BUITENLANDSE MISSIE SAO TOMÉ 2021 EN 2022.

Al heel lang heb ik een voorliefde voor het Afrikaanse continent. Als student deed ik zo vrijwilligerswerk in Uganda en tijdens mijn studies geneeskunde verbleef ik 3 maanden in Kenia. Toen de Gentse vzw H.E.L.P. mij in 2021 de kans bood om voor het eerst deel te mogen nemen aan een medische missie in Sao Tomé, een klein eiland voor de kust van Gabon, hoefde ik niet lang na te denken om toe te zeggen.

Zonder zo een vzw die het hele logistieke aspect verzorgt, kom je als arts echter niet zo ver. Op het eiland, waar zo’n 200.000 mensen wonen, is er wel een ziekenhuis maar de infrastructuur is niet meer gewijzigd sinds het land onafhankelijk werd in 1975 en de Portugese kolonisator het land verliet. Burgers van Sao Tomé dienen naar het buitenland te reizen voor gespecialiseerde zorg; niet evident voor het grootste deel van de bevolking. Daarom zijn zij afhankelijk van medische missies die jaarlijks langskomen (China, Cuba, Portugal, Duitsland…). Onze missie startte ruim 1 jaar op voorhand met het verzamelen van medisch materiaal, want alle materialen die we daar gebruiken zijn 1 jaar eerder in België besteld en op een containerschip geplaatst. Veel gelobby, veel handtekeningen van verschillende ministeries en veel geduld later komt zo een container uiteindelijk wel terecht waar hij moet zijn.

We hebben er 2 operatiezalen waarin voornamelijk urologische, gynaecologische en algemene heelkundige ingrepen plaatsvonden. Patiëntenselectie gebeurt door de lokale artsen gedurende een heel jaar, zodat we toch een mooi operatieprogramma hebben en onze tijd er efficiënt kunnen besteden. De meeste middelen die we er ter beschikking hebben, zijn onze vertrouwde materialen. Desondanks word je er toch frequent geconfronteerd met situaties buiten je comfortzone. De dagelijkse elektriciteitspannes, het ontbreken van een recovery room, het tekort aan lokale ondersteuning… zorgen ervoor dat we voor creatieve oplossingen moeten zorgen en roeien met de riemen die ons aangeboden worden.

Je vraagt je misschien af waarom je 2 weken verlof zou nemen om dan in die 2 weken te werken aan de andere kant van de wereld. Ten eerste is er de enorme dankbaarheid en warmte van de mensen in Sao Tomé, waarbij we echt een impact hebben op de gezondheidszorg van het eiland. Ten tweede kom je op plaatsen waar je anders nooit zou komen; zo is Sao Tomé een prachtig eiland dat voor eeuwig in mijn hart zit. Ten derde doe je er onvergetelijke ervaringen op met mensen uit verschillende ziekenhuizen, achtergronden en leeftijden, wat ik persoonlijk zeer verrijkend vind.

Toch ben ik altijd blij als ik terug in België ben en besef hoeveel geluk we hebben, geboren te zijn in dit deel van de wereld. Het helpt bij het relativeren van onze dagelijkse kommer en kwel.