Snelheid en spektakel - 15 jaar motorsport in Sint-Joris-ten-Distel

Snelheid&spektakel

Tussen 1966 en 1980 was Sint-Joris-ten-Distel het mekka van de motorsport. In het lattenklieversdorp werd op de Miseriewijk negen keer motorcross in “De Hel” georganiseerd.

Er vonden zeven internationale straatraces plaats. “Snelheid en spektakel” brengt die vijftien legendarische motorsportjaren tot leven met uniek beeldmateriaal, memorabilia, wedstrijdverslagen en petites histoires. Je snuift de benzine van tweetaktmotoren en ziet de modder in het rond spatten bij de getuigenissen van rijders, medewerkers, bondsmensen en journalisten die alles vanop de eerste rij meemaakten.

Hendrik De Rycker

ISBN 9789492515681

Snelheid& spektakel

15 jaar motorsport in Sint-Joris-ten-Distel Hendrik De Rycker

HET PRILLE BEGIN

Snelheid& spektakel

15 jaar motorsport in Sint-Joris-ten-Distel

Hendrik De Rycker

3

INHOUD 8

Een eerbetoon aan Sint-Joris

7

Voorwoord Burgemeester Jos Sypré

Kind van de motorsport Het prille begin

8 10

1966-1967

Hoe “De Hel” een begrip wordt

20

1968-1969

Steile ambities

36

1970-1974

Een nieuwe attractie

60

Wegraces in 1974

Het Francorchamps van Vlaanderen

70

1975-1976

De internationale doorbraak

90

1977

Wereldtoppers in Sint-Joris

108

1978-1979

Het einde

142

1980-1981

4

Het bestuur

164

Een terugblik

167

Dank

171

Bronnen

172

Fotoverantwoording

174 Rijders verlaten de Dorpsstraat en rijden op één lint richting Nieuwe Brug. Op de foto herkennen we (96) Jan van Ooijen, (89) Hans Poolen, (43) Hans de Wit en (9) Werner Juchems.

HET PRILLE BEGIN

MEER DAN EEN BOEK

Bij het lezen of doorbladeren van het boek zal je af en toe in de rand dit icoontje zien: Interessant, want in het digitaal museum kan je extra achtergrondinformatie vinden die niet in het boek opgenomen is. Dit gaat van unieke foto’s tot programmaboekjes waarin je kan bladeren, maar net zozeer anekdotes, affiches en gedetailleerde wedstrijduitslagen.

Hoe ga je tewerk? stap 1: surf naar www.motorsportsintjoris.be stap 2: ga naar het tabblad “Digitaal museum”

5

Het prille begin

Robert Debaene krijgt in 1967 van de supportersclub Motorvrienden een spiksplinternieuwe Bultaco 250cc.

10

HET PRILLE BEGIN

1966 1967 1966

DE START

W

e schrijven 1966. Na een relatief milde winter, waarbij de minimumtemperatuur aan de Belgische kust midden januari enkele dagen min 18 graden aanwijst, start op 27 maart het B.L.B.-motorcrossseizoen. Plaats van afspraak is Wetteren waar de “Motorcross van het Speelbos” traditioneel de seizoensopener is. Het is hier dat Robert Debaene zijn debuut maakt als motorcrosser bij de juniors.

De motormicrobe woedt dan al een tijdje in het pittoreske lattenklieversdorpje Sint-Joris-ten-Distel. Enkele plaatselijke jongeren, waaronder Robert, zijn dagelijks druk in de weer met hun crossmotor. In de omgeving van het voormalige stort tonen ze hun kunsten op een zelf geïmproviseerd motorcrossparcours.

Hellingen worden op- en af gereden.

Op dat eigenste ogenblik besluit Robert de sprong te wagen om aan motorcrosswedstrijden deel te nemen aan het stuur van een tweedehands Greeves crossmotor. Hij vraagt een vergunning aan bij de Belgische Liefhebbers Bond, beter bekend als “de B.L.B.”. Door de toegenomen interesse in het motorcrossen kent deze motorsportbond een explosieve groei aan rijders en bekendheid.

Jongeren amuseren zich met hun crossmotor in de omgeving van het stort.

Tijdens deze eerste wedstrijd te Wetteren eindigt neofiet Robert op een knappe zesde plaats. Een hoopgevende prestatie, wetende dat hij tot dat moment geen ervaring heeft om in groep te crossen. Het vuur is aan de lont gestoken waardoor enkele motorenthousiastelingen – zeg maar supporters – samen met Robert de verplaatsing naar de volgende B.L.B.-motorcrossen maken.

Tijdens de derde motorcross van het seizoen, de 1 mei motorcross te Waarschoot, toont Robert wat hij in zijn mars heeft. Hij finisht er als vijfde op een deelnemersveld van 25 motorcrossers. De toon is gezet en de meegereisde supporters beslissen een club op te richten.

11

DE INTERNATIONALE DOORBRAAK

Louis Weterings aan de Miserie-hairpin.

90

DE INTERNATIONALE DOORBRAAK

1977 RACES BEPALEN DE TOEKOMST

Z

ondag 19 juni 1977 wordt door Roger De Rycker, het trekpaard van de Motorvrienden Sint-Joris, beschouwd als de dag die bepalend is voor de verdere toekomst van de club en haar sportieve verwezenlijkingen. Men heeft grote plannen op stapel staan. Over de plannen zelf wil men kwijt dat ze de verdere uitbouw van de snelheidsmanifestatie tot een internationale topklassieker beogen met ondermeer de aanleg van een nieuw circuit. Daarvoor zijn contacten gelegd met het gemeentebestuur van Groot-Beernem waar Sint-Joris-ten-Distel toe behoort. Burgemeester Gaston Depré staat niet weigerachtig tegenover de plannen. Op zijn steun kunnen ze alvast rekenen zoals dat in het verleden steeds het geval was door de voormalige burgemeester van Sint-Joris-ten-Distel, Philippe van Pottelsberghe de la Potterie.

In het leven van de gemeente Sint-Joris-ten-Distel zijn de snelheidsraces een niet meer weg te denken gebeurtenis. De neringdoeners varen er goed bij.

Niemand klaagt erover dat een gedeelte van de omloop doorheen de dorpskern loopt. Integendeel, de mensen van Sint-Joris-ten-Distel staan voor de organisatie pal achter de Motorvrienden.

Die Motorvrienden blijven niet op hun lauweren rusten want stilstand betekent voor hen achteruitgang. Midden juni wordt weer wat hoger op de internationale ladder geklommen. Een deelnemersveld met wereldvedetten voor de “Superclass Trophy”-race en een België-Nederland in alle andere klassen.

Er is de afgelopen maanden zeer hard gewerkt aan de verdere uitbouw.

91

Marc Van Hulle Trouwe medewerker

92

“Een hechte vriendengroep” Door een toevallig bezoek aan een plaatselijke kroeg raakt Marc Van Hulle betrokken in het snelheidsgebeuren. “Ik was in de kroeg toen mensen als Pol D’Hoore, Noël Vermeire, Roger Delnat en zo aanwezig waren. Plotseling spraken ze mij aan: ‘Marc je hebt een aanhangwagen en een auto, geen zin om te helpen bij de motorraces? Ga eens mee borden plaatsen.’ Ik heb toen ja gezegd en zo stond ik van de ene op de andere dag op de lijst van medewerkers. Het begon met borden zetten, maar al vlug diende ik te helpen bij het leggen van strobalen, het maken van loopbruggen om het publiek over de grachten te laten lopen, het plaatsen van draad en nadarhekkens, …

De sfeer was heel goed waardoor we telkens als één groep hebben samengewerkt. Ook toen we als pistecommissaris her en der gevraagd werden. Dit kon allemaal dankzij de races in Sint-Joris. Dat was uiteindelijk ook een hele ervaring die ik achteraf heb meegemaakt na de allerlaatste races in 1980. We hielpen elkaar. Ik herinner mij nog de tijd waarin ik aan het bouwen was. Plotseling kwam iedereen van de werkploeg mij helpen bij het leggen van mijn dak. Fantastisch toch en een mooier bewijs dat we een hechte vriendengroep waren kan je niet hebben. Maar vrienden halen ook fratsen uit. Zo hebben we een beetje van alles uitgestoken. Dat was zo tijdens een vergadering bij Roger De Rycker thuis, want de meeste vergaderingen gingen bij hem door in zijn garage. Roger had het altijd vrij druk en af en toe werd hij weggeroepen om aan de telefoon te komen. Hij had ook een mooie Lassie-hond en die dronk ook graag ... bier. Terwijl Roger weg was, gaven wij zijn hond enkele restjes bier en op het einde van de avond was Lassie dronken. Het jammere aan alles is dat we allemaal continu bezig waren tijdens de wedstrijddagen waardoor we weinig van de koersen hebben gezien. Ik zat meestal in mijn auto. Als er een wedstrijd afgelopen was moest ik rondrijden om de gestrande rijders op te halen en terug te brengen naar het rennerspark. Het was hard werken waardoor we de koers steeds op een andere wijze hebben beleefd. Spijt heb ik er niet van, integendeel. Ik zou het onmiddellijk opnieuw doen!”

DE INTERNATIONALE DOORBRAAK

WHEELY KING DAVE TAYLOR De Engelse stuntrijder, beter bekend als de “Wheely King”, Dave Taylor is in 1977 voor het eerst te gast. Na een bezoek aan de motorraces in het Britse Brands-Hatch, nabij London, overhaalt clubsecretaris Roger De Rycker de pur sang stuntrijder om naar Sint-Joris-ten-Distel af te zakken. Hij doet er tijdens iedere pauze langs het circuit halsbrekende stunts op de motorfiets. Afwisselend rijdt Dave zonder handen, op één wiel en met beide benen in de lucht, altijd aan snelheden dik boven de 100 km per uur. Zelfs al skiënd achter de motorfiets hangen en met enkele touwtjes zijn stuur bedienen, de zogenaamde “sledge-wheelie”, doet menig toeschouwer met open mond toekijken.

In Engeland is hij naast stuntrijder ook toonaangevend campagneleider op het gebied van verkeersveiligheid. Zijn doel is het motorrijden veiliger te maken door rijvaardigheidsinstructies, maar ook door de klemtoon te leggen op aangepaste motorkledij.

« Wheely King doet menig toeschouwer met open mond toekijken.

«

Na zijn passage in 1977 is hij terug present op de races van 1980. In 1996 overlijdt Dave aan een slepende ziekte. Hij is amper 53 jaar.

93

Speaker Jan de Rooij in gesprek met Takazumi Katayama, de allereerste Japanse wereldkampioen in de 350cc-klasse, na zijn overwinning in 1978.

De wegracekalender van de Nederlandse Motorsport Bond was in 1974 met maar liefst zeventien wegraces, waaronder de 24 uurs race van Oss, aardig vol. Toch werd er nog één evenement aan toegevoegd. Op 1 september 1974, de slotrace van het seizoen op een nieuw circuit in België: Sint-Joris-ten-Distel.

Jan de Rooij Speaker commentator

Enkele weken voor het evenement werd een persconferentie gehouden om iedereen te informeren over de plannen van de organisatie om Sint-Joris-ten-Distel definitief op de racekalender te zetten. De persconferentie was mijn eerste bezoek aan Sint-Joris-ten-Distel. Ik moet bekennen, in het navigatieloze tijdperk, dat ik vooraf de kaart van België moest bestuderen om ter plekke te geraken.

Roger De Rycker met zijn mannen hadden er alles aan gedaan om de aanwezige journalisten en genodigden ervan te overtuigen dat men grootse plannen had met het organiseren van deze race. Na het prachtige public relations verhaal van burgemeester de heer van Pottelsberghe de la Potterie en vooral het vakkundig en gedegen verhaal van Roger De Rycker, wisten alle aanwezigen dat het inderdaad een bijzonder raceweekend zou worden op 1 september 1974.

Jan samen met viervoudig wereldkampioen en MotoGP Legend Stefan Dörflinger.

104

DE INTERNATIONALE DOORBRAAK

Het stratencircuit van Sint-Joris-ten-Distel was in principe niet veel anders dan de stratencircuits in Nederland. Met een zeer belangrijke uitzondering. In Sint-Joris-ten-Distel liep een gedeelte van het circuit door de Dorpsstraat tussen de huizen, winkels en “stamminees”.

Voor de liefhebbers van racegeluid een walhalla natuurlijk. De snerpende tweetakten en het sonore geluid van de viertakten binnen de bebouwde dorpskom klonk als een symfonie van een grootmeester.

Na een geslaagd raceweekend is de organisatie onder de bezielende leiding van Roger De Rycker zich gaan inzetten om Sint-Joris-ten-Distel internationaal op de kaart te zetten. Bezoeken aan vele wedstrijden in binnen- en buitenland om contacten te leggen met internationale topcoureurs. En ook daarin slaagde Roger met zijn charisma uitstekend.

Het telegramschandaal over de deelname van een aantal N.M.B. rijders was een vervelend voorval. Door miscommunicatie tussen K.N.M.V. en N.M.B. leek het erop dat de beide Nederlandse sportbonden elkaar in de wielen wilden rijden. Jammer dat de races dat jaar ook nog overschaduwd werden door noodlottige race-ongevallen.

« Voor de liefhebbers van racegeluid was Sint-Joristen-Distel een walhalla.

«

Dit alles hadden de mannen en vrouwen van Sint-Joris-ten-Distel niet verdiend. Ik heb de races en organisatie, met name de familie De Rycker, voor eeuwig in mijn hart gesloten.

Wil Hartog in gesprek met Jan de Rooij (1980).

Jan interviewt Louis Weterings na zijn dubbelslag in de 250cc en 350cc in 1976.

105