iç düzeni içinde ele almış, seyircinin duyularına yönelecek biçimde, ancak şiddet gösterisi yaratmaksızın, evrenin sanki yeni bir görünümünü vermişti.
pe
"Hırsız" vodvil mi, fars mı?
cy
a
İstanbul Festivali'nin Yönetmeni Dikmen Gürün bu oyunu görmeli "Körayak"ı 15. Uluslararası İstanbul Tiyatro Festivali için festivalin yönetmeni Doç. Dr. Dikmen Gürün'e yazılı ve sözlü olarak önerme düşüncesi içinde ayrıldım salondan. Yarın vodvil ve fars özelliklerinin iç içe geçtiği bir oyun izleyecekmişim. Bu türün seçimi, seyircilerini tiyatro sanatının tür ve biçem olarak farklı örnekleriyle buluşturabilmek amacından kaynaklanıyormuş. Göreceğiz bakalım. Oyuncular ve yönetmen, çalışma ve üretim süreçlerinin zorlu geçtiğini anlatırlarken çok heyecanlıydılar. Akşamıma gene heyecan düştü.
"eh" diyelim de, fars özelliklerinin hiçbirine elini sürmemiş, dolayısıyla kaba güldürü öğelerini ortaya saçmamış. Mizansenini, sahne trafiğini bir metronom titizliği içinde geliştirmiş. Eleştirebileceğim tek mizansen anlayışı, John ve Trevor'un bahçe kapısından dışarı çıkıp hırsızı aramaya gittikleri tabloda, Barbara ve Jenny'nin üst kata çalınanların "envanterini" yapmak için çıkmazdan önce, bahçe kapısını kilitlemeleri ve ışığı söndürmemeleri gerektiği yolunda olabilir. Şöminenin içinden çıkan Springgs'in elinin, yüzünün ve pardösüsünün yeteri kadar isli olmaması da sanırım seyircinin gözünden kaçmıyordun
"Tiyatro Anadolu", benim Eskişehir'de bulunduğum üçüncü gece Eric Chappell'in oyunundan Özcan Özer'in Türkçe'ye başarıyla çevirdiği "Hırsız" adlı oyunu oynadı. "Hırsız"; evlilik, aşk, dostluk, para, aldatma ve suç kavramlarının tersyüz edildiği; yalnızlıkların, korkuların, sevinçlerin irdelendiği bir oyundu ve daha önce Ali Poyrazoğlu yapımı olarak da izlemiştim. John (Sermet Yeşil) ve Barbara (Burcu Ergenekon) Miles çifti, yirminci evlilik yıldönümlerini kutlamak üzere en yakın arkadaşları Trevor (Süleyman Karaahmet) ve karısı Jenny (Roza Erdem) ile akşam yemeğine giderler. Yemek dönüşü evde karşılaştıkları manzara pek hoş değildir. Miles çiftinin evi soyulmuştur. Hırsızların henüz kaçamadıklarını düşünerek John ve Trevor hırsız avına çıkar. Gerçekten de hırsızlardan biri kaçamamış, şömineye saklanmıştır. Hırsız Spriggs (Gökhan Soylu), hırsızlıkta deneyimli olduğu kadar entelektüeldir de... Evde kaldığı süre içinde çiftlerin neredeyse tüm gizlerini öğrenmiştir. Karşısındaki dört kişiye karşın, elindeki kozları birer birer oynamaya başlar ve sonuçta kendini kurtarır.
Ümit Aydoğdu'nun Metronom titizliğindeki rejisi Geçen yıl İngiltere'de ve günümüzde Finlandiya, Fransa, İtalya ve Polonya'da seyirci rekorları kıran bu oyunu Ümit Aydoğdu sahneye koyarken, sahne üzerindeki ritmin tüm oyuncular tarafından gerçekleştirilmesine özen göstermiş. Güldürü öğesini, fiziksel hareketlerden ve mizahtan çıkarmış, güldürüyü kulak ve zihinden çok göze ve duyumlara yöneltmiş. Program dergiciğinde belirtildiğinin aksine, haydi vodvile
Smokini rugan ayakkabı tamamlar Sertel Çetinel, oyunla bağlantılı, kendi içinde bütünlük taşıyan bir dekor tasarlamış. İyi de, ortadaki sehpanın üstüne hiç değilse bir küllük koysaymış, Barbara sigara yaktıktan sonra külünü silkecek yer aramazdı diyeceğim. Ersen Tunççekiç'in ters ışık tasarımı oyuncuların görünüşlerinin daha belirgin olması açısından iyi. Sahneye de derinlik, atmosfer ve üçboyutluluk sağlıyor. Giysi tasarımı sanırım, oyuncuların kendi yeğlemeleriyle oluşturulmuş, ama smokinin altında mutlaka rugan ayakkabı olması gerektiğinin altını çizmeden geçemeyeceğim. Gerçekçiliği savsaklamayan bir komedyen: Gökhan Soylu Spriggs'i oynayan Gökhan Soylu, güldürü öğesini fiziksel hareketlerden çıkarmış. Soylu'nun, gerçekçiliğin komedi aktarımındaki önemini son derece ciddiye aldığı hemen fark ediliyor. Sermet Yeşil'in titiz oyunculuğu, akışın bozulmamasında, karşılıklı diyaloglarda temponun düzeyli olmasında önemli rol oynamakta. Süleyman Karaahmet iyi. Burcu Ergenekon'un yöntemli oyunculuğu, beraberinde doğal olarak tiyatral başarıyı getiriyor. Küçük hataları var, ama neyse! Bir de "sürpriz" yerine "süpriz" demese! Görünenin altındaki güldürüyle yetinmekle bana sorarsa iyi yapmakta. Roza Erdem, Jenny'nin olayları ciddiyetle algılayıp ciddi yönlere mizahi açıdan eğilmesini başarıyla sağlıyor. "Tiyatro Anadolu", özetlemek gerekirse tiyatro adına yapılan her şeyin, ayırma, seçme, yöntem aşamasından sonra diyaloglara dayandırıldığı, sonrasındaysa uyumlu, titiz, düşünen/düşündüren, birbirini mükemmel oyunculuğa özendiren on üç tiyatrocunun tiyatro yaptıkları bir kurum. Öyle böyle bir kurum değil ama! Hem kutlanacak, hem de övünülecek bir kurum. Kurum gibi bir kurum...