Konstelacja Hiad, quincunx nieba, znika już za horyzontem, a z nim zamyka się pięciomian wiedzy.
Z niechęcią strumień świadomych myśli wplatamy w iluzję snów na podobieństwo nici pajęczych i dzikich ogrodów.
trajectory of bodies
Przyzwyczajeni do codziennej analizy, poruszamy się zwykle w linearnych granicach nakreślonych przez zmysły. W poszukiwaniu najpełniejszej informacji trzymamy się kurczowo wystudiowanych procedur. Jakże często w tym nieustającym dociekaniu prawdy ocieramy się o niebezpieczeństwo rutyny i jakże sprawnie unikamy eksperymentów. A przecież rozwój wymaga próby ognia, potrzebuje testu. To eksperyment – nieujarzmiona strona naszej natury – pozwala odejść na chwilę od logicznej kwerendy i wspiąć się na kolejne szczeble poznania.
Zapomnieliśmy współcześnie o potrzebie zdziwienia. Świat, w którym coraz silniej ujawniają się paradoksy i nieprzewidywalność reguł, wymaga od nas rewizji oświeceniowych amplitud. Podążając wciąż nowymi drogami, musimy szukać nowych punktów widzenia, niekoniecznie zdając się już tylko na mędrca szkiełko i oko.
Jaką optykę przyjmuje ergo Hestia? W 2017 roku przeglądamy się w lustrze naszych marzeń, pragnień i snów, żeby dostrzec, że nie istnieje jednowymiarowy obraz tak zwanego człowieka korporacji. W ten odważny i udany eksperyment wprowadziła nas Agnieszka Mastalerz, laureatka 16. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Przebieg jej performatywnej akcji ujawnił całe spektrum wspólnych wartości, którymi firma żyje. Uaktywnił naszą wrażliwość w (co)dziennej perspektywie. Sen przynosi bowiem inną skalę, inną prawdę niż to, co namacalne, widoczne dla oka. To poprzez sny możemy opowiedzieć o tym, kim jesteśmy i kim chcielibyśmy być. Sny wskazują nowe obszary i pozwalają rozejrzeć się wokoło. Bogactwo pochodzi przecież z wewnątrz.
Piotr M. Śliwicki Prezes Grupy ergo HestiaBez tytułu (Remote control)
cykl 9 termogramów, każdy 40 x 30 cm, 2017
wydruk cyfrowy na dibondzie
papier archiwalny Moab Entrada Natural Rag 190 gsm
Praca wyróżniona Nagrodą Specjalną Prezesa
Piotra M. Śliwickiego w 16. edycji konkursu aph
Topograficzna seria termogramów przedstawia miejsca, w których podejmowano / podejmowane są wpływowe decyzje. Sposób obrazowania odwraca relację pomiędzy państwem a jednostką. Zmienia kierunek kontroli i obserwacji. Może przypominać noktowizję, mierzenie do celu.
Termografia działa w paśmie podczerwieni, rejestrując promieniowanie cieplne emitowane przez ciała fizyczne. Wykorzystana w pracy kamera termowizyjna, umożliwiła wgląd w konstrukcje wpływowych obiektów o powszechnie ograniczonej dostępności - w ich organizmy i tkanki.
Centralnym punktem każdego z termogramów jest architektoniczny przykład ucieleśnienia władzy. Termogramy przedstawiają budynek Sejmu, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Okręgowy w Warszawie, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Kancelarię Prezesa Rady Ministrów, Dowództwo Garnizonu Warszawa, siedzibę
Komitetu Centralnego, willę Bolesława Bieruta, willę Jürgena Stroopa.
agnieszka mastalerz
Laureatka 16. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii, wyróżniona Nagrodą Specjalną
Prezesa Grupy ergo Hestia, Piotra M. Śliwickiego.
Jest studentką Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie kształci się w Pracowni
Działań Przestrzennych pod kierunkiem prof. Mirosława Bałki. W semestrze zimowym
2017/2018 przebywała gościnnie w pracowni Adama Broomberga i Olivera Chanarina w Hochschule für Bildende Künste w Hamburgu. Jest też absolwentką kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim.
W swoich działaniach artystycznych korzysta najczęściej z wideo, performansu i fotografii. Szczególnie interesuje ją temat dyscypliny i mechanizmów kontroli. Jej prace pokazywane były m.in. w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Instytucie Fotografii Fort, galerii Monopol, a także w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku, Trafostacji Sztuki w Szczecinie, Gdańskiej Galerii Miejskiej, bwa w Tarnowie oraz galerii Labirynt w Lublinie. Brała również udział w wystawach organizowanych za granicą, m.in. w Goldsmiths College na Uniwersytecie Londyńskim, w Columbia College w Chicago, na Łotewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rydze, Hochschule für Bildende Künste w Hamburgu oraz Fondation Hippocrène w Paryżu.
Jest laureatką Międzynarodowego Konkursu na Eksperyment w Sztukach Wizualnych „Próba”, finalistką 9. Biennale Sztuki Młodych „Rybie Oko” i Konkursu Fundacji Grey House. Wyróżniono ją Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Wizualnej „Inspiracje”.
Trzykrotnie otrzymała Stypendium Rektora ASP w Warszawie za wybitne osiągnięcia, a także Stypendium m.st. Warszawy oraz Stypendium Marszałka Województwa Mazowieckiego.
trajectory of bodies
W budynkach Grupy ergo Hestia w Sopocie i w Gdańsku znajdują się czytniki, z których korzystają pracownicy, wchodząc na teren firmy bądź go opuszczając. W momencie, w którym ktoś przykłada osobistą kartę do urządzenia, system identyfikuje daną osobę i zapisuje dokładny czas jej pracy.
Elementy telematyki wykorzystywane są w zarządzaniu firmą, pozwalają na precyzyjny pomiar natężenia i kierunku ruchu.
Podobne rozwiązania stosuje się w nowoczesnych modelach oceny ryzyka. ergo Hestia jako pierwszy ubezpieczyciel w Polsce wprowadziła na rynek ubezpieczenie oparte na zaawansowanej analizie stylu jazdy kierowców. Dzięki telematyce, a więc przetwarzaniu dużej liczby danych dotyczących zdefiniowanych parametrów, takich jak prędkość czy płynność jazdy, ubezpieczyciel może zaoferować spersonalizowaną polisę ubezpieczeniową. Jej cena jest ściśle powiązana z profilem ryzyka konkretnego kierowcy. Wszystko dzieje się automatycznie.
Wybrałam sny myśli jako obszar, który jest nieprzewidywalny i nie podlega badaniu ani weryfikacji przez możliwości techniczne ergo Hestii jako ubezpieczyciela / pracodawcy. Postawiłam na relację korporacji i ciała indywidualnego. Interesowały mnie kontrola i prywatność, zarządzanie ryzykiem i granica przewidywalności. Chciałam odejść od cyfryzacji danych i obrazu.
Poprosiłam osoby zatrudnione w Grupie ergo Hestia o spisanie w wolnym czasie dowolnego snu. Jedynymi wymogami były odręczny zapis i zachowanie anonimowości. W działanie mogli zaangażować się nie tylko pracownicy z Sopotu i Gdańska, ale również z całej Polski. To 30 przedstawicielstw detalicznych i korporacyjnych oraz 2 fundacje należące do Grupy.
Przy telematycznych czytnikach w siedzibie firmy w Sopocie w Gdańsku postawiłam pudełka, do których pracownicy mogli wrzucać swoje „sny”. Podczas akcji system rejestracji kart został odłączony.
Jak namówić pracowników, żeby zaangażowali się w projekt niezwiązany bezpośrednio z ich pracą? Jak zachęcić ich do tego, aby po wyjściu z firmy pamiętali o eksperymencie?
W jaki sposób przekazać prośbę, żeby zapisali odręcznie swoje sny i – co więcej – podzielili się fragmentem swojej podświadomości?
Chociaż pracownicy ergo Hestii otrzymują raz w tygodniu wewnętrzny newsletter, niektóre informacje przekazywane są za pomocą wygaszacza ekranu służbowych komputerów, a w najbardziej uczęszczanych miejscach firmy wywieszane są plakaty. Istniała jednak możliwość, że nawet przy wykorzystaniu tych narzędzi i kanałów komunikacji, odzew okaże się znikomy. Uważałam, że ewentualny brak odpowiedzi też będzie istotną informacją.
Zależało mi na uzyskaniu kompleksowego obrazu. E-mail, w którym zachęcałam do udziału w działaniu, dotarł do 2624 osób z całej Polski.
Odpowiednio wcześniej wszyscy pracownicy firmy otrzymali ode mnie list, czystą kartkę
A4 i ołówek. Wieczorem, w dniu poprzedzającym akcję, obok czytników do rejestracji kart pracowniczych stanęło 40 pudełek na „sny”.
Podczas zbierania materiału czas pracy nie był rejestrowany. Obserwując główne wejście w sopockiej centrali firmy, nie zauważyłam nikogo, kto nie użyłby swojej karty. Później dowiedziałam się, że część pracowników wrzucała kartki do pudełek w ciągu dnia, a nie rano, jak zakładałam.
Jako pierwsze otworzyłam pudełka z Sopotu i Gdańska. Było ich 20. W środku znalazłam 88 kartek, w tym 11 zupełnie pustych. Zdarzały się pudełka bez zawartości. W następnych dniach kurier dostarczał przesyłki z pozostałych miast. Niektóre z pudełek obwiązano czerwoną wstążką, inne opakowano w ozdobny papier. Do każdego wrzucono co najmniej jedną kartkę, w sumie 143, w tym 4 puste. Jedna osoba udostępniła wynik pomiaru głębokości swojego snu.
Ostatecznie dostałam 232 odpowiedzi.
moim zadaniem nie jest analiza ocena zebranych „ snów ”.
232 osoby poświęciły prywatny czas na odpowiedź.
Zebrany w ten sposób materiał jest częścią eksperymentu. Nie stanowi jednak istoty akcji performatywnej, jaką udało się wspólnie przeprowadzić w firmie.
Tuż pod powierzchnią codzienności, w najmniejszych cząstkach naszego tu i teraz, tli się nieustannie potrzeba poznania.
poznanie
Czy doświadczenie i zmysły wystarczą, żeby znajdywać rozwiązania? Jak szukać odpowiedzi? Jak zadawać pytania?
A może choć raz trzeba dać pierwszeństwo temu, co tkwi w podświadomości, i odrobić lekcję z tego, co tkwi poza kontrolą, poza naszymi zmysłami?
Przebywanie w labiryncie znaczeń i myśli jest paradoksalnie ożywczym procesem. Poznanie przynosi bowiem rozedrganej współczesności ład i symetrię. Czy sen przybliża nas do prawdy?
uważność
Trudno, bo, bardzo trudno, nieomylnej prawdy dociec Odróżnić jawność zmysłów do ducha dopowiedzeń.
Lukrecjusz, De rerum natura, Księga IV
Aegir to jeden z 62 księżyców Saturna. Ukryty w chmurze zagęszczonej materii i kosmicznego pyłu, odkryty został dopiero 12 grudnia 2004 roku.
To jeden z najmniejszych naturalnych satelitów planety. Jego nazwa pochodzi od imienia jednego z bogów w mitologii nordyckiej – Ägira, który uosabiał dzikość natury, mórz i oceanów.
Jak odkryć siłę drzemiącą wewnątrz każdego z nas, jeśli nie poprzez optykę wrażliwości?
zrozumienie
Czy to, co ukryte, jest tak samo ważne, jak to, co widzialne?
Pomyślałam, że najcudowniejszą rzeczą na świecie jest cień. Miliony ruchomych kształtów i zaułków cienia. Cień w szufladach biurek, w szafach i walizkach, pod domami, pod drzewami i kamieniami, pod powiekami ludzi, pod ich uśmiechami i jeszcze długie, bezkresne kilometry cienia po ciemnej stronie naszego globu.
Sylvia Plath, Szklany klosz
Czy materialny obraz rzeczywistości
obrazem skończonym i całkowitym?
trajectory of satellites
Nie zjadłem jeszcze dosyć owoców z Drzewa Poznania, choć w mojej profesji jestem zobligowany spożywać je regularnie.
Albert Einstein, List do Maksa Borna z 9 listopada 1919 roku
trajectory of satellites
zarząd
Piotr Maria Śliwicki - Prezes Zarządu
Małgorzata Makulska - Wiceprezes Zarządu
Grzegorz Szatkowski - Wiceprezes Zarządu
Adam Roman - Członek Zarządu rada nadzorcza
Od 1 stycznia do 6 października 2017 roku Rada Nadzorcza działała jako organ trzyosobowy w składzie:
Thomas Schöllkopf - Przewodniczący Rady Nadzorczej
Thomas Schirmer - Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej
Jürgen Schmitz - Członek Rady Nadzorczej
Od 7 października do 31 grudnia 2017 roku Rada Nadzorcza działała jako organ pięcioosobowy w składzie:
Monika Sebold-Bender - Przewodnicząca Rady Nadzorczej
Cornelius Alexander Ankel - Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej
Deniss Sazonovs - Członek Rady Nadzorczej
Wojciech Kostrzewa - Członek Rady Nadzorczej
Janusz Reiter - Członek Rady Nadzorczej
Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeń na
zarząd
Piotr Maria Śliwicki - Prezes Zarządu
Małgorzata Makulska - Wiceprezes Zarządu
Grzegorz Szatkowski - Wiceprezes Zarządu
Adam Roman - Członek Zarządu rada nadzorcza
Od 1 stycznia do 6 października 2017 roku Rada Nadzorcza działała jako organ trzyosobowy w składzie:
Thomas Schöllkopf - Przewodniczący Rady Nadzorczej
Thomas Schirmer - Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej
Jürgen Schmitz - Członek Rady Nadzorczej
Od 7 października do 31 grudnia 2017 roku Rada Nadzorcza działała jako organ pięcioosobowy w składzie:
Cornelius Alexander Ankel - Przewodniczący Rady Nadzorczej
Maximilian Happacher - Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej
Deniss Sazonovs - Członek Rady Nadzorczej
Wojciech Kostrzewa - Członek Rady Nadzorczej
Janusz Reiter - Członek Rady Nadzorczej
działalności lokacyjnej
rt-u dla ubezp. na życie, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający
Raport Roczny 2017 został wydany i opracowany przez Grupę ergo Hestia z udziałem Agnieszki Mastalerz.
Projekt graficzny oraz skład: Aleksandra Matyas
Tłumaczenie motta: Joanna Muchlińska
Zdjęcia: Piotr Litwic, Michał Szaranowicz, Sławomir Zieliński
Wybór cytatów i narracja: Janusz Heller, Magdalena Kąkolewska
Zaprojektowano krojem Garamond Premier Pro ( Robert Slimbach, 1989) oraz Gil Sans ( Eric Gill 1928-1932).
Wydrukowano na papierze Munken Pure Rough 150g/m2 w drukarni cmyk w Gdańsku.
Grupa ergo Hestia
81-731 Sopot, ul. Hestii 1
www.ergohestia.pl
www.artystycznapodrozhestii.pl