‘Demonstreren is een manier van communiceren waarmee je op een actieve manier zichtbaar maakt waar je voor staat. Ik hoop dat we mensen aan het denken hebben gezet over het welzijn van dieren in de vee-industrie en dat het anders, béter moet.’
ACHTER DE SCHERMEN
Op elk moment is er wel iemand namens de Dierenbescherming voor de dieren in de weer. 24 uur per dag, 7 dagen per week.
Lisa van Leeuwen Interne communicatieadviseur
datum
4 oktober locatie
Amsterdam
In ons land worden jaarlijks meer dan 520 miljoen dieren geslacht. Vaak na een kort en ellendig leven in de vee-industrie. De stem van deze dieren hoort bijna niemand. Op 4 oktober, Werelddierendag, gingen duizenden mensen in Amsterdam de straat op om hún stem voor dieren in de intensieve veehouderij te laten horen. Door weer en wind liepen ze door onze hoofdstad. Ook Lisa van Leeuwen en haar collega’s sloten aan.
“H et lot van dieren in de vee-industrie is een belangrijk onderwerp. Voor mij was het dan ook volstrekt logisch dat ik met mijn collega’s zou meelopen tijdens de Dierendag Demo. Want hoe meer mensen nu van zich laten horen, hoe groter de kans dat er ook daadwerkelijk iets met onze stem gebeurt. Daarnaast is demonstreren een manier van communiceren waarmee je op een hele actieve manier zichtbaar maakt waar je voor staat. Ik hoop dat het mensen aan het denken heeft gezet over het welzijn van dieren in de vee-industrie en dat het anders, béter moet. Van mij mogen we het nog wel vaker doen; op de barricaden. De Dierenbescherming doet veel voor dieren en achter de schermen bereiken we een heleboel, maar het is belangrijk om op deze manier aandacht te geven aan dierenwelzijn. Net als de meeste van mijn collega’s heb
ik altijd iets met dieren gehad. Vroeger maakte ik met een vriendinnetje plannen voor onze eigen dierenopvang, waar ook een plekje voor onze eigen dieren was. De vacature van interne communicatieadviseur kwam toevallig op mijn pad, maar ik dacht meteen ‘dit is mijn droombaan!’ In deze functie houd ik me onder meer bezig met de communicatie van en naar onze medewerkers en vrijwilligers. Dat varieert van het schrijven van nieuwsbrieven tot het adviseren van collega’s over hoe we informatie het beste kunnen overbrengen. Een belangrijk onderdeel van mijn rol is luisteren naar wat er leeft binnen de organisatie. Door die signalen op te vangen en mee te nemen, kan ik de communicatie steeds beter afstemmen op de behoeften van onze mensen. Zodat ik medewerkers en vrijwilligers niet alleen kan informeren, maar vooral ook kan verbinden met elkaar en met de Dierenbescherming.”
Geef
asieldieren zoals Bob
iets extra’s tijdens de feestdagen!
Arme Bob is oud, doof en bijna blind. Daarom duurt het wat langer voordat we een nieuw thuis voor hem gevonden hebben. Er zijn meer dieren zoals Bob in onze asielen. We zorgen liefdevol voor ze, maar deze goede zorg is kostbaar. Daarom is er niet veel ruimte voor wat extra’s, terwijl deze dieren dat zo verdienen. Wil jij ze een verrassing geven? Scan de QR-code.
‘Het mooie van dit werk vind ik dat geen dag hetzelfde is en je altijd blijft leren.’
Liesbeth Hendrix, vrijwilliger op de dierenambulance
Wat te doen tegen rattenoverlast?
Antwoord op deze en andere prangende dierenvragen
Scholenvoorlichting
‘Het spel neemt kinderen mee in de belevingswereld van dieren’
Resultaten 2025 Dit bereikten we dankzij u
10.Klein maar pijn
Minihondjes lijden onder hun uiterlijk
Wilde haren In Beeld
24.Liefde voor langzitters Clyde zit al ruim een jaar in het asiel
MAATSCHAPPELIJKE DIERENHULP
Uit de hand gelopen
36 honden en 9 katten leefden samen in één huis. De situatie was onbedoeld uit de hand gelopen en hun baasje kon de zorg niet langer aan. Soms is afstand doen dan de beste keuze. Twee honden bleven bij hem, de rest werd met spoed ondergebracht in
DIERENDEBAT
vier van onze asielen. Maar in één keer voor zoveel dieren zorgen is nogal een uitdaging. Ze moesten allemaal worden gevaccineerd, gecastreerd, ontwormd, ontvlooid en medisch gecheckt. Sommige hadden extra zorg nodig, waaronder een gebitsbehan-
De verkiezingscampagnes draaiden dit najaar op volle toeren. Eén thema bleef opvallend vaak onderbelicht: dierenwelzijn. Terwijl politieke keuzes dagelijks invloed hebben op miljoenen dieren, klinkt hun stem zelden in het publieke debat. Daarom organiseerden wij samen met de Dierencoalitie het Dierendebat; een podium waar zes politici het gesprek aangingen over de rol van dieren in toekomstig beleid. Zij deden dit aan de hand van stellingen als ‘Er moet wetgeving komen om onderwaterdieren beter te beschermen’ en ‘Hobbyjacht is niet meer van deze tijd’. Met name die laatste stelling resulteerde in een pittige discussie. Meer over het Dierendebat leest u op onze website dierenbescherming.nl/actueel/ dierendebat-2025
deling en operatie voor een baarmoederontsteking. De kosten liepen dus hoog op. Maar liefst 1365 lieve dierenvrienden brachten daarop een waanzinnig bedrag van € 7.269 bij elkaar, waarmee we alle dieren konden helpen.
SHOPPING
Kalender 2026
Geniet het hele jaar van prachtige dierenfoto’s met de Dierenbeschermingskalender 2026. Voor € 12,95 (inclusief verzendkosten) steunt u het werk van de Dierenbescherming én hebt u iets heel moois aan de muur hangen. U bestelt de kalender op
Liesbeth Staats (BNR, presentator debat), Ellen Bien (Directeur Dierenbescherming) en Sandra Beuving (Directeur Dierencoalitie) met de zes politici die deelnamen aan het debat.
TELEVISIE
Adit wint Waku Waku voor Dierenbescherming
Waku Waku, de televisiequiz over dieren en de natuur, is er nu ook in een junior-editie. Onder leiding van presentatrice Sosha Duysker nemen in elke aflevering vier kinderen het tegen elkaar op. Ze spelen voor een zelfgekozen dierendoel, waar de winnaar € 750 aan mag doneren. Ook Adit nam plaats achter de
Waku Waku-desk en schopte het tot de finale. Hij speelde voor de Dierenbescherming en wón. “Adit wilde zich inzetten voor dieren. Hij heeft veel gelezen en talloze podcasts en video’s bekeken om zich te verdiepen in het dierenrijk. Wij zijn ontzettend trots op hem,” aldus zijn moeder. En trots, dat zijn wij natuurlijk ook!
Onze leden, donateurs en vrijwilligers zijn het hart van de Dierenbescherming
Voor u ligt alweer het laatste nummer van DIER in 2025. Wat een vol en enerverend jaar was het. We hebben veel kunnen bereiken dankzij uw steun. Zo’n 24.000 dieren vonden een veilig onderdak in onze opvangcentra, dierenambulances reden het hele land door om gewonde en verwaarloosde dieren te redden, en via onze maatschappelijke dierenhulp konden we talloze mensen én hun huisdieren helpen in moeilijke tijden.
De Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn moest helaas vaak ingrijpen bij dieren die ernstig werden verwaarloosd. Tegelijkertijd boekten we belangrijke vooruitgang, want met het convenant Stappen naar een dierwaardige veehouderij werken we nu structureel aan een beter leven voor miljoenen landbouwdieren. Dat is een mijlpaal waar we trots op mogen zijn. Tegelijkertijd lobbyden we voor betere wetgeving en dankzij onze experts laten we zien hoe het ook kan.
Houdverbod katten met vouworen en naaktkatten
SUCCES Het aangekondigde verbod op het houden van katten met vouworen en naaktkatten wordt per 1 januari 2026 van kracht. De Dierenbescherming is hier blij mee, omdat het belangrijke bescherming biedt aan dieren die ernstig lijden door hun uiterlijke kenmerken. Waar mensen deze katten vaak schattig vinden, betalen de dieren zelf een hoge prijs voor hun uiterlijk.
INSTAGRAM
Gedumpt en ongewenst
Zeven kittens van nog geen drie weken oud zaten samengepropt in een veel te klein reismandje. Zo klein dat ze over elkaar heen moesten kruipen om zich te verplaatsen. De kleintjes waren vies, zaten onder de vlooien en hadden bolle buikjes door de wormen. Op dit moment zitten ze bij een gastgezin van ons waar ze dag en nacht gevoed en intensief verzorgd worden.
Deze resultaten hebben we alleen kunnen realiseren dankzij u: onze leden, donateurs en vrijwilligers. U bent het hart van de Dierenbescherming. En ergens onder al die dierenliefhebbers is er hopelijk iemand die ruimte heeft voor een van onze langzitters, dieren die lang wachten op een thuis. Ik ben regelmatig op onze locaties te vinden en in Vlaardingen ontmoette ik Clyde, een achtjarige Mechelse herder met een gouden karakter. Clyde kwam bij ons terecht nadat zijn baasje overleed. Hij is zachtaardig, slim en dol op speuren. Met zijn neus kan hij alles vinden, van snoepjes tot speeltjes. Maar hoe goed we ook voor onze dieren zorgen, Clyde heeft natuurlijk het allerliefst een nieuw baasje waar hij lekker mee op stap kan. Misschien is er iemand onder onze lezers die hem dat warme thuis kan bieden.
Heel veel dank voor uw steun in 2025. Ook in 2026 staan we weer klaar om op te komen voor alle dieren die onze hulp zo hard nodig hebben.
Ellen Bien Directeur/Bestuurder Dierenbescherming
Dankzij
u!
Dit bereikten we in 2025
Als Dierenbescherming houden
we altijd de stip op de horizon; ons streven naar een diervriendelijke samenleving. Maar we blikken ook graag terug op wat er voor dieren is bereikt. Nu de laatste dagen van 2025 zijn aangebroken, delen we een greep uit de resultaten waar we trots op zijn en die we zonder uw steun niet hadden kunnen realiseren.
Collecteopbrengst
Tijdens de collecteweek in oktober gingen duizenden vrijwilligers door het hele land op pad voor dieren. Dankzij hun geweldige inzet en alle gulle gevers werd er meer dan € 1,1 miljoen opgehaald. Een fantastisch resultaat dat direct bijdraagt aan de zorg en bescherming van dieren in heel Nederland.
Veilige jaarwisseling
De Eerste Kamer stemde op 1 juli in met het initiatiefvoorstel tot de wet Veilige jaarwisseling. Daarmee komt er een landelijk verbod op het afsteken van vuurwerk door particulieren vanaf de jaarwisseling 2026/2027. De Dierenbescherming pleitte jarenlang voor een vuurwerkverbod omdat het afsteken van gillende keukenmeiden en rotjes voor zowel huisdieren als dieren in het wild veel angst en stress betekent.
Uitfaseren doden eendagshaantjes
Jaarlijks worden nog steeds miljoenen eendagskuikens van legrassen gedood omdat ze geen eieren leggen en weinig vlees opleveren. De Dierenbescherming vindt dit onacceptabel en dringt aan op alternatieven. We zijn blij dat er nu een concreet plan ligt waarmee het doden van eendagshaantjes kan worden uitgefaseerd. Het plan werd gepresenteerd aan de Tweede Kamer en opgesteld door de Dierenbescherming, par tijen uit de pluimveesector en het ministerie van LVVN. Het is nu aan supermarkten om eieren in de schappen te leggen waar geen eendagskuikens voor zijn gedood, en aan de consument om deze te kopen. Op deze manier hoeven in 2026 zes tot zeven miljoen minder eendagshaantjes gedood te worden.
Groepshuisvesting
Beter Leven-varkens
Na een overgangstermijn zijn
Beter Leven-varkenshouders overgestapt op groepshuisvesting in plaats van voerligboxen met uitloop. De afgelopen 14 jaar werkten Beter Leven-boeren naar deze overgang toe. Het is fijn dat er anno 2025 echt aandacht is voor zeugen en hun behoeften. De Dierenbescherming beschouwt deze ‘upgrade’ als een mijlpaal binnen de sector, omdat varkens zich beter kunnen bewegen en hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen.
Dierendag Demo groot succes
Nog steeds worden biggenstaartjes afgebrand, plofkippen op elkaar gepropt en pasgeboren kalfjes bij hun moeder weggerukt. Al meer dan twintig jaar belooft de politiek dat het beter wordt. Maar elke keer opnieuw wordt die belofte verbroken. En daarom gingen wij samen met 6.000 andere dierenvrienden op 4 oktober, Werelddierendag, in Amsterdam de straat op voor de miljoenen dieren in Nederland die een veel beter leven verdienen.
Dierenbeschermingscentrum Noord-Nederland open
In juni werd Dierenbeschermingscentrum Noord-Nederland geopend. Wethouder Kirsten de Wrede van de gemeente Groningen en Ellen Bien, directeur van de Dierenbescherming, kregen hulp van hond Truus bij de officiële opening van het pand in Groningen, dat ruimte biedt aan 36 honden, 64 katten en 36 konijnen en knaagdieren. Ook aan hobbydieren zoals kippen en geiten is gedacht. Voor hen zijn er buitenverblijven en nachthokken.
Dierenopvangcentrum
Rotterdam geopend
In januari werd het nieuwe dierenopvangcentrum in Rotterdam geopend door wethouder Tim Versnel. Hij deed dit samen met onze bestuurder Ellen Bien. Het asiel biedt ruimte aan veertig katten en twintig honden. Ook vogels en reptielen kunnen er worden opgevangen en er is een buitenruimte voor hobbydieren, zoals geiten en kippen. Honden krijgen training en mogen uitrazen op vijf buitenvelden en het asiel heeft een eigen dierenartsruimte.
25.414 padden de weg overgezet
De paddentrek kwam dit jaar laat op gang. Pas halverwege maart werden er recordaantallen gesignaleerd die van hun winterrustplaats naar de paringsplek gingen. Tijdens deze trek worden veel padden en amfibieën doodgereden. Daarom helpen vrijwilligers van de Dierenbescherming ze al bijna dertig jaar bij het oversteken. In 2025 zijn 25.414 padden veilig aangekomen bij het poeltje waar ze naar op weg waren, 36% meer dan het jaar ervoor.
68.000 handtekeningen tegen jonge dieren op transport
In mei overhandigden we ruim 68.000 handtekeningen in de Tweede Kamer! De Dierenbescherming, Eyes on Animals en alle ondertekenaars willen dat de politiek een einde maakt aan het transport van piepjonge dieren kriskras door Europa. Omdat ze op veel te jonge leeftijd, vaak te lang en onder erbarmelijke omstandigheden worden vervoerd.
Jaarlijkse bijdrage
Postcode Loterij verhoogd De Nationale Postcode Loterij verraste ons niet alleen met een cheque van € 1,8 miljoen, maar gaf er als kers op de taart nog eentje ter waarde van € 700.000 bij. Deze cheque staat voor de verhoging van de jaarlijkse bijdrage, die uitkomt op het fenomenale bedrag van € 2,5 miljoen.
± 24.000 opgevangen dieren
± 70.000 ambulanceritten voor dieren in nood ruim 15.000 LID-inspecties
74
gemeenten waar Dierenbuddy wordt aangeboden ruim 164 miljoen dieren die een beter leven kregen dankzij het Beter Leven keurmerk
Convenant ondertekend
In de zomer werd het convenant Stappen naar een dierwaardige veehouderij ondertekend. Een belangrijke mijlpaal, want hiermee leggen we samen met sectoren, overheid en markt- en ketenpartijen de basis voor een versnelde transitie naar een veehouderij waarin het welzijn van dieren centraal staat. Kunnen we nu achterover leunen? Zeker niet! De Dierenbescherming streeft naar een veel hoger niveau van dierenwelzijn, zoals beschreven in ons Deltaplan Veehouderij. Dat wil alleen niet zeggen dat we alle tussentijdse stappen niet omarmen.
Giften zinvol besteed
Dankzij extra giften van onze leden en donateurs én een grote gift van een anonieme donateur konden we in 2025 zes nieuwe elektrische dierenambulances aanschaffen. Ook vingen we 4.000 kittens op, boden we noodhulp aan dieren in de natuur én kunnen we een extraatje geven aan onze langzitters in het asiel tijdens de feestdagen. De bijdragen aan onze crowdfundingsacties hielpen om een heleboel zieke, gewonde en achtergelaten dieren de zorg te geven die ze zo hard nodig hadden.
Dierendebat 2025
Zes politieke partijen, van links tot rechts, deden in oktober mee aan het Dierendebat dat werd georganiseerd door de Dierenbescherming in samenwerking met de Dierencoalitie. In aanloop naar de verkiezingen debatteerden kandidaten van D66, GroenLinks-PvdA, Partij voor de Dieren, Volt, SP en VVD in Den Haag over de jacht, een dierwaardige veehouderij, een plek voor dieren in de Grondwet, betere bescherming van waterdieren en de fok van huisdieren.
Meer resultaten op dierenbescherming.nl/resultaten
De gezondheidsproblemen waar veel minihondjes mee kampen zijn geen evolutiefout, maar het resultaat van doelbewuste fok
Kleine hondjes, grote problemen
Je ziet ze volop in het straatbeeld, op social media worden ze gekoesterd: hondjes die zo klein zijn dat ze in een handtas passen. Ze zien er schattig uit, maar zijn het resultaat van een lang fokproces waarbij ze steeds kleiner werden gemaakt. Veel van deze dieren kampen met chronische hoofdpijn en zenuwklachten. Hun hersenen passen simpelweg niet meer in hun schedeltjes. De campagne ‘Klein maar Pijn’ waar ook de Dierenbescherming aan bijdraagt vraagt aandacht voor het leed van deze dieren en heeft een heldere boodschap: koop geen minihondje.
Het maakbare dier
“Een schedel zo klein dat de hersenen letterlijk uitpuilen, een luchtpijp zo smal als een rietje, tandjes die al op jonge leeftijd in de bek rotten. Welkom in de wereld van de pomchi,” zegt Piko Fieggen, inhoudelijk expert gezelschapsdieren bij de Dierenbescherming. Of neem de chihuahua: “Grote ogen die je recht in je ziel lijken aan te kijken. Maar ook: een tong die nooit past in de mond, een gehemelte dat zich als een sluier over de luchtpijp vouwt en een
neusgat dat meer decoratief is dan functioneel. Deze honden slapen met open bek, omdat dichtdoen niet gaat. En tijdens het eten zuigen ze niet alleen lucht naar binnen, maar ook maagzuur omhoog. De schade? Chronische reflux, hoestbuien, soms kokhalzen van de pijn.”
MINDER DAN TWEE KILO
‘Populaire
voorbeelden zijn de teacup pomeriaan en toypoedel, met pups die zo klein zijn dat ze letterlijk in een theekopje passen’
De gezondheidsproblemen waar veel minihondjes mee kampen zijn geen evolutiefout, maar het resultaat van doelbewuste fok. Het gevolg is dat hun schedels letterlijk te klein zijn voor de hersenen wat ernstige hoofdpijn en zenuwuitval kan veroorzaken. Sommige pups kunnen zelfs niet op natuurlijke wijze worden geboren omdat ze niet door het bekken van de moeder passen. Kleine honden zoals chihuahua’s en dwergkeeshonden zijn door de jaren heen met zo’n factor dertig verkleind en wegen in sommige gevallen minder dan twee kilo. Niet vreemd dus dat ze met allerhande gezondheidsproblemen kampen. De tandjes komen bij deze minihondjes veel later door dan normaal en ook op latere leeftijd
‘Klein maar Pijn’
De campagne ‘Klein maar Pijn’ en de website koopgeenminihondje.nl zijn een initiatief van Europese dierenartsen, Caring Vets, de Dierenbescherming, Dier&Recht, DierenLot, Koninklijke Hondenbescherming, FECAVA en Sophia-Vereeniging en worden ondersteund door vele dierenartsen en dierenwelzijnsorganisaties.
Campagne
’Het opmerkelijke is dat veel mensen die al eens een hondje hebben gehad met gezondheidsproblemen vanwege schadelijke uiterlijke kenmerken, een volgende keer tóch weer voor hetzelfde type gaan, ondanks de torenhoge medische kosten, gezondheidsproblemen, de pijn en het verdriet’
Hille Fieten is dierenarts, specialist interne geneeskunde en geneticus bij de faculteit Diergeneeskunde van Universiteit Utrecht. Ze leidt het Expertisecentrum Genetica Diergeneeskunde, waar ze onderzoek doet naar schadelijke uiterlijke kenmerken en erfelijke ziekten bij honden en katten. Hier worden ook praktische tools ontwikkeld waarmee dierenartsen en fokkers handvatten krijgen om te komen tot een gezonde en duurzame fokkerij.
kampen ze vaak met gebitsproblemen, tandvleesontstekingen en het uitvallen van tanden. Ze hebben erg dunne botten en vaak last van loszittende knieschijven. Hun fragiele gestel maakt dat ze kwetsbaar zijn voor botbreuken of trauma bij spelen met andere honden.
ETHISCH PERSPECTIEF
“Het fokken op uiterlijk bij honden begon ooit met een focus op functionaliteit, bijvoorbeeld omdat ze nodig waren om te waken, te speuren of voor de jacht,” aldus Dr. Hille Fieten, werkzaam als dierenartsspecialist en geneticus op de faculteit Diergeneeskunde van Universiteit Utrecht. Pas in de laatste decennia worden ze ook gefokt op uiterlijke kenmerken. “Mensen vinden kortschedelige hondjes, zoals
dwergkeesjes en chihuahua’s met hun bolle hoofdjes, korte neus en grote oog jes, reuze schattig.” En dat is begrijpelijk. Het zijn precies de kenmerken die baby’s en jonge dieren zo aandoenlijk maken en ervoor zorgen dat we een welhaast onbeheersbare neiging voelen om ze te verzorgen en te beschermen. Een schattig uiterlijk is dus evolutionair bepaald en functioneel, maar in het geval van volwassen hondjes niet meer relevant. Alleen al vanuit ethisch perspectief zou het ‘sleutelen’ aan dieren discutabel moeten zijn, want de prijs die ze betalen is niet te rechtvaardigen.
TE KWETSBAAR
Met name op social media worden minihondjes volgens Hille als een accessoire gebruikt: “Ze moeten een bepaalde kleur
Een schattig uiterlijk is evolutionair bepaald en functioneel, maar in het geval van volwassen hondjes niet meer relevant
hebben en bij wijze van spreken in een Gucci-tasje passen. Ze worden soms de hele dag rondgedragen. De hondjes willen rennen en spelen, maar zijn te kwetsbaar. Ze breken makkelijk hun poot bij een val of raken ernstig gewond bij contact met grotere honden. Populaire voorbeelden zijn de toypoedel en teacup pomeriaan, met pups die zo klein zijn dat ze letterlijk in een theekopje passen. Maar deze dieren
Wat kunt u doen?
Door geen minihondje te kopen, helpt u om een einde te maken aan het lijden van deze dieren. Ze worden immers gefokt omdat er veel vraag naar is. Let bij aanschaf op de volgende punten:
Kies voor een gezond postuur: een hond weegt minstens drie, maar liever meer dan vijf kilo bij normaal volwassen gewicht
Koop nooit een hond zonder achtergrondinformatie
kampen met gezondheidsproblemen waar ze hun leven lang last van kunnen hebben. Omdat ze zo klein zijn, is de botontwikkeling niet goed. Veel van dit soort hondjes hebben open fontanellen, wat betekent dat de schedel niet sluit. Hoe kleiner het hondje, hoe meer dit voorkomt. Ook zien we vaak dat de halswervels niet goed zijn aangelegd en daarmee kwetsbaar zijn en gevoelig voor ontwrichting met gigantische pijn en en soms zelfs met verlamming tot gevolg.”
BEWUSTWORDING ESSENTIEEL
Hoe laten we consumenten inzien dat minihondjes lijden, en dat het een industrie is die wij zelf in stand houden? Hille: “Mensen zijn geneigd om de problematiek van deze dieren te ontkennen en afwijkingen te
Vraag voor aanschaf altijd advies aan de dierenarts als onafhankelijke expert
Vraag naar het verwachte volwassen gewicht van de pup en het gewicht van de ouders
normaliseren. Dat zien we bijvoorbeeld ook bij extreem kortschedelige honden. Het snurken zou erbij horen, terwijl het een uiting is van geblokkeerde ademwegen. Hele kleine hondjes hebben zogezegd ook vaak gebitsproblemen, hun tandontwikkeling is anders dan bij hun grotere soortgenoten en tandjes komen later door. Het vreemde is dat we zien dat veel mensen die al eens een hondje hebben gehad met problemen ten gevolge van schadelijke uiterlijke kenmerken, een volgende keer tóch weer voor hetzelfde type gaan, ondanks de hoge dierenartskosten, gezondheidsproblemen, de pijn en het verdriet. We kunnen deze gezondheids- en welzijnsissues alleen aanpakken met inzet van alle belanghebbende stakeholders; fokkers, wetenschappers, overheid,
Bekijk de ouders van de pup: zijn ze robuust en gezond gebouwd
Informeer of ouderdieren gescreend zijn op gezondheidsproblemen voorkomend in het ras, zoals een te korte snuit of hersenafwijkingen
dierenartsen, dierenrechtenorganisaties én consumenten. Bewustwording is daarbij essentieel, en die begint al bij kinderen.”
GEEN GRIP
Hille vertelt dat er dierenwelzijnswetgeving is die bepaalt dat het verboden is om te fokken met dieren met schadelijke uiterlijke kenmerken, erfelijke ziekten en gedragsproblematiek. “Alleen is er niet altijd een eenduidige invulling van wat schadelijk is en welke aandoeningen al dan niet erfelijk zijn. Voor fokkers kan het ingewikkeld zijn. Het probleem zit ‘m ook in de hondjes die uit andere landen worden geïmporteerd. Zo komt een groot deel van de dwergkeesjes uit Oekraïne en Rusland, daar hebben we geen enkele grip op. Welwillende fokkers worden dan over een kam geschoren met
handelaren die enkel voor het geldelijk gewin fokken, en dat is frustrerend. Gelukkig zien we in Nederland steeds meer fokkers die zich van de gezondheidsrisico’s bewust zijn. Om deze fokkers te ondersteunen, ontwikkelden we een fokbegeleidingsplatform, Fit2Breed, waarin alle gegevens over gezondheid, ziekte, DNA-data, screenings en stambomen van honden worden verzameld. Zo kan je de best mogelijke combinatie maken, en het risico van inteelt en erfelijke ziekten minimaliseren. Het is belangrijk dat deze tool breed wordt uitgerold, zodat alle fokkers er gebruik van kunnen maken.”
GESPREK DIERENARTS
“Voorkomen is beter dan genezen,” onderstreept Hille. “Bij dierenartsen leeft
dit enorm, ze zijn gemotiveerd om bij te dragen waar ze kunnen, omdat ook zij in hun praktijk veel dieren zien die specifieke uiterlijke kenmerken hebben waar mensen voor vallen, maar zich niet realiseren met welke problemen en ziekten deze dieren te maken krijgen. Stel je overweegt een klein hondje aan te schaffen, ga dan allereerst in gesprek met de dierenarts. Wij leiden op onze faculteit alle nieuwe dierenartsen op, in ons curriculum hebben we een heleboel onderwijsmateriaal over deze problematiek.” Ook Piko erkent het belang van bewustwording en preventie. “Een ras dat structureel lijdt onder zijn eigen uiterlijk? Dat hoort niet in stand gehouden te worden. Dat moet worden gestopt. Niet uit wrok. Maar uit mededogen, uit liefde voor dieren. En verantwoordelijkheid.”
‘Een ras dat structureel lijdt onder zijn eigen uiterlijk? Dat hoort niet in stand gehouden te worden.’
Wij trekken gewoon een extra trui of dikke jas aan als we het koud hebben.
Voor dieren geldt dat niet. Sommige soorten vertrekken daarom in het najaar richting warmere oorden, andere dieren zijn gezegend met een dikke, wollige vacht, die ze moeiteloos de winter door loodst.
Uit Centraal-Azië
Tijdens een avondwandeling door de snijdende vrieskou in CentraalAzië, het was zeker -20, botste er iets tegen mijn benen op. Het bleek een jonge hond te zijn, die bescherming zocht tegen een agressieve roedel wilde honden. Uiteraard heb ik hem niet achtergelaten en leidt hij nu een gelukkig leven in Nederland, op een plek waar hij het grootste gedeelte van de dag lekker buiten kan zijn. Want daar heeft hij de vacht voor. Milou Carstens, Den Haag
Zonnetje
Dikke jas
Dankzij hun dikke winterjas hebben onze Rhona en de schaapjes gelukkig geen last van de kou. Esther Siereveld, Serooskerke Schouwen
Actiever in de kou
Dit is Chanel, mijn Australische Herder. Zij heeft een heerlijk dikke ondervacht en geen last van de kou. Ze is een keer in een sloot gevallen terwijl het vroor, maar het deerde haar niet. Ze is met kou juist actiever dan met warmte. Eveline Neeleman
Dizzee met zijn dikke wintervacht heerlijk buiten in het winterzonnetje. Laat de vorst maar komen. Anita Vervoort, Ouderkerk aan de IJssel
In de tuin
Gijs, één van onze drie katten, een tijdje geleden in de sneeuw in de tuin. Hoe geweldig was dat! En die wintervacht voldeed prima.
Sietske van Opzeeland, Den Hoorn
Spelen in de sneeuw
Spice, onze Arctic Spitz, heeft met zijn mooie, dikke vacht geen last van de kou. Spelen in de sneeuw vindt hij dus geweldig.
Patricia en Paul Blomkwist, Almere
Chillen met Willem
Xena is dol op sneeuw. In Nederland helaas schaars. Ieder jaar tijdens een weekje in Oostenrijk is dit haar dagstart, even lekker (lang) chillen met knuffel Willem. Ingrid Massink, Oud-Beijerland
Wollen jassen
Deze schapen in het Zeeuwse Kloetinge trotseren de kou met hun heerlijke warme wollen jassen. In de zomer doen ze hun ‘jasje’ uit. Erica van Leeuwen-de Bruijn, Harderwijk
VOLGENDE KEER: IN HET BOS
Voor een verfrissende boswandeling zijn wij altijd te porren. Geniet u ook zo van de mistige deken over de weilanden, de besneeuwde bossen en knisperende zandweggetjes?
Nu de bomen kaal zijn, laten dieren zich makkelijker zien. Voor het volgende nummer zoeken we foto’s van dieren in of rondom het bos. Hebt u zo’n foto? Wij ontvangen ’m graag uiterlijk 1 januari 2026 via foto@dierenbescherming.nl, o.v.v. uw naam, woonplaats en een begeleidend tekstje.
Dierenbeschermersspel vernieuwd
Leren over dieren in de klas
De Dierenbescherming vindt het belangrijk dat kinderen leren om respectvol met dieren om te gaan en goed voor ze te zorgen. We willen ze bewust maken van de waarde van dieren en inspireren om bij te dragen aan dierenwelzijn. Kennis is daarbij essentieel. Want hoe zie je dat een hond of een kat blij is, of boos? Wat hebben dieren nodig om een fijn leven te leiden? Met een speciale dierenambulance bezoeken we scholen, er zijn informatieve lesbrieven, materiaal voor spreekbeurten en vrijwillige scholenvoorlichters spelen door het hele land het dierenbeschermersspel met kinderen in de klas. Onlangs kreeg dit spel een update. De nieuwe versie is verrijkt met een aantal verhaallijnen, zodat er meer verdieping komt in de les. Die verbeteringen zijn in aantrekkelijke animaties zichtbaar gemaakt op het digibord: je ziet voor je ogen dieren in hun eigen wereld opbloeien.
Op deze pagina’s komen de bedenkers en makers van het vernieuwde dierenbeschermersspel aan het woord en vertellen een scholenvoorlichter, juf en leerling over hun ervaringen.
Linda Bakker (links) en Kim Brandsma-Van Pelt zijn communicatieadviseurs bij de Dierenbescherming en houden zich onder meer bezig met jeugdeducatie en scholenvoorlichting.
“Zowel de inhoud als de vorm van het dierenbeschermersspel konden wel een opfrisbeurt gebruiken. Bron van ergernis bleek het onpraktische spelbord met losse kaarten en de karton-
nen pionnen die steeds omvielen. De kracht van het spel, namelijk de diversiteit aan onderwerpen, was tegelijk ook een zwakte. Je kon niet echt de diepte in met een thema. Toen we hadden besloten om het spel te vernieuwen, leek het ons leuk om met de klas gezamenlijk op ‘missie’ te gaan. Door het team-gevoel zijn de kinderen extra gemotiveerd én maken ze het leven van een dier beter. Zo hebben we Toby de egel, Pip het varken en Tommy de hond in het leven
‘Het is een hoge ambitie voor een uurtje gastles, maar als dit spel een aanzet kan zijn voor meer empathie voor dieren, hebben wij ons doel bereikt.’
geroepen. Maar hoe dat er visueel uit moest komen te zien?
Daar heeft designstudio WOUW heel fijn over meegedacht. We zijn dolblij met het eindresultaat. De inhoud is geactualiseerd en aangevuld met extra vragen en achtergrondinformatie. De vormgeving ziet er dankzij de aantrekkelijke animaties prachtig uit, waarmee de les ook meteen veel levendiger wordt. En, ook niet onbelangrijk, voor de scholenvoorlichters is het gebruiksgemak toegenomen
door een slimmere en eenvoudiger navigatie. Kunnen zij hun aandacht makkelijker op de leerlingen richten. We hopen dat kinderen tijdens het spelen van het spel in de klas aspecten van dieren ontdekken die ze nog niet kenden en beseffen dat wij mensen verantwoordelijk zijn voor hun welzijn. Dat is wellicht een hoge ambitie voor een uur tje gastles, maar als het een aanzet kan zijn voor meer empathie voor dieren, hebben wij ons doel bereikt.”
‘Als we kinderen kunnen laten inzien hoe belangrijk het is om goed voor dieren te zorgen, dan gaan ze daar later naar handelen, daar ben ik van overtuigd’
Suzanne werkt naast haar studie sinds anderhalf jaar als vrijwillig scholenvoorlichter voor de Dierenbescherming.
“Ik heb twee jaar vrijwilligerswerk gedaan bij een opvang voor zwerfhonden op Lesbos in Griekenland. Eenmaal terug in Nederland moest ik mijn leven opnieuw vormgeven. Eén ding wist ik zeker; ik zou dingen gaan doen waar ik energie van krijg, die écht bij
me passen. Ik heb een master kinderpsychologie en houd heel erg van dieren, dus toen ik een oproep las voor vrijwillige scholenvoorlichters bij de Dierenbescherming hoefde ik daar niet lang over na te denken. Inmiddels studeer ik weer, paraveterinair in Barneveld, en geef ik op dinsdagen scholenvoorlichting. Omdat ik zelf de afspraken maak met de scholen die een aanvraag hebben gedaan, is het eenvoudig te plannen
rondom studie of werk. Ik heb altijd zin om voor de klas te staan, ook al is het soms ook nog wel spannend. Je weet niet waar je terechtkomt en hoe de interactie met de kinderen zal zijn. Soms zijn ze reuze nieuwsgierig en willen ze alles weten, maar er zijn ook klassen die stil en afwachtend zijn. Met de nieuwe versie van het dierenbeschermersspel kies ik de thema’s die aan bod komen zelf, en kan ik ter plekke variëren met de vragen
Ook scholenvoorlichter worden?
Lijkt het u ook leuk om net als Suzanne als vrijwillig scholenvoorlichter een les over dierenwelzijn te verzorgen? Reageer dan via onze vacaturepagina: dierenbescherming.nl/ vrijwilligersvacatures
om ze af te stemmen op de interesses van de klas. Als wij kinderen kunnen laten inzien hoe belangrijk het is om goed voor dieren te zorgen, dan gaan ze daar later ook naar handelen, daar ben ik van overtuigd. Dus zelfs al onthouden ze maar een paar dingen van mijn les – het optimisme of de liefde voor dieren – dan is er wel een zaadje geplant en ben ik tevreden.”
Els geeft les aan groep vier op basisschool De Bever in Dordrecht. Ze vroeg een gastles aan bij de Dierenbescherming om haar leerlingen op een leuke manier te leren over dierenwelzijn.
“Ik werk al zo’n achtendertig jaar als juf op de basisschool. Mijn uitgangspunt is het creëren van een fijne sfeer in de klas, zodat kinderen zich veilig en
PORTRETTEN
Een gastles aanvragen?
Wilt u een gastles van de Dierenbescherming aanvragen voor basisschoolleerlingen, vult u dan het formulier in op dierenbescherming.nl/ gastlessen
gezien voelen. Zorg voor dieren en de natuur vind ik heel belangrijk. Uit mijn eigen jeugd kan ik me herinneren dat mijn moeder me op het hart drukte om nooit kauwgom op straat te gooien. Ik was een jaar of zes, de leeftijd van de kinderen die ik nu lesgeef. Ik denk dat je in deze fase nog erg ontvankelijk bent voor wat je leert. Dat was voor mij ook de reden om een gastles
bij de Dierenbescherming aan te vragen; als je kinderen spelenderwijs meeneemt in het welzijn van dieren en wat zij zelf kunnen doen om hun leven beter te maken, pikken ze daar altijd wat van op. Het dierenbeschermersspel sluit wat dat betreft mooi aan bij hun belevingswereld, en Suzanne deed het erg goed. Tijdens het spel kon ze variëren met de vragen. Een van de jongens in de klas
wist bijvoorbeeld veel van het Beter Leven keurmerk, Suzanne koos daarop voor een vraag over het keurmerk en dat sloeg aan. Als je wil dat de kinderen van nu later liefdevol met dieren omgaan, is bewustwording nodig en moeten wij ze het goede voorbeeld geven. Ik zie het bij mijn eigen dochter. In de supermarkt kies ik bijvoorbeeld altijd voor eieren met sterren van het Beter Leven keurmerk, zij doet dat nu ook.”
‘Als je kinderen spelenderwijs meeneemt in het welzijn van dieren pikken ze daar altijd wat van op.’
Jade (6) zit in groep vier van basisschool De Bever in Dordrecht. Ze houdt van korfbal en chillen. Met haar klas speelde ze het dierenbeschermersspel.
“We gingen vandaag een filmpje kijken over hoe de Dierenbescherming is ontstaan. Toen zag ik dat mensen in 1910 katten buiten aan de weg wilden zetten.
Zo zielig. Er was een mevrouw die ze meenam en hielp. Dat vond ik fijn om te zien. Want dieren verdienen een gelukkig leven. Wij hebben thuis ook een kat, Bibi. Ik kan met haar knuffelen, al komt ze niet zo vaak bij mij zitten. Ze vindt kinderen een beetje eng, geloof ik. Maar ik aai haar wel hoor. Ik weet nog dat we een keer terug kwamen van vakantie en Bibi nergens konden vinden.
Later ontdekten we dat ze zich had verstopt onder het bed. Ik houd van katten, maar varkens vind ik ook heel lief. Ze knorren zo grappig. Ik vond het leuk dat we bij het dierenbeschermersspel een beter leven konden geven aan egeltje Toby. Elke keer als wij een goed antwoord gaven, werd hij een beetje vrolijker. Dan wandelde hij naar het gras en hoefde hij niet meer op
de stoep te staan, en kreeg hij eten en drinken. Egeltjes gaan in winterslaap, in een van de filmpjes zagen we dat je een huisje voor ze kan maken in de tuin, zodat ze daarin lekker kunnen slapen. Als ik iets voor dieren zou mogen doen, zou ik ze eten en drinken geven en zorgen dat ze een groter hok krijgen. Want ze moeten wel genoeg ruimte hebben om te leven.”
‘Ik
vind het belangrijk dat dieren lekker eten en drinken en een groot hok hebben. Ze moeten genoeg ruimte hebben om te leven.’
Extraatje voor langzitters
Er zijn veel asieldieren die maandenlang wachten op een nieuw thuis: honden, katten, konijnen, knaagdieren en vogels. Ze hebben veel liefde te geven, maar vinden om welke reden dan ook moeilijker een nieuw baasje. We willen ze graag een extraatje geven deze koude wintermaanden, zoals lekkere snacks en extra warme dekens. Goede opvang en zorg zijn onmisbaar voor asieldieren, maar ook kostbaar. Daarom vragen we hulp voor een extraatje. Weten hoe u kan bijdragen?
Scan dan de QR-code.
Extraatje tijdens de feestdagen
Liefde voor langzitters
Voor de meeste dieren die we opvangen, vinden we gelukkig snel een nieuw thuis. Maar er zijn ook dieren die het moeilijker hebben. Bijvoorbeeld omdat ze ziek zijn of oud, omdat ze gedragsproblemen hebben of lichamelijk iets mankeren. Onze langzitters zijn de dieren die langer dan 75 dagen in ons asiel verblijven. We geven ze een heleboel liefde, aandacht en zorg, maar er is natuurlijk niets zo fijn als een warm thuis. Dat gunnen we ook Clyde. Hij wacht al meer dan een jaar op iemand die hem een kans wil geven.
De achtjarige
In het asiel sinds oktober 2024
Mechelse herder Clyde belandde na het overlijden van zijn eigenaar in het asiel. Daarvoor hield hij zijn baas gezelschap en bewaakte huis en erf. Dat nam hij serieus: Clyde sloeg snel aan bij voorbijgangers. “In het asiel bleek al snel dat hij een klein hartje heeft en een zachtaardig karakter,” vertelt Ilja, coördinator bij het asiel in Vlaardingen. Dat maakt hem bijzonder geliefd bij de vrijwilligers die hem verzorgen. Na veel aandacht en training is hij inmiddels klaar voor een nieuw begin.
INTENSIEVE TRAINING
Zijn verzorgers hadden al snel door dat Clyde een hele lieve hond is, maar geen idee had hoe hij moest omgaan met alle
prikkels en veranderingen. Logisch ook. “Hij was gewend om de boel fulltime te beveiligen,” vertelt zijn verzorger Cylene, die met veel geduld en aandacht zijn vertrouwen heeft gewonnen. Weken van intensieve training volgden. Hem uitlaten was in het begin vrijwel onmogelijk. “Clyde schoot direct in zijn rol als waakhond. Hij blafte naar alles en iedereen en bleef gestrest.” Hoe anders is dat nu. Tijdens een wandeling laat Cylene zien hoever ze al met Clyde gekomen is. Bij iedere fietser leidt ze hem af en luistert hij keurig. Daarna beloont ze hem met lieve woorden en een aai. Alleen een voorbij denderende scooter gaat nog te ver. “Maar misschien kan ik hem zelfs daaraan laten wennen. We hebben al zó veel bereikt.”
‘Het kost tijd, energie en de nodige middelen om deze dieren klaar te maken voor een nieuw thuis, maar wat we ervoor terugkrijgen is onbetaalbaar’
ONBETAALBAAR
In onze asielen bevinden zich meer dieren zoals Clyde. Dieren die niet gewend zijn om in een sociale situatie te leven of het vertrouwen in mensen zijn verloren. Dankzij de toewijding en het doorzettingsvermogen van bevlogen dierverzorgers zoals Cylene, maken we een groot verschil. En ja, het kost tijd, energie en de nodige middelen om deze dieren klaar te maken voor een nieuw thuis, maar wat we ervoor terugkrijgen is onbetaalbaar. Is Clyde nu dan ook plaatsbaar als huishond? Cylene: “Ja! Hij heeft veel geleerd en is zo lief.” Ideaal zou een energieke baas zijn die ervaring heeft met dit ras en het verhaal van Clyde begrijpt. Hij heeft zijn leeftijd misschien niet mee, maar het is een ontzettende lieverd, die we een fijn, liefdevol thuis zó gunnen.
Bob
Bouvier Bob is bijna veertien jaar en in het asiel terechtgekomen omdat zijn hoogbejaarde eigenaar de zorg niet meer aankon. Aan liefde geen gebrek, maar hij werd amper nog uitgelaten, zijn gebit was in erbarmelijke staat en zijn vacht zat vol klitten. Zijn hoge leeftijd weerhoudt Bob niet van een (beetje stram) wandelingetje, een knuffel, lekker snuffelen en soms stoer doen tegen andere honden. De vraag is alleen: wie wil Bob een fijn pensioen bieden?
Belly
EEN THUIS VOOR CLYDE?
Een ideale plek voor Clyde is een woning in het buitengebied, omdat hij nog moeite heeft met passerende fietsers en andere honden. Een sportieve baas die ervaring heeft met herders en zijn verhaal begrijpt, zou ideaal zijn. Clyde heeft zijn ras niet mee en zijn leeftijd misschien ook niet, maar hij is een ontzettende lieverd. Als u net als Clyde op zoek bent naar gezelschap, dan bewaakt hij uw huis trouw. Het hele verhaal van Clyde leest u op ikzoekbaas.nl waar al onze plaatsbare dieren op te vinden zijn.
Toen ze in 2022 voor het eerst in het asiel kwam, had ze een nare wond op haar buik (vandaar de naam Belly). Ze knapte op, vond een thuis, maar zwierf na een tijdje toch weer op straat. Belly’s mandje in het asiel stond vanzelfsprekend weer klaar, maar ze was behoorlijk van slag en had tijd nodig om tot rust te komen en haar vertrouwen in mensen te herstellen. Met veel geduld en hulp van een gedragsdeskundige is Belly nu klaar voor haar forever home
Bonobo & Grape
Dit leuke stel heeft elkaar in de opvang leren kennen. Grape werd in het asiel geboren en Bonobo kwam er terecht na afstand, omdat het niet klikte met de andere ram in huis. Al snel begon Bonobo zich te vervelen en daarom stelden we hem voor aan Grape. En dat klikte! Nu zijn ze samen op zoek naar een nieuw thuis. Ze zijn allebei dol op eten en hebben een buitenvacht, om die reden kunnen ze alleen buiten worden geplaatst.
Vragen over dieren, hun welzijn en het werk van de Dierenbescherming worden hier beantwoord. Hebt u ook een vraag? Mail deze dan naar vraag@dierenbescherming.nl.
Wat doen we tegen overlast van ratten?
Ratten, maar ook muizen, komen af op voedsel. Zorg dat er geen etensresten rondslingeren en maak goed schoon. Dicht gaten en sluit ventilatieroostertjes af met bijenbekjes, zodat ze niet binnenkomen (muizen kunnen al door een gat van 0,5 cm het huis in). Houd het groen dat direct grenst aan uw huis kort: muizen en ratten vinden het niet prettig als ze door roofdieren kunnen worden gezien. Mocht preventie niet helpen, ga dan niet zelf aan de slag met allerlei (niet toegestane) middelen, maar maak gebruik van een professioneel, gecertificeerd plaagdiermanagementbedrijf. Meer tips op dierenbescherming.nl
Waarom hebben paarden hoefijzers?
Lang geleden, toen stenen wegen werden aangelegd, bleek dat de hoeven van paarden op de harde keien veel sneller sleten dan ze aangroeiden. Het natte klimaat van West-Europa maakte het er niet beter op, want door het vocht werden de nagels zachter en daarmee kwetsbaar. Om kreupelheid te voorkomen, experimenteerden de Romeinen met leren ‘hipposandalen’, maar die gingen snel kapot. De oplossing kwam toen het hoefijzer werd gemaakt. Hebben alle paarden ze nodig? Niet per se. Want ook nu nog geldt; slijten de hoeven niet sneller dan ze aangroeien, dan kunnen paarden uitstekend zonder. Ook is het mogelijk om hoeven te beschermen met speciale hoefschoenen.
Moeten wij onze konijnen binnenhalen bij kou?
Als uw konijnen doorgaans in de buitenlucht leven, is het niet slim om ze plotseling van een koude naar een warme ruimte (of andersom) te verplaatsen. Zet ze dan liever even in de schuur. Als het niet hard vriest, kunnen ze in principe prima buiten blijven. Geeft ze wel extra stro, zodat ze
zich daarin kunnen nestelen. Zorg er ook voor dat uw konijnen voldoende vers water hebben (let op dat het niet bevriest) en geef groenvoer dat goed tegen kou kan, zoals andijvie. Meer winterse tips voor zowel huisdieren als dieren in de natuur op dierenbescherming.nl/wintertips
Waarom hebben kamelen twee bulten en dromedarissen een?
Kamelen leven van nature op plekken waar het flink koud kan worden, zoals in Mongolië. Dankzij hun twee bulten kunnen ze lang zonder voedsel. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht zit er in de bulten geen vocht, maar vet; bijna veertig kilo per bult! Dromedarissen zijn kleiner dan kamelen en leven bovendien in de regel op warmere plekken. Zij hebben daarom genoeg aan de energieopslag uit één bult.
De Dog Library van Laura van de Westerlo
In de Helmondse wijk Brandevoort staat een opvallend houten kastje vol met hondenattributen, zoals speeltjes, snoepjes, borstels en riemen. Mensen kunnen er iets uit meenemen of achterlaten. De Dog Library is een initiatief van buurtbewoonster Laura van de Westerlo en onderstreept het sociale karakter van de wijk.
Laura: “Sinds zes jaar heb ik een praktijk waar ik mensen met autisme begeleid. Ik geef onder meer therapie en dagbesteding. Mijn focus ligt op autisme bij vrouwen, omdat het bij hen vaak lang onzichtbaar blijft en ze pas op latere leeftijd worden gediagnostiseerd. Mijn hond Noor gaat elke dag met me mee. Ik ben altijd dol op dieren geweest. Als klein meisje was ik vastbesloten om later dierenarts te worden of een hondenpension te beginnen. Noor is negen jaar en heel zachtaardig, een mooie ziel. Mensen met autisme voelen vaak een diepe connectie met dieren, ze vinden steun bij haar. Naast mijn werk ben ik graag creatief
bezig met onder meer schilderen, kaarsen maken en interieurstyling. Ik was al even op zoek naar een nieuw project, toen ik op Pinterest een voorbeeld van een Dog Library tegenkwam. Ik ben niet alleen gek van honden, het idee paste ook nog eens heel mooi bij waar ik woon. De huizen in onze wijk zijn circulair gebouwd, we worden omringd door natuur en hebben een gemeenschappelijke tuin, wasruimte en schuur. We doen veel samen, kijken naar elkaar om. Ik ben zelf alleen niet handig met hout, mijn buurman gelukkig wel. Samen hebben we het kastje in een avond in elkaar gezet. Al vanaf het begin wordt er volop gebruik van gemaakt. Ik loop elke dag even langs om te kijken wat erin ligt en om alles weer een beetje netjes te maken. Toen het kastje er net stond, heb ik het zelf gevuld. In één avond is alles meegenomen. Zelfs de potjes die ik had beschilderd voor de hondenkoekjes waren weg. Dat was wel even ontmoedigend. Maar gelukkig staan daar een heleboel lieve reacties tegenover. Mensen mogen er een koekje uithalen voor hun hond als ze voorbijwandelen, maar ook voor een dierenbezitter die wat minder te besteden heeft, kan een extra speeltje heel welkom zijn. Het draait allemaal om het delen, je laat iets liggen voor elkaar.”
‘Het draait allemaal om het delen. Je laat iets achter voor een ander.’
Wilde haren
Een bad hair day, we kennen het allemaal. Ook dieren hebben hun haardos lang niet altijd onder controle. Niet dat ze zich daar druk om maken, maar voor ons is het een uitgelezen mogelijkheid om die lange manen, wilde vachten en opvallende kuiven eens onder de loep te nemen. Laat u zich verrassen door vier weelderige looks.
SCHOTSE HOOGLANDER
Grappig en aandoenlijk
Tot halverwege de negentiende eeuw was de Schotse hooglander veelal zwart van kleur. Het verhaal gaat dat koningin Victoria een bezoek bracht aan de Schotse hooglanden en de dieren met de rode vacht mooier vond. Ze gaf daarop het bevel om meer rode hooglanders te fokken. Naast zwarte en rode komen er blonde varianten voor. De lange lok voor de ogen van de Schotse hooglander ziet er grappig en aandoenlijk uit, maar heeft wel degelijk een functie. In de winter beschermt ’ie zijn ogen tegen harde wind, regen en sneeuw en in de zomer tegen insecten. Ook de dubbele vacht is afgestemd op extreme weersomstandigheden. De vochtafstotende, vettige buitenvacht bestaat uit haren die wel dertig centimeter lang kunnen worden. Daaronder zit een wollige vacht die hem warm houdt. Als in het voorjaar de temperatuur stijgt, raakt hij zijn bovenvacht kwijt, om in de winter gewoon weer aan te groeien.
Kleine luchtbelletjes
De vacht van de alpaca is bijzonder geliefd onder kunstenaars en ambachtslieden. Begrijpelijk, want na de wol van de angorageit zou alpacawol de sterkste ter wereld zijn. Alpaca’s leven oorspronkelijk in het Andesgebergte in ZuidAmerika op een hoogte tot wel 4.500 meter. Een goede vacht is daar noodzakelijk, omdat er grote temperatuurverschillen voorkomen. Op één dag kan het tussen de 20 graden ónder nul en de 30 graden bóven nul schommelen. Voor de alpaca is aanpassen geen probleem. In zijn haren zitten kleine luchtbelletjes die bij kou de warmte vasthouden en bij warmte juist voor verkoeling zorgen.
Alpacawol zou na wol van de angorageit de sterkste ter wereld zijn
ALPACA
AFGHAANSE WINDHOND
Belangrijke functie
De lange manen van de Afghaanse windhond zien er niet alleen bijzonder uit, van oudsher hebben ze ook een belangrijke functie. Ze beschermden namelijk tegen de kou in het gebied van herkomst, de Afghaanse bergen, waar de hond vanwege zijn snelheid en scherpe zicht veelal voor de jacht werd ingezet. Tegenwoordig is hij vooral geliefd als gezinshond. De Afghaanse windhond geldt als een van de oudste rassen ter wereld. Hij staat bekend als onafhankelijk en soms wat afstandelijk, maar is loyaal naar zijn gezin. De zijdeachtige vacht vereist alleen wel nogal wat onderhoud om klitten te voorkomen. Dit ras is dan ook bij uitstek geschikt voor mensen die bereid zijn om tijd te investeren in verzorging en training.
De Afghaanse windhond geldt als een van de oudste rassen ter wereld
HOP
Punky kuif
De hop heeft zonder twijfel een van de mooiste vogelkapsels met zijn punky kuif in zalmroze met zwarte toefjes en vleugels in zebrapatroon. Hij gebruikt zijn opvallende hoofdtooi om emoties te tonen en te communiceren met soortgenoten. Tijdens het vliegen houdt hij zijn handelsmerk echter strak naar achteren. Hoewel het vogeltje in ons land tegenwoordig vrij zeldzaam is en vooral als doortrekker overvliegt, wordt er zo af en toe ook een nestje gebouwd. Dat heeft alles te maken met de opwarming van de aarde, die de hop weer wat vaker en langer onze kant op brengt. Het kenmerkende ‘hoep-hoep-hoep’ van de hop draagt ver en is eigenlijk met geen enkele andere vogelsoort te verwarren.
Hoewel de hop ons land vooral als doortrekker overvliegt, wordt er zo af en toe ook een nestje gebouwd
Door het hele land zetten duizenden vrijwilligers zich in voor dieren. De
Dierenbescherming is trots op al deze dierenliefhebbers, want zonder hen zouden we ons werk niet kunnen doen. Neem
Liesbeth Hendrix. Zij rijdt al jaren als vrijwilliger op de dierenambulance. Ook werkt ze op de kattenafdeling bij
Dierenbeschermingcentrum Limburg en vangt ze thuis kittens op.
“I k reed regelmatig voorbij het asiel in Geleen en op een dag besloot ik naar binnen te gaan. Er liep een kitten rond van een half jaar oud, een tijgertje, dat meteen naar me toe kwam. Ik ging nog een paar keer terug, en elke keer opnieuw zocht ze toenadering. Toen ik op een dag een reismandje meenam en dat op de grond zette, sprong ze er zonder aarzelen in. Ik heb haar mee naar huis genomen en noemde haar Happy, omdat zij me gelukkig maakte en ik haar. Na alle bezoekjes aan het asiel, besloot ik er op zon- en feestdagen te gaan werken als vrijwilliger op de kattenafdeling. In 2011 was dat, en ik vond het zo leuk. Het werden mijn momenten om op te laden, ik kreeg er energie van. Niet lang daarna ging ik ook op de dierenambulance rijden. Dat heb ik twee jaar volgehouden, maar de combinatie met een drukke baan bleek te zwaar. Ik was officier van dienst bij Rijkswaterstaat en betrokken bij grote calamiteiten op de snelweg. Destijds verleende ik hulp aan mensen, nu doe ik dat aan dieren. Toen zei ik al; zodra ik met pensioen ga, kom ik terug. En dat heb ik gedaan.
Ik rijd nu twee dagen in de week, elke donderdag samen met mijn zusje. Onze moeder heeft ook altijd vrijwilligerswerk gedaan, in het ziekenhuis. Ik zag hoe ze daarvan genoot, dus het goede voorbeeld kregen we van haar. Het mooie van dit werk vind ik dat geen dag hetzelfde is en je altijd blijft leren. We werken met een vast team, dat voelt als een warme deken. Natuurlijk zijn er verhalen die je bijblijven. Dieren die zijn gedumpt raken me diep. Kittens die in een doos naast een afvalcontainer worden gezet, honden vastgebonden aan een boom. Dat is toch intens triest? Naast mijn werk voor de dierenambulance en de kattenafdeling, vang ik drachtige poezen en kittens op voor het asiel. Afgelopen jaar zijn er zes nestjes geboren bij mij thuis. Bij de laatste heb ik vier nachten op een matras naast de moederpoes geslapen. De eerste kitten lag in een stuit, dat compliceerde de bevalling. Ik heb geholpen bij de geboorte, de andere kittens kwamen daarna vanzelf.”
‘Geen dag is hetzelfde en je blijft altijd leren. We werken met een vast team, dat voelt als een warme deken.’
Ook als vrijwilliger aan de slag?
Kijk op dierenbescherming.nl/ vrijwilligers
De Dierenbescherming zet zich dag en nacht in voor dieren. Dat doen we onder meer met onze dierenambulances, dierenopvangcentra en vele medewerkers en vrijwilligers. We krijgen daarbij hulp van dierenliefhebbers uit alle hoeken van ons land.
Geknipt geschoren
Iris en Marlies zijn beiden paraveterinair, Iris is daarnaast ook trimster. Samen besloten ze Dierenopvangcentrum Vlaardingen te hulp te schieten met de verzorging van een groep vervilte hondjes. Marlies waste ze, terwijl Iris druk in de weer was om alle klitten te knippen en te scheren. Ook de lange nagels werden geknipt. We zijn dankbaar dat ze dit belangeloos hebben gedaan. De hondjes zijn er enorm van opgeknapt.
Jonge verstekelingen
Een van onze dierenambulanceteams in Zeeland kreeg een melding over twee jonge duifjes. Moederduif had een nest gebouwd in een hoogwerker die al enige tijd stilstond in de binnenstad van Goes. Toen deze weer in werking werd gesteld, ontdekten de bedieners van het apparaat de verstekelingen. Zij wisten het nest uit de hoogwerker te plukken. Waarna de hongerige vogeltjes door onze ambulancerijders naar Vogelopvang de Mikke werden gebracht.
Stuntpiloot
Dierenambulancevrijwilligers in het noorden van het land reageerden op een melding van een egeltje dat klem zat in een rooster. De kleine stuntpiloot bevond zich al minstens twee uur in zijn benarde positie, zodoende waren zijn kopje en nek opgezwollen. De brandweer werd ingeschakeld, omdat de egel niet zomaar kon worden bevrijd. Tijdens het wachten ondersteunde een van onze vrijwilligers zijn lijfje, waarna de zwelling langzaam afnam. Toen het egeltje bevrijd was, mocht hij naar de opvang om te herstellen.
Goed beschermd
Dierenopvangcentrum Vlaardingen werd verrast met een fijne donatie. We kregen een heleboel nieuwe beschermkleding als handschoenen, overschoenen, schorten en mondkapjes van Cemex, een groothandelaar in hygiëneartikelen uit Bleiswijk. De spullen werden persoonlijk afgeleverd. We zijn hier enorm mee geholpen. Het geld dat we besparen, gaat direct naar de dieren.
Huwelijkscadeaus
Selma is vrijwilliger bij Dierenopvangcentrum Spijkenisse. Ze staat bekend als een waardevolle kracht, iemand waar we altijd op kunnen rekenen, met een luisterend oor en een flinke dosis humor. Onlangs trouwde Selma met haar grote liefde Marco. Cadeaus wilden ze niet. In plaats daarvan vroegen ze hun gasten een bijdrage voor het asiel. Dat resulteerde in een tafel vol speelgoed, kluiven, krabpalen en een heleboel meer.
Tara’s Thuis
Enorme smak
Kleine Cato maakte een val van flinke hoogte. Het nare avontuur leverde hem een klaplong, bloedneus en dikke lip op. Ook bleek de groeischijf in zijn linkerpootje te zijn gebroken. Cato herstelde allereerst van zijn klaplong, waarna hij kon worden geopereerd. Herstellen mocht hij in alle rust bij een van onze gastgezinnen thuis.
In januari 2024 belandde Tara in het asiel. Ze was wat terughoudend, mannen vond ze ronduit spannend. Vrij snel vond ze een thuis. Helaas werd haar baasje ziek en zo stond Tara eind april weer op de stoep. Meerdere mensen kwamen kennismaken. Maar toen was daar de vriendelijke reus Kyro, een Napolitaanse Mastino/Bully XXL. Tara was onder de indruk. Niet bang of afwachtend; het klikte. Stapje voor stapje groeide het vertrouwen. Tara werd dikke maatjes met Kyro, en ook met mevrouw klikte het goed. Haar man? Die moest harder werken voor z’n plek in Tara’s hart, maar deed dat met geduld en rust. En kijk nu eens!
Blij!
Een heleboel blije gezichten! Ons kleine vriendje Dippy (in het midden) werd opgehaald door zijn nieuwe familie.
‘Ik beschouw het als een eervolle taak om de nalatenschap van Lex goed te regelen, met respect voor zijn ideeën en wensen’
Meer weten over nalaten?
Wilt u van gedachten wisselen over uw nalatenschap of bent u benieuwd naar de mogelijkheden? Neem vrijblijvend contact op met een van onze relatiebeheerders. Zie pagina 38 voor meer informatie.
Na het overlijden van zijn goede vriend
Lex Cramer nam Bert de Wit desgevraagd de taak op zich van testamentair executeur. Het huis van Lex in Loosdrecht moest worden verkocht en de nalatenschap worden verdeeld onder een aantal dierendoelen. De Dierenbescherming was er een van. Lex had voor zijn overlijden één voorwaarde gesteld; het geld diende te worden gebruikt voor de directe hulp aan dieren. Een verzoek dat Bert uiterst serieus heeft genomen.
“Lex en ik leerden
elkaar 25 jaar geleden kennen bij een ingenieursbureau. Ik werkte er als accountmanager, hij zat op automatisering. We konden het direct goed met elkaar vinden en hadden de grootste lol samen. Ik noemde hem vaak ‘de bolle van Zwolle’, (lachend) dan kon hij me wel wat aandoen. Maar we hadden alles voor elkaar over. Wat ik Lex ook vroeg, hij regelde het. Op een bepaald moment overleed zijn vrouw. Totaal onverwachts, aan een bacterie in haar bloed. Die shock is Lex nooit te boven gekomen, en werken ging niet meer. Dat was ontzettend verdrietig. Lex was net als ik dol op dieren, een liefde die hij deelde met zijn vrouw. Ze hadden geen kinderen, maar voor hun honden gingen ze door het vuur. Voor haar overlijden hadden ze samen al besloten dat hun nalatenschap naar de dieren moest gaan.
EERVOLLE TAAK
Lex belandde twee jaar geleden na een lange tijd van gezondheidsproblemen in het ziekenhuis met nierfalen. Rondom die periode moest ikzelf een openhartoperatie ondergaan. Vanuit onze ziekenhuisbedden hielden we elkaar op de hoogte. Ik kwam er weer bovenop, bij Lex werd de
behandeling stopgezet. Kort daarna overleed hij op 67-jarige leeftijd. Toen Lex me vroeg of ik zijn testamentair executeur wilde zijn, hoefde ik daar niet over na te denken. Ik beschouw het als een eervolle taak om zijn nalatenschap goed te regelen, met respect voor zijn ideeën en wensen. In het geval van de Dierenbescherming waren we er overigens snel uit. Ik mocht een kijkje nemen bij de meldkamer in Almere waar alle meldingen over dieren in nood binnenkomen en worden uitgezet naar dierenambulances door het hele land. Ik was diep onder de indruk van de professionaliteit van deze centrale. Ik denk dat de meeste men sen geen idee hebben dat het werk van de Dierenbescherming zo breed is. Ikzelf in ieder geval niet. Na dat bezoek was het voor mij glashelder; de nalatenschap van Lex zou naar uitbreiding van de meldkamer gaan. Ik weet zeker dat hij daar heel blij van was geworden.”
Lex Cramer op zijn favoriete bankje op de Hilversumse Heide
Voor al uw vragen en opmerkingen kunt u onze klantenservice bereiken via 088 811 3000 van maandag tot en met vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur.
facebook.com/deDierenbescherming
Word vrijwilliger
instagram.com/Dierenbescherming
bsky.app/profile/dierenbescherming.nl
Zonder de inzet van onze duizenden vrijwilligers zou de Dierenbescherming niet kunnen bestaan. Werken bij de Dierenbescherming is leuk, betekenisvol en leerzaam bovendien. Lijkt het u ook leuk om te werken met dieren? Wij zijn blij met iedereen die ons wil helpen. Zo zijn we regelmatig op zoek naar asielmedewerkers, scholenvoorlichters en dierenambulancerijders. U bekijkt alle vacatures bij u in de regio op dierenbescherming.nl onder het kopje ‘Vacatures’.
‘Wacht niet tot je pensioen om te ontdekken dat werken voor iets anders dan geld óók heilzaam is voor jezelf’
Sebastian is vrijwilliger op de dierenambulance
X.com/Dierbescherming
linkedin.com/company/de-dierenbescherming
Nalaten aan de Dierenbescherming
Van pool tot pool
In het vorige nummer schreven we over de noordse stern. Het vogeltje reist jaarlijks van pool naar pool en legt daarbij soms wel 80.000 kilometer af. Dat wil niet zeggen dat die 80.000 kilometer gelijk is
Mensen die ervoor kiezen om de Dierenbescherming op te nemen in hun testament laten hun liefdevolle zorg voor dieren voortleven en dragen ook in de toekomst bij aan een verbetering van dierenwelzijn. Omdat wij volledig afhankelijk zijn van giften en donaties is elk bedrag, groot of klein, bijzonder waardevol. Wilt u meer weten over de mogelijkheden om na te laten aan de Dierenbescherming? Neem dan vrijblijvend contact op met ons Team Bijzondere Giften. Jana van Muijden, Agnes van Veen, Martijn Landman, Sonja de Boo-Koremans T 088 811 3066
E nalaten@dierenbescherming.nl
I dierenbescherming.nl/nalaten Hebt u ons opgenomen in uw testament? Laat het ons weten; wij bedanken u graag.
aan de afstand van pool tot pool, want de noordse stern maakt tijdens zijn reis nogal wat omwegen. Een van onze lezers merkte terecht op dat een rondje om de aarde 40.000 kilometer is, van pool tot pool is dat dus de helft: 20.000 kilometer.
Dierenleed melden?
Neem dan contact op met het landelijke meldnummer van de politie: 144
Website dierenbescherming.nl
Service & Informatie
Postbus 85980, 2508 CR Den Haag T 088 811 3000 dierenbescherming.nl/klantenservice
Raad van Toezicht
Karin Broekhuizen (voorzitter), Marije Eleveld, Franck Meijboom, Nicolien van den Biggelaar, Johan van Hoof, Ralph van Disseldorp
Directeur/Bestuurder
Ellen Bien
Ledenraad dierenbescherming.nl/ledenraad Wendy van Vliet (voorzitter)
Lidmaatschappen
• Vanaf € 36 per jaar
• Lidmaatschap Gezin: € 58 per jaar (bent u lid en wilt u dit omzetten naar een gezinslidmaatschap? Neem contact op met Service & Informatie) • Bedrijfslidmaatschap: € 100 per jaar Meer informatie op dierenbescherming.nl
De Dierenbescherming voert incasso’s einde maand uit. Rekeningnummer (IBAN): NL05INGB0003963156 Incassant ID Dierenbescherming: NL56ZZZ404073190000
De Dierenbescherming wordt gesteund door:
De Dierenbescherming voert het CBF-keurmerk van het Centraal Bureau Fondsenwerving. Dit houdt in dat de Dierenbescherming voldoet aan de strenge eisen op het gebied van financieel beheer, organisatie, bestuur en fondsenwerving.
COLOFON Coördinatie en eindredactie: Annelie Verhagen Teksten: Annelie Verhagen Correcties: Jan van de Staaij Vormgeving: Martin Raven Lithografie: Studio Boon Drukwerk: Senefelder Misset, Doetinchem Coverfoto: Corné Ouwehand/De Nachtfotograaf Oplage: 110.000 DIER voor blinden en slechtzienden: DIER in braille bij CBB, Ermelo, T 0341 56 54 77
De Dierenbescherming noch de redactie draagt op enigerlei wijze verantwoordelijkheid voor de strekking en inhoud van geplaatste advertenties. Artikelen mogen met bronvermelding worden overgenomen na toestemming van de Dierenbescherming. Door lezers ingezonden fotomateriaal wordt automatisch eigendom van de Dierenbescherming.
Aan iedereen die dit jaar opkwam voor dieren, op welke manier dan ook. Wij wensen u liefdevolle feestdagen en hopen dat we in 2026 weer op u mogen rekenen. Samen geven we dieren een stem. Hartelijk dank!
Op naar een liefdevol thuis
Niet alle huisdieren treffen het met hun baasje. Toch kunnen we ze een beter leven geven. Want meespelen met de Postcode Loterij betekent ook goede doelen steunen. Zoals de Dierenbescherming . Elk jaar vangen zij zo’n 24.500 verwaarloosde of mishandelde dieren op. Om ze te verzorgen en een nieuw, liefdevol thuis te geven, kreeg de Dierenbescherming de afgelopen vijf jaar € 11,5 miljoen. Dankzij onze deelnemers in duizenden Nederlandse postcodes. Dat is de kracht van samen, dat is The Power of Postcodes
