6 minute read
DXB Direct special
Een roadtrip van NL - DXB
In de rubriek DXB Direct reizen we meestal met het vliegtuig. Maar ja, er zijn meer wegen die naar DXB leiden en in dit geval doen we dat met de auto. Jurjen en Nanette Duintjer reisden afgelopen zomer, met hun 3 kinderen, Lucie, Engbert en Etienne, en goede vriend en zakenpartner Abdullah van Nederland naar Dubai. Een avontuur van een maand met een onvergetelijke tijd in Iran.
Roadtrips zijn onderdeel van het Familie DNA
Jurjen en Nanette wonen sinds 2022 in Dubai en hebben hun auto’s voor deze reis naar Nederland laten verschepen. Het is niet hun eerste grote roadtrip. Het avontuur en reizen zit Jurjen in het bloed. Als jongen van 16 jaar vertaalde zich dat in een brommertocht van Voorschoten naar Drenthe en als student koos hij voor een stage in Oeganda. Na zijn studie vond hij een baan in Guinee waar hij Nanette ontmoette. Na een aantal jaar in Afrika verhuisden ze naar Nederland en eenmaal daar misten ze het avontuur. Met de kennis van Afrika organiseerden ze een eerste roadtrip, voor en met vrienden, van Nederland naar Guinee. In 2008 verhuisde het gezin naar Oman. Daar leerden ze de woestijn goed kennen. Na een periode in Nederland ging Jurjen terug naar Oman en besloot hij om het organiseren van off-road reizen professioneel aan te pakken. Met oud-collega en vriend Abdullah richtte hij Dunes and Stars op, waarmee ze self-drive off-road avonturen door de woestijn organiseren.
Met het gezin hebben ze, naast de reis van
Nederland naar Guinee, ook een roadtrip van Tanzania naar Zuid-Afrika gemaakt en zijn ze van Nederland naar Shanghai gereden.
Je kan wel zeggen… dit gezin weet wat ze doen en een roadtrip van Nederland naar Dubai ligt dan ook helemaal in de lijn der verwachting. Met de aankomende 18de verjaardag van Lucie en haar eindexamen moest de reis in de zomer van 2024 plaatsvinden. Hoewel aanvankelijk het plan was om van Dubai naar Nederland te reizen, kwam de omgekeerde route beter uit en dus werd alles in het werk gezet om in augustus van Nederland naar Dubai te rijden.
Voorbereiding
Allereerst moest er een route worden gekozen. Voor Europa maakt het niet zoveel uit en voor Jurjen was de route Turkije – Iran beter dan de route Turkije - Koerdistan/Irak. Dit had ondermeer te maken met het landschap. Irak is vooral laagland en is in de zomer bloedheet, terwijl Iran voor 80% berggebied is en een stuk koeler. Daarbij had hij twijfels over de route van Baghdad naar Basra.
Een volgend punt was ervoor zorgen dat de auto’s naar Nederland zouden worden verscheept en alle verzekeringen op orde waren. De voorbereidingen zijn een half jaar voor vertrek begonnen. Van belang is dat je een zogenaamd: Carnet de Passage en Douane (CPD) hebt. Dit document heb je nodig om te garanderen dat je niet ergens je auto verkoopt en daarmee invoerrechten omzeilt. Je betaalt dan ook een flinke som als borg, die je pas terugkrijgt als je in de UAE kan laten zien dat je nog altijd in het bezit bent van je auto. Aangezien er bijzonder hoge invoerrechten worden geheven in Iran, is de borgsom hoog. In dit geval 140.000 AED per auto. Maar goed, die krijg je dus weer terug.
Voor het Iran gedeelte schakelden ze een organisatie (RoadIran) in die voor hen de visa regelden, een speciale police-permit en vooral een gids. De gids, Mehrad, bleek een lot uit de loterij. Naast het feit dat hij alle praktische zaken had geregeld, kende hij met zijn 25 jaar ervaring ieder hoekje woestijn en mountain-trail van Iran. Van Iran kan je via Irak, Koeweit en Saudi naar Dubai, maar dat leek hen lang en saai. Ook wisten ze niet of Irak veilig genoeg zou zijn. Ze besloten om met de ferry van Bandar Abbas naar Sharjah te gaan. Ook voor deze overtocht was de hulp van de agent in Iran onmisbaar. Het in- en uitklaren van de auto’s gaat, zoals Jurjen het omschrijft: “old-school, dus veel hokjes, stempels en betalingen.” Het regelen van deze zaken via een lokale agent levert bijzonder veel rust en zekerheid op.
De reis
Het stuk van Nederland naar de grens met Iran verliep soepel. Het doel was om relatief zo snel mogelijk bij Iran te komen. Iedere stop was in een grote stad waar ze dan 2 nachten verbleven, behalve in Istanbul, daar stopten ze 3 nachten. De reis ging van Nederland, Praag, Budapest, Belgrado, Sofia, Istanbul, Kars en naar de grens met Iran. Het was een prima combinatie van kilometers afleggen en nieuwe plekken ontdekken.
Iran overtrof hun verwachtingen. Met het huidige regime vonden ze het moeilijk in te schatten hoe de mensen zouden zijn en hoe zij zouden worden verwelkomd. Van mensen hoorden ze vaak dat veel nieuws niet juist is of wordt overdreven en dat je als toerist eigenlijk niet zoveel merkt van het regime. Het is een prachtig land met ongekend mooie natuur en, als een van de oudste beschavingen ter wereld, rijk aan cultuur en historie. De vriendelijkheid en gastvrijheid van de Iraanse mensen maakten dat ze zich op geen enkel moment onveilig hebben gevoeld. Natuurlijk ging de route vooral ook door de bergen en door de woestijn, want off-road is waar ze het blijst van worden. En met die keuze was de reis een prachtige afwisseling van kamperen in afgelegen gebieden en ongerepte natuur en het verblijf in wat meer bevolkte plekken op zoek naar cultuur en historie.
Van het regime hebben ze nauwelijks wat gemerkt. In de kleine boerendorpen maakte het niet uit wat ze droegen en in de grote steden droegen Nanette en Lucie een shawl op een hoofd. Een abaya was niet verplicht.
Wat ook bijzonder is aan Iran, is dat ze volledig zelfvoorzienend zijn. Door de jarenlange sancties kan het land niet afhankelijk zijn van goederen uit andere landen. Dat betekent dat auto’s, apparaten, gebruiksgoederen, eten en drinken in Iran worden geproduceerd. Met behulp van hun gids heeft het gezin in 16 dagen genoten van Iran en was het onvergetelijk. Wat het volgende avontuur wordt weten ze nog niet. Maar dat er een komt, daar twijfel ik niet aan.
