tnon in de moond Twee rechterhandeii voor Sint-joris Meer Twee jaar na zijn huwelijk leerde Jan Rombouts de gilde kennen, en opnieuw was het liefde op het eerste gezicht. Hij is sinds kort Opperkoning én kampioen van 'het Verbond', maar dat is niet het belangrijkste. Jan bracht de gezellige sfeer van thuis mee naar het gildenhuis en daar gaat het om. Een verhaal uit de Donkstraat in Meer, het koninkrijk van Jan Rombouts Jan is nu 49jaat'. Hit werd op 14 november 1951 in Meer geboren als zesde van negen kinderen. Vader Karel Romhouts was van Meer zelf. Hij groeide op in Gestel, op de hoek van dc Gestelsestraat en de lerbeeksestraat waar zijn ouders een boerderij comhineerden met een eale, of andersom. In februari 1944 trouwt Karel Romhouts met Lisa Brokken, die op Hal woonde. Het gezin woonde eerst op Hal en daarna een tijdje in Hoogsiraten. Ze zouden negen kinderen groot brengen en niet van de minste. De mannen van Romhouts' vorniden een hecht blok, ook nu nog. al moeten ze de Piet-Jan missen. Hij was de oudste en werd gevolgd door Neel. Jef, Toon, May, Jan, Rit. Louis en Paul. Toen de oudste dochter May geboren werd woonde het gezin al in de Donkstraat. Vader verdiende de kost als hekister. Hij werkte op verschillende plaatsen, zoals hij Stan Jansen en bij Coertjens-Wendrickx en, tot aan zijn pensioen, hij Van Roey in Rijkevorsel.
Een dierentuin vol brommers Met negen kinderen was het een gezellige boel in een gezin zoals men er nu gn meer maakt.
i•
,
Ze woonden in de schaduw van 'het klooster' en dus ging Jan dikwijls helpen bij de nonnekens. Verder werden de dagen gevuld met "brakken en deugnietei ij", zoals Jan het zelf noemt....We speelden cwhoy en inçlieni mei soms rare' gevolgen. Zoals de dag dat we Armand Verschuereii 's iinddacs vastbonden aan een boom en hem gewoon vergaten. Tot moeder Verschueren 's avonds ongerust werd en alarm sloeg". Of ze speelden dierentuin. "De ene was een aap, den andere een olifant .. ...aan beesten was ergtén gebrek want bij Rombouts was het altijd "zoeten inval'. En al waren ze met negen, voor de mannen 'van den driehoek' was er nog plaats op het erf: Keeske Oomen, Stan Jansen. de mannen van Sehoenmakers. Juul Boeren en noem maar op". Na de dierentuin ging er veel energie en aandacht naar de hi'ommers. ''Onnoemelijk veel brommers", weet Jan. "to'n vijfentwintig - dertig stuks brommers op de werft was gii)n aardigheid. Onze Neel had ereen strik of drie, onze Jef een paar. onze Louis 'enige' en ikzelf een deel. Daar zaten we altijd aan te prutsen." De stap van de brommers naar de motors lag voor de hand, liefst met zijspan. Jan vertelt hoe hij de bocht miste en in liet decor én de pindraad belandde. En over het 'klein parcours' achter
1. *
Jan Roinhouts Jaan Simons. Méérdan eens passeerde de 'beerkar' er even voor het zijspan, zodat de motorrijder én de begeleider "dropen onder de dick". Maar dat was gén probleem in die dagen. Motor en zijspan vervolgden hun weg, door de wei, naar en door de beek, oni min of niéér proper naar huis terug te keren. Toen kon dat nog, toen waren de heken nog proper. Er zat nog vis in de beek, vooral in 'liet wiel'. Die vis werd eruit gehaald door dammen te maken voor en achter het wiel. Eerst kon men cle snoek en de bliek pakken en daarna kwam de paling naar hoven. De vis werd nice naar huis genomen, verdeeld en opgegeten. Dat moet ge nu niet meer proberen. Achterliet ouderlijk huis. gebouwd in '60— '61, was er 'koterij' genoeg. "Zo ging dat toen" vertelt Jan, "plaats zat, veel ravotten en weinig ambras, ondanks brommers en motoren. Jef Van Opstal woonde toeti naast ons en als de kinderen niet konden slapen kwam hij zeggen 'dat het goed geweest was'. Maar écht amhras nee, dat was er niet hij. De mensen bleven vriendelijk. Tuur Eelen kwam wel eens aankloppen hij ons vader: 'Charel', zei hij dan, 'ge moet eens zeggen dat de mannen er 'nen tap' in moeten steken van achter, want ik krijg klachten'. En dan wisten wij hoe laat het was. Dan hielden we ons veertien dagen koest".
Gerookt vlees
s WII
V. lor.: Je! , leen, liet (roeiva,t), Piet en Nee!.
Van toer naar achter: links: Rit May en Jef Rechts: Jan, Toon en Nee!
In een gezin met zeven jongens en liet een figuur als Piet-Jan op kop, was er altijd wel iets te beleven. "Onze Piet trok vooral op niet Dré Havermans, Sus Goetschalckx en Jan Brosens. Hij ging zijn eigen gang. We waren hem soms geruitile tijd kwijt maar daar zaten wij, de andcie kinderen, niet echt tussen." Na de kleuterschool en het lager onderwijs ging Jan drie jaar naar het Vito. In de overtuiging dat hij alles al kon, stopte hij in het derde jaar om te gaan werken. Twee jaarlang maakte hij paletten en bakken in een houtzagerij in Oosterhout. Piet, Neel, Jef en Toon werkten daar ook. Daarna liep hij vijfjaar rond als 'gei'ookt vlees'. Dat was een gevolg van even lang werken 'op de Zwan'. Maar Jan was de verre verplaatsingen