JONG 44
In de Jan Matthijssenlaan in Brielle, vlak achter de watertoren, staat verscholen tussen het zomergroen het voormalig schoolgebouw van het Maerlant College. Het gebouw met zijn prachtige dakconstructie en iconische klokkentoren deed vanaf 1922 dienst als opleidingsinstituut voor menig Briellenaar. Nadat het Maerlant College vier jaar geleden haar intrede nam in de nieuwbouw aan Hossenbosdijk, kwam het gebouw leeg te staan. Om het te behoeden voor vandalisme en verloedering besloot de gemeente Brielle het pand tijdelijk beschikbaar te stellen voor anti-kraak bewoning. Wij gaan op bezoek bij de bewoners van deze bijzondere plek en willen weten hoe het is om te wonen in een oud schoolgebouw?
Wanneer we er binnen stappen valt meteen op dat alles nog is zoals je van een school zou verwachten. Met een beetje fantasie zie je de leerlingen nog door de gangen rennen naar de volgende les. In de hal met zijn imposante trap worden we begroet door Annemarie Soetens en Yvette Robben. Twee van op dit moment negen bewoners. Zij leiden ons rond en vertellen hoe het is om te wonen in een oude school. Tijdelijk wonen Annemarie is 24 en komt uit Brielle, zij woont er inmiddels 3½ jaar. “Net niet vanaf het begin”, vult ze aan, terwijl ze de deur van haar kamer opent. Ze heeft het klaslokaal omgetoverd tot een behaaglijk 1-kamerappartement. “
Toen ik hier kwam was het een kaal klaslokaal maar nu is het mijn plek. Ik zit hier voor 235 euro inclusief gas en licht. Dat vind je nergens. Het enige jammere is dat iedereen weet dat dit tijdelijk is, daardoor ga je het niet inrichten zoals je dat bij een eigen huis zou doen. De gemeente heeft samen met een projectontwikkelaar plannen voor luxe koopappartementen. De plannen zijn al in een vergevorderd stadium en als het eenmaal zover is, moeten we vertrekken. Dat zijn nu eenmaal de voorwaarden van anti-kraak wonen. Maar dat weet je, daar teken je voor. Aan de andere kant, we kregen eerst te horen dat we hier maximaal twee jaar konden wonen, maar inmiddels zitten we hier al vier jaar.”
is in zo’n groot gebouw. “Er zit best wel verloop in de bewoners, maar we kunnen goed met elkaar opschieten. In het begin hadden we nog wel eens een feestje in de tuin, maar dat gebeurt eigenlijk zelden meer.“ Yvette: “We hebben ook allemaal onze eigen vrienden die je op je eigen kamer uitnodigt.” “Ondanks dat het zo’n groot gebouw is, heb je verrassend weinig last van elkaar.” “We voelen ons allemaal verantwoordelijk en nemen onze taak als hoeders van het gebouw serieus”, vult Annemarie aan.
Delen Vanwege de brandveiligheid mogen er in dit enorme gebouw toch maar 10 lokalen bewoond worden. “De andere lokalen beschikken niet over een goede vluchtweg, vandaar.” legt Yvette uit. Yvette is 26 jaar en komt uit Hellevoetsluis, maar kwam via een inschrijving bij Interveste in aanmerking voor dit gebouw. Ze hoefde geen twee keer na te denken en woont er nu een jaar. Haar appartement ligt één verdieping hoger. “Het voordeel is dat ik een eigen toilet heb. We delen namelijk de douches en toiletten. Omdat we zelf verantwoordelijk zijn voor het schoonhouden van het gebouw, hebben we een corveeschema en onze eigen huisregels. Je moet wel als je zo’n groot pand leefbaar wil houden. Verder kunnen we het goed met elkaar vinden. Ik vind het een fijn idee dat wanneer er iets is je bij de meeste mensen gewoon binnen kunt lopen. Ook al heeft iedereen zijn eigen leven en zijn eigen ding doet.”
Bijzondere dingen Peter weet te vertellen dat ze vooral in het begin veel aanloop kregen van mensen die nog één keer door hun oude schoolgebouw wilde wandelen. “We kregen veel aanloop van mensen uit Brielle, maar zeker ook van daar buiten. Het was leuk om te zien hoe ze weer opnieuw hun jeugd beleefden terwijl ze door de gangen en lokalen liepen.” Verder zijn er niet zoveel bijzonderheden te melden. “Nou ja behalve de brandalarmen dan, die willen nog wel eens spontaan afgaan.”, vertelt Yvette. “Hoe dat klinkt in zo’n groot leeg gebouw, dat kun je je natuurlijk wel voorstellen.” Hoe lang ze nog op deze unieke locatie mogen blijven weten ze niet. De gemeente heeft een inloopavond voor de bewoners gehouden. Peter: “We konden zien dat de plannen in een vergevorderd stadium zijn. Hoe het er op dit moment voor staat, weten we niet want verder horen we niet veel. We verwachten dat het eind dit jaar zover is. Stiekem hopen we nog op bezwaren van omwonenden zodat we nog iets langer van deze plek kunnen genieten, maar dat we uiteindelijk moeten verhuizen realiseren we ons allemaal.” Ondanks het tijdelijke karakter ervaren de bewoners het als een unieke woonervaring in een bijzonder gebouw. “Dit maken niet veel mensen mee, hier kun je later nog eens over vertellen.”
Hoeders van het gebouw Tijdens onze rondleiding komen we Peter Beesemer tegen. Met 50 jaar één van de oudere bewoners en eentje van het eerste uur. Peter beschikt over het grootste appartement. Eén van de voordelen als je er vanaf het begin woont. Peter vertelt dat het heel prettig wonen