De Linkse Socialist 319

België - Belgique PB 131, 1080 Molenbeek Sainctlette BC 4383 P2A6269 Afgiftekantoor 1081 Brussel 8 Ver. uitg. G. Cool, PB 131, 1080 Molenbeek Sainctelette

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nummer 319  November 2012 s t r i j d  s o l i d a r i t e i t  s o c i a l i sm e

door

Els Deschoemacker

H

et nieuws dat Ford Genk de boeken sluit, sloeg in als een bom. Voor de verkiezingen werd beloofd dat de nieuwe Mondeo in Genk geproduceerd zou worden! “Een hele stad op straat”, verwoordde een arbeidster aan het piket de impact van de aangekondigde sluiting.

Het slechte nieuws bleef niet tot Ford Genk en onderaannemers beperkt. Er volgden honderden aangekondigde afdankingen bij Dow Chemical, Duferco en NLMK, 300 contractuele jobs bij Volvo Cars die niet hernieuwd worden,... Sinds september vielen bij collectieve afdankingen al meer dan 16.000 slachtoffers!

“Toen de mijnen dichtgingen, konden we nog op zoek naar een andere job.

FORD GENK: voor nationalisatie en reconversie P5

dls319geert.indd 1

Waar moeten we die vandaag gaan zoeken?!” is de terechte vrees bij vele arbeiders van Ford Genk. De vertraging van de Belgische en Europese economie belooft geen beterschap.

Voor de duizenden arbeiders en hun gezinnen die op straat komen te staan, is de aankondiging van Ford een drama.

Voor de politici en werkgeversorganisaties is het een opportuniteit om nogmaals een aanval op onze levensstandaard te eisen. “Never waste a good crisis”, denken ze.

“Tijd om onze ondernemers terug in de armen te sluiten in plaats van erop te schieten. Maatregelen om de Belgische concurrentiepositie te verbeteren als een indexsprong en een 40-urenweek moeten er nu komen,” was de ongezouten mening van de Limburgse werkgeversorganisatie VKW. Vrij vertaald: stop de kritiek op de Ford-directie want als die moet afdanken is het de schuld van de arbeiders die niet genoeg op hun levensstandaard hebben ingeleverd.

Ze noemen het een relanceplan, maar

de plannen van de werkgevers om verder te snijden in de lonen van wie nog werk heeft en die werkenden langer te laten werken, is een recept voor een verdere verdieping van de crisis.

Wat meer crisis betekent, zien we in de rest van Europa. Besparingsplannen in Zuid-Europa worden ‘zelfmoordbegrotingen’ genoemd omdat ieder perspectief of hoop op beterschap afwezig is. De besparingen en aanvallen op onze lonen, pensioenen, gezondheidszorg,... ondermijnen de koopkracht in die mate dat de economie verder de dieperik induikt.

De Belgische regering gaat nu dezelfde weg op. Dit jaar werd al voor 13 miljard euro aan maatregelen genomen. Bij de begrotingscontrole komt er nog eens minimum 800 miljoen euro bij voor dit jaar. Volgend jaar volgt 4,5 miljard euro en in 2014 nog eens 8 miljard euro!

Elke besparing, loondaling of job die verloren gaat in het ene land, is een extra argument geworden om hetzelfde te doen in het andere. Als we dit toelaten,

Na lokale verkiezingen: nieuwe besparingen P 2 en 3

organiseren we onze eigen ondergang.

Deze vicieuze cirkel moet doorbroken worden, zoniet gaat de levensstandaard van iedereen onderuit.

De betoging van 11 november in Genk kan een begin zijn van een actieplan om de hele gemeenschap te mobiliseren in een strijd om de fabriek open te houden en de tewerkstelling in eigen streek te behouden. Deze betoging mag alleszins geen begrafenisoptocht worden.

Betogen zal echter niet volstaan. We zullen de strijd ook verder in handen moeten nemen. Daarbij kunnen we niet rekenen op onze regeringen, noch op de Vlaamse noch op de federale. Zij staan voor een beheer van het kapitalisme met inbegrip van een verarming van de meerderheid van de bevolking.

Bij Opel hebben we gezien dat de regeringen in woorden steun geven, maar niet met daden.

Als Ford weigert om de afdankingen in te trekken, moet het genationaliseerd worden om de levensstandaard van de arbeiders te behouden en de kennis en

vaardigheden in de vestigingen waar ze werken te benutten. Willen we dat deze fabriek genationaliseerd wordt om onze jobs te redden, dan zullen we het zelf moeten doen. Sluiting is geen optie! Dat zou moeten gelden voor iedere job die ze vandaag willen slachten.

Alleen staan we nergens, samen staan we sterker.

Dit is het belang van 14 november, de Europese actiedag met gecoördineerde algemene stakingen in Zuid-Europese landen. Dit moment moet ook in België worden aangegrepen om de hele arbeidersklasse te mobiliseren. De gecoördineerde aanval van het Europese kapitaal op onze levensstandaard vereist een gecoördineerd antwoord van de Europese werkenden.

Het gaat om onze fabrieken, onze tewerkstelling, onze toekomst. Dit kunnen we niet overlaten aan de kapitalisten. Tijd voor een socialistische oplossing!

Lees meer op pagina 5

Lokale verkiezingen: ruimte voor links groeit P 8-9

28/10/2012 18:14:25

nationaal nieuws thema Na de lokale verkiezingen

de

Linkse Socialist

Besparingsbeleid zal ongenoegen nog versterken Communautaire crisis blijft op agenda

door

Geert Cool

B

ewust hebben de gevestigde partijen tot na de lokale verkiezingen van 14 oktober gewacht om een nieuwe stap in het besparingsbeleid te zetten. Bij deze verkiezingen bleek een groeiend wantrouwen en ongenoegen tegenover de gevestigde partijen. De score van N-VA langs Vlaamse kant is opvallend, maar niet stabiel. Tegelijk begint de groeiende openheid voor consequent links zich ook electoraal te vertalen.

Dat De Wever in zijn overwinningstoespraak meteen naar Di Rupo uithaalde, geeft aan in welke mate N-VA de communautaire kaart zal blijven spelen. De partij zal haar rol in het lokale besparingsbeleid proberen weg te stoppen in een verbaal opbod tegen de Franstaligen en de PS in het bijzonder.

De van de pot gerukte bewering dat Di Rupo een marxistisch beleid zou voeren, was wellicht slechts een voorsmaakje (voor een antwoord op die bewering: zie pagina 7).

Het klopt dat de PS rekening moet houden met de sterkere tradities van de arbeidersbeweging. Dat verklaart waarom soms een linksere retoriek wordt gehanteerd, zonder evenwel tot daden over te gaan. Om de retoriek te ondersteunen, wordt beroep gedaan op de communautaire tegenstellingen en werpt de PS zich op als een dam tegen het rechtse Vlaanderen van de N-VA. Gezien de zwakte van de Vlaamse traditionele partijen en de omvangrijke besparingen die in de periode van crisis vervat zitten, dreigen de verkiezingen van 2014 tot erg moeilijke onderhandelingen te leiden.

Vlaamse gevestigde partijen verder onderuit

dat het lokale verkiezingen waren. De sneeuwd worden met kritieken op Di Hoe de plaat van De Wever zwakte van CD&V, VLD en SP.a maakt Rupo en de Franstaligen. Op Vlaams afzetten? het voor N-VA mogelijk om te blijven niveau blijkt dat de ‘verandering’ van De verschuivingen in vergelijking scoren. Nochtans is de vooruitgang van N-VA uit meer van hetzelfde bestaat: met de vorige lokale verkiezingen wa- N-VA niet stabiel, het is vooral een uit- besparingen op dienstverlening en De SP.A probeert het De Wever in ren bijzonder groot. Bijna vanuit het drukking van afkeer tegenover de an- personeel van De Lijn, besparingen Antwerpen moeilijk te maken bij de niets – één zetel als onderdeel van een deren. Met De Wever als burgemeester op ambtenaren,… Op lokaal niveau coalitievorming. Dat gebeurt niet met kartel met N-VA – kon Bart De Wever van Antwerpen zal de partij nu een erg zal het niet anders zijn. In Antwerpen principiële standpunten en een opmet 37,7% het Antwerpse stadhuis als zichtbare besparingsverantwoordelijk- kondigde de partij al aan dat er geen positie tegen het neoliberale bespanieuwe keizer betreden. heid opnemen. sociale huisvesting of publieke kinder- ringsbeleid waar N-VA voor wil gaan, De afgelopen jaren waren er verschilopvang zal bijkomen. De Wever wil maar met partijpolitieke spelletjes. Op lende nieuwe figuren die als een ko- N-VA: veel kracht, weinig knippen in het stadspersoneel en zal meet opkwamen: Dewinter, Stevaert, verandering zijn besparingsbeleid koppelen met reLangs Franstalige kant hield de Dedecker. Maar waar het Vlaams pressie. Op dat vlak is het verschil met PS stand. Foto: Paul Magnette Belang 20 jaar nodig had om zo groot de PS in pakweg Brussel erg klein (zie won in Charleroi te worden, doet De Wever het op een N-VA speelde in op diverse soor- pagina 14). paar jaar. De grootste vooruitgang die ten van ongenoegen, van de revolte het VB in Antwerpen ooit maakte bij van haar kern van middenstanders en Onderlinge lokale verkiezingen was +12% in 1988. kleine ondernemers tot een algemene inwisselbaarheid N-VA wordt nu meteen de grootste met afkeer tegenover de gevestigde partij37,7%, een score die boven de records en onder bredere lagen van de bevolvan zowel VB als de king. Van een roep In de coalitiebesprekingen na de verStadspartij ligt. Het tot meer neoliberale kiezingen bleek de onderlinge inwisgeeft aan dat er een De komende periode cont raher vor m i n- selbaarheid van alle gevestigde partijzal er geen versnelling van de gen tot ongenoegen en, inclusief de groenen en N-VA. Dat van stabiliteit electorale verschuiwegens de sociale Groen in Mechelen met de liberalen vingen en dus van de tekorten als gevolg van Somers een kartel vormde gevolgd zijn, maar van onstabiliteit is. van de reeds doorge- door een coalitie met N-VA en CD&V, crisis en verzet.

Langs Franstalige voerde besparingen. geeft te denken over welk soort oppoDe versterkte kant zijn er voorloDe economische cri- sitie die partij in Antwerpen zal voelinkerzijde zal in pig nog geen versis zal de regiona- ren. Ook SP.a neemt in tal van steden strijdbewegingen schuivingen zoals in le en lokale N-VA- en gemeenten deel aan coalities met V la anderen, ma ar uitgetest worden. bestuurders weinig N-VA. Langs Franstalige kant vormt onder de stabiliteit ruimte laten.

Ecolo diverse coalities om meer postaan de oppervlakte Voor de verkiezin- jes binnen te halen. Bij de vorming van schuilt evenzeer een groeiend ongenoe- gen werd het programma van N-VA zel- coalities wordt niet over het beleid gegen dat snel tot uitbarsten kan komen. den uitgespeeld, tenzij voor een publiek sproken, maar wel over de postjes. Als De gevestigde par tijen gaan in van ondernemers. Het in stand houden Milquet (CDH) in Brussel-stad wordt Vlaanderen verder onderuit ook al en versterken van de bestaande socia- buitengezet, dan ook Moureaux (PS) konden ze de schade nog beperken om- le tekorten kan niet volledig onderge- in Molenbeek.

die manier zullen Janssens en zijn Stadspartij geen millimeter terrein terugwinnen.

Er is een groeiende roep naar een echte oppositie die vertrekt van de belangen van de gewone werkende bevolking. Het uitstekende resultaat van PVDA is daar een uitdrukking van. De 8% van de PVDA in Antwerpen – een linkse samenwerking had het resultaat nog verder omhoog kunnen duwen, wie weet zelfs voorbij het Vlaams Belang – kan de basis vormen voor een strijdbare linkse oppositie in de raden en op straat. Zo’n oppositie zou fundamenteel versterkt worden indien de georganiseerde arbeidersbeweging – in het bijzonder de vakbonden – in al haar verscheidenheid eveneens het politieke terrein zou betreden.

De komende periode zal er geen van stabiliteit zijn, maar van crisis en verzet.

De versterkte linkerzijde zal in strijdbewegingen uitgetest worden. De diepte van de kapitalistische crisis zal weinig politieke vaagheid en compromissen toelaten. Naarmate de kritieken op het bankroet van het kapitalisme breder aanvaard worden, zal ook de openheid voor een socialistisch alternatief toenemen met discussie over wat socialisme betekent, welke historische ervaringen er waren en hoe we ons daartoe verhouden.

Wij zullen daarin tussenkomen met een programma voor socialistische verandering waarbij herverdeling van de rijkdommen wordt gekoppeld aan het in gemeenschapshanden nemen van de commandoposten van de economie - sleutelsectoren zoals energie, financiewezen, staal,… - onder democratische controle en beheer van de arbeidersbeweging.

Het einde van extreemrechts?

Nation betoogt in Brussel (foto Collectif Krasnyi) eleven we ‘Der untergang’ van het Vlaams Belang? De partij ging van meer dan 800 naar 214 lokale verkozenen. In het Antwerpse bastion blijven nog net vijf zetels over, waaronder die van de drie fractieleiders in de parlementen en de partijvoorzitter. Voorzitter Valkeniers stopt als voorzitter, Dewinter kondigde aan een stapje opzij te doen.

B

dls319geert.indd 2

De snelle ineenstorting (-23% in Antwerpen, - 18% in Mechelen, -12% in Gent,…) bevestigt dat de electorale groei van het Vlaams Belang geen uitdrukking van een verrechtsing of ‘fascisering’ was, maar van afkeer tegenover de andere partijen. De slechte resultaten zorgen ervoor dat enkel een harde kern overblijft. De dieper wordende economische crisis en het daarmee gepaard gaande neoliberale besparingsbeleid met bijhorende harder wordende sociale problemen en verhoudingen zal echter leiden tot een verdere radicalisering. Dat blijft mogelijkheden bieden voor extreemrechts.

Terwijl Franstalig extreemrechts eveneens klappen incasseerde (van 28 naar 6 verkozenen), is het resultaat van Nation in Evere een waarschuwing.

De neonazistische beweging haalde er geen verkozene maar met 4,47% werd een hoog resultaat behaald. Nation verwijst uitdrukkelijk naar het voorbeeld van de gewelddadige Griekse neo-na-

zi’s van Gouden Dageraad.

Als de overblijvende harde kern van het Vlaams Belang niet volledig vergroeid blijkt met het parlementaire pluche waarin het zich de afgelopen jaren kon wentelen, is ook in die kringen een radicalisering niet uitgesloten.

Alleszins wordt het uitkijken naar wat de jonge stoottroepen zullen doen, onder de VB-studenten van de NSV lijken er pogingen te zijn om aan te sluiten bij de symboliek (en straks ook de methoden?) van Gouden Dageraad.

Het gevaar is niet geweken. Een lichte glimlach bij de opdoffer van formaat voor het VB mag natuurlijk. Maar de onderliggende processen van radicalisering en polarisatie blijven bestaan.

Door links te organiseren en te versterken, zowel numeriek als inhoudelijk, kunnen we de beste dam opwerpen om een hernieuwde doorbraak van mogelijk extremere varianten van extreemrechts te vermijden.

28/10/2012 18:14:26

ons standpunt

www.socialisme.be november 2012

Edito Door Anja Deschoemacker

Begroting op maat van de markten

Ook na Ford blijft cadeaupolitiek voor patroons overeind

T

erwijl de sluiting van Ford een sociale catastrofe is voor de duizenden die werken voor Ford en de onderaannemers, sturen de patroons de discussie in de richting van nog meer cadeaus aan het patronaat zelf, vooral dan in de vorm van de verlaging van de loonkost. In de discussie over de federale begroting is het niet anders: voor wie zoeken ze een oplossing?

In de komende dagen zal de begrotingscontrole voor 2012 worden afgerond. De som van 811 miljoen euro zal vooral gezocht worden in het snijden, bevriezen en/of uitstellen van de uitgaven. Kortom, besparingen die zogenaamd “niet voelbaar” zijn. Dit soort besparingen zorgt sinds de jaren 1980 voor de onderfinanciering van zo goed als alle sociaal beleid, infrastructuur en openbare diensten. Wie durft te beweren dat de wachtlijsten voor iedere zorgbehoefte “niet voelbaar” zijn?

Over de begroting van 2013 hebben de federale ministers nog maar één duidelijke en unanieme verklaring afgelegd: de maatregelen mogen de concurrentiekracht van de bedrijven niet raken. Ze gaan met andere woorden op zoek naar 4,5 miljard zonder te raken aan al die privileges die maken dat

grote bedrijven ondanks recordwinsten En blijkbaar draagt de federale regering nauwelijks belastingen betalen. Dat die jaarlijks “voor niet minder dan 30 milgulle politiek de multinationale bedrij- joen euro bij in de loonkosten van Ford, ven er niet toe brengt ook een bijdrage zoals voor nacht- en ploegenarbeid en aan de samenleving te leveren, toont technische werkloosheid” (SPa-minisFord opnieuw aan voor wie Renault, ter van werk Monica De Coninck in De Opel, ArcelorMittal… alweer verge- Standaard van 25 oktober). ten zou zijn.

We moeten ons voor de begroting De voorziene sluiting van Ford leidt niet aan andere recepten verwachten. opnieuw tot discussie of de Vlaamse Mogelijk zal er ook een minimaatregel regering (een deel van) de 43,5 miljoen komen om de grote vermogens te doen euro kan recupereren die ze in de laat- bijdragen. Dat heeft vooral als doel om ste tien jaar in Ford heeft geïnvesteerd. ons grote maatregelen te laten slikken.

We mogen ook niet vergeten dat vorige maatregelen die tot doel hadden om de grote vermogens te laten bijdragen nooit reëel zijn uitgevoerd of op zo’n manier dat de rijken ze al hadden ontweken voor de maatregelen gestemd waren. De grote bulk van de maatregelen zal opnieuw de grote meerderheid van de bevolking, de werkenden en hun gezinnen, raken.

De traditionele politici beloofden ons enkele weken geleden in het kader van de verkiezingen nog om de tekorten in het onderwijs, kinderopvang,... in de gemeenten op te lossen. Nu vragen ze ons om ‘samen’ (want er worden ook apennootjes van de rijken gevraagd) ‘door de zure appel te bijten’. Het monitoringcomité, een orgaan van ambtenaren dat het federale beleid van cijfers voorziet, spreekt over een noodzakelijke “gezamenlijke inspanning” (van federale, regionale en lokale overheden) voor de begroting van 2014 van nogmaals 8 miljard euro. Er is dus niet gewoon een zure appel, maar een volledige boomgaard van zure appels.

In alle landen waar de besparingspolitiek al op volle toeren draait is de crisis verdiept, de armoede fors gestegen en een groot deel van de jeugd gedoemd een “verloren generatie” te zijn. Het “zachte alternatief” à la Hollande of Di Rupo blijkt ondertussen essentieel de-

zelfde besparingspolitiek te zijn, maar een beetje beter verpakt. Om massaal verzet te vermijden, wordt geen mokerslag aan de werkenden toegebracht, maar wordt hetzelfde resultaat bekomen via een trager maar even vernietigend besparingsbeleid.

Het probleem ligt niet bij de “loonlasten”, het probleem ligt bij de markt. “De markt” ziet voor zichzelf geen maatschappelijke verantwoordelijkheid, de kapitalistische productie is enkel gebaseerd op winsten en enkel op behoeften als de behoeftigen het geld hebben om hun winsten te realiseren. De discussie over de loonlasten –onderdeel van de begrotingsdiscussies en de IPA-onderhandelingen – is er niet om de crisis te bestrijden, maar enkel om van de crisis gebruik te maken voor nog maar eens een aanval op de lonen en arbeidsomstandigheden van de grote meerderheid van de bevolking.

De zomer en de gemeenteraadsverkiezingen liggen achter de rug. In de vakbonden moet het nu alle hens aan dek zijn voor de organisatie van het verzet tegen de moordende politiek van Ford en tegen de politieke bondgenoten van de Ford-directie in de federale, regionale en lokale autoriteiten! Enkel die strijd kan oplossingen bieden voor de meerderheid van de bevolking.

Werkloosheidsuitkeringen verder naar beneden...

Het Belgische sociaal model wordt overgoten met een Duits sausje

Foto: “We kunnen niet tegelijk de broekriem aanhalen en onze broek laten afzakken....” Nochtans is dat wel wat voortaan van werklozen wordt verwacht.

B

door

Alain (Namen)

egin november treedt de versnelde degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen in werking. In een televisiedebat verklaarde Hendrik Bogaert, staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten, dat dit nog maar het begin is.

Hij stelde dat in ons land al de helft van wat dankingen bij onder meer Duferco kwamen er de Duitsers deden met het beruchte plan Hartz in oktober op een week ongeveer 16.000 ver4 is ingevoerd, maar dat de regering nog ver- loren jobs bij. Het slechte nieuws stapelt zich der wil gaan. Dit betekent dat de concurrentie op en er is geen beterschap op komst. De sotussen werkenden en werklozen wordt opge- ciale drama’s stoppen daarbij overigens niet dreven met een collectieve verarming die uit- aan taalgrenzen. eindelijk iedereen treft.

Het probleem van de werkloosheid is uiterIn de eerste negen maanden van dit jaar slo- aard niet nieuw. Er is al meer dan 30 jaar een ten 7.959 bedrijven de deuren en gingen meer structurele werkloosheid. Nu begint het aantal dan 16.000 jobs verloren. Met de aankondi- werklozen opnieuw toe te nemen. De enigen ging van de sluiting van Ford Genk en de af- die daar voordeel uit halen, zijn de bedrijven

dls319geert.indd 3

die het grote aantal werklozen aangrijpen om alle lonen en arbeidsvoorwaarden naar beneden te trekken. In Duitsland zagen we hoe de aanval op de werklozen een opstapje was in het kader van het ‘Duitse model’ van lage lonen voor een steeds groter aantal werkenden.

De asociale gevolgen van de degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen – een maatregel die niet toevallig werd uitgesteld tot vlak na de lokale verkiezingen van 14 oktober – zijn verregaand. Een gezinshoofd zal het met 1.090 euro moeten stellen in plaats van 1.239 euro, een alleenstaande zal van 1.111 euro terugvallen op 916 euro. Vergelijk die cijfers met de huurprijzen en je weet dat heel wat werklozen nog dieper in de armoede zullen terechtkomen.

Bovendien zullen werklozen voortaan sneller om het even welke job moeten aanvaarden. Na drie maanden werkloosheid moet een aangeboden job niet langer overeenstemmen met het diploma of het beroep van de werkzoekende. Ook moet voortaan gelijk welke job in een straal van 60 kilometer worden aanvaard. Werklozen aan gelijk welke (erg lage) prijs laten werken, dat is het doel van de werkgevers.

Het Duitse model betekent een sociale hel voor heel veel werkenden. Maar liefst 20% van de werkenden heeft minder dan 10 euro per uur, 1,5 miljoen Duitsers heeft zelfs minder dan 5 euro per uur. Tussen 2000 en 2009 gingen de reële nettolonen er gemiddeld met 4,5% op achteruit.

Voor het kapitalistische systeem en zijn politieke vertegenwoordigers is het aanpakken van de werklozen het enige antwoord op de werkloosheid. In plaats van de werklozen te bestrijden, moeten we opkomen voor degelijke jobs voor iedereen.

Daartoe moeten we werkenden met of zonder job verenigen in een strijd voor een herverdeling van de beschikbare arbeid. Dat betekent een arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen, zodat iedereen toegang heeft tot een degelijk leven.

Een samenleving waarin de productie op democratische wijze wordt gepland om de behoeften van de meerderheid centraal te stellen, dat is waar wij voor opkomen.

ZO GEZEGD In een column schreef Paul Goossens volgende rake opmerkingen over De Wever: “Een paar maand geleden, op het partijcongres waar hij zich kandidaat stelde voor het burgemeestersambt, tapte de N-VA-voorzitter al uit het vaatje van rechten en plichten en plaatste hij kritische kanttekeningen bij een stad die van iedereen is. Vorige week deed hij het weer, maar nu ging hij een stuk verder. Voor het eerst vertelde De Wever dat die slogan weg moest en werd duidelijk voor wie er geen plaats in de stad kon zijn. De Antwerpse diamantairs, die stad en staat onlangs voor honderden miljoenen oplichtten, kunnen op beide oren slapen. Over hen geen kwaad woord. Ze bleven niet alleen buiten schot, ze kregen zelfs gratis promotie. Voor de Londense burgemeester Boris Johnson had De Wever een ‘A’ met diamant meegebracht. Als conservatieven over plichten beginnen, viseren ze doorgaans de onderkant van de samenleving, voor de upper class gelden andere normen.” (DS 22 september) Hoe links zijn de Franstalige PS’ers? Philippe Van Cauwenberghe, kopstuk van de partij in Charleroi, liet er weinig twijfel over bestaan. De maatregel van zijn sociaaldemocratische collega’s in Rotterdam om werklozen gratis te laten werken voor hun uitkering (in plaats van een degelijk statuut aan te bieden), ontlokte hem op Facebook de uitspraak: “Waarom doen wij dat ook niet?”

Voormalig VB-kopstuk en toekomstig N-VA-schepen ‘van Vlaamse zaken’ Karim Van Overmeire liet in de controverse rond zijn schepenmandaat het betere bochtenwerk zien. Waar hij op 24 oktober ’s ochtends op de radio verklaarde: “Behalve enkele punten wil ik geen afstand doen van het 70-puntenplan, het is geen jeugdzonde”, verstuurde zijn partij ’s middags een persbericht waarin Van Overmeire wel afstand doet van het 70-puntenplan. “Dat was fout, punt aan de lijn”. ’s Ochtends verklaarde hij dat hij met het mes op de keel geen afstand zou doen van dat racistische programma. Blijkbaar was het vooruitzicht van een extra brutojaarloon van 88.696,52 euro (bovenop het parlementaire loon van 142.207,52 euro) overtuigender dan een mes op de keel?

28/10/2012 18:14:27

syndicaal thema

de

Linkse Socialist

Eengemaakt verzet van personeel en reizigers tegen afbouw openbaar vervoer nodig! door een correspondent

O

p 3 oktober staakte het spoorpersoneel tegen de hervormingsplannen van Magnette. Bij de media was het alle hens aan dek. Reportages van gedupeerde reizigers, werkgeversorganisaties die pleitten voor een minimale dienstverlening,...

Het is vandaag inderdaad niet makkelijk om treinreiziger te zijn.

Constante vertragingen, afgeschafte treinen en een gebrekkige dienstverlening in het algemeen. Maar deze staking was gericht tegen het beleid dat verantwoordelijk is voor de achteruitgang van de dienstverlening. het reizigersvervoer een extra opportuniteit zijn om winst te maken op de kap van de gemeenschap. En ook op de traditionele partijen moeten we niet rekenen voor een betere dienstverleIn de media krijgen we te horen dat het ning. De enige trein waar zij oog voor enkel te doen is om het personeelssta- hebben, is de besparingstrein die ze tuut, maar het gaat om veel meer. Deze over onze levensstandaard willen stuhervorming gaat over de toekomst van ren. Iedere zwakheid of fout langs vakde dienstverlening en is vooral nodig bondskant wordt uiteraard genadeloos zodat Infabel zijn diensten in de toe- uitgespeeld door het antistakingskamp. komst zal kunnen aanbieden aan andere Kijk maar naar de golf van reacties private spoorbedrijven die de concur- na de (verdraaide) uitspraak van Jos rentie kunnen aangaan met de NMBS, Digneffe over de zogenaamde egoïstidie zal achterblijven met een serieuze sche reizigers. schuldenlast en onrendabele activiteiten. Zal een privatisering leiden tot lagere prijzen? In Groot-Brittannië Informatie- en betalen de reizigers voor een privaat mobilisatiecampagne onder treinticket tot tien keer meer dan in personeel én reizigers andere Europese landen. De overheidskosten zijn sinds de privatisering nog De campagne tegen stakingsacties toegenomen. Het is niet verwonderlijk heeft onvermijdelijk een effect op een dat een meerderheid van de Britten deel van de reizigers. Het is dan ook een hernationalisatie van de spoorwe- noodzakelijk om er op te antwoorden. gen wil!

Enkele weken voor de staking van 3 Daar zwijgt het antistakingskamp ui- oktober was er een pamflettenactie teraard in alle talen over. Niet verwon- van de spoorbonden om de reizigers derlijk als je weet dat dit kamp wordt te informeren over de gevolgen van de aangevoerd door werkgeversorgani- hervormingen. Dat is een belangrijke saties en neoliberale partijen. Voor de eerste stap, maar er is meer nodig. Er werkgevers zou een privatisering van is een langdurige campagne naar de Verdedigen media, politici en werkgevers werkelijk de belangen van de reiziger?

3 oktober. Bij de spoorstaking trekt Rood! in Gent naar het piket om de stakers te ondersteunen. reizigers nodig om uiteindelijk tot een kan de basis gelegd worden voor een door het besparingsbeleid. Via hun eigezamenlijke strijd te komen. campagne naar personeel en reizigers. gen media en afgevaardigden kunnen Met ludieke acties zullen we de be- Binnen een actieplan kan bijvoorbeeld de nationale vakbonden een campagne sparingsplannen bij het openbaar ver- ook gewerkt worden aan een natio- starten en duidelijk maken dat deze hervoer niet stoppen. Bij De Lijn voerden nale betoging van personeel en reizi- vormingsplannen evengoed het gevolg de vakbonden enkele dergelijke ‘rei- gers voor meer, betere en goedkopere zijn van het besparingsbeleid van de zigersvriendelijke’ acties. Dat leverde dienstverlening. traditionele partijen. Het verzet tegen niets op. Hier en daar werd de druk te deze hervormingen bij de NMBS kan groot en kwamen er (heel) beperkte gekoppeld worden aan een algemene aanpassingen, zoals in Gent waar 500 Laat het spoorpersoneel campagne en strijd tegen het bespareizigers betoogden tegen de besparin- niet alleen vechten ringsbeleid en voor de uitbouw van stergen bij De Lijn. ke openbare diensten, waarbij gevochEr is nood aan een opbouwend actieMaar we mogen het spoorpersoneel ten wordt voor het behoud van elke job. plan om de strijd tegen de hervorming niet alleen laten vechten. Treinreizigers te organiseren. Met regelmatige in- zijn evengoed arbeiders, jongeren, ge- www.libreparcours.net formatie- en personeelsvergaderingen pensioneerden,... die geraakt worden

Personeel FOD Financiën is het beu

Staking bij Bpost in Woluwe levert resultaat op

O

p maandag 22 oktober ging het personeel van Bpost in Woluwe in staking. Elders waren er verspreid ook diverse acties.

Het behoud van alle rondes wordt gegarandeerd. De vastberaden stakingsactie gedurende drie dagen speelde een belangrijke rol in het bekomen van dat resultaat. Ook was het belangrijk dat er solidariteit kwam van de bureaus in De aanleiding was een nieuwe maatregel in het kader van Elsene en Laken. georoute waardoor in Woluwe maar liefst 8 rondes zouden Het is mogelijk om overwinningen te behalen. Daartoe verdwijnen, het ging om 20% van het totaal. De aanhouden- moet de basis in elk bureau en elke depot worden georgade besparingsplannen hebben het aantal personeelsleden al niseerd en zijn er ook discussies nodig over hoe we deze zwaar naar beneden gehaald. De arbeidsvoorwaarden van strijd in handen kunnen nemen. De directie van Bpost is de postbodes liggen al jarenlang onder vuur, postbodes in bijzonder ver kunnen gaan in het opleggen van besparinvaste dienst worden stilaan een minderheid. gen omdat het verzet zich steeds beperkte tot één bureau De stakingsactie in Woluwe leverde resultaat op. Na of één regio. Gezamenlijke strijd op basis van een demodrie dagen staken waren er onderhandelingen waarbij de cratisch opgemaakt en bediscussieerd actieplan kan die directie terugkwam op het plan om 8 jobs te schrappen. neerwaartse spiraal doorbreken en ombuigen.

Bij iedere verkiezing en iedere begroting horen we alle gevestigde partijen verklaren dat de strijd tegen fiscale fraude belangrijk is. In werkelijkheid zorgt het beleid er evenwel voor dat belastingontduiking moeilijker kan bestreden worden. De afgelopen jaren is het aantal personeelsleden bij financiën afgenomen van 38.000 tot 28.000. Die kampen bovendien met een gebrek aan middelen en materieel. Hoe diep het ongenoegen zit, bleek op 9 oktober. Toen was er een betoging waarop maar liefst 8.000 van de 28.000 personeelsleden aanwezig waren. Door onder meer te snoeien in de belastingcontroleurs wordt de deur voor fiscale fraudeurs volledig open gezet.

Ford-topman casht 34,5 miljoen dollar Enkele feiten en cijfers over de kloof tussen de 1% rijksten en de 99% anderen.

15,3% onder armoedegrens

Jongeren kunnen geen eigen huis

Het aantal Belgen onder de armoedegrens be- betalen… draagt volgens de FOD Economie 15,3% van de Het nieuwe onderzoeksbureau Iliv, gefinanbevolking. Dat is het hoogste cijfer sinds het begin van de crisis. In 2010 ging het om 14,6%. De cierd door Ikea, publiceerde deze week een raparmoedegrens bedraagt 1.000 euro voor een al- port waarin het stelt dat acht op de tien huurders leenstaande en 2.101 voor een gezin met twee vol- noodgedwongen blijft huren omdat een eigen huis wassenen en twee kinderen. Onder alleenstaande kopen onbetaalbaar is. Het is moeilijk om tegelijk ouders is 38,5% arm en onder gepensioneerden huur te betalen en te sparen om een eigen huis te 20,2%. De regering haalt de werkloosheidsuit- kunnen kopen. Gemiddeld betaalt een Belg ongekeringen verder naar beneden op een ogenblik veer 600 euro per maand voor de afbetaling van dat 37,8% van de werklozen onder de armoede- een woning, bij twintigers betaalt vier op tien meer dan 1.000 euro per maand. grens leeft.

dls319geert.indd 4

Ford-CEO Allan Mullaly is in de week dat de sluiting van de Genkse vestiging werd aangekondigd 34,5 miljoen dollar rijker geworden. Hij kon aandelenopties innen die hij twee jaar geleden kreeg. In 2010 was Mullaly in de VS de negende beste betaalde CEO. Hij was toen goed voor een jaarloon van 26,5 miljoen dollar. Maar als er moet bespaard worden, is het uiteraard op de gewone arbeiders.

Kloof tussen arm en rijk blijft groeien

Het Amerikaanse Census Bureau stelde in een studie vast dat het inkomen van de 1% rijksten afgelopen jaar met 5,5% is gestegen. Het gaat om 1,2 miljoen gezinnen. De 96 miljoen armste gezinnen zagen hun inkomen met 5,5% afnemen. De beperkte economische groei vanaf 2009 kwam vooral de rijksten ten goede. Het resultaat is dat de kloof tussen arm en rijk in de VS vandaag het grootste is sinds 40 jaar. Op dit vlak heeft ook Obama voor geen verandering gezorgd.

28/10/2012 18:14:29

ford

www.socialisme.be november 2012

Ford. Geen rouwplechtigheid maar actieplan

Nationalisatie en reconversie van de vestiging!

Eric Byl

zal het niet zijn. Het zal forse krachts- len, maar dat de arbeiders zelf beter het verhoudingen vereisen om de overheid beheer in handen nemen in functie van daartoe te dwingen. De arbeiders heb- de tewerkstelling en de behoeften van oensdag 24 oktober 2012: een zwarte dag voor de arbeiders ben het bedrijf afgesloten, ze posten heel de gemeenschap. van Ford, voor de bewoners van Genk en de omliggende steden shift per shift. Talloze discussies en een en voor alle werknemers van het land. In een videoboodschap Juridisch mag de multinational dan goede organisatie zullen nodig zijn om meldt de directie dat ze de vestiging in Genk eind 2013 dicht gooit en de wel eigenaar zijn van de vestiging, in iedereen telkens weer te overtuigen niet Europese algemene staking productie van de Mondeo naar Valencia verhuist. werkelijkheid werd ze opgebouwd door af te haken. Maar we staan niet alleen. op 14 november opeenvolgende generaties werknemers. De arbeiders van de onderaannemers Bij de 3.996 arbeiders en 268 bedien- kenen, dineren en contracten tekenen, Daarbij flink geholpen met overheids- zitten in hetzelfde schuitje. Bovendien Van de huidige politici moeten we den van Ford Genk is de verslagenheid hou je gemakkelijk vol tot je 65ste en steun uit onze sociale bijdragen en be- rolt een golf van herstructureringen en niets verwachten. ‘Nationalisaties’, dat en ingehouden woede groot. Sommigen later, maar twintig, dertig jaar produc- lastingen van de Belgische bevolking. sluitingen over Limburg, over België en mag niet van Europa, tenzij het is om barsten in tranen uit. Ze zien van de tie, dat laat zich voelen. Als de regering Jarenlang hebben de aandeelhouders over heel Europa. verliezen te socialiseren en winsten te ene dag op de andere hun toekomst in ondanks het verzet van De Croo instemt mooie winsten geïncasseerd. We zien Geen enkele arbeider voelt zich van- privatiseren. Maar ook in Europa staan rook opgaan. Minstens evenveel werk- met brugpensioen, zullen velen dat be- nu waartoe de overdracht van rijkdom daag veilig. Dat is de reden waarom we niet alleen. Op 14 november is een nemers bij de talloze onderaannemers grijpelijk met beide handen grijpen. van de gemeenschap naar een handvol worden eveneens getroffen. Op de fiprivate aandeelhouders leidt. nanciële markten breekt het feest los.

We mogen de toekomst van de vesAandeelhouders worden op twee dagen Sluiten is geen optie tiging en de gemeenschap niet overtijd alweer drie procent rijker. Politici, laten aan op winst beluste multinatiopatroons en andere specialisten, die Dit zijn niet meer de gouden jaren, nals. Politici laten krokodillentranen. nog nooit aan een productielijn ston- toen je nog gemakkelijk in het bedrijf Ze gooien de armen in de lucht alsof den, hebben hun analyse al klaar. De om de hoek terecht kon. De afscheids- ze machteloos zijn. In werkelijkheid multinational boekte vorig jaar een re- premie zal snel verteerd zijn en wie niet ontbreekt het hen aan politieke wil. cordwinst van 20,2 miljard $, maar die aan een volle loopbaan geraakt, staat Samen met de media hebben ze de bemoet niet worden aangepakt, integen- op zijn 65ste een zeer onaangename grafenis al in scène gezet. Waarom Ford deel, de competitiviteit moet nog op- verassing te wachten. Waar nu nog niet voor de keuze stellen: de vestiging gedreven worden. Daarvoor willen ze aan een andere job geraken? De crisis openhouden met behoud van alle jobs of alle werknemers een tweede keer pak- is overal, in heel inbeslagname van ken, deze keer via hun indirect loon, de België, in heel de installaties en de Waarom Ford niet zogenaamde loonlasten.

Eu ropa en we terreinen. voor de keuze reldwijd. Onder die omstandighe- stellen: de vestiging Afscheidspremie en den kan en mag Een openhouden brugpensioen sluiten geen opecologisch met behoud van tie zijn. en sociaal Het is niet gemakkelijk om in te gaan Sl u it i n g z o u verantwoord alle jobs of tegen herstructureringen en sluitingen. niet alleen voor inbeslagname van de alternatief De moordende concurrentie heeft de d e 10.0 0 0 g e installaties en de sector met overcapaciteit opgezadeld. broodroofde geDe financiële secDoor de economische crisis en de be- zinnen een drator had het al aanterreinen. sparingsplannen die overal in Europa ma zijn. Het zou getoond. De autoworden toegepast, krimpt de markt de Belgische ecosector bevestigt: de nog. Nu België haar besparingsregering nomie ruim 10 miljard € kosten, hoofd- vrije markt kan geen stabiele werk- en we de publieke opinie mee hebben. Die internationale actiedag gepland. In heeft, is ook hier het hek van de dam. zakelijk aan verlies van sociale bijdra- leefomgeving garanderen. We kunnen kracht mobiliseren, in de bedrijven, in Spanje en Portugal - mogelijk ook in Begrijpelijk dat velen in die omstandig- gen en belastingsinkomsten en aan meer produceren dan we ooit voor mo- de scholen en universiteiten en in de Griekenland, Malta en Cyprus - zal dat heden hopen op een zo hoog mogelij- extra uitgaven voor uitkeringen. Het gelijk hielden, maar dat leidt enkel tot wijken is de uitdaging voor de mas- gepaard gaan met een algemene staking. ke afscheidspremie. Voorlopig spreekt zou ongetwijfeld leiden tot nog meer overcapaciteit en het dichtslibben van samanifestatie op 11 november. Laat In Frankrijk en Italië roepen de vakmen van 77.000 € bruto, netto zal daar besparingen op onderwijs en open- onze wegen. Het tijdperk waarin een er ons deze keer geen begrafenisstoet bonden mee op, andere zullen wellicht minder dan de helft van overblijven. bare dienstverlening. In de getroffen autobedrijf slechts op één vaste matrijs van maken, maar een hefboom naar de volgen. Het ABVV-gewest van Luik Werknemers in onderaanneming mo- gemeenten zou het de stadsfinanciën functioneerde, ligt al lang achter de rug. volgende mobilisatie! Elke mobilisatie roept eveneens op voor een 24-urengen zelfs dat op hun buik schrijven. onderuit halen met dramatische ge- Met beperkte aanpassingen en herpro- vereist niet alleen een gedetailleerd en staking op 14 november, net als ACODDe arbeiders hebben al eens 12% in- volgen voor het gemeentepersoneel grammatie kan men in Genk de pro- democratisch beLRB Brussel. Er is geleverd en bovendien werd het arbeids- en de sociale voorzieningen. Het zou ductie gemakkelijk omschakelen naar discussieerd actiegeen enkele zinMet beperkte ritme de voorbije jaren opgedreven tot Limburg opnieuw herleiden tot een so- nieuwe, sociaal nuttige en ecologisch plan, maar ook een nige reden waareen haast ondraaglijk tempo. Lezen, re- ciale woestijn. verantwoorde producten. perspectief, een om ook de andere aanpassingen en Waarom een performante vestiging doelstelling die in Belgische vakbonherprogrammatie bij de vuilnis zetten? We beschikken overeenstemming den zich hierbij kan men in Genk over de kennis om ecologisch verant- is met de gevraagniet zouden aanwoorde vervoersmiddelen te ontwikke- de inspanning. sluiten. de productie len en de mobiliteitsknoop te ontwarren.

Wij denken dat Ford is maar een gemakkelijk Waarom die niet inzetten nu die instal- enkel de nationavan de vele vooromschakelen laties vrij komen en we over ervaren lisatie van de vesbeelden die aannaar nieuwe, werknemers beschikken om eindelijk tiging om jobs te tonen dat de vrije een openbaar bedrijf te creëren voor redden d a ara an markt niet werkt. sociaal nuttige de ontwikkeling van een ecologisch voldoet. In tegenWe k u n n e n d e en ecologisch verantwoorde en rationeel geplande stelling tot een soneergaande spiraal verantwoorde mobiliteit? De tijd van de omschake- ciaal plan, biedt stoppen, maar enling zouden we kunnen overbruggen het zowel aan de kel als we een aanproducten. met welverdiende brugpensioenen en arbeiders van Ford, trekkelijk rationeel tijdelijke werkloosheid, zoals dat nu al als die van de ongepland alternatief het geval was bij Ford, maar dit keer deraannemers en aan de hele gemeen- op de chaos van de markt aanbieden. In aangevuld met een extra premie. schap een aantrekkelijke toekomst. Het dit tijdperk van kapitalistische crisis zou het enthousiasme opwekken van stelt iedere concrete strijd automatisch de talloze arbeiders overal in het land, de nood aan een democratische sociMassamanifestatie op 11 die eveneens met herstructureringen alistische maatschappij, maar die kan november: nationaliseren en sluitingen geconfronteerd worden. slechts aan geloofwaardigheid winnen om jobs te redden!

Ford heeft ons geleerd dat we daarbij als ze ook antwoorden aanreikt voor de geen behoefte hebben aan een directie strijd die we vandaag voeren.

We weten dat dit ingaat tegen de globa- die enkel uit is op rentabiliteit om de Solidariteit van de supporters van RC Genk le trend van privatiseren. Gemakkelijk zakken van de aandeelhouders te vulsocialisme.be /lsp/autosector

W

dls319geert.indd 5

door

De toekomst van de gemeenschap niet overlaten aan multinationals

28/10/2012 18:14:32

sociaal / Lokaal thema

de

Linkse Socialist

Interview met Karim Brikci, delegee ACOD-Brugmann

CHU Brugmann. Personeel in actie tegen parkeermeters

E

ind september vernam het personeel van het Brugmannziekenhuis dat de stad Brussel in het kader van een nieuw mobiliteitsplan het betalend parkeren zou invoeren in de straten rond het ziekenhuis. Omdat het ziekenhuis zelf onvoldoende parkeerruimte heeft, moeten veel personeelsleden in de buurt een plaatsje zoeken. Voortaan zouden ze een parkeerkaart van 750 euro per jaar moeten kopen! Het verzet liet niet lang op zich wachten...

Hoe werd de woede georganiseerd?

personeelsvergadering om iedereen te informeren en te mobiliseren over diverse thema’s. Er waren ook specifieke vergaderingen voor bepaalde diensten (zoals de schoonmaak). Ik denk dat dit nodig was om geleidelijk aan te bouwen en ervoor te zorgen dat we uiteindelijk kwamen tot personeelsvergaderingen met een erg grote betrokkenheid. We hebben op een maand tijd vier pamfletten gemaakt, een blog opgezet en ook een nieuwsbrief. Op die manier blijven alle personeelsleden op de hoogte en kunnen we de actieve betrokkenheid maximaliseren.”

Karim: “De directie had het personeel niet ingelicht over de wijzigingen.

De stilte vanuit die hoek was oorverdovend. Het parkeerprobleem is niet nieuw, er is een gebrek aan plaats in de buurt rond het ziekenhuis en op de eigen parking van het ziekenhuis gelden er strikte privileges. We besloten om in actie te komen.

“Samen met onze collega’s van verschillende werkgevers op de site Horta organiseerden we een personeelsvergadering in gemeenschappelijk vakbondsfront. Er waren maar liefst 400 aanwezigen. Er werd gediscussieerd Wat zijn de voordelen van en we beslisten democratisch over onze deze werkwijze? eisen: een gratis bewonerskaart, volledige terugbetaling van het openbaar Karim: “Het zijn de personeelsleden vervoer en herziening van de criteria zelf die op een vergadering de beslisvoor toegang tot de interne parking. singen nemen over zowel de eisen als Het ordewoord was duidelijk: wij gaan de wijze waarop de strijd wordt geor- Personeelsvergadering bij CHU Brugmann. Overweldigende steun voor acties tegen het betalend parkeren niet betalen!” ganiseerd. Het is ook voor iedereen duidelijk dat ieder resultaat van onderhan- De stad hoopt dat ze hiermee tijd kan stadhuis in Brussel. Op 8 november is volgende lokale actiemomenten gedelingen op zo’n personeelsvergadering winnen om ons uiteindelijk toch te laten er ’s avonds een vergadering van de vol- bruiken om zoveel mogelijk collega’s Het gebeurt niet veel dat ac- moet voorgelegd worden om er te stem- betalen, zelfs indien het aan een lager ledige ACOD-werking rond deze pro- te informeren over het besparingsbeties op deze manier worden men over onze houding. Dat heeft het tarief is. De personeelsvergadering was blematiek. Wij zullen er voorstellen om leid in Europa, maar ook over wat ons georganiseerd met persovertrouwen tussen het personeel en de echter duidelijk: we willen geen cent onze acties uit te breiden om met alle de komende maanden in eigen land te neelsvergaderingen waar syndicale vertegenwoordigers versterkt. betalen. Na eerdere acties volgt er op Brusselse personeelsleden gratis woon- wachten staat. We hopen dat de stahet eisenplatform wordt Het is ook mogelijk om op deze manier 8 november een nieuwe actie: “Bezet werk verkeer te eisen.” kingsoproep uitbreiding kent. Na de bediscussieerd en gestemd. de druk hoog te houden, ook als ze ons de parking”. We zullen de interne paraangekondigde sluiting bij Ford Genk Hoe zijn jullie zo ver gekowillen uitputten.” king die normaal enkel beschikbaar is wordt het tijd om een echt actieplan op men? voor de directieleden openstellen voor Is er bij jullie iets voorzien te zetten, 14 november kan daar een alle personeelsleden. op de Europese actiedag van stap in zijn.”

Karim: “Ik hoop eerst en vooral dat Hoe zal het nu verder gaan?

“Er is ook een groeiende steun voor het 14 november? deze werkwijze steeds minder uitzonidee dat we met alle Brusselse werknederlijk zal worden. Het is immers enKarim: “De stad Brussel heeft rap in- mers moeten reageren. Er werd meerKarim: “Onze sector zal op 14 noBlog van de ACOD-delegatie: thousiasmerend. Sinds meer dan een gebonden. De toepassing van het mobi- maals gesproken over de mogelijkheid vember effectief in staking gaan tegen jaar organiseren we elk kwartaal een liteitsplan wordt uitgesteld tot 1 januari. van een gezamenlijke actie voor het het besparingsbeleid. We zullen onze cgspacodbrugmann.blogspot.be

Aalst. Geen ‘schepen van Vlaamse Belangen’

I

n Aalst won de N-VA de gemeenteraadsverkiezingen op overtuigende wijze, het werd met 31% de grootste partij.

Lijsttrekker Christoph D’Haese (ex-VLD) wordt de nieuwe burgemeester.

woordje ‘alle’.

Karim Van Overmeire is een van de auteurs van het racistische 70-puntenprogramma van het Vlaams Blok uit de jaren 1990. Nu hij verveld is tot NVA’er zou hij plots aanvaardbaar zijn als schepen in een coalitie van N-VA met CD&V en SP.a. Die partijen tekenden Vanop de derde plaats scoort ook een bestuursverklaring waarin ook de voormalig VB-kopstuk Karim Van taken van de schepen voor ‘Vlaamse Overmeire. N-VA wil hem schepen zaken’ waren omschreven. Gezien de van ‘Vlaamse zaken’ maken, waar- positie van Van Overmeire op de N-VAbij hij moet toezien of er Nederlands lijst was het evenzeer duidelijk dat hij wordt gesproken in de crèches, scho- niet aan de zijlijn zou blijven. len,… en waarbij de straatnaamborden Omwille van protest, zowel intern als en bevlagging wordt bijgestuurd om de extern, was er uiteindelijk binnen SP.a Vlaamse Leeuw in het straatbeeld te een grote interne verdeeldheid over de krijgen. De burgemeester kondigde aan kwestie. ABVV Oost-Vlaanderen prodat de schepen er ook over moet waken testeerde met een persbericht waarin Cartoon door Ronny Baracuda dat de bibliotheken instrumenten van het waarschuwde: “Aalst wordt het la‘vervlaamsing’ worden, ook al is het boratorium voor het uittesten van de niet de bedoeling om “alle Franstalige extreem Vlaams-nationalistische re- de verkiezingen in 2014.” De vakbond boeken uit de bib te bannen.” Let op het cepten voor het Vlaanderen van na spreekt zich ook uit tegen het economische programma van de N-VA: “Als de ultraliberale denkbeelden van de N-VA in beleidsdaden omgezet worden, zal dit voor de economisch zwaksten in de maatschappij, vooral diegenen die ondersteuning behoeven van het OCMW, een regelrechte catastrofe betekenen.”

Er werden ook acties opgezet onder de noemer ‘Noig Verontruste Aalstenaars’.

Na een eerste kleine actie waarvoor vanuit Animo was opgeroepen, verzamelde ‘Noig Verontruste Aalstenaars’ een 70-tal betogers aan een bestuursvergadering van SP.a. Onder de betogers militanten van LSP-Blokbuster, PVDA, BBTK, LEEF en verschillende verontruste individuen. roodaalst.blogspot.com

dls319geert.indd 6

Gent. Protest tegen hogere huurlasten Op 11 oktober voerden een 20-tal sociale huurders actie aan de kantoren van WoninGent. Dat is de nieuwe fusiemaatschappij die alle voorheen bestaande maatschappijen verenigt. Aangezien WoninGent maar liefst 9500 sociale woningen beheert, werd gedacht dat de huurlasten zouden afnemen.

De rekeningen voor brandverzekering, schoonmaak,… zijn voor de meeste sociale huurders echter zowat verdubbeld. WoninGent waste meteen de handen in onschuld. Volgens de fusiemaatschappij was het moeilijk om de hoogte van de huurlasten in te schatten en werd daarom een hoger bedrag gevraagd. Na een jaar zou er een afrekening komen en wordt het teveel betaalde terug gestort.

Het is vreemd dat een fusie van alle know-how van de sociale huisvestingsmaatschappijen er toe leidt dat niemand van het bestuur nog een zicht heeft op de huurlasten. Het is al helemaal onaanvaardbaar dat de factuur voor dat wanbeleid naar de sociale huurders wordt doorgeschoven in de vorm van hogere huurlasten. Bart Vandersteene nam met andere leden van Rood! deel aan de actie van de sociale huurders en volgt de zaak verder met hen op.

Protest tegen bouw nieuwe kerncentrale Op woensdag 24 oktober was er een internationale actiedag tegen de bouw van een nieuwe kerncentrale in Koodankulam, in het zuiden van India. De Indische regering wil het aandeel van kernenergie de komende jaren opdrijven van 2,8% tot 9% van de totale energieproductie.

Een onderdeel daarvan is de bouw van nieuwe kerncentrales, zoals in Koodankulam. Dat is in een gebied dat eind 2004 nog werd getroffen door een tsunami. De omwonenden vrezen dat de veiligheidsrisico’s onder de mat worden geveegd. Er is op dat vlak een zekere ervaring in India, in 1984 zorgde een gifwolk in Bhopal voor duizenden doden. De verantwoordelijken voor die ramp, het huidige Dow Chemical, zijn nog steeds niet veroordeeld.

Het vreedzame protest van de omwonenden rond Koodankulam werd beantwoord met harde repressie vanwege de politie. De regionale en nationale autoriteiten keren zich tegen het protest. Om de actievoerders te steunen, was er een internationale actiedag. Ook in ons land hielden we een solidariteitsactie in Antwerpen. We verdeelden pamfletten en haalden handtekeningen op met een petitie. Kernenergie? Neen bedankt!

28/10/2012 18:14:32

marxisme thema

www.socialisme.be november 2012

Di Rupo marxist?

Voor een links imago moet PS beroep doen op straffe uitspraken van ondernemers verklaringen van de ondernemers door er terecht op te wijzen dat de holding Ackermans&van Haaren in het vorige fiscale jaar 1,458 miljard euro winst maakte en daar slechts... 242.000 euro belastingen op betaalde. Dat komt overeen met een belastingvoet van 0,016%.

Volgens Laaouej is het dan ook “onfatsoenlijk om te spreken over een fiscale hel in België”. Dat klopt. Maar hij had er ook nog aan moeten toevoegen dat de PS er in grote mate en op loyale wijze aan toe heeft bijgedragen dat grote bedrijven amper belastingen betalen. De PS heeft misschien wel het concept van klassenstrijd begrepen, maar in dat geval heeft de partij ook duidelijk kant gekozen. De kant van de grote bedrijven, de trojka en de financiële markten.

Wie creëert rijkdom?

door

Nicolas Croes

I

n september verklaarde Luc Bertrand van de Antwerpse holding Ackermans&van Haaren in L’Echo/De Tijd dat de regering een “marxistisch beleid” zou voeren. Dat was een opmerkelijke uitspraak die weinig met de realiteit te maken heeft. Het illustreert vooral dat het spook van het marxisme blijft ronddwalen in deze periode van verschrikkelijke systeemcrisis. In het debat merkte een journalist van Le Vif niet geheel onterecht op: “Marx zelf is er niet meer om zich te verdedigen”. Als marxisten zetten wij dan maar even de puntjes op de i.

Na jaren trouwe dienst volgen verwijten

Na zijn verklaringen in de media kreeg Luc Bertrand al snel navolging met onder meer Julien De Wilde (voormalige baas van Bekaert) die verklaarde dat we “naar een neo-communistische samenleving” gaan. Bart Claes (van de groep JBC) klaagde ondertussen: “Ik heb er genoeg van om bestempeld te worden als een kapitalist die enkel met zijn geld bezig is.” Jean Stéphenne, voormalige voorzitter van de Waalse patroonsfederatie, verklaarde in Le Soir dat de kritieken op de regering “niet geheel

zonder basis” waren.

Eerst en vooral moeten we dus vaststellen dat deze kliek van superrijken niet bepaald gekenmerkt wordt door enige dankbaarheid. Na alles wat de PS en Di Rupo voor hen gedaan hebben, krijgen ze enkel verwijten naar het hoofd geslingerd. Nochtans heeft het beleid van de PS de werkgevers een steeds groter deel van de taart opgeleverd en vervulde de PS steeds de rol om syndicaal verzet daartegen binnen de perken te houden. Als er al eens linkse uitspraken zijn, blijft het bij woorden om daden in andere zin te verhullen.

In de jaren 1990 was Di Rupo de centrale architect van de “strategische consolidatie” (de term op zich is wel goed gevonden!) van de openbare bedrijven.

Anders gezegd, het was Di Rupo die de operatie leidde waarmee de deuren van de openbare sector voor het private kapitaal werden open gegooid. De PS is op federaal niveau aan de macht sinds 1988 en was een enthousiaste partner in het opleggen van het Globaal Plan (1993), de aanvallen op de pensioenen in het Generatiepact (2005), het opvoeren van de jacht op de werklozen of nog de invoering van de notionele intrestaftrek waarmee de grote bedrijven miljarden achterover slaan. Toen recent de gemeenschapskas werd geplunderd om de banken te redden, gebeurde dit mee door de PS. Bij sociale drama’s zoals dat van ArcelorMittal blinkt de partij uit in passiviteit. En dit alles zou ‘marxistisch’ zijn?! Hebben die patroons zich niet vergist en ‘neoliberalisme’ voor ‘marxisme’ gehouden?

Volgen ondernemers hiermee PS-strategie?

De uitspraken van de ondernemers kwamen de PS eigenlijk niet slecht uit. Midden een verkiezingscampagne waarbij de partij dreigt afgerekend te worden voor het neoliberale besparingsbeleid dat het voert, zijn enkele linkse uitspraken steeds goed. Een verbale woordenwisseling komt de partij goed uit, zo is er tenminste de schijn dat ze ingaat tegen de grote werkgevers.

Om iets van een links imago naar voor te schuiven, kan de PS steeds minder rekenen op syndicale militanten. Die hebben teveel ervaringen opgedaan die het tegendeel aantonen. Nu moet de PS beroep doen op de ondernemers om zich links te profileren, het maakt meteen duidelijk op welke krachten de PS kan rekenen. Dat is geen toeval, de steun is wederzijds. De werkgevers hebben er alle belang bij dat de PS haar rol van ‘verantwoordelijke’ regeringspartij blijft spelen om een besparingsbeleid te voeren en tegelijk verzet vanwege de arbeidersbeweging kan matigen, in het bijzonder de meer strijdbare tradities langs Franstalige kant. Als de ondernemers de ‘socialistische’ partner iets wilden duidelijk maken, dan is het beperkt tot de vraag om de werkgevers en superrijken bij de verdeling van de besparingslasten over ‘alle schouders’ te blijven ontzien.

De ‘socialistische’ senator Ahmed Laaouej, specialist inzake fiscaliteit en voormalige medewerker van het studiebureau van de PS, beantwoordde de

w w w.mar xi sme. be dls319geert.indd 7

Luc Bertrand werd snel bijgetreden door Jo Libeer van de Vlaamse werkgeversfederatie VOKA. Libeer verklaarde: “Het zijn de ondernemers die voor werkgelegenheid zorgen en dus welvaart creëren.” Dat is een belangrijk punt van debat. De werkgevers mogen er over gerust in zijn, alle gevestigde politici delen hun standpunt op dit vlak. Trouwens wijst het beperken van linkse maatregelen tot een hogere belasting voor fortuinen en bedrijven erop dat het standpunt dat de werkgevers de welvaart creëren ook daar ingang heeft gevonden. Dat leidt tot erg beperkte eisen die enkel een herverdeling van de rijkdom vragen.

De werkelijkheid ziet er echter anders uit. Het zijn de arbeiders die alle rijkdom creëren, niet de werkgevers. Die laatsten hebben arbeiders nodig, terwijl de werkenden geen werkgevers nodig hebben om hun arbeid en talenten in te zetten. Een werkende krijgt een loon dat slechts een deel is van de rijkdom die hij met zijn arbeid heeft gecreëerd.

De kapitalist gaat met de rest lopen: de winsten na aftrek van alle kosten. Dat wordt door marxisten ‘meerwaarde’ genoemd. Zoals Marx het omschreef in ‘Het Kapitaal’: “Kapitaal is gestorven arbeid, welke alleen tot nieuw leven kan komen door als een vampier levende arbeid op te zuigen en die des te langer leeft naarmate er meer van

wordt opgezogen.”

Om een einde te maken aan de uitzichtloosheid van crisis en een dalende levensstandaard, moet de kwestie van de eigendom van de productiemiddelen worden gesteld. Tijdens een algemene staking, als de volledige economie wordt plat gelegd, wordt helemaal duidelijk wie de rijkdom creëert en wie de samenleving laat draaien. Het is nodig dat de arbeidersklasse zich voldoende bewust is van haar eigen kracht en plaats in de samenleving om verder in het offensief te gaan en ook de controle op de samenleving in collectieve handen te nemen. Met een democratische planning van de economie wordt het dan mogelijk om tegemoet te komen aan de sociale behoeften, in plaats van zoals vandaag de productie enkel af te stemmen op de winsthonger van een erg kleine minderheid.

“Theorie wordt een materiële macht zodra zij de massa’s aangrijpt”

Marxistische militanten proberen bij te dragen aan de ontwikkeling van het bewustzijn van de massa’s en hun collectieve organisatie om uiteindelijk tot een fundamentele breuk met het kapitalisme te kunnen komen. Dat is net het tegenovergestelde van wat de PS vandaag doet. Die partij wil ons laten geloven dat er geen fundamentele verandering mogelijk is en dat de afbraaklogica van het kapitalisme de enige mogelijkheid is.

We staan aan de vooravond van belangrijke sociale bewegingen. De afdankingen bij Duferco in La Louvière of bij Ford in Genk geven aan welke toekomst het systeem van crisis ons te bieden heeft. Er zal strijd geleverd worden. Ondanks alle beperkingen en zwaktes die daarin vervat zullen zitten, zal deze strijd een enorme leerschool zijn om aansluiting te vinden bij de tradities van strijdbaar syndicalisme en om te komen tot een politiek verlengstuk voor de strijdbewegingen met een programma dat de weg naar een andere samenleving aangeeft, die naar naar het democratisch socialisme.

Daar zijn alle werkgevers in alle landen – terecht - bang van.

De Wever marxist?

Als conservatieven ‘marxist’ te pas en vooral te onpas als verwijt hanteren, is het een kwestie van tijd vooraleer ze het ook tegen elkaar zouden gebruiken. Theodore Dalrymple, de conservatieve filosoof met grote aanhang in de N-VA-leiding, verwijt de Vlaamse nationalisten (en hun leiders in het bijzonder!) ervan marxisten te zijn. Het pro-Europese karakter van het Catalaanse, Vlaamse en Schotse nationalisme kan volgens Dalrymple enkel “marxistisch” verklaard worden. Meer bepaald: “Het dient de economische belangen, of de carrièrebelangen, van pro-Europese nationalistische leiders dat hun volk ‘onafhankelijk’ wordt, of toch zo onafhankelijk als de Europese Unie toelaat. Op die manier krijgen ze baantjes, ambassadeurschappen, vertegenwoordigingen in allerlei internationale organisaties enzovoort. De droom van het pro-Europese nationalisme (althans voor de leiders) is de droom van dienstwagens en gratis etentjes.” Eat that, Bart De Wever!

28/10/2012 18:14:33

thema dossier

de

Linkse Socialist

Voor een sterke linkse oppositie tegen het besparingsbeleid!

A

lle traditionele partijen zijn het er over eens: er is geen alternatief op het besparingsbeleid. Bij iedere staking opnieuw voeren de media en de gevestigde politici een propagandacampagne om ons wijs te maken dat verzet onverantwoord is. Deze propaganda heeft een impact en maakt het voor ons des te belangrijker om te informeren en met een zo breed mogelijke betrokkenheid te mobiliseren.

Maar geleidelijk aan worden de standpunten van het patronaat en hun media en politici niet langer zomaar aanvaard.

Dat bleek al tijdens de algemene staking van 30 januari en de goede aanwezigheid op de vele stakersposten. En nu werd ook bij de lokale verkiezingen van 14 oktober een eerste voorzichtige stem aan consequent links gegeven met uitstekende resultaten voor PVDA in zowel Antwerpen, Brussel als in Waalse steden. Ook de lijsten waar wij aan deelnamen – op een bescheiden schaal – kregen een goede respons.

Met miljarden aan besparingen, een versnelling van de golf van collectieve afdankingen en een ongeduldig patronaat dat bij de IPA-onderhandelingen onze levensstandaard wil onderuit halen, staan we voor een periode van verhevigde tegenstellingen tussen arbeid en kapitaal waarbij het ongenoegen in actieve strijd kan worden omgezet.

In deze strijd zullen we nood hebben aan een consequente linkerzijde die zich niet beperkt tot aanklagen van wat fout loopt, maar ook antwoorden en alternatieven naar voor schuift op zowel praktisch als programmatorisch vlak.

De banden van de vakbondsleiders met de gevestigde partijen blijven een rem zetten op de ontwikkeling van strijd. De uitspraken van onder meer Daniël Piron van het ABVV in Charleroi over de nood aan een links front of de verklaringen van Francis Gomez van de Luikse metaalbond MWB dat er meer nodig is dan af en toe een wandeling om stoom af te laten, zijn correct. Het zijn uitdrukkingen van iets dat leeft aan de basis. De vraag is echter of het bij uitspraken en woorden blijft of als er ook daden zullen komen.

Een breuk met de gevestigde partijen

vereist meer dan linkse woorden om de basis te sussen. Een democratisch van onderuit opgemaakt actieplan met daarin ook oog voor de politieke consequenties is nodig om de besparingslawine te stoppen.

Een programma van verzet tegen het besparingsbeleid zal snel botsen op de beperkingen die eigen zijn aan een kapitalistisch systeem in crisis. We zullen ons niet mogen beperken tot minder ‘wilde’ besparingen of zelfs het louter herverdelen van de bestaande rijkdommen. Om met de meerderheid van de bevolking de handen te leggen op de rijkdommen die dezelfde meerderheid tot stand brengt, zal een publieke en democratische controle en beheer over de productie en distributie nodig zijn. Zolang we de sleutelsectoren van de economie in de handen van de falende winsthongerige kapitalisten laten, zullen ze creatieve methoden vinden om hun inhaligheid te bestendigen. Uiteindelijk zal een fundamentele breuk met het kapitalisme nodig zijn als we onze levensstandaard willen verdedigen en verbeteren. Dat is waarom wij opkomen voor een socialistische samenleving.

Met 3,65% wordt Gauches Communes een politieke factor in Sint-Gillis

L

door

Boris Malarme

SP heeft samen met de Humanistische Partij en CAP-Brussel een alliantie van progressieven, syndicalisten en militanten opgezet en onder de naam ‘Gauches Communes’ lijsten ingediend in SintGillis, Jette, Elsene en Anderlecht. In Sint-Gillis behaalden we 639 stemmen, dat waren er 108 te weinig voor een zetel in de gemeenteraad als gevolg van het niet-proportionele stelsel dat de gevestigde partijen bevoordeligt. Maar deze zetel is slechts een kwestie van uitstel. We zeggen alvast: 639 keer bedankt.

Van waar komen we in Sint-Gillis?

In 2006 kwam LSP met een eigen lijst op en haalden we 175 stemmen of 0,98%.

In 2010 namen we deel aan het Front des Gauches dat in de gemeente 365 stemmen haalde of 2,34%. Met 639 stemmen of 3,65% in 2012 slaagden we er samen met anderen in om de grootste electorale vooruitgang sinds 2006 te realiseren, net meer dan de PVDA/PTB en Ecolo.

Anja Deschoemacker wordt een publieke figuur van links in Sint-Gillis.

Met 175 voorkeurstemmen haalt Anja een opvallende score, ze haalt meer voorkeurstemmen dan de lijsttrekkers van FDF (162 stemmen) en PVDA (150 stemmen). Ze haalt er zelfs meer dan een verkozene van de liberale MR (172 stemmen). Door haar betrokkenheid bij het verzet tegen het asociale beleid in de gemeente en in Brussel heeft Anja een groot vertrouwen gewonnen. Ze voerde mee campagne om niet opgezadeld te worden met de schulden van het Dexiafiasco, tegen de verhoging van de energieprijzen, tegen de verhoging van de prijzen voor openbaar vervoer, ze was mee betrokken in de strijd voor vrouwenrechten, tegen racisme, tegen het communautaire opbod en was steeds aan de zijde van strijdbare syndicalisten terug te vinden.

Gillis. Gauches Communes kwam slechts 108 stemmen tekort om een zetel te behalen. Als het Front des Gauches na haar eerbare resultaat van 2010 haar dynamiek had voortgezet, als alle partners van dat front hadden ingestemd met een gezamenlijke verkiezingsdeelname van het Front des Gauches, dan was er wellicht wel een verkozene geweest in Sint-Gillis. Die verkozene had de bevolking kunnen informeren over de besparingsmaatregelen, een stem geven aan de sociale bewegingen en we zouden over een zichtbaar mobilisatiemiddel beschikken om de bevolking in actie te brengen tegen iedere poging om hen te laten opdraaien voor de crisis. Een dergelijke verkozene zou zorgvuldig rekening moeten houden met de diverse gevoeligheden binnen het Front en zou een toekomstige samenwerking met de PVDA gemakkelijk gemaakt hebben en dit op basis van respect voor de bestaande diversiteit.

Met 3,8% voor PVDA en 3,7% voor Gauches Communes, haalt de radicale linkerzijde in Sint-Gillis bijna 7,5% van de stemmen en het beste resultaat in de hele Brusselse regio. Maar geen verkozene. Wij stelden een kartel voor aan PVDA, dat had zowel PVDA als Gauches Communes een verkozene opgeleverd en het had kunnen leiden tot een samenwerking tussen verschillende Linkse verkozenen waren linkse stromingen. mogelijk De resultaten van Gauches Communes in Sint-Gillis tonen de groeiende druk Er is een reële kans gemist in Sint- voor een links front in België, een brede

dls319geert.indd 8

Meeting van Gauches Communes in St-Gillis politieke uitdrukking voor de arbeiders Met Gauches Communes hebben we te zoeken bij de 1% superrijken door de en hun gezinnen die iedereen verenigt strijdbare kandidaten opgesteld en een banken en de sleutelsectoren van de ecodie zich wil verzetten tegen het bespa- campagne gevoerd om het verzet tegen nomie te nationaliseren. We riepen ook ringsbeleid en die democratisch werkt het besparingsbeleid op alle niveaus te op om een Links Front in België op te met respect voor de verschillende stro- versterken. We verdeelden tijdens de zetten om de krachten links van de PS en mingen die aan het front deelnemen. verkiezingscampagne 20.000 pamflet- Ecolo te verenigen om samen te bouwen ten in de wijk om uit te leggen waarom aan een samenleving die niet gebaseerd het belangrijk was om deel te nemen aan is op winsthonger en hebzucht maar op Programma van radicale de ABVV-betoging van 14 september. het bevredigen van de behoeften van maatschappijverandering Gauches Communes heeft een pro- de bevolking. gramma uitgewerkt dat vertrekt van de In de andere gemeenten waar we opHoeveel keren hebben we onze poli- behoeften van de bevolking en verdedig- kwamen, haalden we eveneens eerbare tieke tegenstanders niet horen zeggen de een radicaal plan van publieke inves- resultaten: 1,4% in Elsene, 1,27% in dat ons programma niet realistisch zou teringen om 3.000 sociale woningen, 35 Jette en 0,62% in Anderlecht. We namen zijn. Ter linkerzijde stellen sommigen publieke crèches en 4 scholen te bouwen ook deel aan de lijst Gauche (een initiadat we het programma wat moeten af- in Sint-Gillis. Dat zou tegelijk de huur- tief van de PC) in Etterbeek, deze lijst zwakken om successen te behalen en is prijzen doen dalen en duizenden dege- haalde 2,45%. er zelfs druk om ons te profileren als een lijke jobs creëren. We hebben uitgelegd zoveelste gevestigde partij. dat we moeten strijden om de middelen www.reprenonsnoscommunes.be

28/10/2012 18:14:34

Dossier thema

www.socialisme.be November 2012 november 2012

LSP feliciteert PVDA+ met goede resultaten door

O

Bart Vandersteene en Anja Deschoemacker

p 14 oktober behaalde de PVDA+ een uitstekend resultaat met sterke vooruitgang in Antwerpen en Luik. Deze goede resultaten tonen het potentieel voor linkse oppositiekrachten. LSP feliciteert de kameraden van de PVDA+ met deze vooruitgang.

De scores van alle linkse initiatieven en in het bijzonder die van de PVDA+ bewijzen de ruimte voor de opbouw van een consequente linkse kracht in België.

In Vlaanderen vallen vooral de scores in Antwerpen, Zelzate en Genk op. In Wallonië zijn er de sterke scores in Luik, Herstal, Seraing, Flemalle, Charleroi, Mons en La Louvière. En in Brussel haalt de PVDA+ haar eerste verkozenen in Molenbeek en Schaarbeek. Alles samen gaat het om 52 verkozenen (31 gemeenteraadsleden, 17 districtsraadsleden en 4 provincieraadsleden) tegenover 15 in 2006.

We hopen dat de PVDA+ een rol van actieve oppositiekracht tegen het besparingsbeleid zal spelen en daarbij een stem wil geven aan verzet op straat, in de wijken, op de werkvloer, onder jongeren. We hopen dat de PVDA+ daar-

bij ook bereid zal zijn om met andere linkse krachten in eenheid samen te werken.

In verschillende regio’s haalden ook andere linkse krachten belangrijke scores. In Luik haalde de lijst VEGA, met ook LSP-leden als onafhankelijke kandidaten, met 3,6% een verkozene. In Sint Gillis haalde Gauches Communes met lijsttrekker Anja Deschoemacker 3,7% van de stemmen en net geen verkozene. In dezelfde gemeente haalde PVDA 3,8% en evenmin een verkozene, een links front had minstens twee verkozenen opgeleverd. Ook in Gent zou een gezamenlijke lijst van PVDA en Rood! een linkse oppositiestem naar de gemeenteraad gestuurd hebben.

Wij denken dat links een inclusieve benadering moet hebben bij het uitbouwen van een politieke vertaling van het verzet tegen het neoliberale besparingsbeleid. Doorheen het onvermijdelijke verzet van de komende maanden en jaren, kan een brede en sterke linkerzijde worden uitgebouwd. Met haar uitstekende resultaten kan PVDA+ daar een belangrijke rol in spelen. We hopen dat georganiseerde en niet-georganiseerde krachten kunnen werken aan eenheid in verscheidenheid om de stem van het groeiende verzet tegen de neoliberale logica en tegen het kapitalisme te versterken.

PVDA-voorzitter Peter Mertens op de verkiezingsavond (foto: dewereldmorgen.be)

Ruimte voor links wordt groter

A

lle linkse lijsten haalden opmerkelijk betere resultaten dan bij vorige verkiezingen. De resultaten van de PVDA vielen daarbij op, zeker in Antwerpen waar deze partij 8% haalde en uitschieters in de districten Borgerhout (17%) en Hoboken (16%).

Brussel scoort Gauches Communes des Gauches in Courcelles met 6,12% in Sint-Gillis met 3,7% beter dan het een zetel. De nieuwe ‘Mouvement de Front des Gauches bij de vorige par- Gauche’ rond voormalig Ecolo-boeglementsverkiezingen en wordt ook in beeld Westphael kwam bij de lokale Elsene 1,4% gehaald. In Jette werd verkiezingen niet op.

1,3% gehaald en in Anderlecht 0,62%.

Met Rood! is langs Vlaamse kant op De lijst Gauche in Etterbeek was goed korte tijd een electorale basis gelegd en voor 2,48%. In Wallonië waren er en- werd overal meer dan 1% gehaald, ook thousiaste campagnes van het Front de in Antwerpen waar er druk was om Gauche in Charleroi en La Louvière en tegen De Wever te stemmen en waar De lijsten waar wij aan deelnamen, haalde de eenheidslijst Vega een verko- de PVDA als efficiënte stem links van behaalden ook eerbare resultaten. In zene in Luik. Tenslotte behield het Front de gevestigde partijen werd gezien. In Gent haalt Rood! eveneens 1% en ook elders zijn er scores die zich niet tot een

cijfer achter de komma beperken (on- die in de andere richting opschuiven. der meer 5% in Niel, 1,4% in Oostkamp, Het resultaat van Gauches Communes 1,1% in Oostende of 1,8% voor LSP- Sint-Gillis bevestigt dat er ook met een Rood! in Keerbergen). In Herzele haalt uitgesproken socialistisch programma LEEF 9,2% en in Zottegem 1,7%. (met zaken als de nationalisatie van de Een groeiend aantal kiezers schuift sleutelsectoren van de economie) elecnaar links op en houdt daarbij halt bij torale scores mogelijk zijn. de eerste (relatief) grote stopplaatsen.

De resultaten geven aan dat er een Een gevaar schuilt erin dat linkse for- groeiende ruimte ter linkerzijde is die maties in hun electorale ongeduld toe- zich stilaan ook op electoraal vlak laat gevingen doen op hun programma en zien. Een dergelijke ruimte heeft in de bij vooruitgang deze bocht naar rechts buurlanden niet de neiging om zich (relatief gezien uiteraard) sterker gaan te beperken tot één formatie, maar er doortrekken waardoor ze geen efficiënt is wel steeds een roep naar eenheid. politiek instrument zijn voor de kiezers Samenwerkingsverbanden met een open houding scoren doorgaans beter. Wij zullen verder bouwen aan een consequent marxistische revolutionaire kracht met LSP en tegelijk de noodzaak naar voor brengen van een breed links front van al wie zich tegen het besparingsbeleid verzet.

Gent: een bescheiden maar belangrijke stap voorwaarts Bart Vandersteene

Gentse brievenbus, verschillende ac- de consequente linkerzijde vooral in ties werden op touw gezet met een ze- eenheid en met respect voor elkaars eikere lokale media-aandacht als gevolg, genheid het sterkst voor de dag kan ko561 Gentenaars stemden voor elke weekavond werden huisbezoeken men. ROOD! Gent zal in deze spirit de de ROOD! lijst en kozen voor afgelegd, tientallen geïnteresseerden komende jaren verder blijven bouwen een strijdbare en inclusieve gaven hun gegevens om in contact te aan een strijdbare linkse oppositie. linkse oppositiestem. Het SP.a blijven,…

Groen kartel haalde uiteindelijk Overal ondervonden we een grote een absolute meerderheid van 26 openheid voor onze analyse van het op 51 zetels. Veel linkse kiezers neoliberale stadsbeleid. ROOD! Gent namen de optie om voor een kwam echter in de tang te zitten tussen verandering van beleid te kiezen tweemaal het argument van de nuttige via een stem voor het kartel. Het stem. Enerzijds vroegen velen zich af leek voor velen de beste manier of een absolute meerderheid voor het om op korte termijn een impact kartel toch niet de meest efficiënte uit te oefenen op het Gentse beleid. manier was om een progressief beleid Een absolute meerderheid zou de te bekomen. Anderzijds leek een stem Open VLD onnodig maken in het voor PVDA+ een grotere kans op een bestuur en zo de ruimte geven linkse oppositiestem in de Gentse geaan het kartel om haar beloftes en meenteraad te bieden. Desondanks programma te realiseren. Dat het haalde ROOD! meer dan 1% van de kartel direct na de verkiezingen stemmen en werd de Gentse ROOD! zonder blozen met Open VLD afdeling vanuit verschillende hoeken coalitie-onderhandelingen gefeliciteerd met haar programma en aanknoopte, voorspelt echter opvallende campagne. weinig goeds.

Als nieuwkomer op het politieke terrein heeft ROOD! haar plaats afgeROOD! Gent heeft voor een starten- dwongen. Mocht de PVDA zijn ingede linkse oppositiegroep een indruk- gaan op ons kartelvoorstel dan was er wekkende campagne uit de grond ge- minstens één verkozene voor een linkstampt. Twee pamfletten gingen in elke se oppositie. Het is de zoveelste les dat door

1

dls319geert.indd 9

28/10/2012 18:14:36

10

Zuid-afrika

de

Linkse Socialist

Mijnwerkers gaan confrontatie met kapitalistische uitbuiting aan door

Christian (Leuven)

H

et georkestreerde bloedbad waarbij op 16 augustus 34 stakende mijnwerkers in het Zuid-Afrikaanse Marikana werden omgebracht, zorgde voor een schok onder de volledige werkende bevolking van het land. Het doel van het bloedbad was om de winsten van de mijnbedrijven en de belangen van de investeerders veilig te stellen.

De regering wilde ook een einde maken aan de revolte die de sociale verhoudingen op haar grondvesten deed daveren. Na Marikana en de daaropvolgende stakingsacties is meer dan ooit duidelijk dat met de historische verkiezing van het ANC in 1994 wel een einde kwam aan de apartheid maar niet aan het brutale kapitalisme. Vandaag zijn er in en rond het ANC en de vakbondsleiding ook zwarte kapitalisten opgestaan.

Voor de gewone bevolking gaat de oude uitbuiting en onderdrukking ondertussen gewoon door. Na Marikana neemt het actieve verzet een uitbreiding.

Overwinning in Lonmin zet de toon

Het bloedbad van 16 augustus was een poging om de staking bij Lonmin te stoppen. Het leidde echter tot een escalatie van het protest en een brede solidariteit. De regering moest het offensief stoppen en na een uitbreiding van de stakingsacties in andere mijnen werd zelfs een substantiële loonsverhoging bekomen. De mijnwerkers kregen tot 22% opslag.

Deze overwinning heeft niet alleen geleid tot een verdere opmars van arbeidersstrijd in Zuid-Afrika maar heeft ook verregaande politieke gevolgen. Als een lopend vuur verspreidden de stakingsacties zich doorheen de volledige mijnsector. Bij Lonmin was immers aangetoond dat strijd loont. Sinds augustus

gingen ongeveer 100.000 arbeiders in sis. Ook het ANC nam een bocht naar staking, waarvan 75.000 in de mijnsec- rechts, wat een akkoord met het aparttor. Multinationals als Anglo American heidsregime van FW De Klerk gemaken Gold Fields probeerden het protest te kelijker maakte. Dat akkoord leidde tot stoppen door duizenden mijnwerkers af de eerste vrije verkiezingen van 1994 te danken, maar de stakingsacties gaan waarbij het ANC aan de macht kwam. door. Ondertussen vrezen de autoritei- Toen al was duidelijk dat de partij de ten dat de stakingsacties zullen over- belangen van het kapitalisme niet zou slaan naar de publieke sector. bedreigen. Er werd niets fundamenteel gedaan aan de bestaande ongelijkheden. Met het einde van de apartheid Strijdbare tradities kwam er beperkte verandering, voortaan mochten zwarten stemmen en er Doorheen deze stakingsbeweging ontstond een erg kleine laag van rijke zoekt de arbeidersklasse aansluiting bij zwarten die deel gingen uitmaken van haar revolutionaire tradities. Het waren de Zuid-Afrikaanse burgerij die voordeze tradities en de grote deelname van heen exclusief blank was. onderuit die een beslissende rol speelEens het ANC aan de macht was, den in de strijd tegen de apartheid. Het kwamen er enkele programma’s van ANC was daar een politieke uitdruk- heropbouw en ontwikkeling. Maar er king van. Het ‘Freedom Charter’ van werd bijzonder weinig gedaan om de het ANC riep in 1955 nog op tot de na- belangen van de meerderheid van de tionalisatie van de sleutelsectoren van bevolking te dienen. Het antikapitalisde economie (mijnen, banken, industri- tische programma uit het verleden werd ële monopolies,...) opdat de volledige overboord gegooid en vervangen door bevolking zou kunnen genieten van de een agressief neoliberaal programma. rijkdommen van het land.

Publieke diensten zoals water en elekEr waren pogingen om het groeiende triciteit werden geprivatiseerd waarbij verzet met geweld te stoppen, zo was er heel wat afdankingen plaatsvonden. het bloedbad van Sharpeville in 1960 Samen met de breed verspreide miseof de onderdrukking van de revolte rie en de grote sociale ongelijkheden, in Soweto in 1976. De repressie kon zorgde dit voor een enorme ontgoochede opmars van de arbeidersklasse en ling onder de bevolking. haar organisaties niet verhinderen. In 1985 werd de radicale vakbondsfederatie Cosatu opgezet toen verschillende Spanningen aan de top vakbonden besloten om samen te werken. Het programma van Cosatu was Het ongenoegen tegenover het neoduidelijk: “Socialisme betekent vrij- liberale beleid van het ANC en haar heid”. Verschillende algemene stakin- alliantiepar tners COSATU en de gen speelden een belangrijke rol in het Communistische Partij (SACP), zorgde beëindigen van de apartheid. eerder voor spanningen binnen de leiding van de partij. In december moet een nationaal congres van het ANC ANC verdedigt belangen van beslissen of president Zuma een nieuw het patronaat mandaat van vijf jaar krijgt als voorzitter van de partij en bijgevolg ook als De val van de stalinistische dictatu- president van Zuid-Afrika. De huidige ren in het Oostblok leidde tot een neo- vice-voorzitter van het ANC, Kgalema liberaal ideologisch offensief waar- Motlanthe, zal mogelijk zijn plaats inbij de Europese sociaaldemocratische nemen. Niet dat dit voor verandering partijen op versneld tempo afrekenden zou zorgen, de verschillende fracties met hun vroegere actieve arbeidersba- binnen het ANC staan voor eenzelfde

STEUN DE ZUID-AFRIKAANSE MIJNWERKERS!

De Linkse Socialist vraagt haar lezers om de strijd van de Zuid-Afrikaanse mijnwerkers te ondersteunen. De stakerscomités en de nationale coördinatie ervan functioneren buiten de structuren van de bestaande vakbonden en hebben bijgevolg ook weinig middelen. De strijd vereist echter ook financiële middelen. Steun de strijd van mijnwerkers en stort een bijdrage op 001-226039378 van LSP/PSL met vermelding “Zuid-Afrika” en we storten dit door naar het stakerscomité.

neoliberale beleid.

Dat geldt ook voor Julius Malema, de vroegere jongerenvoorzitter van het ANC die in april uit de partij werd gezet. Malema probeerde zich voor te doen als een medestander van de mijnwerkers. Hij betuigde zijn steun aan de staking en aan de eis van de nationalisatie van de mijnsector. Maar de politieke toekomst van Malema is onzeker gezien zijn betrokkenheid bij een witwasschandaal. Als eigenaar van verschillende luxueuze huizen en bijhorende sportwagens, wordt Malema niet bepaald gezien als een vertegenwoordiger van de arbeidersklasse.

Het ANC en zijn partners hebben weinig marge om toegevingen te doen aan de arbeiders. Er is een grote druk van de kapitalistische broodheren. Ratingbureau Moody’s heeft de kredietwaardigheid van Zuid-Afrika al verlaagd en ook de Rand, de ZuidAfrikaanse munt, verliest terrein.

Protest van onderuit

In de stakingsbeweging voor hogere lonen en betere arbeidsvoorwaarden zijn de arbeiders eigen organisaties aan het opzetten. De mijnwerkersbond NUM heeft een revolutionair verleden, maar werpt zich nu op als stakingsbreker. COSATU was verplicht om enige kritiek op de NUM te uiten, maar onder de meest bewuste lagen is het vertrouwen in COSATU evenmin erg groot. De onafhankelijke vakbond AMCU werd aanvankelijk in de media vermeld als organisator van de stakingsacties, maar in werkelijkheid speelde deze vakbond amper enige rol.

De stakingsacties worden vooral gedragen door de zelforganisatie van de arbeiders die lokale stakerscomités hebben opgezet die nu ook verbonden zijn in een nationaal stakerscomité dat

dls319geert.indd 10

een groeiende invloed heeft in de arbeidersbeweging.

De Democratic Socialist Movement, zusterorganisatie van LSP in ZuidAfrika, kwam met haar beperkte krachten tussen om de stakingsacties en de vorming van stakerscomités te ondersteunen. Onze kameraad Mametlwe Sebei werd een van de centrale woordvoerders van het stakerscomité in de regio Rustenburg. Hij werd meermaals aangehaald in de nationale en internationale media en gebruikte die aandacht om op te roepen tot de vorming van onafhankelijke stakerscomités die niet verbonden zijn met de traditionele vakbonden en tot het opzetten van solidariteitscomités. Hij riep ook op om de strijd nationaal te coördineren, bijvoorbeeld met een nationale algemene staking. Ideeën zoals de opbouw van een nieuwe brede arbeiderspartij of de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder arbeiderscontrole winnen terrein onder de ZuidAfrikaanse arbeiders.

Binnen het kader van het kapitalisme is het niet mogelijk om alle ZuidAfrikanen een degelijk leven aan te bieden. Dat heeft bijna 20 jaar ANCbewind intussen wel aangetoond. In plaats van verder te gaan in de neerwaartse spiraal die voor de meerderheid van de bevolking enkel maar miserie, criminaliteit en uitzichtloosheid biedt, is er nood aan een socialistische omvorming van Zuid-Afrika en het hele Afrikaanse continent.

De Zuid-Afrikaanse arbeidersklasse staat voor een enorme taak en moet daarbij opbotsen tegen een burgerij die haar belangen met alle mogelijke middelen verdedigt. Wij kunnen dat ondersteunen door te bouwen aan een solidariteitsbeweging onder de arbeiders. In de anti-apartheidsstrijd hebben we gezien dat zo’n solidariteit een belangrijke rol kan spelen.

28/10/2012 18:14:39

internationaal

www.socialisme.be november 2012

11

Eurocrisis maakt keuze duidelijker: socialisme of barbarij door

V

Jonas Van Vossole vanuit Portugal

ier jaar na het begin van de financiële crisis is deze allesbehalve voorbij. Nu pas beginnen de gevolgen in Europa zich echt te laten voelen. De Zuid-Europese bevolking is het grootste slachtoffer van het falen van de Euro en het neoliberale Europa. Het harde besparingsbeleid leidt tot sociale drama’s maar ook tot protest. De mokerslag van het Europa van het kapitaal voor de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking in Zuid-Europa moet dringend beantwoord worden met een sterke eengemaakte vuist van de volledige Europese arbeidersbeweging.

Basis van het probleem: kapitalisme

Gemakshalve en niet zonder enig racisme wordt ons voorgeschoteld dat de crisis in Zuid-Europa veroorzaakt is door de luiheid, corruptie en inefficiëntie in deze landen. Dat klopt niet.

Griekse, Portugese en Spaanse werkenden zijn gemiddeld meer uren en meer jaren aan de slag dan hun Duitse collega’s. Voor de bankencrisis van 2008 en de redding van de banken met overheidsmiddelen, kenden Spanje en Portugal een relatief kleinere publieke schuld dan pakweg Frankrijk of Duitsland.

De crisis in Zuid-Europa is het resultaat van de kapitalistische productiewijze en wordt versterkt door het Europese ontwikkelingsmodel. De EU heeft steeds de belangen van het kapitaal van de belangrijkste lidstaten verdedigd, in de eerste plaats het Duitse en Franse industriële en financiële kapitaal. De Europese Gemeenschap en de Eurozone zorgden ervoor dat de exportmarkten groter werden en dat iedere belemmering voor export naar het zuiden wegviel. Bovendien waren er zeer winstgevende en stabiele investeringsmogelijkheden op een ogenblik dat de winstgevendheid van investeringen in bijvoorbeeld Duitsland onder druk kwam te staan.

Door de groeiende import en de buitenlandse investeringen ontstond in Zuid-Europa onvermijdelijk een negatieve handelsbalans. De eigen producten werden weg geconcurreerd en vervangen door import. Deze import vereist een netto instroom aan kapitaal en dit werd voorzien door banken uit de kern van de EU die na de invoe-

dls319geert.indd 11

ring van de Eurozone winstgevende en jaar met 1,5%, dit jaar kan dat oplopen schijnbaar risicoloze investeringsmo- tot -3,7%. In Spanje wordt dit jaar een gelijkheden in Zuid-Europa zagen. De krimp van 1,5% verwacht en volgend industriële en agrarische productie in jaar nog eens -0,5%. Die negatieve cijZuid-Europa werden afgebouwd, tege- fers drijven de overheidsschulden verlijk was er een opmars van krediet en der de hoogte in. In Portugal gaat het vastgoedzeepbellen. intussen al om 118% van het BBP. Hoe Het uiteenspatten van de vastgoed- volgzamer de regeringen de besparingszeepbel en de bankencrisis werden programma’s uitvoeren, hoe slechter de opgevangen met publieke middelen economische en budgettaire situatie. die de staatsschulden de hoogte in Het IMF moest in oktober zelfs erjoegen. Dat leidde tot zware bespa- kennen dat het besparingsbeleid voor ringsoperaties die mee werden op- een neerwaartse spiraal in de economie gelegd door de trojka van Europese zorgt en dat haar eigen modellen niet Commissie, Europese Centrale Bank en kloppen. Die vaststelling leidde overiInternationaal Monetair Fonds. gens niet tot een koerswijziging.

‘Zelfmoordbegroting’ in Portugal

Bij iedere nieuwe besparingsronde wordt de sociaal-economische rampspoed verder opgedreven. De nieuwe begroting voor 2013 van de rechtse PSD-CDS regering van Pedro Passos Coelho is er het laatste voorbeeld van.

Bovenop alle eerder genomen maatregelen door de huidige en de vorige regering, volgen nogmaals een reeks privatiseringen van de luchthavens, de nationale luchtvaartmaatschappij en de post. Er worden nogmaals 11.000 ambtenaren afgedankt. De inkomstenbelasting stijgt terwijl de pensioenen, lonen en uitkeringen dalen en de prijzen stijgen. De budgetten voor de ministeries van gezondheidszorg en onderwijs zullen volgend jaar met respectievelijk 3,5% en 17% afnemen!

Het besparingsbeleid leidt niet tot groei, het leidt in zowel Spanje als Portugal tot een neerwaartse spiraal.

De Portugese economie kromp vorig

Sociale en politieke onrust

De opeenvolgende besparingsplannen leiden niet tot een uitweg uit de economische crisis. Bovendien leiden ze tot een steeds scherpere sociale crisis met massale werkloosheid en armoede. De Spaanse en Griekse jongerenwerkloosheid bedraagt meer dan 50%, in Portugal intussen meer dan 30%. Een vijfde van de Portugezen en Spanjaarden leeft onder de armoedegrens met een inkomen van minder dan... 360 euro per maand!

Tienduizenden jongeren trekken naar het buitenland in de hoop daar wel werk te vinden.

Dit ondermijnt de positie van alle gevestigde instellingen. Het enige antwoord van het establishment op het ongenoegen en het sociale protest bestaat uit repressie. Een spiraal van repressie en geweld werpt herinneringen op aan de autoritaire en fascistische regimes van weleer. Rechts-populistische en nationalistische stromingen versterken zich. Binnen de politieke en eco-

nomische elite is er meer en meer ver- met een actieplan gebaseerd op het indeeldheid. formeren en mobiliseren van brede lagen van de werkende bevolking en de jongeren. Op deze basis zou een echte Naar eengemaakt Europees algemene staking op Europees niveau verzet! mogelijk zijn.

Als we de dictatuur van de markten Het protest tegen het besparingsbe- zijn gangen laten gaan, dan zal Zuidleid blijft aanhouden. Op 15 september Europa verder afglijden naar meer arbracht een Facebookmobilisatie onder moede, honger en repressie. De keuze de titel “Fuck off trojka, we willen ons wordt er steeds duidelijker een van barleven terug” maar liefst een miljoen barij of socialisme. De markten bieden mensen op de been in Portugal! Op 29 ons barbarij, de arbeidersbeweging september volgde een betoging van de moet opkomen voor een breuk met het vakbondsfederatie CGTP met 300.000 kapitalisme. aanwezigen. Op 13 oktober bracht de De Spaanse en Portugese zusterorculturele sector tienduizenden betogers ganisaties van LSP pleiten voor linkse op de been. De mobilisaties volgen el- eenheid op basis van een programma kaar snel op. dat steunt op de stopzetting van de afOp 14 november komt er een algeme- betaling van de staatsschuld, de natine staking in zowel Portugal als Spanje. onalisatie (onder arbeiderscontrole en Wellicht zullen er gelijkaardige acties beheer) van de belangrijkste sectoren zijn in Griekenland, Cyprus en Malta. in de economie (waaronder de finanIn de rest van Europa zullen er beperk- ciële sector), een kapitaalcontrole en tere acties zijn. Een strijdbare geza- een publiek monopolie op in- en uitmenlijke algemene staking in het zui- voer. Dat moet de gemeenschap toeladen van Europa is een belangrijke stap ten om over de middelen te beschikken in de opbouw van eengemaakte strijd waarmee werk kan gecreëerd worden doorheen Europa. en de koopkracht wordt gegarandeerd.

Het besparingsbeleid is overal in Een dergelijk socialistisch programma Europa hetzelfde, ook al zijn er ver- is de enige manier om een perspectief schillen in het ritme en de omvang aan de strijd te geven. Het concretiseren van de aanvallen. Daartegenover is er ervan zou een voorbeeld vormen voor nood aan gezamenlijk verzet waarbij de rest van Zuid-Europa en bij uitbreide strijd effectief wordt georganiseerd ding de wereld.

Spanje. Ongenoegen, nationalisme en repressie Het Spaanse besparingsbeleid wordt onverminderd verdergezet. Wie het daar niet mee eens is, botst steeds meer op repressie. Nadat eerder nieuwe regels werden ingevoerd om gemaskerd betogen of zelfs gewoon blokkades te bestraffen, werd nu ook besloten om sancties op te leggen als bepaalde beelden van politierepressie in de media opduiken. De autoriteiten aarzelen niet om protestbewegingen te infiltreren, met rubberkogels op betogers te schieten of illegale razzia’s te houden. De toenemende sociale tekorten leiden ook tot een opmars van regionalistische gevoelens in Catalonië en Baskenland. Er is nood aan een degelijke syndicale mobilisatie voor 14 november en een sterk politiek antwoord van de linkerzijde. Verenigd Links (IU) moet zich niet richten op de traditionele politici, maar op de strijd van de gewone bevolking.

Griekenland. Terugkeer van arbeidersstrijd Eind september en begin oktober vonden twee nieuwe algemene stakingen plaats in Griekenland. De besparingsregering wordt gekenmerkt door schandalen. Ze kan ten val gebracht worden door massale stakingsacties, bezettingen en een algemene staking van onbepaalde duur. Een aantal strijdbare vakbondsafdelingen schaart zich achter het idee van een oplopend actieplan om de regering ten val te brengen. De linkerzijde moet in het offensief gaan om een linkse regering te vormen op basis van een programma van de weigering van de afbetaling van de schulden, nationalisatie van de banken en de sleutelsectoren van de economie, democratische controle op de samenleving. Om daartoe te komen zal een massabeweging noodzakelijk zijn.

Elders...

Op 20 oktober was er in Londen een massale betoging tegen de Britse besparingspolitiek van Conservatieven en Liberaal-Democraten. Er waren naar schatting 150.000 deelnemers. Tegelijk werd ook in Glasgow en Belfast betoogd. Strijdbare syndicalisten en socialisten eisten van de vakbondsleiding dat een datum voor een algemene staking wordt vastgelegd.

In Parijs waren er op 29 september 50.000 betogers tegen het Europese besparingsbeleid. De oproep voor de betoging kwam van een 60-tal organisaties met een voortrekkersrol van het Front de Gauche van Mélenchon.

28/10/2012 18:14:41

12

thema / Cultuur Sport

de

Linkse Socialist

Dopingschandalen houden aan. Commercie verziekt sport door

Wouter K (Gent)

H

et rapport van het Amerikaanse Antidopingagentschap USADA over de zevenvoudige Tour-winnaar Lance Armstrong en zijn team US Postal zorgde enkele jaren na de zaak-Fuentes voor alweer een zwarte dag voor het wielrennen en de hele sportwereld. In het dossier getuigen verschillende exploeggenoten over systematisch dopinggebruik bij US Postal en andere ploegen. Een van de spilfiguren is dokter Ferrari die aan deze doping- en witwaspraktijken ruim 30 miljoen euro verdiende.

Doping is al jaren aanwezig in de (wieler-)spor t. De dood van Tom Simpson op de Mont Ventoux in 1967, wielergod Eddy Merckx die tot drie keer toe betrapt is, de Festina-affaire, de zaak Fuentes,... Er zijn voldoende voorbeelden die aangeven dat de sport allesbehalve clean is. En dit beperkt zich niet tot het wielrennen. In de zaakFuentes waren 200 atleten betrokken, waaronder grote namen uit het voetbal, Formule 1 en tennis.

De steeds groter wordende commerciële belangen versterken de prestatiedruk die voorheen al zeer hoog was.

Lance Armstrong verdiende tijdens zijn profcarrière tot 17,5 miljoen dollar per jaar. Daarvan kwam ‘slechts’ drie miljoen van het prijzengeld voor zijn zeven eindzeges en diverse rito-

verwinningen in de Tour de France.

De rest kwam van gigantische bonussen die van privésponsors kwamen.

Verzekeringsmaatschappij SCA bijvoorbeeld gaf Armstrong 5 miljoen euro bij zijn Tourzege in 2004.

Als er zo’n grote bedragen in het spel zijn, dan is de 1 miljoen euro die Armstrong aan dopingdokter Ferrari gaf een investering die snel werd terug verdiend. En als hij dan toch betrapt wordt, zijn er nog steeds de sponsors.

Die hebben niet graag dat hun naam door het slijk wordt gehaald en zijn bereid om daar voor te betalen. De toenmalige voorzitter van de internationale wielerfederatie UCI, Hein Verbruggen, zou van Nike een half miljoen euro smeergeld hebben gekregen om een positieve dopingtest in 1999 onder tafel weg te moffelen.

We moeten opkomen voor een sportgebeuren dat op de eerste plaats zorgt voor ontspanning. De competitie, spanning,... moeten daarbij niet verdwijnen maar wel ontdaan worden van de commerciële belangen die vandaag het sportieve overheersen. Het verzwaren van de parcours om extra spektakel te krijgen, heeft de meeste wielerwedstrijden herleid tot een gesloten koers die pas in het laatste uur ontploft. Dat is misschien ideaal voor sponsors en rijke organisatoren als Wouter Vandenhaute, maar het is teleurstellend voor echte sportliefhebbers. Opkomen voor een een kleine minderheid. bejag, liegen en bedriegen. Onder het en de tijd krijgt om sport te beoefenen, “zuivere” sport, betekent voor ons ook Een socialistische samenleving kan socialisme, waarbij een enorme toe- talenten te ontdekken en zich op een opkomen voor een socialistische sa- de sport vrij maken van alle negatieve name van de vrije tijd mag worden gezonde manier te meten aan anderen. menleving waarin de behoeften van kenmerken van het kapitalisme die de verwacht via de herverdeling van het Maar dit alles in een sfeer van vriendde meerderheid van de bevolking cen- mensheid in zijn greep houdt, namelijk werk, kunnen de voorwaarden worden schappelijke competitie, respect en betraal staan en niet het winstbejag van vijandigheid, egoïsme, valsheid, winst- gecreëerd waarbij elk individu de kans wondering voor elkaar.

Europese Unie voert oorlog tegen armen en krijgt Nobelprijs voor vrede Max (Bergen)

Mensenrechten verder wordt opgedreven, terwijl het geweld en de miserie als gevolg van de crisis en het bespaet uitdelen van ringsbeleid honderdduizenden levens Nobelprijzen is al langer en de toekomst van jongeren vernietieen methode van de elite gen, besloot het Nobelcomité om zand om de publieke opinie te misleiden in de ogen te strooien en de aandacht en in slaap te wiegen. af te leiden van het ware karakter van de Europese Unie.

Daartoe wordt gebruik gemaakt van Eerder kreeg de Amerikaanse preside geloofwaardigheid en autoriteit dent Obama de Nobelprijs voor Vrede die verworven is, onder meer door de op een ogenblik dat hij op verschillenNobelprijzen voor fysica en scheikunde de continenten oorlog voerde, aan het voor onderzoekers die de wetenschap hoofd stond van het grootste leger ter stappen vooruit laten zetten. Dat wordt wereld en verantwoordelijk was voor aangewend om prijzen voor literatuur allerhande nieuwe en schadelijke ooren vrede te geven aan personaliteiten en logstechnieken (verarmd uranium, droinstanties die de meest waardige verte- nes,...). Dat vormde allemaal geen progenwoordigers zijn van de kapitalisti- bleem om de Nobelprijs voor de vrede sche uitbuiting en onderdrukking. te krijgen.

Dat bleek eens te meer bij de beslisOok dit jaar is het weer prijs. De EU sing om de Nobelprijs voor de Vrede liet zich opmerken als een instelling dit jaar aan de Europese Unie toe te die een oorlog voert tegen de levenskennen. Terwijl politierepressie tijdens standaard van de werkende bevolking betogingen nooit zo wijd verspreid was en de uitkeringstrekkers in het zuiden en ondanks protest van de Liga voor de van Europa. De politiek van de trojka door

H

Nobelprijs: de elite zet zichzelf in de bloemetjes. Zo doet toch iemand dat.

zorgt er voor dat intussen 68% van de Grieken onder de armoedegrens leeft.

Protest wordt steeds gewelddadiger en repressiever beantwoord. Voor die oorlog tegen de armen, krijgt de EU nu de Nobelprijs voor de vrede.

De elite zet zichzelf in de bloemetjes en geeft zichzelf prestigieuze prijzen.

We mogen ons daar niet door laten vangen. We moeten ons organiseren tegen de uitbuiters en een einde maken aan het sociale slagveld dat onder meer door de EU wordt aangericht. Wij hebben daarbij geen prijzen of prestige nodig, we kunnen rekenen op de kracht van ons aantal om op te komen voor een samenleving waarin niet de belangen van een kleine minderheid kapitalisten centraal staan (en met geweld verdedigd worden), maar de belangen van de overgrote meerderheid van de bevolking. Dan kunnen we de mensheid op een niveau tillen dat overeenstemt met de collectieve capaciteiten waarover we beschikken. Is dat geen nobel doel om voor te strijden?

waar LSP voor staaT

D

e technische en wetenschappelijke mogelijkheden van de mens zijn nog nooit zo uitgebreid geweest. De jongste 50 jaar verdrievoudigde het gemiddelde inkomen per hoofd van de wereldbevolking. Er is voldoende rijkdom om iedereen een degelijke levensstandaard te garanderen. België vormt hierop geen uitzondering. Zelfs na de gouden jaren ‘50 en ‘60 bleef de totale werkelijke waarde van alles wat we samen produceren toenemen. In ‘96 bedroeg dit dubbel zoveel als in ‘83.

Deze toename van de rijkdom heeft echter niet geleid tot een algemene stijging van de welvaart.

Integendeel: terwijl bedrijven recordwinsten boeken en speculanten hun kapitaal vertienvoudigen, gaat de voormalige koloniale wereld gebukt onder oorlog en hongersnood, is de economie van de ex-stalinistische staten ineengestuikt en heerst in het Westen massale structurele werkloosheid.

De globale stijging van de rijkdom is aan de overgrote meerderheid van de wereldbevolking voorbijgegaan.

Stop de privatiseringen

Hoewel de arbeiders deze rijkdom produceren, hebben ze niet de minste inspraak in de aanwending ervan. Heel de productie staat in functie van de winsthonger van een handvol kapitalisten.

Dit leidt tot schrijnende tegenstellingen.

Er is nood aan betaalbare en comfortabele sociale woningen, aan gratis openbaar vervoer, aan onderwijs toegankelijk voor iedereen, aan speelterreinen en recreatiecentra, aan een nationale gezondheidsdienst die gratis en publiek is.

De middelen hiervoor zijn voorhanden. Op dit ogenblik gaat het echter de andere kant uit.

Openbare diensten worden gerentabiliseerd en opgesplitst. De winstgevende delen worden verkocht aan de hoogste bieder, de onrendabele worden afgestoten. Er is al lang geen sprake meer van

dls319geert.indd 12

diensten. De marktlogica heeft ook in de openbare sector toegeslaan. Voortaan spreekt men van openbare bedrijven in afwachting van de volgende privatisering.

32-urenweek

In de private sector richt de “vrije” markt een ravage aan. Alle verworvenheden worden afgebroken in naam van de competitiviteit. Arbeidscontracten ruimen plaats voor onderaanneming, uitzendarbeid en andere nepjobs.

Een miljoen arbeiders in België wordt regelmatig geconfronteerd met werkloosheid. Dit heeft geleid tot de verpaupering van een deel van de arbeiders en hun gezinnen. Pensioenen, werkloosheids- en ziekteuitkeringen staan op de helling door de uitholling van de sociale zekerheid.

LSP/PSL is voor het volledig herstel van de index en een minimumloon van 1500 euro netto, tegen de afbraak van de sociale zekerheid en de uitholling van het arbeidscontract. Wij verzetten ons tegen iedere bedrijfssluiting omdat dit onder het kapitalisme enkel leidt tot werkloosheid en armoede.

De enige maatregel die de massale werkloosheid kan oplossen is de onmiddellijke invoering van de 32-urenweek, zonder loonverlies en met evenredige aanwervingen.

Een nieuwe arbeiderspartij

De vakbondsleidingen hebben de kapitalistische afbraaklogica aanvaard. Ze beperken zich tot het “sociaal” begeleiden van de herstructureringen.

Daartegenover stellen wij het strijdsyndicalisme: vechten voor iedere job en het behoud van alle verworvenheden.

De arbeidersklasse heeft een partij nodig die deze strategie politiek kan en wil vertalen. Zo’n partij moet openstaan voor iedereen die wil vechten tegen de sociale afbraak.

Ze moet zich verzetten tegen iedere verdeling van de arbeiders, of het nu is op basis van racisme, seksisme of geloof. Dit kan het best door op te komen voor volledige gelijke rechten.

Ze moet de strijd aanbinden tegen het imperialisme en vechten tegen de vernietiging van het milieu. Ze moet het zelfbeschikkingsrecht van

Vlamingen, Walen en Brusselaars respecteren, zonder in de val te trappen van diegenen die de arbeiders door communautair opbod willen verzwakken (cfr. splitsing sociale zekerheid).

Ze zou moeten ageren voor de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder rechtstreekse arbeiderscontrole.

Revolutie

Dit programma is enkel uitvoerbaar indien de arbeidersbeweging de macht uit handen neemt van de kleine minderheid van kapitalisten. De heersende klasse zal haar privileges echter niet zomaar afstaan. Het breken van de kapitalistische staat zal een revolutie vereisen. Daarom bouwen wij aan een revolutionaire marxistische partij.

Arbeidersdemocratie

De productie moet in functie staan van de reële behoeften van de bevolking. Ze moet georganiseerd worden via een democratisch productieplan, opgesteld en gecontroleerd door raden, samengesteld uit vertegenwoordigers van de arbeiders van het bedrijf, van de nationale vakbonden en van de

arbeidersregering.

Iedere functionaris moet verkozen en permanent afzetbaar zijn. Hij/zij mag niet beschikken over een hoger loon dan het gemiddelde loon van de arbeiders die hij/zij vertegenwoordigt.

Op die manier kan het wanbeheer vermeden worden zoals dit in de planeconomieën in het exOostblok bestond.

Voor socialisme en internationalisme

De socialistische revolutie breekt altijd uit op het nationale vlak, maar eindigt in de internationale arena. Arbeidersdemocratie en socialistische planning kunnen niet beperkt blijven tot één land.

Het isolement van Sovjet-Rusland heeft tot haar degeneratie vanaf 1924 geleid.

LSP/PSL maakt deel uit van het Comité voor een Arbeidersinternationale (CWI), dat actief is op alle continenten. Onze strijd in België zien wij in het kader van een arbeidersstrijd in de hele wereld voor een socialistische maatschappij.

Voor arbeiderseenheid Voor socialisme

28/10/2012 18:14:42

Partijnieuws thema

www.socialisme.be november 2012

LSP-congres: uitgelezen moment om politieke ervaringen collectief te delen

I

n de maand november staan al onze afdelingsvergaderingen in het teken van de voorbereiding op het tweejaarlijkse LSP-congres.

Voor LSP is zo’n congres een ogenblik van collectieve discussie en politieke vorming. We doen dit aan de hand van een perspectieventekst en een politiek/organisatorische evaluatie. Beide teksten zijn beschikbaar voor de leden in de vorm van een Intern Bulletin nadat ze eind oktober door het Nationaal Comité van LSP werden bediscussieerd en gestemd.

De perspectieventekst is vrij uitgebreid (een 50-tal pagina’s) en omvat een schat aan informatie en argumenten. Om daar optimaal gebruik van te kunnen maken, is een goede voorbereiding en begeleiding van de discussies belangrijk. Op basis van de discussies staat het de afdelingen vrij om te bepalen wie een mandaat krijgt voor het congres. Het congres staat open voor alle leden en iedereen mag stemmen, maar er wordt een onderscheid gemaakt tussen gemandateerden en adviserende stemmen. Per drie leden die in orde zijn met hun lidgeld is er een mandaat.

De verspreiding van de teksten gebeurt via de afdelingsverantwoordelijken. Pas nadat de tekst is gestemd, eventueel na aanpassingen, zal ze ook naar buiten uit gepubliceerd worden.

Kiescampagne: bedankt!

LSP ondernam bij de lokale verkiezingen een campagne op een veel grotere schaal dan zes jaar geleden.

Bij de lokale verkiezingen van 2006 hadden we ongeveer 45 kandidaten in zeven steden, telkens met LSP-lijsten. Nu namen we met een 70-tal kandidaten deel aan verschillende eenheidsinitiatieven in 14 steden. Dat is ongeveer een verdubbeling.

We voerden campagne met professioneler materiaal en vonden ook een bredere echo en steun. Waar zes jaar geleden ons beste resultaat dat van St Gillis met 0,98% was, haalden lijsten waar we nu aan deelnamen doorgaans meer dan 1%.

LSP wil alle kameraden en sympathisanten bedanken voor hun inzet in de campagne. We willen ook alle partners, waarmee we naar de verkiezingen trokken, bedanken voor de constructieve samenwerking en de gezamenlijke ervaring die we opdeden en willen verderzetten.

De vooruitgang voor consequent links, het meest opvallende natuurlijk voor de grootste linkse kracht (PVDA), wijst op een groeiende openheid voor discussie over een alternatief op het kapitalisme. In deze discussie zullen de linkse socialisten een groeiend gehoor vinden. LSP bereidt zich daar alvast op voor.

Z

- zo. 11 november Genk. Betoging tegen de sluiting van Ford Genk - woe 14 november. Europese actiedag van de vakbonden met samenkomst aan het Schumannplein -Woe. 28 november. Elsene. Protest van Liga voor Mensenrechten tegen de GAS-boetes. 13u gemeentehuis Elsene (Elsensesteenweg 168, Brussel) - 30 november en 1-2 december: nationaal LSP-congres - inschrijven moet voor 17 november!

- 31 december. Brussel. Vier de overgang van oud naar nieuw met LSP. Zaal Randstad, Molenbeek - 13-14 april 2013: Socialisme 2013

In deze tijden van massale misleiding en bedrog, is het vertellen van de waarheid een revolutionaire daad...

Het congres zelf zal op vrijdagavond Comité. starten met een internationaal verslag door een vertegenwoordiger van het Inschrijven voor het congres is verCWI. Op zaterdag wordt de hele dag plicht en moet voor 17 november. gediscussieerd over de perspectieven- Deelname aan het congres kost 50 tekst. Op zondag is er een politiek en euro voor niet-loontrekkenden en 70 organisatorisch verslag van de werking euro voor loontrekkenden. Dat omvat met bijhorende discussie. Op zondag de overnachtingen en maaltijden. Het wordt het congres afgesloten met een congres vindt plaats in De Barkentijn stemming over de teksten en met de in Nieuwpoort. verkiezing van een nieuw Nationaal

Noteer nu al in je agenda:

De ongelijkheden zijn nog nooit zo groot geweest. De vervreemding die uit de onrechtvaardigheden voortkomt, raakt een steeds groter aantal mensen.

De miserie die vandaag bestaat, komt voort uit de wijze waarop het kapitalisme functioneert en uitbuiting nodig heeft. Alles in onze samenleving wordt handelswaar en hebzucht is de centrale drijfveer voor de kapitalisten. Deze hebzucht gaat ook ten koste van ons leefmilieu, sociale verhoudingen en zelfs de productie aangezien de mens wordt aangezet om talenten en capaciteiten niet in te zetten om bij te dragen aan de samenleving maar louter voor eigen belang.

Voor al deze redenen en nog een pak anderen, heb ik besloten om in verzet te gaan. Ik voelde me jaren alleen, maar kwam dan tot de vaststelling dat er nog anderen zijn die net als mij zoeken naar een alternatief en iets willen doen om tot verandering te komen. Al was het maar om te tonen dat de mens wel in staat is om op een respectvolle en meelevende wijze met elkaar om te gaan. Ga mee de strijd aan en leg mee de materiële basis voor een nieuwe samenleving.

Max, Bergen

LSP in actie

Social isme

2013 13 - 14

Op 29 september namen LSP en Blokbuster deel aan de betoging van Hand in Hand in Antwerpen. Het thema van de betoging was: discriminatie werkt niet bij ons. We stapten samen op met activisten van Rood! en vormden een levendige delegatie. We verkochten er 20 exemplaren van ons maandblad en haalden 105 euro strijdfonds op.

april

De Kriekelaar Schaarbeek

Eindstand kiesfonds Weekend van discussie en debat over de strijd tegen het kapitalisme en over het socialistische alternatief

we op oudjaar nog eens alle revolutio- Inschrijven naire feestenergie loslaten.

Vorig jaar waren er 130 mensen die Inschrijven is verplicht en moet voor tot in de vroege uurtjes het nieuwe jaar 15 december. De prijs voor de maaltijd feestelijk inzetten. Ook dit jaar is er een bedraagt 25 euro voor loontrekkenden groot feest. en 20 euro voor niet-loontrekkenden.

Wie onmiddellijk betaalt, krijgt 5 euro Het afgelopen jaar was druk met korting. Kinderen jonger dan 12 jaar naast tal van acties en betogingen ook MENU betalen 5 euro. Er wordt ter plaatse in een intensieve verkiezingscampagne. kinderopvang voorzien.

Geleidelijk aan beginnen de tegenstelSoep Het is mogelijk om in te schrijven via lingen tussen arbeid en kapitaal zich Voorgerecht pablo@gauche.be of 0475/43 40 68. Dit ook op het politieke toneel te uiten.

Hoofdgerecht kan ook door het bedrag over te schrijOngetwijfeld ligt een boeiende periKaastafel ven op 001-4505656-82 met als medeode vol strijd en discussie over alternaChocolademouse deling “31/12”. tieven op het kapitalisme voor ons. Om Koffie & Truffel Het feest vindt plaats in zaal Randstad, die periode gezwind in te gaan, willen Hovenierstraat 47 1080 Molenbeek.

dls319geert.indd 13

Agenda

Waarom ik lid werd

Vier de overgang van oud naar nieuw met LSP oals vorige jaren organiseren de Brusselse afdelingen van LSP op 31 december opnieuw een strijdbaar, gezellig, feestelijk en betaalbaar oudejaarsfeest.

13

Van begin juli tot en met 14 oktober haalden we uiteindelijk 20.934,44 euro steun op. Dat omvatte ons normale strijdfonds aangevuld met een speciale oproep voor ons kiesfonds om de verkiezingscampagne met aangepast materiaal te kunnen voeren. De doelstelling om 25.000 euro op te halen, was een pak meer dan bij vorige kiescampagnes. Tegenover onze vorige kiescampagne (2010) was het ongeveer 7.000 euro meer! We haalden uiteindelijk 84% van onze doelstelling binnen.

Ook in het laatste kwartaal van 2012 willen we financiële steun ophalen.

We willen tegen 1 januari 2013 11.000 euro steun. Stort ook jouw bijdrage op 001-2260393-78 van LSP met als mededeling “strijdfonds”.Of neem een doorlopende opdracht, vanaf 2 euro per maand krijg je ook deze krant toegestuurd.

Vl. Brab-Limb: 1.836 € Antwerpen: 4.082 € Bxl-W.Brab.: 4.659 € O en W Vlaanderen: 6.034 € Luik-Lux: 1.404 € Hen.-Namen: 1.442 € Nationaal: 1.451 €

93% 87% 82% 82% 80% 72% 97%

TOTAAL: 20.934,44 €

84%

Contact / Abonnementen Meer info over de partij / Lid worden: PB131, 1080 Molenbeek-Sainctelette Tel: 02/345 61 81. E-mail:info@socialisme.be.

Redactie: redactie@socialisme.be. Ook lezersbrieven zijn welkom!

Abonnementen: * proefabo: 5 euro voor drie nummers, 10 euro voor zes nummers * gewoon abo: 20 euro voor twaalf nummers * steunabo: 30 of 50 euro voor twaalf nummers Of neem een doorlopende opdracht van minstens 2 euro Rekeningnummer voor abonnementen: 001-3907596-27

28/10/2012 18:14:43

14

Jongeren thema

de

Linkse Socialist

Met GAS-boetes wordt repressie opgedreven, ook tegen protest

D

door

Mathias (Antwerpen)

e politici van de gevestigde partijen hebben een wonderoplossing gevonden voor overlast. Staat de muziek te luid op het feestje in de fuifzaal achter de hoek? Jongeren die ’s avonds laat nog op een pleintje rondhangen? Initiatieven zoals pakweg Occupy Antwerp die een politieke oppositie organiseren in de straten? Betogers die spontaan door de straten trekken tegen pakweg een banket van superrijken? De gevestigde partijen hebben hun antwoord klaar: de GAS-boete!

Alles wordt overlast

De GAS-boete, of de Gemeentelijke Administratieve Sanctie, bestaat al sinds 1993 en zou bedoeld zijn om kleine ‘vergrijpen’ snel te kunnen bestraffen. Enkele jaren terug werden de gemeentelijke bevoegdheden verder uitgebreid zodat ze elke vorm van ‘overlast’ konden bestraffen.

Aangezien de gemeenten ook zelf de reglementen moeten opstellen, leidt dit al snel tot willekeur en vaak ook absurde regels.

Het gaat daarbij pakweg om GASboetes voor wie confetti gooit op carnaval of op een rugleuning van een bankje zit. Agenten bepalen willekeurig of iemand ‘rondhanggedrag’ vertoont.

Maar er worden ook andere vormen van ‘overlast’ aangepakt. Zo is het in de meeste gemeenten zonder toestemming van de burgemeester verboden om in de openbare ruimte actie te voeren of zelfs maar publiek te vergaderen.

Er wordt van de actievoerders verwacht weken op voorhand de actie aan te vragen. In Kortrijk moet dat in het geval van een ‘risicomanifestatie’, wat dat ook moge wezen, zelfs drie maanden op voorhand. Sta je op het piket van een spontane staking, dan kan je naast een eenzijdig verzoekschrift vanaf nu ook een GAS-boete verwachten.

In Hasselt is het verboden om spandoeken langs de weg te hangen en flyers uitdelen kan niet zonder uitdrukkelijke toestemming van de burgemeester.

Antwerpse scholieren kunnen maar beter oppassen wanneer ze beslissen om een actie te organiseren op hun school: “Artikel 329, Het is verboden activiteiten te stimuleren die (...) verhinderen dat aan de leerplicht kan worden voldaan”. De scholieren en iedereen die hen hielp bij op opzetten van pakweg een actie tegen racisme of een zitsta-

king tegen oorlog mogen alvast geld opzij zetten voor hun GAS-boete.

Tegen het recht op collectieve actie

Vrije meningsuiting op de openbare weg en het recht op collectieve actie wordt door internationale mensenrechtenverdragen erkend, maar het Hasseltse politiereglement gaat er regelrecht tegen in. Wie vervolgens protesteert, maakt best niet teveel “onnodig geluid” of er volgt ook op die basis een GAS-boete (zie het kader ‘Waanzin in Hasselt’). De Liga voor de Mensenrechten stapte naar de Raad van State om de vernietiging van dit politiereglement te eisen.

Het opendraaien van de GAS-kraan leidt tot steeds meer mogelijkheden van willekeurig optreden en repressie tegen al wie niet binnen het kader van de machthebbers past. In Antwerpen werden al GAS-boetes uitgedeeld om protestacties te beboeten. In Brussel dreigt iedereen die bij het protest tegen het banket van superrijken werd opgepakt meteen ook een GAS-boete te krijgen. Oppositie de kop indrukken door ze boetes op te leggen, is een praktijk die eerder aan Poetin doet denken maar intussen langzaamaan ook bij ons een opmars kent. Alle gevestigde partijen stappen in de GAS-logica mee, ook al zijn er heel wat bezwaren.

Het begint met jongeren of pakweg zwervers die worden aangepakt. Eens de maatregelen daar volledig ingeburgerd zijn, kunnen ook andere lagen aangepakt worden. Op die manier wordt het recht op collectieve actie verder ondermijnd om uiteindelijk iedere vorm van protest, in het bijzonder vanuit de arbeidersbeweging, de kop in te drukken.

Wie zo op een bankje zit, riskeert een GAS-boete van 175 euro voor minderjarigen en 350 euro voor meerderjarigen komstplaatsen. De overheid creëert tekorten en beboet de slachtoffers van die tekorten.

Kunnen de GAS-boetes dan niet Ondertussen moeten zelfs vertegennuttig zijn voor kleine gevallen van woordigers van de politie toegeven dat overlast, mits een strikte bepaling repressie niet werkt. In Turnhout waren van wat overlast is? Heel wat elemen- er even problemen met groepjes jongeten van overlast hebben veel te maken ren. Het harde optreden leidde al gauw met het gevoerde beleid van tekorten. tot nog meer problemen. “Repressie Afvalophaling moet geld opbrengen werkt averechts”, moest Luc Gorris en dus wordt het aantal vuilbakken op van de lokale politie Turnhout erkenstraat zoveel mogelijk beperkt zodat nen. Een positieve benadering waarbij we de dure officiële vuilzakken ge- er met de jongeren zelf gediscussieerd bruiken. Dat werkt sluikstorten in de werd, bleek veel meer vruchten af te hand. Jongeren of anderen die op een werpen. pleintje ‘rondhangen’ en iets drinken GAS-boetes doen niets aan de achterdoen dat vaak omdat ze het zich elders liggende oorzaken van overlast, vaak niet kunnen permitteren, de overheid zijn dat sociale problemen. Door zoals investeert uiteraard niet in openbare in Antwerpen Noord een samenschoontspanningsmogelijkheden of bijeen- lingsverbod op te leggen met avondklok Geen oplossing voor overlast

en verbod op het nuttigen van drank op publieke plaatsen, kan het openbare leven volledig plat gelegd worden. Maar het zorgt er niet voor dat de 20% werkloze jongeren plots een job hebben of dat de 25% kinderen die in armoede opgroeien plots een degelijk toekomstperspectief hebben.

LSP verzet zich tegen deze golf van pestboetes die vooral de kwetsbare groepen in de samenleving raken en het onmogelijk maken om een politieke oppositie te voeren wanneer het de gevestigde partijen niet aanstaat.

Enkel door het aanpakken van de sociale problemen kan men overlast echt oplossen. We komen daarom op voor maatregelen als massale investeringen in sociale woningen, het creëren van degelijke jobs,...

Waanzin in Hasselt

D

e Liga voor de Mensenrechten vraagt de intrekking van het politiereglement in de zone HaDiZo (Hasselt, Diepenbeek, Zonhoven). Daar werd een bijzonder gedetailleerd reglement opgemaakt met soms absurde regels.

De toon wordt van bij het eerste artikel van het politiereglement gezet: “Het is gedurende de dag en/of de nacht verboden om het even welk geluid te veroorzaken zonder reden of zonder noodzaak en dat is toe te schrijven aan een gebrek aan vooruitzicht en voorzorg en dat van die aard is dat het de rust van de inwoners in het gedrang kan brengen.”

Ook carnaval is een ernstige zaak in Limburg: “Het is alle deelnemers van de activiteit, zoals vermeld in artikel 34 [carnaval], verboden iemand te beledigen en/of te plagen” (artikel 35). Artikel 38 verbiedt om tijdens een carnavalsoptocht “opgeraapte confetti of slingerpapier te gooien”. In Kortrijk zijn ze het daar volledig mee eens en bepaalt het politiereglement tout court dat het verboden is om confetti “te werpen of te bezitten”.

Wie gaat sporten, moet in Hasselt aan de “algemene voorschriften van kleding en gedrag” voldoen (artikel 60). De politiecommissaris bevestigde in de media: in zwembroek basketten mag niet. Maar wanneer volg je de “geldende voorschriften van kleding en gedrag?” Zal de politie voortaan

scheidsrechters vervangen en in plaats van pakweg een gele kaart een GASboete geven?

Artikel 154 bepaalt: “Het is verboden op de rug- en zijleuning van de openbare banken te zitten of de banken te bevuilen.” Wanneer volgt de regel die oplegt dat je recht moet zitten?

Het lijstje van absurde maatregelen is erg lang. Volgens de politie is dit om “op alles voorbereid” te zijn. Terwijl grote fraudeurs overal mee wegkomen, multinationals probleemloos de toekomstperspectieven van duizenden gezinnen mogen kapot slaan en steeds meer jongeren veroordeeld worden om een ‘verloren generatie’ te zijn, bereiden de gevestigde partijen zich voor om ons te beboeten als we op de rugleuning van een zitbank zitten.

Collectief protest kan pestboetes stoppen

28 november: protestactie van de Liga voor de Mensenrechten: “GAS? Neen bedankt”. 13u gemeentehuis Elsene (Elsensesteenweg 168, Brussel)

dls319geert.indd 14

In 2009 besloot de Gentse gemeenteraad na massaal protest om de combitaks in geval van betogingen af te schaffen. Op 10 november van dat jaar waren er in het kader van een antifascistische betoging tientallen mensen opgepakt, ook toevallige passanten werden opgepakt. Een echte reden voor de arrestaties was er niet, maar iedereen kreeg wel een combitaks in de bus.

Het protest tegen deze boete werd onmiddellijk georganiseerd en kreeg een breed draagvlak. Een 100-tal betogers trok naar de gemeenteraad en er circuleerden verschillende petities.

De kwestie kreeg enige mediabelangstelling waarop het stadsbestuur afstand moest nemen van het politieoptreden en meteen aankondigde dat een combitaks niet langer kan in het kader van een collectieve actie. Deze 10 november 2009. De politie pakt tientallen anti-racisten en omstaanders op in gedeeltelijke overwinning geeft aan Gent. De campagne tegen het repressieve optreden en de combitaks dwong het dat georganiseerde strijd resultaat kan stadsbestuur ertoe om uitdrukkelijk te bepalen dat er bij manifestaties en collecopleveren. tieve acties geen combitaks kan opgelegd worden

28/10/2012 18:14:44

jongeren thema

www.socialisme.be november 2012

15

Onder aanvoering van burgemeester Thielemans (PS)

Massale arrestaties bij protest tegen banket van superrijken door

Orville (ALS-ULB)

O

p 11 oktober werd op initiatief van de Actiecomités Europa een betoging gehouden tegen wat als een “banket van rijken” kan omschreven worden.

De lobbygroep ‘Friends of Europe’ onder leiding van burggraaf Etienne Davignon blies er verzamelen. Om zich te beschermen, konden de superrijken rekenen op een eigen privémilitie: de politie onder aanvoering van Thielemans (PS).

Op bet banket kwamen toplui van de economische en politieke elite van Europa samen. Het ging om vertegenwoordigers van grote bedrijven als BP, Coca Cola, Exxon Mobil,... maar ook om politici en leiders van de trojka zoals Barroso, Van Rompuy of Mario Monti. Allemaal zijn ze mee verantwoordelijk voor het besparingsbeleid dat landen als Griekenland, Spanje, Portugal, Italië,... in chaos onderdompelt. De Actiecomités Europe protesteerden en konden daarbij op enkele honderden actievoerders rekenen, onder meer van LSP en ALS. Vanop het verzamelpunt aan de Kleine

Foto’s: terwijl actievoerders in de cel worden gestopt (zie foto links), worden de superrijken beschermd door de politie (foto rechts). PS-burgemeester Thielemans weet wiens belangen hij verdedigt... (foto’s: Collectif Krasnyi) Zavel trokken enkele honderden be- alle eer aan. daklozen zijn. In plaats van die probletogers door de stad terwijl ze slogans Na een half uur trokken de betogers men aan te pakken, keert hij zich liever riepen tegen het besparingsbeleid. Er verder, maar ze werden telkens ge- tegen betogers die protesteren tegen het werd ook lawaai gemaakt om het ban- blokkeerd door de politie die uiteinde- banket van superrijken. ket van de rijken te verstoren. Omdat lijk overging tot arrestaties. Een honDit was nogmaals een voorbeeld van de betogers te dicht in de buurt van de derdtal betogers werd opgepakt en pas een toenemende repressie en crimina(intussen veranderde) locatie van het na middernacht vrijgelaten. Het bevel lisering van protest. Mogelijk zal iebanket dreigden te komen, werden ze tot arrestatie kwam van burgemeester dereen die opgepakt werd binnenkort geblokkeerd door de politie. Die vatten Thielemans. Die is burgemeester in een een GAS-boete in de bus krijgen wepost voor het banket en deden hun bij- stad waar 22% van de bevolking zonder gens deelname aan een niet-toegelaten naam van ‘privémilitie van het kapitaal’ werk zit en waar er naar schatting 2500 betoging. Dat is een poging om iedere

vorm van protest de kop in te drukken.

We mogen dit niet toelaten en moeten ons blijven organiseren. Samen met alle slachtoffers van het besparingsbeleid – werkenden, gepensioneerden, werklozen, studenten,... – moeten we opkomen voor een democratisch socialistische samenleving. www.actieflinks.be

KULeuven geeft eredoctoraat aan IMF-topvrouw Lagarde Christine Lagarde, directeur van het IMF, kreeg op 29 oktober een eredoctoraat van de KU Leuven omwille van “haar uitzonderlijk en internationaal erkend leiderschap in tijden van financiële crisis”. De KU Leuven loofde “haar krachtig leiderschap, haar scherpe visie en de heldere analyses” en Lagarde vervulde volgens de universiteit een “voorbeeldfunctie voor haar economiestudenten.”

Dit is een belediging en het getuigt van een totaal gebrek aan respect voor de miljoenen mensen die door de Trojka, waar het IMF deel van uitmaakt, in de miserie geworpen worden. In Zuid-Europa resulteert het onophoudelijke salvo van besparingen en privatiseringen in de pan uitswingende werkloosheid, armoede, honger, zelfmoorden e.d.

In plaats van een beleid in het belang van de meerderheid van de bevolking kiest Lagarde voor een misdadig neoliberaal offensief ten gunste van grote aandeelhouders, banken en speculanten. Een eredoctoraat voor Lagarde is onaanvaardbaar. ALS protesteerde, onder meer met een petitie.

ULB. Problemen bij inschrijvingen vereisen gezamenlijk antwoord van personeel en studenten door

Orville en Clément, ALSULB

D

e inschrijvingen aan de ULB verlopen bijzonder chaotisch. Na een zoveelste probleem ging het personeel van de dienst in ‘staking’. Het is te zeggen, ze proberen de achterstand in te halen maar hebben de loketten gesloten. De situatie is onhoudbaar, zowel voor personeel als studenten.

De oorzaak hiervan moet gezocht worden bij een gebrekkig informaticasysteem: ‘Smiley’, een project dat maar liefst 9 miljoen euro heeft gekost. Net zoals vorig jaar is er opnieuw totale chaos waardoor studenten niet ingeschreven raken en het personeel onder een onhoudbare druk komt te staan.

Omdat het nieuwe informaticasysteem amper werkt en een terugkeer naar het vroegere systeem niet kan, duurt het soms dagen vooraleer iemand ingeschreven raakt. Heel wat studenten raakten in paniek en reageerden gefrustreerd. Het kwam zelfs tot fysiek en verbaal geweld tegenover het personeel van de inschrijvignsdienst. Dat personeel is het beu, maar intussen zijn er nog honderden studenten wiens inschrijving niet volledig rond is.

De vakbonden (CNE en CGSP) verklaarden dat het personeel geen ‘echte

dls319geert.indd 15

staking’ houdt omdat er voorlopig geen alternatief is en de druk groot is om alle inschrijvingen zo snel mogelijk af te werken. Het personeel heeft steeds gewezen op de problemen, maar de directie had hier geen oren naar. Nu is er de vrees dat de directie de problemen zal aanwenden om technische diensten uit te besteden.

Het informaticasysteem Smiley dient overigens niet alleen voor de inschrijvingen, maar wordt ook gebruikt voor de financiën van de ULB. Het systeem werkt zo goed dat er nog geen volledig overzicht van de rekeningen van 2011 is, laat staan van 2012. Het is duidelijk dat het volledige Smiley-project een lachertje is qua efficiëntie, maar intussen is wel 9 miljoen euro aan middelen weg gegooid. De studenten en het personeel zullen daarvoor opdraaien, het geld had immers veel beter kunnen besteed worden (onder meer in de sociale dienst).

Zes jaar geleden waren er aan de VUB gelijkaardige problemen. Onder druk van de syndicale delegatie van ACOD werden de verantwoordelijken in de directie aangepakt, de rector moest zelfs opstappen. Vandaag heeft de VUB een eigen informaticasysteem dat beter functioneert. De ULB blijft intussen vasthouden aan een prestigieus extern aangekocht informaticasysteem dat niet werkt. Het probleem ligt duidelijk bij de managementlogica van de directie.

Na een actie van de vakbondsjongeren (ABVV Studenten) en de Actief Linkse Studenten besliste de Raad van Bestuur dat alle inschrijvingsbewijzen gratis zouden zijn en er geen hoger inschrijvingsgeld komt voor niet-EUstudenten die voor 2011 waren ingeschreven. Ook werd beloofd dat alle inschrijvingen zouden afgewerkt worden, ook na de uiterste inschrijvingsdatum.

Dat is belangrijk voor de studenten om enige zekerheid te hebben.

Nu komt het erop aan om met het personeel een overwinning te behalen. Het is goed dat de vakbondsjongeren zich aan de kant van de vakbonden en het personeel hebben geschaard. Een gezamenlijke strijd is noodzakelijk om tot overwinningen te komen. Tijdelijke oplossingen, zoals een paritaire commissie om betwistingen te regelen, moeten gepaard gaan met de strijd voor een degelijk publiek informaticasysteem waarmee de inschrijvingen vlotter kunnen verlopen en het personeel niet aan de werkdruk ten onder gaat.

Het betekent dat we moeten opkomen voor meer publieke middelen voor het onderwijs, maar dan niet om dit aan de huidige managers van de ULB te geven. Zij hebben hun wanbeheer al voldoende gemanifesteerd. De controle en het beheer van de universiteit moeten in handen zijn van diegenen die dit terrein het beste kennen: het personeel en de studenten (en de gemeenschap in het algemeen).

Petitie: http://www.avaaz.org/en/petition/No_honorary _doctorate_for_ Christine_Lagarde_1

Leuven. ALS steunt acties ALMA-personeel Op 10 oktober ging het personeel van de Leuvense studentenrestaurants Alma in staking. Aanleiding waren de vele aanslepende problemen als gevolg van een tekort aan middelen en wanbeleid. Dat leidt tot gebrekkig materieel en een grote druk op het personeel. Die druk blijft toenemen omdat wie op pensioen gaat niet langer vervangen wordt. Er komen hoogstens nog tijdelijke arbeidskrachten bij.

Meer middelen zou niet alleen goed zijn voor het personeel, maar ook de dienstverlening aan de studenten en personeel in de restaurants bevorderen.

De Actief Linkse Studenten in Leuven betuigden hun solidariteit met de staking en bezochten het piket aan de toegangsweg naar de centrale keuken. Onze aanwezigheid werd sterk op prijs gesteld. Na onderhandelingen stelde de directie dat enkele van de belangrijkste grieven op korte termijn zullen opgelost worden, waarna de staking werd gestopt. Indien de directie deze belofte niet nakomt, zullen er nieuwe acties volgen. Daarbij zal eenheid tussen personeel en studenten belangrijk zijn. Met ALS zullen we er alles aan doen om die eenheid op te bouwen en te versterken.

28/10/2012 18:14:46

socialisme.be Ben

je de dagelijkse stroom van

desinformatie in de traditionele media beu?

Wil je ook een andere Neem

kant van het nieuws horen?

dan een abonnement op dit blad

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nummer 319  November 2012

en volg onze dagelijkse website socialisme.be.

s t r i j d  s o l i d a r i t e i t  s o c i a l i sm e

Jong zijn is geen misdaad

Stop GAS stop de criminalisering van jongeren! door

Mathias (Gent)

R

ecent verlaagde minister Milquet (CDH) de minimumleeftijd voor Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) naar 14 jaar en werd het maximumbedrag voor de boete opgetrokken tot 175 euro voor minderjarigen en 350 euro voor volwassenen. De zogenaamde ‘socialistische’ burgemeesters van Gent en Antwerpen toonden hun ware gelaat met hun pleidooi om de minimumleeftijd naar 12 jaar te verlagen. Wat is het volgende: GAS-boetes in de crèches?

Met de GAS-boetes kunnen lokale besturen hun eigen regelgevingen in elkaar knutselen en de gemeentekas spijzen. Naargelang van wat de bestuurders als overlast beschouwen, kunnen sancties opgelegd worden voor rondhanggedrag, het foutief gebruik van publieke zitbanken maar even goed tegen protesterende actievoerders. Jongeren worden bij het minste door het bestuur als misstap omschreven feit als criminelen behandeld en zonder veel mogelijkheid van wederwoord aan de willekeur van het lokaal beleid onderworpen.

iedere schijn van onafhankelijkheid bij de GAS-boetes achterwege gelaten. De gemeente bepaalt de regels, de verbalisering, de sanctionering en zelfs het beroep tegen de sanctionering. De gemeente is zowel regelgever, betrokken partij als rechter. Het gebrek aan middelen bij justitie wordt daarvoor als argument ingeroepen. In de besparingsdrift wordt er ineens ook maar op onze democratische rechten bespaard.

De kapitalistische af braakpolitiek leidt tot een stijgende werkloosheid.

Met 14% jongerenwerkloosheid halen we in België nog niet het niveau van Spanje of Griekenland, maar er is wel een forse stijging. Sinds het begin van de economische crisis kwamen er in Europa maar liefst 5,5 miljoen jonge werklozen bij. Samen met de afbraak van publieke diensten en jongerenvoorzieningen, de dure huisvesting en het gebrek aan degelijke jobs zorgt dit voor een uitzichtloze situatie. Er wordt zelfs gesproken over een ‘verloren generatie’ die geen plaats vindt in de samenleving. Agressie en criminaliteit vinden in deze uitzichtloosheid een uitstekende voedingsbodem.

Met de GAS-boetes worden de armste lagen het hardst getroffen. Met een maandloon van meer dan 11.000 euro De willekeur van de GAS-boetes kan minister Milquet haar kinderen wordt officieel gerechtvaardigd met veel meer laten permitteren dan de 1 het argument dat overlast wordt be- op 5 kinderen die in armoede opgroeistreden. Maar dergelijke boetes wer- en. Voor die laatsten weegt 175 euro den ook al meermaals opgelegd aan een pak zwaarder op het gezinsbudget betogers die protesteerden tegen het dan voor wie rijke ouders heeft. establishment. Het opvoeren van de repressieve mogelijkheden ligt in de Natuurlijk moeten echte overlast en lijn van wat heel wat andere landen criminaliteit worden aangepakt. Maar doen. Het groeiende verzet tegen de dat zal niet gebeuren door jongeren en dieper wordende economische crisis armen te viseren en te criminaliseren. en de asociale gevolgen ervan worden Een sociaal beleid zou erop gericht beantwoord met repressie. Jongeren zijn om jongeren een toekomst te gedie als gevolg van de crisis steeds meer ven door te investeren in kwaliteitseen ‘verloren generatie’ vormen, moe- volle jobs, voldoende jongerenvoorten hun mond leren houden en braaf zieningen, degelijk en gratis onderwijs, tussen de lijntjes kleuren. Zoniet krij- betaalbare recreatie,... Ieder gemeengen ze te maken met GAS-boetes. tebestuur kan daar verantwoordelijkheid in opnemen. Daarnaast zou overTerwijl de administratieve sancties last moeten aangepakt worden door van de fiscus tegen grote fraudeurs bemiddeling en overleg, niet eenzijworden afgeschaft, worden de sancties dig met repressie. Met GAS-boetes en tegen jongeren, werkenden en uitke- repressie kunnen jongeren geen toeringstrekkers drastisch uitgebreid. Het komst uitbouwen, met degelijk ondermaakt de prioriteiten van de regering wijs, openbare diensten en goede jobs duidelijk. Waar de administratieve kunnen is dat wel mogelijk. sancties van de fiscus tegen grote fraudeurs gepaard gingen met een gerechtelijke procedure en uitspraak, wordt Lees meer op pagina 14

dls319geert.indd 16

28/10/2012 18:15:00