• metn in
ad
maand
_______
'Ge hebt ne schonen hof' Wie \Iarcel Anthonis -velen kennen hem alleen als l)e Meester'- een beetje kent, weet dat een uurtje bij hem thuis vliegensvlug voorbijgaat, en dat de ontvangst er altijd hartelijk is. Wat we gedronken hebben, laat zich niet zo maar raden. Verklappen doen we het echter niet. Het zou te veel volk op de been brengen, richting Lindendreef. Dat hij nog niet eerder Man in de Maand was, wordt bij deze rechtgezet ,00k al omdat hij en Paula ondertussen meer dan 50 jaar getrouwd zijn. Een eerste avond ten huize van Anthonis leverde niet alle anekdoten en feiten op. Er ontbrak één en ander zodat we een tweede keer langsliepen.
VAN WOMMELGEM. Marcel Anthonis werd in s Gravenwezel geboren op 6 februari 1922 maar verbleef er slechts enkele maanden waarna de familie uitweek naar Wommelgem. Vader Anthonis legde hoven aan en onderhield ze, vooral in de villawijken van Ekeren, waaronder de tuin van de baas van de Stevedoring Company. Thuis kweekte hij fruit dat bestemd was voor de keurwinkels in de stad, Antwerpen natuurlijk. Die tuinprodukten werden per fiets ter bestemming gebracht, waarbij twee korven van ongeveer 8 kg met banden om de hals werden gedragen om het schokken van de fiets tegen te gaan waarbij het fruit anders gekwetst zou worden. Zijn moeder, dochter van een natiebaas, was
huisvrouw die in de drukke bedrijvigheid van de zaak haar handen ook wel vol had. In Wommelgem werd de lagere school gevolgd tot de leeftijd van 14 jaar, waarna gekozen werd voor de Normaalschool die een voorbereidend jaaren 4 studiejaren omvatte. Hoewel de Staatsnormaalschool in Lier niet ver van huis lag, diende er verplicht op internaat gegaan te worden. Marcel herinnert zich van zijn jeugd dat er heel weinig tijd was om te spelen en veel tijd voor te werken, vooral plukken in het seizoen. Op zondag was er wel tijd voor het voetballen tussen de beukebomen aan het kapelletje. Vinken vangen gebeurde veel in zijn jonge jaren. Verder studeren was niet voor iedereen weggelegd in die tijd. Zijn examens die voorzien waren in 1940, kon-
den niet plaatsvinden wegens afwezig in de school.
OP DE VLUCHT. Bij het uitbreken van de oorlog werden de jonge mannen via het gemeentehuis op pad gestuurd om te ontsnappen aan wegvoering naar Duitsland. Met de fiets vertrok Marcel naar Roeselare, waarna de tocht verder zou gaan naar Frankrijk. Zonder dat hij het wist, vertrokken echter vader en moeder ook. De heer Sirtaine, natiehaas, van wie vader de tuin verzorgde, vroeg hen hem en zijn familie te vergezellen naar Brugge. Daar had de man een villa gehuurd, in de hoop dat de Duitsers daar toch niet zouden geraken wegens het Albertkanaal en de Schelde. Een grove misrekening zou later blijken. Die natiebaas had een ontzettende schrik van de Duitsers want hij had in 1937 in de krant gestaan met al zijn rijkdom en weelde, en hij vreesde dat de Duitsers hem daarvan zouden kennen en oppikken. Vader Anthonis kwam zoon Marcel zoeken en na twee dagen vonden ze hem ook. Via via had hij gehoord dat zijn moeder op een welbepaalde plaats in Roeselare hem zat op te wachten. Samen trokken ze naar Brugge. Maar de vlucht was nog niet gedaan. Met de familie Sirtaine, met drie wagens, één voor mijnheer,, één voor mevrouw en een vrachtwagen voor de bagage die vader Anthonis bestuurde, trokken ze naar Nantes, en later naar een dorpje in de buurt van Bayonne. in het zuidwesten van Frankrijk. In Nantes werd er nog les gevolgd aan de Ecole Primaire Supérieure. Vijf maanden bleven ze er en 'daar hadden we het goed'. 'Ik zat geplakt aan die baas die op de vlucht was'.
OVER S.K. LIERSE.
Marcel in 1943 in het uniform van opvoeder aan de Kolonie.
Paula omstreeks 1943.
In de Normaalschool maakte Marcel deel uit van de sterkste klasploeg van de school, en dit vanaf het voorbereidende jaar. 'Winnen deden ze van iedereen, zelfs van de hoogste klassen.' Geoefend werd er op de terreinen van Lierse, waar het bestuur van de voetbaiploeg toen al aan scouting deed. Binnen de acht dagen na het einde van zijn studies, stond Lierse aan de deur bij zijn ouders om hem te vragen. Als keeper. Zijn carrière bij Lierse zou niet zo lang duren. vooral wegens de zeer slechte verbinding met een dorp waar hij om beroepsredenen naartoe