Horizon april 2023

HORIZON

BERGSPORTVERENIGING PROVINCIE ANTWERPEN VZW

Club van de Klim- en Bergsportfederatie VZW

COLOFON

Het clubmagazine Horizon verschijnt vier maal per jaar en is een uitgave van Bergsportvereniging Provincie Antwerpen VZW

Publicatiedata 2023: begin januari, begin april, eind juni, begin oktober

Deadlines redactie 2023: 20/11/20221, 20/02/2023, 15/05/2023, 20/08/2023

Redactieverantwoordelijke: Tine Schrijvers (horizon@bpa.be)

Verantwoordelijke uitgever: Bergsportvereniging Provincie Antwerpen, Boomgaardstraat 22 B44, 2600 Berchem

Website: www.bpa.be

Facebook: www.facebook.com/BergsportverenigingProvincieAntwerpen/

LEDENVOORDELEN

BPA-light lidmaatschap:

• Tijdschrift Horizon 4x per jaar

• Verzekering tegen ongevallen in het binnenland (niet alpien en/of klimgerelateerd)

• Gratis deelname aan dag of ½dagwandelingen

• 10% korting bij BPA-partners AltaVia Travelbooks en Optic Services

• Voordelig materiaal huren van BPA

BPA/KBF-lidmaatschap:

• Voordelen BPA-light

• Toegang tot deelname aan klim- en bergsportactiviteiten van BPA

• Uitgebreide verzekering voor klim- en bergsportongevallen

• Korting bij overnachting in de meeste berghutten

• Korting bij KBF-partners

• KBF-magazine Monte

• Toegang tot kaderopleidingen en bijscholingen van KBF

Lees het volledige aanbod op https://www.klimenbergsportfederatie.be/voordelen-leden-sportkaders

INHOUD

02 COLOFON

03 WOORD VOORAF + INHOUD

04 CLUBNIEUWS

06 VERSLAG : KLIMMEN

VIA FERRATA WEEK LES ECRINS

10 VERSLAG : BERGBEKLIMMEN

BERNER OBERLAND

15 KALENDER

18 OPLEIDINGEN

- START TO VIA FERRATA

- VIA FERRATA WEEKEND GEVORDERDEN

19 ACTIVITEITEN

- BIVAKKEREN EN TENTENTREKKING

- HUTTENTOCHTEN 2023

- SENIORENTREKKING VOGEZEN

- KLIM- EN WANDELWEEKEND

VIROINVAL - LES ECRINS 2023

- VIA FERRATADAG

- OPEN KLIMDAG

- CLUBWEEKEND

26 VERSLAG : BERGWANDELEN

MONT THABOR

30 VOOR U GELEZEN

WOORD VOORAF

Beste lezer,

Het kalenderjaar werd alvast goed ingezet met een spetterende nieuwjaarsreceptie, waarop heel wat bekend volk aanwezig was. Het deed deugd om nog eens op een ongedwongen manier te spreken met bergsportvrienden. Sommige gesprekken leidden zelfs tot nieuwe engagementen of ideeën. De toekomst zal uitwijzen in welke mate een glas teveel voor overmoed heeft gezorgd.

Tijdens de traditionele voorzittersspeech werd tot actie opgeroepen:

“BPA is springlevend en wil dat in de toekomst ook blijven. Maar daarvoor hebben we wel iedereen nodig, van bestuur, over administratieve krachten tot gediplomeerde lesgevers en monitoren. Ondanks we een poule hebben van een 89-tal medewerkers zitten we op sommige posities op ons tandvlees. Gediplomeerde kliminstructeurs, Instructeurs bergbeklimmen en een 6e bestuurder zouden heel welkom zijn.” Hopelijk blijft deze oproep niet onbeantwoord!

Op basis van het programma voor de komende periode, lijkt de toekomst op korte termijn alvast verzekerd. Een breed aanbod aan opleidingsweekends of praktijkdagen in de diverse disciplines staan geprogrammeerd. Daarnaast blijven we ook investeren in het verenigingsleven in de vorm van diverse wandelactiviteiten, open klimdagen en indoor- en outdoor trainingen. Het grootste evenement wordt evenwel het clubweekend in Bohan, waarvoor intussen al een 50-tal personen zijn ingeschreven.

Met een gevuld voorjaarsprogramma bereid je je optimaal voor op de zomer. Want ook dan staat nog veel op stapel. Wil je nog deelnemen aan één van de huttentochten of de Via Ferrataweek in de Ecrins? Reserveer dan heel snel je plaats!

Valt het weer toch een keertje wat tegen, dan kan dit Horizonnummer je hopelijk wat opbeuren.

Alvast veel leesplezier,

Wet op de Privacy: BPA is een zelfstandige club, een vzw, aangesloten bij de Klim- en Bergsport Federatie (KBF).

Het ledenbestand van BPA wordt, in opdracht van onze vereniging, bijgehouden door de Klimen Bergsportfederatie.

De gegevens worden zowel gebruikt voor ledenadministratie als voor informatie van de regionale afdelingen (alleen voor die leden die in hun regio wonen) en voor het bekomen van toelagen van officiële instanties. De leden hebben ten allen tijde toegang tot hun persoonlijke gegevens en kunnen hiervan steeds verbetering vragen (Wet van 8-121992 ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer).

Jort Van Schil voorzitter

CLUBNIEUWS

JAARRESULTATEN 2022

Op 22/03/2023 houdt BPA zijn jaarlijkse algemene vergadering. Naar gewoonte worden dan niet alleen de jaarresultaten en de budgetten voorgesteld, maar wordt ook de algehele werking van BPA tegen het licht gehouden. BPA sloot 2022 af met 1526 leden, een stijging met 3,5% of 32 leden t.o.v. 2021. Daarmee verankert BPA zijn positie van 2e grootste club onder de KBF-paraplu. Ofschoon het ledenaantal geen doel op zich is, bevestigt dit cijfer dat we dankzij het gevarieerd aanbod een heel groot aantal bergsporters aan de club kunnen binden. Een pluim voor de vele vrijwilligers!

CARPOOLEN? JA MAAR, …

Een wandeling, een klimdag of praktijkdag, het geeft al gauw de aanleiding tot een verre verplaatsing richting Ardennen. Vanuit een ecologisch en economisch standpunt is het niet verantwoord om solo heen en weer te rijden. Al jaren moedigt BPA daarom het carpoolen aan. Maar… samen uit, samen thuis, ook op financieel vlak. Een correcte vergoeding zou volgens de volgende formule kunnen uitgerekend worden: Vermenigvuldig het aantal km (H/T) met EUR 0,20 en deel het resultaat met het aantal inzittenden, inclusief de chauffeur. Als iedereen (zonder bedrijfswagen) dit toepast, vermijden we samen heel wat frustratie.

OP WANDEL MET BPA?

De lente staat voor de deur. Mogelijk wakkert het mooie weer je goesting aan om met BPA op pad te gaan en je fysiek voor te bereiden op je zomeractiviteiten. De georganiseerde wandelingen zijn volledig gratis, maar worden enkel aangeboden aan BPA-leden. Ben je lid van een andere KBF-club, dan kan je deelnemen mits een BPAlight lidmaatschap aan te gaan. Voor iedere wandeling is een voorafgaandelijke inschrijving via Twizzit noodzakelijk. De wandelleider heeft daarmee een overzicht wie zal deelnemen en het lidmaatschap is meteen automatisch gecontroleerd.

922 ARTSKES VERZAMELEN IN HANDELSBEURS

Voor alle BPA leden die de werkingsperiode van onze vereniging tussen 1970... 1995... hebben meegemaakt. Pater Luk Arts was lid en de ondersteunende persoon voor het gebruik van de accommodaties in het OLV- college. O.a. clubavonden, start klimschool, cursus hooggebergte enz... werden hier georganiseerd dankzij de ondersteuning van Pater Luk Arts. Dankjewel Luk.. en proficiat met de familiereünie. www.gva.be/cnt/dmf20221120_95700578

VOOR FOTOSHOOT VAN DE EEUW

OPEN KLIMDAGEN

Naast de opleidingen die BPA verstrekt in het klimmen, werken we ook aan een community rond het sport- en rotsklimmen. Geregeld organiseert BPA daartoe een Open-klimdag. BPA reserveert een massief en voorziet touwen, de rest doe je zelf(standig). Ondanks er tijdens de Open-klimdagen geen les gegeven wordt, geniet je wel van de tips & tricks van ervaren clubgenoten.

Check de data in de kalender op de website!

CONDITIETRAININGEN OUTDOOR

Met de intrede van de lente starten ook de outdoor conditietrainingen in Mortsel opnieuw op. Met deze trainingen bereid je je lichaam voor op je zomerse bergtocht of alpiene beklimming. De trainingen bestaan uit lopen, afgewisseld met gerichte oefeningen. Vanaf 20/04/2023 t.e.m. 29/06/2023 kan je elke donderdag om 19.30u terecht in Fort IV (Parking Krijgsbaan 222) te Mortsel. Deze trainingen zijn gratis voor BPA-leden. Een actief BPA-lidmaatschap en eenmalige registratie via Twizzit is vereist.

Ontdek onze nieuwe collectie sportbrillen en zonnebrillen.

Wiley-X ontwikkeld door Amerikaanse ex-special forces.

De beste oogbescherming tijdens jouw avontuur. Alle brillen voldoen aan volgende eisen:

• MIL-PRF-32432A ballistic standards

• ANSI Z87.1+ optical clarity and high mass/high-velocity impact standards

• 100% UV bescherming

• Blauw filter op alle zonnebrillen ter bescherming tegen blauwviolette licht van de zon. Hierdoor bieden ze een optimaal kleurcontrast en dieptezicht.

• Kraswerend en ontspiegeld

• Onbreekbaar selenite polycarbonaat glas

Kom ze alvast ontdekken en claim jouw BPA korting van 10%!

Misstraat 93 - 2590 Berlaar

Dirk Lippens - 0496 10 43 53

dirk@optic-service - www.optic-services.be webshop: www.opticstore.be

LES ECRINS

Les Ecrins. Ik had er tot voor een jaar al wel eens van gehoord maar daar bleef het dan ook bij. Maar waar ik wel goed in ben, is mij op alle mogelijke manieren verplaatsen in de natuur gaande van wandelen tot klimmen en diepzeeduiken tot kajakken. Ik startte enkele jaren gelden tijdens mijn vakanties met het verkennen van enkele via ferrata’s in de Italiaanse Alpen. Dat beviel mij goed. In de zomer van 2021 schreef ik mij dan ook met veel goesting in voor het via ferrata weekend dat Steven Horemans organiseerde. Dat weekend verkenden we enkele Belgische via ferrata’s. De weergoden waren ons gunstig gezind, de sfeer was top evenals de deelnemers. Ik schreef me met veel enthousiasme in voor de via ferrataweek in 2022 naar les Ecrins. In juni werd ik echter door één af ander ongewenst virus volledig knock-out geslagen waardoor ik, met heel veel tegenzin, moest afmelden voor een geplande alpiene week in het hooggebergte. De goesting werd daarna dus alleen maar groter. Hooggebergte en via ferrata zijn niet hetzelfde maar in beide gevallen ben je buiten in de natuur en ben je actief bezig. Wat wil een (sport) mens nog meer?

Dag 1:

Op zaterdag 10 september kwamen we al rond 16u00 onder een stralende zon aan op de camping in Saint-Crépain. Daar werden we verwelkomd door Bibi, Kris, Geert en Kathie, François en Tuur. Ik voelde al direct dat de sfeer goed zat. “El Presidente” aka Steven Horemans was toen nog onderweg maar hun lakei stond al klaar om hun op te halen in het station van Montdauphin.

Grosso modo kon je de deelnemers indelen in 3 categorieën: De gepensioneerden. Zij waren daar met de mobilhome. Eén uitzondering te na gelaten die niet gepensioneerd was en in haar “trekkingmobiel” nog in de fase van de kartonnen gordijntjes zat.

De avonturiers. Zij waren daar met de tent en hadden wat minder sokken en onderbroeken bij.

De gefortuneerden. Zij logeerden in een luxe cottage met een eigen toilet en badkamer. Sommigen van hen hadden zelfs een privé chauffeur bij.

Alle verschillen vallen echter weg van zodra iedereen zijn klimgordel aan heeft.

Dag 2

We hadden de luxe om met Steven, Kris en Geert 3 toffe, ervaren en gemotiveerde begeleiders bij te hebben dus iedereen was al snel op zijn gemak toen we in Briançon

aan de voet van onze eerste via ferrata stonden. De eerste van de week noemde “Croix de Toulouse” en bereikten we na een korte wandeling. Na wat instructies vertrokken we in volgorde van ervaring. Het niveau van deze VF was PD maar met zijn 390 hoogtemeters wel een redelijk verticale. De top van de beklimming lag op 1.973 meter. Iedereen klom op zijn niveau en Steven, Geert en Kris ontfermden zich waar nodig over de mensen die een (mentaal) duwtje konden gebruiken. De uitzichten onderweg op Briançon en omgeving waren schitterend. Uiteindelijk kwam iedereen voldaan aan op de top en konden we samen de afdaling naar een terrasje aanvatten. De eerste dag was geslaagd!

’s Avonds bezochten Sabina, Kathie, Tuur, Bart en ikzelf de historische kern van Briançon en pikten enkelen van ons gratis een stukje mee van een orgelconcert. Daarna sloten we de dag af met lekker eten op het terras van een gezellig restaurantje.

Dag 3:

Zoals gewoonlijk startte ik de dag met een yogasessie. Ijskoud aan de voetjes maar zo mooi om de zon achter de bergen tevoorschijn te zien komen!

Daarna lekker ontbijten om dan een korte briefing te krijgen over wat ons die dag te wachten zou staan. Iedereen had de eerste VF

goed verteerd dus de goesting was groot.

Die dag was “Via Ferrata des gorges d’Aillefroide” de volgende op het rijtje. Een VF waarbij het niveau stilaan zou opgebouwd worden van F (facile) naar D (difficile). De VF startte vlakbij het dorpje Pelvoux. We warmden op met het eerste stuk facile beklimming. We volgden de loop van de Torrent d’Aillefroide en gaandeweg werd de gorge smaller en smaller tot de rivier onder ons zich heftig door een smalle doorgang tussen de steile rotsen baande. Dit was uitzonderlijk mooi en indrukwekkend!

Na onze middagpauze vatten we het laatste stuk (difficile) aan van deze mooie VF. Hierin moesten we licht overhangende stukjes trotseren en was de gorge terug iets breder waardoor we volop konden genieten van de zon. Weer helemaal anders maar zeker niet minder mooi.

Ook hier kwam iedereen weer veilig en voldaan toe op het eindpunt. Hier had Steven een voorstel voor de dapperen: “We gaan de twee laatste secties op een sportieve (lees “snelle”) manier afleggen.” Zo gezegd, zo gedaan. Een deel van ons ging al naar de auto en de rest volgde Steven voor een sportieve afsluiter. En snel ging het. Raar hoe je op die manier het traject helemaal anders ervaart. De route bleek plots veel korter dan toen we ze de eerste keer aflegden.

Onderweg naar een gezellig terras, maakten we nog een stop om de Torrent d’Aillefroide anders te ervaren: erin. Was dat koud zeg! Maar opgefrist waren we wel na onze inspanningen van de uren daarvoor.

’s Avonds trok iedereen zijn plan met het eten. De ene kookte op de grond, de andere kookte in de mobilhome, nog anderen gingen eten en dan waren er nog die in hun luxe cottage-keuken een 5 gangen menu kookten (of voor hen lieten koken). Maar er was 1 constante: op een bepaald moment zat iedereen in een warme jas gezellig samen rond de tafel in een

allegaartje van campingstoelen met een allegaartje van al dan niet alcoholische dranken.

Dag 4:

Die dag stond “Via Ferrata la Grande Falaise” op het menu. Deze VF was de eerste Franse VF ooit. Hij werd gemaakt in 1988 en bestaat uit 2 delen. Met een lengte van 1.600 meter en D als moeilijkheidsgraad, zouden we hier onze dag goed mee kunnen vullen. Wederom was iedereen vol ongeduld om eraan te beginnen. Plots merkte iemand dat hij zijn gordel was vergeten. Beginnersfoutje. Kan gebeuren. Dus snel werd beslist dat de snelste chauffeur terug naar de camping zou rijden om het vergeten kleinood op te pikken en dat de rest dan al op zoek zou gaan naar de echte startplek want dat bleek toch nog ergens anders te zijn dan waar we ons bevonden. Steven bleef wachten tot ik terug was met de gordel. Een sportieve rit later konden ook Steven en ik de weg naar de start van de VF aanvangen.

Volgens sommige online info was deze VF betalend maar nergens was duidelijk hoe en waar we dan zouden moeten betalen. Tot we onderweg een “tolhuisje” tegenkwamen dat er niet meer zo goed uitzag en ondertussen helemaal verborgen was achter wat struikgewas en een boom. Later vond ik online terug dat deze VF sinds 2010 gratis was.

Wat me van deze VF is bijgebleven zijn de zeer mooi gekleurde rotsen. Dit was werkelijk fascinerend. De route zelf was bij momenten sportief. Er zaten veel horizontale stukken in waarvan sommige zeer luchtig. De grote afwisseling zorgde ervoor dat de route nooit ging vervelen.

We klommen van 1.333 meter naar 1.650 meter.

Dag 5:

Regen. Alle weerapplicaties hadden al enkele dagen op voorhand aangegeven dat dit de enige regendag zou zijn tijdens onze week in de Ecrins. Die dag dus geen flanerende Tuur aan het zwembad van de camping. Maar niet getreurd. Ook deze dag zouden we ingevuld krijgen. De late ochtend startte met een les “touwen & knopen” op het overdekte terras van de camping. Steven was in zijn element en bracht ons wat basistechnieken en knopen bij. Uiteraard werd hij ook hierin bijgestaan door Kris en Geert. Voor sommigen onder ons was dit volledig nieuw. Van anderen die klommen en/of al een hoogtegebergte opleiding achter de rug hadden, was dit herhaling. Na al dat oefenen hadden we terug zin in wat meer actie. Lieve en Willy trokken hun wandelschoenen aan en de rest trok naar een bowling nabij Briançon. Ook in de bowling was duidelijk dat de ene al wat meer ervaring had dan de

andere maar het plezier was er niet minder om.

Die avond trok ik met Manon, Tuur, Geert en Bart opnieuw naar Briançon om onze voeten onder tafel te schuiven in een restaurantje. Het eten was heel erg lekker!

Terug op de camping bleken ook daar enkele enthousiastelingen de voeten onder tafel te hebben geschoven om de regen en de koude wat te verdringen. Wat volgde was een avond met vreemde talen, gewaggel naar het toilet, luide stemmen en verbroederingsrituelen met de Britse buren. Wat zou dat de dag nadien geven???

Dag 6:

De zon was terug! De realiteit ook. Sommigen onder ons waren wat stiller en wat minder uitgerust maar iedereen stond wel terug paraat.

Die dag zouden we de “Via Ferrata des Vigneaux” aanvallen. Er stond ons een beklimming van 1.300 naar 1.500 meter te wachten en onderweg konden we na een splitsing kiezen tussen D (La Balme) of PD (Le Colombier). De rotsen bestaan uit kalkgesteente dus hier en daar wat gepolijste stukken behoorden tot de mogelijkheden.

Wat mij van deze VF bijbleef waren de mooie verticale stukken en ergens in het midden een heel mooi stuk in lichte overhang. Ook hier waren de uitzichten weer fantastisch! En denk nooit dat je aan het

einde van een VF bent. Nadat we allemaal rustig hadden gegeten en sommigen onder ons de gordel hadden uitgedaan, bleek er toch nog een stukje VF te volgen. Eens op de top konden we onze trip naar beneden terug aanvangen waarbij we een mooie locatie vonden voor de obligate groepsfoto. Die avond lagen de meesten onder ons vroeg onder de wol ��.

Dag 7:

Eindelijk! Na een week van beloftes, begaven we ons naar “Via Ferrata des Gorges de la Durance”. Deze VF bevindt zich, zoals de naam het al zegt, naast en boven de Durance met een zeer grote pijpleiding van een waterkrachtcentrale als bijna constante achtergrond. Als je door de vallei rijdt is deze pijpleiding al van ver te zien. Je kan dus niet missen.

In deze gorge zijn 4 routes terug te vinden:

• Een oranje ontdekkingsroute (via ferrata découverte) voor absolute beginners

• De groene route (PD) van 300 meter lang

• De rode route (D) van 300 meter lang

• De zwarte route (TD) van 1.200 meter lang

We begonnen met de groene route om aansluitend verder te gaan in de zwarte route. Ondertussen waren we allemaal zo gerodeerd

dat ook de zwarte route voor niemand van ons een probleem was. De route ging enkele keren over (hoge) hangbruggen over de Durance. Steile wanden gecombineerd met het geraas van de rivier onder ons. Mooi!

Na onze lunch aan de oever van de Durance, opnieuw in de zon, vatten we de beklimming aan van een 120 meter hoge “pilier”. Hoogtevrees zou hier niet van pas komen en de route was bij momenten heel erg luchtig maar zo mooi! Je zou ze met plezier 2 keer afleggen.

Daar was die dag echter geen tijd voor. Dan tussendoor maar even een free solo op één van de muren naast de buis van de waterkrachtcentrale waarbij Kristien “free solo” terug naar beneden rees. Voldaan (of sommigen half voldaan) liepen we terug naar het beginpunt. Daar aangekomen beslisten 6 van ons om de rode route ook nog te bedwingen. Ook deze route was mooi maar moest zijn meerdere toch echt erkennen in de zwarte route eerder die dag. Op weg naar de auto beseften we dat dit echt wel het einde betekende van onze week samen. Als herinnering aan deze leuke week, stak Kathie nog een klein rotsblokje in haar auto. Deze week mocht niet vergeten worden! En zoals tradities het vereisen, werd er ook die avond weer een stapje in de (restaurant)wereld gezet met name het terras van “La

Taverne de Papy”. Ik had de indruk dat de ober van dienst het niet zo leuk vond dat hij wat meer kilometers moest afleggen. Maar kom, we hadden het gezellig samen en we kregen eten en drinken dus wat wil een mens nog meer.

Dag 8: Afscheid.

Steven en Kristien waren de dag voordien al vertrokken.

De rest was nog op post voor een laatste gezamenlijk ontbijt. Eten, opruimen, inpakken en dan… het minst leuke van elke toffe vakantie, afscheid nemen. Wat was dit een geweldige week geweest.

Kathie, Manon, Sabina, François, Bart en ik hadden nog een afsluiter op het oog. Wij maakten op de terugweg nog een tussenstop bij “Via Ferrata d’Arsine” (AD). Deze keer klommen we 350 meter op een noordwand en dat was eraan te voelen. Maar als afsluiter was hij perfect. Nog één keer mochten we op de top de zon op ons bolletje laten schijnen waarna we nog een mooie wandeling tot aan de auto’s voorgeschoteld kregen.

Manon, Sabina, Kathie, Bibi, Kristien, Lieve, Steven, Kris, Geert, Bart, François, Tuur en Willy, jullie zorgden er elk op jullie eigen manier voor dat wij een toffe groep vormden die hier een onvergetelijke week van maakte. Bedankt en tot snel! 

BERNER OBERLAND

VERSLAG ALPIENE ERVARINGSSTAGE

Foto’s en tekst: Christian Suys

Aangezien Annelore en Miel de ervaringsstage Mount Coach afgelopen zomer gemist hebben is er voor hen een ‘inhaalstage’ voorzien in de herfstvakantie. Ik heb geen lessen die week en Cedric heeft nog voldoende verlofdagen over, dus wij gaan met plezier opnieuw mee. Gelukkig ligt er nog niet te veel sneeuw waardoor we hopelijk nog mooie alpiene beklimmingen zullen kunnen doen. Stageleider Sam stelt het Berner Oberland voor, een regio waar ik nog nooit ben geweest, dat geeft goesting!

BLÜMLISALPHORN

We spreken zaterdagnamiddag af in Kandersteg. We bespreken de plannen voor de komende dagen en bereiden onze route voor: de traverse van de Blümlisalphorn. De volgende dag staan we rustig op. Vandaag moeten we enkel maar naar de Blümlisalphütte wandelen. Met meer dan 1700hm en vele kilometers een stevige dag, maar we bereiken de hut ruim voor het donker. We verkennen de instijg van morgen al. Heel belangrijk in dit seizoen aangezien de zon pas rond zeven uur opkomt en we dus de eerste drie uur in het donker zullen moeten stappen. De weg is makkelijk te vinden en na ongeveer een uurtje komen we aan het begin van de gletsjer. Voor ons zien we de Morgenhorn met zijn noordwand waar we morgen omhoog gaan, alvorens over de graat richting Blümlisalphorn te traverseren. De wand zelf zullen we morgen via de linkerkant over een soort van graat / rug beklimmen, maar om daar te geraken moeten we wel door een spaltenlabyrint. Wetende dat we hier morgen in het donker door moeten, zoek ik, voor zover zichtbaar van hieruit, de beste weg en neem voldoende foto’s om in de hut te bestuderen. We keren terug en komen in de hut aan wanneer de zon onder gaat. Perfecte timing. We ontmoeten twee landgenoten die een trekking doen, voor de rest is de hut volledig leeg. Officieel is de hut dan ook gesloten, enkel het winterraum is open. We beginnen met het smelten van sneeuw voor onze gevriesdroogde maaltijden en drank voor morgen. Gezellige avond!

Om kwart na drie gaat de wekker en om vier uur staan we buiten klaar om te vertrekken. Het waait stevig, we hopen dat het boven op

de graat beter zal meevallen. We volgen onze sporen van de vorige dag en binden ons in aan het begin van de gletsjer. Ik klim met Cedric apart en Lore, Miel en Sam vormen de tweede cordee. Door de spalten op de gletsjer beslissen we wel om voor dit stuk een grote cordee van vijf te vormen. Ik ga voorop en probeer een goede weg te vinden. In gedachten heb ik constant het beeld van de wand gisteren. ¬¬Ik probeer me constant in te beelden waar we ergens zijn. We hebben dan wel krachtige koplampjes, in deze omgeving is het zeer lastig om de juiste route te volgen. Het enige dat ik zeker weet, is dat we ergens aan de linkerkant op een rotsband moeten mikken, echter begint deze pas op een zekere hoogte. Uiteindelijk wordt de wand steiler en vind ik de rotsband. We steken nog een laatste spalt over en splitsen de cordees. Lore, Miel en Sam binden zich in, Cedric en ik besluiten zonder touw verder te gaan. De sneeuw is in supergoede conditie waardoor we een mooi spoor kunnen maken. Halverwege de wand, zo’n 150m onder de top wordt het ijziger en steiler, zo’n kleine 50° schat ik. We binden ons in en Cedric neemt zijn tweede bijl. Ik heb ervoor gekozen om het gewicht van een extra bijl voor dit klein stukje niet mee te nemen. We klimmen simultaan, maar hebben slechts vier ijsvijzen waardoor we vrij snel een standplaats moeten maken om te wisselen. Iets meer naar links vinden we wat sneeuw en ik zeker Cedric na op een zitpickel. Geen zekermethode om een voorklimmersval te houden, maar werkt in deze sneeuwcondities perfect om een naklimmer tot bij u te laten komen. Van hier neemt Cedric over en niet veel later staan we op onze eerste top: de Morgenhorn (3620m)!

We wachten op de andere cordee voor een gezamenlijke topfoto. Er staat stevig wat wind en daarom vertrekken we gauw richting de Wyssi Frau, een top tussen de Morgenhorn en de Blümlisalphorn. Op één passage na is dit een redelijk eenvoudig deel van de beklimming. Een paar meter derdegraads afklimmen is bij normale omstandigheden geen probleem, maar met een halve meter losse sneeuw toch niet evident. Daarom beslissen we om gebruik te maken van de ijzeren staaf boven en dit stukje te rapellen. Hierna volgt een lang stuk sneeuwgraat. Door de cornices worden we gedwongen om meestal niet op de graat maar lichtjes aan de noordzijde te wandelen. Dit komt goed uit, want het beschermt ons tegen de sterke zuidwind! Hier en daar staat een rotstoren in de weg en moeten we beslissen langs links of rechts errond te gaan. Door het seizoen en de sneeuw is er geen pad dus we moeten zelf uitzoeken wat de beste optie is en hoe we dit best aanpakken. Een traverse in een helling vol losse sneeuw is niet altijd even makkelijk af te zekeren. Het is in ieder geval een goede oefening voor onze expeditie volgende zomer! Vanop de Wyssi Frau zien we het vervolg van de graat, die over het algemeen met sneeuw is bedekt, maar juist onder de Blümlisalphorn bevindt er zich een rotsband die we zullen moeten beklimmen. Het sneeuwgedeelte gaat goed. We dalen af tot aan de col tussen Wyssi Frau en Blümlisalphorn en beginnen terug te klimmen. We passeren een eerste stukje rots waar twee haken ons de weg wijzen en komen niet veel later aan de rotsband. Hier is de route niet meteen duidelijk. Links is absoluut geen optie en rechts ziet er ook vrij lastig uit. Recht erover door een hoekversnijding is de enige optie. Bovenaan zien we een stang staan, maar het lijkt toch niet zo simpel die te bereiken, en ook afzekeren is quasi onmogelijk. Plots ziet Cedric op zo’n zeven meter hoogte in de hoekversnijding een haak. Dit is dus de juiste route. Waarschijnlijk is dit in de zomer niet al te moeilijk, maar nu

Afdaling terug naar de hut na de verkenning bij zonsondergang

met ijs en sneeuw verre van gemakkelijk. Bovendien is het nog eens zeer lastig om een relais te maken. Gelukkig heeft Cedric pitons bij. Het nadeel is wel dat de relais recht onderaan de hoekversnijding is, wat wilt zeggen dat ik zeven meter, zonder tussenzekering, recht boven Cedric moet klimmen. Ik kan maar best zien dat ik niet val. Ik vertrek in de lengte en zoek naar grepen maar veel positieve grepen zijn er niet. Mijn stijgijzers staan vaak op kleine randjes, maar doordat het een hoekversnijding is kan ik me wel overal relatief comfortabel voortbewegen. Ik kom aan de haak en pik in. Oef, terug veilig! Ik klim naar rechts uit de hoekversnijding richting de stang die we van beneden zagen, maar kom terug terecht in losse sneeuw bovenop rotsplaten. Moeilijk om hier met de stijgijzers grip te vinden maar uiteindelijk bereik ik de stang en zeker Cedric tot bij mij. Van hier is het niet ver meer en wat later staan we op de top van de Blümlisalphorn (3661m).

In de afdaling over de zuidwestgraat moeten we ons nog goed concentreren. In de topo staat dat gidsen ijzeren stangen hebben aangebracht om de dertig meter

tussen 3500m en 3200m naar aanleiding van meerdere accidenten op dit stuk. Eenmaal daar aangekomen snappen we waarom. Allemaal gladde platen, met in ons geval nog wat sneeuw op, maken het afklimmen hier zeker niet evident. Cedric en ik verlengen het touw en we zorgen dat er telkens een stang tussen ons zit. Eenmaal op 3200m aangekomen, traverseren we onder de indrukwekkende noordwand van de Blümlisalphorn terug richting de plaats waar we vanochtend de gletsjer op zijn gegaan. Wanneer we terug onder de noordwand van de Morgenhorn staan merk ik dat ons spoor van deze ochtend exact loopt hoe ik het gisteravond in gedachten had. Waarschijnlijk met een grote portie geluk, maar toch ben ik een beetje fier :). We binden ons uit en gaan terug naar de hut. Door minder goede weersvoorspellingen aan het einde van de week, willen we morgen al opnieuw naar een andere hut. We besluiten vandaag nog af te dalen naar Kandersteg. We laden snel in en beginnen aan de afdaling. Tegen half acht ‘s avonds komen we uiteindelijk terug aan de auto’s. Moe maar voldaan wandelen we een pizzeria binnen om na te genieten van een zalige dag!

SCHRECKHORN

Dinsdag rijden we door naar Grindelwald naar de Schreckhornhütte. Grindelwald ligt aan de voet van de Eiger Noordwand. Spectaculair om deze machtige wand eindelijk in het echt te zien! We pakken onze rugzakken in en vertrekken richting de hut. Opnieuw een instijg van meer dan 1700hm en elf kilometer. In de Ardennen geen lange wandeling, maar als instijg naar een hut in de Alpen kan dit toch tellen! We vertrekken pas iets voor half twee, dus we zullen waarschijnlijk net in het donker aankomen. De instijg naar een hut is vaak een noodzakelijk kwaad om alpiene beklimmingen te kunnen doen, maar deze wandeling is absoluut genieten. De omgeving is prachtig. Zeker wanneer iets voorbij Bäregg, een hut ongeveer in de helft van de instijg, plots de Schreckhorn zichtbaar wordt. Schreckhorn (4078m) is één van de meest afgelegen vierduizenders in de Alpen en heeft één van de moeilijkste normaalroutes op een Zwitserse vierduizender. Klim- en afdaalroute zijn moeilijk, zeker in deze periode met weinig daglicht en lastigere condities! In de hut liggen er tot onze grootste verbazing pakken pasta, potten poeder

Schreckhorn vanop de bovenste gletsjer

In de noordwand van Morgenhorn

voor soep, noedelpakjes, … die we gratis mogen eten. Feest! Omdat we morgen op een bepaalde plaats bij daglicht willen zijn, vertrekken we pas om vier uur ’s ochtends.

De hut ligt op 2500m dus we hebben een lange weg te gaan. We dalen eerst nog 100 m af naar de gletsjer. De gletsjer volgen we dan een tijdje tot aan een helm op een stok. Hier moeten we omhoog tot aan een stuk dat met kettingen beveiligd is. Juist voor de kettingen moeten we nog een steil nat stukje traverseren. Nat ‘s ochtends in dit seizoen betekent… ijs! Ik ben opgelucht wanneer ik aan de overkant aankom. We volgen de kettingen en daarna een pad dat eindeloos lijkt te duren tot we aankomen aan een plekje genaamd Gaag. Hier gaan we een tweede gletsjer op die ons tot aan de voet van de wand leidt. We lazen dat hier ook grote spalten zijn en beslissen opnieuw om met vijf één grote cordee te vormen. Midden in de gletsjer verhindert een gigantische spalt ons de weg. Cedric zoekt zich er een weg omheen en moet hiervoor een kort steil ijsstukje beklimmen, gevolgd door een lastige sneeuw/ijs traverse. Deze spaltenzone en het sporen in

de sneeuw vertragen ons. Wanneer we aankomen aan het begin van de rotswand liggen we al anderhalf uur achter op topotijd. Ik vertrek in een schitterende hoekversnijding en we proberen wat tempo te maken. Er ligt geen sneeuw op de rotsen en het klimmen is niet al te moeilijk. Na een tijdje komen we aan aan het begin van een couloir. Normaal loopt de route over een graat parallel aan de zuidwand tot op de schouder op 3800m, om van daar de zuidwestgraat te volgen tot op de top. Doordat er nu meer sneeuw ligt en er geen mensen boven ons klimmen die stenen kunnen laten vallen, kunnen we in het couloir tussen deze graat en de wand tot op de schouder klimmen. Dit maakt dat we aanzienlijk sneller kunnen vorderen en wat tijd kunnen terugwinnen. Op het einde, juist voor de schouder, is het nog even wat lastiger met een dunnere ijslaag op de rotsen, maar we komen er toch vrij vlot door. Op de schouder pauzeren we even. Het vinden van de route is hier vrij eenvoudig en het klimmen voornamelijk tweedegraad met één passage 3c. Tussen de voortop en de hoofdtop moeten we nog even oppassen. De kwaliteit van de sneeuw is hier zeer slecht. Losse sneeuw boven op rots.

Bij elke stap die ik zet is het onzeker wanneer hij pakt en óf hij überhaupt pakt! Op deze zeer geëxposeerde graat vergt dit opperste concentratie. Plots sta ik voor een kleine col van een maagdelijk wit messcherp graatje. Hier sta ik voor de keuze, links of rechts van de graat of à-cheval erover. Er is uiteraard geen spoor dat de weg toont. Links is absoluut geen optie. Gezien het in het begin zeer steil omlaag gaat is à-cheval ook geen optie. Rechts van de graat dan maar, in de hoop dat mijn stijgijzers pakken in deze losse sneeuw en er geen rotsplaat onder zit. Van de wand onder mij zie ik niet veel. Het enige wat ik zie is dat de wand vijf meter lager wegduikt en ik niks meer zie. Uitschuiven is dus geen goed idee. Hier ben ik toch zeer blij dat ik aan een touw hang! Gelukkig houdt de sneeuw me en ook Cedric geraakt veilig voorbij de col. Twintig meter verder komen we aan op de top van de Schreckhorn.

Een kwartier later dan voorzien beginnen we aan de afdaling. Juist wanneer we terug voorbij de topgraat zijn komen we de andere groep tegen. Gelukkig niet vroeger, want kruisen op deze topgraat is echt geen optie. We wensen hen

Cedric in de couloir

Zicht vanop Schreckhorn naar de Lauteraarhorn. De traverse van deze twee bergen is een nieuw doel voor een andere keer…

proficiat, Lore en Miel in het bijzonder want dit is hun eerste vierduizender, en wat voor één! Ietsje lager komen we aan de eerste rappelstand en beginnen aan de vele rappels terug richting de schouder. Om het lastige stukje bovenaan het couloir te vermijden dalen we eerst een vijftigtal meter langs de graat af alvorens in het couloir te traverseren. Het afdalen gaat vlot en we zoeken de eerste rappel stand voor de laatste paar rappels om terug op de bovenste gletsjer te komen. We vinden enkel een oud prusiktouwtje en Cedric rappelt met een backup aan de standplaats om te zien of er iets lager een echte rappel stand is. Wanneer Cedric bijna op het einde is zie ik twee meter onder mij de echte stand. Cedric heeft weinig zin om terug omhoog te prusiken en opnieuw te rappellen, maar het is wel de veiligste optie, en waar hij nu is kan hij sowieso niet veder. On-

dertussen heeft de andere cordee ons bijna ingehaald. Dit komt goed uit zodat we op de gletsjer terug een grote cordee kunnen vormen. Tijdens deze laatste rappels tot op de bovenste gletsjer is het donker geworden. De rest van de afdaling zal dus met koplampjes zijn. We passeren terug de spaltenzone met de traverse en het steile ijsstukje waarna we aankomen aan Gaag. De afdaling tot aan de kettingen lijkt net zoals vanochtend een eeuwigheid te duren. De ijstraverse van deze ochtend vermijden we door op de laatste ketting te rappellen en zo staan we terug op de gletsjer. Op het einde nog 100m stijgen is nooit leuk, maar na bijna achttien uur komen we terug aan aan de hut. Wat een zalige dag! Vooral de couloir was fantastisch! Na een hele zomer met alleen rotsroutes vind ik het zalig om eindelijk wat sneeuw tegen te komen.

Omdat er vrijdag en zaterdag een meter verse sneeuw voorspeld is, is nog een alpiene beklimming geen optie. Maar na vier zeer stevige dagen en twee prachtige beklimmingen mogen we niet klagen. We keren supertevreden terug naar Grindelwald.

Meer info: video/vlog van de beklimming van Schreckhorn op mijn YouTubekanaal (Christian Suys): www.youtube.com/watch?v=lGZsP fEPmeM

Deze week geeft me super veel zin in de winteralpinisme stage van komende winter, de laatste stage van onze Mount Coach opleiding. De stage waar alles wat we tot nu toe geleerd hebben samenkomt. Alpinisme, tourskiën, ijsklimmen, trad afzekeren… De ideale voorbereiding voor onze expeditie komende zomer. Stay tuned! 

Cedric juist voor het colletje. Achter mij is de top niet ver meer.

Op de Morgenhorn, onze eerst top van de dag!

Blümlisalphorn in zicht!

Eerste zicht op Schreckhorn tijdens de instijg naar de hut

KALENDER

2DE KWARTAAL 2023

WANDELKALENDER

Gebruikte afkortingen: CW conditiewandeling

SEN seniorenwandeling

2 APRIL

VMW/V9/KM16

Voormiddagwandeling te Sint Jozef Olen

Vertrek: 9 uur P kerk, Lichtaartseweg

Door het Olens broekgebied en terug langs de Schouten vijver.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

DO 6 - MA 10 APRIL

Kampeer- en wandelweekend Pfalz

Van donderdagnamiddag 6 april tem Paasmaandagmiddag 10 april zijn er enkele plaatsen gereserveerd op de camping in het Moosbachtal. Van daaruit maken we stevige wandelingen door het heuvelachtige beboste landschap en langs grillige rotsformaties. Verblijf is in eigen tent(je) op een camping met het nodige comfort en sanitair. Er is 1 gemeenschappelijk stroompunt voorzien (opladen smartphone, batterijen). Wens je een eigen stroompunt dan kan dit ter plaatse geregeld worden.

Wandelleider: Gui Lemmens 0468 15 31 80 gui.lemmens@telenet.be

9 APRIL (PASEN)

VMW/V9.00/KM14

Voormiddagwandeling te Eindhout

Vertrek: 9 uur aan de kerk

Wandelleider: Marcel Bervoets 0475 56 59 27 veldevoet@skynet.be

10 APRIL

(PAASMAANDAG!)

DW:V9/KM 25/450HM

Dagwandeling te Wezemaal

Geen acht maar dan toch vier ‘bergen’ in het heuvelende Hageland met zijn Wijngaardberg, Beninksberg, Kloesebosberg en Eikelberg. En laat ons hopen dat ook de bloesems van de partij zijn.

Vertrek: 9 uur Wezemaalplein met ruime parking.

Wandelleider: Christel Van de Velde 0497 597 316 christelvandevelde66@hotmail.be

13 APRIL

SEN V10/17KM

Grenspark De kalmthoutse heide

Vertrek: NEC De Vroente , Putssteenweg 129, 2920 Kalmthout.

DW dagwandeling

NMW namiddagwandeling

VMW voormiddagwandeling

Deze keer loopt de wandeling volledig over Belgisch grondgebied. Er wordt een nieuwe route gewandeld. ’s Middags eten we in open lucht.

Wandelleider: Jan Daneels 03 664 18 18

16 APRIL

CON/V9.00/26KM/1040HM

6de conditie wandeling Spa

We testen deze keer een nieuwe wandeling in het conditie wandelingen programma uit. Het bosrijke gebied boven Spa is hopelijk uitnodigend genoeg voor wat fikse hoogtemeters.

Vertrek: 9 uur op parking kerkhof, Spaloumont 2, Spa

Wandelleider: Gui Lemmens 0468 15 31 80 gui.lemmens@telenet.be

23 APRIL

VMW/V9/KM16

Voormiddagwandeling te Turnhout

Vertrek: 9 uur op parking Klein Engelandhoeve : Klein Engeland.

We profiteren van de lente en het enorme aantal vogels dat in deze vochtige omgeving te bekijken valt.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

25 APRIL - 1 MEI

Bergwandelweek Lake District, Verenigd Koninkrijk

Van dinsdagavond 25 april tot dinsdagochtend 2 mei (6 wandeldagen ) trekken we opnieuw naar het Lake District. Het Lake District National Park is het grootste nationaal park van de UK en een paradijs voor de “berg”wandelaars. Vanuit een vaste campingplaats in de Langdale vallei maken stevige dagtochten naar de Fell’s in de omgeving. We verblijven op een camping waar het nodige sanitaire comfort aanwezig is. Ieder kookt zijn eigen otje, al voorzien we zeker eens een bezoekje aan de lokale pub voor een “pint” of “local supper”.

Enige bergwandel ervaring is gewenst. Een goede fysieke conditie is noodzakelijk voor wandelingen van 8 uur in heuvel / bergachtig, mogelijk soms padloos, terrein of scrambles.

Wandelleider: Gui Lemmens 0468 15 31 80 gui.lemmens@telenet.be

30 APRIL

DW/V9u30/KM22

Dagwandeling in het zuidelijke deel van het Nationaal Park Hoge Kempen.

Uitgestrekte dennenbossen, heide, duinen, waterplassen en de nodige topjes ….

Vertrek: 9u30 : parking hoek Trichterweg-Gijzenveldstraat, 3690 Zutendaal (Bessemer)

Wandelleider: Charlotte Cops ccops@skynet.be

5-6-7 MEI

Moezeltrekking

Wandelleider: Joeri Laenen & Dirk Van Laer

7 MEI

VMW/V9/KM16

Voormiddagwandeling te Herentals

Vertrek: 9 uur aan P Sportcentrum : parking Zwembad, Vorselaarsebaan.

Door bossen en langs waterlopen o.a. de Kleine Nete.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

11 MEI

SEN, 18KM

Startuur is afhankelijk van de treinuren

Treinstapper van station naar station: wandeling van Tielen naar Herentals, langs de Aa en kalme veldwegen.

18 km

Start station Tielen en aankomst station Herentals.

Verdere info volgt via de mailinglijst senioren. Picknick meebrengen, geen café onderweg

Wandelleider: Geertrui Honoré 0477 69 07 98 geertrui.honore@gmail.com

14 MEI

CON/V9.00/30KM/1100Hm

7de conditiewandeling Pont à Lesse

Als laatste officiële conditiewandeling van dit seizoen maken we er nog eens een stevige tocht van. De Lesse vormt de leidraad voor deze wandeling waarbij we flink wat hoogtemeters en afstand gaan combineren. Op het einde van de dag weten we dan of er nog extra werk aan de winkel is qua conditie opbouw voor onze zomerplannen.

Vertrek: 9 uur op de parking van het klimmassief van Pont à Lesse

Wandelleider: Gui Lemmens 0468 15 31 80 gui.lemmens@telenet.be

WO 17 MEI - ZO 21 MEI

Clubweekend Bohan

21 MEI

VMW/V9/KM16

Voormiddagwandeling te Witgoor-Dessel.

Vertrek: 9 uur P kerk : Meistraat

We wandelen een deel langs de Gracht, door open terrein en de mooie omgeving rondom Witgoor.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

28 MEI (PINKSTEREN)

DW/V9/KM28

Dagwandeling te Daverdisse, Topo 59/5-6 + 64/1-2

Vertrek: 9 uur aan de kerk. E 411 uitrit 23

Wandelleider: Marcel Vleugels 0494 40 66 87

29 MEI (PINKSTERMAANDAG)

VMW/V9/KM16

Voormiddagwandeling te Olmen

Vertrek 9 uur P Markt Olmen

Ditmaal trekken we langs de Oostzijde naar de brongebieden van de Grote Nete hierbij lopen we door verschillende natuurgebieden.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

4 JUNI

DW/V9/KM24

Dagwandeling Weert/Bornem

We steken 2x de Schelde over en doen via het Stiltepad het natuurreservaat ‘Het Stort, de Schorren van Durme en Tielrodebroek aan.

Vertrek 9 uur Parking Rik De Rycklaan 2, Temse

Wandelleider: Sandy Van Ael 0478 04 36 39 sandyvanael@gmail.com

8 JUNI

SEN V10/+/-18KM

Vertrek: Parking Sporthal de Nachtegaal, Duffelse Steenweg 145, 2550 Kontich

Vanuit het sportcentrum wandelen we door het kerkhof naar de berm van de oude spoorlijn Kontich-Duffel. Deze spoorwegberm werd natuurgebied. We volgen de ‘Diepe route’ tot aan Waarloos, waar we langs de landerijen naar de wijk Kontich-Kazernen wandelen voor onze middagstop. In de namiddag keren we terug naar onze vertrekplaats.

Wandelleider: Marc Verpoten 0474 811 849 marc.verpoten@telenet.be

11 JUNI

VMW/V9/KM16

Voormiddagwandeling te Arendonk.

Vertrek: 9 uur : P kerk Voorheide : De Brulen. We trekken door mooie bossen naar Nederland

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

VRIJDAG 16 JUNI

AW/V17u30/KM17

Midzomer avondwandeling editie 4

Kalmthoutse heide

Vertrek: 17u30 : Parking Zuid Grenspark (Verbindingsstraat)

Wandelleider: Charlotte Cops ccops@skynet.be

25 JUNI

DW/V9/KM25/HM550

Gevarieerde dagwandeling te Kwaremont langs de heuvels van de Ronde van Vlaanderen en het Kluisbos

Vertrek: 9 uur Kwaremontplein te Kwaremont

Wandelleider: Christel Van de Velde 0497/597316 christelvandevelde66@hotmail.be

2 JULI

DW/V9/KM28

Dagwandeling te Herresbach, Topo 56/3-4 + 50/7-8

Vertrek: 9 uur aan de kerk. E 42 uitrit 15

Wandelleider: Marcel Vleugels 0494 40 6 687

9 JULI

VMW/V6/KM22

Ochtendwandeling voor vroege vogels rondom Hoegaarden.

Vertrek: 6 uur !!! op het Gemeenteplein, 3320 Hoegaarden

Wandelleider: Tom Lauwereins 0495 58 44 48 tom.lauwereins@gmail.com

VASTE CLUBACTIVITEITEN

CONDITIETRAINING

Wekelijks op woensdag.

Check de kalender op de website voor de juiste data.

Uur: 20u - 21u

Locatie: Sportzaal Sint Eduardus, Broeder Frederikstraat 3, 2170 Merksem

Inkom: gratis voor BPA/light, 3€/les voor KBF

OPEN KLIMDAGEN 2023

Breng steeds je identiteits- en lidkaart KBF mee. Volg de facebookpagina en website.

Meer info via kevinvanzurenborg@gmail.com

WORKSHOPS

ORIENTATIEWEEKEND GEVORDERDEN

22/04/2023 09:00 - 23/04/2023 17:00

Opfrissing van de navigatie skills!

BPA organiseert dit voorjaar een oriëntatie “update” weekend. Het weekend is gericht op gevorderden, maar iedereen met basiskennis oriëntatie die net dat stapje verder wil gaan is welkom. Wat komt zeker aan bod: een (korte) opfrissing van de basistechnieken kaart en kompas, tochtplanning, oriëntatie op gebaand terrein, oriëntatie op ongebaand terrein, oriëntatie bij slechte zichtbaarheid (nachtoriëntatie). We doen dit aan de hand van diverse praktijkgerichte oefeningen in de mooie omgeving van Bohan en geven hierbij de nodige tips & tricks.

Prijs: 100 € BPA, 115 € KBF

CLUBWEEKEND

Donderdag 18 tot en met zondag 21 mei 2023

16 JULI

NMW/V14.00u

Cultuur namiddagwandeling te Westerlo. Rustige genietende wandeling langs de kastelen die Westerlo rijk is. Een bezoek aan de abdij mag hierbij niet ontbreken. Wandeling door het Noordelijk deel van de Merodebossen. Met de nodige “deskundige” uitleg van de wandelleider.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

ADVENTURE RUNNING elke donderdag.

Uur: 19.30u - 21u

Locatie: Fort IV Mortsel, Krijgsbaan (parking), 2640 Mortsel, Inkom: gratis voor BPA/light,

KLIMMEN

14 mei 2023 Via Ferratadag te MLD

20 augustus 2023 Open klimdag NIET - LEDEN

ROTSKUIS 2023

22/04/23 13/05/23 samen met klimschool kvb3

collectieve kbf

Meer info via tomdevocht@yahoo.com

WORKSHOP BIVAK

zaterdag 3 en zondag 4 juni 2023

Tijd nu om er op uit te trekken. Bestemming is de regio rond Trois-Ponts alwaar we een 2-daagse bivaktrekking zullen ondernemen. Dagelijks stappen we zo’n 15 à 20 km met volledige bepakking en doorkruisen daarbij een verscheidenheid aan Ardense landschappen. Langs dit traject komen diverse topics aan bod zoals uiteraard het bivakkeren zelf maar ook het pakken van de rugzak, omgang met kookmateriaal & voeding, kleding, tochtplanning, fysieke voorbereiding e.d.

Waar: Vertrek en aankomst aan station van Trois-Ponts Prijs: EUR 55,00 voor BPA-leden; EUR 70,00 voor andere KBF-leden

BPA organiseert tijdens het Hemelvaartweekend een clubweekend open voor alle leden. Drie dagen gezellig en sportief samenzijn in Bohan. Activiteiten voor iedereen, klein tot groot: kayak, packraft, traillopen, mountainbike, wandelen, klimmen. lees meer en reserveer via de kalender op de website (Clubweekend Bohan).

KLIMMEN START TO VIA FERRATA STARTERSWEEKEND 10-11 juni

2023

WilVia ferrata, ook wel klettersteig genoemd, is een snel opkomende tak in de bergsport. Wij van BPA willen jullie een opleiding aanbieden op maat van iedereen.

Eerst even duiden, wat is via ferrata eigenlijk. Letterlijk betekent het, ijzeren weg. Je volgt inderdaad een vast verankerde kabel aan de rots. Smalend wordt het wel eens klimmen voor dummy’s genoemd. Dat klopt voor een deel. Wanneer je deze sport beoefent onder begeleiding, hoef je inderdaad geen touwtechnieken of knopen te kennen. Als je echter op zelfstandige basis verder wil gaan, komt er wat meer bij kijken.

Het traject dat wij jullie willen aanbieden, bestaat uit twee weekends. Eén om jullie de basis bij te brengen, het tweede om de meer gevorderde technieken aan te leren. De twee staan los van elkaar en kunnen dus ook apart gedaan worden, mits een palmares voor het tweede. Het eerste weekend gaat door op 10 en 11 juni met overnachting in de Samsonhut in Mozet (avondmaal inbegrepen). Verder zorgt BPA voor: een presentatie,

de reservatie van de klimmassieven, begeleiding door gediplomeerde instructors en het technisch materiaal, nl. een klimgordel, helm en via ferrataset. Indien u zelf één of meerdere van deze items hebt, mag u die uiteraard gebruiken.

Zelf zorgt u voor een picknick en drank voor twee dagen, alsook voor ontbijt op zondag. Wij zorgen wel voor koffie, thee en aanverwanten. Vervoer van, naar en tussen de massieven als ook voor een paar stevige schoenen. Liefst bottines maar stevige sportschoenen kunnen ook wel. Het liefst heeft u ook geen last van hoogtevrees. De prijs voor dit alles is 65 euro voor BPA leden en 80 euro voor andere KBF leden. Lidmaatschap van KBF is dus verplicht (verzekering).

Het weekend start zaterdag om 9 uur op de parking van de rotsen van Pont a Lesse en eindigt zondag om 16 uur aan het commandocentrum van Marche les Dames.

VIA FERRATA WEEKEND VOOR GEVORDERDEN 2023

Ergens vlak bij Namen, opvallend en van ver te zien, liggen de rotsen van “Les grande Malades” te blinken. Hierop staat een mooie, iet of wat luchtige via ferrata voor de al wat meer ervaren ferratist. Ergens niet ver van Charleroi, verstopt in het bos aan de oever van de Samber ligt de oude steengroeve van Landelies. Daarop bouwde onze vrienden van de CAB (club alpine Belge) een zeer amusante, doch zware via ferrata.

Alle twee deze via’s zijn voorzien van een tyrolienne en een rappel, zodoende we daar op kunnen oefenen met ons doelpubliek. Wie zijn dat dan? Wel, mensen die ons start to via ferrata weekend hebben meegedaan OF met de nodige rots klim ervaring OF met een indoor klimniveau van minstens 5c OF ervaring met verschillende via ferrata’s in binnen- en buitenland. Op dit weekend gaan we verder dan enkel de basistechnieken van de via ferrata sport. We gaan jullie kennis verder uitbreiden om zodoende jullie mogelijkheden groter te maken.

Wat, waar, wanneer en hoe?

Het weekend gaat door op 7 en 8 oktober 2023 en kost 60 euro voor een BPA lid en 75 euro voor andere KBF leden. We overnachten in de Samsonhut.

Inbegrepen zijn, de overnachting, avondmaal (zijnde een pizza), begeleiding van gediplomeerde gidsen en eventuele huur van materiaal.

Niet inbegrepen zijn, drank, overige maaltijden (BPA voorziet wel koffie, thee, melk en suiker voor het ontbijt op zondagochtend), vervoer van, naar en tussen de massieven.

Mocht u nog met een vraag zitten, twijfel dan niet en bel of mail naar Steven Horemans stevenhoremans.sh666@gmail.com of 0496 07 44 21

Hopelijk tot in oktober, het wordt sowieso een knallertje.

BIVAKKEREN EN TENTENTREKKING

Met de tent, bivakzak of tarp de bergen in trekken is de ultieme manier om de natuur te beleven. In volle vrijheid en in pure harmonie tussen mens, weer, fauna & flora rijgen de indrukken zich aan elkaar. Een magistrale ervaring!

Een bivaktocht ondernemen vergt een net iets andere voorbereiding dan een gewone huttentocht. Daarom heeft BPA een mooi aanbod uitgewerkt waarin ervaren en gepassioneerde lesgevers je tips en tricks geven voor jouw volgende avontuur.

WORKSHOP BIVAK (PRAKTIJK)

Tijd nu om er op uit te trekken. Bestemming is de regio rond Trois-Ponts alwaar we een 2-daagse bivaktrekking zullen ondernemen.

Dagelijks stappen we zo’n 15 à 20 km met volledige bepakking en doorkruisen daarbij een verscheidenheid aan Ardense landschappen. Langs dit traject komen diverse topics aan bod zoals uiteraard het bivakkeren zelf maar ook het pakken van de rugzak, omgang met kookmateriaal & voeding, kleding, tochtplanning, fysieke voorbereiding e.d.

• Wanneer: zaterdag 3 en zondag 4 juni 2023

• Waar: Vertrek en aankomst aan het station van Trois-Ponts

• Prijs: € 55,00 voor BPA-leden; € 70,00 voor andere KBF-leden

• Deelnamevoorwaarden: een degelijke conditie en de voorbereidende workshop bivak theorie gevolgd hebben.

STAGE EN BEGELEIDE BIVAKTOCHTEN IN DE ZOMER - LAST CALL!!!

BIVAKTOCHT LOFOTEN – NOORWEGEN (begeleide tocht)

(15/07/2023 – 23/07/2023)

Ontdek de machtig prachtige Lofoten. Bereid je voor op een sprookjesachtige tocht met de tent, op en rond woeste bergen die oprijzen uit de zee. Vanuit Moskens gaan we 7 dagen op stap, in een doorgaande tocht en slapen afwisselend op campings, in de wilde natuur of in een onbemande hut of hostel.

Meer info en inschrijven: check de website www.bpa.be

HUTTENTOCHTEN 2023 - LAST CALL!!!

Sinds meerdere jaren heeft BPA het grootste en breedste aanbod aan huttentochten van alle KBF-clubs. Ook in 2023 biedt BPA een waaier aan mogelijkheden, waarvan je hieronder een overzicht vindt. Wens je meer info, dan verwijzen we graag naar de website waar je de volledige tochtbeschrijving en praktische info kan terugvinden! Voor volgende tochten is nog plaats voor de snelle beslissers!

DOORHEEN DE GOTTHARDREGIO

ZWITSERLAND (22/07/2023 – 30/07/2023)

De Gotthardpas wordt vaak vol bewondering voorbij gereden op weg naar Italië. Best jammer, want het betreft een zeer aantrekkelijke en uitdagende wandelregio. Ver van en hoog boven het autoverkeer dat doorheen de tunnel raast, trekken we in 7 etappes langsheen de Dammastock (alt. 3630m), enkele luchtige via ferrata passages, de 90m lange Salbit hangbrug, en heel wat uitdagende blauw wit gemarkeerde paden (Niv. T4).

EEN TOUR IN DE VANOISE

FRANKRIJK (05/08/2023 – 12/08/2023)

In een poging de steenbok van de ondergang te redden, werd in 1936 het Parc National de la Vanoise opgericht. Dankzij de GR Tour de la Vanoise is het gebied druk bezocht. Daarom kiezen wij voor onze 6-daagse huttentocht een alternatief, rustiger circuit. Een gevarieerde tocht in een indrukwekkend landschap.

DOORHEEN HET NATIONAAL PARK GRAN PARADISO

ITALIË (19/08/2023 – 27/08/2023)

Op ontdekkingstocht doorheen het nationale park van de Gran Paradiso. Grote kans om steenbokken te spotten in een decor van gletsjers en hoge bergpassen. We blijven 7 dagen hoog in de bergen. Overnachten in berghutten met halfpension. De laatste stapdagen van 8-10 u vergen een goede fysieke conditie.

JEUGDTREKKING (12-17J) IN DE VANOISE

(19/08/2023 – 26/08/2023)

BPA en Hiking Advisor slaan al voor de 3e keer de handen in elkaar voor de organisatie van een jeugdtrekking. Deze keer gaan we voor spectaculaire uitzichten op de gletsjers van de Vanoise, zoeken we naar onbekende paadjes tussen de populaire routes door, beklimmen de Petit Mont Blanc en spotten steenbokken en gemzen die er talrijk wonen. We wandelen 6 dagen van berghut naar berghut met de mogelijkheden om te bivakkeren. ‘s Avonds koken we zelf ons potje. We dragen het extra gewicht van het eten als een team, de ene kan al meer aan dan de andere, dat is geen probleem!

Meer info en inschrijven: check de website www.bpa.be

ACTIEVE SENIORENTREKKING VOGEZEN

(18/09/2023 – 23/09/2023)

Elk jaar meer op de teller, wil niet zeggen dat het enthousiasme voor het buitensporten met hetzelfde ritme daalt. Wij staan te popelen om er -op een aangepaste wijze- tegenaan te gaan. We hebben een trekking voorbereid in de Vogezen. We stappen naar twee verschillende “fermes auberges” en slapen daar in het lager. We vertrekken niet in het dal maar op zekere hoogte. Zo kunnen we maximaal genieten van deze tochten en ondertussen de hoogtemeters enigszins beperken.

Onafgezien van de twee aanlooproutes om in deze boerderijen te geraken, bieden we dagtochten aan in twee versies. Een toptocht en een lightversie tocht. Niettemin is een goede conditie vereist.

• De eerste aanlooptocht naar de Ferme Auberge Gresson bevat 10.5 km/ 4.00 staptijd/ 526 hoogtemeters. In dit verblijf slapen we 3 nachten.

• De tweede naar de Ferme Auberge Felsach heeft 13.1 km/ 5.00 staptijd/ 1024 hoogtemeters en hier blijven we 2 nachten slapen.

Het charmante aan de Gresson is de ligging en het feit dat je daar niet met de wagen kan geraken. Het doel van de andere tochten is o.a. de Ballon d’ Alsace en le Grand Ventron. Bij mooi weer hebben we een panorama op de Zwitserse besneeuwde bergtoppen.

In de auberges logeren we in halfpension. Dat wil zeggen dat er in onze rugzak enkel picknick, regenkledij, warme fleece, een lakenzak, het nodige wasgerief, huttensloef en reservekledij in zit. Na de eerste 3 dagen gaan we terug naar de auto om ons te verplaatsen en zo te vertrekken aan de bron van de Moezel. Zo kunnen we onze rugzak terug aanvullen voor de volgende dagen. Met een rugzak van 8 à 9 kg inhoud zou je moeten rondkomen.

Prijs: Bpa € 390 - Kbf € 420

Inbegrepen: 5 nachten met overnachting op lager, ontbijt en 3 gangen-avondmaaltijd

Meer info op de website en via:

Dirk Van Laer - dirk-van-laer@hotmail.com - 0484503877, Bernard Mestdagh - bmestdagh@bpa.be - 0492209723, Herman Lievens - herman.lievens@gmail.com - 0484175035

KLIM- EN WANDELWEEKEND VIROINVAL

In navolging van het geslaagde weekend in de streek rond Bomal gaan we op 17 en 18 juni terug naar het zuiden van ons land voor een vervolg. Het idee is net hetzelfde als vorige keer. We gaan een dag wandelen en een dag klimmen. We slapen op een camping en BPA voorziet pizza’s als avondmaal.

Waar gaan we juist heen? Als je een kaart van België bekijkt en je valt van Antwerpen recht naar beneden, passeer je Brussel en Charleroi. Daar gaan we in volle snelheid voorbij. Bij Philippeville trekken we aan het touwt van onze parachute om zachtjes te landen in Olloy sur Viroin.

Zaterdag doen we een mooie wandeling in de Calestienne langsheen een meanderende rivier, steile bergflanken, romantische ruïnes, diepe putten en al dan niet verlaten steengroeves. We passeren ook al eens langs de rotsen waar we de volgende dag onze touwen uitgooien voor een dag vol mooie klimervaringen.

Zaterdagavond slaan we onze tenten op naast de rivier die de vallei haar naam gaf, de Viroin, een onooglijk riviertje van slechts 22km dat het zelfs zonder bron moet stellen. Nabij de klimrotsen in het dorpje Dourbes vloeien Eau Noire en Eau Blanche samen en creëren zo de Viroin die het mooiste dal van België vormgegeven heeft. Met wat geluk spotten we tijdens de wandeling zelfs orchideeën.

Prijs: € 35 voor BPA-leden, € 45 voor andere KBF-leden

Inbegrepen: Avondeten voor zaterdag en begeleiding van het weekend (Steven Horemans, Philippe Schroll en Dave van den Bosch)

Niet inbegrepen: De andere maaltijden, drinken, de verplaatsing van en naar het weekend, alsook niet de overnachting op de camping. Dat regelt iedereen daar persoonlijk zodat mensen die met meer in één camper of tent slapen van korting kunnen genieten.

Afspraak: zaterdag om 8.30 uur in Olloy sur Viroin Meer info: na inschrijving

LES ECRINS 2023

VIA FERRATAWEEK IN EEN MACHTIG DECOR

In september 2022 trokken wij met een aantal avonturiers naar het machtigste park van Frankrijk, Les Ecrins. Niet om daar op ons gat te zitten met een grassprietje in onze mond, maar om een paar heerlijke via ferrata’s te knallen. De ene al mooier en sportiever dan de andere, een mooie afwisseling van alpiene en sport via’s.

Dat willen we met BPA in 2023 herhalen. We gaan terug naar Les Ecrins want er liggen daar nog een paar, door ons niet ontdekte pareltjes te wachten. Indien er eens een dag wat minder weer is mogen we, omdat Steven daarvoor gediplomeerd is, ook gewoon een mooie wandeling doen, zonder kabels, maar daarom niet minder prachtig of avontuurlijk. Toen het vorig jaar op een middag oude wijven regende, zijn we zelfs gaan bowlen en dat was een gesmaakte pauze tussen al dat rotsgeweld door.

Periode: 09/09/2023 - 16/09/2023

Prijs: € 385 voor BPA-leden, € 415 voor andere KBF-leden

We kamperen op en gezellige camping en rijden vandaar elke dag naar de start van de via ferrata. Meestal een kwartier tot een half uurtje rijden.

Inbegrepen: 7 overnachtingen op de camping, begeleiding, annulatieverzekering en eventueel huur van materiaal. Niet inbegrepen: Verplaatsing van en naar Les Ecrins, alsook de verplaatsingen ter plaatse. Eten en drinken zitten ook niet in de prijs.

Deelnemingsvoorwaarden:

- geen hoogtevrees!!

- ervaring in via ferrata EN/OF ervaring in rotsklimmen EN/OF indoor klimniveau 5C EN/OF ervaring in alpiene tochten of technische bergtochten.

Begeleiding: Kris Lodewijcks Initiator rots, Geert Pustjens initiator rots en Steven Horemans Instructor mountainwalking en Trekking. Uiteraard ook alle drie gediplomeerde via ferrata begeleiders met een berg aan ervaring.

VIA FERRATADAG 14 MEI 2023

We organiseren opnieuw een via ferratadag open voor iedereen. In de Alpen vind je via ferrata’s in alle moeilijkheidsniveaus. Deze dag is dan ook een uitstekende gelegenheid om in goed gezelschap en onder begeleiding al wat ervaring op te doen. De aanwezige monitoren hebben heel wat ervaring.

In deze editie doen we in de voormiddag de via ferrata van Marche-les-Dames (MLD) en in de namiddag deze in Grand Malades.

MARCHE-LES-DAMES (MOEILIJKHEID: AD+)

De via ferrata van Marche-les-Dames bevindt zich op het militair domein en maakt deel uit van de training van de Belgische paracommando’s. Op de route vind je verschillende bruggen, een rappel en een pendel.

Meer informatie: Deze via ferrata staat beschreven in de topo van Marche-les-Dames.

In de namiddag trekken we naar Bouge, iets verderop richting Namen voor de via ferrata van les Grand Malades (moeilijkheidsgraad D-). Dit massief is een echte uitdaging.

LES GRANDS MALADES (MOEILIJKHEID: D-)

De gevarieerde via ferrata van Les Grands Malades vind je in Bouge, nabij Namen. De route start ondergronds en onderweg moet je meerdere bruggen en een tyrolienne (deathride) overwinnen. Een rappel van twintig meter brengt je weer op de grond.

Meer informatie vind je op www.clubalpin.be, doorklikken naar ‘les rochers Belges’.

Deelnemingsvoorwaarden: KBF/BPA lid en de Belgische nationaliteit hebben.

Uiteraard is een goede conditie en vrij zijn van hoogtevrees een must. Vooraf worden instructies gegeven over techniek, veiligheid en materiaal.

Locatie: Paracommandokamp Marche-les-Dames

Prijs:

jeugd 12-18 jaar: € 15 BPA, € 20 KBF, materiaal en drankje achteraf inbegrepen.

volwassenen: € 20 € BPA, € 25 KBF, drankje achteraf inbegrepen.

Meer info: Marc Goossens - marcgoossens99@gmail.com

OPEN KLIMDAG 20 AUGUSTUS 2023

Dit jaar organiseren we opnieuw onze gratis klimdag voor niet-leden op het klimmassief van Durnal.

Wil jij ook eens klimmen op de rotsen onder deskundige begeleiding van ervaren monitoren, schrijf je dan in voor een onvergetelijke ervaring. Er is geen voorkennis vereist en alle materialen worden door ons voorzien.

Je betaalt 10 € bij inschrijving maar die krijg je terugbetaald krijgt als je komt.

Meer info: Marc Goossens marcgoossens99@gmail.com

CLUBWEEKEND 18-21 MEI 2023

AVONTUUR IN BOHAN-SUR-SEMOIS

Een palet aan avontuurlijke activiteiten, een prachtige omgeving en gezellig tafelen met clubgenoten. Dat is de korte samenvatting van het clubweekend van BPA tijdens het Hemelvaartweekend van 18 tot 21 mei 2023.

Vanuit onze uitvalsbasis “J-Club - De Knapzak” in Bohan-sur-Semois trek je samen met een ervaren BPA-begeleider op een avontuurlijke missie in de prachtige natuur rondom. Je stelt zelf je programma samen, want dagelijks worden meerdere opties aangeboden die jong en oud kunnen bekoren.

• Kayaktocht van Alle-sur-Semois naar Bohan: laat je met de stroom meevoeren doorheen de mooiste vallei van de Ardennen.

• Packraft-initiatie: gepakt en gezakt vertrek je te voet de wijde wereld in, tot aan de rivier die je dwingt over te schakelen op een opblaasbaar bootje en peddels.

• Mountainbike: met je eigen mountainbike stijg je naar mooie uitzichtpunten boven de vallei, en zoef je gezwind weer naar beneden.

• Wandelingen: diverse wandelingen voor jong en oud over smalle paden, doorheen feeërieke valleitjes, naar uitkijktorens hoog boven de beboste hellingen.

• Trailrun: lopen doorheen de natuur met een minimum aan verharde wegen en niet vies van wat hoogtemeters. .

• GPS-zoektocht: met behulp van een GPS-toestel ga je op zoek naar verschillende locaties in de omgeving. Vind je de schat?

• Kliminitiatie Roc-la-Tour: een klein rotsmassief net over de grens met Frankrijk nodigt uit om beklommen te worden.

•

Periode: 18/05/2023 – 21/05/2023

Prijs: € 160 voor BPA-leden, BPA-lightleden en hun inwonende gezinsleden; € 105 voor -12 jarigen en € 135 voor -18 jarigen;

€ 180 voor andere KBF-leden

Inbegrepen: 3 overnachtingen in 4-persoonskamer, half pension, begeleiding en organisatie. Niet inbegrepen: eigen vervoer, lunchpakket en versnaperingen, eigen dranken. Voor sommige activiteiten is een bijkomende kostprijs van toepassing voor het gebruik van het materiaal. Er kan ter plaatse een lunchpakket aangekocht worden aan € 7.

Organisatie en contact: Jort Van Schil +32 498 14 47 70 of voorzitter@bpa.be)

LAST CALL!!!

MET DE TENT ROND EN OP DE MONT THABOR

Tekst en foto’s: Anja Derycke & Jonas Raats

Zomer 2021: een zomer waarin coronamaatregelen reizen complex maken. We kiezen daarom voor een vakantie waarin we weinig landsgrenzen maar des te meer bergketens overschrijden. Via de noordelijke Franse Alpen schuiven we op naar de Vanoise om ten slotte in de Névache te belanden. Daar klaart het kwakkelende weer op en kunnen we eindelijk aan een lang geplande vierdaagse beginnen.

Jonas en ik hebben een uitdagende tententrekking uitgestippeld rond en op de Mont Thabor, in het Cerces-Thabormassief. Startpunt van de tocht is de Camping de Fontcouverte (1860 m) in de Vallée de la Clarée. De tocht is er een van eigen vinding, waarbij we druk bewandelde GR’s willen vermijden en vaker over dan rond de bergen zullen proberen te gaan.

is het merkbaar warmer dan de vorige ochtend.

Dag

1: over gemarkeerde en ongemarkeerde paden

De dag start met temperaturen net boven het vriespunt, het aangekondigde mooie weer moet onze vallei nog bereiken. Rond 9u vertrekken we op pad richting de Refuge de Ricou. Voorbij de meertjes Lac Laramon en Lac du Serpent laten we het gros van de dagjestoeristen achter en vinden we de rust van de bergen. De zon schijnt al stevig, maar er waait nog een frisse wind als herinnering aan het slechte weer van de voorbije week.

In steeds rotsachtiger terrein klimmen we verder omhoog tot aan de Col du Grand Cros. Steenmannetjes leiden ons langs en over rotsen over de graat tot aan de top van de Pic du Lac Blanc (2980 m), waar we beloond worden met een uitzicht van 360° op de bergen om ons heen. In het westen zien we de besneeuwde toppen van de Écrins glinsteren in de zon terwijl we in het noorden de Mont Thabor en de toppen van de Vanoise kunnen onderscheiden.

Nu begint een meer avontuurlijk gedeelte want mijn uitgestippelde route verlaat de paden die op de Franse topografische kaart staan. We keren een stukje op onze stappen terug en vinden een steil pad dat in de goede richting afdaalt naar het Lac Blanc. Vanaf dat meer kunnen we volgens mijn plan langs de bergflank traverseren tot aan de Col du Vallon (2645 m). Hier zien we echter snel vanaf want het spoor verdwijnt en de rotswand is veel te steil om langs te traverseren. In de

plaats daarvan volgen we een spoor dat afdaalt tot aan een gemarkeerd pad en via dat pad steken we de col over.

De laatste etappe van de dag voert ons langs een ongemarkeerd pad door het gras en langs marmotten tot aan het Lac Lavoir (2284 m), waar we iets na 17u arriveren. Algauw vinden we een droog plekje vlak bij de oever waar onze twee kleine tentjes net passen. De zelfgemaakte pasta met ‘kaas’saus en groenten smaakt uitstekend terwijl we genieten van de bergen om ons heen. (Het is ‘kaas’saus en geen kaassaus want er zit geen echte kaas in.)

Dag 2: een lange omweg naar de top Rond 8u30 zijn we klaar voor een lange dag. Hoewel we 400 m hoger hebben geslapen dan de camping,

Vandaag beklimmen we de Mont Thabor via een graatoverschrijding. We volgen het pad dus niet tot aan de Col de Méandes, maar slaan op tijd linksaf richting de Col des Muandes en nemen een goed aangeduide en zeer rustige GR. Ik besef dat mijn voorziene omweg te lang is als blijkt dat we de Col de Muandes (2828 m) pas bereiken na de lunchpauze. Gelukkig is de wandeling over de graat tussen deze col en de Col de Valmeinier minder technisch dan de aanduiding op de kaart doet uitschijnen. We kunnen gewoon al lopend genieten van het uitzicht langs beide zijden terwijl we nu eindelijk zonder verdere omwegen naar de Mont Thabor wandelen. Wat verderop komen ze zowaar een sneeuwveld tegen ter afwisseling van alle rotspaden.

Hoe dichter bij de top, hoe meer mensen we passeren. Elkaar kruisen op het duidelijke, maar smalle pad dat langs de flank van de berg loopt maakt de tocht bij momenten avontuurlijk. Voor de laatste etappe naar de top vervoegen we op een breed platgetrapt pad een stroom van wandelaars. We blijken zowat de enigen die met een zware bepakking naar de top wandelen.

De bergtop (3178 m) hebben we op deze mooie zomerdag niet voor ons alleen, maar er is plaats genoeg

Op weg naar de Col de la Plagnette - Jonas.

Lac de la Ponsonnière met de Ecrins in de achtergrond - Anja

voor iedereen en er is zelfs iemand die de sfeer opluistert met live alpenhoornmuziek. Voor de tweede dag op rij kunnen we genieten van een 360°-zicht op bergen voor zover het oog reikt.

Het is al een eind na 15u als we aan de afdaling beginnen. We keren op onze stappen terug tot aan de Col de la Chapelle (2943 m), waar we na enig zoeken de markeringen vinden van het pad in de richting van de Refuge de Terre Rouge (2169 m). We laten de meer technische afdaling over rotsige paden achter ons en komen in een glooiend landschap terecht waar we opnieuw door het groen wandelen. Mijn vermoeide benen zijn blij met het eenvoudige pad. We wandelen helemaal tot aan de Refuge de Terre Rouge, waar we rond 18u een vlak en droog plekje vinden voor onze tentjes.

Dag 3: we krijgen niet genoeg van al die cols Net voor 9u zijn we op pad. Onder een wolkeloze hemel beginnen we de dag rustig met een wandeling door een groene vallei. Tijdens het wandelen probeer ik me in te beelden hoe het landschap eruitzag toen de vallei nog gevuld was met een gletsjer.

Een bordje naar de Pas des Griffes brengt ons in verwarring: dat is de col waar we naartoe gaan, maar het is nog bijna 1,5 km tot aan de splitsing waar ik had voorzien om af te slaan naar de top. Ondanks het duidelijke bord vinden we geen pad tussen het hoge gras. We zien echter een trailrunner afdalen vanaf de col wat voor ons het bewijs vormt dat er wel degelijk een pad is. Na nog wat verder zoeken vinden we dan toch een pad

naar boven. (Tegenwoordig staat dit pad wel ingetekend op digitale kaarten.)

Een uur en 350 m hoger worden we vanaf de Pas des Griffes (2554 m) beloond met het uitzicht op een groene vallei met scherpe, rotsige bergpieken aan de overzijde. We kunnen de route naar de volgende col, de Col de la Plagnette, grotendeels volgen in het landschap. Het pad voert ons doorheen lege weiden waar we nauwelijks vee of wandelaars tegenkomen. Hoe dichter we de Col de la Plagnette (2520 m) naderen, hoe meer rotsen we onder onze voeten krijgen. De namiddagtemperaturen zijn intussen flink hoog en dat maakt de beklimming bij momenten erg pittig.

Aan de massa mensen is te merken dat de meertjes onder ons dicht bij een parking liggen. We steken dan ook gauw door naar de volgende col, de Col des Cerces (2574 m), en dalen af naar het gelijknamige meertje. Ook daar zijn toeristen aan het pootjebaden en zonnen langs de oevers van het meertje.

Ons oorspronkelijk plan was om hier te bivakkeren, maar het is nog maar 15u30, we zijn nog lang niet moe en aan dit meer is het gevoel van eenzaam kamperen in de bergen ver te zoeken. Op aanraden van een Franse wandelaar waar we een praatje mee maken, wandelen we door tot aan het Lac de la Ponsonnière (2565 m). Dit meertje ligt net voorbij de Col de la Ponsonnière (2613 m), de vierde col van de dag. Als we daar rond 18u aankomen staan er al enkele tentjes langs de oevers van het meer, maar we vinden zonder probleem een plekje voor onszelf.

De rijst met curry en groenten smaakt geweldig in de ondergaande zon. Die extra col was meer dan de moeite waard om de laatste nacht in het hooggebergte door te brengen.

Dag 4: terug naar de bewoonde wereld

Ons rustig ontbijt, met zicht op de Écrins, wordt verstoord als een grote kudde schapen de helling afdaalt in de richting van ons meertje. We breken snel de tenten af en vullen onze rugzakken zodat er geen gerief meer rondslingert als de kudde ons bereikt.

Wanneer de rust is teruggekeerd, vertrekken we rond 8u45 richting de reeds bekende Col de la Ponsonnière want mijn uitgestippelde route naar de Col du Chardonnet Sud loopt via een ongemarkeerd pad hoog op de bergflank en niet via de GR die lager in de vallei loopt. Aangezien het beloofde mooie weer blijft aanhouden, belet niets ons om kilometers op een smal pad langs een puinhelling te wandelen.

Na de Col du Chardonnet Sud (2638 m) is het gedaan met eenzaam wandelen in de bergen. Een lange afdaling over duidelijke paden brengt ons tot aan de Refuge du Chardonnet (2220 m). Met de dalende hoogte stijgt de temperatuur en laten we de rotswereld achter ons. De refuge staat net aan de boomgrens, wat ideaal is om een lunchplekje in de schaduw te vinden.

Na de lunch vatten we de laatste etappe aan tot aan de camping (1860m), waar we rond 14u arriveren. ’s Avonds maakt een knetterend onweer een einde aan vier dagen schitterend wandelweer.

Op de top van de Mont Thabor - Anja

TOCHT IN CIJFERS

Dag 1: Camping de Fontcouverte (1860 m) - Pic du Lac Blanc (2980 m) - Lac Lavoir (2284 m)

Afstand 12,3 km, +1220 m, -800 m, paden niveau T2-T4.

Dag 2: Lac Lavoir (2284 m) - Col de Muandes (2828 m) - Mont Thabor (3178 m) - Refuge de Terre Rouge (2169 m)

Afstand 17,5 km, +1300 m, -1410 m, paden niveau T2-T3.

Dag 3: Refuge de Terre Rouge (2169 m) - Pas des Griffes (2554 m) - Lac de la Ponsonnière (2565 m)

Afstand 18 km, +1100 m, -700 m, paden niveau T2-T3.

Dag 4: Lac de la Ponsonnière (2565 m) - Col du Chardonnet Sud (2638 m) - Camping de Fontcouverte (1860 m)

Afstand 12,3 km, +250 m, -970 m, paden niveau T2-T3.

De tocht werd uitgestippeld m.b.v. een topografische kaart van het IGN (1/25.000 3535 OT - Névache - Mont Thabor) en OpenStreetMap-kaarten. Navigatie in het terrein gebeurde hoofdzakelijk o.b.v. de bordjes voor wat de gemarkeerde paden betreft. De gps kwam van pas bij het vinden en volgen van de ongemarkeerde paden.

De enige bevoorradingsplaats op de route is de Refuge de Terre Rouge. Onderweg water vinden is geen probleem: er zijn voldoende meertjes en riviertjes waaruit water gefilterd kan worden.

Vroeg in het seizoen kunnen stijgijzers noodzakelijk zijn als de cols nog besneeuwd zijn.

Bivakkeren aan het Lac Lavoir - Jonas

Op weg naar de Mont Thabor - Jonas

Bivakkeren aan het Lac Lavoir - Jonas

VOOR U GELEZEN

Tekst & foto’s: Dirk Van den Berghe - www.altaviatravelbooks.be

IJSKOUD IN HET SPOOR VAN POOLREIZIGERS

Johnny Steenbeke. Fotograaf én cameraman. Niet zomaar een cameraman. Wèl tijdens de beroemde ‘Alaskareis’, over de ‘Beringstraat’ die Rusland en de Verenigde Staten met elkaar verbindt, van de Belg Dixie Dansercoer en de Amerikaan Troy Henkels in 2005. Johnny Steenbeke bracht de historische overtocht in beeld.

Klimaatalarm: de tocht over het ijs van de Beringzee bleek onmogelijk geworden…

Hij vertelt in zijn IJskoud voor het eerst over zijn tocht in het spoor van de poolreizigers. Het leest als een ‘spannend jongerenboek’, dat voorlopig nog een happy-end kende. Ware er niet de bittere realiteit. De realiteit van de stormen genaamd Dudley, Eunice en Franklin.

Johnny zette het gevat neer: ‘Ooit was de Beringstraat in wintermaanden een dichtgevroren zeekanaal, maar in 2005 zagen we al de eerste gevolgen van klimaatopwarming in dit gebied. IJs brak steeds sneller op: een oversteek over vast ijs bleek onmogelijk geworden. De poolreizigers werden hierdoor danig op de proef gesteld en de expeditie dreigde uit te draaien op een catastrofe.’ Toen net niet, vandaag stilaan wel…De auteur stelde toen al vast hoe de eerste signalen zich in Alaska opstapelden.

Een boek over zijn strijd met de natuurelementen voor zijn dochter Lisa…

Johnny dacht tijdens zijn tocht voortdurend aan zijn dochter Lisa, destijds nog een kind én aan haar toekomst. Voornamelijk voor haar schreef hij zijn boek. Om haar te laten nagenieten van zijn strijd met de ‘natuurelementen’, maar ook om een uitroepteken te plaatsen bij de nefaste gevolgen van de klimaatopwarming.

auteur: Johnny Steenbeke

prijs: 20 €

KLETTERSTEIG

Klettern – het standaard werk! behandelt alle aspecten die belangrijk zijn bij het klimmen - of het nu in de hal, in de klimtuin of in het hooggebergte is. In dit goed onderbouwde oefenboek wordt de huidige status van de uitrusting uitgelegd, worden klimtechnieken aangeleerd en worden veiligheidstechnieken en trainingsmethoden gepresenteerd. Van oefenen in de hal tot zelfstandig voorklimmen in alpine terrein: met deze kennis kun je van beginner tot expert gaan.

De basis:

klimstijlen, basisuitrusting, gebruik van gidsen en topo, klimvoorbereiding

Touwklimmen:

uitrusting, touwcommando’s, basistechnieken, tussentijdse berging Uitrusting, veiligheid, tactiek en vallen,,, Multi-pitch routes en alpine klimmen: vastbinden, touwcommando’s, zekeren, voorklimmen en abseilen Boulderen, klimmen met kinderen.

Alles komt aan bod. Veel plezier

uitgave: Rother

prijs: 25,95 €

TASMANIE

Tasmanië, de kleinste staat van Australië, zal u bekoren met zijn ongerepte natuur(de uitgestorven diersoorten laten we buiten beschouwing,,,), exotische planten en onbekende dieren - een waar paradijs voor outdooren trekkingfans. De Rother wandelgids “Tasmanië” presenteert de 60 mooiste wandelingen en trekkingroutes op het Smaragdeiland. Het aanbod varieert van korte ontdekkingswandelingen tot meerdaagse trekkingavonturen in de eenzame wildernis.

Tasmanië is zelfs voor veel Australiërs de populairste wandelbestemming van hun uitgestrekte land - niet verwonderlijk gezien de uitbundige natuur: regenwouden waarvan de oudste bomen meer dan 2000 jaar oud zijn, aromatische eucalyptusbossen met reuzenbomen tot bijna 100 meter hoog en ruige bergen met diepe kloven voor iedere wandelaar. En de kust doet er qua landschap niet voor onder: romantische baaien worden afgewisseld met zandstranden, stille lagunes en steile kliffen.

De tochten in deze wandelgids zijn voorzien van alle belangrijke informatie: gedetailleerde routebeschrijvingen, delen van kaarten met de route ingetekend en betekenisvolle hoogteprofielen geven alle essentiële informatie. Voor elke tocht zijn ook GPS-gegevens beschikbaar om te downloaden. In het inleidende deel worden de land-, natuur- en wandelgebieden uitgebreid beschreven. Veel tips over uitrusting en de bijzonderheden van wandelen in de Tasmaanse bush maken het boek tot een onmisbare begeleider bij wandelingen door “Under Down Under”.

uitgave: Rother

prijs: 19,95 €

BEN NEVIS & GLEN COE - SNOW & ICE

Ben Nevis en Glen Coe blijven in de voorhoede van het Schotse winterklimmen en behouden hun plaats op het wereldpodium van klimmen. De klassieke beklimmingen zijn hoog aangeschreven doelstellingen. Deze selectie van de beste beklimmingen in het gebied is genoeg om elke klimmer een leven lang inspiratie te bieden.

Deze achtste editie van Cicerone’s klassieke gids is de eerste gids die elke beklimming categoriseert en in detail beschrijft hoe ze ontstaan, om klimmers te helpen de beste route te kiezen en de klimomstandigheden te beoordelen. Op het juiste moment op de juiste plaats zijn, is een belangrijk onderdeel van winterklimmen en dit boek leidt je door het besluitvormingsproces om meer expedities tot een succes te maken. Met sneeuw-, ijs- en gemengde routes, variërend van inleidende beklimmingen van klasse I tot extreme teststukken - inclusief de zwaarste traditionele winterklim ter wereld - zijn er routes voor alle niveaus en voorkeuren, plus advies om u te helpen een geschikte route te kiezen voor de heersende voorwaarden.

Ps: vergeet ook uw Gaelic niet van onder het stof te halen,,,

uitgave: Cicerone

prijs: 31,95 €

Al deze gidsen zijn verkrijgbaar bij: altaviatravelbooks.be

Nassaustraat 32

2000 Antwerpen

Impressie Via ferrataweek Les Ecrins

Foto: Wim Delafaille