË ÒÓÚ͇ڸ ÒÓÚÌË ð‡ÁÌ˚ı ÔÓÎÓÚÂ̈. ä‡Í Ôð‡‚ËÎÓ, Ó·ðfl‰ Á‡‚flÁ˚‚‡ÌËfl „ÓÒÚÂÈ ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ ‚Ó ‚ðÂÏfl Á‡ÒÚÓθfl ‚ ‰ÓÏ Ì‚ÂÒÚ˚. ä ÛÚðÛ, ÍÓ„‰‡ ̇˜Ë̇ÂÚ Ò‚ÂÚ‡Ú¸, ð‡Á‚Óð‡˜Ë‚‡ÂÚÒfl Ó·ðfl‰ ‚˚‚Ó‰‡ Ì‚ÂÒÚ˚ Ë Â Ôðˉ‡ÌÓ„Ó ËÁ ‰Óχ ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ. Ç̇˜‡ÎÂ, ÔðËڇ̈ӂ˚‚‡fl, ÏÓÎÓ‰˚ ԇðÌË Á‡„ðÛʇ˛Ú ‚ ÔÓ‚ÓÁÍÛ ‚Ò Ôðˉ‡ÌÓÂ, Á‡ÚÂÏ ÔðÓËÒıÓ‰ËÚ „·‚Ì˚È, Ò‡Ï˚È ÚðÓ„‡ÚÂθÌ˚È Ó·ðfl‰ – ð‡ÒÒÚ‡‚‡ÌËÂ Ò ‰ÓÏÓÏ, ÍÓ„‰‡ Ì‚ÂÒÚ‡ Ò ÊÂÌËıÓÏ ÔðÓ˘‡˛ÚÒfl Ò ðÓ‰ËÚÂÎflÏË Ì‚ÂÒÚ˚. èÓÒð‰ËÌ ÍÓÏ̇Ú˚ ÒÚÓËÚ ÍðÛ„Î˚È ÒÚÓÎ, Á‡ ÍÓÚÓð˚Ï ÒˉflÚ ðÓ‰ËÚÂÎË. ÜÂÌËı Ë Ì‚ÂÒÚ‡ ÚðËʉ˚ Ó·ıÓ‰flÚ ÒÚÓÎ ÔÓ ÍðÛ„Û. èÂð‚˚È ð‡Á Ì‚ÂÒÚ‡ Ò‡‰ËÚÒfl ̇ ðÛÍË Ï‡ÚÂðË, ‡ ÊÂÌËı – ÓÚˆ‡. ÇÚÓðÓÈ ð‡Á – ̇ӷÓðÓÚ, Ì‚ÂÒÚ‡ ̇ ðÛÍË ÓÚˆ‡, ‡ ÊÂÌËı – ̇ ðÛÍË Ï‡ÚÂðË, Í‡Í ·˚ Ó·ÓÁ̇˜‡fl ÚÂÏ Ò‡Ï˚Ï ÔÓÒΉÌË τÌÓ‚ÂÌËfl ‰ÂÚÒÚ‚‡, ÍÓ„‰‡ ËÏ Â˘Â ‰ÓÁ‚ÓÎÂÌÓ ÒÂÒÚ¸ ̇ ðÛÍË. äÓ„‰‡ ÏÓÎÓ‰˚ ӷıÓ‰flÚ ÒÚÓÎ ÚðÂÚËÈ ð‡Á, ÊÂÌËı ·ÂðÂÚ Á‡ ðÛÍÛ Ì‚ÂÒÚÛ Ë ÒÚ‡ð‡ÂÚÒfl Í‡Í ÏÓÊÌÓ ·˚ÒÚð ۂÂÒÚË Â ËÁ ‰ÓÏÛ. Ç ˝ÚÓÚ ÏÓÏÂÌÚ Ï·‰¯ËÈ ·ð‡Ú ËÎË ÒÂÒÚð‡ ‚Ú˚͇ÂÚ ÌÓÊ ‚ ̇΢ÌËÍ ‰‚ÂðÂÈ Ë Úð·ÛÂÚ Û ÊÂÌËı‡ ‚˚ÍÛÔ. ÜÂÌËı ÒÚ‡ð‡ÂÚÒfl Û‚ËθÌÛÚ¸ ÓÚ ÛÔ·Ú˚, ‚˚·Â„‡fl ÔÂð‚˚Ï, ‡ Ì‚ÂÒÚ‡ ÓÒÚ‡ÂÚÒfl ‚ ÍÓÏ̇ÚÂ. ëÂÒÚð‡ ËÎË ·ð‡Ú Ì‚ÂÒÚ˚ Á‡„Óð‡ÊË‚‡˛Ú ÂÈ ÔÛÚ¸. èÓÒÎ Ì‰Ó΄Ëı ÔÂð„ӂÓðÓ‚ ÊÂÌËı ÓÚ‰‡ÂÚ ‚˚ÍÛÔ Ë Á‡·Ëð‡ÂÚ Ì‚ÂÒÚÛ, ҇ʇÂÚ Â ‚ ÔÓ‚ÓÁÍÛ, Á‡ÚÂÏ ÔÓ‰ ÏÛÁ˚ÍÛ, ‚ ÒÓÔðÓ‚ÓʉÂÌËË ðÓ‰ËÚÂÎÂÈ ÊÂÌËı‡ Ë ÔÓÒ‡ÊÂÌÌ˚ı, Û‚ÓÁËÚ Í Ò· ‰ÓÏÓÈ. ç‡ ‚ÚÓðÓÈ ‰Â̸, ‚ ‚ÓÒÍðÂÒÂ̸Â, ‚ ӷ‰ÂÌÌÓ ‚ðÂÏfl Ò‚‡‰¸·‡ ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚÒfl ‚ ‰ÓÏ ÊÂÌËı‡. Ç ˝ÚÓÚ Ê ‰Â̸ ÔðÓ‚Ó‰ËÚÒfl Ó·ðfl‰ ‚Â̘‡ÌËfl ‚ ˆÂðÍ‚Ë, „‰Â ÒÓ·Ëð‡˛ÚÒfl ‚Ò Ôð˄·¯ÂÌÌ˚Â Ò Ó·ÂËı ÒÚÓðÓÌ ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚ˚. é·˚˜ÌÓ ‚ ÚÓÚ Ê ‰Â̸ ÔðÓıÓ‰ËÚ „ð‡Ê‰‡ÌÒ͇fl ð„ËÒÚð‡ˆËfl ·ð‡Í‡. 낇‰¸·‡ Û ÊÂÌËı‡ ‰ÎËÚÒfl ‰Ó ÔÓÎÛÌÓ˜Ë. ç‡ ÚðÂÚËÈ ‰Â̸, Ú.Â. ‚ ÔÓ̉ÂθÌËÍ

onu evden d›flar› ç›kart›r. Bu s›rada evin küçük o¤lu ya da k›z› bir b›çakla kap›n›n önünde durur ve damattan fidye ister. Damat ileri do¤ru ad›m atarak bir flekilde fidyeden kurtulmak ister ama gelin odada kal›r. K›z ya da erkek kardefl gelinin yolunu keser. K›sa süren bir pazarl›ktan sonra damat gereken fidyeyi öder ve gelini al›p araca bindirir. Sonra müzik eflli¤inde ebeveyn ve ana-baba vekilleri çifti yolcu ederler ve damat gelini kendi evine götürür. ‹kinci gün, pazar günü ö¤len yeme¤i vaktinde dü¤ün damad›n evinde devam eder. Ayn› gün damat ve gelin taraf›ndan davet edilen herkesin kat›ld›¤› kilise nikah töreni yap›l›r. Genelde ayn› gün resmi nikah da yap›l›r. Damat dü¤ünü gece yar›s›na kadar devam eder. Üçüncü gün yani Pazartesi akflam› “masa mare” denilen ve sadece evli çiftlerin kat›ld›¤› büyük bir yemek ziyafeti verilir. Dü¤ünün üçüncü gününün en önemli faaliyeti, “dezbrekatul miresey” denilen gelinin soyundurulmas›d›r. Damat fazla büyükçe olmayan bir masan›n etraf›nda sandalyede oturur, gelin ise yumuflak bir minderin üzerinde damad›n kuca¤›na oturur. Vekil-anne duygusal bir dü¤ün flark›s› eflli¤inde duva¤› ç›kart›r ve gelinin en yak›n ve adetlere göre yak›n

Ç ÏÓΉ‡‚ÒÍËı Ó·˚˜‡flı ÔÓÎÓÚÂ̈ («ÔðÓÒÓÔ») ËÒÔÓθÁÛÂÚÒfl Ôð‡ÍÚ˘ÂÒÍË ‚Ó ‚ÒÂı ÒÂÏÂÈÌ˚ı Ó·ðfl‰‡ı: ÍðÂÒÚË̇ı, ÔÓıÓðÓ̇ı Ë ÓÒÓ·ÂÌÌÓ Ì‡ Ò‚‡‰¸·‡ı. fiahitler ve “posajenn›y”lere (dü¤ünlerde ana ve baba vekili) bafllay›p s›radan davetlilere kadar herkes bu havluyu ba¤lar. Havlu akraba derecesine göre ebat ve desen bak›m›ndan farkl›laflmaktad›r.

115


Ç ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ҂‡‰¸·˚, ÍÓÚÓð˚ ‰ÎflÚÒfl Ó·˚˜ÌÓ Ó‰ËÌ ‰Â̸, ÔÂð¯ÎË ‚ÒÂ„Ó Î˯¸ ÌÂÒÍÓθÍÓ Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ı ÒÚ‡ðËÌÌ˚ı Ó·ðfl‰Ó‚. ùÚÓ – Ò‚‡ÚÓ‚ÒÚ‚Ó (‚ ÒÓÍð‡˘ÂÌÌÓÏ ‚ˉÂ), Ó·ÏÂÌ Í‡Î‡˜‡ÏË, Á‡ÒÚÓθ «Ï‡Ò‡ χð» Ë «ð‡Á‰Â‚‡ÌË» Ì‚ÂÒÚ˚. çÓ ÔÓ‚Ò˛‰Û ÒÓıð‡ÌflÂÚÒfl ðËÚۇΠÔÓ‚flÁ˚‚‡ÌËfl ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË. Genelde bir gün olmak üzere yap›lan günümüz dü¤ün etkinli¤ine eski dü¤ünlerimizden baz› adetler geçmifltir. Mesela dünürcülük (k›salt›lm›fl bir flekilde), somun takas›, “masa mare” ve gelinin “soyundurulmas›”. Havlu tak›n›lmas› adeti hâlâ devam etmektedir.

116

‚˜ÂðÓÏ, ÔðÓıÓ‰ËÚ ·Óθ¯Ó Á‡ÒÚÓθ («Ï‡Ò‡ χð»), ̇ ÍÓÚÓðÓÏ ÔðËÒÛÚÒÚ‚Û˛Ú ÚÓθÍÓ ÒÂÏÂÈÌ˚ ԇð˚. É·‚Ì˚Ï Ó·ðfl‰ÓÏ ÚðÂÚ¸Â„Ó ‰Ìfl Ò‚‡‰¸·˚ fl‚ÎflÂÚÒfl «ð‡Á‰Â‚‡ÌË» Ì‚ÂÒÚ˚ («‰ÂÁ·ð˝Í‡ÚÛÎ ÏËðÂÒÂÈ»). ᇠÌ·Óθ¯ÓÈ ÒÚÓÎ Ò‡‰ËÚÒfl ÊÂÌËı Ë ‰ÂðÊËÚ Ì‡ ðÛ͇ı, ̇ Ïfl„ÍÓÈ ÔÓ‰Û¯ÍÂ, Ì‚ÂÒÚÛ. èÓ‰ „ðÛÒÚÌÛ˛ Ó·ðfl‰Ó‚Û˛ ÔÂÒÌ˛ ÔÓÒ‡ÊÂÌ̇fl χڸ ÒÌËχÂÚ Ò Ì‚ÂÒÚ˚ Ù‡ÚÛ Ë Ì‡‰Â‚‡ÂÚ Â ̇ „ÓÎÓ‚Û ·ÎËÁÍÓÈ ÔÓ‰ðÛ„Ë Ì‚ÂÒÚ˚, ÍÓÚÓð‡fl, Òӄ·ÒÌÓ Ì‡ðÓ‰ÌÓÏÛ ÔÓ‚Âð¸˛, ÒÍÓðÓ ÔÓÒΠ˝ÚÓ„Ó ‚˚ȉÂÚ Á‡ÏÛÊ. èÓÒ‡ÊÂÌ̇fl χڸ ÒÓ·Ëð‡ÂÚ Ì‚ÂÒÚ ‚ ÛÁÂΠ̇ Á‡Ú˚ÎÍ ÍÓÒ˚, ÍÓÚÓð˚ ‚ ‰Â‚˘ÂÒÚ‚Â ‰ÓÁ‚ÓÎÂÌÓ ÌÓÒËÚ¸ ð‡ÒÔÛ˘ÂÌÌ˚ÏË, Ë ÔÓ‚flÁ˚‚‡ÂÚ ÂÈ ÍÓÒ˚ÌÍÛ Ë Ù‡ðÚÛÍ. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ‚˜Âð‡¯Ìflfl ‰Â‚ۯ͇ ÒÚ‡ÌÓ‚ËÚÒfl Á‡ÏÛÊÌÂÈ ÊÂÌ˘ËÌÓÈ Ë Ò ˝ÚÓ„Ó ÏÓÏÂÌÚ‡, Ó̇ Ì ËÏÂÂÚ Ôð‡‚‡ ÔÓ͇Á‡Ú¸Òfl ÔðÓÒÚÓ‚ÓÎÓÒÓÈ Ì‡ „·Á‡ ‰ðÛ„ËÏ ÏÛʘË̇Ï, ÍðÓÏ ÏÛʇ. íÂÏ ˜‡ÒÓÏ ÔÓÒ‡ÊÂÌÌ˚È ÓÚˆ ÒÌËχÂÚ ·ÛÍÂÚ Ò „ðÛ‰Ë ÊÂÌËı‡ Ë Ì‡‰Â‚‡ÂÚ Ì‡ ÌÂ„Ó ¯ÎflÔÛ – ÁÌ‡Í ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ ÓÌ ÛÊ ÒÂÏÂÈÌ˚È, ÒÂð¸ÂÁÌ˚È ÏÛʘË̇. àÏÂÌÌÓ Ì‡ ˝ÚÓÏ Á‡ÒÚÓθ Ôð˄·¯ÂÌÌ˚ ‰‡ðflÚ ÏÓÎÓ‰˚Ï ‰ÓðÓ„Ë ÔÓ‰‡ðÍË. ùÚÓ ð‡ÁÌ˚ Ôð‰ÏÂÚ˚ ‰Óχ¯ÌÂ„Ó Ó·ËıÓ‰‡ Ë, ÂÒÚÂÒÚ‚ÂÌÌÓ, ‰Â̸„Ë. é·ðfl‰ ˝ÚÓÚ fl‚ÎflÂÚÒfl Ò‚ÓÂ„Ó ðÓ‰‡ ÔÓÏÓ˘¸˛ Ó‰ÌÓÒÂθ˜‡Ì ÌÓ‚ÓÈ ÒÂϸ ‰Îfl ÒÓÁ‰‡ÌËfl Ò‚ÓÂ„Ó ıÓÁflÈÒÚ‚‡. lj¸ ÔÓÒΠ˝ÚÓ„Ó ðÓ‰ËÚÂÎË ÊÂÌËı‡ Ë Ì‚ÂÒÚ˚ ·Û‰ÛÚ Ó·flÁ‡Ì˚, ‚ Ò‚Ó˛ Ó˜Âð‰¸, ÔÓÈÚË Ò ÔÓ‰‡ð͇ÏË Ì‡ Ò‚‡‰¸·˚ Í ‰ÂÚflÏ ÔðËÒÛÚÒÚ‚Û˛˘Ëı „ÓÒÚÂÈ. «å‡Ò‡ χð», fl‚Îfl˛˘‡flÒfl ÙË̇θÌ˚Ï Ò‚‡‰Â·Ì˚Ï ðËÚÛ‡ÎÓÏ, Á‡‚Âð¯‡ÂÚÒfl ÔÓ‰ ÛÚðÓ ÒÎÂ‰Û˛˘Â„Ó ‰Ìfl. Ç Ì‡ÒÚÓfl˘Â ‚ðÂÏfl, Ӊ̇ÍÓ, ‚ ÏÓΉ‡‚ÒÍËı Ò·ı Ú‡ÍË ҂‡‰¸·˚ Ë„ð‡˛Ú ‚Ò ðÂÊÂ. ëÛÂÚ‡ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ ÊËÁÌË ÔÓÒÚÂÔÂÌÌÓ ‚˚ÚÂÒÌflÂÚ ÏÌÓ„Ë ËÁ ‚˚¯ÂÓÔËÒ‡ÌÌ˚ı Ó·ðfl‰Ó‚, ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‚ „ÓðÓ‰‡ı. Ç ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ҂‡‰¸·˚, ÍÓÚÓð˚ ‰ÎflÚÒfl Ó·˚˜ÌÓ Ó‰ËÌ ‰Â̸, ÔÂð¯ÎË ‚ÒÂ„Ó Î˯¸ ÌÂÒÍÓθÍÓ Úð‡‰ËˆËÓÌÌ˚ı ÒÚ‡ðËÌÌ˚ı Ó·ðfl‰Ó‚. ùÚÓ – Ò‚‡ÚÓ‚ÒÚ‚Ó (‚ ÒÓÍð‡˘ÂÌÌÓÏ ‚ˉÂ), Ó·ÏÂÌ Í‡Î‡˜‡ÏË, Á‡ÒÚÓθ «Ï‡Ò‡ χð» Ë «ð‡Á‰Â‚‡ÌË» Ì‚ÂÒÚ˚. çÓ ÔÓ‚Ò˛‰Û ÒÓıð‡ÌflÂÚÒfl ðËÚۇΠÔÓ‚flÁ˚‚‡ÌËfl ÔÓÎÓÚÂ̈‡ÏË. ç˚ÌÂ, ‚ ˝ÔÓıÛ „ÎÓ·‡ÎËÁ‡ˆËË, χÎÓ ÍÚÓ ËÁ Ô‡ðÌÂÈ ËÎË ‰Â‚Û¯ÂÍ ÊÂÌËÚÒfl ËÎË ‚˚ıÓ‰ËÚ Á‡ÏÛÊ ‚ ðÓ‰ÌÓÏ ÒÂÎÂ. çÂð‰ÍÓ ‰Â‚ۯ͇ Ò Ò‚Âð‡ ÒÚð‡Ì˚ ‚˚ıÓ‰ËÚ Á‡ÏÛÊ Á‡ Ô‡ðÌfl Ò Ò‡ÏÓ„Ó ˛„‡ Ë Ì‡Ó·ÓðÓÚ. ëÎÛ˜‡˛ÚÒfl Ë ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ ·ð‡ÍË. ç‡ Ú‡ÍËı Ò‚‡‰¸·‡ı ÔÓ˜ÚË Ì ۂˉ˯¸ Íð‡ÒÓ˜Ì˚ı Ó·˚˜‡Â‚ Ë Ó·ðfl‰Ó‚. ç‡ ÌËı, Í‡Í Ôð‡‚ËÎÓ, ̇ÌËχ˛Ú Ò‚‡‰Â·ÌÓ„Ó Ú‡Ï‡‰Û (‚Â‰Û˘Â„Ó), ÍÓÚÓð˚È Óð„‡ÌËÁÛÂÚ ‰Îfl ð‡Á‚ΘÂÌËfl „ÓÒÚÂÈ ð‡ÁÌ˚ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌ˚ ˄ð˚, ڇ̈˚, Ôð‰ÓÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÎÓ‚Ó Ê·˛˘ËÏ. ïÓðÓ¯Ó, ÂÒÎË Ú‡ÍÓÈ Ú‡Ï‡‰‡ Á̇ÂÚ Ó·˚˜‡Ë Ë ÔðÓfl‚ÎflÂÚ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜Ì˚È Ú‡ÍÚ. çÓ Í‡ÍÓÈ ·˚ ÌË ·˚· Ò‚‡‰¸·‡, Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓÈ ËÎË ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ, Ó̇ ÒÓıð‡ÌflÂÚ ÒÚ‡ðËÌÌ˚È ÔðË̈ËÔ: ·˚Ú¸ Ôð‡Á‰ÌËÍÓÏ Â‰ËÌÂÌËfl ‰‚Ûı β·fl˘Ëı ÒÂð‰Âˆ.

zamanda evlenecek k›z arkadafl›na giydirir. Vekil-anne gelinin k›zken da¤›n›k olarak durmas›na müsaade edilen saç örgüsünü ensesinde toparlay›p toka ve önlük takar. Bu flekilde dünkü bekar k›z evli bir kad›n olur ve bu andan itibaren k›z saç› aç›k bir flekilde kocas›ndan baflka hiçbir erke¤e görünmez. Ayn› saatte vekil-baba damad›n yakas›ndan çiçek buketini ç›kart›p bafl›na, art›k evli ve ciddi bir erkek oldu¤unu gösteren bir flapka giydirir. Özellikle bu toplant›da misafirler genç çifte de¤erli hediyeler verirler. Bunlar ev hayat›nda kullan›labilecek çeflitli eflyalardan paraya kadar her fley olabilir. Bu gelenek, ayn› köydeki kiflilerin yeni çiftin ev-ocak olabilmesi için bir tür yard›mlaflmas› anlam›na gelmektedir. Zira bundan sonra damat ve gelinin ailesi de törene kat›lan ailelerin çocuklar›n›n dü¤ünlerine hediyelerle gitmek zorundad›r. Dü¤ünün bitiflini sembolize eden “masa mare” etkinli¤i bir sonraki günün sabah›nda bitirilir. Bugün Moldova köylerinde böylesi dü¤ünlere seyrek rastlan›r. Günümüz hayat›n›n koflturmacas› yukar›da bahsetti¤imiz birçok geleneksel etkinli¤i öncelikle flehirlerde olmak üzere ortadan kald›r›yor. Genelde bir gün olmak üzere yap›lan günümüz dü¤ün etkinli¤ine eski dü¤ünlerimizden baz› adetler geçmifltir. Mesela dünürcülük (k›salt›lm›fl bir flekilde), somun takas›, “masa mare” ve gelinin “soyundurulmas›”. Havlu tak›n›lmas› adeti hâlâ devam etmektedir. Küreselleflmenin yafland›¤› günümüzde, genç k›z ve delikanl›lardan kendi köylüsüyle evlenen pek az. Ço¤unlukla kuzeyli k›zlar en güneydeki erkeklerle evleniyorlar. Tabii bunun tersi de yaflan›yor. Farkl› milletlerden evliliklere de rastlamak mümkün. Bu gibi dü¤ünlerde öyle renkli adet ve etkinlikleri görmek imkans›z. Bunlarda genelde “tamada” denen ve dü¤üne gelen misafirleri oyun, dans ve isteyene konuflma hakk› vererek e¤lendiren bir kifli kiralan›yor. E¤er böyle bir “tamada” adetlerimizi biliyorsa ve oldukça nazik biriyse çok iyi. Fakat ne gibi bir dü¤ün olursa olsun yine de eski adetlerimizden “seven iki kalbin birleflmesi bayram›” devam etmektedir.


äÛθÚÛð‡ Kültür

Kültürün renkli ziyafet sofras›: Yemek ꇉۄ‡ ÍÛθÚÛð: ÍÛÎË̇ðÌ˚ Úð‡‰ËˆËË Nevval Sevindi

ç‚‚‡Î¸ ë‚Ë̉Ë

DA dergisi Yay›n Editörü (Türkiye).

É·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «ÑÄ» (íÛðˆËfl).

nsano¤lunun ilk ve kaç›n›lmaz gereksinmesi olan beslenme birçok göstergeyi içinde bar›nd›r›r. Kültürel formlar ve motiflerle yemekler iç içe geçmifltir. Ne yedi¤iniz, nas›l yedi¤iniz, nerede yedi¤iniz, kimin piflirdi¤i, nas›l piflirdi¤i hepsi bir kültürü tan›man›z için kilometre tafllar›d›r. Tataristan’da at eti yemek gelenekseldir. Sabah kahvalt›s› her kültürde farkl›d›r. Çinliler için en makbul kahvalt›, horoz ayaklar›n›n yufkaya sar›lm›fl halidir, biz de Anadolu’da çorba, Bat›’da, “Avrupa kahvalt›s›” denen peynir, ekmek ve zeytindir. ‹ranl›lar zeytin bilmez, Afrikal›lar günde bir ö¤ün yer. Sütleri bozulmas›n diye içine inek çifli koyar. Avustralyal› Aborojinler büyülü kurtçuklar› yer, Kameron’da kedi güveç çok tutulan bir yemektir. Kore’de hem kedi, hem köpek etini lokantada bulabilirsiniz. Çin’de y›lan restoran›nda vitrinde canl› canl› y›lan›m› be¤enip ›smarlam›flt›m örne¤in. Fransa’da kurba¤a baca¤› ya da salyangoz özel bir yemektir. Giritli olan dedem de salyangoz yerdi ben çocukken. Yemek kültürü birçok anlam içerir. Yeme kültürü güç demektir. Papua Yeni Gine’de afliretler birbiriyle savafl›rken silah olarak yiyecekleri kullan›rlar. Düflmanlar›m›z› ve dostlar›m›z› belirleyen güçtür yemek. Günümüzde ziyafetler bunu sa¤lar. Yemek ayn› zamanda bir zevk sorunudur. Yiyecek aflk ile yak›ndan ilgilidir. Afrodizyak olarak kullan›lan birçok yiyecek ve bitki vard›r. Manisa’n›n Mesir Macunu’ndan istiridyeye kadar çeflitleri içerir. Dinle yak›ndan ilgilidir. Müslümanlar ve Yahudiler domuz yemez. Baz› yiyecekler yasaklanm›fl ya da kutsanm›flt›r. Sa¤l›kla beslenmek her zaman el ele yürür.

ËÚ‡ÌËÂ, ·Û‰Û˜Ë ÔÂð‚˘ÌÓÈ ÔÓÚð·ÌÓÒÚ¸˛ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍÓ„Ó ÒÛ˘ÂÒÚ‚‡, Ôð‰ÒÚ‡‚ÎflÂÚ ÒÓ·ÓÈ ÒÎÓÊÌÓ fl‚ÎÂÌËÂ. äÛıÌfl β·ÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ÓÚð‡Ê‡ÂÚ ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË Ë ÏÓÚË‚˚, Ò‚ÓÈÒÚ‚ÂÌÌ˚ ËÏÂÌÌÓ ˝ÚÓÈ ÍÛθÚÛðÂ. éÚ‚ÂÚ˚ ̇ ‚ÓÔðÓÒ˚ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ Ï˚ ÂÎË, Í‡Í ÂÎË, „‰Â ÂÎË, ÍÚÓ Ë Í‡ÍËÏ ÒÔÓÒÓ·ÓÏ „ÓÚÓ‚ËÎ ÔˢÛ, Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÒÓ·ÓÈ ÒÚÛÔÂÌË ÔÛÚË, ‚Â‰Û˘Â„Ó Í ÔÓÁ̇Ì˲ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚. Ç í‡Ú‡ðÒڇ̠Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓ ‰Îfl ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌËfl ÌÂÍÓÚÓð˚ı ·Î˛‰ ËÒÔÓθÁÛÂÚÒfl ÍÓÌË̇. ìÚðÂÌÌËÈ Á‡‚Úð‡Í ÌÂÔÓ‚ÚÓðËÏ Û Í‡Ê‰Ó„Ó Ì‡ðÓ‰‡. Ç äËڇ ҇Ï˚È ÔðËÂÏÎÂÏ˚È Á‡‚Úð‡Í – ÍÛðËÌ˚ ÌÓÊÍË, Á‡‚ÂðÌÛÚ˚ ‚ ÚÓÌÍÛ˛ ÎÂÔ¯ÍÛ. ÜËÚÂÎË Ä̇ÚÓÎËË Ôð‰ÔÓ˜ËÚ‡˛Ú ̇ Á‡‚Úð‡Í Ú‡ðÂÎÍÛ Î„ÍÓ„Ó ÒÛÔ‡. ç‡ Á‡Ô‡‰Â íÛðˆËË ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌÂÌ Ú‡Í Ì‡Á˚‚‡ÂÏ˚È «Â‚ðÓÔÂÈÒÍËÈ Á‡‚Úð‡Í», ‚Íβ˜‡˛˘ËÈ Ò˚ð, ıη Ë Ï‡ÒÎËÌ˚. àð‡Ìˆ˚ Ì ÔðËÁ̇˛Ú χÒÎËÌ. ÄÙðË͇̈˚ Ë ‚Ó‚Ò ‰flÚ Ó‰ËÌ ð‡Á ‚ ÒÛÚÍË, ‡ ‰Îfl ÒÓıð‡ÌÂÌËfl Ò‚ÂÊÂÒÚË ÏÓÎÓ͇ ‰Ó·‡‚Îfl˛Ú ‚ ÌÂ„Ó ÍÓðÓ‚¸˛ ÏÓ˜Û. Ä‚ÒÚð‡ÎËÈÒÍË ‡·ÓðË„ÂÌ˚ ÛÔÓÚð·Îfl˛Ú ‚ ÔË˘Û «‚Óί·Ì˚ Î˘ËÌÍË», ‡ ‚ ä‡ÏÂðÛÌ ӉÌÓ ËÁ β·ËÏ˚ı ·Î˛‰ – ÍÓ¯‡˜¸Â ÏflÒÓ, ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌÌÓ ‚ „ÎËÌflÌÓÏ „Óð¯Ó˜ÍÂ.

è

Yemek kültürü birçok anlam içerir. Yeme kültürü, güç demektir.

äÛθÚÛðÛ ÔËÚ‡ÌËfl ÏÓÊÌÓ ÔÓÌËχڸ ÔÓ-ð‡ÁÌÓÏÛ. Ö‰‡ ÏÓÊÂÚ ÓÎˈÂÚ‚ÓðflÚ¸ ÒËÎÛ.


Kad›nlar›n hamilelikte aflermeleri, evlenirken nar k›r›lmas› ya da fleker, pirinç serpilmesi yiyece¤in kad›nla ilgili bölümüdür. Yeme içme en çok s›n›fsal olarak anlaml›d›r. Her s›n›f›n yiyece¤i yüzy›llar içinde de bugün de farkl›d›r.

Dün k›tl›k, bugün obezite Bugün yiyecek sektörü büyük bir kazanç alan›d›r. Ayn› zamanda e¤lence faktörü vard›r. Amerika’da obezitenin artmas› bununla yak›ndan ilgili bir durum. Elbette k›tl›kla beslenme hep yan yana olmufltur. Avrupa’da bunal›m 3. yüzy›lda bafllad› ve 4.,5. yüzy›llarda a¤›rlaflt›. K›tl›k ve salg›n hastal›klar 6. yüzy›lda doruk noktas›na ulaflt›. Fransa’da bir belgede 11. yüzy›lda 26 k›tl›k meydana geldi¤i belirtilmekte. Bunu 16 k›tl›kla 18. yüzy›l izlemekte. Otlar, kökler yiyen kitlelere karfl›n et hep güçlünün, soylunun yiyece¤i olmufltur. Yönetici s›n›f için et önemlidir. Bu¤day ve ekmek gerçek bir Akdeniz yiyece¤idir. 11. yüzy›ldan itibaren ekmek, yoksul s›n›flar›n beslenme rejiminde önemli yer tuttu. Eti ve baz› durumlarda tüm hayvansal besinleri yasaklayan Kilise kurallar› nedeniyle yemek rejiminde çeflitlilik desteklenir. Uzun ve k›sa oruç günleri topland›¤›nda bu sürenin y›lda 150 güne ulaflt›¤› hesaplanm›flt›r. Dini törenlerle yiyecek iliflkisi çok s›k›laflt›. 13. yüzy›lda “çok miktarda kestane, ac›dar› ve fasulye” ekmek yerine kullan›l›r olmufltu. Beyaz ekmek az say›da insan›n yedi¤i pahal› bir yiyecekti. Rusya yeni

Ç ÍÓðÂÈÒÍËı ðÂÒÚÓð‡Ì‡ı ‚‡Ï Ôð‰ÎÓÊ‡Ú Ë ÍÓ¯‡˜¸Â, Ë ÒÓ·‡˜¸Â ÏflÒÓ. Ç äËڇ fl Á‡Í‡Á‡Î‡ ÔÓÌð‡‚Ë‚¯Û˛Òfl ÏÌ ÊË‚Û˛ Áϲ, ÍÓÚÓðÛ˛ ۂˉ· ‚ ‚ËÚðËÌ ðÂÒÚÓð‡Ì‡. îËðÏÂÌÌ˚Ï ·Î˛‰ÓÏ ‚Ó îð‡ÌˆËË fl‚Îfl˛ÚÒfl, Í‡Í ËÁ‚ÂÒÚÌÓ, Îfl„Û¯‡˜¸Ë ·ÔÍË Ë ÛÒÚðˈ˚. äÓ„‰‡ fl ·˚· ¢ ð·ÂÌÍÓÏ, ÏÓÈ ‰Â‰, ðÓ‰ÓÏ Ò ÓÒÚðÓ‚‡ äðËÚ, ÂÎ ÛÎËÚÓÍ. äÛθÚÛðÛ ÔËÚ‡ÌËfl ÏÓÊÌÓ ÔÓÌËχڸ ÔÓð‡ÁÌÓÏÛ. Ö‰‡ ÏÓÊÂÚ ÓÎˈÂÚ‚ÓðflÚ¸ ÒËÎÛ. èÎÂÏÂ̇ Ô‡ÔÛ‡ÒÓ‚ çÓ‚ÓÈ É‚ËÌÂË ‚Ó ‚ðÂÏfl ÏÂʉÓÛÒÓ·Ì˚ı ‚ÓÈÌ ‰ðÛ„ Ò ‰ðÛ„ÓÏ ËÒÔÓθÁÛ˛Ú ÔË˘Û ‚ ͇˜ÂÒÚ‚Â ÓðÛÊËfl. Ö‰‡ – ˝ÚÓ ÒË·, ÍÓÚÓð‡fl ÔÓÏÓ„‡ÂÚ Ì‡Ï ð‡Á΢ËÚ¸ ‰ðÛÁÂÈ Ë ‚ð‡„Ó‚. Ç Ì‡¯Â ‚ðÂÏfl ‰Îfl ˝ÚÓÈ ˆÂÎË ÒÎÛÊ‡Ú ·‡ÌÍÂÚ˚ Ë Á‚‡Ì˚ ӷ‰˚. äðÓÏ ˝ÚÓ„Ó, ‰‡ – Â˘Â Ë ‚ÓÔðÓÒ ‚ÍÛÒ‡. èˢ‡ ÌÂÔÓÒð‰ÒÚ‚ÂÌÌÓ Ò‚flÁ‡Ì‡ Ò Î˛·Ó‚Ì˚ÏË ˜Û‚ÒÚ‚‡ÏË. åÌÓÊÂÒÚ‚Ó ð‡ÒÚÂÌËÈ Ë ‚ˉӂ ÔË˘Ë ÒÚËÏÛÎËðÛ˛Ú ÒÂÍÒۇθÌÛ˛ ‡ÍÚË‚ÌÓÒÚ¸. ä ÌËÏ ÓÚÌÓÒflÚÒfl, ̇ÔðËÏÂð, ÛÒÚðˈ˚ Ë Á̇ÏÂÌËÚ‡fl «ÏÂÒËðÒ͇fl χÁ¸», ËÁ„ÓÚ‡‚ÎË‚‡Âχfl ‚ å‡ÌËÒ ËÁ 41 ‚ˉ‡ ð‡ÒÚÂÌËÈ. ÅÓθ¯Û˛ ðÓθ ‚ ÒËÒÚÂÏ ÔËÚ‡ÌËfl ˜ÂÎÓ‚Â͇ ËÏÂÂÚ Ë Â„Ó ÔðË̇‰ÎÂÊÌÓÒÚ¸ Í ÚÓÈ ËÎË ËÌÓÈ ðÂÎË„ËÓÁÌÓÈ ÍÓÌÙÂÒÒËË. åÛÒÛθχÌÂ Ë ËÛ‰ÂË, ̇ÔðËÏÂð, Ì ÛÔÓÚð·Îfl˛Ú ‚ ÔË˘Û Ò‚ËÌËÌÛ. àÌÓ„‰‡ ÛÔÓÚð·ÎÂÌË ÌÂÍÓÚÓð˚ı ÔðÓ‰ÛÍÚÓ‚ ËÎË ÏflÒ‡ ÊË‚ÓÚÌ˚ı Á‡Ôð¢ÂÌÓ ðÂÎË„ËÂÈ, ÎË·Ó Ò˜ËÚ‡ÂÚÒfl Ò‚fl˘ÂÌÌ˚ÏË. á‰ÓðÓ‚¸Â Ë ÔËÚ‡ÌË ÌÂÓÚ‰ÂÎËÏ˚ ‰ðÛ„ ÓÚ ‰ðÛ„‡. Ç ÔÂðËÓ‰ ·ÂðÂÏÂÌÌÓÒÚË ÊÂÌ˘ËÌ˚ ËÒÔ˚Ú˚‚‡˛Ú ÓÚ‚ð‡˘ÂÌËÂ Í ÌÂÍÓÚÓð˚Ï ‚ˉ‡Ï ÔË˘Ë ËÎË, ̇ӷÓðÓÚ, ÒÚð‡ÒÚÌÓ ıÓÚflÚ ˜ÚÓÌË·Û‰¸ ÌÂÓ·˚˜ÌÓÂ. èÂð‰ Ò‚‡‰¸·ÓÈ ð‡Ò͇Î˚‚‡˛Ú „ð‡Ì‡Ú, ‡ ‚Ó ‚ðÂÏfl Ò‚‡‰¸·˚ ÊÂÌËı‡ Ò Ì‚ÂÒÚÓÈ ÔðËÌflÚÓ Ó·Ò˚Ô‡Ú¸ ðËÒÓÏ Ë ÍÓÌÙÂÚ‡ÏË. ëÛ˘ÂÒÚ‚Û˛Ú Ú‡ÍÊ Í·ÒÒÓ‚˚ ÓÚ΢Ëfl ‚ ÔËÚ‡ÌËË, ÒÙÓðÏËðÓ‚‡‚¯ËÂÒfl ̇ ÔðÓÚflÊÂÌËË ÒÚÓÎÂÚËÈ Ë ‰Ó¯Â‰¯Ë ‰Ó ̇¯Ëı ‰ÌÂÈ.

ǘÂð‡ „ÓÎÓ‰ – Ò„ӉÌfl ÓÊËðÂÌËÂ Ç Ì‡¯Â ‚ðÂÏfl Ôˢ‚‡fl ÔðÓÏ˚¯ÎÂÌÌÓÒÚ¸ – Ó‰ËÌ ËÁ Ó˜Â̸ ‰ÓıÓ‰Ì˚ı ‚ˉӂ ·ËÁÌÂÒ‡. éÌ ÒÓ˜ÂÚ‡ÂÚÒfl Ú‡ÍÊÂ Ò Ë̉ÛÒÚðËÂÈ ð‡Á‚ΘÂÌËÈ. ëÚðÂÏËÚÂθÌÓ ð‡ÒÔðÓÒÚð‡ÌÂÌË ÓÊËðÂÌËfl ÒðÂ‰Ë ÊËÚÂÎÂÈ ëòÄ ‚Ó ÏÌÓ„ÓÏ Ó·˙flÒÌflÂÚÒfl ËÏÂÌÌÓ ˝ÚËÏ. ÅÂÒÒÔÓðÌÓ, ̉ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓÂ Ë ÔÓÎÌÓˆÂÌÌÓ ÔËÚ‡ÌË ‚Ò„‰‡ ¯ÎË ðfl‰ÓÏ. Ç Ö‚ðÓÔ ÍðËÁËÒ Ì‡˜‡ÎÒfl ‚ III ‚., ‚ IV-V ‚‚. ÒËÚÛ‡ˆËfl Ó·ÓÒÚðË·Ҹ, ‡ ‚ VI ‚. „ÓÎÓ‰ Ë ˝ÔˉÂÏ˘ÂÒÍË Á‡·Ó΂‡ÌËfl ‰ÓÒÚË„ÎË Ò‚ÓÂ„Ó ‚˚Ò¯Â„Ó ÛðÓ‚Ìfl. Ç XI ‚. ‚Ó îð‡ÌˆËË ·˚ÎÓ Á‡ÙËÍÒËðÓ‚‡ÌÓ 26 „ÓÎÓ‰‡˛˘Ëı ð‡ÈÓÌÓ‚, ‚ XVIII ‚. Ëı ˜ËÒÎÓ ÒÌËÁËÎÓÒ¸ ‰Ó 16. íð‡‚˚ Ë ÍÓðÂ̸fl ËÁ‰‡‚̇ Ò˜ËÚ‡˛ÚÒfl ÔˢÂÈ ÔðÓÒÚ˚ı β‰ÂÈ, ‡ ÛÔÓÚð·ÎÂÌË ‚ ÔË˘Û ÏflÒ‡ ÏÓ„ÛÚ ÔÓÁ‚ÓÎËÚ¸ Ò· ӷÂÒÔ˜ÂÌÌ˚ ÒÎÓË. åflÒÓ fl‚ÎflÂÚÒfl ‚‡ÊÌ˚Ï ÔðÓ‰ÛÍÚÓÏ ‰Îfl Í·ÒÒ‡ Ôð‡‚ËÚÂÎÂÈ. ïη – ̇ÒÚÓfl˘‡fl Ôˢ‡ ëð‰ËÁÂÏÌÓÏÓð¸fl. 燘Ë̇fl Ò XI ‚., ıη „·‚ÂÌÒÚ‚ÛÂÚ ‚ ð‡ˆËÓÌ ·Â‰ÌflÍÓ‚. èËÚ‡ÌË ‰ÓÎÊÌÓ ·˚Ú¸


aç›ld›¤› dönemlerde ilk aç›lan Türk f›r›nlar›n›n kap›s›nda uzun kuyruklar oluyordu. Beyaz ekme¤i baz› Ruslar “pasta” niyetine al›yorlard›. Avrupa’da 13. yüzy›l›n ilk yar›s›nda gerginlikler, çeliflkiler ve karfl›tl›klar sürerken refah da bafllar. Haçl› Seferleri birçok fleyi Avrupa’ya tafl›r. Bu yüzy›lda sofra adab› geliflmeye bafllar. Yenen yemekler anlat›lmaz kitaplarda yemek tak›mlar›n›n güzelli¤i övülür. Kuvvetten çok zarafete, içerikten ziyade (beslenme rejimi yerine) flekle dayal› ve davran›fl ritüeli haline gelmifl sofra adab› sosyal farkl›laflmaya iflaret etmekte. ‹lk yemek kitaplar› bu yüzy›lda ç›kar. Papa’n›n ayn› yüzy›lda dünyevi zenginliklerle böbürlenip kibir duyulmas›na koydu¤u yasak “oburluk” günah›n› ve insanlar›n ç›lg›n tutkular›n›n yeni zevklerini de kaps›yordu. Baharat ç›lg›nl›¤› bunlardan biridir. 13. yüzy›lda yaz›lm›fl bir ‹talyan yemek kitab›nda; “26 gr. karanfil, üç parça hindistancevizi tohumu, biber, zencefil, tarç›n ve safran bulunan bir yahni ya da sosu yeme¤e davet ederim” tarifi ilginçtir. Çünkü o kadar karanfil anestezi etkisi yapar! 13. yüzy›lda yaz›lan kitaplar burjuva, soylu, köylü, kentli gibi ayr›mlar yaparak okuyucular›n› belirlerler. Pasta da ilk bu yüzy›lda mutfa¤a girer. Kent yaflam› yeme içme kültür ve adab›n› belirlemektedir Avrupa’da. O yüzy›lda Anadolu nas›ld› acaba? Asya’dan Anadolu’ya do¤ru akan Türk boylar›, eski uygarl›klar›n mayalad›¤› bu topraklara Uzak Do¤u’da oluflan o zengin kültürü büyük bir ustal›kla ve yol boyu, geçtikleri her ülkeden ald›klar› malzemeyle zenginlefltirerek tafl›m›fllard›. Bu hareket s›ras›nda elbette mutfak kültürüne de gereken yeri vereceklerdi. “Açlar› doyurun, ç›plaklar› giydirin, y›k›lanlar› yap›n, az halk› çok edin” gibi kutsal ö¤ütlerle yola ç›kan göç kafilelerinin yeni vatandaki görevleri kendilerine böylece bildirilmiflti. ‹flte, y›llar sonra Anadolu ve Rumeli’nde geliflen Osmanl› kültürü ve de bu kültürün önemli bir bölümünü oluflturan mutfak ve yemek töreleri Asya Türklerinin tarihsel birikimiyle birlikte olufltu, geliflti ve ünlendi. 15. ve 16. yüzy›l Osmanl› mutfa¤›, o dönemde somut olarak ne yendi¤i, bunlar›n nas›l piflirildi¤ini ortaya koymak için bu konuda tek bir belge var: Yaflam› flimdiye kadar II. Murad dönemi için belgelenen Hekim Mehmed bin Mahmud fiirvânî’nin 250’den fazla yemek tarifini içeren yazmas›. Tek nüshas› ‹stanbul’da Millet Kütüphanesi’nde (bugün Süleymaniye Kütüphanesi) olan ve y›llardan beri bilinen bu yazma bir 13. yüzy›l Arapça yemek

ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚Ï, ˜ÚÓ ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‚‡ÊÌÓ ‰Îfl ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÈ ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡, ÍÓÚÓð˚ ‚ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÔÂðËÓ‰˚ ‚ÓÁ‰ÂðÊË‚‡˛ÚÒfl ÓÚ ÛÔÓÚð·ÎÂÌËfl ÏflÒ‡, ‡ ËÌÓ„‰‡ Ë Î˛·˚ı ÔðÓ‰ÛÍÚÓ‚ ÊË‚ÓÚÌÓ„Ó ÔðÓËÒıÓʉÂÌËfl. èÓ‰Ò˜ËÚ‡ÌÓ, ˜ÚÓ Ó·˘‡fl ÔðÓ‰ÓÎÊËÚÂθÌÓÒÚ¸ ÍÓðÓÚÍËı Ë ‰ÎËÌÌ˚ı ÔÓÒÚÓ‚ ‚ „Ó‰ ÒÓÒÚ‡‚ÎflÂÚ 150 ‰ÌÂÈ. 燷≇ÂÚÒfl Ë ÚÂÒ̇fl Ò‚flÁ¸ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ÔË˘Ë Ò ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ÏË ˆÂðÂÏÓÌËflÏË. Ç XIII ‚. ͇¯Ú‡Ì˚, ÔðÓÒÓ Ë Ù‡ÒÓθ ÒÚ‡ÎË ÛÔÓÚð·ÎflÚ¸Òfl ‚ÏÂÒÚÓ ıη‡. ñÂ̇ ·ÂÎÓ„Ó ıη‡ ·˚· Ó˜Â̸ ‚˚ÒÓÍÓÈ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ ËÒÔÓθÁÓ‚‡ÎÒfl ÓÌ ·ÂðÂÊÌÓ. чÊ ‚ êÓÒÒËË, ‚ ÔÂð‚˚ „Ó‰˚ ÔÓÒΠÒÌflÚËfl «ÊÂÎÂÁÌÓ„Ó Á‡Ì‡‚ÂÒ‡», Û ÚÓθÍÓ ˜ÚÓ ÔÓfl‚Ë‚¯ËıÒfl ÚÛðˆÍËı Ë ‰ðÛ„Ëı ËÌÓÒÚð‡ÌÌ˚ı ÔÂ͇ðÂÌ Ó·ð‡ÁÓ‚˚‚‡ÎËÒ¸ ‰ÎËÌÌ˚ ӘÂð‰Ë. çÂÍÓÚÓð˚ ÔÓÍÛÔ‡ÎË ·ÂÎ˚È ıη ËÁ ˝ÚËı ÔÂ͇ðÂÌ ‚ÏÂÒÚÓ ÚÓðÚÓ‚ Ë ·ÛÎÓ˜ÂÍ. Ç Ö‚ðÓÔ XIII ‚., ÌÂÒÏÓÚðfl ̇ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡‚¯Ë ÚÓ„‰‡ ð‡Á΢Ì˚ ÔðÓÚË‚Óð˜Ëfl Ë ÍÓÌÙÎËÍÚ˚, ̇ÒÚÛÔËÎ ÔÂðËÓ‰ ‰ÓÒÚ‡Ú͇. Å·„Ó‰‡ðfl ÍðÂÒÚÓ‚˚Ï ÔÓıÓ‰‡Ï, Ö‚ðÓÔ‡ ÛÁ̇ÂÚ ÏÌÓ„Ó ÌÓ‚Ó„Ó Ë ÒËθÌÓ Ó·Ó„‡˘‡ÂÚÒfl. àÏÂÌÌÓ ˝ÚÓ ÒÚÓÎÂÚË ÏÓÊÌÓ Ò˜ËÚ‡Ú¸ ̇˜‡ÎÓÏ ÍÛÎË̇ðÌ˚ı Úð‡‰ËˆËÈ ‚ Ö‚ðÓÔÂ, ÍÓ„‰‡ ̇ ‚Ò ·‰˚ ð‡Òı‚‡ÎË‚‡ÎËÒ¸ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ ·Î˛‰‡ Ë Íð‡ÒÓÚ‡ ÒÚÓÎÓ‚˚ı ÔðË·ÓðÓ‚. äÛÎË̇ðÌÓ ËÒÍÛÒÒÚ‚Ó Ë Ó·Â‰˚ ÔÓÒÚÂÔÂÌÌÓ Ôð‚ð‡ÚËÎËÒ¸ ‚ ÓÒÓ·˚È ðËÚÛ‡Î, ÓÒÌÓ‚‡ÌÌ˚È Ì‡ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÏ ˝ÚËÍÂÚÂ Ë Ôð‰ÔÓ·„‡˛˘ËÈ ð‡Á΢Ì˚ Ôð‡‚Ë·, ÍÓÚÓð˚ ˜ÂÚÍÓ ð‡Á΢‡ÎËÒ¸ Û ð‡ÁÌ˚ı ÒӈˇθÌ˚ı ÒÎÓ‚. èˢ‡ ÔÂðÂÒڇ· ·˚Ú¸ ÔðÓÒÚÓ ËÒÚÓ˜ÌËÍÓÏ ÒËÎ˚ Ë ˝ÌÂð„ËË,  ÛÚËÎËÚ‡ðÌÓ ÒÓ‰ÂðʇÌË Á‡ÏÂÌË· ÙÓðχ, Úð·ӂ‡‚¯‡fl ËÁfl˘ÂÒÚ‚‡ Ë ‚̯ÌÂÈ Íð‡ÒÓÚ˚. Ç ÚÓÏ Ê ÒÚÓÎÂÚËË è‡Ô‡ êËÏÒÍËÈ ËÁ‰‡Î ˝ÌˆËÍÎËÍÛ, Òӄ·ÒÌÓ ÍÓÚÓðÓÈ ÔÓı‚‡Î¸·‡ ÏËðÒÍËÏË ·Ó„‡ÚÒÚ‚‡ÏË Ë „Óð‰˚Ìfl Ò˜ËÚ‡ÎËÒ¸ ·Óθ¯ËÏ „ðÂıÓÏ. éÒÛʉÂÌ˲ ÔÓ‰‚Âð„‡ÎÓÒ¸ Ó·ÊÓðÒÚ‚Ó Ë ÌÂÓ·ÛÁ‰‡ÌÌ˚ ˜ÂÎӂ˜ÂÒÍË ÒÚð‡ÒÚË Ë Û‚Î˜ÂÌËfl, Ó‰ÌËÏ ËÁ ÍÓÚÓð˚ı ·˚ÎÓ

Kültürel formlar ve motiflerle yemekler iç içe geçmifltir. Ne yedi¤iniz, nas›l yedi¤iniz, nerede yedi¤iniz, kimin piflirdi¤i, nas›l piflirdi¤i hepsi bir kültürü tan›man›z için kilometre tafllar›d›r.

äÛıÌfl β·ÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ÓÚð‡Ê‡ÂÚ ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË Ë ÏÓÚË‚˚, Ò‚ÓÈÒÚ‚ÂÌÌ˚ ËÏÂÌÌÓ ˝ÚÓÈ ÍÛθÚÛðÂ. éÚ‚ÂÚ˚ ̇ ‚ÓÔðÓÒ˚ Ó ÚÓÏ, ˜ÚÓ Ï˚ ÂÎË, Í‡Í ÂÎË, „‰Â ÂÎË, ÍÚÓ Ë Í‡ÍËÏ ÒÔÓÒÓ·ÓÏ „ÓÚÓ‚ËÎ ÔˢÛ, Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÒÓ·ÓÈ ÒÚÛÔÂÌË ÔÛÚË, ‚Â‰Û˘Â„Ó Í ÔÓÁ̇Ì˲ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚. 119


Eti ve baz› durumlarda tüm hayvansal besinleri yasaklayan Kilise kurallar› nedeniyle yemek rejiminde çeflitlilik desteklenir.

èËÚ‡ÌË ‰ÓÎÊÌÓ ·˚Ú¸ ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚Ï, ˜ÚÓ ÓÒÓ·ÂÌÌÓ ‚‡ÊÌÓ ‰Îfl ÔÓÒΉӂ‡ÚÂÎÂÈ ıðËÒÚˇÌÒÚ‚‡, ÍÓÚÓð˚ ‚ ÓÔð‰ÂÎÂÌÌ˚ ÔÂðËÓ‰˚ ‚ÓÁ‰ÂðÊË‚‡˛ÚÒfl ÓÚ ÛÔÓÚð·ÎÂÌËfl ÏflÒ‡, ‡ ËÌÓ„‰‡ Ë Î˛·˚ı ÔðÓ‰ÛÍÚÓ‚ ÊË‚ÓÚÌÓ„Ó ÔðÓËÒıÓʉÂÌËfl. 120

kitab›ndan çeviriydi ve Arapça asl› hem bu dilde iki defa yay›mlanm›fl, hem ‹ngilizceye çevrilmifl ve birçok yay›nda kullan›lm›flt›. Ancak yazmada bu kadar›yla kal›nm›yor, çeviri bölümünden sonra 82 yeni tarif ekleniyordu. Arapça orijinalinde bulunmayan ve 13. ile 15. yüzy›llar aras›nda yaz›lm›fl di¤er Arapça mutfak risalelerinde görülmeyen bu tariflerin varl›¤› ise ayr›ca biliniyordu ve konunun uzmanlar›, bildirilerinde ve yaz›lar›nda buna defalarca iflaret etmifller. Bu hareketli kültür birikimini yeni vatanda gelifltirecek, destekleyecek ve üretkenli¤ini artt›racak bir çok eleman vard›. Yeni toprak, her fleyden önce üç ayr› denizle çevrilmiflti: Karadeniz, Akdeniz, Ege Denizi. Bu üç deniz bütün mal varl›klar›n› Anadolu göçmenlerinin emrine sunmufltu ve bu üç denize ba¤l› iki bo¤az (Çanakkale ve ‹stanbul Bo¤azlar›) ve de onlar› birbirine ba¤layan Marmara Denizi, bir yandan kendine özgü bereketi ile bir yandan da Anadolu’da, dört mevsimi birarada yaflaman›n özellikleriyle Bat›’da bahar keyfi sürerken, Güney’de yaz, Karadeniz’de ›l›man bir sonbahar› yaflama imkan›n› kullanarak, ülkenin bütününü, her mevsim taze sebzeler ve de¤iflik meyvelerle donat›yordu. Bizler de, bugün ayn› keyfi yaflam›yor muyuz?

ÌÂÛÏÂðÂÌÌÓ ËÒÔÓθÁÓ‚‡ÌË ð‡Á΢Ì˚ı ÒÔˆËÈ Ë Úð‡‚. Ç Ó‰ÌÓÈ ËÁ ËڇθflÌÒÍËı ÍÛÎË̇ðÌ˚ı ÍÌË„ XIII ‚. ˜ËÚ‡ÂÏ: «èð‰·„‡ÂÏ ÔÓÔðÓ·Ó‚‡Ú¸ ʇðÍÓ ËÎË ÒÓÛÒ, ÔðË„ÓÚÓ‚ÎÂÌÌ˚È Ò ‰Ó·‡‚ÎÂÌËÂÏ 26 „ð‡ÏÏÓ‚ „‚ÓÁ‰ËÍË, ÚðÂı ÒÂÏflÌ ÍÓÍÓÒÓ‚Ó„Ó ÓðÂı‡, ÔÂðˆ‡, ËÏ·Ëðfl, ÍÓðˈ˚ Ë ¯‡Ùð‡Ì‡». êˆÂÔÚ ‰ÓÒÚ‡ÚÓ˜ÌÓ ËÌÚÂðÂÒÌ˚È, ÔÓÒÍÓθÍÛ Ú‡ÍÓ ÍÓ΢ÂÒÚ‚Ó „‚ÓÁ‰ËÍË ÏÓÊÂÚ ‚˚Á‚‡Ú¸ ˝ÙÙÂÍÚ ‡ÌÂÒÚÂÁËË! äÌË„Ë XIII ‚. ð‡Á‰ÂÎfl˛ÚÒfl ÔÓ ÒӈˇθÌÓÏÛ ÒÚ‡ÚÛÒÛ ˜ËÚ‡ÚÂÎÂÈ. é·˚˜ÌÓ ‚ ÌËı ÔÓϘ‡ÎÓÒ¸, ‰Îfl ÍÓ„Ó ÓÌË Ôð‰̇Á̇˜ÂÌ˚: ‰Îfl ·ÛðÊÛ‡ÁËË, Á̇ÚË, ‰Îfl „ÓðÓÊ‡Ì ËÎË ÍðÂÒÚ¸flÌ. èÂð‚˚ ÚÓðÚ˚ Ú‡ÍÊ ÔÓfl‚Îfl˛ÚÒfl ̇ ÒÚÓΠ‚ ˝ÚÓÏ ‚ÂÍÂ. àÚ‡Í, ‚ Ö‚ðÓÔ ÒÛ˘ÂÒÚ‚Ó‚‡ÎË ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁÌ˚ Úð‡‰ËˆËË, Ò‚flÁ‡ÌÌ˚Â Ò ÔˢÂÈ Ë Ì‡ÔËÚ͇ÏË. Ä Í‡ÍÓÈ Ê ·˚· Ä̇ÚÓÎËfl ‚ XIII ‚.? í˛ðÍÒÍË ÍӘ‚˚ ÔÎÂÏÂ̇, Ôðˉfl ËÁ ÄÁËË ‚ Ä̇ÚÓÎ˲, ÔðËÌÂÒÎË Ò˛‰‡ ·Ó„‡Ú˚ Úð‡‰ËˆËË ð‡ÁÌ˚ı ̇ðÓ‰Ó‚, ˜ÂðÂÁ ÁÂÏÎË ÍÓÚÓð˚ı ÎÂʇΠËı ÔÛÚ¸, Ë Ó·Ó„‡ÚËÎË Ó·˚˜‡Ë ‰ð‚ÌËı ˆË‚ËÎËÁ‡ˆËÈ ÅÎËÊÌÂ„Ó ÇÓÒÚÓ͇. ÅÂÁ ÒÓÏÌÂÌËfl, ˜‡ÒÚ¸˛ ˝ÚÓÈ ·Ó„‡ÚÓÈ ÍÛθÚÛð˚ Òڇ· ÍÛθÚÛð‡ ÔËÚ‡ÌËfl. äӘ‚˚ ÔÎÂÏÂ̇ ÒΉӂ‡ÎË ‚ ÔÛÚË Ì‡ÒÚ‡‚ÎÂÌËflÏ Ôð‰ÍÓ‚, „·ÒË‚¯Ëı: «äÓðÏËÚ „ÓÎÓ‰Ì˚ı, Ӊ‚‡ÈÚ ð‡Á‰ÂÚ˚ı, ‚ÓÒÒڇ̇‚ÎË‚‡ÈÚ ð‡ÁðÛ¯ÂÌÌÓÂ, ð‡ÁÏÌÓʇÈÚÂÒ¸». ëÔÛÒÚfl ÒÚÓÎÂÚËfl ̇ ÁÂÏÎflı Ä̇ÚÓÎËË Ë îð‡ÍËË ÒÎÓÊË·Ҹ Ë ÔÓÎۘ˷ ð‡Á‚ËÚË ÓÒχÌÒ͇fl ÍÛθÚÛð‡, Û̇ÒΉӂ‡‚¯‡fl ÍÛθÚÛðÛ ëð‰ÌÂÈ ÄÁËË, ‚ ÚÓÏ ˜ËÒÎÂ Ë Ú‡ÍÛ˛ ‚‡ÊÌÂÈ¯Û˛ ˜‡ÒÚ¸ ˝ÚÓÈ ÍÛθÚÛð˚, Í‡Í ÍÛÎË̇ðÌÓ ËÒÍÛÒÒÚ‚Ó. èð‰ÒÚ‡‚ÎÂÌË ӷ ÓÒχÌÒÍÓÈ ÍÛıÌ XV-XVI ‚‚. ÏÓÊÌÓ ÔÓÎÛ˜ËÚ¸ ËÁ ‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÒÓıð‡ÌË‚¯Â„ÓÒfl ËÒÚÓ˜ÌË͇. ùÚ‡ ðÛÍÓÔËÒ¸, 250 ÒÚð‡Ìˈ ÍÓÚÓðÓÈ ÒÓÒÚ‡‚Îfl˛Ú ÍÛÎË̇ðÌ˚ ðˆÂÔÚ˚, fl‚ÎflÂÚÒfl ˜‡ÒÚ¸˛ ÒÓ˜ËÌÂÌËfl ωË͇ åÂıω‡ ·ËÌ å‡ıÏÛ‰‡ òËð‚‡ÌË. Ö‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌ˚È ˝ÍÁÂÏÔÎflð  ıð‡ÌËÚÒfl ‚ ·Ë·ÎËÓÚÂ͠ϘÂÚË ëÛÎÂÈχÌËÂ. Ç ÓÒÌÓ‚Û ÒÓ˜ËÌÂÌËfl ÔÓÎÓÊÂÌ ‡ð‡·ÒÍËÈ ËÒÚÓ˜ÌËÍ XIII ‚., Í ÍÓÚÓðÓÏÛ ‰Ó·‡‚ÎÂÌÓ 82 ÓðË„Ë̇θÌ˚ı ÍÛÎË̇ðÌ˚ı ðˆÂÔÚ‡. êÛÍÓÔËÒ¸ ÔÛ·ÎËÍÓ‚‡Î‡Ò¸ ‰‚‡Ê‰˚ ̇ ‡ð‡·ÒÍÓÏ flÁ˚ÍÂ, ÔÂð‚‰Â̇ Ú‡ÍÊ ̇ ‡Ì„ÎËÈÒÍËÈ. ç‡ ÌÓ‚ÓÈ ðÓ‰ËÌ χÒÚÂð‡-ÍÛÎË̇ð˚ ð‡Á‚Ë‚‡ÎË ·Ó„‡ÚÓ ̇ÒΉˠ‰Ë̇Ï˘ÌÓÈ ÍÛθÚÛð˚ ÍӘ‚ÌËÍÓ‚. çÓ‚Û˛ ðÓ‰ËÌÛ Ú˛ðÍÓ‚ ÓÍðÛʇÎË óÂðÌÓÂ, ëð‰ËÁÂÏÌÓÂ Ë ù„ÂÈÒÍÓ ÏÓðfl, Ôð‰ÓÒÚ‡‚Ë‚¯Ë ÌÓ‚˚Ï ıÓÁfl‚‡Ï Ä̇ÚÓÎËË ‚Ò ҂ÓË ·Ó„‡ÚÒÚ‚‡. åð‡ÏÓðÌÓ ÏÓðÂ, ÔðÓÎË‚˚ чð‰‡ÌÂÎÎ˚ Ë ÅÓÒÙÓ𠉇˛Ú ð„ËÓÌÛ ÛÌË͇θÌÛ˛ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸ ÊËÚ¸ Ó‰ÌÓ‚ðÂÏÂÌÌÓ ‚ ð‡ÁÌ˚ı ‚ðÂÏÂ̇ı „Ó‰‡. äÓ„‰‡ ̇ Á‡Ô‡‰Â ˆ‚ÂÚÂÚ ‚ÂÒ̇, ̇ ˛„ ÛÊ ̇ÒÚÛÔ‡ÂÚ ÎÂÚÓ, ˜ÂðÌÓÏÓðÒÍÓ ÔÓ·ÂðÂʸ ‚ ˝ÚÓ ‚ðÂÏfl ‰˚¯ËÚ ÔðÓı·‰ÓÈ ÓÒÂÌË, Ë ‚Òfl ÒÚð‡Ì‡ ð‡‰ÛÂÚÒfl ð‡ÁÌÓÓ·ð‡Á˲ Ó‚Ó˘ÂÈ Ë ÙðÛÍÚÓ‚ ÍðÛ„Î˚È „Ó‰. Å·„Ó‰‡ÚÌ˚È ÍÎËÏ‡Ú Ä̇ÚÓÎËË Ë ‚ ̇¯Ë ‰ÌË ‰‡ðËÚ Ì‡Ï ˝ÚÛ ‚ÓÁÏÓÊÌÓÒÚ¸.


äÌËÊÌÓ ӷÓÁðÂÌË Kitabiyat TÜRK SOSYOLOJ‹S‹N‹N TEMEL SORUNLARI

éëçéÇçõÖ Çéèêéëõ íìêÖñäéâ ëéñàéãéÉàà

Baykan Sezer’in sosyoloji kitab› Rusçada

íðÛ‰ ÔÓ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË Å‡È͇̇ ëÂÁÂð‡ ̇ ðÛÒÒÍÓÏ flÁ˚ÍÂ

G

ÂÒÍÓθÍÓ ÏÂÒflˆÂ‚ ̇Á‡‰ ËÁ‰‡ÚÂθÒÍÓÈ ÚËÔÓ„ð‡ÙËÂÈ ä‡Á‡ıÒÍÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡ ËÏ. ëÛÎÂÈχ̇ ÑÂÏËðÂÎfl ·˚· ‚˚ÔÛ˘Â̇ ̇ ðÛÒÒÍÓÏ flÁ˚Í ÏÓÌÓ„ð‡ÙËfl ÚÛðˆÍÓ„Ó ÒÓˆËÓÎÓ„‡ ŇÈ͇̇ ëÂÁÂð‡ «éÒÌÓ‚Ì˚ ÔðÓ·ÎÂÏ˚ ÚÛðˆÍÓÈ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË». å‡Ò¯Ú‡· ÒÓˆËÓÎӄ˘ÂÒÍÓ„Ó ‚ˉÂÌËfl ÏËðÓ‚˚ı ÔðÓˆÂÒÒÓ‚ ‚ ÚðÛ‰‡ı ëÂÁÂð‡ ÔÓÁ‚ÓÎflÂÚ ˝ÙÙÂÍÚË‚ÌÓ ËÒÔÓθÁÓ‚‡Ú¸ Â„Ó ÔðÓ„ÌÓÁ˚ ‚ ð‡Áð¯ÂÌËË ÏÌÓ„Ëı „ÎÓ·‡Î¸Ì˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÒÚË. èÂð‚ÓÈ Ë ÓÒÌÓ‚ÌÓÈ ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚ¸˛ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË ëÂÁÂð‡ fl‚ÎflÂÚÒfl  ÍðËÚ˘ÂÒ͇fl ̇Ôð‡‚ÎÂÌÌÓÒÚ¸ ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ Í Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË. ëÂÁÂð ·˚Î Ï˚ÒÎËÚÂÎÂÏ, ÒÍðÛÔÛÎÂÁÌÓ ÓÚÒÎÂÊË‚‡˛˘ËÏ ÒÓˆËÓÎӄ˲ Ë ÒÔˆËÙËÍÛ Ï˚¯ÎÂÌËfl á‡Ô‡‰‡. ëÓˆËÓÎÓ„Ëfl ŇÈ͇̇ ëÂÁÂð‡, ‚ ÓÒÌÓ‚ÌÓÏ, ÒÚðÓËÚÒfl ̇ ÓÒÌÓ‚Â ÓÚ·Óð‡ Ë ÍðËÚ˘ÂÒÍÓÈ Ó·ð‡·ÓÚÍË ‰ÓÒÚËÊÂÌËÈ Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË. ëӄ·ÒÌÓ ÔÓ‰ıÓ‰Û ëÂÁÂð‡, ˆÂÌÌÓÒÚË Á‡Ô‡‰ÌÓÈ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË, ıÓÚfl ÓÌË Ë fl‚Îfl˛ÚÒfl ‚‡ÊÌ˚ÏË Ë ‚ Ô·Ì ð‡Á‚ËÚËfl ÒÓˆËÓÎӄ˘ÂÒÍÓÈ Ï˚ÒÎË, Ôð‰ÒÚ‡‚Îfl˛Ú ·Óθ¯ÓÈ ËÌÚÂðÂÒ ÌÂÔÓÒð‰ÒÚ‚ÂÌÌÓ ‰Îfl Á‡Ô‡‰Ì˚ı Ó·˘ÂÒÚ‚, ‚ ÚÓ Ê ‚ðÂÏfl ÓÌË Ì ‚Ò„‰‡ ÏÓ„ÛÚ ·˚Ú¸ ‚ÓÒÚð·ӂ‡Ì˚ ‚ ‰ðÛ„Ëı Ó·˘ÂÒÚ‚‡ı, Ë ÚÛðˆÍËÏ Ó·˘ÂÒÚ‚ÓÏ ‚ ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚË. àÏÂÌÌÓ Á‰ÂÒ¸ ÔÂð‰ ̇ÏË ‚ÓÁÌË͇ÂÚ ‚ÚÓð‡fl ‚‡Ê̇fl ÓÒÓ·ÂÌÌÓÒÚ¸ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË ëÂÁÂð‡: ‰Ûı Ë ÛÒÚðÓÈÒÚ‚Ó ‚ÓÒÚÓ˜Ì˚ı Ó·˘ÂÒÚ‚ Ò Ëı ÒÚðÛÍÚÛðÓÈ, Ó·ÎËÍÓÏ, Ò‚ÓÂÓ·ð‡ÁËÂÏ Ë ÒÔˆËÙ˘ÂÒÍËÏË ÒÚ‡‰ËflÏË ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓ„Ó ð‡Á‚ËÚËfl Ì ÏÓ„ÛÚ ·˚Ú¸ ‡‰ÂÍ‚‡ÚÌ˚ÏË ‰Ë̇ÏËÍÂ Ë ÒÚðÛÍÚÛð Á‡Ô‡‰Ì˚ı Ó·˘ÂÒÚ‚. í‡ÍËÏ Ó·ð‡ÁÓÏ, ÓÒÌÓ‚ÌÓÈ Á‡‰‡˜ÂÈ, ‚ÓÁ·„‡ÂÏÓÈ Ì‡ ÒÓˆËÓÎӄ˲ ‚ íÛðˆËË, fl‚ÎflÂÚÒfl, ÔðÂʉ ‚Ò„Ó, ËÒÒΉӂ‡ÌË ÒÔˆËÙËÍË Ë ‰Ë̇ÏËÍË Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÛÒÚðÓÈÒÚ‚‡, ‡Ì‡ÎËÁ ÒÚ‡‰ËÈÌÓ„Ó ËÒÚÓð˘ÂÒÍÓ„Ó ð‡Á‚ËÚËfl ÚÛðˆÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡, ð‡ÒÒÏÓÚðÂÌË ̇ÒÛ˘Ì˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ, ı‡ð‡ÍÚÂðÌ˚ı ËÏÂÌÌÓ ‰Îfl ÚÛðˆÍÓ„Ó Ó·˘ÂÒÚ‚‡. ᇂ. ͇Ù‰ðÓÈ «ë‚flÁË Ò Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌÓÒÚ¸˛» ÄÎÚ‡ÈÒÍÓ„Ó „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡ ‰ÓÍÚÓð ÙËÎÓÒÓÙÒÍËı ̇ÛÍ, ÔðÓÙÂÒÒÓð í‡Ï‡ð‡ ëÂÏËÎÂÚ ‚ Ôð‰ËÒÎÓ‚ËË Í ÍÌË„Â ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛ·, ˜ÚÓ ÔÂð‚Ӊ ÚðÛ‰‡ ëÂÁÂð‡ ̇ ðÛÒÒÍËÈ flÁ˚Í, ‚ÓÒÔÓÎÌfl˛˘ËÈ Ì‰ÓÒÚ‡˛˘Ë Á̇ÌËfl Ó ÏËðÓ‚ÓÈ ÒÓˆËÓÎÓ„ËË Ë ÒÓˆËÓÎÓ„ËË Ö‚ð‡ÁËË, ËÏÂÂÚ ·Óθ¯Ó Á̇˜ÂÌË ‰Îfl ðÓÒÒËÈÒÍËı ÒÓˆËÓÎÓ„Ó‚. èÂð‚Ӊ ÍÌË„Ë Ì‡ ðÛÒÒÍËÈ flÁ˚Í ·˚Î ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚ÎÂÌ „ðÛÔÔÓÈ ‡ÁÂð·‡È‰Ê‡ÌÒÍËı ÒÓˆËÓÎÓ„Ó‚.

eçen aylarda, Türk düflünce tarihinde önemli bir yeri olan Baykan Sezer”in Türk Sosyolojisinin Temel Sorunlar› kitab› Ruscaya tercüme edildi ve Kazakistan Süleyman Demirel Üniversitesi yay›nlar›ndan ç›kt›. Farkl› bir sosyoloji anlay›fl›na sahip olan Baykan Sezer’in kitab›nda yer alan görüflleri günümüz dünya sorunlar›yla ilgili küresel çapta etkili olabilecek özellikler göstermektedir. Bat› sosyolojisini ve düflüncesini son derece yak›ndan takip eden bir düflünür olarak Sezer’in yaklafl›m› Bat› sosyoloji bilgilerini tan›maya ev onlardan yararlanmaya fakat ciddi bir elefltiri süzgecinden geçirmeye dayal›d›r. Sezer bu kitapda öncelikle bu bilgilerin üretildi¤i tarihî ve toplumsal koflullar› sorgulayarak de¤erlendirme ve bunlar› elefltirme çabas›na girmifl. Baykan Sezer’in ilk çal›flmas›ndan itibaren bütün çal›flmalar›nda öne ç›kan bu özellik genelde Do¤u toplumlar›n›n, özelde ise Türk toplumunun yap›s›, kimlik ve kiflili¤i, tarihsel geliflme aflamalar›n›n Bat› toplumlar›yla ayn› özellikleri göstermedi¤idir. Dolay›s›yla Türkiye’de sosyolojiye düflen görev, öncelikle kendi toplumsal yap›s›n› araflt›rmak, Türk toplumunun tarihî geliflme aflamalar› üzerinde durmakt›r. Bundan baflka, Altay Devlet Üniversitesi Halkla ‹liflkiler Bölümü Baflkan›, Sosyoloji Tarihi Ö¤retim Görevlisi Prof. Dr. Tamara Semilett’in kitab›n önsözünde belirtti¤i gibi, Sezer’in Rusçaya çevrilen bu kitab› dünya sosyolojisini tamamlamas› ve Avrasya sosyolojisi hakk›nda daha fazla bilgi vermesiyle de Rus sosyologlar için büyük öneme sahiptir. Kitab›n tercümesi bir grup Azeri sosyolog taraf›ndan yap›ld›.

ç

121


àÌÙÓðχˆËfl-çÓ‚ÓÒÚË ‹nfo-Haber

ꇉÓÒÚ¸ ‰Ë‡ÎÓ„‡ ‚ åÓΉӂ Moldova’da diyalog sevinci

É·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «åÓΉӂ‡» ÅÓðËÒ å‡ðË‡Ì Ë „·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «ÑÄ» ç‚‚‡Î¸ ë‚ËÌ‰Ë Moldova dergisi Yay›n Yönetmeni Boris Marian ve Da dergisi Yay›n Editörü Nevval Sevindi

122

åÂıÏÂÚ áÓð ä‡fl

Mehmet Zor Kaya

èð‰ÒÚ‡‚ËÚÂθ ÊÛð̇· «ÑÄ» ‚ åÓΉӂÂ.

Diyalog Avrasya Moldova Temsilcisi.

Ç

21.

XXI ‚. ÏËð Óı‚‡ÚË· ˝ÔˉÂÏËfl ‚ÓÈÌ, ÌÂ̇‚ËÒÚË, ÍÓÌÙÎËÍÚÓ‚, ̇ÒËÎËfl Ë ˝„ÓËÁχ. ÅÓðÓÚ¸Òfl Ò ˝ÚÓÈ ·ÓÎÂÁ̸˛ ÌÂÔðÓÒÚÓ, ÌÓ ÏÂʉÛ̇ðӉ̇fl Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌ̇fl Óð„‡ÌËÁ‡ˆËfl è·ÚÙÓðχ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl, ÒÓÒÚÓfl˘‡fl ËÁ ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌÓÈ ˝ÎËÚ˚ ‚ð‡ÁËÈÒÍÓ„Ó ð„ËÓ̇, ̇ÒÚÓÈ˜Ë‚Ó ÔðÓ‰ÓÎʇÂÚ ‰‚Ë„‡Ú¸Òfl ‚ÔÂð‰, ÔðÓÍ·‰˚‚‡fl ‰ÓðÓ„Û ÏËð‡ Ë Î˛·‚Ë. èðÂÁÂÌÚ‡ˆËfl ÊÛð̇·, ÒÓÒÚÓfl‚¯‡flÒfl 5 χfl 2005 „. ‚ ä˯ËÌ‚Â, ·˚· Ò ËÌÚÂðÂÒÓÏ ‚ÒÚð˜Â̇ ÏÓΉ‡‚ÒÍÓÈ ËÌÚÂÎÎË„Â̈ËÂÈ. Ç˚ÒÚÛÔ‡fl ̇ ÔðÂÁÂÌÚ‡ˆËË, ÒÔËÍÂð Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ åÓΉӂ˚ å‡ðË‡Ì ãÛÔÛ ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛÎ: «àÒÚÓ˜ÌËÍÓÏ ·Óθ¯ËÌÒÚ‚‡ ÏËðÓ‚˚ı ÔðÓ·ÎÂÏ fl‚ÎflÂÚÒfl ̉ÓÒÚ‡ÚÓÍ Ó·˘ÂÌËfl Ë ÌÂÓ·ð‡ÁÓ‚‡ÌÌÓÒÚ¸. ç‡ ÏÓÈ ‚Á„Îfl‰, ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚ¸ – ‰ËÌÒÚ‚ÂÌÌ˚È ÔÛÚ¸ Í ÛÍðÂÔÎÂÌ˲ ‚Á‡ËÏÓÔÓÌËχÌËfl, ÏËð‡ Ë ·ð‡ÚÒÚ‚‡. åÌ ӘÂ̸ ÔðËflÚÌÓ, ˜ÚÓ ‚Ó ËÏfl ‰Ë‡ÎÓ„‡ è·ÚÙÓðχ ÒÚðÂÏËÚÒfl ð‡Á‚Ë‚‡Ú¸ ÓÚÌÓ¯ÂÌËfl ÏÂÊ‰Û Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎflÏË ËÌÚÂÎÎÂÍÚۇθÌÓÈ ˝ÎËÚ˚ ð‡ÁÌ˚ı ÒÚð‡Ì». Ç ÔðÂÁÂÌÚ‡ˆËË ÊÛð̇· ÔðËÌflÎË Û˜‡ÒÚË ËÁ‚ÂÒÚÌ˚ ÏÓΉ‡‚ÒÍË ÊÛð̇ÎËÒÚ˚, Û˜ÂÌ˚Â, ÔÓÎËÚËÍË, ÔËÒ‡ÚÂÎË, Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË Ó·˘ÂÒÚ‚ÂÌÌ˚ı Óð„‡ÌËÁ‡ˆËÈ, ÒÎÛʇ˘Ë ÔÓÒÓθÒÚ‚‡ íÛðˆËË ‚ åÓΉӂÂ. ÑÓÒÚÓÈÌ˚

yüzy›l›n dünyam›za salg›n bir hastal›k gibi savafl, kavga, nefret, bencillik ve fliddet getirdi¤i flu son y›llarda liderli¤ini bir grup Avrasya entelektüelin yapt›¤› çok güzel bir organizasyon olan Diyalog Avrasya Platformu bütün insanl›¤a sevgi ve bar›fl içinde beraberce dünyay› paylaflma mesajlar› vermeye devam ediyor. 05 May›s 2005’te Moldova’da yap›lan Diyalog Avrasya Platformu tan›t›m gecesine Moldoval› entelektüeller büyük ilgi gösterdi. Moldova Parlamento Baflkan› Marian Lupu’nun da ifltirak etti¤i gecede Parlamento Baflkan› hislerini söyle dile getirdi: “Dünyadaki bütün problemler iletiflimsizlik, birbirini anlayamama ve cehaletten ileri gelmektedir. Benim düflünceme göre insanlar aras› sevgiyi, bar›fl› ve kardeflli¤i kuracak toleranstan baflka bir yol yoktur. Bu platformun diyalog aç›s›ndan toplumlar›n elit tabakalar›n› bir araya getirmesi beni mutlu etti.” Moldova’n›n tan›nm›fl birçok gazeteci, bilim adam›, siyasetçi, yazar, üniversite rektörü, sivil toplum örgütü üyesi, elçilik mensubu ve özellikle Türkiye Moldova Büyükelçisi Fatma F›rat Topçuo¤lu’nun kat›ld›¤› gecede Büyükelçinin flu sözleri kayda de¤erdi: “Diyalog Avrasya Platformu iki ülke aç›s›ndan çok önemli bir köprüdür. Fikir al›fl veriflinden ortak gelece¤e, bölgenin sorunlar›na, iki ülke aras›ndaki iliflkiler üzerinde kafa yormaya yönelik bir çal›flma yok ve bu zaman kadar düflünce baz›nda böyle bir fley olmam›fl. Bu nedenle Diyalog Avrasya’n›n Moldova’ya gelmifl olmas›n› ben takdirle karfl›l›yorum.” Türkiye’den gelen gazeteci yazar, Diyalog Avrasya dergiyi Yay›n Editörü Nevval Sevindi ise iki ülkenin yak›nlaflmas›n›n, halklar›n dostlu¤u aç›s›ndan çok daha kolay olaca¤›n› Moldova’n›n içerisinde Gagavuzlar› da bar›nd›ran bir ülke oldu¤unu ve tarihi iliflkilerin köklü oldu¤unu belirterek diyalogun önemine de¤indi. Her inançtan, her fikirden, her dinden insan› bir araya getirmeyi amaclayan Diyalog Avrasya Plaformu toplant›lar›n›n att›¤› sevgi ve kardefllik


CÔð‡‚‡ ̇΂Ó: èðÓÙ. î‰Óð ÄÌ„ÂÎË, ÔÓÒÓÎ íÛðˆËË ‚ åÓÎÓ‰Ó‚Â î‡Úχ î˚ð‡Ú íÓÔ˜ÛÓ„ÎÛ, å‡ðË‡Ì ãÛÔÛ, „ÂÌÂð‡Î¸Ì˚È ÒÂÍðÂÚ‡ð¸ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl ùðÍ‡Ï íÛÙ‡Ì ÄÈÚ‡‚ Sa¤dan sola: Prof. Fhedor Angeli, Türkiye Cumhuriyeti Moldova Büyükelçisi Fatma F›rat Topçuo¤lu, Marian Lupu ve Diyalog Avrasya Platformu Genel Sekreteri Erkam Tufan Aytav

èÓ˜ÂÚÌ˚ „ÓÒÚË ÔðÂÁÂÌÚ‡ˆËË

ëÔËÍÂð Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ åÓΉӂ˚ å‡ðË‡Ì ãÛÔÛ Moldova Cumhuriyeti Parlemontosu Baflkan› Marian Lupu

‚ÌËχÌËfl ÒÎÓ‚‡ ÔÓÒ· íÛðˆËË ‚ åÓΉӂ „-ÊË î‡ÚÏ˚ î˚ð‡Ú íÓÔ˜ÛÓ„ÎÛ, ÍÓÚÓð‡fl ÓÚÏÂÚË·: «è·ÚÙÓðχ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl – ÏÓÒÚ ÏÂÊ‰Û ‰‚ÛÏfl ÒÚð‡Ì‡ÏË. ꇷÓÚ, ÔÓÒ‚fl˘ÂÌÌ˚ı ÛÎÛ˜¯ÂÌ˲ ‚Á‡ËÏÓÓÚÌÓ¯ÂÌËÈ ÏÂÊ‰Û ‰‚ÛÏfl ÒÚð‡Ì‡ÏË, Ó·˘Ëı ÔðÓÂÍÚÓ‚, ̇Ôð‡‚ÎÂÌÌ˚ı ‚ ·Û‰Û˘ÂÂ, Ó˜Â̸ χÎÓ. èÓ˝ÚÓÏÛ fl Ò ð‡‰ÓÒÚ¸˛ Ë Ì‡‰ÂʉÓÈ ÔðË‚ÂÚÒÚ‚Û˛ ‚ åÓΉӂ è·ÚÙÓðÏÛ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl». É·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl» ç‚‚‡Î¸ ë‚ËÌ‰Ë ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛ·, ˜ÚÓ ‚ ÛÍðÂÔÎÂÌËË Ë ð‡Á‚ËÚËË ‰ðÛÊ·˚ ÏÂÊ‰Û íÛðˆËÂÈ Ë åÓΉӂÓÈ ÌÂχÎÛ˛ ðÓθ Ë„ð‡˛Ú Ë „‡„‡ÛÁ˚, ÔðÓÊË‚‡˛˘Ë ‚ åÓΉӂÂ. Ç ÏÂðÓÔðËflÚËflı, ÔðÓ‚Ó‰ËÏ˚ı è·ÚÙÓðÏÓÈ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl, Û˜‡ÒÚ‚Û˛Ú Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË ð‡Á΢Ì˚ı ðÂÎË„ËÈ, ÍÛθÚÛð Ë ÏËðÓ‚ÓÁÁðÂÌËÈ, ˜ÚÓ ÒÔÓÒÓ·ÒÚ‚ÛÂÚ ÛÍðÂÔÎÂÌ˲ Ë ð‡Á‚ËÚ˲ ÏËð‡, β·‚Ë Ë ÚÓÎÂð‡ÌÚÌÓÒÚË, ÔðÓÔ‡„‡Ì‰ËðÛÂÏ˚ı ˝ÚÓÈ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËÂÈ. Ç Á‡Íβ˜ÂÌË ‚˜Âð‡ „ÓÒÚË Ôӷ·„Ó‰‡ðËÎË Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎÂÈ ÊÛð̇· «ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl» Ë ‚˚ð‡ÁËÎË „ÓÚÓ‚ÌÓÒÚ¸ Ó͇Á˚‚‡Ú¸ ‚Òfl˜ÂÒÍÛ˛ ÔÓ‰‰ÂðÊÍÛ Ì‡˜Ë̇ÌËflÏ è·ÚÙÓðÏ˚ Ë ÊÛð̇·.

å‡ðË‡Ì ãÛÔÛ (ÒÔËÍÂð Ô‡ð·ÏÂÌÚ‡ åÓΉӂ˚), ÉÂÓð„ ÑÛ͇ (ÔðÂÁˉÂÌÚ Ä͇‰ÂÏËË Ì‡ÛÍ åÓΉӂ˚), î‡Úχ î˚ð‡Ú íÓÔ˜ÛÓ„ÎÛ (ÔÓÒÓÎ íÛðˆËË ‚ åÓÎÓ‰Ó‚Â), ùðÍ‡Ï íÛÙ‡Ì ÄÈÚ‡‚ („ÂÌÂð‡Î¸Ì˚È ÒÂÍðÂÚ‡ð¸ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl), ÄÎË ü¯‡ð ë‡ð˚·‡È (ÔðÓÙÂÒÒÓð ÓÚ‰ÂÎÂÌËfl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÛÔð‡‚ÎÂÌËfl ìÎÛ‰‡„ÒÍÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡), ëÛÎÂÈÏ‡Ì ëÂÈÙË é„˛Ì (ÔðÓÙÂÒÒÓð ÓÚ‰ÂÎÂÌËfl „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ÂÌÌÓ„Ó ÛÔð‡‚ÎÂÌËfl ìÎÛ‰‡„ÒÍÓ„Ó ÛÌË‚ÂðÒËÚÂÚ‡), ç‚‚‡Î¸ ë‚ËÌ‰Ë („·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «ÑÄ»), ÅÓðËÒ å‡ðË‡Ì („·‚Ì˚È ð‰‡ÍÚÓð ÊÛð̇· «åÓΉӂ‡», ˜ÎÂÌ ç‡ˆËÓ̇θÌÓ„Ó ÍÓÏËÚÂÚ‡ «ÑÄ» ‚ åÓΉӂÂ), íÛð„‡È ëÂðËÍ („ÂÌÂð‡Î¸Ì˚È ‰ËðÂÍÚÓð ÚÛðˆÍÓÏÓΉ‡‚ÒÍËı Îˈ‚), åÂıÏÂÚ áÓð ä‡fl (ÍÓððÂÒÔÓ̉ÂÌÚ ËÌÙÓðχˆËÓÌÌÓ„Ó ‡„ÂÌÚÒÚ‚‡ «ÑÊËı‡Ì», Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂθ ÊÛð̇· «ÑÄ» ‚ åÓΉӂÂ), î‰Óð ÄÌ„ÂÎË (ËÒÚÓðËÍ), LJÎÂðËÈ êÂÌˈ˝ („ÂÌÂð‡Î¸Ì˚È ‰ËðÂÍÚÓ𠇄ÂÌÚÒÚ‚‡ «åÓΉÔðÂÒÒ»), àÓÌ ÅÓ‰ðÛ„ (‰ËðÂÍÚÓð êÂÒÔÛ·ÎË͇ÌÒÍÓ„Ó àÌÒÚËÚÛÚ‡ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ı ËÒÒΉӂ‡ÌËÈ åÓΉӂ˚), ëËθ‚Ëfl óË·ÓÚ‡ðÛ Ë ëÂð„ËÌ ëˇ͇ÌÛ (Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎË åËÌËÒÚÂðÒÚ‚‡ ÍÛθÚÛð˚ åÓΉӂ˚), Ç·‰ËÏËð åÂθÌËÍ (Ôð‰Ò‰‡ÚÂθ åÓΉ‡‚ÒÍÓÈ ‡ÒÒӈˇˆËË ‰ðÛÊ·˚) Ë ÅÓðËÒ ÉÂÌˈ˝ („ÂÌÂð‡Î¸Ì˚È ÒÂÍðÂÚ‡ð¸ Ä͇‰ÂÏËË Ì‡ÛÍ åÓΉӂ˚).

Geceye kat›lanlar Marian Lupu (Moldova Cumhuriyeti Parlemontosu Baflkan›), Gheorge Duka (Moldova Bilimler Akademisi Baflkan›), Fatma F›rat Topçuo¤lu (Türkiye Cumhuriyeti Moldova Büyükelçisi), Erkam Tufan Aytav (Diyalog Avrasya Platformu Genel Sekreteri), Ali Yaflar Sar›bay (Bursa Uluda¤ Üniversitesi Profesör), Süleyman Seyfi Ö¤ün (Bursa Uluda¤ Üniversitesi Profesör), Nevval Sevindi (Gazeteci, Diyalog Avrasya Dergisi Yay›n Kordinatörü), Boris Marian (Moldova Dergisi Genel Müdürü, Diyalog Avrasya Komite Üyesi), Turgay Serik (Moldova Türk Liseleri Genel Müdürü), Mehmet Zor Kaya (Cihan Haber Ajans›, Diyalog Avrasya Platformu Temsilcisi), Fhedor Angeli (Tarihçi, Profesör), Valeri Renise (Moldpres Genel Müdürü), ‹on Bodrug (Moldova Cumhuriyeti Uluslararas› Araflt›rma Enstütüsü Müdürü), Silviya Çibataru (Kültür Bakanl›¤› Üyesi), Sergiu Siakanu (Kültür Bakanl›¤› Üyesi), Vladislav Menlik (Moldova Dostluk Birli¤i Baflkan›) ve Boris Genise (Moldova Bilimler Akademisi Genel Sekreteri).

tohumlar›n›n bütün insanl›k aras›nda yeflerip boy atmas› bu çal›flmalar›n devam›yla birlikte mümkün gözüküyor. Moldova’da eflsiz bir mekanda, sevgi dolu bir havay› teneffüs eden entelektüeller, bütün dünya için sevgi, hoflgörü ve diyalo¤a davet mesajlar›yla, bu organizasyonlarda eme¤i geçenlere teflekkür ederek, bu tarz çabalara her zaman destek vermeye haz›r olduklar›n› önemle dile getirdiler. 123


EKO-V‹TR‹N

Yeniliklerin takipçisi de¤il, öncüsü:

Crispino ktafl Group bünyesinde 5. y›l›n› A kutlayan Crispino, Türkiye’de sektöre girdi¤i günden bu yana h›zl› yükseliflini sürdürmektedir. Yeniliklerin takipçisi de¤il, öncüsü olma ilkesiyle ç›kt›¤› yolda Türk konfeksiyon sektörüne kalitesi, servis anlay›fl›, koleksiyon zenginli¤i ve teknolojiye, insana yapt›¤› yat›r›mlarla sektörde ileri bir konuma gelmifltir. Crispino markas› kendi üretim tesislerinde ve ma¤azalar›nda 1500 kifliyi istihdam ederek, ülkeye hizmetini sürdürmektedir. Son iki y›lda perakendecilik alan›nda h›zla büyüyen markam›z bu k›sa zaman içerisinde 45 ma¤azaya ulaflm›flt›r. 2006’n›n sonuna do¤ru Türkiye içindeki ma¤aza say›s›n› 85’e ç›kartmay› hedefliyoruz. Crispino özellikle Rusya’da yapt›¤› yat›r›mlarla

124

da dünya piyasalar›na aç›lma yolunda Rusya’y› kendine pilot bölge seçmifl olup flu ana kadar 12 ma¤aza açmay› baflarm›flt›r. Moskova’da kendine ait showroom ve da¤›t›m depolar›nda Rus halk›na hizmetini sürdürmektedir. Crispino, büyüme ve yay›lma politikas›nda en önemli yeri teflkil eden Rusya’da 3 y›ll›k dönem içerisinde 50 ma¤azaya ulaflmay› hedeflemifltir. Önümüzdeki 5 y›lda ma¤azalarla birlikte üretimin bir k›sman› da Rusya bölgesine almak isteyen markam›z, bununla alakal› giriflimlerine bafllam›flt›r. Türk-Rus ticaretinde ve dostlu¤unda önemli bir yer edinip öncülük etmek isteyen markam›z kendisiyle birlikte bir çok ifl adam›na da Rusya kap›lar›n› açmak ad›na örnek teflkil edecektir.


ùäé-BàíêàçÄ

Crispino

‰ËÍÚÛÂÚ ÌÓ‚˚ ÚẨÂ̈ËË!

Ê ÔflÚ¸ ÎÂÚ Crispino ð‡·ÓÚ‡ÂÚ ‚ ÒÓÒÚ‡‚ „ðÛÔÔ˚ Aktafl. ᇠ˝ÚÓ

ì‚ðÂÏfl χð͇ Crispino Òڇ· ËÁ‚ÂÒÚÌÓÈ ·Î‡„Ó‰‡ðfl ‚˚ÒÓÍËÏ

ÔÓ͇Á‡ÚÂÎflÏ ÔðÓËÁ‚Ó‰ÒÚ‚‡ Ë ÔðÓ‰‡ÊË „ÓÚÓ‚ÓÈ Ó‰Âʉ˚. îËðχ Crispino Ì ÒΉÛÂÚ ‚ÂflÌËflÏ ‚ðÂÏÂÌË, ‡ ҇χ ÛÒڇ̇‚ÎË‚‡ÂÚ ÚẨÂ̈ËË ÏÓ‰˚ ̇ ͇ʉ˚È ÒÂÁÓÌ. Ç˚ÒÓÍÓ ͇˜ÂÒÚ‚Ó ËÁ‰ÂÎËÈ, ‚ÌËχÌËÂ Í ÍÎËÂÌÚ‡Ï, ð‡ÁÌÓÓ·ð‡ÁË ÍÓÎÎÂ͈ËÈ, ÔðËÏÂÌÂÌË ÌÓ‚ÂȯËı ÚÂıÌÓÎÓ„ËÈ Ë Í‚‡ÎËÙË͇ˆËfl ͇‰ðÓ‚Ó„Ó ÒÓÒÚ‡‚‡ ÔÓÁ‚ÓÎËÎË Crispino ‚˚ÈÚË Ì‡ ÔÂð‰ӂ˚ ðÛ·ÂÊË ‚ ÒÂÍÚÓð „ÓÚÓ‚ÓÈ Ó‰Âʉ˚. ç‡ Ôð‰ÔðËflÚËflı Crispino Á‡ÌflÚÓ ·ÓΠ1500 ˜ÂÎÓ‚ÂÍ. ᇠÔÓÒΉÌË ‰‚‡ „Ó‰‡, ·Î‡„Ó‰‡ðfl ð‡Ò¯ËðÂÌ˲ ðÓÁÌ˘ÌÓÈ ÚÓð„Ó‚ÎË, ˜ËÒÎÓ Ï‡„‡ÁËÌÓ‚ ÙËðÏ˚ ‰ÓÒÚË„ÎÓ 45. ä ÍÓÌˆÛ 2006 „. Ô·ÌËðÛÂÚÒfl ‰Ó‚ÂÒÚË ˜ËÒÎÓ Ï‡„‡ÁËÌÓ‚ ‚ íÛðˆËË ‰Ó 85. Crispino ÒÚðÂÏËÚÒfl ̇ ÏËðÓ‚ÓÈ ð˚ÌÓÍ. èÂð‚˚Ï Á‡ðÛ·ÂÊÌ˚Ï ‡‰ðÂÒÓÏ ÙËðÏ˚ Òڇ· êÓÒÒËfl, „‰Â ÓÚÍð˚ÚÓ 12 χ„‡ÁËÌÓ‚, Ôð‰·„‡˛˘Ëı ˝ÚÛ Ï‡ðÍÛ. Ç åÓÒÍ‚Â Ú‡ÍÊ ð‡·ÓÚ‡˛Ú ‰ÂÏÓÌÒÚð‡ˆËÓÌÌ˚ Á‡Î˚ Ë ˆÂÌÚð˚ ÓÔÚÓ‚ÓÈ ÚÓð„Ó‚ÎË ÙËðÏ˚. Ç Ò‚ÓÂÈ ÒÚð‡Ú„ËË ð‡Á‚ËÚËfl Ë ðÓÒÚ‡ Crispino ÓÚ‚Ó‰ËÚ êÓÒÒËË ‚‡ÊÌÓ ÏÂÒÚÓ, ÔÓ˝ÚÓÏÛ Ô·ÌËðÛÂÚ ÓÚÍð˚Ú¸ Ú‡Ï Í ÍÓÌˆÛ ÚðÂڸ„Ó

„Ó‰‡ ð‡·ÓÚ˚ 50 χ„‡ÁËÌÓ‚. ÅÓΠÚÓ„Ó, ‚ ·ÎËʇȯË 5 ÎÂÚ ÙËðχ Ô·ÌËðÛÂÚ ÔÂðÂÌÂÒÚË Ì‡ ÚÂððËÚÓð˲ êî ˜‡ÒÚ¸ ÔðÓËÁ‚Ó‰ÒÚ‚‡. Crispino Ôðˉ‡ÂÚ ·Óθ¯Ó Á̇˜ÂÌË ðÓÒÒËÈÒÍÓ-ÚÛðˆÍÓÏÛ ‰ÂÎÓ‚ÓÏÛ ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚Û, fl‚ÎflflÒ¸ Ó‰ÌËÏ ËÁ ÔËÓÌÂðÓ‚ ÔðÓ‰‚ËÊÂÌËfl ÚÛðˆÍÓ„Ó ÚÂÍÒÚËÎfl ‚ êÓÒÒ˲, Ë ÚÂÏ Ò‡Ï˚Ï ÔðÓÍ·‰˚‚‡fl ÔÛÚ¸ ‰ðÛ„ËÏ ÚÛðˆÍËÏ ËÌ‚ÂÒÚÓð‡Ï.

125


n Kazan bin y›l›n› kutluyor. Her milletin, ülke ve flehrin tarihinde dünya çap›nda anlam› olan önemli bir olay› vard›r. Buna benzer bir olay Kazan’da yafland›. Kazan 30 A¤ustos 2005 tarihinde 1000. y›l›n› kutlad›.

n Rusya Tacikistan’dan çekiliyor. Rusya s›n›r birlikleri Tacik-Afgan s›n›r›n›n en çetin bölgelerinden birisini Tacik s›n›r birliklerinin kontrolüne b›rakmaya bafllad›lar. S›n›rlar y›l sonuna kadar tamamen Tacik askeri birliklerinin kontrolüne geçecek. Bu zamana kadar Rus birlikleri sadece Tacikistan’›n ülke bütünlü¤ünün bir garantisi de¤il, ayr›ca Afgan narkotik ticaretine karfl› da bir kalkan görevi yapm›flt›. n Yar› y›l verilerine göre Belarus’un ticaret yapt›¤› büyük ülke paralar›na göre Belarus milli paras› daha kuvvetlendi. Konuya iliflkin aç›klamay› Belarus Devlet Bankas› Baflkan› Petr Prokopoviç Cumhurbaflkan› Aleksandr Lukaflenko’ya yapt›.

Büyükelçiler Büyükada’da bir araya geldiler Avrasya ülkeleri Ankara Büyükelçileri ‹stanbul’un güzel yerlerinden Büyükada’da uluslararas› terörizmi tart›flmak üzere bir araya geldiler. Toplant›ya kat›lan Rusya, Ukrayna, Belarus, Gürcistan, Azerbaycan, K›rg›zistan, Türkmenistan, Özbekistan, Kazakistan, Moldova ve Mo¤olistan Ankara Büyükelçileri çat›flman›n sebebi olarak halklar›n birbirini anlama ve dinlemeye karfl› önyarg›l› olduklar›n› vurgulad›lar.

ÇÒÚ𘇠ÔÓÒÎÓ‚ ̇ ÓÒÚðÓ‚Â Å˛È˛Í‡‰‡ óðÂÁ‚˚˜‡ÈÌ˚Â Ë ÔÓÎÌÓÏÓ˜Ì˚ ÔÓÒÎ˚ ‚ðÓ‡ÁˇÚÒÍËı „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚ ‚ íÛðˆËË Ó·ÒÛ‰ËÎË ÔðÓ·ÎÂÏ˚ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ÚÂððÓðËÁχ ‚ Ó‰ÌÓÏ ËÁ ÔðÂÍð‡ÒÌ˚ı ÏÂÒÚ ëڇϷÛ· – ÓÒÚðÓ‚Â Å˛È˛Í‡‰‡. èÓÒÎ˚ êÓÒÒËË, ìÍð‡ËÌ˚, Å·ðÛÒË, ÉðÛÁËË, ÄÁÂð·‡È‰Ê‡Ì‡, ä˚ð„˚ÁÒڇ̇, íÛðÍÏÂÌËÒڇ̇, ìÁ·ÂÍËÒڇ̇, ä‡Á‡ıÒڇ̇, åÓΉӂ˚, 퇉ÊËÍËÒڇ̇ Ë åÓÌ„ÓÎËË ÔÓ‰˜ÂðÍÌÛÎË, ˜ÚÓ Ó‰ÌÓÈ ËÁ Ôð˘ËÌ ÌÂÔÓÌËχÌËfl ̇ðÓ‰‡ÏË ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡ fl‚Îfl˛ÚÒfl ÛÒÚÓfl‚¯ËÂÒfl ÒÚÂðÂÓÚËÔ˚, ÍÓÚÓð˚ Ï¯‡˛Ú Ó·˙ÂÍÚË‚ÌÓÏÛ ÔÓ‰ıÓ‰Û ‚ ð¯ÂÌËË ÔðÓ·ÎÂÏ.

Rusya’da okuma krizi n Rusya’da her dakika üç kifli do¤uyor, dört kifli ölüyor. Sonuç olarak, Rusya nüfusu her y›l 100 bin kifli azal›yor. Demografik kriz 2005 y›l› itibariyle daha da h›zland›. Rusya Devlet ‹statistikleri uzmanlar›n›n bildirdi¤ine göre sonuçlar›n bu kadar kötüleflmesinde “plans›z do¤um düflüflleri” ciddi rol oynuyor.

n Baflkurdistan uluslararas› çocuk dinlenme merkezi s›fat›na kavufluyor. Bu yaz ülkedeki sa¤l›k kamplar›nda Türkiye, Rusya, ‹sviçre ve Almanya’dan çocuklar dinlendiler. Baflkurdistan’da terbiye edilmek amac›yla Kuzey Kafkasya’dan getirilen çocuklar›n günlük befl vakit namaz, dini ibadet ve beslenme ihtiyaçlar›n› da giderebilmeleri için gerekli imkanlar da düflünülmüfl. Kuzey Kafkasya’dan getirilen çocuklar›n giderleri Baflkurdistan cumhuriyeti taraf›ndan karfl›lanmaktad›r.

n ABD eski SSCB ülkelerine maddi yard›mda bulunacak. ABD senatosu 2006 y›l› bütçesini 32 milyar dolar olarak onaylad›. Bütçenin “Sovyetler Birli¤i’nden kopan ba¤›ms›z ülkelere yard›m”›n› kapsayan maddesine göre bölgeye 565 milyon dolarl›k yard›m yap›lacak.

Erdo¤an Soçi’de Rusya Cumhurbaflkan› V. Putin ve Baflbakan Tayyip Erdo¤an 17-18 Temmuz tarihleri ars›nda Soçi’de gerçeklefltirdikleri görüflmede uluslararas› terörizm, organize suçlar ve uyuflturucu ticaretiyle mücadelede iflbirli¤ini güçlendirmek üzere anlaflt›lar. Ayr›ca gündemde Merkezi Asya ve Kafkaslardaki durum, Irak ve Yak›ndo¤u’da yaflanan yeniden yap›lanma, bölgesel ve uluslararas› problemler yer ald›.

ùð‰Ó„‡Ì ‚ ëÓ˜Ë èðÂÁˉÂÌÚ êÓÒÒËË Ç. èÛÚËÌ Ë ÔðÂϸÂðÏËÌËÒÚð íÛðˆËË ê‰ÊÂÔ ùð‰Ó„‡Ì ‚ ıӉ ÔÂð„ӂÓðÓ‚ ‚ ëÓ˜Ë 17-18 ˲Îfl Ó·ÒÛ‰ËÎË ‚ÓÔðÓÒ˚ ÛÍðÂÔÎÂÌËfl ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚‡ ‚ ·Óð¸·Â Ò ÚÂððÓðËÁÏÓÏ, Óð„ÔðÂÒÚÛÔÌÓÒÚ¸˛ Ë ÌÂÁ‡ÍÓÌÌ˚Ï Ó·ÓðÓÚÓÏ Ì‡ðÍÓÚËÍÓ‚. äðÓÏ ÚÓ„Ó, ̇ ÔÓ‚ÂÒÚÍ ‰Ìfl ·˚ÎÓ ÔÓÎÓÊÂÌË ‚ ñÂÌÚð‡Î¸ÌÓÈ ÄÁËË Ë á‡Í‡‚͇Á¸Â, ÔÂðÒÔÂÍÚË‚˚ Ëð‡ÍÒÍÓ„Ó Ë ·ÎËÊÌ‚ÓÒÚÓ˜ÌÓ„Ó Ûð„ÛÎËðÓ‚‡ÌËfl, ‰ðÛ„Ë ð„ËÓ̇θÌ˚Â Ë ÏÂʉÛ̇ðÓ‰Ì˚ ÔðÓ·ÎÂÏ˚.

Fakat Ruslardan özellikle kaç› ve kimlerin okumaya zaman ay›rd›¤› ve bilhassa kimler için kitap bas›ld›¤› belli de¤il. Petersburg’ta düzenlenen Rusya Kitap Birli¤i 4. Kongresi’nde halka uygulanan anket araflt›rma sonuçlar› aç›kland›: Rus vatandafllar›n›n üçte birinden fazlas› hiç kitap okumuyor; nüfusun yar›dan fazlas› (%52) hiç kitap alm›yor bile. Kendini “aktif bir okur” olarak tan›mlayanlar›n oran› %23, sadece edebi serleri okuyanlar›n oran› ise %17. Sa¤l›k, t›p ve yemek konulu eserler di¤er popüler alanlar aras›nda ilk s›rada.

äðËÁËÒ ˜ÚÂÌËfl ‚ êÓÒÒËË Ç ˝ÚÓÏ „Ó‰Û ‚˚flÒÌËÎÓÒ¸, ˜ÚÓ ðÓÒÒËflÌ Úð‡ÚflÚ Ì‡ ˜ÚÂÌË 7,1 ˜‡Ò‡ ‚ ̉Âβ. éÒÚ‡ÎÓÒ¸ ÔÓÌflÚ¸, ÍÚÓ ËÏÂÌÌÓ Ë ÒÍÓθÍÓ ÊËÚÂÎÂÈ êÓÒÒËË ˜ËÚ‡ÂÚ ËÎË ‰Îfl ÍÓ„Ó ‚ÓÓ·˘Â Ô˜‡Ú‡˛Ú ÍÌË„Ë. ç‡ ˜ÂÚ‚ÂðÚÓÏ Ò˙ÂÁ‰Â êÓÒÒËÈÒÍÓ„Ó ÍÌËÊÌÓ„Ó ÒÓ˛Á‡ ‚ èÂÚÂð·Ûð„ ·˚ÎË Ôð˂‰ÂÌ˚ ðÂÁÛθڇÚ˚ ÓÔðÓÒÓ‚ „ð‡Ê‰‡Ì. ÅÓΠÚðÂÚË ðÓÒÒËflÌ Ì ˜ËÚ‡˛Ú ÍÌË„. ÅÓΠÔÓÎÓ‚ËÌ˚ ðÓÒÒËflÌ, 52%, ‰‡Ê ÌËÍÓ„‰‡ Ì ÔÓÍÛÔ‡ÎË ÍÌË„. ÄÍÚË‚Ì˚ÏË ˜ËÚ‡ÚÂÎflÏË Ì‡Á˚‚‡˛Ú Ò·fl 23% ÊËÚÂÎÂÈ êÓÒÒËË, 17% ˜ËÚ‡˛˘ÂÈ ÔÛ·ÎËÍË Á̇ÍÓÏËÚÒfl ÚÓθÍÓ Ò ÔðÓËÁ‚‰ÂÌËflÏË ıÛ‰ÓÊÂÒÚ‚ÂÌÌÓÈ ÎËÚÂð‡ÚÛð˚, ‡ ÒðÂ‰Ë ÔðÓ˜Ëı ÍÌË„ ̇˷ÓΠÔÓÔÛÎflðÌ˚ ËÁ‰‡ÌËfl Ó Á‰ÓðÓ‚¸Â Ë Ï‰ˈËÌÂ, ÍÛÎË̇ðÌ˚ ÍÌË„Ë.


Ukraynal› gazeteciler Diyalog Avrasya’y› ziyaret ettiler Diyalog Avrasya Platformu’nun daveti üzerine Ukrayna’dan ‹stanbullu meslektafllar›yla görüfl al›fl-veriflinde bulunmak, yan›bafllar›ndaki komflular› Türk insan›n›n geleneksel ve ça¤dafl özelliklerinin kendi halk›na aktar›lmas› amac›yla Ukraynal› gazeteciler Türkiye’ye geldiler. Üç günlük ‹stanbul gezisi röportaj, sohbet ve televizyon çekimlerini de kapsay›nca yap›lacak birçok ifller geride kald›. Özellikle Topkap› Saray›’nda kaybolmalara kadar varan her yerde kafilenin arkas›n› toparlamak bir hayli zor oldu. Ço¤u görüflmelerde s›k s›k dile getirilen hemflehrileri “Hürrem Sultan’› nas›l bilirsiniz?” sorusunun devam›nda iki ülke vatandafllar›n›n birbirlerini nas›l bildi¤i konusu gündeme geldi. Oldukça s›cak sohbetlerden iki ülke insan›n›n birbirini çok sevebilece¤i fakat hiç tan›flmad›klar› ortaya ç›kt›.

n Ç ËÒÚÓðËË Í‡Ê‰ÓÈ ÒÚð‡Ì˚, Í‡Ê‰Ó„Ó „ÓðÓ‰‡ ·˚‚‡˛Ú Á̇ÏÂ̇ÚÂθÌ˚ ÒÓ·˚ÚËfl, Ëϲ˘Ë ÏËðÓ‚Ó Á̇˜ÂÌËÂ. èÓ‰Ó·ÌÓ ÒÓ·˚ÚË ÔðÓËÁÓ¯ÎÓ Ë ‚ ÊËÁÌË ä‡Á‡ÌË – „ÓðÓ‰ 30 ‡‚„ÛÒÚ‡ 2005 „. ÓÚϘ‡ÂÚ Ò‚Ó Ú˚Òfl˜ÂÎÂÚËÂ.

n êÓÒÒËÈÒÍË ÔÓ„ð‡Ì˘ÌËÍË Ì‡˜‡ÎË ÔÂð‰‡˜Û Ó‰ÌÓ„Ó ËÁ Ò‡Ï˚ı ÒÎÓÊÌ˚ı Û˜‡ÒÚÍÓ‚ Ú‡‰ÊËÍÒÍÓ-‡Ù„‡ÌÒÍÓÈ „ð‡Ìˈ˚ ÔÓ‰ Óıð‡ÌÛ ‚ÓÈÒÍ í‡‰ÊËÍËÒڇ̇. Ä Í ÍÓÌˆÛ „Ó‰‡ „ð‡Ìˈ‡ ÔÓÎÌÓÒÚ¸˛ ÔÂðÂȉÂÚ ÔÓ‰ ÍÓÌÚðÓθ Ú‡‰ÊËÍÒÍËı ‚ÓÂÌÌ˚ı. ÑÓ ÒËı ÔÓð ðÓÒÒËÈÒÍË ÔÓ„ð‡Ì˘ÌËÍË ÓÒÚ‡‚‡ÎËÒ¸ Ì ÚÓθÍÓ „‡ð‡ÌÚÓÏ ˆÂÎÓÒÚÌÓÒÚË í‡‰ÊËÍËÒڇ̇, ÌÓ Ë ˘ËÚÓÏ Ì‡ ÔÛÚË ‡Ù„‡ÌÒÍÓ„Ó Ì‡ðÍÓÚð‡ÙË͇.

ìÍð‡ËÌÒÍË ð‡·ÓÚÌËÍË ëåà ÔÓÒÂÚËÎË ÊÛð̇Π«ÑÄ» èÓ Ôð˄·¯ÂÌ˲ è·ÚÙÓðÏ˚ ÑˇÎÓ„ Ö‚ð‡ÁËfl ëڇϷÛÎ ÔÓÒÂÚË· „ðÛÔÔ‡ ËÁ‚ÂÒÚÌ˚ı ÛÍð‡ËÌÒÍËı ÊÛð̇ÎËÒÚÓ‚. é‰ÌÓÈ ËÁ ˆÂÎÂÈ Ëı ‚ËÁËÚ‡ ÒÚ‡ÎÓ ð‡Á‚ËÚË ÒÓÚðÛ‰Ì˘ÂÒÚ‚‡ Ò Ôð‰ÒÚ‡‚ËÚÂÎflÏË ÚÛðˆÍËı ëåà, ‡ Ú‡ÍÊ Á̇ÍÓÏÒÚ‚Ó Ò ÒÓ‚ðÂÏÂÌÌÓÈ, ÌÓ ‚Ò ڇÍÓÈ Ê Úð‡‰ËˆËÓÌÌÓ ð‡ÁÌÓˆ‚ÂÚÌÓÈ Ë ˝ÍÁÓÚ˘ÌÓÈ íÛðˆËÂÈ. íðË ‰Ìfl ‚ ëڇϷÛΠ·˚ÎË Ì‡Ò˚˘ÂÌ˚ ËÌÚÂð‚¸˛, Ò˙ÂÏ͇ÏË Ë ·ÂÒ‰‡ÏË. éÒÓ·ÂÌÌ˚È ËÌÚÂðÂÒ ‚˚Á‚‡ÎÓ Û ÊÛð̇ÎËÒÚÓ‚ ÔÓÒ¢ÂÌË ÒÛÎÚ‡ÌÒÍÓ„Ó ‰‚Óðˆ‡ íÓÔ-ä‡Ô˚, „‰Â „ÓÒÚË Ú‡Í Û‚ÎÂÍÎËÒ¸ ÔðÓ„ÛÎÍÓÈ, ˜ÚÓ ÌÂð‰ÍÓ ÓÚÒÚ‡‚‡ÎË ÓÚ „ðÛÔÔ˚, Ë ÒÓ·ð‡Ú¸ ‚ÒÂı ‚ÏÂÒÚ ·˚ÎÓ Ì ڇÍ-ÚÓ ÔðÓÒÚÓ. ÇÒ ·ÂÒ‰˚ Ë ‚ÒÚðÂ˜Ë ÌÂÔðÂÏÂÌÌÓ Ì‡˜Ë̇ÎËÒ¸ Ò ÚÓ„Ó, «˜ÚÓ ‰Ûχ˛Ú ÚÛðÍË Ó êÓÍÒÓ·ÌÂ?». 燘Ë̇fl Ò êÓÍÒÓ·Ì˚, ËÌÚÂðÂÒ Ô·‚ÌÓ ÔÂðÂıÓ‰ËÎ Í ÚÂÏÂ Ó ÚÓÏ, ̇ÒÍÓθÍÓ ‰‚‡ ÒÓÒ‰‡ ıÓðÓ¯Ó Á̇˛Ú ‰ðÛ„ ‰ðÛ„‡. Ç ðÂÁÛθڇÚ Ó͇Á‡ÎÓÒ¸, ˜ÚÓ ‰‚‡ ̇ðÓ‰‡ ËÏÂ˛Ú ·Ó„‡Ú˚È ÔÓÚÂ̈ˇΠ‰Îfl ÚÓ„Ó, ˜ÚÓ·˚ ÍðÂÔÍÓ ‰ðÛÊËÚ¸, ÌÓ ËÏ Ì ı‚‡Ú‡ÂÚ ËÌÙÓðχˆËË ‰ðÛ„ Ó ‰ðÛ„Â.

n äÛðÒ ·ÂÎÓðÛÒÒÍÓÈ ‚‡Î˛Ú˚ Á‡ ÏËÌÛ‚¯Ë ÔÓ΄Ӊ‡ ÛÍðÂÔËÎÒfl ÔÓ ÓÚÌÓ¯ÂÌ˲ ÍÓ ‚ÒÂÏ ‚‡Î˛Ú‡Ï ÒÚð‡Ì, fl‚Îfl˛˘ËıÒfl ‚Â‰Û˘ËÏË ÚÓð„Ó‚˚ÏË Ô‡ðÚÌÂð‡ÏË Å·ðÛÒË. é· ˝ÚÓÏ ‰ÓÎÓÊËÎ ÔðÂÁˉÂÌÚÛ Å·ðÛÒË ÄÎÂÍ҇̉ðÛ ãÛ͇¯ÂÌÍÓ „·‚‡ 燈ËÓ̇θÌÓ„Ó ·‡Ì͇ ðÂÒÔÛ·ÎËÍË èÂÚð èðÓÍÓÔӂ˘.

n ä‡Ê‰Û˛ ÏËÌÛÚÛ ‚ êÓÒÒËË ðÓʉ‡ÂÚÒfl ÚðË ˜ÂÎÓ‚Â͇, ‡ ÛÏËð‡ÂÚ ˜ÂÚ˚ðÂ. Ç ðÂÁÛθڇÚ ÂÊ„ӉÌÓ ðÓÒÒËÈÒÍÓ ̇ÒÂÎÂÌË ÒÓÍð‡˘‡ÂÚÒfl ̇ ÒÓÚÌË Ú˚Òfl˜ ˜ÂÎÓ‚ÂÍ. Ç 2005 „. ‰ÂÏÓ„ð‡Ù˘ÂÒÍËÈ ÍðËÁËÒ ÚÓθÍÓ Ó·ÓÒÚðËÎÒfl. ä‡Í ÔÓ·„‡˛Ú ˝ÍÒÔÂðÚ˚ ËÁ êÓÒ„ÓÒÒÚ‡Ú‡, ‚ ÛıÛ‰¯ÂÌËË ÒÚ‡ÚËÒÚËÍË ‚ËÌÓ‚‡ÚÓ «ÌÂÁ‡Ô·ÌËðÓ‚‡ÌÌÓ» Ô‡‰ÂÌË ðÓʉ‡ÂÏÓÒÚË.

M‹SAF‹RLER‹M‹Z ARASINDA K‹MLER VARDI? äíé Åõã ëêÖÑà ÉéëíÖâ? Lüdmila Tomaflpolskaya, UTR TV Larisa Bogdanova, “UT-1” Ukrayna Devlet Televizyonu Oksana Çehovskaya, Segodna gazetesi Valeriy Drujbinskiy, Zerkalo gazetesi Olga R›balko, “Bogdan” yay›nevi Tatyana Vintskovskaya, Ukrayna Devlet Radyosu Natalya Trofimova, “Nov›y Kanal” TV Oksana Voloflina, Gazeteci ã˛‰ÏË· íÓχ¯ÔÓθÒ͇fl, ÚÂÎÂ͇̇Π«ìíê» ã‡ðËÒ‡ ÅÓ„‰‡ÌÓ‚‡, ÚÂÎÂ͇̇Π«ìí-1» éÍ҇̇ óÂıÓ‚Ò͇fl, „‡ÁÂÚ‡ «ë„ӉÌfl» LJÎÂðËÈ ÑðÛÊ·ËÌÒÍËÈ, „‡ÁÂÚ‡ «áÂð͇ÎÓ» é脇 ê˚·‡ÎÍÓ, ËÁ‰‡ÚÂθÒÍËÈ ‰ÓÏ «ÅÓ„‰‡Ì»

í‡Ú¸fl̇ ÇË̈ÍÓ‚Ò͇fl, «ç‡ˆËÓ̇θÌÓ ð‡‰ËÓ ìÍð‡ËÌ˚» ç‡Ú‡Î¸fl íðÓÙËÏÓ‚‡, ÚÂÎÂ͇̇Π«çÓ‚˚È ä‡Ì‡Î» éÍ҇̇ ÇÓÎÓ¯Ë̇, ÊÛð̇ÎËÒÚ

n Ň¯ÍËðËfl ÔðËÓ·ðÂÚ‡ÂÚ ÒÚ‡ÚÛÒ ÏÂʉÛ̇ðÓ‰ÌÓ„Ó ˆÂÌÚð‡ ‰ÂÚÒÍÓ„Ó ÓÚ‰˚ı‡. Ç ðÂÒÔÛ·ÎËÍ ˝ÚËÏ ÎÂÚÓÏ ‚ ÓÁ‰ÓðÓ‚ËÚÂθÌ˚ı ·„Âðflı ð„ËÓ̇ ÓÚ‰ÓıÌÛÚ ‰ÂÚË ËÁ êÓÒÒËË, íÛðˆËË, ò‚ÂȈ‡ðËË Ë ÉÂðχÌËË. ì˜ËÚ˚‚‡fl ÒÔˆËÙËÍÛ ‚ÓÒÔËÚ‡ÌËfl ‰ÂÚÂÈ ËÁ ðÂÒÔÛ·ÎËÍ ë‚ÂðÌÓ„Ó ä‡‚Í‡Á‡, ‚ ·‡¯ÍËðÒÍËı ·„Âðflı ÒÓÁ‰‡Ì˚ ÛÒÎÓ‚Ëfl ‰Îfl ÔflÚËÍð‡ÚÌÓ„Ó ˜ÚÂÌËfl ̇χÁ‡ Ë Òӷβ‰ÂÌËfl ðÂÎË„ËÓÁÌ˚ı Úð‡‰ËˆËÈ ‚ ÔËÚ‡ÌËË. ÇÒ ð‡ÒıÓ‰˚ ÔÓ Óð„‡ÌËÁ‡ˆËË ÓÚ‰˚ı‡ Ò‚ÂðÓ͇‚͇ÁÒÍËı ‰ÂÚÂÈ ÓÒÛ˘ÂÒÚ‚Îfl˛ÚÒfl Á‡ Ò˜ÂÚ ·˛‰ÊÂÚ‡ Ň¯ÍËðËË.

n ëÂÌ‡Ú ëòÄ Ì‡ Á‡Ò‰‡ÌËË 20 ˲Îfl ÛÚ‚Âð‰ËÎ ·˛‰ÊÂÚÌ˚ ‡ÒÒË„ÌÓ‚‡ÌËfl ‰Îfl „ÓÒ‰ÂÔ‡ðÚ‡ÏÂÌÚ‡ ëòÄ Ì‡ 2006 „. ‚ ð‡ÁÏÂð $32 ÏÎð‰. Å˛‰ÊÂÚ Ì‡ 2006 „. ÔÓ Òڇڸ «ÔÓÏÓ˘¸ ÌÓ‚˚Ï ÌÂÁ‡‚ËÒËÏ˚Ï „ÓÒÛ‰‡ðÒÚ‚‡Ï ·˚‚¯Â„Ó ëÓ‚ÂÚÒÍÓ„Ó ëÓ˛Á‡» Ôð‰ÛÒχÚðË‚‡ÂÚ ð‡ÒıÓ‰˚ ‚ Ó·˘ÂÈ ÒÎÓÊÌÓÒÚË ‚ ð‡ÁÏÂð $565 ÏÎÌ.


ä‡ðË͇ÚÛð‡

Karikatür

Behice Kolçak Türkiye / íÛðˆËfl



Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.