za 27 sep 2025 / Brussels Philharmonic & Alexandra Dariescu

Page 1


Brussels Philharmonic & Alexandra Dariescu

Ravel, Boulanger & Van Parys

Biografieën

Brussels Philharmonic (BE) werd in 1935 opgericht als studio-ensemble onder de vleugels van de openbare omroep en staat bekend als een modern en flexibel orkest. Het richt zich vooral op 20e-eeuwse muziek, maar draagt ook het romantische repertoire, de hedendaagse muziek en filmmuziek een warm hart toe. Op internationaal vlak heeft Brussels Philharmonic een eigen plaats veroverd, met vaste afspraken in de grote Europese hoofdsteden, maar ook daarbuiten, in de VS en Japan. Dankzij samenwerkingen met diverse gastdirigenten ontwikkelt het orkest voortdurend nieuwe manieren van concerteren en kunnen andere muziekgenres en kunstdisciplines verkend worden. De uiteenlopende cd-reeksen van Brussels Philharmonic krijgen internationale bijval en zijn bekroond met vele prijzen, waaronder een ECHO Klassik, Ceciliaprijs, Choc de Classica de l’année en Diapason d’Or de l’année. Brussels Philharmonic is een instelling van de Vlaamse Gemeenschap.

Het Vlaams Radiokoor (BE) werd in 1937 als professioneel kamerkoor opgericht door de toenmalige openbare omroep. Vandaag is het koor een referentie voor vocale muziek in Vlaanderen en Europa, en wordt het zowel in binnen- als in buitenland tot de top gerekend. De 32 zangers repeteren onder leiding van muziekdirecteur Bart Van Reyn in Studio 1 van het bekende Flageygebouw

in Brussel. De gedeelde passie voor hedendaags repertoire, het geloof in de stem als ultieme vertolker van onze emoties, en het streven om ons vocaal erfgoed toegankelijk te maken voor zangers en publiek zijn wat ensemble en dirigent verbindt. Het Vlaams Radiokoor is een instelling van de Vlaamse Gemeenschap.

Octopus (BE) is een veelzijdig ensemble dat naar buiten treedt in wisselende bezettingen van 24 tot 80 zangers als het Octopus Kamerkoor en het Octopus Symfonisch Koor. Het werkt sinds de oprichting door dirigent Bart Van Reyn op projectbasis. Het ensemble bestaat uit een mix van gedreven (semi-) professionele zangers, en biedt conservatoriumstudenten een brug naar een professionele carrière. Hun repertoire gaat van laat-barok tot de 21e eeuw. Het koor werkte samen met de grote orkesten in eigen land maar ook met onder meer Musica Viva Moskou en Bochumer Symphoniker en met dirigenten als Christian Arming, Michel Tabachnik en Edo De Waart.

De muzikale invloed en visie van Kazushi Ono (JP) overspannen en verbinden continenten en culturen: zo is hij muziekdirecteur van zowel het Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra als het Orquestra Simfònica de Barcelona i Nacional de Catalunya, en artistiek directeur van het New National Theatre

Tokyo. Sedert seizoen 202223 is hij muziekdirecteur van Brussels Philharmonic. Ono is gepassioneerd door nieuwe muziek en verzorgde reeds heel wat wereldcreaties. Hij maakt internationaal furore door zijn optredens met orkesten als het London Symphony Orchestra, het BBC Symphony Orchestra, het London Philharmonic Orchestra, het Orchestre de Paris, het Orchestre de la Suisse Romande en het Houston Symphony Orchestra. In 2017 werd hij benoemd tot ‘Officier de l’ordre des Arts et des Lettres’ en in 2015 ontving hij de prestigieuze Asahiprijs voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling en vooruitgang van de Japanse samenleving.

Pianiste Alexandra Dariescu (RO) verwierf internationale faam met haar solowerk en innovatieve multimediaprojecten. Ze studeerde in Roemenië en het Verenigd Koninkrijk en trad reeds op in prestigieuze zalen als de Royal Albert Hall, Carnegie Hall en Concertgebouw Amsterdam. Dariescu werkte met gerenommeerde orkesten als het BBC Symphony Orchestra en het Orchestre National de France. In 2017 creëerde ze The Nutcracker and I, een productie die piano, dans en animatie samenbrengt en wereldwijd werd uitgevoerd. Met haar programma’s zet ze zich in voor de zichtbaarheid van onderbelichte – vaak vrouwelijke – componisten. Haar discografie telt inmiddels negen albums.

Uitvoerders & programma

TOPSTUK

19.15 inleiding door Francis Maes

Brussels Philharmonic nodigde slam poet en Brussels stadsdichter Lisette Ma Neza uit om de werken op het programma door haar eigen lens te herontdekken. Haar nieuwe teksten laten een krachtig spel van licht en taal ontstaan. Samen met rapper Pitcho brengt ze die live voor elk werk.

Brussels Philharmonic: orkest

Vlaams Radiokoor & Octopus Symfonisch Koor: koor

Kazushi Ono: dirigent

Alexandra Dariescu: piano

Lisette Ma Neza: gedichten & performance

Pitcho: performance

Ychaï Gassenbauer: motion design

Gerd Van Looy: artistieke coördinatie

Annelies Van Parys (1975)

EUtopia (2024)

Nadia Boulanger (1887-1979)

Fantaisie variée voor piano en orkest (1912)

pauze

MUZIEK

Maurice Ravel (1875-1937)

Daphnis & Chloé (1909-1912)

Tableau I (Une prairie à la lisiére d’un bois sacré)

1. Introduction et danse religieuse

2. Danse générale

3. Danse grotesque de Dorcon

4. Danse légère et gracieuse de Daphnis

5. Danse de Lycéion

6. Nocturne. Danse lente et mystérieuse des Nymphes

Tableau II (Camp des pirates)

7. Introduction

8. Danse guerrière

9. Danse suppliante de Chloé

Tableau III (Paysage du premier tableau, à la fin de la nuit)

10. Lever du jour

11. Pantomime (Les amours de Pan et Syrinx)

12. Danse générale (Bacchanale)

Wist je dat je vanaf seizoen 2025/26 vóór elk concert in de Concertzaal al van een glaasje kan genieten op de Foyer parterre? Zo kan je rustig even acclimatiseren of bijpraten met je gezelschap nog voor de voorstelling start.

Met de steun van

Europa, vrouwen & verbeelding in muziek

Waarheen met Europa?

Vragen we componist Annelies Van Parys naar de boodschap of de reikwijdte van haar nieuwste werk, dan antwoordt ze gevat: ‘Europa: van ideaal naar utopie, dat is ongeveer de boog die EUtopia spant’. Opgevat als een symfonisch deel, wil EUtopia (2024) de idee van een verenigd Europa in herinnering brengen. In 2023 bleek dat ideaal evenwel verder af dan ooit. ‘Toen ik in de zomer van 2023 aan het werk begon, werden er afspraken gemaakt om mensen buiten onze Europese grenzen te houden, op manieren die volgens mij niet langer strookten met de Europese waarden. Dit heeft zijn weerslag gehad op de muziek.’

De uitweg: de utopie die alles in gang heeft gezet, muzikaal gesymboliseerd in Die Ode an die Freude uit Beethovens Negende symfonie. Eerst weerklinkt het thema in zijn originele vorm, daarna in mineur. Ondanks de realiteit houdt de muziek van Die Ode an die Freude de inspiratiebron voor een verenigd Europa levend.

Annelies van Parys behoort tot de belangrijke componisten van vandaag. Dat ze een vrouw is, speelt geen rol meer in de waardering voor haar talent. Voor de beoordeling van muzikaal talent uit een niet zo ver verleden ligt het anders. Tot voor kort was de deelname van vrouwen niet vanzelfsprekend.

Muziek

in de eerste feministische golf

Nadia Boulanger is een prominente vertegenwoordiger van de eerste feministische golf. Hieronder verstaan we de initiatieven van vrouwen tussen 1880 en 1940 om een plaats op te eisen in het maatschappelijke bestel. Nadia Boulanger deed dit met groot overwicht in de muziek. Nadia en haar jongere zus Lili Boulanger verkeerden in een bevoorrechte positie. Hun vader Ernest Boulanger was docent compositie aan het Conservatorium van Parijs. Hun moeder Raissa Ivanovna Mytsjetski was een Russische prinses. Nadia studeerde aan het

‘Europa: van ideaal naar utopie, dat is ongeveer de boog die EUtopia spant’, aldus Annelies Van Parys over haar creatie.

– Fantaisie variée moet je beluisteren als een venster op een persoonlijkheid: die van componiste en docente Nadia Boulanger.

– Ravels Daphnis & Chloé gaat over de ontluikende liefde tussen twee adolescenten in een geïdealiseerd landschap.

Conservatorium van Parijs bij onder meer Gabriel Fauré. Na zijn overlijden in 1924 ontfermde ze zich over zijn nalatenschap. Ze maakte carrière als dirigent en organist.

Haar grootste verwezenlijking was haar ontzaglijke rol in het muziekonderwijs, meer bepaald in de vorming van hele generaties componisten. Een opsomming doet al duizelen: Bernstein, Milhaud, Copland, Piazzolla, Glass, tot Barenboim en Gardiner. Nadia Boulanger had een bijzondere gave om de geheimen van het componeren door te geven. Ze was ook uitzonderlijk in het ontdekken en stimuleren van talent. Het is daarom des te opmerkelijker dat ze in 1918, na de dood van haar zus Lili, besloot niet langer zelf te componeren. Ze achtte het talent van haar zus veel groter dan het hare.

Fantaisie variée voor piano en orkest uit 1912, toont een componiste die alles wat de wereld rondom haar bood in zich had opgenomen.

Invloeden van Liszt, César Franck en Debussy zijn onmiskenbaar. Gezien de vroege datum van het werk kun je moeilijk een meer persoonlijk werk verwachten.

Laten we Fantaisie variée niet beluisteren vanuit een utopische zoektocht naar het onterecht vergeten meesterwerk, maar als een venster op een persoonlijkheid.

‘Ravel

was erg gehecht aan het woordloze koor. Het stond

voor hem voor

sacraliteit.’

Ravels Helleense fantasie

In hetzelfde jaar 1912 bracht Maurice Ravel zijn grootste orkestwerk in première: de balletmuziek voor Diaghilevs productie van Daphnis & Chloé. Het ballet was het geesteskind van de Russische choreograaf Michail Fokine. In Daphnis & Chloé werkte Fokine zijn fascinatie uit voor de klassieke oudheid. De Amerikaanse danseres Isadora Duncan had die aangewakkerd. Zij danste blootsvoets en vond inspiratie voor haar bewegingstaal in de Griekse kunst. In 1907 diende hij tevergeefs een scenario in bij de Keizerlijke Theaters in Sint-Petersburg. Impresario Sergei Diaghilev pikte het voorstel op voor zijn seizoen in Parijs. Hij benaderde Maurice Ravel voor de muziek.

Het onderwerp is ontleend aan de Griekse roman Daphnis en Chloë uit de tweede eeuw. De naam van de auteur is overgeleverd als Longus, maar verder is niets over hem bekend. Het boek verhaalt de ontluikende liefde tussen twee jonge herders in een idyllisch Grieks landschap. Daphnis en Chloë voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar hebben nog geen besef van de seksuele aard van hun relatie. Ze waren beiden als vondelingen opgevoed in eenvoudige boerenfamilies. Na de nodige beproevingen komen ze tot de seksuele beleving van hun liefde. Dit gebeurt pas nadat hun ware aristocratische afkomst aan het licht komt.

Fokine schreef een scenario in twee bedrijven. Het eerste schildert de liefde tussen de twee naïeve adolescenten. In de roman komen twee beproevingen door vijandige piraten voor. Fokine reduceerde hen tot één incident. Piraten nemen Chloë gevangen, maar de god Pan komt persoonlijk tussenbeide. Het tweede bedrijf moest de ontknoping tekenen: de ontdekking van de ware aard van de vondelingen, hun sociale aanvaarding en hun huwelijk. Fokine

schrapte echter het tweede bedrijf. Het uiteindelijke ballet schildert de ontluikende liefde en zijn hindernissen. Daphnis heeft een rivaal in Dorcon, Chloë in Lycaenion. Dan volgt de plundering door piraten en de tussenkomst van de god Pan. De redding wordt gevierd met een dans waarin Daphnis en Chloë de liefde van Pan voor de nimf Syrinx uitbeelden. De jongeren van het eiland verzamelen en vieren het leven in een afsluitend bacchanaal.

Ravel was erg gehecht aan de bijdrage van een woordloos koor. Toen Diaghilev in 1914 het koor wilde schrappen voor de première in Londen, reageerde Ravel scherp in een open brief. Het woordloze koor stond voor hem voor de sacraliteit van het klassieke landschap. De liefde van Daphnis en Chloë is doordrongen van het besef van hun afhankelijkheid van de beschermers van de natuur, de nimfen en Pan.

Luistertip

Het verhaal van Daphnis & Chloé is doordrongen van muziek, zowel door mensen en goden gemaakt, als door de natuur zelf. Ravel wijst op het muzikale landschap in de opening van het derde deel - een ochtend in tonen die zijn gelijke niet kent: ‘geen geluid dan het ruisen van de beken gevormd door de dauw op de rotsen’. De muziek van de natuur wordt echte muziek: de god Pan speelt zijn weeklacht om het verlies van de mooie nimf Syrinx op de panfluit die hij maakte met het riet van het moeras waarin zij verdween. Bij Ravel wordt dat een schitterende en innemende solo op de dwarsfluit.

#deeplistening

Een subtiele rode draad weeft zich door het programma—een die zich langzaam openbaart. We volgen hoe verlangen (désir, desire) ons in beweging zet: de drang om te overstijgen, om te bekomen wat we missen en ons kan vervolledigen. Verlangen, uitzien naar, wensen, reikhalzen, missen, hunkeren, smachten, snakken, dorsten, branden, verzuchten, drang voelen, kwijlen, niet kunnen wachten, begeren … De overvloed aan woorden onthult hoe diep ons gevoel van gemis en nood in de taal verweven is.

Op héél verschillende wijze evoceert ieder muziekstuk hoe verlangen ons in beweging zet – Fort Europa als utopische bestemming voor duizenden, het sublieme geschenk van een muziekstuk voor een geliefde, de kinderlijke pastorale ‘coming of age’ van Daphnis en Chloë.

Drie verhalen rond verlangen dus, elk met een eigen perspectief.

We vroegen slamdichteres Lisette Ma Neza om die rode draad tastbaar te maken door het schrijven van nieuwe teksten. Haar woorden verschijnen gesproken vóór ieder werk, of als geprojecteerde tussentitels, zoals in stomme films. Daarbij gaan de teksten van Lisette Ma Neza hun eigen weg, als flarden van gedachten tijdens het luisteren. Haar teksten zijn geen statische onderschriften, maar een levend, bezield, resonerend commentaar, als een vrij associërende danser binnen de symfonische ruimte.

Motion designer Ychaï Gassenbauer projecteert deze woorden als beelden: flarden tekst rollen over maar ook van het scherm , ze zoeken hun weg en illustreren visueel het spel van woorden. Ychaï zet deze woorden in contrast met verstilde videobeelden van een verlaten gebouw dat door de natuur wordt overwoekerd en teruggenomen – als een reflectie op afwezigheid en aanwezigheid, instinct en cultuur. Zijn beelden vormen een contemplatieve achtergrond, evenveel pastorale ruimte als een echo van vlucht en ontworteling.

Gerd Van Looy

Verlangen als rode draad

Toujours l’amour

Expo Julie Calbert wo 10 sep 2025 - zo 04 jan 2026

Speciaal voor seizoen 25/26 van het Concertgebouw, dat in het teken staat van liefde en relaties, creëerde de Brusselse fotograaf en beeldend kunstenaar Julie Calbert een fotoreeks die liefde zichtbaar maakt in gebaren, beweging en lichaamstaal. Ze fotografeerde hiervoor zes dansers uit Brugge en omstreken op de Brugse Vesten. Liefde verschijnt in al haar meervoudigheid: van zichtbare verbinding en aantrekking tot conflict en onevenwicht. In haar foto’s, installaties en sculpturen focust Calbert op de relatie tussen geheugen, lichaam, beweging en omgeving en experimenteert ze met veranderingen, herhalingen en afdrukken in haar beelden.

Bekijk de expo voor of na een voorstelling of op het Concertgebouw Circuit.

Heb jij ook een hart voor muziek en dans? Dan ben je bij Cera en het Concertgebouw Brugge in goede handen. Cera maakt cultuur toegankelijk voor een zo breed mogelijk publiek.

Cera-vennoten krijgen maar liefst 40% korting op een topselectie van voorstellingen in het Concertgebouw.

Meer weten? Surf naar www.cera.coop/nl/concertgebouw

Brussels Philharmonic

concertmeester

Otto Derolez

eerste viool

Bence Ábrahám

Bart Lemmens

Olivia Bergeot

Annelies Broeckhoven

Stefan Claeys

Cristina Constantinescu

Justine Rigutto

Elizaveta Rybentseva

Alissa Vaitsner

Gillis Veldeman

Isabelle Dunlop

Reinout Pauwels

Milagros del Moral

tweede viool

Samuel Nemtanu

Tamako Azuma Ogushi

Mireille Kovac

Eléonore Malaboeuf

Sayoko Mundy

Eline Pauwels

Stefanie Van Backlé

Rui Edgar Maia Gomes

Véronique Burstin

Sophie Hutnik

José Manuel Jiménez Garcia

Anna Zaitseva

altviool

Kris Hellemans

Griet François

Marina Barskaya

Hélène Koerver

Anzhim Medetbayeva

Patricia Van Reusel

David Blanco De Paz

Oksana Mukosii

Song-A Mun

Matías Alonso Torres Carrera

cello

Karel Steylaerts

Barbara Gerarts

Sophie Jomard

Emmanuel Tondus

Elke Wynants

Myriam Baumann

Ombeline Gasnier

Inés Iglesias Walch

contrabas

Simon Luce

Thomas Fiorini

Daniele Giampaolo

Luzia Correia Rendeiro Vieira

Grecia Crehuet Ramos

Bram Decroix

fluit

Wouter Van den Eynde

Lieve Schuermans

Jill Jeschek

Célestine Wacquez

hobo

Maarten Wijnen

Emily Ross

Lode Cartrysse

klarinet

Anne Boeykens

Emile Souvagie

Danny Corstjens

Midori Mori

fagot

Karsten Przybyl

Michele Zaccarini

Alexander Kuksa

Jonas Coomans

hoorn

Christiaan Moolenaars

Luc van den Hove

Mieke Ailliet

Reindert Geirnaert

trompet

Manu Mellaerts

Luc Sirjacques

Marcel Degotte

Francisco Funina

trombone

William Foster

Daniel Foeteler

Tim Van Medegael

tuba

Jean Xhonneux

pauken

Gert François

percussie

Gert D’haese

Titus Franken

Stijn Schoofs

Bjorn Denys

Veredas Felicia Santofimia

Romero

Bart Swimberghe

Gideon Van Canneyt

harp

Eline Groslot

Emma Wauters

keyboard

Anastasia Goldberg

Vlaams Radiokoor

sopraan

Sarah Abrams

Jolien De Gendt

Karen Lemaire

Kristien Nijs

Kelly Poukens

Sarah Van Mol

Eriko Hashimoto

Hanna Al-Bender

alt

Helen Cassano

Maria Gil Munoz

Eva Goudie Falckenbach

Estelle Lefort

Lieve Mertens

Sandra Paelinck

Noëlle Schepens

Victorina Eeckeloo

tenor

Gunter Claessens

Paul Foubert

Ivan Goossens

Michiel Haspeslagh

Paul Schils

Rudolfs Bacans

Yves Van Handenhove

bas

Conor Biggs

Jean Manuel Candenot

François Héraud

Andrés Soler Castano

Thomas Vandenabeele

Jan van der Crabben

Domonkos Dergez

Marc Meersman

Octopus Symfonisch Koor

sopraan

Marieke Arnou

Muriel Arnould

Lenneke Calsius

Merel De Coorde

Ilse De Rydt

Esther De Soomer

Amy de Sloovere

Maaike Delbaere

Eefje Goossen

Helena Skarfors

Katia Tielemans

Daniëlle Van de Vloet

Leen Vandecruys

Marleen Verguts

alt

Françoise Driesens

Tine Geens

Anneliese Geerts

Sabine Goethals

Hermien Heres

Veerle Janssens

An-Sofie Nedee

Irina Souvandjiev

Leen Suetens

Marieke van Hooff

Nathalie Villanueva

Sien Wils

tenor

An Biesemans

Klara Binon

Bert Bortier

Jelle De Pauw

Luc Dierick

Luca Malcorps

Thomas Meert

Jan Rombaut

bas

Boud Cielen

Siegfried Depuydt

Herwig Ganseman

Peter Hoedemakers

Servaas Lateur

Felix Leyman

Klaas Moortgat

Bob Van de Perre

Pierre Van Hecke

Wim Van Genechten

Alain Ruelens

Mykyta Zhernosiekov

nieuwe topstukken

Verwen je oren ook tijdens seizoen 2025/26 met vijf nieuwe topstukken, ofwel: vijf werken uit vijf verschillende eeuwen die je hartslag spontaan de hoogte injagen, en al zeker als je ze live beleeft.

Je kon dit seizoen niet alleen inschepen op de Moldau met Smetana’s Má Vlast, je geniet vanavond met Daphnis & Chloé ook van Ravels ‘beste werk’ (aldus Stravinsky), je zet de kersttijd in met Händels Messiah, je beleeft dans in dialoog met Tallis’ meesterlijke Spem in alium en Schütz leidt je met zijn Hooglied een paradijselijke tuin van timbres en stemmen binnen.

Ontdek het verhaal achter Ravels

Daphnis & Chloé

Wist je dat Ravels Daphnis & Chloé eigenlijk balletmuziek is, maar dat de muziek nooit aanvoelt alsof ze gemaakt is in functie van danspassen? Dat de opdracht voor dit werk van de vermaarde Ballets russes kwam, betekende bovendien dat de componist kon rekenen op de allerbeste artiesten om het verhaal tot leven te brengen. Ontdek deze en alle andere geheimen achter Maurice Ravel en zijn Daphnis & Chloé via het online verhaal vol muziek- en videofragmenten.

Ontdek het hele verhaal

Lees ook de interactieve verhalen van de vorige seizoenen over tientallen andere grote meesterwerken op concertgebouw.be/topstukken

Getipt

za 04 okt 2025

20.00 Concertzaal

Les Siècles & Isabelle Faust Berlioz. Symphonie fantastique

Beethovens iconische Vioolconcerto is niet vaak op historische instrumenten te horen. Helemaal interessant wordt het wanneer ook de Symphonie fantastique van Berlioz, in de 19e eeuw een baken van orkestratietechniek, dezelfde behandeling geniet. Antonello Manacorda ruilt even zijn vertrouwde Mahler Chamber Orchestra voor Les Siècles. Samen met stervioliste Isabelle Faust tekenen zij voor een soirée fantastique

za 11 okt 2025

20.00 Concertzaal

Antwerp Symphony Orchestra & Marie-Elisabeth Hecker

Schumann & Weber

Net als Beethoven, held van alle romantici, schreef Robert Schumann een reeks symfonieën en concerti voor piano, viool en cello. Zowel zijn Tweede symfonie als het Celloconcerto zette hij in enkele weken tijd op papier. Marie-Elisabeth Hecker liet zich recent opmerken met haar temperamentvolle opnames van Elgar, Schubert en Brahms. En ook in dit late meesterwerk van Schumann laat ze haar liefde voor het romantische concerto de vrije loop.

Laat weten wat je van de voorstelling vond met #concertgebouwbrugge

Info & tickets +32 (0)78 15 20 20 — In&Uit: ‘t Zand 34, Brugge concertgebouw.be

© Harald Hoffmann

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.