ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ
ΥΓΕΙΑΣ
Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η Νότια Κορέα διαθέτει ένα ισχυρό σύστημα υγείας , το οποίο έχει επιτύχει καθολική κάλυψη υγειονομικής περίθαλψης από το 1989 (universal health care coverage), ενώ η χώρα μεταπήδησε σε ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με έναν μόνο πληρωτή από το 2004 (a single-payer system).2 Το 2015 η Νότια Κορέα προσπάθησε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο ξέσπασμα του MERS. Κατά τη διάρκεια των έξι μηνών αυτής της επιδημίας, όπου παρουσιάστηκαν 17.000 ύποπτα κρούσματα και 38 θάνατοι, οι Κορεάτες έζησαν με φόβο και η κυβέρνηση έχασε περίπου 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε τουριστικά έσοδα, ενώ ξόδεψε σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ για τη διάγνωση, τη θεραπεία και άλλες δραστηριότητες που στόχευαν στην αντιμετώπιση της επιδημίας. Μετά την επιδημία από τον MERS, η χώρα προχώρησε σε μια σειρά μέτρων που αφορούσαν τις πολιτικές υγείας, οι οποίες είχαν στόχο να βελτιώσουν την ετοιμότητα της χώρας στην αντιμετώπιση μιας πανδημίας. Όταν η COVID-19 «εισέβαλε» στη Νότια Κορέα, η οδυνηρή ανάμνηση του MERS ενέπνευσε μια έγκαιρη επιθετική κυβερνητική απάντηση αλλά και την προθυμία των κατοίκων της να πάρουν μέτρα ατομικής προστασίας, όπως για παράδειγμα να φορούν μάσκες, να συνεργάζονται με ιχνηλάτες επαφών και να ακούν με προσοχή τους επαγγελματίες της δημόσιας υγείας. Έτσι, για παράδειγμα, η χρήση μάσκας σε δημόσιους χώρους, η οποία ήδη είχε μπει στη ζωή των πολιτών της Νότιας Κορέας 2 Σε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης με έναν μόνο πληρωτή, ένας δημόσιος ή οιονεί δημόσιος οργανισμός αναλαμβάνει την ευθύνη για τη χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης για όλους τους κατοίκους. Δηλαδή, όλοι έχουν ασφάλιση υγείας βάσει ενός σχεδίου ασφάλισης υγείας και έχουν πρόσβαση στις απαραίτητες υπηρεσίες-συμπεριλαμβανομένων γιατρών, νοσοκομείων, μακροχρόνιας περίθαλψης, συνταγογραφούμενων φαρμάκων, οδοντιάτρων και οφθαλμολογικής φροντίδας.
76 | Hellenic Medical Review
λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, έγινε κοινωνικός κανόνας νωρίς κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μια δημοσκόπηση έδειξε ότι περισσότεροι άνθρωποι τηρούσαν τα δημόσια πρωτόκολλα πρόληψης κατά τη διάρκεια της επιδημίας COVID-19, συγκριτικά με την επιδημία MERS.
ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΌΓΙΟ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΊΑΣ
Η Νότια Κορέα ήταν από τις πρώτες χώρες που βίωσαν την εμπειρία της πανδημίας από την COVID-19, με το πρώτο κρούσμα να έχει εισαχθεί από την Wuhan και να αναφέρεται στις 20 Ιανουαρίου 2020. Η κυβέρνηση, μέσα σε λίγες ημέρες από τη στιγμή που έγινε γνωστή η υπόθεση, δημιούργησε μια επιτροπή έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων κυμαινόταν από μηδέν έως δύο ημερησίως, για τον πρώτο μήνα της επιδημίας, έως ότου εντοπίστηκε ένα σύνολο κρουσμάτων στο Daegu, μια πόλη 2,5 εκατομμυρίων κατοίκων περίπου. Το σύνολο κρουσμάτων πρωτοεμφανίστηκε στις 19 Φεβρουαρίου και συμπεριελάμβανε 15 περιστατικά, που συνδέθηκαν με την εκκλησία «Shincheonji του Ιησού». Η ιχνηλάτηση έδειξε ότι τα κρούσματα προήλθαν από τον ασθενή 31 που ταξίδεψε στις πόλεις Daegu (συμπεριλαμβανομένης της εκκλησίας) και Σεούλ, πριν από τη διάγνωσή του ως φορέα του ιού. Στη συνέχεια, τα καθημερινά επιβεβαιωμένα κρούσματα αυξήθηκαν γρήγορα και έφτασαν στα 909 στις 29 Φεβρουαρίου, δηλαδή μέσα σε περίπου δέκα ημέρες. Μετά από αυτή την κορύφωση, ο αριθμός των νέων κρουσμάτων μειώθηκε ραγδαία μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, μέχρι να φτάσει κάτω από τα 200 επιβεβαιωμένα καθημερινά κρούσματα έως τις 12 Μαρτίου 2020. Έκτοτε, τα καθημερινά κρούσματα μειώθηκαν σταθερά στο μηδέν, αν και υπήρξε μια μικρή αναζωπύρωση στα μέσα Μαΐου (περίπου 30 περιστατικά την ημέρα), καθώς η χώρα άρχισε να «ανοίγει» ξανά και να επανέρχεται στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα.