202505 DIER - Opvang voor 4.000 kittens per jaar

DIER

Doet u ook mee?

Collectanten over hun ervaringen

In Beeld Herrieschoppers

Petitie

65.000 handtekeningen tegen jonge dieren op transport

Asielen stromen vol

4.000 kittens gedumpt, afgestaan en achtergelaten

Op elk moment is er wel iemand namens de Dierenbescherming voor de dieren in de weer. 24 uur per dag, 7 dagen per week.

‘De hoeveelheid kittens die we opvangen neemt, ondanks onze inspanningen, maar niet af. Dat is triest en bewijst hoe belangrijk het is dat we aandacht blijven vragen voor deze dieren.’

Saskia Thijssen

Communicatieadviseur Dierenhulp

locatie

Dierenbeschermingscentrum Limburg, Born datum vrijdag 11 april

In haar rol als Communicatieadviseur Dierenhulp heeft Saskia Thijssen veelvuldig contact met dierenasielen door het hele land. Voor de zomercampagne over de duizenden kittens die de asielen overspoelen, verzamelt ze de meest treffende verhalen en vertaalt deze naar media en publiek.

“Voor onze asielen is het redden van duizenden kittens per jaar de normaalste zaak van de wereld, terwijl het hartstikke bijzonder en belangrijk is wat zij doen. We willen mensen via onze zomercampagne laten zien hoe hard onze medewerkers en vrijwilligers werken om de enorme toestroom van kittens en zwangere moederpoezen elk jaar weer in goede banen te leiden. De problematiek rondom kittens blijft bestaan. De aantallen die we opvangen nemen – ondanks al onze inspanningen – maar niet af. Dat is triest en bewijst hoe belangrijk het is dat we aandacht blijven vragen voor deze dieren. Het is niet moeilijk om je het lot van kittens aan te trekken. Ze zijn klein, hulpeloos en zien er schattig uit. Maar het leed erachter is vaak groot. Enerzijds zijn er de moederpoezen die telkens maar weer nestjes krijgen. Ook moet ik denken aan alle volwassen katten in onze asielen waarvoor we in de zomermaanden moeilijker een thuis vinden omdat mensen liever een kitten nemen. Mijn eigen katten spelen graag met kartonnen dozen, urenlang weten ze zich daarmee te amuseren. Nestjes zwerfkittens komen ironisch genoeg vaak in eenzelfde doos bij ons binnen, omdat ze daarin zijn gedumpt door hun eigenaar. De gedachte dat ik vanuit de supermarkt een doos mee naar huis neem als speeltje voor mijn katten, terwijl iemand anders zo’n doos gebruikt om er pasgeboren kittens in te dumpen, vind ik onwerkelijk. Momenteel ben ik ondergedompeld in de wereld van schattige kittens – zoals de twee op de foto – maar ik ben niet elke dag zo direct bij de zorg voor onze asieldieren betrokken. Als communicatieadviseur heb ik uiteenlopende werkzaamheden. De ene dag organiseer ik een evenement, de volgende schrijf ik een plan om de naamsbekendheid van de dierenambulances te vergroten. De spontaniteit en afwisseling maken het zo leuk. Ik ben ontzettend trots op de honderden collega’s die dagelijks in de praktijk écht iets voor dieren betekenen. Ik hoop hen te kunnen ontlasten, zodat zij zich volledig op de zorg voor de dieren kunnen richten.”

ROBIN UTRECHT

20

‘Een kalfje is speels, wil rennen en ontdekken, maar zal dat nooit mogen doen. Ik vind het een intens verdrietige gedachte dat deze dieren niets goeds te wachten staat.’

Madelaine Looije, inspecteur Eyes on Animals

Asielen vangen 4.000 kittens op 06 Zomercampagne

‘Het konijn is een van de meest onbegrepen huisdieren’

Josine Warnier, konijnengedragsdeskundige

29

28

Kan een struisvogelmannetje brullen? Vraag maar raak

12. Kleurrijke dieren

Lezersfoto’s

30. Herrieschoppers

14 Collecteren voor dieren ‘Onze kat wandelt gezellig mee’

Werken bij de Dierenbescherming

Kelly van der Veen, communicatieadviseur:

“De behoefte om goed te doen voor dieren heeft altijd in me gezeten. Ik deed vrijwilligerswerk voor Kids for Animals, – de jeugdclub van de Dierenbescherming – werkte in een asiel en liep mee met de collecte. Dat ik een betaalde functie zou krijgen bij dé dierenwelzijnsorganisatie van Nederland had ik nooit durven dromen. Als communicatieadviseur zorg ik dat mensen ons zien, begrijpen en steunen. Met campagnes en communicatiematerialen die raken en activeren, help ik anderen om diervriendelijker te leven – en zo samen het verschil voor dieren te maken.”

Lijkt het u ook leuk om bij de Dierenbescherming te werken? Een overzicht van onze vacatures vindt u op dierenbescherming.nl/ werkenbij

SAMENWERKING

DIERVRIENDELIJKE KEUZE

Liefde voor koe en kalf

De melk en yoghurt van Kalverliefde zijn op steeds meer plekken te koop. Wat in 2022 begon met driehonderd winkels, is meer dan verdubbeld en de drie boerderijen die zich destijds aansloten, hebben er vier bij gekregen. Kalfjes die bij hun moeder mogen blijven is allang geen droom meer, maar werkelijkheid. Weten waar u de zuivel van Kalverliefde koopt? Kijk op kalverliefde.nl.

Stop het doden van eendagshaantjes

Loyale partner

Eind 2024 maakte Greenchoice bekend dat het loyaliteitsprogramma Samen Greenchoice zou stoppen. De laatste periode konden klanten punten doneren aan drie goede doelen. En dat deden ze massaal! Ruim 29.000 mensen doneerden aan de Dierenbescherming, Stichting Present en de Energiebank. Dankzij deze bijdrage konden we 333 katten en 60 honden een week lang liefdevolle verzorging, voeding en opvang bieden. Én 40 egels opvangen om ze vervolgens weer vrij te laten in de natuur.

Kies voor deze eieren

U kunt ook nu al voor eieren kiezen waarvoor geen eendagshaantjes zijn gedood. Concepten zoals Kipster bij Lidl (laat de haantjes opgroeien), Rondeel bij AH en Respeggt bij Jumbo (in­ovo geslachtsbepaling in het ei), Geluksvogel bij Ekoplaza (hennen en hanen groeien op) en Alleb’ei bij Odin (dubbeldoelkippen waarvan ook de hanen opgroeien) zijn hier voorbeelden van.

Jaarlijks worden nog steeds miljoenen eendagshaantjes gedood omdat ze geen eieren leggen en weinig vlees opleveren. De Dierenbescherming vindt dit onacceptabel en dringt aan op alternatieven. Die zijn er namelijk al voldoende en technisch gezien is de pluimveesector er ook klaar voor. We presenteerden onlangs een concreet plan aan de Tweede Kamer – opgesteld in samenwerking met partijen uit de pluimveesector en het ministerie van LVVN – waarmee het doden van eendagshaantjes kan worden uitgefaseerd. Het is nu aan supermarkten om de eieren in het schap te gaan leggen, en aan de consument om deze te gaan kopen.

LOBBY

Escape Garden bij Egelopvang Papendrecht

Kijkje in de keuken

Begin april openden meer dan twintig locaties van de Dierenbescherming hun deuren voor de open dag. De dierenopvangcentra zijn normaliter niet zomaar te bezoeken, maar eens per jaar zijn dierenliefhebbers meer dan welkom. Ze konden kennismaken met dieren, deelnemen aan activiteiten, proeven van lekkernijen gemaakt of gebakken door vrijwilligers, de hond laten

wassen of een dierenambulance van binnen bekijken. Bij iedere locatie trokken medewerkers en vrijwilligers álles uit de kast om er een feestje van te maken.

Eens per jaar zijn dierenliefhebbers meer dan welkom

TENTOONSTELLING

Schattig & Kattig

Love ’m or hate ’m. Zijn ze nou (eigen)wijs, ongrijpbaar, sluw of elegant en aanhankelijk? Katten fascineren ons al duizenden jaren. In de tentoonstelling ‘Schattig & Kattig’ maakt u kennis met meer dan 25 katten in de hedendaagse kunst. Van geschilderde zelfportretten met kat, textielsculpturen en (video)installaties tot aaibare tapijten. Bij museum MORE in Kasteel Ruurlo ziet u hoe het de kat vergaat in de hedendaagse kunst. ‘Schattig & Kattig’ is nog te zien tot en met 29 juni. Meer over deze tentoonstelling op museummore-kasteelruurlo.nl

Een woord vooraf

Waardevol werk

Heeft u onze campagne gezien over het gesleep met piepjonge dieren? Vast wel, want u heeft massaal de petitie getekend. Inmiddels hebben we 65.000 handtekeningen verzameld. Wat een prachtig signaal dat zoveel mensen zich samen met ons sterk maken voor betere omstandigheden voor dieren. Onlangs boden we de petitie aan in de Tweede Kamer. Want juist de politiek kan ervoor zorgen dat Nederland zich hardmaakt voor strengere Europese regels en betere bescherming van dieren tijdens transport.

In 2022 werden meer dan anderhalf miljard schapen, runderen, varkens, geiten en kippen levend vervoerd binnen en buiten Europa, vaak over duizenden kilometers, onder barre omstandigheden. Transporten die dagen of zelfs weken duren, waarbij dieren worden blootgesteld aan uitputting, uitdroging, verwondingen, ziektes en soms zelfs de dood. Onderzoeken naar deze transporten laten steeds weer ernstige misstanden zien. Te jonge dieren worden vervoerd, vrachtwagens zijn overvol en de huidige regels worden vaak slecht gehandhaafd. Daarom is het zo belangrijk dat de Europese transportverordening wordt aangescherpt én beter gecontroleerd. Voor een diervriendelijker Europa.

In dit nummer leest u een interview met Madelaine Looije, inspecteur van Eyes on Animals en het waardevolle werk dat zij verricht. Ook een kijkje achter de schermen in onze asielen, waar weer volop kittens worden opgevangen. Én we zetten onze collectanten in het zonnetje. Hun verhalen laten zien: samen maken we echt het verschil. Wilt u iets kortdurends doen voor de dieren, meld u zich dan ook aan als collectant!

Ellen Bien Directeur/Bestuurder

Dierenbescherming

Minyoung Kim, Wash up, 2023, 60x60cm, Enari Gallery Amsterdam

‘Ik rijd op de dierenambulance en vang sinds acht jaar drachtige poezen en kittens op voor het asiel. Afgelopen jaar zijn er zes nestjes bij mij thuis geboren. Dat is zo mooi om mee te maken. Bij de laatste heb ik vier nachten op een matrasje naast de moederpoes geslapen, omdat ik het niet vertrouwde. De eerste kitten bleek in een stuit te liggen, dat compliceerde de bevalling. Ik heb geholpen bij de geboorte, de andere kittens kwamen daarna vanzelf.’

Liesbeth Hendrix, dierenambulancerijder en gastopvang kittens

Asielen stromen vol

Opvang voor 4.000 kittens per jaar

De zomer is traditiegetrouw een drukke tijd in de asielen van de Dierenbescherming. Zodra de zon gaat schijnen, begint voor medewerkers en vrijwilligers een periode van extra hard werken. Met name de duizenden kittens die worden binnengebracht, zorgen voor een piek. Ze zijn vaak uitgehongerd en ziek en hebben intensieve zorg nodig.

‘Gigi en haar moeder Jasmijn zitten al wekenlang in isolatie. We dragen beschermende pakken om ze te verzorgen. Dat is heel sneu, want je wil deze dieren juist aandacht geven, vastpakken, knuffelen. Maar dat mag niet. Terwijl kittens dat juist zo nodig hebben.’

Olga van Eyck, coördinator opvang

UIT DE PRAKTIJK#2

“Gigi en haar moeder Jasmijn werden in een mandje gevonden op straat, duidelijk gedumpt. De dierenambulance haalde ze op,” vertelt Olga van Eyck, coördinator opvang bij Dierenbeschermingscentrum Limburg. “Gigi was een paar weken oud en had kale plekken in haar vacht. De dierenambulancerijders vertrouwden het niet en brachten haar naar een dierenarts. Daar bleek dat Gigi een schimmelinfectie had. Omdat Jasmijn al die tijd bij haar had gezeten en schimmel extreem besmettelijk is, moesten ze allebei worden behandeld.”

ZOÖNOSE

Bij Dierenbeschermingscentrum Limburg werden beide dieren apart van elkaar in

isolatie geplaatst. Olga: “Schimmel is een zoönose, besmettelijk voor andere dieren, maar óók voor mensen, in de vorm van ringworm. Om Gigi en haar moeder te behandelen, werken we in beschermende pakken en beperken het contact zoveel mogelijk. Dat is heel sneu, want je wil deze dieren juist aandacht geven, vastpakken, knuffelen. Maar dat mag niet. Afgelopen week had Jasmijn ook een kale plek en testte ze positief op schimmel. Waarmee de behandeling weer opnieuw begint. Heel sneu, want voor Jasmijn hadden we eigenlijk al een thuis gevonden.”

GASTGEZINNEN

Jaarlijks vangt de Dierenbescherming zo’n vierduizend kittens op. Gedumpt of op straat geboren. Stuk voor stuk dieren

UIT DE PRAKTIJK#3

Alle kittens die bij ons binnenkomen, krijgen een medische check. Ze worden onder andere ontvlooid, ontwormd, gevaccineerd, gecastreerd en gesteriliseerd en gechipt. ‘Voor dieren is het stressvol om onderzocht te worden. Omdat er in het asiel geen baasje is om ze gerust te stellen, probeer ik dat te doen. Tijdens de behandeling praat ik tegen ze en straal ik zoveel mogelijk rust uit. Dat helpt vrijwel altijd.’ Saskia van de Vorst, dierenarts

die intensieve zorg en socialisatie nodig hebben om een toekomstig leven in een thuissituatie mogelijk te maken. Gelukkig kunnen de asielen hierbij rekenen op onze gastgezinnen, die de kittens met liefde een tijdelijk thuis bieden. Want pasgeboren kittens zijn hulpeloos, en afhankelijk van de zorg van anderen. Normaal gesproken neemt een moederpoes de kleintjes onder haar hoede. Maar als zij er niet meer is, zijn ze ten dode opgeschreven.

INTENSIEF

Door de jaren heen hebben we veel kennis en kunde opgebouwd en kunnen we kittens gelukkig ook zonder hun moeder een kans geven. Die opvang is alleen wel erg intensief. De eerste vier weken hebben ze iedere twee uur een flesje nodig, ook ’s nachts.

UIT DE PRAKTIJK#4

‘Afgelopen jaar vingen we een nestje kittens op. De moeder was lief en zorgzaam, maar ze gaf geen melk. Omdat wij de kittens dagelijks wegen, hadden we dat snel in de gaten. Ze zijn toen naar een gastgezin gegaan die de kleintjes dag en nacht gevoed hebben.’

Brenda Nijs, verzorging en bemiddeling kattenafdeling

Een zorg die niet alle gastgezinnen kunnen bieden. In eerste instantie krijgen de katjes kittenmelk, waarna ze langzaam overgaan op vast voedsel. De opvang is er vanzelfsprekend niet alleen op gericht om de kleintjes de zorg te geven die ze nodig hebben, maar ook om ze een goede toekomst te bieden.

INPRENTINGSPERIODE

Kittens hebben na hun geboorte een inprentingsperiode van drie maanden, wat betekent dat ze gedurende die tijd kunnen wennen aan een thuissituatie. Daarom is het zo belangrijk dat ze in gastgezinnen opgroeien. Zodra ze er klaar voor zijn, gaan we voor ze op zoek naar een nieuw thuis. Vanaf negen weken mogen kittens via het asiel worden geadopteerd. Ook voor de eventuele moederpoes gaat de Dierenbescherming dan op zoek naar een thuis. Is ze verwilderd en heeft ze lang buiten geleefd, dan mag ze terug naar haar eigen

omgeving. We horen weleens van mensen dat ze dat zielig vinden, maar deze dieren weten niet beter en kunnen na sterilisatie of castratie buiten een fijn leven leiden. Het komt ook voor dat we een boerderij of buitenverblijf vinden waar ze elke dag eten en vers water krijgen. Omdat het verwilderde dieren zijn, blijven ze schuw. Toch zie je dat ze na verloop van tijd soms wennen aan hun verzorgers: ze komen dichterbij en laten zich dan zelfs aaien.

OUD VUIL

Wij kunnen het ons vanzelfsprekend niet voorstellen dat hulpeloze dieren klakkeloos worden gedumpt, en toch gebeurt het vaak. Nestjes pasgeboren kittens die letterlijk als oud vuil zijn achtergelaten in containers of in kartonnen dozen aan de straat gezet; we maken het helaas allemaal mee. Eén ding hebben ze gemeen en dat is dat de kittens vaak ziek zijn en extra medische

Nestjes pasgeboren kittens die letterlijk als oud vuil zijn achtergelaten in containers of in kartonnen dozen aan de straat gezet; we maken het allemaal mee

hulp nodig hebben. Omdat ze last hebben van ontstekingen, parasieten of een schimmelinfectie zoals Gigi.

PROCEDURE

Jaarlijks worden er duizenden kittens gedumpt. Een kitten die wordt achtergelaten, verwildert en sluit zich aan bij zwerfkatten. Zo ontstaan er populaties, waarbinnen veelvuldig nesten worden geboren. Kittens die binnenkomen bij opvangcentra van de Dierenbescherming worden nagekeken door een dierenarts. Soms is extra medische zorg nodig, zoals bloedonderzoek, wordt er een echo of röntgenfoto gemaakt, of krijgen ze antibiotica. Wonden worden behandeld of een operatie is noodzakelijk. Kittens worden gesteriliseerd zodat zij geen nestjes meer kunnen voortbrengen. Ook chippen, vaccineren en ontwormen is onderdeel van de procedure.

STAGNATIE

“Weet je wat het lastige in de zomer is?,” aldus Olga. “De adopties stagneren, omdat mensen op vakantie gaan. En gastgezinnen zijn in deze periode ook niet altijd beschikbaar. Terwijl de toestroom van kittens onverminderd hoog blijft. Dat maakt het ingewikkeld. Zeker als je met zo’n zorgenkindje als Gigi zit. Zij heeft nog een paar weken behandeling nodig voor haar infectie, Jasmijn waarschijnlijk ook. Dat is natuurlijk heel zielig. Ze zitten al die tijd in isolatie en kunnen geen kant op.” De kosten lopen ondertussen hoog op. Waar de basisopvang voor een gezonde kitten zo’n € 171 bedraagt, is dat voor Gigi en haar moeder vele malen hoger. “Dat hebben we graag voor ze over, alleen is daar wel financiële hulp bij nodig. Over niet al te lange tijd zijn ze allebei weer gezond en gaan we voor ze op zoek naar een fijne plek. Ze zijn zo lief, en Gigi is ook nog eens bijzonder extravert, ik twijfel er niet aan dat ons dat lukt.”

Zomercampagne in het teken van kittens

Elk jaar belanden vele gedumpte, verwaarloosde en achtergelaten kittens in het asiel. De meeste kunnen we gelukkig vrij snel plaatsen, bij andere kost het meer tijd. Ze kunnen rekenen op de beste medische zorg, liefde en aandacht, maar daarbij zijn ze wel afhankelijk van steun van dierenliefhebbers. Met onze zomercampagne vragen we extra aandacht voor ruim 4.000 kittens die we gedurende deze maanden opvangen.

Helpt u deze kittens de zomer door? Ga naar dierenbescherming. nl/helpkittens of scan de QR­code.

Kleur!

Onze zomer wordt nog zonniger dankzij de vele foto’s van kleurrijke dieren en dieren met een bijzondere vachttekening die we van u mochten ontvangen. Het was niet makkelijk om een keuze uit deze kleurenexplosie te maken, maar we hebben een poging gewaagd.

Bijzonder moment

Deze Blauwborst met bollenvelden in de achtergrond was een bijzonder moment, zoveel kleur kom je niet vaak tegen in Nederland. De foto werd genomen langs de kanoroute tussen Den Helder en Julianadorp. Walter Das, Den Helder

Al geruime tijd wonen wij aan het water. Sinds vorig jaar vloog er af en toe een ijsvogeltje bij ons achterlangs. Inmiddels worden we regelmatig verrast met een bezoekje van deze ‘Blauwe Flits’. Het viel me op dat verderop in de oeverwand gegraven werd. Het mannetje zag ik daar vaak, op een gegeven moment verscheen er ook een vrouwtje. Hij houdt de nestingang goed in de gaten en dat levert mooie plaatjes op. Ernst Granneman, Hoofddorp

Deze Mandarijneend kwam ik op een vijver tegen in Roermond. Snel gefotografeerd voor hij weer weg was. Marc Cobben, Roermond

Snelle foto

Blauwe flits

Kleine dingen

Soms moet je op de kleine dingen letten. In een natuurgebied in de buurt spotte ik deze tor. Nicky Snitjer, Woldendorp

Bontgekleurd

In 2007 werd op het hertenkamp in Enkhuizen een dwerggeitje geboren met een bontgekleurde vacht: Bontje. Ze heeft twaalf jaar op de kinderboerderij gewoond en was bij iedereen geliefd. Toch moest ze in 2019 na een wisseling van management vertrekken. Ik heb haar en twee andere geitjes toen overgenomen en een plek kunnen geven op het land van mijn oom en tante, waar ze elke dag naar buiten mocht om te grazen en zonnen op een groot grasveld. Hier heeft Bontje nog vier prachtige jaren geleefd, tot ze in 2023 overleed. Dave Boots, Enkhuizen

Dit is onze ondeugende Teddy, een voormalige zwerfkat uit Griekenland. Haar bijnaam is Ted Kadet, omdat ze gek is op brood. Ieder vergeten broodkorstje weet ze te vinden, en als je bij de bakker bent geweest, staat ze je op te wachten om het brood uit je tas te trekken als je haar niet tegenhoudt. Over haar neus gesproken; dat vonden wij wel heel bijzonder. Toen ze aankwam, heette ze Picasso, misschien vanwege die aparte tekening. Nu woont ze alweer ruim een jaar bij ons, en genieten we elke dag van ons levende kunstwerk. Flos Vingerhoets, Vijfhuizen

Sunny de zonparkiet. Rachelle Dingemans, Nieuwendijk

VOLGENDE KEER: LUIWAMMESEN

We kunnen het ons nu bijna niet voorstellen, maar als het volgende nummer van dit blad verschijnt, doet de herfst alweer bijna haar intrede. Tijd om te gaan vertragen. Iets waar dieren vaak geen enkel probleem mee hebben. Om ons het goede voorbeeld te geven, zoeken we foto’s van luie dieren, thuis of in de natuur. Hebt u zo’n foto? Wij ontvangen ’m graag uiterlijk 1 juli via foto@dierenbescherming.nl, o.v.v. uw naam, woonplaats en een begeleidend tekstje.

Picasso

Zonnig

‘Onze kat wandelt elk jaar trouw met ons mee.

Dat maakt het nóg leuker om te doen.’

Bas Bultink is collectant en coördinator van de collecte in zijn woonplaats Westervoort. Zijn dochter Kim loopt al sinds haar vierde met hem mee.

Kim: “Nu ik twaalf jaar ben, krijg ik voor het eerst een eigen collectepasje en mag ik zelf met de collectebus op pad. Kunnen papa en ik deur om deur lopen, dat gaat een stuk sneller. Ik vind collecteren superleuk

om te doen. Onze kat Mylow wandelt trouw met ons mee.

Dat maakt het nog gezelliger.”

Bas: “We kwamen Mylow tegen op de site Verhuisdieren.nl. Hij moest weg bij zijn vorige eigenaren omdat een van de kinderen allergisch bleek te zijn. Daarvoor had hij bij iemand gewoond die niet goed voor hem zorgde. Mylow is nu een jaar of negen, zijn precieze leeftijd is niet bekend, en heel lief en aanhankelijk. We zijn dol op hem.”

Kim: “De Dierenbescherming redt dieren in nood en doet asielwerk. Dat is allemaal hartstikke belangrijk. Ik hoop alleen wel dat het steriliseren en castreren van huisdieren in de toekomst goedkoper en verplicht wordt, want de balans is nu een beetje weg. Er komen steeds meer dieren bij, maar dat betekent ook dat ze vaker op straat en in het asiel belanden.

Papa en ik kozen om die reden ook niet voor een kitten, die

vinden toch wel een plekje, maar voor een volwassen kat, waarvoor dat vaak lastiger is.”

Bas: “De meeste mensen reageren positief als we met de collectebus voor de deur staan. Dat heeft vast te maken met het doel waar we voor komen. Kim en ik hebben er een sport van gemaakt om elk jaar meer op te halen dan de keer ervoor. En dat is tot nu toe altijd gelukt.”

Betekenisvol én belangrijk

Collecteren voor dieren

De collecteweek van de Dierenbescherming vindt jaarlijks plaats in de week rondom Werelddierendag, dit jaar van 28 september tot en met 4 oktober. Gedurende deze week gaan duizenden vrijwilligers met hun collectebus de straat op om geld op te halen voor de Dierenbescherming. De opbrengst van de collecte wordt besteed aan het beschermen, redden en opvangen van dieren in nood en om dierenleed te voorkomen. Zonder de inzet van al deze collectanten zouden we ons werk niet kunnen doen. Op deze pagina’s vertellen mensen over hun motivatie om zich geheel belangeloos als collectant of coördinator in te zetten voor de Dierenbescherming.

Collecteert u mee?

De Dierenbescherming is blij met iedereen die wil helpen om het welzijn van dieren in ons land te verbeteren. En daarbij gaat het niet per se om een financiële bijdrage, u helpt ook door het geven van tijd. Bijvoorbeeld als collectant. Elk jaar hebben wij duizenden mensen nodig die met de collectebussen op pad gaan of als coördinator de collecte in de wijk regelen. U bepaalt zelf hoe vaak en op welke dagen u collecteert. Zelfs al loopt u maar een paar uurtjes, dan maakt u al een verschil.

Lijkt het u leuk om ook collectant voor de Dierenbescherming te worden? Meld u aan op dierenbescherming.nl/collecte of scan de QR code op pagina 39. Ook coördinatoren hebben we hard nodig om de collecte in de wijk in goede banen te leiden. Aanmelden hiervoor kan op dierenbescherming.nl/ wordcoordinator.

Hestera van Capelleveen collecteert al negen jaar in haar woonplaats Doorwerth en sinds zes jaar is ze coördinator. Ze zamelt ook statiegeldflesjes in voor de Dierenbescherming.

“Toen iemand me destijds vroeg of ik collectant wilde worden, heb ik wel even getwijfeld. Ik dacht dat ik het spannend zou vinden om in m’n eentje met een volle collectebus over straat te

‘Mensen geven me vaak wat meer omdat ze me als trouwe collectant herkennen en het waarderen dat ik dit elk jaar weer doe’

Vorig jaar was het zelfs negenhonderd euro, omdat ik de maanden voorafgaand aan de collecte statiegeldblikjes en ­flesjes had ingezameld en die opbrengst in mijn bus had gedaan. Als ik af en toe een mazzeltje heb, doe ik dat er ook in. Laatst vond ik een briefje van vijftig euro op straat. Een klein deel hield ik zelf, de rest deed ik in mijn bus. En omdat ik voldoende reservebussen heb, kan ik tijdens de collecteweek elke avond weer met een lege bus op pad.”

PORTRETTEN

Cassandra Ingrassia is collectant in Arnhem, ze heeft ook de coördinatie in de wijk waar ze woont voor haar rekening genomen.

“Ik ben opgegroeid met dieren. Mijn moeder collecteerde al voor allerhande goede doelen en toen ik klein was deed ik dat voor het plaatselijke asiel. Ook aan jongere generaties wil ik meegeven hoe belangrijk

het is dat je iets goeds doet voor een ander; er is altijd iets te vinden dat bij je past. In mijn wijk halen we met 25 collectanten jaarlijks zo’n 4.000 euro op. Ik ben behalve collectant ook coördinator; meestal begin ik eind augustus met bellen, om te polsen of iedereen nog mee wil lopen, en welke straten ze voor hun reke ning nemen. Er zijn mensen die het leuk vinden om elke keer een andere wijk te

doen, dan regel ik dat voor ze. En als er nieuwe collectanten nodig zijn, doe ik de werving. Ga ik bijvoorbeeld bij mensen in de wijk aan de deur om te vragen of ze willen helpen, of ik enthousiasmeer mensen uit mijn eigen omgeving, via de sportclub bijvoorbeeld. Elk jaar breng ik voorafgaand

bij mij in en tellen we de opbrengst. De meeste mensen zijn vriendelijk en geven graag, maar natuurlijk heb je er ook bullebakken bij. Daar probeer ik me niets van aan te trekken. Als collectant ben je soms ook een beetje een sociaal werker, vertellen mensen je hun hele levensverhaal aan de deur. Of ze halen hun dier uit de woonkamer om het aan mij te laten zien. Dat is toch aandoenlijk?”

‘Aan jongere generaties wil ik meegeven dat het belangrijk is om iets goeds te doen voor een ander’

PORTRETTEN

Cynthia Veltman loopt sinds vijf jaar samen met haar kinderen Ian (10) en Alex (8) de collecte in hun eigen wijk in Eindhoven.

Cynthia: “We gaan tijdens de collecteweek elke dag minstens een uur op pad. Klasgenootjes die we onderweg tegenkomen, haken vaak gezellig aan. Ik heb weleens

met zes kinderen én onze kat door de wijk gewandeld met de collectebus. Ze mochten om de beurt bij de deur het woord nemen, maar dat werd nogal ingewikkeld; want ze wilden allemaal even graag. De kinderen vinden collecteren leuk, maar leren er ook van. Aanbellen, netjes vragen of mensen wat willen geven, bedanken als ze geld in de bus doen.” Alex: “Mama heeft ons

‘Klasgenootjes haken vaak aan. Ik heb weleens met zes kinderen door de wijk gelopen met de collectebus.’

geleerd om te zeggen: ‘Hebt u nog wat centjes voor de Dierenbescherming?’. Gelukkig geeft bijna iedereen wel wat.”

Cynthia: “De opbrengst hebben we de eerste jaren samen geteld. Dat maakt het tastbaar. Gedurende de collecteweek delen we onze ervaringen en foto’s op de landelijke Facebook­pagina. De verbinding met andere vrijwilligers is heel fijn.” Ian: “Ik vind het belang­

rijk om te collecteren. Want er moet meer leefgebied komen voor dieren en de natuur. Vroeger waren er een heleboel regenwouden en bossen, maar die worden steeds vaker gekapt. Ik hoop dat dat stopt.”

Cynthia: “We maken onderweg van alles mee. Zo was er iemand die een spaarpot vol kleingeld meegaf, met pot en al. Toen stonden we wel even raar te kijken.”

Sandra Lindhoud werkt bij de Dierenbescherming en is jaarrond met de collecte bezig als projectmedewerker. Ook collecteert ze in haar woonplaats Voorhout.

“Ik werkte zo’n vier jaar bij de Dierenbescherming op de afdeling Service & Informatie toen deze functie vrijkwam. Ik was wel toe aan iets nieuws, dus hoefde daar niet lang over na te

‘Er komt nogal wat bij de organisatie van de collecte kijken, meer dan ik had verwacht’

denken. Met een team van vijf mensen werken we het hele jaar aan de organisatie van de collecte. Ik ben verantwoordelijk voor het logistieke proces en zorg er onder meer voor dat het collecteportaal up to date blijft. Op deze plek kunnen gegevens van de collectanten worden ingezien en worden collectematerialen besteld. Na afloop van de collecteweek worden hier ook de opbrengsten ingevuld; onze coördinatoren in het

land tellen het geld in de bussen namelijk zelf. Ook verzorg ik nieuwsbrieven voor alle vrijwilligers en doe ik het behoud en de werving van collectanten en coördinatoren, zowel online als via telemarketing. Er komt nogal wat bij de organisatie van de collecte kijken, meer dan ik had verwacht. Vorig jaar heb ik zelf ook de collecte gelopen. Ik vond het verrassend leuk om te doen, mensen reageerden zo vriendelijk. Bijna iedereen heeft wel

een hart voor dieren, dat scheelt. En natuurlijk waren er soms onaardige reacties, maar daar hebben mensen vooral zichzelf mee. Ik trek me daar weinig van aan. Er wordt trouwens behalve geld van alles in de collectebussen gegooid. Paperclips, buitenlandse munten, elastiekjes. Het is elke keer weer een verrassing wat er tevoorschijn komt.”

Madelaine Looije, inspecteur Eyes on Animals

‘Door te laten zien hoe het anders kan, bereik je zoveel meer’

Madelaine Looije werkt sinds 2015 bij dierenwelzijnsorganisatie Eyes on Animals als inspecteur en trainer. Samen met collega’s en vrijwilligers ijvert ze voor het verminderen van lijden bij dieren op transport en in slachthuizen. Dat doet ze niet tégen, maar met de industrie. “We zijn geen organisatie die met de vinger wijst. We kijken liever naar wat er goed gaat, wat er beter kan en hoe we samen met de sector stappen vooruit kunnen zetten.”

‘Het systeem kan ik niet zomaar stoppen. Maar ik kan mensen wel de ogen openen, laten zien dat het beter kan en zo het leven voor dieren iets draaglijker maken.’

Wat houdt je werk in?

“We inspecteren veetransporten, bezoeken slachthuizen, veemarkten en boerderijen en staan bij verzamelplaatsen waar dieren op transport worden overgeladen. Misstanden die we tegenkomen, rapporteren we bij overheid en industrie. Tegelijkertijd proberen we via lezingen, trainingen en gesprekken met bijvoorbeeld medewerkers in slachthuizen verbeteringen voor dieren te realiseren. Soms zijn dan kleine stapjes, maar ze maken altijd een verschil.”

Ben je je hele leven al begaan met dierenwelzijn?

“Ik kan me herinneren dat ik als klein meisje met mijn ouders een maand logeerde op een boerderij. Vlakbij stond een grote stal. Ik wilde weten wat daar gebeurde en sloop op een dag stiekem naar binnen. Ik zag een heleboel varkens in een donkere ruimte, die individueel in kleine, stalen boxen stonden. Ze konden amper bewegen. Ik was in shock en wist zeker: als ik dit aan anderen vertel, stoppen ze meteen met het eten van vlees. Inmiddels besef ik dat dat niet zo werkt. En dat veel mensen hun ogen sluiten voor het leed waar ze liever niets over horen.”

Raakt dierenleed je nog net zo hard als toen?

“Oh ja, dat blijft altijd. Neem het transport van jonge kalfjes, vaak amper twee weken oud, die na een dagenlange reis in ons land aankomen om direct in individuele boxen in een stal te worden geduwd. Waar ze op ijzeren roosters staan, nauwelijks kunnen bewegen en geen afleiding hebben. Een kalfje is nog speels, wil rennen en ontdekken, maar zal dat nooit mogen doen. Ik

vind het een intens verdrietige gedachte dat deze dieren niets goeds te wachten staat. Hun leven heeft geen waarde en dat raakt me diep.”

Hoe ga je daarmee om?

“In mijn tienerjaren was ik een fanatieke veganist. Het maakte me razend dat dieren onrecht werd aangedaan. Als je het leed toelaat, is dat overweldigend, om moedeloos van te worden. Ik realiseerde me uiteindelijk dat ik met mijn boosheid mezelf, maar ook de dieren niet help. Het systeem kan ik niet veranderen. Wat ik wel kan doen, is mensen de ogen openen, laten zien dat er veel mis is in de veehouderij en ervoor gaan om het leven voor dieren draaglijker te maken. In ons land, maar ook elders in de wereld.”

Jullie zijn ook in andere landen actief?

“We werken onder meer in Turkije en Ghana, waar dieren vaak nog onverdoofd worden geslacht. Dat is verschrikkelijk. Wij kopen bedwelmingsapparatuur voor slachterijen daar, en leren de mensen die er werken hoe ze te gebruiken. In Nederland hebben we met heel andere problematiek te maken. Hier is vooral het massale karakter van de veehouderij een issue, alles moet snel en goedkoop. In Europa zijn transporttijden gelimiteerd en is er de wettelijke plicht om dieren om de paar uur te laten drinken, maar ik weet uit ervaring; er is een groot verschil is tussen een wet op papier en naleving in de praktijk.”

Hoe komt het dat wetgeving zo stroperig is?

“We zitten vast in een systeem waarbij elke verandering direct impact heeft op een heleboel verschillende partijen. Als je

Petitie ‘Stop het gesleep met piepjonge dieren’

De Dierenbescherming werkt regelmatig samen met Eyes on Animals om misstanden in de vee­industrie aan het licht te brengen. Dat leidde tot Kamervragen en zelfs wetswijzigingen. Onlangs voerden de Dierenbescherming en Eyes on Animals campagne om het transport van piepjonge dieren te stoppen. Een petitie leverde 65.000 handtekeningen op die aan de politiek zijn overhandigd.

dieren een beter leven wil geven, kost dat geld, en dat moet ergens vandaan komen. De belangen zijn groot en beweging gaat moeizaam. Iedereen wil dat dieren een goed leven hebben. Maar in de supermarkt kiezen mensen toch vaak voor gemak en goedkoop. Dat is ontzettend demotiverend voor de veehouders die hun dieren een mooi leven geven of grote stappen zetten voor dierenwelzijn, en daar nauwelijks van kunnen bestaan. Ik vind dat triest. Voor de dieren én voor de boeren die het verschil willen maken.”

Toch blijf je altijd positief?

“Het is een illusie om te denken dat we dieren kunnen vervoeren en doden zonder stress. Maar als het dan toch moet, dan wel op een zo waardig mogelijke manier. Daarmee help je ook de mensen die het werk moeten doen. Aan hen wordt namelijk nooit iets gevraagd. Door in gesprek te gaan, een

‘Een kalfje is speels, wil rennen en ontdekken, maar zal dat nooit mogen doen. Ik vind het een intens verdrietige gedachte dat deze dieren niets goeds te wachten staat.’

alternatief te bieden en te laten zien hoe het beter kan, bereik je zoveel meer. Vaak zie je bij een volgend bezoek dat ze onze adviezen ter harte hebben genomen, en de dieren minder angst ervaren. De stappen die we zetten zijn misschien niet altijd wereldschokkend, maar ze maken wel een wezenlijk verschil voor heel veel dieren. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit iets anders zou doen dan dit.”

Dierenbescherming werkt aan nieuwe locaties

Dierenwelzijn en duurzaamheid hand in hand

De Dierenbescherming doet er alles aan om te voorkomen dat dieren leed wordt aangedaan. Als dieren dan toch in de knel raken, staan we voor ze klaar. Omdat een aantal van onze asielen zo verouderd was dat een opknapbeurt niet meer volstond om aan de huidige opvang- en duurzaamheidsrichtlijnen te voldoen, bouwen we voor die locaties op diverse plekken in ons land gespecialiseerde dierenbeschermingscentra, waar dierenwelzijn en duurzaamheid een sleutelrol vervullen.

‘De Dierenbescherming is een lerende organisatie; we zoeken permanent naar waar dieren gelukkig van worden. Elk nieuw dierenbeschermingscentrum is een verbeterde versie van het vorige gebouwde pand.’

Ellen

Quanjer,

Manager Opvang & Vervoer

en vleermuisnesten.

Aparte plek voor konijnen en knaagdieren. Omdat konijnen sociale dieren zijn, kunnen ze niet leven zonder soortgenootje.

In speciale koppelruimtes worden konijnen gematcht.

Insectenhotels

Kantoren, educatieve en vergaderruimten; voorlichting en lezingen over dierenwelzijn voor zowel volwassenen als kinderen vormen een belangrijk deel van ons werk.

De dieren ervaren zo min mogelijk prikkels van elkaar.

Katten worden apart van elkaar gehuisvest. Het zijn solitaire dieren, die zich prettiger alleen voelen.

‘Voor zowel honden als katten is het belangrijk dat de dagen voorspelbaar zijn, dat geeft rust. Zeker bij katten is stress ziekteveroorzaker nummer een. Het zijn dragers van allerlei micro­organismes. Daar hoeven ze geen last van te hebben, totdat ze angstig worden en dat hun weerstand aantast.’

Claire

Laane,

Medisch Manager

Alle plaatsbare dieren worden met foto en verhaal op ikzoekbaas.nl gezet.

Standplaats voor de dierenambulance.

‘Het leven in het asiel is voor dieren moeilijk en stressvol. Onze mensen doen er alles aan om ze zorg en aandacht te geven, maar vaak hebben ze al een trauma achter de rug als ze hier belanden. Met de Welneuzenapp meten we het welzijn van de honden in het asiel. Door de beschikbare capaciteit van de dierverzorgers af te stemmen op hún welzijnsbehoefte kan er zorg op maat geleverd worden. De honden voelen zich meer op hun gemak en zijn zodoende sneller plaatsbaar.’

Jenny Bruinsma, Gedragsdeskundige

Het welzijn van de honden wordt met de Welneuzenapp in de gaten gehouden. Ook camera’s in de kennels helpen daarbij.

Sedum dakbedekking plus zonnepanelen, het gebouw gasloos.

Afzuiging en temperatuur zijn per dierunit te regelen, zodat ziekten niet via het ventilatiesysteem kunnen worden overgedragen.

Honden hebben eigen kennels waar met ze rust gelaten worden. Op de speelvelden krijgen ze training. De dieren geven zelf aan waar ze wel en niet aan toe zijn.

Dierenkliniek met operatiekamer, laboratorium, röntgenruimte en recoveryruimten, waar bijna alle veterinaire ingrepen kunnen worden uitgevoerd.

De helft van de vloeren in de dierenverblijven zijn verwarmd; de honden bepalen zelf waar ze willen liggen.

‘Onze dierenbeschermingscentra moeten een veilige, fijne plek zijn voor zowel dieren als medewerkers en vrijwilligers. Van koffieautomaat tot schoonmaakmiddelen en van zeepdispensers tot meubilair; overal is over nagedacht en alles heeft een reden.‘

Linda de Lange, Adviseur Vastgoed & Facilitair

Bijgebouw voor hobbydieren als kippen, hangbuikzwijntjes en geiten.

Door het hele land zetten duizenden vrijwilligers zich in voor dieren. De Dierenbescherming is trots op al deze dierenliefhebbers, want zonder hen zouden we ons werk niet kunnen doen.

Neem Wesley van de Berg. Hij heeft een fulltimebaan als persoonlijk begeleider in de gehandicaptenzorg. Tóch vindt hij elke week tijd om een avond op de dierenambulance te rijden.

En als het even kan, plakt hij er meteen een nachtdienst achteraan.

Ook als vrijwilliger op de dierenambulance?

Kijk op dierenbescherming.nl/ vrijwilligers

“I k ben dol op dieren, altijd geweest. Met mijn partner heb ik drie Maltezers, zes parkieten en twee konijnen. Al op jonge leeftijd begon ik met vrijwilligerswerk, voor mij is dat vanzelfsprekend om te doen. Toen ik een jaar of veertien was hielp ik bij het organiseren en begeleiden van activiteiten voor gehandicapten en daarvóór nog stond ik regelmatig met een vriend bij de supermarkt om de zware boodschappentassen van oudere mensen naar de auto te dragen. Toen ik op zoek ging naar een baan als vrijwilliger waarbij ik ook iets voor dieren kon betekenen en deze functie tegenkwam, wist ik meteen dat dit ’m was. Het werk op de dierenambulance is anders dan ik had verwacht, in positieve zin. Ik ging ervan uit dat je dieren vooral van a naar b zou brengen, maar het is veel meer dan dat. Het fundament is dat we er zijn voor dieren in nood, maar ook de mensen erachter verdienen onze aandacht. Wanneer wij hun dier veilig thuisbrengen, maar nog meer als we met slecht nieuws komen omdat een dier is over­

leden. Ik was erop voorbereid dat ik met leed te maken zou krijgen, mensen bellen ons natuurlijk niet als het goed gaat met hun dier. Maar daar kan ik prima mee omgaan. En ja, ik laat wel eens een traan, maar dat hoort erbij. Een melding die ik nooit meer zal vergeten, was die van een vogeltje dat vastzat in een glazen plaat op een terras. Ik werkte nog maar pas op de dierenambulance. Het was mooi weer, dus dat hele terras zat vol mensen die toekeken hoe ik dat vogeltje probeerde te bevrijden. Er is geen draaiboek voor een situatie als deze. Vaak komt het aan op je eigen inventiviteit en doe je het met de middelen die je hebt. ‘Nu moet ik het echt gaan regelen’, schoot door me heen. Met touwen en een vishaak heb ik het vogeltje kunnen bevrijden. Iedereen begon te applaudisseren, dat deed wel wat met me. De mooiste momenten beleven we als we dieren redden, of ze bij hun eigenaar kunnen thuisbrengen. Natuurlijk zitten mijn weken soms vol. Ik heb mijn werk, sociale leven en de dierenambulance en dan moet je af en toe puzzelen om het allemaal te combineren. Maar ik weet waar ik het voor doe, dat maakt het altijd de moeite waard.”

‘Het werk op de dierenambulance is anders dan ik had verwacht, in positieve zin. Ik ging ervan uit dat je dieren vooral van a naar b zou brengen, maar het is zoveel meer dan dat.’

Vragen over dieren, hun welzijn en het werk van de Dierenbescherming worden hier beantwoord. Hebt u ook een vraag?

Mail deze dan naar vraag@dierenbescherming.nl.

Leeft de roze pelikaan ook in ons land?

Heel af en toe wordt er eentje in Nederland gespot, maar dan gaat het om een dwaalgast. Het is niet duidelijk of de hier waargenomen roze pelikanen zijn ontsnapt uit gevangenschap, of dat het wilde vogels zijn. Leuk feitje; roze pelikanen voeden hun jongen door eten op te braken, totdat ze sterk genoeg zijn om hun kop in de keelzak van hun ouders te steken en er zelf voedsel uit te halen. Na enkele weken verlaten de jongen het nest. Ze vormen dan luidruchtige groepjes, bijna als een crèche. De ouders blijven ze nog even voeren. Na twee maanden zijn de kuikens zelfstandig.

Kan een struisvogelmannetje brullen?

Ja, struisvogels kunnen een waarschuwingsroep maken die lijkt op het gebrul van een leeuw. Het is een dreunend geluid dat alle struisvogels in de buurt waarschuwt voor gevaar en roofdieren afschrikt. Ook bij de balts maakt het struisvogelmannetje drie grommende geluiden, gevolgd door een kortere roep. Hij perst hierbij lucht in de slokdarm, waarna de hals opzwelt en er een diepe, luide galm uit zijn keel komt.

Wanneer heeft mijn dier het te warm?

De slijmvliezen zijn rood, het dier voelt heet aan, ademt snel, wil vaak niet eten en is lusteloos. Honden kunnen gaan braken. Is de oververhitting ernstig, dan kan uw dier een hitteshock krijgen. Dit herkent u aan een snelle hartslag en ademhaling, en niet of nauwelijks reageren op prikkels. In dat geval moet u de dierenarts bellen en beginnen met koelen. Breng uw dier naar een schaduwrijke plek en zorg voor vers drinkwater. Honden, katten, konijnen en knaagdieren kunt u nat maken. Doe dat vooral bij de kop, oren, hals en poten. Gebruik geen ijskoud water, daardoor trekken bloedvaten samen en wordt het nog moeilijker om lichaamswarmte kwijt te raken. Meer op dierenbescherming.nl/zomertips

Hoe laat ik onze nieuwe kat wennen?

Katten zijn in het begin vaak schrikachtig en hebben de neiging om te vluchten. Houd ramen en deuren gesloten. Voor een kat betekent een nieuwe omgeving vaak stress, met een verminderde weerstand tot gevolg. Zij zijn dan vatbaarder voor ziektes. Zorg dat uw nieuwe huisgenoot en even­

tuele andere huisdieren zijn ingeënt. Houd uw kat tenminste de eerste maand binnen om hem aan zijn nieuwe huis te laten wennen. Geef in het begin kleine porties voedsel. Zet de kattenbak op een vaste, goed bereikbare plek en zorg dat de kat weet waar hij staat.

IK BEN DIERENBESCHERMER

‘Meer dan honden en katten, worden konijnen in een impuls aangeschaft, omdat de kinderen er zo graag eentje willen’

De Nijnerij van Josine

Konijnengedragsdeskundige Josine Warnier werkte jarenlang als account- en projectmanager bij een onderwijsinstelling, ook reed ze als vrijwilliger op de dierenambulance. Tijdens een postgraduaat studie huisdiergedrag voelde ze haar vroegere passie voor konijnen weer opladen. “Konijnen zijn het derde meest gehouden huisdier van ons land, maar worden nog steeds niet gezien als volwaardige huisgenoot.” Met De Nijnerij brengt Josine daar verandering in.

“Ik merk dat mensen vaak onderschatten wat konijnen nodig hebben voor een goed leven. Ik geef daarom onder meer masterclasses en bijscholing aan medewerkers van bijvoorbeeld de Dierenbescherming. Daarnaast verzorg ik koppelvakanties voor mensen die een maatje voor hun konijn zoeken, óf als twee konijnen al langere tijd samenleven, maar plots niet meer met elkaar overweg kunnen. Mijn liefde voor dieren zit diep. Als kind had ik al een uitlaatservice voor honden, ik redde kikkervisjes die op het droge dreigden te belanden en was boos op alle kinderen die insecten in potjes hielden. Er zit wel een activist in mij. Ik spreek mensen er ook regelmatig op aan als ik zie dat hun konijn in een klein hokje zit weg te kwijnen of alleen wordt gehouden, terwijl het groepsdieren zijn die

zonder soortgenootje niet kunnen leven. Er is nog een heleboel verborgen leed. Een konijn dat gaat bijten uit angst of frustratie wordt al snel geëtiketteerd als vals, terwijl het geen andere manier heeft om te vertellen dat het doodongelukkig is. Zo’n dier wordt dan in een hokje achtergelaten, weggestopt in de tuin, tot het uiteindelijk sterft. Dat is ontzettend verdrietig. Want konijnen zijn prooidieren, ze willen van nature niet opvallen, en kunnen ons niet vertellen wanneer ze zich eenzaam voelen, of pijn hebben. Als ze hele dagen slapen of in een hoekje zitten te knikkebollen, is dat vaak een teken dat er wat mis is met hun mentale of fysieke gezondheid. Ga maar na; konijnen kunnen tien tot vijftien jaar jaar oud worden, maar leven in gevangenschap vaak niet langer dan drie, vier jaar. Het grote probleem is dat konijnen vaak, meer nog dan honden en katten, in een impuls worden aangeschaft, omdat de kinderen er zo graag eentje willen. Het is mijn missie om de kennis over deze onbegrepen dieren te vergroten en hun welzijn zo structureel te verbeteren. Met De Nijnerij, via reels en blogs én met een boek dat ik aan het schrijven ben over konijnencommunicatie en ­gedrag en begin 2026 uitkomt.”

Meer over Josine op denijnerij.nl, met blogs en reels over konijnenwelzijn en -gedrag.

Herrieschoppers

Het is nauwelijks meer voor te stellen, maar mensen kunnen nog helemaal niet zo lang over grote afstanden communiceren. Dieren deden dat altijd al. Tsja, dan moet je soms wat kabaal maken. Zeker in de zomer, als we genieten van het buitenleven, hoor je sommige dieren al van verre. Overigens maken ze lang niet alleen herrie om met elkaar te praten. Olifantenfamilies bijvoorbeeld communiceren ook door geluidstrillingen. Dit geluid is te laag voor mensen om te horen, maar olifanten kunnen elkaar zo tot op acht kilometer afstand bereiken.

Snuiven, snuffelen, sissen

Voor een nachtdier maken egels nogal wat opvallende geluiden. Ze smakken tijdens het eten, je hoort de slakken bij wijze van spreken kraken tussen hun kaken. Ook snuiven, snuffelen, grommen en sissen ze wat af. Een knorrend geluid kan wijzen op tevredenheid, gesis duidt op angst en gevaar. Mochten twee egels elkaar in de zomermaanden tegenkomen en besluiten om de liefde te bedrijven, zet je dan maar schrap. Bij de paring maken ze een fluitend geluid dat van ver te horen is.

Bij de paring maken egels een fluitend geluid dat van ver te horen is

Schril en doordringend

Vossen zijn sociale dieren en leven het liefst in groepen. Ze communiceren via lichaamshoudingen en kunnen vele verschillende geluiden voortbrengen. Van gekef tot pauwachtig geroep en van blafjes tot klokkende geluiden. Het meest kenmerkende geluid van de vos is het krijsen, vaak schril en doordringend. Vossen gebruiken geluiden voor verschillende doeleinden, zoals het aantrekken van een partner, waarschuwen voor gevaar of afbakenen van territorium. Ze hebben ook diverse houdingen om mee te communiceren. Onderdanige vossen houden de oren naar achter, de mond een beetje open met opgetrokken lippen en kwispelen met hun staart. Agressieve vossen plaatsen de oren zijdelings en de bek wijd open.

Gillen op het dak

Op zich zijn mantelmeeuwen zwijgzame vogels, maar in groepen krijsen ze schel en hard. Mensen die in de buurt van de zee wonen, kennen dat geluid maar al te goed. Om half zes in de ochtend staan ze al op het dak te gillen en te schreeuwen alsof ze gevild worden. Hun roep klinkt als een reeks ‘ga’­geluiden, gevolgd door een lachend ‘kyowkyowkyow’. Het geschreeuw van meeuwen heeft meerdere doeleinden. Ze proberen een partner aan te trekken, ook willen ze er hun territorium mee veroveren of verdedigen. In juni, als de eieren zijn uitgekomen, worden de volwassen dieren actief en schreeuwen de kuikens constant om eten. In juli als de jonge vogels hun eerste vlieglessen krijgen, is het lawaai oorverdovend. Tegen het einde van de zomer zwermen de vogels uit en keert de rust terug. Tot het volgend broedseizoen.

Roffelende drumsolo

De zwarte specht is een schuwe vogel, die zich niet snel laat zien, maar wel veelvuldig laat horen. Van alle spechten roffelt de zwarte specht veruit het hardst. Op mooie dagen maakt hij zo duidelijk wat zijn territorium is. Hij doet dat niet alleen met een kenmerkend mitrailleursalvo, maar ook met allerhande roepgeluiden. In vlucht is dat een luid ‘kru­kru­kru­kru’. Ook maakt hij kauwachtige geluiden bij de balts. Het meest te horen is de langgerekte ‘kwie­kwie­kwie’ lach, die beduidend minder uitbundig is dan die van de groene specht, alsof hij eerst even op gang moet komen.

Luidruchtige concerten

April en mei zijn de uitgelezen maanden om deelgenoot te worden van de luidruchtige concerten van boomkikkers. In deze tijd maken de grasgroene kikkertjes een hels kabaal met hun kwaakblazen. Alleen de mannetjes kwaken, ze proberen zo de aandacht van de vrouwtjes te trekken. Hun ‘ge­kè­kèkè­kè­kè’ begint al voor de schemer, rond de voortplantingspoel. Pas als het donker is, komen ze naar de rand van de poel om te paren. Ze stemmen hun geluid op elkaar af om luider te klinken en vormen zo soms enorme roepkoren die tot op meer dan een kilometer afstand te horen zijn.

Langgerekte huil

Op diverse plekken in ons land heeft de wolf zich gevestigd. Door de hoge en lange toon draagt zijn gehuil behoorlijk ver, in bossen tot wel tien kilometer. Met het huilen kan de wolf van alles duidelijk maken. Bijvoorbeeld waar hij zich bevindt, dat hij op zoek is naar een partner, de familie bij elkaar moet komen of als hij verdriet heeft om een overleden familielid. Door te huilen communiceert de wolf ook met wolven van andere roedels. Het is dan een waarschuwing en een manier om het territorium af te bakenen. Er is een duidelijk verschil tussen een honden­ en wolvenhuil. Waar honden meer joelen, hebben wolven een langgerekte huil. Er zitten ook verschillen in de manier waarop mannetjes­ en vrouwtjeswolven huilen.

Een wolf kan ook huilen als hij verdriet heeft om een overleden familielid

De Dierenbescherming zet zich dag en nacht in voor dieren. Dat doen we onder meer met onze dierenambulances, dierenopvangcentra en vele medewerkers en vrijwilligers. We krijgen daarbij hulp van dierenliefhebbers uit alle hoeken van ons land.

Helpen oversteken

Ook dit jaar gingen weer vele vrijwilligers van de Dierenbescherming op pad om padden en andere amfibieën te helpen bij de vaak gevaarlijke tocht van hun overwinteringsgebieden naar het water waar ze zich voortplanten. Ook wethouder Robert Barker van Buitenruimte, Dierenwelzijn en Milieu in Den Haag hielp de dieren een handje bij het oversteken.

Lange revalidatie

De anderhalf jaar oude Emmie werd zwervend gevonden en door de dierenambulance naar Dierentehuis Kennemerland gebracht. Ze had bij binnenkomst verband om haar poot. Toen dat werd verwijderd, bleek dat haar pootje er maar een beetje bij bungelde. De dierenarts constateerde dat het was gebroken en ze helse pijnen leed. Met een pootbesparende operatie, röntgenfoto’s, controles en een lange revalidatie zouden de kosten voor haar herstel hoog oplopen en voor rekening van het asiel komen. Een crowdfunding bood uitkomst; 434 mensen doneerden maar liefst € 6.357, waarmee Emmies behandeling kon worden betaald. Inmiddels is ze aan de beterende hand, en vond zij een nieuw, liefdevol thuis.

In goed

gezelschap

Begin april werd een jonge rode eekhoorn binnengebracht bij de Wildopvang in Krommenie. Hoewel we er de faciliteiten hebben om eekhoorns op te vangen en te verzorgen, hebben deze dieren toch écht soortgenoten nodig tijdens het opgroeien. De verzorgers zijn daarom rond gaan bellen en vonden bij Eekhoornopvang Neder­Veluwe een plekje voor hem, waar hij in alle rust mocht herstellen.

Neus in de boter

Over een gouden mandje gesproken. Arie was elf jaar toen hij in het asiel werd opgevangen met een lekke hartklep, spondylose en een slecht gebit, hij was vermagerd en had een vieze vacht. Gelukkig waren er mensen die hem in het hart sloten en nu kosten noch moeite sparen om hem een mooi leven te geven. Arie heet inmiddels Harrie en vierde onlangs zijn twaalfde verjaardag. Zelfs Dierenopvangcentrum Vlaardingen vierde dat mee. De verzorgers kregen een ‘Harrie­pakket’ opgestuurd. Chocolade met zijn foto, telefoonhoesjes en toilettassen en een fotoboek. Harrie is geliefd en daar worden wij blij van.

Niet getwijfeld

Martine moest twaalf jaar geleden afstand doen van haar geliefde konijn Snappie omdat haar dochter allergisch was. Ze voelde zich bij opvangcentrum Het Knaagspoor erg geholpen en heeft daar na al die jaren nog steeds een warm gevoel bij. Toen zij haar jubileumtegoed bij haar beide banen zelf mocht besteden, twijfelde ze geen moment en doneerde het bedrag van € 868,50 aan Het Knaagspoor.

Salamandervrienden

Xaveer en Chris zijn twee toegewijde dierenvrienden. Ze besloten daarom bordjes te maken, waarmee ze voorbijgangers waarschuwden voor salamanders, die al vroeg in het seizoen op zoek gaan naar een geschikte plek waar ze hun eitjes kunnen leggen. Om te voorkomen dat de dieren tijdens hun tocht door fietsers en wandelaars worden platgereden of ­getrapt, plaatsten de jongens de bordjes met de tekst ‘Pas op voor de salamanders op de stoep’ bij een drukbezocht wandelen fietspad aan de rand van een natuurgebied.

Kleine avonturier

Dierenambulance De Meren kreeg eind februari een melding over een katje dat al even met een geha vend oogje rondhing bij een huis in het Friese Oudemirdum. Tijd om in actie te komen. Onze dierenambulancerijders konden hem vangen, waarna uit chipcontrole bleek dat hij ruim twee jaar eerder vermist was geraakt in Lemmer, zo’n vijftien kilometer verderop. Boef was mager en een bezoek aan de dierenarts wees uit dat zijn oogje helaas niet meer kon worden gered. Het mooiste moment was de hereni ging met zijn baasje. Hij liep regelrecht naar de plek in de bij keuken waar hij altijd eten kreeg, alsof hij nooit was weggeweest.

Meer weten over nalaten? Wilt u van gedachten wisselen over uw nalatenschap of bent u benieuwd naar de mogelijkheden? Neem vrijblijvend contact op met een van onze relatiebeheerders. Zie pagina 38 voor meer informatie.

‘De keuze voor de Dierenbescherming begrijpen en respecteren mijn kinderen en kleinkinderen allemaal’

ONZE ERFLATERS

Uit liefde voor dieren

Ingrid Koster (84) is een Amsterdamse in hart en nieren. Ze woont in Osdorp met haar twee katten Lot en Beeltje. Ze heeft de Dierenbescherming opgenomen in haar testament.

“Hoeveel plezier je van dieren kan hebben, weet je pas als je het zelf ervaart. Mijn moeder kon niet zonder honden en mijn vader was gek op katten. Er waren er altijd wel één of twee van elk in huis, uit het asiel of van mensen die er niet meer voor konden zorgen. Ook toen ik kinderen kreeg, had ik graag dieren om me heen. Zeven jaar geleden overleden mijn twee honden vlak na elkaar. Ik was 77, moet je er dan nog een keer aan beginnen? Ik besloot voor katten te gaan. Die doen meer hun eigen ding, je hoeft ze niet op te voeden. En dat werden, bij toeval, Lot en Beeltje.

RESPECTVOL

Ik ben dol op alle dieren, maar heb de pest aan dierentuinen, vogeltjes in kooitjes, circussen die dieren kunstjes laten opvoeren. Hoe durf je! Ook de manier waarop wij omgaan met dieren in de veehouderij is verschrikkelijk. Ze komen nooit buiten, zitten opeengepakt in de stal. Zeugen die injecties krijgen om meer jongen te baren, 40.000 kippen in een donker hok. Hoe kan dat nog bestaan? Ik heb drie kinderen, zeven kleinkinderen, het vijfde achterkleinkind is onderweg. Ook mijn familie heb ik geleerd om respectvol met dieren om te gaan. ‘Kijken doe je met je ogen,’ zeg ik altijd. Dieren oppakken en met ze rondslepen, dat moet je niet willen. Als ik op straat een hondje zie met een jasje aan, dan zeg ik er wat van. Dieren in het wild hebben het toch ook niet koud? Zo’n hondje heeft niet voor niets een vacht, die kan daar prima tegen.

VERTROUWEN

Toen mijn jongste kind zes jaar was, ben ik gaan werken. Als vrouw werd je in die tijd geacht thuis te blijven. Knotje in je haar, schortje voor en de keuken in. Dat zag ik niet zitten. Ik denk dat ik wat dat betreft altijd wel vrijgevochten ben geweest. Onderdanigheid past me niet. In mijn testament heb ik een bedrag voor de Dierenbescherming gereserveerd. Een keuze waar mijn kinderen en kleinkinderen volledig achter staan en die ze allemaal begrijpen en respecteren. Ook heb ik laten vastleggen dat Lot en Beeltje bij mijn overlijden door de Dierenbescherming worden opgevangen. Ik heb er alle vertrouwen in dat er vanuit daar een fijne plek voor ze wordt gezocht.”

Voor al uw vragen en opmerkingen kunt u onze klantenservice bereiken via 088 811 3000 van maandag tot en met vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur.

facebook.com/deDierenbescherming

instagram.com/Dierenbescherming

Word vrijwilliger

Zonder de inzet van onze duizenden vrijwilligers zou de Dierenbescherming niet kunnen bestaan. Werken bij de Dierenbescherming is leuk, betekenisvol en leerzaam bovendien. Lijkt het u ook leuk om te werken met dieren? Wij zijn blij met iedereen die ons wil helpen. Zo zijn we regelmatig op zoek naar asielmedewerkers, scholenvoorlichters en dierenambulancerijders. U bekijkt alle vacatures bij u in de regio op dierenbescherming.nl onder het kopje ‘Vacatures’.

‘Als je vrijwilligerswerk doet sta je vanzelf in verbinding met anderen. Je geeft en investeert, maar krijgt er ook veel voor terug. Met een uurtje per week maak je al een verschil.’

Helma is vrijwilliger op de hondenafdeling van het asiel

X.com/Dierbescherming

linkedin.com/company/de­dierenbescherming

Nalaten aan de Dierenbescherming

Mensen die ervoor kiezen om de Dierenbescherming op te nemen in hun testament laten hun liefdevolle zorg voor dieren voortleven en dragen ook in de toekomst bij aan een verbetering van dierenwelzijn. Omdat wij volledig afhankelijk zijn van giften en donaties is elk bedrag, groot of klein, bijzonder waardevol. Wilt u meer weten over de mogelijkheden om na te laten aan de Dierenbescherming? Neem dan vrijblijvend contact op met ons Team Bijzondere Giften. Jana van Muijden, Agnes van Veen, Martijn Landman, Sonja de Boo­Koremans T 088 811 3066

E nalaten@dierenbescherming.nl I dierenbescherming.nl/nalaten Hebt u ons opgenomen in uw testament? Laat het ons weten; wij bedanken u graag.

Dierenleed melden?

Neem dan contact op met het landelijke meldnummer van de politie: 144

Website dierenbescherming.nl

Service & Informatie

Postbus 85980, 2508 CR Den Haag T 088 811 3000 dierenbescherming.nl/klantenservice

Raad van Toezicht

Karin Broekhuizen (voorzitter), Marije Eleveld, Franck Meijboom, Nicolien van den Biggelaar, Johan van Hoof, Ralph van Disseldorp

Directeur/Bestuurder

Ellen Bien

Ledenraad dierenbescherming.nl/ledenraad

Lidmaatschappen

• Vanaf € 36 per jaar

• Lidmaatschap Gezin: € 58 per jaar (bent u lid en wilt u dit omzetten naar een gezinslidmaatschap? Neem contact op met Service & Informatie) • Bedrijfslidmaatschap: € 100 per jaar Meer informatie op dierenbescherming.nl

De Dierenbescherming voert incasso’s einde maand uit. Rekeningnummer (IBAN): NL05INGB0003963156 Incassant ID Dierenbescherming: NL56ZZZ404073190000

De Dierenbescherming wordt gesteund door:

De Dierenbescherming voert het CBF­keurmerk van het Centraal Bureau Fondsenwerving. Dit houdt in dat de Dierenbescherming voldoet aan de strenge eisen op het gebied van financieel beheer, organisatie, bestuur en fondsenwerving.

COLOFON Coördinatie en eindredactie: Annelie Verhagen Teksten: Annelie Verhagen Correcties: Jan van de Staaij Vormgeving: Martin Raven Lithografie: Studio Boon Drukwerk: Senefelder Misset, Doetinchem Coverfoto: Stocksy Oplage: 120.000 DIER voor blinden en slechtzienden: DIER in braille bij CBB, Ermelo, T 0341 56 54 77

De Dierenbescherming noch de redactie draagt op enigerlei wijze verantwoordelijkheid voor de strekking en inhoud van geplaatste advertenties. Artikelen mogen met bronvermelding worden overgenomen na toestemming van de Dierenbescherming. Door lezers ingezonden fotomateriaal wordt automatisch eigendom van de Dierenbescherming.

Op naar een liefdevol thuis

Niet alle huisdieren treffen het met hun baasje. Toch kunnen we ze een beter leven geven. Want meespelen met de Postcode Loterij betekent ook goede doelen steunen. Zoals de Dierenbescherming . Elk jaar vangen zij zo’n 24.500 verwaarloosde of mishandelde dieren op. Om ze te verzorgen en een nieuw, liefdevol thuis te geven, kreeg de Dierenbescherming de afgelopen vijf jaar € 11,5 miljoen. Dankzij onze deelnemers in duizenden Nederlandse postcodes. Dat is de kracht van samen, dat is The Power of Postcodes